LEVIDOJ
TRIA LIBRO DE MOSEO

1 La Eternulo vokis Moseon, kaj ekparolis al li el la tabernaklo de kunveno, dirante:
2 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Se iu el vi volas alporti oferon al la Eternulo, el la brutoj, el la bovoj, kaj el la �afoj alportu vian oferon.

3 Se lia ofero estas brulofero el bovoj, li oferu virseksulon sendifektan; al la pordo de la tabernaklo de kunveno li alkonduku �in, por favorigi al si la Eternulon.
4 Kaj li metu sian manon sur la kapon de la brulofero, kaj li akiros favoron kaj pekpardonon.
5 Kaj li bu�u la bovidon anta� la Eternulo; kaj la filoj de Aaron, la pastroj, alportu la sangon kaj aspergu per la sango �irka�e la altaron, kiu estas �e la pordo de la tabernaklo de kunveno.
6 Kaj oni senfeligu la bruloferon kaj dishaku �in en pecojn.
7 Kaj la filoj de la pastro Aaron metu fajron sur la altaron kaj metu lignon sur la fajron.
8 Kaj la filoj de Aaron, la pastroj, metu la pecojn, la kapon, kaj la grason, sur la lignon, kiu estas sur la fajro sur la altaro.
9 Kaj la interna�on kaj la krurojn oni lavu per akvo; kaj la pastro forbruligu �ion sur la altaro kiel bruloferon; �i estas fajrofero, agrabla odora�o al la Eternulo.

10 Kaj se lia ofero estas el la malgrandaj brutoj, el la �afoj a� el la kaproj, brulofero, li alportu �in virseksan, sendifektan.
11 Kaj li bu�u �in sur la norda flanko de la altaro anta� la Eternulo; kaj la filoj de Aaron, la pastroj, aspergu per �ia sango la altaron �irka�e.
12 Kaj oni dishaku �in en pecojn, apartiginte la kapon kaj la grason, kaj la pastro metu ilin sur la lignon, kiu estas sur la fajro sur la altaro.
13 Kaj la interna�on kaj la krurojn oni lavu per akvo; kaj la pastro �ion alportu kaj forbruligu sur la altaro kiel bruloferon; �i estas fajrofero, agrabla odora�o al la Eternulo.

14 Kaj se el la birdoj estas lia brulofero al la Eternulo, li alportu sian oferon el turtoj a� el kolombidoj.
15 Kaj la pastro alportu �in al la altaro kaj fortordu �ian kapon kaj forbruligu �in sur la altaro kaj elfluigu �ian sangon super la muro de la altaro.
16 Kaj �ian kropon kun �iaj plumoj li forigu kaj �etu �in apud la altaron sur la orientan flankon en la cindrejon.
17 Kaj li disfendu �iajn flugilojn, sed ne derompu; kaj la pastro forbruligu �in sur la altaro, sur la ligno, kiu estas sur la fajro; �i estas brulofero, fajrofero, agrabla odora�o al la Eternulo.

1 Se iu alportos farunoferon al la Eternulo, lia ofero estu el delikata faruno, kaj li ver�u sur �in oleon kaj metu sur �in olibanon.
2 Kaj li alportu �in al la filoj de Aaron, la pastroj; kaj la pastro prenu el �i plenmanon el la faruno kun la oleo kaj kun la olibano, kaj li ekbruligu tiun parton promemoran sur la altaro; �i estas fajrofero, agrabla odora�o al la Eternulo.
3 Kaj la resta�o el la farunofero estu por Aaron kaj por liaj filoj; plejsankta�o �i estas el la fajroferoj de la Eternulo.

4 Se vi alportos farunoferon el io, kio estas bakita en forno, �i estu macokukoj el plej bona faruno, miksitaj kun oleo, kaj macoflanoj, �miritaj per oleo.
5 Kaj se via ofero estos farunofero farita sur pato, �i estu el delikata faruno, miksita kun oleo, ne fermentinta.
6 Dispecigu �in kaj ver�u sur �in oleon; �i estas farunofero.
7 Kaj se via ofero estos farunofero el kaserolo, �i estu farita el delikata faruno kun oleo.
8 Kaj alportu la farunoferon, kiu estas farita el �i, al la Eternulo, kaj prezentu �in al la pastro, kaj li alportu �in al la altaro.
9 Kaj la pastro prenos el la farunofero la parton promemoran kaj bruligos �in sur la altaro; �i estas fajrofero, agrabla odora�o al la Eternulo.
10 Kaj la resta�o el la farunofero estu por Aaron kaj por liaj filoj; �i estas plejsankta�o el la fajroferoj de la Eternulo.
11 Nenia farunofero, kiun vi alportos al la Eternulo, estu farita el fermentinta�o; �ar nenion fermentintan kaj nenian mielon vi devas bruligi kiel fajroferon al la Eternulo.
12 Kiel oferon de unuaa�oj vi povas alporti tion al la Eternulo, sed sur la altaron ili ne venu kiel agrabla odora�o.
13 Kaj �iun vian farunoferon salu per salo, kaj ne estigu vian farunoferon sen salo de interligo de via Dio; kun �iu via ofero alportu salon.

14 Se vi alportos al la Eternulo farunoferon el la unuaj terprodukta�oj, tiam spikojn, rostitajn sur fajro, grajna�on el fre�aj grajnoj alportu kiel farunoferon el viaj unuaj terprodukta�oj.
15 Kaj ver�u sur �in oleon kaj metu sur �in olibanon; �i estas farunofero.
16 Kaj la pastro bruligos la promemoran parton el �ia grajna�o kaj el �ia oleo kun �ia tuta olibano, kiel fajroferon al la Eternulo.

1 Se lia ofero estas pacofero, se li alportas el la grandaj brutoj, �u �i estas virseksa, �u virinseksa, sendifektan li alportu �in anta� la Eternulon.
2 Kaj li metu sian manon sur la kapon de sia ofero kaj bu�u �in �e la pordo de la tabernaklo de kunveno; kaj la filoj de Aaron, la pastroj, aspergu per la sango la altaron �irka�e.
3 Kaj li alportu el la pacofero kiel fajroferon al la Eternulo la sebon, kiu kovras la interna�ojn, kaj la tutan sebon, kiu estas sur la interna�oj,
4 kaj amba� renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kiu estas �e la lumbo, kaj la reton sur la hepato, kune kun la renoj li �in apartigu.
5 Kaj la filoj de Aaron forbruligu tion sur la altaro, kune kun la brulofero, kiu estas sur la ligno, sur la fajro; �i estas fajrofero, agrabla odora�o al la Eternulo.

6 Kaj se el la malgrandaj brutoj estas lia ofero, kiel pacofero al la Eternulo, �u �i estas virseksa, �u virinseksa, sendifektan li �in alportu.
7 Se �afidon li alportas kiel sian oferon, li alportu �in anta� la Eternulon;
8 kaj li metu sian manon sur la kapon de sia ofero, kaj li bu�u �in anta� la tabernaklo de kunveno; kaj la filoj de Aaron aspergu per �ia sango la altaron �irka�e.
9 Kaj li alportu el la pacofero kiel fajroferon al la Eternulo �ian sebon, la tutan voston, detran�itan �e la sakro, kaj la sebon, kiu kovras la interna�ojn, kaj la tutan sebon, kiu estas sur la interna�oj,
10 kaj amba� renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kiu estas �e la lumbo, kaj la reton sur la hepato, kune kun la renoj li �in apartigu.
11 Kaj la pastro bruligu tion sur la altaro; �i estas man�a�o, fajrofero al la Eternulo.

12 Kaj se lia ofero estas kapro, li alportu �in anta� la Eternulon.
13 Kaj li metu sian manon sur �ian kapon, kaj li bu�u �in anta� la tabernaklo de kunveno; kaj la filoj de Aaron aspergu per �ia sango la altaron �irka�e.
14 Kaj li alportu el �i ofere, kiel fajroferon al la Eternulo, la sebon, kiu kovras la interna�ojn, kaj la tutan sebon, kiu estas sur la interna�oj,
15 kaj amba� renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kiu estas �e la lumbo, kaj la reton sur la hepato, kune kun la renoj li �in apartigu.
16 Kaj la pastro bruligu tion sur la altaro; �i estas man�a�o, fajrofero, agrabla odora�o; la tuta sebo estu por la Eternulo.
17 �i estu eterna le�o por viaj generacioj en �iuj viaj lo�lokoj; sebon kaj sangon neniam man�u.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Diru al la Izraelidoj jene: Se iu pekos per eraro kontra� la ordonoj de la Eternulo, malpermesantaj fari diversajn aferojn, kaj li faros iun el ili;
3 se pastro sanktoleita pekos, �etante kulpon sur la popolon, tiam li alportu pro sia peko, kiun li pekis, bovidon sendifektan al la Eternulo, kiel oferon propekan.
4 Li venigu la bovidon al la pordo de la tabernaklo de kunveno anta� la Eternulon, kaj li metu sian manon sur la kapon de la bovido, kaj li bu�u la bovidon anta� la Eternulo.
5 Kaj la sanktoleita pastro prenu iom el la sango de la bovido kaj enportu �in en la tabernaklon de kunveno.
6 Kaj la pastro trempu sian fingron en la sango, kaj aspergu per la sango sepfoje anta� la Eternulo, anta� la kurteno de la sanktejo.
7 Kaj la pastro metu iom el la sango sur la kornojn de la altaro de bonodora incenso anta� la Eternulo en la tabernaklo de kunveno, kaj la tutan ceteran sangon de la bovido li elver�u �e la bazo de la altaro de bruloferoj, kiu estas �e la pordo de la tabernaklo de kunveno.
8 Kaj la tutan sebon de la propeka bovido li forlevu el �i, la sebon, kiu kovras la interna�ojn, kaj la tutan sebon, kiu estas sur la interna�oj,
9 kaj amba� renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kiu estas �e la lumbo, kaj la reton sur la hepato, kune kun la renoj li �in apartigu,
10 tiel same, kiel estas forlevata pacofero el bovo; kaj la pastro bruligu tion sur la altaro de bruloferoj.
11 Kaj la felon de la bovido kaj �ian tutan viandon kun �ia kapo kaj kruroj kaj �iajn interna�ojn kaj malpura�on,
12 la tutan bovidon li elportu ekster la tendaron sur puran lokon, kien oni �utas la cindron, kaj li forbruligu tion sur ligno per fajro; sur la cindrejo tio estu forbruligata.

13 Kaj se la tuta komunumo de la Izraelidoj pekos per eraro kaj la afero estos ka�ita anta� la okuloj de la anaro, kaj ili faros iun el la agoj, kiujn la Eternulo malpermesis, kaj ili fari�os kulpaj;
14 kaj ili scii�os pri la peko, kiun ili pekis: tiam la anaro alportu bovidon kiel propekan oferon kaj venigu �in anta� la tabernaklon de kunveno.
15 Kaj la pleja�uloj de la komunumo metu siajn manojn sur la kapon de la bovido anta� la Eternulo, kaj oni bu�u la bovidon anta� la Eternulo.
16 Kaj la sanktoleita pastro enportu iom el la sango de la bovido en la tabernaklon de kunveno.
17 Kaj la pastro trempu sian fingron en la sango, kaj aspergu sep fojojn anta� la Eternulo, anta� la kurteno.
18 Kaj iom el la sango li metu sur la kornojn de la altaro, kiu estas anta� la Eternulo en la tabernaklo de kunveno, kaj la tutan ceteran sangon li elver�u �e la bazo de la altaro de bruloferoj, kiu estas �e la pordo de la tabernaklo de kunveno.
19 Kaj �ian tutan sebon li forlevu el �i kaj bruligu sur la altaro.
20 Kaj li faru kun la bovido; kiel li faris kun la propeka bovido, tiel li faru kun �i; kaj pekliberigos ilin la pastro, kaj estos pardonite al ili.
21 Kaj li elportu la bovidon ekster la tendaron, kaj forbruligu �in, kiel li forbruligis la unuan bovidon; �i estas propeka ofero de la komunumo.

22 Se princo pekos, kaj per eraro faros iun el la agoj, kiujn la Eternulo, lia Dio, malpermesis fari, kaj li fari�os kulpa;
23 kaj li scii�os pri sia peko, kiun li pekis: tiam li alportu kiel sian oferon virkapron sendifektan.
24 Kaj li metu sian manon sur la kapon de la kapro, kaj bu�u �in sur la loko, sur kiu estas bu�ataj bruloferoj anta� la Eternulo; �i estas propeka ofero.
25 Kaj la pastro prenos iom el la sango de la propeka ofero per sia fingro, kaj li metos �in sur la kornojn de la altaro de bruloferoj, kaj la ceteran sangon li elver�os �e la bazo de la altaro de bruloferoj.
26 Kaj �ian tutan sebon li bruligos sur la altaro, kiel la sebon de pacofero; kaj la pastro liberigos lin de lia peko, kaj estos pardonite al li.

27 Se iu el la popolo per eraro pekos, farante iun el la agoj, kiujn la Eternulo malpermesis, kaj li fari�os kulpa;
28 kaj li scii�os pri sia peko, kiun li pekis: tiam li alportu kiel sian oferon kaprinon sendifektan pro sia peko, kiun li pekis.
29 Kaj li metu sian manon sur la kapon de la propeka ofero, kaj li bu�u la propekan oferon sur la loko de la bruloferoj.
30 Kaj la pastro prenos iom el �ia sango per sia fingro kaj metos sur la kornojn de la altaro de bruloferoj, kaj la tutan ceteran sangon li elver�os �e la bazo de la altaro.
31 Kaj �ian tutan sebon li apartigos, kiel estas apartigata la sebo de la pacoferoj, kaj la pastro bruligos �in sur la altaro, kiel agrablan odora�on al la Eternulo; kaj la pastro pekliberigos lin, kaj estos pardonite al li.

32 Se �afon li alportos kiel sian propekan oferon, li alportu virinseksan, sendifektan.
33 Kaj li metu sian manon sur la kapon de la propeka ofero, kaj bu�u �in kiel propekan oferon sur la loko, kie oni bu�as bruloferon.
34 Kaj la pastro prenos per sia fingro iom el la sango de la propeka ofero kaj metos �in sur la kornojn de la altaro de bruloferoj, kaj �ian tutan ceteran sangon li elver�os �e la bazo de la altaro.
35 Kaj �ian tutan sebon li apartigos, kiel estas apartigata la sebo de la �afo el la pacoferoj, kaj la pastro bruligos �in sur la altaro kun la fajroferoj al la Eternulo; kaj la pastro liberigos lin de la peko, kiun li pekis, kaj estos pardonite al li.

1 Se iu pekos per tio, ke li a�dos �uron kaj estos atestanto, a� ke li vidos a� scios, sed ne sciigos kaj portos sur si la pekon;
2 a� se iu ektu�os ion malpuran, a� kadavra�on de malpura besto, a� kadavra�on de malpura bruto, a� kadavra�on de malpura rampa�o, kaj li tion ne scios, kaj li malpuri�os kaj kulpi�os;
3 a� se iu ektu�os malpura�on de homo, kia ajn estus tiu malpura�o, per kiu oni malpuri�as, kaj li tion ne scios, kaj poste li scii�os, kaj li estos kulpa;
4 a� se iu per nesingarda bu�o �uros fari ion malbonan a� bonan, kion ajn homo elesprimas per �uro, kaj li tion ne rimarkos, kaj poste li scii�os, kaj li estos kulpa pri io el tiuj aferoj:
5 se iu estos kulpa pri io el tiuj aferoj, li faru konfeson pri tio, kion li pekis;
6 kaj pro sia peko, kiun li pekis, li alportu al la Eternulo kiel propekan oferon inon el la malgrandaj brutoj, �afinon a� kaprinon; kaj la pastro liberigos lin de lia peko.
7 Kaj se li ne estos sufi�e bonstata, por alporti �afinon, li alportu pro sia peko, kiun li pekis, du turtojn a� du kolombidojn al la Eternulo, unu kiel propekan oferon, la duan kiel bruloferon.
8 Li alportu ilin al la pastro, kaj �i tiu prezentos anta�e tiun, kiu estos propeka ofero, kaj li tordorompos �ian kapon �e la nuko, sed ne apartigos �in;
9 kaj li aspergos per la sango de la propeka ofero la muron de la altaro, kaj la restintan sangon li elpremos �e la bazo de la altaro; tio estas propeka ofero.
10 Kaj el la dua li faros bruloferon la� la reguloj; kaj la pastro liberigos lin de la peko, kiun li pekis, kaj estos pardonite al li.

11 Se li ne estos sufi�e bonstata, por alporti du turtojn a� du kolombidojn, tiam li alportu kiel oferon pro sia peko dekonon de efo da delikata faruno, kiel propekan oferon; li ne ver�u sur �in oleon kaj kaj ne metu sur �in olibanon, �ar �i estas propeka ofero.
12 Kaj li alportu �in al la pastro, kaj la pastro prenos el �i plenmanon kiel memorparton kaj bruligos sur la altaro kun la fajroferoj al la Eternulo; �i estas propeka ofero.
13 Kaj la pastro liberigos lin de lia peko, kiun li pekis koncerne iun el tiuj aferoj, kaj estos pardonite al li; la resta�o estu por la pastro, kiel farunofero.

14 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
15 Se iu kulpi�os, pekante per eraro kontra� la sankta�oj de la Eternulo, tiam li alportu kiel prokulpan oferon al la Eternulo vir�afon sendifektan el la malgrandaj brutoj, havantan la� via taksado la valoron de du sikloj, la� la sankta siklo; �i estu prokulpa ofero.
16 Kaj pro la sankta�o, kontra� kiu li pekis, li pagu, kaj li aldonu kvinonon de �ia valoro kaj donu tion al la pastro; kaj la pastro pekliberigos lin per la prokulpa vir�afo, kaj estos pardonite al li.

17 Kaj se iu pekos, farante iun el tiuj aferoj, kiujn la Eternulo malpermesis, sed li ne sciis kaj fari�is kulpa, kaj li portos sur si sian pekon:
18 tiam li alportu vir�afon sendifektan el la malgrandaj brutoj, la� via taksado, kiel kulpoferon al la pastro; kaj la pastro pekliberigos lin koncerne lian eraron, kiun li faris ne sciante, kaj estos pardonite al li.
19 �i estas prokulpa ofero; li kulpi�is anta� la Eternulo.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Se iu pekos kaj krimos anta� la Eternulo, neante al sia proksimulo koncerne konfidita�on a� deponita�on a� rabita�on, a� se li trompe forprenos ion de sia proksimulo,
3 a� se li trovos perdita�on kaj neos tion, a� se li �uros mensoge pri io, kion homo faras, kaj per tio pekas:
4 tiam, se li pekis kaj kulpi�is, li redonu la rabita�on, kiun li rabis, a� tion, kion li trompe forprenis, a� la deponita�on, kiu estis deponita �e li, a� la perdita�on, kiun li trovis;
5 a� �ion, pri kio li mensoge �uris, li repagu per �ia plena valoro kaj aldonu plie kvinonon de �i; al tiu, kies tio estas, li donu �in en la tago, kiam li alportas sian kulpoferon.
6 Kaj kiel sian kulpoferon li alportu al la Eternulo sendifektan vir�afon el la malgrandaj brutoj, la� via taksado, kiel kulpoferon, por la pastro.
7 Kaj la pastro pekliberigos lin anta� la Eternulo, kaj estos pardonite al li pri �io, kion li faris kaj per kio li kulpi�is.

8 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
9 Ordonu al Aaron kaj al liaj filoj, dirante: Jen estas la le�o pri la brulofero: la brulofero restu sur la fajrujo sur la altaro dum tuta nokto, �is la mateno, kaj la fajro de la altaro restu brulanta sur �i.
10 Kaj la pastro metu sur sin sian linan veston, kaj siajn linajn pantalonojn li surmetu sur sian korpon, kaj li deprenu la cindron, kiun la fajro elbruligis el la brulofero sur la altaro, kaj li metu �in apud la altaron.
11 Kaj li demetu siajn vestojn kaj metu sur sin aliajn vestojn kaj elportu la cindron ekster la tendaron sur puran lokon.
12 Kaj la fajro sur la altaro restu brulanta sur �i kaj ne estingi�u; kaj la pastro bruligu sur �i lignon �iumatene, kaj aran�u sur �i la bruloferon kaj bruligu sur �i la sebon de la pacoferoj.
13 Eterna fajro brulu sur la altaro, ne estingi�u.

14 Kaj jen estas la le�o pri la farunofero: la filoj de Aaron alportu �in anta� la Eternulon sur la anta�an parton de la altaro.
15 Kaj la pastro prenu el �i plenmanon el la delikata faruno de la farunofero kaj el �ia oleo, kaj la tutan olibanon, kiu estas sur la farunofero, kaj li bruligu sur la altaro kiel agrablan odora�on, memora�on al la Eternulo.
16 Kaj la resta�on el �i man�u Aaron kaj liaj filoj; senfermente ili �in man�u sur sankta loko, sur la korto de la tabernaklo de kunveno ili �in man�u.
17 �i ne estu bakata fermentinte; kiel ilian parton Mi donis �in el Miaj fajroferoj; �i estas plejsankta�o, simile al pekofero kaj kulpofero.
18 �iu virseksulo el la Aaronidoj povas �in man�i kiel eternan destinita�on en viaj generacioj el la fajroferoj de la Eternulo; �iu, kiu ektu�os ilin, devos esti sankta.

19 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
20 Jen estas la ofero de Aaron kaj liaj filoj, kiun ili alportos al la Eternulo en la tago de sia sanktoleateco: dekono de efo da delikata faruno kiel konstanta farunofero, unu duono matene kaj la dua duono vespere.
21 Sur pato kun oleo �i devas esti preparita; bone bakitan alportu �in; en formo de dispecigita farunofero alportu �in kiel agrablan odora�on al la Eternulo.
22 Kaj la pastro, kiu el liaj filoj estos sanktoleita anstata� li, plenumos tion; �i estu eterna le�o anta� la Eternulo; �i tuta devas esti forbruligata.
23 Kaj �iu farunofero de pastro estu forbruligata tuta; �i ne estu man�ata.

24 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
25 Diru al Aaron kaj al liaj filoj jene: Jen estas la le�o pri la pekofero: sur tiu loko, sur kiu estas bu�ata la brulofero, oni bu�u la pekoferon anta� la Eternulo; plejsankta�o �i estas.
26 La pastro, kiu plenumas la pekoferon, man�u �in; sur sankta loko �i estu man�ata, sur la korto de la tabernaklo de kunveno.
27 �iu, kiu ektu�os �ian viandon, devas esti sankta; kaj se iu aspergos per �ia sango la veston, li lavu la aspergitan pecon sur sankta loko.
28 Kaj la argilan vazon, en kiu �i estis kuirita, oni disrompu; kaj se �i estis kuirita en kupra vazo, oni purigu �i tiun kaj lavu �in per akvo.
29 �iu virseksulo el la pastroj povas �in man�i; �i estas plejsankta�o.
30 Sed �iu pekofero, el kies sango oni enportos en la tabernaklon de kunveno por pekliberigo en la sanktejo, ne estu man�ata: per fajro oni �in forbruligu.

1 Kaj jen estas la le�o pri la kulpofero: plejsankta�o �i estas.
2 Sur la loko, sur kiu estas bu�ata la brulofero, oni bu�u la kulpoferon, kaj per �ia sango oni aspergu la altaron �irka�e.
3 Kaj �ian tutan sebon oni alportu el �i ofere, la voston, kaj la sebon, kiu kovras la interna�ojn,
4 kaj amba� renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kiu estas �e la lumbo, kaj la reton sur la hepato, kune kun la renoj oni �in apartigu.
5 Kaj la pastro bruligu ilin sur la altaro kiel fajroferon al la Eternulo; �i estas kulpofero.
6 �iu virseksulo el la pastroj povas �in man�i; sur sankta loko �i estu man�ata; �i estas plejsankta�o.
7 Kiel por la pekofero, tiel anka� por la kulpofero estu la sama le�o; al la pastro, kiu pekliberigas per �i, al li �i apartenu.
8 Al la pastro, kiu plenumas ies bruloferon, al tiu pastro apartenu la felo de la brulofero, kiun li plenumis.
9 Kaj �iu farunofero, kiu estas bakita en forno a� pretigita en kaserolo a� sur pato, apartenu al la pastro, kiu prezentis �in.
10 Kaj �iu farunofero, miksita kun oleo a� seka, apartenu al �iuj Aaronidoj, al �iuj egale.

11 Kaj jen estas la le�o pri la pacofero, kiu estas alportata al la Eternulo:
12 se iu �in alportas kiel dankon, li alportu kun la danka ofero nefermentintajn kukojn, miksitajn kun oleo, kaj nefermentintajn flanojn, �miritajn per oleo, kaj el delikata faruno kukojn frititajn, miksitajn kun oleo.
13 Kune kun kukoj el pano fermentinta li alportu sian oferon, �e sia danka pacofero.
14 Kaj li alportu unu el ili, el �iu ofero, kiel oferdonon al la Eternulo; al la pastro, kiu aspergas la sangon de la pacofero, �i apartenu.
15 Kaj la viando de la danka pacofero estu man�ata en la tago de la oferado; oni ne devas restigi iom el �i �is la mateno.
16 Sed se lia ofero estas sankta promeso a� memvola ofero, �i estu man�ata en la tago de la alportado de la ofero; kaj anka� en la sekvanta tago oni povas man�i tion, kio restis el �i.
17 Kaj kio restis el la viando de la ofero �is la tria tago, tio estu forbruligata per fajro.
18 Se iu man�os el la viando de sia pacofero en la tria tago, �i ne akiros pla�on; kiu alportos �in, al tiu �i ne estos kalkulata; �i estos abomeninda�o, kaj kiu �in man�os, tiu havos pekon.
19 La viando, kiu ektu�is ion malpuran, ne estu man�ata, oni �in forbruligu per fajro. La ceteran viandon povas man�i �iu purulo.
20 Se iu, havante sur si malpura�on, man�os viandon el la pacofero, kiu estis destinita por la Eternulo, ties animo ekstermi�os el sia popolo.
21 Se iu ektu�os ion malpuran, �u malpura�on de homo, �u malpuran beston, �u ian malpuran abomeninda�on, kaj man�os el la viando de pacofero, kiu estis destinita por la Eternulo, ties animo ekstermi�os el sia popolo.

22 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
23 Diru al la Izraelidoj jene: Sebon de bovo kaj de �afo kaj de kapro neniam man�u.
24 La sebon de kadavra�o kaj la sebon de besto dis�irita oni povas uzi por �ia laboro, sed man�i �in vi ne devas.
25 �ar �iu, kiu man�os sebon de brutoj, el kiuj oni alportas fajroferon al la Eternulo, la man�into ekstermi�os el sia popolo.
26 Kaj nenian sangon man�u en �iuj viaj lo�ejoj, nek el birdoj, nek el brutoj.
27 �iu, kiu man�os ian sangon, ekstermi�os el sia popolo.

28 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
29 Diru al la Izraelidoj jene: Kiu alportas sian pacoferon al la Eternulo, tiu alportu mem al la Eternulo tion, kio apartenas el liaj pacoferoj;
30 propramane li alportu la fajroferon al la Eternulo; la sebon kune kun la brusta�o li alportu; la brusta�on, por skui �in kiel skuoferon anta� la Eternulo.
31 Kaj la pastro bruligos la sebon sur la altaro, kaj la brusta�o estos por Aaron kaj por liaj filoj.
32 Kaj la dekstran femuron el viaj pacoferoj donu kiel levoferon al la pastro.
33 Kiu el la Aaronidoj alportas la sangon de la pacoferoj kaj la sebon, al tiu apartenu la dekstra femuro kiel lia parto:
34 �ar la brusta�on-skuoferon kaj la femuron- levoferon Mi prenis de la Izraelidoj el iliaj pacoferoj, kaj Mi donis ilin al la pastro Aaron kaj al liaj filoj kiel eternan destinita�on de la flanko de la Izraelidoj.

35 Tio estas la sankta parto de Aaron kaj la sankta parto de liaj filoj el la fajroferoj de la Eternulo de post la tago, en kiu ili estis aligitaj, por esti pastroj al la Eternulo,
36 parto, kiun la Eternulo ordonis doni al ili de la Izraelidoj en la tago, en kiu Li sanktoleis ilin. Tio estas eterna le�o en iliaj generacioj.
37 Tio estas la le�o pri la brulofero, pri la farunofero, pri la pekofero, pri la kulpofero, pri la ofero de konsekro, kaj pri la pacofero;
38 kiun la Eternulo donis al Moseo sur la monto Sinaj, kiam Li ordonis al la Izraelidoj en la dezerto Sinaja, ke ili alportadu siajn oferojn al la Eternulo.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Prenu Aaronon kaj liajn filojn kune kun li kaj la vestojn kaj la sanktan oleon kaj bovidon por pekofero kaj du vir�afojn kaj korbon da macoj.
3 Kaj la tutan komunumon kunvenigu �e la eniro de la tabernaklo de kunveno.
4 Kaj Moseo faris, kiel la Eternulo al li ordonis; kaj la komunumo kolekti�is �e la eniro de la tabernaklo de kunveno.
5 Kaj Moseo diris al la komunumo: Jen estas tio, kion la Eternulo ordonis fari.
6 Kaj Moseo alvenigis Aaronon kaj liajn filojn, kaj li lavis ilin per akvo.
7 Kaj li metis sur lin la �itonon kaj zonis lin per zono kaj vestis lin per la tuniko kaj metis sur lin la efodon kaj zonis lin per la zono de la efodo kaj alfortikigis per �i la efodon sur li.
8 Kaj li metis sur lin la surbrusta�on, kaj sur la surbrusta�on la signojn de lumo kaj de justo.
9 Kaj li metis la cidaron sur lian kapon, kaj sur la cidaron sur la anta�a flanko li metis la oran tabuleton, la sanktan kronon, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
10 Kaj Moseo prenis la sanktan oleon, kaj sanktoleis la tabernaklon, kaj �ion, kio estis en �i, kaj li sanktigis ilin.
11 Kaj li aspergis per tio la altaron sep fojojn, kaj li sankte�miris la altaron kaj �iujn �iajn apartena�ojn, kaj la lavujon kaj �ian piedestalon, por sanktigi ilin.
12 Kaj li ver�is iom el la sankta oleo sur la kapon de Aaron, kaj li �miris lin, por sanktigi lin.
13 Kaj Moseo alvenigis la filojn de Aaron kaj vestis ilin per �itonoj kaj zonis ilin per zonoj kaj alligis sur ili mitrojn, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
14 Kaj li alkondukis la propekan bovidon, kaj Aaron kaj liaj filoj metis siajn manojn sur la kapon de la propeka bovido.
15 Kaj Moseo �in bu�is, kaj li prenis iom el la sango kaj metis per sia fingro sur la kornojn de la altaro �irka�e kaj pekliberigis la altaron; kaj la ceteran sangon li elver�is �e la bazo de la altaro, kaj sanktigis �i tiun, por pekliberigi �in.
16 Kaj li prenis la tutan sebon, kiu estis sur la interna�oj, kaj la reton de la hepato, kaj amba� renojn kaj ilian sebon, kaj Moseo bruligis tion sur la altaro.
17 Kaj la bovidon kaj �ian felon kaj �ian karnon kaj �ian malpura�on li forbruligis per fajro ekster la tendaro, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
18 Kaj li alkondukis la vir�afon de brulofero; kaj Aaron kaj liaj filoj metis siajn manojn sur la kapon de la vir�afo.
19 Kaj Moseo �in bu�is, kaj aspergis per la sango la altaron �irka�e.
20 Kaj la vir�afon li dishakis en partojn, kaj Moseo ekbruligis la kapon kaj la partojn kaj la grason.
21 La interna�ojn kaj la krurojn li lavis per akvo; kaj Moseo forbruligis la tutan �afon sur la altaro; �i estis brulofero por agrabla odora�o, fajrofero al la Eternulo, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
22 Kaj li alkondukis la duan vir�afon, la vir�afon de konsekrado; kaj Aaron kaj liaj filoj metis siajn manojn sur la kapon de la vir�afo.
23 Kaj li �in bu�is, kaj Moseo prenis iom el �ia sango kaj metis sur la malsupran randon de la dekstra orelo de Aaron kaj sur la dikan fingron de lia dekstra mano kaj sur la dikan fingron de lia dekstra piedo.
24 Kaj li alkondukis la filojn de Aaron, kaj Moseo metis iom el la sango sur la malsupran randon de ilia dekstra orelo kaj sur la dikan fingron de ilia dekstra mano kaj sur la dikan fingron de ilia dekstra piedo; kaj Moseo aspergis per la sango la altaron �irka�e.
25 Kaj li prenis la sebon kaj la voston, kaj la tutan sebon, kiu estis sur la interna�oj, kaj la reton de la hepato, kaj amba� renojn kaj ilian sebon, kaj la dekstran femuron.
26 Kaj el la korbo da macoj, kiu estis anta� la Eternulo, li prenis unu macan kukon kaj unu kukon kun oleo kaj unu flanon, kaj metis ilin sur la sebojn kaj sur la dekstran femuron.
27 Kaj li metis �ion �i tion sur la manojn de Aaron kaj sur la manojn de liaj filoj, kaj li skuis tion kiel skuoferon anta� la Eternulo.
28 Kaj Moseo prenis tion for de iliaj manoj kaj ekbruligis sur la altaro kune kun la brulofero: tio estis ofero de konsekrado, por agrabla odora�o; �i estis fajrofero al la Eternulo.
29 Kaj Moseo prenis la brusta�on kaj skuis �in kiel skuoferon anta� la Eternulo: de la �afo de konsekrado �i estis la destinita parto por Moseo, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
30 Kaj Moseo prenis iom el la sankta oleo, kaj el la sango, kiu estis sur la altaro, kaj aspergis Aaronon, liajn vestojn, liajn filojn, kaj la vestojn de liaj filoj kune kun li; kaj li sanktigis Aaronon, liajn vestojn, liajn filojn, kaj la vestojn de liaj filoj kune kun li.
31 Kaj Moseo diris al Aaron kaj al liaj filoj: Kuiru la viandon �e la pordo de la tabernaklo de kunveno; kaj tie man�u �in, kaj anka� la panon, kiu estas en la korbo de konsekrado, kiel mi ordonis, dirante: Aaron kaj liaj filoj �in man�u.
32 Kaj la resta�on el la viando kaj el la pano forbruligu per fajro.
33 Kaj for de la pordo de la tabernaklo de kunveno ne foriru dum sep tagoj, �is la tago, en kiu fini�os la tempo de via konsekrado; �ar sep tagojn da�ros via konsekrado.
34 Kiel estis farite hodia�, tiel la Eternulo ordonis fari, por pekliberigi vin.
35 Kaj �e la pordo de la tabernaklo de kunveno restu tage kaj nokte dum sep tagoj, kaj vi observos la servadon al la Eternulo, por ke vi ne mortu; �ar tiel estas ordonite al mi.
36 Kaj Aaron kaj liaj filoj faris �ion, kion la Eternulo ordonis per Moseo.

1 En la oka tago Moseo vokis Aaronon kaj liajn filojn kaj la pleja�ulojn de Izrael.
2 Kaj li diris al Aaron: Prenu al vi junan bovidon por pekofero kaj vir�afon por brulofero, sendifektajn, kaj alkonduku ilin anta� la Eternulon.
3 Kaj al la Izraelidoj diru jene: Prenu virkapron por propeka ofero, kaj bovidon kaj �afidon jara�ajn, sendifektajn, por brulofero,
4 kaj virbovon kaj vir�afon por pacofero, por fari oferon anta� la Eternulo, kaj farunoferon, miksitan kun oleo; �ar hodia� la Eternulo aperos anta� vi.
5 Kaj ili alportis tion, kion ordonis Moseo, anta� la pordon de la tabernaklo de kunveno; kaj la tuta komunumo alproksimi�is kaj stari�is anta� la Eternulo.
6 Kaj Moseo diris: Jen estas tio, kion la Eternulo ordonis; faru, kaj tiam aperos anta� vi la majesto de la Eternulo.
7 Kaj Moseo diris al Aaron: Aliru al la altaro, kaj faru vian pekoferon kaj vian bruloferon kaj pekliberigu vin kaj la popolon, kaj faru la oferon de la popolo kaj pekliberigu ilin, kiel ordonis la Eternulo.
8 Kaj Aaron aliris al la altaro, kaj bu�is la bovidon, kiu estis lia propeka ofero.
9 Kaj la filoj de Aaron alportis al li la sangon, kaj li trempis sian fingron en la sango kaj �miris la kornojn de la altaro, kaj la ceteran sangon li elver�is �e la bazo de la altaro.
10 Sed la sebon kaj la renojn kaj la reton de la hepato de la pekofero li bruligis sur la altaro, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
11 Kaj la karnon kaj la felon li forbruligis per fajro ekster la tendaro.
12 Kaj li bu�is la bruloferon, kaj la filoj de Aaron alportis al li la sangon, kaj li aspergis per �i la altaron �irka�e.
13 Kaj la bruloferon ili alportis al li dispecigitan kaj la kapon, kaj li bruligis tion sur la altaro.
14 Kaj li lavis la interna�ojn kaj la krurojn kaj bruligis tion kun la brulofero sur la altaro.
15 Kaj li alportis la oferon de la popolo, kaj li prenis la propekan kapron de la popolo, kaj bu�is �in kaj faris el �i pekoferon kiel el la anta�a.
16 Kaj li alportis la bruloferon kaj agis kun �i la� la reguloj.
17 Kaj li alportis la farunoferon kaj prenis el �i plenmanon kaj bruligis tion sur la altaro krom la matena brulofero.
18 Kaj li bu�is la bovon kaj la �afon kiel pacoferon de la popolo, kaj la filoj de Aaron alportis al li la sangon, kaj li aspergis per �i la altaron �irka�e;
19 kaj la sebojn de la bovo, kaj el la �afo la voston kaj la kovrantan sebon kaj la renojn kaj la reton de la hepato.
20 Kaj ili metis la sebojn sur la brusta�ojn, kaj li ekbruligis la sebojn sur la altaro.
21 Kaj la brusta�ojn kaj la dekstran femuron Aaron skuis kiel skuoferon anta� la Eternulo, kiel Moseo ordonis.
22 Kaj Aaron levis siajn manojn al la popolo kaj benis �in; kaj li malsupreniris, plenuminte la pekoferon kaj la bruloferon kaj la pacoferon.
23 Kaj Moseo kaj Aaron eniris en la tabernaklon de kunveno kaj eliris kaj benis la popolon. Kaj montri�is la majesto de la Eternulo al la tuta popolo.
24 Kaj eliris fajro el anta� la Eternulo kaj konsumis sur la altaro la bruloferon kaj la sebon; kaj la tuta popolo vidis, kaj ili �oje ekkriis kaj falis viza�altere.

1 Kaj Nadab kaj Abihu, la filoj de Aaron, prenis �iu sian incensujon kaj metis en �in fajron kaj metis sur �in incenson kaj alportis anta� la Eternulon fajron fremdan, pri kiu Li ne ordonis al ili.
2 Tiam eliris fajro el anta� la Eternulo kaj forbruligis ilin, kaj ili mortis anta� la Eternulo.
3 Kaj Moseo diris al Aaron: Jen pri �i tio parolis la Eternulo, kiam Li diris: Per Miaj proksimuloj Mi sankti�os kaj anta� la tuta popolo Mi majesti�os. Kaj Aaron silentis.
4 Kaj Moseo alvokis Mi�aelon kaj Elcafanon, filojn de Uziel, onklo de Aaron, kaj li diris al ili: Aliru, elportu viajn fratojn el la sanktejo ekster la tendaron.
5 Kaj ili aliris kaj elportis ilin en iliaj �itonoj ekster la tendaron, kiel diris Moseo.
6 Kaj Moseo diris al Aaron kaj al liaj filoj Eleazar kaj Itamar: Viajn kapojn ne nudigu kaj viajn vestojn ne dis�iru, por ke vi ne mortu kaj por ke Li ne koleru la tutan komunumon; sed viaj fratoj, la tuta domo de Izrael, priploru la brulon, kiun la Eternulo ekbruligis.
7 Kaj el la pordo de la tabernaklo de kunveno ne eliru, por ke vi ne mortu; �ar la sankta oleo de la Eternulo estas sur vi. Kaj ili agis la� la vortoj de Moseo.

8 Kaj la Eternulo ekparolis al Aaron, dirante:
9 Vinon kaj ebriiga�on ne trinku, nek vi, nek viaj filoj kun vi, kiam vi iras en la tabernaklon de kunveno, por ke vi ne mortu. Tio estu eterna le�o en viaj generacioj.
10 Por ke vi diferencigu inter sankta�o kaj ordinara�o kaj inter malpura�o kaj pura�o;
11 kaj por ke vi instruu al la Izraelidoj �iujn le�ojn, kiujn eldiris al ili la Eternulo per Moseo.

12 Kaj Moseo diris al Aaron, kaj al Eleazar kaj al Itamar, liaj restintaj filoj: Prenu la farunoferon, kiu restis el la fajroferoj de la Eternulo, kaj man�u �in senfermente apud la altaro; �ar �i estas plejsankta�o.
13 Kaj man�u �in sur sankta loko; �ar �i estas via destinita�o kaj la destinita�o de viaj filoj el la fajroferoj de la Eternulo; �ar tiel estas ordonite al mi.
14 Kaj la brusta�on de skuado kaj la femuron de levado man�u sur loko pura, vi kaj viaj filoj kaj viaj filinoj kune kun vi; �ar ili estas donitaj kiel via destinita�o kaj destinita�o de viaj filoj el la pacoferoj de la Izraelidoj.
15 La femuron de levado kaj la brusta�on de skuado ili alportu kun la fajroferoj el la sebo, por skui tion kiel skuoferon anta� la Eternulo; kaj tio estu por vi kaj por viaj filoj eterna destinita�o, kiel ordonis la Eternulo.

16 Kaj la kapron propekan Moseo ser�is, sed montri�is, ke �i estas forbruligita. Tiam li ekkoleris kontra� Eleazar kaj kontra� Itamar, la restintaj filoj de Aaron, kaj li diris:
17 Kial vi ne man�is la pekoferon sur loko sankta? �i estas ja plejsankta�o, kaj �i estas donita al vi, por forporti la pekon de la komunumo, por pekliberigi ilin anta� la Eternulo.
18 Jen �ia sango ne estas enportita en la internon de la sanktejo; vi devis man�i �in en la sanktejo, kiel estas ordonite al mi.
19 Kaj Aaron diris al Moseo: Jen hodia� ili alportis sian pekoferon kaj sian bruloferon anta� la Eternulon, kaj okazis al mi tia afero; se mi man�us hodia� pekoferon, �u tio pla�us al la Eternulo?
20 Kaj Moseo tion a�dis, kaj tio pla�is al li.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante al ili:
2 Diru al la Izraelidoj jene: Tio estas la bestoj, kiujn vi povas man�i el �iuj brutoj, kiuj estas sur la tero:
3 �iun bruton, kiu havas disfenditajn hufojn kaj distran�an sulkon sur la hufoj kaj kiu rema�as ma�ita�on, vi povas man�i.
4 Nur �i tiujn ne man�u el la rema�antaj ma�ita�on kaj el la havantaj disfenditajn hufojn: la kamelon, �ar �i rema�as ma�ita�on, sed disfenditajn hufojn �i ne havas, malpura �i estas por vi;
5 kaj la hirakon, �ar �i rema�as ma�ita�on, sed disfenditajn hufojn �i ne havas, malpura �i estas por vi;
6 kaj la leporon, �ar �i rema�as ma�ita�on, sed disfenditajn hufojn �i ne havas, malpura �i estas por vi;
7 kaj la porkon, �ar �i havas disfenditajn hufojn kaj distran�an sulkon sur la hufoj, sed �i ne rema�as ma�ita�on, malpura �i estas por vi.
8 Ilian viandon ne man�u kaj iliajn kadavrojn ne tu�u, malpuraj ili estas por vi.

9 Jenajn vi povas man�i el �iuj bestoj, kiuj estas en la akvo: �iujn, kiuj havas na�ilojn kaj skvamojn en la akvo, en la maroj, kaj en la riveroj, ilin vi povas man�i.
10 Sed �iuj, kiuj ne havas na�ilojn kaj skvamojn, en la maroj kaj en la riveroj, el �io, kio movi�as en la akvo, kaj el �iuj esta�oj, kiuj vivas en la akvo, ili estas abomeninda�o por vi;
11 kaj ili estu abomeninda�o por vi, ilian viandon ne man�u kaj iliajn kadavrojn abomenu.
12 �io en la akvo, kio ne havas na�ilojn kaj skvamojn, estas abomeninda�o por vi.

13 Kaj �i tiujn abomenu inter la birdoj, ili ne estu man�ataj, ili estas abomeninda�oj: la aglon kaj la gipaeton kaj la pandionon
14 kaj la milvon kaj la falkon kun �ia speco,
15 �iun korvon kun �ia speco,
16 kaj la struton kaj la strigon kaj la mevon kaj la akcipitron kun �ia speco
17 kaj la noktuon kaj la mergulon kaj la ibison
18 kaj la cignon kaj la pelikanon kaj la perknopteron
19 kaj la cikonion kaj la ardeon kun �ia speco kaj la upupon kaj la vesperton.

20 �io movi�anta, kio havas flugilojn kaj iras kvarpiede, estas abomeninda�o por vi.
21 Nur tiujn vi povas man�i el �iuj movi�antoj, kiuj havas flugilojn kaj iras kvarpiede: tiujn, kiuj havas genuojn super la kruroj, por salti per ili sur la tero.
22 La jenajn el ili vi povas man�i: la akridon kun �ia speco kaj la cikadon kun �ia speco kaj la grilon kun �ia speco kaj la lokuston kun �ia speco.
23 Sed �iu alia movi�anto, kiu havas flugilojn kaj kvar piedojn, estas abomeninda�o por vi.

24 Kaj per la jenaj vi fari�os malpuraj; �iu, kiu ektu�os ilian kadavron, estos malpura �is la vespero;
25 kaj �iu, kiu portos kadavra�on de ili, lavu siajn vestojn, kaj li estos malpura �is la vespero:
26 �iu bruto, kiu havas disfenditajn hufojn, sed ne havas distran�an sulkon kaj ne rema�as ma�ita�on, estas malpura por vi; �iu, kiu ektu�os ilin, estos malpura.
27 Kaj el �iuj bestoj kvarpiedaj �iuj, kiuj iras sur siaj plandoj, estas malpuraj por vi; �iu, kiu ektu�os ilian kadavron, estos malpura �is la vespero.
28 Kaj kiu portos kadavra�on de ili, lavu siajn vestojn, kaj li estos malpura �is la vespero: malpuraj ili estas por vi.

29 Kaj jen, kio estas malpura por vi inter la rampa�oj, kiuj rampas sur la tero: la talpo kaj la muso kaj la lacerto kun �ia speco
30 kaj la geko kaj la monitoro kaj la uromastiko kaj la skinko kaj la �ameleono.
31 Tiuj estas la malpuraj por vi inter �iuj rampa�oj; �iu, kiu ektu�os ilin post ilia morto, estos malpura �is la vespero.
32 Kaj �io, sur kion falos io el ili malviva, estos malpura; �u �i estos ia ligna vazo, �u vesto, �u felo, �u sako, �u ia ilo, per kiu oni faras laboron--oni metu �in en akvon, kaj �i estos malpura �is la vespero, kaj tiam �i fari�os pura.
33 Kaj se en ian argilan vazon io el ili falos internen, tiam �io, kio estas interne, fari�os malpura; kaj la vazon rompu.
34 �iu man�a�o, kiun oni man�as, se �prucos sur �in tia akvo, fari�os malpura; kaj �iu trinka�o, kiun oni trinkas, en tia vazo fari�os malpura.
35 Kaj �io, sur kion falos io el ilia kadavra�o, fari�os malpura; se �i estos forno a� kaldrono, oni �in disrompu; malpuraj ili estas kaj malpuraj ili estu por vi.
36 Nur fonto kaj puto kaj akvejoj restos puraj. Kiu ektu�os ilian kadavra�on, fari�os malpura.
37 Kaj se io el ilia kadavra�o falos sur ian semeblan semon, kiu estas semota, �i restos pura.
38 Sed se estos ver�ita akvo sur la semon kaj io el ilia kadavra�o falos sur �in, tiam �i estos malpura por vi.

39 Kaj se mortos ia bruto el tiuj, kiujn vi uzas por man�i, tiam tiu, kiu ektu�os �ian kadavron, estos malpura �is la vespero.
40 Kaj tiu, kiu man�os ion el �ia kadavra�o, lavu siajn vestojn, kaj li estos malpura �is la vespero; kaj tiu, kiu portos �ian kadavron, lavu siajn vestojn, kaj li estos malpura �is la vespero.

41 �ia rampa�o, kiu rampas sur la tero, estas abomeninda�o, �i ne estu man�ata.
42 �io, kio rampas sur la ventro, kaj �io, kio iras sur kvar piedoj a� sur pli da piedoj, sed estas rampa�o, kiu rampas sur la tero--ilin ne man�u, �ar ili estas abomeninda�o.
43 Ne abomenindigu viajn animojn per iaj bestoj rampantaj, kaj ne malpuri�u per ili, farante vin mem malpuraj.
44 �ar Mi, la Eternulo, estas via Dio; tial sanktigu vin kaj estu sanktaj, �ar Mi estas sankta; kaj ne malpurigu viajn animojn per ia rampa�o, kiu rampas sur la tero.
45 �ar Mi estas la Eternulo, kiu elkondukis vin el la lando Egipta, por esti Dio por vi; estu do sanktaj, �ar Mi estas sankta.

46 Tio estas la le�o pri la brutoj kaj pri la birdoj, kaj pri �iuj bestoj, movi�antaj en la akvo, kaj pri �iuj bestoj, kiuj rampas sur la tero,
47 por fari diferencon inter la malpura�o kaj pura�o, kaj inter la bestoj, kiujn oni povas man�i, kaj la bestoj, kiujn oni devas ne man�i.

2_1">1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante: 2 Diru al la Izraelidoj jene: Se virino fruktigos semon kaj naskos knabeton, tiam �i estos malpura dum sep tagoj; kiel en la tagoj de sia monata�a suferado �i estos malpura.
3 Kaj en la oka tago oni cirkumcidu la karnon de lia prepucio.
4 Tridek tri tagojn �i restu en la sango de sia puri�o; nenion sanktan �i tu�u kaj en la sanktejon �i ne venu, �is fini�os la tagoj de �ia puri�o.
5 Se �i naskos knabineton, tiam �i estu malpura dum du semajnoj kiel �e sia monata�o, kaj sesdek ses tagojn �i restu en la sango de sia puri�o.
6 Kaj kiam fini�os la tagoj de �ia puri�o post filo a� filino, �i alportu jara�an �afidon kiel bruloferon, kaj kolombidon a� turton kiel pekoferon, al la pordo de la tabernaklo de kunveno, al la pastro.
7 Kaj li tion alportos anta� la Eternulon kaj pekliberigos �in, kaj �i puri�os de sia sangofluado. Tio estas la le�o pri naskintino, �u de knabo, �u de knabino.
8 Kaj se �i ne estas sufi�e bonstata, por alporti �afidon, tiam �i prenu du turtojn a� du kolombidojn, unu kiel bruloferon kaj la duan kiel pekoferon; kaj la pastro pekliberigos �in, kaj �i puri�os.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante:
2 Se �e iu homo sur la ha�to de lia korpo aperos �vela�o a� pustulo a� makulo tiamaniere, ke sur la ha�to de lia korpo fari�os kvaza� infekta�o de lepro, tiam oni alkonduku lin al la pastro Aaron a� al unu el liaj filoj, la pastroj.
3 Kaj la pastro rigardos la infekta�on sur la ha�to de la korpo, kaj se li vidos, ke la haroj sur la infekta�o fari�is blankaj kaj la infekta�o aspektas pli profunda ol la ha�to de lia korpo, tiam �i estas infekta�o de lepro; kaj la pastro �in pririgardos, kaj deklaros, ke �i estas malpura.
4 Kaj se �i estos blanka makulo sur la ha�to de lia korpo, sed �i ne aspektos pli profunda ol la ha�to, kaj la haroj sur �i ne fari�is blankaj, tiam la pastro en�losu la infektiton por sep tagoj.
5 Kaj la pastro rigardos lin en la sepa tago, kaj se li vidos, ke la infekta�o restis en la anta�a stato, kaj ke la infekta�o ne disvasti�is sur la ha�to, tiam la pastro en�losu lin por pluaj sep tagoj.
6 Kaj la pastro rigardos lin en la plua sepa tago, kaj se li vidos, ke la infekta�o fari�is malpli rimarkebla kaj �i ne disvasti�is sur la ha�to, tiam la pastro deklaru lin pura: �i estas likeno: li lavu siajn vestojn, kaj li estos pura.
7 Sed se la likeno tre disvasti�is sur la ha�to, post kiam li montris sin al la pastro, ke tiu deklaru lin pura, tiam li duan fojon devas sin montri al la pastro.
8 Kaj se la pastro vidos, ke la likeno disvasti�is sur la ha�to, tiam la pastro deklaros lin malpura: �i estas lepro.

9 Se sur iu homo estos infekta�o de lepro, oni alkonduku lin al la pastro.
10 Kaj se la pastro vidos, ke estas blanka �vela�o sur la ha�to kaj ke de �i la haroj fari�is blankaj kaj sur la �vela�o estas kruda karno,
11 tiam tio estas malnova lepro sur la ha�to de lia korpo; kaj la pastro deklaros lin malpura, ne en�losos lin; �ar li estas malpura.
12 Se la lepro disfloros sur la ha�to kaj la lepro kovros la tutan ha�ton de la infektito, de lia kapo �is la piedoj, �ion, kion povas vidi la okuloj de la pastro;
13 kaj la pastro vidos, ke la lepro kovris lian tutan korpon, tiam li deklaros la infekta�on pura: �io fari�is blanka, tial �i estas pura.
14 Sed en la tago, en kiu montri�os sur li kruda karno, li estos malpura.
15 Kiam la pastro vidos la krudan karnon, li deklaros lin malpura; la kruda karno estas malpura: �i estas lepro.
16 Tamen se la kruda karno �an�i�os kaj fari�os blanka, tiam li venu al la pastro.
17 Kaj kiam la pastro lin rigardos, kaj vidos, ke la infekta�o aliformi�is en blanka�on, tiam la pastro deklaros la infekta�on pura; li estos pura.

18 Kaj se sur ies korpo estos absceso kaj resani�os,
19 kaj sur la loko de la absceso estos blanka �vela�o a� ru�ete-blanka makulo, tiam li devas sin montri al la pastro.
20 Kaj la pastro rigardos, kaj se li vidos, ke �i aspektas pli profunda ol la ha�to kaj �iaj haroj fari�is blankaj, tiam la pastro deklaros lin malpura: �i estas infekta�o de lepro, �i ekfloris en la absceso.
21 Kaj se la pastro vidos, ke ne estas sur �i blankaj haroj kaj �i ne estas pli profunda ol la ha�to kaj �i estas ne tre rimarkebla, tiam la pastro en�losos lin por sep tagoj.
22 Sed se �i disvasti�os sur la ha�to, tiam la pastro deklaros lin malpura: tio estas infekta�o.
23 Se la makulo restos sur sia loko kaj ne disvasti�os, �i estas brulumo de absceso; kaj la pastro deklaros �in pura.

24 A� se sur la ha�to de lia korpo estos brulvundo kaj sur la karno de la brulvundo aperos makulo ru�ete-blanka a� blanka,
25 kaj la pastro �in rigardos, kaj vidos, ke la haroj sur la makulo fari�is blankaj kaj �i aspektas pli profunda ol la ha�to, tiam �i estas lepro, kiu ekfloris sur la brulvundo; kaj la pastro deklaros �in malpura: �i estas infekta�o de lepro.
26 Se la pastro vidos, ke sur la makulo ne estas blankaj haroj kaj �i ne estas pli profunda ol la ha�to kaj �i estas malmulte rimarkebla, tiam la pastro en�losos lin por sep tagoj.
27 Kaj la pastro lin rigardos en la sepa tago; se �i disvasti�is sur la ha�to, tiam la pastro deklaros lin malpura: �i estas infekta�o de lepro.
28 Sed se la makulo restis sur sia loko kaj ne disvasti�is sur la ha�to kaj estas malmulte rimarkebla, tiam �i estas �vela�o de la brulvundo; kaj la pastro deklaros lin pura, �ar �i estas brulumo de la brulvundo.

29 Se �e viro a� �e virino estos infekta�o sur la kapo a� sur la barbo,
30 kaj la pastro rigardos la infekta�on, kaj vidos, ke �i aspektas pli profunda ol la ha�to kaj sur �i estas haroj flavetaj kaj maldikaj, tiam la pastro deklaros lin malpura: tio estas favo, tio estas lepro de la kapo a� de la barbo.
31 Sed se la pastro rigardos la infekta�on de la favo, kaj vidos, ke �i ne aspektas pli profunda ol la ha�to kaj ne estas sur �i nigraj haroj, tiam la pastro en�losos la favo-infektiton por sep tagoj.
32 Kaj la pastro rigardos la infektiton en la sepa tago, kaj se li vidos, ke la favo ne disvasti�is kaj ne estas sur �i flavetaj haroj kaj la fava�o ne aspektas pli profunda ol la ha�to,
33 tiam oni lin razu, sed la fava�on oni ne razu; kaj la pastro en�losos la favulon denove por sep tagoj.
34 Kaj la pastro rigardos la favulon en la sepa tago, kaj se li vidos, ke la favo ne disvasti�is sur la ha�to kaj �i ne aspektas pli profunda ol la ha�to, tiam la pastro deklaros lin pura; kaj li lavu siajn vestojn, kaj li estos pura.
35 Sed se la favo disvasti�os sur la ha�to, post kiam li estis deklarita pura,
36 kaj la pastro vidos, ke la favo disvasti�is sur la ha�to, tiam la pastro ne ser�u flavetajn harojn: li estas malpura.
37 Sed se la favo haltis en sia stato kaj nigraj haroj elkreskis sur �i, tiam la favo sani�is; li estas pura, kaj la pastro deklaros lin pura.

38 Se sur la ha�to de la korpo de iu viro a� virino aperos makuloj, makuloj blankaj,
39 kaj la pastro rigardos, kaj vidos, ke sur la ha�to de ilia korpo la makuloj estas pale-blankaj, tiam �i estas likeno, kiu ekfloris sur la ha�to; li estas pura.

40 Se �e iu elfalis la haroj sur la kapo, li estas senharulo; li estas pura.
41 Se lia kapo senhari�as sur la anta�a parto, li estas kalvulo; li estas pura.
42 Sed se sur la senhara�o a� sur la kalva�o estos infekta�o blanke-ru�eta, tiam �i estas lepro, kiu ekfloris sur lia senhara�o a� sur lia kalva�o.
43 Kaj la pastro lin rigardos, kaj se li vidos, ke la �vela�o de la infekta�o estas blanke-ru�eta sur lia senhara�o a� sur lia kalva�o, kiel aspektas lepro sur la ha�to de la korpo,
44 tiam tio estas leprulo, li estas malpura; la pastro deklaru lin malpura: sur lia kapo estas lia infekta�o.

45 Kaj la vestojn de la leprulo, sur kiu estos tiu infekta�o, oni devas dis�iri, kaj lia kapo devas esti nekovrita, kaj �is la lipoj li devas esti �irka�kovrita, kaj li devas kriadi: Malpura, malpura!
46 La tutan tempon, dum la infekta�o estos sur li, li estu rigardata kiel malpura; malpura li estas; li estu izolita, ekster la tendaro estu lia lo�ejo.

47 Kaj se estos infekta�o de lepro sur vesto lana a� sur vesto lina,
48 �u sur la fundamenta�o, �u sur la enteksita�o, el lino a� el lano, �u sur felo, �u sur ia fela�o,
49 kaj la infekta�o estos verdeta a� ru�eta sur la vesto a� sur la felo, sur la fundamenta�o a� sur la enteksita�o a� sur la fela�o, tiam �i estas infekta�o de lepro, kaj oni devas montri �in al la pastro.
50 Kaj la pastro pririgardos la infektita�on kaj en�losos la infektita�on por sep tagoj.
51 Kaj li rigardos la infektita�on en la sepa tago; se li vidos, ke la infekta�o disvasti�is sur la vesto, a� sur la fundamenta�o, a� sur la enteksita�o, a� sur ia fela�o, tiam la infekta�o estas lepro pereiga; �i estas malpura.
52 Kaj oni forbruligu la veston a� la fundamenta�on a� la enteksita�on el lano a� el lino a� �ian fela�on, sur kiu estos la infekta�o; �ar �i estas lepro pereiga, per fajro oni devas �in forbruligi.
53 Sed se la pastro vidos, ke la infekta�o ne disvasti�is sur la vesto a� sur la fundamenta�o a� sur la enteksita�o a� sur ia fela�o,
54 tiam la pastro ordonos, ke oni lavu tion, sur kio estas la infekta�o, kaj li en�losos �in denove por sep tagoj.
55 Kaj la pastro rigardos la infekta�on post la lavo, kaj se li vidos, ke la infekta�o ne �an�is sian aspekton kaj la infekta�o ne disvasti�is, tiam �i estas malpura, per fajro oni �in forbruligu; �i estas penetri�inta�o sur la anta�a a� malanta�a flanko.
56 Sed se la pastro vidos, ke la infekta�o fari�is malpli rimarkebla post la lavo, tiam li de�iru �in de la vesto a� de la felo a� de la fundamenta�o a� de la enteksita�o.
57 Se �i denove aperos sur la vesto a� sur la fundamenta�o a� sur la enteksita�o a� sur ia fela�o, tiam �i estas floranta�o; per fajro oni forbruligu tion, sur kio estas la infekta�o.
58 Sed la veston a� la fundamenta�on a� la enteksita�on a� �ian fela�on, de kiuj post la lavo fori�os la infekta�o, oni lavu duan fojon, kaj �i estos pura.
59 Tio estas la le�o pri la infekta�o de lepro sur vesto lana a� lina, �u sur fundamenta�o, �u sur enteksita�o, a� sur ia fela�o, por deklari �in pura a� malpura.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Jen estas la le�o pri la leprulo, en la tago, kiam oni devos purigi lin: oni venigu lin al la pastro;
3 kaj la pastro eliros ekster la tendaron, kaj la pastro rigardos, kaj se li vidos, ke la infekta�o de la lepro sani�is �e la leprulo,
4 tiam la pastro ordonos preni por la purigoto du birdojn vivajn, purajn, kaj cedran lignon kaj ru�an �nureton kaj hisopon.
5 Kaj la pastro ordonos bu�i unu birdon super argila vazo, super fluakvo.
6 Kaj la vivan birdon li prenos kaj anka� la cedran lignon kaj la ru�an �nureton kaj la hisopon, kaj li trempos ilin kune kun la viva birdo en la sango de la birdo bu�ita super la fluakvo.
7 Kaj li aspergos la purigaton je la lepro sep fojojn, kaj li deklaros lin pura, kaj li lasos la vivan birdon forflugi sur la kampon.
8 Kaj la purigato lavos siajn vestojn kaj forrazos �iujn siajn harojn kaj banos sin en akvo, kaj li estos pura; kaj poste li iros en la tendaron kaj restos ekster sia tendo dum sep tagoj.
9 En la sepa tago li forrazos �iujn siajn harojn, sian kapon kaj sian barbon kaj la brovojn de siaj okuloj, �iujn siajn harojn li forrazos, kaj li lavos siajn vestojn kaj banos sian korpon en akvo, kaj li fari�os pura.
10 Kaj en la oka tago li prenos du �afidojn sendifektajn kaj unu �afidinon sendifektan, jara�an, kaj tri dekonojn de efo da delikata faruno, miksita kun oleo, kiel farunoferon, kaj unu log'on da oleo.
11 Kaj la pastro puriganta starigos la homon purigatan kaj ilin anta� la Eternulo, �e la pordo de la tabernaklo de kunveno.
12 Kaj la pastro prenos unu el la �afidoj kaj alportos �in kiel kulpoferon kune kun la log'o da oleo, kaj skuos tion kiel skuoferon anta� la Eternulo.
13 Kaj li bu�os la �afidon sur la loko, sur kiu oni bu�as pekoferon kaj bruloferon, sur la sankta loko; �ar, kiel la pekofero, la kulpofero apartenas al la pastro; �i estas plejsankta�o.
14 Kaj la pastro prenos iom el la sango de la kulpofero, kaj la pastro metos tion sur la malsupran randon de la dekstra orelo de la purigato kaj sur la dikan fingron de lia dekstra mano kaj sur la dikan fingron de lia dekstra piedo.
15 Kaj la pastro prenos iom el la log'o da oleo kaj ver�os sur sian maldekstran manplaton.
16 Kaj la pastro trempos sian dekstran fingron en la oleo, kiu estos sur lia maldekstra manplato, kaj li aspergos per la oleo de sia fingro sep fojojn anta� la Eternulo.
17 Kaj el la resta�o de la oleo, kiu estos sur lia manplato, la pastro metos iom sur la malsupran randon de la dekstra orelo de la purigato kaj sur la dikan fingron de lia dekstra mano kaj sur la dikan fingron de lia dekstra piedo, sur la sangon de la kulpofero.
18 Kaj la resta�on de la oleo, kiu estos sur la manplato de la pastro, �i tiu metos sur la kapon de la purigato; kaj la pastro pekliberigos lin anta� la Eternulo.
19 Kaj la pastro plenumos la pekoferon, kaj li pekliberigos la purigaton koncerne lian malpurecon, kaj poste li bu�os la bruloferon.
20 Kaj la pastro metos la bruloferon kaj la farunoferon sur la altaron; kaj la pastro pekliberigos lin, kaj li estos pura.

21 Se li estas malri�a kaj ne havas sufi�e da bonstato, tiam li prenu unu �afidon, kiel pekoferon-skuata�on, por pekliberi�i, kaj unu dekonon de efo da delikata faruno, miksita kun oleo, kiel farunoferon, kaj log'on da oleo;
22 kaj du turtojn a� du kolombidojn, kiel lia stato permesos, kaj unu el ili estos pekofero kaj la dua estos brulofero.
23 Kaj li alportos ilin en la oka tago de sia purigado al la pastro, al la pordo de la tabernaklo de kunveno, anta� la Eternulon.
24 Kaj la pastro prenos la �afidon de la kulpofero kaj la log'on da oleo, kaj la pastro skuos ilin kiel skuoferon anta� la Eternulo.
25 Kaj li bu�os la �afidon de la kulpofero, kaj la pastro prenos iom el la sango de la kulpofero kaj metos �in sur la malsupran randon de la dekstra orelo de la purigato kaj sur la dikan fingron de lia dekstra mano kaj sur la dikan fingron de lia dekstra piedo.
26 Kaj el la oleo la pastro ver�os sur sian maldekstran manplaton.
27 Kaj la pastro aspergos per sia dekstra fingro, per la oleo, kiu estos sur lia maldekstra manplato, sep fojojn anta� la Eternulo.
28 Kaj la pastro metos iom el la oleo, kiu estos sur lia manplato, sur la malsupran randon de la dekstra orelo de la purigato kaj sur la dikan fingron de lia dekstra mano kaj sur la dikan fingron de lia dekstra piedo, sur la lokon de la sango de la kulpofero.
29 Kaj la resta�on de la oleo, kiu estos sur la manplato de la pastro, li metos sur la kapon de la purigato, por pekliberigi lin anta� la Eternulo.
30 Kaj li faros el unu el la turtoj a� el la kolombidoj, la� la grado de lia bonstato,
31 kiom permesos lia bonstato--el unu li faros pekoferon kaj el la dua li faros bruloferon kune kun la farunofero; kaj la pastro pekliberigos la purigaton anta� la Eternulo.
32 Tio estas la le�o pri persono, kiu havas infekta�on de lepro kaj kiu ne estas sufi�e bonstata dum sia puri�ado.

33 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante:
34 Kiam vi venos en la landon Kanaanan, kiun Mi donas al vi kiel poseda�on, kaj Mi �etus infekta�on de lepro sur iun domon en la lando, kiun vi posedos,
35 tiam tiu, al kiu apartenas la domo, devas veni, kaj diri al la pastro jene: Sur mia domo aperis io simila al infekta�o.
36 Tiam la pastro ordonos, ke oni malplenigu la domon, anta� ol venos la pastro, por rigardi la infekta�on, por ke ne malpuri�u �io, kio estas en la domo; kaj post tio eniros la pastro, por �irka�rigardi la domon.
37 Kaj li rigardos la infekta�on, kaj se li vidos, ke estas infekta�o sur la muroj de la domo, kavetoj verdetaj a� ru�etaj, kaj ili aspektas pli profundaj ol la supra�o de la muro,
38 tiam la pastro eliros el la domo anta� la pordon de la domo, kaj li �losos la domon por sep tagoj.
39 Kaj revenos la pastro en la sepa tago kaj rigardos; kaj se li vidos, ke la infekta�o disvasti�is sur la muroj de la domo,
40 tiam la pastro ordonos, ke oni elrompu la �tonojn, sur kiuj estas la infekta�o, kaj oni �etu ilin ekster la urbon, sur lokon malpuran.
41 Kaj la domon oni priskrapu interne �irka�e, kaj la kalka�on, kiun oni deskrapis, oni �etu ekster la urbon, sur lokon malpuran.
42 Kaj oni prenu aliajn �tonojn kaj enmetu ilin sur la lokon de tiuj �tonoj, kaj oni prenu alian kalka�on kaj kalku la domon.
43 Se la infekta�o reaperos kaj floros sur la domo, post kiam oni elrompis la �tonojn kaj �irka�skrapis la domon kaj kalkis,
44 kaj la pastro venos, kaj vidos, ke la infekta�o disvasti�is sur la domo, tiam tio estas pereiga lepro sur la domo; �i estas malpura.
45 Kaj oni detruu la domon, �iajn �tonojn kaj lignon kaj la tutan kalka�on de la domo, kaj oni elportu tion ekster la urbon, sur lokon malpuran.
46 Kaj kiu eniros en la domon, dum la tuta tempo, en kiu �i estos �losita, tiu estos malpura �is la vespero.
47 Kaj kiu dormis en tiu domo, tiu lavu siajn vestojn; kaj kiu man�is en tiu domo, tiu lavu siajn vestojn.
48 Sed se la pastro venos, kaj vidos, ke la infekta�o ne disvasti�is sur la domo, post kiam oni kalkis la domon, tiam la pastro deklaros la domon pura, �ar la infekta�o sani�is.
49 Tiam, por senpekigi la domon, li prenu du birdojn kaj cedran lignon kaj ru�an �nureton kaj hisopon;
50 kaj li bu�u unu el la birdoj super argila vazo, super fluakvo;
51 kaj li prenu la cedran lignon kaj la hisopon kaj la ru�an �nureton kaj la vivan birdon, kaj li trempu ilin en la sango de la birdo bu�ita kaj en la fluakvo kaj aspergu la domon sep fojojn.
52 Kaj li senpekigos la domon per la sango de la birdo kaj per la fluakvo kaj per la viva birdo kaj per la cedra ligno kaj per la hisopo kaj per la ru�a �nureto.
53 Kaj li lasos la vivan birdon forflugi ekster la urbon, sur la kampon; kaj li pekliberigos la domon, kaj �i estos pura.

54 Tio estas la le�o pri �iu infekta�o de lepro kaj pri favo,
55 kaj pri lepro sur vesto kaj sur domo,
56 kaj pri �vela�o kaj pri likeno kaj pri makulo;
57 por instrui, kiam oni devas deklari malpura kaj kiam oni devas deklari pura. Tio estas la le�o pri la lepro.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante:
2 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: �iu, kiu havos elfluon el sia korpo, estos malpura pro sia elfluo.
3 Kaj tia estos lia malpureco pro lia elfluo: kiam fluas el lia korpo lia elfluo a� kiam �topi�is lia korpo per lia elfluo, �i estas lia malpureco.
4 �iu lito, sur kiu ku�os tiu, kiu havas elfluon, estos malpura; kaj �iu objekto, sur kiu li sidos, estos malpura.
5 Kaj se iu ektu�os lian liton, li lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura �is la vespero.
6 Kaj se iu sidi�os sur ia objekto, sur kiu sidis la elfluulo, li lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura �is la vespero.
7 Kaj kiu ektu�os la korpon de la elfluulo, tiu lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura �is la vespero.
8 Se la elfluulo kra�os sur purulon, tiam �i tiu lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura �is la vespero.
9 Kaj �iu veturilo, sur kiu veturis la elfluulo, estos malpura.
10 Kaj �iu, kiu ektu�os ion, kio estis sub tiu, estos malpura �is la vespero; kaj kiu portos tion, tiu lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura �is la vespero.
11 Kaj �iu, kiun ektu�os la elfluulo, ne lavinte siajn manojn per akvo, lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura �is la vespero.
12 Kaj argilan vazon, kiun ektu�os la elfluulo, oni rompu; kaj �iun lignan vazon oni lavu per akvo.
13 Kaj kiam la elfluulo puri�os de sia elfluo, tiam li kalkulu al si sep tagojn de post la tago de sia puri�o, kaj li lavu siajn vestojn kaj banu sian korpon en fluakvo, kaj li estos pura.
14 Kaj en la oka tago li prenu al si du turtojn a� du kolombidojn, kaj li venu anta� la Eternulon al la pordo de la tabernaklo de kunveno kaj donu ilin al la pastro.
15 Kaj la pastro oferfaros ilin, unu kiel pekoferon kaj la duan kiel bruloferon; kaj la pastro pekliberigos lin anta� la Eternulo koncerne lian elfluon.

16 Se �e iu okazos elfluo de la semo, tiam li banu en akvo sian tutan korpon, kaj li estos malpura �is la vespero.
17 Kaj �iun veston kaj �iun felon, sur kiun elver�i�is semo, oni lavu per akvo, kaj �i estos malpura �is la vespero.
18 Kaj kiam kun virino ku�is viro kun elver�o de semo, tiam ili banu sin en akvo, kaj ili estos malpuraj �is la vespero.

19 Kaj kiam virino havos elfluon, sango fluos el �ia korpo, tiam �i dum sep tagoj restu en sia malpureco; kaj �iu, kiu �in ektu�os, estos malpura �is la vespero.
20 Kaj �io, sur kio �i ku�os dum sia malpureco, estos malpura; kaj �io, sur kio �i sidos, estos malpura.
21 Kaj �iu, kiu ektu�os �ian liton, lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura �is la vespero.
22 Kaj �iu, kiu ektu�os ian objekton, sur kiu �i sidis, lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura �is la vespero.
23 Kaj se io estos sur la lito, a� sur objekto, sur kiu �i sidis, kaj iu tion ektu�os, tiam li estos malpura �is la vespero.
24 Kaj se viro ku�os kun �i kaj �ia malpureco estos sur li, tiam li estos malpura dum sep tagoj; kaj �iu ku�ejo, sur kiu li ku�os, estos malpura.

25 Se �e virino fluos �ia sango dum multaj tagoj ne en la tempo de �ia monata�o, a� se �i havos elfluon krom sia monata�o, tiam dum la tuta tempo de elfluado de �ia malpura�o, simile kiel dum la tempo de �ia monata�o, �i estos malpura.
26 �iu ku�ejo, sur kiu �i ku�os dum la tuta tempo de sia elfluado, estos kiel la ku�ejo dum �ia monata�o; kaj �iu objekto, sur kiu �i sidos, estos malpura, simile al la malpureco dum �ia monata�o.
27 Kaj �iu, kiu ektu�os ilin, estos malpura; li lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura �is la vespero.
28 Kaj kiam �i puri�os de sia elfluo, tiam �i kalkulu al si sep tagojn, kaj poste �i estos pura.
29 Kaj en la oka tago �i prenu al si du turtojn a� du kolombidojn, kaj �i alportu ilin al la pastro, al la pordo de la tabernaklo de kunveno.
30 Kaj la pastro oferfaros unu kiel pekoferon kaj la duan kiel bruloferon; kaj la pastro pekliberigos �in anta� la Eternulo koncerne la elfluon de �ia malpureco.

31 Tiel anta�gardu la Izraelidojn kontra� ilia malpureco, por ke ili ne mortu en sia malpureco, malpurigante Mian lo�ejon, kiu estas inter ili.

32 Tio estas la le�o pri la havanto de elfluo, kaj pri tiu, kiu havas elver�i�on de semo, per kio li fari�as malpura;
33 kaj pri malsanulino pro sia monata�o; kaj pri havanto de elfluo, �u tio estas viro, �u virino; kaj pri viro, kiu ku�os kun malpurulino.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo post la morto de la du filoj de Aaron, kiam ili venis anta� la Eternulon kaj mortis.
2 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Diru al via frato Aaron, ke li ne en �iu tempo eniru en la sanktejon malanta� la kurtenon, anta� la fermoplaton, kiu estas sur la kesto, por ke li ne mortu; �ar en nubo Mi aperados super la fermoplato.
3 Kun jeno Aaron venadu en la sanktejon: kun bovido por pekofero kaj kun vir�afo por brulofero.
4 Sanktan linan �itonon li surmetu sur sin, kaj linaj pantalonoj estu sur lia korpo, kaj per lina zono li zonu sin, kaj linan cidaron li havu sur la kapo: tio estas sanktaj vestoj. Kaj li banu en akvo sian korpon kaj surmetu ilin sur sin.
5 Kaj de la komunumo de la Izraelidoj li prenu du kaprojn por pekofero kaj unu vir�afon por brulofero.
6 Kaj Aaron alportos sian bovidon de pekofero, kaj pekliberigos sin kaj sian domon.
7 Kaj li prenos la du kaprojn, kaj starigos ilin anta� la Eternulo, �e la pordo de la tabernaklo de kunveno.
8 Kaj Aaron faros lotojn pri la du kaproj: unu loton por la Eternulo kaj la duan loton por Azazel.
9 Kaj Aaron alportos la kapron, sur kiun falis la loto por la Eternulo, kaj li oferfaros �in kiel pekoferon.
10 Kaj la kapron, sur kiun falis la loto por Azazel, li starigu vivan anta� la Eternulo, por fari super �i pekliberigon kaj forsendi �in al Azazel en la dezerton.
11 Kaj Aaron alportos sian bovidon de pekofero, kaj pekliberigos sin kaj sian domon, kaj bu�os sian bovidon de pekofero.
12 Kaj li prenos plenan incensujon da ardantaj karboj de la altaro, kiu staras anta� la Eternulo, kaj plenajn plenmanojn da bonodora pistita incenso, kaj li enportos tion malanta� la kurtenon.
13 Kaj li metos la incenson sur la fajron anta� la Eternulon, kaj nubo de la incenso kovros la fermoplaton, kiu estas sur la kesto de atesto, por ke li ne mortu.
14 Kaj li prenos iom el la sango de la bovido kaj aspergos per sia fingro la anta�an parton de la fermoplato, kaj anta� la fermoplato li aspergos sep fojojn per la sango, kiu estos sur lia fingro.
15 Kaj li bu�os la pekoferan kapron de la popolo, kaj li enportos �ian sangon malanta� la kurtenon, kaj agos kun �ia sango tiel same, kiel li agis kun la sango de la bovido, kaj li aspergos per �i sur la fermoplaton kaj anta� la fermoplato.
16 Kaj li pekliberigos la sanktejon koncerne la malpura�ojn de la Izraelidoj kaj iliajn krimojn, en �iuj iliaj pekoj; kaj tiel li agos kun la tabernaklo de kunveno, kiu estas inter ili, meze de iliaj malpura�oj.
17 Neniu homo estu en la tabernaklo de kunveno, kiam li eniros, por pekliberigi la sanktejon, �is li eliros. Kaj li pekliberigos sin kaj sian domon kaj la tutan komunumon de Izrael.
18 Kaj li eliros al la altaro, kiu estas anta� la Eternulo, kaj pekliberigos �in; kaj li prenos iom el la sango de la bovido kaj el la sango de la kapro, kaj metos �in sur la kornojn de la altaro �irka�e.
19 Kaj li aspergos �in sep fojojn per la sango, kiu estas sur lia fingro, kaj li purigos �in kaj sanktigos �in de la malpura�oj de la Izraelidoj.
20 Kiam li finos la pekliberigadon de la sanktejo kaj de la tabernaklo de kunveno kaj de la altaro, li alkondukos la vivan kapron;
21 kaj Aaron metos siajn amba� manojn sur la kapon de la viva kapro kaj konfesos super �i �iujn malbonagojn de la Izraelidoj kaj �iujn iliajn krimojn kaj �iujn iliajn pekojn, kaj li metos ilin sur la kapon de la kapro kaj forsendos �in per speciala homo en la dezerton.
22 Kaj la kapro forportos sur si �iujn iliajn malbonagojn en landon senkomuniki�an; kaj li foririgos la kapron en la dezerton.
23 Kaj Aaron eniros en la tabernaklon de kunveno, kaj demetos de si la linajn vestojn, kiujn li surmetis, enirante en la sanktejon, kaj li restigos ilin tie.
24 Kaj li banos sian korpon en akvo sur sankta loko, kaj li surmetos sur sin siajn vestojn, kaj eliros kaj oferfaros sian bruloferon kaj la bruloferon de la popolo, kaj li pekliberigos sin kaj la popolon.
25 Kaj la sebon de la pekofero li fumbruligu sur la altaro.
26 Kaj tiu, kiu forkondukis la kapron por Azazel, lavu siajn vestojn kaj banu sian korpon en akvo, kaj poste li povas eniri en la tendaron.
27 Kaj la propekan bovidon kaj la propekan kapron, kies sango estis enportita, por pekliberigi la sanktejon, oni elportu ekster la tendaron, kaj oni forbruligu per fajro ilian felon kaj ilian karnon kaj ilian malpura�on.
28 Kaj tiu, kiu forbruligis ilin, lavu siajn vestojn kaj banu sian korpon en akvo, kaj poste li povas eniri en la tendaron.

29 Kaj tio estu por vi eterna le�o: en la sepa monato, en la deka tago de la monato, premu viajn animojn, kaj faru nenian laboron, nek la indi�eno, nek la fremdulo, kiu lo�as inter vi.
30 �ar en tiu tago oni vin pekliberigos, por purigi vin; de �iuj viaj pekoj anta� la Eternulo vi fari�os puraj.
31 Sabato de plena ripozo �i estu por vi; kaj premu viajn animojn; �i estu le�o por eterne.
32 Pekliberigos la pastro, kiu estas sanktoleita, kaj kiu estas konsekrita, por pastri anstata� sia patro; kaj li surmetos sur sin la linajn vestojn, la sanktajn vestojn.
33 Kaj li pekliberigos la plej sanktan sanktejon kaj la tabernaklon de kunveno, kaj la altaron li pekliberigos; kaj la pastrojn kaj la tutan popolon de la komunumo li pekliberigos.
34 Kaj tio estu por vi le�o eterna: pekliberigi la Izraelidojn koncerne iliajn pekojn unu fojon en jaro. Kaj li faris, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Parolu al Aaron kaj al liaj filoj kaj al �iuj Izraelidoj, kaj diru al ili: Jen estas tio, kion la Eternulo ordonis:
3 Se iu el la domo de Izrael bu�os bovon a� �afon a� kapron en la tendaro, a� se li bu�os �in ekster la tendaro,
4 kaj ne alkondukos �in al la pordo de la tabernaklo de kunveno, por prezenti �in kiel oferon al la Eternulo, anta� la lo�ejo de la Eternulo, tiam tiu homo estos kulpa pri sango: li ver�is sangon, kaj tiu homo ekstermi�os el inter sia popolo.
5 Por ke la Izraelidoj alkondukadu siajn bu�otojn, kiujn ili volas bu�i sur la kampo, kaj ili alkonduku ilin anta� la Eternulon, al la pordo de la tabernaklo de kunveno, al la pastro, kaj ili bu�u ilin kiel pacoferojn al la Eternulo.
6 Kaj la pastro aspergos per la sango la altaron de la Eternulo �e la pordo de la tabernaklo de kunveno, kaj li fumbruligos la sebon kiel agrablan odora�on al la Eternulo.
7 Ili ne bu�u plu siajn oferbrutojn al la demonoj, kiujn ili mal�aste adoras. Le�o eterna tio estu por ili en iliaj generacioj.

8 Kaj diru al ili: Se iu el la domo de Izrael, a� el la fremduloj, kiuj lo�as inter ili, alportos bruloferon a� simplan oferon,
9 kaj ne alkondukos �in al la pordo de la tabernaklo de kunveno, por oferfari �in al la Eternulo, tiam tiu homo ekstermi�os el sia popolo.

10 Se iu el la domo de Izrael, a� el la fremduloj, kiuj lo�as inter ili, man�os ian sangon, tiam Mi turnos Mian viza�on kontra� tiun, kiu man�is la sangon, kaj Mi ekstermos lin el inter lia popolo.
11 �ar la animo de korpo estas en la sango; kaj Mi destinis al vi �i tion por la altaro, por pekliberigi viajn animojn, �ar la sango pekliberigas per la animo.
12 Tial Mi diris al la Izraelidoj: Neniu el vi man�u sangon, kaj anka� la fremdulo, kiu lo�as inter vi, ne man�u sangon.

13 Se iu el la Izraelidoj, a� el la fremduloj, kiuj lo�as inter ili, �askaptos beston a� birdon, kiun oni povas man�i, tiam li elfluigu �ian sangon kaj kovru �in per polvo.
14 �ar la animo de �iu korpo estas �ia sango, en �ia animo �i estas. Tial Mi diris al la Izraelidoj: La sangon de ia korpo ne man�u, �ar la animo de �iu korpo estas �ia sango; �iu, kiu �in man�os, ekstermi�os.
15 Kaj �iu, kiu man�os mortinta�on a� dis�irita�on, �u li estas indi�eno, �u fremdulo, lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj li estos malpura �is la vespero, kaj poste li estos pura.
16 Sed se li ne lavos kaj sian korpon ne banos, li portos sur si sian malbonagon.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Mi estas la Eternulo, via Dio.
3 La� la agoj de la lando Egipta, en kiu vi lo�is, ne agu; kaj la� la agoj de la lando Kanaana, en kiun Mi venigas vin, ne agu; la� iliaj le�oj ne kondutu.
4 Miajn decidojn plenumu kaj Miajn le�ojn observu, por konduti la� ili: Mi estas la Eternulo, via Dio.
5 Kaj observu Miajn le�ojn kaj Miajn decidojn, kiujn plenumante, la homo vivas per ili: Mi estas la Eternulo.

6 Neniu alproksimi�u al iu sia korpoparencino, por malkovri nudecon: Mi estas la Eternulo.
7 La nudecon de via patro kaj la nudecon de via patrino ne malkovru: �i estas via patrino, ne malkovru �ian nudecon.
8 La nudecon de via patredzino ne malkovru: �i estas la nudeco de via patro.
9 La nudecon de via fratino, filino de via patro a� filino de via patrino, �u �i naski�is en la domo, �u �i naski�is ekstere, ne malkovru ilian nudecon.
10 La nudecon de filino de via filo a� de filino de via filino, ne malkovru ilian nudecon; �ar tio estas via nudeco.
11 La nudecon de filino de via patredzino, kiu naski�is de via patro, �i estas via fratino, ne malkovru �ian nudecon.
12 La nudecon de fratino de via patro ne malkovru: �i estas korpoparencino de via patro.
13 La nudecon de fratino de via patrino ne malkovru; �ar �i estas korpoparencino de via patrino.
14 La nudecon de frato de via patro ne malkovru, al lia edzino ne alproksimi�u: �i estas via onklino.
15 La nudecon de via bofilino ne malkovru: �i estas edzino de via filo, ne malkovru �ian nudecon.
16 La nudecon de edzino de via frato ne malkovru: �i estas nudeco de via frato.
17 La nudecon de virino kaj de �ia filino ne malkovru: filinon de �ia filo kaj filinon de �ia filino ne prenu, por malkovri ilian nudecon: ili estas korpoparencinoj; tio estas mal�asteco.
18 Kaj virinon kune kun �ia fratino ne prenu kiel konkurantinon, por malkovri �ian nudecon apud �i, dum �ia vivo.
19 Kaj al virino dum �ia monata malpureco ne alproksimi�u, por malkovri �ian nudecon.
20 Kaj kun la edzino de via proksimulo ne ku�u pro semo, malpuri�ante kun �i.
21 Kaj el via idaro ne fordonu oferon al Mole�, kaj ne malhonoru la nomon de via Dio: Mi estas la Eternulo.
22 Kaj kun virseksulo ne ku�u, kiel oni ku�as kun virino: tio estas abomena�o.
23 Kaj kun nenia bruto ku�u, malpuri�ante per �i; kaj virino ne stari�u anta� bruto, por kuni�i: tio estas fia�o.

24 Ne malpuri�u per �io �i tio; �ar per �io �i tio malpuri�is la popoloj, kiujn Mi forpelas de anta� vi.
25 Kaj malpuri�is la tero, kaj Mi postulas respondon pri �ia malbonagado, kaj la tero el�etas siajn lo�antojn.
26 Sed vi observu Miajn le�ojn kaj Miajn decidojn, kaj ne faru iujn el tiuj abomena�oj, nek la indi�eno, nek la fremdulo, kiu lo�as inter vi
27 (�ar �iujn tiujn abomena�ojn faris la homoj de tiu tero, kiuj lo�is anta� vi, kaj la tero malpuri�is);
28 por ke la tero ne el�etu anka� vin, kiam vi malpurigos �in, kiel �i el�etis la popolon, kiu estis anta� vi.
29 �ar se iu faros ion el �iuj tiuj abomena�oj, la farantoj ekstermi�os el sia popolo.
30 Observu do Miajn ordonojn, por ke vi ne agu la� la abomenindaj le�oj, la� kiuj oni agis anta� vi, kaj por ke vi ne malpuri�u per ili: Mi estas la Eternulo, via Dio.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Parolu al la tuta komunumo de la Izraelidoj, kaj diru al ili: Sanktaj estu, �ar sankta estas Mi, la Eternulo, via Dio.
3 �iu el vi timu sian patrinon kaj sian patron, kaj Miajn sabatojn observu: Mi estas la Eternulo, via Dio.
4 Ne turnu vin al idoloj, kaj diojn fanditajn ne faru al vi: Mi estas la Eternulo, via Dio.
5 Kaj kiam vi bu�os pacoferon al la Eternulo, bu�u �in, por akiri pla�on.
6 En la tago de la oferado �i estu man�ata kaj en la morga�a tago; sed tion, kio restis �is la tria tago, oni forbruligu per fajro.
7 Sed se oni �in man�os en la tria tago, �i estos abomena�o, �i ne pla�os.
8 Kaj �ia man�into portos sur si sian malbonagon, �ar li malhonoris la sankta�on de la Eternulo; kaj tiu animo ekstermi�os el sia popolo.

9 Kaj kiam vi rikoltos rikolta�on de via tero, ne rikoltu �ion �is la rando de via kampo, kaj la resta�on de via rikolta�o ne forkolektu.
10 Kaj vian vinberejon ne tute senberigu, kaj la falintajn berojn en via vinberejo ne forkolektu; por la malri�ulo kaj por la fremdulo restigu ilin: Mi estas la Eternulo, via Dio.
11 Ne �telu, kaj ne mensogu, kaj ne trompu unu alian.
12 Kaj ne �uru per Mia nomo mensoge, malhonorante la nomon de via Dio: Mi estas la Eternulo.
13 Ne premu vian proksimulon kaj ne rabu; la pago por dungito ne noktorestu �e vi �is mateno.
14 Ne malbenu surdulon, kaj anta� blindulo ne ku�igu falilon; timu vian Dion: Mi estas la Eternulo.
15 Ne faru maljusta�on en la ju�ado, ne estu partia por malri�ulo kaj ne estimu potenculon; juste ju�u vian proksimulon.
16 Ne disportu kalumniojn inter via popolo, ne staru kontra� la sango de via proksimulo: Mi estas la Eternulo.
17 Ne malamu vian fraton en via koro; admonu vian proksimulon, por ke vi ne portu sur vi pekon pro li.
18 Ne faru ven�on kaj ne portu koleron kontra� la filoj de via popolo; amu vian proksimulon kiel vin mem: Mi estas la Eternulo.
19 Miajn le�ojn observu. Vian bruton ne parigu miksospece, vian kampon ne prisemu miksospece, kaj veston miksospecan el lano kaj lino ne surmetu sur vin.
20 Se viro ku�as kun virino pro semo, kaj �i estas sklavino, ordonita al viro, sed ankora� ne ela�etita a� ne ricevinta liberecon, tiam devas esti enketo, sed ili ne mortu, �ar �i ne estis libera.
21 Li alportu pro sia kulpo al la Eternulo anta� la pordon de la tabernaklo de kunveno vir�afon kiel pekoferon.
22 Kaj la pastro pekliberigos lin per la vir�afo de pekofero anta� la Eternulo koncerne la pekon, kiun li pekis, kaj pardonita estos al li la peko, kiun li pekis.
23 Kaj kiam vi venos en la landon kaj plantos ian arbon man�odonan, tiam rigardu �iajn fruktojn kvaza� konsekritaj; dum tri jaroj ili estu por vi kvaza� konsekritaj, ili ne estu man�ataj.
24 En la kvara jaro �iuj �iaj fruktoj estu sanktaj, dankoferoj al la Eternulo.
25 Sed en la kvina jaro vi povas man�i �iajn fruktojn, kolektante por vi �iajn produkta�ojn: Mi estas la Eternulo, via Dio.
26 Ne man�u kun sango; ne a�guru kaj ne anta�diru sor�e.
27 Ne �irka�tondu la flankojn de via kapo kaj ne fordifektu la flankojn de via barbo.
28 Entran�ojn pro mortinto ne faru sur via korpo kaj skribon enpikitan ne faru sur vi: Mi estas la Eternulo.
29 Ne senhonorigu vian filinon, prostituante �in; por ke la lando ne fari�u prostituista kaj por ke la lando ne pleni�u de mal�asteco.
30 Miajn sabatojn gardu kaj Mian sanktejon respektu: Mi estas la Eternulo.
31 Ne turnu vin al magiistoj nek al sor�istoj, ne provu malpuri�i per ili: Mi estas la Eternulo, via Dio.
32 Anta� grizulo stari�u, kaj respektu la viza�on de maljunulo, kaj timu vian Dion: Mi estas la Eternulo.
33 Kaj se eklo�os �e vi fremdulo en via lando, ne premu lin.
34 Kiel indi�eno el inter vi estu por vi la fremdulo, kiu eklo�is �e vi, kaj amu lin kiel vin mem, �ar fremduloj vi estis en la lando Egipta: Mi estas la Eternulo, via Dio.
35 Ne faru maljusta�on en la ju�o, en la mezuro, en la peso, en la amplekso.
36 Pesilo �usta, peziloj �ustaj, efo �usta, kaj hino �usta estu �e vi: Mi estas la Eternulo, via Dio, kiu elkondukis vin el la lando Egipta.
37 Kaj observu �iujn Miajn le�ojn kaj �iujn Miajn decidojn kaj plenumu ilin: Mi estas la Eternulo.

20_1">1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante: 2 Al la Izraelidoj diru: �iu el la Izraelidoj, kaj el la fremduloj, kiuj lo�as inter la Izraelidoj, kiu donos iun el siaj idoj al Mole�, mortu; la popolo de la lando mortigu lin per �tonoj.
3 Mi turnos Mian viza�on kontra� tiun homon, kaj Mi ekstermos lin el inter lia popolo pro tio, ke el siaj idoj li donis al Mole�, por malpurigi Mian sanktejon kaj malhonori Mian sanktan nomon.
4 Kaj se la popolo de la lando kovros siajn okulojn for de tiu homo, kiam li donos iun el siaj idoj al Mole�, kaj ne mortigos lin:
5 tiam Mi turnos Mian viza�on kontra� tiun homon kaj kontra� lian familion, kaj Mi ekstermos lin, kaj �iujn, kiuj mal�astos, imitante lin en la mal�astado por Mole�, el inter ilia popolo.
6 Kaj se iu animo sin turnos al magiistoj kaj sor�istoj, por mal�asti sub ilia gvido, tiam Mi turnos Mian viza�on kontra� tiun animon kaj ekstermos �in el inter �ia popolo.
7 Sanktigu vin kaj estu sanktaj, �ar Mi estas la Eternulo, via Dio.
8 Kaj observu Miajn le�ojn kaj plenumu ilin: Mi estas la Eternulo, kiu sanktigas vin.
9 �iu, kiu malbenas sian patron a� sian patrinon, estu mortigita: sian patron kaj sian patrinon li malbenis, lia sango estu sur li.
10 Kaj se iu adultis kun edzinigita virino, se iu adultis kun la edzino de sia proksimulo, estu mortigitaj la adultinto kaj la adultintino.
11 Kaj se iu ku�is kun la edzino de sia patro, li malkovris la nudecon de sia patro; amba� ili estu mortigitaj, ilia sango estu sur ili.
12 Kaj se iu ku�is kun sia bofilino, ili amba� estu mortigitaj: abomena�on ili faris, ilia sango estu sur ili.
13 Kaj se iu ku�is kun viro kiel kun virino, abomena�on ili amba� faris: ili estu mortigitaj, ilia sango estu sur ili.
14 Kaj se iu prenis virinon kaj �ian patrinon, tio estas mal�astegeco: per fajro oni forbruligu lin kaj ilin, por ke ne estu mal�asteco inter vi.
15 Kaj se iu ku�is kun bruto, li estu mortigita, kaj anka� la bruton mortigu.
16 Kaj se virino alproksimi�is al ia bruto, por sekskuni�i kun �i, tiam mortigu la virinon kaj la bruton: ili estu mortigitaj, ilia sango estu sur ili.
17 Kaj se iu prenis sian fratinon, filinon de sia patro a� filinon de sia patrino, kaj li vidis �ian nudecon kaj �i vidis lian nudecon, tio estas maldeca�o; kaj ili devas esti ekstermitaj anta� la okuloj de sia popolo: la nudecon de sia fratino li malkovris, li portu sian pekon.
18 Kaj se iu ku�is kun virino dum �ia malsano kaj malkovris �ian nudecon, li vidatigis �ian elfluejon kaj �i malkovris la elfluejon de sia sango: ili amba� estu ekstermitaj el inter sia popolo.
19 Kaj la nudecon de la fratino de via patrino kaj de la fratino de via patro ne malkovru; �ar li nudigis sian korpoparencinon, ili portu sian pekon.
20 Kaj se iu ku�is kun sia onklino, li malkovris la nudecon de sia onklo: ili portu sian pekon, ili mortos seninfanaj.
21 Kaj se iu prenis la edzinon de sia frato, tio estas malpura�o: la nudecon de sia frato li malkovris, seninfanaj ili estos.

22 Kaj observu �iujn Miajn le�ojn kaj �iujn Miajn decidojn kaj plenumu ilin, por ke ne el�etu vin la lando, en kiun Mi kondukas vin, por tie lo�i.
23 Kaj ne agu la� la le�oj de la popolo, kiun Mi forpelas de anta� vi, �ar �ion �i tion ili faris kaj Mi ekabomenis ilin.
24 Kaj Mi diris al vi: Vi heredos ilian landon, kaj Mi �in donos al vi, por ke vi posedu �in, la landon, en kiu fluas lakto kaj mielo. Mi estas la Eternulo, via Dio, kiu distingis vin el inter la popoloj.
25 Kaj faru diferencon inter bruto pura kaj malpura kaj inter birdo malpura kaj pura; kaj ne malpurigu viajn animojn per bruto kaj per birdo, kaj per �io, kio movi�as sur la tero, kion Mi apartigis por vi, ke vi rigardu ilin kiel malpurajn.
26 Kaj estu anta� Mi sanktaj, �ar sankta estas Mi, la Eternulo, kaj Mi apartigis vin el inter la popoloj, por ke vi estu Miaj.

27 Kaj viro a� virino, se ili estos magiistoj a� sor�istoj, estu mortigitaj; per �tonoj oni ilin mortigu, ilia sango estu sur ili.

1 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Parolu al la pastroj, la Aaronidoj, kaj diru al ili: Neniu el ili malpurigu sin per mortinto en sia popolo;
2 krom nur per sia proksima parenco, per sia patrino, per sia patro, per sia filo, per sia filino, kaj per sia frato;
3 kaj per sia fratino-virgulino, proksima al li, kiu ne estis edzinigita, per �i li povas sin malpurigi.
4 Li ne malpurigu sin, kiel estro en sia popolo, malsanktigante sin.
5 Ili ne faru al si senhara�on sur sia kapo, kaj la flankojn de sia barbo ili ne razu, kaj sur sia korpo ili ne faru entran�ojn.
6 Sanktaj ili estu anta� sia Dio, kaj ili ne malsanktigu la nomon de sia Dio; �ar la fajroferojn al la Eternulo, la panon al sia Dio ili alportas; tial ili estu sanktaj.
7 Virinon mal�astan a� senhonorigitan ili ne prenu, kaj virinon, forpu�itan de sia edzo, ili ne prenu; �ar pastro estas sankta al sia Dio.
8 Tial tenu lin sankte, �ar la panon de via Dio li alportas; sankta li estu por vi, �ar sankta estas Mi, la Eternulo, kiu sanktigas vin.
9 Se filino de pastro senhonori�is per mal�astado, �i senhonorigas sian patron: oni forbruligu �in per fajro.

10 La granda pastro inter siaj fratoj, tiu, sur kies kapon estas ver�ita la sankta oleo, kaj kiu estas konsekrita, por porti la vestojn, ne devas nudigi sian kapon nek dis�iri siajn vestojn.
11 Kaj al neniu mortinto li venu; e� per sia patro a� sia patrino li sin ne malpurigu.
12 Kaj el la sanktejo li ne eliru, kaj li ne malhonoru la sanktejon de sia Dio; �ar sanktigo per la sankta oleo de lia Dio estas sur li: Mi estas la Eternulo.
13 Edzinon li prenu al si virgulinon.
14 Vidvinon, forpu�itinon, senhonorigitinon, a� mal�astulinon li ne prenu, sed nur virgulinon el sia popolo li prenu kiel edzinon.
15 Kaj li ne senhonorigu sian semon en sia popolo, �ar Mi estas la Eternulo, kiu lin sanktigas.

16 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
17 Diru al Aaron jene: Se iu el via idaro en iliaj generacioj havos ian kripla�on, li ne alproksimi�u, por alporti la panon de sia Dio.
18 �ar neniu, kiu havas ian kripla�on, alproksimi�u: nek blindulo, nek lamulo, nek platnazulo, nek monstrulo,
19 nek homo, kiu havas rompitan kruron a� rompitan brakon,
20 nek �ibulo, nek ftizulo, nek makulokululo, nek aknulo, nek favulo, nek herniulo.
21 Neniu, kiu havas kripla�on el la idaro de Aaron la patro, alproksimi�u, por alporti la fajroferojn de la Eternulo: li havas kripla�on, tial li ne alproksimi�u, por alporti la panon de sia Dio.
22 La panon de sia Dio el la plejsankta�oj kaj el la sankta�oj li povas man�i.
23 Sed al la kurteno li ne aliru kaj al la altaro li ne alproksimi�u, �ar li havas kripla�on; por ke li ne malhonoru Miajn sanktejojn, �ar Mi, la Eternulo, ilin sanktigas.
24 Kaj Moseo tion diris al Aaron kaj al liaj filoj kaj al �iuj Izraelidoj.

22_1">1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante: 2 Diru al Aaron kaj al liaj filoj, ke ili agu singarde koncerne la sankta�ojn de la Izraelidoj, kaj ili ne malhonoru Mian sanktan nomon en tio, kion ili konsekras al Mi: Mi estas la Eternulo.
3 Diru al ili: Se iu en viaj generacioj el via tuta idaro aliros al la sankta�oj, kiujn la Izraelidoj konsekras al la Eternulo, kaj li havos sur si malpura�on, tiam tiu animo ekstermi�os de anta� Mi: Mi estas la Eternulo.
4 Se iu el la idaro de Aaron havos lepron a� elfluon, tiu ne man�u la sankta�ojn, �is li puri�os. Kiu ektu�is iun, kiu malpuri�is per mortinto, a� kiu havas elfluon de semo;
5 a� kiu ektu�is ian rampa�on, per kiu li malpuri�is, a� iun homon, de kiu li malpuri�is per ia lia malpura�o;
6 tiu, ektu�inte tion, estos malpura �is la vespero, kaj li ne man�u la sankta�ojn, anta� ol li estos lavinta sian korpon per akvo.
7 Post la subiro de la suno li fari�os pura, kaj tiam li povas man�i la sankta�ojn, �ar tio estas lia man�a�o.
8 Kadavra�on kaj ion, kion dis�iris bestoj, li ne man�u, por ke li ne malpuri�u per tio: Mi estas la Eternulo.
9 Kaj ili observu Miajn ordonojn, por ke ili ne portu sur si pekon kaj ne mortu en �i, se ili tion malhonoros: Mi estas la Eternulo, kiu ilin sanktigas.
10 Kaj neniu laiko man�u sankta�on; lo�anto �e pastro kaj anka� dungito ne man�u sankta�on.
11 Se pastro a�etis homon per sia mono, tiu povas man�i tion; kaj tiuj, kiuj naski�is en lia domo, povas man�i lian panon.
12 Se filino de pastro edzini�is kun viro laika, �i ne man�u el la levataj sankta�oj.
13 Sed se filino de pastro fari�is vidvino a� eksedzino kaj �i ne havas infanojn, kaj �i revenis en la domon de sia patro, kiel �i estis en sia juneco, tiam �i povas man�i la panon de sia patro; sed neniu laiko devas �in man�i.
14 Se iu man�is sankta�on per eraro, li aldonu al �i kvinonon de la valoro kaj redonu al la pastro la sankta�on.
15 Ili ne malhonoru la sankta�ojn de la Izraelidoj, kiujn ili oferlevas al la Eternulo.
16 Kaj ili ne �ar�u sur sin la kulpon de la krimo, man�ante siajn sankta�ojn; �ar Mi estas la Eternulo, kiu ilin sanktigas.

17 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
18 Parolu al Aaron kaj al liaj filoj kaj al �iuj Izraelidoj, kaj diru al ili: Se iu el la domo de Izrael a� el la fremduloj inter Izrael alportas sian oferon, �u �i estas promesita�o a� �u �i estas ofero memvola, kiun ili alportas al la Eternulo kiel bruloferon,
19 tiam, por ke vi akiru pla�on, �i devas esti sendifekta, virseksa, el grandaj brutoj, el �afoj, a� el kaproj.
20 Neniun beston, kiu havas difekta�on, alportu, �ar �i ne akirigos al vi pla�on.
21 Kaj se iu alportas pacoferon al la Eternulo, por plenumi promeson a� memvole, el grandaj a� malgrandaj brutoj, �i estu sendifekta, por ke �i pla�u; nenia difekto estu sur �i.
22 Beston blindan a� difektitan a� kriplan a� absceshavan a� aknohavan a� favan ne alportu al la Eternulo; kaj ne donu ilin kiel fajroferon sur la altaron de la Eternulo.
23 Bovon a� �afon, kiu havas tro longajn a� tro mallongajn membrojn, vi povas alporti kiel oferon memvolan, sed kiel promesita ofero �i ne akiros pla�on.
24 Beston, kiu havas testikon kunpremitan, disbatitan, de�iritan, a� fortran�itan, ne alportu al la Eternulo, kaj en via lando ne faru tion.
25 Kaj el la manoj de alilandulo ne alportu tiajn kiel panon de via Dio; �ar kripla�o estas sur ili, difekta�o estas sur ili: ili ne akiros al vi pla�on.

26 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
27 Kiam naski�os bovido a� �afido a� kaprido, tiam �i restu dum sep tagoj sub sia patrino, kaj de post la oka tago kaj plue �i povas akiri pla�on kiel fajrofero al la Eternulo.
28 Sed nek bovon, nek �afon bu�u kun �ia ido en unu tago.
29 Se vi alportas dankoferon al la Eternulo, oferu �in tiel, ke �i akiru por vi pla�on.
30 En la sama tago oni devas �in man�i; ne lasu iom el �i �is la mateno: Mi estas la Eternulo.
31 Kaj observu Miajn ordonojn kaj plenumu ilin: Mi estas la Eternulo.
32 Kaj ne malhonoru Mian sanktan nomon, kaj Mi estu sankta inter la Izraelidoj: Mi estas la Eternulo, kiu sanktigas vin,
33 kiu elkondukis vin el la lando Egipta, por esti por vi Dio. Mi estas la Eternulo.

23_1">1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante: 2 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: La festoj de la Eternulo, kiujn vi nomos sanktaj kunvenoj, jen ili estas, Miaj festoj.
3 Dum ses tagoj faru laboron; sed la sepan tagon estas sabato de ripozo, sankta kunveno, nenian laboron faru; �i estu sabato al la Eternulo en �iuj viaj lo�ejoj.

4 Jen estas la festoj de la Eternulo, sanktaj kunvenoj, kiujn vi kunvokados en ilia tempo:
5 en la unua monato, en la dek-kvara tago de la monato, �irka� la vespero, estas Pasko al la Eternulo.
6 Kaj en la dek-kvina tago de tiu monato estas la festo de macoj al la Eternulo; dum sep tagoj man�u macojn.
7 En la unua tago estu �e vi sankta kunveno, faru nenian laboron.
8 Kaj alportadu fajroferojn al la Eternulo dum sep tagoj; en la sepa tago estu sankta kunveno, faru nenian laboron.

9 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
10 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Kiam vi venos en la landon, kiun Mi donas al vi, kaj vi rikoltos �ian rikolton, tiam alportu al la pastro la unuan garbon el via rikolto.
11 Kaj li skuos la garbon anta� la Eternulo, por ke vi akiru pla�on; en la morga�a tago post la festo la pastro �in skuos.
12 Kaj vi pretigu en la tago, kiam estos skuata via garbo, sendifektan �afidon jara�an kiel bruloferon al la Eternulo.
13 Kaj kun �i, kiel farunoferon, du dekonojn de efo da delikata faruno, miksita kun oleo, kiel fajroferon al la Eternulo, kiel agrablan odora�on, kaj kun �i, kiel ver�oferon, kvaronon de hino da vino.
14 Kaj panon kaj rostitajn grajnojn kaj fre�ajn grajnojn ne man�u �is tiu tago mem, en kiu vi alportos la oferon al via Dio; �i estu eterna le�o por viaj generacioj en �iuj viaj lo�ejoj.

15 Kaj kalkulu al vi de post la morga�a tago post la festo, de post la tago, en kiu vi alportis la garbon por skuado, sep plenajn semajnojn.
16 �is la morga�a tago post la sepa semajno kalkulu kvindek tagojn, kaj tiam vi alportos novan farunoferon al la Eternulo.
17 El viaj lo�ejoj alportu du panojn de skuofero; el du dekonoj de efo da delikata faruno ili estu; fermente ili estu bakitaj; tio estos unuaj produktoj por la Eternulo.
18 Kaj alportu kune kun la panoj sep �afidojn sendifektajn jara�ajn kaj unu bovidon kaj du vir�afojn; ili estu brulofero al la Eternulo; kaj kune kun ili farunoferon kaj ver�oferon, fajroferon, agrablan odora�on al la Eternulo.
19 Pretigu anka� unu kapron kiel pekoferon, kaj du jara�ajn �afidojn kiel pacoferon.
20 Kaj la pastro skuu ilin kune kun la unuaproduktaj panoj kiel skuoferon anta� la Eternulo, kun la du �afidoj; �i estu sankta�o al la Eternulo por la pastro.
21 Kaj proklamu en tiu tago: sankta kunveno estu �e vi, faru nenian laboron; tio estu eterna le�o en �iuj viaj lo�ejoj en viaj generacioj.

22 Kaj kiam vi rikoltos la rikolton en via lando, ne rikoltu �ion �is la rando de via kampo dum via rikoltado, kaj la postresta�on de via rikolto ne kolektu; por la malri�ulo kaj por la fremdulo lasu tion: Mi estas la Eternulo, via Dio.

23 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
24 Diru al la Izraelidoj jene: En la sepa monato, en la unua tago de la monato, estu �e vi festo, memorigado per trumpetado, sankta kunveno.
25 Faru nenian laboron; kaj alportu fajroferon al la Eternulo.

26 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
27 Sed en la deka tago de tiu sepa monato estu tago de pekliberigo, sankta kunveno estu �e vi; kaj humiligu vian animon kaj alportu fajroferon al la Eternulo.
28 Kaj faru nenian laboron en tiu tago, �ar �i estas tago de pekliberigo, por pekliberigi vin anta� la Eternulo, via Dio.
29 �iu animo, kiu ne humiligos sin en tiu tago, ekstermi�os el inter sia popolo.
30 Se iu animo faros ian laboron en tiu tago, Mi ekstermos tiun animon el inter �ia popolo.
31 Faru nenian laboron; �i estu eterna le�o en viaj generacioj en �iuj viaj lo�ejoj.
32 Granda sabato �i estu por vi; kaj humiligu viajn animojn; vespere en la na�a tago de la monato, de vespero �is vespero festu vian sabaton.

33 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
34 Diru al la Izraelidoj jene: Komencante de la dek-kvina tago de tiu sepa monato estu festo de la�boj dum sep tagoj al la Eternulo.
35 En la unua tago estu sankta kunveno, faru nenian laboron.
36 Dum sep tagoj alportadu fajroferojn al la Eternulo; en la oka tago estu �e vi sankta kunveno, kaj alportu fajroferon al la Eternulo; ferma festo �i estas, faru nenian laboron.

37 Tio estas la festoj de la Eternulo, kiujn vi nomos sanktaj kunvenoj, por alporti fajroferon al la Eternulo, bruloferon kaj farunoferon, bu�oferon kaj ver�oferojn, �iun en �ia tago;
38 krom la sabatoj de la Eternulo kaj krom viaj donoj kaj krom �iuj viaj promesoj, kaj krom �iuj viaj memvolaj oferoj, kiujn vi donos al la Eternulo.

39 Kaj en la dek-kvina tago de la sepa monato, kiam vi kolektos la produkta�on de la tero, festu la feston de la Eternulo dum sep tagoj; en la unua tago estu festo kaj en la oka tago estu festo.
40 Kaj prenu al vi en la unua tago fruktojn de belaj arboj, bran�ojn de palmoj kaj bran�ojn de densaj arboj kaj de apudriveraj salikoj; kaj gajigu vin anta� la Eternulo, via Dio, dum sep tagoj.
41 Kaj festu tiun feston de la Eternulo dum sep tagoj en la jaro; eterna le�o tio estu en viaj generacioj; en la sepa monato festu �in.
42 En la�boj lo�u dum sep tagoj, �iu indi�eno en Izrael lo�u en la�boj;
43 por ke sciu viaj generacioj, ke en la�boj Mi lo�igis la Izraelidojn, kiam Mi elkondukis ilin el la lando Egipta: Mi estas la Eternulo, via Dio.
44 Kaj Moseo diris pri la festoj de la Eternulo al la Izraelidoj.

24_1">1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante: 2 Ordonu al la Izraelidoj, ke ili alportadu al vi oleon olivan, puran, pistitan, por lumigado, por ke lucerno brulu �iam.
3 Ekster la kurteno de la atesto en la tabernaklo de kunveno Aaron �in �iam aran�adu de vespero �is mateno anta� la Eternulo; tio estu eterna le�o en viaj generacioj.
4 Sur la pure ora kandelabro li aran�adu la lumojn anta� la Eternulo �iam.

5 Kaj prenu delikatan farunon kaj baku el �i dek du panojn; el du dekonoj de efo estu �iu pano;
6 kaj aran�u ilin en du vicoj, po ses en vico, sur la pure ora tablo anta� la Eternulo.
7 Kaj metu sur �iun vicon puran olibanon, kaj tio estos �e la pano memorofero, fajrofero al la Eternulo.
8 En �iu tago sabata oni �iam aran�u tion anta� la Eternulo; de la Izraelidoj �i estu eterna interligo.
9 Kaj �i estu por Aaron kaj por liaj filoj, kaj ili man�u �in sur sankta loko, �ar tio estas plejsankta�o por li el la fajroferoj de la Eternulo; tio estu eterna le�o.

10 Kaj eliris iu filo de virino Izraelida kaj de viro Egipta inter la Izraelidojn, kaj en la tendaro la filo de la Izraelidino ekkverelis kun Izraelido;
11 kaj la filo de la Izraelidino insultis la nomon de Dio kaj blasfemis; kaj oni venigis lin al Moseo. La nomo de lia patrino estis �elomit, filino de Dibri el la tribo de Dan.
12 Kaj oni metis lin en malliberejon, �is oni ricevos precizan decidon de la Eternulo.

13 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
14 Elirigu la blasfeminton ekster la tendaron; kaj �iuj, kiuj a�dis, metu siajn manojn sur lian kapon, kaj la tuta komunumo mortigu lin per �tonoj.
15 Kaj al la Izraelidoj diru jene: �iu, kiu blasfemos sian Dion, portos sian pekon.
16 Kiu insultas la nomon de la Eternulo, tiu estu mortigita; per �tonoj mortigu lin la tuta komunumo. �u fremdulo, �u indi�eno, se li blasfemos la nomon de la Eternulo, estu mortigita.
17 Se iu mortigos iun homon, oni lin mortigu.
18 Kiu mortigos bruton, tiu pagu pro �i: beston pro besto.
19 Se iu faris difekton al sia proksimulo, oni faru al li tiel, kiel li faris:
20 rompon pro rompo, okulon pro okulo, denton pro dento; kian difekton li faris al homo, tian oni faru al li.
21 Kaj kiu mortigis bruton, pagu pro �i; sed kiu mortigis homon, estu mortigita.
22 La sama ju�o estu �e vi �u por fremdulo, �u por indi�eno; �ar Mi estas la Eternulo, via Dio.
23 Kaj Moseo diris al la Izraelidoj, kaj oni elirigis la blasfeminton ekster la tendaron kaj mortigis lin per �tonoj; kaj la Izraelidoj faris, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo sur la monto Sinaj, dirante:
2 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Kiam vi venos en la landon, kiun Mi donas al vi, tiam la tero ripozu sabaton al la Eternulo.
3 Dum ses jaroj prisemu vian kampon kaj dum ses jaroj pritran�u vian vinber�ardenon kaj kolektu iliajn produkta�ojn;
4 sed en la sepa jaro estu sabato de ripozo por la tero, sabato al la Eternulo: vian kampon ne prisemu kaj vian vinber�ardenon ne pritran�u.
5 Kio mem elkreskos post via rikolto, tion ne rikoltu, kaj la vinberojn de viaj nepritran�itaj bran�oj ne deprenu: tio estu jaro de ripozo por la tero.
6 Kaj la produkta�oj de la sabata tero estu man�a�o por vi �iuj: por vi, por via sklavo, por via sklavino, kaj por via dungito kaj por via kunlo�anto, kiuj lo�as �e vi.
7 Kaj por via bruto kaj por la bestoj, kiuj estas sur via tero, �iuj �iaj produkta�oj estu kiel man�a�o.

8 Kaj kalkulu al vi sep sabatajn jarojn, sep fojojn po sep jaroj, ke vi havu en la sep sabataj jaroj kvardek na� jarojn.
9 Kaj proklamu per trumpetado en la sepa monato, en la deka tago de la monato; en la tago de pekliberigo trumpetu en via tuta lando.
10 Kaj sanktigu la kvindekan jaron, kaj proklamu liberecon en la lando por �iuj �iaj lo�antoj: jubileo �i estu por vi; kaj revenu �iu al sia poseda�o, kaj �iu revenu al sia familio.
11 Jubileo �i estu por vi, la kvindeka jaro; ne semu, kaj ne rikoltu tion, kio mem elkreskis, kaj ne deprenu la berojn de la nepritran�itaj vinberbran�oj.
12 �ar jubileo �i estas, sankta �i estu por vi; de la kampo man�u �iajn produkta�ojn.
13 En tiu jubilea jaro �iu revenu al sia poseda�o.
14 Kaj se vi ion vendos al via proksimulo, a� se vi a�etos el la manoj de via proksimulo, unu ne malprofitigu la alian.
15 La� la kalkulo de la jaroj post la jubileo a�etu de via proksimulo; la� la kalkulo de la jaroj de produktado li vendu al vi.
16 La� la multeco de la jaroj pligrandigu la prezon, kaj ju pli malmultaj estas la jaroj, des pli malgrandigu la prezon; �ar la nombron de la rikoltoj li vendas al vi.
17 Kaj ne malprofitigu unu la alian, kaj timu vian Dion; �ar Mi estas la Eternulo, via Dio.
18 Kaj plenumu Miajn le�ojn, kaj Miajn decidojn observu kaj plenumu ilin, kaj tiam vi lo�os en la lando sendan�ere.
19 Kaj la tero donados siajn fruktojn, kaj vi man�ados �issate, kaj vi lo�os sur �i sendan�ere.
20 Kaj se vi diros: Kion ni man�os en la sepa jaro, kiam ni ne semos kaj ne enkolektos niajn produkta�ojn?
21 Mi sendos al vi Mian benon en la sesa jaro, kaj �i alportos produkta�ojn por tri jaroj.
22 Kaj vi semos en la oka jaro, sed vi man�os la produkta�ojn malnovajn �is la na�a jaro; �is venos la rikolto de �iaj produkta�oj, vi man�os malnovajn.
23 Kaj la tero ne estu vendata por �iam; �ar al Mi apartenas la tero, �ar vi estas fremduloj kaj paslo�antoj �e Mi.
24 Kaj sur la tuta tero de via posedado permesu liberigon de la tero.

25 Se via frato malri�i�os kaj vendos ion de sia poseda�o, sed venos rea�etanto, lia proksima parenco, tiam li povu rea�eti la vendita�on de sia frato.
26 Kaj se iu ne trovos por si rea�etanton, sed li mem fari�os sufi�e bonstata, kaj havos tiom, ke li povos rea�eti,
27 tiam li kalkulu la jarojn de la venditeco, kaj la resta�ojn li redonu al tiu, al kiu li vendis; kaj li revenu al sia posedado.
28 Sed se li ne havos sufi�e, por redoni al li, tiam lia vendita�o restu en la manoj de la a�etinto �is la jubilea jaro; sed en la jubilea jaro �i foriru, kaj li revenu al sia posedado.

29 Kaj se iu vendos lo�eblan domon en urbo, kiun �irka�as muro, tiam �i estas rea�etebla �is la fino de jaro post �ia vendo; en la da�ro de jaro �i estas rea�etebla.
30 Sed se �i ne estos rea�etita anta� la fino de tuta jaro, tiam la domo, kiu estas en urbo �irka�ita de muro, restas por �iam �e �ia a�etinto en liaj generacioj; �i ne foriras en jaro jubilea.
31 La domoj en la vila�oj ne �irka�itaj de muro estu kalkulataj kiel kampo da tero; oni povas ilin rea�eti, kaj en jubilea jaro ili foriras.
32 Koncerne la urbojn de la Levidoj, la domojn en la urboj de ilia posedado, la Levidoj �iam havas la rajton de rea�eto.
33 Se iu ela�etos ion de la Levidoj, tiam la vendita domo a� la urba poseda�o foriras en la jubilea jaro; �ar la domoj en la urboj de la Levidoj estas ilia poseda�o inter la Izraelidoj.
34 Kaj la kampoj �irka� iliaj urboj ne estu vendataj, �ar tio estas ilia por�iama poseda�o.

35 Se via frato malri�i�os kaj lia brako malforti�os apud vi, tiam subtenu lin; �u li estas fremdulo, �u paslo�anto, li vivu kun vi.
36 Ne prenu de li procentojn nek alkreskon, kaj timu vian Dion, ke via frato vivu kun vi.
37 Donante al li monon, ne postulu de li procentojn, kaj donante al li man�a�on, ne postulu �ian pligrandigon.
38 Mi estas la Eternulo, via Dio, kiu elkondukis vin el la lando Egipta, por doni al vi la landon Kanaanan, por esti via Dio.

39 Kiam malri�i�os apud vi via frato kaj li estos vendita al vi, tiam ne �ar�u lin per laborado sklava;
40 kiel dungito, kiel paslo�anto li estu �e vi; �is la jubilea jaro li servu �e vi;
41 kaj tiam li foriru de vi, li mem kaj anka� liaj filoj kun li, kaj li revenu al sia familio kaj al la poseda�o de siaj patroj.
42 �ar ili estas Miaj sklavoj, kiujn Mi elkondukis el la lando Egipta; ili ne estu vendataj, kiel oni vendas sklavojn.
43 Ne regu ilin kun krueleco, kaj timu vian Dion.
44 Via sklavo kaj via sklavino, kiujn vi povas havi, devas esti el la popoloj, kiuj estas �irka� vi; el ili a�etu sklavon kaj sklavinon.
45 Anka� el la idoj de la paslo�antoj, kiuj fremdule lo�as �e vi, el ili vi povas a�eti, kaj el iliaj familioj, kiuj estas �e vi kaj kiuj naski�is en via lando; ili povas esti via poseda�o.
46 Kaj vi povas transdoni ilin herede al viaj filoj post vi kiel por�iaman poseda�on; ilin vi povas uzi kiel sklavojn, sed super viaj fratoj, super Izraelidoj, ne regu unuj super aliaj kun krueleco.

47 Kaj se fremdulo a� paslo�anto �e vi estos bonstata, kaj via frato malri�i�os anta� li kaj vendos sin al la fremdulo a� paslo�anto �e vi a� al ido de familio de fremdulo:
48 post la vendo restas al li rajto de ela�eto; iu el liaj fratoj ela�etu lin.
49 A� lia onklo, a� filo de lia onklo ela�etu lin, a� iu el lia parencaro, el lia familio ela�etu lin; a� se lia stato sufi�os, li mem sin ela�etos.
50 Kaj li faru prikalkulon kun sia a�etinto, de la jaro, en kiu li sin vendis, �is la jaro jubilea; kaj la mono, pro kiu li vendis sin, devas esti redonita la� la nombro de la jaroj; kiel dungito li estu �e li.
51 Se restas ankora� multe da jaroj, tiam proporcie al ili li redonu ela�eton pro si el la mono, pro kiu li estis a�etita.
52 Se restas malmulte da jaroj �is la jubilea jaro, tiam li kalkulu tion al li kaj proporcie al la jaroj li redonu pro si ela�eton.
53 Kiel la�jara dungito li estu �e li, kaj �i tiu ne regu lin kruele anta� viaj okuloj.
54 Kaj se li ne ela�eti�os tiamaniere, tiam li foriru en la jubilea jaro, li kune kun siaj infanoj.
55 �ar Miaj sklavoj estas la Izraelidoj; ili estas Miaj sklavoj, kiujn Mi elkondukis el la lando Egipta: Mi estas la Eternulo, via Dio.

1 Ne faru al vi idolojn, kaj figurojn kaj statuojn ne starigu �e vi, kaj �tonojn kun bildoj ne ku�igu en via lando, por adorklini�i super ili: �ar Mi estas la Eternulo, via Dio.
2 Miajn sabatojn observu, kaj Mian sanktejon respektegu: Mi estas la Eternulo.

3 Se vi agos la� Miaj le�oj kaj observos Miajn ordonojn kaj plenumos ilin,
4 tiam Mi donos al vi pluvojn iliatempe, kaj la tero donos siajn produkta�ojn, kaj la kampa arbo donos siajn fruktojn.
5 Kaj la tempo de dra�ado da�ros �e vi �is la enkolektado de la vinberoj, kaj la enkolektado de vinberoj da�ros �is la semado, kaj vi man�os vian panon sate kaj vi lo�os sendan�ere en via lando.
6 Kaj Mi donos pacon al via lando, kaj kiam vi ku�os, neniu vin timigos; kaj Mi forigos la malbonajn bestojn el la lando, kaj glavo ne trapasos vian landon.
7 Kaj vi pelos viajn malamikojn, kaj ili falos anta� vi de glavo.
8 Kaj kvin al vi pelos centon, kaj cent el vi pelos dekmilon; kaj viaj malamikoj falos anta� vi de glavo.
9 Kaj Mi turnos Min al vi kaj kreskigos vin kaj multigos vin, kaj Mi fortikigos Mian interligon kun vi.
10 Kaj vi man�os grenon malnovan pasintjaran, kaj vi elportos la malnovan pro la nova.
11 Kaj Mi starigos Mian lo�ejon inter vi, kaj Mia animo vin ne abomenos.
12 Kaj Mi iros inter vi, kaj Mi estos via Dio, kaj vi estos Mia popolo.
13 Mi estas la Eternulo, via Dio, kiu elkondukis vin el la lando Egipta, por ke vi ne estu iliaj sklavoj; kaj Mi rompis la bastonojn de via jugo kaj ekirigis vin kun levita kapo.

14 Sed se vi ne obeos Min kaj ne faros �iujn �i tiujn ordonojn;
15 kaj se vi malestimos Miajn le�ojn kaj se via animo abomenos Miajn decidojn, kaj vi ne plenumos �iujn Miajn ordonojn, rompante Mian interligon:
16 tiam anka� Mi faros al vi tion: Mi sendos sur vin teruron, maldiki�on, kaj febron, kiuj konsumas la okulojn kaj senfortigas la animon; kaj vi semos viajn semojn vane, ilin man�os viaj malamikoj.
17 Kaj Mi turnos Mian viza�on kontra� vin, kaj vi falos anta� viaj malamikoj, kaj regos vin viaj malamantoj, kaj vi kuros, kiam neniu pelos vin.
18 Kaj se vi malgra� �i tio ne obeos Min, tiam Mi sepoble pligrandigos la punon pro viaj pekoj.
19 Kaj Mi rompos vian fieran obstinecon, kaj Mi faros vian �ielon kiel fero kaj vian teron kiel kupro.
20 Kaj vane konsumi�os via forto; via tero ne donos siajn produkta�ojn, kaj la arboj de la tero ne donos siajn fruktojn.
21 Kaj se vi malgra� tio spitos Min kaj ne volos obei Min, tiam Mi aldonos sepoble da frapoj la� viaj pekoj.
22 Kaj Mi venigos sur vin la sova�ajn bestojn, kaj ili forman�os viajn infanojn kaj ekstermos viajn brutojn kaj malmultigos vin tiel, ke viaj vojoj dezerti�os.
23 Se anka� per tio vi ne humili�os, sed plue agos kontra� Mi:
24 tiam anka� Mi agos kontra� vi, kaj Mi anka� frapos vin sepoble pro viaj pekoj.
25 Kaj Mi venigos sur vin ven�an glavon, kiu ven�os pro la interligo; kaj vi kolekti�os en viaj urboj, kaj Mi sendos peston en vian mezon, kaj vi estos fordonitaj en la manojn de la malamiko.
26 Kiam Mi rompos al vi la apogon de la pano, tiam dek virinoj bakos vian panon en unu forno kaj redonos vian panon pesante, kaj vi man�os kaj ne sati�os.

27 Kaj se vi malgra� tio ne obeos Min, kaj spitos Min:
28 tiam Mi iros kontra� vin kolere, kaj Mi punos vin sepoble pro viaj pekoj.
29 Kaj vi man�os la karnon de viaj filoj, kaj la karnon de viaj filinoj vi man�os.
30 Kaj Mi detruos viajn alta�ojn kaj ruinigos viajn kolonojn de la suno, kaj Mi �etos viajn kadavrojn sur la rompita�ojn de viaj idoloj, kaj Mia animo abomenos vin.
31 Kaj Mi faros el viaj urboj dezerton, kaj Mi ruinigos viajn sanktejojn, kaj Mi ne flaros viajn agrablajn odora�ojn.
32 Kaj Mi dezertigos la teron, ke miregos pri �i viaj malamikoj, kiuj eklo�os sur �i.
33 Kaj vin Mi dis�etos inter la popolojn, kaj Mi nudigos post vi glavon; kaj via tero estos dezerta kaj viaj urboj estos ruinigitaj.
34 Tiam la tero ricevos kontentigon pri siaj sabatoj dum la tuta tempo de sia dezerteco, kiam vi estos en la lando de viaj malamikoj; tiam ripozos la tero kaj kontentigos sin pri siaj sabatoj.
35 Dum la tuta tempo de dezerteco �i ripozos, kiom �i ne ripozis en viaj sabatoj, kiam vi lo�is sur �i.
36 Kaj al la restintoj el vi Mi sendos timon en ilian koron en la lando de iliaj malamikoj; kaj pelos ilin brueto de falanta folio, kaj ili kuros, kiel oni kuras de glavo, kaj ili falos, kiam neniu ilin persekutos.
37 Kaj ili falos unu sur alian, kiel de glavo, dum neniu ilin pelos; kaj vi ne havos forton por stari anta� viaj malamikoj.
38 Kaj vi pereos inter la popoloj, kaj forman�os vin la lando de viaj malamikoj.
39 Kaj la restintoj el vi senforti�os pro siaj pekoj en la landoj de viaj malamikoj, kaj anka� pro la pekoj de siaj patroj ili senforti�os.
40 Tiam ili konfesos sian kulpon kaj la kulpon de siaj patroj en la malbonagoj, kiujn ili faris kontra� Mi kaj pri kio ili spitis Min.
41 Anka� Mi iris kontra� ilin kaj envenigis ilin en la landon de iliaj malamikoj; kaj se tiam humili�os ilia koro ne cirkumcidita kaj se ili donos kontentigon pri siaj pekoj,
42 tiam Mi rememoros Mian interligon kun Jakob, kaj Mian interligon kun Isaak kaj Mian interligon kun Abraham Mi rememoros, kaj la landon Mi rememoros.
43 La lando estos forlasita de ili kaj ricevos kontentigon pri siaj sabatoj, kiam �i dezerti�os post ili; kaj ili donos kontentigon pri siaj kulpoj, �ar ili malrespektis Miajn decidojn kaj Miajn le�ojn ilia animo abomenis.
44 Kaj tamen, kiam ili estos en la lando de siaj malamikoj, Mi ne malestimos ilin, kaj ne abomenos ilin tiom, por ekstermi ilin, por neniigi Mian interligon kun ili; �ar Mi estas la Eternulo, ilia Dio.
45 Kaj Mi rememoros por ili la interligon kun la anta�uloj, kiujn Mi elkondukis el la lando Egipta anta� la okuloj de la popoloj, por esti ilia Dio: Mi estas la Eternulo.

46 Tio estas la le�oj kaj decidoj kaj instruoj, kiujn starigis la Eternulo inter Si kaj la Izraelidoj sur la monto Sinaj per Moseo.

27_1">1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante: 2 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Se iu faros sanktan promeson dedi�i animon la� via taksado al la Eternulo,
3 tiam via taksado devas esti: pro virseksulo en la a�o de dudek jaroj �is sesdek jaroj via taksado estu kvindek sikloj da ar�ento la� la sankta siklo.
4 Kaj se tio estos virino, tiam via taksado estu tridek sikloj.
5 Kaj se tio estos a�ulo de kvin jaroj �is dudek jaroj, via taksado estu pro viro dudek sikloj kaj pro virino dek sikloj.
6 Se tio estos a�ulo de unu monato �is kvin jaroj, tiam via taksado estu pro viro kvin sikloj da ar�ento kaj pro virino via taksado estu tri sikloj da ar�ento.
7 Kaj se en la a�o de sesdek jaroj kaj pli, tiam, se tio estos viro, via taksado estu dek kvin sikloj kaj pro virino dek sikloj.
8 Kaj se li estas tro malri�a por tia taksado, tiam oni starigu lin anta� la pastro kaj la pastro taksu lin: konforme al la bonhaveco de la promesinto la pastro lin taksu.

9 Se tio estas bruto el tiaj, kiajn oni ofere alportas al la Eternulo, tiam �io, kio estas donita al la Eternulo, estu sankta.
10 Oni ne devas �in �an�i nek anstata�igi �in, bonan per malbona a� malbonan per bona; se tamen iu anstata�igos bruton per bruto, tiam �i kaj anka� �ia anstata�igito fari�u konsekrita.
11 Se tio estas ia bruto malpura, el tiaj, kiajn oni ne alportas ofere al la Eternulo, tiam oni starigu la bruton anta� la pastro;
12 kaj la pastro taksos �in, �u �i estas bona, �u malbona; kiel taksos la pastro, tiel �i estu.
13 Se la promesinto volos �in ela�eti, li aldonu kvinonon al via takso.

14 Se iu dedi�os sian domon kiel sankta�on al la Eternulo, tiam la pastro �in taksu, �u �i estas bona, �u malbona; kiel la pastro �in taksos, tiel �i restu.
15 Sed se la dedi�into volos ela�eti sian domon, tiam li aldonu kvinonon de la mono de via takso, kaj �i restos lia.

16 Se el sia posedata kampo iu dedi�os ion al la Eternulo, tiam via taksado devas esti proporcia al �ia semita�o: pro semita�o en la kvanto de �omero da hordeo estu la takso kvindek sikloj da ar�ento.
17 Se de jubilea jaro li dedi�as sian kampon, tiam la afero restu la� via taksado.
18 Sed se post la jubilea jaro li dedi�os sian kampon, tiam la pastro kalkulu al li la monon la� la jaroj, kiuj restas �is la jubilea jaro, kaj tion oni deprenu de via takso.
19 Se la dedi�into volos ela�eti la kampon, tiam li aldonu kvinonon de la mono la� via taksado, kaj �i restos lia.
20 Sed se li ne ela�etos la kampon kaj la kampo estos vendita al alia homo, tiam �i ne estos plu ela�etebla.
21 Kaj tiu kampo, kiam �i foriros en la jubilea jaro, estos konsekrita al la Eternulo, kiel kampo pri�urita: �i fari�os poseda�o de la pastro.
22 Kaj se iu dedi�os al la Eternulo kampon, kiun li a�etis kaj kiu ne estas el la kampoj de lia hereda poseda�o,
23 tiam la pastro kalkulu al li la takson �is la jubilea jaro, kaj li donu la takson en tiu tago, kiel konsekrita�on al la Eternulo.
24 En la jubilea jaro la kampo revenos al tiu, de kiu oni �in a�etis, al kiu apartenas hereda posedado de tiu tero.
25 �iu via taksado estu la� la sankta siklo: el dudek geroj konsistu la siklo.

26 Nur unuenaskiton, kiu el la brutoj apartenas al la Eternulo pro sia unuenaskiteco, neniu dedi�u: �u �i estas bovo, �u �i estas �afo, �i apartenas al la Eternulo.
27 Se �i estas bruto malpura, tiam oni devas ela�eti �in la� via taksado kaj aldoni al la valoro kvinonon; se �i ne estos ela�etita, oni vendu �in la� via taksado.

28 Nur �io konsekrita, kion iu konsekris al la Eternulo, el �io, kio apartenas al li, �u �i estas homo, �u bruto, �u posedata kampo, ne estu vendata nek ela�etata. �io konsekrita estas plejsankta�o de la Eternulo.
29 �iu konsekrita, kiu estos konsekrita el la homoj, ne estu ela�etita; li devas morti.

30 �iu dekona�o el la tero, el la semita�o de la tero, el la fruktoj de la arboj apartenas al la Eternulo; �i estas sankta�o de la Eternulo.
31 Se iu volos ela�eti ion el sia dekona�o, li aldonu al la valoro kvinonon.
32 Kaj �iu dekono el la bovoj kaj �afoj, el �io, kio pasas sub la bastono de pa�tanto, la deka estu konsekrita al la Eternulo.
33 Oni ne devas esplori, �u �i estas bona a� malbona, kaj oni �in devas ne anstata�igi; se iu �in anstata�igos, tiam �i kaj �ia anstata�a�o estu sankta�oj kaj ne estu ela�etataj.

34 Tio estas la ordonoj, kiujn la Eternulo ordonis al Moseo por la Izraelidoj sur la monto Sinaj.