NOMBROJ
KVARA LIBRO DE MOSEO

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo en la dezerto Sinaj en la tabernaklo de kunveno en la unua tago de la dua monato de la dua jaro post ilia eliro el la lando Egipta, dirante:
2 Prikalkulu la tutan komunumon de la Izraelidoj la� iliaj familioj, la� iliaj patrodomoj, la� la nombro de la nomoj de �iuj virseksuloj la�kape.
3 De la a�uloj de dudek jaroj kaj pli, �iujn, kiuj ta�gas por milito en Izrael, prikalkulu ilin la� iliaj ta�mentoj, vi kaj Aaron.
4 Kaj kun vi estu po unu homo el �iu tribo, homo, kiu estas �efo en sia patrodomo.
5 Kaj jen estas la nomoj de la viroj, kiuj staros kun vi: de Ruben staru Elicur, filo de �edeur;
6 de Simeon, �elumiel, filo de Curi�adaj;
7 de Jehuda, Na��on, filo de Aminadab;
8 de Isa�ar, Netanel, filo de Cuar;
9 de Zebulun, Eliab, filo de �elon;
10 de la filoj de Jozef: de Efraim, Eli�ama, filo de Amihud; de Manase, Gamliel, filo de Pedacur;
11 de Benjamen, Abidan, filo de Gideoni;
12 de Dan, A�iezer, filo de Ami�adaj;
13 de A�er, Pagiel, filo de O�ran;
14 de Gad, Eljasaf, filo de Deuel;
15 de Naftali, A�ira, filo de Enan.
16 Tio estas la distingitoj el la komunumo, la estroj de la triboj de siaj patroj, la �efoj de la miloj de Izrael.
17 Kaj Moseo kaj Aaron prenis tiujn virojn, cititajn la� iliaj nomoj.
18 Kaj la tutan komunumon ili kunvenigis en la unua tago de la dua monato; kaj la kunvenintoj legitimis sin la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombroj de la nomoj, de la a�uloj de dudek jaroj kaj pli, la�kape,
19 kiel la Eternulo ordonis al Moseo. Kaj li prikalkulis ilin en la dezerto Sinaj.

20 Kaj montri�is, ke la filoj de Ruben, la unuenaskito de Izrael, la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj la�kape, �iuj virseksuloj en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
21 prezentis en la tribo de Ruben la nombron de kvardek ses mil kvincent.

22 La filoj de Simeon la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, kalkulitaj la� la nombro da nomoj la�kape, �iuj virseksuloj en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
23 prezentis en la tribo de Simeon la nombron de kvindek na� mil tricent.

24 La filoj de Gad la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
25 prezentis en la tribo de Gad la nombron de kvardek kvin mil sescent kvindek.

26 La filoj de Jehuda la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
27 prezentis en la tribo de Jehuda la nombron de sepdek kvar mil sescent.

28 La filoj de Isa�ar la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
29 prezentis en la tribo de Isa�ar la nombron de kvindek kvar mil kvarcent.

30 La filoj de Zebulun la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
31 prezentis en la tribo de Zebulun la nombron de kvindek sep mil kvarcent.

32 La filoj de Jozef, la filoj de Efraim la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
33 prezentis en la tribo de Efraim la nombron de kvardek mil kvincent.

34 La filoj de Manase la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
35 prezentis en la tribo de Manase la nombron de tridek du mil ducent.

36 La filoj de Benjamen la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
37 prezentis en la tribo de Benjamen la nombron de tridek kvin mil kvarcent.

38 La filoj de Dan la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
39 prezentis en la tribo de Dan la nombron de sesdek du mil sepcent.

40 La filoj de A�er la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
41 prezentis en la tribo de A�er la nombron de kvardek unu mil kvincent.

42 La filoj de Naftali la� sia deveno, la� siaj familioj, la� siaj patrodomoj, la� la nombro da nomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj,
43 prezentis en la tribo de Naftali la nombron de kvindek tri mil kvarcent.

44 Tio estas la kalkulitoj, kiujn kalkulis Moseo kaj Aaron kaj la princoj de Izrael, dek du homoj, po unu el �iu patrodomo.
45 Kaj la nombro de �iuj kalkulitoj el la Izraelidoj la� iliaj patrodomoj, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, �iuj militkapablaj en Izrael,
46 la nombro de �iuj kalkulitoj estis sescent tri mil kvincent kvindek.

47 Sed la Levidoj la� sia patrodomo ne estis kalkulitaj inter ili.
48 �ar la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
49 Nur la tribon de Levi ne prikalkulu, kaj ne metu ilian nombron mezen de la Izraelidoj.
50 Sed vi komisiu al la Levidoj la tabernaklon de atesto kaj �iujn �iajn objektojn, kaj �ion, kio apartenas al �i; ili portadu la tabernaklon kaj �iujn �iajn objektojn, kaj ili priservu �in, kaj �irka� la tabernaklo ili starigu siajn tendojn.
51 Kaj kiam la tabernaklo devos forlasi sian lokon, tiam la Levidoj �in levu; kaj kiam la tabernaklo devos resti sur loko, tiam la Levidoj �in starigu; sed se laiko alproksimi�os, li estu mortigita.
52 Kaj la Izraelidoj aran�os sin �iu en sia tendaro kaj �iu apud sia standardo, la� siaj ta�mentoj.
53 Sed la Levidoj starigu siajn tendojn �irka� la tabernaklo de atesto, por ke ne trafu kolero la komunumon de la Izraelidoj; kaj la Levidoj plenumos la gardadon de la tabernaklo de atesto.
54 Kaj tiel faris la Izraelidoj; konforme al �io, kion la Eternulo ordonis al Moseo, tiel ili faris.

2_1">1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante: 2 La Izraelidoj starigu siajn tendojn �iu apud sia standardo, apud la signoj de sia patrodomo; iom malproksime �irka� la tabernaklo de kunveno ili starigu siajn tendojn.
3 En la anta�a parto, oriente, staros tendare la standardo de la tendaro de Jehuda, la� iliaj ta�mentoj; kaj la princo de la Jehudaidoj estas Na��on, filo de Aminadab;
4 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas sepdek kvar mil sescent.
5 Apude staru la tribo de Isa�ar; kaj la princo de la Isa�aridoj estas Netanel, filo de Cuar;
6 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas kvindek kvar mil kvarcent.
7 Poste la tribo de Zebulun; kaj la princo de la Zebulunidoj estas Eliab, filo de �elon;
8 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas kvindek sep mil kvarcent.
9 �iuj kalkulitoj de la tendaro de Jehuda estas cent okdek ses mil kvarcent la� iliaj ta�mentoj; ili elmovi�u la unuaj.

10 La standardo de la tendaro de Ruben estu sude, la� iliaj ta�mentoj; kaj la princo de la Rubenidoj estas Elicur, filo de �edeur;
11 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas kvardek ses mil kvincent.
12 Apude staru la tribo de Simeon; kaj la princo de la Simeonidoj estas �elumiel, filo de Curi�adaj;
13 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas kvindek na� mil tricent.
14 Poste la tribo de Gad; kaj la princo de la Gadidoj estas Eljasaf, filo de Deuel;
15 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas kvardek kvin mil sescent kvindek.
16 �iuj kalkulitoj de la tendaro de Ruben estas cent kvindek unu mil kvarcent kvindek la� iliaj ta�mentoj; ili elmovi�u la duaj.

17 Poste elmovi�u kun la tabernaklo de kunveno la tendaro de la Levidoj inter la tendaroj; kiel ili staros tendare, tiel ili elmovi�u, �iu la� sia loko kun siaj standardoj.

18 La standardo de la tendaro de Efraim, la� iliaj ta�mentoj, estu okcidente; kaj la princo de la Efraimidoj estas Eli�ama, filo de Amihud;
19 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas kvardek mil kvincent.
20 Apude estu la tribo de Manase; kaj la princo de la Manaseidoj estas Gamliel, filo de Pedacur;
21 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas tridek du mil ducent.
22 Poste la tribo de Benjamen; kaj la princo de la Benjamenidoj estas Abidan, filo de Gideoni;
23 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas tridek kvin mil kvarcent.
24 �iuj kalkulitoj de la tendaro de Efraim estas cent ok mil cent la� iliaj ta�mentoj; ili elmovi�u la triaj.

25 La standardo de la tendaro de Dan estu norde, la� iliaj ta�mentoj; kaj la princo de la Danidoj estas A�iezer, filo de Ami�adaj;
26 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas sesdek du mil sepcent.
27 Apude staru tendare la tribo de A�er; kaj la princo de la A�eridoj estas Pagiel, filo de O�ran;
28 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas kvardek unu mil kvincent.
29 Poste la tribo de Naftali; kaj la princo de la Naftaliidoj estas A�ira, filo de Enan;
30 kaj lia ta�mento kaj �iaj kalkulitoj estas kvindek tri mil kvarcent.
31 �iuj kalkulitoj de la tendaro de Dan estas cent kvindek sep mil sescent; ili elmovi�u la lastaj kun siaj standardoj.

32 Tio estas la kalkulitoj de la Izraelidoj la� iliaj patrodomoj. �iuj kalkulitoj de la tendaroj, la� iliaj ta�mentoj, estis sescent tri mil kvincent kvindek.
33 Sed la Levidoj ne estis kalkulitaj inter la Izraelidoj; kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
34 Kaj la Izraelidoj faris konforme al �io, kion la Eternulo ordonis al Moseo: tiel ili stari�is tendare kun siaj standardoj, kaj tiel ili elmovi�adis, �iu la� sia familio, la� sia patrodomo.

1 Kaj jen estas la genealogio de Aaron kaj Moseo en tiu tempo, kiam la Eternulo parolis al Moseo sur la monto Sinaj.
2 Jen estas la nomoj de la filoj de Aaron: la unuenaskito Nadab, kaj Abihu, Eleazar, kaj Itamar.
3 Tio estas la nomoj de la filoj de Aaron, la pastroj sanktoleitaj, kiujn li konsekris por pastri.
4 Sed Nadab kaj Abihu mortis anta� la Eternulo, kiam ili oferalportis fremdan fajron anta� la Eternulon en la dezerto Sinaj; kaj filojn ili ne havis. Kaj pastris Eleazar kaj Itamar apud Aaron ilia patro.

5 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
6 Alvenigu la tribon de Levi, kaj starigu �in anta� la pastro Aaron, ke ili servu lin.
7 Kaj ili plenumu gardon koncerne lin kaj koncerne la tutan komunumon anta� la tabernaklo de kunveno, por servi la servojn de la tabernaklo.
8 Kaj ili gardu �iujn objektojn de la tabernaklo de kunveno kaj la gardota�on de la Izraelidoj, por servi la servojn de la tabernaklo.
9 Kaj donu la Levidojn al Aaron kaj al liaj filoj; ili estu fordonitaj al li el la Izraelidoj.
10 Kaj Aaronon kaj liajn filojn oficialigu, ke ili plenumadu sian pastradon; se laiko en tion enmiksi�os, li estu mortigita.

11 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
12 Jen Mi prenis la Levidojn el inter la Izraelidoj anstata� �iuj unuenaskitoj utermalfermintoj el la Izraelidoj; la Levidoj estu do Miaj;
13 �ar al Mi apartenas �iuj unuenaskitoj; en la tago, en kiu Mi batis �iujn unuenaskitojn en la lando Egipta, Mi dedi�is al Mi �iujn unuenaskitojn en Izrael, de homo �is bruto; Miaj ili estu: Mi estas la Eternulo.

14 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo en la dezerto Sinaj, dirante:
15 Prikalkulu la Levidojn la� iliaj patrodomoj, la� iliaj familioj; �iun virseksulon en la a�o de unu monato kaj pli prikalkulu.
16 Kaj Moseo prikalkulis ilin la� la diro de la Eternulo, kiel estis ordonite.
17 Kaj jenaj estis la filoj de Levi la� iliaj nomoj: Ger�on kaj Kehat kaj Merari.
18 Kaj jen estas la nomoj de la filoj de Ger�on la� iliaj familioj: Libni kaj �imei.
19 Kaj la filoj de Kehat la� iliaj familioj: Amram kaj Jichar, �ebron kaj Uziel.
20 Kaj la filoj de Merari la� iliaj familioj: Ma�li kaj Mu�i. Tio estas la familioj de Levi la� iliaj patrodomoj.

21 De Ger�on la familio de la Libniidoj kaj la familio de la �imeiidoj; tio estas la familioj de la Ger�onidoj.
22 Iliaj kalkulitoj la� la nombro de �iuj virseksuloj en la a�o de unu monato kaj pli prezentas la nombron de sep mil kvincent.
23 La familioj de la Ger�onidoj devas havi siajn tendojn malanta� la tabernaklo, okcidente.
24 Kaj la estro de la patrodomo de la Ger�onidoj estas Eljasaf, filo de Lael.
25 Kaj sub la gardado de la Ger�onidoj en la tabernaklo de kunveno estas la tabernaklo, kaj la tendo, �iaj kovriloj, kaj la kovrotuko de la pordo de la tabernaklo de kunveno,
26 kaj la kurtenoj de la korto, kaj la kovrotuko de la pordo de la korto, kiu estas �irka� la tabernaklo kaj �irka� la altaro, kaj la �nuroj kun �iuj aran�a�oj.

27 Kaj de Kehat estas la familio de la Amramidoj kaj la familio de la Jicharidoj kaj la familio de la �ebronidoj kaj la familio de la Uzielidoj; tio estas la familioj de la Kehatidoj.
28 La� la nombro de �iuj virseksuloj en la a�o de unu monato kaj pli ili estas ok mil sescent, plenumantaj gardadon de la sanktejo.
29 La familioj de la Kehatidoj devas havi siajn tendojn flanke de la tabernaklo, sude.
30 Kaj la estro de la patrodomo de la familioj de la Kehatidoj estas Elcafan, filo de Uziel.
31 Kaj sub ilia gardado estu la kesto kaj la tablo kaj la kandelabro kaj la altaroj, kaj la sanktaj vazoj, per kiuj oni faras la servadon, kaj la kurteno kaj �iuj �iaj apartena�oj.
32 Kaj la estro de la estroj de la Levidoj estas Eleazar, filo de la pastro Aaron; li kontrolas la plenumantojn de la gardado de la sanktejo.

33 De Merari estas la familio de la Ma�liidoj kaj la familio de la Mu�iidoj; tio estas la familioj de Merari.
34 Kaj iliaj kalkulitoj la� la nombro de �iuj virseksuloj en la a�o de unu monato kaj pli estas ses mil ducent.
35 Kaj la estro de la patrodomo de la familioj de Merari estas Curiel, filo de Abi�ail; ili devas havi siajn tendojn flanke de la tabernaklo, norde.
36 Kaj sub la kontrolo kaj gardado de la filoj de Merari estas la tabuloj de la tabernaklo kaj �iaj stangoj kaj �iaj kolonoj kaj �iaj bazoj kaj �iuj �iaj vazoj kaj �ia tuta aran�a�o,
37 kaj la kolonoj de la korto �irka�e kaj iliaj bazoj kaj iliaj najloj kaj iliaj �nuroj.
38 Kaj anta� la tabernaklo, en la anta�a parto de la tabernaklo de kunveno, oriente, havos siajn tendojn Moseo kaj Aaron kaj liaj filoj, plenumante la gardadon de la sanktejo, por gardi la Izraelidojn; sed se laiko alproksimi�os, li estu mortigita.
39 �iuj kalkulitaj Levidoj, kiujn prikalkulis Moseo kaj Aaron la� la ordono de la Eternulo, la� iliaj familioj, �iuj virseksuloj en la a�o de unu monato kaj pli, estis dudek du mil.

40 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Prikalkulu �iujn unuenaskitajn virseksulojn inter la Izraelidoj en la a�o de unu monato kaj pli, kaj faru registron de iliaj nomoj.
41 Kaj prenu la Levidojn por Mi, kiu estas la Eternulo, anstata� �iuj unuenaskitoj el la Izraelidoj, kaj la brutojn de la Levidoj anstata� �iuj unuenaskitoj el la brutoj de la Izraelidoj.
42 Kaj Moseo prikalkulis, kiel ordonis al li la Eternulo, �iujn unuenaskitojn el la Izraelidoj.
43 Kaj estis �iuj unuenaskitaj virseksuloj la� la nombro de la nomoj en la a�o de unu monato kaj pli la� la kalkulo dudek du mil ducent sepdek tri.

44 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
45 Prenu la Levidojn anstata� �iuj unuenaskitoj el la Izraelidoj, kaj la brutojn de la Levidoj anstata� iliaj brutoj, kaj la Levidoj apartenu al Mi: Mi estas la Eternulo.
46 Kaj ela�ete pro la ducent sepdek tri, kiuj estas superfluaj kompare kun la nombro de la Levidoj el la unuenaskitoj el la Izraelidoj,
47 prenu po kvin sikloj pro �iu kapo, la� la sankta siklo prenu, po dudek geroj en siklo;
48 kaj donu la monon al Aaron kaj al liaj filoj, ela�ete pro la superfluaj inter ili.
49 Kaj Moseo prenis la monon de la ela�eto de la superfluaj kompare kun tiuj, kiuj estis ela�etitaj per la Levidoj.
50 De la unuenaskitoj de la Izraelidoj li prenis la monon, mil tricent sesdek kvin siklojn la� la sankta siklo.
51 Kaj Moseo donis la monon de la ela�etitoj al Aaron kaj al liaj filoj, la� la diro de la Eternulo, kiel ordonis la Eternulo al Moseo.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante:
2 Prikalkulu la filojn de Kehat el inter la Levidoj la� iliaj familioj, la� iliaj patrodomoj,
3 en la a�o de tridek jaroj kaj pli, �is la a�o de kvindek jaroj, �iujn kapablajn por servi, por fari laboron en la tabernaklo de kunveno.
4 Tio estas la servado de la Kehatidoj en la tabernaklo de kunveno, en la plejsanktejo.
5 Aaron kaj liaj filoj eniru, kiam la tendaro devos elmovi�i, kaj ili deprenu la kovrantan kurtenon kaj kovru per �i la keston de atesto.
6 Kaj ili metu sur �in tegon el antilopaj feloj, kaj ili sternu supre bluan tukon, kaj ili enmetu �iajn stangojn.
7 Kaj sur la tablo de la panoj de propono ili sternu bluan tukon, kaj ili metu sur �in la pladojn kaj la kulerojn kaj la tasojn kaj la pokalojn de la ver�oferoj; kaj �ia konstanta pano estu sur �i.
8 Kaj ili sternu sur tio ru�an tukon kaj kovru �in per tego el antilopaj feloj, kaj ili enmetu �iajn stangojn.
9 Kaj ili prenu bluan tukon kaj kovru la kandelabron de lumigado kaj �iajn lucernojn kaj �iajn prenilojn kaj �iajn cindrujojn, kaj �iujn �iajn oleujojn, kiuj estas uzataj �e �i.
10 Kaj ili metu �in kaj �iujn �iajn apartena�ojn en tegon el antilopaj feloj, kaj ili metu tion sur portilon.
11 Kaj sur la ora altaro ili sternu bluan tukon kaj tegu �in per tego el antilopaj feloj, kaj ili enmetu �iajn stangojn.
12 Kaj ili prenu �iujn objektojn de servado, per kiuj oni servas en la sanktejo, kaj ili metu tion en bluan tukon kaj tegu tion per tego el antilopaj feloj kaj metu sur portilon.
13 Kaj ili purigu la altaron de la cindro kaj sternu sur �i purpuran tukon.
14 Kaj ili metu sur �in �iujn �iajn objektojn, per kiuj oni servas sur �i, la karbujojn, la forkojn kaj la �ovelilojn kaj la kalikojn, �iujn objektojn de la altaro, kaj ili sternu sur �i tegon el antilopaj feloj, kaj ili enmetu �iajn stangojn.
15 Kiam Aaron kaj liaj filoj finos la kovradon de la sanktejo kaj de �iuj objektoj de la sanktejo �e la elmovi�o de la tendaro, tiam venos la filoj de Kehat, por porti; sed ili ne ektu�u la sankta�on, por ke ili ne mortu. Tio estas la porta�o de la filoj de Kehat �e la tabernaklo de kunveno.
16 Sub la gardado de Eleazar, filo de la pastro Aaron, estas la oleo por la lumigado kaj la bonodoraj incensoj kaj la konstanta farunofero kaj la oleo de sanktigado, la gardado de la tuta tabernaklo, kaj de �io, kio estas en �i, de la sanktejo kaj de �iaj objektoj.

17 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante:
18 Ne pereigu la tribon de la familioj Kehatidaj inter la Levidoj;
19 sed tion faru al ili, por ke ili vivu kaj ne mortu, kiam ili alproksimi�os al la plejsanktejo: Aaron kaj liaj filoj eniru kaj starigu ilin �iun �e lia servo kaj �e lia portota�o;
20 sed ili ne aliru, por rigardi, kiel oni dismetas la sankta�ojn, por ke ili ne mortu.

21 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
22 Prikalkulu anka� la filojn de Ger�on la� iliaj patrodomoj, la� iliaj familioj.
23 De la havantaj la a�on de tridek jaroj kaj pli �is la havantaj la a�on de kvindek jaroj kalkulu ilin, �iujn, kiuj estas kapablaj por la servado, por plenumi laboron en la tabernaklo de kunveno.
24 Tio estas la laboro de la familioj Ger�onidaj, por servi kaj por porti:
25 ili portu la tapi�ojn de la tabernaklo, kaj la tabernaklon de kunveno, �ian kovrilon, kaj la tegon el la antilopaj feloj, kiu estas super �i supre, kaj la kovrotukon de la pordo de la tabernaklo de kunveno,
26 kaj la kurtenojn de la korto, kaj la kovrotukon de la pordego de la korto, kiu estas �irka� la tabernaklo kaj �irka� la altaro, kaj iliajn �nurojn kaj �iujn iliajn servajn objektojn; kaj �ion, kion oni devas fari �e ili, ili faru.
27 La� la ordono de Aaron kaj de liaj filoj estu la tuta laborado de la Ger�onidoj, koncerne �ian ilian portadon kaj �ian ilian laboradon; kaj metu sub ilian gardadon �ion, kion ili portas.
28 Tio estas la laboro de la familioj de la Ger�onidoj en la tabernaklo de kunveno; kaj la kontrolon super ili havas Itamar, filo de la pastro Aaron.

29 La filojn de Merari prikalkulu la� iliaj familioj, la� ilia patrodomo.
30 De la havantaj la a�on de tridek jaroj kaj pli �is la havantaj la a�on de kvindek jaroj prikalkulu ilin, �iujn servokapablajn, por plenumi la laborojn de la tabernaklo de kunveno.
31 Kaj jen estas la ofico de ilia portado �e ilia tuta laborado en la tabernaklo de kunveno: ili portu la tabulojn de la tabernaklo kaj �iajn riglilojn kaj �iajn kolonojn kaj �iajn bazojn;
32 kaj la kolonojn de la korto �irka�e kaj iliajn bazojn kaj la najlojn kaj la �nurojn kun �iuj iliaj apartena�oj kaj kun �iuj iliaj servobjektoj; kaj la�nome prikalkulu �iujn objektojn, kiujn ili ofice devas porti.
33 Tio estas la laboro de la familioj de la Merariidoj �e ilia tuta laborado en la tabernaklo de kunveno, sub la kontrolo de Itamar, filo de la pastro Aaron.

34 Kaj Moseo kaj Aaron kaj la estroj de la komunumo prikalkulis la Kehatidojn la� iliaj familioj kaj la� ilia patrodomo,
35 de la havantaj la a�on de tridek jaroj kaj pli �is la havantaj la a�on de kvindek jaroj, �iujn servokapablajn por la laborado en la tabernaklo de kunveno.
36 Kaj ilia kalkulita nombro la� iliaj familioj estis du mil sepcent kvindek.
37 Tio estas la kalkulitoj de la familioj Kehatidaj, de �iuj laborantoj en la tabernaklo de kunveno, kiujn prikalkulis Moseo kaj Aaron la� la diro de la Eternulo per Moseo.

38 Kaj la kalkulitoj de la filoj de Ger�on la� iliaj familioj kaj la� ilia patrodomo,
39 de la havantaj la a�on de tridek jaroj kaj pli �is la havantaj la a�on de kvindek jaroj, �iuj servokapablaj por la laborado en la tabernaklo de kunveno,
40 ilia nombro la� iliaj familioj, la� ilia patrodomo, estis du mil sescent tridek.
41 Tio estas la kalkulitoj de la familioj de la filoj de Ger�on, de �iuj laborantoj en la tabernaklo de kunveno, kiujn prikalkulis Moseo kaj Aaron la� la ordono de la Eternulo.

42 Kaj la kalkulitoj de la familioj de la filoj de Merari la� iliaj familioj, la� ilia patrodomo,
43 de la havantaj la a�on de tridek jaroj kaj pli �is la havantaj la a�on de kvindek jaroj, �iuj servokapablaj por la laborado en la tabernaklo de kunveno,
44 ilia nombro la� iliaj familioj estis tri mil ducent.
45 Tio estas la kalkulitoj de la familioj de la filoj de Merari, kiujn prikalkulis Moseo kaj Aaron la� la diro de la Eternulo per Moseo.

46 �iuj kalkulitoj, kiujn prikalkulis Moseo kaj Aaron kaj la estroj de Izrael, la Levidoj la� iliaj familioj kaj la� ilia patrodomo,
47 de la havantaj la a�on de tridek jaroj kaj pli �is la havantaj la a�on de kvindek jaroj, �iuj servokapablaj por plenumi laboron kaj plenumi porton en la tabernaklo de kunveno,
48 ilia nombro estis ok mil kvincent okdek.
49 La� la diro de la Eternulo per Moseo ili estis kalkulitaj, �iu la� sia laboro kaj portado, kalkulitaj, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Ordonu al la Izraelidoj, ke ili elsendu el la tendaro �iujn leprulojn, kaj �iujn, kiuj havas elfluon, kaj �iujn, kiuj malpuri�is de mortinto.
3 Kiel virojn, tiel anka� virinojn elsendu, ekster la tendaron elsendu ilin, por ke ili ne malpurigu siajn tendarojn, inter kiuj Mi lo�as.
4 Kaj la Izraelidoj faris tiel, kaj ili elsendis ilin ekster la tendaron; kiel diris la Eternulo al Moseo, tiel faris la Izraelidoj.

5 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
6 Diru al la Izraelidoj: Se viro a� virino faros ian pekon kontra� homo, farante per tio krimon kontra� la Eternulo, kaj tiu animo kulpi�os,
7 tiam ili konfesu sian pekon, kiun ili faris, kaj ili kompensu sian kulpon plene kaj aldonu �ian kvinonon, kaj donu al tiu, kontra� kiu ili kulpi�is.
8 Sed se tiu homo ne havas parencon, al kiu oni povus kompensi la kulpon, tiam la kompenso de la kulpo apartenas al la Eternulo, por la pastro, krom la vir�afo de pekliberigo, per kiu li estos pekliberigita.
9 Kaj �iu oferdono el �iuj sankta�oj de la Izraelidoj, kiujn ili alportas al la pastro, apartenas al li.
10 Kaj �ies sanktigita�o al li apartenas. Se iu ion donas al la pastro, �i apartenu al li.

11 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
12 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Se ies edzino forflanki�os kaj pekos kontra� li,
13 kaj iu viro ku�os kun �i sekskuni�e, kaj tio estos ka�ita anta� �ia edzo, �ar �i malpuri�is ka�e, kaj ne estos atestanto pri �i kaj �i ne estos kaptita;
14 sed atakos lin spirito de �aluzo kaj li �aluzos sian edzinon, kiam �i estos malpuri�inta, a� atakos lin spirito de �aluzo kaj li �aluzos sian edzinon, kiam �i ne estos malpuri�inta:
15 tiam la edzo alkonduku sian edzinon al la pastro, kaj alportu pro �i kiel oferon dekonon de efo da hordea faruno; li ne ver�u sur �in oleon kaj ne metu sur �in olibanon, �ar tio estas farunofero de �aluzo, farunofero de memorigo, memorigante pri malbonago.
16 Kaj la pastro alproksimigos �in kaj starigos �in anta� la Eternulo;
17 kaj la pastro prenos sanktan akvon en argila vazo, kaj iom da tero, kiu estos sur la planko de la tabernaklo, la pastro prenos kaj �etos en la akvon.
18 Kaj la pastro starigos la virinon anta� la Eternulo kaj disliberigos la harojn sur la kapo de la virino kaj donos en �iajn manojn la farunoferon de la memorigo, tiun farunoferon de �aluzo, kaj en la mano de la pastro estos akvo maldol�a, malbeniga.
19 Kaj la pastro �in �urligos, kaj diros al la virino: Se neniu viro ku�is kun vi kaj se vi ne forflanki�is per malpuri�o kun alia viro anstata� via edzo, tiam restu sendifekta de �i tiu maldol�a malbeniga akvo;
20 sed se vi forflanki�is kun alia viro anstata� via edzo kaj se vi malpuri�is kaj iu viro ku�is kun vi krom via edzo--
21 la pastro �urligos la virinon per �uro de malbeno, kaj la pastro diros al la virino: Tiam la Eternulo fordonu vin al malbeno kaj al �uro inter via popolo, farante vian femuron maldiki�inta kaj vian ventron �velinta;
22 kaj �i tiu malbeniga akvo eniru en viajn interna�ojn, por ke �velu via ventro kaj maldiki�u via femuro. Kaj la virino diros: Amen, amen!
23 Kaj la pastro enskribos tiun �urligon en libro kaj lavos �in per la maldol�a akvo.
24 Kaj li trinkigos al la virino la maldol�an malbenigan akvon, kaj eniros en �in la malbeniga akvo por maldol�o.
25 Kaj la pastro prenos el la mano de la virino la farunoferon de �aluzo, kaj li skuos la farunoferon anta� la Eternulo kaj portos �in al la altaro.
26 Kaj la pastro prenos plenmanon el la farunofero, �ian parton de memorigo, kaj bruligos sur la altaro, kaj poste li trinkigos al la virino la akvon.
27 Kaj kiam li estos trinkiginta al �i la akvon, tiam, se �i malpuri�is kaj pekis kontra� sia edzo, eniros en �in la malbeniga akvo por maldol�o, kaj �velos �ia ventro kaj maldiki�os �ia femuro; kaj la virino fari�os malbeno inter sia popolo.
28 Sed se la virino ne malpuri�is kaj �i estas pura, tiam �i restos sendifekta kaj povos naski infanojn.
29 Tio estas la le�o pri la �aluzo, kiam virino forflanki�os kun alia viro anstata� sia edzo kaj malpuri�os,
30 a� kiam viron atakos spirito de �aluzo kaj li �aluzos sian edzinon; tiam li starigu la edzinon anta� la Eternulo, kaj la pastro agu kun �i la� la tuta tiu le�o.
31 Kaj la edzo estos pura de kulpo, kaj la edzino portos sian pekon.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Se viro a� virino decidos fari sanktan promeson de konsekri�o, por konsekri sin al la Eternulo,
3 tiam li devas deteni sin de vino kaj de ebriiga�o, vinagron vinan kaj vinagron de ebriiga�oj li ne devas trinki, kaj nenian trinka�on el vinberoj li devas trinki, kaj vinberojn fre�ajn a� sekigitajn li ne devas man�i.
4 Dum la tuta tempo de sia konsekriteco li devas man�i nenion, kio estas farita el vinberoj, de la kernoj �is la �elo.
5 Dum la tuta tempo de la promesita konsekriteco razilo ne devas ektu�i lian kapon; �is la fini�o de la tempo, por kiu li konsekris sin al la Eternulo, li estas sankta; li lasu libere kreski la harojn de sia kapo.
6 Dum la tuta tempo, por kiu li konsekris sin al la Eternulo, li ne aliru al mortinta korpo.
7 Ne �e sia patro, nek �e sia patrino, nek �e sia frato, nek �e sia fratino li malpuri�u, se ili mortis; �ar konsekro al lia Dio estas sur lia kapo.
8 Dum la tuta tempo de sia konsekriteco li estas sankta al la Eternulo.
9 Kaj se iu mortos apud li subite, neatendite, kaj li malpurigos sian konsekritan kapon, li pritondu sian kapon en la tago de sia puri�o, en la sepa tago li �in pritondu;
10 kaj en la oka tago li alportu du turtojn a� du kolombidojn al la pastro, al la pordo de la tabernaklo de kunveno.
11 Kaj la pastro faros el unu pekoferon kaj el la dua bruloferon, kaj li pekliberigos lin de tio, kion li pekis per la mortinta korpo, kaj li sanktigos lian kapon en tiu tago.
12 Kaj li konsekros sin al la Eternulo por la tempo de sia konsekriteco, kaj li alportos jara�an �afidon kiel kulpoferon; kaj la tempo anta�a perdos sian valoron, �ar lia konsekriteco malpuri�is.

13 Kaj jen estas la le�o pri la konsekrito: kiam fini�os la tempo de lia konsekriteco, oni venigu lin al la pordo de la tabernaklo de kunveno;
14 kaj li alportu kiel oferon al la Eternulo unu jara�an �afidon sendifektan kiel bruloferon, kaj unu jara�an �afidinon sendifektan kiel pekoferon, kaj unu vir�afon sendifektan kiel pacoferon,
15 kaj korbon da macoj el delikata faruno, kukojn miksitajn kun oleo, kaj flanojn nefermentintajn, �miritajn per oleo, kaj ilian farunoferon kaj ver�oferon.
16 Kaj la pastro prezentos tion anta� la Eternulon kaj faros lian pekoferon kaj lian bruloferon.
17 Kaj el la vir�afo li faros pacoferon al la Eternulo kune kun la korbo da macoj, kaj la pastro faros lian farunoferon kaj lian ver�oferon.
18 Kaj la konsekrito pritondos �e la pordo de la tabernaklo de kunveno sian konsekritan kapon, kaj li prenos la harojn de sia konsekrita kapo, kaj metos sur la fajron, kiu estas sub la pacofero.
19 Kaj la pastro prenos la kuiritan �ultron de la vir�afo kaj unu nefermentintan kukon el la korbo kaj unu nefermentintan flanon, kaj li metos tion sur la manon de la konsekrito, kiam tiu estos pritondinta sian konsekritan kapon.
20 Kaj la pastro skuos tion kiel skuoferon anta� la Eternulo; sanktigita �i estu por la pastro, krom la brusta�o de skuado kaj la femuro de levado. Poste la konsekrito povas trinki vinon.
21 Tio estas la le�o pri konsekrito, kiu donis sanktan promeson; lia ofero apartenas al la Eternulo pro lia konsekriteco, krom tio, kion permesos al li lia bonhavo; konforme al sia promeso, kiun li promesis, li faru, la� la le�o pri lia konsekriteco.

22 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
23 Diru al Aaron kaj al liaj filoj jene: Tiamaniere benu la Izraelidojn; diru al ili:

24 La Eternulo vin benu kaj vin gardu;

25 La Eternulo lumu al vi per Sia viza�o kaj favorkoru vin;

26 La Eternulo turnu Sian viza�on al vi kaj donu al vi pacon.

27 Tiel ili metu Mian nomon sur la Izraelidojn, kaj Mi ilin benos.

1 En la tago, kiam Moseo finis la starigadon de la tabernaklo, kiam li sanktoleis �in kaj sanktigis �in kaj �iujn �iajn apartena�ojn kaj la altaron kaj �iujn �iajn apartena�ojn kaj sanktoleis ilin kaj sanktigis ilin,
2 tiam alportis la estroj de Izrael, la �efoj de siaj patrodomoj, tiuj estroj de la triboj, tiuj, kiuj administris la kalkuladon--
3 ili alportis siajn oferojn anta� la Eternulon, ses kovritajn veturilojn kaj dek du bovojn, po unu veturilo de du estroj kaj po unu bovo de �iu, kaj ili venigis tion anta� la tabernaklon.
4 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
5 Prenu de ili, kaj tio estu por la plenumado de la laboroj �e la tabernaklo de kunveno; kaj donu tion al la Levidoj, al �iu la� la speco de lia laborado.
6 Kaj Moseo prenis la veturilojn kaj la bovojn kaj donis ilin al la Levidoj.
7 Du veturilojn kaj kvar bovojn li donis al la filoj de Ger�on la� la speco de ilia laborado;
8 kaj kvar veturilojn kaj ok bovojn li donis al la filoj de Merari la� la speco de ilia laborado, sub la kontrolo de Itamar, filo de la pastro Aaron.
9 Sed al la filoj de Kehat li ne donis, �ar ili havis laboradon sanktan; sur la �ultroj ili devis porti.
10 Kaj la estroj alportis oferojn por ina�gura dono de la altaro, en la tago, en kiu �i estis sanktoleita; kaj la estroj alportis sian oferon anta� la altaron.
11 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Po unu estro en tago ili alportu sian oferon por la ina�guro de la altaro.

12 En la unua tago la alportanto de sia ofero estis Na��on, filo de Aminadab, de la tribo de Jehuda.
13 Kaj lia ofero estis: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
14 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
15 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
16 unu kapro por pekofero;
17 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de Na��on, filo de Aminadab.

18 En la dua tago alportis Natanel, filo de Cuar, estro de Isa�ar.
19 Li alportis sian oferon, kiu estis: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
20 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
21 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
22 unu kapro por pekofero;
23 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de Netanel, filo de Cuar.

24 En la tria tago--la estro de la Zebulunidoj, Eliab, filo de �elon.
25 Lia ofero: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
26 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
27 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
28 unu kapro por pekofero;
29 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de Eliab, filo de �elon.

30 En la kvara tago--la estro de la Rubenidoj, Elicur, filo de �edeur.
31 Lia ofero: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
32 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
33 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
34 unu kapro por pekofero;
35 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de Elicur, filo de �edeur.

36 En la kvina tago--la estro de la Simeonidoj, �elumiel, filo de Curi�adaj.
37 Lia ofero: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
38 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
39 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
40 unu kapro por pekofero;
41 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de �elumiel, filo de Curi�adaj.

42 En la sesa tago--la estro de la Gadidoj, Eljasaf, filo de Deuel.
43 Lia ofero: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
44 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
45 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
46 unu kapro por pekofero;
47 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de Eljasaf, filo de Deuel.

48 En la sepa tago--la estro de la Efraimidoj, Eli�ama, filo de Amihud.
49 Lia ofero: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
50 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
51 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
52 unu kapro por pekofero;
53 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de Eli�ama, filo de Amihud.

54 En la oka tago--la estro de la Manaseidoj, Gamliel, filo de Pedacur.
55 Lia ofero: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
56 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
57 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
58 unu kapro por pekofero;
59 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de Gamliel, filo de Pedacur.

60 En la na�a tago--la estro de la Benjamenidoj, Abidan, filo de Gideoni.
61 Lia ofero: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
62 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
63 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
64 unu kapro por pekofero;
65 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de Abidan, filo de Gideoni.

66 En la deka tago--la estro de la Danidoj, A�iezer, filo de Ami�adaj.
67 Lia ofero: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
68 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
69 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
70 unu kapro por pekofero;
71 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de A�iezer, filo de Ami�adaj.

72 En la dek-unua tago--la estro de la A�eridoj, Pagiel, filo de O�ran.
73 Lia ofero: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
74 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
75 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
76 unu kapro por pekofero;
77 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de Pagiel, filo de O�ran.

78 En la dek-dua tago--la estro de la Naftaliidoj, A�ira, filo de Enan.
79 Lia ofero: unu ar�enta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj, unu ar�enta kaliko de sepdek sikloj, la� la sankta siklo, amba� plenaj de delikata faruno, miksita kun oleo, por farunofero;
80 unu ora kulero deksikla, plena de incenso;
81 unu bovido, unu vir�afo, unu jara�a �afido por brulofero;
82 unu kapro por pekofero;
83 kaj por pacofero du bovoj, kvin vir�afoj, kvin virkaproj, kvin jara�aj �afidoj. Tio estis la ofero de A�ira, filo de Enan.

84 Tia estis la ina�gura dono de la altaro, en la tago, en kiu �i estis sanktoleita, de la estroj de Izrael: dek du ar�entaj pladoj, dek du ar�entaj kalikoj, dek du oraj kuleroj;
85 po cent tridek sikloj da ar�ento havis �iu plado, kaj po sepdek �iu kaliko; la tuta ar�ento de tiuj vazoj estis du mil kvarcent sikloj la� la sankta siklo.
86 Da oraj kuleroj plenaj de incenso estis dek du; po dek sikloj havis �iu kulero, la� la sankta siklo; la tuta oro de la kuleroj estis cent dudek sikloj.
87 �iuj brutoj por brulofero estis: dek du bovidoj, dek du vir�afoj, dek du jara�aj �afidoj, kaj al ili farunoferoj; kaj dek du kaproj por pekofero.
88 Kaj �iuj brutoj por pacofero estis: dudek kvar bovoj, sesdek vir�afoj, sesdek virkaproj, sesdek jara�aj �afidoj. Tio estis la ina�gura dono de la altaro, post kiam �i estis sanktoleita.
89 Kaj kiam Moseo eniris en la tabernaklon de kunveno, por paroli kun Li, li a�dis la Vo�on, parolantan al li de super la fermoplato, kiu estas sur la kesto de atesto, inter la du keruboj; kaj estis parolate al li.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Parolu al Aaron, kaj diru al li: Kiam vi ekbruligos la lucernojn, tiam sur la anta�an flankon de la kandelabro lumu la sep lucernoj.
3 Kaj Aaron tiel faris; sur la anta�an flankon de la kandelabro li lumigis la lucernojn, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
4 Kaj jen estas la aran�o de la kandelabro: for�ita el oro, de �ia trunko �is �iaj floroj, for�ita �i estis; la� la modelo, kiun montris la Eternulo al Moseo, tiel li faris la kandelabron.

5 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
6 Prenu la Levidojn el inter la Izraelidoj kaj purigu ilin.
7 Kaj tiel agu kun ili, por purigi ilin: aspergu ilin per akvo propeka, kaj ili prirazu sian tutan korpon kaj lavu siajn vestojn kaj purigu sin.
8 Kaj ili prenu bovidon kaj al �i farunoferon, delikatan farunon, miksitan kun oleo, kaj duan bovidon prenu por pekofero.
9 Kaj venigu la Levidojn anta� la tabernaklon de kunveno, kaj kunvenigu la tutan komunumon de la Izraelidoj.
10 Kaj alvenigu la Levidojn anta� la Eternulon, kaj la Izraelidoj metu siajn manojn sur la Levidojn.
11 Kaj Aaron faru super la Levidoj skuon anta� la Eternulo en la nomo de la Izraelidoj, por ke ili komencu fari la servon al la Eternulo.
12 Kaj la Levidoj metu siajn manojn sur la kapojn de la bovidoj, kaj faru el unu pekoferon kaj el la dua bruloferon al la Eternulo, por pekliberigi la Levidojn.
13 Kaj starigu la Levidojn anta� Aaron kaj anta� liaj filoj, kaj faru super ili skuon anta� la Eternulo.
14 Kaj tiel apartigu la Levidojn el inter la Izraelidoj, kaj la Levidoj apartenu al Mi.
15 Kaj post tio la Levidoj eniros, por servi en la tabernaklo de kunveno, kiam vi estos puriginta ilin kaj plenuminta super ili la skuon.
16 �ar ili estas fordonitaj al Mi el inter la Izraelidoj; anstata� �iuj utermalfermintoj unuenaskitoj el �iuj Izraelidoj Mi prenis ilin por Mi.
17 �ar al Mi apartenas �iuj unuenaskitoj de la Izraelidoj, el la homoj kaj el la brutoj; en la tago, en kiu Mi batis �iujn unuenaskitojn en la lando Egipta, Mi sanktigis ilin por Mi.
18 Kaj Mi prenis la Levidojn anstata� �iuj unuenaskitoj inter la Izraelidoj.
19 Kaj Mi fordonis la Levidojn al Aaron kaj al liaj filoj el inter la Izraelidoj, por ke ili faru servon pro la Izraelidoj en la tabernaklo de kunveno kaj por pekliberigi la Izraelidojn; por ke ne trafu la Izraelidojn frapo, se la Izraelidoj alproksimi�us al la sanktejo.
20 Kaj Moseo kaj Aaron kaj la tuta komunumo de la Izraelidoj agis kun la Levidoj konforme al �io, kion la Eternulo ordonis al Moseo pri la Levidoj; tiel agis kun ili la Izraelidoj.
21 Kaj la Levidoj sin purigis kaj lavis siajn vestojn, kaj Aaron faris super ili skuon anta� la Eternulo, kaj Aaron pekliberigis ilin, por purigi ilin.
22 Kaj post tio la Levidoj eniris, por plenumi sian servon en la tabernaklo de kunveno anta� Aaron kaj anta� liaj filoj; kiel la Eternulo ordonis al Moseo pri la Levidoj, tiel oni agis kun ili.

23 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
24 Jen estas, kio koncernas la Levidojn: de la a�o de dudek kvin jaroj kaj pli ili devas eniri en sian oficon pri la servado en la tabernaklo de kunveno.
25 Kaj de la a�o de kvindek jaroj ili retiri�os el la ofico de la servado kaj ne servos plu.
26 Tiam ili servos siajn fratojn en la tabernaklo de kunveno, plenumante gardadon, sed ne farante servadon. Tiel agu kun la Levidoj koncerne ilian oficon.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo en la dezerto Sinaj en la dua jaro post ilia eliro el la lando Egipta, en la unua monato, dirante:
2 La Izraelidoj faru la Paskon en la difinita tempo.
3 En la dek-kvara tago de �i tiu monato, �irka� la vespero, faru �in en �ia tempo; la� �iuj �iaj le�oj kaj la� �iuj �iaj instrukcioj faru �in.
4 Kaj Moseo diris al la Izraelidoj, ke ili faru la Paskon.
5 Kaj ili faris la Paskon en la unua monato, en la dek-kvara tago de la monato, �irka� la vespero, en la dezerto Sinaj; konforme al �io, kion la Eternulo ordonis al Moseo, tiel faris la Izraelidoj.
6 Sed estis homoj, kiuj estis malpuraj pro ektu�o de mortinta homo kaj ne povis fari la Paskon en tiu tago; ili venis anta� Moseon kaj Aaronon en tiu tago;
7 kaj tiuj homoj diris al li: Ni estas malpuraj pro ektu�o de mortinta homo; kial ni estu esceptataj, ke ni ne alportu la oferon al la Eternulo en �ia tempo inter la Izraelidoj?
8 Kaj Moseo diris al ili: Staru; mi a�skultos, kion la Eternulo ordonos koncerne vin.

9 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
10 Parolu al la Izraelidoj, dirante: Se iu el vi a� el viaj estontaj generacioj estos malpura pro ektu�o de mortinta homo, a� se iu estos en malproksima vojiro, tamen li faru Paskon al la Eternulo.
11 En la dua monato, en la dek-kvara tago, �irka� la vespero ili faru �in; kun macoj kaj maldol�aj herboj ili �in man�u.
12 Ili ne lasu iom el �i �is la mateno, kaj oston ili ne rompu en �i; la� �iuj ritoj de la Pasko ili faru �in.
13 Sed se iu estas pura kaj ne trovi�as en vojiro kaj tamen ne faras la Paskon, ties animo ekstermi�os el inter sia popolo, �ar oferon al la Eternulo li ne alportis en �ia tempo; sian pekon portos tiu homo.
14 Kaj se lo�os �e vi fremdulo, li anka� faru Paskon al la Eternulo; la� la rito de la Pasko kaj la� �ia regularo li faru: sama regularo estu por vi, kiel por la fremdulo, tiel por la indi�eno.

15 En la tago, en kiu estis starigita la tabernaklo, nubo kovris la tabernaklon super la tendo de atesto, kaj vespere estis super la tabernaklo kvaza� aspekto de fajro �is la mateno.
16 Tiel estis �iam: nubo �in kovris, kaj fajra aspekto en la nokto.
17 Kaj kiam levi�adis la nubo de super la tabernaklo, tuj poste elmovi�adis la Izraelidoj; kaj sur la loko, kie haltadis la nubo, tie starigadis sian tendaron la Izraelidoj.
18 La� la ordono de la Eternulo la Izraelidoj elmovi�adis, kaj la� la ordono de la Eternulo ili starigadis sian tendaron; dum la tuta tempo, kiam la nubo restis super la tabernaklo, ili staradis tendare.
19 Kaj se la nubo restadis super la tabernaklo longan tempon, la Izraelidoj plenumadis la instrukcion de la Eternulo kaj ne elmovi�adis.
20 Iufoje la nubo restadis kelke da tagoj super la tabernaklo, sed ili la� la ordono de la Eternulo restadis tendare kaj la� la ordono de la Eternulo elmovi�adis.
21 Iufoje la nubo restadis de vespero �is mateno; tiam, kiam la nubo levi�is matene, ili elmovi�adis; iufoje tagon kaj nokton--kiam la nubo levi�is, ili elmovi�adis.
22 Iufoje du tagojn a� monaton a� pli longan tempon --kiel longe la nubo super la tabernaklo restis super �i, la Izraelidoj restadis tendare kaj ne elmovi�adis; sed kiam �i levi�is, ili elmovi�adis.
23 La� la ordono de la Eternulo ili restadis tendare, kaj la� la ordono de la Eternulo ili elmovi�adis; ili plenumadis la instrukcion de la Eternulo, konforme al tio, kiel la Eternulo ordonis per Moseo.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Faru al vi du ar�entajn trumpetojn, for�itaj faru ilin; kaj ili servu al vi por kunvokado de la komunumo kaj por elmovi�ado de la tendaroj.
3 Kiam oni simple trumpetos per ili, tiam kolekti�u al vi la tuta komunumo anta� la pordo de la tabernaklo de kunveno.
4 Kaj se oni trumpetos per unu el ili, tiam kolekti�u al vi la princoj, la milestroj de Izrael.
5 Kaj kiam vi trumpetos tambursone, tiam elmovi�u la tendaroj, kiuj staras oriente.
6 Kaj kiam vi trumpetos tambursone duan fojon, tiam elmovi�u la tendaroj, kiuj staras sude; oni trumpetu tambursone, kiam ili devos elmovi�i.
7 Sed kiam oni devas kunvenigi la komunumon, tiam trumpetu simple, sed ne tambursone.
8 Kaj la filoj de Aaron, la pastroj, trumpetu per la trumpetoj; tio estu por vi le�o eterna en viaj generacioj.
9 Kaj kiam vi komencos militon en via lando kontra� malamiko, kiu premas vin, tiam trumpetu tambursone per trumpetoj; kaj tiam vi estos rememoritaj anta� la Eternulo, via Dio, kaj vi estos helpitaj kontra� viaj malamikoj.
10 Kaj en la tago de via �ojo kaj en viaj festoj kaj en viaj novmonataj tagoj trumpetu per trumpetoj �e viaj bruloferoj kaj �e viaj pacoferoj; kaj tio estos memorigo pri vi anta� via Dio: Mi estas la Eternulo, via Dio.

11 En la dua jaro, en la dua monato, en la dudeka tago de la monato, levi�is la nubo de super la tabernaklo de atesto.
12 Kaj elmovi�is la Izraelidoj en sian vojiron el la dezerto Sinaj, kaj la nubo haltis en la dezerto Paran.
13 Kaj ili elmovi�is la unuan fojon konforme al la ordono de la Eternulo per Moseo.
14 Kaj unue elmovi�is la standardo de la tendaro de la Jehudaidoj la� iliaj ta�mentoj, kaj super �ia ta�mento estis Na��on, filo de Aminadab.
15 Kaj super la ta�mento de la tribo de la Isa�aridoj estis Netanel, filo de Cuar.
16 Kaj super la ta�mento de la tribo de la Zebulunidoj estis Eliab, filo de �elon.
17 Kaj oni dismetis la tabernaklon, kaj elmovi�is la filoj de Ger�on kaj la filoj de Merari, portantaj la tabernaklon.
18 Kaj elmovi�is la standardo de la tendaro de Ruben la� iliaj ta�mentoj, kaj super �ia ta�mento estis Elicur, filo de �edeur.
19 Kaj super la ta�mento de la tribo de la Simeonidoj estis �elumiel, filo de Curi�adaj.
20 Kaj super la ta�mento de la tribo de la Gadidoj estis Eljasaf, filo de Deuel.
21 Kaj elmovi�is la Kehatidoj, portantaj la sankta�ojn; sed oni starigis la tabernaklon anta� ilia alveno.
22 Kaj elmovi�is la standardo de la tendaro de la Efraimidoj la� iliaj ta�mentoj, kaj super �ia ta�mento estis Eli�ama, filo de Amihud.
23 Kaj super la ta�mento de la tribo de la Manaseidoj estis Gamliel, filo de Pedacur.
24 Kaj super la ta�mento de la tribo de la Benjamenidoj estis Abidan, filo de Gideoni.
25 Kaj elmovi�is la standardo de la tendaro de la Danidoj, la finulo de �iuj tendaroj, la� iliaj ta�mentoj, kaj super �ia ta�mento estis A�iezer, filo de Ami�adaj.
26 Kaj super la ta�mento de la tribo de la A�eridoj estis Pagiel, filo de O�ran.
27 Kaj super la ta�mento de la tribo de la Naftaliidoj estis A�ira, filo de Enan.
28 Tiaj estis la mar�oj de la Izraelidoj la� iliaj ta�mentoj. Kaj ili elmovi�is.

29 Kaj Moseo diris al �obab, filo de Reuel la Midjanido, la bopatro de Moseo: Ni vojiras al tiu loko, pri kiu la Eternulo diris: �in Mi donos al vi; iru kun ni, kaj ni faros al vi bonon, �ar la Eternulo promesis bonon al Izrael.
30 Sed tiu diris al li: Mi ne iros, sed al mia lando kaj al mia parencaro mi iros.
31 Kaj li diris: Ho, ne forlasu nin; �ar vi scias, kie ni povas starigi tendaron en la dezerto, kaj vi estos por ni kiel okuloj;
32 se vi iros kun ni, tiam la bonon, kiun la Eternulo faros al ni, ni faros al vi.

33 Kaj ili ekvojiris for de la monto de la Eternulo vojon de tri tagoj; kaj la kesto de la interligo de la Eternulo iris anta� ili la tritagan vojon, por esplori por ili lokon de ripozo.
34 Kaj la nubo de la Eternulo estis super ili dum la tago, kiam ili iris el la tendaro.

35 Kaj �iufoje, kiam la kesto elmovi�is, Moseo diradis: Levi�u, ho Eternulo, kaj dis�eti�u Viaj malamikoj, kaj forkuru Viaj malamantoj for de Via viza�o.
36 Kaj kiam �i haltis, li diradis: Revenu, ho Eternulo, al la multegaj miloj de Izrael.

1 Kaj la popolo komencis murmuri pri sia malfeli�o al la oreloj de la Eternulo; kaj kiam la Eternulo tion a�dis, Lia kolero ekflamis; kaj ekbrulis inter ili fajro de la Eternulo, kaj �i komencis ekstermadon en la rando de la tendaro.
2 Tiam la popolo ekkriis al Moseo, kaj Moseo pre�is al la Eternulo, kaj la fajro estingi�is.
3 Kaj li donis al tiu loko la nomon Tabera, �ar brulis inter ili la fajro de la Eternulo.

4 Kaj la ali�inta popolamaso inter ili komencis aperigi kapricojn; kaj anka� la Izraelidoj ekploris, kaj diris: Kiu man�igos al ni viandon?
5 Ni memoras la fi�ojn, kiujn ni man�is en Egiptujo senpage, la kukumojn kaj la melonojn kaj la poreojn kaj la bulbojn kaj la ajlojn.
6 Kaj nun nia animo velkas; estas nenio krom �i tiu manao anta� niaj okuloj.
7 Kaj la manao estis kiel semo de koriandro, kaj �ia aspekto estis kiel la aspekto de bedelio.
8 La popolo disiradis kaj kolektadis kaj mueladis per muel�tonoj a� pistadis en pistujo, kaj kuiradis en kaldrono kaj faradis el �i kukojn; kaj �ia gusto estis kiel la gusto de oleaj kukoj.
9 Kaj kiam la roso faladis sur la tendaron en la nokto, tiam faladis sur �in anka� la manao.
10 Moseo a�dis, ke la popolo ploras en siaj familioj, �iu �e la pordo de sia tendo; kaj forte ekflamis la kolero de la Eternulo, kaj Moseon tio afliktis.
11 Kaj Moseo diris al la Eternulo: Kial Vi faris malbonon al Via sklavo? kaj kial mi ne pla�is al Vi, ke Vi metis la �ar�on de tiu tuta popolo sur min?
12 �u mi embriigis tiun tutan popolon? a� �u mi �in naskis, ke Vi diris al mi: Portu �in sur via brusto, kiel portas nutristino su�infanon, en la landon, pri kiu Vi �uris al �iaj patroj?
13 Kie mi prenos viandon, por doni al tiu tuta popolo? �ar ili ploras anta� mi, dirante: Donu al ni viandon por man�i.
14 Ne povas mi sola porti tiun tutan popolon, �ar �i estas tro peza por mi.
15 Kaj se Vi tiel agas kun mi, tiam mortigu min, se mi pla�as al Vi, por ke mi ne vidu mian malfeli�on.

16 Tiam la Eternulo diris al Moseo: Kolektu al Mi sepdek virojn el la pleja�uloj de Izrael, pri kiuj vi scias, ke ili estas la pleja�uloj de la popolo kaj �iaj gvidantoj, kaj prenu ilin al la tabernaklo de kunveno, ke ili stari�u tie kun vi.
17 Kaj Mi mallevi�os kaj parolos tie kun vi, kaj Mi deprenos iom de la spirito, kiu estas sur vi, kaj Mi metos sur ilin, por ke ili portu kun vi la �ar�on de la popolo kaj por ke vi ne portu sola.
18 Kaj al la popolo diru: Prepari�u por morga�, kaj vi man�os viandon; �ar vi ploris al la oreloj de la Eternulo, dirante: Kiu man�igos al ni viandon? bone estis al ni en Egiptujo--tial la Eternulo donos al vi viandon, kaj vi man�os.
19 Ne dum unu tago vi man�os, kaj ne dum du tagoj kaj ne dum kvin tagoj kaj ne dum dek tagoj kaj ne dum dudek tagoj;
20 sed dum tuta monato, �is �i eliros tra viaj nazotruoj kaj fari�os al vi abomena�o, pro tio, ke vi mal�atis la Eternulon, kiu estas inter vi, kaj vi ploris anta� Li, dirante: Por kio ni eliris el Egiptujo?
21 Kaj Moseo diris: El sescent mil piedirantoj konsistas la popolo, en kies mezo mi estas; kaj Vi diras: Mi donos al ili viandon, ke ili man�os dum tuta monato!
22 �u oni bu�u por ili �afojn kaj bovojn, por ke sufi�u por ili? a� �u �iujn fi�ojn de la maro oni kolektu por ili, por ke sufi�u por ili?

23 Tiam la Eternulo diris al Moseo: �u la brako de la Eternulo estas tro mallonga? nun vi vidos, �u plenumi�os al vi Mia vorto, a� ne.
24 Kaj Moseo eliris, kaj transdiris al la popolo la vortojn de la Eternulo; kaj li kolektis sepdek virojn el la pleja�uloj de la popolo, kaj li starigis ilin �irka� la tabernaklo.
25 Kaj la Eternulo mallevi�is en nubo kaj parolis kun li, kaj Li deprenis iom de la spirito, kiu estis sur li, kaj metis sur la sepdek virojn pleja�ulojn. Kaj kiam haltis sur ili la spirito, ili ekprofetis kaj ne �esis.
26 Sed restis du viroj en la tendaro; la nomo de unu estis Eldad, kaj la nomo de la dua estis Medad; kaj suriris sur ilin la spirito--�ar ili estis inter la enskribitaj, sed ne eliris al la tabernaklo--kaj ili ekprofetis en la tendaro.
27 Tiam kuris junulo kaj raportis al Moseo, kaj diris: Eldad kaj Medad profetas en la tendaro.
28 Kaj respondis Josuo, filo de Nun, kaj servanto de Moseo detempe de lia juneco, kaj diris: Mia sinjoro Moseo, malpermesu al ili.
29 Sed Moseo diris al li: �u vi �aluzas pri mi? estus dezirinde, ke la tuta popolo de la Eternulo fari�u profetoj, se la Eternulo metus Sian spiriton sur ilin.
30 Kaj revenis Moseo en la tendaron, li kaj la pleja�uloj de Izrael.
31 Kaj vento elmovi�is de la Eternulo, kaj alportis de la maro koturnojn kaj �etis ilin sur la tendaron, sur la spaco de unutaga irado sur unu flanko kaj sur la spaco de unutaga irado sur la dua flanko, �irka� la tendaro kaj en denseco de du ulnoj super la tero.
32 Kaj la popolo staris tiun tutan tagon kaj la tutan nokton kaj la tutan morga�an tagon kaj kolektis la koturnojn; kiu kolektis plej malmulte, kolektis dek �omerojn; kaj ili disku�igis ilin al si �irka� la tendaro.
33 Kiam la viando estis ankora� inter iliaj dentoj kaj ankora� ne estis konsumita, ekflamis kontra� la popolo la kolero de la Eternulo, kaj la Eternulo frapis la popolon per tre granda frapo.
34 Kaj oni donis al tiu loko la nomon Kibrot- Hataava, �ar tie oni enterigis la homojn, kiuj kapricis.
35 De Kibrot-Hataava la popolo ekvojiris al �acerot kaj restis en �acerot.

1 Kaj ekparolis Mirjam kaj Aaron kontra� Moseo pro la edzino Etiopino, kiun li prenis; �ar li prenis al si edzinon Etiopinon.
2 Kaj ili diris: �u nur kun Moseo parolis la Eternulo? Li parolis ja anka� kun ni. Kaj la Eternulo tion a�dis.
3 Sed Moseo estis homo tre modesta, pli ol �iuj homoj sur la tero.
4 Kaj subite diris la Eternulo al Moseo kaj al Aaron kaj al Mirjam: Eliru vi tri al la tabernaklo de kunveno. Kaj ili eliris �iuj tri.
5 Kaj la Eternulo mallevi�is en nuba kolono kaj stari�is �e la pordo de la tabernaklo, kaj Li vokis Aaronon kaj Mirjamon, kaj ili amba� eliris.
6 Kaj Li diris: A�skultu Miajn vortojn: se iu el vi estas profeto de la Eternulo, Mi aperas al li en vizio, Mi parolas kun li en son�o;
7 sed ne tiel estas kun Mia sklavo Moseo: en Mia tuta domo li estas konfidato.
8 Bu�on kontra� bu�o Mi parolas kun li, kaj malka�e, ne per enigmoj; kaj la bildon de la Eternulo li vidas. Kial vi ne timis paroli kontra� Mia sklavo Moseo?
9 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontra� ili, kaj Li foriris.
10 Kaj la nubo forturni�is de super la tabernaklo, kaj jen Mirjam kovri�is per lepro, kiel per ne�o. Kaj Aaron turni�is al Mirjam, kaj li ekvidis, ke �i estas lepra.
11 Kaj Aaron diris al Moseo: Mi petas, mia sinjoro, ne kalkulu al ni kiel pekon, ke ni agis malsa�e kaj ke ni pekis;
12 ho, �i ne estu kiel malvivulo, �e kiu tuj post la eliro el la ventro de sia patrino forkonsumi�is jam duono de la korpo.
13 Kaj Moseo ekkriis al la Eternulo, dirante: Mi petas Vin, ho Dio, sanigu �in.
14 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Se �ia patro estus kra�inta sur �ian viza�on, �u �i tiam ne hontus sep tagojn? �i estu do en�losita dum sep tagoj ekster la tendaro, kaj poste �i revenu.
15 Kaj Mirjam estis en�losita ekster la tendaro dum sep tagoj; kaj la popolo ne elmovi�is, �is Mirjam revenis.
16 Poste la popolo ekvojiris de �acerot kaj haltis tendare en la dezerto Paran.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Sendu virojn, ke ili esplorrigardu la landon Kanaanan, kiun Mi donas al la Izraelidoj; po unu viro el �iu tribo de iliaj patroj sendu, �iu estu eminentulo inter ili.
3 Kaj Moseo sendis ilin el la dezerto Paran la� la ordono de la Eternulo; �iuj ili estis eminentuloj inter la Izraelidoj.
4 Kaj jen estas iliaj nomoj: el la tribo de Ruben, �amua, filo de Zakur;
5 el la tribo de Simeon, �afat, filo de �ori;
6 el la tribo de Jehuda, Kaleb, filo de Jefune;
7 el la tribo de Isa�ar, Jigal, filo de Jozef;
8 el la tribo de Efraim, Ho�ea, filo de Nun;
9 el la tribo de Benjamen, Palti, filo de Rafu;
10 el la tribo de Zebulun, Gadiel, filo de Sodi;
11 el la tribo de Jozef, el la tribo de Manase, Gadi, filo de Susi;
12 el la tribo de Dan, Amiel, filo de Gemali;
13 el la tribo de A�er, Setur, filo de Mi�ael;
14 el la tribo de Naftali, Na�bi, filo de Vofsi;
15 el la tribo de Gad, Geuel, filo de Ma�i.
16 Tio estas la nomoj de la viroj, kiujn Moseo sendis, por esplorrigardi la landon. Kaj Moseo donis al Ho�ea, filo de Nun, la nomon Josuo.
17 Kaj Moseo sendis ilin, por esplorrigardi la landon Kanaanan, kaj diris al ili: Iru tien tra la Sudo kaj suriru sur la monton;
18 kaj rigardu la landon, kia �i estas; kaj la popolon, kiu lo�as en �i, �u �i estas forta a� malforta, �u �i estas malgrandnombra a� grandnombra;
19 kaj kia estas la tero, sur kiu �i sidas, �u �i estas bona a� malbona; kaj kiaj estas la urboj, en kiuj �i lo�as, �u en tendaroj a� en fortika�oj;
20 kaj kia estas la tero, �u �i estas grasa a� malgrasa, �u estas sur �i arboj a� ne estas; kaj estu kura�aj, kaj prenu iom el la fruktoj de la lando. Kaj tiam estis la tempo de maturi�ado de vinberoj.
21 Kaj ili iris kaj esplorrigardis la landon de la dezerto Cin �is Re�ob anta� �amat.
22 Kaj ili iris tra la Sudo, kaj venis �is �ebron, kie lo�is A�iman, �e�aj, kaj Talmaj, idoj de Anak. (�ebron estis konstruita sep jarojn anta� ol Coan de Egiptujo.)
23 Kaj ili venis �is la valo E�kol, kaj ili detran�is tie bran�on kun unu peniko da vinberoj, kaj ili ekportis �in sur stango duope; anka� iom da granatoj kaj da figoj.
24 Al tiu loko oni donis la nomon E�kol, pro la peniko da vinberoj, kiun detran�is tie la Izraelidoj.
25 Kaj ili revenis post la esplorrigardo de la lando post kvardek tagoj.
26 Kaj ili iris kaj venis al Moseo kaj al Aaron kaj al la tuta komunumo de la Izraelidoj en la dezerton Paran, en la lokon Kade�, kaj donis al ili raporton kaj al la tuta komunumo kaj montris al ili la fruktojn de la lando.
27 Kaj ili rakontis al li, kaj diris: Ni venis en la landon, en kiun vi sendis nin, kaj efektive en �i fluas lakto kaj mielo, kaj jen estas �iaj fruktoj;
28 sed forta estas la popolo, kiu lo�as en la lando, kaj la urboj estas fortikigitaj, tre grandaj; kaj anka� la idojn de Anak ni vidis tie.
29 Amalek lo�as en la suda parto de la lando, kaj la �etidoj kaj Jebusidoj kaj Amoridoj lo�as sur la monto, kaj la Kanaanidoj lo�as apud la maro kaj sur la bordo de Jordan.
30 Kaj Kaleb trankviligis la popolon anta� Moseo, kaj diris: Ni iros, kaj ni ekposedos �in, �ar ni povas �in venki.
31 Sed la viroj, kiuj iris kun li, diris: Ni ne povas iri al tiu popolo, �ar �i estas pli forta ol ni.
32 Kaj pri la lando, kiun ili esplorrigardis, ili disvastigis inter la Izraelidoj malbonan famon, dirante: La lando, kiun ni trapasis por esplorrigardi �in, estas lando, kiu forman�as siajn lo�antojn, kaj la tuta popolo, kiun ni vidis en �i, estas homoj grandkreskaj;
33 kaj tie ni vidis la gigantojn, la idojn de Anak el la gigantoj, kaj ni estis en niaj okuloj kiel lokustoj, kaj tiaj ni estis anka� en iliaj okuloj.

1 Tiam tumulti�is la tuta komunumo kaj ekkriis, kaj la popolo ploris en tiu nokto.
2 Kaj ekmurmuris kontra� Moseo kaj kontra� Aaron �iuj Izraelidoj, kaj la tuta komunumo diris al ili: Ho, se ni estus mortintaj en la lando Egipta, a� se ni mortus en �i tiu dezerto!
3 Kaj por kio la Eternulo irigas nin en tiun landon, por ke ni falu de glavo? niaj edzinoj kaj infanoj fari�os militakiro. �u ne estas pli bone, ke ni revenu Egiptujon?
4 Kaj ili diris unu al alia: Ni starigu al ni estron, kaj ni reiru Egiptujon.
5 Tiam Moseo kaj Aaron �eti�is viza�altere anta� la tuta anaro de la komunumo de la Izraelidoj.
6 Kaj Josuo, filo de Nun, kaj Kaleb, filo de Jefune, el tiuj, kiuj esplorrigardis la landon, dis�iris siajn vestojn,
7 kaj ili diris al la tuta komunumo de la Izraelidoj jene: La lando, kiun ni trapasis, por esplorrigardi �in, tiu lando estas tre, tre bona.
8 Se la Eternulo estos favorkora al ni, Li venigos nin en tiun landon kaj donos �in al ni, tiun landon, en kiu fluas lakto kaj mielo.
9 Nur ne ribelu kontra� la Eternulo, kaj ne timu la popolon de la lando, �ar nia man�ota�o ili estas; ilia �irmo fori�is de ili, kaj la Eternulo estas kun ni; ne timu ilin.
10 Kaj la tuta komunumo diris, ke oni mortigu ilin per �tonoj. Sed la majesto de la Eternulo aperis en la tabernaklo de kunveno anta� �iuj Izraelidoj.

11 Kaj la Eternulo diris al Moseo: �is kiam incitados Min �i tiu popolo? kaj �is kiam �i ne kredos al Mi, malgra� �iuj pruvosignoj, kiujn Mi faris meze de �i?
12 Mi frapos �in per pesto kaj ekstermos �in, kaj Mi faros el vi popolon pli grandan kaj pli fortan ol �i.
13 Sed Moseo diris al la Eternulo: A�dos la Egiptoj, el inter kiuj Vi elkondukis �i tiun popolon per Via forto,
14 kaj ili diros al la lo�antoj de tiu lando, kiuj a�dis, ke Vi, la Eternulo, estas meze de �i tiu popolo, kaj ke Vi, la Eternulo, montris Vin al ili okulon kontra� okulo, kaj ke Via nubo staras super ili, kaj ke Vi iras anta� ili dum la tago en nuba kolono kaj dum la nokto en kolono fajra;
15 se Vi ekstermos �i tiun popolon kiel unu homon, tiam la popoloj, kiuj a�dis la famon pri Vi, dirus:
16 �ar la Eternulo ne povis venigi �i tiun popolon en la landon, pri kiu Li �uris al ili, tial Li bu�is ilin en la dezerto.
17 Nun montri�u do granda la forto de mia Sinjoro, la� la parolo, kiun Vi diris:
18 La Eternulo estas longepacienca kaj multe favorkora; Li pardonas kulpon kaj krimon, sed anta� Li neniu estas senkulpa; Li punas la kulpon de patroj sur filoj kaj nepoj, en la tria kaj kvara generacioj.
19 Ho, pardonu la kulpon de �i tiu popolo la� Via granda favorkoreco kaj kiel Vi pardonadis al �i tiu popolo de Egiptujo �is nun.
20 Kaj la Eternulo diris: Mi pardonis konforme al via diro;
21 sed kiel Mi vivas kaj kiel de la gloro de la Eternulo estas plena la tuta tero,
22 �iuj homoj, kiuj vidis Mian gloron kaj Miajn pruvosignojn, kiujn Mi faris en Egiptujo kaj en la dezerto, kaj provis Min jam dek fojojn kaj ne a�skultis Mian vo�on,
23 ne vidos la landon, pri kiu Mi �uris al iliaj patroj, kaj �iuj, kiuj incitis Min, ne vidos �in.
24 Sed Mian sklavon Kaleb, �ar estis en li spirito alia kaj li estis obeema al Mi, lin Mi venigos en la landon, en kiun li iris, kaj lia idaro heredos �in.
25 Sed la Amalekidoj kaj Kanaanidoj lo�as en la valo; morga� turnu vin kaj ekiru en la dezerton sur la vojo al la Ru�a Maro.

26 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante:
27 �is kiam �i tiu malbona komunumo murmuros kontra� Mi? la murmuradon de la Izraelidoj, kiun ili murmuras kontra� Mi, Mi a�dis.
28 Diru al ili: Kiel Mi vivas, diras la Eternulo, kiel vi parolis al Miaj oreloj, tiel Mi faros al vi:
29 en �i tiu dezerto falos viaj kadavroj, kaj el �iuj viaj kalkulitoj, la� via tuta kalkulo, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, kiuj murmuris kontra� Mi,
30 neniu venos en la landon, pri kiu Mi levis Mian manon, ke Mi lo�igos vin en �i, neniu krom Kaleb, filo de Jefune, kaj Josuo, filo de Nun.
31 Viajn infanojn, pri kiuj vi diris, ke ili fari�os militakiro, Mi venigos tien, kaj ili ekkonos la landon, kiun vi mal�atis.
32 Sed vi--viaj kadavroj falos en �i tiu dezerto.
33 Kaj viaj filoj estos pa�tistoj en la dezerto dum kvardek jaroj, kaj portos vian mal�astecon, �is kiam viaj kadavroj konsumi�os en la dezerto.
34 La� la nombro de la tagoj, dum kiuj vi esplorrigardis la landon, kvardek tagoj, po jaro pro �iu tago, vi portos la punon pro via malbonago dum kvardek jaroj, por ke vi ekkonu Mian malfavoron.
35 Mi, la Eternulo, tion diris: tion Mi faros al tiu tuta malbona komunumo, kiu ribelis kontra� Mi; en �i tiu dezerto ili pereos kaj �i tie ili mortos.
36 Kaj la viroj, kiujn Moseo sendis, por esplorrigardi la landon, kaj kiuj revenis kaj murmurigis kontra� li la tutan komunumon, disvastigante malbonan famon pri la lando--
37 tiuj viroj, kiuj disvastigis malbonan famon pri la lando, mortis de pesto anta� la Eternulo.
38 Sed Josuo, filo de Nun, kaj Kaleb, filo de Jefune, restis vivaj el tiuj viroj, kiuj iris, por esplorrigardi la landon.
39 Kaj Moseo diris tiujn vortojn al �iuj Izraelidoj, kaj la popolo tre mal�ojis.
40 Kaj ili levi�is frumatene, kaj iris sur la supron de la monto, dirante: Jen ni estas, kaj ni iru sur la lokon, pri kiu parolis la Eternulo; �ar ni pekis.
41 Sed Moseo diris: Por kio vi kontra�agas al la vortoj de la Eternulo? tio ja ne sukcesos.
42 Ne iru, �ar la Eternulo ne estas inter vi; kaj ne estu frapataj anta� viaj malamikoj.
43 �ar la Amalekidoj kaj la Kanaanidoj estas tie anta� vi, kaj vi falos de glavo; �ar pro tio, ke vi deturni�is de la Eternulo, la Eternulo ne estos kun vi.
44 Sed ili obstinis, kaj iris sur la supron de la monto; tamen la kesto de la interligo de la Eternulo kaj Moseo ne eliris el la tendaro.
45 Kaj malsupreniris la Amalekidoj kaj la Kanaanidoj, kiuj lo�is sur la monto, kaj batis ilin kaj persekutis ilin �is �orma.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Kiam vi venos en la landon de via lo�ado, kiun Mi donas al vi,
3 kaj vi faros fajroferon al la Eternulo, bruloferon a� bu�oferon, plenumante sanktan promeson a� farante memvolan oferon, a� en viaj festoj, por fari agrablan odora�on al la Eternulo el grandaj brutoj a� el malgrandaj:
4 tiam la oferdonanto devas alporti al la Eternulo farunoferon el dekono de efo da delikata faruno, miksita kun kvarono de hino da oleo;
5 kaj da vino por ver�ofero kvaronon de hino aldonu al la brulofero a� al la bu�ofero al �iu �afido.
6 Kaj �e �afo alportu farunoferon el du dekonoj de efo da delikata faruno, miksita kun triono de hino da oleo.
7 Kaj da vino por ver�ofero trionon de hino; alportu tion kiel agrablan odora�on al la Eternulo.
8 Kaj se bovidon vi alportos kiel bruloferon a� bu�oferon, por plenumi sanktan promeson, a� kiel pacoferon al la Eternulo,
9 tiam kun la bovido oni devas alporti farunoferon el tri dekonoj de efo da delikata faruno, miksita kun duono de hino da oleo;
10 kaj da vino por ver�ofero alportu duonon de hino kiel fajroferon, agrablan odora�on al la Eternulo.
11 Tiel oni devas fari �e �iu bovo a� �e �iu �afo a� �e brutido el �afoj a� kaproj.
12 La� la nombro de la oferoj, kiujn vi faros, agu tiel �e �iu, la� ilia nombro.
13 �iu indi�eno faru tion tiamaniere, alportante fajroferon, agrablan odora�on al la Eternulo.
14 Kaj se lo�as inter vi fremdulo a� kiu ajn estas inter vi en viaj generacioj, kaj li alportos fajroferon, agrablan odora�on al la Eternulo, tiam li faru tiel, kiel vi faras.
15 Por la tuta komunumo devas esti unu le�o, por vi kaj por la fremdulo inter vi; le�o eterna en viaj generacioj, kiel por vi, tiel anka� por la fremdulo, estu anta� la Eternulo.
16 Unu le�o kaj unu rajto estu por vi, kaj por la fremdulo, kiu lo�as kun vi.

17 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
18 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Kiam vi venos en la landon, en kiun Mi vin kondukas,
19 kaj vi man�os la panon de tiu lando, tiam donu oferdonon al la Eternulo.
20 Kiel unuaa�on el via pasto alportu oferdone kukon; kiel oferdonon el la grenejo, tiel oferdonu �in.
21 El la unuaa�oj de via pasto donu al la Eternulo oferdonon en viaj generacioj.

22 Kaj se vi eraros, kaj ne plenumos �iujn tiujn ordonojn, kiujn la Eternulo diris al Moseo,
23 �ion, kion la Eternulo ordonis al vi per Moseo, de la tago, en kiu la Eternulo ordonis, kaj plue, en viaj generacioj;
24 tiam se pro neatento de la komunumo estis farita la eraro, la tuta komunumo alportu unu bovidon kiel bruloferon, kiel agrablan odora�on al la Eternulo, kun �ia farunofero kaj �ia ver�ofero la� la regularo, kaj unu kapron kiel pekoferon.
25 Kaj la pastro pekliberigos la tutan komunumon de la Izraelidoj, kaj estos pardonite al ili; �ar tio estis eraro, kaj ili alportis sian oferon, fajroferon al la Eternulo, kaj sian pekoferon anta� la Eternulo pro sia peko.
26 Kaj estos pardonite al la tuta komunumo de la Izraelidoj, kaj al la fremdulo, kiu lo�as inter ili; �ar la tuta popolo eraris.
27 Kaj se unu homo pekos per eraro, tiam li alportu kaprinon jara�an kiel pekoferon.
28 Kaj la pastro pekliberigos la homon, kiu eraris, pekante per eraro anta� la Eternulo; li pekliberigos lin, kaj estos pardonite al li.
29 Kiel por la indi�eno el la Izraelidoj, tiel anka� por la fremdulo, kiu lo�as inter ili, unu le�o estu por vi por tiu, kiu eraris.
30 Sed se iu faris ion per mano malhumila, �u li estas indi�eno, �u fremdulo, li blasfemis kontra� la Eternulo; kaj ekstermi�os tiu homo el inter sia popolo;
31 �ar la vorton de la Eternulo li malestimis kaj Lian ordonon li malobeis; ekstermi�u tiu homo, lia peko estas sur li.

32 Kiam la Izraelidoj estis en la dezerto, ili trovis homon, kiu kolektis lignon en tago sabata.
33 Kaj tiuj, kiuj trovis lin, kiam li kolektis lignon, alkondukis lin al Moseo kaj al Aaron kaj al la tuta komunumo.
34 Kaj oni metis lin en gardejon, �ar ne estis ankora� klarigite, kion oni devas fari al li.
35 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Tiu homo mortu; per �tonoj mortigu lin la tuta komunumo ekster la tendaro.
36 Kaj la tuta komunumo elkondukis lin ekster la tendaron kaj mortigis lin per �tonoj, kaj li mortis; kiel la Eternulo ordonis al Moseo.

37 Kaj la Eternulo diris al Moseo jene:
38 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili, ke ili faru al si kvastojn sur la randoj de siaj vestoj en siaj generacioj, kaj ili enmetu en la kvaston de la rando fadenon bluan.
39 Kaj �i estu por vi kvasto, kiun rigardante, vi rememoros �iujn ordonojn de la Eternulo kaj plenumos ilin kaj ne iros la� viaj koroj kaj viaj okuloj, kiujn vi mal�aste sekvadas;
40 por ke vi memoru kaj plenumu �iujn Miajn ordonojn kaj estu sanktaj anta� via Dio.
41 Mi estas la Eternulo, via Dio, kiu elkondukis vin el la lando Egipta, por ke Mi estu via Dio. Mi estas la Eternulo, via Dio.

1 Kaj entreprenis Kora�, filo de Jichar, filo de Kehat, ido de Levi, kaj Datan kaj Abiram, filoj de Eliab, kaj On, filo de Pelet, idoj de Ruben,
2 kaj stari�is anta� Moseo, kaj kun ili el la Izraelidoj ducent kvindek viroj, estroj de la komunumo, vokataj al la kunvenoj; homoj eminentaj;
3 kaj ili kolekti�is kontra� Moseo kaj kontra� Aaron, kaj diris al ili: Sufi�e por vi! la tuta komunumo, �iuj estas ja sanktaj, kaj inter ili estas la Eternulo; kial do vi estrigas vin super la komunumo de la Eternulo?
4 Kaj Moseo tion a�dis, kaj �etis sin viza�altere.
5 Kaj li ekparolis al Kora� kaj al lia tuta anaro, dirante: Morga� la Eternulo montros, kiu estas Lia kaj kiu estas sankta, por ke Li alproksimigu lin al Si; kaj kiun Li elektos, tiun Li alproksimigos al Si.
6 Faru jenon: prenu al vi incensujojn, Kora� kaj lia tuta anaro,
7 kaj metu sur ilin fajron kaj metu sur ilin incenson anta� la Eternulo morga�; kaj kiun la Eternulo elektos, tiu estos la sanktulo. Estas troe, ho Levidoj!
8 Kaj Moseo diris al Kora�: A�skultu do, idoj de Levi:
9 �u ne sufi�as al vi, ke la Dio de la Izraelidoj distingis vin inter la komunumo de Izrael, por alproksimigi vin al Si, por ke vi plenumu la servojn en la tabernaklo de la Eternulo kaj por ke vi staru anta� la komunumo, por servi al �i?
10 Kaj Li alproksimigos vin kaj �iujn viajn fratojn, la idojn de Levi, kun vi; kaj nun vi postulas e� pastrecon!
11 Tiamaniere vi kaj via tuta anaro ekribelis kontra� la Eternulo; sed kio estas Aaron, ke vi murmuras kontra� li?
12 Kaj Moseo sendis voki Datanon kaj Abiramon, filojn de Eliab; sed ili diris: Ni ne iros!
13 �u ne sufi�as, ke el lando, en kiu fluas lakto kaj mielo, vi elirigis nin, por pereigi nin en la dezerto? kaj vi volas ankora� regi super ni?
14 Ja ne en landon, en kiu fluas lakto kaj mielo, vi venigis nin, kaj vi ne donis al ni poseda�on el kampoj kaj vinber�ardenoj! �u vi volas blindigi la okulojn de �i tiuj homoj? ni ne iros.
15 Kaj tio tre kolerigis Moseon, kaj li diris al la Eternulo: Ne turnu Vin al ilia ofero; e� unu azenon mi ne prenis de ili, kaj al neniu el ili mi faris ian malbonon.
16 Kaj Moseo diris al Kora�: Vi kaj via tuta anaro estu anta� la Eternulo morga�, vi kaj ili kaj Aaron.
17 Kaj prenu �iu sian incensujon kaj metu sur �in incenson, kaj alportu anta� la Eternulon �iu sian incensujon, ducent kvindek incensujojn; anka� vi kaj Aaron, �iu sian incensujon.
18 Kaj ili prenis �iu sian incensujon kaj metis sur �in fajron kaj �utis sur �in incenson, kaj ili stari�is �e la pordo de la tabernaklo de kunveno, anka� Moseo kaj Aaron.
19 Kaj kunvenigis kontra� ili Kora� la tutan anaron �e la pordo de la tabernaklo de kunveno; kaj montri�is la majesto de la Eternulo al la tuta komunumo.

20 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante:
21 Aparti�u de �i tiu anaro, kaj Mi ekstermos ilin en momento.
22 Kaj ili �etis sin viza�altere, kaj diris: Ho Dio, Dio de la spiritoj de �ia karno! unu pekis, kaj Vi volas koleri la tutan komunumon?
23 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
24 Diru al la komunumo jene: Foriru de �irka� la lo�ejo de Kora�, Datan, kaj Abiram.
25 Kaj Moseo levi�is kaj iris al Datan kaj Abiram, kaj post li iris la pleja�uloj de Izrael.
26 Kaj li diris al la komunumo: Foriru do de la tendoj de tiuj malbonaj homoj, kaj tu�u nenion, kio apartenas al ili, por ke vi ne pereu pro �iuj iliaj pekoj.
27 Kaj ili foriris de �irka� la lo�ejo de Kora�, Datan, kaj Abiram; sed Datan kaj Abiram eliris, kaj staris �e la pordo de siaj tendoj kune kun siaj edzinoj, filoj, kaj malgrandaj infanoj.
28 Kaj Moseo diris: Per tio vi ekscios, ke la Eternulo sendis min, por fari �iujn tiujn aferojn, kaj ke mi ne faris la� mia koro:
29 se per la ordinara morto de �iuj homoj mortos �i tiuj, a� ilin trafos la sorto, kiu povas trafi �iun homon, tiam ne la Eternulo sendis min.
30 Sed se novan aperon kreos la Eternulo, kaj la tero malfermos sian bu�on, kaj englutos ilin, kaj �ion, kio apartenas al ili, kaj ili vivaj malsupreniros en �eolon, tiam sciu, ke �i tiuj homoj blasfemis kontra� la Eternulo.
31 Apena� li finis paroli �ion tion, disfendi�is la tero, kiu estis sub ili;
32 kaj la tero malfermis sian bu�on kaj englutis ilin kaj iliajn domojn kaj �iujn homojn de Kora� kaj la tutan havon.
33 Kaj ili, kaj �io, kio apartenis al ili, malsupreniris vivaj en �eolon, kaj fermi�is super ili la tero, kaj ili forpereis el inter la komunumo.
34 Kaj �iuj Izraelidoj, kiuj estis �irka� ili, forkuris �e ilia krio; �ar ili diris: Ke nin anka� la tero ne englutu.
35 Kaj fajro eliris de la Eternulo, kaj �i forbruligis tiujn ducent kvindek homojn, kiuj alportis la incenson.

36 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
37 Diru al Eleazar, filo de la pastro Aaron, ke li levu la incensujojn el la brulinta�o, sed la fajron dis�etu malproksimen; �ar sankti�is
38 la incensujoj de tiuj, kiuj per sia vivo pagis pro la peko; kaj oni faru el ili tavoletojn, por tegi la altaron; �ar oni alportis ilin anta� la Eternulon, kaj ili sankti�is; kaj ili estu memoriga signo por la Izraelidoj.
39 Kaj Eleazar, la pastro, prenis la kuprajn incensujojn, kiujn alportis la bruligitaj, kaj tavoligis ilin, por tegi la altaron
40 memorige por la Izraelidoj, ke laiko, kiu ne estas el la idoj de Aaron, ne alproksimi�u, por incensi anta� la Eternulo, por ke li ne fari�u kiel Kora� kaj lia anaro, kiel diris la Eternulo al li per Moseo.

41 Kaj en la sekvanta tago la tuta komunumo de la Izraelidoj ekmurmuris kontra� Moseo kaj kontra� Aaron, dirante: Vi mortigis la popolon de la Eternulo.
42 Kaj kiam kolekti�is la komunumo kontra� Moseo kaj kontra� Aaron, ili turni�is al la tabernaklo de kunveno; kaj jen kovris �in la nubo kaj aperis la majesto de la Eternulo.
43 Kaj eniris Moseo kaj Aaron en la anta�an parton de la tabernaklo de kunveno.
44 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
45 Fori�u el inter �i tiu komunumo, kaj Mi pereigos ilin en momento. Sed ili �eti�is viza�altere.
46 Kaj Moseo diris al Aaron: Prenu vian incensujon kaj metu sur �in fajron de la altaro kaj �utu sur �in incenson kaj iru rapide al la komunumo kaj pekliberigu �in; �ar eliris kolero de anta� la Eternulo, komenci�is la frapado.
47 Tiam Aaron prenis, kiel diris Moseo, kaj kuris en la mezon de la komunumo; kaj jen komenci�is jam la frapado en la popolo. Kaj li metis la incenson kaj pekliberigis la popolon.
48 Li stari�is inter la mortintoj kaj la vivantoj, kaj la frapado �esi�is.
49 Kaj la nombro de la mortintoj de la frapado estis dek kvar mil sepcent, krom tiuj, kiuj mortis pro Kora�.
50 Kaj Aaron revenis al Moseo al la pordo de la tabernaklo de kunveno; kaj la frapado �esi�is.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Parolu al la Izraelidoj, kaj prenu de ili po unu bastono de �iu tribo, de �iuj iliaj triboj dek du bastonojn, kaj �ies nomon skribu sur lia bastono.
3 Sed la nomon de Aaron skribu sur la bastono de Levi; �ar unu bastono devas esti de la estro de ilia tribo.
4 Kaj ku�igu ilin en la tabernaklo de kunveno anta� la kesto de atesto, kie Mi aperas al vi.
5 Kaj kiun viron Mi elektos, ties bastono ekfloros; kaj tiel Mi silentigos anta� Mi la murmuradon de la Izraelidoj, kiun ili murmuras kontra� vi.
6 Kaj Moseo parolis al la Izraelidoj, kaj �iuj iliaj estroj donis al li po unu bastono de �iu tribo, la� iliaj triboj dek du bastonojn; kaj la bastono de Aaron estis inter iliaj bastonoj.
7 Kaj Moseo ku�igis la bastonojn anta� la Eternulo en la tabernaklo de atesto.
8 Kaj en la sekvanta tago Moseo venis en la tabernaklon de atesto; kaj jen ekfloris la bastono de Aaron de la domo de Levi, kaj �i elirigis bur�onojn kaj donis florojn kaj maturigis migdalojn.
9 Kaj Moseo elportis �iujn bastonojn de anta� la Eternulo al �iuj Izraelidoj; kaj ili vidis, kaj �iu prenis sian bastonon.
10 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Remetu la bastonon de Aaron anta� la keston de atesto, por ke �i estu gardata kiel memorsigno por la ribelemuloj, por ke �esi�u ilia murmurado kontra� Mi, kaj por ke ili ne mortu.
11 Kaj Moseo faris tion; kiel la Eternulo ordonis al li, tiel li faris.

12 Kaj la Izraelidoj diris al Moseo: Jen ni mortas, ni pereas, ni �iuj pereas;
13 �iu, kiu alproksimi�as al la tabernaklo de la Eternulo, mortas; �u ni �iuj mortos?

1 Kaj la Eternulo diris al Aaron: Vi kaj viaj filoj kaj la domo de via patro kune kun vi portos sur vi la kulpon pri la tabernaklo, kaj vi kaj viaj filoj kune kun vi portos la kulpon pri via pastrado.
2 Anka� viajn fratojn, la tribon de Levi, la genton de via patro, alproksimigu al vi; ili ali�u al vi kaj servu vin; kaj vi kune kun viaj filoj estos �e la tabernaklo de atesto.
3 Kaj ili prizorgu la gardadon de vi kaj la gardadon de la tuta tabernaklo; nur al la objektoj de la sanktejo kaj al la altaro ili ne alproksimi�u, por ke ili ne mortu, kiel ili, tiel anka� vi.
4 Ili ali�u al vi kaj plenumu la zorgadon pri la tabernaklo de kunveno, koncerne �iujn servojn en la tabernaklo; sed laiko ne alproksimi�u al vi.
5 Kaj plenumu la zorgadon pri la sanktejo kaj la zorgadon pri la altaro, por ke ne estu plu kolero kontra� la Izraelidoj.
6 Kaj Mi prenis viajn fratojn, la Levidojn, el inter la Izraelidoj; donace al vi ili estas donitaj por la Eternulo, por plenumi la servojn en la tabernaklo de kunveno.
7 Kaj vi kune kun viaj filoj plenumu vian pastradon en �io, kio koncernas la altaron, kaj tion, kio estas malanta� la kurteno, kaj servu; kiel donacon Mi donas al vi la servadon de via pastrado; sed laiko, kiu alproksimi�os, estu mortigita.

8 Kaj la Eternulo diris al Aaron: Mi donis al vi la zorgadon pri Miaj oferdonoj: �ion, kion konsekras la Izraelidoj, Mi donis al vi kaj al viaj filoj, kiel sanktan apartena�on per le�o eterna.
9 Jen kio apartenas al vi el la plejsankta�oj, el la bruligata�o: �iu ilia ofero, kiel �iu ilia farunofero, tiel anka� �iu ilia pekofero kaj �iu ilia kulpofero, kiun ili donos al Mi, estas plejsankta�o por vi kaj por viaj filoj.
10 Sur la plej sankta loko man�u tion; �iu virseksulo povas tion man�i. Sankta �i estu por vi.
11 Kaj jen kio apartenas al vi: iliaj donacataj oferdonoj el �iuj skuoferoj de la Izraelidoj; al vi Mi donis ilin kaj al viaj filoj kaj al viaj filinoj kune kun vi, per le�o eterna; �iu pura en via domo povas tion man�i.
12 �ion plej bonan el oleo kaj �ion plej bonan el mosto kaj el greno, iliajn unuaa�ojn, kiujn ili donas al la Eternulo, Mi fordonis al vi.
13 La unuaj produktoj de �io, kio estas sur ilia tero, kiujn ili alportos al la Eternulo, apartenas al vi; �iu pura en via domo povas tion man�i.
14 �io, kio estas konsekrita en Izrael, apartenas al vi.
15 �iu utermalferminto el �iuj vivaj esta�oj, kiun ili alportas al la Eternulo, kiel el homoj, tiel anka� el brutoj, apartenas al vi; tamen prenu ela�eton pro unuenaskito el homoj, kaj anka� pro unuenaskito el malpuraj brutoj prenu ela�eton.
16 Ilia ela�eto estas: post la a�o de unu monato prenu ela�eton la� via takso, kvin siklojn da ar�ento la� la sankta siklo, kiu konsistas el dudek geroj.
17 Nur pro unuenaskito el bovoj a� pro unuenaskito el �afoj a� pro unuenaskito el kaproj ne prenu ela�eton: ili estas sankta�o; per ilia sango aspergu la altaron, kaj ilian sebon bruligu kiel fajroferon, agrablan odora�on al la Eternulo.
18 Sed ilia viando apartenas al vi; kiel la brusta�o de skuofero kaj la dekstra femuro, �i apartenas al vi.
19 �iujn sanktajn oferdonojn, kiujn alportas la Izraelidoj al la Eternulo, Mi donis al vi kaj al viaj filoj kaj al viaj filinoj kune kun vi, per le�o eterna. Tio estas interligo de salo por eterne anta� la Eternulo por vi kaj por via idaro kune kun vi.
20 Kaj la Eternulo diris al Aaron: En ilia tero vi ne havos hereda�on, kaj parton vi ne havos inter ili; Mi estas via parto kaj via hereda�o meze de la Izraelidoj.

21 Kaj al la filoj de Levi Mi donis kiel hereda�on dekona�on de �io en Izrael, rekompence pro ilia servado, kiun ili faras, la servado en la tabernaklo de kunveno.
22 Kaj la Izraelidoj ne alproksimi�u plu al la tabernaklo de kunveno, por ke ili ne portu pekon kaj ne mortu.
23 Nur la Levidoj mem plenumu la servadon en la tabernaklo de kunveno kaj portu sur si ilian pekon; le�o eterna tio estu en viaj generacioj; kaj inter la Izraelidoj ili ne havos poseda�on.
24 �ar la dekona�on de la Izraelidoj, kiun ili alportos al la Eternulo oferdone, Mi donis al la Levidoj kiel poseda�on; tial Mi diris al ili, ke inter la Izraelidoj ili ne havu poseda�on.

25 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
26 Al la Levidoj parolu, kaj diru al ili: Kiam vi prenos de la Izraelidoj la dekona�on, kiun Mi donas al vi de ili kiel poseda�on, tiam levu el �i oferdonon por la Eternulo, dekona�on el la dekona�o.
27 Kaj estos kalkulata al vi via oferdono, kiel greno el la garbejo kaj kiel abunda�o el la vinpremejo.
28 Tiamaniere vi anka� alportos oferdonon al la Eternulo el �iuj viaj dekona�oj, kiujn vi prenos de la Izraelidoj; kaj vi donos el ili la oferdonon, destinitan por la Eternulo, al la pastro Aaron.
29 El �iuj ricevataj donacoj alportu oferdonon al la Eternulo, el �io plej bona en �i �ian parton konsekritan.
30 Kaj diru al ili: Kiam vi alportos el tio la plej bonan parton, tiam �i estos kalkulata al la Levidoj kiel enspezo el la garbejo kaj kiel enspezo el la vinpremejo.
31 Kaj vi povas tion man�i sur �iu loko, vi kaj via domo; �ar tio estas pago al vi pro via servado en la tabernaklo de kunveno.
32 Kaj vi ne portos pri tio pekon, kiam vi alportos la plej bonan parton el tio; kaj vi ne malsanktigos la konsekrita�on de la Izraelidoj, kaj vi ne mortos.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante:
2 Jen estas la instrukcio de la le�o, kiun la Eternulo starigis, dirante: Diru al la Izraelidoj, ke ili venigu al vi bovinon ru�an, sanan, kiu ne havas difekton kaj sur kiun ne estis metita jugo.
3 Kaj donu �in al Eleazar, la pastro, kaj li elkonduku �in ekster la tendaron, kaj oni bu�u �in anta� li.
4 Kaj Eleazar, la pastro, prenu iom el �ia sango per sia fingro kaj aspergu sep fojojn per �ia sango en la direkto al la anta�a parto de la tabernaklo de kunveno.
5 Kaj oni forbruligu la bovinon anta� liaj okuloj: �ian felon kaj �ian karnon kaj �ian sangon kune kun �ia sterko oni forbruligu.
6 Kaj la pastro prenu cedran lignon kaj hisopon kaj ru�an lanon kaj �etu en la brula�on de la bovino.
7 Kaj la pastro lavu siajn vestojn kaj banu sian korpon en akvo, kaj poste li venu en la tendaron, kaj la pastro restos malpura �is la vespero.
8 Kaj tiu, kiu �in forbruligis, lavu siajn vestojn per akvo kaj banu sian korpon en akvo, kaj li restos malpura �is la vespero.
9 Kaj viro pura kolektu la cindron de la bovino kaj metu �in ekster la tendaro sur puran lokon, kaj �i estos konservata por la komunumo de la Izraelidoj por la akvo puriga: tio estas ofero propeka.
10 Kaj la kolektinto de la cindro de la bovino lavu siajn vestojn, kaj li restos malpura �is la vespero. Tio estos le�o eterna por la Izraelidoj, kaj por la fremduloj, kiuj lo�as inter ili.
11 Kiu ektu�is la kadavron de ia homo, tiu restos malpura dum sep tagoj;
12 li senpekigos sin per �i en la tria tago kaj en la sepa tago, kaj li fari�os pura; kaj se li ne senpekigos sin en la tria tago kaj en la sepa tago, li ne fari�os pura.
13 �iu, kiu ektu�is la kadavron de homo, kiu mortis, kaj ne senpekigos sin, tiu malpurigas la lo�ejon de la Eternulo; kaj tiu homo ekstermi�os el inter Izrael; �ar li ne estas aspergita per puriga akvo, li estas malpura, lia malpureco estas ankora� sur li.
14 Jen estas la le�o: se homo mortis en tendo, tiam �iu, kiu venas en la tendon, kaj �io, kio trovi�as en la tendo, estos malpura dum sep tagoj.
15 Kaj �iu nefermita vazo, sur kiu ne estas kovrilo kun �nureto, estas malpura.
16 Kaj �iu, kiu ektu�is sur kampo glavmortigiton a� mortinton a� oston de homo a� tombon, estos malpura dum sep tagoj.
17 Oni prenu por la malpurulo iom el la cindro de la bruligita pekofero kaj ver�u sur �in akvon vivan en vazon;
18 kaj viro pura prenu hisopon kaj trempu �in en akvo, kaj aspergu la tendon kaj �iujn vazojn, kaj la homojn, kiuj tie estis, kaj la tu�inton de la osto a� de la mortigito a� de la mortinto a� de la tombo.
19 Kaj la purulo aspergu la malpurulon en la tria tago kaj en la sepa tago kaj senpekigu lin en la sepa tago; kaj li lavu siajn vestojn kaj banu sin en akvo, kaj vespere li estos pura.
20 Kaj se iu estos malpura kaj ne senpekigos sin, tiu ekstermi�os el inter la komunumo, �ar li malpurigis la sanktejon de la Eternulo: li ne estas aspergita per puriga akvo, li estas malpura.
21 Kaj tio estu por vi le�o eterna. Kaj tiu, kiu aspergis per la puriga akvo, lavu siajn vestojn; kaj la ektu�into de la puriga akvo estos malpura �is la vespero.
22 Kaj �io, kion ektu�os la malpurulo, estos malpura; kaj la homo, kiu ektu�is, estos malpura �is la vespero.

1 Kaj venis la Izraelidoj, la tuta komunumo, en la dezerton Cin en la unua monato; kaj la popolo eklo�is en Kade�, kaj tie mortis Mirjam kaj estis tie enterigita.
2 Kaj ne estis akvo por la komunumo, kaj ili kolekti�is kontra� Moseo kaj Aaron.
3 Kaj la popolo malpacis kontra� Moseo, kaj ili diris jene: Ho, kial ni ne mortis tiam, kiam mortis niaj fratoj anta� la Eternulo!
4 Kaj kial vi venigis la komunumon de la Eternulo en �i tiun dezerton, por ke ni mortu �i tie kune kun niaj brutoj?
5 Kaj por kio vi elirigis nin el Egiptujo, por venigi nin al �i tiu malbona loko, kie oni ne povas semi, kie ne ekzistas figarboj nek vinberoj nek granatoj, kaj kie ne ekzistas akvo por trinki?
6 Tiam Moseo kaj Aaron iris de anta� la komunumo al la pordo de la tabernaklo de kunveno kaj �eti�is viza�altere, kaj la majesto de la Eternulo aperis al ili.
7 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
8 Prenu la bastonon kaj kunvenigu la komunumon, vi kaj via frato Aaron, kaj parolu anta� iliaj okuloj al la roko, kaj �i donos sian akvon; kaj vi elirigos por ili akvon el la roko, kaj vi trinkigos la komunumon kaj �iajn brutojn.
9 Kaj Moseo prenis la bastonon de anta� la Eternulo, kiel Li ordonis al li.
10 Kaj Moseo kaj Aaron kunvenigis la komunumon anta� la rokon, kaj li diris al ili: A�skultu, ho ribeluloj, �u el �i tiu roko ni elirigu por vi akvon?
11 Kaj Moseo levis sian manon kaj frapis la rokon per sia bastono du fojojn; kaj ekfluis multe da akvo, kaj trinkis la komunumo kaj �iaj brutoj.
12 Tiam la Eternulo diris al Moseo kaj al Aaron: Pro tio, ke vi ne kredis je Mi, por montri Min sankta en la okuloj de la Izraelidoj, tial vi ne venigos �i tiun komunumon en la landon, kiun Mi donas al ili.
13 Tio estas la Akvo de Malpaco, �e kiu la Izraelidoj malpacis kontra� la Eternulo kaj per kiu Li montris Sin sankta al ili.

14 Kaj Moseo sendis senditojn el Kade� al la re�o de Edom, por diri: Tiel diras via frato Izrael: Vi scias �iujn malfacila�ojn, kiuj trafis nin;
15 niaj patroj foriris en Egiptujon, kaj ni lo�is en Egiptujo longan tempon, kaj la Egiptoj agis malbone kontra� ni kaj kontra� niaj patroj;
16 kaj ni ekkriis al la Eternulo, kaj Li a�dis nian vo�on, kaj Li sendis an�elon kaj elkondukis nin el Egiptujo; kaj jen ni estas en Kade�, urbo �e la fino de viaj limoj;
17 permesu do al ni trairi vian landon; ni ne iros tra kampo nek tra vinber�ardeno, kaj ni ne trinkos akvon el la putoj; la� la �efa publika vojo ni iros, ni ne flanki�os dekstren nek maldekstren, �is ni trapasos viajn limojn.
18 Sed Edom diris al li: Vi ne trapasos min, alie mi eliros kun glavo renkonte al vi.
19 Kaj la Izraelidoj diris al li: La� la granda vojo ni iros; kaj se ni trinkos vian akvon, mi kaj miaj brutoj, mi pagos pro �i; nenio pli, sole per miaj piedoj mi trairos.
20 Sed li diris: Ne trairu. Kaj Edom elpa�is kontra� lin kun popolo multenombra kaj kun mano forta.
21 Kaj Edom ne volis permesi al Izrael trapasi liajn limojn; kaj Izrael iris flanke de li.

22 Kaj ili elmovi�is el Kade�; kaj la Izraelidoj, la tuta komunumo, venis al la monto Hor.
23 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron sur la monto Hor, �e la limo de la lando Edoma, dirante:
24 Aaron alkolekti�u al sia popolo; �ar pro tio, ke vi malobeis Mian ordonon �e la Akvo de Malpaco, li ne venos en la landon, kiun Mi donas al la Izraelidoj.
25 Prenu Aaronon, kaj Eleazaron, lian filon, kaj suririgu ilin sur la monton Hor;
26 kaj deprenu de Aaron liajn vestojn, kaj surmetu ilin sur Eleazaron, lian filon; kaj Aaron alkolekti�u al sia popolo kaj mortu tie.
27 Kaj Moseo faris, kiel ordonis la Eternulo; kaj ili suriris sur la monton Hor anta� la okuloj de la tuta komunumo.
28 Kaj Moseo deprenis de Aaron liajn vestojn, kaj surmetis ilin sur Eleazaron, lian filon. Kaj Aaron mortis tie sur la supro de la monto. Kaj Moseo kaj Eleazar malsupreniris de la monto.
29 Kaj la tuta komunumo vidis, ke Aaron mortis, kaj la tuta domo de Izrael priploris Aaronon dum tridek tagoj.

1 Kaj la Kanaanido, la re�o de Arad, kiu lo�is en la Sudo, a�dis, ke Izrael venas per la vojo de Atarim; kaj li ekbatalis kontra� Izrael kaj kaptis kelkajn kiel militkaptitojn.
2 Tiam Izrael faris sanktan promeson al la Eternulo, kaj diris: Se Vi donos �i tiun popolon en mian manon, tiam mi detruos iliajn urbojn.
3 Kaj la Eternulo ela�skultis la vo�on de Izrael kaj fordonis la Kanaanidojn; kaj oni pereigis ilin kaj iliajn urbojn kaj donis al la loko la nomon �orma.

4 Kaj ili elmovi�is de la monto Hor la� la vojo al la Ru�a Maro, por �irka�iri la landon de Edom. Kaj senkura�i�is la animo de la popolo sur la vojo.
5 Kaj la popolo ekparolis kontra� Dio kaj kontra� Moseo: Kial vi elkondukis nin el Egiptujo, por ke ni mortu en la dezerto? �ar ekzistas nek pano nek akvo, kaj al nia animo na�zas la mizera nutra�o.
6 Tiam la Eternulo sendis sur la popolon venenajn serpentojn, kaj ili mordis la popolon, kaj mortis multe da homoj el Izrael.
7 Kaj la popolo venis al Moseo, kaj diris: Ni pekis, parolante kontra� la Eternulo kaj kontra� vi; pre�u al la Eternulo, ke Li forigu de ni la serpentojn. Kaj Moseo pre�is pri la popolo.
8 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Faru al vi serpenton kupran kaj metu �in sur stangon; kaj �iu mordita, kiu ekrigardos �in, restos viva.
9 Kaj Moseo faris kupran serpenton kaj metis �in sur stangon; kaj se serpento mordis iun kaj �i tiu ekrigardis la kupran serpenton, li restis viva.
10 Kaj la Izraelidoj elmovi�is, kaj starigis sian tendaron en Obot.
11 Kaj ili elmovi�is el Obot, kaj starigis sian tendaron en Ije-Abarim en la dezerto, kiu estas kontra� Moab, en la oriento.
12 De tie ili elmovi�is, kaj starigis sian tendaron en la valo de Zared.
13 De tie ili elmovi�is, kaj starigis sian tendaron apud tiu parto de Arnon en la dezerto, kiu estas ekster la limoj de la Amoridoj; �ar Arnon estas la limo de Moab, inter Moab kaj la Amoridoj.
14 Tial estas dirite en la Libro de la Militoj de la Eternulo:

Vaheb en Sufa, Kaj la valoj de Arnon,
15 Kaj la deklivo de la valoj, Kiu turni�as al la kolonio Ar Kaj apogi�as al la limo de Moab.

16 Kaj de tie al Beer; tio estas tiu puto, pri kiu la Eternulo diris al Moseo: Kunvenigu la popolon, kaj Mi donos al ili akvon.

17 Tiam kantis Izrael �i tiun kanton:

Levi�u, puto, ni kantu pri �i;
18 Puto, kiun fosis princoj, Boris eminentuloj de la popolo, Per la sceptro, per siaj bastonoj.

Kaj el tiu dezerto al Matana,
19 kaj el Matana al Na�aliel, kaj el Na�aliel al Bamot,
20 kaj el Bamot al la valo, kiu estas sur la kampo de Moab, �e la supro de Pisga, kiu estas turnita al la dezerto.

21 Kaj Izrael sendis senditojn al Si�on, re�o de la Amoridoj, por diri:
22 Mi dezirus trairi vian landon; ni ne devoji�os sur kampon a� en vinber�ardenon, ni ne trinkos akvon el puto; la� la �efa publika vojo ni iros, �is ni trapasos viajn limojn.
23 Sed Si�on ne permesis al Izrael trapasi liajn limojn; kaj Si�on kolektis sian tutan popolon kaj eliris kontra� Izraelon en la dezerton kaj venis �is Jahac kaj ekbatalis kontra� Izrael.
24 Kaj Izrael frapis lin per la glavo, kaj ekposedis lian landon de Arnon �is Jabok, �is la Amonidoj; �ar forta estis la limo de la Amonidoj.
25 Kaj Izrael prenis �iujn tiujn urbojn; kaj Izrael eklo�is en �iuj urboj de la Amoridoj, en �e�bon kaj en �iuj �iaj dependanta�oj.
26 �ar �e�bon estis la urbo de Si�on, la re�o de la Amoridoj, kaj li militis kontra� la anta�a re�o de Moab kaj prenis el lia mano lian tutan landon �is Arnon.
27 Tial diras alegoriistoj:

Iru �e�bonon; Konstrui�u kaj fortiki�u la urbo de Si�on.
28 �ar fajro eliris el �e�bon, Flamo el la urbo de Si�on; �i forman�is Ar-Moabon, La mastrojn de la alta�oj de Arnon.
29 Ve al vi, Moab! Vi pereis, ho popolo de Kemo�! Li faris el siaj filoj forkurintojn Kaj el siaj filinoj kaptitinojn De la re�o de la Amoridoj Si�on.
30 Ni faligis ilin; pereis �e�bon �is Dibon; Kaj ni ruinigis ilin �is Nofa�, Kiu estas apud Medba.

31 Kaj Izrael lo�is en la lando de la Amoridoj.
32 Kaj Moseo sendis, por esplorrigardi Jazeron, kaj ili militakiris �iajn vila�ojn, kaj forpelis la Amoridojn, kiuj tie estis.
33 Kaj ili forturni�is kaj ekiris la� la vojo al Ba�an. Tiam eliris al ili renkonte Og, la re�o de Ba�an, li kaj lia tuta popolo, por batali �e Edrei.
34 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Ne timu lin, �ar en vian manon Mi fordonos lin kaj lian tutan popolon kaj lian landon, kaj vi agos kun li, kiel vi agis kun Si�on, la re�o de la Amoridoj, kiu lo�is en �e�bon.
35 Kaj ili venkobatis lin kaj liajn filojn kaj lian tutan popolon, �is neniu restis; kaj ili ekposedis lian landon.

1 Kaj la Izraelidoj elmovi�is, kaj haltis tendare en la stepoj de Moab, transe de Jordan, kontra� Jeri�o.

2 Balak, filo de Cipor, vidis �ion, kion Izrael faris al la Amoridoj.
3 Kaj Moab tre timis tiun popolon, �ar �i estis multenombra; kaj Moab ektremis anta� la Izraelidoj.
4 Kaj Moab diris al la �efoj de Midjan: Nun tiu popolo forman�os nian tutan �irka�a�on, kiel bovo forman�as la herbon de la kampo. Kaj Balak, filo de Cipor, estis re�o de Moab en tiu tempo.
5 Kaj li sendis senditojn al Bileam, filo de Beor, en Petoron, kiu estis �e la Rivero, en la landon de sia popolo, por voki lin, kaj diri: Jen popolo eliris el Egiptujo, jen �i kovris la viza�on de la tero, kaj �i lo�as kontra� mi.
6 Nun venu do, malbenu al mi tiun popolon, �ar �i estas pli forta ol mi; eble tiam mi povos venkobati �in kaj elpeli �in el la lando; �ar mi scias, ke kiun vi benas, tiu estas benita, kaj kiun vi malbenas, tiu estas malbenita.
7 Kaj iris la pleja�uloj de Moab kaj la pleja�uloj de Midjan, havante en siaj manoj la donacojn pro la sor�ado, kaj ili venis al Bileam kaj diris al li la vortojn de Balak.
8 Kaj li diris al ili: Tradormu �i tie la nokton, kaj mi donos al vi respondon, konforme al tio, kion diros al mi la Eternulo. Kaj la �efoj de Moab restis �e Bileam.
9 Kaj Dio venis al Bileam, kaj diris: Kiuj estas tiuj viroj �e vi?
10 Kaj Bileam diris al Dio: Balak, filo de Cipor, re�o de Moab, sendis al mi, dirante:
11 Jen estas la popolo, kiu eliris el Egiptujo, kaj �i kovris la viza�on de la tero; venu do, malbenu �in al mi, eble tiam mi povos batali kontra� �i kaj forpeli �in.
12 Tiam Dio diris al Bileam: Ne iru kun ili; ne malbenu la popolon, �ar �i estas benita.
13 Kaj Bileam levi�is matene, kaj diris al la �efoj de Balak: Iru en vian landon, �ar la Eternulo ne volas permesi al mi iri kun vi.
14 Kaj levi�is la �efoj de Moab kaj venis al Balak, kaj diris: Bileam ne volas iri kun ni.
15 Balak sendis plue �efojn, pli grandajn kaj pli eminentajn ol tiuj.
16 Kaj ili venis al Bileam, kaj diris al li: Tiel diris Balak, filo de Cipor: Ne rifuzu do iri al mi;
17 �ar mi tre honoros vin, kaj �ion, kion vi diros al mi, mi faros; venu do, malbenu al mi tiun popolon.
18 Sed Bileam respondis kaj diris al la servantoj de Balak: E� se Balak donos al mi sian plenan domon da ar�ento kaj oro, mi ne povas malobei la ordonon de la Eternulo, mia Dio, farante ion malgrandan a� grandan.
19 Tamen restu �i tie anka� vi dum la nokto, kaj mi scii�os, kion plue diros al mi la Eternulo.
20 Kaj Dio venis al Bileam en la nokto, kaj diris al li: Se tiuj viroj venis, por voki vin, levi�u, iru kun ili, sed faru nur tion, kion Mi diros al vi.
21 Kaj Bileam levi�is matene kaj selis sian azeninon kaj iris kun la �efoj de Moab.
22 Kaj ekflamis la kolero de Dio pro tio, ke li iris; kaj an�elo de la Eternulo stari�is sur la vojo, por malhelpi lin. Li rajdis sur sia azenino, kaj du liaj junuloj estis kun li.
23 Kaj la azenino ekvidis la an�elon de la Eternulo, starantan sur la vojo kun elingigita glavo en la mano, kaj la azenino forturni�is de la vojo kaj iris sur la kampon; kaj Bileam ekbatis la azeninon, por returni �in sur la vojon.
24 Tiam la an�elo de la Eternulo stari�is sur la vojeto inter vinber�ardenoj, kie estis barilo sur unu flanko kaj barilo sur la dua flanko.
25 Kaj la azenino ekvidis la an�elon de la Eternulo, kaj alpremis sin al la muro kaj alpremis la piedon de Bileam al la muro; kaj li denove �in batis.
26 Kaj la an�elo de la Eternulo denove forlasis sian lokon, kaj stari�is sur malvasta loko, kie oni ne povas flankeniri dekstren, nek maldekstren.
27 Kiam la azenino ekvidis la an�elon de la Eternulo, �i ku�i�is sub Bileam. Kaj ekflamis la kolero de Bileam, kaj li batis la azeninon per la bastono.
28 Tiam la Eternulo mal�losis la bu�on de la azenino, kaj �i diris al Bileam: Kion mi faris al vi, ke vi batis min jam tri fojojn?
29 Kaj Bileam diris al la azenino: �ar vi mokis min; se mi havus glavon en mia mano, mi nun mortigus vin.
30 Kaj la azenino diris al Bileam: �u mi ne estas via azenino, sur kiu vi rajdadis de longatempe �is la nuna tago? �u mi kutimis tiel fari al vi? Kaj li diris: Ne.
31 Tiam la Eternulo malkovris la okulojn de Bileam, kaj li ekvidis la an�elon de la Eternulo, starantan sur la vojo kun elingigita glavo en sia mano; kaj li klini�is, kaj �eti�is viza�altere.
32 Kaj la an�elo de la Eternulo diris al li: Kial vi batis vian azeninon jam tri fojojn? jen Mi eliris, por malhelpi, �ar malbona estas via vojo anta� Mi.
33 La azenino ekvidis Min, kaj forturni�is anta� Mi jam tri fojojn; se �i ne forturni�us de Mi, tiam Mi vin mortigus kaj �in Mi lasus vivi.
34 Tiam Bileam diris al la an�elo de la Eternulo: Mi pekis, �ar mi ne sciis, ke Vi staras kontra� mi sur la vojo; nun, se tio ne pla�as al Vi, mi iros returne.
35 Sed la an�elo de la Eternulo diris al Bileam: Iru kun la viroj; sed nur tion, kion Mi diros al vi, vi diru. Kaj Bileam iris kun la �efoj de Balak.
36 Kiam Balak a�dis, ke Bileam venis, li eliris renkonte al li �is tiu Moaba urbo, kiu trovi�as �e la limo apud Arnon, kiu estas �e la fino de la limo.
37 Kaj Balak diris al Bileam: Mi sendis ja al vi, por voki vin; kial do vi ne iris al mi? �u efektive mi ne povas honori vin?
38 Sed Bileam diris al Balak: Jen mi venis al vi; tamen �u mi povas ion diri al vi? kion Dio enmetos en mian bu�on, tion mi diros.
39 Kaj Bileam iris kun Balak, kaj ili venis al Kirjat-�ucot.
40 Kaj Balak bu�is bovojn kaj �afojn, kaj sendis al Bileam, kaj al la �efoj, kiuj estis kun li.
41 En la sekvanta mateno Balak prenis Bileamon kaj surkondukis lin sur la alta�ojn de Baal, kaj li ekvidis de tie la finan parton de la popolo.

1 Kaj Bileam diris al Balak: Konstruu al mi �i tie sep altarojn, kaj pretigu al mi �i tie sep bovidojn kaj sep vir�afojn.
2 Kaj Balak faris, kiel diris Bileam; kaj Balak kaj Bileam oferis po unu bovido kaj po unu vir�afo sur �iu altaro.
3 Kaj Bileam diris al Balak: Staru �e via brulofero, kaj mi iros; eble la Eternulo venos al mi renkonte, kaj kion Li montros al mi, tion mi diros al vi. Kaj li iris sur la alta�on.
4 Kaj Dio renkonti�is al Bileam, kaj �i tiu diris al Li: La sep altarojn mi pretigis, kaj mi oferis po unu bovido kaj po unu vir�afo sur �iu altaro.
5 Kaj la Eternulo enmetis vorton en la bu�on de Bileam, kaj diris: Reiru al Balak kaj parolu tiel.
6 Kaj li revenis al tiu, kaj jen tiu staras �e sia brulofero, li kaj �iuj �efoj de Moab.
7 Kaj li komencis sian inspirita�on, kaj diris:

El Aram venigis min Balak, Re�o de Moab, el la montoj orientaj: Venu, malbenu al mi Jakobon, Kaj venu, malbondiru kontra� Izrael.
8 Kiel mi tiun malbenos, kiun ne malbenas Dio? Kiel mi tiun malbondiros, kiun ne malbondiras la Eternulo?
9 De la supro de rokoj mi vidas lin, Kaj de alta�oj mi rigardas lin; Jen la popolo lo�as aparte Kaj ne estas kalkulata inter la nacioj.
10 Kiu kalkulis la polvon de Jakob Kaj la nombron de kvarono de Izrael? Mortu mia animo per la morto de justuloj, Kaj mia fino estu simila al ilia!

11 Tiam Balak diris al Bileam: Kion vi faris al mi? por malbeni miajn malamikojn mi prenis vin, kaj jen vi ilin benas.
12 Kaj li respondis kaj diris: �u ne tion, kion la Eternulo metas en mian bu�on, mi devas precize diri?
13 Kaj Balak diris al li: Venu do kun mi al alia loko, de kiu vi ilin vidos; nur ilian parton vi vidos, la tutan vi ilin ne vidos; kaj malbenu ilin al mi de tie.
14 Kaj li prenis lin sur la kampon de �irka�rigardantoj, sur la supron de Pisga, kaj li konstruis sep altarojn kaj oferis po unu bovido kaj unu vir�afo sur �iu altaro.
15 Kaj li diris al Balak: Staru �i tie �e via brulofero, kaj mi iros renkonte tien.
16 Kaj la Eternulo renkonti�is al Bileam kaj metis vorton en lian bu�on, kaj diris: Reiru al Balak kaj parolu tiel.
17 Kaj li venis al li, kaj jen li staras �e sia brulofero, kaj kun li la �efoj de Moab. Kaj Balak diris al li: Kion parolis la Eternulo?
18 Kaj li komencis sian inspirita�on, kaj diris:

Levi�u, Balak, kaj a�skultu; Atentu min, filo de Cipor.
19 Dio ne estas homo, ke Li mensogus, Kaj ne homido, ke Li pentus. �u Li dirus kaj ne farus, Parolus kaj ne plenumus?
20 Jen beno estas komisiita al mi; Li benas, kaj mi ne povas tion �an�i.
21 Li ne vidis pekon �e Jakob, Kaj Li ne rimarkis malpiecon �e Izrael; La Eternulo, lia Dio, estas kun li, Kaj re�a aklamado estas �e li.
22 Dio, kiu elkondukis ilin el Egiptujo, Estas por ili kiel la forto de bubalo.
23 �ar ne ekzistas sor�ado en Jakob, Nek a�gurado en Izrael; Siatempe estas dirate al Jakob kaj al Izrael, kion faras Dio.
24 Jen la popolo stari�as kiel leonino Kaj levi�as kiel leono; �i ne ku�i�os, anta� ol �i man�os rabakiron Kaj anta� ol �i trinkos sangon de mortigitoj.

25 Kaj Balak diris al Bileam: Nek per malbeno malbenu ilin, nek per beno benu ilin.
26 Sed Bileam respondis kaj diris al Balak: �u mi ne diris al vi, ke �ion, kion diros la Eternulo, tion mi faros?
27 Kaj Balak diris al Bileam: Venu, mi prenos vin sur alian lokon; eble pla�os al Dio, kaj vi malbenos ilin al mi de tie.
28 Kaj Balak prenis Bileamon sur la supron de Peor, kiu estas turnita al la dezerto.
29 Kaj Bileam diris al Balak: Konstruu al mi �i tie sep altarojn, kaj pretigu al mi �i tie sep bovidojn kaj sep vir�afojn.
30 Kaj Balak faris, kiel diris Bileam, kaj oferis po unu bovido kaj po unu vir�afo sur �iu altaro.

1 �ar Bileam vidis, ke al la Eternulo pla�as beni Izraelon, li ne iris, kiel anta�e, por a�guri, sed li turnis sian viza�on al la dezerto.
2 Kaj Bileam levis siajn okulojn, kaj ekvidis Izraelon, starantan la� siaj triboj; kaj la spirito de Dio venis sur lin.
3 Kaj li ekparolis sian inspirita�on, kaj diris:

Parolas Bileam, filo de Beor, Kaj parolas viro kun malfermita okulo;
4 Parolas tiu, kiu a�das la vortojn de Dio, Kaj kiu vidas la vizion de la Plejpotenculo; Li falas, sed malfermitaj estas liaj okuloj.
5 Kiel belaj estas viaj tendoj, ho Jakob, Viaj lo�ejoj, ho Izrael!
6 Kiel valoj ili etendi�as, Kiel �ardenoj apud rivero, Kiel arboj aloaj, plantitaj de la Eternulo, Kiel cedroj apud akvo.
7 Fluos akvo el liaj siteloj, Kaj lia semo estos �e multaj akvoj; Superos Agagon lia re�o, Kaj alti�os lia regno.
8 Dio, kiu elkondukis lin el Egiptujo, Estas por li kiel la forto de bubalo; Li forman�as la popolojn, kiuj estas malamikaj al li, Kaj iliajn ostojn li frakasas Kaj per siaj sagoj disbatas.
9 Li genui�is, li ku�i�is, Kiel leono kaj kiel leonino; Kiu lin levos? Viaj benantoj estas benataj, Kaj viaj malbenantoj estas malbenataj.

10 Tiam ekflamis la kolero de Balak kontra� Bileam, kaj li kunefrapis siajn manojn; kaj Balak diris al Bileam: Por malbeni miajn malamikojn mi vokis vin, kaj vi nun benis ilin jam tri fojojn!
11 Kaj nun fori�u sur vian lokon; mi intencis honori vin, sed jen la Eternulo senigis vin je la honoro.
12 Kaj Bileam diris al Balak: �u e� al viaj senditoj, kiujn vi sendis al mi, mi ne parolis jene:
13 Se Balak e� donus al mi sian plenan domon da ar�ento kaj oro, mi ne povus malobei la ordonon de la Eternulo, farante bonon a� malbonon la� mia deziro? kion diros la Eternulo, tion mi diros.
14 Kaj nun mi iras al mia popolo; venu, mi sciigos al vi, kion faros tiu popolo al via popolo en la malproksima venonta tempo.
15 Kaj li ekparolis sian inspirita�on, kaj diris:

Parolas Bileam, filo de Beor, Kaj parolas viro kun malfermita okulo;
16 Parolas tiu, kiu a�das la vortojn de Dio Kaj scias la penson de la Plejaltulo, Kaj kiu vidas la vizion de la Plejpotenculo; Li falas, sed malfermitaj estas liaj okuloj.
17 Mi vidas lin, sed ne nun; Mi rigardas lin, sed ne proksime. Eliros stelo el Jakob, Kaj levi�os sceptro el Izrael, Detruos la randojn de Moab Kaj frakasos �iujn filojn de malordo.
18 Kaj Edom estos submetito, Kaj Seir estos submetito de siaj malamikoj; Sed Izrael havos venkon.
19 Kaj la reganto eliros el Jakob, Kaj li pereigos la restintojn el la urbo.

20 Kaj li ekvidis Amalekon, kaj li ekparolis sian inspirita�on, kaj diris:

La unua el la popoloj estis Amalek, Sed lia fino estos pereo.

21 Kaj li ekvidis la Kenidojn, kaj li ekparolis sian inspirita�on, kaj diris:

Fortika estas via lo�ejo, Kaj aran�ita sur roko estas via nesto;
22 Sed ruinigita estos Kain, Balda� A�ur vin kaptos.

23 Kaj li ekparolis sian inspirita�on, kaj diris:

Ve! kiu vivos, kiam Dio tion faros?
24 Kaj venos �ipoj de la lando de la Kitidoj, Kaj ili humiligos A�uron kaj humiligos Eberon; Sed anka� ili pereos.

25 Kaj Bileam levi�is, kaj foriris kaj revenis al sia loko; kaj anka� Balak iris sian vojon.

1 Kaj Izrael lo�is en �itim, kaj la popolo komencis mal�astadi kun la filinoj de Moab.
2 Kaj ili invitadis la popolon al la oferoj de siaj dioj, kaj la popolo man�adis kaj klini�adis anta� iliaj dioj.
3 Kaj Izrael ali�is al Baal-Peor; kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontra� Izrael.
4 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Prenu �iujn estrojn de la popolo kaj pendigu ilin al la Eternulo kontra� la suno, kaj deturni�os de Izrael la furiozo de la kolero de la Eternulo.
5 Kaj Moseo diris al la ju�istoj de Izrael: Mortigu �iu siajn homojn, kiuj ali�is al Baal-Peor.
6 Kaj jen iu el la Izraelidoj venis kaj alkondukis al siaj fratoj Midjanidinon anta� la okuloj de Moseo kaj anta� la okuloj de la tuta komunumo de Izrael, dum ili ploris �e la pordo de la tabernaklo de kunveno.
7 Kiam tion vidis Pine�as, filo de Eleazar, la filo de la pastro Aaron, li levi�is el inter la komunumo kaj prenis ponardegon en sian manon.
8 Kaj li iris post la Izraelido en la dormejon, kaj trapikis ilin amba�, la Izraelidon kaj la virinon tra �ia ventro; kaj tiam �esi�is la punfrapado de la Izraelidoj.
9 Kaj la nombro de la mortintoj per la punfrapado estis dudek kvar mil.

10 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
11 Pine�as, filo de Eleazar, la filo de la pastro Aaron, deturnis Mian koleregon de la Izraelidoj, �ar li fervoris pri Mi inter ili, kaj Mi ne ekstermis la Izraelidojn en Mia severeco.
12 Tial diru: Jen Mi donas al li Mian interligon pri paco;
13 kaj �i estu por li kaj por lia idaro post li interligo de eterna pastreco, pro tio, ke li fervoris pri sia Dio kaj pekliberigis la Izraelidojn.
14 La nomo de la mortigita Izraelido, kiu estis mortigita kune kun la Midjanidino, estis Zimri, filo de Salu, �efo de patrodomo el la Simeonidoj;
15 kaj la nomo de la mortigita Midjanidino estis Kozbi, filino de Cur, estro de la anoj de patrodomo en Midjan.

16 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
17 Estu malamikoj al la Midjanidoj kaj batu ilin;
18 �ar ili estas malamikoj al vi per sia insido, kiun ili faris al vi per Peor, kaj per Kozbi, la filino de la Midjana estro, ilia fratino mortigita en la tago de la punfrapado pro Peor.

1 Kaj post la punfrapado la Eternulo ekparolis al Moseo, kaj al Eleazar, filo de la pastro Aaron, dirante:
2 Kalkulu la tutan komunumon de la Izraelidoj en la a�o de dudek jaroj kaj pli, la� iliaj patrodomoj, �iujn militkapablajn en Izrael.
3 Kaj ekparolis al ili Moseo kaj la pastro Eleazar sur la stepoj de Moab apud la Jeri�a Jordan, dirante:
4 Kalkulu la popolon en la a�o de dudek jaroj kaj pli, kiel la Eternulo ordonis al Moseo kaj al la Izraelidoj, kiuj eliris el la lando Egipta.

5 Ruben, la unuenaskito de Izrael. La filoj de Ruben: de �ano�, la familio de la �ano�idoj; de Palu, la familio de la Paluidoj;
6 de �ecron, la familio de la �ecronidoj; de Karmi, la familio de la Karmiidoj.
7 Tio estas la familioj de la Rubenidoj; kaj ilia nombro estas kvardek tri mil sepcent tridek.
8 Kaj la filoj de Palu: Eliab.
9 Kaj la filoj de Eliab: Nemuel kaj Datan kaj Abiram; tio estas tiuj Datan kaj Abiram, eminentuloj de la komunumo, kiuj ribelis kontra� Moseo kaj Aaron en la anaro de Kora�, kiam ili ribelis kontra� la Eternulo
10 kaj la tero malfermis sian bu�on kaj englutis ilin kaj Kora�on �e la morto de la anaro, kiam la fajro ekstermis la ducent kvindek homojn, kaj ili fari�is averto.
11 Sed la filoj de Kora� ne mortis.

12 La filoj de Simeon la� iliaj familioj: de Nemuel, la familio de la Nemuelidoj; de Jamin, la familio de la Jaminidoj; de Ja�in, la familio de la Ja�inidoj;
13 de Zera�, la familio de la Zera�idoj; de �aul, la familio de la �aulidoj.
14 Tio estas la familioj de la Simeonidoj, dudek du mil ducent.

15 La filoj de Gad la� iliaj familioj: de Cefon, la familio de la Cefonidoj; de �agi, la familio de la �agiidoj; de �uni, la familio de la �uniidoj;
16 de Ozni, la familio de la Ozniidoj; de Eri, la familio de la Eriidoj;
17 de Arod, la familio de la Arodidoj; de Areli, la familio de la Areliidoj.
18 Tio estas la familioj de la Gadidoj, la� ilia nombro kvardek mil kvincent.

19 La filoj de Jehuda: Er kaj Onan; sed Er kaj Onan mortis en la lando Kanaana.
20 Kaj la filoj de Jehuda la� iliaj familioj estis: de �ela, la familio de la �elaidoj; de Perec, la familio de la Perecidoj; de Zera�, la familio de la Zera�idoj.
21 Kaj la filoj de Perec estis: de �ecron, la familio de la �ecronidoj; de �amul, la familio de la �amulidoj.
22 Tio estas la familioj de Jehuda, la� ilia nombro sepdek ses mil kvincent.

23 La filoj de Isa�ar la� iliaj familioj: de Tola, la familio de la Tolaidoj; de Puva, la familio de la Puvaidoj;
24 de Ja�ub, la familio de la Ja�ubidoj; de �imron, la familio de la �imronidoj.
25 Tio estas la familioj de Isa�ar, la� ilia nombro sesdek kvar mil tricent.

26 La filoj de Zebulun la� iliaj familioj: de Sered, la familio de la Seredidoj; de Elon, la familio de la Elonidoj; de Ja�leel, la familio de la Ja�leelidoj.
27 Tio estas la familioj de la Zebulunidoj, la� ilia nombro sesdek mil kvincent.

28 La filoj de Jozef la� iliaj familioj: Manase kaj Efraim.
29 La filoj de Manase: de Ma�ir, la familio de la Ma�iridoj; kaj de Ma�ir naski�is Gilead; de Gilead, la familio de la Gileadidoj.
30 Jen estas la filoj de Gilead: de Iezer, la familio de la Iezeridoj; de �elek, la familio de la �elekidoj;
31 kaj de Asriel, la familio de la Asrielidoj; kaj de �e�em, la familio de la �e�emidoj;
32 kaj de �emida, la familio de la �emidaidoj; kaj de �efer, la familio de la �eferidoj.
33 Kaj Celof�ad, filo de �efer, ne havis filojn, sed nur filinojn; kaj la nomoj de la filinoj de Celof�ad estis: Ma�la kaj Noa kaj �ogla kaj Milka kaj Tirca.
34 Tio estas la familioj de Manase, la� ilia nombro kvindek du mil sepcent.

35 Jen estas la filoj de Efraim la� iliaj familioj: de �utela�, la familio de la �utela�idoj; de Be�er, la familio de la Be�eridoj; de Ta�an, la familio de la Ta�anidoj.
36 Kaj jen estas la filoj de �utela�: de Eran, la familio de la Eranidoj.
37 Tio estas la familioj de la filoj de Efraim, la� ilia nombro tridek du mil kvincent. Tio estas la filoj de Jozef la� iliaj familioj.

38 La filoj de Benjamen la� iliaj familioj: de Bela, la familio de la Belaidoj; de A�bel, la familio de la A�belidoj; de A�iram, la familio de la A�iramidoj;
39 de �efufam, la familio de la �efufamidoj; de �ufam la familio de la �ufamidoj.
40 Kaj la filoj de Bela estis: Ard kaj Naaman; de Ard, la familio de la Ardidoj; de Naaman, la familio de la Naamanidoj.
41 Tio estas la filoj de Benjamen la� iliaj familioj, kaj ilia nombro estis kvardek kvin mil sescent.

42 Jen estas la filoj de Dan la� iliaj familioj: de �u�am, la familio de la �u�amidoj. Tio estas la familioj de Dan la� iliaj familioj.
43 �iuj familioj de la �u�amidoj prezentis la nombron de sesdek kvar mil kvarcent.

44 La filoj de A�er la� iliaj familioj: de Jimna, la familio de la Jimnaidoj; de Ji�vi, la familio de la Ji�viidoj; de Beria, la familio de la Beriaidoj.
45 De la filoj de Beria: de �eber, la familio de la �eberidoj; de Malkiel, la familio de la Malkielidoj.
46 Kaj la nomo de la filino de A�er estis Sera�.
47 Tio estas la familioj de la filoj de A�er, la� ilia nombro kvindek tri mil kvarcent.

48 La filoj de Naftali la� iliaj familioj: de Ja�ceel, la familio de la Ja�ceelidoj; de Guni, la familio de la Guniidoj;
49 de Jecer, la familio de la Jeceridoj; de �ilem la familio de la �ilemidoj.
50 Tio estas la familioj de Naftali la� iliaj familioj, kaj ilia nombro estis kvardek kvin mil kvarcent.

51 Tia estis la kalkulita nombro de la Izraelidoj: sescent unu mil sepcent tridek.

52 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
53 Al tiuj estu dividita la tero kiel poseda�o la� la nombro de la nomoj.
54 Al la plinombra donu pli grandan poseda�on, kaj al la malplinombra donu malpli grandan poseda�on; al �iu la� lia nombro estu donita lia poseda�o.
55 Sed per loto oni dividu la teron; la� la nomo de siaj patraj triboj ili ricevu poseda�on.
56 Per la loto oni dividu al �iu lian poseda�on, kiel al la plinombraj, tiel al la malplinombraj.

57 Kaj jen estas la kalkulitoj de Levi la� iliaj familioj: de Ger�on, la familio de la Ger�onidoj; de Kehat, la familio de la Kehatidoj; de Merari, la familio de la Merariidoj.
58 Jen estas la familioj de Levi: la familio de la Libniidoj, la familio de la �ebronidoj, la familio de la Ma�liidoj, la familio de la Mu�iidoj, la familio de la Kora�idoj. Kaj de Kehat naski�is Amram.
59 Kaj la nomo de la edzino de Amram estis Jo�ebed, filino de Levi, kiu estis naskita al Levi en Egiptujo; kaj �i naskis al Amram Aaronon kaj Moseon kaj ilian fratinon Mirjam.
60 Kaj al Aaron naski�is Nadab kaj Abihu kaj Eleazar kaj Itamar.
61 Sed Nadab kaj Abihu mortis, kiam ili alportis fremdan fajron anta� la Eternulon.
62 Kaj la nombro de iliaj kalkulitoj estis dudek tri mil, �iuj virseksuloj en la a�o de pli ol unu monato; �ar ili ne estis kalkulitaj kune kun la Izraelidoj, �ar al ili ne estis donita poseda�o inter la Izraelidoj.

63 Tio estas la nombro, kiun kalkulis Moseo kaj la pastro Eleazar, kiuj kalkulis la Izraelidojn sur la stepoj de Moab �e la Jeri�a Jordan.
64 Kaj inter ili estis neniu el tiuj, kiujn kalkulis Moseo kaj la pastro Aaron, kiam ili kalkulis la Izraelidojn en la dezerto Sinaj.
65 �ar la Eternulo diris pri ili: Ili mortos en la dezerto. Kaj restis el ili neniu, krom Kaleb, filo de Jefune, kaj Josuo, filo de Nun.

1 Kaj aliris la filinoj de Celof�ad, filo de �efer, filo de Gilead, filo de Ma�ir, filo de Manase, el la familioj de Manase, filo de Jozef; kaj jen estas la nomoj de liaj filinoj: Ma�la kaj Noa kaj �ogla kaj Milka kaj Tirca;
2 kaj ili stari�is anta� Moseo kaj anta� la pastro Eleazar kaj anta� la estroj kaj la tuta komunumo �e la pordo de la tabernaklo de kunveno, kaj diris:
3 Nia patro mortis en la dezerto, kaj li ne estis inter la anaro, kiu ribelis kontra� la Eternulo en la anaro de Kora�; sed pro sia peko li mortis, kaj filojn li ne havis.
4 Kial malaperu la nomo de nia patro el inter lia familio, �ar li ne havis filon? Donu al ni poseda�on inter la fratoj de nia patro.
5 Kaj Moseo prezentis ilian aferon anta� la Eternulon.
6 Kaj la Eternulo diris al Moseo jene:
7 Prave parolas la filinoj de Celof�ad; efektive donu al ili heredan poseda�on inter la fratoj de ilia patro, kaj transirigu la poseda�on de ilia patro al ili.
8 Kaj al la Izraelidoj diru jene: Se iu mortos, ne havante filon, tiam transirigu lian poseda�on al lia filino;
9 kaj se li ne havas filinon, tiam donu lian poseda�on al liaj fratoj;
10 kaj se li ne havas fratojn, donu lian poseda�on al la fratoj de lia patro;
11 kaj se lia patro ne havas fratojn, donu lian poseda�on al lia proksima parenco el lia familio, ke li heredu �in. Kaj tio estu por la Izraelidoj le�a juro, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.

12 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Supreniru sur �i tiun monton Abarim, kaj rigardu la landon, kiun Mi donis al la Izraelidoj.
13 Kaj kiam vi estos vidinta �in, vi alkolekti�os al via popolo, vi anka�, kiel alkolekti�is via frato Aaron;
14 �ar vi malobeis Mian ordonon en la dezerto Cin, dum la malpaco de la komunumo, ke vi montru �e la akvo Mian sanktecon anta� iliaj okuloj--tiu Akvo de Malpaco �e Kade� en la dezerto Cin.
15 Kaj Moseo ekparolis al la Eternulo, dirante:
16 La Eternulo, Dio de la spiritoj de �iu karno, starigu super la komunumo viron,
17 kiu eliradus anta� ili kaj kiu eniradus anta� ili kaj kiu elkondukadus ilin kaj kiu enkondukadus ilin, por ke ne estu la komunumo de la Eternulo kiel �afoj, kiuj ne havas pa�tiston.
18 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Prenu al vi Josuon, filon de Nun, viron, kiu havas en si spiriton, kaj metu vian manon sur lin;
19 kaj starigu lin anta� Eleazar, la pastro, kaj anta� la tuta komunumo, kaj donu al li instrukciojn anta� iliaj okuloj;
20 kaj metu sur lin parton de via majesto, por ke a�skultu lin la tuta komunumo de la Izraelidoj.
21 Kaj li staru anta� la pastro Eleazar kaj demandu lin pri decido per la signoj de lumo anta� la Eternulo; la� lia vorto devas eliri kaj la� lia vorto devas eniri li kaj �iuj Izraelidoj kun li kaj la tuta komunumo.
22 Kaj Moseo faris, kiel ordonis al li la Eternulo; kaj li prenis Josuon kaj starigis lin anta� la pastro Eleazar kaj anta� la tuta komunumo;
23 kaj li metis sur lin siajn manojn kaj donis al li instrukciojn, kiel la Eternulo parolis per Moseo.

28_1">1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante: 2 Ordonu al la Izraelidoj kaj diru al ili: Mian oferon, Mian panon, Miajn fajroferojn, Mian agrablan odora�on observu, por alportadi al Mi en ilia tempo.
3 Kaj diru al ili: Jen estas la fajrofero, kiun vi devas alportadi al la Eternulo: �afidojn jara�ajn sendifektajn po du en �iu tago, kiel konstantan bruloferon.
4 Unu �afidon oferu matene, kaj la duan �afidon oferu �irka� la vespero;
5 kaj dekonon de efo da delikata faruno kiel farunoferon, miksitan kun kvarono de hino da elpistita oleo.
6 Tio estas la brulofero konstanta, kia estis farata �e la monto Sinaj, kiel agrabla odora�o, fajrofero al la Eternulo.
7 Kaj �ia ver�ofero estu po kvarono de hino �e unu �afido; en la sanktejo vi devas ver�i la vinon al la Eternulo.
8 Kaj la duan �afidon oferu �irka� la vespero; kun tia farunofero, kiel matene, kaj kun tia ver�ofero faru fajroferon, agrablan odora�on al la Eternulo.

9 Sed en la tago sabata du �afidojn jara�ajn sendifektajn kaj du dekonojn de efo da delikata faruno kiel farunoferon, miksitan kun oleo, kaj �ian ver�oferon;
10 tio estas la brulofero de �iu sabato, krom la konstanta brulofero kaj �ia ver�ofero.

11 Kaj en viaj monatkomencoj alportu bruloferon al la Eternulo: du bovidojn kaj unu vir�afon, sep jara�ajn sendifektajn �afidojn;
12 kaj tri dekonojn de efo da delikata faruno kiel farunoferon, miksitan kun oleo, por �iu bovido, kaj du dekonojn da delikata faruno kiel farunoferon, miksitan kun oleo, por la unu vir�afo;
13 kaj po unu dekono da delikata faruno kiel farunoferon, miksitan kun oleo, por �iu �afido; tio estas brulofero, agrabla odora�o, fajrofero al la Eternulo.
14 Kaj iliaj ver�oferoj estu: duono de hino da vino por bovido, kaj triono de hino por vir�afo, kaj kvarono de hino por �afido. Tio estas �iumonata brulofero por �iuj monatoj de la jaro.
15 Kaj unu virkapro, kiel pekofero al la Eternulo, krom la konstanta brulofero, estu oferata kune kun sia ver�ofero.

16 Kaj en la unua monato, en la dek-kvara tago de la monato, estas Pasko al la Eternulo.
17 Kaj en la dek-kvina tago de tiu monato estas festo; dum sep tagoj oni man�u macojn.
18 En la unua tago estas sankta kunveno; faru nenian servan laboron;
19 kaj alportu fajroferon, bruloferon al la Eternulo: du bovidojn kaj unu vir�afon kaj sep jara�ajn �afidojn; sendifektaj ili estu �e vi;
20 kaj kiel ilian farunoferon alportu delikatan farunon, miksitan kun oleo, tri dekonojn por bovido kaj du dekonojn por la vir�afo;
21 po unu dekono alportu por �iu el la sep �afidoj;
22 kaj unu virkapron, por pekliberigi vin.
23 Krom la matena brulofero, kiu estas konstanta brulofero, alportu tion.
24 Tiel faru en �iu el la sep tagoj; tio estas man�a�o, fajrofero, agrabla odora�o al la Eternulo; krom la konstanta brulofero oni tion alportu kune kun �ia ver�ofero.
25 Kaj en la sepa tago estu �e vi sankta kunveno; faru nenian servan laboron.

26 Kaj en la tago de la unuaj fruktoj, kiam vi alportos novan farunoferon al la Eternulo en via festo de semajnoj, estu �e vi sankta kunveno; faru nenian servan laboron;
27 kaj alportu bruloferon, kiel agrablan odora�on al la Eternulo: du bovidojn, unu vir�afon, sep jara�ajn �afidojn;
28 kaj kiel ilian farunoferon delikatan farunon, miksitan kun oleo, tri dekonojn por �iu bovido, du dekonojn por la unu vir�afo;
29 po unu dekono por �iu el la sep �afidoj;
30 unu virkapron, por pekliberigi vin.
31 Krom la konstanta brulofero kaj �ia ver�ofero alportu tion; sendifektaj ili estu �e vi kaj kun siaj ver�oferoj.

1 Kaj en la sepa monato, en la unua tago de la monato, estu �e vi sankta kunveno; faru nenian servan laboron; tago de trumpetado �i estu por vi.
2 Kaj alportu bruloferon, kiel agrablan odora�on al la Eternulo: unu bovidon, unu vir�afon, sep jara�ajn �afidojn sendifektajn;
3 kaj ilian farunoferon: delikatan farunon, miksitan kun oleo, tri dekonojn por la bovido, du dekonojn por la vir�afo;
4 kaj po unu dekono por �iu el la sep �afidoj;
5 kaj unu virkapron, kiel pekoferon, por pekliberigi vin;
6 krom la monata brulofero kaj �ia farunofero kaj la konstanta brulofero kaj �ia farunofero; kaj iliajn ver�oferojn la� ilia regularo; kiel agrablan odora�on, fajroferon al la Eternulo.

7 Kaj en la deka tago de tiu sepa monato estu �e vi sankta kunveno; kaj premu viajn animojn; faru nenian laboron;
8 kaj alportu bruloferon al la Eternulo, agrablan odora�on: unu bovidon, unu vir�afon, sep jara�ajn �afidojn; sendifektaj ili estu �e vi;
9 kaj ilian farunoferon: delikatan farunon, miksitan kun oleo, tri dekonojn por la bovido, du dekonojn por la unu vir�afo;
10 po unu dekono por �iu el la sep �afidoj;
11 unu virkapron, kiel pekoferon, krom la pekofero de pekliberigo kaj la konstanta brulofero kaj �ia farunofero kaj iliaj ver�oferoj.

12 Kaj en la dek-kvina tago de la sepa monato estu �e vi sankta kunveno; faru nenian servan laboron, kaj festu feston al la Eternulo dum sep tagoj;
13 kaj alportu bruloferon, fajroferon, agrablan odora�on al la Eternulo: dek tri bovidojn, du vir�afojn, dek kvar jara�ajn �afidojn, sendifektaj ili estu;
14 kaj ilian farunoferon: delikatan farunon, miksitan kun oleo, po tri dekonoj por �iu el la dek tri bovidoj, po du dekonoj por �iu el la du vir�afoj;
15 kaj po unu dekono por �iu el la dek kvar �afidoj;
16 kaj unu virkapron, kiel pekoferon, krom la konstanta brulofero, �ia farunofero, kaj �ia ver�ofero.

17 Kaj en la dua tago: dek du bovidojn, du vir�afojn, dek kvar jara�ajn �afidojn sendifektajn;
18 kaj ilian farunoferon kaj iliajn ver�oferojn por la bovidoj, por la vir�afoj, kaj por la �afidoj, la� ilia nombro, la� la regularo;
19 kaj unu virkapron, kiel pekoferon, krom la konstanta brulofero kaj �ia farunofero kaj iliaj ver�oferoj.

20 Kaj en la tria tago: dek unu bovidojn, du vir�afojn, dek kvar jara�ajn �afidojn sendifektajn;
21 kaj ilian farunoferon kaj iliajn ver�oferojn por la bovidoj, por la vir�afoj, kaj por la �afidoj, la� ilia nombro, la� la regularo;
22 kaj unu virkapron pekoferan, krom la konstanta brulofero kaj �ia farunofero kaj �ia ver�ofero.

23 Kaj en la kvara tago: dek bovidojn, du vir�afojn, dek kvar jara�ajn �afidojn sendifektajn;
24 ilian farunoferon kaj iliajn ver�oferojn por la bovidoj, por la vir�afoj, kaj por la �afidoj, la� ilia nombro, la� la regularo;
25 kaj unu virkapron pekoferan, krom la konstanta brulofero, �ia farunofero, kaj �ia ver�ofero.

26 Kaj en la kvina tago: na� bovidojn, du vir�afojn, dek kvar jara�ajn �afidojn sendifektajn;
27 kaj ilian farunoferon kaj iliajn ver�oferojn por la bovidoj, por la vir�afoj, kaj por la �afidoj, la� ilia nombro, la� la regularo;
28 kaj unu virkapron pekoferan, krom la konstanta brulofero kaj �ia farunofero kaj �ia ver�ofero.

29 Kaj en la sesa tago: ok bovidojn, du vir�afojn, dek kvar jara�ajn �afidojn sendifektajn;
30 kaj ilian farunoferon kaj iliajn ver�oferojn por la bovidoj, por la vir�afoj, kaj por la �afidoj, la� ilia nombro, la� la regularo;
31 kaj unu virkapron pekoferan, krom la konstanta brulofero, �ia farunofero, kaj �ia ver�ofero.

32 Kaj en la sepa tago: sep bovidojn, du vir�afojn, dek kvar jara�ajn �afidojn sendifektajn;
33 kaj ilian farunoferon kaj iliajn ver�oferojn por la bovidoj, por la vir�afoj, kaj por la �afidoj, la� ilia nombro, la� la regularo;
34 kaj unu virkapron pekoferan, krom la konstanta brulofero, �ia farunofero, kaj �ia ver�ofero.

35 En la oka tago estu �e vi sankta kunveno; faru nenian servan laboron;
36 kaj alportu bruloferon, fajroferon, agrablan odora�on al la Eternulo; unu bovidon, unu vir�afon, sep jara�ajn �afidojn sendifektajn;
37 ilian farunoferon kaj iliajn ver�oferojn por la bovido, por la vir�afo, kaj por la �afidoj, la� ilia nombro, la� la regularo;
38 kaj unu virkapron pekoferan, krom la konstanta brulofero kaj �ia farunofero kaj �ia ver�ofero.

39 Tion faru al la Eternulo en viaj festoj, krom viaj sanktaj promesita�oj kaj viaj propravolaj donacoj, viaj bruloferoj kaj viaj farunoferoj kaj viaj ver�oferoj kaj viaj pacoferoj.
40 Kaj Moseo raportis al la Izraelidoj konforme al �io, kion la Eternulo ordonis al Moseo.

1 Kaj Moseo ekparolis al la tribestroj de la Izraelidoj, dirante: Jen kion ordonis la Eternulo:
2 Se iu faros sanktan promeson al la Eternulo a� �uros �uron, ligante sian animon, li ne rompu sian vorton, sed konforme al �io, kio eliris el lia bu�o, li faru.
3 Kaj se virino faros sanktan promeson al la Eternulo a� ligos sin en la domo de sia patro, en sia juneco,
4 kaj �ia patro a�dos �ian promeson, kaj la ligon, kiun �i metas sur sian animon, kaj �ia patro silentos pri tio; tiam valoras �iuj �iaj promesoj, kaj �iu ligo, kiun �i metis sur sian animon, valoras.
5 Sed se �ia patro malpermesos al �i en la tago, kiam li a�dis, tiam �iuj �iaj promesoj kaj �iuj �iaj ligoj, per kiuj �i ligis sian animon, ne valoras; kaj la Eternulo pardonos al �i, �ar �ia patro malpermesis al �i.
6 Se �i fari�os edzino, kaj sur �i estos �iaj promesoj, a� vorto, kiu elglitis el �ia bu�o kaj ligis �ian animon,
7 kaj �ia edzo a�dos, kaj li silentos en la tago, kiam li a�dis; tiam valoras �iaj promesoj, kaj �iaj ligoj, per kiuj �i ligis sian animon, valoras.
8 Sed se en la tago, kiam �ia edzo a�dis, li malpermesas al �i, tiam li neniigas �ian promeson, kiu estas sur �i, kaj tion, kio elglitis el �ia bu�o kaj per kio �i ligis sian animon; kaj la Eternulo pardonos al �i.
9 La promeso de vidvino kaj de eksedzino, �io, per kio �i ligis sian animon, valoras sur �i.
10 Se virino en la domo de sia edzo faris sanktan promeson a� per �uro metis ligon sur sian animon,
11 kaj �ia edzo a�dis kaj silentis, ne malpermesis al �i; tiam valoras �iuj �iaj promesoj, kaj �iu ligo, kiun �i metis sur sian animon, valoras.
12 Sed se �ia edzo neniigis ilin en la tago, kiam li a�dis; tiam �io, kio eliris el �ia bu�o, �iaj promesoj kaj la ligoj de �ia animo, ne valoras: �ia edzo ilin neniigis; kaj la Eternulo pardonos al �i.
13 �iun promeson kaj �iun ligi�on per �uro fari premon al sia animo �ia edzo povas valorigi a� �ia edzo povas neniigi.
14 Se �ia edzo silentis tagon por tago, tiam li valorigas �iujn �iajn promesojn, a� �iujn ligi�ojn, kiuj estas sur �i, li valorigas; �ar li silentis en la tago, kiam li a�dis.
15 Kaj se li neniigis ilin, post kiam li a�dis, tiam li prenis sur sin �ian kulpon.
16 Tio estas la le�oj, kiujn la Eternulo donis al Moseo pri la rilatoj inter edzo kaj lia edzino, inter patro kaj lia filino en �ia juneco en la domo de �ia patro.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Faru ven�on pro la Izraelidoj sur la Midjanidoj; kaj poste alkolekti�u al via popolo.
3 Kaj Moseo ekparolis al la popolo, dirante: Armu inter vi virojn por milito, ke ili iru kontra� Midjan, por fari ven�on de la Eternulo sur Midjan.
4 Po mil el tribo, el �iuj triboj de Izrael, sendu en militon.
5 Kaj oni eligis el la miloj de la Izraelidoj, po mil el �iu tribo, dek du mil armitojn por milito.
6 Kaj Moseo sendis ilin, po mil el tribo, en militon, ilin kaj Pine�ason, filon de la pastro Eleazar, en militon, kaj la sanktaj vazoj kaj alarmaj trumpetoj estis en lia mano.
7 Kaj ili militis kontra� Midjan, kiel la Eternulo ordonis al Moseo, kaj ili mortigis �iujn virseksulojn.
8 Kaj la re�ojn de Midjan ili mortigis inter la aliaj mortigitoj: Evin, Rekemon, Curon, �uron, kaj Reban, la kvin re�ojn de Midjan, kaj Bileamon, filon de Beor, ili mortigis per glavo.
9 Kaj la Izraelidoj prenis en malliberecon la virinojn Midjanajn kaj iliajn infanojn; kaj �iujn iliajn brutojn kaj ilian tutan poseda�on kaj havon ili rabis.
10 Kaj �iujn iliajn urbojn en iliaj lokoj de lo�ado kaj �iujn iliajn kastelojn ili forbruligis per fajro.
11 Kaj ili prenis la tutan kaptita�on kaj rabita�on, kiel la homojn, tiel anka� la brutojn.
12 Kaj ili venigis al Moseo kaj al la pastro Eleazar kaj al la komunumo de la Izraelidoj la kaptitojn kaj la prenita�on kaj la rabita�on en la tendaron sur la stepoj de Moab apud la Jeri�a Jordan.

13 Kaj eliris Moseo kaj la pastro Eleazar kaj �iuj estroj de la komunumo renkonte al ili ekster la tendaron.
14 Kaj Moseo ekkoleris kontra� la militestroj, la milestroj kaj centestroj, kiuj venis el la milito.
15 Kaj Moseo diris al ili: Vi lasis vivi �iujn virinojn!
16 Jen ili estis ja por la Izraelidoj, la� la vortoj de Bileam, instigo por deturni�i de la Eternulo al Peor; kaj pro tio estis ja la punfrapado en la komunumo de la Eternulo.
17 Kaj nun mortigu �iun virseksan infanon; kaj �iun virinon, kiu ekkonis viron sur ku�ejo de viro, mortigu.
18 Sed �iun infanon virinseksan, kiu ne ekkonis ku�ejon de viro, lasu viva por vi.
19 Kaj vi restu ekster la tendaro dum sep tagoj; �iu el vi kaj viaj kaptitoj, kiu mortigis homon, kaj �iu, kiu ektu�is mortigiton, pekpurigu sin en la tria tago kaj en la sepa tago.
20 Kaj �iun veston kaj �iun objekton el felo kaj �ion faritan el kapra lano kaj �iun lignan vazon pekpurigu.
21 Kaj la pastro Eleazar diris al la militistoj, kiuj iris en la militon: Tio estas la le�a instrukcio, kiun la Eternulo ordonis al Moseo:
22 Nur oron, ar�enton, kupron, feron, stanon, kaj plumbon,
23 �ion, kio povas iri en fajron, trairigu tra fajro, kaj �i estos pura, tamen per puriga akvo oni �in pekpurigu; �ion, kio ne povas iri en fajron, trairigu tra akvo.
24 Kaj lavu viajn vestojn en la sepa tago kaj fari�u puraj, kaj poste vi povas veni en la tendaron.

25 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
26 Kalkulu la kvanton de la prenita kaptita�o, kiel de la homoj, tiel anka� de la brutoj, vi kaj la pastro Eleazar kaj la estroj de la familioj de la komunumo.
27 Kaj dividu la prenita�on po duono inter tiuj, kiuj partoprenis en la milito kaj iris batali, kaj inter la tuta komunumo.
28 Kaj prenu imposton por la Eternulo de la militistoj, kiuj iris batali, po unu animo el kvincent, kiel el la homoj, tiel el la bovoj kaj el la azenoj kaj el la �afoj.
29 Prenu tion el ilia duono, kaj donu al la pastro Eleazar, kiel oferdonon por la Eternulo.
30 Kaj el la duono, apartenanta al la Izraelidoj, prenu po unu kaptito el kvindek, kiel el la homoj, tiel anka� el la bovoj, el la azenoj, kaj el la �afoj, el �iuj brutoj, kaj donu ilin al la Levidoj, kiuj plenumas la oficojn en la tabernaklo de la Eternulo.
31 Kaj faris Moseo kaj la pastro Eleazar, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
32 Kaj la kvanto de la kaptita�o, krom la rabita�o, kiun rabis la militistoj, estis: da �afoj sescent sepdek kvin mil;
33 kaj da bovoj sepdek du mil;
34 kaj da azenoj sesdek unu mil;
35 kaj da homoj, el virinoj, kiuj ne ekkonis ku�ejon de viro, la nombro de �iuj estis tridek du mil.
36 La duono, la parto de tiuj, kiuj iris en la militon, estis: da �afoj tricent tridek sep mil kvincent;
37 kaj la tributo por la Eternulo estis el la �afoj sescent sepdek kvin;
38 kaj da bovoj estis tridek ses mil, kaj el ili la tributo al la Eternulo sepdek du;
39 kaj da azenoj estis tridek mil kvincent, kaj el ili la tributo al la Eternulo sesdek unu;
40 kaj da homoj estis dek ses mil, kaj el ili la tributo por la Eternulo tridek du animoj.
41 Kaj Moseo donis la tributon, la oferdonon por la Eternulo, al la pastro Eleazar, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
42 Kaj el la duono, apartenanta al la Izraelidoj, kiun apartigis Moseo de la viroj, kiuj militis
43 (kaj la duono, apartenanta al la komunumo, estis: da �afoj tricent tridek sep mil kvincent,
44 kaj da bovoj tridek ses mil,
45 kaj da azenoj tridek mil kvincent,
46 kaj da homoj dek ses mil)--
47 Kaj Moseo prenis el la duono, apartenanta al la Izraelidoj, unu prenita�on el kvindek, kiel el la homoj, tiel anka� el la brutoj, kaj li donis ilin al la Levidoj, kiuj plenumas oficojn en la tabernaklo de la Eternulo, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
48 Kaj aliris al Moseo la estroj de la miloj da militistoj, la milestroj kaj la centestroj;
49 kaj ili diris al Moseo: Viaj servantoj kalkulis la militistojn, kiuj estis komisiitaj al ni, kaj mankas el ili neniu;
50 tial ni alportas oferon al la Eternulo, kion �iu el ni trovis, orajn vazojn, �enetojn, braceletojn, ringojn, orelornamojn, kaj kolringojn, por pekliberigi niajn animojn anta� la Eternulo.
51 Kaj Moseo kaj la pastro Eleazar prenis de ili la oron en la formo de diversaj objektoj.
52 Kaj la kvanto de la tuta oro oferdona, kiun ili oferdonis al la Eternulo, estis dek ses mil sepcent kvindek sikloj de la milestroj kaj de la centestroj. (
53 �ar la militistoj rabis �iu por si.)
54 Kaj Moseo kaj la pastro Eleazar prenis la oron de la milestroj kaj centestroj, kaj alportis �in en la tabernaklon de kunveno, kiel memoriga�on de la Izraelidoj anta� la Eternulo.

1 La filoj de Ruben kaj la filoj de Gad havis tre multe da brutaroj; kaj ili vidis, ke la lando Jazer kaj la lando Gilead estas lokoj bonaj por brutaroj.
2 Kaj venis la filoj de Gad kaj la filoj de Ruben, kaj diris al Moseo kaj al la pastro Eleazar kaj al la estroj de la komunumo jene:
3 Atarot kaj Dibon kaj Jazer kaj Nimra kaj �e�bon kaj Eleale kaj Sibma kaj Nebo kaj Beon --
4 tiu lando, kiun la Eternulo venkobatis anta� la komunumo de Izrael--estas lando bona por brutaroj, kaj viaj servantoj havas brutarojn.
5 Kaj ili diris: Se vi estas favoraj al ni, tiam tiu lando estu donata al viaj servantoj kiel poseda�o; ne irigu nin trans Jordanon.
6 Kaj Moseo diris al la filoj de Gad kaj al la filoj de Ruben: �u viaj fratoj iru en la militon kaj vi sidos �i tie?
7 Kaj kial vi deklinas la koron de la Izraelidoj de la transiro en la landon, kiun donas al ili la Eternulo?
8 Tiel agis viaj patroj, kiam mi sendis ilin el Kade�-Barnea, por rigardi la landon.
9 Ili iris �is la valo E�kol kaj vidis la landon, kaj deklinis la koron de la Izraelidoj, ke ili ne iru en la landon, kiun donas al ili la Eternulo.
10 Kaj ekflamis en tiu tago la kolero de la Eternulo, kaj Li �uris, dirante:
11 Tiuj homoj, kiuj eliris el Egiptujo, en la a�o de dudek jaroj kaj pli, ne vidos la landon, pri kiu Mi �uris al Abraham, al Isaak, kaj al Jakob; �ar ili ne sekvis Min;
12 krom Kaleb, filo de Jefune, la Kenizido, kaj Josuo, filo de Nun, �ar ili sekvis Min.
13 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontra� Izrael, kaj Li igis ilin vagadi en la dezerto dum kvardek jaroj, �is mortis la tuta generacio, kiu faris malbonon en la okuloj de la Eternulo.
14 Kaj jen vi levi�is anstata� viaj patroj, nova generacio da pekuloj, por ankora� plifortigi la flaman koleron de la Eternulo kontra� Izrael.
15 Se vi deturni�os de Li, tiam Li denove restigos ilin en la dezerto; kaj vi pereigos tiun tutan popolon.
16 Kaj ili aliris al li, kaj diris: Bara�ojn por �afoj ni konstruos �i tie por niaj brutaroj kaj urbojn por niaj infanoj;
17 sed ni mem rapidos armitaj anta� la Izraelidoj, �is ni alkondukos ilin al iliaj lokoj; kaj niaj infanoj lo�os en la fortikigitaj urboj pro la lo�antoj de la lando.
18 Ni ne revenos al niaj domoj, �is la Izraelidoj ekposedos �iu sian poseda�on.
19 Ni ne prenos kun ili poseda�on transe de Jordan kaj plue; �ar ni ricevos nian poseda�on sur �i tiu orienta flanko de Jordan.
20 Kaj Moseo diris al ili: Se vi tion faros, se vi iros armitaj anta� la Eternulo en la militon,
21 kaj �iu el vi armita transiros Jordanon anta� la Eternulo, �is Li forpelos Siajn malamikojn anta� Si,
22 kaj la lando estos militakirita anta� la Eternulo, tiam vi poste revenos, kaj vi estos senkulpaj anta� la Eternulo kaj anta� Izrael, kaj �i tiu lando estos via poseda�o anta� la Eternulo.
23 Sed se vi ne agos tiel, tiam vi pekos anta� la Eternulo, kaj vi suferos vian punon, kiu trafos vin.
24 Konstruu al vi urbojn por viaj infanoj kaj bara�ojn por viaj �afoj; kaj faru tion, kio eliris el via bu�o.
25 Kaj la filoj de Gad kaj la filoj de Ruben diris al Moseo jene: Viaj servantoj faros, kiel nia sinjoro ordonas.
26 Niaj infanoj, niaj edzinoj, niaj brutaroj, kaj �iuj niaj brutoj estos �i tie, en la urboj de Gilead;
27 sed viaj servantoj, �iuj armitaj militiste, iros anta� la Eternulo en la militon, kiel nia sinjoro diras.

28 Kaj Moseo ordonis pri ili al la pastro Eleazar, kaj al Josuo, filo de Nun, kaj al la estroj de la triboj de la Izraelidoj;
29 kaj Moseo diris al ili: Se la filoj de Gad kaj la filoj de Ruben transiros kun vi Jordanon, �iuj armitaj por la milito anta� la Eternulo, kaj la lando estos militakirita anta� vi, tiam donu al ili la landon Gilead kiel poseda�on;
30 sed se ili ne transiros kun vi armitaj, tiam ili ricevos poseda�on inter vi en la lando Kanaana.
31 Kaj la filoj de Gad kaj la filoj de Ruben respondis, dirante: Kion la Eternulo diris al viaj servantoj, tion ni faros.
32 Ni transiros armitaj anta� la Eternulo en la landon Kanaanan, kaj nia hereda poseda�o estos sur �i tiu flanko de Jordan.
33 Kaj Moseo donis al ili, al la filoj de Gad kaj al la filoj de Ruben, kaj al duono de la tribo de Manase, filo de Jozef, la regnon de Si�on, re�o de la Amoridoj, kaj la regnon de Og, re�o de Ba�an, la landon kun �iaj urboj la� la limoj de la urboj de la lando �irka�e.
34 Kaj la filoj de Gad rekonstruis Dibonon kaj Ataroton kaj Aroeron
35 kaj Atrot-�ofanon kaj Jazeron kaj Jogbehan
36 kaj Bet-Nimran kaj Bet-Haranon, fortikigitajn urbojn, kaj bara�ojn por �afoj.
37 Kaj la filoj de Ruben rekonstruis �e�bonon kaj Elealen kaj Kirjataimon,
38 kaj Nebon kaj Baal-Meonon, kies nomojn oni �an�is, kaj Sibman; kaj ili donis nomojn al la urboj, kiujn ili konstruis.
39 Kaj la filoj de Ma�ir, filo de Manase, iris Gileadon kaj militakiris �in, kaj forpelis la Amoridojn, kiuj estis tie.
40 Kaj Moseo donis Gileadon al Ma�ir, filo de Manase, kaj tiu eklo�is tie.
41 Kaj Jair, filo de Manase, iris kaj militakiris iliajn vila�ojn, kaj li donis al ili la nomon Vila�oj de Jair.
42 Kaj Noba� iris kaj militakiris Kenaton kaj �iajn vila�ojn, kaj donis al �i la nomon Noba�, la� sia nomo.

1 Jen estas la iroj de la Izraelidoj, per kiuj ili eliris el la lando Egipta, la� siaj ta�mentoj, sub la kondukado de Moseo kaj Aaron.
2 Kaj Moseo priskribis iliajn lokojn de eliro, la� ilia irado, konforme al la ordono de la Eternulo; kaj jen estas ilia irado la� iliaj lokoj de eliro:
3 el Rameses ili eliris en la unua monato, en la dek-kvina tago de la unua monato; en la dua tago de Pasko la Izraelidoj eliris kun forta mano anta� la okuloj de la tuta Egiptujo.
4 Dume la Egiptoj estis enterigantaj �iujn unuenaskitojn, kiujn la Eternulo mortigis inter ili; kaj super iliaj dioj la Eternulo faris ju�on.
5 Kaj la Izraelidoj eliris el Rameses kaj haltis tendare en Sukot.
6 Kaj ili eliris el Sukot, kaj haltis tendare en Etam, kiu estas �e la rando de la dezerto.
7 Kaj ili eliris el Etam, kaj turnis sin al Pi-Ha�irot, kiu estas kontra� Baal-Cefon, kaj ili haltis tendare anta� Migdol.
8 Kaj ili eliris el Pi-Ha�irot kaj transiris meze de la maro en la dezerton, kaj ili iris tritagan vojon tra la dezerto Etam kaj haltis tendare en Mara.
9 Kaj ili eliris el Mara kaj venis Elimon; en Elim estis dek du fontoj de akvo kaj sepdek daktilaj palmoj, kaj ili haltis tie tendare.
10 Kaj ili eliris el Elim kaj haltis tendare �e la Ru�a Maro.
11 Kaj ili foriris de la Ru�a Maro kaj haltis tendare en la dezerto Sin.
12 Kaj ili foriris el la dezerto Sin kaj haltis tendare en Dofka.
13 Kaj ili eliris el Dofka kaj haltis tendare en Alu�.
14 Kaj ili eliris el Alu� kaj haltis tendare en Refidim, kaj tie ne estis akvo por la popolo por trinki.
15 Kaj ili eliris el Refidim kaj haltis en la dezerto Sinaj.
16 Kaj ili eliris el la dezerto Sinaj kaj haltis tendare en Kibrot-Hataava.
17 Kaj ili eliris el Kibrot-Hataava kaj haltis tendare en �acerot.
18 Kaj ili eliris el �acerot kaj haltis tendare en Ritma.
19 Kaj ili eliris el Ritma kaj haltis tendare en Rimon-Perec.
20 Kaj ili eliris el Rimon-Perec kaj haltis tendare en Libna.
21 Kaj ili eliris el Libna kaj haltis tendare en Risa.
22 Kaj ili eliris el Risa kaj haltis tendare en Kehelata.
23 Kaj ili eliris el Kehelata kaj haltis tendare �e la monto �efer.
24 Kaj ili foriris de la monto �efer kaj haltis tendare en �arada.
25 Kaj ili eliris el �arada kaj haltis tendare en Makhelot.
26 Kaj ili eliris el Makhelot kaj haltis tendare en Ta�at.
27 Kaj ili eliris el Ta�at kaj haltis tendare en Tera�.
28 Kaj ili eliris el Tera� kaj haltis tendare en Mitka.
29 Kaj ili eliris el Mitka kaj haltis tendare en �a�mona.
30 Kaj ili eliris el �a�mona kaj haltis tendare en Moserot.
31 Kaj ili eliris el Moserot kaj haltis tendare en Bene-Jaakan.
32 Kaj ili eliris el Bene-Jaakan kaj haltis tendare en �or-Hagidgad.
33 Kaj ili eliris el �or-Hagidgad kaj haltis tendare en Jotbata.
34 Kaj ili eliris el Jotbata kaj haltis tendare en Abrona.
35 Kaj ili eliris el Abrona kaj haltis tendare en Ecjon-Geber.
36 Kaj ili eliris el Ecjon-Geber kaj haltis tendare en la dezerto Cin (tio estas Kade�).
37 Kaj ili eliris el Kade�, kaj haltis tendare �e la monto Hor, �e la rando de la lando de Edom.
38 Kaj la pastro Aaron supreniris sur la monton Hor la� la ordono de la Eternulo, kaj mortis tie en la jaro kvardeka post la eliro de la Izraelidoj el la lando Egipta, en la kvina monato, en la unua tago de la monato.
39 Kaj Aaron havis la a�on de cent dudek tri jaroj, kiam li mortis sur la monto Hor.
40 Kaj la Kanaanido, la re�o de Arad, kiu lo�is en la sudo de la lando Kanaana, a�dis, ke venas la Izraelidoj.
41 Kaj ili foriris de la monto Hor kaj haltis tendare en Calmona.
42 Kaj ili eliris el Calmona kaj haltis tendare en Punon.
43 Kaj ili eliris el Punon kaj haltis tendare en Obot.
44 Kaj ili eliris el Obot, kaj haltis tendare en Ije-Abarim, �e la limo de Moab.
45 Kaj ili eliris el Ije-Abarim kaj haltis tendare en Dibon-Gad.
46 Kaj ili eliris el Dibon-Gad kaj haltis tendare en Almon-Diblataim.
47 Kaj ili eliris el Almon-Diblataim, kaj haltis tendare �e la montoj Abarim, anta� Nebo.
48 Kaj ili foriris de la montoj Abarim, kaj haltis tendare en la stepoj de Moab, �e la Jeri�a Jordan.
49 Kaj ili aran�is sian tendaron �e Jordan, de Bet-Je�imot �is Abel-�itim, en la stepoj de Moab.

50 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo en la stepoj de Moab �e la Jeri�a Jordan, dirante:
51 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Kiam vi transiros Jordanon en la landon Kanaanan,
52 tiam forpelu de anta� vi �iujn lo�antojn de la lando, kaj detruu �iujn iliajn figurojn, kaj �iujn iliajn fanditajn bildojn detruu, kaj �iujn iliajn alta�ojn ekstermu;
53 kaj ekposedu la landon kaj eklo�u en �i, �ar al vi Mi donas la landon, ke vi posedu �in.
54 Kaj dispartigu al vi la landon per loto konforme al viaj familioj; al la plinombra donu pli grandan poseda�on, kaj al la malplinombra donu malpli grandan poseda�on; kie al iu trafos la loto, tie estu lia poseda�o; la� la triboj de viaj patroj prenu al vi poseda�ojn.
55 Sed se vi ne forpelos de anta� vi la lo�antojn de la lando, tiam tiuj, kiujn vi restigos el ili, estos dornoj por viaj okuloj kaj pikiloj por viaj flankoj, kaj ili premos vin en la lando, en kiu vi lo�os.
56 Kaj tiam tion, kion Mi intencis fari al ili, Mi faros al vi.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
2 Ordonu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Kiam vi venos en la landon Kanaanan, tiu lando fari�u via poseda�o, la lando Kanaana la� siaj limoj.
3 La rando suda estu por vi de la dezerto Cin, apud Edom, kaj la suda limo estu por vi de la fino de la Sala Maro oriente;
4 kaj la suda limo turni�os �e vi al la alta�o Akrabim kaj iros tra Cin, kaj �iaj elstara�oj iros suden �is Kade�-Barnea kaj atingos �is �acar-Adar kaj pasos tra Acmon;
5 kaj de Acmon la limo turni�os al la Egipta torento, kaj �iaj elstara�oj estos �is la maro.
6 Kaj por okcidenta limo estu por vi la Granda Maro kiel limo; tio estos por vi la limo okcidenta.
7 Kaj tia estu por vi la limo norda: de la Granda Maro vi tiros �in al vi �is la monto Hor;
8 de la monto Hor tiru �in �is �amat, kaj la elstara�oj de la limo iros al Cedad;
9 kaj la limo iros �is Zifron, kaj �iaj elstara�oj iros �is �acar-Enan; tio estu por vi la limo norda.
10 Kaj la limon orientan vi tiros al vi de �acar-Enan �is �efam;
11 de �efam la limo iros �is Ribla, orienten de Ain; poste la limo iros malsupren kaj tu�os la bordon de la maro Kineret oriente;
12 kaj pluen la limo iros �is Jordan, kaj �iaj elstara�oj estos �is la Sala Maro. Tia estos via lando la� �iaj limoj �irka�e.
13 Kaj Moseo ordonis al la Izraelidoj, dirante: Tio estas la lando, kiun vi dividos inter vi per loto kaj kiun la Eternulo ordonis doni al na� triboj kaj al duontribo;
14 �ar la tribo de la Rubenidoj la� iliaj patrodomoj, kaj la tribo de la Gadidoj la� iliaj patrodomoj, kaj duono de la tribo de la Manaseidoj prenis sian parton;
15 la du triboj kaj la duontribo prenis sian parton transe de la Jeri�a Jordan, oriente, sur la flanko de sunlevi�o.

16 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
17 Jen estas la nomoj de la viroj, kiuj disdividos inter vi la landon: Eleazar, la pastro, kaj Josuo, filo de Nun.
18 Kaj po unu estro el �iu tribo prenu por la dividado de la lando.
19 Kaj jen estas la nomoj de la viroj: por la tribo de Jehuda, Kaleb, file de Jefune;
20 kaj por la tribo de la Simeonidoj, �emuel, filo de Amihud;
21 por la tribo de Benjamen, Elidad, filo de Kislon;
22 kaj por la tribo de la Danidoj, la estro Buki, filo de Jogli;
23 por la filoj de Jozef: por la tribo de la Manaseidoj, la estro �aniel, filo de Efod,
24 kaj por la tribo de la Efraimidoj, la estro Kemuel, filo de �iftan;
25 kaj por la tribo de la Zebulunidoj, la estro Elicafan, filo de Parna�;
26 kaj por la tribo de la Isa�aridoj, la estro Paltiel, filo de Azan;
27 kaj por la tribo de la A�eridoj, la estro A�ihud, filo de �elomi;
28 kaj por la tribo de la Naftaliidoj, la estro Pedahel, filo de Amihud.
29 Tio estas tiuj, al kiuj la Eternulo ordonis, ke ili disdonu la poseda�ojn al la Izraelidoj en la lando Kanaana.

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo en la stepoj de Moab �e la Jeri�a Jordan, dirante:
2 Ordonu al la Izraelidoj, ke ili donu al la Levidoj el siaj poseda�oj urbojn por lo�i; anka� la kampojn �irka� tiuj urboj donu al la Levidoj.
3 Kaj la urboj estos por ili por lo�i, kaj la kampoj estos por iliaj brutoj kaj por ilia havo kaj por �iuj iliaj bezonoj de la vivo.
4 Kaj la kampoj de tiuj urboj, kiujn vi donos al la Levidoj, devas etendi�i mil ulnojn ekster la muroj de la urboj �irka�e.
5 Kaj mezuru ekster la urbo sur la orienta flanko du mil ulnojn kaj sur la suda flanko du mil ulnojn kaj sur la okcidenta flanko du mil ulnojn kaj sur la norda flanko du mil ulnojn, kaj la urbo estos en la mezo; tiaj estu por ili la kampoj de la urboj.
6 Kaj el la urboj, kiujn vi donos al la Levidoj, estos ses urboj de rifu�o, en kiujn vi al mortiginto permesos forkuri; kaj krom tiuj donu kvardek du urbojn.
7 La nombro de �iuj urboj, kiujn vi devas doni al la Levidoj, estas kvardek ok urboj kune kun iliaj kampoj.
8 La urbojn, kiujn vi donos el la poseda�oj de la Izraelidoj, de la plimultaj prenu pli multe kaj de la malplimultaj prenu malpli multe; �iu konforme al sia poseda�o, kiun li ricevos, devas doni el siaj urboj al la Levidoj.

9 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
10 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Kiam vi transiros Jordanon en la landon Kanaanan,
11 tiam elektu al vi urbojn, kiuj estu �e vi urboj de rifu�o, kien povas forkuri mortiginto, kiu mortigis homon senintence.
12 Kaj tiuj urboj estos �e vi rifu�ejo kontra� ven�anto, por ke ne mortu la mortiginto, anta� ol li staros anta� la komunumo por ju�o.
13 Kaj el la urboj, kiujn vi donos, ses urboj de rifu�o estu �e vi.
14 Tri urbojn donu transe de Jordan kaj tri urbojn donu en la lando Kanaana; urboj de rifu�o ili estu.
15 Por la Izraelidoj kaj por la fremdulo kaj por la paslo�anto inter ili estu tiuj ses urboj por rifu�o, por ke forkuru tien �iu, kiu mortigis homon senintence.
16 Sed se per fera objekto li batis lin kaj �i tiu mortis, tiam li estas mortiginto; la mortiginton oni devas mortigi.
17 Kaj se li batis lin per mana �tono, de kiu oni povas morti, kaj �i tiu mortis, tiam li estas mortiginto; la mortiginton oni devas mortigi.
18 A� se li batis lin per mana objekto ligna, de kiu oni povas morti, kaj �i tiu mortis, tiam li estas mortiginto; la mortiginton oni devas mortigi.
19 La ven�anto de la sango mem povas mortigi la mortiginton; kiam li renkontos lin, li povas mortigi lin.
20 Se iu pu�is iun pro malamo a� sin ka�inte �etis ion sur lin kaj �i tiu mortis,
21 a� se li malamike per sia mano batis lin kaj �i tiu mortis, tiam oni devas mortigi la batinton: li estas mortiginto; la ven�anto de la sango povas mortigi la mortiginton, kiam li renkontos lin.
22 Sed se per hazardo kaj ne pro malamikeco li pu�is lin, a� se li �etis sur lin ian objekton sen malbonintenco,
23 a� se �tonon, de kiu oni povas morti, li �etis sur lin ne vidante, kaj �i tiu mortis, sed li ne estis lia malamiko kaj ne deziris al li malbonon:
24 tiam la komunumo devas ju�i inter la batinto kaj la ven�anto de la sango la� �i tiuj le�oj;
25 kaj la komunumo devas savi la mortiginton el la mano de la ven�anto de la sango, kaj la komunumo revenigos lin en lian urbon de rifu�o, kien li forkuris; kaj li devas lo�i tie �is la morto de la granda pastro, kiu estas oleita per sankta oleo.
26 Sed se la mortiginto eliris el la limoj de sia urbo de rifu�o, kien li forkuris,
27 kaj la ven�anto de la sango trovis lin ekster la limoj de lia urbo de rifu�o kaj la ven�anto de la sango mortigis la mortiginton, tiam li ne estas kulpa pri la sango;
28 �ar en sia urbo de rifu�o li devas resti �is la morto de la granda pastro, kaj post la morto de la granda pastro la mortiginto povas reveni sur la teron de sia poseda�o.
29 Kaj tio estu por vi le�a regulo en viaj generacioj, en �iuj viaj lokoj de lo�ado.
30 �iun, kiu mortigis homon, tiun mortiginton oni devas mortigi, se raportis pri li atestantoj; sed unu atestanto ne sufi�as, por kondamni homon al morto.
31 Ne prenu ela�eton pro animo de mortiginto, kiu estas malbonagulo mortiginda; oni devas lin mortigi.
32 Kaj ne prenu ela�eton pro homo, kiu forkuris en urbon de rifu�o, ke li povu reveni kaj lo�i sur sia tero anta� la morto de la pastro.
33 Kaj ne malhonoru la teron, sur kiu vi estos, �ar sango malhonoras la teron, kaj nur per la sango de tiu, kiu ver�is sangon, la tero povas puri�i de la sango, kiu estas ver�ita sur �i.
34 Kaj ne malpurigu la landon, en kiu vi lo�as kaj en kies mezo Mi restas; �ar Mi, la Eternulo, restas inter la Izraelidoj.

1 Kaj aliris la familiestroj de la familio de Gilead, filo de Ma�ir, filo de Manase, el la familioj de la Jozefidoj, kaj ekparolis anta� Moseo kaj anta� la eminentuloj, la familiestroj de la Izraelidoj;
2 kaj ili diris: Al nia sinjoro la Eternulo ordonis disdoni la teron kiel poseda�on per loto al la Izraelidoj, kaj al nia sinjoro la Eternulo ordonis doni la parton de nia frato Celof�ad al liaj filinoj.
3 Sed se ili fari�os edzinoj de iu el la filoj de alia tribo de la Izraelidoj, tiam ilia poseda�o estos forprenita el la poseda�o de niaj patroj, kaj ali�os al la poseda�o de tiu tribo, al kiu ili ekapartenos, kaj el nia lote ricevita poseda�o �i estos forprenita.
4 Kaj kiam e� estos jubilea jaro �e la Izraelidoj, ilia poseda�o restos aligita al la poseda�o de tiu tribo, al kiu ili apartenos; kaj el la poseda�o de la tribo de niaj patroj ilia poseda�o restos forprenita.
5 Tiam Moseo donis ordonon al la Izraelidoj la� la instrukcio de la Eternulo, dirante: Prave parolas la tribo de la Jozefidoj.
6 Jen kion ordonis la Eternulo koncerne la filinojn de Celof�ad: Ili povas fari�i edzinoj de tiuj, kiuj pla�os al ili, sed nur en familio el la tribo de siaj patroj ili edzini�u;
7 por ke ne transiru hereda poseda�o de la Izraelidoj el unu tribo en alian tribon, �ar �iu el la Izraelidoj devas resti fortike �e la poseda�o de la tribo de liaj patroj.
8 Kaj �iu filino, kiu heredas poseda�on en la triboj de la Izraelidoj, devas edzini�i kun iu el la familioj de la tribo de �ia patro, por ke la Izraelidoj heredu �iu la poseda�on de siaj patroj;
9 kaj por ke poseda�o ne transiru el unu tribo en alian tribon, sed �iu tribo de la Izraelidoj restu fortike �e sia poseda�o.
10 Kiel la Eternulo ordonis al Moseo, tiel faris la filinoj de Celof�ad;
11 kaj Ma�la, Tirca kaj �ogla kaj Milka kaj Noa, la filinoj de Celof�ad, edzini�is kun filoj de siaj onkloj.
12 En la familioj de la filoj de Manase, filo de Jozef, ili edzini�is, kaj ilia poseda�o restis en la tribo de la familio de ilia patro.

13 Tio estas la ordonoj kaj la le�oj, kiujn la Eternulo donis per Moseo al la Izraelidoj en la stepoj de Moab, �e la Jeri�a Jordan.