LA PSALMARO

LIBRO UNUA

1 Feli�a estas la homo, kiu ne iras la� konsilo de malpiuloj, Nek staras sur vojo de pekuloj, Nek sidas en kunsido de blasfemantoj;
2 Sed li nur havas deziron por la le�o de la Eternulo, Kaj pri Lia le�o li pensas tage kaj nokte.
3 Kaj li estos kiel arbo, plantita apud akvaj torentoj, Donanta sian frukton en sia tempo, Kaj kies folio ne velkas; Kaj en �io, kion li faras, li sukcesos.
4 Ne tiel estas la malpiuloj; Sed ili estas kiel grenventuma�o, kiun disblovas la vento.
5 Tial ne staros fortike la malpiuloj �e la ju�o, Nek la pekuloj en societo de piuloj.
6 �ar la Eternulo konas la vojon de piuloj; Sed la vojo de malpiuloj pereos.

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vana�on?
2 Levi�as re�oj de la tero, Kaj eminentuloj konsili�as kune, Kontra� la Eternulo kaj kontra� Lia sanktoleito, dirante:
3 Ni dis�iru iliajn ligilojn, Kaj ni de�etu de ni iliajn �nurojn!

4 La lo�anta en la �ielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.
5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:
6 Mi starigis ja Mian re�on Super Cion, Mia sankta monto.

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodia� Mi vin naskis.
8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.
9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

10 Kaj nun, ho re�oj, prudenti�u; Instrui�u, ju�istoj de la tero!
11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj �oju kun tremo.
12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, �ar balda� ekbrulos Lia kolero. Feli�aj estas �iuj, kiuj fidas Lin.

Psalmo de David, kiam li forkuris de sia filo Ab�alom.

1 Ho Eternulo, kiel multaj estas miaj premantoj, Multaj levi�is kontra� mi!
2 Multaj diradas pri mia animo: Ne ekzistas por li savo de Dio. Sela.
3 Sed Vi, ho Eternulo, estas �ildo por mi, Mia honoro kaj levanto de mia kapo.
4 Per mia vo�o mi vokas al la Eternulo, Kaj Li respondas al mi de Sia sankta monto. Sela.
5 Mi ku�i�as kaj endormi�as, Kaj mi veki�as, �ar la Eternulo min subtenas.
6 Mi ne timas miriadojn da kontra�uloj, Kiuj estas �irka� mi.
7 Levi�u, ho Eternulo, savu min, mia Dio; �ar Vi frapis al �iuj miaj malamikoj la vangojn, La dentojn de la malpiuloj Vi frakasis.
8 �e la Eternulo estas la savo; Super Via popolo estu Via beno. Sela.

Al la �orestro. Por kordaj instrumentoj. Psalmo de David.

1 Kiam mi vokas, respondu al mi, justa mia Dio! En premo Vi liberigas min; Korfavoru min, kaj a�skultu mian pre�on.
2 Homidoj, �is kiam mia honoro estos malhonorata? �is kiam vi amos vanta�on kaj celos malveron? Sela.
3 Sciu do, ke la Eternulo apartigis la piulon por Si; La Eternulo a�das, kiam mi vokas al Li.
4 Tremu, kaj ne peku; Meditu en viaj koroj, sur viaj ku�ejoj, kaj estu fortikanimaj. Sela.
5 Oferdonu oferojn piajn, Kaj fidu la Eternulon.
6 Multaj diradas: Kiu montros al ni bonon? Direktu sur nin la lumon de Via viza�o, ho Eternulo!
7 Vi metis �ojon en mian koron, pli ol dum ilia greno kaj ilia mosto plimulti�as.
8 Pace mi ku�i�as kaj tuj endormi�as; �ar Vi, ho Eternulo, lo�igas min sola en sendan�ereco.

Al la �orestro. Por blovaj instrumentoj. Psalmo de David.

1 Miajn vortojn a�skultu, ho Eternulo. Trapenetru miajn pensojn.
2 A�du la vo�on de mia krio, mia Re�o kaj mia Dio; �ar al Vi mi pre�as.
3 Ho Eternulo, matene Vi a�das mian vo�on; Matene mi eldiras mian pre�on al Vi, kaj mi atendas.
4 �ar Vi ne estas tia Dio, kiu amas malpia�on; Malbonulo ne povas gasti �e Vi.
5 Fanfaronuloj ne staros anta� Vi; Vi malamas �iujn, kiuj faras malbonon.
6 Vi pereigas tiujn, kiuj parolas malveron; Sangavidan kaj malican la Eternulo abomenas.
7 Kaj mi, pro Via granda favoro, eniros en Vian domon; Mi klini�os en Via sankta templo kun respektego al Vi.
8 Ho Eternulo, gvidu min la� Via justeco; Pro miaj insidantoj ebenigu anta� mi Vian vojon.
9 �ar ne ekzistas vero en ilia bu�o; En ilia interno estas malvirteco; Malfermita tombo estas ilia gor�o; Per sia lango ili hipokritas.
10 Montru ilian kulpon, ho Dio, Ke ili falu per siaj intencoj; Pro iliaj multaj krimoj �etu ilin malsupren, �ar ili ribelis kontra� Vi.
11 Kaj ek�ojos �iuj, kiuj fidas Vin; Ili eterne estos gajaj, kaj Vi ilin favoros; Kaj triumfos pri Vi tiuj, kiuj amas Vian nomon.
12 �ar Vi, ho Eternulo, benas piulon; Kiel per �ildo Vi �irka�defendas lin per favoro.

Al la �orestro. Por kordaj instrumentoj, por basuloj. Psalmo de David.

1 Ho Eternulo, ne en Via kolero min ripro�u, Kaj ne en Via furiozo min punu.
2 Korfavoru min, ho Eternulo, �ar mi senforti�is; Sanigu min, ho Eternulo, �ar ektremis miaj ostoj.
3 Kaj mia animo forte ektremis; Kaj Vi, ho Eternulo, �is kiam?
4 Returnu Vin, ho Eternulo, savu mian animon; Helpu min pro Via favorkoreco.
5 �ar en la morto ne ekzistas memoro pri Vi; En �eol, kiu gloros Vin?
6 Mi laci�is de mia �emado; �iun nokton mi priver�as mian liton; Per miaj larmoj mi malsekigas mian ku�ejon.
7 Seki�is de mal�ojo mia viza�o, Maljuni�is de �iuj miaj premantoj.
8 Fori�u de mi, �iuj, kiuj faras malbonon; �ar a�dis la Eternulo la vo�on de mia ploro.
9 A�dis la Eternulo mian peton; La Eternulo akceptos mian pre�on.
10 Hontigitaj kaj tre teruritaj estos �iuj miaj malamikoj; Ili forturni�os kaj tuj estos hontigitaj.

Senkulpi�o de David, kiun li kantis al la Eternulo pri Ku�, la Benjamenido.

1 Ho Eternulo, mia Dio, �e Vi mi rifu�as; helpu min kontra� �iuj miaj persekutantoj, kaj savu min,
2 Por ke oni ne el�iru, kiel leono, mian animon, �in dis�irante, dum neniu savas.
3 Ho Eternulo, mia Dio! se mi faris �i tion, Se ekzistas maljusteco en miaj manoj,
4 Se al mia amiko mi pagis per malbono, A� se mi difektis tiun, kiu premis min senka�ze:
5 Tiam malamiko persekutu mian animon, Li atingu kaj enpremu mian vivon en la teron, Kaj mian honoron li metu en la polvon. Sela.
6 Stari�u, ho Eternulo, en Via kolero, Levi�u super la furiozon de miaj premantoj; Kaj veki�u por mi, Vi, kiu ordonis fari ju�on.
7 Kaj amaso da popoloj Vin �irka�os; Kaj super ili reiru supren.
8 La Eternulo ju�as popolojn. Ju�u min, ho Eternulo, la� mia justeco kaj la� mia pieco.
9 Fini�u la malboneco de malpiuloj, kaj Vi subtenu justulon, Vi, kiu esploras korojn kaj interna�ojn, justa Dio!
10 Mia �ildo estas �e Dio, Kiu savas piajn korojn.
11 Dio estas ju�anto justa, Kaj Dio minacanta �iutage.
12 Se oni ne re�usti�as, Li akrigas Sian glavon, Stre�as Sian pafarkon kaj direktas �in.
13 Kaj Li pretigas por �i mortigilojn, Siajn sagojn Li faras bruligaj.
14 Jen tiu gravedi�is per malbono, Portis en si malicon, kaj naskis mensogon.
15 Li fosis kavon kaj profundigis �in, Kaj li falis en la kavon, kiun li pretigis.
16 Lia malico refalos sur lian kapon, Kaj sur lian verton falos lia krimo.
17 Mi gloros la Eternulon pro Lia justeco, Kaj kantos la nomon de la Eternulo Plejalta.

Al la �orestro. Por la gitito. Psalmo de David.

1 Ho Eternulo, nia Sinjoro, Kiel majesta estas Via nomo sur la tuta tero! Vi levis Vian gloron super la �ielon.
2 Per la bu�o de junaj infanoj kaj su�infanoj Vi fondis al Vi potencon kontra� Viaj malamikoj, Por kvietigi la malamikon kaj la ven�emulon.
3 Kiam mi rigardas Vian �ielon, la faron de Viaj fingroj, La lunon kaj la stelojn, kiujn Vi estigis:
4 Kio estas homo, ke Vi lin memoras? Kio estas homido, ke Vi pensas pri li?
5 Vi malaltigis lin malmulte anta� Dio; Per honoro kaj beleco Vi lin kronis.
6 Vi faris lin reganto super la farita�oj de Viaj manoj; �ion Vi metis sub liajn piedojn:
7 �afojn kaj bovojn �iujn Kaj anka� la sova�ajn bestojn,
8 La birdojn de la �ielo kaj la fi�ojn de la maro, �ion, kio iras la vojojn de la maroj.
9 Ho Eternulo, nia Sinjoro, Kiel majesta estas Via nomo sur la tuta tero!

Al la �orestro. Por mut-labeno. Psalmo de David.

1 Mi gloros Vin, ho Eternulo, per mia tuta koro; Mi rakontos �iujn Viajn mirinda�ojn.
2 Mi �ojos kaj triumfos pro Vi; Mi kantos Vian nomon, ho Vi Plejalta.
3 �ar miaj malamikoj turni�as malanta�en, Ili falas kaj pereas anta� Vi.
4 �ar Vi faris por mi ju�on kaj plenumon de le�o; Vi sidi�is sur la trono, Vi justa ju�anto.
5 Vi indignis kontra� la popoloj, Vi pereigis malpiulojn, Ilian nomon Vi ekstermis por �iam kaj eterne.
6 La malamikoj malaperis, ruini�is por �iam; Iliajn urbojn Vi renversis, La memoro pri ili pereis kune kun ili.
7 Sed la Eternulo restas eterne, Li pretigis Sian tronon por ju�o.
8 Kaj Li ju�os la mondon kun justeco, Li plenumos le�ojn inter la popoloj kun senpartieco.
9 Kaj la Eternulo estos rifu�o por la premato, Rifu�o en la tempo de mizero.
10 Kaj esperos al Vi tiuj, kiuj konas Vian nomon, �ar Vi ne forlasas tiujn, kiuj ser�as Vin, ho Eternulo.
11 Kantu al la Eternulo, kiu lo�as sur Cion, Rakontu inter la popoloj Liajn farojn.
12 �ar ven�ante por la sango, Li memoras pri ili, Li ne forgesas la krion de malfeli�uloj.
13 Estu favora al mi, ho Eternulo; Vidu, kion mi suferas de miaj malamikoj, Vi, kiu suprenlevas min el la pordegoj de la morto,
14 Por ke mi rakontu Vian tutan gloron En la pordegoj de la filino de Cion Kaj mi �oju pro Via savo.
15 Eni�is la popoloj en la kavon, kiun ili elfosis; En la reton, kiun ili metis, enkapti�is ilia piedo.
16 Oni ekkonas la Eternulon la� la ju�o, kiun Li faris; Per la faroj de siaj manoj estas kaptita la malpiulo. Higajon. Sela.

17 La malbonuloj reiru en �eolon, �iuj popoloj, kiuj forgesas Dion.
18 �ar ne por �iam malri�ulo estos forgesita, Kaj la espero de mizeruloj ne pereos por eterne.
19 Levi�u, ho Eternulo, ke homoj ne tro forti�u; La popoloj estu ju�ataj anta� Via viza�o.
20 Metu, ho Eternulo, timon sur ilin, La popoloj sciu, ke ili estas homoj. Sela.

1 Kial, ho Eternulo, Vi staras malproksime? Kial Vi ka�as Vin en la tempo de la mizero?
2 Pro la malhumileco de malbonulo suferas malri�ulo; Ili kapti�u per la artifikoj, kiujn ili elpensis.
3 �ar malbonulo fanfaronas pri la kapricoj de sia animo; Rabanto forlasas, mal�atas la Eternulon.
4 Malpiulo en sia malhumileco ne esploras; En �iuj liaj pensoj Dio ne ekzistas.
5 Li �iam iras forte la� siaj vojoj; Viaj ju�oj estas tro alte super li; �iujn siajn malamikojn li forspitas.
6 Li diris en sia koro: Mi ne �anceli�os, De generacio al generacio neniam estos al mi malbone.
7 Lia bu�o estas plena de malbenado, trompo, kaj malico; Sub lia lango estas suferigo kaj malvero.
8 Inside li sidas en la vila�oj; Ka�e li mortigas senkulpulon; Liaj okuloj spionas malri�ulon.
9 Li sidas inside en ka�ita loko, kiel leono en la kaverno; Li insidas, por kapti malri�ulon; Kaj li kaptas malri�ulon, tirante lin en sian reton.
10 Li insidas, alpremi�as, Kaj la malri�ulo falas en liajn fortajn ungegojn.
11 Li diras en sia koro: Dio forgesis, Li kovras Sian viza�on, Li neniam vidos.
12 Levi�u, ho Eternulo; ho Dio, levu Vian manon; Ne forgesu mizerulojn.
13 Por kio malpiulo mal�atas Dion, Kaj diras en sia koro, ke Vi ne postulos respondon?
14 Vi vidas ja, �ar mizerojn kaj suferojn Vi rigardas, por redoni la� Via forto. Al Vi fordonas sin malri�ulo; Por orfo Vi estas helpanto.
15 Rompu la brakon de malpiulo kaj malbonulo, Por ke e� ser�ante lian malbonon, oni �in ne trovu.
16 La Eternulo estas Re�o por eterne kaj �iam, Pereis la idolistoj de Lia tero.
17 Deziron de humiluloj Vi a�das, ho Eternulo; Vi fortigas ilian koron, Vi atentigas Vian orelon,
18 Por doni ju�on al orfo kaj premato, Por ke oni �esu peli homon de la tero.

Al la �orestro. De David.

1 �e la Eternulo mi rifu�as. Kial vi diras al mia animo: Flugu kiel birdo sur vian monton?
2 �ar jen la malbonuloj stre�is pafarkon, Almetis sagon sian al la tendeno, Por pafi ka�e kontra� la honestajn korojn.
3 Kiam la fundamentoj estas detruitaj, Kion povas fari la justulo?
4 La Eternulo estas en Sia sankta templo; La trono de la Eternulo estas en la �ielo; Liaj okuloj vidas, Liaj palpebroj esploras la homidojn.
5 La Eternulo elprovas justulon; Sed malpiulon kaj perfortemulon Lia animo malamas.
6 Sur la malpiulojn Li pluvigos brulantajn karbojn, fajron kaj sulfuron; Brula vento estos kaliko, destinita por ili.
7 �ar la Eternulo estas justa, Li amas justecon; La piulo vidos Lian viza�on.

Al la �orestro. Por basuloj. Psalmo de David.

1 Helpu, ho Eternulo, �ar malaperis piuloj Kaj malofti�is fideluloj inter la homidoj.
2 Malveron ili parolas unuj al aliaj, Vortojn flatajn el koro hipokrita.
3 La Eternulo ekstermu �iun flatan bu�on Kaj langon fanfaronantan,
4 Tiujn, kiuj diras: Per nia lango ni venkos, Nia bu�o estas kun ni; kiu estas sinjoro super ni?
5 �ar prematoj estas ruinigataj kaj malfeli�uloj �emas, Tial nun Mi Min levos, diras la Eternulo; Mi donos savon al tiuj, kiuj sopiras pri �i.
6 La paroloj de la Eternulo estas paroloj puraj, Ar�ento, purigita en tera fandujo kaj sepfoje refandita.
7 Vi, ho Eternulo, konservos ilin, Vi gardos nin kontra� �i tiu generacio por eterne.
8 �irka�e aperas multe da malpiuloj, Kiam malnobleco alti�as inter la homidoj.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 �is kiam, ho Eternulo, Vi tute forgesos pri mi? �is kiam Vi ka�os Vian viza�on anta� mi?
2 �is kiam mi havos zorgojn en mia animo Kaj sopirojn en mia koro �iutage? �is kiam mia malamiko estos supre super mi?
3 Rigardu kaj a�du min, ho Eternulo, mia Dio; Lumigu miajn okulojn, ke mi ne ekdormu per morto;
4 Ke ne diru mia malamiko: Mi lin venkis; Ke ne �oju miaj premantoj, se mi falos.
5 Sed mi esperas al Via favorkoreco; Mia koro �ojas pro Via savo.
6 Mi kantos al la Eternulo, �ar Li faris al mi bonon.

Al la �orestro. De David.

1 La sensa�ulo diris en sia koro: Dio ne ekzistas. Ili senta�gi�is, ili abomeni�is pro siaj faroj; Ekzistas neniu, kiu faras bonon.
2 La Eternulo el la �ielo ekrigardis la homidojn, Por vidi, �u ekzistas prudentulo, kiu ser�as Dion.
3 �iuj devoji�is, �iuj malvirti�is; Ekzistas neniu, faranta bonon, ne ekzistas e� unu.
4 �u ne prudenti�os �iuj, kiuj faras malbonon, Kiuj man�as mian popolon, kiel oni man�as panon, Kaj kiuj ne vokas al la Eternulo?
5 Tie ili forte ektimis, �ar Dio estas en la generacio de la justuloj.
6 Vi malhonoris la konsilon de malri�ulo, Sed la Eternulo estas lia rifu�ejo.
7 Ho, ke venu el Cion savo al Izrael! Kiam la Eternulo revenigos Sian forkaptitan popolon, Tiam triumfos Jakob kaj �ojos Izrael.

Psalmo de David.

1 Ho Eternulo, kiu povas gasti en Via tendo? Kiu povas lo�i sur Via sankta monto?
2 Tiu, kiu vivas honeste, agas juste, Kaj parolas veron el sia koro;
3 Kiu ne kalumnias per sia lango, Ne faras malbonon al sia kunulo, Kaj ne �etas malhonoron sur sian proksimulon;
4 Kiu abomenas malnoblulon Kaj estimas la respektantojn de la Eternulo, Kiu faris �uron malprofite por si kaj �in ne rompas;
5 Kiu sian monon ne donas procentege, Kaj suba�etajn donacojn kontra� senkulpulo ne akceptas. Kiu tiel agas, tiu neniam falos.

Verko de David.

1 Gardu min, ho Dio, �ar mi rifu�as �e Vi.
2 Mi diris al la Eternulo: Vi estas mia Sinjoro; Mi ne havas alian bonon krom Vi.
3 Al la sanktuloj, kiuj estas sur la tero, Kaj al la majestuloj iras mia tuta deziro.
4 Multi�os la mal�ojoj de tiuj, kiuj sekvis alian; Mi ne ver�os iliajn sangajn ver�oferojn Kaj ne metos iliajn nomojn en mian bu�on.
5 La Eternulo estas mia sorta parto kaj kaliko; Vi subtenas mian sorton.
6 Loto agrabla trafis min, �arma estas mia heredo.
7 Mi gloras la Eternulon, kiu konsilas min; E� en la nokto instruas min mia interna�o.
8 �iam mi vidas la Eternulon anta� mi; �ar Li estas �e mia dekstra mano, mi ne falos.
9 Tial �ojas mia koro, ravi�as mia animo; E� mia karno ripozas senzorge.
10 �ar Vi ne lasos mian animon al �eol; Vi ne permesos, ke Via sanktulo forputru.
11 Vi konigos al mi la vojon de la vivo; Multe da �ojoj estas anta� Vi, �armoj estas en Via dekstra mano eterne.

Pre�o de David.

1 A�skultu, ho Eternulo, la justulon, atentu mian krion, Donu orelon al mia pre�o el ne malsincera bu�o.
2 De Vi venos mia ju�o; Viaj okuloj rigardos la veremecon.
3 Vi esploras mian koron, ekzamenas �in en la nokto; Vi elprovas min, Kaj Vi trovas nenion, kion mi intencus, Sed kio ne volus eliri el mia bu�o.
4 Pri homaj faroj, konforme al la vortoj el Via bu�o, Mi gardis min de vojoj kontra�le�aj.
5 Miaj pa�oj tuj sekvas en Viaj postesignoj, miaj piedoj ne �anceli�as.
6 Mi vokas al Vi, �ar Vi respondos al mi, ho Dio; Klinu al mi Vian orelon kaj a�du mian parolon.
7 Montru Vian mirindan favorkorecon, Vi, kiu per Via dekstra mano helpas la fidantojn kontra� la atakantoj.
8 Gardu min kiel la pupilon de la okulo, Per la ombro de Viaj flugiloj ka�u min
9 De la malbonuloj, kiuj atakas min, De miaj malamikoj, kiuj �irka�e insidas kontra� mia animo.
10 Sian koron ili fermis, Per sia bu�o ili parolas fiere.
11 Kien ni iras, ili nin �irka�as; Siajn okulojn ili direktas, por �eti nin sur la teron.
12 Li similas leonon, kiu avidas akiron, Kaj leonidon, kiu sidas en ka�ita loko.
13 Levi�u, ho Eternulo, anta�venu kaj renversu lin; Savu mian animon kontra� la malbonulo per Via glavo,
14 Kontra� la homoj, ho Eternulo, per Via mano, Kontra� la homoj de �i tiu mondo, kiuj havas sian parton en la nuna vivo, Kaj kies ventron Vi plenigis per Viaj trezoroj, Ke iliaj filoj estos sataj kaj ili lasos resta�on por siaj infanoj.
15 Kaj mi en pieco rigardos Vian viza�on; Veki�ante, mi sati�os per Via bildo.

Al la �orestro. De la sklavo de la Eternulo, David, kiu eldiris al la Eternulo la vortojn de �i tiu kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de �iuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul. Kaj li diris:

1 Mi varmege Vin amas, ho Eternulo, mia forteco!
2 La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortika�o, kaj mia Savanto, Mia Dio, mia forta Roko, kiun mi fidas, Mia �ildo kaj la korno de mia savo, mia rifu�ejo.
3 Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi savi�as de miaj malamikoj.
4 �irka�is min la ondoj de la morto, Kaj torentoj pereigaj min teruris;
5 La �nuroj de �eol min �irka�is, La retoj de la morto min atingis.
6 En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi kriis; El Sia templo Li a�dis mian vo�on, Kaj mia krio al Li atingis Liajn orelojn.
7 Ektremis kaj ekskui�is la tero, La fundamentoj de la montoj ekmovi�is Kaj ek�anceli�is, �ar Li koleris.
8 Levi�is fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia bu�o; Karboj ekflamis de �i.
9 Li klinis la �ielon kaj iris malsupren; Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.
10 Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li porti�is sur la flugiloj de la vento.
11 El la mallumo Li faris al Si kovron, Tendon Li faris �irka� Si el la mallumo de la akvo, densaj nuboj.
12 De la brilo anta� Li, tra Liaj densaj nuboj, Flugis hajlo kaj brulantaj karboj.
13 Kaj la Eternulo ektondris en la �ielo, Kaj la Plejaltulo a�digis Sian vo�on; Hajlon kaj brulantajn karbojn.
14 Li �etis Siajn sagojn, kaj dispelis ilin; �etis multajn fulmojn, kaj konfuzis ilin.
15 Kaj malkovri�is la ku�ujoj de la akvoj, Kaj nudi�is la fundamentoj de la universo, De Via minaca vo�o, ho Eternulo, De la kolera spirado de Via nazo.
16 Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;
17 Li savas min de mia potenca malamiko, Kaj de miaj malamantoj, �ar ili estas pli fortaj ol mi.
18 Ili atingis min en la tago de mia malfeli�o; Sed la Eternulo fari�is mia subteno.
19 Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, �ar Li estas favora al mi.
20 La Eternulo rekompencas min la� mia justeco; La� la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.
21 �ar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon anta� mia Dio.
22 �ar �iuj Liaj le�oj estis anta� mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.
23 Mi estis senkulpa anta� Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.
24 Kaj la Eternulo rekompencis min la� mia justeco, La� la pureco de miaj manoj anta� Liaj okuloj.
25 Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia,
26 Kun purulo Vi agas la� lia pureco, Kaj kun maliculo la� lia maliceco.
27 �ar humilan popolon Vi helpas, Sed altajn okulojn Vi malaltigas.
28 �ar Vi lumigas mian lumilon; La Eternulo, mia Dio, lumigas mian mallumon.
29 �ar kun Vi mi forkurigas militistaron, Kaj kun mia Dio mi transsaltas muron.
30 La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas �ildo por �iuj, kiuj Lin fidas.
31 �ar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?
32 Tiu Dio, kiu �irka�zonas min per forto Kaj perfektigas mian vojon;
33 Kiu similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj alta�oj;
34 Kiu instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn stre�i kupran pafarkon.
35 Vi donis al mi la �ildon de Via savo; Kaj Via dekstra mano subtenas min, Kaj Via favoro min grandigas.
36 Vi lar�igas mian pa�on sub mi, Por ke ne �anceli�u miaj piedoj.
37 Mi persekutas miajn malamikojn, kaj mi atingas ilin; Kaj mi ne revenas, �is mi ilin pereigas.
38 Mi ilin frakasas, ke ili ne povas plu levi�i; Ili falas sub miajn piedojn.
39 Vi �irka�zonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi �etas sub min.
40 Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.
41 Ili krias, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.
42 Mi disflugigas ilin, kiel polvon la� la vento; Kiel stratan koton mi ilin for�etas.
43 Vi savas min de popola tumulto; Vi faras min �efo de la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.
44 Per atentaj oreloj ili obeas min; Aligentuloj respektegas min.
45 Aligentuloj senforti�as, Kaj kuras terurite el siaj fortika�oj.
46 Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Kaj alte glorata estu la Dio de mia savo:
47 Tiu Dio, kiu donas al mi ven�on Kaj submetas al mi popolojn,
48 Kiu savas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.
49 Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.
50 Li donas grandan helpon al Sia re�o, Kaj faras favora�on al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 La �ieloj rakontas la gloron de Dio, Kaj la farojn de Liaj manoj raportas la �iela firma�o.
2 Tago al tago transdonas diron, Kaj nokto al nokto faras sciigon.
3 Sen parolo kaj sen vortoj; Oni ne a�das ilian vo�on.
4 Tra la tuta mondo iras ilia ordono, Kaj �is la fino de la universo iras iliaj vortoj; Por la suno Li aran�is tendon inter ili.
5 Kaj �i eliras kiel fian�o el sia baldakeno, �ojas kiel heroo, trakuranta sian vojon.
6 Sur unu rando de la �ielo estas �ia levi�o, Kaj �ia rondiro estas �is aliaj randoj; Kaj nenio ka�i�as anta� �ia varmego.

7 La instruo de la Eternulo estas perfekta, �ojigas la animon; La atesto de la Eternulo estas certa, �i sa�igas sensa�ulon.
8 La ordonoj de la Eternulo estas justaj, �ojigas la koron; La ordondiro de la Eternulo estas klara, faras lumon anta� la okuloj.
9 La timo anta� la Eternulo estas pura, restas eterne; La ju�oj de la Eternulo estas veraj, kaj �iuj estas justaj.
10 Ili estas pli dezirindaj, ol oro kaj ol multe da plej pura oro; Ili estas pli dol�aj, ol mielo kaj �elaraj mielgutoj.
11 Anka� Via sklavo instrui�is per ili; Kiu ilin observas, tiu havas grandan rekompencon.
12 Kiu scias siajn erarojn? Purigu min de eraroj ka�itaj.
13 Anka� de intencaj eraroj detenu Vian sklavon, Ke ili ne regu super mi. Tiam mi estos perfekta, kaj pura de granda peko.
14 Akceptu favore la vortojn el mia bu�o kaj la parolon de mia koro anta� Vi, Ho Eternulo, mia Roko kaj mia Liberiganto.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 La Eternulo a�skultu vin en tago de mizero; Defendu vin la nomo de Dio de Jakob.
2 Li sendu al vi helpon el la sanktejo, Kaj el Cion Li vin fortigu.
3 Li rememoru �iujn viajn oferdonojn, Kaj via brulofero aperu grasa anta� Li. Sela.
4 Li donu al vi tion, kion deziras via koro; Kaj �iujn viajn intencojn Li plenumu.
5 Ni estos gajaj pro Via venko, Kaj pro la nomo de nia Dio ni levos standardon. La Eternulo plenumu �iujn viajn petojn.
6 Nun mi ekscias, ke la Eternulo savas Sian sanktoleiton; Li a�skultas lin el Sia sankta �ielo, Forte savas lin per Sia dekstra mano.
7 Unuj fidas veturilojn, aliaj �evalojn; Sed ni alvokas la nomon de la Eternulo, nia Dio.
8 Ili �anceli�as kaj falas, Kaj ni staras kaj tenas nin forte.
9 Ho Eternulo, savu; La Re�o respondu al ni, kiam ni vokas al Li.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 Ho Eternulo, pro Via forto �ojas la re�o, Kaj pro Via helpo kiel forte li triumfas!
2 Kion lia koro deziris, tion Vi donis al li; Kaj la peton de lia bu�o Vi ne rifuzis. Sela.
3 Vi anta�venas al li kun beno de bono; Vi metis sur lian kapon kronon el pura oro.
4 Vivon li petis de Vi; Kaj Vi donis al li longan vivon por �iam kaj eterne.
5 Granda estas lia honoro pro Via helpo; Gloron kaj majeston Vi metis sur lin.
6 Vi donas al li eternajn benojn; Vi gajigas lin per �ojo anta� Via viza�o.
7 �ar la re�o fidas la Eternulon, Kaj pro favoro de la Plejaltulo li ne falos.
8 Trovos Via mano �iujn Viajn malamikojn, Via dekstra trovos Viajn malamantojn.
9 Vi similigos ilin al brulanta forno, kiam Vi koleros; La Eternulo englutos ilin per Sia kolero, Kaj fajro ilin forman�os.
10 Ilian naskitaron Vi ekstermos de sur la tero, Kaj ilian semon el inter la homidoj.
11 �ar ili preparis malbonon por Vi, Pripensis atencon, sed ne povis �in plenumi.
12 Vi devigos ilin turni al Vi la dorson, Viajn tendenojn Vi direktos kontra� iliajn viza�ojn.
13 Levi�u, ho Eternulo, en Via forto; Ni kantos kaj gloros Vian potencon.

Al la �orestro. Por ario: Matenkrepuska Cervino. Psalmo de David.

1 Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?
2 Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.
3 Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu lo�as inter la glorado de Izrael.
4 Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.
5 Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.
6 Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.
7 �iuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la bu�on, balancas la kapon, dirante:
8 Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.
9 Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.
10 Al Vi mi estis �etita de post la momento de mia naski�o; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.
11 Ne malproksimi�u de mi, �ar malfeli�o estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.
12 �irka�is min multaj bovoj, Fortaj bovoj Ba�anaj stari�is �irka� mi.
13 Ili malfermegis kontra� mi siajn bu�ojn, Kiel leono �iranta kaj krieganta.
14 Kiel akvo mi disver�i�is, Kaj disi�is �iuj miaj ostoj; Mia koro fari�is kiel vakso, Fandi�is en mia interno.
15 Mia forto elseki�is kiel peco da poto; Mia lango alglui�is al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.
16 �ar �irka�is min hundoj; Amaso da malbonuloj staras �irka� mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.
17 Mi povas kalkuli �iujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.
18 Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.
19 Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimi�u; Mia forto, rapidu, por helpi min.
20 Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.
21 Savu min de bu�o de leono, Kaj helpu min kontra� kornoj de bubaloj.

22 Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.
23 Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.
24 �ar Li ne mal�atis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne ka�is anta� li Sian viza�on; Sed a�skultis lin, kiam tiu kriis al Li.
25 Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn anta� Liaj respektantoj.
26 La humiluloj man�u kaj sati�u, Gloru la Eternulon Liaj ser�antoj; Via koro vivu eterne.
27 Rememoros kaj revenos al la Eternulo �iuj finoj de la mondo; Kaj klini�os anta� Vi �iuj popolaj familioj.
28 �ar al la Eternulo apartenas la re�ado; Li re�as super la popoloj.
29 Man�os kaj klini�os �iuj grasuloj de la tero; Anta� Li genufleksos �iuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.
30 Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.
31 Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

Psalmo de David.

1 La Eternulo estas mia pa�tisto; mi mankon ne havos.
2 Sur verdaj herbejoj Li ripozigas min, Apud trankvilaj akvoj Li kondukas min.
3 Li kvietigas mian animon; Li kondukas min la� vojo de la vero, pro Sia nomo.
4 E� kiam mi iros tra valo de densa mallumo, Mi ne timos malbonon, �ar Vi estas kun mi; Via bastono kaj apogi�ilo trankviligos min.
5 Vi kovras por mi tablon anta� miaj malamikoj; Vi �miris per oleo mian kapon, mia pokalo estas plenigita.
6 Nur bono kaj favoro sekvos min en la da�ro de mia tuta vivo; Kaj mi restos en la domo de la Eternulo eterne.

Psalmo de David.

1 Al la Eternulo apartenas la tero, kaj �io, kio �in plenigas, La mondo kaj �iuj �iaj lo�antoj.
2 �ar Li sur la maroj �in fondis Kaj sur la akvoj �in fortikigis.
3 Kiu supreniros sur la monton de la Eternulo? Kaj kiu staros �e Lia sankta loko?
4 Tiu, kiu havas purajn manojn kaj senmakulan koron, Kiu ne fordonis sian animon al malvero Kaj ne �uras trompe.
5 Li ricevos benon de la Eternulo, Kaj bonfarojn de Dio, lia savanto.
6 Tio estas la gento de Liaj adorantoj, De la ser�antoj de Via viza�o, ho Dio de Jakob. Sela.

7 Levu, pordegoj, viajn kapojn; Kaj levi�u, pordoj antikvaj, Por ke eniru la Re�o de gloro.
8 Kiu estas tiu Re�o de gloro? La Eternulo forta kaj potenca, La Eternulo, la potenculo de milito.
9 Levu, pordegoj, viajn kapojn; Kaj levi�u, pordoj antikvaj, Por ke eniru la Re�o de gloro.
10 Kiu estas tiu Re�o de gloro? La Eternulo Cebaot, Li estas la Re�o de gloro. Sela.

De David.

1 Al Vi, ho Eternulo, mi levas mian animon.
2 Ho mia Dio, Vin mi fidas; Ne lasu min honti�i; Ne lasu, ke miaj malamikoj moku pri mi.
3 �ar neniu el tiuj, kiuj esperas al Vi, honti�os; Nur tiuj honti�os, kiuj forlasas Vin senpripense.
4 Viajn vojojn, ho Eternulo, montru al mi; Instruu min sekvi Vian iradon.
5 Gvidu min en Via vero kaj lernigu min, �ar Vi estas la Dio, kiu min helpas; Al Vi mi esperas �iun tagon.
6 Rememoru, ho Eternulo, Vian kompatemecon kaj Vian favorkorecon, �ar ili estis de �iam.
7 La pekojn de mia juneco kaj miajn krimojn ne rememoru; La� Via favorkoreco rememoru min, Pro Via boneco, ho Eternulo!
8 Bona kaj justa estas la Eternulo, Tial Li montras al pekantoj la vojon.
9 Li gvidas la humilulojn en justeco, Kaj instruas al la humiluloj Siajn vojojn.
10 �iuj vojoj de la Eternulo estas favorkoreco kaj fideleco al tiuj, Kiuj observas Lian interligon kaj Liajn le�ojn.
11 Pro Via nomo, ho Eternulo, pardonu al mi mian pekon, �ar �i estas granda.
12 Al �iu homo, kiu timas la Eternulon, Li montras la vojon, kiun tiu devas elekti.
13 Lia animo �uos bonon, Kaj liaj idoj posedos la teron.
14 Konfidon de la Eternulo havas Liaj timantoj; Kaj Sian aran�on Li sciigas al ili.
15 Miaj okuloj estas �iam direktitaj al la Eternulo, �ar Li eltiras el reto miajn piedojn.
16 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, �ar mi estas soleca kaj mizera.
17 La suferoj de mia koro estas grandaj; El mia premateco elkonduku min.
18 Rigardu mian suferon kaj mizeron, Kaj pardonu �iujn miajn pekojn.
19 Rigardu, kiel multaj estas miaj malamikoj Kaj per kia kruela malamo ili min malamas.
20 Gardu mian animon kaj savu min; Ne lasu min honti�i, �ar Vin mi fidas.
21 Senkulpeco kaj justeco defendu min, �ar al Vi mi esperas.
22 Liberigu, ho Dio, Izraelon el �iuj liaj suferoj.

De David.

1 Ju�u min, ho Eternulo, �ar mi iris en sincereco kaj la Eternulon mi fidis; Mi ne �anceli�os.
2 Esploru min, ho Eternulo, kaj elprovu min; Refandu mian interna�on kaj mian koron.
3 �ar Via favorkoreco estas anta� miaj okuloj; Kaj mi mar�as en Via vero.
4 Mi ne sidas kun homoj malveremaj, Kaj kun falsemuloj mi ne iros.
5 Mi malamas societon de malbonfarantoj, Kaj kun malpiuloj mi ne sidos.
6 Mi lavas miajn manojn per senkulpeco; Kaj mi movi�as �irka� Via altaro, ho Eternulo,
7 Por a�digi la�te gloradon Kaj famigi �iujn Viajn miraklojn.
8 Ho Eternulo, mi amas la ejon de Via domo, Kaj la lokon, en kiu lo�as Via gloro.
9 Ne pereigu mian animon kune kun la pekuloj, Nek mian vivon kun la sangaviduloj,
10 En kies manoj estas krimo Kaj kies dekstra mano estas plena de suba�etaj donacoj.
11 Kaj mi iras en senkulpeco; Liberigu min kaj korfavoru min.
12 Mia piedo staras sur ebena loko; En kunvenoj mi benos la Eternulon.

De David.

1 La Eternulo estas mia lumo kaj mia savo; kiun mi devas timi? La Eternulo estas la forto de mia vivo; kiu povas min teruri?
2 Kiam alproksimi�os al mi malbonfarantoj, por man�i mian karnon, Miaj kontra�uloj kaj malamikoj, ili surpu�i�os kaj falos.
3 Se elpa�os kontra� min armeo, Mia koro ne ektimos; Se levi�os kontra� min milito, Anka� tiam mi havos fidon.
4 Nur unu aferon mi petas de la Eternulo, nur tion mi deziras: Ke mi restu en la domo de la Eternulo en la da�ro de mia tuta vivo, Por rigardi la �armon de la Eternulo, admiri Lian templon.
5 �ar Li kovros min en Sia kabano en la tago de malbono; Li ka�os min en sekreta loko de Sia tendo; Sur rokon Li levos min.
6 Kaj nun levi�os mia kapo super miajn malamikojn, kiuj min �irka�as; Kaj mi oferfaros en Lia tendo oferojn de danko; Mi kantos kaj gloros la Eternulon.

7 A�skultu, ho Eternulo, mian vo�on, kiam mi vokas; Korfavoru min, kaj respondu al mi.
8 De Vi diris al mi mia koro: Ser�u Mian viza�on. Vian viza�on, ho Eternulo, mi ser�as.
9 Ne ka�u anta� mi Vian viza�on, Ne forpu�u en kolero Vian sklavon; Vi estis mia helpo, Ne forpu�u kaj ne forlasu min, ho Dio de mia savo.
10 �ar mia patro kaj mia patrino min forlasis, Sed la Eternulo min akceptis.
11 Instruu al mi, ho Eternulo, Vian vojon, Kaj konduku min sur �usta irejo, spite miajn insidantojn.
12 Ne fordonu min al la volo de miaj premantoj; �ar stari�is kontra� mi falsaj atestantoj, plenaj de rabemeco.
13 Se mi ne esperus vidi la bonecon de la Eternulo En la lando de vivantoj!
14 Esperu al la Eternulo; Tenu vin forte, forta estu via koro; Jes, esperu al la Eternulo.

De David.

1 Al Vi, ho Eternulo, mi vokas; Mia Roko, ne silentu al mi; Se Vi silentos al mi, mi simili�os al tiuj, Kiuj iras en la tombon.
2 A�skultu la vo�on de mia petego, kiam mi krias al Vi, Kiam mi levas miajn manojn al Via plejsanktejo.
3 Ne kunpereigu min kune kun malpiuloj, kaj kun krimfarantoj, Kiuj parolas pace kun siaj proksimuloj, Dum malbono estas en ilia koro.
4 Redonu al ili la� iliaj faroj kaj la� iliaj malbonaj agoj; La� la faroj de iliaj manoj redonu al ili; Redonu al ili, kion ili meritas.
5 �ar ili ne atentas la agojn de la Eternulo Kaj la farojn de Liaj manoj, Li disbatos ilin kaj ne rekonstruos.

6 Glorata estu la Eternulo, �ar Li a�skultis la vo�on de mia petego.
7 La Eternulo estas mia forto kaj mia �ildo; Lin fidis mia koro, kaj Li helpis min; Tial ek�ojas mia koro, Kaj per mia kanto mi Lin gloros.
8 La Eternulo estas ilia forto, Li estas savanta forto por Sia sanktoleito.
9 Helpu Vian popolon kaj benu Vian heredon, Kaj pa�tu kaj altigu ilin eterne.

Psalmo de David.

1 Tributu al la Eternulo, vi potenculoj, Tributu al la Eternulo honoron kaj forton.
2 Tributu al la Eternulo la honoron de Lia nomo; Klini�u anta� la Eternulo en sankta ornamo.

3 La vo�o de la Eternulo iras super la akvoj; La Dio de gloro tondras, La Eternulo super grandaj akvoj.
4 La vo�o de la Eternulo iras kun forto, La vo�o de la Eternulo iras kun majesto.
5 La vo�o de la Eternulo rompas cedrojn, La Eternulo rompas la cedrojn de Lebanon.
6 Li saltigas ilin kiel bovidon, Lebanonon kaj Sirjonon kiel bubalidon.
7 La vo�o de la Eternulo elhakas fajran flamon.
8 La vo�o de la Eternulo skuas dezerton, La Eternulo skuas la dezerton Kade�.
9 La vo�o de la Eternulo igas cervinojn naski, kaj nudigas arbarojn; Kaj en Lia templo �io parolas pri Lia gloro.

10 La Eternulo regis en la tempo de la diluvo, La Eternulo restos Re�o eterne.
11 La Eternulo donos forton al Sia popolo, La Eternulo benos Sian popolon per paco.

Psalmo-kanto �e ina�guro de la Domo; de David.

1 Mi gloros Vin alte, ho Eternulo, �ar Vi levis min kaj Vi ne lasis miajn malamikojn triumfi super mi.
2 Ho Eternulo, mia Dio, mi vokis al Vi, Kaj Vi min sanigis.
3 Ho Eternulo, Vi ellevis el �eol mian animon; Vi vivigis min, ke mi ne iru en la tombon.
4 Kantu al la Eternulo, ho Liaj piuloj, Kaj gloru Lian sanktan nomon.
5 �ar nur momenton da�ras Lia kolero, Sed tutan vivon da�ras Lia favoro; Vespere povas esti ploro, Sed matene venos �ojego.
6 Kaj mi diris en la tempo de mia feli�o: Mi neniam falos.
7 Ho Eternulo, per Via favoro Vi starigis mian monton fortike; Sed kiam Vi ka�is Vian viza�on, mi konfuzi�is.
8 Al Vi, ho Eternulo, mi vokis, Kaj al la Eternulo mi pre�is:
9 Kion utilos mia sango, se mi iros en la tombon? �u gloros Vin polvo? �u �i a�digos Vian veron?
10 A�skultu, ho Eternulo, kaj korfavoru min; Ho Eternulo, estu helpanto al mi.
11 Vi anstata�igis al mi mian plendon per danco; Vi deprenis de mi mian saka�on kaj zonis min per �ojo,
12 Por ke mia animo kantu al Vi kaj ne silenti�u. Ho Eternulo, mia Dio, eterne mi Vin gloros.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 Vin, ho Eternulo, mi fidas, ke mi neniam estu hontigita; Per Via justeco savu min.
2 Klinu al mi Vian orelon, rapide savu min! Estu por mi forta roko, fortika kastelo, por helpi min.
3 �ar Vi estas mia roko kaj mia kastelo; Kaj pro Via nomo gvidu min kaj konduku min.
4 Eligu min el la reto, kiun ili metis kontra� mi; �ar Vi estas mia fortika�o.
5 En Vian manon mi transdonas mian spiriton; Vi savas min, ho Eternulo, Dio de la vero.
6 Mi malamas la adorantojn de vantaj idoloj, Sed mi fidas la Eternulon.
7 Mi gajas kaj �ojas pro Via favoro; �ar Vi vidis min mizeron, Vi eksciis la suferojn de mia animo,
8 Kaj Vi ne transdonis min en la manon de malamiko, Vi starigis miajn piedojn sur vasta loko.
9 Korfavoru min, ho Eternulo, �ar mi suferas; Malforti�is de mal�ojo mia okulo, mia animo, kaj mia korpo.
10 �ar mia vivo konsumi�is de mal�ojo kaj miaj jaroj de �emado; Mia forto malaperis per mia kulpo, kaj miaj ostoj malforti�is.
11 Per �iuj miaj malamikoj mi fari�is granda hontinda�o por miaj najbaroj Kaj terura�o por miaj konatoj; Kiuj vidas min sur la strato, tiuj forkuras de mi.
12 Oni forgesis pri mi en la koro, kiel pri mortinto; Mi fari�is kiel rompita vazo.
13 �ar mi a�das la insultojn de multaj; �irka�e estas minacoj; Ili kune konspiras kontra� mi, Ili intencas pereigi mian vivon.
14 Sed mi--mi fidas Vin, ho Eternulo; Mi diras: Vi estas mia Dio.
15 En Via mano estas mia sorto; Savu min de la mano de miaj malamikoj kaj persekutantoj.
16 Lumu per Via viza�o al Via sklavo, Helpu min per Via boneco.
17 Ho Eternulo, ne hontigu min, �ar mi vokis al Vi; Hontigitaj estu la malpiuloj, ili silenti�u por �eol.
18 Muti�u la mensogaj bu�oj, Kiuj parolas arogante kontra� piulo, Kun fiero kaj malestimo.
19 Kiel granda estas Via boneco, kiun Vi konservis por tiuj, kiuj Vin timas, Kaj kiun Vi faris anta� la homoj por tiuj, kiuj Vin fidas!
20 Vi kovras ilin per la kovro de Via viza�o kontra� homaj atencoj, Vi ka�as ilin en tendo kontra� malamikaj langoj.
21 Glorata estu la Eternulo, Kiu aperigis al mi mirindan favoron en fortikigita urbo.
22 Kaj mi diris en mia konfuzi�o: Mi estas forpu�ita for de Viaj okuloj; Tamen Vi a�skultis la vo�on de mia pre�o, kiam mi vokis al Vi.
23 Amu la Eternulon, �iuj Liaj piuloj; La fidelulojn la Eternulo gardas, Kaj Li repagas sufi�ege al tiuj, kiuj agas malhumile.
24 Estu kura�aj, kaj forta estu via koro, Vi �iuj, kiuj esperas al la Eternulo!

Instruo de David.

1 Feli�a estas tiu, kies krimo estas pardonita, kies peko estas kovrita.
2 Feli�a estas la homo, al kiu la Eternulo ne kalkulas lian kulpon Kaj en kies spirito estas nenia malvero.
3 Kiam mi silentis, miaj ostoj senforti�is De mia �iutaga ploregado.
4 �ar tage kaj nokte pezis sur mi Via mano; La fre�econ de mia sukoj anstata�is sekeco de somero. Sela.
5 Mian pekon mi konfesis al Vi, kaj mian kulpon mi ne ka�is; Mi diris: Mi konfesos miajn krimojn al la Eternulo; Kaj Vi deprenis la kulpon de mia peko. Sela.
6 Pro tio pre�u anta� Vi �iu piulo en favora tempo, Por ke �e la disver�i�o de grandaj akvoj ili lin ne atingu.
7 Vi estas mia �irmo; Kontra� sufero Vi min gardos, Per kantoj de savo Vi min �irka�os. Sela.
8 Mi prudentigos vin, kaj montros al vi la vojon, kiun vi devas iri; Kun konsiloj Mi direktos sur vin Mian okulon.
9 Ne estu kiel �evalo, kiel senprudenta mulo, Al kiuj oni devas kateni la bu�on per brido kaj bu�peco, Alie ili ne venos al vi.
10 Multajn frapojn havas la malpiulo; Sed kiu fidas la Eternulon, tiun �irka�as favoro.
11 �oju pro la Eternulo, kaj gaju, ho justuloj; Kaj triumfu �iuj, kiuj havas pian koron!

1 �oje kantu, ho piuloj, anta� la Eternulo; Al la justuloj konvenas glorado.
2 Gloru la Eternulon per harpo, Per dekkorda psaltero ludu al Li.
3 Kantu al Li novan kanton, Bone ludu al Li kun trumpetado.
4 �ar �usta estas la vorto de la Eternulo, Kaj �iu Lia faro estas fidinda.
5 Li amas justecon kaj ju�on; La tero estas plena de la boneco de la Eternulo.
6 Per la vorto de la Eternulo esti�is la �ielo; Kaj per la spiro de Lia bu�o esti�is �ia tuta ekzistantaro.
7 Li kolektis kiel en tenujon la akvon de la maro, Li metis la abismojn en konservejojn.
8 Timu la Eternulon la tuta tero; Tremu anta� Li �iuj lo�antoj de la mondo.
9 �ar Li diris, kaj tio fari�is; Li ordonis, kaj tio aperis.
10 La Eternulo neniigas la interkonsenton de la popoloj, Li detruas la intencojn de la nacioj.
11 La decido de la Eternulo restas eterne, La pensoj de Lia koro restas de generacio al generacio.
12 Felica estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo; La gento, kiun Li elektis al Si kiel heredon.
13 El la �ielo la Eternulo rigardas, Li vidas �iujn homidojn.
14 De la trono, sur kiu Li sidas, Li rigardas �iujn, kiuj lo�as sur la tero,
15 Li, kiu kreis la korojn de ili �iuj, Kiu rimarkas �iujn iliajn farojn.
16 La re�on ne helpos granda armeo, Fortulon ne savos granda forto.
17 Vana estas la �evalo por helpo, Kaj per sia granda forto �i ne savos.
18 Jen la okulo de la Eternulo estas sur tiuj, kiuj Lin timas, Kiuj esperas Lian favoron,
19 Ke Li savu de morto ilian animon Kaj nutru ilin en tempo de malsato.
20 Nia animo fidas la Eternulon; Li estas nia helpo kaj nia �ildo.
21 �ar pro Li �ojas nia koro, �ar ni fidas Lian sanktan nomon.
22 Via favoro, ho Eternulo, estu super ni, Kiel ni esperas al Vi.

De David, kiam li �ajnigis sin freneza anta� Abimele�, kaj tiu lin forpelis kaj li foriris.

1 Mi gloros la Eternulon en �iu tempo; �iam la�do por Li estos en mia bu�o.
2 Per la Eternulo glori�as mia animo; La humiluloj a�du kaj �oju.
3 Gloru la Eternulon kun mi, Kaj ni altigu kune Lian nomon.
4 Mi ser�is la Eternulon, kaj Li respondis al mi, Kaj de �iuj miaj dan�eroj Li savis min.
5 Kiuj rigardas al Li, ricevas lumon, Kaj ilia viza�o ne kovri�os per honto.
6 Jen �i tiu mizerulo vokis, kaj la Eternulo a�dis, Kaj de �iuj liaj mizeroj Li savis lin.
7 An�elo de la Eternulo postenas �irka� tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Li ilin savas.
8 Provu kaj vidu, kiel bona estas la Eternulo; Feli�a estas la homo, kiu Lin fidas.
9 Timu la Eternulon, Liaj sanktuloj; �ar nenio mankas al tiuj, kiuj Lin timas.
10 Leonidoj estas senhavaj kaj malsataj; Sed kiuj ser�as la Eternulon, tiuj havas mankon en nenia bono.
11 Venu, infanoj, a�skultu min; Pri timo anta� la Eternulo mi vin instruos.
12 Kiu ajn vi estas, homo, Kiu deziras vivon kaj amas multajn kaj bonajn tagojn:
13 Gardu vian langon kontra� malbono, Kaj vian bu�on kontra� mensoga parolo;
14 Deklini�u de malbono kaj faru bonon, Ser�u pacon kaj �asu �in.
15 La okuloj de la Eternulo estas turnitaj al la piuloj, Kaj Liaj oreloj al iliaj krioj.
16 La viza�o de la Eternulo estas kontra� tiuj, kiuj faras malbonon, Por ekstermi de la tero la memoron pri ili.
17 Oni krias, kaj la Eternulo a�das, Kaj de �iuj iliaj mizeroj Li ilin savas.
18 Proksima estas la Eternulo al tiuj, kies koro estas rompita, Kaj la spirite suferantajn Li helpas.
19 Multaj estas la suferoj de piulo; Sed de �iuj la Eternulo lin savas.
20 Li gardas �iujn liajn ostojn; E� unu el ili ne rompi�os.
21 La malbonulon mortigos la malbono; Kaj la malamantoj de piulo pereos.
22 La Eternulo liberigas la animon de Siaj sklavoj; Kaj ne pereos �iuj, kiuj Lin fidas.

De David.

1 Batalu, ho Eternulo, kontra� tiuj, kiuj batalas kontra� mi; Militu kontra� tiuj, kiuj militas kontra� mi.
2 Prenu �ildon kaj armilojn, Kaj stari�u, por helpi min.
3 Kaj nudigu ponardegon, kaj stari�u kontra� miaj persekutantoj; Diru al mia animo: Via helpo Mi estas.
4 Hontigitaj kaj malhonoritaj estu tiuj, kiuj celas kontra� mia animo; Turni�u reen kaj estu hontigitaj tiuj, kiuj intencas malbonon kontra� mi.
5 Ili estu kiel grenventuma�o anta� vento, Kaj an�elo de la Eternulo ilin forpelu.
6 Ilia vojo estu malluma kaj glitiga, Kaj an�elo de la Eternulo ilin persekutu.
7 �ar sen mia kulpo ili submetis por mi sian reton, Sen mia kulpo ili fosis sub mia animo.
8 Venu sur lin pereo neatendite, Kaj lia reto, kiun li ka�is, kaptu lin; Por pereo li falu en �in.
9 Kaj mia animo �ojos pro la Eternulo, Triumfos pro Lia helpo.
10 �iuj miaj ostoj diros: Ho Eternulo, kiu egalas Vin, Kiu liberigas mizerulon de lia perfortanto, Mizerulon kaj malri�ulon de lia rabanto?
11 Stari�as kontra� mi krimaj atestantoj; Kion mi ne scias, pri tio ili min demandas.
12 Ili pagas al mi malbonon por bono, Atencon kontra� mia animo.
13 Kaj mi dum ilia malsano metis sur min saka�on, Mi turmentis mian animon per fasto, Kaj mi pre�is sincere, kiel pri mi mem.
14 Mi kondutis, kvaza� ili estus miaj amikoj, miaj fratoj; Kiel homo, kiu funebras pri sia patrino, mi profunde mal�ojis.
15 Sed kiam mi difekti�is, ili �ojis, kaj ili kuni�is; Kuni�is kontra� mi la senkoruloj, kiam mi ne atendis: Ili �iris kaj ne �esis.
16 La� la maniero de malpiaj parazitoj, Ili kunfrapis kontra� mi siajn dentojn.
17 Mia Sinjoro! kiel longe Vi tion rigardos? Deturnu mian animon de iliaj atakoj, Mian solan de la leonoj.
18 Mi gloros Vin en granda kunveno, Meze de multe da popolo mi Vin la�dos.
19 Ne �oju pri mi miaj maljustaj malamikoj; Kaj tiuj, kiuj malamas min sen mia kulpo, ne moku per la okuloj.
20 �ar ne pri paco ili parolas, Kaj kontra� la kvietuloj sur la tero ili pripensas malicajn intencojn.
21 Ili lar�e malfermis kontra� mi sian bu�on, Kaj diris: Ha, ha! nia okulo vidis.
22 Vi vidis, ho Eternulo; ne silentu! Mia Sinjoro, ne malproksimi�u de mi.
23 Veki�u kaj levi�u, por fari al mi ju�on, Mia Dio kaj mia Sinjoro, pri mia disputo.
24 Ju�u min la� Via justeco, ho Eternulo, mia Dio; Kaj ili ne �oju pri mi.
25 Ili ne diru en sia koro: Ha, ha! tio estas la� nia deziro; Ili ne diru: Ni lin englutis.
26 Ili estu hontigitaj kaj malhonoritaj �iuj, kiuj �ojas pro mia malfeli�o; Vesti�u per honto kaj malhonoro tiuj, kiuj fanfaronas kontra� mi.
27 Triumfu kaj �oju tiuj, kiuj deziras justecon por mi; Kaj ili diru �iam: Granda estas la Eternulo, Kiu deziras bonstaton por Sia sklavo.
28 Kaj mia lango rakontados pri Via justeco Kaj �iutage pri Via gloro.

Al la �orestro. De David, sklavo de la Eternulo.

1 La pekado de malpiulo parolas al lia koro; Anta� liaj okuloj ne ekzistas timo anta� Dio.
2 �ar �i flatas al li en liaj okuloj, �is lia pekado eltrovi�os kaj li malami�os.
3 La paroloj de lia bu�o estas krimo kaj malvero; Li ne volas kompreni, por fari bonon.
4 Krimon li pripensas sur sia ku�ejo; Li staras sur vojo ne bona; Malbonon li ne abomenas.

5 Ho Eternulo, �is la �ielo atingas Via boneco, Via vereco �is la nuboj.
6 Via justeco estas kiel la montoj de Dio, Viaj ju�oj estas granda abismo; Homon kaj bruton Vi helpas, ho Eternulo.
7 Kiel grandvalora estas Via favoro, ho Dio! Kaj la homidoj ricevas rifu�on en la ombro de Viaj flugiloj.
8 Ili sati�as per la ri�a havo de Via domo, Kaj el la rivero de Viaj bona�oj Vi ilin trinkigas.
9 �ar �e Vi estas la fonto de vivo, Kaj en Via lumo ni vidas lumon.
10 Venigu Vian favoron sur tiujn, kiuj Vin konas, Kaj Vian bonecon sur la honestulojn.
11 Ne pa�u sur min piedo de fiereco, Kaj mano de malpiuloj ne renversu min.
12 Tie falu la farantoj de malbono; Ili estu renversitaj kaj ne povu sin levi.

De David.

1 Ne inciti�u pro la malvirtuloj; Ne enviu tiujn, kiuj agas maljuste.
2 �ar simile al herbo ili rapide dehaki�as, Kaj kiel verda vegeta�o ili forvelkas.
3 Fidu la Eternulon kaj faru bonon; Lo�u sur la tero kaj konservu honestecon.
4 Ser�u plezuron �e la Eternulo, Kaj Li plenumos la dezirojn de via koro.
5 Transdonu al la Eternulo vian vojon kaj fidu Lin, Kaj Li faros.
6 Kaj Li aperigos vian pravecon kiel lumon, Kaj vian justecon kiel tagmezon.
7 Silentu anta� la Eternulo kaj esperu al Li; Ne inciti�u, kiam sukcesas homo, Kiu plenumas malbonajn intencojn.
8 Detenu vin de kolero kaj forlasu furiozon; Ne inciti�u, ke vi ne faru malbonon.
9 �ar malbonfarantoj ekstermi�os, Kaj la esperantaj al la Eternulo heredos la teron.
10 Ankora� malmulte da tempo pasos, kaj la malpiulo jam ne ekzistos; Vi rigardos lian lokon, kaj li ne estos.
11 Kaj la humiluloj heredos la teron Kaj �uos grandan pacon.
12 Malvirtulo malbonintencas kontra� virtulo Kaj frapas kontra� li per siaj dentoj.
13 Sed mia Sinjoro ridas pri li; �ar Li vidas, ke venas lia tago.
14 Glavon nudigas la malvirtuloj kaj stre�as sian pafarkon, Por faligi mizerulon kaj malri�ulon kaj bu�i virtulon.
15 Ilia glavo trafos en ilian koron, Kaj iliaj pafarkoj rompi�os.
16 Pli bona estas la malmulto, kiun havas virtulo, Ol la granda havo de multaj malpiuloj.
17 �ar la brakoj de malpiuloj rompi�as; Sed la virtulojn la Eternulo subtenas.
18 La Eternulo scias la tagojn de la virtuloj; Kaj ilia havo restos eterne.
19 Ili ne estos hontigitaj en tempo malbona, Kaj en tagoj de malsato ili estos sataj.
20 �ar la malvirtuloj pereos, Kaj la malamikoj de la Eternulo malaperos kiel beleco de la herbejoj, Ili malaperos kiel fumo.
21 Malpiulo prunteprenas kaj ne pagas; Sed piulo korfavoras kaj donas.
22 �ar Liaj benitoj heredos la teron, Kaj Liaj malbenitoj ekstermi�os.
23 De la Eternulo fortiki�as la pa�oj de virta homo, Kaj lia vojo pla�as al Li.
24 Falante, li ne estos for�etita; �ar la Eternulo subtenos lian manon.
25 Mi estis juna kaj mi maljuni�is, Kaj mi ne vidis virtulon forlasita, Nek liajn infanojn petantaj panon.
26 �iutage li korfavoras kaj pruntedonas, Kaj liaj infanoj estos benitaj.
27 Forturni�u de malbono kaj faru bonon, Kaj vi vivos eterne.
28 �ar la Eternulo amas justecon, Kaj ne forlasas Siajn fidelulojn; �iam ili estos gardataj; Sed la semo de la malpiuloj estos ekstermita.
29 La virtuloj heredos la teron Kaj lo�os sur �i eterne.
30 La bu�o de virtulo parolas sa�on, Kaj lia lango diras justecon.
31 La ordonoj de lia Dio estas en lia koro; Liaj pa�oj ne �anceli�as.
32 Malvirtulo subrigardas virtulon Kaj celas mortigi lin.
33 Sed la Eternulo ne lasos lin en liaj manoj, Kaj ne kondamnos lin, kiam li estos ju�ata.
34 Esperu al la Eternulo kaj tenu vin je Lia vojo, Kaj Li altigos vin, ke vi heredu la teron; Vi vidos la ekstermon de la malvirtuloj.
35 Mi vidis malpiulon, kiu estis spitema, Kaj tenis sin lar�e, kiel sukplena multebran�a arbo;
36 Sed apena� mi preterpasis, li jam ne ekzistis; Mi ser�is lin, kaj li jam ne estis trovebla.
37 Konservu senkulpecon kaj celu veron, �ar estontecon havas homo pacema;
38 Sed la krimuloj �iuj estos ekstermitaj; La estonteco de la malpiuloj pereos.
39 La virtuloj havas helpon de la Eternulo; Li estas ilia forto en tempo de mizero.
40 Kaj la Eternulo ilin helpos kaj savos; Li savos ilin de malbonuloj kaj helpos ilin, �ar ili fidas Lin.

Psalmo de David. Pro memoro.

1 Ho Eternulo, ne en Via kolero min ripro�u, Kaj ne en Via furiozo min punu.
2 �ar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.
3 Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.
4 �ar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza �ar�o, ili estas tro pezaj por mi.
5 Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsa�eco.
6 Mi kurbi�is kaj klini�is treege, La tutan tagon mi iras malgaja.
7 �ar miaj interna�oj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.
8 Mi tute senforti�is kaj kaduki�is, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.
9 Mia Sinjoro, anta� Vi estas �iuj miaj deziroj, Kaj mia �emo ne estas ka�ita anta� Vi.
10 Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj e� la lumo de miaj okuloj ne estas �e mi.
11 Miaj amikoj kaj kamaradoj repa�is pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stari�is malproksime.
12 Kaj insidis kontra� mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas �iutage.
13 Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne a�das; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian bu�on.
14 Mi estas kiel homo, kiu ne a�das Kaj kiu ne havas en sia bu�o reparolon.
15 Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi a�skultos, mia Sinjoro, mia Dio.
16 �ar mi diris: Ili povus �oji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ek�anceli�us.
17 �ar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas �iam anta� mi.
18 �ar mi konfesas mian kulpon; Kaj min �agrenas mia peko.
19 Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senka�zaj malamantoj.
20 Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.
21 Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimi�u de mi.
22 Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!

Al la �orestro Jedutun. Psalmo de David.

1 Mi diris: Mi gardos min sur miaj vojoj, ke mi ne peku per mia lango; Mi bridos mian bu�on, kiam malpiulo staras kontra� mi.
2 Mi estis muta kaj silenta, mi silentis e� pri bono; Kaj mia sufero estis mordanta.
3 Ekbrulis mia koro en mia interno, En miaj pensoj ekflamis fajro, Mi ekparolis per mia lango:
4 Sciigu al mi, ho Eternulo, mian finon, Kaj kia estos la da�ro de miaj tagoj, Por ke mi sciu, kiel nenii�a mi estas.
5 Jen Vi donis al mi tagojn lar�ajn kiel manplato, Kaj la da�ro de mia vivo estas anta� Vi kiel nenio; Absoluta vanta�o estas �iu homo, kiel ajn forte li starus. Sela.
6 Nur kiel fantomo iras la homo, nur vante li klopodas; Li kolektas, kaj ne scias, kiu �in ricevos.
7 Kaj nun kion mi devas esperi, mia Sinjoro? Mia espero estas al Vi.
8 De �iuj miaj pekoj liberigu min, Ne lasu min fari�i mokinda�o por sensa�ulo.
9 Mi muti�is, mi ne malfermos mian bu�on, �ar Vi tion faris.
10 Deturnu de mi Vian frapon; De Via batanta mano mi pereas.
11 Se Vi punas homon pro lia krimo, Tiam lia beleco konsumi�as kiel de tineoj. Nur vanta�o estas �iu homo. Sela.
12 A�skultu mian pre�on, ho Eternulo, kaj atentu mian krion; Al miaj larmoj ne silentu; �ar migranto mi estas �e Vi, Enmigrinto, kiel �iuj miaj patroj.
13 Lasu min, ke mi vigli�u, Anta� ol mi foriros kaj �esos ekzisti.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 Mi atende esperis al la Eternulo, Kaj Li klini�is al mi kaj a�skultis mian krion.
2 Kaj Li eltiris min el la pereiga foso, el la �lima mar�o, Kaj Li starigis sur roko mian piedon kaj fortikigis miajn pa�ojn.
3 Kaj Li metis en mian bu�on novan kanton, la�don al nia Dio. Multaj tion vidos kaj ektimos, Kaj ili esperos al la Eternulo.
4 Feli�a estas la homo, kiu metis sian esperon sur la Eternulon Kaj ne turnis sin al la fieruloj kaj al la mensogemuloj.
5 Multon Vi faris, ho Eternulo, mia Dio! Viaj mirakloj kaj pensoj estas pri ni. Neniu egalas Vin. Mi rakontos kaj parolos, Sed ili estas super �iu kalkulo.
6 Oferojn kaj donacojn Vi ne deziras; La orelojn Vi malfermis al mi; Bruloferojn kaj pekoferojn Vi ne postulas.
7 Tiam mi diris: Jen mi venas; En la skribrula�o estas skribite pri mi.
8 Plenumi Vian volon, mia Dio, mi deziras, Kaj Viaj ordonoj estas en mia koro.
9 Mi predikas justecon en granda kunveno; Jen mi ne fermas mian bu�on, ho Eternulo, Vi tion scias.
10 Vian justecon mi ne ka�is en mia koro, Pri Via fideleco kaj Via helpo mi parolis; Mi ne ka�is Vian favorkorecon kaj Vian verecon anta� la granda kunveno.
11 Vi, ho Eternulo, ne fermu Vian favorkorecon anta� mi, Via boneco kaj Via vereco �iam min gardu.
12 �ar �irka�is min suferoj sennombraj, Atingis min miaj kulpoj, ke mi ne povas vidi; Ili estas pli multenombraj, ol la haroj sur mia kapo, kaj mia koro min forlasis.
13 Volu, ho Eternulo, savi min; Ho Eternulo, rapidu helpi min.
14 Honti�u kaj konfuzi�u tiuj, kiuj volas pereigi mian animon; Retiri�u kaj estu mokataj tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.
15 Teruritaj estu de sia honto tiuj, Kiuj diras al mi: Ha, ha!
16 Gaju kaj �oju pro Vi �iuj Viaj ser�antoj; La amantoj de Via helpo diru �iam: Granda estas la Eternulo.
17 Kaj mi estas mizera kaj malri�a; Mia Sinjoro pensu pri mi. Vi estas mia helpo kaj mia savanto; Ho mia Dio, ne malrapidu.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 Feli�a estas tiu, kiu atentas senhavulon: En tago de mizero savos lin la Eternulo.
2 La Eternulo lin gardos kaj vivigos; Li estos feli�a sur la tero, Kaj Vi ne transdonos lin al la volo de liaj malamikoj.
3 La Eternulo fortigos lin sur la lito de malsano; Lian tutan ku�ejon Vi aliigas en la tempo de lia malsano.
4 Mi diris: Ho Eternulo, kompatu min; Sanigu mian animon, �ar mi pekis anta� Vi.
5 Miaj malamikoj parolas malbonon pri mi, dirante: Kiam li mortos kaj lia nomo pereos?
6 Kaj se iu venas, por vidi min, li parolas malsincere; Lia koro ser�as malbonon; Kaj, elirinte eksteren, li �in disparolas.
7 Malla�te parolas inter si pri mi �iuj miaj malamikoj; Ili pensas malbonon pri mi, dirante:
8 Afero pereiga atakis lin; Kaj �ar li ku�i�is, li jam ne plu levi�os.
9 E� mia konfidato, kiun mi fidis, kiu man�is mian panon, Levis kontra� min la piedon.
10 Sed Vi, ho Eternulo, korfavoru min kaj restarigu min, Por ke mi povu repagi al ili.
11 Per tio mi scios, ke Vi favoras min, Se mia malamiko ne triumfos super mi.
12 Kaj min Vi subtenos pro mia senkulpeco, Kaj Vi starigos min anta� Via viza�o por �iam.

13 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, De eterne �is eterne. Amen, kaj amen!

LIBRO DUA

Al la �orestro. Instruo de la Kora�idoj.

1 Kiel cervo sopiras al fluanta akvo, Tiel mia animo sopiras al Vi, ho Dio.
2 Mia animo soifas Dion, la vivantan Dion; Kiam mi venos kaj aperos anta� la viza�o de Dio?
3 Miaj larmoj fari�is mia pano tage kaj nokte, �ar oni diras al mi �iutage: Kie estas via Dio?
4 Elver�i�as mia animo, kiam mi rememoras, Kiel mi iradis kun la granda homamaso, kaj kondukis �in en la domon de Dio, �e la�ta kantado kaj glorado de festanta amaso.
5 Kial vi mal�ojas, ho mia animo? Kaj kial vi konsterni�as en mi? Esperu al Dio; �ar ankora� mi dankos Lin, La savanton de mia viza�o kaj mian Dion.

6 Mal�ojas en mi mia animo; Tial mi rememoras pri Vi en la lando de Jordan kaj �ermon, Sur la monto Micar.
7 Abismo resonas al abismo per la bruo de Viaj falakvoj; �iuj Viaj akvoj kaj ondoj pasis super mi.
8 En la tago la Eternulo aperigas al mi Sian bonecon, Kaj en la nokto mi havas kanton al Li, Pre�on al la Dio de mia vivo.
9 Mi diras al Dio, mia Roko: Kial Vi min forgesis? Kial mi iradas malgaja pro la premado de la malamiko?
10 Kvaza� dispremante miajn ostojn, mokas min miaj malamikoj, Dirante al mi �iutage: Kie estas via Dio?
11 Kial vi mal�ojas, ho mia animo? Kaj kial vi konsterni�as en mi? Esperu al Dio; �ar ankora� mi dankos Lin, La savanton de mia viza�o kaj mian Dion.

1 Ju�u min, ho Dio, kaj defendu mian aferon kontra� popolo nepia; De homo malverema kaj maljusta savu min.
2 �ar Vi estas la Dio de mia forto; kial Vi forpu�is min? Kial mi iradas mal�oja pro la premado de la malamiko?
3 Sendu Vian lumon kaj Vian veron, ke ili min gvidu, Ke ili alvenigu min al Via sankta monto kaj al Via lo�ejo.
4 Kaj mi venos al la altaro de Dio, Al la Dio de mia �ojo kaj �uo; Kaj mi gloros Vin per harpo, ho Dio, mia Dio.
5 Kial vi mal�ojas, ho mia animo? Kaj kial vi konsterni�as en mi? Esperu al Dio; �ar ankora� mi dankos Lin, La savanton de mia viza�o kaj mian Dion.

Al la �orestro. Instruo de la Kora�idoj.

1 Ho Dio, per niaj oreloj ni a�dis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.
2 Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enlo�igis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.
3 �ar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via viza�o, �ar Vi ilin favoris.
4 Vi estas mia Re�o, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.
5 Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontra�batalantojn.
6 �ar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.
7 Sed Vi helpas nin kontra� niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.
8 Dion ni gloros �iutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.

9 Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.
10 Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;
11 Vi fordonas nin por forman�o, kiel �afojn, Kaj inter la popolojn Vi dis�etis nin;
12 Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;
13 Vi faris nin malestimata�o por niaj najbaroj, Mokata�o kaj insultata�o por niaj �irka�antoj;
14 Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.
15 �iutage mia malhonoro estas anta� mi, Kaj honto kovras mian viza�on,
16 Pro la vo�o de mokanto kaj insultanto, Anta� la viza�o de malamiko kaj ven�anto.
17 �io tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidi�is al Via interligo.
18 Ne retiri�is nia koro, Kaj niaj pa�oj ne deflanki�is de Via vojo.
19 Kiam Vi batis nin sur loko de �akaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,
20 Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:
21 �u Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.
22 Pro Vi ni ja estas mortigataj �iutage; Oni rigardas nin kiel �afojn por bu�o.
23 Levi�u, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Veki�u, ne forpu�u por �iam.
24 Kial Vi ka�as Vian viza�on, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?
25 Nia animo estas ja �etita en la polvon; Nia korpo klini�is al la tero.
26 Levi�u; helpu kaj savu nin pro Via boneco.

Al la �orestro. Por �o�anoj. Instrua ama kanto de la Kora�idoj.

1 Mia koro pleni�is per bona temo; Mi kantos pri re�o; Mia lango estas kiel plumo de lerta skribisto.
2 Vi estas la plej bela el la homidoj; �armo estas sur viaj lipoj; Tial Dio benis vin por �iam.
3 Zonu vian lumbon per glavo, Vi, forta per via majesteco kaj beleco.
4 Kaj en via beleco prosperu, forrajdu por la vero, Por justeco al la humiluloj; Kaj via dekstra mano montros miraklojn.
5 Viaj sagoj estas akraj; Kaj, faligante anta� vi la popolojn, Ili penetros en la koron de la malamikoj de la re�o.
6 Via trono estas Dia trono por �iam kaj eterne; La sceptro de via regno estas sceptro de justeco.
7 Vi amas virton kaj malamas malvirton; Tial Dio, via Dio, oleis vin per oleo de �ojo pli ol viajn kamaradojn.
8 De mirho, aloo, kaj kasio odoras �iuj viaj vestoj; En palacoj eburaj �ojigas vin muziko.
9 Re�idinoj estas inter viaj karulinoj; �e via dekstra flanko staras edzino en Ofira oro.
10 A�du, filino, rigardu, kaj klinu vian orelon, Kaj forgesu vian popolon kaj la domon de via patro;
11 Kaj kiam la re�o deziros vian belecon, �ar li estas via sinjoro, tiam vi klini�u anta� li.
12 Kaj la filino de Tiro venos al vi kun donacoj; Petegos anta� vi la ri�uloj de la popolo.
13 En sia plena ornamo estas interne la re�idino; El ora teksa�o estas �ia vesto.
14 En broditaj vestoj �i estas kondukata al la re�o; Post �i estas kondukataj al vi knabinoj, �iaj koleginoj.
15 Ili estas kondukataj kun �ojo kaj kantoj; Ili eniras en la palacon de la re�o.
16 Anstata� viaj patroj estos viaj filoj; Vi faros ilin princoj sur la tuta tero.
17 Mi memorigos vian nomon de generacio al generacio; Tial gloros vin popoloj �iam kaj eterne.

Al la �orestro. De la Kora�idoj. Por sopranuloj. Kanto.

1 Dio estas por ni rifu�ejo kaj forto, Helpo en mizeroj, rapide trovata.
2 Tial ni ne timas, e� se pereus la tero Kaj la montoj falus en la internon de la maroj.
3 Bruu, bolu Liaj akvoj, Tremu la montoj de ilia fiera ondado. Sela.

4 Estas rivero, kies torentoj �ojigas la urbon de Dio, La sanktan lo�ejon de la Plejaltulo.
5 Dio estas en �ia mezo, �i ne �anceli�os; Dio �in helpas en frua mateno.
6 Ekbruis popoloj, ek�anceli�is regnoj; Li sonigis Sian vo�on, kaj la tero fandi�is.
7 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. Sela.

8 Iru, rigardu la farojn de la Eternulo, Kiu faris detruojn sur la tero,
9 Kiu �esigas militojn �is la fino de la tero, Rompas pafarkon, rompas ponardegon, Forbruligas veturilojn per fajro.
10 Cedu, kaj sciu, ke Mi estas Dio; Mi estas glora inter la popoloj, Mi estas glora sur la tero.
11 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. Sela.

Al la �orestro. De la Kora�idoj. Psalmo.

1 �iuj popoloj, pla�du per la manoj, Kriu al Dio per vo�o de kanto.
2 �ar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Re�o super la tuta tero.
3 Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.
4 Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. Sela.
5 Dio supreniras �e sonoj de �ojo, La Eternulo �e trumpetado.
6 Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Re�o, kantu!
7 �ar Dio estas la Re�o de la tuta tero: Kantu edifan kanton!
8 Dio re�as super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.
9 La princoj de la popoloj kolekti�is, La popolo de la Dio de Abraham; �ar al Dio apartenas la �ildoj de la tero; Li estas tre alta.

Kanto-psalmo de la Kora�idoj.

1 Granda estas la Eternulo, Kaj tre glora en la urbo de nia Dio, Sur Lia sankta monto.
2 Bela alta�o, �ojiga por la tuta tero Estas la monto Cion, en la norda regiono, La urbo de la granda Re�o.
3 Dio estas konata en �iaj palacoj, kiel rifu�ejo.
4 Jen kolekti�is la re�oj, Sed �iuj kune foriris.
5 Ili vidis kaj ekmiris, Konfuzi�is kaj forkuris.
6 Teruro ilin atakis, Tremo, kiel �e aku�antino.
7 Per orienta vento Vi ruinigis la �ipojn de Tar�i�.
8 Kion ni a�dis, tion ni vidis En la urbo de la Eternulo Cebaot, en la urbo de nia Dio; Dio fortikigu �in por �iam! Sela.
9 Ni meditis, ho Dio, pri Via boneco, Interne de Via templo.
10 Kiel Via nomo, ho Dio, Tiel Via gloro estas en la finoj de la tero; Plena de justeco estas Via dekstra mano.
11 �oju la monto Cion, �oju la filinoj de Jehuda, Pro Via ju�oj.
12 Iru �irka� Cion kaj �irka�rigardu �in, Kalkulu �iajn turojn.
13 Atentu �iajn fortika�ojn, Vizitu �iajn palacojn, Por ke vi rakontu al estonta generacio.
14 �ar jen estas Dio, nia Dio, por �iam kaj eterne; Li estos nia kondukanto �is la morto.

Al la �orestro. De la Kora�idoj. Psalmo.

1 A�skultu �i tion, �iuj popoloj; Atentu, �iuj lo�antoj de la mondo,
2 Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Ri�ulo kaj malri�ulo kune.
3 Mia bu�o diros sa�a�on, Kaj la penso de mia koro prudenta�on.
4 Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
5 Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min �irka�as la malboneco de miaj persekutantoj,
6 Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda ri�eco?
7 Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio ela�eton por li
8 (Multekosta estus la ela�eto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
9 Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
10 Oni ja vidas, ke sa�uloj mortas, Kaj anka� malsa�ulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
11 Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por �iam, Kaj iliaj lo�ejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn la� siaj nomoj.
12 Sed homo ne restas longe en honoro; Li egali�as al bruto bu�ota.

13 Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. Sela.
14 Kiel �afoj ili estos metataj en �eolon; La morto ilin pa�tos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en �eol, perdinte lo�ejon.
15 Sed Dio liberigos mian animon el la mano de �eol, �ar Li prenos min. Sela.
16 Ne timu, kiam homo ri�i�as, Kiam grandi�as la gloro de lia domo.
17 �ar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
18 �ar kvankam li �uigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin la�das por tio, ke vi faras al vi bone,
19 Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
20 Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto bu�ota.

Psalmo de Asaf.

1 Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunlevi�o �is la sunsubiro.
2 El Cion, la perfekta�o de beleco, Dio ekbrilis.
3 Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas anta� Li, �irka� Li estas granda ventego.
4 Li vokas la �ielon supre kaj la teron, Por ju�i Sian popolon:
5 Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon �e oferdono.
6 Kaj la �ielo proklamis Lian justecon, �ar Dio estas tiu ju�anto. Sela.
7 A�skultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.
8 Ne pro viaj oferdonoj Mi vin ripro�os, �ar viaj bruloferoj estas �iam anta� Mi.
9 Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:
10 �ar al Mi apartenas �iuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;
11 Mi konas �iujn birdojn sur la montoj, Kaj �iuj bestoj de la kampoj estas anta� Mi.
12 Se Mi fari�us malsata, Mi ne dirus al vi, �ar al Mi apartenas la mondo, kaj �io, kio �in plenigas.
13 �u Mi man�as viandon de bovoj, Kaj �u Mi trinkas sangon de kaproj?
14 Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu anta� la Plejaltulo viajn promesojn.
15 Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

16 Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj le�oj Kaj portas Mian interligon en via bu�o,
17 Dum vi malamas moralinstruon Kaj �etas Miajn vortojn malanta�en de vi?
18 Kiam vi vidas �teliston, vi ali�as al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;
19 Vian bu�on vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsa�on;
20 Vi sidas kaj parolas kontra� via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.
21 Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos �ion anta� viajn okulojn.

22 Komprenu �i tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi dis�iros, kaj neniu savos.
23 Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.

Al la �orestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia ali�o al Bat-�eba.

1 Korfavoru min, ho Dio, la� Via boneco; La� Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.
2 Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.
3 �ar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas �iam anta� mi.
4 Anta� Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona anta� Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via ju�o.
5 Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravedi�is per mi mia patrino.
6 Vi amas ja veron en la koro, Kaj en ka�iteco Vi aperigas al mi sa�on.
7 Senpekigu min per hisopo, kaj mi fari�os pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol ne�o.
8 A�digu al mi �ojon kaj gajecon, Kaj regaji�os la ostoj, kiujn Vi batis.
9 Ka�u Vian viza�on de miaj pekoj, Kaj �iujn miajn krimojn elstreku.
10 Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.
11 Ne forpu�u min de Via viza�o, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.
12 Redonu al mi la �ojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.
13 Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.
14 Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.
15 Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia bu�o rakontos Vian gloron.
16 �ar Vi ne deziras oferdonon, alie mi �in donus; Brulofero ne pla�as al Vi.
17 Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne mal�atas.

18 Bonfaru al Cion la� Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;
19 Tiam pla�os al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.

Al la �orestro. Instruo de David, kiam venis Doeg, la Edomido, kaj raportis al Saul, kaj diris al li: David venis en la domon de A�imele�.

1 Kial vi fanfaronas pro malbono, ho tirano? La boneco de Dio estas �iama.
2 Pereon intencas via lango, Kiel akrigita razilo �i tran�as malicon.
3 Vi pli amas malbonon, ol bonon; Pli mensogi, ol diri veron. Sela.
4 Vi amas �ian parolon pereigan, Parolon malican.
5 Tial Dio pereigos vin por �iam, El�iros vin el via tendo, Kaj el�etos vin el la lando de la vivantoj. Sela.
6 Kaj virtuloj vidos kaj ektimos, Kaj pri li ili ridos, dirante:
7 Jen estas la viro, kiu ne en Dio vidis sian forton, Sed fidis sian grandan ri�econ, Sentis sin forta per sia malbonpovado.
8 Kaj mi, kiel verda olivarbo en la domo de Dio, Fidas la bonecon de Dio �iam kaj eterne.
9 Mi dankos Vin eterne por tio, kion Vi faris, Kaj mi esperos al Via nomo, �ar Vi estas bona por Viaj fideluloj.

Al la �orestro. Por ma�alato. Instruo de David.

1 La sensa�ulo diris en sia koro: Dio ne ekzistas. Ili senta�gi�is, kaj abomeni�is en la malvirto; Ekzistas neniu, kiu faras bonon.
2 Dio el la �ielo ekrigardis la homidojn, Por vidi, �u ekzistas prudentulo, kiu ser�as Dion.
3 �iu devoji�is, �iuj malvirti�is; Ekzistas neniu, faranta bonon, ne ekzistas e� unu.
4 �u ne prudenti�os tiuj, kiuj faras malbonon, Kiuj man�as mian popolon, kiel oni man�as panon, Kaj kiuj ne vokas al Dio?
5 Tie ili forte ektimis, kie timinda�o ne ekzistis; �ar Dio dis�etis la ostojn de tiuj, kiuj vin sie�as; Vi hontigis ilin, �ar Dio ilin forpu�is.
6 Ho, ke venu el Cion savo al Izrael! Kiam Dio revenigos Sian forkaptitan popolon, Tiam triumfos Jakob kaj �ojos Izrael.

Al la �orestro. Por kordaj instrumentoj. Instruo de David, kiam venis la Zifanoj, kaj diris al Saul: Jen David ka�i�as �e ni.

1 Ho Dio, per Via nomo helpu min, Kaj per Via forto donu al mi justecon.
2 Ho Dio, a�skultu mian pre�on, Atentu la vortojn de mia bu�o.
3 �ar fremduloj levi�is kontra� mi, Kaj fortuloj ser�as mian animon; Ili ne havas Dion anta� si. Sela.
4 Jen Dio estas mia helpanto, Mia Sinjoro estas subtenanto de mia animo.
5 Li returnos la malbonon al miaj malamikoj: La� Via vereco ekstermu ilin.
6 Kun volonteco mi faros al Vi oferdonon, Mi gloros Vian nomon, ho Eternulo, �ar �i estas bona;
7 �ar de �iuj suferoj Li savis min, Kaj ven�on sur miaj malamikoj vidas mia okulo.

Al la �orestro. Por kordaj instrumentoj. Instruo de David.

1 A�skultu, ho Dio, mian pre�on, Kaj ne ka�u Vin de mia petego.
2 Atentu min, kaj respondu al mi; Mi �emas en mia mal�ojo, kaj mi ploregas,
3 Pro la kriado de la malamiko, Pro la premado de la malbonulo, �ar ili preparas kontra� mi malicon Kaj kolere min malamas.
4 Mia koro tremas en mi; Kaj teruroj de morto min atakis;
5 Timo kaj tremo venis sur min, Kaj konsternego min kovris.
6 Kaj mi diris: Ho, se mi havus flugilojn kiel kolombo! Mi forflugus kaj mi ie eklo�us;
7 Malproksimen mi fori�us, Mi eklo�us en dezerto. Sela.
8 Mi rapidus al rifu�ejo For de ventego kaj fulmotondro.
9 Pereigu, ho mia Sinjoro, disigu ilian langon; �ar mi vidas rabadon kaj malpacon en la urbo.
10 Tage kaj nokte ili �irka�as �iajn murojn; Kaj malbonfaroj estas interne de �i;
11 Pereigemo estas interne de �i, Kaj trompo kaj falso ne forlasas �ian straton.
12 Ne malamiko min ja insultas--mi tion tolerus; Ne mia malamanto tenas sin grande kontra� mi--mi ka�us min de li;
13 Sed vi, kiu estas tia sama homo, kiel mi, Mia amiko, mia kamarado,
14 Vi, kun kiu ni kune intime paroladis, Iradis en la domon de Dio en la homamaso.
15 La morto ilin kaptu, Ili iru vivaj en �eolon; �ar malbonagado estas en iliaj lo�ejoj, en ilia mezo.
16 Mi vokas al Dio, Kaj la Eternulo min savos.
17 Vespere kaj matene kaj tagmeze mi plendas kaj �emas; Kaj Li a�skultas mian vo�on.
18 Li liberigis pace mian animon de atako kontra� mi, Kiam ili grandanombre estis kontra� mi.
19 Dio a�skultos, kaj Li humiligos ilin, La vivanto de eterne; Sela. �ar ili ne �an�i�as Kaj ili ne timas Dion.
20 Li metis sian manon sur siajn amikojn, Li rompis sian interligon;
21 Pli glata ol butero estas lia bu�o, Sed milito estas en lia koro; Liaj vortoj estas pli delikataj ol oleo, Sed ili estas nudigitaj glavoj.
22 Metu vian �ar�on sur la Eternulon, Kaj Li vin subtenos; Neniam Li lasos fali piulon.
23 Vi, ho Dio, malsuprenigos ilin en la foson de pereo; La homoj de sango kaj falso ne atingos la duonon de siaj tagoj; Sed mi fidas Vin.

Al la �orestro. Por Jonatelem-re�okim. Verko de David, kiam kaptis lin la Fili�toj en Gat.

1 Korfavoru min, ho Dio, �ar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.
2 Miaj malamikoj volas min engluti �iutage, �ar multaj militas kontra� mi fiere.
3 En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.
4 Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?
5 Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; �iuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.
6 Ili kolekti�as, embuskas, observas miajn pa�ojn, Penante kapti mian animon.
7 Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!
8 Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.
9 Tiam miaj malamikoj returni�os malanta�en en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.
10 Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.
11 Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?
12 Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.
13 �ar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpu�i�o, Por ke mi iradu anta� Dio En la lumo de la vivo.

Al la �orestro. Por Al-ta��et. Verko de David, kiam li forkuris de Saul en la kavernon.

1 Korfavoru min, ho Dio, korfavoru min; �ar �e Vi rifu�as mia animo, Kaj sub la ombro de Viaj flugiloj mi min ka�as, �is pasos la mizeroj.
2 Mi vokas al Dio Plejalta, Al Dio, kiu decidas pri mi.
3 Li sendu el la �ielo kaj helpu min, Li, kiu hontigas miajn persekutanton; Sela. Dio sendu Sian favoron kaj Sian veron.
4 Mia animo estas inter leonoj; Mi ku�as inter homidoj avidaj, kies dentoj estas ponardegoj kaj sagoj, Kaj kies lango estas akra glavo.
5 Alti�u super la �ielo, ho Dio; Via gloro estu super la tuta tero.

6 Reton ili metis anta� miaj piedoj; Ili premis mian animon; Ili fosis anta� mi foson, Sed ili mem falis en �in. Sela.
7 Fortika estas mia koro, ho Dio, fortika estas mia koro; Mi kantos kaj gloros.
8 Veki�u, mia honoro, veki�u, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan �ielru�on.
9 Mi gloros Vin, ho mia Sinjoro, inter la popoloj; Mi prikantos Vin inter la gentoj.
10 �ar granda �is la �ielo estas Via boneco, Kaj �is la nuboj estas Via vero.
11 Alti�u super la �ielo, ho Dio; Via gloro estu super la tuta tero.

Al la �orestro. Por Al-ta��et. Verko de David.

1 �u efektive vi parolas veron, vi potenculoj? �u vi juste ju�as, homidoj?
2 Kontra�e, en la koro vi faras krima�ojn, Sur la tero vi pesas per manoj rabemaj.
3 De la momento de sia naski�o la malvirtuloj devoji�is; De el la ventro de sia patrino la mensogantoj ekeraris.
4 Ilia veneno estas simila al la veneno de serpento, De surda aspido, kiu �topas sian orelon,
5 Kiu ne a�skultas la vortojn de sor�istoj, Kiel ajn lertaj en sia arto.
6 Ho Dio, frakasu iliajn dentojn en ilia bu�o; Frakasu la makzelojn de la junaj leonoj, ho Eternulo!
7 Ili forver�i�u kiel akvo, kiu malaperas; Kiam Li �etos Siajn sagojn, ili estu kiel bu�itaj.
8 Kiel limako konsumi�anta ili malaperu, Kiel aborta�o virina, kiu ne vidis la sunon;
9 Anta� ol viaj kaldronoj eksentos la dornojn, Ilin vivajn kaj fre�ajn pereigu la ventego.
10 �ojos la virtulo, kiam li vidos ven�on; Li lavos siajn piedojn en la sango de la malvirtulo.
11 Kaj la homoj diros: Ekzistas rekompenco por la virtulo, Ekzistas Dio, ju�anto sur la tero.

Al la �orestro. Por Al-ta��et. Verko de David, kiam Saul sendis, ke oni gardu la domon, por lin mortigi.

1 Savu min de miaj malamikoj, mia Dio; Defendu min kontra� tiuj, kiuj levi�is kontra� mi.
2 Savu min de la krimuloj, Kaj kontra� la sangaviduloj helpu min.
3 �ar jen ili embuskas kontra� mia animo, Fortuloj kolekti�as kontra� mi, Ne por mia krimo kaj ne por mia peko, ho Eternulo.
4 Sen kulpo de mia flanko ili kunkuras kaj armi�as; Rapidu renkonte al mi, kaj rigardu.
5 Vi, ho Eternulo, Dio Cebaot, Dio de Izrael, Veki�u, por punviziti �iujn popolojn; Ne indulgu �iujn krimajn malbonfarantojn. Sela.
6 Ili revenas vespere, bojas kiel hundoj, Kaj iras �irka� la urbo.
7 Jen ili parola�as per siaj bu�oj; Glavoj estas sur iliaj lipoj; �ar kiu, ili diras, a�das?
8 Sed Vi, ho Eternulo, ridos pri ili; Vi mokos �iujn popolojn.
9 Ho mia forto, al Vi mi min turnas; �ar Dio estas mia rifu�o.
10 Mia bona Dio rapidos al mi; Dio vidigos al mi ven�on sur miaj malamikoj.
11 Ne mortigu ilin, por ke ne forgesu mia popolo; Disbatu ilin per Via forto kaj faligu ilin, Ho Sinjoro, nia �ildo.
12 La parolo de iliaj lipoj estas peko de iliaj bu�oj; Ili kapti�u per sia malhumileco, �ar ili parolas nur pri �urrompo kaj mensogo.
13 Ekstermu ilin en kolerego, ekstermu, ke ili ne plu ekzistu; Kaj ili eksciu, ke Dio regas �e Jakob, �is la limoj de la mondo. Sela.
14 Ili revenas vespere, bojas kiel hundoj, Kaj iras �irka� la urbo.
15 Ili vagas pro man�o, Kaj sen sati�o pasigas la nokton.
16 Sed mi kantos Vian forton, Kaj matene mi gloros Vian bonecon; �ar Vi estis por mi defendo kaj rifu�o En la tago de mia malfeli�o.
17 Ho mia forto, al Vi mi kantos; �ar Dio estas mia defendo, la Dio de mia favoro.

Al la �orestro. Por �u�an-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo.

1 Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.
2 Vi ekskuis la teron kaj fendis �in; Resanigu �iajn vundojn, �ar �i �anceli�as.
3 Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.
4 Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili �in levu pro la vero. Sela.
5 Por ke liberi�u Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj a�skultu min.
6 Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos �e�emon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.
7 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.
8 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi �etos Mian �uon; Super Fili�tujo Mi triumfe krios.
9 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min �is Edom?
10 �u ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.
11 Donu al ni helpon kontra� la malamiko; Vanta estas helpo de homo.
12 Kun Dio ni faros heroa�ojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.

Al la �orestro. Por korda instrumento. De David.

1 A�skultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian pre�on.
2 De la fino de la tero mi vokas al Vi en la mal�ojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.
3 �ar Vi estis mia rifu�ejo, Fortika turo kontra� malamiko.
4 Lasu min lo�i eterne en Via tendo, Havi rifu�on sub la kovro de Viaj flugiloj. Sela.
5 �ar Vi, ho Dio, a�dis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.
6 Aldonu tagojn al la tagoj de la re�o, Ke liaj jaroj da�ru multajn generaciojn.
7 Li restu eterne anta� Dio; Boneco kaj vero la� Via volo lin gardu.
8 Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn �iutage.

Al la �orestro. Por Jedutun. Psalmo de David.

1 Nur al Dio esperas mia animo; De Li venas mia savo.
2 Nur Li estas mia fortika�o kaj mia savo, mia rifu�ejo; Mi ne tute renversi�os.
3 �is kiam vi insidos kontra� viro kaj �iuj vi penos faligi lin, Kiel klini�intan muron, kiel barilon kadukan?
4 Ili meditas nur pri tio, ke ili de�etu lin de lia alta�o; Pla�as al ili malvero; Per la bu�o ili benas, kaj interne ili malbenas. Sela.
5 Nur Dion fidu, mia animo; �ar Li estas mia espero.
6 Nur Li estas mia fortika�o kaj mia savo, mia rifu�ejo; Mi ne renversi�os.
7 En Dio estas mia savo kaj mia honoro; Mia forta roko, mia �irmo estas en Dio.
8 Fidu Lin en �iu tempo, ho popolo; Elver�u anta� Li vian koron: Dio estas nia defendo. Sela.
9 Nur vanta�o estas la malaltranguloj, malvera�o estas la altranguloj; Metitaj sur pesilon, ili �iuj estas malpli ol vanta�o.
10 Ne fidu perforta�on, kaj rabita�on ne fidu vane; Kiam kreskos ri�eco, ne atentu �in per via koro.
11 Unu vorton diris Dio, Dufoje mi �in a�dis, Ke la forto estas �e Dio.
12 Kaj Vi, ho mia Sinjoro, havas favorkorecon; �ar Vi redonas al homo la� liaj faroj.

Psalmo de David, kiam li estis en la dezerto de Judujo.

1 Ho Dio, mia Dio, Vin mi fervore ser�as; Soifas pri Vi mia animo, sopiras pri Vi mia karno, En lando seka, sensuka, kaj senakva.
2 Mi volus vidi Vin en Via sanktejo, Vidi Vian forton kaj gloron.
3 �ar Via favoro estas pli bona ol vivo; Miaj lipoj Vin gloras.
4 Tiel mi Vin gloradus en la da�ro de mia vivo, Levadus miajn manojn pro Via nomo.
5 Kvaza� de graso kaj oleo sati�us mia animo, Kaj per vortoj de kanto Vin gloradus mia bu�o.
6 Kiam mi rememoras Vin sur mia lito, En �iuj partoj de la nokto mi meditas pri Vi.
7 �ar Vi estis por mi helpo, Kaj en la ombro de Viaj flugiloj mi �ojas.
8 Mia animo alglui�is al Vi; Min subtenas Via dekstra mano.
9 Kaj tiuj, kiuj penas pereigi mian animon, Iros en la profundon subteran.
10 Ili estos mortigitaj per glavo, Fari�os akiro de vulpoj.
11 Kaj la re�o �ojos per Dio; Triumfos �iu, kiu �uras al Li; �ar �topi�os la bu�o de tiuj, kiuj parolas malveron.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 A�du, ho Dio, mian krion en mia mal�ojo; De la teruro pri malamiko gardu mian vivon.
2 �irmu min kontra� la konspiro de maliculoj, Kontra� la amaso de krimuloj,
3 Kiuj akrigis sian langon kiel glavon, Direktis vortojn maldol�ajn, kvaza� siajn sagojn,
4 Por pafi ka�e kontra� senkulpulon; Subite ili pafas kontra� lin kaj ne timas.
5 Ili fortikigas sin en malbona intenco, Ili konsili�as, por meti sekrete retojn; Ili diras: Kiu ilin vidos?
6 Ili elpensas krimojn, ka�as ilin tre zorge interne en si, En la profundeco de la koro.
7 Sed Dio pafos kontra� ilin; Per sago subita ili estos frapitaj.
8 Kaj ili falos per sia propra lango; �iuj, kiuj ilin vidos, balancos la kapon.
9 Kaj ektimos �iuj homoj, Kaj ili rakontos la agon de Dio Kaj komprenos Liajn farojn.
10 La virtulo �ojos per la Eternulo, kaj fidos Lin; Kaj triumfos �iuj, kiuj havas pian koron.

Al la �orestro. Psalmo de David. Kanto.

1 Vin oni fidas kaj gloras, ho Dio, en Cion; Kaj al Vi oni plenumas promesojn.
2 Al Vi, kiu a�skultas pre�on, Venas �iu karno.
3 Krima�oj min premas; Niajn pekojn Vi pardonos.
4 Feli�a estas tiu, kiun Vi elektas kaj alproksimigas al Vi, Ke li lo�u en Viaj kortoj. Ni sati�u per la bona�oj de Via domo, De Via sankta templo.
5 Per timinda�oj Vi respondas al ni en justeco, Ho Dio de nia savo, Espero de �iuj finoj de la tero kaj de malproksimaj maroj,
6 Vi, kiu fortigas montojn per Sia forto, Kiu estas zonita per potenco,
7 Kiu kvietigas la bruadon de maroj, la bruadon de iliaj ondoj, Kaj la tumulton de popoloj.
8 Kaj ektimos pro Viaj mirakloj la lo�antoj de la limoj; La lokojn de la sunlevi�o kaj sunsubiro Vi �ojigas.
9 Vi memoras pri la tero, Kaj Vi donas al �i akvon, kaj Vi forte �in ri�igas; La torento de Dio estas plena de akvo; Vi pretigas �ian panon, �ar tiel Vi �in aran�is.
10 Vi donas trinkon al �iaj sulkoj, Vi ebenigas �iajn bulojn; Per pluvego Vi �in moligas, Vi benas �iajn kreska�ojn.
11 Vi kronas la jaron per Via bono; Kaj la signoj de Viaj piedoj gutas per graso.
12 La stepoj de dezerto grasi�as, Kaj la montetoj zoni�as per �ojo.
13 La herbejoj kovri�as per brutaroj, Kaj la kampoj vesti�as per greno; Ili �ojas kaj kantas.

Al la �orestro. Kanto-psalmo.

1 �oje kriu al Dio tuta la tero.
2 Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.
3 Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto ka�i�as anta� Vi Viaj malamikoj.
4 La tuta tero klini�as anta� Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. Sela.
5 Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.
6 Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpa�is piede; Tie ni �ojis pro Li.
7 Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne levi�u. Sela.
8 La�du, ho popoloj, nian Dion, Kaj la�te a�digu Lian gloron.
9 Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis fal�anceli�i nian piedon.
10 �ar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas ar�enton.
11 Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis �ar�on sur niajn lumbojn;
12 Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.
13 Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,
14 Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia bu�o, Kiam mi estis en premo.
15 Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de vir�afoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. Sela.
16 Venu, a�skultu, �iuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.
17 Al Li mi vokis per mia bu�o, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.
18 Se mi vidus maljusta�on en mia koro, Mia Sinjoro min ne a�skultus;
19 Sed Dio a�skultis, Li atentis la vo�on de mia pre�o.
20 Glorata estu Dio, Kiu ne forpu�is mian pre�on kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.

Al la �orestro. Por kordaj instrumentoj. Psalmo-kanto.

1 Dio nin korfavoru kaj benu; Li aperigu al ni Sian luman viza�on. Sela.
2 Oni ekkonu sur la tero Vian vojon, En �iuj popoloj Vian savon.
3 Danku Vin popoloj, ho Dio, Danku Vin �iuj popoloj.
4 �oju kaj kantu gentoj, �ar Vi ju�as popolojn juste, Kaj gentojn sur la tero Vi regas. Sela.
5 Danku Vin popoloj, ho Dio, Danku Vin �iuj popoloj.
6 La tero donis sian frukton; Benos nin Dio, nia Dio.
7 Benos nin Dio; Kaj respektu Lin �iuj limoj de la tero.

Al la �orestro. De David. Psalmo-kanto.

1 Levi�u Dio, dis�eti�u Liaj malamikoj, Kaj forkuru Liaj malamantoj for de Li.
2 Kiel dispeli�as fumo, tiel Vi ilin dispelu; Kiel vakso fandi�as de fajro, tiel pereu la malvirtuloj anta� Dio.
3 Sed la virtuloj �ojos, gajos anta� Dio, Kaj triumfos �ojege.
4 Kantu al Dio, muziku al Lia nomo, Gloru la veturantan sur la nuboj; Lia nomo estas JAH; �oju anta� Li.
5 Patro de la orfoj kaj ju�anto de la vidvinoj Estas Dio en Sia sankta lo�ejo.
6 Dio donas domon al soluloj, Elirigas malliberulojn en liberecon; Nur la ribeluloj restas en dezerto.

7 Ho Dio, kiam Vi iris anta� Via popolo, Kiam Vi pa�is en la dezerto, Sela.
8 La tero tremis kaj la �ielo fandi�is de la viza�o de Dio, Tiu Sinaj tremis de la viza�o de Dio, Dio de Izrael.
9 Bonfaran pluvon Vi ver�is, ho Dio, sur Vian heredon, Kaj kiam �i perdis la fortojn, Vi �in vigligis.
10 Via gento eklo�is tie; Vi pretigis per Via boneco �ion por la malri�ulo, ho Dio.
11 Mia Sinjoro elparolas vorton; Kaj grandega estas la nombro de la anoncantinoj.
12 Re�oj de armeoj forkuras, forkuras; Kaj la hejmesidantino dividas akiron.
13 Kiam vi ku�as inter brutejoj, La flugiloj de kolombo estas kovritaj de ar�ento, Kaj �iaj plumoj de brilanta oro.
14 Kiam la Plejpotenculo dismetis re�ojn sur la tero, �i brilis kiel ne�o sur Calmon.
15 Monto de Dio estas la monto Ba�ana, Monto multepinta estas la monto Ba�ana.
16 Kial vi, montoj multepintaj, envie rigardas la monton, Kiun Dio elektis, por sidi sur �i, Kaj sur kiu la Eternulo lo�os eterne?
17 Da veturiloj de Dio ekzistas multaj miloj da miloj; Inter ili estas mia Sinjoro sur la sankta Sinaj.
18 Vi supreniris alten, alkondukis kaptitojn, Prenis donacojn de homoj, Kaj e� ribeluloj povas lo�i �e la Eternulo, la Dio.
19 Glorata estu mia Sinjoro, �iutage Li zorgas pri ni; Dio estas nia savo. Sela.
20 Dio estas por ni Dio de savo, Kaj la Eternulo, mia Sinjoro, savas de la morto.
21 Jes, Dio frakasas la kapon de Siaj malamikoj, La multeharan kranion de tiuj, kiuj obstinas en siaj pekoj.
22 Mia Sinjoro diris: El Ba�an Mi alkondukos, Mi alkondukos el la profundeco de la maro;
23 Por ke vi trempu vian piedon en sango, Kaj la lango de viaj hundoj �uu de viaj malamikoj.
24 Oni vidis Vian iron, ho Dio, La iron de mia Dio, mia Re�o, en la sanktejo.
25 Anta�e iris kantistoj, poste kordinstrumentistoj, En la mezo de knabinoj tamburinistinoj.
26 En la kunvenoj gloru Dion, mian Sinjoron, Vi, devenantoj de Izrael.
27 Tie estas Benjamen, la plej juna, ilia reganto; La princoj de Jehuda kaj iliaj amasoj; La princoj de Zebulun kaj de Naftali.

28 Via Dio destinis vian forton. Fortikigu, ho Dio, tion, kion Vi faris por ni.
29 Pro Via templo en Jerusalem La re�oj alportos al Vi donacojn.
30 Kvietigu la beston en la kanoj, La aron da bovoj kun la bovidoj, Popoloj, kiuj humili�as pro pecoj da ar�ento. Li dispelas la popolojn, kiuj deziras batalojn.
31 Venos eminentuloj el Egiptujo; Etiopujo rapidos, por etendi siajn manojn al Dio.
32 Regnoj de la tero, kantu al Dio, Muziku al mia Sinjoro, Sela.
33 Kiu regas en la �ielo de la eternaj �ieloj. Jen Li tondras per Sia vo�o, forta vo�o.
34 Gloru la forton de Dio! Super Izrael estas Lia majesto, Kaj Lia potenco estas en la nuboj.
35 Timinda Vi estas, ho Dio, en Via sanktejo. Li estas la Dio de Izrael, Li donas forton kaj potencon al la popolo. Glorata estu Dio.

Al la �orestro. Por �o�anoj. De David.

1 Savu min, ho Dio; �ar la akvoj venis �is mia animo.
2 Mi profundi�is en profundan mar�on, kaj mi ne havas, sur kio stari; Mi enfalis en la profundon de la akvo, kaj la fluo min forportas.
3 Mi senforti�is de mia kriado, seki�is mia gor�o; Laci�is miaj okuloj de la atendado de mia Dio.
4 Pli multaj ol la haroj de mia kapo estas miaj senka�zaj malamantoj; Forti�is miaj premantoj, miaj maljustaj malamikoj; Kion mi ne rabis, tion mi devas fordoni.
5 Ho Dio, Vi scias mian malsa�econ; Kaj miaj kulpoj ne estas ka�itaj por Vi.
6 Ne honti�u per mi tiuj, kiuj esperas al Vi, ho mia Sinjoro, Eternulo Cebaot! Ne honti�u per mi tiuj, kiuj Vin ser�as, ho Dio de Izrael!
7 �ar pro Vi mi portas malhonoron, Honto kovras mian viza�on.
8 Mi fari�is fremda por miaj fratoj, Nekonato por la filoj de mia patrino.
9 �ar fervoro pri Via domo min konsumis, Kaj la insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.
10 Kaj mi ploras, mia animo estas en fasto, Kaj pri tio oni min hontigas.
11 Kiel veston mi metis sur min sakon, Kaj mi fari�is moka ekzemplo por ili.
12 Parolas pri mi la sidantoj �e la pordego, Kaj la drinkantoj kantas pri mi.
13 Kaj mi pre�as al Vi, ho Eternulo, en favora tempo; Ho Dio, pro Via granda boneco respondu al mi per Via vera helpo.
14 Eligu min el la �limo, ke mi ne dronu; Mi estu savita kontra� miaj malamantoj kaj el profunda akvo.
15 Ne fortiru min fluo de la akvo, Ne englutu min profundo, Kaj abismo ne fermu super mi sian bu�on.
16 A�skultu min, ho Eternulo, �ar bona estas Via favorkoreco; La� Via kompatemeco turnu Vin al mi.
17 Kaj ne ka�u anta� Via sklavo Vian viza�on, �ar mi suferas; Rapidu, a�skultu min.
18 Alproksimi�u al mia animo, savu �in; Spite miajn malamikojn liberigu min.
19 Vi scias mian malhonoron kaj mian honton kaj mian mokatecon; Anta� Vi estas �iuj miaj premantoj.
20 Honto rompis mian koron, kaj mi senforti�is; Mi atendis kompatantojn, sed ili forestis; Konsolantojn, sed mi ne trovis.
21 Kaj ili donis al mi por man�o galon, Kaj en mia soifo ili trinkigis al mi vinagron.
22 Ilia tablo anta� ili fari�u reto, Kaj ilia prospero fari�u kaptilo.
23 Mallumi�u iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por �iam.
24 Ver�u sur ilin Vian furiozon, Kaj la flamo de Via kolero ilin ataku.
25 Ilia lo�ejo dezerti�u, En iliaj tendoj ne ekzistu lo�anto.
26 �ar tiun, kiun Vi frapis, ili persekutas, Kaj la suferojn de Viaj batitoj ili rakontas.
27 Aldonu kulpon al ilia kulpo, Ke ili ne atingu Vian bonecon.
28 Ili estu elstrekitaj el la libro de vivantoj, Kaj ili ne estu skribitaj kune kun virtuloj.
29 Sed mi estas malri�a kaj suferanta; Via helpo min defendu, ho Dio.
30 Mi gloros la nomon de Dio per kanto, Kaj mi rakontos en danko Lian grandecon.
31 Kaj �i estos pli agrabla al la Eternulo, Ol bovo a� bovido kun kornoj kaj fendohavaj hufoj.
32 Vidos humiluloj kaj �ojos! Ho ser�antoj de Dio, via koro revivi�u.
33 �ar la Eternulo a�skultas humilulojn, Kaj Siajn malliberulojn Li ne mal�atas.
34 Gloru Lin la �ielo kaj la tero, La maroj, kaj �io, kio en ili movi�as.
35 �ar Dio helpos Cionon kaj konstruos la urbojn de Judujo, Ke oni tie lo�os kaj ilin heredos.
36 Kaj la idaro de Liaj sklavoj �in heredos, Kaj la amantoj de Lia nomo lo�os en �i.

Al la �orestro. De David. Pro memoro.

1 Volu, ho Dio, savi min; Ho Eternulo, rapidu helpi min.
2 Honti�u kaj konfuzi�u tiuj, kiuj ser�as mian animon; Retiri�u kaj estu mokataj tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.
3 Kun honto iru returne tiuj, Kiuj diras al mi: Ha, ha!
4 Gaju kaj �oju pro Vi �iuj Viaj ser�antoj; Kaj la amantoj de Via savo diru �iam: Granda estas Dio.
5 Kaj mi estas mizera kaj malri�a; Ho Dio, rapidu al mi. Vi estas mia helpo kaj mia savanto; Ho Eternulo, ne malrapidu.

1 Vin, ho Eternulo, mi fidas: Mi neniam estu hontigita.
2 Per Via justeco savu min kaj liberigu min; Klinu al mi Vian orelon, kaj helpu min.
3 Estu por mi fortika roko, kien mi povus �iam veni, Kiun Vi destinis por mia savo; �ar Vi estas mia roko kaj mia fortika�o.
4 Ho mia Dio, liberigu min el la mano de malbonulo, El la mano de krimulo kaj premanto.
5 �ar Vi estas mia espero, ho mia Sinjoro; La Eternulo estas mia fido de post mia juneco.
6 Vin mi fidis de la embrieco, De la ventro de mia patrino Vi estas mia protektanto; Vin mi �iam gloros.
7 Mirinda�o mi estis por multaj; Kaj Vi estas mia forta rifu�ejo.
8 Mia bu�o estas plena de glorado por Vi, �iutage de Via majesto.
9 Ne forpu�u min en la tempo de maljuneco; Kiam konsumi�os miaj fortoj, tiam ne forlasu min.
10 �ar miaj malamikoj parolas pri mi, Kaj tiuj, kiuj insidas kontra� mia animo, konsili�as inter si,
11 Dirante: Dio lin forlasis; Persekutu kaj kaptu lin, �ar neniu lin savos.
12 Ho Dio, ne malproksimi�u de mi; Ho mia Dio, rapidu, por helpi min.
13 Estu hontigitaj kaj malaperu la persekutantoj de mia animo; De honto kaj malhonoro estu kovritaj tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.
14 Kaj mi �iam fidos Kaj �iam pligrandigos Vian gloron.
15 Mia bu�o rakontos Vian justecon, �iutage Vian helpon, �ar mi ne povus �ion elkalkuli.
16 Mi gloros la fortojn de mia Sinjoro, la Eternulo; Mi rakontos nur Vian justecon.
17 Ho Dio, Vi instruis min detempe de mia juneco; Kaj �is nun mi predikas pri Viaj mirakloj.
18 Anka� �is la maljuneco kaj grizeco ne forlasu min, ho Dio, �is mi rakontos pri Via brako al la estonta generacio, Pri Via forto al �iuj venontoj.
19 Via justeco, ho Dio, estas tre alta; En la grandaj faroj, kiujn Vi plenumis, Ho Dio, kiu Vin egalas?
20 Vi vidigis al mi grandajn kaj kruelajn suferojn, Sed Vi denove min vivigis, Kaj el la abismoj de la tero Vi denove min eligis.
21 Vi pliigas mian grandecon Kaj denove min konsolas.
22 Kaj mi gloros Vin per psaltero por Via fideleco, ho mia Dio; Mi kantos al Vi per harpo, Ho Sanktulo de Izrael!
23 �ojas miaj lipoj, kiam mi kantas al Vi; Kaj mia animo, kiun Vi savis.
24 Kaj mia lango �iutage rakontas Vian justecon; �ar hontigitaj kaj malhonoritaj estas tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.

Pri Salomono.

1 Ho Dio, Vian ju�on donu al la re�o Kaj Vian justecon al la re�ido.
2 Li ju�u Vian popolon kun vero Kaj Viajn prematojn kun justeco.
3 La montoj alportu al la popolo pacon, Anka� la montetoj, per justeco.
4 Li ju�u la prematojn en la popolo, Li savu la filojn de senhavulo, Kaj li dispremu la premanton.
5 Oni timu Vin tiel longe, kiel ekzistos la suno kaj la luno, De generacioj al generacioj.
6 Li mallevi�u, kiel pluvo sur fal�itan herbejon; Kiel gutoj, kiuj malsekigas la teron.
7 En liaj tagoj floru virtulo kaj granda paco, �is ne plu ekzistos la luno.
8 Li regu de maro �is maro Kaj de la Rivero �is la finoj de la tero.
9 Klini�u anta� li la dezertanoj, Kaj liaj malamikoj leku polvon.
10 La re�oj de Tar�i� kaj de la insuloj alportu donacojn; La re�oj de �eba kaj Seba venigu donojn.
11 Klini�u anta� li �iuj re�oj; �iuj popoloj lin servu.
12 �ar li savos ploregantan malri�ulon Kaj senhelpan mizerulon.
13 Li estos favorkora por malri�ulo kaj senhavulo, Kaj li savos la animojn de mizeruloj.
14 De malico kaj krimo li savos iliajn animojn; Kaj kara estos ilia sango en liaj okuloj.
15 Kaj li vivu, kaj oni donu al li el la oro de �eba; Kaj oni �iam pre�u por li, kaj �iutage oni lin benu.
16 Estu multe da greno en la lando; Sur la supro de la montoj �iaj spikoj ondi�u kiel Lebanon; Kaj en la urboj �io floru, kiel herbo sur la tero.
17 Lia nomo estu eterna; Tiel longe, kiel ekzistas la suno, kresku lia nomo; �iuj popoloj sin benu per li kaj gloru lin.

18 Glorata estu Dio la Eternulo, Dio de Izrael, Kiu sola faras miraklojn.
19 Kaj la�data estu Lia glora nomo eterne; Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron. Amen, kaj amen!

20 Fini�is la pre�oj de David, filo de Ji�aj.

LIBRO TRIA

1 Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.
2 Sed mi--apena� ne fal�anceli�is miaj piedoj, Preska� elglitis miaj pa�oj.
3 �ar mi �agreni�is pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.
4 �ar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.
5 Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.
6 Tial ilian kolon �irka�volvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.
7 Pro graso elmeti�is iliaj okuloj, Superbordi�is en ilia koro la intencoj.
8 Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.
9 Kontra� la �ielon ili levas sian bu�on, Kaj ilia lango promenas sur la tero.
10 Tial tien anka� iras Lia popolo, Kaj ili akvon �erpas abunde.
11 Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj �u la Plejaltulo komprenas?
12 Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feli�uloj de la mondo kaj atingis ri�econ!
13 Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,
14 Kaj mi turmenti�as �iutage Kaj mi suferas punon �iumatene!
15 Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fari�us perfida al la generacio de Viaj filoj.
16 Mi meditis, por kompreni �i tion; Sed �i estis malfacila en miaj okuloj,
17 �is mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.
18 Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi �etas ilin en pereon.
19 Kiel momente ili ruini�is! Pereis, malaperis de subita teruro!
20 Simile al son�o post la veki�o, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.
21 Kiam bolis mia koro Kaj turmenti�is mia interna�o,
22 Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto anta� Vi.
23 Sed mi �iam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.
24 Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.
25 Kiu estas por mi en la �ielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.
26 Konsumi�as mia karno kaj mia koro; Sed la fortika�o de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.
27 Jen tiuj, kiuj malproksimi�as de Vi, pereas; Vi ekstermas �iun, kiu perfidi�is al Vi.
28 Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti �iujn Viajn farojn.

Instruo de Asaf.

1 Kial, ho Dio, Vi forpu�is nin por �iam? Kial fumas Via kolero kontra� la �afoj de Via pa�tejo?
2 Rememoru Vian komunumon, kiun Vi a�etis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, �i tiun monton Cion, sur kiu Vi lo�i�is.
3 Direktu Viajn pa�ojn al la eternaj ruinoj, Al �io, kion detruis malamiko en la sanktejo.
4 Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.
5 Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontra� la lignajn plekta�ojn.
6 Kaj nun �iujn �iajn skulpta�ojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.
7 Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la lo�ejon de Via nomo.
8 Ili diris en sia koro: Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis �iujn domojn de Dio en la lando.
9 Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu �e ni scias, kiel longe tio da�ros.
10 Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? �u eterne la malamiko insultos Vian nomon?
11 Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.

12 Dio estas ja mia Re�o de antikve, Li faras savon sur la tero.
13 Vi dis�iris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;
14 Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis �in por man�o al la bestoj de la dezerto;
15 Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.
16 Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi aran�is lumon kaj sunon;
17 Vi difinis �iujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi aran�is.
18 Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsa�a malhonoras Vian nomon.
19 Ne fordonu al sova�a besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por �iam.
20 Rememoru la interligon, �ar �iuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.
21 La suferanto ne reiru hontigita; Malri�ulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.
22 Levi�u, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsa�ulo faras al Vi �iutage.
23 Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj levi�is kontra� Vi, konstante kreskas.

Al la �orestro. Por Al-ta��et. Psalmo de Asaf. Kanto.

1 Ni gloras Vin, ho Dio, ni gloras Vin; Proksima estas Via nomo; Oni rakontas Viajn miraklojn.
2 Kiam Mi elektos tempon, Mi faros justan ju�on.
3 Tremas la tero kaj �iuj �iaj lo�antoj; Mi fortikigis �iajn kolonojn. Sela.
4 Mi diras al la fanfaronuloj: Ne fanfaronu; Kaj al la malvirtuloj: Ne levu kornon;
5 Ne levu supren vian kornon, Ne parolu kun nefleksebla kolo;
6 �ar ne de oriento kaj ne de okcidento Kaj ne de la dezerto venas alteco.
7 Nur Dio estas ju�anto; Unu homon Li malaltigas, kaj alian Li altigas.
8 �ar la pokalo estas en la mano de la Eternulo, Kaj la vino �a�mas, plena de aroma�o, kaj Li ver�as el �i; Sed nur �ian fe�on elsu�os kaj trinkos �iuj malvirtuloj de la tero.
9 Kaj mi eterne predikos, Mi kantos al la Dio de Jakob.
10 Kaj �iujn kornojn de la malvirtuloj mi rompos; Alti�os la kornoj de virtulo.

Al la �orestro. Por kordaj instrumentoj. Psalmo de Asaf. Kanto.

1 Dio estas konata en Judujo; Granda estas Lia nomo en Izrael.
2 En Salem estas Lia tendo, Kaj Lia lo�ejo sur Cion.
3 Tie Li rompis la sagojn de pafarko, �ildon, glavon, kaj militon. Sela.
4 Vi estas majesta kaj potenca sur la sova�bestaj montoj.
5 Senarmi�is la fortkoruloj, endormi�is; Kaj �iuj militistoj restis kvaza� sen manoj.
6 De Via minaco, ho Dio de Jakob, Paralizi�is rajdisto kaj �evalo.
7 Vi, Vi estas timinda; Kaj kiu restos staranta anta� Vi, kiam ekflamas Via kolero?
8 El la �ielo Vi a�digis ju�on; La tero ektimis kaj eksilentis,
9 Kiam Dio levi�is, por ju�i, Por savi �iujn humilulojn sur la tero. Sela.
10 �ar la kolero de homo fari�as Via gloro, Kiam Vi zonas Vin per la resto de Via kolero.
11 Faru kaj plenumu promesojn al la Eternulo, via Dio; Vi �iuj, kiuj Lin �irka�as, alportu donacojn al la Timindulo.
12 Li humiligis la spiriton de potenculoj; Li estas timinda por la re�oj de la tero.

Al la �orestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf.

1 Mia vo�o iras al Dio, kaj mi krias; Mia vo�o iras al Dio, ke Li a�skultu min.
2 En la tago de mia suferado mi ser�as mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne mallevi�as; Mia animo ne volas konsoli�i.
3 Mi rememoras Dion, kaj mi �emas; Mi meditas, kaj mia spirito mal�ojas. Sela.
4 Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.
5 Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj anta�longe pasintaj.
6 Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.
7 �u por eterne mia Sinjoro forpu�is? Kaj �u Li ne plu favoros?
8 �u por eterne �esi�is Lia boneco? �u Lia promeso ne plenumi�os por �iuj generacioj?
9 �u Dio forgesis indulgi? �u Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.
10 Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke alii�is la dekstra mano de la Plejaltulo.
11 Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.
12 Mi meditos pri �iuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.
13 Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?
14 Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.
15 Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.
16 Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skui�is.
17 Nubegoj ver�is akvon, La �ielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.
18 La vo�o de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj �anceli�is la tero.
19 Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj pa�osignoj ne estis videblaj.
20 Vi kondukis Vian popolon kiel �afojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

Instruo de Asaf.

1 Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia bu�o.
2 Mi malfermos per sentenco mian bu�on; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.
3 Kion ni a�dis kaj scii�is, Kion rakontis al ni niaj patroj,
4 Tion ni ne ka�os anta� iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.
5 Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis le�on, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu �in al siaj infanoj,
6 Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naski�os, Ili levi�u kaj rakontu al siaj infanoj.
7 Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;
8 Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.
9 La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turni�is malanta�en en tago de batalo;
10 Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;
11 Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.
12 Anta� iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.
13 Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvaza� muron;
14 Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;
15 Li fendis �tonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvaza� el granda abismo;
16 Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.
17 Sed ili plue pekis anta� Li, �agrenis la Plejaltulon en la dezerto;
18 Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante man�on pro sia kaprico;
19 Kaj ili parolis kontra� Dio, Kaj diris: �u Dio povas kovri tablon en la dezerto?
20 Jen Li frapis rokon, Kaj ver�i�is akvo kaj ekfluis riveroj: �u Li povas anka� panon doni? �u Li pretigos anka� viandon por Sia popolo?
21 Tial la Eternulo, a�dinte, flami�is; Kaj fajro ekbrulis kontra� Jakob, Kaj levi�is kolero kontra� Izrael;
22 �ar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.
23 Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la �ielo;
24 Kaj Li pluvigis al ili manaon, por man�i, Kaj Li donis al ili �ielan grenon.
25 Panon de potenculoj �iu man�is; Li sendis al ili man�on satege.
26 Li kurigis tra la �ielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;
27 Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;
28 Kaj Li faligis �ion mezen de ilia tendaro, �irka�e de iliaj lo�ejoj.
29 Kaj ili man�is kaj tre sati�is; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.
30 Sed kiam ili ankora� ne forlasis sian deziron Kaj ilia man�a�o estis ankora� en ilia bu�o,
31 La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael �i faligis.
32 Malgra� �io �i tio ili plue ankora� pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.
33 Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.
34 Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekser�is, Returni�is kaj fervore vokis Dion;
35 Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortika�o Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.
36 Sed ili flatis al Li per sia bu�o, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;
37 �ar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.
38 Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.
39 Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.
40 Kiom da fojoj ili �agrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!
41 Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.
42 Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,
43 Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;
44 Kiam Li �an�is en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.
45 Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin man�is, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;
46 Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;
47 Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;
48 Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn pa�tatarojn al fulmo;
49 Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Ta�menton da malbonaj an�eloj.
50 Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne �irmis kontra� la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;
51 Li mortigis �iun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de �am.
52 Kaj Li kondukis kiel �afojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel pa�tataron tra la dezerto;
53 Li kondukis ilin en sendan�ereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;
54 Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;
55 Li forpelis anta� ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj lo�igis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.
56 Sed ili incitis kaj �agrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn le�ojn ili ne observis;
57 Ili defalis kaj perfidi�is, kiel iliaj patroj, Returni�is, kiel malfidinda pafarko;
58 Ili kolerigis Lin per siaj alta�oj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.
59 Dio a�dis kaj flami�is, Kaj forte ekindignis kontra� Izrael;
60 Li forlasis Sian lo�ejon en �ilo, La tendon, en kiu Li lo�is inter la homoj;
61 Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;
62 Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontra� Sia heredo Li flami�is.
63 �iajn junulojn forman�is fajro, Kaj �iaj junulinoj ne estis prikantataj;
64 �iaj pastroj falis de glavo, Kaj �iaj vidvinoj ne ploris.
65 Sed mia Sinjoro veki�is kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.
66 Kaj Li batis �iajn malamikojn malanta�en: Eternan malhonoron Li donis al ili.
67 Kaj Li mal�atis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;
68 Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;
69 Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis �in por �iam.
70 Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de �afoj.
71 De apud la �afinoj Li venigis lin, Por pa�ti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.
72 Kaj li pa�tis ilin la� la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.

Psalmo de Asaf.

1 Ho Dio! venis idolanoj en Vian heredon, Malpurigis Vian sanktan templon, Faris el Jerusalem ruinojn.
2 La kadavrojn de Viaj sklavoj ili donis kiel man�on al la birdoj de la �ielo, La karnon de Viaj fideluloj al la bestoj de la tero;
3 Ili ver�is ilian sangon kiel akvon, �irka� Jerusalem, Kaj estis neniu, kiu ilin enterigus.
4 Ni fari�is hontinda�o por niaj najbaroj, Mokata�o kaj insultata�o por niaj �irka�antoj.
5 �is kiam, ho Eternulo, Vi koleros sen�ese? Kaj Via indigno brulos, kiel fajro?
6 Elver�u Vian koleron sur tiujn naciojn, kiuj Vin ne konas, Kaj sur la regnojn, kiuj ne vokas Vian nomon;
7 �ar ili forman�is Jakobon Kaj dezertigis lian lo�ejon.
8 Ne memoru niajn anta�ajn krimojn, Rapide atingu nin Via favorkoreco; �ar ni tre konsumi�is.
9 Helpu nin, ho Dio de nia savo, pro la gloro de Via nomo; Kaj savu nin kaj pardonu al ni niajn pekojn pro Via nomo.
10 Kial devas diri la popoloj: Kie estas ilia Dio? Fari�u konata inter la popoloj anta� niaj okuloj La ven�o por la ver�ita sango de Viaj sklavoj.
11 Venu al Vi la �emoj de la malliberuloj; Per la grandeco de Via brako liberigu tiujn, kiuj estas kondamnitaj al morto;
12 Kaj redonu al niaj najbaroj sepoble en ilian sinon la malhonoron, Per kiu ili malhonoris Vin, ho mia Sinjoro!
13 Kaj ni, Via popolo kaj la �afoj de Via pa�tataro, Eterne Vin dankos, De generacio al generacio ni rakontos Vian gloron.

Al la �orestro. Por �o�anoj. Atesto de Asaf. Psalmo.

1 Ho Pa�tisto de Izrael, a�skultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel �afojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!
2 Anta� Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.
3 Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian viza�on, Por ke ni estu savitaj.

4 Ho Eternulo, Dio Cebaot, �is kiam Vi kolere repu�os la pre�on de Via popolo?
5 Vi man�igis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.
6 Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.
7 Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian viza�on, Por ke ni estu savitaj.

8 Vinberbran�on el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj �in plantis;
9 Vi purigis lokon por �i; Kaj �i profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;
10 Montojn kovris �ia ombro, Kaj �iaj bran�oj fari�is kiel cedroj de Dio.
11 �i etendis siajn bran�ojn �is la maro Kaj siajn bran�etojn �is la Rivero.
12 Kial Vi detruis �iajn barilojn, Ke �iuj pasantoj �in �iras?
13 Subfosas �in arbara apro, Kaj kampa besto �in mordas.
14 Ho Dio Cebaot, returni�u; Rigardu el la �ielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,
15 Kaj �irmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreska�idon, kiun Vi fortikigis por Vi.
16 �i estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca viza�o ili pereis.
17 Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.
18 Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.
19 Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian viza�on, Por ke ni estu savitaj.

Al la �orestro. Por la gitito. De Asaf.

1 La�te kantu al Dio, nia forto; �oje kriu al la Dio de Jakob.
2 Sonigu kanton, donu tamburinon, �arman harpon, kaj psalteron.
3 Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.
4 �ar �i estas le�o por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.
5 Li aran�is �in kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontra� la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi a�dis:
6 Mi liberigis lian dorson de �ar�o, Liaj manoj liberi�is de korboj.
7 En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin �e la akvo de Malpaco. Sela.
8 A�du, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min a�skultus!
9 Ne estu �e vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.
10 Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu lar�e vian bu�on, kaj Mi �in plenigos.
11 Sed Mia popolo ne a�skultis Mian vo�on, Izrael ne obeis Min.
12 Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru la� siaj intencoj.
13 Ho, se Mia popolo a�skultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!
14 Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontra� iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.
15 La malamantoj de la Eternulo humili�us anta� Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.
16 Kaj Mi man�igus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

Psalmo de Asaf.

1 Dio stari�is en Dia anaro; Inter la dioj Li ju�as.
2 �is kiam vi ju�os maljuste, Kaj privilegios la personojn de malvirtuloj? Sela.
3 Estu justaj al malri�ulo kaj orfo; Rilate afliktiton kaj senhavulon estu virtaj.
4 Liberigu malri�ulon kaj mizerulon; El la mano de malvirtulo ilin savu.
5 Ili ne scias kaj ne komprenas, En mallumo ili mar�as; Ek�anceli�is �iuj fundamentoj de la tero.
6 Mi diris: Vi estas dioj, Kaj �iuj vi estas filoj de la Plejaltulo;
7 Sed vi mortos, kiel homoj, Kaj vi falos, kiel �iu el la potenculoj.
8 Levi�u, ho Dio, ju�u la teron; �ar Vi heredas �iujn popolojn.

Kanto-psalmo de Asaf.

1 Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
2 �ar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
3 Kontra� Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsili�as kontra� Viaj gardatoj.
4 Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
5 �ar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontra� Vi:
6 La tendoj de Edom kaj la I�maelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Fili�toj kun la lo�antoj de Tiro;
8 Anka� Asirio ali�is al ili Kaj fari�is helpo al la idoj de Lot. Sela.
9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin �e la torento Ki�on,
10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fari�is sterko por la tero.
11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun �iuj iliaj estroj kiel kun Zeba� kaj Calmuna,
12 Kiuj diris: Ni ekposedu la lo�ejon de Dio!
13 Ho mia Dio, similigu ilin al turni�anta polvo, Al pajlresta�o anta� vento.
14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
16 Plenigu ilian viza�on per malhonoro, Por ke ili turni�u al Via nomo, ho Eternulo.
17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por �iam, Ili malhonori�u kaj pereu.
18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

Al la �orestro. Por la gitito. Psalmo de la Kora�idoj.

1 Kiel �armaj estas Viaj lo�ejoj, ho Eternulo Cebaot!
2 Mia animo deziras kaj sopiras al la kortoj de la Eternulo; Mia koro kaj mia korpo sentas ravon pri la viva Dio.
3 E� birdo trovas domon kaj hirundo neston por si, En kiu �i tenas siajn idojn: Viajn altarojn, ho Eternulo Cebaot, mia Re�o kaj mia Dio.
4 Feli�aj estas tiuj, kiuj lo�as en Via domo: Ili la�das Vin konstante. Sela.
5 Feli�aj estas la homoj, kies forto estas en Vi, Kaj en kies koro estas Viaj vojoj;
6 Kiuj pasas tra la Valo de Ploro kaj faras tie fontojn, Kaj la printempa pluvo �in kovras per benoj;
7 Ili iras de forto al forto, Aperas anta� Dio sur Cion.
8 Ho Eternulo, Dio Cebaot, a�du mian pre�on; A�skultu, ho Dio de Jakob! Sela.
9 Nia �ildo, vidu, ho Dio, Kaj rigardu la viza�on de Via sanktoleito.
10 �ar tago en Viaj kortoj estas pli bona, ol mil aliaj: Mi preferas stari sur la sojlo de la domo de mia Dio, Ol lo�i en tendoj de malvirto.
11 �ar Dio, la Eternulo, estas suno kaj �ildo; Favoron kaj honoron donas la Eternulo; Li ne doma�as bonon al tiuj, kiuj iras en virto.
12 Ho Eternulo Cebaot, bone estas al la homo, kiu Vin fidas.

Al la �orestro. Psalmo de la Kora�idoj.

1 Vi korfavoris, ho Eternulo, Vian landon, Vi revenigis la forkaptitojn de Jakob;
2 Vi pardonis la kulpon de Via popolo, Vi kovris �iujn �iajn pekojn. Sela.
3 Vi retenis Vian tutan koleron, Forlasis Vian furiozon.
4 Turnu Vin al ni, ho Dio de nia savo, Kaj �esigu Vian koleron kontra� ni.
5 �u eterne Vi nin koleros, Da�rigos Vian koleron de generacio al generacio?
6 �u Vi ne revivigos nin denove, Ke Via popolo �oju per Vi?
7 Aperigu al ni, ho Eternulo, Vian favoron, Kaj Vian helpon donu al ni.
8 Mi a�du, kion diras Dio, la Eternulo; �ar Li deklaros pacon al Sia popolo kaj al Siaj fideluloj, Ke ili ne reiru al malsa�eco.
9 Jam proksima estas Lia helpo al tiuj, kiuj Lin timas, Por ke ekregu honoro en nia lando.
10 Bono kaj vero renkonti�as, Justeco kaj paco sin kisas.
11 Vero elkreskas el la tero, Kaj justeco rigardas el la �ielo.
12 Kaj la Eternulo donos bonon, Kaj nia tero donos siajn produktojn.
13 Justeco iros anta� Li Kaj faros vojon por Liaj pa�oj.

Pre�o de David.

1 Klinu, ho Eternulo, Vian orelon, a�skultu min; �ar mi estas mizera kaj malri�a.
2 Konservu mian animon, �ar mi estas fidela; Ho Vi, mia Dio, helpu Vian sklavon, kiu fidas Vin.
3 Korfavoru min, ho mia Sinjoro, �ar mi vokas al Vi la tutan tagon.
4 �ojigu la animon de Via sklavo, �ar al Vi, ho mia Sinjoro, mi levas mian animon.
5 �ar Vi, mia Sinjoro, estas bona kaj pardonema Kaj tre favora por �iuj, kiuj Vin vokas.
6 A�skultu, ho Eternulo, mian pre�on, Kaj atentu la vo�on de mia petego.
7 En tago de mia sufero mi Vin vokas, Por ke Vi a�skultu min.
8 Ne ekzistas simila al Vi inter la dioj, ho mia Sinjoro, Kaj ne ekzistas faroj kiel Viaj.
9 �iuj popoloj, kiujn Vi kreis, venos kaj klini�os anta� Via viza�o, ho mia Sinjoro, Kaj honoros Vian nomon.
10 �ar Vi estas granda kaj Vi faras miraklojn; Vi sola estas Dio.
11 Montru al mi, ho Eternulo, Vian vojon, por ke mi iru en Via vero; Dedi�u mian koron al la respektado de Via nomo.
12 Mi dankos Vin, ho mia Sinjoro, mia Dio, per mia tuta koro, Kaj mi honoros Vian nomon eterne.
13 �ar granda estas Via boneco al mi; Kaj Vi savis mian animon el la profundo de �eol.
14 Ho Dio, fieruloj levi�is kontra� mi, Kaj anaro da premantoj ser�as mian animon Kaj ne havas Vin anta� si.
15 Sed Vi, mia Sinjoro, estas Dio kompatema kaj favorkora, Longetolerema kaj tre bona kaj verama.
16 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Donu Vian forton al Via sklavo, Kaj helpu la filon de Via sklavino.
17 Faru super mi signon por bono, Por ke miaj malamantoj vidu kaj honti�u, �ar Vi, ho Eternulo, min helpos kaj konsolos.

De la Kora�idoj. Psalmo-kanto.

1 Lia fundamento estas sur la sanktaj montoj.
2 La Eternulo amas la pordegojn de Cion Pli ol �iujn lo�ejojn de Jakob.
3 Glora�ojn Li rakontas pri vi, ho urbo de Dio. Sela.
4 Mi parolas al miaj konatoj pri Egiptujo kaj Babel, Anka� pri Fili�tujo kaj Tiro kun Etiopujo: Jen tiu tie naski�is.
5 Sed pri Cion oni diras: Tiu kaj tiu tie naski�is, Kaj Li, la Plejaltulo, �in fortikigas.
6 La Eternulo notos, enskribante la popolojn: �i tiu tie naski�is. Sela.
7 Kaj la kantistoj kaj muzikistoj: �iuj miaj fontoj estas en Vi.

Kanto-psalmo de la Kora�idoj. Al la �orestro. Por ma�alat- leanoto. Instruo de Heman, la Ezra�ido.

1 Ho Eternulo, Dio de mia savo! Tage kaj nokte mi krias anta� Vi.
2 Mia pre�o venu anta� Vian viza�on; Klinu Vian orelon al mia ploro.
3 �ar mia animo trosati�is de malbonoj Kaj mia vivo atingis �eolon.
4 Mi simili�is al la forirantoj en la tombon; Mi fari�is kiel viro sen fortoj,
5 Etendita inter mortintoj; Kiel mortigitoj, ku�antaj en la tombo, Kiujn Vi jam ne rememoras Kaj kiuj estas forigitaj for de Via mano.
6 Vi metis min en la plej profundan foson, En mallumon, en abismon.
7 Pezas sur mi Via furiozo, Kaj per �iuj Viaj ondoj Vi min premas. Sela.
8 Vi malproksimigis de mi miajn konatojn, Vi faris min abomena�o por ili; Mi estas en�losita, kaj mi ne povas eliri.
9 Mia okulo mallumi�is de mal�ojo; Mi vokas Vin, ho Eternulo, �iutage, Mi etendas al Vi miajn manojn.
10 �u por mortintoj Vi faros miraklojn? �u malvivuloj levi�os kaj gloros Vin? Sela.
11 �u en la tombo estos rakontata Via boneco, Kaj fidindeco en la abismo?
12 �u en la mallumo estos konataj Viaj mirakloj, Kaj Via justeco en la lando de forgeso?
13 Sed mi vokas al Vi, ho Eternulo, Kaj matene mia pre�o Vin renkontas.
14 Kial, ho Eternulo, Vi forpu�as mian animon? Kial Vi ka�as Vian viza�on de mi?
15 Mi estas mizera kaj senforta detempe de la juneco; Mi portas Viajn terurojn, mi konsumi�as.
16 Venis sur min Via furiozo, Viaj timigoj min dispremas.
17 Ili �irka�as min, kiel akvo, �iutage; Ili tute min �irka�sie�as.
18 Vi malproksimigis de mi amanton kaj amikon; Miaj konatoj estas en mallumo.

Instruo de Etan, la Ezra�ido.

1 La favorfarojn de la Eternulo mi kantos eterne; De generacio al generacio mi sciigos Vian fidelecon per mia bu�o.
2 �ar mi diris: Por eterne estas fundamentita la boneco, En la �ielo estas fortikigita Via fideleco.

3 Mi faris interligon kun Mia elektito. Mi �uris al David, Mia sklavo:
4 Por eterne Mi fortikigos vian semon, Kaj Mi konstruis vian tronon por �iuj generacioj. Sela.
5 Kaj la �ielo gloras Viajn miraklojn, ho Eternulo, Kaj Vian fidelecon en la anaro de la sanktuloj.
6 �ar kiu en la �ielo estas egala al la Eternulo? Kiu estas simila al la Eternulo inter la potenculoj?
7 Dio estas potenca en la anaro de la sanktuloj, Kaj timinda por �iuj, kiuj Lin �irka�as.
8 Ho Eternulo, Dio Cebaot, Kiu estas potenca kiel Vi, ho Eternulo? Kaj Via fideleco estas en �io, kio Vin �irka�as.
9 Vi regas la malkvietecon de la maro; Kiam levi�as �iaj ondoj, Vi ilin kvietigas.
10 Vi faligis Rahabon, kiel mortigiton; Per Via forta brako Vi diskurigis Viajn malamikojn.
11 Al Vi apartenas la �ielo, kaj anka� al Vi apartenas la tero; La universon, kaj �ion, kio �in plenigas, Vi fondis.
12 La nordon kaj la sudon Vi kreis; Tabor kaj �ermon prikantas Vian nomon.
13 Vi havas brakon kun forto; Potenca estas Via mano, alta estas Via dekstra.
14 Virto kaj justeco estas la fundamento de Via trono; Boneco kaj vero iras anta� Via viza�o.
15 Feli�a estas la popolo, kiu konas trumpetadon; Ho Eternulo, en la lumo de Via viza�o ili mar�as;
16 Pro Via nomo ili �ojas la tutan tagon, Kaj ili fieras pro Via justeco.
17 �ar Vi estas la beleco de ilia forto; Kaj pro Via favoro alti�as nia korno.
18 �ar de la Eternulo estas nia �ildo, Kaj de la Sanktulo de Izrael estas nia re�o.

19 Tiam Vi parolis en vizio al Viaj fideluloj, Kaj Vi diris: Mi sendis helpon al heroo, Mi altigis elektiton el la popolo.
20 Mi trovis Davidon, Mian sklavon, Per Mia sankta oleo Mi lin �miris.
21 Mia mano lin subtenos, Kaj Mia brako lin fortikigos.
22 Ne venkos lin malamiko, Kaj malbonagulo lin ne premos.
23 Kaj Mi disbatos anta� lia viza�o liajn malamikojn, Kaj liajn malamantojn Mi frapos.
24 Kaj Mia fideleco kaj Mia favoro estas kun li; Kaj per Mia nomo alti�os lia korno.
25 Kaj Mi etendos super la maron lian brakon Kaj super la riverojn lian dekstran manon.
26 Li vokos Min: Vi estas mia patro, Mia Dio, kaj la roko de mia savo.
27 Kaj Mi faros lin unuenaskito, �efo super la re�oj de la tero.
28 Por �iam Mi konservos al li Mian favoron; Kaj Mia interligo kun li estos fidela.
29 Kaj lian semon Mi faros eterna, Kaj lian tronon longeda�ra kiel la �ielo.
30 Se liaj filoj forlasos Mian instruon Kaj ne iros la� Miaj le�oj;
31 Se Miajn decidojn ili malplenumos Kaj Miajn ordonojn ili ne observos:
32 Tiam Mi per bastono punos ilian pekon Kaj per batoj ilian krimon;
33 Sed Mian favoron Mi ne forprenos de li, Kaj Mian fidelecon Mi ne perfidos;
34 Mi ne malplenumos Mian interligon, Kaj tion, kio eliris el Mia bu�o, Mi ne �an�os.
35 Unu aferon Mi �uris per Mia sankteco: Mi ne perfidos al David;
36 Lia semo estos eterna, Kaj lia trono estos kiel la suno anta� Mi.
37 Kiel la luno, �i staros eterne, Kaj kiel la atestulo en la �ielo �i estos fidinda. Sela.

38 Sed nun Vi forpu�is kaj malestimis, Vi koleris Vian sanktoleiton.
39 Vi disigis la interligon kun Via sklavo, �etis sur la teron lian kronon.
40 Vi detruis �iujn liajn barilojn, Ruinigis liajn fortika�ojn.
41 Prirabas lin �iuj pasantoj; Li fari�is mokata�o por siaj najbaroj.
42 Vi altigis la dekstran manon de liaj malamikoj, Vi �ojigis �iujn liajn kontra�ulojn.
43 Vi returnis la tran�on de lia glavo, Kaj ne subtenis lin en la milito.
44 Vi forigis lian brilon, Kaj lian tronon Vi �etis sur la teron.
45 Vi mallongigis la tagojn de lia juneco, Vi kovris lin per honto. Sela.
46 �is kiam, ho Eternulo, Vi ka�os Vin sen�ese Kaj Via kolerego brulos kiel fajro?
47 Ho, rememoru, kia estas la da�ro de mia vivo, Por kia vanta�o Vi kreis �iujn homidojn.
48 Kiu homo vivas kaj neniam vidos morton, Savos sian animon de la mano de �eol? Sela.
49 Kie estas Viaj anta�aj favorfaroj, mia Sinjoro, Pri kiuj Vi �uris al David per Via fideleco?
50 Rememoru, mia Sinjoro, la malhonoron de Viaj sklavoj, Kiun mi portas en mia brusto de �iuj multaj popoloj,
51 Kaj per kiu malhonoras Viaj malamikoj, ho Eternulo, Per kiu ili malhonoras la pa�osignojn de Via sanktoleito.

52 Glorata estu la Eternulo eterne. Amen, kaj Amen!

LIBRO KVARA

Pre�o de Moseo, homo de Dio.

1 Mia Sinjoro, Vi estis por ni lo�ejo De generacio al generacio.
2 Anta� ol la montoj naski�is Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne �is eterne, Vi estas Dio.
3 Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.
4 �ar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hiera�a tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.
5 Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel son�o; Matene ili renovi�as kiel herbo:
6 Matene �i floras kaj �ermas, Vespere �i dehaki�as kaj seki�as.
7 Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni nenii�as.
8 Vi metis niajn malbonagojn anta� Vin, Nian ka�ita�on anta� la lumon de Via viza�o.
9 �ar �iuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.
10 La da�ro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj �e forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, �ar �i forkuras rapide kaj ni forflugas.
11 Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?
12 Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru sa�an koron.
13 Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.
14 Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj �ojos en la da�ro de nia tuta vivo.
15 �ojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.
16 Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.
17 Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.

1 Kiu lo�as sub la �irmo de la Plejaltulo, Tiu ripozas en la ombro de la Plejpotenculo.
2 Mi diras al la Eternulo: Mia rifu�ejo kaj mia fortika�o Estas Dio, kiun mi fidas.
3 �ar Li savos vin de la reto de kaptisto, De la pereiga pesto.
4 Per Siaj plumoj Li �irmos vin, Kaj sub Liaj flugiloj vi rifu�os; Lia fideleco estas �ildo kaj kiraso.
5 Ne timu la teruron de nokto, Nek sagon, kiu flugas tage,
6 Nek peston, kiu iras en mallumo, Nek epidemion, kiu ekstermas tagmeze.
7 �e via flanko falos milo, Kaj dek miloj �e via dekstra flanko; Sed vin �i ne tu�os.
8 Vi nur rigardos per viaj okuloj, Kaj vi vidos la redonon al la malvirtuloj.
9 �ar Vi, ho Eternulo, estas mia defendo! La Plejaltulon vi elektis kiel vian rifu�ejon.
10 Ne trafos vin malbono, Kaj frapo ne atingos vian tendon.
11 �ar al Siaj an�eloj Li ordonis pri vi, Ke ili vin gardu sur �iuj viaj vojoj.
12 Sur la manoj ili vin portos, Por ke vi ne falpu�i�u sur �tono per via piedo.
13 Sur leonon kaj aspidon vi pa�os, Vi piedpremos leonidon kaj drakon.
14 �ar li ekamis Min, tial Mi lin savos; Mi defendos lin, �ar li konas Mian nomon.
15 Li vokos Min, kaj Mi lin a�skultos; Mi estos kun li en mizero; Mi lin liberigos kaj honoratigos.
16 Mi satigos lin per longa vivo, Kaj aperigos al li Mian helpon.

Psalmo-kanto por la tago sabata.

1 Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;
2 Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,
3 Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.
4 �ar Vi �ojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.
5 Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.
6 Malklerulo ne scias, Kaj malsa�ulo tion ne komprenas.
7 Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj �iuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermi�o por eterne.
8 Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.
9 �ar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras �iuj malbonaguloj.
10 Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per fre�a oleo.
11 Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontra�uloj, a�das miaj oreloj.
12 Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.
13 Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.
14 Ili floras ankora� en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj fre�aj,
15 Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortika�o, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.

1 La Eternulo re�as; Li estas vestita de majesto; La Eternulo estas vestita kaj zonita de potenco; Kaj fortikigita estas la mondo, ke �i ne �anceli�u.
2 De antikve estas fortika Via trono; Vi estas de eterne.
3 Levas la riveroj, ho Eternulo, levas la riveroj sian vo�on, Levas la riveroj sian bruon;
4 Pli ol la bruo de multego da akvo, Ol la potencaj ondoj de la maro, Potenca estas la Eternulo en la alta�o.
5 Viaj le�oj estas tre fidindaj; Via domo estas ornamita de sankteco, Ho Eternulo, por eterne.

1 Dio de ven�o, ho Eternulo, Dio de ven�o, aperu!
2 Levi�u, Ju�anto de la tero; Redonu la merita�on al la fieruloj.
3 Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?
4 Ili estas malhumilaj, parolas aroganta�on; Fanfaronas �iuj malbonaguloj.
5 Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.
6 Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili bu�as.
7 Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.
8 Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsa�uloj, kiam vi sa�i�os?
9 �u ne a�das Tiu, kiu aran�is orelon? �u ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?
10 �u ne punas la �ustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?
11 La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.
12 Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, �ustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian le�on,
13 Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, �is estos pretigita la foso por la malvirtulo.
14 �ar la Eternulo ne forpu�os Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.
15 �ar ju�o revenos al vero, Kaj �in sekvos �iuj virtkoruloj.
16 Kiu helpas min kontra� malbonuloj? Kiu staras apud mi kontra� malbonaguloj?
17 Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preska� ku�us jam silenta.
18 Kiam mi diris, ke mia piedo �anceli�as, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.
19 Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.
20 �u ali�os al Vi trono de maljusteco, Kiu aran�as maljusta�on en la nomo de la le�o?
21 Ili sin armas kontra� la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.
22 Sed la Eternulo estos mia rifu�ejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia �irmo.
23 Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni �oje kriu al la rifu�ejo de nia helpo.
2 Ni venu anta� Lian viza�on kun glorado, Per psalmoj ni �oje kriu al Li.
3 �ar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Re�o super �iuj dioj,
4 Kiu havas en Sia mano la profunda�ojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la alta�oj de la montoj;
5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li �in faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.
6 Venu, ni klini�u, ni �etu nin teren, Ni genuu anta� la Eternulo, nia Kreinto.
7 �ar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia pa�tejo kaj la �afoj de Lia mano. Hodia�, se vi a�skultas Lian vo�on,
8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,
9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.
10 Kvardek jarojn Mi indignis kontra� tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro mal�usta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;
11 Tial Mi �uris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

1 Kantu al la Eternulo novan kanton; Kantu al la Eternulo la tuta tero.
2 Kantu al la Eternulo, gloru Lian nomon, Proklamu de tago al tago Lian savon.
3 Rakontu inter la popoloj Lian gloron, Inter �iuj gentoj Liajn miraklojn.
4 �ar la Eternulo estas granda kaj tre glorinda, Li estas timinda pli ol �iuj dioj.
5 �ar �iuj dioj de la popoloj estas nur idoloj; Sed la Eternulo kreis la �ielon.
6 Gloro kaj majesto estas anta� Li, Forto kaj beleco estas en Lia sanktejo.
7 Tributu al la Eternulo, familioj de la popoloj; Tributu al la Eternulo gloron kaj potencon.
8 Tributu al la Eternulo la honoron de Lia nomo; Alportu donacon kaj venu en Liajn kortojn.
9 Klini�u al la Eternulo en sankta ornamo; Tremu anta� Li la tuta tero.
10 Diru inter la popoloj: La Eternulo re�as, Kaj fortikigita estas la mondo, ke �i ne �anceli�u; Li ju�as la popolojn en justeco.
11 �oju la �ielo, kaj estu gaja la tero, Bruu la maro, kaj �io, kio �in plenigas.
12 �oju la kampo, kaj �io, kio estas sur �i; Tiam kantu �iuj arboj de la arbaro
13 Anta� la Eternulo, �ar Li venas, �ar Li venas, por ju�i la teron; Li ju�os la mondon kun justeco Kaj la popolojn kun Sia fideleco.

1 La Eternulo re�as; �oju la tero; Estu gajaj la multaj insuloj.
2 Nubo kaj mallumo estas �irka� Li; Vero kaj justeco estas la fundamento de Lia trono.
3 Fajro iras anta� Li, Kaj bruligas �irka�e Liajn malamikojn.
4 Liaj fulmoj lumigas la mondon; La tero vidas, kaj tremas.
5 Montoj fandi�as kiel vakso anta� la viza�o de la Eternulo, Anta� la viza�o de la Sinjoro de la tuta tero.
6 La �ielo rakontas Lian veron, Kaj �iuj popoloj vidas Lian gloron.
7 Honti�u �iuj, kiuj servas al idoloj, Kiuj la�das sin pro dia�oj. Klini�u anta� Li �iuj dioj.
8 A�dis kaj ek�ojis Cion, Kaj ektriumfis la filinoj de Jehuda Pro Viaj ju�oj, ho Eternulo.
9 �ar Vi, ho Eternulo, estas Plejalta super la tuta tero, Vi tre alte levi�is super �iuj dioj.
10 Amantoj de la Eternulo, malamu malbonon. Li gardas la animojn de Siaj fideluloj; Li savos ilin de la mano de malvirtuloj.
11 Lumo ver�i�as sur virtulon, Kaj �ojo sur purkorulojn.
12 �oju, virtuloj, pro la Eternulo, Kaj gloru Lian sanktan nomon.

Psalmo.

1 Kantu al la Eternulo novan kanton, �ar miraklojn Li faris; Helpis Lin Lia dekstra mano kaj Lia sankta brako.
2 La Eternulo aperigis Sian savon; Anta� la okuloj de la popoloj Li malka�is Sian justecon.
3 Li memoras Sian bonecon kaj Sian fidelecon al la domo de Izrael. Vidis �iuj finoj de la tero la helpon de nia Dio.
4 �oje kriu al la Eternulo la tuta tero; Kantu, gloru, kaj muziku.
5 Muziku al la Eternulo per harpo, Per harpo kaj per sonoj de psalmo.
6 Per trumpetoj kaj per sono de korno �oje kriu anta� la Re�o, la Eternulo.
7 Bruu la maro, kaj �io, kio �in plenigas, La mondo kaj �iaj lo�antoj.
8 La riveroj pla�du per la manoj, La montoj kune kantu �oje,
9 Anta� la Eternulo, �ar Li venas, por ju�i la teron; Li ju�os la mondon kun justeco kaj la popolojn kun vereco.

1 La Eternulo re�as, tremas la popoloj; Li sidas sur keruboj, �anceli�as la tero.
2 La Eternulo estas granda en Cion, Kaj Li estas alte super �iuj popoloj.
3 Oni gloru Vian grandan kaj timindan nomon: Li estas sankta.

4 Kaj la forton de la re�o, kiu amas justecon, Vi fortikigis en praveco; Ju�on kaj justecon en Jakob Vi aran�is.
5 Altigu la Eternulon, nian Dion, Kaj klini�u anta� la benketo de Liaj piedoj: Li estas sankta.

6 Moseo kaj Aaron estas inter Liaj pastroj, Kaj Samuel estas inter tiuj, kiuj vokas Lian nomon; Ili vokis al la Eternulo, kaj Li ilin a�skultis.
7 El nuba kolono Li parolis al ili; Ili observis Liajn regulojn, kaj la le�on, kiun Li donis al ili.
8 Ho Eternulo, nia Dio, Vi ilin a�skultis; Vi estis por ili Dio pardonanta, kvankam ven�anto por iliaj faroj.
9 Altigu la Eternulon, nian Dion, Kaj klini�u anta� Lia sankta monto; �ar sankta estas la Eternulo, nia Dio.

Psalmo de dankado.

1 �oje kriu al la Eternulo la tuta tero!
2 Servu al la Eternulo kun �ojo, Venu anta� Lian viza�on kun kanto.
3 Sciu, ke la Eternulo estas Dio; Li nin kreis, kaj al Li ni apartenas, Lia popolo kaj �afoj de Lia pa�tejo.
4 Eniru en Liajn pordegojn kun dankado, En Liajn kortojn kun la�dado. Gloru Lin, benu Lian nomon;
5 �ar la Eternulo estas bona; Lia favorkoreco estas eterna, Kaj de generacio al generacio da�ras Lia fideleco.

Psalmo de David.

1 Bonecon kaj justecon mi prikantos; Al Vi, ho Eternulo, mi muzikos.
2 Mi penas iri prudente la vojon de pieco; Kiam Vi venos al mi? Mi iras kun pura koro interne de mia domo.
3 Mi ne metas anta� miajn okulojn malbonan aferon; Mi malamas farojn de malfideleco, Ili ne ali�as al mi.
4 Koro perversa fori�u de mi; Malbonon mi ne volas koni.
5 Kiu sekrete kalumnias sian proksimulon, tiun mi ekstermos; Kiu havas fieran okulon kaj malhumilan koron, tiun mi ne toleros.
6 Miaj okuloj restas turnataj al la fideluloj de la tero, ke ili sidu kun mi; Kiu iras la vojon de pieco, tiu servu al mi.
7 Ne lo�os interne de mia domo iu, kiu agas hipokrite; Kiu diras malveron, tiu ne staros anta� miaj okuloj.
8 Fervore mi ekstermos �iujn malvirtulojn de la lando, Por elradikigi el la urbo de la Eternulo �iujn krimulojn.

Pre�o de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elver�as anta� la Eternulo sian mal�ojon.

1 Ho Eternulo, a�skultu mian pre�on; Kaj mia krio venu al Vi.
2 Ne ka�u anta� mi Vian viza�on en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide a�skultu min.
3 �ar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj �irka�brulis kiel en forno.
4 Fal�i�is kiel herbo kaj seki�is mia koro, �ar mi forgesis man�i mian panon.
5 De la vo�o de mia plorado Alglui�is miaj ostoj al mia karno.
6 Mi simili�is al pelikano en la dezerto, Mi fari�is kiel noktuo en ruinoj.
7 Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
8 �iutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj �uras per mi.
9 �ar cindron mi man�is kiel panon, Kaj mian trinka�on mi miksis kun larmoj,
10 Ka�ze de Via kolero kaj indigno; �ar Vi min levis kaj �etis.
11 Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi seki�as kiel herbo.

12 Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
13 Vi levi�os, Vi korfavoros Cionon; �ar estas tempo por �in kompati, �ar venis la tempo.
14 �ar Viaj sklavoj ekamis �iajn �tonojn, �arma estas por ili �ia polvo.
15 Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj �iuj re�oj de la tero Vian gloron.
16 �ar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
17 Li Sin turnis al la pre�o de la forlasitoj, Kaj ne forpu�is ilian petegon.
18 �i tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
19 �ar Li rigardis malsupren el Sia sankta alta�o, El la �ielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
20 Por a�di la �emon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
21 Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
22 Kiam kolekti�os kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

23 Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
24 Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
25 En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la �ielo estas la faro de Viaj manoj.
26 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj �iuj ili eluzi�os kiel vesto, Kiel veston Vi ilin �an�os, kaj ili �an�i�os.
27 Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne fini�os.
28 La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortiki�os anta� Vi.

De David.

1 Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta interna�o Lian sanktan nomon.
2 Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu �iujn Liajn bonfarojn.
3 Li pardonas �iujn viajn pekojn, Li sanigas �iujn viajn malsanojn;
4 Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;
5 Li satigas per bona�oj vian maljunan a�on, Ke via juneco renovi�as kiel �e aglo.
6 La Eternulo faras justecon kaj ju�on al �iuj prematoj.
7 Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.
8 Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.
9 Ne eterne Li indignas, Kaj ne por �iam Li koleras.
10 Ne la� niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne la� niaj krimoj Li redonis al ni.
11 �ar kiel alte estas la �ielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.
12 Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.
13 Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.
14 �ar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.
15 La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.
16 Pasas super �i vento, kaj �i jam ne ekzistas; Kaj �ia loko �in jam ne rekonas.
17 Sed la boneco de la Eternulo da�ras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras �is la pranepoj,
18 Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.
19 La Eternulo starigis en la �ielo Sian tronon; Kaj Lia re�eco regas �ion.
20 Benu la Eternulon Liaj an�eloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la vo�on de Lia vorto.
21 Benu la Eternulon �iuj Liaj �irka�antoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.
22 Benu la Eternulon �iuj Liaj kreita�oj, En �iuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.

1 Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;
2 Vi, kiu estas �irka�kovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la �ielon kiel tapi�on;
3 Kiu aran�as sur la akvo Siajn �ambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;
4 Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;
5 Kiu fondis la teron sur �iaj fundamentoj, Ke �i neniam �anceli�os.
6 La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;
7 De Via minaco �i kuras, De la vo�o de Via tondro �i forrapidas.
8 �i levi�as sur montojn, mallevi�as sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por �i.
9 Vi faris limon, kiun �i ne superpa�os, Por ke �i ne revenu por kovri la teron.
10 Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;
11 Ili trinkigas �iujn kampajn bestojn; Sova�aj azenoj kvietigas sian soifon.
12 Apud ili lo�as la birdoj �ielaj, El inter la bran�oj ili sonigas sian vo�on.
13 Vi trinkigas la montojn el Viaj �ambroj; Per la produktoj de Viaj faroj sati�as la tero.
14 Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verda�on, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.
15 Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La viza�o brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.
16 Sati�as la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;
17 Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian lo�ejon sur abioj;
18 La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifu�ejo por la hirakoj.
19 Li aran�is la lunon la� la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.
20 Vi sendas mallumon, kaj fari�as nokto, Dum kiu vagas �iuj arbaraj bestoj;
21 La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian man�a�on.
22 Kiam levi�as la suno, Ili sin ka�as kaj ku�i�as en siaj lo�ejoj.
23 Eliras homo por sia okupi�o, Por sia laboro �is la vespero.
24 Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! �ion Vi faris kun sa�o; La tero estas plena de Viaj farita�oj.
25 Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampa�oj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;
26 Tie iras �ipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke �i tie ludu.
27 �iuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili man�on en �ia tempo.
28 Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili sati�as de bona�o.
29 Vi ka�as Vian viza�on, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
30 Vi sendas Vian spiriton, tiam ili krei�as; Kaj Vi renovigas la viza�on de la tero.
31 Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo �oju pri Siaj farita�oj.
32 Li ekrigardas la teron, kaj �i tremas; Li ektu�as la montojn, kaj ili fumi�as.
33 Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.
34 Agrabla estu al Li mia meditado; Mi �ojos pri la Eternulo.
35 Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!

1 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.
2 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri �iuj Liaj mirakloj.
3 La�du Lian sanktan nomon; �oju la koro de tiuj, kiuj ser�as la Eternulon.
4 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Ser�u �iam Lian viza�on.
5 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la ju�ojn de Lia bu�o;
6 Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.
7 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj ju�oj.
8 Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,
9 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj �uris al Isaak.
10 Li metis �in por Jakob kiel le�on, Por Izrael kiel eternan interligon,
11 Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.
12 Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en �i,
13 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,
14 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili re�ojn, dirante:
15 Ne tu�u Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.
16 Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis �ion, kio portis panon.
17 Li sendis anta� ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.
18 Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero �ar�is lian korpon,
19 �is la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.
20 Re�o sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;
21 Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,
22 Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj sa�igu liajn maljunulojn.
23 Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de �am.
24 Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris �in pli forta ol �iaj malamikoj.
25 Li mal�ustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontra� Liaj sklavoj.
26 Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.
27 Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de �am.
28 Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.
29 Li �an�is ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fi�ojn.
30 Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la �ambroj de iliaj re�oj.
31 Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en �iuj iliaj regionoj.
32 Antata� pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.
33 Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.
34 Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj
35 Kaj forman�is la tutan herbon en ilia lando Kaj forman�is la produktojn de ilia tero.
36 Kaj Li mortigis �iujn unuenaskitojn en ilia lando, La komenca�ojn de �iuj iliaj fortoj.
37 Sed ilin Li elkondukis kun ar�ento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.
38 �ojis Egiptujo, kiam ili eliris, �ar atakis �in timo anta� ili.
39 Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke �i lumu en la nokto.
40 Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano �iela Li ilin satigis.
41 Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.
42 �ar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.
43 Kaj Li elkondukis Sian popolon en �ojo, Siajn elektitojn kun kantado.
44 Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;
45 Por ke ili plenumu Liajn le�ojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!

1 Haleluja! Gloru la Eternulon, �ar Li estas bona; �ar eterna estas Lia boneco.
2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, A�digos Lian tutan gloron?
3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en �iu tempo.
4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,
5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi �oju kun la �ojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.
7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ru�a Maro.
8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.
9 Kaj Li ekkriis al la Ru�a Maro, kaj �i elseki�is; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.
10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.
11 Kaj la akvo kovris iliajn kontra�ulojn; E� unu el ili ne restis.
12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.
13 Sed balda� ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.
14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.
15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.
16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.
17 Malfermi�is la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.
18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.
19 Ili faris bovidon �e �oreb, Kaj adorklini�is anta� fanda�o.
20 Ili �an�is sian honoron En bildon de bovo, kiu man�as herbon.
21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,
22 Miraklojn en la lando de �am, Timinda�ojn apud la Ru�a Maro.
23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stari�is anta� Li �e la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.
24 Kaj ili mal�atis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.
25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne a�skultis la vo�on de la Eternulo.
26 Tial Li �uris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,
27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj dis�eti ilin en la landojn.
28 Kaj ili ali�is al Baal-Peor, Kaj man�is oferricevojn de malvivuloj.
29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvasti�is inter ili epidemio.
30 Kaj stari�is Pine�as kaj aran�is ju�on; Kaj la epidemio haltis.
31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por �iuj generacioj kaj eterne.
32 Kaj ili kolerigis Lin �e la akvo de Meriba, Kaj pro ili fari�is malbono al Moseo;
33 �ar ili maldol�igis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia bu�o.
34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;
35 Sed ili miksi�is kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;
36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj �i tiuj fari�is reto por ili.
37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;
38 Kaj ili ver�is senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuri�is de sango.
39 Kaj ili malpuri�is per siaj faroj, Kaj mal�asti�is per siaj agoj.
40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontra� Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;
41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.
42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de �i tiuj ili humili�is.
43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senforti�is pro sia krimeco.
44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li a�dis ilian kriadon;
45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbeda�ris la� Sia granda favorkoreco;
46 Kaj Li aperigis kompaton por ili �e �iuj iliaj malliberigintoj.

47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne �is eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

LIBRO KVINA

1 Gloru la Eternulon, �ar Li estas bona; �ar eterna estas Lia boneco:
2 Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
3 Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

4 Ili vagis en la dezerto, la� vojo senviva, Urbon lo�atan ili ne trovis;
5 Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senforti�is.
6 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
7 Kaj Li kondukis ilin la� �usta vojo, Ke ili venu al urbo lo�ata.
8 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj anta� la homidoj.
9 �ar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bona�o.
10 Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
11 �ar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj mal�atis la decidon de la Plejaltulo.
12 Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
13 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
14 Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li dis�iris.
15 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj anta� la homidoj.
16 �ar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

17 La malsa�uloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
18 �iujn man�ojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
19 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
20 Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
21 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj anta� la homidoj.
22 Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

23 Kiuj veturas per �ipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
24 Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
25 Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis �iajn ondojn:
26 Ili levi�as �is la �ielo, mallevi�as en la abismojn; Ilia animo konsumi�as de sufero;
27 Ili iras �irka�e kaj �anceli�as kiel ebriulo, Kaj ilia tuta sa�eco malaperas.
28 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
29 Li kvietigis la ventegon, Kaj �iaj ondoj silenti�is.
30 Kaj ili ek�ojis, kiam fari�is silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
31 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj anta� la homidoj.
32 Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de pleja�uloj ili Lin la�du.

33 Li �an�as riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en seka�on;
34 Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de �iaj lo�antoj.
35 Li �an�as dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
36 Kaj Li lo�igas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon lo�atan.
37 Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
38 Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multi�as, Kaj brutoj ne mankas al ili.
39 Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
40 Li ver�as honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
41 Malri�ulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel �afojn.
42 La virtuloj tion vidas, kaj �ojas; Kaj �ia malboneco fermas sian bu�on.
43 Kiu estas sa�a, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favora�ojn de la Eternulo.

Kanto. Psalmo de David.

1 Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.
2 Veki�u, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan �ielru�on.
3 Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.
4 �ar granda �is super la �ielo estas Via boneco, Kaj �is la nuboj estas Via vero.
5 Alti�u super la �ielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.
6 Por ke liberi�u viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj a�skultu min.
7 Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos �e�emon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.
8 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.
9 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi �etos Mian �uon; Super Fili�tujo Mi triumfe krios.
10 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min �is Edom?
11 �u ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.
12 Donu al ni helpon kontra� la malamiko; Vanta estas helpo de homo.
13 Kun Dio ni faros heroa�ojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 Ho Dio, mia gloro, ne silentu.
2 �ar bu�on malvirtan kaj bu�on malican ili malfermis kontra� mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.
3 Per vortoj de malamo ili min �irka�is, Kaj ili militas kontra� mi sen mia kulpo.
4 Por mia amo ili min malamas; Sed mi pre�as.
5 Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.
6 Metu malvirtulon super lin; Kaj kontra�ulo stari�u �e lia dekstra mano.
7 Kiam li estos ju�ata, li eliru kulpa; Kaj lia pre�o estu peko.
8 Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.
9 Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.
10 Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj ser�u apud siaj ruinoj.
11 Kreditoro forprenu �ion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.
12 Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne trovi�u kompatanto por liaj orfoj.
13 Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elvi�i�u ilia nomo.
14 La malbonago de liaj patroj rememori�u al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elvi�i�u.
15 Ili estu �iam anta� la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.
16 Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malri�ulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.
17 Li amis malbenon, kaj �i venis sur lin; Li ne volis benon, kaj �i malproksimi�is de li.
18 Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj �i penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.
19 �i estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li �iam portas �irka� si.
20 Tia estas de la Eternulo la agado kontra� miaj kontra�uloj, Kaj kontra� tiuj, kiuj parolas malbonon kontra� mia animo.
21 Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; �ar bona estas Via favorkoreco, savu min.
22 �ar mi estas malri�ulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.
23 Kiel ombro longi�anta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.
24 Miaj genuoj senforti�is de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.
25 Kaj mi fari�is mokata�o por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.
26 Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min la� Via boneco.
27 Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.
28 Ili malbenas, sed Vi benu; Ili levi�is, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo �ojos.
29 Miaj kontra�uloj kovri�u per malhonoro, Kaj ili envolvi�u en sian honton kiel en veston.
30 Mi forte gloros la Eternulon per mia bu�o, Kaj meze de multaj homoj mi Lin la�dos.
31 �ar Li staras �e la dekstra flanko de malri�ulo, Por savi lin de tiuj, kiuj ju�as lian animon.

1 La Eternulo diris al mia sinjoro: Sidu dekstre de Mi, �is Mi faros viajn malamikojn benketo por viaj piedoj.
2 La sceptron de via potenco la Eternulo sendos el Cion: Regu inter viaj malamikoj.
3 En la tago de via potenco via popolo volonte sin donas al vi en sankta ornamo. De la komenco de matenru�o ali�as al vi la roso de via junularo.
4 La Eternulo �uris, kaj ne pentos; Vi estas pastro por �iam, La� la maniero de Melkicedek.
5 La Sinjoro �e via dekstra flanko Frapas re�ojn en la tago de Sia kolero.
6 Li ju�os inter la popoloj, inter plene da kadavroj; Li frakasos la �efon de granda lando.
7 Li trinkos el rivero sur la vojo; Tial li levos la kapon.

1 Haleluja! Mi gloras la Eternulon per mia tuta koro, En rondo de piuloj kaj en kunveno.
2 Grandaj estas la faroj de la Eternulo, Ser�ataj de �iuj, kiuj ilin amas.
3 Bela kaj majesta estas Lia verko, Kaj Lia justeco restas eterne.
4 Memorindaj Li faris Siajn miraklojn; Kompatema kaj favorkora estas la Eternulo.
5 Li donas man�on al tiuj, kiuj Lin timas; Li memoras eterne Sian interligon.
6 La potencon de Siaj fortoj Li aperigis al Sia popolo, Doninte al ili la heredon de gentoj.
7 La faroj de Liaj manoj estas vero kaj justeco; Perfektaj estas �iuj Liaj ordonoj;
8 Ili estas fortikaj por eterne, Faritaj per vero kaj honesto.
9 Liberigon Li sendis al Sia popolo; Li aran�is por �iam Sian interligon. Sankta kaj respektinda estas Lia nomo.
10 Komenco de sa�eco estas timo anta� la Eternulo; Bonan prudenton havas �iuj plenumantoj. Lia gloro restas eterne.

1 Haleluja! Bone estas al la homo, kiu timas la Eternulon Kaj tre amas Liajn ordonojn.
2 Forta sur la tero estos lia semo; La gento de virtuloj estos benita.
3 Bonstato kaj ri�eco estas en lia domo; Kaj lia justeco restas eterne.
4 En mallumo levi�as lumo por la virtulo. Li estas kompatema, favorkora, kaj justa.
5 Bone estas al la homo, kiu kompatas kaj pruntedonas, Kiu pesas siajn farojn per justeco.
6 �ar neniam li falos; Virtulo estos memorata eterne.
7 Malbonan famon li ne timos; Fortika estas lia koro, �i fidas la Eternulon.
8 Sen�anceli�a estas lia koro; Li ne timas, �is li vidas la pereon de siaj malamikoj.
9 Li �utas kaj donas al la malri�uloj; Lia justeco restas eterne, Lia korno alti�os en honoro.
10 La malvirtulo vidas kaj �agreni�as, Kunfrapas la dentojn kaj konsumi�as. La deziro de malvirtuloj pereos.

1 Haleluja! Gloru, sklavoj de la Eternulo, Gloru la nomon de la Eternulo.
2 La nomo de la Eternulo estu benata De nun kaj eterne.
3 De la levi�ejo de la suno �is �ia mallevi�ejo Estas glorata la nomo de la Eternulo.
4 Alte super �iuj popoloj estas la Eternulo; Super la �ielo estas Lia gloro.
5 Kiu estas kiel la Eternulo, nia Dio, Kiu sidas alte,
6 Kiu klini�as por rigardi La �ielon kaj la teron,
7 Kiu el la polvo restarigas mizerulon, El la koto levas malri�ulon,
8 Por sidigi lin kun eminentuloj, Kun la eminentuloj de lia popolo?
9 Li donas familion al senfruktulino, Kaj faras �in �oja patrino de infanoj. Haleluja!

1 Kiam Izrael eliris el Egiptujo, La domo de Jakob el fremda popolo,
2 Tiam Jehuda fari�is Lia sankta�o, Izrael Lia regno.
3 La maro vidis kaj forkuris, Jordan turni�is malanta�en;
4 La montoj saltis kiel �afoj, La montetoj kiel �afidoj.
5 Kio estas al vi, ho maro, ke vi forkuris? Jordan, kial vi turni�is malanta�en?
6 Montoj, kial vi saltas kiel �afoj, Montetoj, kiel �afidoj?
7 Anta� la Sinjoro tremu, ho tero, Anta� la Dio de Jakob,
8 Kiu �an�as rokon en lagon da akvo, Graniton en akvodonan fonton.

1 Ne al ni, ho Eternulo, ne al ni, Sed al Via nomo donu honoron, Pro Via favorkoreco, pro Via vereco.
2 Kial devas diri la popoloj: Kie do estas ilia Dio?
3 Sed nia Dio estas en la �ielo; �ion, kion Li deziras, Li faras.
4 Iliaj idoloj estas ar�ento kaj oro, Farita�o de homaj manoj.
5 Bu�on ili havas, sed ne parolas; Okulojn ili havas, sed ne vidas;
6 Orelojn ili havas, sed ne a�das; Nazon ili havas, sed ne flaras;
7 Manojn ili havas, sed ne palpas; Piedojn ili havas, sed ne iras; Ili ne donas sonon per sia gor�o.
8 Kiel ili, tiel estos iliaj farantoj, �iuj, kiuj ilin fidas.
9 Ho Izrael, fidu la Eternulon; Li estas ilia helpo kaj �ildo.
10 Ho domo de Aaron, fidu la Eternulon; Li estas ilia helpo kaj �ildo.
11 Ho timantoj de la Eternulo, fidu la Eternulon; Li estas ilia helpo kaj �ildo.
12 La Eternulo nin memoras, Li benas, Li benas la domon de Izrael, Li benas la domon de Aaron;
13 Li benas la timantojn de la Eternulo, La malgrandajn kaj la grandajn.
14 La Eternulo vin multigu, Vin kaj viajn infanojn.
15 Vi estas benitaj de la Eternulo, Kiu faris la �ielon kaj la teron.
16 La �ielo estas �ielo de la Eternulo, Sed la teron Li donis al la homidoj.
17 Ne la mortintoj gloros la Eternulon, Kaj ne tiuj, kiuj foriris en la silentejon.
18 Sed ni benos la Eternulon De nun kaj eterne. Haleluja!

1 Mi amas, ke la Eternulo a�das mian vo�on Kaj mian petegon,
2 Ke Li klinis Sian orelon al mi; Kaj en miaj tagoj mi Lin vokos.
3 �irka�is min la ondoj de la morto, Kaj turmentoj de �eol min trafis; Suferon kaj �agrenon mi trovis.
4 Sed la nomon de la Eternulo mi vokis: Ho Eternulo, savu mian animon.
5 Favorkora estas la Eternulo kaj justa, Kaj nia Dio estas kompatema.
6 La Eternulo gardas la simplanimulojn; Mi estis en mizero, kaj Li min savis.
7 Revenu, ho mia animo, al via trankvileco, �ar la Eternulo faris al vi bonon.
8 �ar Vi savis mian animon de la morto, Miajn okulojn de larmoj, Miajn piedojn de falpu�i�o.
9 Mi irados anta� la Eternulo En la lando de la vivo.
10 Kun kredo mi diris: Mi estas tre afliktita.
11 Mi diris en mia konfuzi�o: �u homo mensogas.
12 Kion mi redonu al la Eternulo Por �iuj Liaj bonfaroj al mi?
13 Mi levos la pokalon de savo, Kaj mi vokos la nomon de la Eternulo.
14 Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos Anta� Lia tuta popolo.
15 Grandvalora en la okuloj de la Eternulo Estas la morto de Liaj fideluloj.
16 Ho Eternulo, mi ja estas Via sklavo, Mi estas Via sklavo, filo de Via sklavino; Vi disigis miajn ligilojn.
17 Al Vi mi oferdonos dankan oferon, Kaj la nomon de la Eternulo mi vokos.
18 Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos Anta� Lia tuta popolo,
19 En la kortoj de la domo de la Eternulo, Interne de vi, ho Jerusalem.

1 Haleluja! Gloru la Eternulon �iuj popoloj, La�du Lin �iuj gentoj;
2 �ar granda estas Lia boneco al ni, Kaj la vero de la Eternulo restas eterne.

1 Haleluja! Gloru la Eternulon, �ar Li estas bona; �ar eterna estas Lia boneco.
2 Izrael diru, Ke eterna estas Lia boneco.
3 La domo de Aaron diru, Ke eterna estas Lia boneco.
4 La timantoj de la Eternulo diru, Ke eterna estas Lia boneco.
5 El premateco mi vokis al la Eternulo, Kaj per liberigo respondis al mi la Eternulo.
6 La Eternulo estas kun mi, mi ne timas; Kion faros al mi homo?
7 La Eternulo estas kun mi, kiel mia helpanto; Kaj mi triumfos super miaj malamikoj.
8 Pli bone estas fidi la Eternulon, Ol fidi homon.
9 Pli bone estas fidi la Eternulon, Ol fidi eminentulojn.
10 �iuj popoloj min �irka�is, Sed per la nomo de la Eternulo mi ilin disbatos.
11 Ili �irka�is min de �iuj flankoj, Sed per la nomo de la Eternulo mi ilin disbatos.
12 Ili �irka�is min kiel abeloj, Sed ili estingi�as, kiel fajro en dornoj; Per la nomo de la Eternulo mi ilin disbatos.
13 Oni min pu�is, ke mi falu; Sed la Eternulo min helpis.
14 La Eternulo estas mia forto kaj mia kanto, Kaj Li fari�is mia savo.
15 La vo�o de triumfo kaj de savi�o sonas en la tendoj de la virtuloj: La dekstra mano de la Eternulo faras heroa�ojn;
16 La dekstra mano de la Eternulo estas alte, La dekstra mano de la Eternulo faras heroa�ojn.
17 Mi ne mortos, sed mi vivos, Kaj mi rakontos la farojn de la Eternulo.
18 Per forta puno punadis min la Eternulo, Sed al la morto Li min ne donis.
19 Malfermu al mi la pordegojn de la vero; Mi iros tra ili, mi gloros la Eternulon.
20 Jen estas la pordego de la Eternulo; Virtuloj iras tra �i.
21 Mi dankas Vin, �ar Vi a�skultis min kaj fari�is mia savo.
22 �tono, kiun mal�atis la konstruantoj, Fari�is �tono bazangula.
23 De la Eternulo �i tio fari�is, �i estas miraklo en niaj okuloj.
24 �i tiun tagon faris la Eternulo; Ni �oju kaj gaji�u en �i.
25 Ho Eternulo, helpu! Ho Eternulo, sukcesigu!
26 Estu benata tiu, kiu venas en la nomo de la Eternulo! Ni benas vin el la domo de la Eternulo.
27 La Eternulo estas Dio, kaj Li lumas al ni. Aran�u la festan procesion kun bran�oj �is la kornoj de la altaro.
28 Vi estas mia Dio, kaj mi Vin gloras; Mia Dio, Vin mi altigas.
29 Gloru la Eternulon, �ar Li estas bona; �ar eterna estas Lia boneco.

* �i tiu psalmo estas dividita en dudek du egalajn partojn. En la Hebrea originalo la unuaj vortoj de la ok versoj en �iu parto komenci�as �iuj per la litero supremontrita.

ALEF.

1 Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras la� la le�o de la Eternulo.
2 Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj ser�as Lin per la tuta koro;
3 Ili ne faras malbonagon, Ili iras la� Liaj vojoj.
4 Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn le�ojn.
5 Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn le�ojn!
6 Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos �iujn Viajn ordonojn.
7 Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la ju�ojn de Via justeco.
8 Viajn le�ojn mi observos; Ne forlasu min tute.

BET.

9 Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado la� Viaj vortoj.
10 Per mia tuta koro mi Vin ser�as; Ne lasu min deflanki�i de Viaj ordonoj.
11 En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku anta� Vi.
12 Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn le�ojn.
13 Per miaj lipoj mi rakontas �iujn decidojn de Via bu�o.
14 Pri la vojo de Viaj le�oj mi �ojas, Kiel pri granda ri�eco.
15 Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.
16 Mi havas plezuron de Viaj le�oj, Mi ne forgesas Vian vorton.

GIMEL.

17 Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.
18 Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.
19 Migranto mi estas sur la tero; Ne ka�u anta� mi Viajn ordonojn.
20 Elturmenti�is mia animo De sen�esa sintirado al Viaj ju�oj.
21 Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj deklini�as de Viaj ordonoj.
22 Forigu de mi honton kaj malhonoron, �ar mi observas Viajn decidojn.
23 E� kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontra� mi, Via sklavo meditas pri Viaj le�oj.
24 Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.

DALET.

25 Mia animo alglui�is al la polvo; Vivigu min la� Via vorto.
26 Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi a�skultis min; Instruu al mi Viajn le�ojn.
27 Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.
28 Konsumi�is mia animo pro mal�ojo; Restarigu min la� Via vorto.
29 La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.
30 La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj le�oj.
31 Mi alkro�i�is al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.
32 Mi kuras la� la vojo de Viaj le�oj, �ar Vi lar�igas mian koron.

HE.

33 Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj le�oj, Kaj mi �in sekvos �is la fino.
34 Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos �in per la tuta koro.
35 Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, �ar en �i mi havas plezuron.
36 Klinu mian koron al Viaj le�oj, Sed ne al profito.
37 Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsa�on; Vivigu min per Viaj vojoj.
38 Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.
39 Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; �ar Viaj ju�oj estas bonaj.
40 Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.

VAV.

41 Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,
42 Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; �ar mi fidas Vian vorton.
43 Ne forprenu tute de mia bu�o la vorton de vero, �ar mi esperas al Viaj ju�oj.
44 Kaj mi konservos Vian instruon �iam kaj eterne.
45 Kaj mi iros en libereco, �ar mi ser�as Viajn ordonojn.
46 Kaj mi parolos pri Viaj le�oj anta� re�oj, Kaj mi ne hontos.
47 Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
48 Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj le�oj.

ZAIN.

49 Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
50 �i tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
51 Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne deklini�is.
52 Mi rememoras Viajn ju�ojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoli�as.
53 Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian le�on.
54 Viaj le�oj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
55 Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
56 Tio fari�is al mi, �ar mi observas Viajn ordonojn.

�ET.

57 Mi diris: Mia sorta�o estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
58 Mi petegas anta� Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
59 Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn pa�ojn al Viaj le�oj.
60 Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
61 Retoj de malvirtuloj min �irka�is; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
62 En la mezo de la nokto mi levi�as, Por glori Vin por Viaj justaj ju�oj.
63 Mi estas kamarado por �iuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
64 De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn le�ojn.

TET.

65 Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
66 Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, �ar al Viaj ordonoj mi kredas.
67 Anta� ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
68 Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn le�ojn.
69 Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
70 Grasi�is kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
71 Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn le�ojn.
72 Pli bona estas por mi la instruo de Via bu�o, Ol miloj da oreroj kaj ar�enteroj.

JOD.

73 Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
74 Viaj timantoj min vidos kaj �ojos, �ar mi fidis Vian vorton.
75 Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj ju�oj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
76 Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
77 Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; �ar Via instruo estas mia plezuro.
78 Honti�u la fieruloj, �ar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
79 Turni�u al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj le�oj.
80 Mia koro estu �usta, la� Viaj le�oj, Por ke mi ne honti�u.

KAF.

81 Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
82 Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
83 �ar mi fari�is kiel felsako en fumo; Sed Viajn le�ojn mi ne forgesas.
84 Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros ju�on super miaj persekutantoj?
85 Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontra�e al Viaj le�oj.
86 �iuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
87 Oni preska� pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
88 La� Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via bu�o.

LAMED.

89 Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la �ielo.
90 Por �iuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj �i staras.
91 La� Viaj le�oj �io nun staras, �ar �io estas Viaj sklavoj.
92 Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
93 Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, �ar per ili Vi min vivigas.
94 Al Vi mi apartenas; Helpu min, �ar mi ser�as Viajn ordonojn.
95 Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn le�ojn.
96 �e �iu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.

MEM.

97 Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri �i.
98 Via ordono faras min pli sa�a ol miaj malamikoj, �ar �i restas al mi por �iam.
99 Mi fari�is pli sa�a, ol �iuj miaj instruantoj, �ar Viaj le�oj estas mia tuta meditado.
100 Mi estas pli scianta ol maljunuloj, �ar Viajn ordonojn mi konservas.
101 De �iu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.
102 De Viaj decidoj mi ne deklini�as, �ar Vi min gvidas.
103 Kiel dol�a estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia bu�o!
104 De Viaj ordonoj mi prudenti�as; Tial mi malamas �iun vojon de malvero.

NUN.

105 Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.
106 Mi �uris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.
107 Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.
108 La oferdono de mia bu�o pla�u al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.
109 Mia animo estas �iam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.
110 La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne deklini�is.
111 Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por �iam, �ar ili estas la �ojo de mia koro.
112 Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn le�ojn eterne �is la fino.

SAME�.

113 Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.
114 Vi estas mia �irmo kaj �ildo; Vian vorton mi fidas.
115 Fori�u de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
116 Subtenu min la� Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
117 Fortikigu min, ke mi savi�u, Kaj mi �iam havos plezuron de Viaj le�oj.
118 Vi forpu�as �iujn, kiuj deklini�as de Viaj le�oj, �ar ilia falsa�o estas mensoga.
119 Kiel skorion Vi for�etas �iujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
120 De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn ju�ojn mi timas.

AIN.

121 Mi faris ju�on kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
122 Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
123 Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
124 Agu kun Via sklavo la� Via boneco, Kaj Viajn le�ojn instruu al mi.
125 Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
126 Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian le�on.
127 Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, e� ol puran oron.
128 Tial mi estimas �iujn Viajn ordonojn, �iun vojon de malvero mi malamas.

PE.

129 Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
130 Malka�o de Via vorto klerigas, �i prudentigas simplanimulojn.
131 Mi malfermas mian bu�on kaj enspiras, �ar mi deziregas Viajn ordonojn.
132 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
133 Direktu miajn pa�ojn la� Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
134 Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
135 Lumu per Via viza�o sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn le�ojn.
136 Torentojn da akvo elver�as miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.

CADI.

137 Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj ju�oj.
138 Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
139 Elturmentis min mia fervoro, �ar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
140 Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo �in amas.
141 Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
142 Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
143 Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
144 La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.

KOF.

145 Mi vokas el la tuta koro; a�skultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn le�ojn.
146 Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
147 Anta� la matenru�o mi vokas; Vian vorton mi fidas.
148 Anta� la noktaj gardopartoj miaj okuloj veki�as, Por ke mi meditu pri Via vorto.
149 Mian vo�on a�skultu, la� Via boneco, ho Eternulo; La� Via justeco lasu min vivi.
150 Alproksimi�as malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via le�o.
151 Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj �iuj Viaj ordonoj estas vero.
152 De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por �iam.

RE�.

153 Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, �ar Vian instruon mi ne forgesis.
154 Defendu mian aferon, kaj liberigu min; La� Via vorto lasu min vivi.
155 Malproksima de malvirtuloj estas savo, �ar ili ne �atas Viajn le�ojn.
156 Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; La� Via justeco lasu min vivi.
157 Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne deklini�is.
158 Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, �ar Vian vorton ili ne observis.
159 Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, la� Via boneco lasu min vivi.
160 La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas �iu ju�o de Via justeco.

�IN.

161 Princoj persekutas min senka�ze; Sed Vian vorton timas mia koro.
162 Mi �ojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.
163 Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.
164 Sepfoje �iutage mi Vin gloras Por Viaj justaj ju�oj.
165 Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpu�i�as.
166 Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.
167 Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.
168 Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, �ar �iuj miaj vojoj estas anta� Vi.

TAV.

169 Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; La� Via vorto klerigu min.
170 Mia petego venu al Vi; La� Via diro savu min.
171 Miaj lipoj eldiru gloradon, �ar Vi instruas al mi Viajn le�ojn.
172 Mia lango predikos pri Via vorto, �ar �iuj Viaj ordonoj estas justaj.
173 Via mano estu al mi helpo, �ar Viajn ordonojn mi elektis.
174 Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.
175 Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj ju�oj min helpu.
176 Mi erarvagis kiel perdita �afo; Elser�u Vian sklavon, �ar Viajn ordonojn mi ne forgesis.

Kanto de suprenirado.

1 Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li a�skultis min.
2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
5 Ve al mi, ke mi gastas en Me�e�, Ke mi lo�as inter la tendoj de Kedar!
6 Tro longe lo�is mia animo Inter malamantoj de paco.
7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.

Kanto de suprenirado.

1 Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?
2 Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la �ielon kaj la teron.

3 Li ne lasos vian piedon falpu�i�i; Via gardanto ne dormetas.
4 Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.
5 La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro �e via dekstra mano.
6 En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.
7 La Eternulo vin gardos de �ia malbono, Li gardos vian animon.
8 La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

Kanto de suprenirado. De David.

1 Mi ek�ojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.
2 Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,
3 Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu �io kuni�is.
4 Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, La� la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.
5 �ar tie staris tronoj de ju�o, Tronoj de la domo de David.
6 Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.
7 Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.
8 Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.
9 Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

Kanto de suprenirado.

1 Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la �ielo!
2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de �ia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, �is Li korfavoros nin.
3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; �ar ni suferis sufi�e da malestimo.
4 Tute pleni�is nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.

Kanto de suprenirado. De David.

1 Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,
2 Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj levi�is kontra� ni:
3 Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontra� ni ilia kolero;
4 Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;
5 Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.
6 Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.
7 Nia animo liberi�is, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto dis�iri�is, kaj ni liberi�is.
8 Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la �ielon kaj la teron.

Kanto de suprenirado.

1 Kiuj fidas la Eternulon, Tiuj estas kiel la monto Cion, Kiu ne �anceli�as, sed restas eterne.
2 Montoj estas �irka� Jerusalem, Kaj la Eternulo �irka�as Sian popolon, De nun kaj eterne.
3 �ar ne ku�os la sceptro de malvirteco sur la sorto de la virtuloj; Por ke la virtuloj ne etendu siajn manojn al maljusta�o.
4 Bonfaru, ho Eternulo, al tiuj, Kiuj estas bonaj kaj piaj per sia koro;
5 Sed tiujn, kiuj deklini�as al siaj malrektaj vojoj, La Eternulo pereigos kune kun la malbonaguloj. Paco al Izrael!

Kanto de suprenirado.

1 Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel son�antoj.
2 Tiam nia bu�o estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por �i tiuj.
3 Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni �ojas.
4 Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.
5 Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.
6 Iras kaj ploras la portanto de semota�o; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.

Kanto de suprenirado. De Salomono.

1 Se la Eternulo ne konstruas la domon, Tiam vane laboras super �i �iaj konstruantoj; Se la Eternulo ne gardas urbon, Tiam vane maldormas la gardanto.
2 Vane vi frue levi�as, malfrue sidas, Man�as panon kun klopodoj: Al Sia amato Li donas en dormo.
3 Jen, heredo de la Eternulo estas infanoj; Rekompenco estas la frukto de ventro.
4 Kiel sagoj en la mano de fortulo, Tiel estas junaj filoj.
5 Bone estas al la homo, kiu plenigis per ili sian sagujon; Ili ne estos hontigitaj, Kiam ili parolos kun la malamikoj �e la pordego.

Kanto de suprenirado.

1 Feli�a estas tiu, kiu timas la Eternulon Kaj iras la� Liaj vojoj.
2 Kiam vi man�as la laborakiron de viaj manoj, Feli�e kaj bone estas al vi.
3 Via edzino estas kiel fruktoporta vinberbran�o interne en via domo; Viaj filoj estas kiel olivaj bran�oj �irka� via tablo.
4 Jen tiel estas benata tiu homo, Kiu timas la Eternulon.
5 Benos vin la Eternulo el Cion, Kaj vi vidos la bonstaton de Jerusalem en la da�ro de via tuta vivo.
6 Kaj vi vidos la infanojn de viaj infanoj. Paco al Izrael!

Kanto de suprenirado.

1 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la �nurojn de la malvirtuloj.
5 Honti�u kaj turni�u malanta�en �iuj malamantoj de Cion.
6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, anta� ol oni �in el�iris;
7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

Kanto de suprenirado.

1 El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.
2 Mia Sinjoro, a�skultu mian vo�on; Viaj oreloj atentu la vo�on de mia petego.
3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?
4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.
5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.
6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.
7 Izrael fidu la Eternulon; �ar �e la Eternulo estas favorkoreco Kaj �e Li estas granda liberigo.
8 Kaj Li liberigos Izraelon De �iuj liaj pekoj.

Kanto de suprenirado. De David.

1 Ho Eternulo, ne tenas sin alte mia koro, kaj ne levi�as alte miaj okuloj; Kaj mi ne okupas min per aferoj grandaj kaj neatingeblaj por mi.
2 Mi trankviligis kaj kvietigis mian animon; Kiel infano formetita for de la mamo de sia patrino, kiel infano demamigita, Tiel estas en mi mia animo.
3 Ho Izrael, fidu la Eternulon, De nun kaj eterne.

Kanto de suprenirado.

1 Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj �iujn liajn suferojn;
2 Ke li �uris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:
3 Mi ne eniros en la �irmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;
4 Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,
5 �is mi trovos lokon por la Eternulo, Lo�ejon por la Potenculo de Jakob.
6 Jen ni a�dis, ke �i estas en Efrata; Ni �in trovis sur arbara kampo.
7 Ni iru en Lian lo�ejon, Ni klini�u anta� la benketo de Liaj piedoj.
8 Levi�u, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.
9 Viaj pastroj vesti�u per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.
10 Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la viza�on de Via sanktoleito.
11 La Eternulo �uris al David veron, kaj Li ne deklini�os de �i: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;
12 Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian le�on, kiun Mi instruos al ili, Tiam anka� iliaj filoj eterne sidos sur via trono.
13 �ar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke �i estu lo�ejo por Li:
14 �i tio estas Mia ripozejo por eterne; �i tie Mi lo�os, �ar �in Mi ekdeziris.
15 �ian nutra�on Mi abunde benos, �iajn malri�ulojn Mi satigos per pano.
16 Kaj �iajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj �iaj fideluloj �ojos kaj triumfos.
17 Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aran�os lumilon por Mia sanktoleito.
18 Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.

Kanto de suprenirado. De David.

1 Jen, kiel bone kaj �arme estas, Se fratoj vivas kune!
2 Kiel la bona oleo, Kiu de la kapo defluas sur la barbon, la barbon de Aaron, Kaj defluas sur la randon de lia vesto;
3 Kiel la roso, Kiu de �ermon mallevi�as sur la montojn de Cion; �ar tie la Eternulo donas la benon, Vivon por eterne.

Kanto de suprenirado.

1 Nun benu la Eternulon, �iuj sklavoj de la Eternulo, Kiuj en la noktoj staras en la domo de la Eternulo.
2 Levu la manojn al la sanktejo, Kaj benu la Eternulon.
3 El Cion benu vin la Eternulo, La Kreinto de la �ielo kaj la tero.

1 Haleluja! Gloru la nomon de la Eternulo, Gloru, sklavoj de la Eternulo,
2 Kiuj staras en la domo de la Eternulo, En la kortoj de la domo de nia Dio.
3 Gloru la Eternulon, �ar la Eternulo estas bona; Prikantu Lian nomon, �ar �i estas �arma.
4 �ar Jakobon la Eternulo elektis al Si, Izraelon kiel Sian trezoron.
5 �ar mi scias, ke la Eternulo estas granda Kaj ke nia Sinjoro estas super �iuj dioj.
6 �ion, kion la Eternulo deziras, Li faras, En la �ielo kaj sur la tero, sur la maroj kaj en �iuj abismoj.
7 Li levas la nubojn de la randoj de la tero, Li aperigas fulmojn en la pluvo, Li elirigas la venton el Siaj provizejoj.
8 Li batis la unuenaskitojn en Egiptujo, De homo �is bruto.
9 Li aperigis signojn kaj miraklojn interne de vi, ho Egiptujo, Super Faraono kaj �iuj liaj sklavoj.
10 Li batis multajn popolojn, Kaj mortigis potencajn re�ojn:
11 Si�onon, re�on de la Amoridoj, Kaj Ogon, re�on de Ba�an, Kaj �iujn regnojn Kanaanajn.
12 Kaj Li donis ilian landon kiel heredon, Heredon al Lia popolo Izrael.
13 Ho Eternulo, Via nomo estas eterna; Ho Eternulo, la memoro pri Vi restas por �iuj generacioj.
14 �ar la Eternulo ju�os Sian popolon, Kaj Li korfavoros Siajn sklavojn.

15 La idoloj de la popoloj estas ar�ento kaj oro, Farita�o de homaj manoj.
16 Bu�on ili havas, sed ne parolas; Okulojn ili havas, sed ne vidas;
17 Orelojn ili havas, sed ne a�das; Kaj ne ekzistas spiro en ilia bu�o.
18 Kiel ili, tiel estos iliaj farantoj, �iuj, kiuj ilin fidas.
19 Ho domo de Izrael, benu la Eternulon; Ho domo de Aaron, benu la Eternulon;
20 Ho domo de Levi, benu la Eternulon; Ho timantoj de la Eternulo, benu la Eternulon.
21 El Cion estu benata la Eternulo, Kiu lo�as en Jerusalem. Haleluja!

1 Gloru la Eternulon, �ar Li estas bona, �ar eterna estas Lia boneco.
2 Gloru la Dion de la dioj, �ar eterna estas Lia boneco.
3 Gloru la Sinjoron de la sinjoroj, �ar eterna estas Lia boneco.
4 La sola faranto de grandaj mirakloj, �ar eterna estas Lia boneco;
5 Kiu sa�ege kreis la �ielon, �ar eterna estas Lia boneco;
6 Kiu etendis la teron super la akvo, �ar eterna estas Lia boneco;
7 Kiu kreis grandajn lumojn, �ar eterna estas Lia boneco;
8 La sunon, por regi en la tago, �ar eterna estas Lia boneco;
9 La lunon kaj la stelojn, por regi en la nokto, �ar eterna estas Lia boneco;
10 Kiu batis Egiptujon en �iaj unuenaskitoj, �ar eterna estas Lia boneco;
11 Kaj elkondukis el �ia mezo Izraelon, �ar eterna estas Lia boneco;
12 Per forta mano kaj etendita brako, �ar eterna estas Lia boneco;
13 Kiu fendis la Ru�an Maron en du partojn, �ar eterna estas Lia boneco;
14 Kaj trairigis Izraelon tra �i, �ar eterna estas Lia boneco;
15 Kaj en�etis Faraonon kaj lian militistaron en la Ru�an Maron, �ar eterna estas Lia boneco;
16 Kiu kondukis Sian popolon tra la dezerto, �ar eterna estas Lia boneco;
17 Kiu batis grandajn re�ojn, �ar eterna estas Lia boneco;
18 Kaj mortigis re�ojn potencajn, �ar eterna estas Lia boneco;
19 Si�onon, re�on de la Amoridoj, �ar eterna estas Lia boneco;
20 Kaj Ogon, re�on de Ba�an, �ar eterna estas Lia boneco;
21 Kaj donis ilian landon kiel heredon, �ar eterna estas Lia boneco;
22 Heredon al Lia sklavo Izrael, �ar eterna estas Lia boneco;
23 Kiu rememoris nin, kiam ni estis humiligitaj, �ar eterna estas Lia boneco;
24 Kaj liberigis nin de niaj premantoj, �ar eterna estas Lia boneco;
25 Kiu donas panon al �iu karno, �ar eterna estas Lia boneco.
26 Gloru la Dion de la �ielo, �ar eterna estas Lia boneco.

1 Apud la riveroj de Babel Ni sidis kaj ploris, Rememorante Cionon.
2 Sur la salikoj tie Ni pendigis niajn harpojn.
3 �ar tie niaj kaptintoj postulis de ni kantojn, Kaj niaj mokantoj �ojon, dirante: Kantu al ni el la kantoj de Cion.
4 Kiel ni kantos sur fremda tero La kanton de la Eternulo?
5 Se mi forgesos vin, ho Jerusalem, Tiam forgesi�u mia dekstra mano;
6 Alglui�u mia lango al mia palato, Se mi vin ne memoros, Se mi ne levos Jerusalemon en la supron de miaj �ojoj.
7 Rememorigu, ho Eternulo, al la filoj de Edom La tagon de Jerusalem, kiam ili diris: Detruu, detruu �is �ia fundamento.
8 Ho ruinigema filino de Babel! Bone estos al tiu, Kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.
9 Bone estos al tiu, Kiu prenos kaj frakasos viajn infanetojn sur �tono.

De David.

1 Mi gloras Vin el mia tuta koro; Anta� la dioj mi Vin prikantas.
2 Mi klini�as anta� Via sankta templo, Kaj mi gloras Vian nomon por Via boneco kaj vereco; �ar Vi grandigis pli ol �io Vian nomon per Via vorto.
3 En la tago, kiam mi vokis, Vi a�skultis min, Vi donis forton al mia animo.
4 Gloros Vin, ho Eternulo, �iuj re�oj de la tero, �ar ili a�dis la vortojn de Via bu�o.
5 Kaj ili prikantos la vojojn de la Eternulo; �ar granda estas la gloro de la Eternulo.
6 �ar kvankam la Eternulo estas alte, tamen Li rigardas humilulon, Kaj fierulon Li rimarkas de malproksime.
7 Kvankam mi iras meze de suferoj, tamen Vi konservas mian vivon; Kontra� la kolero de miaj malamikoj Vi etendas Vian brakon, Kaj Via dekstra mano min helpas.
8 La Eternulo plenumos por mi. Ho Eternulo, Via boneco estas eterna; La kreita�ojn de Viaj manoj ne forlasu.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.
2 Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi levi�as; Vi komprenas mian penson de malproksime.
3 Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas �irka� mi, Kaj �iujn miajn vojojn Vi konas.
4 �ar anta� ol trovi�as vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi �ion jam scias.
5 De malanta�e kaj de anta�e Vi �irka�baris min Kaj metis sur min Vian manon.
6 Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi �in ne povas kompreni.
7 Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via viza�o?
8 Se mi levi�os al la �ielo, Vi estas tie; Se mi ku�i�os en �eol, jen Vi tie estas.
9 �u mi okupos la flugilojn de la matenru�o, �u mi lo�i�os sur la rando de la maro:
10 Anka� tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.
11 Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo �irka� mi fari�os nokto:
12 E� mallumo ne mallumas anta� Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fari�as kiel lumo.
13 �ar Vi kreis mian interna�on, Formis min en la ventro de mia patrino.
14 Mi gloras Vin, �ar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreita�oj, Kaj mia animo tion bone konscias.
15 Ne estis ka�itaj anta� Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en ka�iteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.
16 Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj �iuj tagoj destinitaj, Kiam ankora� e� unu ne ekzistis.
17 Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!
18 Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi veki�as, mi estas ankora� kun Vi.
19 Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj fori�u de mi!
20 Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj levi�as por trompo.
21 Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontra�ulojn mi abomenas.
22 Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fari�is por mi malamikoj.
23 Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.
24 Kaj rigardu, �u mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.

Al la �orestro. Psalmo de David.

1 Liberigu min, ho Eternulo, de malbona homo, Gardu min kontra� perfortulo;
2 Kontra� tiuj, kiuj elpensas malbonon en la koro, �iutage ka�zas militojn;
3 Kiuj akrigas sian langon, kiel serpento; Veneno de vipuro estas sub iliaj lipoj. Sela.
4 Gardu min, ho Eternulo, kontra� la manoj de malvirtuloj, Gardu min kontra� perfortuloj, Kiuj intencas renversi miajn pa�ojn.
5 Fieruloj ka�is kaptilon por mi kaj �nurojn, Ili etendis reton �e la vojo, implikilon ili metis por mi. Sela.

6 Mi diris al la Eternulo: Vi estas mia Dio; Atentu, ho Eternulo, la vo�on de mia petego.
7 Ho Eternulo, mia Sinjoro, forto de mia savo, Vi �irmas mian kapon en la tago de batalo.
8 Ne donu, ho Eternulo, al malvirtulo lian dezirata�on, Lian intencon ne efektivigu, ke ili ne fieri�u. Sela.
9 La veneno de miaj �irka�antoj, La malica�o de iliaj lipoj kovru ilin.
10 Falu sur ilin brulantaj karboj; Ili �eti�u en fajron, En abismojn, ke ili ne levi�u.
11 Kalumnianto ne staros forte sur la tero; Perfortulon la malbono entiros en pereon.
12 Mi scias, ke la Eternulo defendos la aferon de mizerulo, La rajton de malri�uloj.
13 Kaj virtuloj ja gloros Vian nomon; Piuloj restos anta� Via viza�o.

Psalmo de David.

1 Ho Eternulo, mi vokas al Vi; rapidu al mi; Atentu mian vo�on, kiam mi vokas al Vi.
2 Mia pre�o valoru anta� Vi kiel incenso, La levo de miaj manoj kiel vespera oferdono.
3 Metu, ho Eternulo, gardon al mia bu�o, Gardu la pordon de miaj lipoj.
4 Ne klinu mian koron al io malbona, Al partoprenado en malbonagoj kun malbonaguloj; Mi ne man�u iliajn bongusta�ojn.
5 Virtuloj min frapu favorkore kaj punu min: �i estos oleo por la kapo; Mia kapo ne rifuzos, se estos e� pli; Kaj mi pre�as �e iliaj malfeli�oj.
6 Disi�is sur roko iliaj ju�antoj, Kaj ili a�dis miajn vortojn, kiel amikaj ili estis.
7 Kiel iu plugas kaj dispecigas la teron, Tiel estas dis�etitaj iliaj ostoj �is la bu�o de �eol.
8 �ar al Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, estas direktitaj miaj okuloj; Al Vi mi esperas: ne forpu�u mian animon.
9 Gardu min kontra� la reto, kiun oni metis al mi, Kontra� la implikilo de la malbonaguloj.
10 La malvirtuloj falu en siajn retojn �iuj, Dum mi preteriros.

Instruo de David, kiam li estis en la kaverno. Pre�o.

1 Per mia vo�o mi krias al la Eternulo, Per mia vo�o mi pre�as al la Eternulo.
2 Mi elver�as anta� Li mian peton, Mian suferon mi al Li rakontas.
3 Kiam senforti�is en mi mia spirito, tiam Vi sciis mian vojon: Sur la vojo, kiun mi iras, ili ka�is reton por mi.
4 Rigardu dekstren kaj vidu: neniu volas min koni; Malaperis rifu�ejo por mi, neniu zorgas pri mia animo.
5 Mi krias al Vi, ho Eternulo; Mi diras: Vi estas mia rifu�ejo, Mia parto en la lando de la vivantoj.
6 Atentu mian ploron, �ar mi tre senforti�is; Savu min de miaj persekutantoj, �ar ili estas pli fortaj ol mi.
7 Eligu mian animon el malliberejo, por ke mi gloru Vian nomon. Min �irka�os la virtuloj, kiam Vi bonfaros al mi.

Psalmo de David.

1 Ho Eternulo, a�skultu mian pre�on, Atentu mian petegon la� Via vereco, Respondu al mi la� Via justeco.
2 Kaj ne eniru en ju�on kun Via sklavo, �ar neniu vivanta povos pravi�i anta� Vi.
3 �ar malamiko persekutis mian animon, Premis al la tero mian vivon; Li metis min en mallumon, kiel delonge mortintojn.
4 Senforti�as en mi mia animo, Konsumi�as en mi mia koro.
5 Mi rememoras la tagojn antikvajn, Mi meditas pri �iuj Viaj faroj, Mi pensas pri la farita�oj de Viaj manoj.
6 Mi etendas al Vi miajn manojn; Mia animo soifas Vin kiel seka tero. Sela.
7 Rapidu, a�skultu min, ho Eternulo, mia spirito konsumi�as; Ne ka�u anta� mi Vian viza�on, �ar mi simili�us al la forirantaj en la tombon.
8 A�digu al mi matene Vian bonecon, �ar Vin mi fidas; Montru al mi la vojon, kiun mi devas iri, �ar al Vi mi levas mian animon.
9 Savu min de miaj malamikoj, ho Eternulo; Al Vi mi rifu�as.
10 Instruu al mi plenumi Vian volon, �ar Vi estas mia Dio; Via bona spirito gvidu min sur ebena tero.
11 Pro Via nomo, ho Eternulo, lasu min vivi; Pro Via justeco eligu mian animon el mizero.
12 Kaj pro Via favorkoreco ekstermu miajn malamikojn Kaj pereigu �iujn premantojn de mia animo, �ar mi estas Via sklavo.

De David.

1 Benata estu la Eternulo, mia Roko, Kiu instruas miajn manojn batali, miajn fingrojn militi:
2 Mia bono kaj mia fortika�o, Mia rifu�ejo kaj mia savanto, Mia �ildo, Li, kiun mi fidas, Kiu submetas al mi mian popolon.
3 Ho Eternulo, kio estas homo, ke Vi lin konas, Kaj homido, ke Vi lin atentas?
4 Homo estas simila al spireto; Liaj tagoj estas kiel pasanta ombro.
5 Ho Eternulo, klinu Vian �ielon kaj iru malsupren; Tu�u la montojn, kaj ili ekfumi�os.
6 Ekbriligu fulmon, kaj dispelu ilin; Sendu Viajn sagojn, kaj konfuzu ilin.
7 Etendu Vian manon el supre; Liberigu min, kaj savu min el granda akvo, El la mano de fremduloj,
8 Kies bu�o parolas malvera�on Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.
9 Ho Dio, novan kanton mi kantos al Vi, Sur dekkorda psaltero mi muzikos al Vi,
10 Kiu donas helpon al la re�oj, Kiu savas Sian sklavon David de dan�era glavo.
11 Liberigu min, kaj savu min el la mano de fremduloj, Kies bu�o parolas malvera�on Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.

12 Niaj filoj kiel plantita�oj kreskas en sia juneco; Niaj filinoj estas kiel skulptitaj kolonoj, ornamoj de palaco;
13 Niaj grenejoj estas plenaj, enhavas sufi�e da greno de �iu speco; Niaj �afoj estas en la nombro de miloj kaj dekmiloj sur niaj pa�tejoj;
14 Niaj bovoj estas �ar�itaj; Ne ekzistas difekto, ne ekzistas perdo, ne ekzistas ploro sur niaj stratoj;
15 Feli�a estas la popolo, kiu havas tian staton; Feli�a estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo.

Glorkanto de David.

1 Mi altigos Vin, mia Dio, ho Re�o, Kaj mi benos Vian nomon �iam kaj eterne.
2 �iutage mi Vin benos, Kaj mi gloros Vian nomon �iam kaj eterne.
3 Granda estas la Eternulo kaj tre glorinda, Kaj Lia grandeco estas nemezurebla.
4 Generacio al generacio la�dos Viajn farojn Kaj rakontos pri Via potenco.
5 Pri la majesto de Via granda gloro Kaj pri Viaj mirindaj faroj mi meditos.
6 La forton de Viaj timinda�oj oni priparolos, Kaj Vian grandecon mi rakontos.
7 Oni gloros la renomon de Via granda boneco, Kaj oni prikantos Vian justecon.
8 Kompatema kaj favorkora estas la Eternulo, Longetolera kaj kun granda boneco.
9 La Eternulo estas bona por �iuj; Lia favorkoreco estas super �iuj Liaj kreita�oj.
10 Gloros Vin, ho Eternulo, �iuj Viaj kreita�oj, Kaj Viaj fideluloj Vin benos.
11 Ili raportos pri la gloro de Via regno Kaj parolos pri Via potenco,
12 Por sciigi al la homidoj Lian potencon Kaj la majestan gloron de Lia regno.
13 Via re�eco estas re�eco eterna, Kaj Via regado estas por �iuj generacioj.
14 La Eternulo subtenas �iujn falantojn Kaj restarigas �iujn kurbigitojn.
15 �ies okuloj estas turnitaj al Vi, Kaj Vi donas al ili ilian man�on en �ia tempo.
16 Vi malfermas Vian manon Kaj satigas favore �ion vivantan.
17 Justa estas la Eternulo en �iuj Siaj vojoj Kaj bona en �iuj Siaj faroj.
18 Proksima estas la Eternulo por �iuj, kiuj Lin vokas, Por �iuj, kiuj vokas Lin sincere.
19 La deziron de Siaj respektantoj Li plenumas, Kaj ilian krion Li a�das kaj helpas ilin.
20 La Eternulo gardas �iujn Sian amantojn, Kaj �iujn malvirtulojn Li ekstermas.
21 La gloron de la Eternulo eldiros mia bu�o, Kaj �iu karno benu Lian sanktan nomon �iam kaj eterne.

1 Haleluja! Gloru, ho mia animo, la Eternulon.
2 Mi gloros la Eternulon en la da�ro de mia tuta vivo, Mi kantos al mia Dio tiel longe, kiel mi estos.
3 Ne fidu eminentulojn, Homidon, kiu ne povas helpi.
4 Eliras lia spirito, li reiras en sian teron; Kaj en tiu tago nenii�as �iuj liaj intencoj.
5 Bone estas al tiu, kies helpo estas la Dio de Jakob, Kiu esperas al la Eternulo, lia Dio,
6 Kiu kreis la �ielon kaj la teron, La maron, kaj �ion, kio estas en ili, Kiu gardas la veron eterne;
7 Kiu faras justecon al la prematoj, Donas panon al la malsataj. La Eternulo liberigas la malliberulojn;
8 La Eternulo malfermas la okulojn al la blinduloj; La Eternulo restarigas la kurbigitojn; La Eternulo amas la virtulojn;
9 La Eternulo gardas la enmigrintojn, Subtenas orfon kaj vidvinon; Sed la vojon de malvirtuloj Li pereigas.
10 La Eternulo re�as eterne, Via Dio, ho Cion, por �iuj generacioj. Haleluja!

1 Haleluja! �ar estas bone kanti al nia Dio, �ar agrabla estas la glorkantado.
2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3 Li sanigas la korprematojn Kaj banda�as iliajn vundojn.
4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili �iuj Li donas nomojn.
5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia sa�o estas nemezurebla.
6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas �is la tero.
7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8 Li kovras la �ielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9 Li donas al la bruto �ian nutra�on, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10 Ne la forton de �evalo Li �atas; Ne la femuroj de homo al Li pla�as:
11 Pla�as al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12 La�du, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13 �ar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16 Li donas ne�on kiel lanon, Li �utas prujnon kiel cindron.
17 Li �etas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontra�staros al Lia frosto?
18 Li sendas Sian vorton, kaj �io degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn le�ojn kaj decidojn al Izrael.
20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!

1 Haleluja! Gloru la Eternulon el la �ielo, Gloru Lin en la alto.
2 Gloru Lin, �iuj Liaj an�eloj; Gloru Lin, �iuj Liaj militistaroj.
3 Gloru Lin, suno kaj luno; Gloru Lin, �iuj lumaj steloj.
4 Gloru Lin, plej supraj �ieloj, Kaj la akvo, kiu estas super la �ielo.
5 Ili gloru la nomon de la Eternulo; �ar Li ordonis, kaj ili krei�is.
6 Kaj Li starigis ilin por �iam, por eterne; Li donis le�on, kiun ili ne malobeos.
7 Gloru la Eternulon el la tero, Marmonstroj kaj �iuj abismoj;
8 Fulmo kaj hajlo, ne�o kaj nebulo, Ventego, kiu plenumas Lian vorton;
9 Montoj kaj �iuj montetoj, Fruktoportaj arboj kaj �iuj cedroj;
10 Bestoj kaj �iaj brutoj, Rampa�oj kaj flugilaj birdoj;
11 Re�oj de la tero kaj �iuj popoloj, Princoj kaj �iuj ju�antoj sur la tero;
12 Junuloj kaj junulinoj, Maljunuloj kaj knaboj.
13 Ili gloru la nomon de la Eternulo, �ar sole Lia nomo estas alta, Lia majesto estas sur la tero kaj en la �ielo.
14 Kaj Li altigis la kornon de Sia popolo, La gloron de �iuj Liaj fideluloj, De la filoj de Izrael, Lia plej proksima popolo. Haleluja!

1 Haleluja! Kantu al la Eternulo novan kanton, Lian gloron en la anaro de fideluloj.
2 Izrael �oju pri sia Kreinto, La filoj de Cion �oju pri sia Re�o.
3 Ili gloru Lian nomon en danco, Per tamburino kaj harpo ili muziku al Li.
4 �ar al la Eternulo pla�as Lia popolo; Li ornamas humilulojn per savo.
5 La fideluloj �oju en honoro, Kantu �oje sur siaj ku�ejoj.
6 Glorado al Dio estas en ilia bu�o, Kaj dutran�a glavo en ilia mano,
7 Por fari ven�on super la popoloj, Punkorektadon super la gentoj;
8 Por malliberigi iliajn re�ojn per �enoj Kaj iliajn eminentulojn per feraj katenoj;
9 Por fari super ili anta�destinitan ju�on. Tio estas honoro por �iuj Liaj fideluloj. Haleluja!

1 Haleluja! Gloru Dion en Lia sanktejo, Gloru Lin en la firma�o de Lia forto.
2 Gloru Lin por Liaj potencaj faroj, Gloru Lin la� Lia granda majesto.
3 Gloru Lin per sonado de trumpeto, Gloru Lin per psaltero kaj harpo.
4 Gloru Lin per tamburino kaj danco, Gloru Lin per kordinstrumentoj kaj fluto.
5 Gloru Lin per la�taj cimbaloj, Gloru Lin per tintantaj cimbaloj.
6 �io spiranta gloru la Eternulon. Haleluja!