LA SENTENCOJ DE SALOMONO

apitro 1


1 Sentencoj de Salomono, filo de David, reo de Izrael:
2 Por scii saon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
3 Por ricevi instruon pri sao, Vero, justo, kaj honesto;
4 Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
5 Saulo adu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
6 Por kompreni sentencon kaj retoraon, La vortojn de sauloj kaj iliajn enigmojn.


7 La timo anta la Eternulo estas la komenco de sciado. Saon kaj instruon malpiuloj malestimas.
8 Askultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne foretu la ordonon de via patrino;
9 ar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
10 Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
11 Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaze insidos senkulpulojn;
12 Kiel eol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon;
13 Ni trovos diversajn grandvaloraojn, Ni plenigos niajn domojn per rabao;
14 Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni iuj:
15 Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
16 ar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por veri sangon.
17 ar vane estas metata reto Anta la okuloj de iu birdo.
18 Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
19 Tiaj estas la vojoj de iu, kiu avidas rabakiron; i forprenas la vivon de sia posedanto.


20 La sao krias sur la strato; i adigas sian voon sur la placoj;
21 i vokas en la efaj kunvenejoj, e la pordegaj enirejoj; En la urbo i diras siajn parolojn.
22 is kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
23 Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
24 ar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
25 Kaj vi foretis iujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
26 Tial anka mi ridos e via malfelio; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
27 Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfelio venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
28 Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min seros, sed min ne trovos.
29 Tial ke ili malamis scion, Kaj timon anta la Eternulo ili ne deziris havi,
30 Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis iujn miajn predikojn:
31 Ili manu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiu de siaj pripensoj.
32 ar la kapricoj de la malsauloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
33 Sed kiu min askultas, tiu loos sendanere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.

apitro 2


1 Mia filo! se vi akceptos miajn parolojn Kaj konservos e vi miajn ordonojn,
2 Ke via orelo atente askultos saon Kaj vian koron vi inklinigos al komprenado;
3 Se vi vokos la prudenton Kaj direktos vian voon al la sao:
4 Se vi seros in kiel arenton, Seregos kiel trezoron:
5 Tiam vi komprenos la timon anta la Eternulo, Kaj vi akiros konadon pri Dio.
6 ar la Eternulo donas saon; El Lia buo venas scio kaj kompreno.
7 Li havas helpon por la virtuloj; Li estas ildo por tiuj, kiuj vivas pie.
8 Li gardas la iradon de la justo, Kaj zorgas pri la vojo de Siaj piuloj.
9 Tiam vi komprenos veremon kaj juston Kaj pion kaj iun bonan vojon.
10 ar sao venos en vian koron, Kaj scio estos agrabla por via animo.
11 Bona konscio vin gvidos, Prudento vin gardos,
12 Por savi vin de la vojo de malbono, De homo, parolanta kontraveraon,
13 De tiuj, kiuj forlasas la ustan vojon, Por iri la vojojn de mallumo,
14 Kiuj ojas, kiam ili faras malbonon, Trovas plezuron en la malordo de la malboneco,
15 Kies vojoj estas malrektaj Kaj kies irado deflankiis;
16 Por savi vin de fremda virino, De edzino ne via, kies paroloj estas glataj,
17 Kiu forlasas la amikon de sia juneco, Kaj forgesas la ligon de sia Dio;
18 ar ia domo kondukas al morto, Kaj iaj paoj al la inferuloj;
19 iuj, kiuj eniras al i, ne revenas, Kaj ne reatingas la vojon de la vivo;
20 Ke vi iru la vojon de bonuloj, Kaj sekvu la paosignojn de piuloj.
21 ar la piuloj loos sur la tero, Kaj la senpekuloj restos sur i;
22 Sed la malpiuloj estos ekstermitaj de sur la tero, Kaj la maliculoj estos malaperigitaj de tie.

apitro 3


1 Mia filo! ne forgesu mian instruon, Kaj via koro konservu miajn ordonojn.
2 ar ili akirigos al vi longan vivon, Jarojn de vivo kaj paco.
3 Favoro kaj vero vin ne forlasu; Alligu ilin al via kolo, Skribu ilin sur la tabeloj de via koro.
4 Kaj vi trovos favoron kaj bonan opinion e Dio kaj homoj.
5 Fidu la Eternulon per via tuta koro, Kaj ne fidu vian prudenton.
6 Konsciu Lin en iuj viaj vojoj, Kaj Li ustigos vian iradon.
7 Ne opiniu vin saa; Timu la Eternulon, kaj deturnu vin de malbono.
8 i tio estos saniga por via korpo, Kaj bona nutro por viaj ostoj.
9 Faru honoron al la Eternulo el via havo Kaj el la unuavenao de iuj viaj rikoltoj:
10 Tiam viaj grenejoj tute plenios, Kaj viaj vinpremejoj superbordigos moston.


11 La instruon de la Eternulo, ho mia filo, ne malatu; Kaj ne deturnu vin, kiam Li faras al vi punon;
12 ar kiun la Eternulo amas, tiun Li punkorektas, Kiel patro la filon, en kiu li havas plezuron.
13 Felia estas la homo, kiu trovis saon, Kaj la homo, kiu akiris prudenton;
14 ar estas pli bone in aeti, ol aeti arenton, Kaj ia rikoltao estas pli bona, ol pura oro.
15 i estas pli kara, ol juveloj; Kaj nenio, kion vi povus deziri, povas esti komparata kun i.
16 Longa vivo estas en ia dekstra mano; Rio kaj gloro estas en ia maldekstra mano.
17 iaj vojoj estas vojoj agrablaj, Kaj iuj iaj vojetoj estas paco.
18 i estas arbo de vivo por tiuj, kiuj in ekkaptis; Kaj feliaj estas tiuj, kiuj in posedas.
19 La Eternulo per sao fondis la teron; Per prudento Li aranis la ielon.
20 Per Lia ionsciado disiis abismoj; Kaj la nuboj elveras roson.


21 Mia filo! ili ne foriru de viaj okuloj; Konservu klarecon de la kapo kaj prudenton:
22 Ili estos vivo por via animo, Kaj ornamo por via kolo.
23 Tiam vi iros sendanere vian vojon, Kaj via piedo ne falpuios.
24 Kiam vi kuios dormi, vi ne timos; Kaj kiam vi kuos, via dormo estos agrabla.
25 Ne timu subitan teruron, Nek pereigon, kiu povus veni de malbonuloj;
26 ar la Eternulo estos via helpo, Kaj gardos vian piedon kontra reto.
27 Ne rifuzu bonon al la bezonantoj, Se via mano havas la forton por fari.
28 Kiam vi havas e vi, ne diru al via proksimulo: Iru kaj revenu, kaj morga mi donos.
29 Ne pripensu malbonon kontra via proksimulo, Kiam li kun konfido loas e vi.
30 Ne malpacu kun iu senkaze, Se li ne faris al vi malbonon.
31 Ne enviu rabemulon, Kaj elektu neniun el liaj vojoj;
32 ar la perversulojn la Eternulo abomenas, Kaj Sian intencon Li malkaas al la piuloj.
33 Malbeno de la Eternulo estas en la domo de malbonulo, Kaj la loejon de piuloj Li benas.
34 La mokantojn Li mokas, Kaj al la humiluloj Li donas favoron.
35 Honoron heredas sauloj; Sed malsauloj forportas honton.

apitro 4


1 Askultu, infanoj, la instruon de la patro, Kaj atentu, por lerni prudenton;
2 ar bonan instruon mi donis al vi; Mian leon ne forlasu.
3 ar mi estis filo de mia patro, Dorlotata kaj sola de mia patrino.
4 Kaj li instruis min, kaj diris al mi: Via koro akceptu miajn vortojn; Observu miajn ordonojn, kaj vi vivos.
5 Akiru saon, akiru prudenton; Ne forgesu, kaj ne deflankiu de la paroloj de mia buo.
6 Ne forlasu in, kaj i vin gardos; Amu in, kaj i zorgos pri vi.
7 La komenco de sao estas: akiru saon; Kaj por via tuta havo akiru prudenton.
8 atu in alte, kaj i vin altigos; Kaj i donos al vi honoron, se vi in enbrakigos.
9 i donos arman ornamon al via kapo; Belan kronon i donacos al vi.


10 Askultu, mia filo, kaj akceptu miajn vortojn; Kaj multios la jaroj de via vivo.
11 Mi kondukos vin la la vojo de sao; Mi irigos vin sur rekta vojstreko.
12 Kiam vi iros, via irado ne estos malfaciligata; Kaj kiam vi kuros, vi ne falpuios.
13 Tenu forte la instruon, ne forlasu in; Konservu in, ar i estas via vivo.
14 La vojstrekon de malpiuloj ne iru, Kaj ne ekpau sur la vojo de malbonuloj;
15 Evitu in, ne trapasu in; Flankiu de i, kaj preterpasu.
16 ar ili ne ekdormas, se ili ne faris malbonon; Kaj ili perdas la dorman ripozon, se ili ne pekigis;
17 ar ili manas panon de malpio Kaj trinkas vinon de krimo.
18 Kaj la vojo de piuloj estas kiel lumo levianta, Kiu iam pli lumas is plena tagio.
19 La vojo de malpiuloj estas kiel mallumo; Ili ne scias, je kio ili falpuios.


20 Mia filo, atentu miajn vortojn; Klinu vian orelon al miaj paroloj.
21 Ili ne foriu de viaj okuloj; Gardu ilin en via koro.
22 ar ili estas vivo por tiuj, kiuj ilin trovis, Kaj sanigaj por ilia tuta korpo.
23 Pli ol ion gardatan, gardu vian koron; ar el i eliras la vivo.
24 Forigu de vi falsemon de la buo, Kaj malicon de la lipoj malproksimigu de vi.
25 Viaj okuloj rigardu rekte, Kaj viaj palpebroj direktiu rekte antaen.
26 Fortikigu la direkton de viaj piedoj, Kaj iuj viaj vojoj estu firmaj.
27 Ne anceliu dekstren, nek maldekstren; Forigu de malbono vian piedon.

apitro 5


1 Mia filo! atentu mian saon; Al mia prudento klinu vian orelon,
2 Por ke vi konservu prudenton Kaj via buo tenu scion.
3 ar la buo de malastulino elveras mielon, Kaj ia goro estas pli glata ol oleo.
4 Sed ia sekvao estas maldola kiel absinto, Akra kiel ambatrana glavo.
5 iaj piedoj iras malsupren al la morto; iaj paoj atingas eolon.
6 i ne iras rekte la la vojo de vivo; iaj paoj ancelias, sed tion i ne scias.
7 Kaj nun, infanoj, askultu min, Kaj ne forkliniu de la vortoj de mia buo.
8 Malproksimigu de i vian vojon, Kaj ne proksimiu al la pordo de ia domo,
9 Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
10 Por ke fremduloj ne satiu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
11 is vi emos en la fino, Kiam konsumios via karno kaj via korpo,
12 Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malatis moraligon!
13 Kaj mi ne askultis la voon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
14 Mi estis preska en ia malbono Meze de kunveno kaj societo.
15 Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
16 Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
17 Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
18 Via fonto estu benata; Kaj havu ojon de la edzino de via juneco.
19 i estas arma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; iaj karesoj uigu vin en iu tempo, ia amo iam donu al vi plezuron.
20 Kaj kial, mia filo, vi volas seri al vi plezuron e fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
21 ar anta la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj iujn liajn irojn Li pripensas.
22 Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la nuroj de lia peko lin tenos.
23 Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.

apitro 6


1 Mia filo! se vi garantiis por via proksimulo Kaj donis vian manon por aliulo,
2 Tiam vi enretiis per la vortoj de via buo, Kaptiis per la vortoj de via buo.
3 Tiam, mia filo, agu tiel kaj saviu, ar vi falis en la mano de via proksimulo: Iru, vigliu, kaj petegu vian proksimulon;
4 Ne lasu viajn okulojn dormi Kaj viajn palpebrojn dormeti;
5 Savu vin, kiel gazelo, el la mano, Kaj kiel birdo el la mano de la birdokaptisto.


6 Iru al la formiko, vi maldiligentulo; Rigardu ian agadon, kaj saiu.
7 Kvankam i ne havas estron, Nek kontrolanton, nek reganton,
8 i pretigas en la somero sian panon, i kolektas dum la rikolto sian manon.
9 is kiam, maldiligentulo, vi kuos? Kiam vi levios de via dormo?
10 Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuado;
11 Kaj venos via malrieco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.


12 Homo sentaga, homo malbonfarema, Iras kun buo malica,
13 Donas signojn per la okuloj, aludas per siaj piedoj, Komprenigas per siaj fingroj;
14 Perverseco estas en lia koro, li intencas malbonon; En iu tempo li semas malpacon.
15 Tial subite venos lia pereo; Li estos rompita subite, kaj neniu lin sanigos.
16 Jen estas ses aferoj, kiujn la Eternulo malamas, Kaj sep, kiujn Li abomenegas.
17 Arogantaj okuloj, mensogema lango, Kaj manoj, kiuj veras senkulpan sangon,
18 Koro, kiu preparas malbonfarajn intencojn, Piedoj, kiuj rapidas kuri al malbono,
19 Falsa atestanto, kiu elspiras mensogojn; Kaj tiu, kiu semas malpacon inter fratoj.


20 Konservu, mia filo, la ordonon de via patro, Kaj ne foretu la instruon de via patrino.
21 Ligu ilin por iam al via koro, Volvu ilin sur vian kolon.
22 Kiam vi iros, ili gvidos vin; Kiam vi kuios, ili vin gardos; Kaj kiam vi vekios, ili parolos kun vi.
23 ar moralordono estas lumingo, kaj instruo estas lumo, Kaj edifaj predikoj estas vojo de vivo,
24 Por gardi vin kontra malbona virino, Kontra glata lango de fremdulino.
25 Ne deziregu en via koro ian belecon, Kaj ne kaptiu per iaj palpebroj.
26 ar la kosto de publikulino estas nur unu pano; Sed fremda edzino forkaptas la grandvaloran animon.
27 u iu povas teni fajron en sia sino tiel, Ke liaj vestoj ne brulu?
28 u iu povas mari sur ardantaj karboj, Ne bruligante siajn piedojn?
29 Tiel anka estas kun tiu, kiu venas al la edzino de sia proksimulo; Neniu, kiu in ektuas, restas sen puno.
30 Oni ne faras grandan honton al telanto, Se li telas por sin satigi, kiam li malsatas;
31 Kaj kiam oni lin kaptas, li pagas sepoble; La tutan havon de sia domo li fordonas.
32 Sed kiu adultas kun virino, tiu estas sensaa; Tiu, kiu faras tion, pereigas sian animon;
33 Batojn kaj malhonoron li ricevas, Kaj lia honto ne elviias;
34 ar furiozas la aluzo de la edzo; Kaj li ne indulgas en la tempo de la veno.
35 Li rigardas nenian kompenson, Kaj li ne akceptas, se vi volas e multe donaci.

apitro 7


1 Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu e vi miajn moralordonojn.
2 Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
3 Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
4 Diru al la sao: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
5 Por ke vi estu gardata kontra fremda edzino, Kontra fremdulino, kies paroloj estas glataj.
6 ar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
7 Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
8 Kiu pasis sur la placo preter ia angulo, Kaj iris la vojon al ia domo,
9 En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariis nokto kaj mallumo.
10 Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
11 Bruema kaj vagema; iaj piedoj ne loas en ia domo.
12 Jen i estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud iu angulo i embuskas.
13 Kaj i kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizao, kaj diris al li:
14 Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodia mi plenumis mian solenan promeson.
15 Tial mi eliris al vi renkonte, Por seri vian vizaon, kaj mi vin trovis.
16 Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaoj el Egiptujo.
17 Mi parfumis mian kuejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
18 Venu, ni uu sufie volupton is la mateno, Ni plezuriu per la amo.
19 ar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
20 La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
21 i forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buo i lin entiris.
22 Li tuj iras post i, Kiel bovo iras al la buo Kaj kiel katenita malsaulo al la puno;
23 is sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke i pereigas sian vivon.
24 Kaj nun, infanoj, askultu min, Atentu la vortojn de mia buo.
25 Via koro ne flankiu al ia vojo, Ne eraru sur ia irejo;
26 ar multajn i vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas iaj mortigitoj.
27 ia domo estas vojoj al eol, Kiuj kondukas malsupren al la ambroj de la morto.

apitro 8


1 u ne vokas la sao? Kaj u la prudento ne adigas sian voon?
2 i staras sur la pinto de altaoj, Apud la vojo, e la vojkruioj.
3 Apud la pordegoj, e la eniro en la urbon, e la eniro tra la pordoj, i kantas:
4 Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voo sin turnas al la homoj:
5 Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.
6 Askultu, ar mi parolos gravaon, Kaj ustao eliros el mia buo.
7 ar mia lango parolos veron, Kaj malpiaon abomenas miaj lipoj.
8 Justaj estas iuj paroloj de mia buo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.
9 iuj ili estas ustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.
10 Prenu mian instruon, kaj ne arenton; Kaj la scion atu pli, ol plej puran oron.
11 ar sao estas pli bona ol multekostaj tonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al i.
12 Mi, sao, loas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.
13 Timo anta la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buon mi malamas.
14 De mi venas konsilo kaj bonarano; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.
15 Per mi reas la reoj, Kaj la estroj donas leojn de justeco.
16 Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj iuj juantoj sur la tero.
17 Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serantoj min trovos.
18 Rio kaj gloro estas e mi, Dara havo kaj justo.
19 Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arento.
20 La la vojo de vero mi iras, La la vojstreko de la justo;
21 Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.
22 La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Anta Siaj kreitaoj, tre antikve.
23 Anta eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Anta la kreo de la tero.
24 Kiam ankora ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankora ne ekzistis fontoj, prucigantaj akvon.
25 Anta ol la montoj estis starigitaj, Anta la altaoj mi estis kreita;
26 Kiam la tero ankora ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.
27 Dum Li firmigis la ielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la suprao de la abismo,
28 Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,
29 Dum Li donis Sian leon al la maro, Por ke la akvoj ne transpau siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:
30 Tiam mi estis e Li kiel konstruanto; Mi estis la ojo de iuj tagoj, Ludante anta Li iutempe.
31 Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ojo estas inter la homidoj.
32 Kaj nun, infanoj, askultu min; Kaj feliaj estos tiuj, kiuj iras la miaj vojoj.
33 Askultu instruon kaj saiu, Kaj ne foretu in.
34 Felia estas la homo, kiu min askultas, Kiu maldormas iutage e miaj pordoj, Kiu staras garde e la fostoj de miaj pordegoj.
35 ar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.
36 Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; iuj, kiuj min malamas, amas la morton.

apitro 9


1 La sao konstruis sian domon, arpentis iajn sep kolonojn.
2 i buis sian bruton, veris sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 i sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaoj de la urbo:
4 Kiu estas naiva, tiu sin turnu i tien! Al la senspritulo i diris:
5 Venu, manu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enveris.
6 Forlasu la malsaaon, kaj vivu; Kaj iru la la vojo de la prudento.


7 Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Ne penu ustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ustigi saulon, kaj li vin amos.
9 Donu al saulo, kaj li ankora pli saios; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 La komenco de la sao estas timo anta la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 ar per mi plimultios viaj tagoj, Kaj aldonios al vi jaroj da vivo.
12 Se vi saiis, vi saiis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.


13 Virino malsaa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 Sidas e la pordo de sia domo, Sur seo sur altao de la urbo,
15 Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ustan vojon:
16 Kiu estas naiva, tiu sin turnu i tien! Kaj al la senspritulo i diris:
17 Akvoj telitaj estas dolaj, Kaj pano kaita estas agrabla.
18 Kaj li ne scias, ke tie estas mortintoj Kaj ke iaj invititoj estas en la profundoj de eol.

apitro 10


1 Sentencoj de Salomono.

Saa filo estas ojo por sia patro, Kaj filo malsaa estas malojo por sia patrino.
2 Maljustaj trezoroj ne donas utilon; Sed bonfaremo savas de morto.
3 La Eternulo ne malsatigos animon de piulo; Sed la avidon de malpiulo Li forpuas.
4 Maldiligenta mano malriigas; Sed mano de diligentuloj riigas.
5 Kiu kolektas dum la somero, tiu estas filo saa; Sed kiu dormas en la tempo de rikolto, tiu estas filo hontinda.
6 Beno estas sur la kapo de piulo; Sed la buo de malpiulo kaas krimon.
7 La memoro de piulo estas benata; Sed la nomo de malpiuloj forputros.
8 Kiu havas saan koron, tiu akceptos moralordonojn; Sed kiu havas malsaan buon, tiu renversios.
9 Kiu iras en senkulpeco, tiu iras sendanere; Sed kiu kurbigas siajn vojojn, tiu estos punita.
10 Kiu grimacas per la okulo, tiu kazas suferon; Kaj kiu havas malsaan buon, tiu renversios.
11 La buo de piulo estas fonto de vivo; Sed la buo de malpiulo kaas krimon.
12 Malamo kazas malpacon; Sed amo kovras iujn pekojn.
13 Sur la lipoj de prudentulo trovias sao; Sed vergo apartenas al la dorso de sensaulo.
14 Sauloj konservas la scion; Sed la buo de malsaulo estas proksima al la pereo.
15 La havo de riulo estas lia fortika urbo; Sed pereo por la malriuloj estas ilia malrio.
16 La laborpago de piulo estas por la vivo; La enspezoj de malpiulo estas por peko.
17 Kiu konservas la instruon, tiu iras al vivo; Sed kiu foretas atentigon, tiu restas en eraro.
18 Kiu kaas malamon, tiu havas falseman buon; Kaj kiu elirigas kalumnion, tiu estas malsaulo.
19 e multo da vortoj ne evitebla estas peko; Sed kiu retenas siajn lipojn, tiu estas saa.
20 La lango de piulo estas plej bonspeca arento; La koro de malpiuloj estas kiel nenio.
21 La lipoj de piulo gvidas multajn; Sed malsauloj mortas pro manko de sao.
22 La beno de la Eternulo riigas, Kaj malojon Li ne aldonas al i.
23 Por malsaulo estas ojo fari malbonon; Kaj sao, por saulo.
24 Kio timigas malpiulon, tio trafos lin; Kaj kion deziras piuloj, tio estos donita al ili.
25 Kiel pasanta ventego, tiel malpiulo rapide malaperas; Sed piulo havas eternan fundamenton.
26 Kiel la vinagro por la dentoj kaj la fumo por la okuloj, Tiel la maldiligentulo estas por tiuj, kiuj lin sendis.
27 La timo anta la Eternulo multigas la tagojn; Sed la jaroj de malpiuloj estos mallongigitaj.
28 La atendo de piuloj farios ojo; Sed la espero de malpiuloj pereos.
29 La vojo de la Eternulo estas defendo por la senpekulo, Sed pereo por la malbonfarantoj.
30 Piulo neniam falpuios; Sed la malpiuloj ne restos sur la tero.
31 La buo de piulo eligas saon; Sed lango falsema estos ekstermita.
32 La lipoj de piulo anoncas favoraon, Kaj la buo de malpiuloj malicaon.

apitro 11


1 Malvera pesilo estas abomenao por la Eternulo; Sed plena pezo plaas al Li.
2 Se venis malhumileco, venos anka honto; Sed e la humiluloj estas sao.
3 La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.
4 Ne helpos rio en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.
5 La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.
6 La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.
7 Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.
8 Piulo estas savata kontra mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.
9 Per la buo de hipokritulo difektias lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj savias.
10 Kiam al la piuloj estas bone, la urbo ojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, i estas gaja.
11 Per la beno de piuloj urbo altias; Kaj per la buo de malpiuloj i ruinias.
12 Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsaulo; Sed homo prudenta silentas.
13 Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.
14 e manko de prikonsilio popolo pereas; Sed e multe da konsilantoj estas bonstato.
15 Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster danero.
16 Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras rion.
17 Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.
18 Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.
19 Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.
20 Abomenao por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed plaas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.
21 Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.
22 Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.
23 La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.
24 Unu disdonas, kaj riias iam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malriias.
25 Animo benanta uos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos sufie por trinki.
26 Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.
27 Kiu celas bonon, tiu atingos plaon; Sed kiu seras malbonon, tiun i trafos.
28 Kiu fidas sian riecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.
29 Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsaulo estas sklavo de saulo.
30 La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas saulo.
31 Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!

apitro 12


1 Kiu amas instruon, tiu amas scion; Sed kiu malamas atentigon, tiu estas malsaulo.
2 Bonulo akiras favoron de la Eternulo; Sed homo malica estos kondamnita.
3 Ne fortikios homo per malvirto; Sed la radiko de virtuloj ne ancelios.
4 Brava virino estas krono por sia edzo; Sed senhonora estas kiel puso en liaj ostoj.
5 La pensoj de virtuloj estas justeco; La meditado de malvirtuloj estas malico.
6 La paroloj de malvirtuloj estas insido pri sango; Sed la buo de virtuloj ilin savas.
7 La malvirtuloj renversios kaj malaperos; Sed la domo de virtuloj staros forte.
8 Oni ladas homon la lia sao; Sed perversulo estos hontigita.
9 Pli bona estas homo negrava, sed laboranta por si, Ol homo, kiu seras honoron, sed al kiu mankas pano.
10 Virtulo kompatas la vivon de sia bruto; Sed la koro de malvirtuloj estas kruela.
11 Kiu prilaboras sian teron, tiu havos sate da pano; Sed kiu seras vantaojn, tiu estas malsaulo.
12 Malvirtulo seras subtenon de malnobluloj; Sed la radiko de virtuloj donas forton.
13 Per siaj pekaj vortoj kaptias malbonulo; Sed virtulo eliras el mizero.
14 Per la fruktoj de sia buo homo bone satias; Kaj la la merito de siaj manoj homo ricevas redonon.
15 La vojo de malsaulo estas usta en liaj okuloj; Sed saulo askultas konsilon.
16 Malsaulo tuj montras sian koleron; Sed saulo ignoras ofendon.
17 Kiu estas verama, tiu eldiras tion, kio estas usta, Sed falsama atestulo trompon.
18 Ofte nepripensita parolo vundas kiel glavo; Sed la lango de sauloj sanigas.
19 Parolo vera restas fortike por iam; Sed parolo malvera nur por momento.
20 Malico estas en la koro de malbonintenculoj; Sed e la pacigantoj estas ojo.
21 Nenio malbona trafos virtulon; Sed la malvirtuloj havas plene da malbono.
22 Abomenao por la Eternulo estas buo mensogema; Sed kiuj agas la vero, tiuj plaas al Li.
23 Saa homo kaas scion; Sed la koro de malsauloj elkrias malsaecon.
24 La mano de diligentuloj regos; Sed mano maldiligenta pagos tributon.
25 Zorgo en la koro de homo in premas; Sed amika vorto in ojigas.
26 Al la virtulo estas pli bone, ol al lia proksimulo; Sed la vojo de malvirtuloj ilin erarigas.
27 Maldiligenteco ne pretigos al si manon; Sed homo diligenta havas riecon.
28 Sur la vojo de virto estas vivo, Kaj i estos ebenigita kontra morto.

apitro 13


1 Saa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne askultas moralinstruon.
2 La frukto de la buo donas al homo bonan manon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.
3 Kiu gardas sian buon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian buon, tiu pereas.
4 La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satias.
5 Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.
6 La virto gardas tiun, kiu iras ustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.
7 Unu ajnigas sin ria, havante nenion; Alia ajnigas sin malria, havante grandan riecon.
8 Per sia rieco homo savas sian animon; Sed malriulo ne askultas atentigon.
9 La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingios.
10 Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas saon.
11 Rieco rapide akirita malgrandias; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multias.
12 Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.
13 Kiu malatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.
14 Instruo de saulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
15 Bona prudento plaigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.
16 iu prudentulo agas konscie; Sed malsaulo elmontras malsaecon.
17 Malbona sendito falas en malfelion; Sed sendito fidela sanigas.
18 Malria kaj hontigata estos tiu, kiu forpuas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.
19 Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsauloj estas deturni sin de malbono.
20 Kiu iras kun sauloj, tiu estos saa; Sed kamarado de malsauloj suferos doloron.
21 Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.
22 Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konservias la havo de pekulo.
23 Multe da manao estas sur la kampo de malriuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.
24 Kiu paras sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu balda lin punas.
25 Virtulo manas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.

apitro 14


1 Saa virino konstruas sian domon; Sed malsaa detruas in per siaj manoj.
2 Kiu iras la ustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malustan, tiu Lin malestimas.
3 En la buo de malsaulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buo de sauloj ilin gardas.
4 Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.
5 Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.
6 Mokanto seras saecon kaj in ne trovas; Sed por saulo la sciado estas facila.
7 Foriru de homo malsaa; ar vi ne ados parolon de sao.
8 La saeco de saulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaeco de malsauloj estas trompiado.
9 Malsauloj ercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.
10 Koro scias sian propran malojon; Kaj en ia ojo ne partoprenas fremdulo.
11 Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.
12 Iufoje vojo ajnas usta al homo, Kaj tamen ia fino kondukas al la morto.
13 Anka dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ojo estas malojo.
14 La siaj agoj manos homo malbonkora; Kaj homo bona satios per siaj faroj.
15 Naivulo kredas iun vorton; Sed saulo estas atenta pri sia vojo.
16 Saulo timas, kaj forklinias de malbono; Sed malsaulo estas incitiema kaj memfidema.
17 Malpacienculo faras malsaaojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.
18 Naivuloj akiras malsaecon; Sed sauloj estas kronataj de klereco.
19 Malbonuloj humilios anta bonuloj; Kaj malvirtuloj estos anta la pordego de virtulo.
20 Malriulo estas malamata e de sia proksimulo; Sed riulo havas multe da amikoj.
21 Kiu malatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriulojn, tiu estas felia.
22 u ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas e tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.
23 De iu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.
24 Propra rieco estas krono por la sauloj; Sed la malsaeco de la malsauloj restas malsaeco.
25 Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.
26 En la timo anta la Eternulo estas forta fortikao; Kaj Li estos rifuejo por Siaj infanoj.
27 La timo anta la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
28 Grandeco de popolo estas gloro por reo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.
29 Pacienculo havas multe da sao; Sed malpacienculo elmontras malsaecon.
30 Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.
31 Kiu premas malriulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriulon.
32 Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuita; Sed virtulo e mortante havas esperon.
33 En la koro de saulo ripozas sao; Kaj kio estas en malsauloj, tio elmontrias.
34 Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.
35 Favoron de la reo havas sklavo saa; Sed kontra malbonkonduta li koleras.

apitro 15


1 Milda respondo kvietigas koleron; Sed malmola vorto ekscitas koleron.
2 La lango de sauloj bonigas la instruon; Sed la buo de malsauloj elparolas sensencaon.
3 Sur iu loko estas la okuloj de la Eternulo; Ili vidas la malbonulojn kaj bonulojn.
4 Milda lango estas arbo de vivo; Sed malbonparola rompas la spiriton.
5 Malsaulo malatas la instruon de sia patro; Sed kiu plenumas la admonon, tiu estas prudenta.
6 En la domo de virtulo estas multe da trezoroj; Sed en la profito de malvirtulo estas pereo.
7 La buo de sauloj semas instruon; Sed la koro de malsauloj ne estas tia.
8 Oferdono de malvirtuloj estas abomenao por la Eternulo; Sed la preo de virtuloj al Li plaas.
9 Abomenao por la Eternulo estas la vojo de malvirtulo; Sed kiu celas virton, tiun Li amas.
10 Malbona puno atendas tiun, kiu forlasas la vojon; Kaj la malamanto de admono mortos.
11 eol kaj la abismo estas anta la Eternulo: Tiom pli la koroj de la homidoj.
12 Mokanto ne amas tiun, kiu lin admonas; Al sauloj li ne iras.
13 oja koro faras la vizaon oja; Sed e agreno de la koro la spirito estas malgaja.
14 La koro de saulo seras instruon; Sed la buo de malsauloj nutras sin per malsaeco.
15 iuj tagoj de malfeliulo estas malbonaj; Sed kontenta koro estas festenado.
16 Pli bona estas malmulto kun timo anta la Eternulo, Ol granda trezoro kun maltrankvileco e i.
17 Pli bona estas mano el verdao, sed kun amo, Ol grasa bovo, sed kun malamo.
18 Kolerema homo kazas malpacon; Kaj pacienculo kvietigas disputon.
19 La vojo de maldiligentulo estas kiel dornarbeto; Sed la vojo de virtuloj estas ebenigita.
20 Saa filo ojigas la patron; Sed homo malsaa estas malhonoro por sia patrino.
21 Malsaeco estas ojo por malsaulo; Sed homo prudenta iras ustan vojon.
22 Kie ne estas konsilo, tie la entreprenoj neniias; Sed e multe da konsilantoj ili restas fortikaj.
23 Plezuro por homo estas en la respondo de lia buo; Kaj kiel bona estas vorto en la usta tempo!
24 La vojo de la vivo por saulo iras supren, Por ke li evitu eolon malsupre.
25 La domon de fieruloj la Eternulo ruinigas; Sed Li gardas la limojn de vidvino.
26 Abomenao por la Eternulo estas la intencoj de malnoblulo; Sed agrablaj estas la paroloj de puruloj.
27 Profitemulo malojigas sian domon; Sed kiu malamas donacojn, tiu vivos.
28 La koro de virtulo pripensas respondon; Sed la buo de malvirtuloj elfluigas malbonon.
29 La Eternulo estas malproksima de la malvirtuloj; Sed la preon de la virtuloj Li askultas.
30 Luma okulo ojigas la koron; Bona sciigo fortikigas la ostojn.
31 Orelo, kiu askultas la instruon de la vivo, Loos inter sauloj.
32 Kiu forpuas admonon, tiu malestimas sian animon; Sed kiu askultas instruon, tiu akiras saon.
33 La timo anta la Eternulo instruas saon, Kaj humileco trovias anta honoro.

apitro 16


1 Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.
2 iuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.
3 Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.
4 iu faro de la Eternulo havas sian celon; E malvirtulo estas farita por tago de malbono.
5 iu malhumilulo estas abomenao por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.
6 Per bono kaj vero pardonias peko; Kaj per timo anta la Eternulo oni evitas malbonon.
7 Kiam al la Eternulo plaas la vojoj de homo, Li e liajn malamikojn pacigas kun li.
8 Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.
9 La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.
10 Soro estas sur la lipoj de reo; Lia buo ne peku e la juo.
11 usta pesilo kaj ustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; iuj peziltonoj en la sako estas Lia faro.
12 Abomenao por reoj estas fari maljustaon; ar per justeco staras fortike la trono.
13 Al la reoj plaas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.
14 Kolero de reo estas kuriero de morto; Sed homo saa igas in pardoni.
15 Luma vizao de reo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.
16 Akiro de saeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol arento.
17 La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.
18 Anta la pereo iras fiereco; Kaj anta la falo iras malhumileco.
19 Pli bone estas esti humila kun malriuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.
20 Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas felia.
21 Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata saulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.
22 Sao estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsauloj estas malsaeco.
23 La koro de saulo prudentigas lian buon, Kaj en lia buo plivalorias la instruo.
24 Agrabla parolo estas frea mielo, Dola por la animo kaj saniga por la ostoj.
25 Iufoje vojo ajnas usta al homo, Kaj tamen ia fino kondukas al la morto.
26 Kiu laboras, tiu laboras por si mem; ar lin devigas lia buo.
27 Malbona homo kazas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvaza brulanta fajro.
28 Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.
29 Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.
30 Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.
31 Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco i estas trovata.
32 Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.
33 Sur la baskon oni etas loton; Sed ia tuta decido estas de la Eternulo.

apitro 17


1 Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.
2 Saa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.
3 Fandujo estas por arento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.
4 Malbonfaranto obeas malbonajn buojn; Malveremulo atentas malpian langon.
5 Kiu mokas malriulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ojas pri ies malfelio, tiu ne restos sen puno.
6 Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.
7 Al malsaulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankora malpli al nobelo mensogado.
8 Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.
9 Kiu kovras kulpon, tiu seras amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.
10 Pli efikas riproo e saulo, Ol cent batoj e malsaulo.
11 Malbonulo seras nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontra lin.
12 Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj iaj infanoj, Ol malsaulon kun lia malsaeco.
13 Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.
14 La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Anta ol i tro vastiis, forlasu la malpacon.
15 Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Amba estas abomenao por la Eternulo.
16 Por kio servas mono en la mano de malsaulo? u por aeti saon, kiam li prudenton ne havas?
17 En iu tempo amiko amas, Kaj li farias frato en mizero.
18 Homo malsaa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.
19 Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu seras pereon.
20 Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neustan langon, tiu enfalos en malfelion.
21 Kiu naskas malsaulon, tiu havas agrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ojon.
22 oja koro estas saniga; Kaj maloja spirito sekigas la ostojn.
23 Kaitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.
24 Anta la vizao de prudentulo estas sao; Sed la okuloj de malsaulo estas en la fino de la tero.
25 Filo malsaa estas agreno por sia patro, Kaj malojo por sia patrino.
26 Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.
27 Kiu paras siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saa.
28 E malsaulo, se li silentas, estas rigardata kiel saulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buon.

apitro 18


1 Kiu apartias, tiu seras sian volupton Kaj iras kontra iu saa konsilo.
2 Malsaulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.
3 Kiam venas malvirtulo, Venas anka malestimo kun honto kaj moko.
4 La vortoj de homa buo estas profunda akvo; La fonto de sao estas fluanta rivero.
5 Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon e la juo.
6 La lipoj de malsaulo kondukas al malpaco, Kaj lia buo venigas batojn.
7 La buo de malsaulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.
8 La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
9 Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.
10 La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas irmata.
11 La havo de riulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.
12 Anta la pereo la koro de homo fierias, Kaj anta honoro estas humileco.
13 Kiu respondas, anta ol li adis, Tiu havas malsaon kaj honton.
14 La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?
15 La koro de saulo akiras prudenton, Kaj la orelo de sauloj seras scion.
16 Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.
17 La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj in klarigas.
18 La loto esigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.
19 Malpaciinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.
20 De la fruktoj de la buo de homo satias lia ventro; Li manas la produktojn de siaj lipoj.
21 Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu in amas, tiu manos iajn fruktojn.
22 Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.
23 Per petegado parolas malriulo; Kaj riulo respondas arogante.
24 Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.

apitro 19


1 Pli bona estas malriulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbuulo kaj malsaulo.
2 Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.
3 Malsaeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.
4 Rieco donas multon da amikoj; Sed malriulo estas forlasata de sia amiko.
5 Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne savios.
6 Multaj seras favoron de malavarulo; Kaj iu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.
7 iuj fratoj de malriulo lin malamas; Tiom pli malproksimias de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.
8 Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas saon, tiu trovas bonon.
9 Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.
10 Al malsaulo ne konvenas agrablao; Ankora malpli konvenas al sklavo regi super princoj.
11 Sao de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.
12 Kiel kriego de leono estas la kolero de reo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.
13 Pereo por sia patro estas malsaa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.
14 Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed saa edzino estas de la Eternulo.
15 Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.
16 Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.
17 Kiu kompatas malriulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.
18 Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.
19 Koleranto devas esti punata; ar se vi lin indulgos, li farios ankora pli kolerema.
20 Askultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu saa.
21 Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.
22 Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malriulo, ol homo mensogema.
23 Timo anta la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.
24 Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj e al sia buo li in ne relevas.
25 Se vi batos blasfemanton, sensciulo farios atenta; Se oni punas saulon, li komprenas la instruon.
26 Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.
27 esu, mia filo, askulti admonon Kaj tamen deklinii de la vortoj de la instruo.
28 Fripona atestanto mokas juon; Kaj la buo de malvirtuloj englutas maljustaon.
29 La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsauloj.

apitro 20


1 La vino estas blasfemanto, ebriiga trinkao estas sovaa; Kaj kiu delogias per ili, tiu ne estas prudenta.
2 Minaco de reo estas kiel kriego de leono; Kiu lin kolerigas, tiu pekas kontra sia animo.
3 Estas honoro por homo esigi malpacon; Sed iu malsaulo estas malpacema.
4 En la malvarma tempo mallaborulo ne plugas; Li petos en atuno, kaj li nenion ricevos.
5 Intenco en la koro de homo estas profunda akvo; Sed homo saa in elerpos.
6 Multaj homoj proklamas pri sia boneco; Sed kiu trovos homon fidelan?
7 Virtulo iras en sia senpekeco; Feliaj estas liaj infanoj post li.
8 Reo, kiu sidas sur trono de juo, Disventumas per siaj okuloj ion malbonan.
9 Kiu povas diri: Mi purigis mian koron, Mi estas libera de mia peko?
10 Neegalaj peziloj, neegalaj mezuroj, Amba estas abomenao por la Eternulo.
11 E knabon oni povas ekkoni la liaj faroj, u estas pura kaj justa lia konduto.
12 Orelon adantan kaj okulon vidantan: Ilin amba kreis la Eternulo.
13 Ne amu dormon, por ke vi ne malriiu; Malfermu viajn okulojn, kaj vi satios de pano.
14 Malbona, malbona, diras la aetanto; Sed kiam li foriris, tiam li fanfaronas.
15 Oni povas havi oron kaj multe da perloj; Sed buo prudenta estas multevalora ilo.
16 Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaon.
17 Malhonesta pano estas bongusta por homo; Sed lia buo poste estos plena de tonetoj.
18 Intencoj fortikias per konsilo; Kaj militon oni faru prudente.
19 Kiu malkaas sekreton, tiu estas kiel kalumnianto; Ne komunikiu kun tiu, kiu havas laran buon.
20 Kiu malbenas sian patron kaj sian patrinon, Ties lumilo estingios meze de profunda mallumo.
21 Heredo, al kiu oni komence tro rapidas, Ne estas benata en sia fino.
22 Ne diru: Mi repagos malbonon; Fidu la Eternulon, kaj Li vin helpos.
23 Neegalaj peziloj estas abomenao por la Eternulo, Kaj malvera pesilo estas ne bona.
24 La irado de homo dependas de la Eternulo; Kiel homo povus kompreni sian vojon?
25 i estas reto por homo, se li rapidas nomi ion sankta Kaj esploras nur post faro de promeso.
26 Saa reo dispelas malvirtulojn, Kaj venigas radon sur ilin.
27 La animo de homo estas lumilo de la Eternulo; i esploras iujn internaojn de la korpo.
28 Favorkoreco kaj veremeco hardas reon; Kaj per favorkoreco li subtenas sian tronon.
29 Gloro por junuloj estas ilia forto, Kaj ornamo por maljunuloj estas grizeco.
30 Vundoj de batoj devas penetri en malbonulon, Kaj frapoj devas iri profunde en lian korpon.

apitro 21


1 Kiel akvaj torentoj estas la koro de reo en la mano de la Eternulo: Kien Li volas, Li in direktas.
2 iuj vojoj de homo estas ustaj en liaj okuloj; Sed la Eternulo pesas la korojn.
3 Plenumado de vero kaj justeco Estas al la Eternulo pli agrabla ol oferado.
4 Fieraj okuloj kaj aroganta koro, Kulturao de malvirtuloj, estas peko.
5 La entreprenoj de diligentulo donas nur profiton; Sed iu trorapidado kondukas nur al manko.
6 Akirado de trezoroj per lango mensogema Estas vanta bloveto, retoj de morto.
7 La rabo de malvirtuloj atakos ilin mem; ar ili ne volis fari justaon.
8 Malrekta estas la vojo de homo kulpa; Sed la agado de purulo estas usta.
9 Pli bone estas loi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.
10 La animo de malvirtulo deziras malbonon; Lia proksimulo ne estas favorata de li.
11 Kiam blasfemanto estas punata, senspertulo farias pli saa; Kaj kiam oni instruas saulon, li akiras prudenton.
12 La Justulo rigardas la domon de malvirtulo, Kaj Li faligas malvirtulojn en malbonon.
13 Se iu topas sian orelon kontra kriado de malriulo, Li anka vokos kaj ne estos askultata.
14 Sekreta donaco kvietigas koleron, Kaj donaco en la sinon, fortan furiozon.
15 Farado de justao estas ojo por la virtulo Kaj teruro por la malbonaguloj.
16 Homo, kiu erarforiis de la vojo de prudento, Ekloos en komunumo de mortintoj.
17 Kiu amas gajecon, tiu havos mankon; Kiu amas vinon kaj oleon, tiu ne estos ria.
18 La malvirtulo estos liberiga anstatao por la virtulo, Kaj malpiulo por piuloj.
19 Pli bone estas loi en lando dezerta, Ol kun malpacema kaj kolerema edzino.
20 arma trezoro kaj oleo estas en la domo de saulo; Sed homo malsaa ion englutas.
21 Kiu celas justecon kaj bonecon, Tiu trovos vivon, justecon, kaj honoron.
22 Kontra urbon de fortuloj eliras saulo, Kaj li faligas ian fortan fortikaon.
23 Kiu gardas sian buon kaj sian langon, Tiu gardas sian animon kontra malfelioj.
24 Fiera malbonulo, kiun oni nomas blasfemulo, Agas kun kolero kaj malboneco.
25 La deziro de mallaborulo lin mortigas, ar liaj manoj ne volas labori.
26 Tuttage li forte deziras; Sed virtulo donas kaj ne rifuzas.
27 Oferdono de malvirtuloj estas abomenao; Kiom pli, kiam li in alportas kiel pekoferon!
28 Mensoga atestanto pereos; Sed homo, kiu mem adis, parolos por iam.
29 Malvirtulo tenas sian vizaon arogante; Sed virtulo zorgas pri sia vojo.
30 Ne ekzistas sao, ne ekzistas prudento, Ne ekzistas konsilo kontra la Eternulo.
31 evalo estas preparata por la tago de milito; Sed la helpo venas de la Eternulo.

apitro 22


1 Nomo bona estas pli preferinda, ol granda rieco; Kaj bona estimo, ol arento kaj oro.
2 Riulo kaj malriulo renkontias: Ilin amba kreis la Eternulo.
3 Prudentulo antavidas malbonon, kaj kaias; Sed naivuloj antaenpaas, kaj difektias.
4 Por humileco kaj timo anta la Eternulo Oni ricevas riecon kaj honoron kaj vivon.
5 Dornoj kaj retoj estas sur la vojo de malbonagulo; Kiu gardas sian animon, tiu malproksimias de ili.
6 Instruu knabon konforme al lia vojo, Kaj e maljuniinte li ne deklinios de i.
7 Riulo regas super malriuloj, Kaj kiu prunteprenas, tiu estas sklavo de la pruntedoninto.
8 Kiu semas maljustaon, tiu rikoltos suferon, Kaj la kano de lia krueleco rompios.
9 Bonokululo estos benata; ar li donas el sia pano al malriulo.
10 Forpelu blasfemulon, kaj foriros malpaco, Kaj esios malkonsento kaj ofendo.
11 Kiu amas purecon de koro kaj agrable parolas, Al tiu la reo estas amiko.
12 La okuloj de la Eternulo gardas la prudenton; Sed la vortojn de maliculo Li renversas.
13 Mallaborulo diras: Leono estas ekstere, Mi povus esti mortigita meze de la strato.
14 La buo de malastulino estas profunda foso; Kiun la Eternulo koleras, tiu tien enfalas.
15 Malsaeco forte sidas en la koro de knabo; Sed vergo punanta in elpelas el i.
16 Kiu premas malriulon, por pligrandigi sian riecon, Tiu donas al riulo, por ke li malriiu.


17 Klinu vian orelon kaj askultu vortojn de sauloj, Kaj direktu vian koron al mia instruo;
18 ar ili estos agrablaj, se vi gardos ilin en via interno; Ili estos iuj pretaj sur viaj lipoj.
19 Ke al la Eternulo estu via fido, Tion mi instruis al vi hodia.
20 u mi ne skribis al vi tion trifoje Kun konsiloj kaj scio,
21 Por sciigi al vi la ustecon de la paroloj de vero, Por ke vi transdonu la parolojn de vero al tiuj, kiuj vin sendis?


22 Ne prirabu malriulon, pro tio, ke li estas malria; Kaj ne premu senhavulon e la pordego;
23 ar la Eternulo defendos ilian aferon Kaj dispremos iliajn premantojn.
24 Ne amikiu kun homo kolerema, Kaj ne komunikiu kun homo flamiema;
25 Ke vi ne lernu lian vojon Kaj ne ricevu reton por via animo.
26 Ne estu inter tiuj, kiuj firmigas per mano, Kiuj garantias por uldoj.
27 Se vi ne havos per kio pagi, Oni ja prenos vian litaon de sub vi.
28 Ne forovu la antikvajn limojn, Kiujn faris viaj patroj.
29 Se vi vidas homon lertan en sia profesio, li staros anta reoj; Li ne staros anta maleminentuloj.

apitro 23


1 Kiam vi sidios, por mani kun reganto, Rigardu bone, kio estas anta vi;
2 Kaj vi metu tranilon al via goro, Se vi estas avidulo.
3 Ne deziru liajn bongustajn manojn; ar i estas trompa pano.
4 Ne penu riii; Forlasu vian pripensadon.
5 u vi direktos viajn okulojn al i? i jam ne ekzistos; ar rieco faras al si flugilojn kiel aglo, kaj forflugas al la ielo.
6 Ne manu panon de malbondeziranto, Kaj ne deziru liajn bongustajn manojn.
7 ar kiaj estas la pensoj en lia animo, tia li anka estas: Manu kaj trinku, li diros al vi, Sed lia koro ne estas kun vi.
8 La pecon, kiun vi manis, vi elvomos; Kaj vane vi perdis viajn agrablajn vortojn.
9 En la orelojn de malsaulo ne parolu; ar li malatos la saecon de viaj vortoj.
10 Ne forovu la antikvajn limojn, Kaj sur la kampon de orfoj ne iru.
11 ar ilia Liberiganto estas forta; Li defendos ilian aferon kontra vi.
12 Elmetu vian koron al instruo Kaj viajn orelojn al paroloj de prudento.
13 Ne malvolu puni knabon: Se vi batos lin per kano, li ne mortos.
14 Vi batos lin per kano, Kaj lian animon vi savos de eol.
15 Mia filo, se via koro estos saa, Tiam ojos anka mia koro.
16 Kaj mia internao ojos, Kiam viaj lipoj parolos ustaon.
17 Via koro sin tiru ne al pekuloj, Sed al timo anta la Eternulo iutage.
18 ar ekzistas estonteco, Kaj via espero ne perdios.
19 Askultu vi, mia filo, kaj estu saa, Kaj direktu vian koron al la usta vojo.
20 Ne estu inter la drinkantoj de vino, Inter tiuj, kiuj manas tro da viando;
21 ar drinkemulo kaj manegemulo malriios, Kaj dormemulo havos sur si ifonaojn.
22 Askultu vian patron, kiu vin naskigis, Kaj ne malatu vian patrinon, kiam i maljunios.
23 Veron aetu, kaj ne vendu saon Kaj instruon kaj prudenton.
24 Grandan ojon havas patro de virtulo, Kaj naskinto de saulo ojos pro li.
25 Via patro kaj via patrino ojos, Kaj via naskintino triumfos.
26 Donu, mia filo, vian koron al mi, Kaj al viaj okuloj plau miaj vojoj.
27 ar malastulino estas profunda foso, Kaj fremda edzino estas malvasta puto.
28 i embuskas kiel rabisto, Kaj kolektas irka si perfidulojn.
29 e kiu estas ploro? e kiu estas emoj? e kiu estas malpaco? e kiu estas plendoj? e kiu estas senkazaj batoj? e kiu estas malklaraj okuloj?
30 e tiuj, kiuj sidas malfrue e vino, e tiuj, kiuj venas, por gustumi aroman trinkaon.
31 Ne rigardu la vinon, kiel rua i estas, Kiel i brilas en la pokalo, kiel glate i eniras:
32 En la fino i mordas kiel serpento Kaj pikas kiel vipuro.
33 Viaj okuloj vidos fremdaojn, Kaj via koro parolos malustaojn.
34 Kaj vi estos kiel dormanto meze de la maro, Kaj kiel dormanto sur la supro de masto.
35 Ili batis min, sed i min ne doloris; Ili frapis min, sed mi ne sentis; Kiam mi vekios, mi denove tion seros.

apitro 24


1 Ne sekvu malbonajn homojn, Kaj ne deziru esti kun ili;
2 ar ilia koro pensas pri perfortao, Kaj ilia buo parolas malbonaon.
3 Per sao konstruias domo, Kaj per prudento i fortikias;
4 Kaj per sciado la ambroj plenias Per ia havo grandvalora kaj agrabla.
5 Homo saa havas forton, Kaj homo prudenta estas potenca.
6 Kun pripenso faru militon; Kaj venko venas per multe da konsilantoj.
7 Tro alta estas la sao por malsaulo; e la pordego li ne malfermos sian buon.
8 Kiu intencas fari malbonon, Tiun oni nomas maliculo.
9 Malico de malsaulo estas peko; Kaj blasfemanto estas abomenao por homo.
10 Se vi montriis malforta en tago de mizero, Via forto estas ja malgranda.
11 Savu tiujn, kiujn oni prenis por mortigi, Kaj ne fortiriu de tiuj, kiuj estas kondamnitaj al morto.
12 Se vi diras: Ni tion ne sciis, La esploranto de koroj ja komprenas, Kaj la gardanto de via animo ja scias, Kaj Li redonas al homo la liaj faroj.
13 Manu, mia filo, mielon, ar i estas bona; Kaj la mieltavolo estas dola por via goro;
14 Tia estas por via animo la sciado de sao, se vi in trovis, Kaj ekzistas estonteco, kaj via espero ne pereos.
15 Ne insidu, ho malvirtulo, kontra la domo de virtulo; Ne ataku lian ripozejon;
16 ar sep fojojn virtulo falos, kaj tamen levios; Sed malvirtuloj implikias en la malfelio.
17 Kiam falas via malamiko, ne oju, Kaj e lia malfelio via koro ne plezuriu;
18 ar eble la Eternulo vidos, kaj tio ne plaos al Li, Kaj Li returnos de li Sian koleron.
19 Ne koleru kontra malbonfarantoj, Kaj ne enviu la malvirtulojn;
20 ar la malbonulo ne havos estontecon; La lumilo de malvirtuloj estingios.
21 Timu, mia filo, la Eternulon kaj la reon; Kun ribeluloj ne komunikiu.
22 ar subite venos ilia pereo; Kaj kiu scias, kiam venos la puno de amba?


23 Anka i tio estas vortoj de sauloj:

Konsideri personojn e juado estas ne bone.
24 Kiu diras al malvirtulo: Vi estas virtulo, Tiun malbenos popoloj, tiun malamos gentoj.
25 Sed kiuj faras riproojn, tiuj plaas, Kaj sur ilin venos bona beno.
26 Kiu respondas ustajn vortojn, Tiu kisas per la lipoj.
27 Plenumu vian laboron ekstere, Pretigu ion sur via kampo; Kaj poste aranu vian domon.
28 Ne atestu sen kazo kontra via proksimulo; u vi trompus per via buo?
29 Ne diru: Kiel li agis kontra mi, tiel mi agos kontra li; Mi redonos al la homo la lia faro.
30 Mi pasis tra kampo de homo maldiligenta Kaj tra vinberardeno de sensaulo;
31 Kaj jen ie elkreskis urtiko, io estas kovrita de dornoj, Kaj la tona muro estas detruita.
32 Kaj kiam mi vidis, mi prenis in en mian koron, Mi rigardis, kaj ricevis instruon:
33 Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuado;
34 Kaj venos via malrieco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.

apitro 25


1 Anka i tio estas sentencoj de Salomono, kiujn kolektis la viroj de izkija, reo de Judujo.


2 Honoro de Dio estas kai aferon; Sed honoro de reoj estas esplori aferon.
3 La ielo estas alta, la tero estas profunda, Kaj la koro de reoj estas neesplorebla.
4 Forigu de arento la almiksaon, Kaj la puriganto ricevos vazon.
5 Forigu malvirtulon de la reo, Kaj lia trono fortikios en justeco.
6 Ne montru vin granda anta la reo, Kaj sur la loko de eminentuloj ne stariu;
7 ar pli bone estas, se oni diros al vi: Leviu i tien, Ol se oni malaltigos vin anta eminentulo, Kiun vidis viaj okuloj.
8 Ne komencu tuj disputi; ar kion vi faros poste, kiam via proksimulo vin hontigos?
9 Faru disputon kun via proksimulo mem, Sed sekreton de aliulo ne malkau;
10 ar alie adanto vin riproos, Kaj vian babilon vi jam ne povos repreni.
11 Vorto dirita en usta tempo Estas kiel oraj pomoj sur retao arenta.
12 Kiel ora orelringo kaj multekosta kolringo, Tiel estas saa admonanto por askultanta orelo.
13 Kiel malvarmo de neo en la tempo de rikolto, Tiel estas fidela sendito por siaj sendintoj: Li revigligas la animon de sia sinjoro.
14 Kiel nuboj kaj vento sen pluvo, Tiel estas homo, kiu fanfaronas per dono, kiun li ne faras.
15 Per pacienco oni altiras al si potenculon, Kaj mola parolo rompas oston.
16 Kiam vi trovis mielon, manu, kiom vi bezonas, Por ke vi ne fariu tro sata kaj ne elvomu in.
17 Detenu vian piedon de la domo de via proksimulo; ar alie vi tedus lin kaj li vin malamus.
18 Kiel martelo kaj glavo kaj akra sago Estas tiu homo, kiu parolas pri sia proksimulo malveran ateston.
19 Kiel putra dento kaj malforta piedo Estas nefidinda espero en tago de mizero.
20 Kiel demeto de vesto en tempo de malvarmo, kiel vinagro sur natro, Tiel estas kantado de kantoj al koro suferanta.
21 Se via malamanto estas malsata, manigu al li panon; Kaj se li estas soifa, trinkigu al li akvon;
22 ar fajrajn karbojn vi kolektos sur lia kapo, Kaj la Eternulo vin rekompencos.
23 Norda vento kazas pluvon, Kaj agrenita vizao kaatan parolon.
24 Pli bone estas loi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.
25 Kiel malvarma akvo por suferanto de soifo, Tiel estas bona sciigo el lando malproksima.
26 Virtulo, kiu falas anta malvirtulo, Estas malklara fonto kaj malbonigita puto.
27 Ne bone estas mani tro multe da mielo; Kaj ne glore estas seri sian gloron.
28 Homo, kiu ne povas regi sian spiriton, Estas urbo detruita, kiu ne havas muron.

apitro 26


1 Kiel neo en somero, kaj kiel pluvo en tempo de rikolto, Tiel ne konvenas honoro por malsaulo.
2 Kiel birdo forlevias, kiel hirundo forflugas, Tiel senkaza malbeno ne efektivias.
3 Vipo estas por evalo, brido por azeno, Kaj bastono por la dorso de malsauloj.
4 Ne respondu al malsaulo la lia malsaeco, Por ke vi mem ne fariu egala al li.
5 Respondu al malsaulo la lia malsaeco, Por ke li ne estu saulo en siaj propraj okuloj.
6 Kiu komisias aferon al malsaulo, Tiu tranas al si la piedojn kaj sin suferigas.
7 Kiel la kruroj de lamulo pendas peze, Tiel estas sentenco en la buo de malsauloj.
8 Kiel iu, kiu alligas tonon al etilo, Tiel estas tiu, kiu faras honoron al malsaulo.
9 Kiel dorna kano en la mano de ebriulo, Tiel estas sentenco en la buo de malsauloj.
10 Kompetentulo ion bone faras; Sed kiu dungas pasantojn, tiu dungas malsaulojn.
11 Kiel hundo revenas al sia vomitao, Tiel malsaulo ripetas sian malsaaon.
12 u vi vidas homon, kiu estas saa en siaj okuloj? Estas pli da espero por malsaulo ol por li.
13 Maldiligentulo diras: Leono estas sur la vojo, Leono estas sur la stratoj.
14 Pordo turnias sur sia hoko, Kaj maldiligentulo sur sia lito.
15 Maldiligentulo ovas sian manon en la poton, Kaj ne volas venigi in al sia buo.
16 Maldiligentulo estas en siaj okuloj pli saa, Ol sep veraj sauloj.
17 Pasanto, kiu sin miksas en malpropran disputon, Estas kiel iu, kiu kaptas hundon je la oreloj.
18 Kiel frenezulo, kiu etas fajron, Sagojn, kaj morton,
19 Tiel estas homo, kiu trompas sian proksimulon, Kaj diras: Mi ja ercas.
20 Kie ne estas ligno, estingias la fajro; Kaj se ne estas kalumnianto, esias malpaco.
21 Karbo servas por ardao, ligno por fajro, Kaj homo malpacema por provoki malpacon.
22 La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
23 Varmegaj lipoj kun malica koro Estas nepurigita arento, kiu kovras argilaon.
24 Malamanto havas maskitajn parolojn, Kaj en sia koro li preparas malicon.
25 Kiam li armigas sian voon, ne kredu al li; ar sep abomenaoj estas en lia koro.
26 Kiu trompe kaas malamon, Tiu aperigos sian malbonecon en popola kunveno.
27 Kiu fosas foson, tiu falos en in; Kaj kiu rulas tonon, al tiu i revenos.
28 Mensogema lango malamas tiujn, kiujn i dispremis; Kaj hipokrita buo kazas pereon.

apitro 27


1 Ne fanfaronu pri la morgaa tago; ar vi ne scias, kion naskos la tago.
2 Alia vin ladu, sed ne via buo; Fremdulo, sed ne viaj lipoj.
3 Peza estas tono, kaj sablo estas aro; Sed kolero de malsaulo estas pli peza ol amba.
4 Kolero estas kruelao, kaj furiozo estas superakvego; Sed kiu sin tenos kontra envio?
5 Pli bona estas riproo nekaita, Ol amo kaita.
6 Fidelkoraj estas la batoj de amanto; Sed tro multaj estas la kisoj de malamanto.
7 Sata animo malatas mieltavolon, Sed por malsata animo io maldola estas dola.
8 Kiel birdo, kiu forlasis sian neston, Tiel estas homo, kiu forlasis sian lokon.
9 Oleo kaj odorfumao ojigas la koron, Kaj la konsilo de amiko estas dolao por la animo.
10 Ne forlasu vian amikon kaj la amikon de via patro, Kaj en la domon de via frato ne iru en la tago de via mizero; Pli bona estas najbaro proksima, ol frato malproksima.
11 Estu saa, mia filo, kaj ojigu mian koron; Kaj mi havos kion respondi al mia insultanto.
12 Prudentulo antavidas malbonon, kaj kaias; Sed naivuloj antaenpaas, kaj difektias.
13 Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaon.
14 Kiu frue matene benas sian proksimulon per lata voo, Tiu estos opiniata malbenanto.
15 Defluilo en pluva tago Kaj malpacema edzino estas egalaj.
16 Kiu in retenas, tiu retenas venton Kaj volas kapti oleon per sia dekstra mano.
17 Fero akrias per fero, Kaj homon akrigas la rigardo de lia proksimulo.
18 Kiu gardas figarbon, tiu manos iajn fruktojn; Kaj kiu gardas sian sinjoron, tiu estos honorata.
19 Kiel en la akvo vizao spegulias al vizao, Tiel la koro de homo estas kontra alia koro.
20 eol kaj la abismo neniam satias; Kaj anka la okuloj de homo neniam satias.
21 Kiel fandujo por arento kaj forno por oro, Tiel estas por homo la buo de lia ladanto.
22 Se vi pistos malsaulon en pistujo inter griao, Lia malsaeco de li ne apartios.


23 Bone konu viajn afojn, Atentu viajn brutarojn.
24 ar rieco ne daras eterne, Kaj krono ne restas por iuj generacioj.
25 Aperas herbo, montrias verdao, Kaj kolektias kreskaoj de la montoj.
26 afidoj estas, por vesti vin, Kaj kaproj, por doni al vi la eblon aeti kampon.
27 Estas sufie da kaprina lakto, por nutri vin, por nutri vian domon, Kaj por subteni la vivon de viaj servantinoj.

apitro 28


1 Malvirtulo kuras, kiam neniu persekutas; Sed virtuloj estas sentimaj kiel leono.
2 Kiam lando pekas, i havas multe da estroj; Sed se regas homo prudenta kaj kompetenta, li regas longe.
3 Homo malria, kiu premas malriulojn, Estas kiel pluvo batanta, sed ne dononta panon.
4 Kiuj forlasis la leojn, tiuj ladas malvirtulon; Sed la observantoj de la leoj indignas kontra li.
5 Malbonaj homoj ne komprenas justecon; Sed la serantoj de la Eternulo komprenas ion.
6 Pli bona estas malriulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu iras malustan vojon, kvankam li estas ria.
7 Kiu observas la leojn, tiu estas filo prudenta; Sed kunulo de malastuloj hontigas sian patron.
8 Kiu pligrandigas sian havon per procentegoj kaj troprofito, Tiu kolektas in por kompatanto de malriuloj.
9 Kiu forklinas sian orelon de adado de instruo, Ties e preo estas abomenao.
10 Kiu forlogas virtulojn al vojo malbona, Tiu mem falos en sian foson; Sed la senkulpuloj heredos bonon.
11 Riulo estas saa en siaj okuloj; Sed saa malriulo lin tute travidas.
12 Kiam triumfas virtuloj, estas granda gloro; Sed kiam altias malvirtuloj, tiam homoj sin kaas.
13 Kiu kaas siajn pekojn, tiu ne estos felia; Sed kiu ilin konfesas kaj forlasas, tiu estos pardonita.
14 Bone estas al homo, kiu iam timas; Sed kiu havas malmolan koron, tiu falos en malfelion.
15 Leono krieganta kaj urso avida Estas malvirta reganto super malria popolo.
16 Se reganto estas neprudenta, tiam farias multe da maljustaoj; Sed kiu malamas maljustan profiton, tiu longe vivos.
17 Homo, kies konscienco estas arita de mortigo, Kuros al foso; kaj oni lin ne haltigu.
18 Kiu iras en senpekeco, tiu estos savita; Sed kiu iras malustan vojon, tiu subite falos.
19 Kiu prilaboras sian teron, tiu havos sate da pano; Sed kiu seras vantaojn, tiu havos plenan malriecon.
20 Homon fidelan oni multe benas; Sed kiu rapidas riii, tiu ne restos sen puno.
21 Konsideri personojn ne estas bone; Pro peco da pano homo pekus.
22 Homo enviema rapidas al rieco, Kaj li ne scias, ke malrieco lin atendas.
23 Kiu faras riproojn al homo, tiu poste trovos pli da danko, Ol tiu, kiu flatas per la lango.
24 Kiu rabas de sia patro kaj patrino, kaj diras: i ne estas peko, Tiu estas kamarado de mortigisto.
25 Fierulo kazas malpacojn; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estos bonstata.
26 Kiu fidas sin mem, tiu estas malsaa; Sed kiu tenas sin prudente, tiu estos savita.
27 Kiu donas al malriulo, tiu ne havos mankon; Sed kiu kovras siajn okulojn, tiu estas multe malbenata.
28 Kiam malvirtuloj altias, homoj kaias; Sed kiam ili pereas, tiam multias virtuloj.

apitro 29


1 Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.
2 Kiam altias virtuloj, la popolo ojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo emas.
3 Homo, kiu amas saon, ojigas sian patron; Sed kiu komunikias kun malastulinoj, tiu disperdas sian havon.
4 Reo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto in ruinigas.
5 Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton anta liaj piedoj.
6 Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ojas.
7 Virtulo penas ekkoni la aferon de malriuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.
8 Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed sauloj kvietigas koleron.
9 Se saa homo havas juan aferon kun homo malsaa, Tiam, u li koleras, u li ridas, li ne havas trankvilon.
10 Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.
11 Sian tutan koleron aperigas malsaulo; Sed saulo in retenas.
12 Se reganto atentas mensogon, Tiam iuj liaj servantoj estas malvirtuloj.
13 Malriulo kaj procentegisto renkontias; La Eternulo donas lumon al la okuloj de amba.
14 Se reo juas juste malriulojn, Lia trono fortikias por iam.
15 Kano kaj instruo donas saon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.
16 Kiam altias malvirtuloj, tiam multias krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.
17 Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos ojon al via animo.
18 Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo farias sovaa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la leojn.
19 Per vortoj sklavo ne instruias; ar li komprenas, sed ne obeas.
20 u vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsaulo ol por li.
21 Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotiado, Li poste farias neregebla.
22 Kolerema homo kazas malpacojn, Kaj flamiema kazas multajn pekojn.
23 La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.
24 Kiu dividas kun telisto, tiu malamas sian animon; Li adas la uron kaj nenion diras.
25 Timo anta homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas irmita.
26 Multaj seras favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.
27 Maljusta homo estas abomenao por virtuloj; Kaj kiu iras la ustan vojon, tiu estas abomenao por malvirtulo.

apitro 30


1 Vortoj de Agur, filo de Jake.

Profeta parolo de tiu viro al Itiel, al Itiel kaj Ukal.
2 Mi estas la plej malklera homo, Kaj homan prudenton mi ne posedas.
3 Kaj mi ne lernis saon, Kaj pri la Sanktulo mi ne havas ekkonon.
4 Kiu leviis en la ielon, kaj malleviis? Kiu kolektis la venton en siajn mankavojn? Kiu ligis la akvon en la veston? Kiu aranis iujn limojn de la tero? Kia estas lia nomo? kaj kia estas la nomo de lia filo? u vi scias?


5 iu diro de Dio estas pura; Li estas ildo por tiuj, kiuj Lin fidas.
6 Ne aldonu al Liaj vortoj, Por ke Li ne punu vin, kaj por ke vi ne aperu mensoganto.


7 Du aferojn mi petis de Vi; Ne rifuzu al mi, anta ol mi mortos:
8 Falsaon kaj mensogaon forigu de mi; Malriecon kaj riecon ne donu al mi; Nutru min per tiom da pano, kiom mi bezonas.
9 ar alie mi eble trosatius kaj neus, kaj dirus: Kiu estas la Eternulo? A eble mi malriius kaj telus, Kaj malbonuzus la nomon de mia Dio.


10 Ne kalumniu sklavon anta lia sinjoro, Por ke li ne malbenu vin kaj vi ne fariu kulpulo.


11 Estas generacio, kiu malbenas sian patron Kaj ne benas sian patrinon;
12 Generacio, kiu estas pura en siaj okuloj Kaj tamen ne laviis de siaj malpuraoj;
13 Generacio, kiu tiel alte tenas siajn okulojn Kaj tiel levas siajn palpebrojn;
14 Generacio, kies dentoj estas glavoj kaj kies makzeloj estas traniloj, Por formani la malriulojn de la tero kaj la mizerulojn inter la homoj.


15 Hirudo havas du filinojn, kiuj krias: Donu, donu; Ili tri neniam satias. Kvar objektoj ne diras: Sufie:
16 eol; senfrukta ventro; la tero ne satias de akvo; kaj la fajro ne diras: Sufie.


17 Okulon, kiu mokas la patron Kaj malatas obeadon al la patrino, Elpikos korvoj e la rivero kaj formanos aglidoj.


18 Tri aferoj estas nekompreneblaj por mi, Kaj kvaran mi ne scias:
19 La vojon de aglo en la aero; La vojon de serpento sur roko; La vojon de ipo meze de la maro; Kaj la vojon de viro e virgulino.
20 Tia estas la vojo de virino adultanta: i manas, vias la buon, Kaj diras: Mi faris nenian pekon.


21 Sub tri objektoj tremas la tero, Kaj kvar i ne povas porti:
22 Sklavon, kiam li fariis reo; Malsaulon, kiam li tro satiis de pano;
23 Malamatan virinon, kiam i edziniis, Kaj sklavinon, kiam i elpelis sian sinjorinon.


24 Kvar estas malgranduloj sur la tero, Kaj tamen ili estas tre saaj:
25 La formikoj, popolo ne forta, Tamen ili en somero pretigas al si manaon;
26 La hirakoj, popolo senforta, Tamen ili faras siajn domojn en la roko;
27 La akridoj ne havas reon, Kaj tamen ili iuj eliras en vicoj;
28 La lacerto kroias per siaj manoj, Tamen i estas en reaj palacoj.


29 Ekzistas tri, kiuj bone iras, Kaj kvar, kiuj maras bele:
30 La leono, plej forta el la bestoj, Cedas al neniu;
31 Cervo kun bonaj lumboj; virkapro; Kaj reo, kiun neniu povas kontrastari.


32 Se vi agis malsae pro via fiereco, Kaj se vi intencis malbonon, Tiam metu la manon sur la buon.
33 ar batado de lakto produktas buteron, Ekbato de nazo aperigas sangon, Kaj incitado de kolero kazas malpacon.

apitro 31


1 Vortoj de la reo Lemuel, instruo, kiun donis al li lia patrino.


2 Ho mia filo, ho filo de mia ventro! Ho filo de miaj promesoj!
3 Ne donu al la virinoj vian forton, Nek viajn agojn al la pereigantoj de reoj.
4 Ne al la reoj, ho Lemuel, ne al la reoj konvenas trinki vinon, Nek al la princoj deziri ebriigaojn.
5 ar drinkinte, ili povas forgesi la leojn, Kaj ili malustigos la juon de iuj prematoj.
6 Donu ebriigaon al la pereanto, Kaj vinon al tiu, kiu havas suferantan animon.
7 Li trinku, kaj forgesu sian malriecon, Kaj li ne plu rememoru sian malfelion.
8 Malfermu vian buon por senvoulo, Por la defendo de iuj forlasitaj.
9 Malfermu vian buon, por jui juste, Por defendi malriulon kaj senhavulon.


10 Se iu trovis kapablan edzinon, ia valoro estas pli granda ol perloj.
11 Fidas in la koro de ia edzo, Kaj havo ne mankos.
12 i redonas al li bonon, sed ne malbonon, En la daro de ia tuta vivo.
13 i seras lanon kaj linon, Kaj volonte laboras per siaj manoj.
14 i estas kiel ipo de komercisto; De malproksime i alportas sian panon.
15 i levias, kiam estas ankora nokto, Kaj i disdonas manon al sia domanaro Kaj porciojn al siaj servantinoj;
16 i pensas pri kampo, kaj aetas in; Per la enspezoj de sia mano i plantas vinberardenon.
17 i zonas siajn lumbojn per forto Kaj fortikigas siajn brakojn.
18 i komprenas, ke ia komercado estas bona; ia lumilo ne estingias en la nokto.
19 i etendas sian manon al la pinilo, Kaj iaj fingroj tenas la pinturnilon.
20 i malfermas sian manon al la malriulo Kaj etendas siajn manojn al la senhavulo.
21 i ne timas la neon por sia domo, ar ia tuta domanaro estas vestita per rua teksao.
22 i faras al si kovrojn; Delikata tolo kaj purpuro estas iaj vestoj.
23 ia edzo estas konata e la pordego, Kie li sidas kune kun la maljunuloj de la lando.
24 i faras teksaon kaj vendas, Kaj zonojn i donas al la komercisto.
25 Fortika kaj bela estas ia vesto, Kaj i ridas pri la venonta tago.
26 Sian buon i malfermas kun sao; Bonkora instruo estas sur ia lango.
27 i kontrolas la iradon de aferoj en sia domo, Kaj i ne manas panon en senlaboreco.
28 Levias iaj filoj kaj in gratulas; ia edzo in ladegas, dirante:
29 Multaj filinoj estas bravaj, Sed vi superas iujn.
30 armeco estas trompa, kaj beleco estas vantao; Virino, kiu timas la Eternulon, estos glorata.
31 Donu al i la la fruktoj de iaj manoj; Kaj iaj faroj in gloros e la pordegoj.

Hosted by uCoz