MIA

apitro 1


1 Vorto de la Eternulo, kiu aperis al Mia, la Moreetano, en la tempo de Jotam, Aaz, kaj izkija, reoj de Judujo, kaj kiun li viziis pri Samario kaj Jerusalem.


2 Askultu, iuj popoloj, atentu, ho tero, kaj io, kio estas sur i! La Sinjoro, la Eternulo, estu atestanto kontra vi, la Sinjoro el Sia sankta templo.
3 ar jen la Eternulo eliras el Sia loko, iras kaj paas sur la altaoj de la tero.
4 Kaj fandias la montoj sub Li, kaj la valoj disfendias, kiel vakso anta fajro, kiel akvo, falanta de krutao.
5 io i tio estas pro la krimo de Jakob kaj pro la pekoj de la domo de Izrael. Kiu krimigis Jakobon? u ne Samario? Kiu aranis la altaojn de Judujo? u ne Jerusalem?
6 Tial Mi faros Samarion tonamaso sur la kampo, por plantado de vinberoj; Mi disetos iajn tonojn en la valon kaj nudigos iajn fundamentojn.
7 iuj iaj idoloj estos disbatitaj, iuj iaj promalastaj donacoj estos forbruligitaj per fajro, kaj iujn iajn statuojn Mi ruinigos; ar per promalastaj donacoj i ilin aranis, kaj promalastaj donacoj ili farios denove.
8 Pri tio mi ploras kaj emas, iras senue kaj nude; mi krias plende, kiel la akaloj, kaj estas malgaja, kiel la strutoj.
9 ar senespera estas ia plago, i venis is Judujo, atingis is la pordego de mia popolo, is Jerusalem.
10 Ne diru tion en Gat, ne ploru late; en Bet-Leafra rulu vin en cindro.
11 Foriru, ho loantino de afir, en nudeco kaj honto; ne eliros la loantino de Caanan; la plorado en Bet-Ecel ne permesos al vi tie halti.
12 Afliktias pri sia bono la loantino de Marot; ar malfelio venis de la Eternulo al la pordego de Jerusalem.
13 Jungu al la aro kurevalojn, ho loantino de Lai; vi estas la komenco de pekoj de la filino de Cion, ar e vi oni trovis la krimojn de Izrael.
14 Tial vi sendos donacojn en Moreet-Gaton; sed la domoj de Azib trompos la reojn de Izrael.
15 Mi alkondukos al vi ankora la posedonton, ho loantino de Marea; is Adulam venos la gloro de Izrael.
16 Detondu viajn harojn kaj razu vin pro viaj amataj filoj; larigu vian kalvon kiel aglo, ar ili estos forkaptitaj for de vi.

apitro 2


1 Ve al tiuj, kiuj meditas pri pekoj kaj intencas malbonagojn sur sia kuejo, por plenumi ilin matene, kiam ilia mano havas forton.
2 Ili ekdeziras kampojn kaj rabas ilin, domojn kaj forprenas ilin; ili premas homon kaj lian domon, viron kaj lian posedaon.
3 Tial tiele diras la Eternulo: Jen Mi entreprenas kontra tiu gento tian malbonon, de kiu vi ne liberigos vian kolon kaj ne iros kun levita kapo; ar tio estos tempo malfacila.
4 En tiu tempo oni parolos pri vi parabolon, kaj oni prikantos vin per plorkanto, dirante: Ni estas tute ruinigitaj; la posedao de mia popolo transiris al alia; kiamaniere povas reveni al ni niaj kampoj, se ili jam estas disdividitaj!
5 Tial oni ne mezuros por vi per nuro terpecon lote en la komunumo de la Eternulo.
6 Ne prediku, ho predikantoj; oni ne devas prediki al tiuj, kiuj ne volas eviti malhonoron.
7 Ho, la tiel nomata domo de Jakob! u malgrandiis la spirito de la Eternulo? u tiaj estas Liaj agoj? u ne estas bonfaraj Miaj vortoj por tiu, kiu kondutas uste?
8 Sed Mia popolo leviis kiel malamiko; vi rabas la supran kaj la malsupran vestojn de la trankvilaj preterirantoj, kvaza ili revenus de batalo.
9 La virinojn de Mia popolo vi elpelas el iliaj amataj loejoj; de iliaj junaj infanoj vi forprenas por iam Mian ornamon.
10 Leviu kaj foriru, ar i tie vi ne havos ripozon; pro sia malpureco la lando estos kruele ruinigita.
11 Se iu falsanimulo elpensus mensogon, kaj dirus: Mi predikos al vi pri vino kaj ebriigao, li estus usta predikanto por i tiu popolo.


12 Tamen Mi kolektos vin tutan, ho Jakob, Mi kolektos la restaon de Izrael, Mi kunigos ilin kiel afojn en afejo; kiel grego en gregejo ili ekbruos de multhomeco.
13 Murrompanto iros anta ili; ili trarompos la baron, trapasos la pordegon, kaj eliros el i; ilia reo iros anta ili, kaj la Eternulo estos ilia antagvidanto.

apitro 3


1 Mi diris: Askultu, ho efoj de Jakob kaj estroj de la domo de Izrael! Vi devas ja scii la juron;
2 tamen vi malamas la bonon, amas la malbonon; vi deiras de ili ilian haton kaj la karnon de iliaj ostoj.
3 Kaj kiam ili manas la karnon de mia popolo, deiras de ili ilian haton, rompas kaj dispecigas iliajn ostojn kvaza por poto kaj la karnon kvaza por kaldrono:
4 tiam ili krios al la Eternulo; sed Li ne respondos al ili, Li kaos anta ili Sian vizaon en tiu tempo, ar ili faris siajn malbonajn agojn.
5 Tiele diras la Eternulo pri la profetoj, kiu erarigas mian popolon, kiuj mordas per siaj dentoj kaj predikas pacon, kaj kontra tiu, kiu ne donas ion en ilian buon, ili predikas militon:
6 Tial estos e vi nokto, sed ne vizioj, mallumo, sed ne antadiroj; subiros la suno super la profetoj, kaj mallumios super ili la tago.
7 Hontos tiuj viziistoj, mokindaj farios la antadiristoj, kaj ili iuj fermos sian buon; ar ili ne havas respondon de Dio.
8 Sed mi estas plena de forto de la spirito de la Eternulo, de praveco kaj kurao, por montri al Jakob lian krimon kaj al Izrael lian pekon.
9 Askultu i tion, ho efoj de la domo de Jakob kaj estroj de la domo de Izrael, kiuj abomenas juron kaj kurbigas ion rektan,
10 kiuj konstruas Cionon per sango kaj Jerusalemon per maljustaoj.
11 iaj efoj juas pro subaeto, iaj pastroj instruas pro pago, kaj iaj profetoj antadiras pro mono; tamen ili apogas sin sur la Eternulo, kaj diras: La Eternulo estas ja meze de ni, ne trafos nin malfelio.
12 Tial pro vi Cion estos plugita kiel kampo, Jerusalem farios ruinao, kaj la monto de la templo farios arbara altao.

apitro 4


1 Sed iam en la tempo estonta la monto de la domo de la Eternulo staros kiel efo inter la montoj, kaj i estos pli alta ol iuj altaoj; kaj fluos al i popoloj.
2 Kaj iros multaj nacioj, kaj diros: Venu, ni iru supren sur la monton de la Eternulo kaj en la domon de Dio de Jakob, por ke Li instruu nin pri Siaj vojoj kaj ke ni iru la Lia irejo; ar el Cion eliros la instruo, kaj la vorto de la Eternulo el Jerusalem.
3 Kaj Li juos inter multe da popoloj, kaj Li decidos pri potencaj nacioj en landoj malproksimaj; kaj ili foros el siaj glavoj plugilojn kaj el siaj lancoj rikoltilojn; ne levos nacio glavon kontra nacion, kaj oni ne plu lernos militon.
4 Sed iu sidos sub sia vinberujo kaj sub sia figarbo, kaj neniu timigos; ar la buo de la Eternulo Cebaot tion diris.
5 iuj popoloj iros iu en la nomo de sia dio, sed ni irados en la nomo de la Eternulo, nia Dio, iam kaj eterne.


6 En tiu tago, diras la Eternulo, Mi kolektos la lamulojn, kunvenigos la dispelitojn, kaj tiujn, kiujn Mi suferigis.
7 Kaj la lamulojn Mi faros restantaro, kaj la suferintojn potenca nacio, kaj la Eternulo reos super ili sur la monto Cion de nun kaj eterne.
8 Kaj vi, ho turo de la grego, fortikao de la filino de Cion, al vi venos, revenos la antaa reado, la regno de la filino de Jerusalem.
9 Kial vi nun ploras tiel late? u vi ne havas reon? u pereis viaj konsilistoj, ke vin atakis doloroj kiel naskantinon?
10 Suferu, kaj havu dolorojn, ho filino de Cion, kiel naskantino; ar nun vi eliros el la urbo kaj loos sur la kampo kaj venos is Babel; tie vi estos savata; tie la Eternulo liberigos vin el la mano de viaj malamikoj.
11 Nun kolektiis kontra vi multe da nacioj, kiuj diras: i malsanktiu, kun uo ni rigardu Cionon!
12 Sed ili ne scias la pensojn de la Eternulo, ili ne komprenas Lian intencon, ke Li kolektis ilin kiel garbojn en la draejon.
13 Leviu kaj drau, ho filino de Cion, ar vian kornon Mi faros fera, viajn hufojn Mi faros kupraj, kaj vi dispremos multe da popoloj, vi konsekros al la Eternulo ilian akiritaon, kaj ilian havaon al la Sinjoro de la tuta tero.

apitro 5


1 Nun armu vin, ho batalistino! oni sieos nin; per vergo oni frapos la vangon de la juisto de Izrael.


2 Kaj vi, ho Bet-Leem Efrata, kiu estas malgranda inter la milejoj de Judujo, el vi eliros al Mi tiu, kiu devas esti reganto en Izrael kaj kies deveno estas de tempo tre antikva.
3 Li lasos ilin is la tempo, kiam la naskontino estos naskinta; tiam liaj ceteraj fratoj revenos al la idoj de Izrael.
4 Li starios kaj patos kun la forto de la Eternulo, kun la majesto de la nomo de la Eternulo, lia Dio, kaj tiuj konvertios; ar tiam li farios granda is la randoj de la tero.
5 Kaj li estos paco. Kiam la Asiriano venos en nian landon kaj enpaos en niajn palacojn, ni starigos kontra li sep patistojn kaj ok eminentulojn.
6 Ili patos la landon Asirian per glavo kaj la landon de Nimrod per iliaj lancoj; kaj li savos nin kontra la Asiriano, kiam i tiu venos en nian landon kaj enpaos en niajn limojn.
7 Kaj la restao de Jakob estos inter multe da popoloj kiel roso de la Eternulo, kiel pluvaj gutoj sur herbo; kaj li ne esperos je homo kaj ne fidos homidojn.
8 Kaj la restao de Jakob estos inter la nacioj, meze de multaj popoloj, kiel leono inter la bestoj de la arbaro, kiel leonido meze de afaroj, kiu dispremas pasante, disiras, kaj neniu povas savi.
9 Levios via mano super viaj kontrauloj, kaj iuj viaj malamikoj ekstermios.


10 En tiu tago, diras la Eternulo, Mi ekstermos viajn evalojn e vi kaj pereigos viajn arojn;
11 Mi ekstermos la urbojn de via lando kaj detruos iujn viajn fortikaojn;
12 Mi ekstermos e vi la soristojn, kaj vi ne plu havos aguristojn;
13 Mi ekstermos el via mezo viajn idolojn kaj viajn statuojn, kaj vi ne plu adorklinios anta la faritao de viaj manoj;
14 Mi eliros el via mezo viajn sanktajn stangojn kaj ekstermos viajn urbojn.
15 Kaj en kolero kaj indigno Mi faros venon super la nacioj, kiuj ne volos obei.

apitro 6


1 Askultu, kion diras la Eternulo: Leviu, havu juan disputon kun la montoj, kaj la montetoj adu vian voon.
2 Askultu, ho montoj, la juan disputon de la Eternulo, kaj anka vi, ho potencaj fundamentoj de la tero; ar la Eternulo havas juan disputon kun Sia popolo, kaj al Izrael Li volas doni moralinstruon.
3 Ho Mia popolo! kion Mi faris al vi, kaj per kio Mi faris al vi maljustaon? respondu al Mi.
4 Mi elkondukis ja vin el la lando Egipta, kaj el la domo de sklaveco Mi vin elaetis, kaj Mi sendis anta vin Moseon, Aaronon, kaj Mirjamon.
5 Ho Mia popolo! rememoru, kion intencis Balak, reo de Moab, kaj kion respondis al li Bileam, filo de Beor; de itim is Gilgal, por ke vi sciu la bonfarojn de la Eternulo.
6 Kun kio mi povas starii anta la Eternulo, klinii anta Dio en la alto? u mi stariu anta Li kun bruloferoj, kun jaraaj bovidoj?
7 u al la Eternulo faros plezuron miloj da afoj a sennombraj torentoj da oleo? u mi donu mian unuenaskiton pro mia krimo, la frukton de mia ventro pro la peko de mia animo?
8 Estas dirite al vi, ho homo, kio estas bona kaj kion la Eternulo postulas de vi: nur agi juste, ami bonfarojn, kaj esti modesta anta via Dio.


9 La voo de la Eternulo vokas al la urbo, kaj sauloj timas Vian nomon. Humiliu anta la puno, kaj anta Tiu, kiu in destinis.
10 Ankora restas en la domo de malpiulo trezoroj de malpieco, kaj malbeninda malusta mezurilo.
11 u Mi povas aprobi falsan pesilon kaj trompajn pezilojn en la saketo?
12 ar la riuloj de la urbo estas plenaj de rabemo, kaj iaj loantoj parolas mensogon, kaj la lingvo de ilia buo estas falsao,
13 tial Mi dolorige vin frapos per dezertigo pro viaj pekoj.
14 Vi manos, sed ne farios sata; doloron pro malsato vi havos en via interno; vi kaos, sed ne povos konservi; kaj kion vi konservos, tion Mi transdonos al la glavo.
15 Vi semos, sed vi ne rikoltos; vi premos olivojn, sed vi ne miros vin per oleo; vi premos vinberojn, sed vi ne trinkos vinon.
16 Konserviis e vi la moroj de Omri kaj iuj faroj de la domo de Aab, kaj vi sekvas iliajn konsilojn, por ke Mi faru vin dezerto, viajn loantojn mokatao, kaj por ke vi portu sur vi la malhonoron de Mia popolo.

apitro 7


1 Ho ve al mi! ar mi fariis kiel kolektanto de someraj fruktoj kaj de restao de vinberoj, kiu ne trovas beron maneblan; bonan maturan frukton deziras mia animo.
2 Malaperis piuloj en la lando, kaj ne trovias justulo inter la homoj; iuj insidas, por veri sangon, unu la alian asas, por pereigi lin.
3 Por pravigi malbonan faron, la estro postulas donacon kaj la juisto pagon; la altrangulo parolas, kion li volas, kaj konfuzas la aferojn.
4 La plej bona inter ili estas kiel dornarbetao, la justulo estas kiel pikaa barilo. Sed venos la tago de Via esploro, de Via puno; tiam ili ne scios, kion fari.
5 Ne kredu al proksimulo, ne fidu amikon; kontra tiu, kiu kuas e via brusto, gardu la aperturon de via buo;
6 ar filo malhonoras patron, filino batalas kontra sia patrino, bofilino kontra sia bopatrino; la domanoj de homo estas liaj malamikoj.


7 Sed mi rigardas al la Eternulo, mi fidas la Dion de mia savo; mia Dio min askultos.
8 Ne oju pri mi, mia malamikino: kvankam mi falis, mi relevios; kvankam mi estas en mallumo, la Eternulo estas lumo por mi.
9 La koleron de la Eternulo mi portos, ar mi pekis anta Li, is Li esploros mian aferon kaj faros juon super mi; tiam Li elkondukos min en lumon, kaj mi vidos Lian bonecon.
10 Kaj tion vidos mia malamikino, kaj honto in kovros pro tio, ke i diris al mi: Kie estas la Eternulo, via Dio? Miaj okuloj in rigardos tiam, kiam i estos piedpremata, kiel koto sur la stratoj.
11 En tiu tempo, kiam viaj muroj estos rekonstruataj, en tiu tempo la leo disvastios malproksime.
12 En tiu tempo oni venos al vi el Asirio kaj el la urboj Egiptaj, de Egiptujo is la Rivero, de maro is maro, kaj de monto is monto.
13 La lando estos dezerta pro iaj loantoj, pro la fruktoj de iliaj agoj.


14 Patu per Via bastono Vian popolon, Vian heredan afaron, kiu loas izolite en la arbaro, meze de Karmel; ili patiu en Baan kaj Gilead, kiel en la tempo antikva.
15 Kiel en la tempo de via eliro el la lando Egipta, Mi montros al li mirindaojn.
16 La nacioj vidos kaj hontos, malgra ilia tuta potenco; ili metos la manon sur la buon, iliaj oreloj surdios.
17 Ili lekos polvon, kiel serpento; kiel la rampaoj sur la tero, kun tremado ili elvenos el siaj kaejoj; ili ektimos la Eternulon, nian Dion, ili ekrespektos Vin.
18 Kiu estas Dio simila al Vi, kiu pardonas malbonagon kaj preterlasas la kulpon de la restao de Sia heredao, ne konservas por iam Sian koleron, ar Li amas bonfari?
19 Li denove kompatos nin, malgrandigos niajn malbonagojn, kaj etos en la profundon de la maro iujn niajn pekojn.
20 Vi montros fidelecon al Jakob, favorkorecon al Abraham, kiel Vi uris al niaj patroj en la tempo antikva.

Hosted by uCoz