LA EVANGELIO LA�
SANKTA MATEO

1 La genealogia registro de Jesuo Kristo, filo de David, filo de Abraham.

2 Al Abraham naski�is Isaak, kaj al Isaak naski�is Jakob, kaj al Jakob naski�is Jehuda kaj liaj fratoj,
3 kaj al Jehuda naski�is Perec kaj Zera� el Tamar, kaj al Perec naski�is �ecron, kaj al �ecron naski�is Ram,
4 kaj al Ram naski�is Aminadab, kaj al Aminadab naski�is Na��on, kaj al Na��on naski�is Salma,
5 kaj al Salma naski�is Boaz el Ra�ab, kaj al Boaz naski�is Obed el Rut, kaj al Obed naski�is Ji�aj,
6 kaj al Ji�aj naski�is David, la re�o.

Kaj al David naski�is Salomono el la edzino de Urija,
7 kaj al Salomono naski�is Re�abeam, kaj al Re�abeam naski�is Abija, kaj al Abija naski�is Asa,
8 kaj al Asa naski�is Jeho�afat, kaj al Jeho�afat naski�is Joram, kaj al Joram naski�is Uzija,
9 kaj al Uzija naski�is Jotam, kaj al Jotam naski�is A�az, kaj al A�az naski�is �izkija,
10 kaj al �izkija naski�is Manase, kaj al Manase naski�is Amon, kaj al Amon naski�is Jo�ija,
11 kaj al Jo�ija naski�is Je�onja kaj liaj fratoj, je la tempo de la translo�i�o en Babelon.

12 Kaj post la translo�i�o en Babelon, al Je�onja naski�is �ealtiel, kaj al �ealtiel naski�is Zerubabel,
13 kaj al Zerubabel naski�is Abiud, kaj al Abiud naski�is Eljakim, kaj al Eljakim naski�is Azor,
14 kaj al Azor naski�is Cadok, kaj al Cadok naski�is A�im, kaj al A�im naski�is Eliud,
15 kaj al Eliud naski�is Eleazar, kaj al Eleazar naski�is Mattan, kaj al Mattan naski�is Jakob,
16 kaj al Jakob naski�is Jozef, edzo de Maria, el kiu estis naskita Jesuo, kiu estas nomata Kristo.

17 Tial �iuj generacioj de Abraham �is David estas dek kvar generacioj, kaj de David �is la translo�i�o en Babelon dek kvar generacioj, kaj de la translo�i�o en Babelon �is la Kristo dek kvar generacioj.

18 Kaj la naski�o de Jesuo Kristo estis tiamaniere: kiam lia patrino Maria estis fian�inigita al Jozef, anta� ol ili kunvenis, �i trovi�is graveda per la Sankta Spirito.
19 Kaj �ia edzo Jozef, estante justulo, kaj ne volante meti �in al publika malhonoro, volis �in sekrete forsendi.
20 Sed kiam li pripensis tion, jen an�elo de la Eternulo aperis al li en son�o, dirante: Jozef, filo de David, ne timu preni al vi vian edzinon Maria; �ar tio, kio naski�os de �i, estas per la Sankta Spirito.
21 Kaj �i naskos filon; kaj vi nomos lin JESUO; �ar li savos sian popolon de �iaj pekoj.
22 Kaj �io tio okazis, por ke plenumi�u tio, kion la Eternulo parolis per la profeto, dirante:

23 Jen virgulino gravedi�os kaj naskos filon, Kaj oni donos al li la nomon Emanuel;

tio estas, Dio kun ni.
24 Kaj Jozef, levi�inte el sia dormo, faris, kiel ordonis al li la an�elo de la Eternulo, kaj prenis al si sian edzinon;
25 kaj li ne ekkonis �in, �is �i naskis filon; kaj li donis al li la nomon JESUO.

1 Kaj kiam Jesuo estis naskita en Bet-Le�em de Judujo en la tempo de la re�o Herodo, jen sa�uloj el la oriento venis al Jerusalem, dirante:
2 Kie estas tiu, kiu estas naskita Re�o de la Judoj? �ar ni vidis lian stelon en la oriento, kaj venis, por adorklini�i al li.
3 Kaj kiam la re�o Herodo tion a�dis, li maltrankvili�is, kaj la tuta Jerusalem kun li.
4 Kaj kunveniginte �iujn �efpastrojn kaj skribistojn de la popolo, li demandis al ili, kie la Kristo devas naski�i.
5 Kaj ili diris al li: En Bet-Le�em de Judujo, �ar per la profeto estas skribite jene:

6 Kaj vi, ho Bet-Le�em, lando de Judujo, Neniel estas plej malgranda inter la regantoj de Judujo; �ar el vi venos reganto, Kiu pa�tos Mian popolon Izrael.

7 Tiam Herodo sekrete venigis la sa�ulojn, kaj precize scii�is de ili pri la tempo, kiam aperis la stelo.
8 Kaj li sendis ilin al Bet-Le�em, dirante: Iru kaj elser�u zorge pri la knabeto; kaj kiam vi lin trovos, sciigu al mi, por ke mi anka� venu kaj adorklini�u al li.
9 Kaj a�dinte la re�on, ili ekvojiris; kaj jen la stelo, kiun ili vidis en la oriento, anta�iris ilin, �is �i venis kaj staris super la loko, kie estis la juna knabeto.
10 Kaj vidante la stelon, ili �ojis kun tre granda �ojo.
11 Kaj veninte en la domon, ili vidis la knabeton kun lia patrino Maria, kaj adorklini�is al li; kaj malferminte siajn trezorojn, ili faligis sin kaj prezentis al li donacojn: oron kaj olibanon kaj mirhon.
12 Kaj avertite de Dio en son�o, ke ili ne iru returne al Herodo, ili foriris per alia vojo al sia lando.

13 Kaj post ilia foriro jen an�elo de la Eternulo aperis en son�o al Jozef, dirante: Levi�u, kaj prenu la knabeton kaj lian patrinon, kaj forrapidu en Egiptujon, kaj restu tie, �is mi parolos al vi; �ar Herodo ser�os la knabeton, por lin pereigi.
14 Kaj li levi�is, kaj prenis la knabeton kaj lian patrinon nokte, kaj migris en Egiptujon,
15 kaj restis tie �is la morto de Herodo; por ke plenumi�u tio, kion la Eternulo parolis per la profeto, dirante: El Egiptujo Mi vokis Mian filon.
16 Tiam Herodo, ekvidinte, ke li estas trompita de la sa�uloj, tre koleris; kaj sendinte, li mortigis �iujn knabojn en Bet-Le�em kaj en �iuj �iaj �irka�a�oj, havantajn du jarojn a� malpli, la� la tempo, pri kiu li precize scii�is de la sa�uloj.
17 Tiam plenumi�is tio, kio estis dirita per la profeto Jeremia, nome:

18 Vo�o estas a�dita en Rama, �emado kaj maldol�a plorado, Ra�el priploras siajn infanojn, Kaj �i ne volas konsoli�i, �ar ili forestas.

19 Sed kiam Herodo mortis, jen an�elo de la Eternulo aperis en son�o al Jozef en Egiptujo, dirante:
20 Levi�u, kaj prenu la knabeton kaj lian patrinon, kaj iru en la landon de Izrael; �ar mortis tiuj, kiuj atencis la vivon de la knabeto.
21 Kaj li levi�is, kaj prenis la knabeton kaj lian patrinon, kaj venis en la landon de Izrael.
22 Sed kiam li a�dis, ke Ar�elao re�as en Judujo anstata� sia patro Herodo, li timis iri tien; kaj avertite de Dio en son�o, li fortiris sin en la regionojn de Galileo,
23 kaj venis al kaj lo�is en urbo nomata Nazaret, por ke plenumi�u tio, kio estis dirita per la profetoj, ke li estos nomata Nazaretano.

1 En tiuj tagoj venis Johano, la Baptisto, predikante en la dezerto de Judujo,
2 kaj dirante: Pentu, �ar alproksimi�is la regno de la �ielo.
3 �ar li estas tiu, pri kiu estis dirite per la profeto Jesaja:

Vo�o de krianto en la dezerto: Pretigu la vojon de la Eternulo, Rektigu Liajn irejojn.

4 Kaj tiu Johano havis sian vesta�on el kamelaj haroj, kaj ledan zonon �irka� siaj lumboj, kaj lia nutra�o estis akridoj kaj sova�a mielo.
5 Tiam eliris al li Jerusalem kaj la tuta Judujo kaj la tuta �irka�a�o de Jordan;
6 kaj ili estis baptitaj de li en la rivero Jordan, konfesante siajn pekojn.
7 Kaj vidante multajn el la Fariseoj kaj Sadukeoj venantajn al lia baptado, li diris al ili: Ho vipuridoj! kiu vin avertis forkuri de la venonta kolero?
8 Donu do fruktojn ta�gajn por pento;
9 kaj ne pensu diri en vi: Ni havas Abrahamon kiel patron; �ar mi diras al vi, ke Dio povas el �i tiuj �tonoj starigi idojn al Abraham.
10 Kaj jam la hakilo ku�as �e la radiko de la arboj; tial �iu arbo, kiu ne donas bonan frukton, estas dehakata, kaj �etata en fajron.
11 Mi ja vin baptas per akvo por pento; sed tiu, kiu venas post mi, estas pli potenca ol mi; liajn �uojn mi ne estas inda porti; li vin baptos per la Sankta Spirito kaj per fajro;
12 lia ventumilo estas en lia mano, kaj li elpurigos sian dra�ejon, kaj li kolektos sian tritikon en la grenejon; sed la grenventuma�on li bruligos per fajro neestingebla.

13 Tiam venis Jesuo el Galileo al Jordan al Johano, por esti baptata de li.
14 Sed tiu lin malakceptis, dirante: Mi bezonas esti baptata de vi, kaj �u vi venas al mi?
15 Sed Jesuo responde diris al li: Lasu do, �ar tiel decas al ni plenumi �ian justecon. Tiam li lasis lin.
16 Kaj Jesuo, baptite, supreniris tuj el la akvo; kaj jen la �ielo malfermi�is, kaj li vidis la Spiriton de Dio malsuprenirantan kiel kolombo, kaj venantan sur lin;
17 kaj jen vo�o el la �ielo, dirante: �i tiu estas Mia Filo, la amata, en kiu Mi havas plezuron.

1 Tiam Jesuo estis kondukita supren de la Spirito en la dezerton, por esti tentata de la diablo.
2 Kaj fastinte kvardek tagojn kaj kvardek noktojn, li poste malsatis.
3 Kaj la tentanto venis, kaj diris al li: Se vi estas Filo de Dio, ordonu, ke tiuj �tonoj fari�u panoj.
4 Sed responde li diris: Estas skribite: Ne per la pano sole vivas homo, sed per �iu vorto, kiu eliras el la bu�o de Dio.
5 Poste la diablo portis lin en la sanktan urbon, kaj starigis lin sur la tegmenta pinto de la templo,
6 kaj diris al li: Se vi estas Filo de Dio, �etu vin malsupren, �ar estas skribite:

Al Siaj an�eloj Li ordonos pri vi, Kaj sur la manoj ili vin portos, Por ke vi ne falpu�i�u sur �tono per via piedo.

7 Jesuo diris al li: Anka� estas skribite: Ne provu la Eternulon, vian Dion.
8 Denove la diablo portis lin al monto tre alta, kaj montris al li �iujn regnojn de la mondo kaj ilian gloron,
9 kaj diris al li: �ion tion mi donos al vi, se vi faligos vin kaj adorklini�os al mi.
10 Tiam Jesuo diris al li: Foriru, Satano! �ar estas skribite: Al la Eternulo, via Dio, vi adorklini�u, kaj al Li sola vi servu.
11 Tiam la diablo forlasis lin, kaj jen an�eloj venis kaj servadis al li.

12 Kaj a�dinte, ke Johano estas arestita, li foriris en Galileon;
13 kaj lasinte Nazareton, li venis al kaj lo�is en Kapernaum apudmara, en la limoj de Zebulun kaj Naftali;
14 por ke plenumi�u tio, kio estis dirita per la profeto Jesaja, nome:

15 Lando de Zebulun kaj lando de Naftali, La�voje de la maro, transe de Jordan, Galileo de la nacioj,
16 La popolo, sidanta en mallumo, Ekvidis grandan lumon, Kaj al homoj, sidantaj en lando de ombra morto, ekbrilis lumo.

17 De tiam Jesuo komencis prediki, kaj diri: Pentu, �ar la regno de la �ielo alproksimi�is.

18 Kaj piedirante apud la maro de Galileo, li vidis du fratojn, Simonon, kiu estis nomata Petro, kaj Andreon, lian fraton, �etantajn reton en la maron, �ar ili estis fi�kaptistoj.
19 Kaj li diris al ili: Venu post mi, kaj mi faros vin kaptistoj de homoj.
20 Kaj ili tuj forlasis la retojn, kaj sekvis lin.
21 Kaj anta�enirinte de tie, li vidis aliajn du fratojn, Jakobon, filon de Zebedeo, kaj Johanon, lian fraton, en la �ipeto kun ilia patro Zebedeo, riparantajn siajn retojn; kaj li vokis ilin.
22 Kaj ili tuj forlasis la �ipeton kaj sian patron, kaj sekvis lin.

23 Kaj Jesuo trairis tra la tuta Galileo, instruante en iliaj sinagogoj, kaj predikante la evangelion de la regno, kaj kuracante �ian malsanon kaj �ian malforta�on inter la popolo.
24 Kaj lia famo disvasti�is en la tuta Sirio; kaj oni alkondukis al li �iujn malsanulojn, malfortigitajn de diversaj malsanoj kaj turmentoj, demonhavantojn, epilepsiulojn, kaj paralizulojn, kaj li resanigis ilin.
25 Kaj grandaj homamasoj lin sekvis el Galileo kaj Dekapolis kaj Jerusalem kaj Judujo kaj el trans Jordan.

1 Kaj vidinte la homamasojn, li supreniris sur la monton, kaj kiam li sidi�is, liaj dis�iploj venis al li;
2 kaj malferminte la bu�on, li instruis ilin, dirante:

3 Feli�aj estas la malri�aj en spirito, �ar ilia estas la regno de la �ielo.

4 Feli�aj estas la plorantaj, �ar ili konsoli�os.

5 Feli�aj estas la humilaj, �ar ili heredos la teron.

6 Feli�aj estas tiuj, kiuj malsatas kaj soifas justecon, �ar ili sati�os.

7 Feli�aj estas la kompatemaj, �ar ili ricevos kompaton.

8 Feli�aj estas la kore puraj, �ar ili vidos Dion.

9 Feli�aj estas la pacigantoj, �ar filoj de Dio ili estos nomataj.

10 Feli�aj estas tiuj, kiuj estas persekutitaj pro justeco, �ar ilia estas la regno de la �ielo.
11 Feli�aj estas vi, kiam oni vin ripro�os kaj persekutos kaj false vin kalumnios pro mi.
12 �oju kaj ravi�u, �ar via rekompenco estos granda en la �ielo; �ar tiel oni persekutis la profetojn, kiuj estis anta� vi.

13 Vi estas la salo de la tero; sed se la salo sengusti�is, per kio �i estos salita? �i jam ta�gas por nenio, krom por esti el�etita kaj piedpremita de homoj.
14 Vi estas la lumo de la mondo. Urbo starigita sur monto ne povas esti ka�ita.
15 Kiam oni bruligas lampon, oni metas �in ne sub grenmezurilon, sed sur la lampingon; kaj �i lumas sur �iujn, kiuj estas en la domo.
16 Tiel same via lumo lumu anta� homoj, por ke ili vidu viajn bonajn farojn, kaj gloru vian Patron, kiu estas en la �ielo.

17 Ne pensu, ke mi venis, por detrui la le�on a� la profetojn; mi venis, ne por detrui, sed por plenumi.
18 Vere mi diras al vi: �is la �ielo kaj la tero forpasos, nek unu joto nek unu streketo forpasos de la le�o, �is �io plenumi�os.
19 Tial, kiu malobservos unu el �i tiuj plej malgrandaj ordonoj kaj tiel instruos homojn, tiu estos nomata la plej malgranda en la regno de la �ielo; sed kiu faros ilin kaj instruos, tiu estos nomata granda en la regno de la �ielo.
20 �ar mi diras al vi, ke se via justeco ne superos la justecon de la skribistoj kaj la Fariseoj, vi tute ne eniros en la regnon de la �ielo.

21 Vi a�dis, ke estas dirite al la antikvuloj: Ne mortigu, kaj kiu mortigos, tiu estos en dan�ero de ju�ado;
22 sed mi diras al vi, ke kiu koleras kontra� sia frato, tiu estos en dan�ero de ju�ado; kaj kiu diros al sia frato: Raka, tiu estos en dan�ero de la sinedrio; kaj kiu diros: Malsa�ulo, tiu estos en dan�ero de Gehena de fajro.
23 Tial, se vi prezentas vian oferon �e la altaro, kaj tie memoras, ke via frato havas ion kontra� vi,
24 lasu tie vian oferon anta� la altaro, kaj foriru, unue paci�u kun via frato, kaj poste venu kaj prezentu vian oferon.
25 Konsentu rapide kun via kontra�ulo, dum vi estas kun li sur la vojo, por ke la kontra�ulo ne transdonu vin al la ju�isto, kaj la ju�isto al la subulo, kaj por ke vi ne estu �etita en malliberejon.
26 Vere mi diras al vi, ke vi neniel eliros el tie, �is vi pagos la lastan kodranton.

27 Vi a�dis, ke estas dirite: Ne adultu;
28 sed mi diras al vi, ke �iu, kiu rigardas virinon, por deziri �in, jam adultis je �i en sia koro.
29 Kaj se via dekstra okulo faligas vin, el�iru kaj for�etu �in; �ar estus pli bone por vi, se unu el viaj membroj pereus, ol se via tuta korpo estus �etita en Gehenan.
30 Kaj se via dekstra mano faligas vin, detran�u kaj for�etu �in; �ar estus pli bone por vi, se unu el viaj membroj pereus, ol se via tuta korpo irus en Gehenan.
31 Estas anka� dirite: Kiu forsendos sian edzinon, tiu donu al �i eksedzigan leteron;
32 sed mi diras al vi, ke �iu, kiu forsendas sian edzinon, krom pro mal�asteco, igas �in adulti; kaj kiu edzi�os kun forsenditino, tiu adultas.

33 Plue, vi a�dis, ke estas dirite al la antikvuloj: Ne rompu �urojn, sed plenumu viajn �urojn anta� la Eternulo;
34 sed mi diras al vi: Tute ne �uru; nek per la �ielo, �ar �i estas la trono de Dio;
35 nek per la tero, �ar �i estas la benketo de Liaj piedoj; nek per Jerusalem, �ar �i estas urbo de la granda Re�o.
36 Nek �uru per via kapo, �ar vi ne povas fari e� unu haron blanka a� nigra.
37 Sed via parolo estu: Jes, jes, ne, ne; �io ekster tio estas el malbono.

38 Vi a�dis, ke estas dirite: Okulon pro okulo, kaj denton pro dento;
39 sed mi diras al vi: Ne rezistu al malbono; sed al tiu, kiu frapas vian dekstran vangon, turnu anka� la alian.
40 Kaj se iu deziras procesi kontra� vi, por forpreni vian tunikon, lasu lin preni anka� vian mantelon.
41 Kaj se iu devigas vin iri unu mejlon, iru kun li du.
42 Donu al tiu, kiu petas de vi; kaj ne deturnu vin de tiu, kiu deziras prunti de vi.

43 Vi a�dis, ke estas dirite: Amu vian proksimulon, kaj malamu vian malamikon;
44 sed mi diras al vi: Amu viajn malamikojn, kaj pre�u por viaj persekutantoj;
45 por ke vi estu filoj de via Patro, kiu estas en la �ielo; �ar Li levas Sian sunon sur la malbonulojn kaj bonulojn, kaj sendas pluvon sur la justulojn kaj la maljustulojn.
46 �ar se vi amas tiujn, kiuj amas vin, kian rekompencon vi havas? �u ne tion saman faras e� la impostistoj?
47 Kaj se vi salutas nur sole viajn fratojn, kion ekstran vi faras? �u ne tion saman faras e� la nacianoj?
48 Estu do perfektaj, kiel anka� via �iela Patro estas perfekta.

1 Gardu vin, ke vi ne faru vian justa�on anta� homoj, por esti alrigardataj de ili; alie vi ne havas rekompencon �e via Patro, kiu estas en la �ielo.

2 Tial, kiam vi donos almozon, ne sonigu trumpeton anta� vi, kiel faras la hipokrituloj en la sinagogoj kaj sur la stratoj, por havi gloron �e homoj. Vere mi diras al vi: Ili jam ricevas sian rekompencon.
3 Sed kiam vi donas almozon, ne lasu vian maldekstran manon scii, kion faras via dekstra;
4 por ke via almozo estu en sekreto; kaj via Patro, kiu vidas en sekreto, vin rekompencos.

5 Kaj kiam vi pre�as, ne estu kiel la hipokrituloj; �ar ili amas pre�i, starante en la sinagogoj kaj �e la anguloj de la stratoj, por montri sin al homoj. Vere mi diras al vi: Ili jam ricevas sian rekompencon.
6 Sed vi, kiam vi pre�as, eniru en vian �ambreton, kaj �losinte vian pordon, pre�u al via Patro, kiu estas en sekreto; kaj via Patro, kiu vidas en sekreto, vin rekompencos.
7 Kaj dum via pre�ado ne vante ripetadu, kiel la nacianoj; �ar ili supozas, ke ili estos a�skultitaj pro sia multvorteco.
8 Ne estu similaj al ili; �ar via Patro scias, kion vi bezonas, anta� ol vi petas de Li.
9 Vi do pre�u jene: Patro nia, kiu estas en la �ielo, Via nomo estu sanktigita.
10 Venu Via regno, plenumi�u Via volo, kiel en la �ielo, tiel anka� sur la tero.
11 Nian panon �iutagan donu al ni hodia�.
12 Kaj pardonu al ni niajn �uldojn, kiel anka� ni pardonas al niaj �uldantoj.
13 Kaj ne konduku nin en tenton, sed liberigu nin de la malbono.
14 �ar se vi pardonas al homoj iliajn kulpojn, via Patro �iela anka� pardonos al vi.
15 Sed se vi ne pardonas al homoj iliajn kulpojn, via Patro anka� ne pardonos viajn kulpojn.

16 Kaj kiam vi fastas, ne estu kiel la hipokrituloj, kun mal�oja mieno; �ar ili malbeligas sian viza�on, por ke al homoj ili �ajnu fasti. Vere mi diras al vi: Ili jam ricevas sian rekompencon.
17 Sed fastante, vi oleu vian kapon kaj lavu vian viza�on;
18 por ke vi ne al homoj �ajnu fasti, sed al via Patro en sekreto; kaj via Patro, kiu vidas en sekreto, vin rekompencos.

19 Ne provizu al vi trezorojn sur la tero, kie tineo kaj rusto konsumas, kaj kie �telistoj trafosas kaj �telas;
20 sed provizu al vi trezorojn en la �ielo, kie nek tineo nek rusto konsumas, kaj kie �telistoj nek trafosas nek �telas;
21 �ar kie estas via trezoro, tie estos anka� via koro.
22 La lampo de la korpo estas la okulo; se do via okulo estas sendifekta, via tuta korpo estos luma.
23 Sed se via okulo estas malbona, via tuta korpo estos malluma. Se do la lumo en vi estas mallumo, kiel densa estas la mallumo!
24 Neniu povas esti sklavo por du sinjoroj; �ar a� li malamos unu kaj amos la alian, a� li ali�os al unu kaj malestimos la alian. Vi ne povas servi al Dio kaj al Mamono!
25 Tial mi diras al vi: Ne zorgu pri via vivo, kion vi man�u, a� kion vi trinku; nek pri via korpo, kion vi surmetu. �u la vivo ne estas pli ol nutra�o, kaj la korpo pli ol vesta�o?
26 Rigardu la birdojn de la �ielo, ke ili ne semas, nek rikoltas, nek kolektas en grenejojn, kaj via Patro �iela ilin nutras. �u vi ne multe pli valoras ol ili?
27 Kaj kiu el vi per zorgado povas aldoni unu ulnon al sia staturo?
28 Kaj kial vi zorgas pri vesta�o? Pripensu la liliojn de la kampo, kiel ili kreskas; ili ne laboras, nek �pinas;
29 tamen mi diras al vi, ke e� Salomono en sia tuta gloro ne estis ornamita, kiel unu el �i tiuj.
30 Sed se Dio tiel vestas la kampan herba�on, kiu ekzistas hodia�, kaj morga� estos �etata en fornon, kiom pli certe Li vestos vin, ho malgrandfiduloj?
31 Tial ne zorgu, dirante: Kion ni man�u? a�: Kion ni trinku? a�: Kion ni surmetu?
32 �ar pri �io tio ser�as la nacianoj; �ar via Patro �iela scias, ke vi bezonas �ion tion.
33 Sed celu unue Lian regnon kaj Lian justecon, kaj �io tio estos aldonita al vi.
34 Tial ne zorgu pri la morga�a tago, �ar la morga�a tago zorgos pri si mem. Sufi�a por la tago estas �ia propra malbono.

1 Ne ju�u, por ke vi ne estu ju�ataj.
2 �ar per kia ju�o vi ju�os, per tia vi estos ju�itaj; kaj per kia mezuro vi mezuros, per tia oni mezuros al vi.
3 Kaj kial vi rigardas la lignereton en la okulo de via frato, kaj ne pripensas la trabon en via okulo?
4 Kiel vi diros al via frato: Lasu min eltiri la lignereton el via okulo; kaj jen la trabo en via propra okulo?
5 Hipokritulo, eligu unue la trabon el via okulo, kaj tiam vi klare vidos, por eltiri la lignereton el la okulo de via frato.

6 Ne donu sankta�on al la hundoj, nek �etu viajn perlojn anta� la porkoj; por ke ili ne premu ilin sub la piedoj, nek poste, sin turninte, dis�iru vin.

7 Petu, kaj estos donite al vi; ser�u, kaj vi trovos; frapu, kaj estos malfermite al vi;
8 �ar �iu petanto ricevas, kaj la ser�anto trovas, kaj al la frapanto estos malfermite.
9 Plue, kiu homo el vi, kies filo de li petos panon, donos al li �tonon;
10 a� se li petos fi�on, donos al li serpenton?
11 Se do vi, estante malbonaj, scias doni bonajn donacojn al viaj filoj, kiom pli certe via Patro, kiu estas en la �ielo, donos bona�ojn al tiuj, kiuj petas de Li?
12 �ion ajn do, kion vi deziras, ke la homoj faru al vi, vi anka� faru al ili; �ar �i tio estas la le�o kaj la profetoj.

13 Eniru tra la mallar�a pordo, �ar lar�a estas la pordego kaj vasta estas la vojo kondukanta al la pereo, kaj multaj tra �i eniras.
14 �ar mallar�a estas la pordo kaj malvastigita estas la vojo kondukanta al la vivo, kaj malmultaj �in trovas.

15 Gardu vin kontra� la falsaj profetoj, kiuj venas al vi en �afaj feloj, sed interne estas rabemaj lupoj.
16 Per iliaj fruktoj vi konos ilin. �u el dornarbetoj oni kolektas vinberojn, a� el kardoj figojn?
17 Tiel �iu bona arbo donas bonajn fruktojn, sed putra arbo donas malbonajn fruktojn.
18 Bona arbo ne povas doni malbonajn fruktojn, nek putra arbo doni bonajn fruktojn.
19 �iu arbo, kiu ne donas bonan frukton, estas dehakata kaj �etata en fajron.
20 Tial per iliaj fruktoj vi konos ilin.
21 Ne �iu, kiu diras al mi: Sinjoro, Sinjoro, eniros en la regnon de la �ielo; sed tiu, kiu plenumas la volon de mia Patro, kiu estas en la �ielo.
22 Multaj diros al mi en tiu tago: Sinjoro, Sinjoro, �u ni ne profetis en via nomo, kaj en via nomo elpelis demonojn, kaj en via nomo faris multajn potenca�ojn?
23 Kaj tiam mi konfesos al ili: Mi neniam konis vin; fori�u de mi, vi farantoj de maljusteco.
24 Tial �iu, kiu a�das �i tiujn miajn parolojn kaj plenumas ilin, estos komparata al sa�a viro, kiu konstruis sian domon sur roko;
25 kaj falis pluvo, kaj venis inundoj, kaj blovis ventoj, kaj albatis tiun domon, kaj �i ne falis; �ar �i estis fondita sur roko.
26 Kaj �iu, kiu a�das �i tiujn miajn parolojn kaj ne plenumas ilin, estos komparata al viro malsa�a, kiu konstruis sian domon sur la sablo;
27 kaj falis pluvo, kaj venis inundoj, kaj blovis ventoj, kaj sin �etis sur tiun domon, kaj �i falis; kaj granda estis �ia falo.

28 Kaj kiam Jesuo finis tiujn parolojn, la homamasoj miregis pri lia instruado;
29 �ar li instruis ilin, kiel havanta a�toritaton, kaj ne kiel iliaj skribistoj.

1 Kaj kiam li malsupreniris de la monto, lin sekvis grandaj homamasoj.
2 Kaj jen venis al li leprulo kaj adorklini�is al li, dirante: Sinjoro, se vi volas, vi povas min purigi.
3 Kaj li etendis la manon kaj tu�is lin, dirante: Mi volas; estu purigita. Kaj tuj lia lepro estis purigita.
4 Kaj Jesuo diris al li: Zorgu, ke vi diru al neniu. Sed iru, montru vin al la pastro, kaj oferu la donon, kiun Moseo ordonis, por atesto al ili.

5 Kaj kiam li eniris en Kapernaumon, venis al li centestro, petante lin,
6 kaj dirante: Sinjoro, mia knabo ku�as paralizulo en la domo, kaj terure suferas.
7 Kaj li diris al li: Mi venos, kaj sanigos lin.
8 Kaj la centestro responde diris: Sinjoro, mi ne estas inda, ke vi venu sub mian tegmenton; sed nur parolu vorte, kaj mia knabo sani�os.
9 �ar mi anka� estas homo sub a�toritato, havante soldatojn sub mi; kaj mi diras al �i tiu: Iru; kaj li iras; kaj al alia: Venu; kaj li venas; kaj al mia sklavo: Faru �i tion; kaj li �in faras.
10 Kaj kiam Jesuo tion a�dis, li miris, kaj diris al la sekvantoj: Vere mi diras al vi, ke �e neniu en Izrael mi trovis tiom da fido.
11 Kaj mi diras al vi, ke multaj venos el la oriento kaj la okcidento, kaj sidi�os kun Abraham kaj Isaak kaj Jakob en la regno de la �ielo;
12 sed la filoj de la regno estos el�etitaj en la eksteran mallumon; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.
13 Kaj Jesuo diris al la centestro: Iru; kiel vi kredis, tiel estu farite al vi. Kaj lia knabo sani�is en tiu sama horo.

14 Kaj kiam Jesuo venis en la domon de Petro, li vidis lian bopatrinon ku�anta, malsana de febro.
15 Kaj li tu�is �ian manon, kaj la febro forlasis �in; kaj �i levi�is kaj servis al li.
16 Kaj kiam vesperi�is, oni venigis al li multajn demonhavantojn; kaj li elpelis la spiritojn per vorto, kaj sanigis �iujn malsanulojn;
17 por ke plenumi�u tio, kio estis dirita per la profeto Jesaja, nome: Li mem prenis niajn malforta�ojn kaj portis niajn malsanojn.

18 Kaj kiam Jesuo vidis �irka� si grandan homamason, li ordonis transiri al la alia bordo.
19 Kaj venis unu skribisto, kaj diris al li: Majstro, mi vin sekvos, kien ajn vi iros.
20 Kaj Jesuo diris al li: La vulpoj havas kavojn, kaj la birdoj de la �ielo havas ripozejojn; sed la Filo de homo ne havas, kie ku�igi sian kapon.
21 Kaj alia el la dis�iploj diris al li: Sinjoro, permesu al mi unue iri kaj enterigi mian patron.
22 Sed Jesuo diris al li: Sekvu min, kaj lasu la mortintojn enterigi siajn mortintojn.

23 Kaj kiam li eniris en �ipeton, liaj dis�iploj lin sekvis.
24 Kaj jen okazis granda malsereno sur la maro, tiel ke la �ipeto estis kovrita de la ondoj; sed li dormadis.
25 Kaj ili venis, kaj vekis lin, dirante: Sinjoro, savu; ni pereas.
26 Kaj li diris al ili: Kial vi estas timemaj, ho malgrandfiduloj? Tiam li levi�is, kaj admonis la ventojn kaj la maron; kaj fari�is granda sereno.
27 Kaj la homoj miregis, dirante: Kia estas �i tiu, ke e� la ventoj kaj la maro lin obeas?

28 Kaj kiam li venis al la alia bordo, en la landon de la Gadaranoj, lin renkontis du demonhavantoj, elvenante el inter la tomboj, tre furiozaj, tiel, ke neniu povis preterpasi per tiu vojo.
29 Kaj jen ili kriis, dirante: Kio estas inter ni kaj vi, ho Filo de Dio? �u vi venis �i tien, por turmenti nin anta� la tempo?
30 Kaj malproksime de ili estis granda grego da porkoj, pa�ti�antaj tie.
31 Kaj la demonoj petegis lin, dirante: Se vi elpelos nin, forsendu nin en la gregon da porkoj.
32 Kaj li diris al ili: Iru. Kaj elirinte, ili foriris en la porkojn; kaj jen kuris la tuta grego malsupren de la kruta�o en la maron, kaj pereis en la akvoj.
33 Kaj la pa�tistoj forkuris kaj iris en la urbon, kaj rakontis �ion, kaj pri la demonhavintoj.
34 Kaj jen la tuta urbo elvenis renkonte al Jesuo; kaj vidinte lin, ili petegis, ke li transiru el iliaj limoj.

1 Kaj enirinte en �ipeton, li transiris, kaj venis en sian propran urbon.
2 Kaj jen oni alportis al li paralizulon, ku�antan sur lito; kaj Jesuo, vidinte ilian fidon, diris al la paralizulo: Kura�u, filo, viaj pekoj estas pardonitaj.
3 Kaj jen iuj el la skribistoj diris en si: �i tiu blasfemas.
4 Kaj Jesuo, eksciante iliajn pensojn, diris: Kial vi pensas malbonon en viaj koroj?
5 �ar kio estas pli facila, diri: Viaj pekoj estas pardonitaj; a� diri: Levi�u kaj piediru?
6 Sed por ke vi sciu, ke la Filo de homo havas a�toritaton sur la tero pardoni pekojn--tiam li diris al la paralizulo: Levi�u, prenu vian liton, kaj iru al via domo.
7 Kaj li levi�is, kaj iris al sia domo.
8 Kaj vidinte tion, la homamasoj timis, kaj gloris Dion, kiu donis tian a�toritaton al homoj.

9 Kaj Jesuo, forpasante de tie, vidis viron nomatan Mateo, sidantan �e la impostejo; kaj li diris al li: Sekvu min. Kaj li stari�is, kaj sekvis lin.

10 Kaj dum li sidis �e man�o en la domo, jen multaj impostistoj kaj pekuloj venis kaj sidi�is tie kun Jesuo kaj liaj dis�iploj.
11 Kaj vidinte tion, la Fariseoj diris al liaj dis�iploj: Kial via instruisto man�as kun impostistoj kaj pekuloj?
12 Kaj a�dinte tion, li diris: Ne la sanuloj bezonas kuraciston, sed la malsanuloj.
13 Sed iru, kaj lernu, kion signifas �i tio: Mi deziras bonfaradon, sed ne oferon; �ar mi venis, por alvoki ne justulojn, sed pekulojn.

14 Tiam alvenis al li la dis�iploj de Johano, dirante: Kial ni kaj la Fariseoj fastas ofte, sed viaj dis�iploj ne fastas?
15 Kaj Jesuo diris al ili: �u la filoj de la edzi�ejo povas mal�oji, dum la fian�o estas kun ili? Sed venos tagoj, kiam la fian�o estos prenita for de ili, kaj tiam ili fastos.
16 Kaj neniu alkudras flika�on el nefulita drapo sur malnovan veston, �ar la pleniga�o forprenas de la vesto, kaj pli malbona �ira�o fari�as.
17 Anka� oni ne enver�as novan vinon en malnovajn felsakojn; alie la felsakoj krevos, kaj la vino elfluos, kaj la felsakoj detrui�os; sed oni enver�as novan vinon en novajn felsakojn, kaj amba� konservi�as.

18 Dum li tion parolis al ili, jen unu estro, alveninte, adorklini�is al li, dirante: Mia filino �us mortis; sed venu kaj metu vian manon sur �in, kaj �i vivos.
19 Kaj Jesuo levi�is, kaj sekvis lin, kaj anka� liaj dis�iploj.
20 Kaj jen virino, kiu jam dek du jarojn havis sangofluon, venis malanta� lin kaj tu�is la randon de lia mantelo;
21 �ar �i diris en si: Se mi nur tu�os lian mantelon, mi estos sanigita.
22 Kaj Jesuo, sin turninte kaj vidinte �in, diris: Kura�u, filino; via fido vin savis. Kaj en tiu sama horo la virino resani�is.
23 Kaj Jesuo, veninte en la domon de la estro kaj vidinte la flutistojn kaj la homamason bruantajn,
24 diris: Foriru; �ar la knabineto ne mortis, sed dormas. Kaj ili mokridis lin.
25 Sed kiam la homamaso estis elpelita, li eniris, kaj prenis �ian manon; kaj la knabineto levi�is.
26 Kaj disiris tiu famo en tiun tutan regionon.

27 Kaj kiam Jesuo foriris de tie, du blinduloj sekvis lin, kriante kaj dirante: Kompatu nin, ho filo de David.
28 Kaj kiam li venis en la domon, la blinduloj alvenis al li, kaj Jesuo diris al ili: �u vi kredas, ke mi povas fari �i tion? Ili diris al li: Jes, Sinjoro.
29 Tiam li tu�is iliajn okulojn, dirante: Estu al vi la� via fido.
30 Kaj iliaj okuloj malfermi�is. Kaj Jesuo severe ordonis al ili: Gardu vin, ke neniu tion sciu.
31 Sed elirinte, ili disvastigis lian famon en tiu tuta regiono.

32 Kaj dum ili eliris, jen oni alportis al li mutan demonhavanton.
33 Kaj kiam la demono estis elpelita, la mutulo parolis; kaj la homamasoj miris, dirante: Neniam tia afero estas vidita en Izrael.
34 Sed la Fariseoj diris: Per la estro de la demonoj li elpelas demonojn.

35 Kaj Jesuo trairis �iujn urbojn kaj vila�ojn, instruante en iliaj sinagogoj, kaj predikante la evangelion de la regno, kaj sanigante �ian malsanon kaj �ian malforta�on.
36 Kaj vidante la homamasojn, li estis kortu�ita pri ili, �ar ili estis mizerigitaj kaj disigitaj, kiel �afoj ne havantaj pa�tiston.
37 Tiam li diris al siaj dis�iploj: La rikolto ja estas abunda, sed la laborantoj estas malmultaj.
38 Petu do la Sinjoron de la rikolto, ke Li sendu laborantojn en Sian rikolton.

1 Kaj li alvokis al si la dek du dis�iplojn, kaj donis al ili a�toritaton super malpuraj spiritoj, por elpeli ilin, kaj por sanigi �ian malsanon kaj �ian malforta�on.

2 Kaj la nomoj de la dek du apostoloj estas jenaj: la unua, Simon, kiu estis nomata Petro, kaj lia frato Andreo, Jakobo, filo de Zebedeo, kaj lia frato Johano,
3 Filipo kaj Bartolomeo, Tomaso, kaj Mateo, impostisto, Jakobo, filo de Alfeo, kaj Tadeo,
4 Simon, la Fervorulo, kaj Judas Iskariota, kiu anka� perfidis lin.
5 �i tiujn dek du Jesuo forsendis, kaj ordonis al ili, dirante:

Ne iru sur vojon de nacianoj, kaj ne eniru en urbon de Samarianoj;
6 sed iru prefere al la perditaj �afoj de la domo de Izrael.
7 Kaj dum vi iros, prediku, dirante: La regno de la �ielo alproksimi�is.
8 Malsanulojn sanigu, mortintojn levu, leprulojn purigu, demonojn elpelu: donace vi ricevis, donace donu.
9 Ne provizu oron nek ar�enton nek kupron en viajn zonojn,
10 nek saketon por voja�o, nek du tunikojn, nek �uojn, nek bastonon; �ar la laboranto meritas sian nutra�on.
11 Kaj en iu ajn urbo a� vila�o, en kiun vi eniros, demandu, kiu tie estas inda; kaj lo�u tie, �is vi foriros.
12 Kaj venante en la domon, salutu �in.
13 Kaj se la domo estas inda, via paco venu sur �in; sed se �i ne estas inda, via paco revenu al vi.
14 Kaj se iu ne akceptos vin, nek a�skultos viajn vortojn, tiam forirante el tiu domo a� tiu urbo, deskuu la polvon de viaj piedoj.
15 Vere mi diras al vi: Pli elporteble estos por la lando de Sodom kaj Gomora en la tago de ju�ado, ol por tiu urbo.

16 Jen mi forsendas vin kiel �afojn meze de lupoj; estu do prudentaj kiel serpentoj, kaj simplaj kiel kolomboj.
17 Sed gardu vin kontra� la homoj; �ar ili transdonos vin al sinedrioj, kaj en siaj sinagogoj ili vin skur�os;
18 kaj anta� provincestrojn kaj re�ojn vi estos kondukitaj pro mi, por atesto al ili kaj al la nacianoj.
19 Sed kiam ili transdonos vin, ne zorgu, kiel a� kion vi parolos; �ar estos donita al vi en tiu horo tio, kion vi parolos.
20 �ar parolas ne vi, sed la Spirito de via Patro parolas en vi.
21 Kaj frato transdonos fraton al morto, kaj patro filon; kaj infanoj ribelos kontra� gepatroj kaj mortigos ilin.
22 Kaj vi estos malamataj de �iuj pro mia nomo; sed kiu persistos �is la fino, tiu estos savita.
23 Kaj kiam oni vin persekutos en unu urbo, forkuru en alian; �ar vere mi diras al vi: Vi ne trairos la urbojn de Izrael, anta� ol venos la Filo de homo.

24 Dis�iplo ne estas super sia instruanto, nek sklavo super sia sinjoro.
25 Sufi�as por la dis�iplo, ke li estu kiel lia instruanto, kaj la sklavo, kiel lia sinjoro. Se oni nomis la dommastron Baal-Zebub, kiom pli anka� liajn domanojn!
26 Tial ne timu ilin, �ar nenio estas kovrita, kio ne estos elmontrita, kaj nenio ka�ita, kio ne estos konigita.
27 Kion mi diras al vi en la mallumo, tion parolu en la lumo; kaj kion vi a�das en la orelon, tion proklamu sur la tegmentoj.
28 Kaj ne timu tiujn, kiuj mortigas la korpon, sed ne povas mortigi la animon; sed prefere timu Tiun, kiu povas pereigi kaj animon kaj korpon en Gehena.
29 �u oni ne vendas du paserojn por asaro? tamen unu el ili ne falos teren sen via Patro;
30 sed e� la haroj de via kapo estas �iuj kalkulitaj.
31 Tial ne timu; vi valoras pli, ol multaj paseroj.
32 �iun do, kiu konfesos min anta� homoj, mi anka� konfesos anta� mia Patro, kiu estas en la �ielo.
33 Sed kiu malkonfesos min anta� homoj, tiun mi anka� malkonfesos anta� mia Patro, kiu estas en la �ielo.

34 Ne supozu, ke mi venis, por enkonduki pacon sur la teron; mi venis, por enkonduki ne pacon, sed glavon.
35 �ar mi venis, por kontra�meti viron kontra� lian patron, kaj filinon kontra� �ian patrinon, kaj bofilinon kontra� �ian bopatrinon;
36 kaj la domanoj de homo estos liaj malamikoj.
37 Kiu amas patron a� patrinon pli ol min, tiu ne estas inda je mi; kaj kiu amas filon a� filinon pli ol min, tiu ne estas inda je mi.
38 Kaj kiu ne prenas sian krucon kaj sekvas post mi, tiu ne estas inda je mi.
39 Kiu trovas sian vivon, tiu �in perdos; kaj kiu perdas sian vivon pro mi, tiu �in trovos.

40 Kiu vin akceptas, tiu min akceptas; kaj kiu min akceptas, tiu akceptas Tiun, kiu min sendis.
41 Kiu akceptas profeton en la nomo de profeto, tiu ricevos rekompencon de profeto; kaj kiu akceptas justulon en la nomo de justulo, tiu ricevos rekompencon de justulo.
42 Kaj kiu trinkigos nur tason da malvarma akvo al unu el �i tiuj malgranduloj en la nomo de dis�iplo, vere mi diras al vi, tiu neniel perdos sian rekompencon.

1 Kaj kiam Jesuo finis siajn ordonojn al siaj dek du dis�iploj, li foriris de tie, por instrui kaj prediki en iliaj urboj.

2 Kaj kiam Johano a�dis en la malliberejo pri la faroj de Kristo, li sendis per siaj dis�iploj,
3 por diri al li: �u vi estas la venonto, a� �u ni atendu alian?
4 Kaj Jesuo responde diris al ili: Iru kaj sciigu al Johano tion, kion vi a�das kaj vidas:
5 blinduloj ricevas vidpovon, kaj lamuloj mar�as, lepruloj estas purigitaj, kaj surduloj a�das, kaj mortintoj levi�as, kaj al malri�uloj evangelio estas predikata.
6 Kaj feli�a estas �iu, kiu ne falpu�i�as pro mi.
7 Kaj kiam ili foriris, Jesuo komencis paroli al la homamasoj pri Johano: Kion vi eliris en la dezerton por rigardi? �u junkon skuatan de la vento?
8 Sed kion vi eliris por vidi? �u homon mole vestitan? Jen tiuj, kiuj portas molajn vestojn, trovi�as en domoj de re�oj.
9 Sed kion vi eliris por vidi? �u profeton? Jes, mi diras al vi, kaj multe pli ol profeton.
10 �ar li estas tiu, pri kiu estas skribite:

Jen Mi sendos Mian an�elon anta� via viza�o, Kaj li preparos anta� vi vian vojon.

11 Vere mi diras al vi: Inter naskitoj de virinoj ne aperis iu pli granda ol Johano, la Baptisto; tamen tiu, kiu estas nur malgranda en la regno de la �ielo, estas pli granda ol li.
12 Kaj de post la tagoj de Johano, la Baptisto, �is nun, la regno de la �ielo estas perfortata, kaj perfortuloj kaptas �in.
13 �ar �iuj profetoj kaj la le�o profetis �is Johano.
14 Kaj se vi volas tion ricevi, tiu estas Elija, kiu estis venonta.
15 Kiu havas orelon por a�di, tiu a�du.
16 Sed al kio mi komparu �i tiun generacion? �i similas al infanoj, kiuj sidas sur la placoj, kaj vokas al la ceteraj,
17 dirante: Ni flutis al vi, kaj vi ne dancis; ni lamentis, kaj vi ne ploris.
18 �ar venis Johano, nek man�ante nek trinkante, kaj ili diras: Li havas demonon.
19 La Filo de homo venis, man�ante kaj trinkante, kaj ili diras: Jen man�egulo kaj vindrinkulo, amiko de impostistoj kaj pekuloj! Kaj la sa�eco estas pravigita de siaj faroj.

20 Tiam li komenci ripro�i la urbojn, en kiuj estis faritaj la plej multaj el liaj potencaj faroj; �ar ili ne pentis.
21 Ve al vi, �orazin! Ve al vi, Betsaida! �ar se en Tiro kaj Cidon estus faritaj tiuj potenca�oj, kiuj estas faritaj en vi, anta� longe ili jam pentus en saka�o kaj cindro.
22 Tamen mi diras al vi: Estos pli elporteble por Tiro kaj Cidon en la tago de ju�ado, ol por vi.
23 Kaj vi, Kapernaum! �u vi estos altigita �is la �ielo? vi malsupreni�os �is Hades; �ar se en Sodom estus faritaj tiuj potenca�oj, kiuj estas faritaj en vi, �i restus �is hodia�.
24 Tamen mi diras al vi: Estos pli elporteble por la lando de Sodom en la tago de ju�ado, ol por vi.

25 En tiu tempo Jesuo ekparolis kaj diris: Mi Vin gloras, ho Patro, Sinjoro de la �ielo kaj la tero, ke tion Vi ka�is for de sa�uloj kaj prudentuloj, kaj malka�is al infanoj;
26 jes, Patro, �ar tiel estis bone anta� Vi.
27 �io estas transdonita al mi de mia Patro, kaj neniu konas la Filon krom la Patro, nek iu konas la Patron krom la Filo, kaj tiu, al kiu la Filo volas malka�i Lin.
28 Venu al mi �iuj, kiuj estas laborantaj kaj �ar�itaj, kaj mi vin ripozigos.
29 Metu sur vin mian jugon, kaj lernu �e mi, �ar mi estas milda kaj korhumila; kaj vi trovos ripozon por viaj animoj.
30 �ar mia jugo estas facila, kaj mia �ar�o estas malpeza.

1 En tiu tempo Jesuo iris en sabato tra la grenkampoj, kaj liaj dis�iploj malsatis, kaj komencis de�iri spikojn, kaj man�i.
2 Sed la Fariseoj, vidinte, diris al li: Jen viaj dis�iploj faras tion, kio ne estas permesata en sabato.
3 Sed li diris al ili: �u vi ne legis, kion faris David, kiam malsatis li kaj liaj kunuloj?
4 ke li eniris en la domon de Dio, kaj man�is la panojn de propono, kiujn man�i ne estis permesate al li, nek al liaj kunuloj, sed nur al la pastroj?
5 Kaj �u vi ne legis en la le�o, kiel en sabato la pastroj en la templo profanas la sabaton kaj estas senkulpaj?
6 Sed mi diras al vi, ke alestas �i tie io pli granda ol la templo.
7 Sed se vi komprenus, kion signifas �i tio: Mi deziras bonfaradon, sed ne oferon; vi ne kondamnus la senkulpajn.
8 �ar la Filo de homo estas sinjoro de la sabato.

9 Kaj li foriris de tie, kaj eniris en ilian sinagogon;
10 kaj jen viro, havanta manon velkintan. Kaj oni demandis al li, dirante: �u estas permesate sanigi en sabato? por ke ili povu lin akuzi.
11 Kaj li diris al ili: Kiu el vi, havanta unu �afon, se �i falos en fosa�on en sabato, ne ekprenos kaj levos �in?
12 Kiom do viro superas �afon! Tial estas permesate bonfari en sabato.
13 Tiam li diris al la viro: Etendu vian manon. Kaj �i tiu etendis �in, kaj �i tute resani�is kiel la alia.
14 Sed la Fariseoj eliris, kaj konsili�is kontra� li, kiamaniere lin pereigi.
15 Kaj Jesuo, eksciante, foriris de tie, kaj multaj lin sekvis; kaj li sanigis ilin �iujn,
16 kaj admonis ilin, ke ili ne konatigu lin;
17 por ke plenumi�u tio, kio estis dirita per la profeto Jesaja, nome:

18 Jen estas Mia servanto, kiun Mi elektis, Mia amata, en kiu Mia animo havas plezuron. Mi metos Mian Spiriton sur lin; Kaj li proklamos justecon al la nacioj.
19 Li ne disputados, nek la�te krios; Kaj oni ne a�dos sur la stratoj lian vo�on.
20 Kanon rompetitan li ne rompos, Kaj me�on senfajri�antan li ne estingos, �is li elsendos ju�on por venko.
21 Kaj al lia nomo esperos la nacioj.

22 Tiam oni kondukis al li demonhavanton, blindan kaj mutan; kaj li sanigis lin, tiel ke la mutulo parolis kaj vidis.
23 Kaj miris �iuj homamasoj, kaj diris: �u �i tiu estas la filo de David?
24 Sed la Fariseoj, a�dinte, diris: �i tiu ne elpelas demonojn krom per Baal-Zebub, estro de la demonoj.
25 Kaj sciante iliajn pensojn, li diris al ili: �iu regno dividita kontra� si dezerti�as, kaj �iu urbo a� domo dividita kontra� si ne starados;
26 kaj se Satano elpelas Satanon, li estas dividita kontra� si; kiel do staros lia regno?
27 Kaj se mi per Baal-Zebub elpelas demonojn, per kiu viaj filoj elpelas ilin? tial ili estos viaj ju�antoj.
28 Sed se mi per la Spirito de Dio elpelas demonojn, tiam la regno de Dio estas veninta sur vin.
29 Kaj kiel oni povas eniri en la domon de la fortulo kaj trarabi liajn poseda�ojn, se unue li ne ligos la fortulon? kaj poste li trarabos lian domon.
30 Kiu ne estas kun mi, tiu estas kontra� mi; kaj kiu ne kolektas kun mi, tiu dis�etas.
31 Tial mi diras al vi: �ia peko kaj �ia blasfemo estos pardonita el homoj; sed la blasfemo kontra� la Spirito ne estos pardonita.
32 Kaj al iu, kiu parolos vorton kontra� la Filo de homo, tio estos pardonita; sed al iu, kiu parolos kontra� la Sankta Spirito, tio ne estos pardonita en �i tiu mondo, nek en la venonta.
33 A� faru la arbon bona kaj �ian frukton bona, a� faru la arbon malbona kaj �ian frukton malbona; �ar la arbo estas konata per la frukto.
34 Ho vipuridoj! kiel vi povas paroli bona�ojn, estante malbonaj? �ar el la abundo de la koro la bu�o parolas.
35 La bona homo el sia bona trezoro elmetas bona�ojn; kaj la malbona homo el sia malbona trezoro elmetas malbona�ojn.
36 Kaj mi diras al vi, ke pro �iu senutila vorto, kiun homoj parolos, ili donos respondon en la tago de ju�ado.
37 �ar la� viaj vortoj vi estos pravigitaj, kaj la� viaj vortoj vi estos kondamnitaj.

38 Tiam iuj el la skribistoj kaj Fariseoj respondis al li, dirante: Majstro, ni deziras vidi signon de vi.
39 Sed li respondis kaj diris al ili: Malbona kaj adultema generacio ser�as signon; kaj neniu signo estos donita al �i krom la signo de la profeto Jona;
40 �ar kiel Jona estis tri tagojn kaj tri noktojn en la ventro de la marmonstro, tiel la Filo de homo estos tri tagojn kaj tri noktojn en la koro de la tero.
41 Viroj Nineveanoj staros en la ju�ado kun �i tiu generacio, kaj kondamnos �in; �ar ili pentis pro la predikado de Jona; kaj jen iu pli granda ol Jona estas �i tie.
42 La re�ino de la sudo levi�os en la ju�ado kun �i tiu generacio, kaj kondamnos �in; �ar �i venis el la finoj de la tero, por a�skulti la sa�on de Salomono; kaj jen iu pli granda ol Salomono estas �i tie.
43 Sed kiam la malpura spirito eliras el homo, �i trairas tra senakvaj lokoj, ser�ante ripozon, sed ne trovas �in.
44 Tiam �i diras: Mi reiros al mia domo, el kie mi eliris. Kaj alveninte, �i trovas �in vakanta, balaita, kaj ornamita.
45 Tiam �i iras, kaj kunprenas al si sep aliajn spiritojn pli malbonajn ol �i mem, kaj ili eniras kaj lo�as tie; kaj la fina stato de tiu homo fari�as pli malbona, ol la unua. Tiel estos anka� al �i tiu malbona generacio.

46 Dum li ankora� parolis al la homamasoj, jen lia patrino kaj liaj fratoj staris ekstere, dezirantaj paroli kun li.
47 Kaj iu diris al li: Jen via patrino kaj viaj fratoj staras ekstere, dezirantaj paroli kun vi.
48 Sed li responde diris al tiu, kiu parolis al li: Kiu estas mia patrino? kaj kiuj estas miaj fratoj?
49 Kaj etendinte la manon al siaj dis�iploj, li diris: Jen mia patrino kaj miaj fratoj!
50 �ar kiu ajn faros la volon de mia Patro, kiu estas en la �ielo, tiu estas mia frato kaj mia fratino kaj mia patrino.

1 En tiu tago Jesuo eliris el la domo kaj sidi�is apud la maro.
2 Kaj kolekti�is al li grandaj homamasoj, tiel ke li eniris en �ipeton, kaj sidis; kaj la tuta homamaso staris sur la marbordo.
3 Kaj li multe parolis al ili per paraboloj, dirante: Jen semisto eliris, por semi;
4 kaj dum li semis, iuj semoj falis apud la vojo, kaj la birdoj venis kaj forman�is ilin;
5 kaj aliaj falis sur �tonajn lokojn, kie ili ne havis multe da tero; kaj tuj ili ekkreskis, �ar ili ne havis profundecon de tero;
6 kaj kiam la suno levi�is, ili brulseki�is, kaj �ar ili ne havis radikon, ili forvelkis.
7 Kaj aliaj falis inter dornojn, kaj la dornoj kreskis kaj sufokis ilin;
8 kaj aliaj falis sur la bonan teron, kaj donis frukton, jen centoble, jen sesdekoble, jen tridekoble.
9 Kiu havas orelojn, tiu a�du.

10 Kaj la dis�iploj venis, kaj diris al li: Kial vi parolas al ili per paraboloj?
11 Kaj li respondis kaj diris al ili: Al vi estas donite scii la misterojn de la regno de la �ielo, sed al ili ne estas donite.
12 �ar kiu ajn havas, al tiu estos donite, kaj li havos abundon; sed kiu ajn ne havas, for de tiu estos prenita e� tio, kion li havas.
13 Tial mi parolas al ili per paraboloj; �ar vidante, ili ne rimarkas, kaj a�dante, ili ne a�das nek komprenas.
14 Kaj por ili plenumi�is tiu profeta�o de Jesaja, kiu diras:

A�dante, vi a�dos, sed ne komprenos; Kaj vidante, vi vidos, sed ne rimarkos;
15 �ar la koro de tiu popolo grasi�is, Kaj iliaj oreloj a�das malklare, Kaj siajn okulojn ili fermis; Por ke ili ne vidu per siaj okuloj, Kaj ne a�du per siaj oreloj, Kaj ne komprenu per sia koro, Kaj ne rekonverti�u, Kaj ke Mi ne sanigu ilin.

16 Sed feli�aj estas viaj okuloj, �ar ili vidas; kaj viaj oreloj, �ar ili a�das.
17 Vere mi diras al vi, ke multaj profetoj kaj justuloj deziris vidi tion, kion vi vidas, sed ili ne vidis; kaj a�di tion, kion vi a�das, sed ili ne a�dis.
18 Vi do a�du la parabolon de la semisto.
19 Kiam iu a�das la vorton de la regno kaj ne komprenas �in, tiam venas la malbonulo, kaj forprenas tion, kio estas semita en lia koro. �i tiu estas la ricevinta semon apud la vojo.
20 Kaj tiu, kiu ricevis semon sur la �tonaj lokoj, estas tiu, kiu a�das la vorton kaj tuj kun �ojo akceptas �in;
21 sed li ne havas radikon en si, sed restas nur portempe, kaj kiam venas sufero a� persekuto pro la vorto, tuj li falpu�i�as.
22 Kaj kiu ricevis semon inter la dornoj, estas tiu, kiu a�das la vorton; sed la zorgoj de la mondo kaj la trompo de ri�o sufokas la vorton, kaj li fari�as senfrukta.
23 Kaj kiu ricevis semon sur la bona tero, estas tiu, kiu a�das la vorton kaj komprenas �in; kaj tiu ja portas frukton, kaj donas, jen centoble, jen sesdekoble, jen tridekoble.

24 Alian parabolon li proponis al ili, dirante: La regno de la �ielo similas al homo, kiu semis bonan semon en sia kampo;
25 sed dum homoj dormis, lia malamiko venis kaj semis lolon meze de la tritiko, kaj foriris.
26 Kaj kiam la trunketo kreskis kaj donis frukton, tiam aperis anka� la lolo.
27 Kaj la sklavoj de la dommastro venis, kaj diris al li: Sinjoro, �u vi ne semis bonan semon en via kampo? De kie do �i havas lolon?
28 Kaj li diris al ili: Iu malamiko faris tion. Kaj la sklavoj diris al li: �u vi do volas, ke ni iru kaj kolektu �in?
29 Sed li diris: Ne; por ke, kolektante la lolon, vi ne elradikigu anka� la tritikon.
30 Lasu al amba� kreski kune �is la rikolto; kaj en la tempo de la rikolto mi diros al la rikoltistoj: Kolektu unue la lolon, kaj ligu �in en faskojn, por bruligi �in; sed kolektu la tritikon en mian grenejon.

31 Alian parabolon li proponis al ili, dirante: La regno de la �ielo similas al sinapa semeto, kiun viro prenis kaj semis en sia kampo;
32 �i vere estas pli malgranda ol �iuj semoj, sed kreskinte, �i estas pli granda ol la legomoj, kaj fari�as arbo, tiel ke venas la birdoj de la �ielo kaj lo�as en �iaj bran�oj.

33 Alian parabolon li parolis al ili: La regno de la �ielo similas al fermenta�o, kiun virino prenis kaj ka�is en tri mezurojn da faruno, �is la tuto fermentis.

34 �ion tion parolis Jesuo per paraboloj al la homamasoj, kaj sen parabolo li parolis nenion al ili;
35 por ke plenumi�u tio, kio estis dirita per la profeto, nome:

Mi malfermos per sentenco mian bu�on; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.

36 Tiam forsendinte la homamasojn, li venis en la domon; kaj liaj dis�iploj venis al li, dirante: Klarigu al ni la parabolon pri la lolo de la kampo.
37 Kaj responde li diris: Tiu, kiu semas la bonan semon, estas la Filo de homo;
38 kaj la kampo estas la mondo; kaj la bonaj semoj estas la filoj de la regno; kaj la lolo estas la filoj de la malbonulo;
39 kaj la malamiko, kiu ilin semis, estas la diablo; kaj la rikolto estas la fino de la monda�o; kaj la rikoltistoj estas an�eloj.
40 Kiel do la lolo estas kolektita kaj bruligita per fajro, tiel estos �e la fino de la monda�o.
41 La Filo de homo elsendos siajn an�elojn, kaj ili kolektos el lia regno �iun falpu�ilon, kaj �iujn, kiuj faras maljustecon,
42 kaj �etos ilin en la fornon de fajro; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.
43 Tiam la justuloj brilos kiel la suno en la regno de sia Patro. Kiu havas orelojn, tiu a�du.

44 La regno de la �ielo similas al ka�ita en kampo trezoro, kiun viro trovis kaj ka�is, kaj pro �ojo li iras kaj vendas �ion, kion li posedas, kaj a�etas tiun kampon.

45 Cetere, la regno de la �ielo similas al komercisto, ser�anta belajn perlojn;
46 kaj trovinte unu multevaloran perlon, li iris kaj vendis �ion, kion li posedis, kaj a�etis �in.

47 Plue, la regno de la �ielo similas al reto, kiu estis �etita en la maron kaj kolektis el �iu speco,
48 kaj kiun, kiam �i pleni�is, oni suprentiris al la marbordo; kaj sidi�inte, ili kolektis la bonajn en ujojn, sed la malbonajn ili �etis eksteren.
49 Tiel estos en la fino de la monda�o: la an�eloj eliros, kaj apartigos la malbonulojn el inter la justuloj,
50 kaj �etos ilin en la fornon de fajro; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.

51 �u vi komprenis �ion tion? Ili diris al li: Jes.
52 Kaj li diris al ili: Tial �iu skribisto, dis�ipligita en la regnon de la �ielo, similas al dommastro, kiu elportas el sia trezorejo objektojn novajn kaj malnovajn.

53 Kaj kiam Jesuo finis tiujn parabolojn, li foriris de tie.
54 Kaj veninte en sian patrujon, li instruis ilin en ilia sinagogo, tiel ke ili miris, kaj diris: De kie �i tiu viro havas tian sa�econ kaj la potenca�ojn?
55 �u �i tiu ne estas la filo de la �arpentisto? �u lia patrino ne estas nomata Maria? kaj liaj fratoj Jakobo kaj Joses kaj Simon kaj Judas?
56 Kaj �u liaj fratinoj ne estas �iuj �e ni? De kie do li �ion tion havas?
57 Kaj ili ofendi�is pro li. Sed Jesuo diris al ili: Profeto ne estas sen honoro, krom en sia patrujo kaj en sia domo.
58 Kaj pro ilia nekredemo li faris tie ne multajn potenca�ojn.

1 En tiu tempo la tetrar�o Herodo a�dis la famon pri Jesuo,
2 kaj diris al siaj servantoj: Tiu estas Johano, la Baptisto; li levi�is el la mortintoj, kaj tial tiuj potenca�oj energias en li.
3 �ar Herodo jam arestis Johanon kaj ligis lin kaj metis lin en malliberejon pro Herodias, kiu estis edzino de lia frato Filipo.
4 �ar Johano diris al li: Ne decas, ke vi havu �in.
5 Kaj dezirante mortigi lin, li timis la popolon, �ar oni opiniis lin profeto.
6 Sed kiam venis la naskotaga festo de Herodo, la filino de Herodias dancis en la mezo, kaj pla�is al Herodo.
7 Tiam li �ure promesis doni al �i ion ajn, kion �i petos.
8 Kaj �i, instigite de sia patrino, diris: Donu al mi �i tie sur plado la kapon de Johano, la Baptisto.
9 Kaj la re�o mal�ojis; tamen pro siaj �uroj kaj pro la kunman�antoj li ordonis doni �in;
10 kaj sendinte, li senkapigis Johanon en la malliberejo.
11 Kaj oni alportis lian kapon sur plado, kaj donis �in al la knabino, kaj �i alportis �in al sia patrino.
12 Kaj liaj dis�iploj venis kaj forportis la korpon kaj enterigis �in, kaj ili iris kaj rakontis tion al Jesuo.

13 Kaj Jesuo, a�dinte, foriris de tie en �ipeto al dezerta loko aparte; kaj la homamasoj, a�dinte, sekvis lin, piedirante el la urboj.
14 Kaj li elvenis, kaj vidis grandan homamason, kaj li kortu�i�is pri ili, kaj sanigis iliajn malsanulojn.
15 Kaj kiam venis la vespero, liaj dis�iploj venis al li, dirante: La loko estas dezerta, kaj la horo jam pasis; forsendu la homamason, por ke ili iru en la vila�ojn kaj a�etu por si man�a�on.
16 Sed Jesuo diris al ili: Ili ne bezonas foriri; vi donu al ili man�i.
17 Kaj ili diris al li: Ni nenion havas �i tie, krom kvin panoj kaj du fi�oj.
18 Kaj li diris: Alportu ilin �i tien al mi.
19 Kaj li ordonis al la homamasoj sidi�i sur la herbo; kaj li prenis la kvin panojn kaj la du fi�ojn, kaj suprenrigardinte al la �ielo, li benis kaj dispecigis la panojn, kaj donis al la dis�iploj, kaj la dis�iploj al la homamasoj.
20 Kaj �iuj man�is kaj sati�is; kaj oni kolektis da postrestintaj fragmentoj dek du plenajn korbojn.
21 Kaj la man�antoj estis �irka� kvin mil viroj, krom virinoj kaj infanoj.

22 Kaj tuj li devigis la dis�iplojn eniri en la �ipeton kaj iri anta� li al la alia bordo, �is li forsendos la homamason.
23 Kaj forsendinte la homamason, li supreniris sur la monton sola, por pre�i; kaj kiam vesperi�is, li estis tie sola.
24 Sed la �ipeto jam estis meze de la maro, turmentata de la ondoj; �ar la vento estis kontra�a.
25 Kaj en la kvara gardoparto de la nokto li venis al ili, irante sur la maro.
26 Sed la dis�iploj, vidante lin iranta sur la maro, maltrankvili�is, dirante: Jen fantomo; kaj ili ekkriis pro timo.
27 Sed tuj Jesuo parolis al ili, dirante: Kura�u; �i estas mi; ne timu.
28 Kaj responde al li Petro diris: Sinjoro, se �i estas vi, ordonu min veni al vi sur la akvo.
29 Kaj li diris: Venu. Kaj Petro, malsuprenirinte el la �ipeto, iris sur la akvo, por veni al Jesuo.
30 Sed vidante la venton, li timis, kaj komencante subakvi�i, li ekkriis, dirante: Sinjoro, savu min.
31 Kaj tuj Jesuo etendis la manon kaj ektenis lin, dirante al li: Ho malgrandfidulo, kial vi dubis?
32 Kaj kiam ili supreniris en la �ipeton, la vento �esi�is.
33 Kaj tiuj, kiuj estis en la �ipeto, adorklini�is al li, dirante: Vere vi estas Filo de Dio.

34 Kaj transirinte, ili alvenis teren �e Genesaret.
35 Kaj kiam la viroj de tiu loko ekkonis lin, ili sendis en la tutan �irka�a�on, kaj venigis al li �iujn malsanulojn;
36 kaj ili petis lin, ke ili nur tu�u la randon de lia mantelo; kaj �iuj, kiuj tu�is, estis tute resanigitaj.

1 Tiam alvenis al Jesuo el Jerusalem Fariseoj kaj skribistoj, dirante:
2 Kial viaj dis�iploj transpa�as la tradicion de la anta�uloj? �ar ili ne lavas siajn manojn, kiam ili man�as panon.
3 Kaj li responde diris al ili: Kial vi anka� transpa�as la ordonon de Dio per via tradicio?
4 �ar Dio diris: Respektu vian patron kaj vian patrinon; kaj: Kiu malbenas sian patron a� sian patrinon, tiu nepre mortu.
5 Sed vi diras: Se iu diros al sia patro a� al sia patrino: Oferdono estu tio, per kio vi povus profiti de mi,
6 tiu ne devas respekti sian patron a� sian patrinon. Kaj vi vantigis la vorton de Dio per via tradicio.
7 Ho hipokrituloj, bone profetis Jesaja pri vi, dirante:

8 �i tiu popolo honoras Min per siaj lipoj, Sed ilia koro estas malproksime de Mi.
9 Sed vane ili Min adoras, Instruante kiel doktrinojn ordonojn de homoj.

10 Kaj alvokinte al si la homamason, li diris al ili: A�skultu kaj komprenu:
11 Ne tio, kio eniras en la bu�on, profanas la homon; sed kio eliras el la bu�o, tio profanas la homon.
12 Tiam veninte, la dis�iploj diris al li: �u vi scias, ke la Fariseoj ofendi�is, kiam ili a�dis tiun diron?
13 Sed li responde diris: �iu kreska�o, kiun mia �iela Patro ne plantis, estos elradikigita.
14 Lasu ilin; ili estas blindaj kondukantoj de blinduloj. Kaj se blindulo kondukos blindulon, amba� falos en fosa�on.
15 Kaj Petro responde diris al li: Klarigu al ni tiun parabolon.
16 Kaj li diris: �u vi anka� estas e� ankora� sen kompreno?
17 �u vi ne konscias, ke �io, eniranta en la bu�on, pasas en la ventron kaj estas el�etata en apartan lokon?
18 Sed tio, kio eliras el la bu�o, elvenas el la koro, kaj profanas la homon.
19 �ar el la koro eliras malvirtaj pensoj, mortigoj, adultoj, mal�asta�oj, �teloj, falsatestoj, blasfemoj:
20 jen tio, kio profanas la homon, sed man�i kun manoj nelavitaj ne profanas la homon.

21 Kaj elirinte de tie, Jesuo foriris en la regionojn apud Tiro kaj Cidon.
22 Kaj jen virino Kanaana, veninte el tiuj limlandoj, kriis, dirante: Ho Sinjoro, filo de David, kompatu min; mia filino estas terure turmentata de demono.
23 Sed li ne respondis al �i e� unu vorton. Kaj alveninte, liaj dis�iploj petis lin, dirante: Forsendu �in, �ar �i krias post ni.
24 Kaj li responde diris: Mi ne estas sendita, krom al la perditaj �afoj el la domo de Izrael.
25 Sed �i venis kaj adorklini�is al li, dirante: Sinjoro, helpu min.
26 Sed li responde diris: Ne decas preni la panon de la infanoj kaj �eti �in al la hundetoj.
27 Sed �i diris: Jes, Sinjoro; �ar e� la hundetoj man�as el la panpecetoj, kiuj falas de la tablo de iliaj sinjoroj.
28 Tiam responde Jesuo diris al �i: Ho virino, granda estas via fido; estu al vi, kiel vi volas. Kaj �ia filino estis sanigita de post tiu horo.

29 Kaj transirinte de tie, Jesuo venis apud la maron de Galileo; kaj suprenirinte sur la monton, li sidi�is tie.
30 Kaj alvenis al li grandaj homamasoj, havante kun si homojn lamajn, blindajn, mutajn, kriplajn, kun multaj aliaj, kaj metis ilin apud liajn piedojn; kaj li sanigis ilin;
31 tiel ke la homamaso miris, vidante mutulojn parolantaj, kriplulojn sanaj, kaj lamulojn piedirantaj, kaj blindulojn vidantaj; kaj ili gloris la Dion de Izrael.

32 Kaj Jesuo, alvokinte al si siajn dis�iplojn, diris: Mi kortu�i�as pro la homamaso, �ar jam tri tagojn ili restas �e mi, kaj nenion havas man�i; kaj mi ne volas forsendi ilin fastantaj, por ke ili ne laci�u sur la vojo.
33 Kaj la dis�iploj diris al li: De kie ni povas ricevi en la dezerto tiom da panoj, por satigi tiom da homoj?
34 Kaj Jesuo diris al ili: Kiom da panoj vi havas? Kaj ili diris: Sep, kaj kelkajn malgrandajn fi�ojn.
35 Kaj li ordonis al la homamaso sidi�i sur la tero;
36 kaj li prenis la sep panojn kaj la fi�ojn; kaj doninte dankon, li dispecigis ilin, kaj donis al la dis�iploj, kaj la dis�iploj al la homamasoj.
37 Kaj �iuj man�is kaj sati�is; kaj oni kolektis da postrestintaj fragmentoj sep korbegojn plenajn.
38 Kaj la man�antoj estis kvar mil viroj, krom virinoj kaj infanoj.
39 Kaj forsendinte la homamasojn, li eniris en la �ipeton, kaj venis en la regionojn de Magadan.

1 Kaj alvenis la Fariseoj kaj la Sadukeoj, kaj por provi lin postulis, ke li montru al ili signon el la �ielo.
2 Kaj responde li diris al ili: Kiam vesperi�as, vi diras: Estos bona vetero, �ar la �ielo ru�i�as;
3 kaj frumatene: Estos hodia� malbona vetero, �ar la �ielo ru�i�as kolere. La viza�on de la �ielo vi povas ju�i, sed la signojn de la tempo vi ne povas.
4 Generacio malbona kaj adultema ser�as signon; kaj signo ne estos donita al �i, krom la signo de Jona. Kaj lasinte ilin, li foriris.

5 Kaj la dis�iploj, transirinte al la alia bordo, forgesis preni panojn.
6 Sed Jesuo diris al ili: Zorgu, kaj gardu vin kontra� la fermenta�o de la Fariseoj kaj Sadukeoj.
7 Kaj ili diskutis inter si, dirante: �ar ni ne prenis panojn.
8 Sed Jesuo, eksciante tion, diris: Kial vi diskutas inter vi, ho malgrandfiduloj, pro tio, ke vi ne prenis panojn?
9 �u vi ankora� ne konscias, nek memoras la kvin panojn de la kvin mil, kaj kiom da korboj vi kolektis?
10 Nek la sep panojn de la kvar mil, kaj kiom da korbegoj vi kolektis?
11 Kial vi ne komprenas, ke ne pri panoj mi diris al vi: Gardu vin kontra� la fermenta�o de la Fariseoj kaj Sadukeoj?
12 Tiam ili ekkomprenis, ke li admonis ilin sin gardi ne kontra� la fermenta�o de panoj, sed kontra� la instruado de la Fariseoj kaj Sadukeoj.

13 Kaj Jesuo, veninte en la regionojn de Cezarea Filipi, demandis siajn dis�iplojn, dirante: Kiu, diras la homoj, ke mi, la Filo de homo, estas?
14 Kaj ili diris: La� iuj: Johano, la Baptisto; la� aliaj: Elija; kaj la� aliaj: Jeremia, a� unu el la profetoj.
15 Li diris al ili: Sed vi, kiu vi diras, ke mi estas?
16 Kaj responde Simon Petro diris: Vi estas la Kristo, la Filo de la vivanta Dio.
17 Kaj Jesuo responde diris al li: Feli�a vi estas, Simon Bar-Jona; �ar ne karno kaj sango tion malka�is al vi, sed mia Patro, kiu estas en la �ielo.
18 Kaj mi diras al vi, ke vi estas Petro, kaj sur �i tiu roko mi konstruos mian eklezion; kaj pordegoj de Hades ne superfortos �in.
19 Mi donos al vi la �losilojn de la regno de la �ielo; kaj kion ajn vi ligos sur la tero, tio estos ligita en la �ielo; kaj kion ajn vi malligos sur la tero, tio estos malligita en la �ielo.
20 Tiam li admonis la dis�iplojn, ke ili diru al neniu, ke li estas la Kristo.

21 De post tiu tempo Jesuo komencis montri al siaj dis�iploj, ke li devas iri al Jerusalem, kaj multe suferi �e la plia�uloj kaj �efpastroj kaj skribistoj, kaj esti mortigita, kaj la trian tagon relevi�i.
22 Kaj Petro prenis lin, kaj komencis admoni lin, dirante: Kompaton al vi, Sinjoro! tio ne estu al vi!
23 Sed turninte sin, li diris al Petro: Iru malanta� min, Satano; vi estas faligilo por mi, �ar vi havas pensojn ne la� Dio, sed la� homoj.
24 Tiam Jesuo diris al siaj dis�iploj: Se iu volas veni post mi, li abnegaciu sin, kaj levu sian krucon, kaj sekvu min;
25 �ar kiu volos savi sian animon, tiu �in perdos; kaj kiu perdos sian animon pro mi, tiu �in trovos.
26 �ar kiel profitus homo, se li gajnus la tutan mondon kaj perdus sian animon? A� kion homo donu inter�an�e por sia animo?
27 �ar la Filo de homo venos en la gloro de sia Patro kun siaj an�eloj, kaj tiam li redonos al �iu la� liaj faroj.
28 Vere mi diras al vi: Inter la �i tie starantaj estas iuj, kiuj neniel gustumos morton, anta� ol ili vidos la Filon de homo venantan en sia regno.

1 Kaj post ses tagoj Jesuo prenis kun si Petron, kaj Jakobon, kaj Johanon, lian fraton, kaj kondukis ilin sur altan monton aparte;
2 kaj li estis aliformita anta� ili, kaj lia viza�o lumis kiel la suno, kaj liaj vestoj fari�is blankaj kiel la lumo.
3 Kaj jen aperis al ili Moseo kaj Elija, parolantaj kun li.
4 Kaj Petro responde diris al Jesuo: Sinjoro, estas bone por ni esti �i tie. Se vi volas, mi faros �i tie tri la�bojn: unu por vi, kaj unu por Moseo, kaj unu por Elija.
5 Dum li ankora� parolis, jen luma nubo superombris ilin; kaj jen vo�o el la nubo, dirante: �i tiu estas Mia Filo, la amata, en kiu Mi havas plezuron; a�skultu lin.
6 Kaj a�dinte tion, la dis�iploj falis sur sian viza�on, kaj tre timis.
7 Kaj Jesuo alvenis kaj ektu�is ilin, kaj diris: Levi�u, kaj ne timu.
8 Kaj levinte siajn okulojn, ili vidis neniun krom Jesuo sola.

9 Kaj dum ili malsupreniris de la monto, Jesuo ordonis al ili, dirante: Rakontu al neniu la vizion, �is la Filo de homo relevi�os el la mortintoj.
10 Kaj liaj dis�iploj demandis lin, dirante: Kial do diras la skribistoj, ke Elija devas veni anta�e?
11 Kaj li responde diris: Vere Elija venas anta�e, kaj restarigos �ion;
12 sed mi diras al vi, ke Elija jam venis, kaj oni ne konis lin, sed faris al li �ion, kion ili volis. Tiel anka� la Filo de homo estas suferonta sub ili.
13 Tiam la dis�iploj komprenis, ke li parolis al ili pri Johano, la Baptisto.

14 Kaj kiam li venis al la homamaso, venis al li viro, genuante anta� li, kaj dirante:
15 Sinjoro, kompatu mian filon, �ar li frenezas kaj forte suferas; �ar ofte li falas en la fajron kaj ofte en la akvon.
16 Kaj mi venigis lin al viaj dis�iploj, kaj ili ne povis lin sanigi.
17 Kaj Jesuo responde diris: Ho senfida kaj perversa generacio, �is kiam mi estos kun vi? �is kiam mi toleros vin? venigu lin al mi �i tien.
18 Kaj Jesuo severe admonis lin; kaj la demono eliris el li, kaj la knabo resani�is en tiu sama horo.
19 Tiam la dis�iploj, veninte al Jesuo aparte, diris: Pro kio ni ne povis elpeli �in?
20 Kaj li respondis al ili: Pro la malgrandeco de via fido; �ar vere mi diras al vi: Se vi havas fidon, kiel semero de sinapo, vi diros al �i tiu monto: Transloki�u tien de �i tie, kaj �i transloki�os; kaj nenio estos neebla por vi.
21 Sed �i tiu speco ne eliras, krom per pre�ado kaj fastado.

22 Kaj kiam ili kolekti�is en Galileo, Jesuo diris al ili: La Filo de homo estos transdonita en la manojn de homoj;
23 kaj ili mortigos lin, kaj la trian tagon li levi�os. Kaj ili tre mal�ojis.

24 Kaj kiam ili venis en Kapernaumon, venis al Petro la ricevistoj de la du dra�moj, kaj diris: �u via majstro pagas la du dra�mojn?
25 Li respondis: Jes. Kaj kiam li venis en la domon, Jesuo unue parolis al li, dirante: Kiel �ajnas al vi, Simon? de kiuj prenas la re�oj de la tero imposton a� tributon? de siaj filoj a� de la fremduloj?
26 Kaj kiam li diris: De la fremduloj; Jesuo diris: Sekve la filoj estas liberaj.
27 Sed, por ke ni ne ofendu ilin, iru al la maro kaj �etu hoketon, kaj prenu la fi�on unue venintan, kaj malferminte �ian bu�on, vi trovos stateron. Prenu �in, kaj donu al ili por mi kaj vi.

1 En tiu horo la dis�iploj venis al Jesuo, dirante: Kiu do estas la plej granda en la regno de la �ielo?
2 Kaj alvokinte al si infanon, li starigis �in meze de ili,
3 kaj diris: Vere mi diras al vi: Se vi ne turni�os kaj ne fari�os kiel infanoj, vi neniel eniros en la regnon de la �ielo.
4 Kiu do humiligos sin, kiel �i tiu infano, tiu estas la plej granda en la regno de la �ielo.
5 Kaj kiu akceptos unu tian infanon en mia nomo, tiu akceptas min;
6 sed kiu igos fali unu el �i tiuj malgranduloj, kiuj kredas al mi, estus pli bone por tiu, se granda muel�tono estus pendigita �irka� lia kolo, kaj se li estus subakvigita en la profundon de la maro.
7 Ve al la mondo pro faliloj! �ar estas necese, ke venu faliloj, sed ve al tiu homo, per kiu la falilo venas!
8 Kaj se via mano a� via piedo faligas vin, detran�u �in kaj for�etu �in de vi: estas bone por vi eniri en vivon kripla a� lama prefere ol, havante du manojn a� du piedojn, esti en�etita en la eternan fajron.
9 Kaj se via okulo faligas vin, el�iru �in kaj for�etu �in de vi; estas bone por vi eniri en vivon unuokula prefere ol, havante du okulojn, esti en�etita en Gehenan de fajro.
10 Gardu vin, ke vi ne malestimu unu el tiuj malgranduloj; �ar mi diras al vi, ke iliaj an�eloj en la �ielo �iam rigardas la viza�on de mia Patro, kiu estas en la �ielo.
11 �ar la Filo de homo venis, por savi tion, kio estis perdita.
12 Kiel vi pensas? Se viro havas cent �afojn, kaj unu el ili erarvagis, �u li ne lasas la na�dek na�, kaj iras al la montoj, kaj ser�as tiun, kiu erarvagis?
13 Kaj se okazas, ke li trovas �in, vere mi diras al vi, li plimulte �ojas pri �i, ol pri la na�dek na�, kiuj ne erarvagis.
14 Tiel same ne estas la volo de via Patro, kiu estas en la �ielo, ke unu el �i tiuj malgranduloj pereu.

15 Kaj se via frato pekos kontra� vi, iru kaj montru al li la kulpon inter vi kaj li sola. Se li a�skultos vin, vi gajnos vian fraton.
16 Sed se li ne a�skultos, prenu anka� unu a� du kun vi, por ke per la bu�o de du a� tri atestantoj �iu vorto estu konfirmita.
17 Kaj se li rifuzos a�skulti ilin, diru la aferon al la eklezio; kaj se li anka� rifuzos a�skulti la eklezion, li estu por vi kiel fremdulo kaj impostisto.
18 Vere mi diras al vi, ke �io, kion vi ligos sur la tero, estos ligita en la �ielo; kaj �io, kion vi malligos sur la tero, estos malligita en la �ielo.
19 Cetere mi diras al vi, ke se du el vi konsentos sur la tero pri ia pripetota afero, �i estos farita al ili de mia Patro, kiu estas en la �ielo.
20 �ar kie du a� tri kunvenas en mia nomo, tie mi estas meze de ili.

21 Tiam Petro venis kaj diris al li: Sinjoro, kiomfoje povu peki mia frato kontra� mi, kaj mi pardonu lin? �is sep fojoj?
22 Jesuo diris al li: Mi ne diras al vi: �is sep fojoj; sed: �is sepdekoble sep fojoj.
23 Tial la regno de la �ielo similas al re�o, kiu volis fari kalkulon kun siaj servistoj.
24 Kaj kiam li komencis la kunkalkuladon, oni alkondukis al li unu, kiu estis �uldanto por dek mil talantoj.
25 Sed �ar li ne havis, per kio pagi, lia sinjoro ordonis, ke estu venditaj li kaj lia edzino kaj liaj infanoj, kaj �io, kion li posedis, kaj ke estu pago.
26 Tiam la servisto, falinte, klini�is anta� li, dirante: Sinjoro, paciencu pri mi, kaj mi pagos al vi �ion.
27 Kaj la sinjoro de tiu servisto, kortu�ite, liberigis lin kaj pardonis al li la �uldon.
28 Sed elirinte, tiu servisto trovis kunserviston, kiu �uldis al li cent denarojn; kaj li kaptis kaj eksufokis lin, dirante: Pagu tion, kion vi �uldas.
29 Kaj falinte anta� li, la kunservisto petegis lin, dirante: Paciencu pri mi, kaj mi pagos al vi.
30 Sed li ne volis; sed foriris kaj �etis lin en malliberejon, �is li pagos tion, kio estas �uldata.
31 Tiam liaj kunservistoj, vidinte tion, kio okazis, tre �agreni�is; kaj veninte, rakontis al sia sinjoro �ion, kio okazis.
32 Tiam lia sinjoro, alvokinte lin, diris: Vi malbona servisto, mi pardonis al vi tiun tutan �uldon, �ar vi petegis min;
33 �u vi anka� ne devis kompati vian kunserviston, kiel mi kompatis vin?
34 Kaj lia sinjoro koleris, kaj transdonis lin al la turmentistoj, �is li pagos �ion al li �uldatan.
35 Tiel same mia �iela Patro faros al vi, se vi ne pardonas el viaj koroj, �iu al sia frato.

1 Kaj kiam Jesuo finis �i tiujn parolojn, li foriris el Galileo, kaj venis en la limojn de Judujo trans Jordan;
2 kaj grandaj homamasoj lin sekvis, kaj li sanigis ilin tie.

3 Kaj venis al li Fariseoj, provante lin, kaj dirante: �u estas permesate forsendi sian edzinon pro �ia ka�zo?
4 Kaj responde li diris: �u vi ne legis, ke en la komenco la Kreinto faris ilin vira kaj virina,
5 kaj diris: Tial viro forlasos sian patron kaj sian patrinon, kaj ali�os al sia edzino; kaj ili estos unu karno?
6 Sekve ili jam estas ne du, sed unu karno. Kion do Dio kunigis, tion homo ne disigu.
7 Ili diris al li: Kial do Moseo ordonis doni eksedzigan leteron, kaj forsendi �in?
8 Li diris al ili: Moseo, pro la malmoleco de via koro, permesis al vi forsendi viajn edzinojn; sed ne estis tiel de la komenco.
9 Sed mi diras al vi: Kiu forsendos sian edzinon krom pro mal�asteco, kaj edzi�os kun alia, tiu adultas; kaj kiu edzi�as kun la forsenditino, tiu adultas.
10 La dis�iploj diris al li: Se tia estas la rilato de viro al virino, ne estas oportune edzi�i.
11 Sed li diris al ili: Ne �iuj homoj akceptas �i tiun diron, sed nur tiuj, al kiuj tio estas donita.
12 �ar estas e�nukoj, kiuj estas naskitaj tiaj el la patrina ventro; kaj estas e�nukoj, kiuj estis e�nukigitaj de homoj; kaj estas e�nukoj, kiuj e�nukigis sin pro la regno de la �ielo. Kiu povas tion akcepti, tiu akceptu.

13 Tiam oni venigis al li infanojn, por ke li metu la manojn sur ilin kaj pre�u; kaj la dis�iploj admonis ilin.
14 Sed Jesuo diris: Lasu la infanojn, kaj ne malhelpu ilin, veni al mi; �ar el tiaj estas la regno de la �ielo.
15 Kaj metinte la manojn sur ilin, li foriris de tie.

16 Kaj jen unu viro, veninte al li, diris: Majstro, kian bonon mi faru, por ke mi ricevu eternan vivon?
17 Li diris al li: Kial vi min demandas pri bono? Ekzistas Unu, kiu estas bona; sed se vi deziras eniri en la vivon, observu la ordonojn.
18 Li diris al li: Kiujn? Kaj Jesuo diris: Ne mortigu; Ne adultu; Ne �telu; Ne parolu malveran ateston;
19 Respektu vian patron kaj vian patrinon; kaj: Amu vian proksimulon kiel vin mem.
20 La junulo diris al li: �ion tion mi observis; kio ankora� mankas al mi?
21 Jesuo diris al li: Se vi deziras esti perfekta, iru, vendu viajn poseda�ojn, kaj donu al malri�uloj, kaj vi havos trezoron en la �ielo; kaj venu, sekvu min.
22 Sed a�dinte tiun diron, la junulo foriris mal�oja, �ar li havis multajn poseda�ojn.

23 Kaj Jesuo diris al siaj dis�iploj: Vere mi diras al vi: Malfacile ri�ulo eniros en la regnon de la �ielo.
24 Kaj cetere mi diras al vi: Estas pli facile por kamelo iri tra trueton de kudrilo, ol por ri�ulo eniri en la regnon de Dio.
25 Kiam la dis�iploj tion a�dis, ili forte miregis, dirante: Kiu do povas esti savita?
26 Kaj Jesuo, rigardante ilin, diris al ili: �e homoj tio estas neebla, sed �e Dio �io estas ebla.
27 Tiam Petro responde diris al li: Jen ni �ion forlasis, kaj vin sekvis; kion do ni havos?
28 Jesuo diris al ili: Vere mi diras al vi, ke vi, kiuj min sekvis, en la renaskado, kiam la Filo de homo sidos sur la trono de sia gloro, vi anka� sidos sur dek du tronoj, ju�ante la dek du tribojn de Izrael.
29 Kaj �iu, kiu forlasis domojn a� fratojn a� fratinojn a� patron a� patrinon a� infanojn a� kampojn pro mia nomo, ricevos multoble kaj heredos eternan vivon.
30 Sed multaj unuaj estos lastaj, kaj lastaj estos unuaj.

1 �ar la regno de la �ielo similas al domomastro, kiu eliris frumatene, por dungi laboristojn por sia vinber�ardeno.
2 Kaj kontraktinte kun la laboristoj po unu denaro por la tago, li ilin sendis en sian vinberejon.
3 Kaj elirinte �irka� la tria horo, li vidis aliajn starantajn senokupe sur la placo;
4 kaj li diris al ili: Vi anka� iru en la vinberejon, kaj kiom estas justa, tiom mi donos al vi. Kaj ili iris.
5 Denove elirinte �irka� la sesa horo kaj la na�a, li agis simile.
6 Kaj elirinte �irka� la dek-unua horo, li trovis aliajn starantajn; kaj li diris al ili: Kial vi staras �i tie senokupe la tutan tagon?
7 Ili diris al li: �ar neniu nin dungis. Li diris al ili: Vi anka� iru en la vinberejon.
8 Kaj kiam vesperi�is, la sinjoro de la vinberejo diris al sia administranto: Alvoku la laboristojn, kaj donu al ili la salajron, komencante de la lastaj �is la unuaj.
9 Kaj venis tiuj, kiuj estis dungitaj �irka� la dek-unua horo, kaj ili ricevis po unu denaro.
10 Kaj kiam la unuaj venis, ili supozis, ke ili ricevos pli; kaj ili anka� ricevis po unu denaro.
11 Kaj tion ricevinte, ili murmuris kontra� la domomastro,
12 dirante: Tiuj lastaj laboris nur unu horon, kaj vi faris ilin egalaj kun ni, kiuj elportis la �ar�on de la tago kaj la varmegon.
13 Sed li responde diris al unu el ili: Amiko, mi ne faras al vi maljusta�on; �u vi ne kontraktis kun mi por unu denaro?
14 Prenu do la vian kaj foriru; mi volas doni al �i tiu lasta tiel same, kiel al vi.
15 �u ne estas permesate al mi, fari kun la mia tion, kion mi volas? a� �u via okulo estas malbona tial, ke mi estas bona?
16 Tiel la lastaj estos unuaj, kaj la unuaj estos lastaj.

17 Kaj suprenirante al Jerusalem, Jesuo prenis la dek du dis�iplojn aparte, kaj sur la vojo li diris al ili:
18 Jen ni supreniras al Jerusalem; kaj la Filo de homo estos transdonita al la �efpastroj kaj skribistoj; kaj ili kondamnos lin al morto,
19 kaj transdonos lin al la nacianoj, por moki kaj skur�i kaj krucumi; kaj la trian tagon li relevi�os.

20 Tiam venis al li la patrino de la filoj de Zebedeo, kun siaj filoj, adorklini�ante kaj farante al li peton.
21 Li diris al �i: Kion vi volas? �i diris al li: Ordonu, ke �i tiuj miaj du filoj povu sidi, unu dekstre de vi kaj la dua maldekstre, en via regno.
22 Sed Jesuo responde diris: Vi ne scias, kion vi petas. �u vi povas trinki la kalikon, kiun mi trinkos? Ili diris al li: Ni povas.
23 Li diris al ili: Mian kalikon vi ja trinkos; sed sidi dekstre de mi kaj maldekstre, tion doni ne apartenas al mi, sed �i estas por tiuj, por kiuj �i estas preparita de mia Patro.
24 Kaj a�dinte, la dek indignis kontra� la du fratoj.
25 Sed Jesuo, alvokinte ilin al si, diris: Vi scias, ke la regantoj de la nacioj kondutas kiel sinjoroj super ili, kaj iliaj granduloj ekzercas a�toritaton super ili.
26 Ne tiel estos inter vi; sed kiu volas esti granda inter vi, tiu estu via servanto;
27 kaj kiu volas esti la unua inter vi, tiu estu via servisto;
28 same kiel la Filo de homo venis, ne por esti servata, sed por servi, kaj por doni sian vivon kiel ela�eton por multaj.

29 Kaj kiam ili eliris el Jeri�o, granda homamaso lin sekvis.
30 Kaj jen du blinduloj, sidantaj apud la vojo, a�dinte, ke Jesuo preterpasas, ekkriis, dirante: Sinjoro, kompatu nin, ho filo de David.
31 Kaj la homamaso admonis ilin, ke ili silentu, sed ili plimulte kriis, dirante: Sinjoro, kompatu nin, ho filo de David.
32 Kaj Jesuo, haltinte, alvokis ilin, kaj diris: Kion vi volas, ke mi faru al vi?
33 Ili diris al li: Sinjoro, ke niaj okuloj estu malfermitaj.
34 Kaj Jesuo, kortu�ite, tu�is iliajn okulojn; kaj tuj ili ricevis vidpovon, kaj sekvis lin.

1 Kaj kiam ili alproksimi�is al Jerusalem, kaj venis al Betfage, al la monto Olivarba, tiam Jesuo sendis du dis�iplojn,
2 dirante al ili: Iru en la vila�on, kiu estas kontra� vi, kaj vi tuj trovos azeninon ligitan, kaj azenidon kun �i. Ilin malligu kaj alkonduku al mi.
3 Kaj se iu diros ion al vi, respondu: La Sinjoro bezonas ilin; kaj tuj li sendos ilin.
4 Kaj �i tio okazis, por ke plenumi�u tio, kio estis dirita per la profeto, nome:

5 Diru al la filino de Cion: Jen via Re�o iras al vi, Humila kaj rajdanta sur azeno, Kaj azenido, filo de �ar�obesto.

6 Kaj la dis�iploj iris, kaj faris, kiel Jesuo ordonis al ili,
7 kaj alkondukis la azeninon kaj la azenidon, kaj surmetis sur ilin siajn vestojn; kaj li sidis sur tion.
8 Kaj la pli granda parto de la homamaso sternis siajn vestojn sur la vojo; kaj aliaj detran�is bran�ojn de la arboj, kaj dismetis ilin sur la vojon.
9 Kaj la homamaso, kiu iris anta� li, kaj kiu sekvis lin, kriis, dirante: Hosana al la Filo de David! Estu benata tiu, kiu venas en la nomo de la Eternulo; Hosana en la supera alto!
10 Kaj li eniris en Jerusalemon, kaj la tuta urbo malkvieti�is, dirante: Kiu estas �i tiu?
11 Kaj la homamasoj diris: �i tiu estas la profeto, Jesuo el Nazaret en Galileo.

12 Kaj Jesuo eniris en la templon de Dio, kaj elpelis �iujn vendantojn kaj a�etantojn en la templo, kaj renversis la tablojn de la mon�an�istoj, kaj la se�ojn de la vendantoj de kolomboj;
13 kaj li diris al ili: Estas skribite: Mia domo estas nomata domo de pre�o; sed vi faris �in kaverno de rabistoj.
14 Kaj blinduloj kaj lamuloj venis al li en la templo, kaj li sanigis ilin.
15 Sed la �efpastroj kaj skribistoj, vidinte la mirinda�ojn, kiujn li faris, kaj la knabojn kriantajn en la templo, kaj dirantajn: Hosana al la Filo de David, indignis,
16 kaj diris al li: �u vi a�das, kion �i tiuj diras? Kaj Jesuo diris al ili: Jes; �u vi neniam legis: El la bu�o de junaj infanoj kaj su�infanoj Vi perfektigis la�don?
17 Kaj lasinte ilin, li eliris el la urbo al Betania, kaj tie lo�is.

18 Kaj matene, dum li revenis al la urbo, li malsatis.
19 Kaj vidante figarbon apud la vojo, li iris al �i, kaj trovis sur �i nenion krom folioj; kaj li diris al �i: Ne plu estu frukto sur vi por eterne. Kaj tuj la figarbo forvelkis.
20 Kaj kiam la dis�iploj vidis, ili miris, dirante: Kiel rapide la figarbo forvelkis!
21 Kaj Jesuo responde diris al ili: Vere mi diras al vi: Se vi havos fidon kaj ne dubos, vi ne nur faros la aferon de la figarbo, sed e� se vi diros al �i tiu monto: Estu formovita kaj �etita en la maron; tio plenumi�os.
22 Kaj �ion, kion vi petos per pre�ado, kredante, vi ricevos.

23 Kaj kiam li jam venis en la templon, la �efpastroj kaj la plia�uloj de la popolo venis al li, dum li instruis, kaj ili diris: La� kia a�toritato vi faras �i tion? kaj kiu donis al vi tian a�toritaton?
24 Kaj Jesuo responde diris al ili: Mi anka� faros al vi unu demandon; kaj se vi tion diros al mi, mi anka� diros al vi, la� kia a�toritato mi faras �i tion.
25 La baptado de Johano, de kie �i estis? El la �ielo, a� el homoj? Kaj ili diskutis inter si, dirante: Se ni diros: El la �ielo, li diros al ni: Kial do vi ne kredis al li?
26 Sed se ni diros: El homoj, ni timas la popolon, �ar �iuj opinias Johanon profeto.
27 Kaj ili responde diris al Jesuo: Ni ne scias. Li anka� diris al ili: Kaj mi ne diras al vi, la� kia a�toritato mi faras �i tion.
28 Kiel �ajnas al vi? Unu viro havis du filojn; kaj li venis al la unua, kaj diris: Filo, iru hodia� kaj laboru en la vinber�ardeno.
29 Kaj li respondis kaj diris: Mi ne volas; sed poste li pentis kaj iris.
30 Kaj li venis al la dua, kaj diris tion saman. Kaj li responde diris: Mi iros, sinjoro; kaj ne iris.
31 Kiu el la du plenumis la volon de la patro? Ili diris: La unua. Jesuo diris al ili: Vere mi diras al vi, ke la impostistoj kaj mal�astistinoj iras anta� vi en la regnon de Dio.
32 �ar Johano venis al vi en vojo de justeco, kaj vi ne kredis al li; sed la impostistoj kaj mal�astistinoj kredis al li. Kaj vi, kiam vi vidis, e� ne pentis poste, por kredi al li.

33 A�skultu alian parabolon: Estis viro dommastro, kiu plantis vinber�ardenon, kaj �irka�metis plektobarilon, kaj fosis en �i vinpremejon, kaj konstruis turon, kaj luigis �in al kultivistoj, kaj forvoja�is.
34 Kaj kiam alproksimi�is la sezono de fruktoj, li sendis siajn sklavojn al la kultivistoj, por ricevi siajn fruktojn.
35 Kaj la kultivistoj, kaptinte liajn sklavojn, skur�is unu, kaj mortigis alian, kaj �tonbatis alian.
36 Li sendis ankora� aliajn sklavojn, pli multajn ol la unuaj; kaj ili faris al ili tiel same.
37 Sed poste li sendis al ili sian filon, dirante: Ili respektos mian filon.
38 Sed la kultivistoj, vidante la filon, diris inter si: �i tiu estas la heredonto; venu, ni lin mortigu, kaj prenu lian hereda�on.
39 Kaj ili kaptis lin, el�etis lin el la vinberejo, kaj mortigis lin.
40 Kiam do venos la sinjoro de la vinberejo, kion li faros al tiuj kultivistoj?
41 Ili diris al li: Tiujn malbonulojn li mizere pereigos, kaj li luigos la vinberejon al aliaj kultivistoj, kiuj donos al li la fruktojn en iliaj sezonoj.
42 Jesuo diris al ili: �u vi neniam legis en la Skriboj:

�tono, kiun mal�atis la konstruantoj, Fari�is �tono bazangula: De la Eternulo �i tio fari�is, Kaj �i estas miraklo en niaj okuloj?

43 Tial mi diras al vi: La regno de Dio estos prenita for de vi, kaj estos donita al nacio, kiu liveros �iajn fruktojn.
44 Kaj kiu falas sur tiun �tonon, tiu rompi�os; sed sur kiun �i falos, �i tiun polvigos.
45 Kaj la �efpastroj kaj la Fariseoj, a�dinte liajn parabolojn, komprenis, ke li parolas pri ili.
46 Kaj celante kapti lin, ili timis la popolon, �ar oni opiniis lin profeto.

1 Kaj respondante, Jesuo denove parolis al ili parabole, dirante:
2 La regno de la �ielo similas al unu re�o, kiu faris edzi�an feston por sia filo,
3 kaj sendis siajn sklavojn, por voki la invititojn al la edzi�a festo; kaj ili ne volis veni.
4 Poste li sendis aliajn sklavojn, dirante: Diru al la invititoj: Jen mi preparis la man�on; miaj bovoj kaj miaj grasigitaj brutoj estas bu�itaj, kaj �io estas preta; venu al la edzi�a festo.
5 Sed ili malatentis, kaj foriris, unu al sia bieno, alia al sia komercado;
6 kaj la ceteraj, kaptinte liajn sklavojn, perfortis kaj mortigis ilin.
7 Kaj la re�o koleris; kaj sendinte siajn armeojn, li pereigis tiujn mortigintojn kaj bruligis ilian urbon.
8 Tiam li diris al siaj sklavoj: La edzi�a festo estas preta, sed la invititoj ne estis indaj.
9 Iru do al la disirejoj de la vojoj, kaj �iujn, kiujn vi trovos, invitu al la edzi�a festo.
10 Kaj tiuj sklavoj, elirinte sur la vojojn, kunvenigis �iujn, kiujn ili trovis, malbonajn kaj bonajn; kaj la edzi�a festo pleni�is de gastoj.
11 Sed la re�o, enveninte por rigardi la gastojn, tie vidis viron, kiu ne havis sur si edzi�ofestan veston;
12 kaj li diris al li: Amiko, kiel vi envenis �i tien, ne havante edzi�ofestan veston? Kaj li silentadis.
13 Tiam la re�o diris al siaj servantoj: Ligu lin mane kaj piede, kaj el�etu lin en la eksteran mallumon; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.
14 �ar multaj estas vokitaj, sed malmultaj estas elektitaj.

15 Tiam iris la Fariseoj, kaj konsili�is, kiel ili povos impliki lin per interparolado.
16 Kaj ili sendis al li siajn dis�iplojn kun la Herodanoj, por diri: Majstro, ni scias, ke vi estas verama, kaj instruas la� vero la vojon de Dio, kaj ne zorgas pri iu ajn; �ar vi ne favoras la personon de homoj.
17 Diru do al ni, kiel �ajnas al vi? �u konvenas doni tributon al Cezaro, a� ne?
18 Sed Jesuo, sciante ilian ruzecon, diris: Kial vi min provas, hipokrituloj?
19 Montru al mi la tributan moneron. Kaj ili alportis al li denaron.
20 Kaj li diris al ili: Kies estas �i tiu bildo kaj la surskriba�o?
21 Ili diris al li: De Cezaro. Tiam li diris al ili: Redonu do al Cezaro la propra�on de Cezaro, kaj al Dio la propra�on de Dio.
22 Kaj a�dinte, ili miris, kaj lin lasis kaj foriris.

23 En tiu sama tago alvenis al li Sadukeoj, kiuj diras, ke ne estas relevi�o; kaj ili demandis lin, dirante:
24 Majstro, Moseo diris: Se iu mortas, ne havante infanojn, lia frato edzi�u kun lia edzino kaj naskigu idaron al sia frato.
25 Estis �e ni sep fratoj; kaj la unua edzi�is kaj mortis, kaj ne havante idaron, lasis sian edzinon al sia frato;
26 tiel same anka� la dua, kaj la tria, �is la sepa.
27 Kaj post �iuj la virino mortis.
28 En la relevi�o do, por kiu el la sep �i estos edzino? �ar �iuj �in havis.
29 Sed Jesuo responde diris: Vi eraras, ne sciante la Skribojn, nek la potencon de Dio.
30 �ar en la relevi�o oni nek edzi�as nek edzini�as, sed estas kiel an�eloj en la �ielo.
31 Sed pri la relevi�o el la mortintoj, �u vi ne legis tion, kio estis dirita al vi de Dio, nome:
32 Mi estas la Dio de Abraham kaj la Dio de Isaak kaj la Dio de Jakob? Dio estas Dio ne de la mortintoj, sed de la vivantoj.
33 Kaj kiam la homamaso tion a�dis, ili miregis pro lia instruado.

34 Sed la Fariseoj, a�dinte, ke li silentigis la Sadukeojn, kune kolekti�is.
35 Kaj unu el ili, le�isto, demandis lin, provante lin:
36 Majstro, kiu estas la granda ordono en la le�o?
37 Kaj li diris al li: Amu la Eternulon, vian Dion, per via tuta koro kaj per via tuta animo kaj per via tuta menso.
38 �i tiu estas la granda kaj la unua ordono.
39 Kaj dua estas simila al �i: Amu vian proksimulon kiel vin mem.
40 De �i tiuj du ordonoj dependas la tuta le�o kaj la profetoj.

41 Kaj kiam la Fariseoj jam kunvenis, Jesuo ilin demandis,
42 dirante: Kion vi pensas pri la Kristo? kies filo li estas? Ili diris al li: De David.
43 Li diris al ili: Kial do David, en la Spirito, lin nomas Sinjoro, dirante:

44 La Eternulo diris al mia Sinjoro: Sidu dekstre de Mi, �is Mi faros viajn malamikojn benketo por viaj piedoj?

45 Se do David nomas lin Sinjoro, kiel li estas lia filo?
46 Kaj neniu povis respondi unu vorton al li, nek iu post tiu tago plu kura�is fari al li demandon.

1 Tiam parolis Jesuo al la homamasoj kaj al siaj dis�iploj, dirante:
2 La skribistoj kaj la Fariseoj sidas sur la se�o de Moseo:
3 �ion do, kion ili ordonas al vi, faru kaj observu; sed ne agu la� iliaj faroj, �ar ili ordonas, sed ne faras.
4 Ili ligas pezajn �ar�ojn malfacile porteblajn, kaj metas ilin sur la �ultrojn de homoj; sed ili mem ne volas movi ilin per sia fingro.
5 Sed �iujn siajn agojn ili faras, por esti rigardataj de homoj; �ar ili lar�igas siajn filakteriojn kaj grandigas la fran�ojn de siaj vestoj,
6 kaj amas la �eflokojn �e festenoj, kaj la �efse�ojn en la sinagogoj,
7 kaj salutojn sur la placoj, kaj esti nomataj de homoj Rabeno.
8 Sed vi ne estu nomataj Rabeno; �ar unu estas via instruanto, kaj vi �iuj estas fratoj.
9 Kaj nomu neniun sur la tero via patro; �ar Unu, kiu estas en la �ielo, estas via Patro.
10 Kaj ne estu nomataj edukantoj; �ar unu, la Kristo, estas via edukanto.
11 Sed la pli granda el vi estos via servanto.
12 Kaj kiu sin plialtigos, tiu estos humiligita; kaj kiu sin humiligos, tiu estos plialtigita.

13 Sed ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! �ar vi �losas la regnon de la �ielo kontra� la homoj; �ar vi mem ne eniras, nek lasas al la enirantoj eniri.
14 Ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! �ar vi forman�as domojn de vidvinoj, kaj por preteksto vi longe pre�as; tial vi ricevos pli severan kondamnon.

15 Ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! �ar vi �irka�iras maron kaj teron, por varbi unu prozeliton; kaj kiam li tia fari�is, vi lin faras filo de Gehena, duoble kiom vi mem.

16 Ve al vi, blindaj gvidantoj! kiuj diras: Se iu �uras per la sanktejo, tio estas nenio; sed kiu �uras per la oro de la sanktejo, tiu estas �uldanto.
17 Vi malsa�aj kaj blindaj! �ar kio estas pli granda, la oro, a� la sanktejo, kiu sanktigas la oron?
18 Kaj: Se iu �uras per la altaro, tio estas nenio; sed kiu �uras per la ofero, ku�anta sur �i, tiu estas �uldanto.
19 Vi blinduloj! �ar kio estas pli granda, la ofero, a� la altaro, kiu sanktigas la oferon?
20 Tiu do, kiu �uras per la altaro, �uras per �i, kaj per �io, ku�anta sur �i.
21 Kaj tiu, kiu �uras per la sanktejo, �uras per �i, kaj per Tiu, kiu lo�as en �i.
22 Kaj tiu, kiu �uras per la �ielo, �uras per la trono de Dio, kaj per Tiu, kiu sidas sur �i.

23 Ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! �ar vi pagas dekona�ojn de mento kaj de anizo kaj de kumino, kaj forlasis la pli gravajn aferojn de la le�o: ju�on kaj kompaton kaj fidon. Sed �i tiujn vi devus fari, kaj la aliajn ne preterlasi.
24 Vi blindaj gvidantoj! kiuj elkribras la kulon kaj glutas la kamelon.

25 Ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! �ar vi purigas la eksteron de la kaliko kaj de la plado; sed interne ili estas plenaj de rabado kaj malmodereco.
26 Vi blinda Fariseo! purigu unue la internon de la kaliko kaj de la plado, por ke ilia ekstero anka� fari�u pura.

27 Ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! �ar vi similas al tomboj blankigitaj, kiuj ekstere �ajnas belaj, sed interne estas plenaj de ostoj de mortintoj kaj de �ia malpureco.
28 Tiel anka� vi ekstere �ajnas justaj anta� homoj, sed interne vi estas plenaj de hipokriteco kaj maljusteco.

29 Ve al vi, skribistoj kaj Fariseoj, hipokrituloj! �ar vi konstruas la tombojn de la profetoj kaj ornamas la monumentojn de la justuloj, kaj diras:
30 Se ni vivus en la tagoj de niaj patroj, ni ne partoprenus kun ili en la sango de la profetoj.
31 Tial vi atestas pri vi mem, ke vi estas filoj de tiuj, kiuj mortigis la profetojn.
32 Vi do plenigu la mezuron de viaj patroj.
33 Serpentoj, vipuridoj! kiel vi povos eviti la ju�on de Gehena?
34 Jen do mi sendas al vi profetojn kaj sa�ulojn kaj skribistojn; iujn el ili vi mortigos kaj krucumos, kaj aliajn el ili vi skur�os en viaj sinagogoj kaj persekutos de urbo al urbo;
35 por ke venu sur vin la tuta justa sango elver�ita sur la teron, de la sango de la justulo Habel �is la sango de Ze�arja, filo de Bere�ja, kiun vi mortigis inter la sanktejo kaj la altaro.
36 Vere mi diras al vi: �io tio venos sur �i tiun generacion.

37 Ho Jerusalem, Jerusalem, kiu mortigas la profetojn, kaj pri�etas per �tonoj tiujn, kiuj estas senditaj al �i! kiom ofte mi volis kolekti viajn infanojn, kiel kokino kolektas sian idaron sub la flugilojn, kaj vi ne volis.
38 Jen via domo estas lasita al vi dezerta.
39 �ar mi diras al vi: De nun vi ne vidos min, �is vi diros: Estu benata tiu, kiu venas en la nomo de la Eternulo.

1 Kaj Jesuo, elirinte, ekforiris de la templo; kaj liaj dis�iploj venis al li, por montri al li la konstrua�ojn de la templo.
2 Sed li responde diris al ili: �u vi ne vidas �ion tion? vere mi diras al vi: Ne estos lasita �i tie �tono sur �tono, kiu ne estos de�etita.

3 Kaj dum ili sidis sur la monto Olivarba, la dis�iploj venis aparte al li, dirante: Diru al ni, kiam tio estos? Kaj kio estas la signo de via alesto kaj de la maturi�o de la monda�o?
4 Kaj Jesuo, respondante, diris al ili: Gardu vin, ke neniu vin forlogu.
5 �ar multaj venos en mia nomo, dirante: Mi estas la Kristo; kaj ili forlogos multajn.
6 Kaj vi a�dos pri militoj kaj famoj de militoj. Zorgu, ke vi ne maltrankvili�u; �ar tio devas okazi; sed ankora� ne estas la fino.
7 �ar levi�os nacio kontra� nacion, kaj regno kontra� regnon; kaj estos malsatoj kaj tertremoj en diversaj lokoj.
8 Sed �io tio estas komenco de suferoj.
9 Tiam oni transdonos vin al afliktado, kaj mortigos vin; kaj vi estos malamataj de �iuj nacioj pro mia nomo.
10 Tiam multaj ofendi�os, kaj perfidos unu la alian, kaj malamos unu la alian.
11 Kaj multaj falsaj profetoj levi�os, kaj forlogos multajn.
12 Kaj pro la multobligo de maljusteco, la amo de la plimulto malvarmi�os.
13 Sed kiu persistos �is la fino, tiu estos savita.
14 Kaj �i tiu evangelio de la regno estos predikita tra la tuta mondo, kiel atesto al �iuj nacioj; kaj tiam venos la fino.

15 Kiam do vi vidos la abomeninda�on de dezerteco, pri kiu estas dirite de la profeto Daniel, starantan sur la sankta loko (la leganto komprenu),
16 tiam tiuj, kiuj estas en Judujo, forkuru al la montoj;
17 kiu estas sur la tegmento, tiu ne malsupreniru, por preni ion el sia domo;
18 kaj kiu estas sur la kampo, tiu ne revenu, por preni sian mantelon.
19 Sed ve al la gravedulinoj kaj al la su�igantinoj en tiuj tagoj!
20 Kaj pre�u, ke via forkurado ne estu en vintro nek en sabato;
21 �ar tiam estos granda aflikto tia, kia ne estis de la komenco de la mondo �is nun, nek iam estos.
22 Kaj se tiuj tagoj ne estus mallongigitaj, neniu karno estus savita; sed pro la elektitoj tiuj tagoj estos mallongigitaj.
23 Tiam se iu diros al vi: Jen �i tie la Kristo, a�: Tie; ne kredu;
24 �ar levi�os falsaj kristoj kaj falsaj profetoj kaj faros grandajn signojn kaj miraklojn, tiel ke ili forlogus, se eble, e� la elektitojn.
25 Jen mi anta�diris al vi.
26 Se oni do diros al vi: Jen li estas en la dezerto; ne eliru; a�: Jen li estas en sekretaj �ambroj; ne kredu.
27 �ar kiel la fulmo venas el la oriento kaj montri�as �is la okcidento, tiel anka� estos la alesto de la Filo de homo.
28 Kie ajn estos la kadavro, tien kolekti�os la agloj.

29 Sed tuj post la aflikto de tiuj tagoj la suno mallumi�os, kaj la luno ne donos sian lumon, kaj la steloj falos el la �ielo, kaj la potencoj de la �ielo �anceli�os;
30 kaj tiam aperos sur la �ielo la signo de la Filo de homo, kaj tiam ploros �iuj gentoj de la tero, kaj oni vidos la Filon de homo, venantan en la nuboj de la �ielo kun potenco kaj granda gloro.
31 Kaj li elsendos siajn an�elojn kun granda sono de trumpeto, kaj ili kolektos liajn elektitojn el la kvar ventoj, el limo �is limo de la �ielo.

32 De la figarbo lernu �ian parabolon: kiam �ia bran�o jam moli�is kaj aperigas foliojn, tiam vi scias, ke la somero estas proksima;
33 tiel same vi, kiam vi vidos �ion tion, tiam sciu, ke li estas proksima, �e la pordoj.
34 Vere mi diras al vi: �i tiu generacio ne forpasos, �is �io tio plenumi�os.
35 La �ielo kaj la tero forpasos, sed miaj vortoj ne forpasos.
36 Sed pri tiu tago kaj la horo scias neniu, e� ne la an�eloj de la �ielo, nek la Filo, sed la Patro sola.
37 Sed kiel la tagoj de Noa, tiel estos la alesto de la Filo de homo.
38 �ar kiel dum la tagoj, kiuj estis anta� la diluvo, oni man�is kaj trinkis, edzi�is kaj edzini�is, �is la tago, kiam Noa eniris en la arkeon,
39 kaj oni ne eksciis, �is la diluvo venis kaj forprenis �iujn; tiel estos la alesto de la Filo de homo.
40 Tiam du viroj estos sur kampo: unu estos prenita, kaj la alia lasita;
41 du virinoj estos muelantaj apud muelilo: unu estos prenita, kaj la alia lasita.
42 Tial viglu; �ar vi ne scias, en kiu tago via Sinjoro venos.
43 Sed sciu tion, ke se la dommastro scius, en kiu gardoparto venos la �telisto, li viglus kaj ne lasus sian domon trafosi�i.
44 Tial vi anka� estu pretaj; �ar en horo, kiam vi ne atendas, la Filo de homo venas.
45 Kiu do estas la fidela kaj prudenta servisto, kiun la sinjoro starigis super siajn domanojn, por doni al ili nutra�on �ustatempe?
46 Feli�a estas tiu servisto, kiun lia sinjoro, veninte, trovos tiel faranta.
47 Vere mi diras al vi, ke super sian tutan havon li starigos lin.
48 Sed se tiu malbona servisto diros en sia koro: Mia sinjoro malfruas;
49 kaj komencos bati siajn kunservistojn, kaj man�i kaj trinki kun la drinkuloj,
50 la sinjoro de tiu servisto venos en tago, kiam li ne atendas, kaj en horo, kiam li ne scias,
51 kaj distran�os lin, kaj difinos lian parton kun la hipokrituloj; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.

1 Tiam la regno de la �ielo estos komparata al dek virgulinoj, kiuj prenis siajn lampojn kaj eliris renkonte al la fian�o.
2 Kaj kvin el ili estis malprudentaj, kaj kvin estis prudentaj.
3 La malprudentaj, prenante la lampojn, ne prenis oleon kun si;
4 sed la prudentaj prenis oleon en la vazoj kun siaj lampoj.
5 Kaj kiam la fian�o malfruis, ili �iuj malviglis kaj dormis.
6 Sed je la noktomezo estis ekkrio: Jen la fian�o! eliru al li renkonte.
7 Tiam �iuj tiuj virgulinoj levi�is, kaj ordigis siajn lampojn.
8 Kaj la malprudentaj diris al la prudentaj: Donu al ni el via oleo, �ar niaj lampoj estingi�as.
9 Sed la prudentaj respondis, dirante: Eble ne estos sufi�e por ni kaj vi; iru prefere al la vendistoj, kaj a�etu por vi mem.
10 Kaj dum ili iris, por a�eti, alvenis la fian�o; kaj tiuj, kiuj estis pretaj, eniris kun li al la edzi�a festo, kaj la pordo estis fermita.
11 Poste venis anka� la ceteraj virgulinoj, dirante: Sinjoro, sinjoro, malfermu al ni.
12 Sed li responde diris: Vere mi diras al vi: Mi vin ne konas.
13 Tial viglu, �ar vi ne scias la tagon nek la horon.

14 �ar tiel estas, kvaza� viro, forvoja�onte, alvokis siajn servistojn, kaj komisiis al ili siajn poseda�ojn.
15 Kaj al unu li donis kvin talantojn, al alia du, al alia unu; al �iu la� lia kapableco; kaj li tuj forvoja�is.
16 Kaj tiu, kiu ricevis la kvin talantojn, iris kaj negocadis per ili, kaj gajnis pluajn kvin talantojn.
17 Tiel same anka� tiu, kiu ricevis la du, gajnis pluajn du.
18 Sed tiu, kiu ricevis la unu, foriris kaj fosis en la tero, kaj ka�is la monon de sia sinjoro.
19 Kaj post longa tempo la sinjoro de tiuj servistoj venis, kaj faris kun ili kalkulon.
20 Kaj tiu, kiu ricevis la kvin talantojn, venis kaj alportis pluajn kvin talantojn, dirante: Sinjoro, vi komisiis al mi kvin talantojn; jen mi gajnis pluajn kvin talantojn.
21 Lia sinjoro diris al li: Bone, vi bona kaj fidela servisto; vi estis fidela pri malmultaj aferoj, mi starigos vin super multaj; envenu en la �ojon de via sinjoro.
22 Kaj venis anka� tiu, kiu ricevis la du talantojn, kaj diris: Sinjoro, vi komisiis al mi du talantojn; jen mi gajnis pluajn du talantojn.
23 Lia sinjoro diris al li: Bone, vi bona kaj fidela servisto; vi estis fidela pri malmultaj aferoj, mi starigos vin super multaj; envenu en la �ojon de via sinjoro.
24 Kaj venis anka� tiu, kiu ricevis la unu talanton, kaj diris: Sinjoro, mi sciis, ke vi estas severa homo, rikoltanta, kie vi ne semis, kaj kolektanta, kie vi ne dis�utis;
25 kaj mi timis, kaj foriris, kaj ka�is vian talanton en la tero; jen vi havas vian propra�on.
26 Sed lia sinjoro responde diris al li: Vi malbona kaj mallaborema servisto, vi sciis, ke mi rikoltas, kie mi ne semis, kaj kolektas, kie mi ne dis�utis;
27 pro tio vi devus doni mian monon al la bankistoj, kaj veninte, mi ricevus mian propra�on kun procento.
28 Forprenu de li do la talanton, kaj donu �in al tiu, kiu havas la dek talantojn.
29 �ar al �iu, kiu havas, estos donite, kaj li havos abundegon; sed for de tiu, kiu ne havas, e� tio, kion li havas, estos prenita.
30 Kaj el�etu la senutilan serviston en la eksteran mallumon; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.

31 Sed kiam la Filo de homo venos en sia gloro, kaj �iuj an�eloj kun li, tiam li sidos sur la trono de sia gloro;
32 kaj anta� li kolekti�os �iuj nacioj, kaj li apartigos ilin unu de alia, kiel pa�tisto apartigas la �afojn for de la kaproj;
33 kaj li starigos la �afojn dekstre de li, kaj la kaprojn maldekstre.
34 Tiam diros la Re�o al tiuj, kiuj staras dekstre de li: Venu, vi benataj de mia Patro, heredu la regnon preparitan por vi de post la komenco de la mondo;
35 �ar mi malsatis, kaj vi donis al mi man�i; mi soifis, kaj vi donis al mi trinki; mi estis fremda, kaj vi gastigis min;
36 nuda, kaj vi vestis min; mi malsanis, kaj vi vizitis min; mi estis en malliberejo, kaj vi venis al mi.
37 Tiam respondos al li la justuloj, dirante: Sinjoro, kiam ni vin vidis malsata, kaj vin satigis? a� soifanta, kaj trinkigis vin?
38 Kaj kiam ni vidis vin fremda kaj gastigis vin? a� nuda, kaj vin vestis?
39 Kaj kiam ni vidis vin malsana a� en malliberejo, kaj venis al vi?
40 Kaj la Re�o respondos kaj diros al ili: Vere mi diras al vi: Kiom vi faris al unu el �i tiuj miaj fratoj la plej malgrandaj, tiom vi faris al mi.
41 Tiam li diros al tiuj, kiuj staras maldekstre: For de mi, vi malbenitaj, en la eternan fajron, kiu estas preparita por la diablo kaj liaj an�eloj;
42 �ar mi malsatis, kaj vi ne donis al mi man�i; mi soifis, kaj vi ne donis al mi trinki;
43 mi estis fremda, kaj vi ne gastigis min; nuda, kaj vi ne vestis min; malsana kaj en malliberejo, kaj vi ne vizitis min.
44 Tiam ili anka� respondos, dirante: Sinjoro, kiam ni vidis vin malsata, a� soifanta, a� fremda, a� nuda, a� malsana, a� en malliberejo, kaj ne servis al vi?
45 Tiam li respondos al ili, dirante: Vere mi diras al vi: Kiom vi ne faris al unu el �i tiuj la plej malgrandaj, tiom vi ne faris al mi.
46 Kaj �i tiuj foriros en eternan punon, sed la justuloj en eternan vivon.

1 Kaj kiam Jesuo finis �iujn tiujn vortojn, li diris al siaj dis�iploj:
2 Vi scias, ke post du tagoj okazos la Pasko, kaj la Filo de homo estos transdonita, por esti krucumita.
3 Tiam kunvenis la �efpastroj kaj la plia�uloj de la popolo, en la korto de la �efpastro, kies nomo estis Kajafas;
4 kaj ili konsili�is, por ke ili povu per ruzo kapti Jesuon, kaj mortigi lin.
5 Sed ili diris: Ne dum la festo, por ke ne levi�u tumulto �e la popolo.

6 Kaj kiam Jesuo estis en Betania, en la domo de Simon, leprulo,
7 venis al li virino, havanta alabastran vazon da multekosta �mira�o, kaj �i ver�is �in sur lian kapon, dum li sidis �e man�o.
8 Sed kiam la dis�iploj tion vidis, ili indignis, dirante:
9 Por kio estas �i tiu mal�paro? �ar �i tiun �mira�on oni povus vendi por granda prezo, kaj doni al malri�uloj.
10 Sed Jesuo, tion sciante, diris al ili: Kial vi �enas la virinon? �i faris bonan faron al mi.
11 �ar la malri�ulojn vi �iam havas kun vi, sed min vi ne �iam havas.
12 �ar ver�ante �i tiun �mira�on sur mian korpon, �i tion faris por mia entombigo.
13 Vere mi diras al vi: Kie ajn estos predikata �i tiu evangelio en la tuta mondo, tio anka�, kion faris �i tiu virino, estos priparolata, por memora�o de �i.

14 Tiam unu el la dek du, nomata Judas Iskariota, iris al la �efpastroj,
15 kaj diris: Kion vi volas doni al mi, se mi lin transdonos al vi? Kaj ili pesis por li tridek ar�entajn monerojn.
16 Kaj de tiam li ser�is okazon, por transdoni lin.

17 Kaj en la unua tago de macoj la dis�iploj venis al Jesuo, dirante: Kie vi volas, ke ni pretigu por vi, por man�i la Paskon?
18 Kaj li diris: Iru en la urbon al trovotulo, kaj diru al li: La Majstro diras: Mia tempo estas proksima; mi faros la Paskon �e vi, kun miaj dis�iploj.
19 Kaj la dis�iploj faris, kiel Jesuo ordonis al ili, kaj ili pretigis la Paskon.
20 Kaj kiam vesperi�is, li sidis �e man�o kun la dek du dis�iploj;
21 kaj dum ili man�is, li diris: Vere mi diras al vi, ke unu el vi perfidos min.
22 Kaj ili tre mal�ojis, kaj �iu komencis diri al li: Sinjoro, �u eble mi?
23 Kaj li respondis kaj diris: Tiu, kiu trempis kun mi la manon en la pladon, perfidos min.
24 La Filo de homo iros, kiel estas skribite pri li; sed ve al tiu viro, de kiu la Filo de homo estos perfidita! se tiu homo ne estus naskita, estus bone por li.
25 Kaj Judas, kiu estis lin perfidonta, responde diris: �u eble mi, Rabeno? Li diris al li: Vi diris.
26 Kaj dum ili man�is, Jesuo prenis panon, kaj beninte, dispecigis �in kaj donis al la dis�iploj, kaj diris: Prenu, man�u; �i tio estas mia korpo.
27 Kaj li prenis kalikon, kaj doninte dankon, donis al ili, dirante: Vi �iuj trinku el �i;
28 �ar �i tio estas mia sango de la interligo, kiu estas elver�ata por multaj, por la pardonado de pekoj.
29 Sed mi diras al vi: De nun mi ne trinkos el �i tiu frukto de la vinberarbo, �is tiu tago, kiam mi trinkos �in novan kun vi en la regno de mia Patro.

30 Kaj kantinte himnon, ili foriris al la monto Olivarba.

31 Tiam diris Jesuo al ili: Vi �iuj ofendi�os pro mi dum �i tiu nokto; �ar estas skribite: Mi frapos la pa�tiston, kaj la �afoj de la grego diskuros.
32 Tamen, post mia relevi�o mi iros anta� vi en Galileon.
33 Sed Petro responde diris al li: E� se �iuj ofendi�os pro vi, mi neniam ofendi�os.
34 Jesuo diris al li: Vere mi diras al vi, ke en �i tiu nokto, anta� ol krios koko, vi trifoje malkonfesos min.
35 Petro diris al li: E� se mi devos morti kun vi, mi neniel vin malkonfesos. Tiel same diris �iuj dis�iploj.

36 Tiam venis Jesuo kun ili al loko nomata Getsemane, kaj diris al siaj dis�iploj: Sidi�u �i tie, dum mi iros tien, por pre�i.
37 Kaj li prenis kun si Petron kaj la du filojn de Zebedeo, kaj komencis mal�oji kaj maltrankvili�i.
38 Tiam li diris al ili: Tre mal�oja estas mia animo, e� �is morto; restu �i tie, kaj viglu kun mi.
39 Kaj irinte iom anta�en, li falis sur sian viza�on, pre�ante, kaj dirante: Ho mia Patro, se povas esti, �i tiu kaliko pasu for de mi; tamen ne kiel mi volas, sed kiel Vi volas.
40 Kaj li venis al la dis�iploj kaj trovis ilin dormantaj, kaj diris al Petro: �u vi do ne havis forton vigli kun mi e� unu horon?
41 Viglu kaj pre�u, por ke vi ne eniru en tenton; la spirito ja estas fervora, sed la karno estas malforta.
42 Denove la duan fojon foririnte, li pre�is, dirante: Ho mia Patro, se �i tio ne povos forpasi, krom se mi trinkos �in, Via volo plenumi�u.
43 Kaj denove reveninte, li trovis ilin dormantaj, �ar iliaj okuloj pezi�is.
44 Kaj li denove lasis ilin kaj foriris, kaj la trian fojon pre�is, denove dirante la samajn vortojn.
45 Tiam li venis al la dis�iploj, kaj diris al ili: Dormu nun kaj ripozu: jen la horo alproksimi�is, kaj la Filo de homo estas perfidata en la manojn de pekuloj.
46 Levi�u, ni iru; jen mia perfidanto alproksimi�as.

47 Kaj dum li ankora� parolis, jen venis Judas, unu el la dek du; kaj kun li granda homamaso kun glavoj kaj bastonoj venis de la �efpastroj kaj plia�uloj de la popolo.
48 Kaj lia perfidanto jam aran�is kun ili signon, dirante: Kiun mi kisos, tiu estas li; kaptu lin.
49 Kaj tuj veninte al Jesuo, li diris: Saluton, Rabeno; kaj kisis lin.
50 Kaj Jesuo diris al li: Amiko, por kio vi venis? Tiam ili venis, kaj metis manojn sur Jesuon kaj arestis lin.
51 Kaj jen unu el tiuj, kiuj estis kun Jesuo, etendis sian manon kaj eltiris sian glavon, kaj frapis la sklavon de la �efpastro, kaj detran�is lian orelon.
52 Tiam diris Jesuo al li: Remetu vian glavon en �ian ingon; �ar �iuj, kiuj glavon prenas, per glavo pereos.
53 �u vi do supozas, ke mi ne povas alvoki mian Patron, kaj Li tuj liveros al mi pli ol dek du legiojn da an�eloj?
54 Sed kiel plenumi�us la Skriboj, ke tiel devas okazi?
55 En tiu horo Jesuo diris al la homamasoj: �u vi elvenis kvaza� kontra� rabiston, kun glavoj kaj bastonoj, por kapti min? �iutage mi sidis en la templo, instruante, kaj vi ne arestis min.
56 Sed �io tio okazis, por ke plenumi�u la Skriboj de la profetoj. Tiam �iuj dis�iploj forlasis lin kaj forkuris.

57 Kaj la arestintoj de Jesuo forkondukis lin al la domo de la �efpastro Kajafas, kie jam kolekti�is la skribistoj kaj plia�uloj.
58 Sed Petro malproksime sekvis lin �is la korto de la �efpastro, kaj eniris, kaj sidis kun la subuloj, por vidi la finon.
59 Kaj la �efpastroj kaj la tuta sinedrio ser�is malveran ateston kontra� Jesuo, por ke ili povu lin mortigi;
60 kaj ne trovis, kvankam multaj malveraj atestantoj venis. Sed poste venis du, kaj diris:
61 �i tiu diris: Mi povas detrui la sanktejon de Dio, kaj rekonstrui �in en la da�ro de tri tagoj.
62 Kaj la �efpastro stari�is, kaj diris al li: �u vi respondas nenion? kion atestas �i tiuj kontra� vi?
63 Sed Jesuo silentadis. Kaj la �efpastro diris al li: Mi �urligas vin per Dio la vivanta, ke vi diru al ni, �u vi estas la Kristo, la Filo de Dio.
64 Jesuo diris al li: Vi diris; tamen mi diras al vi: Poste vi vidos la Filon de homo, sidantan �e la dekstra mano de la Potenco, kaj venantan sur la nuboj de la �ielo.
65 Tiam la �efpastro dis�iris siajn vestojn, dirante: Li blasfemis; por kio ni plu bezonas atestantojn? jen nun vi a�dis la blasfemon:
66 kion vi opinias? Ili respondis kaj diris: Li estas kondamninda al morto.
67 Tiam oni kra�is sur lian viza�on kaj vangofrapis lin, kaj iuj frapis lin per la manplatoj,
68 dirante: Profetu al ni, ho Kristo, kiu vin frapis?

69 Kaj Petro sidis ekstere sur la korto; kaj venis al li unu servantino, dirante: Vi anka� estis kun Jesuo, la Galileano.
70 Sed li malkonfesis anta� ili �iuj, dirante: Mi ne scias, kion vi diras.
71 Kaj post kiam li eliris en la vestiblon, alia vidis lin, kaj diris al la �eestantoj: �i tiu estis anka� kun Jesuo, la Nazaretano.
72 Kaj denove li malkonfesis kun �uro: Mi ne konas tiun homon.
73 Kaj post iom da tempo la apudstarantoj venis, kaj diris al Petro: Vere vi anka� estas el ili, �ar via parolmaniero malka�as vin.
74 Tiam li komencis malbeni kaj �uri: Mi ne konas tiun homon. Kaj tuj koko kriis.
75 Kaj Petro rememoris la vorton, kiun Jesuo parolis: Anta� ol krios koko, vi trifoje malkonfesos min. Kaj li eliris, kaj maldol�e ploris.

1 Kaj kiam venis la mateno, �iuj �efpastroj kaj plia�uloj de la popolo konsili�is kontra� Jesuo, por mortigi lin;
2 kaj ili ligis lin, kaj forkondukis lin kaj transdonis lin al Pilato, la provincestro.

3 Tiam Judas, lia perfidinto, vidinte, ke li estas kondamnita, pentis, kaj reportis la tridek ar�entajn monerojn al la �efpastroj kaj la plia�uloj,
4 dirante: Mi pekis, perfidante senkulpan sangon. Sed ili diris: Kiel tio koncernas nin? vi zorgu pri tio.
5 Kaj li �etis la ar�entajn monerojn en la sanktejon, kaj eliris; kaj foririnte, pendigis sin.
6 Kaj la �efpastroj prenis la ar�entajn monerojn, kaj diris: Ne konvenas meti ilin en la trezorejon, �ar tio estas prezo de sango.
7 Kaj ili konsili�is, kaj a�etis per ili la kampon de la potisto, por enterigi fremdulojn.
8 Tial tiu kampo estas nomata Kampo de Sango, ankora� �is hodia�.
9 Tiam plenumi�is tio, kio estis dirita per la profeto Jeremia, nome: Kaj ili prenis la tridek ar�entajn monerojn, taksoprezon de tiu, kiu estis taksita, kiujn iuj el la filoj de Izrael taksis;
10 kaj donis ilin por la kampo de la potisto, kiel la Eternulo difinis al mi.

11 Kaj Jesuo staris anta� la provincestro; kaj la estro demandis lin, dirante: �u vi estas la Re�o de la Judoj? Kaj Jesuo diris al li: Vi diras.
12 Kaj kiam la �efpastroj kaj plia�uloj akuzis lin, li respondis nenion.
13 Tiam Pilato diris al li: �u vi ne a�das, kiom da aferoj oni atestas kontra� vi?
14 Kaj li ne respondis al li e� unu vorton, tiel ke la provincestro tre forte miris.
15 Sed �e tiu festo la provincestro kutimis liberigi al la homamaso unu malliberulon, kiun ili deziris.
16 Kaj oni havis tiam faman malliberulon, nomatan Barabas.
17 Kiam do ili kolekti�is, Pilato diris al ili: Kiun vi deziras, ke mi liberigu al vi? �u Barabason, a� Jesuon, nomatan Kristo?
18 �ar li sciis, ke pro envio ili transdonis lin.
19 Kaj dum li sidis sur la tribunala se�o, lia edzino sendis al li, por diri: Nenion havu kun tiu justulo, �ar mi suferis multe hodia� en son�o ka�ze de li.
20 Kaj la �efpastroj kaj plia�uloj decidigis la homamason postuli Barabason kaj pereigi Jesuon.
21 Sed la provincestro responde diris al ili: Kiun el la du vi volas, ke mi liberigu al vi? Kaj ili diris: Barabason.
22 Pilato diris al ili: Kion do mi faros al Jesuo, nomata Kristo? �iuj diris: Li estu krucumita.
23 Kaj li diris: Kial? kian malbonon li faris? Sed ili des pli ekkriis, dirante: Li estu krucumita.
24 Tial Pilato, vidante, ke neniel prosperas al li, sed ke kontra�e tumulto levi�as, prenis akvon kaj lavis siajn manojn anta� la homamaso, dirante: Mi estas senkulpa pri la sango de tiu justulo: vi zorgu pri �i.
25 Kaj la tuta popolo responde diris: Lia sango estu sur ni kaj sur niaj infanoj.
26 Tiam li liberigis al ili Barabason; sed skur�inte Jesuon, li transdonis lin, por esti krucumita.

27 Tiam la soldatoj de la provincestro, kondukinte Jesuon en la palacon, kolektis al li la tutan kohorton.
28 Kaj ili senvestigis lin, kaj surmetis al li skarlatan mantelon.
29 Kaj ili plektis kronon el dornoj kaj metis �in sur lian kapon, kaj metis kanon en lian dekstran manon; kaj ili genuis anta� li, kaj mokis lin, dirante: Saluton, Re�o de la Judoj!
30 Kaj ili kra�is sur lin, kaj prenis la kanon kaj frapis lian kapon.
31 Kaj mokinte lin, ili demetis de li la mantelon, kaj surmetis al li liajn proprajn vestojn, kaj forkondukis lin, por krucumi lin.

32 Kaj elirinte, ili trovis viron Kirenanon, nomatan Simon; tiun ili devigis, ke li portu lian krucon.
33 Kaj veninte al loko nomata Golgota, tio estas, Loko de Kranio,
34 ili donis al li trinki vinon kun galo enmiksita; kaj li gustumis �in, kaj ne volis trinki.
35 Kaj krucuminte lin, ili dividis inter si liajn vestojn, �etante lotojn;
36 kaj ili sidi�is, kaj gardis lin tie.
37 Kaj ili metis super lia kapo lian akuzon, skribitan: �I TIU ESTAS JESUO, LA RE�O DE LA JUDOJ.
38 Tiam kun li estis krucumitaj du rabistoj, unu dekstre kaj unu maldekstre.
39 Kaj la preterpasantoj insultis lin, balancante la kapon,
40 kaj dirante: Vi, kiu detruas la sanktejon kaj rekonstruas �in en la da�ro de tri tagoj, savu vin. Se vi estas la Filo de Dio, deiru de la kruco.
41 Tiel same anka� la �efpastroj, mokante kun la skribistoj kaj la plia�uloj, diris:
42 Aliajn li savis; sin mem li ne povas savi. Li ja estas Re�o de Izrael, li nun deiru de la kruco, kaj ni kredos al li.
43 Li apogis sin al Dio; Tiu savu lin, se Li amas lin; �ar li diris: Mi estas la Filo de Dio.
44 Kaj anka� la rabistoj, kiuj estis krucumitaj kun li, tiel same insultis lin.

45 Kaj de post la sesa horo fari�is mallumo sur la tuta lando �is la na�a horo.
46 Kaj �irka� la na�a horo Jesuo ekkriis per la�ta vo�o, dirante: Eli, Eli, lama saba�tani? tio estas: Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min?
47 Kaj iuj el la apudstarantoj, a�dinte tion, diris: �i tiu vokas Elijan.
48 Kaj tuj unu el ili kuris kaj prenis spongon kaj plenigis �in per vinagro, kaj metinte �in sur kanon, donis al li trinki.
49 Kaj la aliaj diris: Lasu; ni vidu, �u venos Elija, por savi lin.
50 Kaj Jesuo, denove kriinte per la�ta vo�o, ellasis for la spiriton.
51 Kaj jen la kurteno de la sanktejo dis�iri�is en du pecojn de supre �is malsupre; kaj la tero tremis; kaj la rokoj diskrevis;
52 kaj la tomboj malfermi�is, kaj multaj korpoj de dormantaj sanktuloj levi�is,
53 kaj elirinte el la tomboj post lia relevi�o, ili eniris en la sanktan urbon kaj aperis al multaj.
54 Kaj la centestro, kaj tiuj, kiuj estis kun li gardantaj Jesuon, kiam ili vidis la tertremon kaj la okazanta�ojn, tre timis, dirante: Vere �i tiu estis Filo de Dio.
55 Kaj tie estis multaj virinoj, rigardantaj de malproksime, kiuj sekvis Jesuon el Galileo, servante al li;
56 inter kiuj estis Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Jakobo kaj de Joses, kaj la patrino de la filoj de Zebedeo.

57 Kaj kiam vesperi�is, venis ri�ulo, nomata Jozef, el Arimateo, kiu mem estis dis�iplo de Jesuo:
58 tiu, irinte al Pilato, petis la korpon de Jesuo. Tiam Pilato ordonis doni �in.
59 Kaj Jozef prenis la korpon, kaj envolvis �in en pura tola�o,
60 kaj metis �in en sian novan tombon, kiun li jam elhakis en la roko; kaj li alrulis grandan �tonon al la enirejo de la tombo, kaj foriris.
61 Kaj Maria Magdalena estis tie, kaj la alia Maria, sidantaj apud la tombo.

62 La sekvantan tagon, kiu estas la tago post la Preparado, la �efpastroj kaj la Fariseoj kolekti�is al Pilato,
63 dirante: Sinjoro, ni ekrememoras, ke tiu trompanto diris, dum li ankora� vivis: Post tri tagoj mi relevi�os.
64 Ordonu do, ke oni gardu la tombon �is la tria tago, por ke liaj dis�iploj ne venu kaj ne for�telu lin kaj ne diru al la popolo: Li relevi�is el la mortintoj; kaj la lasta trompo estus pli malbona, ol la unua.
65 Pilato diris al ili: Vi havas gardistaron; iru, kaj gardu �in la� via eblo.
66 Tial ili foriris kaj gardis la tombon, sigelinte la �tonon, kune kun gardistaro.

1 Kaj sabate malfrue, kiam eklumis por la unua tago de la semajno, venis Maria Magdalena kaj la alia Maria, por vidi la tombon.
2 Kaj jen okazis granda tertremo; �ar an�elo de la Eternulo malsupreniris el la �ielo, kaj venis kaj derulis la �tonon, kaj sidi�is sur �i.
3 Lia aspekto estis kiel fulmo, kaj lia vesta�o estis blanka, kiel ne�o;
4 kaj pro timo al li la gardistoj tremis, kaj fari�is kiel malvivuloj.
5 Kaj la an�elo responde diris al la virinoj: Ne timu; �ar mi scias, ke vi ser�as Jesuon, la krucumitan.
6 Li ne estas �i tie; �ar li levi�is, kiel li diris. Venu, vidu la lokon, kie la Sinjoro ku�is.
7 Kaj iru rapide, kaj diru al liaj dis�iploj: Li levi�is el la mortintoj, kaj jen li iras anta� vi en Galileon; tie vi vidos lin; jen mi sciigis al vi.
8 Kaj ili rapide foriris de la tombo kun timo kaj granda �ojo, kaj kuris, por sciigi al liaj dis�iploj.
9 Kaj jen Jesuo renkontis ilin, dirante: Saluton. Kaj alveninte, ili ekprenis liajn piedojn kaj adorklini�is al li.
10 Tiam Jesuo diris al ili: Ne timu; iru, diru al miaj fratoj, ke ili foriru en Galileon, kaj tie ili min vidos.

11 Kaj dum ili iris, iuj el la gardistoj venis en la urbon, kaj rakontis al la �efpastroj �iujn okazinta�ojn.
12 Kaj kunveninte kun la plia�uloj, ili konsili�is kune, kaj ili donis al la soldatoj multe da mono,
13 dirante: Diru: Liaj dis�iploj venis nokte, kaj for�telis lin, dum ni dormis.
14 Kaj se la provincestro tion a�dos, ni konvinkos lin, kaj liberigos vin de �ia zorgo.
15 Kaj ili prenis la monon, kaj faris, kiel ili estis instruitaj; kaj tiu diro disvasti�is inter la Judoj �is hodia�.

16 Sed la dek unu dis�iploj iris en Galileon, sur la monton, kiun Jesuo jam difinis al ili.
17 Kaj kiam ili vidis lin, ili adorklini�is al li; sed kelkaj dubis.
18 Kaj Jesuo venis al ili, kaj diris al ili: Estas donita al mi �ia a�toritato en la �ielo kaj sur la tero.
19 Iru do kaj dis�ipligu �iujn naciojn, baptante ilin en la nomon de la Patro kaj de la Filo kaj de la Sankta Spirito;
20 instruante ilin observi �ion, kion mi ordonis al vi. Kaj jen mi estas kun vi �iujn tagojn, �is la maturi�o de la monda�o.