1 Palo kaj Silvano kaj Timoteo al la eklezio de la Tesalonikanoj
en Dio, la Patro, kaj la Sinjoro Jesuo Kristo: Graco al vi kaj
paco.
2 Ni iam dankas Dion pri vi iuj, memorigante pri vi en niaj
preoj;
3 memorante senese vian laboron de fido kaj penadon de
amo kaj paciencon de espero al nia Sinjoro Jesuo Kristo, anta
nia Dio kaj Patro;
4 sciante, fratoj, amataj de Dio, vian
elekton,
5 ar nia evangelio venis al vi ne nur parole, sed anka
kun potenco kaj kun la Sankta Spirito kaj plena certigo; vi
scias, kiaj homoj ni e vi montriis pro vi.
6 Kaj vi fariis
imitantoj de ni kaj de la Sinjoro, ricevinte la vorton en multe
da aflikto, kun ojo de la Sankta Spirito;
7 tiel, ke vi fariis
modelo por iuj kredantoj en Makedonujo kaj en la Aaja lando.
8
ar de vi la vorto de la Sinjoro estas diseita ne nur en
Makedonujo kaj la Aaja lando, sed en iu loko via fido al Dio
disvastiis, tiel, ke ni ne bezonas diri ion.
9 ar ili mem pri
ni rakontas, kian alvenon ni havis e vi; kaj kiel vi vin turnis
al Dio for de idoloj, por servi vivantan kaj veran Dion,
10 kaj
atendi Lian Filon el la ielo, la Filon, kiun Li levis el la
mortintoj, Jesuon, kiu nin savas de la estonta kolerego.
1 ar vi mem scias, fratoj, ke nia alveno al vi ne montriis
senfrukta;
2 sed suferinte kaj insultite en Filipi, kiel vi
scias, ni kuraiis en nia Dio prediki al vi la evangelion de Dio
meze de granda konflikto.
3 ar nia instruado ne devenis de
eraro, nek de malpureco, kaj i ne estas kun ruzo;
4 sed kiel Dio
nin aprobis, por konfidi al ni la evangelion, tiel ni parolas,
por plai ne al homoj, sed al Dio, kiu esploras niajn korojn.
5
ar, kiel vi scias, ni neniam troviis kun vortoj flataj, nek kun
avideca preteksto (Dio estas atestanto),
6 nek celante homan
gloron e vi a e iu alia, kvankam ni povis esti al vi araj,
kiel apostoloj de Kristo.
7 Sed ni estis mildaj inter vi, kiel
vartistino, fleganta siajn proprajn infanojn;
8 tiel same ni,
sentante por vi koran inklinon, volonte tiam dividus kun vi, ne
nur la evangelion de Dio, sed anka niajn proprajn animojn, ar
vi fariis por ni tre karaj.
9 ar vi memoras, fratoj, nian
penadon kaj laboregon: nokte kaj tage laborante, por ke ni ne
fariu aro por iu el vi, ni predikadis al vi la evangelion de
Dio.
10 Vi estas atestantoj, kaj Dio anka, kiel sankte kaj juste
kaj senkulpe ni kondutis e vi kredantoj;
11 kiel vi scias, ke
por iu el vi ni estis kiel patro e siaj infanoj, vin admonante
kaj kuraigante, kaj petegante,
12 ke vi iradu inde je Dio, kiu
vin vokas en Sian regnon kaj gloron.
13 Pro i tio anka ni senese dankas Dion, ke ricevinte per nia
parolo la vorton de Dio, vi akceptis ne la homan vorton, sed,
kiel i vere estas, la Dian vorton, kiu anka energias en vi,
kiuj kredas.
14 ar vi, fratoj, fariis imitantoj de la eklezioj
de Dio en Kristo Jesuo, kiuj estas en Judujo; ar tiajn samajn
suferojn vi anka spertis e viaj samlandanoj, kiajn tiuj e la
Judoj,
15 kiuj mortigis la Sinjoron Jesuo kaj la profetojn, kaj
nin elpelis, kaj ne plaas al Dio, kaj estas kontrauloj al iuj
homoj;
16 ili malhelpis al ni prediki al la nacianoj, por ke ili
saviu, por kompletigi iam la sumon de siaj pekoj; kaj sur ilin
venis la kolero is ekstrema mezuro.
17 Sed, fratoj, ni, senigite je vi dum kelka tempo, persone, ne
kore, des pli fervore klopodis vidi vian vizaon kun multa
sopiro;
18 ar ni deziris veni al vi; mi, Palo, tion deziris pli
ol unufoje; sed malhelpis nin Satano.
19 ar kio estas nia
espero, a ojo, a krono de singratulado? u i ja ne estas vi,
anta nia Sinjoro Jesuo Kristo e lia alveno?
20 ar vi estas nia
gloro kaj nia ojo.
1 Kiam do ni jam ne povis resti trankvilaj, ni decidis esti
lasitaj solaj en Ateno;
2 kaj ni sendis Timoteon, nian fraton kaj
servanton de Dio en la evangelio de Kristo, por firmigi vin kaj
konsoli vin pri via fido,
3 por ke neniu estu ancelita de tiuj
afliktoj; ar vi mem scias, ke ili apartenas al nia sorto.
4 ar
kiam ni estis e vi, ni antadiris al vi, ke ni nepre suferos;
kaj tio efektive okazis, kiel vi ja scias.
5 Pro tio mi anka,
kiam mi jam ne povis resti trankvila, sendis, por ke mi certiu
pri via fido, pro timo, ke eble la tentanto vin tentis kaj ke nia
laboro farios senutila.
6 Sed kiam Timoteo, us veninte al ni de
vi, donis al ni bonajn sciigojn pri via fido kaj via amo, kaj ke
vi iam memoras nin bonkore, sopirante vidi nin, kiel ni anka
vin,
7 pro tio ni konsoliis, fratoj, pri vi, en ia nia malojo
kaj aflikto, per via fido;
8 ar nun ni vivas, se vi staras firme
en la Sinjoro.
9 ar kian dankon ni povas repagi al Dio pri vi,
pro la tuta ojo, per kiu ni ojas pro vi anta Dio;
10 nokte kaj
tage preante fervore, ke ni povu vidi vian vizaon kaj
perfektigi la mankojn de via fido?
11 Nia Dio kaj Patro mem kaj nia Sinjoro Jesuo direktu nian vojon
al vi;
12 kaj la Sinjoro pligrandigu kaj abundigu e vi la amon
de unu al la alia kaj al iuj, kiel ni amas vin;
13 por ke li
faru viajn korojn senkulpaj kaj sanktaj anta nia Dio kaj Patro,
e la alveno de nia Sinjoro Jesuo kun iuj liaj sanktuloj.
1 Fine do, fratoj, ni petegas kaj admonas vin en la Sinjoro
Jesuo, ke kiamaniere vi lernis de ni, kiel vi devus iradi kaj
plai al Dio (kaj vi ja tiel iradas), tiamaniere vi pli kaj pli
abunde agu.
2 ar vi scias, kian admonon ni donis al vi en la
Sinjoro Jesuo.
3 ar jen estas la volo de Dio, via sanktio, ke
vi vin detenu de malasteco;
4 ke iu el vi sciu preni al si sian
propran aon en sankteco kaj honoro,
5 ne en la pasio de volupto,
kiel la nacianoj, kiuj ne konas Dion;
6 ke neniu peku kaj trompu
sian fraton en i tio; ar la Eternulo estas venanto en io tio,
kiel anka ni antaavertis vin kaj atestis.
7 ar Dio nin vokis
ne por malpureco, sed por sanktio.
8 Tiu do, kiu malakceptas,
malakceptas ne homon, sed Dion, kiu donas al vi Sian Sanktan
Spiriton.
9 Sed pri amo al la frataro, vi ne bezonas, ke oni skribu al vi,
ar vi mem estas instruitaj de Dio ami unu la alian;
10 ar vi ja
tion faras al iuj fratoj, kiuj estas en la tuta Makedonujo. Sed
ni admonas vin, fratoj, ke vi amu pli kaj pli abunde,
11 kaj ke
vi celu esti kvietaj, kaj fari viajn proprajn aferojn, kaj labori
per viaj manoj, uste kiel ni al vi ordonis;
12 por ke vi iradu
konvene anta tiuj, kiuj estas ekstere, kaj por ke nenio al vi
manku.
13 Sed ni ne volas, fratoj, ke vi ne sciu pri tiuj, kiuj
endormiis; por ke vi ne maloju, kiel la ceteraj, kiuj havas
nenian esperon.
14 ar se ni kredas, ke Jesuo mortis kaj
releviis, tiel anka tiujn, kiuj endormiis en Jesuo, Dio
venigos kun li.
15 ar ni diras al vi per la vorto de la Sinjoro,
ke ni, kiuj estos vivaj, restantaj is la alveno de la Sinjoro,
tute ne havos lokon anta la endormiintoj.
16 ar la Sinjoro mem
malsupreniros de la ielo, kun signalkrio, kun la voo de la
efanelo, kaj kun la trumpeto de Dio; kaj la mortintoj en Kristo
levios la unuaj;
17 poste ni, kiuj vivas, ankora restantaj,
estos kune kun ili suprenkaptitaj en la nubojn, por renkonti la
Sinjoron en la aero; kaj tiel ni estos por iam kun la Sinjoro.
18 Tial per tiuj vortoj konsolu unu la alian.
1 Sed pri la tempoj kaj okazoj, fratoj, vi ne bezonas, ke oni
skribu al vi.
2 ar vi mem tute bone scias, ke la tago de la
Sinjoro venas, kiel telisto en la nokto.
3 Dum oni diras: Paco
kaj sendanereco, tiam subita detruo venas sur ilin, kiel
naskodoloro al gravedulino, kaj ili tute ne forsavios.
4 Sed vi,
fratoj, ne estas en mallumo tiel, ke tiu tago vin trafus kiel
telisto;
5 ar vi iuj estas filoj de lumo kaj filoj de la tago;
ni ne estas el la nokto, nek el mallumo;
6 tial ni ne dormu, kiel
la ceteraj, sed ni viglu kaj estu sobraj.
7 ar kiuj dormas, tiuj
dormas en la nokto; kaj kiuj ebriias, tiuj ebriias en la nokto.
8 Sed ar ni estas el la tago, ni estu sobraj, surmetante la
kirason de fido kaj amo, kaj, kiel kaskon, la esperon de savo.
9
ar Dio nin destinis ne al kolero, sed al la ricevo de savado per
nia Sinjoro Jesuo Kristo,
10 kiu mortis por ni, por ke ni vivu
kune kun li, u ni maldormos a dormos.
11 Tial admonu vin
reciproke kaj edifu unu la alian, kiel anka vi jam faradas.
12 Sed ni petegas vin, fratoj, koni tiujn, kiuj laboras e vi kaj
estras e vi en la Sinjoro kaj vin admonas,
13 kaj estimi ilin
treege kun amo pro ilia laboro. Estu pacemaj unu kun la alia.
14
Kaj ni petas vin, fratoj, admonu la senordulojn, kuraigu la
nebravulojn, subtenu la malfortulojn, estu paciencaj kontra
iuj.
15 Zorgu, ke neniu redonu al iu malbonon por malbono; sed
iam sekvu tion, kio estas bona, unu por alia kaj por iuj.
16
oju iam;
17 preu senese;
18 pri io donu dankon; ar tia
estas la volo de Dio en Kristo Jesuo pri vi.
19 Ne estingu la
Spiriton;
20 ne malestimu profetaojn;
21 elprovu ion; tenu
firme tion, kio estas bona;
22 detenu vin de ia formo de
malbono.
23 Kaj la Dio de paco vin sanktigu tute; kaj via spirito kaj
animo kaj korpo estu plene konservitaj sen kulpo, e la alveno de
nia Sinjoro Jesuo Kristo.
24 Fidela estas Tiu, kiu vin vokas, kiu
anka faros.
25 Fratoj, preu por ni.
26 Salutu iujn fratojn per sankta kiso.
27 Mi solene petegas vin
per la Sinjoro, ke oni legu i tiun epistolon anta la tuta
frataro.
28 La graco de nia Sinjoro Jesuo Kristo estu kun vi.