LA EPISTOLO ENERALA DE
JAKOBO

apitro 1


1 Jakobo, servisto de Dio kaj de la Sinjoro Jesuo Kristo, al la dek du triboj, kiuj estas dispelitaj: Saluton!


2 Rigardu ion kiel ojigan, miaj fratoj, kiam vi falas en diversajn tentojn,
3 sciante, ke la provado de via fido faras paciencon.
4 Kaj la pacienco havu sian perfektan faradon, por ke vi estu perfektaj kaj kompletaj, ne havante mankon.


5 Sed se al iu el vi mankas saeco, li petu Dion, kiu donacas al iuj malavare kaj ne riproas, kaj i estos al li donata.
6 Sed li petu en fido, neniel dubante; ar la dubanto similas ondon de la maro, ventopelatan kaj skuatan.
7 ar tiu homo ne pensu, ke li ricevos ion de la Sinjoro--
8 duoblanima homo, ancelia en iuj siaj vojoj.


9 Sed la malaltranga frato oju pri sia alteco;
10 kaj la riulo pri sia humilio; ar kiel floro de herbo li forpasos.
11 ar la suno levias kun la brulvento kaj sekigas la herbon, kaj ia floro falas, kaj la gracio de ia formo pereas; tiel anka la riulo velkos en siaj vojoj.


12 Felia estas la homo, kiu elportas tenton; ar kiam li estos elprovita, li ricevos la kronon de vivo, kiun la Sinjoro promesis al tiuj, kiuj lin amas.
13 Neniu diru, kiam li estas tentata: Mi estas tentata de Dio; ar Dio ne estas tentebla de malbono, kaj Li mem tentas neniun;
14 sed iu estas tentata, kiam li estas fortirata de sia dezirado, kaj delogata.
15 Tiam la dezirado, gravediinte, naskas pekon; kaj la peko, maturiinte, naskas morton.
16 Ne trompiu, miaj amataj fratoj.
17 iu bona donao kaj iu perfekta donaco estas de supre, malsuprenvenante de la Patro de lumoj, e kiu ne povas ekzisti ano, nek ombro de sinturnado.
18 La Sia propra volo Li naskis nin per la vorto de la vero, por ke ni estu kvaza unuaao de Liaj kreitaoj.


19 Tion vi scias, miaj amataj fratoj. Sed iu rapidu adi, malrapidu paroli, malrapidu koleri;
20 ar la kolero de homo ne efektivigas la justecon de Dio.
21 Tial, formetinte ian malpurecon kaj superfluon de malico, akceptu kun humileco la enplantitan vorton, kiu povas savi viajn animojn.
22 Sed estu plenumantoj de la vorto, kaj ne nur askultantoj, trompantaj vin mem.
23 ar se iu estas askultanto de la vorto, kaj ne plenumanto, li similas iun, kiu rigardas sian naturan vizaon en spegulo;
24 ar li sin rigardas kaj foriras, kaj tuj forgesas, kia li estis.
25 Sed tiu, kiu fikse rigardas en la perfektan leon, la leon de libereco, kaj tiel restas, ne estante askultanto, kiu forgesas, sed plenumanto, kiu energias, tiu estos benata en sia faro.
26 Se iu ajnas al si religia, ne bridante sian langon, sed trompante sian koron, ties religio estas vanta.
27 Religio pura kaj senmakula anta nia Dio kaj Patro estas jena: viziti orfojn kaj vidvinojn en ilia mizero, kaj sin gardi sen malpurio de la mondo.

apitro 2


1 Miaj fratoj, ne kun personfavorado tenu la fidon de nia Sinjoro Jesuo Kristo, la glora Sinjoro.
2 ar se en vian sinagogon envenas viro kun oraj ringoj, en bela vestaro, kaj envenas anka malriulo en malpura vestaro;
3 kaj vi respektas la bele vestitan homon, kaj diras: Sidiu i tie en bona loko; kaj diras al la malriulo: Staru tie, a sidiu sube apud mia piedbenketo;
4 u vi ne diferencigas en vi mem, kaj farias juistoj malbone pensantaj?
5 Askultu, miaj amataj fratoj; u Dio ne elektis la malriulojn la la mondo, por esti riaj rilate al fido, kaj heredantoj de la regno, kiun Li promesis al tiuj, kiuj Lin amas?
6 Sed vi malhonoradis la malriulon. u ne subpremas vin la riuloj, kaj mem trenas vin anta la tribunalojn?
7 u ili ne blasfemas la honorindan nomon, sur vin metitan?
8 Tamen, se vi plenumas la rean leon la la Skribo: Amu vian proksimulon kiel vin mem--vi faras bone;
9 sed se vi favoras personojn, vi faras pekon, kulpigitaj de la leo, kiel malobeintoj.
10 ar iu, kiu observas la tutan learon, sed falpuias pri unu punkto, fariis kulpa pri io.
11 ar Tiu, kiu diris: Ne adultu--diris anka: Ne mortigu. Se do vi ne adultas, sed mortigas, vi fariis malobeinto kontra la leo.
12 Tiel parolu, kaj tiel agu, kiel juotoj la leo de libereco.
13 ar al tiu, kiu ne kompatis, la juo estos senkompata; la kompato sin altigas super la juo.


14 Kia estas la profito, miaj fratoj, se iu diras, ke li havas fidon, sed ne havas farojn? u tiu fido povas lin savi?
15 Se frato a fratino estas nuda kaj sen iutaga mano,
16 kaj iu el vi diras al ili: Iru en paco, estu varmaj kaj sataj; tamen vi ne donas al ili tion, kion la korpo bezonas, kia estas la profito?
17 Tiel same fido, ne havante farojn, estas en si mem malviva.
18 Kaj cetere iu diros: Vi havas fidon, kaj mi havas farojn; montru al mi vian fidon aparte de faroj, kaj mi per miaj faroj montros al vi la fidon.
19 Vi ja kredas, ke Dio estas unu; vi faras bone; la demonoj anka kredas kaj tremas.
20 Se u vi volas scii, ho vantulo, ke la fido sen faroj estas senfrukta?
21 u nia patro Abraham ne praviis per faroj, oferinte sian filon Isaak sur la altaro?
22 Vi vidas, ke la fido kunagis kun liaj faroj, kaj per faroj la fido perfektiis;
23 kaj plenumiis la Skribo, kiu diras: Kaj Abraham kredis al Dio, kaj tio estis kalkulita al li kiel virto; kaj li estis nomita: amiko de Dio.
24 Vi vidas, ke homo pravias per faroj, kaj ne sole per fido.
25 Tiel same, u anka la malastistino Raab ne praviis per faroj, kiam i akceptis la senditojn kaj forsendis ilin per alia vojo?
26 ar kiel la korpo aparte de la spirito estas malviva, tiel anka fido aparte de faroj estas malviva.

apitro 3


1 Ne estu multaj instruistoj, miaj fratoj, sciante, ke ni ricevos pli severan juon.
2 ar multokaze ni iuj falpuias. Se iu ne falpuias parole, tiu estas perfekta homo, kapabla bridi anka la tutan korpon.
3 Se ni al la evaloj enmetas la bridojn en la buojn, por ke ili obeu al ni, ni anka irkaturnas ilian tutan korpon.
4 Jen anka la ipoj, kiuj, kvankam ili estas tiel grandaj kaj estas kurepelataj de fortaj ventoj, tamen per tre malgranda direktilo turniadas, kien ajn la volo de la direktilisto decidas.
5 Tiel anka la lango estas malgranda membro, kaj fanfaronas grandaojn. Jen, kiel grandan arbaron ekbruligas fajrero!
6 Kaj la lango estas fajro; mondo da maljusteco inter niaj membroj estas la lango, kiu malpurigas la tutan korpon kaj ekbruligas la radon de la naturo kaj estas ekbruligita de Gehena.
7 ar iun specon de bestoj kaj birdoj, de rampaoj kaj enmaraoj la homa raso al si subigas kaj subigis;
8 sed la langon neniu povas subigi; i estas malkvieta malbono, plena de mortiga veneno.
9 Per i ni benas la Sinjoron kaj Patron; kaj per i ni malbenas homojn, faritajn la la bildo de Dio;
10 el la sama buo eliras beno kaj malbeno. Miaj fratoj, tio devus ne tiel esti.
11 u la fonto elprucigas el la sama aperturo dolan akvon kaj maldolan?
12 u figarbo, miaj fratoj, povas doni olivojn, a vinberarbo figojn? kaj sala akvo ne donas dolaon.


13 Kiu inter vi estas saa kaj prudenta? tiu elmontru per honesta vivado siajn farojn en mildeco de saeco.
14 Sed se vi havas akran aluzon kaj malpacon en via koro, ne fieru, kaj ne mensogu kontra la vero.
15 i tiu saeco ne devenas de supre, sed estas monda, lasenta, demona.
16 ar kie estas aluzo kaj malpaco, tie estas konfuzo kaj ia malnobla ago.
17 Sed la saeco, kiu estas de supre, estas unue asta, poste pacema, milda, cedema, plena de kompatemo kaj bonaj fruktoj, sen partieco, sen hipokriteco.
18 Kaj la frukto de justeco estas semata en paco por tiuj, kiuj faras pacon.

apitro 4


1 De kie militoj kaj de kie bataloj inter vi? u ne de viaj voluptoj, militantaj en viaj membroj?
2 Vi deziras, kaj ne havas; vi mortigas kaj konkuras, kaj ne povas akiri; vi batalas kaj militas; vi ne havas, ar vi ne petas.
3 Vi petas kaj ne ricevas, tial, ke vi petas malprave, por ke vi elspezu por viaj voluptoj.
4 Vi adultulinoj, u vi ne scias, ke la amikeco al la mondo estas malamikeco al Dio? iu do, kiu volas esti amiko de la mondo, farias malamiko de Dio.
5 A u vi opinias, ke la Skribo vane parolas? u la spirito, kiun Li loigis en ni, deziregas envieme?
6 Sed Li donas pli grandan gracon. Tial estas dirite: Dio kontrastaras al la fieruloj, sed al la humiluloj Li donas gracon.
7 Submetiu do al Dio; sed rezistu la diablon, kaj li forkuros de vi.
8 Alproksimiu al Dio, kaj Li alproksimios al vi. Purigu la manojn, vi pekuloj, kaj astigu la korojn, vi duoblanimuloj.
9 Mizeru kaj maloju kaj ploru; via ridado turniu en ploron, kaj via ojo en malojon.
10 Humiliu anta la Sinjoro, kaj Li vin altigos.


11 Ne kalumniu unu la alian, fratoj. Kiu kalumnias fraton a juas sian fraton, tiu kalumnias la leon kaj juas la leon; sed se vi juas la leon, vi jam estas ne plenumanto de la leo, sed juanto.
12 Unu estas la ledonisto kaj juisto, Tiu, kiu povas savi a pereigi; kiu vi estas, juanta vian proksimulon?


13 Atentu nun vi, kiuj diras: Hodia a morga ni iros al tiu urbo kaj restos tie unu jaron kaj negocados kaj profitos;
14 kvankam vi ne scias, kio morga okazos. Kio estas via vivo? Vi ja estas vaporo, kiu mallongan tempon montrias kaj poste malaperas.
15 Anstata diri: Se la Sinjoro volos, ni vivados kaj faros i tion a tion.
16 Sed nun vi fieras pri viaj memfidaoj; iu tia singratulado estas malbona.
17 Kiu do scias bonfari, kaj ne bonfaras, e tiu estas peko.

apitro 5


1 Atentu nun, riuloj; ploregu kaj kriegu pro la mizeroj sur vin alvenontaj.
2 Via rio putriis, kaj viaj vestoj konsumias de tineoj.
3 Via oro kaj via arento rustiis; kaj ilia rusto atestos kontra vi, kaj konsumos vian karnon, kiel fajro. En la lastaj tagoj vi kolektadis trezoron.
4 Jen krias la de vi trompe retenata salajro de la laboristoj, kiuj falis viajn kampojn; kaj la krioj de la rikoltintoj venis en la orelojn de la Eternulo Cebaot.
5 Vi luksadis sur la tero, kaj diboadis; vi nutradis viajn korojn en tago de buado.
6 Vi kondamnis, vi mortigis la justulon; li ne kontrastaras al vi.


7 Paciencu do, fratoj, is la alveno de la Sinjoro. Jen la terkultivisto atendas la multevaloran frukton de la tero, paciencante pri i, is i ricevos la fruan kaj la malfruan pluvon.
8 Vi anka paciencu; fortikigu viajn korojn; ar la alveno de la Sinjoro alproksimias.
9 Ne murmuru, fratoj, unu kontra la alia, por ke vi ne estu juataj; jen la juisto staras anta la pordoj.
10 Prenu, fratoj, kiel ekzemplon de suferado kaj pacienco, la profetojn, kiuj parolis en la nomo de la Sinjoro.
11 Jen ni nomas feliaj tiujn, kiuj elportis suferon; vi adis pri la pacienco de Ijob, kaj vidis la finan agadon de la Sinjoro, ke la Sinjoro estas kompatema kaj indulgema.


12 Sed anta io, miaj fratoj, ne uru, nek per la ielo, nek per la tero, nek per ia alia uro; sed via jes estu jes, kaj via ne estu ne; por ke vi ne falu sub juon.


13 u iu el vi suferas? li preu. u iu estas gaja? li psalme kantu.
14 u iu el vi malsanas? li venigu la presbiterojn de la eklezio; kaj ili preu super li, mirinte lin per oleo en la nomo de la Sinjoro;
15 kaj la preo de fido savos la malsanulon, kaj la Sinjoro relevos lin; kaj se li faris pekojn, tio estos pardonita al li.
16 Konfesu do viajn pekojn unu al la alia, kaj preu unu por la alia, por ke vi resaniu. Petego de justulo multe efikas per sia energio.
17 Elija estis homo samnatura, kiel ni, kaj li preis fervore, ke ne pluvu; kaj ne pluvis sur la teron dum tri jaroj kaj ses monatoj.
18 Kaj denove li preis; kaj la ielo donis pluvon, kaj la tero ekproduktis sian frukton.


19 Miaj fratoj, se iu el vi forvagos de la vero, kaj iu lin returnos,
20 oni sciu, ke tiu, kiu returnas pekulon de la elvoja forvago, savos animon el morto kaj kovros amason da pekoj.

Hosted by uCoz