LA UNUA EPISTOLO ENERALA DE
PETRO

apitro 1


1 Petro, apostolo de Jesuo Kristo, al la elektitoj, kiuj estas el la dispelitaro, pasloantaj en Ponto, Galatujo, Kapadokio, Azio, kaj Bitinio,
2 la la antascio de Dio, la Patro, en sanktigo de la Spirito, por obeo kaj aspergo de la sango de Jesuo Kristo: Graco al vi kaj paco pligrandiu.


3 Benata estu la Dio kaj Patro de nia Sinjoro Jesuo Kristo, kiu la Sia granda kompato nin renaskis en esperon vivan per la relevio de Jesuo Kristo el la mortintoj,
4 en heredaon ne pereontan, ne makulotan, ne velkontan, rezervitan en la ielo por vi,
5 kiuj estas gardataj de la potenco de Dio per fido al savo preta malkaii en la lasta tempo.
6 En tio vi ojegas, kvankam por kelka tempo, se estas necese, malojigite en diversaj tentoj,
7 por ke la provado de via fido, pli multevalora ol oro, kiu pereas, kvankam per fajro provite, troviu efika por lado kaj gloro kaj honoro en la malkao de Jesuo Kristo;
8 kiun, ne vidinte, vi amas; kiun kvankam nun vi ne vidas, tamen, al li kredante, vi ojegas per ojo nedirebla kaj gloroplena;
9 ricevante la celon de via fido, savon de animoj.
10 Koncerne tiun savon esploris kaj seris la profetoj, kiuj profetis pri la graco venonta al vi;
11 serante, kiun kaj kian tempon montris la enestanta en ili Spirito de Kristo, kiu atestis antae la suferojn por Kristo kaj la sekvontajn glorojn.
12 Kaj al ili malkaiis, ke ne al si mem, sed al vi, ili liveris tion, kio nun estas proklamita al vi de tiuj, kiuj predikis al vi la evangelion per la Spirito Sankta, elsendita el la ielo; en kiujn aferojn aneloj deziras enrigardi.


13 Tial, irkazoninte la lumbojn de via menso, estu sobraj kaj esperadu perfekte la gracon alportotan al vi en la malkao de Jesuo Kristo;
14 kiel infanoj de obeo, ne formiante la la voluptoj, kiujn vi antae havis en via nescio;
15 sed kiel via Vokinto estas sankta, tiel vi anka fariu sanktaj en ia konduto;
16 pro tio, ke estas skribite: Vi estu sanktaj, ar Mi estas sankta.
17 Kaj se vi vokas la Patron, kiu sen personfavorado juas la la faro de iu, vi pasigu en timo la tempon de via i tiea loado;
18 sciante, ke ne per pereemaj objektoj, oro a arento, vi elaetiis el via vanta vivmaniero, kiun vi ricevis de viaj patroj;
19 sed per multekosta sango, kiel de afido senmakula kaj sendifekta, la sango de Kristo;
20 kiu estis antadifinita anta la fondo de la mondo, sed elmontrita en la fino de la tempoj pro vi,
21 kiuj per li fidas Dion, kiu relevis lin el la mortintoj kaj donis al li gloron; por ke via fido kaj espero estu al Dio.
22 astiginte viajn animojn, en la obeo al la vero, por sincera amo al la frataro, amu unu la alian el la koro fervore;
23 renaskite, ne el pereema semo, sed el nepereema, per la vorto de Dio, vivanta kaj restanta.
24 ar:

iu karno estas herbo, Kaj iu ia armo estas kiel kampa floreto. Sekias herbo, velkas floreto;
25 Sed la vorto de la Eternulo restas eterne.

Kaj i tiu estas la parolo, kiu estas predikita al vi.

apitro 2


1 Formetinte do ian malbonon kaj ian trompon kaj hipokritecon kaj enviojn kaj iajn kalumniojn,
2 kiel usnaskitaj suinfanoj, sopiru al la spirita lakto pura, por ke vi per tio kresku en savon,
3 se vi gustumis, ke la Sinjoro estas bona;
4 al kiu alvenante, kvaza al tono vivanta, de homoj rifuzita, sed e Dio elektita, honorinda,
5 vi anka, kiel tonoj vivantaj, konstruias domo spirita, sankta pastraro, por oferi spiritajn oferojn, akcepteblajn de Dio per Jesuo Kristo.
6 ar estas enhavate en skribo:

Jen Mi kuigas en Cion bazangulan tonon, elektitan, valoregan; Kaj kiu lin fidas, tiu ne estos hontigita.


7 Por vi do, la fidantoj, estas la valoregeco; sed por nefidantoj:

tono, kiun malatis la konstruantoj, Fariis tono bazangula;


8 kaj:

tono de falpuio kaj roko de alfrapio;

ili falpuias pro la vorto, malobeante, por kio anka ili estas difinitaj.
9 Sed vi estas raso elektita, pastraro rea, nacio sankta, popolo Diposedata, por ke vi proklamu la gloron de Tiu, kiu vokis vin el mallumo en Sian lumon mirindan;
10 kiuj iam estis ne-popolo, sed nun estas popolo de Dio; antae nekompatitoj, sed nun kompatitoj.


11 Amataj, mi petegas vin kiel fremdulojn kaj migrantojn, detenu vin de karnaj voluptoj, kiuj militadas kontra la animo;
12 kondutante dece e la nacianoj, por ke, kvankam ili kalumnias vin kiel malbonagulojn, tamen, vidante viajn bonfarojn, ili gloru Dion en la tago de vizitado.


13 Submetu vin al iu homa institucio pro la Sinjoro; u al la reo, la superreganto;
14 u al regantoj, kiel liaj senditoj por veno al malbonaguloj kaj por lado al bonaguloj.
15 ar la volo de Dio estas, ke bonfarante, vi silentigu la nesciadon de homoj malsaaj;
16 kiel liberaj, kaj ne farantaj el via libereco kovrilon de malico, sed kiel servistoj de Dio.
17 iujn honoru. La frataron amu. Dion timu. La reon honoru.


18 Servantoj, submetu vin al viaj sinjoroj kun ia timo; ne sole al la bonaj kaj malseveraj, sed anka al la malbonhumoraj.
19 ar tio estas ladinda, se pro konscienco al Dio oni elportas malojon, suferante maljuste.
20 ar kia honoro estas, se, pekante kaj sekve batate, vi tion pacience elportas? sed se, bonfarante kaj sekve suferante, vi tion pacience elportas, tio estas ladinda anta Dio.
21 ar al i tio vi estas vokitaj; pro tio, ke Kristo anka suferis pro vi, postlasante por vi ekzemplon, por ke vi sekvu liajn postesignojn;
22 pekon li ne faris, kaj trompo ne troviis en lia buo;
23 insultate, li ne insultis responde; suferante, li ne minacis, sed submetis sin al la juste juanta;
24 li mem portis niajn pekojn en sia korpo sur la lignao, por ke ni, malvivigite koncerne pekojn, vivu por justeco; per lia vundo vi resaniis.
25 ar vi estis kiel afoj erarvagantaj; sed nun vi returne venis al la Patisto kaj Episkopo de viaj animoj.

apitro 3


1 Tiel same, edzinoj, submetu vin al viaj propraj edzoj; por ke, e se iuj ne obeas al la vorto, ili sen la vorto estu gajnitaj per la konduto de siaj edzinoj,
2 rigardante vian konduton kun timo astan.
3 Via ornamo estu ne la ekstera ornamo de harplektado kaj orportado, a la surmetado de vestoj;
4 sed la kaita homo de la koro en la nedifektebla vesto de spirito milda kaj trankvila, kiu estas multevalora anta Dio.
5 ar tiel same anka, en la tempo antikva, la sanktaj virinoj, kiuj esperis al Dio, ornamis sin, submetante sin al siaj propraj edzoj;
6 kiel Sara obeis al Abraham, nomante lin sinjoro; kies infanoj vi fariis, bonfarante, kaj ne ektimigate per ia teruro.


7 Tiel same, edzoj, kunvivadu kun viaj edzinoj lascie, donante honoron al la virino kiel al la plimalforta ilo, kaj estante anka kun ili kunheredantoj de la graco de vivo, por ke viaj preoj ne malhelpiu.


8 Fine, estu iuj samideaj, simpatiaj, fratamemaj, kompatemaj, humilanimaj;
9 ne repagantaj malbonon kontra malbono, nek insulton kontra insulto, sed kontrae benadantaj; ar al tio vi estas vokitaj, por ke vi heredu benon.
10 ar:

Kiu volas ami vivon kaj vidi bonajn tagojn, Tiu gardu sian langon kontra malbono, Kaj sian buon kontra mensoga parolo;
11 Li dekliniu de malbono kaj faru bonon, Li seru pacon, kaj asu in.
12 ar la okuloj de la Eternulo estas turnitaj al la piuloj, Kaj Liaj oreloj al iliaj krioj; Sed la vizao de la Eternulo estas kontra tiuj, kiuj faras malbonon.


13 Kaj kiu faros al vi malbonon, se vi farios fervoraj en la bono?
14 Sed se vi e suferus pro justeco, feliegaj vi estus; kaj ilian timon ne timu, nek maltrankviliu;
15 sed la Sinjoron Kriston sanktigu en viaj koroj; estu iam pretaj doni defendan respondon al iu, kiu vin demandas pri la motivo de la espero en vi, sed kun humileco kaj timo;
16 havantaj bonan konsciencon; por ke, dum vi estas malestimataj, hontu tiuj, kiuj kalumnias vian bonan konduton en Kristo.
17 ar pli bone estus, se tiel volus Dio, suferi pro bonfarado, ol pro malbonfarado.
18 ar Kristo anka unufoje suferis pro pekoj, justulo pro maljustuloj, por ke li nin konduku al Dio; mortigite en la karno, sed vivigite en la spirito;
19 en kiu anka li iris kaj predikis al la enkarceraj spiritoj,
20 kiuj iam malobeis, kiam la longedara pacienco de Dio atendis en la tagoj de Noa dum la pretigado de la arkeo, en kiu malmultaj, tio estas ok personoj, elsaviis tra akvo;
21 kiu anka vin nun savas en antitipo, la bapto, ne la formetado de la karna malpurao, sed la demando de bona konscienco al Dio per la relevio de Jesuo Kristo;
22 kiu estas dekstre de Dio, irinte en la ielon; al li aneloj kaj atoritatoj kaj potencoj estas submetitaj.

apitro 4


1 ar Kristo do suferis en la karno, vi anka armu vin per la sama intenco; ar la suferinto en la karno apartiis de pekoj;
2 por ke vi travivu la reston de la enkarna tempo jam ne la la voluptoj de homoj, sed la la volo de Dio.
3 ar la tempo pasinta sufias, por elfari la deziron de la nacianoj kaj iradi en dibooj, voluptoj, vindrinkado, brufestenoj, ebrieco, kaj abomenaj idolkultoj;
4 en kio ili miras, ke vi ne kuras kune kun ili en la saman superfluon de diboado, kaj ili kalumnias vin;
5 ili prirespondos al Tiu, kiu estas preta jui la vivantojn kaj la mortintojn.
6 ar por tio anka la evangelio estas anoncita al la mortintoj, por ke ili estu korpe juitaj la homoj, sed spirite vivu la Dio.


7 Sed la fino de io alproksimias; prudentiu do, kaj sobriu por preoj;
8 anta io havante fervoran amon unu al alia; ar amo kovras amason da pekoj;
9 estu gastamaj unu al alia sen murmurado;
10 lamezure, kiel iu ricevis donacon, tiel in administrante inter vi, kiel bonaj administrantoj de la diversaspeca graco de Dio;
11 se iu parolas, li parolu kvaza orakolojn de Dio; se iu administras, li administru kvaza el la forto, kiun Dio provizas; por ke en io Dio estu glorata per Jesuo Kristo, kies estas la gloro kaj la potenco por iam kaj eterne. Amen.


12 Amataj, ne surpriziu pri la fajrego e vi okazanta por provi vin, kvaza io stranga okazus e vi;
13 sed la tio, ke vi partoprenas en la suferoj de Kristo, oju; por ke anka en la elmontro de lia gloro vi oju ravege.
14 Se vi estas riproataj pro la nomo de Kristo, feliegaj vi estas; ar la Spirito de gloro kaj la Spirito de Dio restas sur vi.
15 Nur neniu el vi suferu kiel mortiginto, a telisto, a malbonfarinto, a kiel sintrudanto en malpropraj aferoj;
16 sed se iu suferas kiel Kristano, li ne hontu; sed li gloru Dion en tiu nomo.
17 ar jam venis la tempo por la komenco de la juo e la domo de Dio; kaj se i komencias e ni, kia estos la sorto de tiuj, kiuj ne obeas al la evangelio de Dio?
18 Kaj se justulo apena savias, kie aperos malpiulo kaj pekulo?
19 Tial anka tiuj, kiuj suferas la la volo de Dio, alkonfidu siajn animojn en bonfarado al fidela Kreinto.

apitro 5


1 La presbiterojn do inter vi mi admonas, estante kunpresbitero kaj atestanto de la suferoj de Kristo kaj partoprenanto en la malkaota gloro:
2 Patu la gregon de Dio e vi, direktante in, ne devige, sed volonte, la Dio; ne pro avideco, sed bonvole;
3 ne kvaza sinjorante super la heredo, sed fariante ekzemploj al la grego.
4 Kaj kiam elmontrios la efpatisto, vi ricevos la nevelkontan kronon de gloro.
5 Tiel same, vi plijunuloj, submetu vin al la pliauloj. Tial anka vi iuj submetu vin unu al la alia, kaj zonu vin per humileco; ar Dio kontrastaras al la fieruloj, sed al la humiluloj donas gracon.
6 Humiligu vin do sub la potencan manon de Dio, por ke Li altigu vin ustatempe;
7 suretante sur Lin ian vian zorgon, ar Li zorgas pri vi.
8 Estu sobraj, vigladu; via kontraulo, la diablo, kiel leono blekeganta irkairas, serante, kiun li povos forgluti;
9 lin rezistu, konstantaj en la fido, sciante, ke la samaj suferoj plenumias en via frataro en la mondo.
10 Kaj la Dio de ia graco, kiu vin alvokis al Sia eterna gloro en Kristo, mem perfektigos, firmigos, plifortigos vin ne longe suferintajn.
11 Al Li estu la potenco por iam kaj eterne. Amen.


12 Per Silvano, la fidela frato, kiel mi opinias, al vi mi skribis mallonge, konsilante kaj atestante, ke i tio estas la vera graco de Dio; en i firme staru.
13 Vin salutas la en Babel kunelektitino, kaj Marko, mia filo.
14 Salutu unu la alian per ama kiso.

Paco al vi iuj, kiuj estas en Kristo.

Hosted by uCoz