1 Petro, apostolo de Jesuo Kristo, al la elektitoj, kiuj estas el
la dispelitaro, pasloantaj en Ponto, Galatujo, Kapadokio, Azio,
kaj Bitinio,
2 la la antascio de Dio, la Patro, en sanktigo de
la Spirito, por obeo kaj aspergo de la sango de Jesuo Kristo:
Graco al vi kaj paco pligrandiu.
3 Benata estu la Dio kaj Patro de nia Sinjoro Jesuo Kristo, kiu
la Sia granda kompato nin renaskis en esperon vivan per la
relevio de Jesuo Kristo el la mortintoj,
4 en heredaon ne
pereontan, ne makulotan, ne velkontan, rezervitan en la ielo por
vi,
5 kiuj estas gardataj de la potenco de Dio per fido al savo
preta malkaii en la lasta tempo.
6 En tio vi ojegas, kvankam
por kelka tempo, se estas necese, malojigite en diversaj tentoj,
7 por ke la provado de via fido, pli multevalora ol oro, kiu
pereas, kvankam per fajro provite, troviu efika por lado kaj
gloro kaj honoro en la malkao de Jesuo Kristo;
8 kiun, ne
vidinte, vi amas; kiun kvankam nun vi ne vidas, tamen, al li
kredante, vi ojegas per ojo nedirebla kaj gloroplena;
9
ricevante la celon de via fido, savon de animoj.
10 Koncerne tiun
savon esploris kaj seris la profetoj, kiuj profetis pri la graco
venonta al vi;
11 serante, kiun kaj kian tempon montris la
enestanta en ili Spirito de Kristo, kiu atestis antae la
suferojn por Kristo kaj la sekvontajn glorojn.
12 Kaj al ili
malkaiis, ke ne al si mem, sed al vi, ili liveris tion, kio nun
estas proklamita al vi de tiuj, kiuj predikis al vi la evangelion
per la Spirito Sankta, elsendita el la ielo; en kiujn aferojn
aneloj deziras enrigardi.
13 Tial, irkazoninte la lumbojn de via menso, estu sobraj kaj
esperadu perfekte la gracon alportotan al vi en la malkao de
Jesuo Kristo;
14 kiel infanoj de obeo, ne formiante la la
voluptoj, kiujn vi antae havis en via nescio;
15 sed kiel via
Vokinto estas sankta, tiel vi anka fariu sanktaj en ia
konduto;
16 pro tio, ke estas skribite: Vi estu sanktaj, ar Mi
estas sankta.
17 Kaj se vi vokas la Patron, kiu sen
personfavorado juas la la faro de iu, vi pasigu en timo la
tempon de via i tiea loado;
18 sciante, ke ne per pereemaj
objektoj, oro a arento, vi elaetiis el via vanta vivmaniero,
kiun vi ricevis de viaj patroj;
19 sed per multekosta sango, kiel
de afido senmakula kaj sendifekta, la sango de Kristo;
20 kiu
estis antadifinita anta la fondo de la mondo, sed elmontrita en
la fino de la tempoj pro vi,
21 kiuj per li fidas Dion, kiu
relevis lin el la mortintoj kaj donis al li gloron; por ke via
fido kaj espero estu al Dio.
22 astiginte viajn animojn, en la
obeo al la vero, por sincera amo al la frataro, amu unu la alian
el la koro fervore;
23 renaskite, ne el pereema semo, sed el
nepereema, per la vorto de Dio, vivanta kaj restanta.
24 ar:
iu karno estas herbo,
Kaj iu ia armo estas kiel kampa floreto.
Sekias herbo, velkas floreto;
25 Sed la vorto de la Eternulo restas eterne.
Kaj i tiu estas la parolo, kiu estas predikita al vi.
1 Formetinte do ian malbonon kaj ian trompon kaj hipokritecon
kaj enviojn kaj iajn kalumniojn,
2 kiel usnaskitaj suinfanoj,
sopiru al la spirita lakto pura, por ke vi per tio kresku en
savon,
3 se vi gustumis, ke la Sinjoro estas bona;
4 al kiu
alvenante, kvaza al tono vivanta, de homoj rifuzita, sed e Dio
elektita, honorinda,
5 vi anka, kiel tonoj vivantaj,
konstruias domo spirita, sankta pastraro, por oferi spiritajn
oferojn, akcepteblajn de Dio per Jesuo Kristo.
6 ar estas
enhavate en skribo:
Jen Mi kuigas en Cion bazangulan tonon, elektitan, valoregan; Kaj kiu lin fidas, tiu ne estos hontigita.
7 Por vi do, la fidantoj, estas la valoregeco; sed por
nefidantoj:
tono, kiun malatis la konstruantoj, Fariis tono bazangula;
8 kaj:
tono de falpuio kaj roko de alfrapio;
ili falpuias pro la vorto, malobeante, por kio anka ili estas
difinitaj.
9 Sed vi estas raso elektita, pastraro rea, nacio
sankta, popolo Diposedata, por ke vi proklamu la gloron de Tiu,
kiu vokis vin el mallumo en Sian lumon mirindan;
10 kiuj iam
estis ne-popolo, sed nun estas popolo de Dio; antae
nekompatitoj, sed nun kompatitoj.
11 Amataj, mi petegas vin kiel fremdulojn kaj migrantojn, detenu
vin de karnaj voluptoj, kiuj militadas kontra la animo;
12
kondutante dece e la nacianoj, por ke, kvankam ili kalumnias vin
kiel malbonagulojn, tamen, vidante viajn bonfarojn, ili gloru
Dion en la tago de vizitado.
13 Submetu vin al iu homa institucio pro la Sinjoro; u al la
reo, la superreganto;
14 u al regantoj, kiel liaj senditoj por
veno al malbonaguloj kaj por lado al bonaguloj.
15 ar la volo
de Dio estas, ke bonfarante, vi silentigu la nesciadon de homoj
malsaaj;
16 kiel liberaj, kaj ne farantaj el via libereco
kovrilon de malico, sed kiel servistoj de Dio.
17 iujn honoru.
La frataron amu. Dion timu. La reon honoru.
18 Servantoj, submetu vin al viaj sinjoroj kun ia timo; ne sole
al la bonaj kaj malseveraj, sed anka al la malbonhumoraj.
19 ar
tio estas ladinda, se pro konscienco al Dio oni elportas
malojon, suferante maljuste.
20 ar kia honoro estas, se,
pekante kaj sekve batate, vi tion pacience elportas? sed se,
bonfarante kaj sekve suferante, vi tion pacience elportas, tio
estas ladinda anta Dio.
21 ar al i tio vi estas vokitaj; pro
tio, ke Kristo anka suferis pro vi, postlasante por vi
ekzemplon, por ke vi sekvu liajn postesignojn;
22 pekon li ne
faris, kaj trompo ne troviis en lia buo;
23 insultate, li ne
insultis responde; suferante, li ne minacis, sed submetis sin al
la juste juanta;
24 li mem portis niajn pekojn en sia korpo sur
la lignao, por ke ni, malvivigite koncerne pekojn, vivu por
justeco; per lia vundo vi resaniis.
25 ar vi estis kiel afoj
erarvagantaj; sed nun vi returne venis al la Patisto kaj
Episkopo de viaj animoj.
1 Tiel same, edzinoj, submetu vin al viaj propraj edzoj; por ke,
e se iuj ne obeas al la vorto, ili sen la vorto estu gajnitaj
per la konduto de siaj edzinoj,
2 rigardante vian konduton kun
timo astan.
3 Via ornamo estu ne la ekstera ornamo de
harplektado kaj orportado, a la surmetado de vestoj;
4 sed la
kaita homo de la koro en la nedifektebla vesto de spirito milda
kaj trankvila, kiu estas multevalora anta Dio.
5 ar tiel same
anka, en la tempo antikva, la sanktaj virinoj, kiuj esperis al
Dio, ornamis sin, submetante sin al siaj propraj edzoj;
6 kiel
Sara obeis al Abraham, nomante lin sinjoro; kies infanoj vi
fariis, bonfarante, kaj ne ektimigate per ia teruro.
7 Tiel same, edzoj, kunvivadu kun viaj edzinoj lascie, donante
honoron al la virino kiel al la plimalforta ilo, kaj estante
anka kun ili kunheredantoj de la graco de vivo, por ke viaj
preoj ne malhelpiu.
8 Fine, estu iuj samideaj, simpatiaj, fratamemaj, kompatemaj,
humilanimaj;
9 ne repagantaj malbonon kontra malbono, nek
insulton kontra insulto, sed kontrae benadantaj; ar al tio vi
estas vokitaj, por ke vi heredu benon.
10 ar:
Kiu volas ami vivon kaj vidi bonajn tagojn,
Tiu gardu sian langon kontra malbono,
Kaj sian buon kontra mensoga parolo;
11 Li dekliniu de malbono kaj faru bonon,
Li seru pacon, kaj asu in.
12 ar la okuloj de la Eternulo estas turnitaj al la piuloj,
Kaj Liaj oreloj al iliaj krioj;
Sed la vizao de la Eternulo estas kontra tiuj, kiuj faras
malbonon.
13 Kaj kiu faros al vi malbonon, se vi farios fervoraj en la
bono?
14 Sed se vi e suferus pro justeco, feliegaj vi estus;
kaj ilian timon ne timu, nek maltrankviliu;
15 sed la Sinjoron
Kriston sanktigu en viaj koroj; estu iam pretaj doni defendan
respondon al iu, kiu vin demandas pri la motivo de la espero en
vi, sed kun humileco kaj timo;
16 havantaj bonan konsciencon; por
ke, dum vi estas malestimataj, hontu tiuj, kiuj kalumnias vian
bonan konduton en Kristo.
17 ar pli bone estus, se tiel volus
Dio, suferi pro bonfarado, ol pro malbonfarado.
18 ar Kristo
anka unufoje suferis pro pekoj, justulo pro maljustuloj, por ke
li nin konduku al Dio; mortigite en la karno, sed vivigite en la
spirito;
19 en kiu anka li iris kaj predikis al la enkarceraj
spiritoj,
20 kiuj iam malobeis, kiam la longedara pacienco de
Dio atendis en la tagoj de Noa dum la pretigado de la arkeo, en
kiu malmultaj, tio estas ok personoj, elsaviis tra akvo;
21 kiu
anka vin nun savas en antitipo, la bapto, ne la formetado de la
karna malpurao, sed la demando de bona konscienco al Dio per la
relevio de Jesuo Kristo;
22 kiu estas dekstre de Dio, irinte en
la ielon; al li aneloj kaj atoritatoj kaj potencoj estas
submetitaj.
1 ar Kristo do suferis en la karno, vi anka armu vin per la
sama intenco; ar la suferinto en la karno apartiis de pekoj;
2
por ke vi travivu la reston de la enkarna tempo jam ne la la
voluptoj de homoj, sed la la volo de Dio.
3 ar la tempo pasinta
sufias, por elfari la deziron de la nacianoj kaj iradi en
dibooj, voluptoj, vindrinkado, brufestenoj, ebrieco, kaj
abomenaj idolkultoj;
4 en kio ili miras, ke vi ne kuras kune kun
ili en la saman superfluon de diboado, kaj ili kalumnias vin;
5
ili prirespondos al Tiu, kiu estas preta jui la vivantojn kaj la
mortintojn.
6 ar por tio anka la evangelio estas anoncita al la
mortintoj, por ke ili estu korpe juitaj la homoj, sed spirite
vivu la Dio.
7 Sed la fino de io alproksimias; prudentiu do, kaj sobriu
por preoj;
8 anta io havante fervoran amon unu al alia; ar
amo kovras amason da pekoj;
9 estu gastamaj unu al alia sen
murmurado;
10 lamezure, kiel iu ricevis donacon, tiel in
administrante inter vi, kiel bonaj administrantoj de la
diversaspeca graco de Dio;
11 se iu parolas, li parolu kvaza
orakolojn de Dio; se iu administras, li administru kvaza el la
forto, kiun Dio provizas; por ke en io Dio estu glorata per
Jesuo Kristo, kies estas la gloro kaj la potenco por iam kaj
eterne. Amen.
12 Amataj, ne surpriziu pri la fajrego e vi okazanta por provi
vin, kvaza io stranga okazus e vi;
13 sed la tio, ke vi
partoprenas en la suferoj de Kristo, oju; por ke anka en la
elmontro de lia gloro vi oju ravege.
14 Se vi estas riproataj
pro la nomo de Kristo, feliegaj vi estas; ar la Spirito de
gloro kaj la Spirito de Dio restas sur vi.
15 Nur neniu el vi
suferu kiel mortiginto, a telisto, a malbonfarinto, a kiel
sintrudanto en malpropraj aferoj;
16 sed se iu suferas kiel
Kristano, li ne hontu; sed li gloru Dion en tiu nomo.
17 ar jam
venis la tempo por la komenco de la juo e la domo de Dio; kaj
se i komencias e ni, kia estos la sorto de tiuj, kiuj ne obeas
al la evangelio de Dio?
18 Kaj se justulo apena savias, kie
aperos malpiulo kaj pekulo?
19 Tial anka tiuj, kiuj suferas la
la volo de Dio, alkonfidu siajn animojn en bonfarado al fidela
Kreinto.
1 La presbiterojn do inter vi mi admonas, estante kunpresbitero
kaj atestanto de la suferoj de Kristo kaj partoprenanto en la
malkaota gloro:
2 Patu la gregon de Dio e vi, direktante in,
ne devige, sed volonte, la Dio; ne pro avideco, sed bonvole;
3
ne kvaza sinjorante super la heredo, sed fariante ekzemploj al
la grego.
4 Kaj kiam elmontrios la efpatisto, vi ricevos la
nevelkontan kronon de gloro.
5 Tiel same, vi plijunuloj, submetu
vin al la pliauloj. Tial anka vi iuj submetu vin unu al la
alia, kaj zonu vin per humileco; ar Dio kontrastaras al la
fieruloj, sed al la humiluloj donas gracon.
6 Humiligu vin do sub
la potencan manon de Dio, por ke Li altigu vin ustatempe;
7
suretante sur Lin ian vian zorgon, ar Li zorgas pri vi.
8 Estu
sobraj, vigladu; via kontraulo, la diablo, kiel leono blekeganta
irkairas, serante, kiun li povos forgluti;
9 lin rezistu,
konstantaj en la fido, sciante, ke la samaj suferoj plenumias en
via frataro en la mondo.
10 Kaj la Dio de ia graco, kiu vin
alvokis al Sia eterna gloro en Kristo, mem perfektigos, firmigos,
plifortigos vin ne longe suferintajn.
11 Al Li estu la potenco
por iam kaj eterne. Amen.
12 Per Silvano, la fidela frato, kiel mi opinias, al vi mi
skribis mallonge, konsilante kaj atestante, ke i tio estas la
vera graco de Dio; en i firme staru.
13 Vin salutas la en Babel
kunelektitino, kaj Marko, mia filo.
14 Salutu unu la alian per
ama kiso.
Paco al vi iuj, kiuj estas en Kristo.