1 Simon Petro, servisto kaj apostolo de Jesuo Kristo, al tiuj,
kiuj ricevis egale altvaloran fidon, kiel ni, en la justeco de
nia Dio kaj Savanto Jesuo Kristo:
2 Graco al vi kaj paco
pligrandiu en sciado pri Dio, kaj pri Jesuo, nia Sinjoro;
3 pro
tio, ke lia Dia povo donacis al ni ion rilatantan al vivo kaj
pieco, per la scio de tiu, kiu nin vokis per sia propra gloro kaj
virto;
4 per kiuj li donacis al ni la promesojn karegajn kaj tre
grandajn; por ke per ili vi fariu partoprenantoj en Dia naturo,
forsaviinte el la putreco, kiu estas en la mondo per voluptemo.
5 Kaj pro tiu sama kazo viaflanke aplikante ian diligentecon,
en via fido aldonu virton; kaj en virto scion;
6 kaj en scio
sinregadon; kaj en sinregado paciencon; kaj en pacienco piecon;
7
kaj en pieco fratamikecon, kaj en fratamikeco amon.
8 ar tiuj
ecoj, se e vi ili trovias kaj abundas, faras vin nek
mallaboremaj nek senfruktaj en la scio de nia Sinjoro Jesuo
Kristo.
9 ar tiu, al kiu mankas tiuj ecoj, estas blinda, miopa,
forgesinte la forpurigon el siaj antaaj pekoj.
10 Sekve, fratoj,
pli diligente klopodu, por certigi vian vokon kaj elekton; ar
farante tion, vi neniam falpuios;
11 ar tiel al vi estos rie
provizita la eniro en la eternan regnon de nia Sinjoro kaj
Savanto Jesuo Kristo.
12 Pro tio mi iam estos preta rememorigi vin pri tiuj aferoj,
kvankam vi ilin scias kaj estas fortigitaj en la eestanta vero.
13 Kaj mi opinias konvena, dum mi estas en i tiu tabernaklo,
vigligi vin per rememorigo;
14 sciante, ke balda estos la demeto
de mia tabernaklo, uste kiel nia Sinjoro Jesuo Kristo montris al
mi.
15 Kaj mi diligente penos, ke post mia foriro vi povu
konstante rememori tion.
16 ar ne sekvinte fabelojn sofismajn,
ni konigis al vi la potencon kaj alvenon de nia Sinjoro Jesuo
Kristo, sed vidinte per propraj okuloj lian majeston.
17 ar li
ricevis de Dio, la Patro, honoron kaj gloron, kiam al li tia voo
estis alportita el la brilega gloro: i tiu estas Mia Filo, la
amata, en kiu Mi havas plezuron;
18 kaj tiun voon, alportitan el
la ielo, ni mem adis, kunestante kun li sur la sankta monto.
19
Kaj ni havas la profetan vorton konfirmitan; kiun atentante, vi
bone faras, kvaza lampon lumantan en malhela loko, is ektagios
kaj la matenstelo eklevios en viaj koroj;
20 anta io sciante,
ke neniu profetao de la Skribo enhavas en si sian propran
klarigon.
21 ar neniam profetao estas alportita per homa volo;
sed homoj, movataj de la Sankta Spirito, parolis la Dio.
1 Sed anka falsaj profetoj troviis inter la popolo tiel same,
kiel inter vi estos falsaj instruistoj, kiuj sekrete enkondukos
herezojn pereigajn, e malkonfesante la Sinjoron, kiu ilin
elaetis, kaj venigante sur sin rapidan pereon.
2 Kaj ilian
senbridecon sekvos multaj, per kiuj la vojo de la vero estos
kalumniata.
3 Kaj en avideco per trompaj paroloj ili vin
komercos; ilia kondamno nun de post tre longe ne malfruas, kaj
ilia pereo ne dormas.
4 ar se Dio ne indulgis anelojn
pekintajn, sed, eninferiginte ilin en kavernojn de mallumo,
transdonis ilin rezervatajn por la juo;
5 kaj ne indulgis la
mondon antikvan, sed gardis Noan kun sep aliaj, predikanton de
justeco, kiam Li sendis diluvon sur la mondon de malpiuloj;
6
kaj, cindriginte la urbojn Sodom kaj Gomora, kondamnis ilin per
katastrofo, farinte ilin ekzemplo al estontaj malpiuloj;
7 kaj
savis justan Loton, agrenegatan de la senbrida konduto de la
malvirtuloj
8 (ar tiu justulo, loante inter ili, en vidado kaj
adado, turmentis sian justan animon, tagon post tago, pro iliaj
malvirtaj faroj):
9 la Sinjoro do scias savi el tento la piulojn,
kaj teni sub puno la maljustulojn is la tago de juo;
10 sed
precipe tiujn, kiuj iras la la karno en volupto de malpurao,
kaj malestimas regadon. Arogantaj, obstinaj, ili ne timas insulti
atoritatojn;
11 sed kontrae, aneloj, superante la forto kaj
potenco, ne faras insultan akuzon kontra ili anta la Sinjoro.
12 Sed tiuj, kiel bestoj senprudentaj, naskitaj la naturo por
kaptado kaj pereo, blasfemante en aferoj, kiujn ili ne scias, en
sia putreco pereos,
13 en malbono ricevante pagon por malbono;
homoj, kiuj opinias entagan diboon plezuro kaj estas makuloj kaj
hontindaoj, diboante en sia uzado de la agapoj, dum ili
kunfestenas kun vi;
14 havante okulojn plenajn de adulto kaj ne
reteneblajn de pekado; forlogante malfirmajn animojn; havante
koron lertan por avideco; estante filoj de malbeno;
15 forlasinte
la rektan vojon kaj erarvaginte, sekvinte la vojon de Bileam,
filo de Beor, kiu amis la rekompencon de malbonfarado;
16 sed li
estis riproita pro sia malobeo; muta azeno, parolante per homa
voo, haltigis la frenezecon de la profeto.
17 Ili estas putoj
senakvaj, kaj nebuletoj pelataj de ventego; por ili la nigreco de
mallumo estas rezervita.
18 ar, elparolante fanfaronaojn de
vanteco, ili forlogas en la karnovolupton per senbrideco tiujn,
kiuj us forsaviis de tiuj, kiuj vivadas en eraro;
19 anoncante
al ili liberecon, ili mem estas sklavoj de putreco; ar al kiu iu
submetias, al tiu anka li sklavias.
20 ar se, forsaviinte el
la malpuraoj de la mondo per la scio de la Sinjoro kaj Savanto
Jesuo Kristo, ili estos denove tien implikitaj kaj venkitaj, ilia
lasta stato farios pli malbona, ol la unua.
21 ar estus por ili
pli bone ne ekkoni la vojon de justeco, ol, ekkoninte in,
returni sin for de la sankta ordono al ili transdonita.
22 Al ili
okazis la la vera proverbo: Hundo reveninta al sia vomitao, kaj
porkino lavita al ruliado en koto.
1 Jam i tiun duan epistolon, amataj, mi skribas al vi; en amba
mi instigas vian sinceran menson per rememorigo;
2 por ke vi
memoru la antadirojn de la sanktaj profetoj, kaj la ordonon de
la Sinjoro kaj Savanto per viaj apostoloj;
3 unue sciante, ke en
la lastaj tagoj mokemuloj venos kun mokado, irante la siaj
propraj voluptoj,
4 kaj dirante: Kie estas la anonco de lia
alveno? ar de kiam la patroj endormiis, io restas kiel de post
la komenco de la kreo.
5 ar ili volonte forgesas, ke ielo
ekzistis de antikve, kaj tero kunmetita el akvo kaj meze de akvo,
la la vorto de Dio;
6 per kio la tiama mondo, diluvite, pereis;
7 sed la nuna ielo kaj la tero per la sama vorto estas
destinitaj por fajro, rezervate is la tago de juo kaj pereo de
malpiuloj.
8 Sed ne forgesu i tiun unu aferon, amataj, ke e la Sinjoro unu
tago estas kiel mil jaroj, kaj mil jaroj kiel unu tago.
9 La
Sinjoro ne malrapidas pri la promeso, kiel iuj malrapidecon
kalkulas; sed paciencas al vi, volante, ne ke iuj pereu, sed ke
iuj venu al pento.
10 Sed la tago de la Sinjoro venos, kvaza
telisto; en tiu tago la ielo forpasos kun mua bruego, kaj la
elementoj brulante solvios, kaj la tero kaj la faritaoj en i
forbrulos.
11 ar tiamaniere io tio solvios, kiaj homoj vi do
devus esti en sankta konduto kaj pieco,
12 atendante kaj
akcelante la alvenon de la tago de Dio, pro kio la ielo flamanta
solvios, kaj la elementoj per fajra brulado fluidios?
13 Sed
la Lia promeso ni atendas novan ielon kaj novan teron, en kiuj
loas justeco.
14 Tial, amataj, tion atendante, klopodu trovii en paco,
senmakulaj kaj neriproindaj anta Li.
15 Kaj rigardu la
paciencon de nia Sinjoro kiel savon; kiel anka nia amata frato
Palo, la la saeco donita al li, jam skribis al vi,
16 kiel
anka en iuj siaj epistoloj, parolante en ili pri i tio; en
kiuj estas iuj aferoj malfacile kompreneblaj, kiujn la
malkleruloj kaj malkonstantuloj tordas, kiel anka la ceterajn
skribaojn, al sia propra pereo.
17 Vi do, amataj, i tion
antasciante, gardu vin, por ke vi ne forlogiu per la eraro de
la pekuloj, kaj ne defalu de via propra konstanteco.
18 Sed
kresku en graco kaj scio de nia Sinjoro kaj Savanto Jesuo Kristo.
Al li estu la gloro nun kaj is la tago de eterneco. Amen.