1 Post la morto de Moseo, servanto de la Eternulo, la Eternulo
diris al Josuo, filo de Nun, helpanto de Moseo, jene:
2 Mia
servanto Moseo mortis; kaj nun leviu, transiru i tiun Jordanon,
vi kaj i tiu tuta popolo, en la landon, kiun Mi donas al ili, al
la Izraelidoj.
3 iun lokon, sur kiun paos la plando de via
piedo, Mi donas al vi, kiel Mi diris al Moseo.
4 De la dezerto
kaj de i tiu Lebanon is la granda rivero, la rivero Efrato, la
tuta lando de la etidoj, is la Granda Maro okcidente, estu viaj
limoj.
5 Neniu rezistos al vi dum via tuta vivo; kiel Mi estis
kun Moseo, tiel Mi estos kun vi; Mi ne foriros de vi kaj Mi ne
forlasos vin.
6 Estu forta kaj kuraa; ar vi ekposedigos al i
tiu popolo la landon, pri kiu Mi uris al iliaj patroj, ke Mi
donos in al ili.
7 Nur estu forta kaj tre kuraa, penante agi
la la tuta instruo, kiun donis al vi Mia servanto Moseo; ne
dekliniu de i dekstren nek maldekstren, por ke vi sukcesu ie,
kien vi iros.
8 i tiu libro de la instruo ne foriu de via buo,
sed meditu pri i tage kaj nokte, por ke vi zorge plenumu ion,
kio estas skribita en i; ar tiam vi havos felion sur viaj
vojoj, kaj tiam vi havos sukceson.
9 Jen Mi ordonis al vi: estu
forta kaj kuraa; ne havu teruron kaj ne timu; ar kun vi estas
la Eternulo, via Dio, ie, kien vi iros.
10 Kaj Josuo ordonis al la oficistoj de la popolo, dirante:
11
Iru tra la tendaro, kaj ordonu al la popolo, dirante: Pretigu por
vi manaon, ar post tri tagoj vi transiros i tiun Jordanon,
por iri ekposedi la landon, kiun la Eternulo, via Dio, donas al
vi kiel posedaon.
12 Kaj al la Rubenidoj kaj al la Gadidoj kaj al la duontribo de
Manase, Josuo diris jene:
13 Memoru la aferon, kiun ordonis al vi
Moseo, servanto de la Eternulo, dirante: La Eternulo, via Dio,
ripozigis vin, kaj donis al vi i tiun teron;
14 viaj edzinoj,
viaj infanoj, kaj viaj brutoj restos sur la tero, kiun donis al
vi Moseo transe de Jordan; kaj vi iru armitaj anta viaj fratoj,
iuj, kiuj tagas por la milito, kaj helpu ilin,
15 is la
Eternulo ripozigos viajn fratojn, kiel vin, kaj ili anka
ekposedos la teron, kiun la Eternulo, via Dio, donas al ili; tiam
vi reiros sur la teron de via posedado, kaj vi posedos in, kiun
donis al vi Moseo, servanto de la Eternulo, transe de Jordan, sur
la flanko de sunlevio.
16 Kaj ili respondis al Josuo, dirante:
ion, kion vi ordonis, ni faros, kaj ien, kien vi sendos nin, ni
iros.
17 Tute tiel, kiel ni obeis Moseon, ni obeos vin; nur la
Eternulo, via Dio, estu kun vi, kiel Li estis kun Moseo.
18 iu,
kiu malobeos vian diron kaj ne askultos viajn vortojn en io,
kion vi ordonis al li, estos mortigita. Nur estu forta kaj
kuraa.
1 Kaj Josuo, filo de Nun, sendis el itim du esplorrigardantojn
sekrete, dirinte: Iru, pririgardu la landon kaj Jerion. Kaj ili
iris, kaj venis en la domon de malastistino, kies nomo estis
Raab, kaj ili dormis tie.
2 Kaj oni diris al la reo de Jerio
jene: Jen venis i tien en la nokto viroj el la Izraelidoj, por
esplorrigardi la landon.
3 Tiam la reo de Jerio sendis al
Raab, por diri: Elirigu la virojn, kiuj venis al vi, kiuj venis
en vian domon; ar por esplorrigardi la tutan landon ili venis.
4
Sed la virino prenis la du virojn kaj kais ilin, kaj diris:
Efektive venis al mi la viroj, sed mi ne scias, el kie ili estas;
5 kaj kiam en la mallumo oni estis fermontaj la pordegon, la
viroj eliris; mi ne scias, kien la viroj iris; postkuru ilin
rapide, ar vi kuratingos ilin.
6 Sed i suprenirigis ilin sur la
tegmenton, kaj kais ilin en la trunkoj de lino, kiuj kuis e i
sur la tegmento.
7 La viroj postkuris ilin en la direkto al
Jordan is la transirejo; kaj la pordegon oni fermis, post kiam
eliris la postkurantoj.
8 Kaj anta ol la kaitoj kuiis, i
supreniris al ili sur la tegmenton,
9 kaj i diris al la viroj:
Mi scias, ke la Eternulo transdonis al vi la landon kaj ke teruro
pri vi falis sur nin kaj ke timuliis anta vi iuj loantoj de
la lando;
10 ar ni adis, ke la Eternulo sekigis anta vi la
akvon de la Rua Maro, kiam vi eliris el Egiptujo, kaj kiel vi
agis kun la du reoj de la Amoridoj, kiuj estis transe de Jordan,
kun Sion kaj kun Og, kiujn vi ekstermis.
11 Ni adis, kaj
ektimis nia koro, kaj en neniu restis kurao anta vi; ar la
Eternulo, via Dio, estas Dio en la ielo supre kaj sur la tero
malsupre.
12 Kaj nun uru al mi per la Eternulo, ke ar mi faris
favorkoraon al vi, tial anka vi faros favorkoraon al la domo
de mia patro; kaj donu al mi signon de vereco,
13 ke vi konservos
la vivon al mia patro kaj al mia patrino kaj al miaj fratoj kaj
al miaj fratinoj, kaj al iu, kiun ili havas, kaj vi savos niajn
animojn kontra morto.
14 Kaj la viroj diris al i: Nia animo
mortu anstata via, se vi ne rakontos pri i tiu nia afero; kaj
kiam la Eternulo donos al ni la landon, tiam ni faros al vi
favorkoraon kaj fidelaon.
15 Kaj i malsuprenigis ilin per
nuro tra la fenestro; ar ia domo estis en la muro de la urbo,
kaj i lois en la muro.
16 Kaj i diris al ili: Iru sur la
monton, por ke ne renkontu vin la postkurantoj, kaj kau vin tie
dum tri tagoj, is la postkurantoj revenos; kaj poste vi iros
vian vojon.
17 Kaj la viroj diris al i: Jen kiamaniere ni estos
liberaj de via uro, per kiu vi urigis nin:
18 jen ni venos en
la landon, kaj vi alligu al la fenestro la ruan nuron, per kiu
vi nin malsuprenigis; kaj vian patron kaj vian patrinon kaj viajn
fratojn kaj la tutan familion de via patro kolektu al vi en la
domon;
19 kaj se iu eliros el la pordo de via domo eksteren, lia
sango estos sur lia kapo, kaj ni estos senkulpaj; kaj pri iu,
kiu estos kun vi en la domo, lia sango estos sur nia kapo, se ies
mano lin tuos.
20 Sed se vi rakontos i tiun nian aferon, tiam
ni estos liberaj de via uro, per kiu vi urigis nin.
21 Kaj i
diris: i estu, kiel vi diris. Kaj i foririgis ilin, kaj ili
iris; kaj i alligis la ruan nuron al la fenestro.
22 Kaj ili
iris, kaj venis sur la monton, kaj restis tie dum tri tagoj, is
revenis la postkurantoj. Kaj la postkurantoj seris sur la tuta
vojo, kaj ne trovis.
23 Tiam la du viroj iris returne, kaj
malsupreniris de la monto, kaj transiis, kaj venis al Josuo,
filo de Nun, kaj rakontis al li ion, kio okazis al ili.
24 Kaj
ili diris al Josuo: La Eternulo transdonis en nian manon la tutan
landon, kaj iuj loantoj de la lando havas timon anta ni.
1 Kaj Josuo leviis frue matene, kaj ili elmoviis de itim kaj
alvenis al Jordan, li kaj iuj Izraelidoj, kaj ili tradormis tie
la nokton, anta ol transiri.
2 Kaj post paso de tri tagoj la
oficistoj iris tra la tendaro,
3 kaj ordonis al la popolo,
dirante: Kiam vi ekvidos la keston de interligo de la Eternulo,
via Dio, kaj la pastrojn Levidojn, kiuj portas in, tiam ekmoviu
de viaj lokoj kaj iru post ili.
4 Sed inter vi kaj i devas esti
interspaco de irka du mil ulnoj da mezuro; ne alproksimiu al
i, por ke vi sciu la vojon, la kiu vi devas iri; ar vi ne iris
la tiu vojo antae.
5 Kaj Josuo diris al la popolo: Sanktigu
vin, ar morga la Eternulo faros inter vi miraklojn.
6 Kaj Josuo
diris al la pastroj jene: Prenu la keston de interligo, kaj
preteriru anta la popolo. Kaj ili prenis la keston de interligo,
kaj preteriris anta la popolo.
7 Kaj la Eternulo diris al Josuo:
En i tiu tago Mi komencos altigi vin anta la okuloj de la tuta
Izrael, por ke ili sciu, ke kiel Mi estis kun Moseo, tiel Mi
estos kun vi.
8 Kaj vi ordonu al la pastroj, kiuj portas la
keston de interligo, dirante: Kiam vi venos al la rando de la
akvo de Jordan, tiam stariu en Jordan.
9 Kaj Josuo diris al la Izraelidoj: Aliru i tien, kaj askultu
la vortojn de la Eternulo, via Dio.
10 Kaj Josuo diris: Per tio
vi ekscios, ke la vivanta Dio estas inter vi, kaj ke Li forpelos
de anta vi la Kanaanidojn kaj la etidojn kaj la ividojn kaj la
Perizidojn kaj la Girgaidojn kaj la Amoridojn kaj la Jebusidojn:
11 jen la kesto de interligo de la Sinjoro de la tuta tero
transiros anta vi Jordanon.
12 Kaj nun prenu al vi dek du virojn
el la triboj de Izrael, po unu viro el iu tribo.
13 Kaj kiam la
plandoj de la piedoj de la pastroj, kiuj portas la keston de la
Eternulo, la Sinjoro de la tuta tero, haltos en la akvo de
Jordan, la akvo de Jordan detirios, la akvo, kiu fluas de supre;
kaj i starios, kiel unu muro.
14 Kaj kiam la popolo elmoviis
el siaj tendoj, por transiri Jordanon, kaj la pastroj, kiuj
portis la keston de interligo, estis anta la popolo,
15 kaj kiam
la portantoj de la kesto venis al Jordan, kaj la piedoj de la
pastroj, kiuj portis la keston, trempiis en la rando de la akvo
(kaj Jordan estis plena e iuj siaj bordoj dum la tuta tempo de
rikoltado),
16 tiam la akvo, kiu fluis de supre, haltis, stariis
kiel unu muro, tre malproksime, e la urbo Adam, kiu estas apud
Cartan; kaj la akvo, kiu fluis al la maro de la stepo, al la Sala
Maro, tute foriris. Kaj la popolo transiris kontra Jerio.
17
Kaj la pastroj, kiuj portis la keston de interligo de la
Eternulo, staris forte sur seka tero meze de Jordan, kaj la tuta
Izrael iris trans seka tero, is la tuta popolo transiris
Jordanon.
1 Kaj kiam la tuta popolo transiris Jordanon, la Eternulo diris
al Josuo jene:
2 Prenu al vi el la popolo dek du virojn, po unu
viro el iu tribo,
3 kaj ordonu al ili, dirante: Prenu al vi de
i tie, el la mezo de Jordan, kie firme staris la piedoj de la
pastroj, dek du tonojn, kaj transportu ilin kun vi, kaj metu
ilin sur la nokthaltejo, kie vi pasigos i tiun nokton.
4 Kaj
Josuo alvokis la dek du virojn, kiujn li destinis el la
Izraelidoj, po unu viro el iu tribo;
5 kaj Josuo diris al ili:
Iru anta la kesto de la Eternulo, via Dio, en la mezo de Jordan,
kaj levu al vi sur vian ultron iu po unu tono, la la nombro
de la triboj de la Izraelidoj;
6 por ke i tio estu signo inter
vi. Se viaj infanoj morga demandos vin, dirante: Pro kio estas
e vi i tiuj tonoj?
7 tiam vi diros al ili: Pro tio, ke
disflankiis la akvo de Jordan anta la kesto de interligo de la
Eternulo; kiam i iris trans Jordanon, disflankiis la akvo de
Jordan. Kaj i tiuj tonoj estos memorigao por la Izraelidoj
eterne.
8 Kaj la Izraelidoj faris tiel, kiel ordonis Josuo; kaj
ili prenis dek du tonojn el meze de Jordan, kiel la Eternulo
diris al Josuo, la la nombro de la triboj de la Izraelidoj; kaj
ili transportis ilin kun si al la nokthaltejo, kaj kuigis ilin
tie.
9 Kaj dek du tonojn Josuo starigis meze de Jordan, sur la
loko, sur kiu staris la piedoj de la pastroj, kiuj portis la
keston de interligo; kaj ili restis tie is hodia.
10 Kaj la
pastroj, kiuj portis la keston, staris meze de Jordan, is
finiis io, kion la Eternulo ordonis al Josuo diri al la popolo,
konforme al io, kion Moseo ordonis al Josuo. Kaj la popolo
rapide transiris.
11 Kaj kiam la tuta popolo transiris, tiam
transiris la kesto de la Eternulo kaj la pastroj anta la popolo.
12 Kaj la Rubenidoj kaj la Gadidoj kaj la duontribo de Manase
transiris armitaj anta la Izraelidoj, kiel diris al ili Moseo.
13 irka kvardek mil armitaj militistoj transiris anta la
Eternulo por la milito, sur la stepon de Jerio.
14 En tiu tago
la Eternulo altigis Josuon anta la okuloj de la tuta Izrael; kaj
ili komencis timi lin, kiel ili timis Moseon dum lia tuta vivo.
15 Kaj la Eternulo diris al Josuo jene:
16 Ordonu al la pastroj,
kiuj portas la keston de atesto, ke ili supreniru el Jordan.
17
Kaj Josuo ordonis al la pastroj, dirante: Supreniru el Jordan.
18
Kaj kiam la pastroj, kiuj portis la keston de interligo de la
Eternulo, supreniris el Jordan, kaj kiam la plandoj de la pastroj
leviis sur la sekan teron, la akvo de Jordan reiris al sia loko
kaj ekfluis kiel antae la iuj siaj bordoj.
19 Kaj la popolo
eliris el Jordan en la deka tago de la unua monato, kaj ili
starigis sian tendaron en Gilgal, oriente de Jerio.
20 Kaj la
dek du tonojn, kiujn ili prenis el Jordan, Josuo starigis en
Gilgal.
21 Kaj li diris al la Izraelidoj jene: Se en la venonta
tempo viaj filoj demandos siajn patrojn, dirante: Kion signifas
i tiuj tonoj?
22 tiam diru al viaj filoj jene: Sur seka tero
Izrael transiris i tiun Jordanon;
23 ar la Eternulo, via Dio,
elsekigis la akvon de Jordan anta vi, is vi transiris, kiel la
Eternulo, via Dio, faris kun la Rua Maro, kiun Li elsekigis
anta ni, is ni transiris;
24 por ke iuj popoloj de la tero
sciu, ke la mano de la Eternulo estas forta, kaj por ke ili timu
la Eternulon, vian Dion, en iu tempo.
1 Kaj kiam iuj reoj de la Amoridoj, kiuj lois transe de Jordan
okcidente, kaj iuj reoj de la Kanaanidoj, kiuj lois apud la
maro, adis, ke la Eternulo elsekigis la akvon de Jordan anta la
Izraelidoj, is ili transiris, tiam ektimis ilia koro, kaj ili ne
havis plu kuraon anta la Izraelidoj.
2 En tiu tempo la Eternulo diris al Josuo: Faru al vi tonajn
tranilojn, kaj cirkumcidu la Izraelidojn denove, duan fojon.
3
Kaj Josuo faris al si tonajn tranilojn, kaj cirkumcidis la
Izraelidojn sur la monteto Aralot.
4 Kaj jen estas la kazo, pro
kiu Josuo cirkumcidis: la tuta popolo, kiu eliris el Egiptujo, la
virseksuloj, iuj militkapablaj, mortis en la dezerto, sur la
vojo, kiam ili iris el Egiptujo;
5 ar cirkumcidita estis la tuta
popolo, kiu eliris; sed iuj, kiuj naskiis en la dezerto, sur la
vojo, kiam ili iris el Egiptujo, ne estis cirkumciditaj.
6 ar
dum kvardek jaroj la Izraelidoj iris en la dezerto, is la tuta
popolo militkapabla, kiu eliris el Egiptujo, elmortis, pro tio,
ke ili ne obeis la voon de la Eternulo; al ili la Eternulo
uris, ke Li ne montros al ili la landon, pri kiu la Eternulo
uris al iliaj patroj, ke Li donos al ni landon, en kiu fluas
lakto kaj mielo.
7 Iliajn filojn Li starigis anstata ili. Tiujn
Josuo cirkumcidis; ar ili estis necirkumciditaj, ar oni ne
cirkumcidis ilin dum la vojo.
8 Kaj kiam estis finita la
cirkumcidado de la tuta popolo, ili restis sur sia loko en la
tendaro, is ili resaniis.
9 Kaj la Eternulo diris al Josuo:
Hodia Mi derulis de vi la hontindaon de Egiptujo. Kaj tiu loko
ricevis la nomon Gilgal is hodia.
10 Kaj la Izraelidoj staris tendare en Gilgal, kaj faris la
Paskon en la dek-kvara tago de la monato vespere sur la stepo de
Jerio.
11 Kaj ili manis el la produktoj de la tero en la
sekvanta tago post la Pasko, macojn kaj rostitajn grajnojn en la
sama tago.
12 Kaj la manao esis fali en la sekvanta tago, post
kiam ili manis el la produktoj de la tero; kaj la Izraelidoj ne
plu havis manaon, sed ili manis la produktojn de la lando
Kanaana en tiu jaro.
13 Kaj okazis, ke kiam Josuo estis apud Jerio, li levis siajn
okulojn, kaj ekvidis, ke jen viro staras anta li kaj en sia mano
li tenas nudigitan glavon. Kaj Josuo aliris al li, kaj diris al
li: u vi estas nia, a u el niaj malamikoj?
14 Kaj tiu diris:
Ne, mi estas militestro de la Eternulo, mi nun venis. Tiam Josuo
etis sin vizaaltere kaj faris adoron, kaj diris al li: Kion mia
sinjoro diros al sia sklavo?
15 Kaj la militestro de la Eternulo
diris al Josuo: Demetu viajn uojn de viaj piedoj; ar la loko,
sur kiu vi staras, estas sankta. Kaj Josuo faris tiel.
1 (Kaj Jerio estis fermita kaj losita kontra la Izraelidoj;
neniu eliris, kaj neniu eniris.)
2 Kaj la Eternulo diris al
Josuo: Vidu, Mi transdonis en vian manon Jerion kaj ian reon
kaj iajn fortajn militistojn.
3 irkairu la urbon iuj
militistoj, irkairu la urbon unu fojon; tiel faru dum ses
tagoj.
4 Kaj sep pastroj portu sep trumpetojn jubileajn anta la
kesto; kaj en la sepa tago irkairu la urbon sep fojojn, kaj la
pastroj sonigu per la trumpetoj.
5 Kaj kiam oni ektrumpetos per
la jubilea korno kaj vi ekados la sonadon de la trumpeto, tiam
la tuta popolo ekkriu per lata voo; kaj la muro de la urbo
falos malsupren, kaj la popolo eniru, iu rekte antaen.
6 Kaj
Josuo, filo de Nun, alvokis la pastrojn, kaj diris al ili: Portu
la keston de interligo, kaj sep pastroj portu sep jubileajn
trumpetojn anta la kesto de la Eternulo.
7 Kaj li diris al la
popolo: Iru, kaj irkairu la urbon, kaj la armitoj preteriru
anta la kesto de la Eternulo.
8 Kaj post kiam Josuo tion diris
al la popolo, sep pastroj, portantaj sep jubileajn trumpetojn
anta la Eternulo, ekiris kaj ektrumpetis per la trumpetoj; kaj
la kesto de interligo de la Eternulo iris post ili.
9 Kaj la
armitoj iris anta la pastroj, kiuj trumpetis per la trumpetoj,
kaj la resto de la popolo iris post la kesto; oni iris kaj
trumpetis per trumpetoj.
10 Kaj al la popolo Josuo ordonis,
dirante: Ne kriu, kaj ne adigu vian voon, kaj neniu vorto eliru
el via buo, is la tago, kiam mi diros al vi, ke vi kriu; tiam
vi krios.
11 Kaj la kesto de la Eternulo ekiris irka la urbo,
irkairis in unu fojon; kaj ili venis en la tendaron kaj
tranoktis en la tendaro.
12 Kaj Josuo leviis frue matene, kaj la pastroj ekportis la
keston de la Eternulo.
13 Kaj la sep pastroj, kiuj portis sep
jubileajn trumpetojn anta la kesto de la Eternulo, iris kaj
senese trumpetis per la trumpetoj; kaj la armitoj iris anta
ili, kaj la resto de la popolo iris post la kesto de la Eternulo,
kaj oni senese trumpetis per trumpetoj.
14 Kaj ili irkairis la
urbon en la dua tago unu fojon, kaj revenis en la tendaron. Tiel
oni faris dum ses tagoj.
15 En la sepa tago ili leviis frue,
kiam montriis la matena ielruo, kaj ili irkairis la urbon en
la sama maniero sep fojojn; en tiu sola tago ili irkairis la
urbon sep fojojn.
16 Kaj e la sepa fojo, kiam la pastroj
trumpetis per la trumpetoj, Josuo diris al la popolo: Ekkriu, ar
la Eternulo transdonis al vi la urbon.
17 Kaj la urbo estu sub
anatemo de la Eternulo, i kaj io, kio estas en i; nur la
malastistino Raab restu viva, i kaj iu, kiu estas kun i en
la domo; ar i kais la senditojn, kiujn ni sendis.
18 Sed vi
gardu vin kontra la anatemitao, por ke vi ne anatemiu, se vi
prenos ion el la anatemitao, kaj por ke vi ne faligu anatemon
sur la tendaron de Izrael kaj ne malfeliigu in.
19 Kaj la tuta
arento kaj oro, kaj iuj vazoj kupraj kaj feraj, estu
sanktigitaj al la Eternulo; en la trezorejon de la Eternulo ili
venos.
20 Kaj la popolo ekkriis, kaj oni ektrumpetis per
trumpetoj. Kaj kiam la popolo ekadis la sonadon de la trumpeto,
la popolo ekkriis per lata voo; kaj la muro falis malsupren,
kaj la popolo eniris en la urbon, iu rekte antaen, kaj ili
prenis la urbon.
21 Kaj ili ekstermis per glavo ion, kio estis
en la urbo, la virojn kaj virinojn, junulojn kaj maljunulojn,
bovojn kaj afojn kaj azenojn.
22 Kaj al la du viroj, kiuj
esplorrigardis la landon, Josuo diris: Iru en la domon de la
malastistino, kaj elkonduku el tie la virinon, kaj iujn, kiuj
estas e i, kiel vi uris al i.
23 Kaj la junuloj
esplorrigardintoj iris, kaj elkondukis Raabon kaj ian patron
kaj ian patrinon kaj iajn fratojn, kaj iujn, kiuj estis e i,
kaj ian tutan familion ili elkondukis, kaj starigis ilin ekster
la tendaron de Izrael.
24 Kaj la urbon oni forbruligis per fajro,
kaj ion, kio estis en i; nur la arenton kaj oron kaj la
kuprajn kaj ferajn vazojn oni donis en la trezorejon de la domo
de la Eternulo.
25 Kaj la malastistinon Raab, kaj la domon de
ia patro, kaj iujn, kiuj estis kun i, Josuo lasis vivaj, kaj
i restis inter Izrael is nun; ar i kais la senditojn, kiujn
Josuo sendis por esplorrigardi Jerion.
26 Kaj en tiu tempo Josuo
faris uron, dirante: Malbenita anta la Eternulo estu tiu viro,
kiu restarigos kaj konstruos i tiun urbon Jerio. Sur sia
unuenaskito li in fondos, kaj sur sia plej juna filo li starigos
iajn pordegojn.
27 Kaj la Eternulo estis kun Josuo, kaj li estis
fama sur la tuta tero.
1 Sed la Izraelidoj pekis kontra la anatemo: Aan, filo de
Karmi, filo de Zabdi, filo de Zera, el la tribo de Jehuda,
prenis el la anatemitao, kaj la kolero de la Eternulo ekflamis
kontra la Izraelidoj.
2 Kaj Josuo sendis virojn el Jerio al Aj, kiu estis apud Bet-
Aven, oriente de Bet-El, kaj li diris al ili jene: Iru kaj
esplorrigardu la landon. Kaj la viroj iris kaj esplorrigardis
Ajon.
3 Kaj ili revenis al Josuo, kaj diris al li: Ne iru la tuta
popolo, nur du mil a tri mil viroj iru kaj venkobatu Ajon; ne
lacigu tien la tutan popolon, ar ili estas malgrandnombraj.
4
Kaj iris tien el la popolo irka tri mil viroj; sed ili forkuris
de anta la loantoj de Aj.
5 Kaj la loantoj de Aj mortigis el
ili tridek ses homojn, kaj persekutis ilin de la pordego is
ebarim, kaj venkobatis ilin sur la deklivo de la monto; kaj
malkuraiis la koro de la popolo kaj fariis kiel akvo.
6 Tiam
Josuo disiris siajn vestojn, kaj etis sin vizaaltere anta la
keston de la Eternulo, restante tiel is la vespero, li kaj la
plejauloj de Izrael; kaj ili utis polvon sur siajn kapojn.
7
Kaj Josuo diris: Ho, mia Sinjoro, Eternulo, kial Vi transirigis
i tiun popolon trans Jordanon, por transdoni nin en la manon de
la Amoridoj, por pereigi nin? ho, kial ni ne restis sur tiu
flanko de Jordan?
8 Ho, mia Sinjoro! kion mi povas diri, post
kiam Izrael turnis sian dorson al siaj malamikoj?
9 Kiam ados la
Kanaanidoj kaj iuj loantoj de la lando, ili irkaos nin kaj
ekstermos nian nomon de sur la tero; kaj kion Vi faros por Via
granda nomo?
10 Tiam la Eternulo diris al Josuo: Leviu! por kio
vi etis vin vizaaltere?
11 Izrael pekis, kaj ili agis kontra
Mia interligo, kiun Mi donis al ili, kaj ili prenis el la
anatemitao, kaj telis, kaj mensoge neis, kaj metis inter siajn
vazojn.
12 Tial la Izraelidoj ne povos rezisti anta siaj
malamikoj, sian dorson ili turnos al siaj malamikoj, ar ili
falis sub anatemon; Mi ne estos plu kun vi, se vi ne malaperigos
la anatemitaon el inter vi.
13 Leviu, sanktigu la popolon, kaj
diru: Sanktigu vin por morga; ar tiel diris la Eternulo, Dio de
Izrael: Anatemitao estas inter vi, Izrael; vi ne povos rezisti
anta viaj malamikoj, is vi forigos la anatemitaon el inter vi.
14 Kaj vi aliros matene la viaj triboj; kaj la tribo, kiun
montros la Eternulo, aliros la la familioj; kaj la familio, kiun
montros la Eternulo, aliros la la domoj; kaj la domo, kiun
montros la Eternulo, aliros la apartaj homoj.
15 Kaj tiun, e
kiu montrios la anatemitao, oni forbruligu per fajro, lin kaj
ion, kio apartenas al li; ar li agis kontra la interligo de la
Eternulo, kaj ar li faris malnoblaon en Izrael.
16 Kaj Josuo leviis frue matene, kaj alirigis Izraelon la liaj
triboj; kaj la montro falis sur la tribon de Jehuda.
17 Kaj li
alirigis la tribon de Jehuda, kaj la montro falis sur la familion
de la Zeraidoj; kaj li alirigis la familion de la Zeraidoj la
apartaj homoj, kaj la montro falis sur Zabdin.
18 Kaj li alirigis
lian domon la apartaj homoj, kaj la montro falis sur Aanon,
filon de Karmi, filo de Zabdi, filo de Zera, el la tribo de
Jehuda.
19 Tiam Josuo diris al Aan: Mia filo! donu gloron al la
Eternulo, Dio de Izrael, kaj faru al Li konfeson, kaj diru al mi,
kion vi faris; ne kau anta mi.
20 Kaj Aan respondis al Josuo,
kaj diris: Efektive, mi pekis anta la Eternulo, Dio de Izrael,
kaj tiel kaj tiel mi faris.
21 Mi vidis inter la militakirao
belan inaran mantelon, kaj ducent siklojn da arento, kaj unu
stangeton da oro, havantan la pezon de kvindek sikloj, kaj mi
ekdeziris ilin kaj prenis ilin; kaj nun ili estas kaitaj en la
tero meze de mia tendo, kaj la arento estas sub tio.
22 Kaj
Josuo sendis senditojn, kaj ili kuris en la tendon; kaj
montriis, ke tio estas kaita en lia tendo kaj la arento estas
sub tio.
23 Kaj ili prenis tion el meze de la tendo, kaj alportis
al Josuo kaj al iuj Izraelidoj, kaj elmetis tion anta la
Eternulo.
24 Kaj Josuo kune kun la tuta Izrael prenis Aanon,
filon de Zera, kaj la arenton kaj la mantelon kaj la stangeton
da oro, kaj liajn filojn kaj liajn filinojn, kaj liajn bovojn kaj
liajn azenojn kaj liajn afojn, kaj lian tendon, kaj ion, kio
apartenis al li, kaj elkondukis ilin en la valon Aor.
25 Kaj
Josuo diris: Pro tio, ke vi malojigis nin, la Eternulo
malojigos vin en i tiu tago. Kaj la tuta Izrael mortigis lin
per tonoj; kaj oni forbruligis ilin per fajro, kaj etis sur
ilin tonojn.
26 Kaj oni amasigis super li grandan amason da
tonoj, kiu restis is hodia. Kaj malaperis la flama kolero de
la Eternulo. Pro tio tiu loko havas la nomon valo Aor is
hodia.
1 Kaj la Eternulo diris al Josuo: Ne timu, kaj ne estu malkuraa;
prenu kun vi iujn militistojn, kaj leviu kaj iru al Aj; vidu,
Mi transdonis en vian manon la reon de Aj kaj lian popolon kaj
lian urbon kaj lian landon.
2 Kaj agu kun Aj kaj kun ia reo,
kiel vi agis kun Jerio kaj kun ia reo; nur ilian militakiraon
kaj iliajn brutojn vi povas rabi por vi. Faru insidon malanta la
urbo.
3 Kaj leviis Josuo kaj iuj militistoj, por iri al Aj; kaj
Josuo elektis tridek mil homojn, bonajn militistojn, kaj sendis
ilin nokte,
4 kaj ordonis al ili, dirante: Vidu, vi faros insidon
e la urbo, malanta la urbo; ne tro malproksimiu de la urbo,
kaj estu iuj pretaj.
5 Kaj mi, kaj la tuta popolo, kiu estas kun
mi, alproksimios al la urbo. Kaj kiam ili eliros kontra nin,
kiel antae, ni forkuros de ili.
6 Kaj ili eliros post ni, is ni
ellogos ilin el la urbo; ar ili diros: Ili forkuras de ni, kiel
antae. Kaj ni kuros de ili.
7 Tiam vi leviu el la insido kaj
ekposedu la urbon; kaj la Eternulo, via Dio, transdonos in en
vian manon.
8 Kaj kiam vi okupos la urbon, ekbruligu la urbon per
fajro; faru la la diro de la Eternulo. Vidu, mi tion ordonas al
vi.
9 Kaj Josuo sendis ilin, kaj ili iris en insidejon, kaj ili
eksidis inter Bet-El kaj Aj, okcidente de Aj. Kaj Josuo pasigis
tiun nokton meze de la popolo.
10 Kaj Josuo leviis frue matene, kaj ordigis la popolon, kaj
ekiris li kaj la plejauloj de Izrael anta la popolo al Aj.
11
Kaj iuj militistoj, kiuj estis kun li, iris, kaj alproksimiis,
kaj venis anta la urbon, kaj starigis sian tendaron norde de Aj;
kaj inter ili kaj Aj estis valo.
12 Kaj li prenis irka kvin mil
homojn, kaj aranis ilin inside inter Bet-El kaj Aj, okcidente de
Aj.
13 Kaj la popolo starigis la tutan tendaron, kiu estis norde
de la urbo, tiel, ke ia fina parto estis okcidente de la urbo.
Kaj Josuo iris en tiu nokto en la mezon de la valo.
14 Kiam la
reo de Aj tion ekvidis, tiam la loantoj de la urbo rapide
leviis kaj eliris kontra Izraelon milite, li kaj lia tuta
popolo, sur difinitan lokon anta la valo. Kaj li ne sciis, ke
estas kontra li insido malanta la urbo.
15 Kaj Josuo kaj la
tuta Izrael ajnigis sin venkobatitaj de ili, kaj ekkuris en la
direkto al la dezerto.
16 Kaj ili per krio vokis la tutan
popolon, kiu estis en la urbo, por persekuti ilin; kaj ili
postkuris Josuon, kaj malproksimiis de la urbo.
17 Kaj en Aj kaj
en Bet-El restis neniu homo, kiu ne kuris post Izrael. Kaj ili
lasis la urbon malfermita, kaj postkuris Izraelon.
18 Kaj la
Eternulo diris al Josuo: Etendu la lancon, kiu estas en via mano,
kontra Ajon; ar en vian manon Mi in transdonos. Kaj Josuo
etendis la lancon, kiu estis en lia mano, kontra la urbon.
19
Kaj la insidanoj rapide leviis de sia loko, kaj ekkuris, kiam li
etendis sian manon, kaj ili venis en la urbon kaj okupis in, kaj
rapide ekbruligis la urbon per fajro.
20 Kaj la loantoj de Aj
ekrigardis malantaen, kaj vidis, ke fumo de la urbo iras al la
ielo. Kaj ili ne havis lokon, kien forkuri--nek tien nek i
tien; kaj la popolo, kiu estis kurinta al la dezerto, turniis
kontra la persekutantojn.
21 Kaj kiam Josuo kaj la tuta Izrael
ekvidis, ke la insidanoj okupis la urbon kaj ke levias fumo de
la urbo, ili turniis kaj ekbatis la loantojn de Aj.
22 Kaj tiuj
el la urbo eliris renkonte al ili, kaj ili troviis en la mezo
inter la Izraelidoj, el kiuj unuj estis sur unu flanko kaj aliaj
sur la dua flanko, kaj ili batis ilin tiel, ke neniu el ili
restis kaj neniu povis forkuri.
23 Kaj la reon de Aj oni kaptis
vivan, kaj alkondukis lin al Josuo.
24 Kaj kiam Izrael mortigis
iujn loantojn de Aj sur la kampo, en la dezerto, kien tiuj ilin
postkuris, kaj iuj falis de glavo is plena ekstermio, tiam
iuj Izraelidoj reiris en la urbon Aj kaj mortigis tie iujn per
glavo.
25 Kaj la nombro de iuj falintoj en tiu tago, viroj kaj
virinoj, estis dek du mil, iuj loantoj de Aj.
26 Kaj Josuo ne
retiris sian manon, kiun li etendis kun la lanco, is estis
ekstermitaj iuj loantoj de Aj.
27 Nur la brutojn kaj la
militakiraon de tiu urbo la Izraelidoj rabis al si, la la diro
de la Eternulo, kiun Li ordonis al Josuo.
28 Kaj Josuo
forbruligis la urbon Aj, kaj faris in eterna ruino, dezertao
is hodia.
29 Kaj la reon de Aj li pendigis sur arbo, kie li
restis is la vespero; kaj kiam la suno subiris, Josuo ordonis,
kaj oni deprenis lian kadavron de la arbo, kaj etis in anta la
pordegon de la urbo, kaj amasigis super i grandan amason da
tonoj, kiu restis is hodia.
30 Tiam Josuo konstruis sur la monto Ebal altaron al la Eternulo,
Dio de Izrael,
31 kiel ordonis Moseo, servanto de la Eternulo, al
la Izraelidoj, kiel estas skribite en la libro de instruo de
Moseo, altaron el tonoj nehakitaj, sur kiujn oni ne levis feron.
Kaj oni alportis sur i bruloferojn al la Eternulo, kaj oni buis
pacoferojn.
32 Kaj li skribis tie sur la tonoj kopion de la
instruo de Moseo, kiun li skribis anta la Izraelidoj.
33 Kaj la
tuta Izrael kaj liaj plejauloj kaj oficistoj kaj liaj juistoj
staris e amba flankoj de la kesto, kontra la pastroj Levidoj,
kiuj portis la keston de interligo de la Eternulo, kiel la
fremduloj, tiel anka la indienoj; duono staris kontra la monto
Gerizim, kaj la dua duono kontra la monto Ebal, kiel ordonis
antae Moseo, servanto de la Eternulo, por beni la popolon.
34
Kaj poste li late legis iujn vortojn de la instruo, la benon
kaj la malbenon, konforme al io, kio estas skribita en la libro
de la instruo.
35 El io, kion ordonis Moseo, ne estis e unu
vorto, kiun ne antalegis Josuo anta la tuta komunumo de Izrael,
kaj anta la virinoj, infanoj, kaj fremduloj, kiuj estis inter
ili.
1 Kaj kiam adis iuj reoj, kiuj lois trans Jordan, sur la
monto kaj en la valo, kaj sur la tuta bordo de la Granda Maro
kontra Lebanon, la etidoj, kaj la Amoridoj, la Kanaanidoj, la
Perizidoj, la ividoj, kaj la Jebusidoj,
2 ili kolektiis kune,
por militi unuanime kontra Josuo kaj kontra Izrael.
3 Kaj la loantoj de Gibeon adis, kion faris Josuo al Jerio kaj
al Aj,
4 kaj ili anka faris ruzaon: ili iris kaj provizis sin
per manaoj, kaj metis malnovajn sakojn sur siajn azenojn kaj
malnovajn disiritajn kaj flikitajn vinsakojn;
5 kaj uoj
malnovaj kaj flikitaj estis sur iliaj piedoj, kaj vestoj malnovaj
estis sur ili, kaj ilia tuta pano estis malfrea kaj imiinta.
6
Kaj ili iris al Josuo en la tendaron e Gilgal, kaj diris al li
kaj al la tuta Izrael: El lando malproksima ni venis; faru do kun
ni interligon.
7 Kaj la Izraelidoj diris al la ividoj: Eble vi
loas apude de ni; kiel do ni povas fari kun vi interligon?
8 Kaj
ili diris al Josuo: Ni estas viaj sklavoj. Kaj Josuo diris al
ili: Kiuj vi estas? kaj el kie vi venas?
9 Kaj ili diris al li:
El lando tre malproksima venis viaj sklavoj pro la nomo de la
Eternulo, via Dio; ar ni adis Lian gloron, kaj ion, kion Li
faris en Egiptujo,
10 kaj ion, kion Li faris al la du reoj de
la Amoridoj transe de Jordan, al Sion, reo de ebon, kaj al
Og, reo de Baan, kiu lois en Atarot.
11 Kaj diris al ni niaj
plejauloj kaj iuj loantoj de nia lando jene: Prenu en viajn
manojn manaon por la vojo, kaj iru renkonte al ili, kaj diru al
ili: Ni estas viaj sklavoj; faru do kun ni interligon.
12 i tiu
nia pano estis varma, kiam ni prenis in provize el niaj domoj en
la tago, en kiu ni eliris, por iri al vi; kaj nun jen i
malfreiis kaj imiis.
13 Kaj i tiuj niaj felsakoj kun vino,
kiujn ni plenigis novajn, jen ili disfendiis; kaj i tiuj niaj
vestoj kaj uoj malnoviis pro la tre longa vojo.
14 Tiam la
homoj prenis iom el ilia pano, kaj la Eternulon ili ne demandis.
15 Kaj Josuo faris pacon kun ili, kaj starigis interligon kun
ili, por lasi ilin vivaj; kaj la efoj de la komunumo uris al
ili.
16 Sed post paso de tri tagoj, post kiam ili faris kun ili
interligon, ili ekadis, ke ili estas iliaj najbaroj kaj loas
apude de ili.
17 Kaj la Izraelidoj elmoviis, kaj venis al iliaj
urboj en la tria tago; iliaj urboj estis Gibeon kaj Kefira kaj
Beerot kaj Kirjat-Jearim.
18 Kaj la Izraelidoj ne batis ilin, ar
la estroj de la komunumo uris al ili per la Eternulo, Dio de
Izrael. Kaj la tuta komunumo ekmurmuris kontra la estroj.
19 Kaj
iuj estroj diris al la tuta komunumo: Ni uris al ili per la
Eternulo, Dio de Izrael, kaj nun ni ne povas tui ilin;
20 tion
ni faros al ili: ni lasu ilin vivaj, por ke ne trafu nin kolero
pro la uro, kiun ni uris al ili.
21 Kaj la estroj diris al ili:
Ili vivu. Kaj ili fariis lignohakistoj kaj akvoportistoj por la
tuta komunumo, kiel diris al ili la estroj.
22 Kaj Josuo alvokis
ilin, kaj diris al ili jene: Kial vi nin trompis, dirante, ke vi
estas tre malproksimaj de ni, dum vi loas apude de ni?
23 estu
do nun malbenitaj: ne esiu inter vi sklavoj kaj lignohakistoj
kaj akvoportistoj por la domo de mia Dio.
24 Kaj ili respondis al
Josuo kaj diris: Estis dirite al viaj sklavoj, ke la Eternulo,
via Dio, promesis al Sia servanto Moseo, ke Li donos al vi la
tutan landon kaj ekstermos anta vi iujn loantojn de la lando;
tial ni tre ektimis anta vi pri nia vivo, kaj ni faris tiun
aferon.
25 Kaj nun jen ni estas en via mano: kiel vi trovas bona
kaj justa agi kun ni, tiel agu.
26 Kaj li agis kun ili tiel: li
savis ilin kontra la manoj de la Izraelidoj, kaj i tiuj ne
mortigis ilin.
27 Sed Josuo destinis al ili en tiu tago, ke ili
estu lignohakistoj kaj akvoportistoj por la komunumo kaj por la
altaro de la Eternulo, is la nuna tago, sur la loko, kiun Li
elektos.
1 Kiam Adoni-Cedek, reo de Jerusalem, adis, ke Josuo prenis
Ajon kaj ekstermis in; ke kiel li agis kun Jerio kaj kun ia
reo, tiel li agis kun Aj kaj kun ia reo; kaj ke la loantoj de
Gibeon faris pacon kun Izrael kaj restis inter ili:
2 tiam ili
tre ektimis; ar Gibeon estis urbo granda, kiel unu el la reaj
urboj, kaj i estis pli granda ol Aj, kaj iuj iaj loantoj
estis homoj fortaj.
3 Kaj Adoni-Cedek, reo de Jerusalem, sendis
al Hoham, reo de ebron, kaj al Piram, reo de Jarmut, kaj al
Jafia, rego de Lai, kaj al Debir, reo de Eglon, por diri:
4
Venu al mi kaj helpu min, ke ni venkobatu Gibeonon pro tio, ke i
faris pacon kun Josuo kaj kun la Izraelidoj.
5 Kaj kuniis kaj
iris la kvin reoj de la Amoridoj, la reo de Jerusalem, la reo
de ebron, la reo de Jarmut, la reo de Lai, la reo de Eglon,
ili kaj ilia tuta militistaro; kaj ili starigis tendarojn irka
Gibeon kaj ekmilitis kontra i.
6 Tiam la loantoj de Gibeon
sendis al Josuo en la tendaron e Gilgal, por diri: Ne forprenu
viajn manojn de viaj sklavoj; venu al ni rapide kaj savu nin kaj
helpu nin, ar kolektiis kontra ni iuj reoj de la Amoridoj,
kiuj loas sur la monto.
7 Kaj Josuo eliris el Gilgal, li kaj la
tuta militistaro kun li, kaj iuj militotaguloj.
8 Kaj la
Eternulo diris al Josuo: Ne timu ilin; ar en vian manon Mi
transdonis ilin; neniu el ili povos rezisti anta vi.
9 Kaj Josuo
venis al ili neatendite; la tutan nokton li iris el Gilgal.
10
Kaj la Eternulo konfuzegis ilin anta Izrael, kaj i tiu batis
ilin per granda venkobato en Gibeon, kaj persekutis ilin la la
vojo, kiu suprenkondukas al Bet-oron, kaj batis ilin is Azeka
kaj is Makeda.
11 Kaj kiam ili, forkurante de la Izraelidoj,
estis sur la deklivo de Bet-oron, la Eternulo etadis sur ilin
grandajn tonojn el la ielo, is Azeka, kaj ili mortis; pli
granda estis la nombro de tiuj, kiuj mortis de la tonoj de
hajlo, ol la nombro de tiuj, kiujn la Izraelidoj mortigis per la
glavo.
12 Tiam Josuo parolis al la Eternulo en la tago, en kiu la
Eternulo transdonis la Amoridojn al la Izraelidoj; kaj li diris
anta la eestanta Izrael:
Suno, haltu super Gibeon,
Kaj luno super la valo de Ajalon.
13 Kaj la suno haltis, kaj la luno staris tiel longe,
Kiel la popolo faris venon al siaj malamikoj.
Tio estas ja skribita en la libro de la Justulo. Kaj la suno
staris meze de la ielo, kaj ne rapidis subiri preska dum tuta
tago.
14 Kaj nek antae nek poste estis tago simila al tiu, en
kiu la Eternulo obeis la voon de homo; ar la Eternulo batalis
por Izrael.
15 Kaj Josuo kune kun la tuta Izrael revenis en la tendaron e
Gilgal.
16 Kaj forkuris tiuj kvin reoj kaj kais sin en kaverno en
Makeda.
17 Kaj oni sciigis al Josuo, dirante: Estas trovitaj la
kvin reoj, kaitaj en kaverno en Makeda.
18 Tiam Josuo diris:
Alrulu grandajn tonojn al la aperturo de la kaverno, kaj starigu
e i homojn, por gardi in;
19 sed vi ne haltu, persekutu viajn
malamikojn kaj ekstermu iliajn malantaajn tamentojn; ne permesu
al ili veni en iliajn urbojn; ar la Eternulo, via Dio,
transdonis ilin en viajn manojn.
20 Kaj kiam Josuo kaj la
Izraelidoj finis bati ilin per tre granda venkobato is preska
plena ekstermo, kaj la restintoj el ili forkuris en la
fortikigitajn urbojn,
21 kaj la tuta popolo revenis al Josuo en
la tendaron en Makedan sendifekta, kaj neniu movis sian langon
kontra la Izraelidojn,
22 tiam Josuo diris: Malfermu la
aperturon de la kaverno, kaj elkonduku al mi tiujn kvin reojn el
la kaverno.
23 Kaj oni faris tiel, kaj oni elkondukis al li tiujn
kvin reojn el la kaverno: la reon de Jerusalem, la reon de
ebron, la reon de Jarmut, la reon de Lai, la reon de Eglon.
24 Kaj kiam oni elkondukis tiujn reojn al Josuo, tiam Josuo
alvokis iujn Izraelidojn, kaj diris al la estroj de la
militistoj, kiuj iris kun li: Alproksimiu, metu viajn piedojn
sur la kolojn de i tiuj reoj; kaj ili aliris, kaj metis siajn
piedojn sur iliajn kolojn.
25 Kaj Josuo diris al ili: Ne timu kaj
ne tremu, estu fortaj kaj kuraaj; ar tiel la Eternulo faros al
iuj viaj malamikoj, kontra kiuj vi militas.
26 Kaj poste Josuo
frapis ilin, kaj mortigis ilin, kaj pendigis ilin sur kvin arboj;
kaj ili pendis sur la arboj is la vespero.
27 Kaj post la subiro
de la suno Josuo ordonis, kaj oni deprenis ilin de la arboj, kaj
etis ilin en la kavernon, en kiu ili estis kaintaj sin; kaj oni
almetis al la aperturo de la kaverno grandajn tonojn, kiuj
restis is la nuna tago.
28 Kaj Makedan Josuo prenis en tiu sama tago, kaj batis in per
glavo, anka ian reon; kaj li ekstermis ilin kaj ion vivantan,
kio estis en i; li lasis neniun restanton. Kaj li agis kun la
reo de Makeda, kiel li agis kun la reo de Jerio.
29 Kaj Josuo kune kun la tuta Izrael transiris el Makeda al
Libna, kaj militis kontra Libna.
30 Kaj la Eternulo transdonis
anka in kaj ian reon en la manon de Izrael; kaj li per glavo
batis in kaj ion vivantan, kio estis en i; li lasis en i
neniun restanton. Kaj li agis kun ia reo, kiel li agis kun la
reo de Jerio.
31 Kaj Josuo kune kun la tuta Izrael transiris el Libna al Lai,
kaj starigis tendaron irka i, kaj militis kontra i.
32 Kaj
la Eternulo transdonis Laion en la manon de Izrael, kaj li
prenis in en la dua tago, kaj per glavo ekstermis in kaj ion
vivantan en i, simile al io, kion li faris al Libna.
33 Tiam venis Horam, reo de Gezer, por alporti helpon al Lai;
sed Josuo venkobatis lin kaj lian popolon tiel, ke li lasis al li
neniun restanton.
34 Kaj Josuo kune kun la tuta Izrael transiris el Lai al Eglon,
kaj starigis tendaron irka i, kaj militis kontra i.
35 Kaj
ili prenis in en tiu tago, kaj ekstermis in per glavo, kaj ion
vivantan en i li ekstermis en tiu tago, simile al io, kion li
faris al Lai.
36 Kaj Josuo kune kun la tuta Izrael iris el Eglon al ebron, kaj
militis kontra i.
37 Kaj ili prenis in, kaj per glavo
ekstermis in kaj ian reon kaj iujn iajn urbojn kaj ion
vivantan, kio estis en i; li lasis neniun restanton, simile al
io, kion li faris al Eglon; kaj li ekstermis in, kaj ion, kio
vivis en i.
38 Kaj Josuo kune kun la tuta Izrael iris returne al Debir, kaj
militis kontra i.
39 Kaj li prenis in kaj ian reon kaj iujn
iajn urbojn, kaj batis ilin per glavo, kaj ekstermis ion
vivantan, kio estis en i; li lasis neniun restanton; kiel li
faris al ebron, tiel li faris al Debir kaj al ia reo, kaj kiel
li faris al Libna kaj al ia reo.
40 Kaj Josuo venkobatis la tutan landon sur la monto, kaj la
sudan kaj la malaltan kaj la deklivan, kaj iujn iliajn reojn;
li lasis neniun restanton, kaj li ekstermis ion vivantan, kiel
ordonis la Eternulo, Dio de Izrael.
41 Kaj Josuo batis ilin de
Kade-Barnea is Gaza, kaj la tutan landon Goen, is Gibeon.
42
Kaj iujn tiujn reojn kaj iliajn landojn Josuo prenis per unu
fojo; ar la Eternulo, Dio de Izrael, batalis por Izrael.
43 Kaj
Josuo kune kun la tuta Izrael revenis en la tendaron, en
Gilgalon.
1 Kiam tion adis Jabin, reo de acor, li sendis al Jobab, reo
de Madon, kaj al la reo de imron kaj al la reo de Aaf,
2 kaj
al la reoj, kiuj lois norde sur la monto, kaj sur la stepo sude
de Kinerot, kaj sur la malaltao, kaj en Nafot-Dor apud la maro,
3 al la Kanaanidoj oriente kaj okcidente, kaj al la Amoridoj kaj
etidoj kaj Perizidoj, kaj Jebusidoj sur la monto, kaj al la
ividoj sub ermon en la lando Micpa.
4 Kaj eliris ili kaj ilia
tuta militistaro kun ili, granda nombro da homoj, kiel la sablo
sur la bordo de la maro, kaj tre multe da evaloj kaj aroj.
5
Kaj kuniis iuj tiuj reoj, kaj venis kaj starigis siajn
tendarojn kune apud la akvo Merom, por batali kontra Izrael.
6
Kaj la Eternulo diris al Josuo: Ne timu ilin, ar morga en i
tiu tempo Mi transdonos ilin iujn mortigotajn al Izrael; iliajn
evalojn vi lamigos, kaj iliajn arojn vi forbruligos per fajro.
7 Kaj eliris kontra ilin Josuo kune kun iuj militistoj subite
al la akvo Merom, kaj etis sin sur ilin.
8 Kaj la Eternulo
transdonis ilin en la manojn de la Izraelidoj, kaj i tiuj batis
ilin, kaj persekutis ilin is Granda Cidon kaj is Misrefot-Maim,
kaj is la valo de Micpe oriente, kaj batis ilin tiel, ke ili
lasis al ili neniun restanton.
9 Kaj Josuo agis kun ili tiel,
kiel diris al li la Eternulo: iliajn evalojn li lamigis, kaj
iliajn arojn li forbruligis per fajro.
10 Kaj en tiu tempo Josuo iris returne, kaj prenis acoron, kaj
ian reon li mortigis per glavo; ar acor antae estis la efa
el iuj tiuj regnoj.
11 Kaj ili mortigis per glavo ion vivantan,
kio estis en i; ili ekstermis tiel, ke restis neniu animo; kaj
acoron li forbruligis per fajro.
12 Kaj iujn urbojn de tiuj
reoj kaj iujn iliajn reojn Josuo prenis, kaj mortigis ilin per
glavo, ekstermis ilin, kiel ordonis Moseo, servanto de la
Eternulo.
13 Sed iujn urbojn, kiuj staris sur montetoj, la
Izraelidoj ne forbruligis; nur acoron solan Josuo forbruligis.
14 Kaj la tutan akireblaon el tiuj urboj kaj la brutojn la
Izraelidoj rabis al si; nur iujn homojn ili mortigis per glavo,
is ili ekstermis ilin, restigante neniun animon.
15 Kiel la
Eternulo ordonis al Sia servanto Moseo, tiel Moseo ordonis al
Josuo, kaj tiel faris Josuo; li mankigis nenion el io, kion la
Eternulo ordonis al Moseo.
16 Tiamaniere Josuo prenis tiun tutan landon, la monton kaj la
tutan sudan parton kaj la tutan landon Goen kaj la malaltaon
kaj la stepon kaj la monton de Izrael kun ia bazo;
17 de la
monto alak, kiu levias en la direkto al Seir, is Baal-Gad en
la valo de Lebanon, sub la monto ermon; kaj iujn iliajn reojn
li prenis, kaj batis ilin kaj mortigis ilin.
18 Dum longa tempo
Josuo militis kontra iuj tiuj reoj.
19 Ne ekzistis urbo, kiu
faris pacon kun la Izraelidoj, krom la ividoj, loantoj en
Gibeon; iujn ili prenis per milito.
20 ar de la Eternulo venis
la obstinio de ilia koro al milito kontra Izrael, por ekstermi
ilin, por ke ne estu indulgo por ili, sed por ekstermi ilin
plene, kiel la Eternulo ordonis al Moseo.
21 Kaj en tiu tempo venis Josuo, kaj ekstermis la Anakidojn sur
la monto, en ebron, en Debir, en Anab, kaj sur la tuta monto de
Jehuda kaj sur la monto de Izrael; kun iliaj urboj Josuo
ekstermis ilin.
22 Ne restis Anakidoj en la lando de la
Izraelidoj; nur en Gaza, en Gat, kaj en Adod ili restis.
23
Tiamaniere Josuo prenis la tutan landon, konforme al io, kion la
Eternulo diris al Moseo; kaj Josuo donis in kiel heredan
posedaon al Izrael, la iliaj partoj, la iliaj triboj. Kaj la
lando trankviliis de milito.
1 Kaj jen estas la reoj de la lando, kiujn venkobatis la
Izraelidoj, kaj kies landon ili ekposedis transe de Jordan
oriente, de la torento Arnon is la monto ermon, kaj la tutan
stepon en la oriento:
2 Sion, reo de la Amoridoj, kiu lois en
ebon, kaj regis de Aroer, kiu trovias sur la bordo de la
torento Arnon, la mezon de la valo, kaj duonon de Gilead, is la
torento Jabok, limo de la Amonidoj;
3 kaj la stepon is la maro
Kinerot, oriente, kaj is la maro de la stepo, la Sala Maro,
oriente en la direkto al Bet-Jeimot, kaj sude la bazon de la
deklivo de Pisga;
4 kaj la regiono de Og, reo de Baan, restinto
el la Rafaidoj, kiu lois en Atarot kaj Edrei,
5 kaj regis la
monton ermon kaj Salan kaj la tutan Baanon is la limo de la
Geuridoj kaj Maaatidoj, kaj duonon de Gilead is la limo de
Sion, reo de ebon.
6 Moseo, servanto de la Eternulo, kaj la
Izraelidoj venkobatis ilin; kaj Moseo, servanto de la Eternulo,
donis la landon kiel posedaon al la Rubenidoj kaj al la Gadidoj
kaj al la duontribo de Manase.
7 Kaj jen estas la reoj de la lando, kiujn venkobatis Josuo kaj
la Izraelidoj transe de Jordan, okcidente, de Baal-Gad en la valo
de Lebanon, is la monto alak, kiu levias en la direkto al
Seir; kaj Josuo donis in al la triboj de Izrael kiel posedaon
la iliaj partoj;
8 sur la monto kaj sur la malaltao kaj en la
stepo kaj sur la deklivoj kaj en la dezerto kaj sude, la etidoj,
la Amoridoj, kaj la Kanaanidoj, la Perizidoj, la ividoj, kaj la
Jebusidoj:
9 la reo de Jerio, unu; la reo de Aj, kiu estas
flanke de Bet-El, unu;
10 la reo de Jerusalem, unu; la reo de
ebron, unu;
12_11">11 la reo de Jarmut, unu; la reo de Lai, unu; 12
la reo de Eglon, unu; la reo de Gezer, unu;
13 la reo de
Debir, unu; la reo de Geder, unu;
14 la reo de orma, unu; la
reo de Arad, unu;
15 la reo de Libna, unu; la reo de Adulam,
unu;
16 la reo de Makeda, unu; la reo de Bet-El, unu;
17 la
reo de Tapua, unu; la reo de efer, unu;
18 la reo de Afek,
unu; la reo de Laaron, unu;
19 la reo de Madon, unu; la reo
de acor, unu;
20 la reo de imron-Meron, unu; la reo de Aaf,
unu;
21 la reo de Taana, unu; la reo de Megido, unu;
22 la
reo de Kede, unu; la reo de Jokneam e Karmel, unu;
23 la reo
de Dor en Nafot-Dor, unu; la reo de la popoloj en Gilgal, unu;
24 la reo de Tirca, unu. La nombro de iuj reoj estis tridek
unu.
1 Josuo maljuniis, atingis profundan aon, kaj la Eternulo diris
al li: Vi maljuniis, atingis profundan aon, kaj da tero restas
ankora tre multe por ekposedi.
2 Jen estas la tero, kiu restas:
iuj regionoj de la Filitoj, kaj la tuta lando de la Geuridoj;
3 komencante de ior, kiu estas anta Egiptujo, is la limoj de
Ekron norde, kiu estas alkalkulata al la lando de la Kanaanidoj;
kvin regantoj Filitaj: de Gaza, kaj de Adod, de Akelon, de
Gat, kaj de Ekron;
4 kaj la Avidoj sude; la tuta lando de la
Kanaanidoj, kaj Meara de la Cidonanoj, is Afek, is la limoj de
la Amoridoj;
5 kaj la lando de la Gebalanoj, kaj la tuta Lebanon
oriente de Baal-Gad, sub la monto ermon, is amat;
6 iuj
loantoj de la montoj, de Lebanon is Misrefot-Maim, iuj
Cidonanoj. Mi forpelos ilin de anta la Izraelidoj; dividu ion
kiel partojn heredajn por Izrael, kiel Mi ordonis al vi.
7 Kaj
nun dividu i tiun landon en heredajn partojn por la na triboj
kaj por la duontribo de Manase.
8 Kun i tiu tribo la Rubenidoj
kaj la Gadidoj prenis sian heredan parton, kiun donis al ili
Moseo transe de Jordan oriente, kiel donis al ili Moseo, servanto
de la Eternulo;
9 de Aroer, kiu estas sur la bordo de la torento
Arnon, kaj la urbon, kiu estas meze de la valo, kaj la tutan
ebenaon Medba is Dibon;
10 kaj iujn urbojn de Sion, reo de
la Amoridoj, kiu regis en ebon, is la limo de la Amonidoj;
11
kaj Gileadon, kaj la regionon de la Geuridoj kaj Maaatidoj, kaj
la tutan monton ermon, kaj la tutan Baanon is Sala;
12 la
tutan regnon de Og en Baan, kiu regis en Atarot kaj Edrei. Li
restis el la Rafaidoj. Kaj Moseo venkobatis ilin, kaj forpelis
ilin.
13 Sed la Izraelidoj ne forpelis la Geuridojn kaj la
Maaatidojn; kaj la Geuridoj kaj Maahatidoj restis inter la
Izraelidoj is nun.
14 Nur al la tribo de Levi li ne donis
heredan parton; la fajroferoj de la Eternulo, Dio de Izrael,
estas ilia hereda parto, kiel Li diris al li.
15 Kaj Moseo donis al la tribo de la Rubenidoj la iliaj
familioj.
16 Kaj ilia regiono estis de Aroer, kiu estas sur la
bordo de la torento Arnon, kaj la urbo, kiu estas meze de la
valo, kaj la tuta ebenao is Medba,
17 ebon, kaj iuj iaj
urboj, kiuj estas sur la ebenao, Dibon kaj Bamot-Baal kaj Bet-
Baal-Meon
18 kaj Jahac kaj Kedemot kaj Mefaat
19 kaj Kirjataim
kaj Sibma kaj Ceret-aar sur la monto Emek
20 kaj Bet-Peor kaj
la deklivoj de Pisga kaj Bet-Jeimot,
21 kaj iuj urboj de la
ebenao, kaj la tuta regno de Sion, reo de la Amoridoj, kiu
regis en ebon, kaj kiun mortigis Moseo, kiel anka la Midjanajn
princojn Evi kaj Rekem kaj Cur kaj ur kaj Reba, princojn de
Sion, kiuj lois en la lando.
22 Kaj Bileamon, filon de Beor, la
soriston, mortigis la Izraelidoj per glavo kune kun la aliaj
mortigitoj.
23 Kaj limo de la Rubenidoj estis Jordan kaj ia
regiono. Tio estas la posedao de la Rubenidoj la iliaj
familioj, la urboj kaj iliaj vilaoj.
24 Kaj Moseo donis al la tribo de Gad, al la Gadidoj, la iliaj
familioj.
25 Kaj ilia regiono estis Jazer, kaj iuj urboj de
Gilead, kaj duono de la lando de la Amonidoj, is Aroer, kiu
estas anta Raba;
26 kaj de ebon is Ramat-Micpe, kaj Betonim;
kaj de Maanaim is la limo de Debir;
27 kaj en la valo, Bet-
Haram kaj Bet-Nimra kaj Sukot kaj Cafon, la restao de la regno
de Sion, reo de ebon; limo estis Jordan is la fino de la
maro Kineret, transe de Jordan, oriente.
28 Tio estas la posedao
de la Gadidoj la iliaj familioj, la urboj kaj iliaj vilaoj.
29 Kaj Moseo donis al la duontribo de Manase; kaj tio estis por
la duontribo de Manase la iliaj familioj.
30 Kaj ilia regiono
estis: de Maanaim la tuta Baan, la tuta regno de Og, reo de
Baan, kaj iuj Vilaoj de Jair, kiuj estas en Baan, sesdek
urboj;
31 kaj duono de Gilead, kaj Atarot kaj Edrei, urboj de la
regno de Og en Baan, estis donitaj al la idoj de Mair, filo de
Manase, al duono de la idoj de Mair la iliaj familioj.
32 Tio estas, kion Moseo disdividis sur la stepoj de Moab, transe
de Jordan, anta Jerio, oriente.
33 Sed al la tribo de Levi
Moseo ne donis posedaon: la Eternulo, Dio de Izrael, estas ilia
hereda parto, kiel Li diris al ili.
1 Kaj jen estas, kion la Izraelidoj ekposedis en la lando
Kanaana, kaj kion posedigis al ili la pastro Eleazar, kaj Josuo,
filo de Nun, kaj la familiestroj de la triboj de Izrael.
2 La
loto ili donis posedaon, kiel ordonis la Eternulo per Moseo, al
la na triboj kaj duono.
3 ar Moseo donis al du triboj kaj duono
posedaon transe de Jordan; kaj al la Levidoj li ne donis
posedaon inter ili;
4 ar la idoj de Jozef estis du triboj,
Manase kaj Efraim; kaj al la Levidoj oni ne donis parton en la
lando, sed nur urbojn por loado, kune kun iliaj antaurboj por
iliaj brutoj kaj por ilia havo.
5 Kiel la Eternulo ordonis al
Moseo, tiel faris la Izraelidoj kaj dividis la teron.
6 Kaj aliris la idoj de Jehuda al Josuo en Gilgal, kaj diris al
li Kaleb, filo de Jefune, Kenizido: Vi scias tion, kion la
Eternulo diris al Moseo, la homo de Dio, pri mi kaj pri vi en
Kade-Barnea.
7 Mi havis la aon de kvardek jaroj, kiam Moseo,
servanto de la Eternulo, sendis min el Kade-Barnea, por
esplorrigardi la landon; kaj mi alportis al li raporton la mia
konscienco.
8 Kaj miaj fratoj, kiuj iris kun mi, malkuraigis la
koron de la popolo; sed mi obeis la Eternulon, mian Dion.
9 Kaj
Moseo uris en tiu tago, dirante: La tero, sur kiu pais via
piedo, estos posedao por vi kaj por viaj filoj eterne, ar vi
obeis la Eternulon, mian Dion.
10 Kaj nun jen la Eternulo
konservis min viva, kiel Li diris. Nun pasis kvardek kvin jaroj
de tiu tempo, kiam la Eternulo diris tion al Moseo, dum Izrael
iradis en la dezerto; kaj nun jen mi havas la aon de okdek kvin
jaroj.
11 Ankora hodia mi estas tiel forta, kiel en la tago,
kiam Moseo min sendis; kiom da forto mi tiam havis, tiom mi nun
havas por la milito, por eliri kaj eniri.
12 Donu do al mi nun i
tiun monton, pri kiu la Eternulo parolis en tiu tago; ar vi
adis en tiu tago, ke tie estas Anakidoj kaj grandaj kaj
fortikigitaj urboj; eble la Eternulo estos kun mi kaj mi forpelos
ilin, kiel diris la Eternulo.
13 Tiam Josuo benis lin, kaj donis
ebronon al Kaleb, filo de Jefune, kiel posedaon.
14 Tial ebron
fariis posedao de Kaleb, filo de Jefune, la Kenizido, is la
nuna tago; pro tio, ke li obeis la Eternulon, Dion de Izrael.
15
Kaj la nomo de ebron antae estis urbo de Arba, granda homo
inter la Anakidoj. Kaj la tero trankviliis de milito.
1 La lotao de la tribo de la Jehudaidoj la iliaj familioj
estis: e la limo de Edom la dezerto Cin, sude, en la suda fino
de la lando.
2 Ilia suda limo estis de la fino de la Sala Maro,
de la golfo, kiu direktias suden.
3 Kaj i iras de sude al la
altao Akrabim kaj pasas tra Cin kaj levias de sude is Kade-
Barnea kaj pasas tra ecron kaj levias is Adar kaj turnias al
Karka
4 kaj pasas tra Acmon kaj iras al la torento Egipta; kaj la
fino de la limo estas la maro. Tio estu por vi la limo suda.
5
Kaj la limo oriente estas la Sala Maro is la fino de Jordan; kaj
la limo de la flanko norda estas de la golfo de la maro e la
fino de Jordan;
6 kaj la limo levias al Bet-ogla kaj pasas
norde al Bet-Araba, kaj la limo levias al la tono de Bohan,
filo de Ruben.
7 Kaj la limo levias al Debir de la valo Aor,
kaj norde i turnias al Gilgal, kiu estas kontra la altao
Adumim, kiu estas sude de la torento; kaj la limo pasas al la
akvo En-eme kaj finias e En-Rogel.
8 Kaj la limo levias al
la valo de la filo de Hinom, e la suda flanko de la Jebusidoj,
kio estas Jerusalem, kaj la limo levias al la supro de la monto,
kiu estas okcidente kontra la valo de Hinom, kiu estas e la
fino de la valo Refaim norde.
9 Kaj de la supro de la monto la
limo turnias al la fonto de la akvo Neftoa kaj iras al la urboj
de la monto Efron; kaj la limo turnias al Baala, kiu estas
Kirjat-Jearim.
10 Kaj la limo turnias de Baala okcidenten al la
monto eir, kaj iras preter la norda flanko de la monto Jearim,
kiu estas Kesalon, kaj mallevias al Bet-eme kaj iras al Timna;
11 kaj la limo iras preter la norda flanko de Ekron; kaj la limo
turnias al ikron kaj pasas tra la monto Baala kaj iras al
Jabneel; kaj la fino de la limo estas e la maro.
12 La okcidenta
limo estas la Granda Maro. i tiu limo estas la limo de la
Jehudaidoj irkae, la iliaj familioj.
13 Kaj al Kaleb, filo de Jefune, estis donita parto meze de la
Jehudaidoj, la la diro de la Eternulo al Josuo, la urbo de Arba,
patro de Anak (tio estas ebron).
14 Kaj Kaleb elpelis el tie la
tri filojn de Anak: eaj kaj Aiman kaj Talmaj, la naskitojn de
Anak.
15 Kaj de tie li iris al la loantoj de Debir; la nomo de
Debir antae estis Kirjat-Sefer.
16 Kaj Kaleb diris: Kiu
venkobatos Kirjat-Seferon kaj prenos in, al tiu mi donos mian
filinon Asa kiel edzinon.
17 Kaj prenis in Otniel, filo de
Kenaz, frato de Kaleb; kaj li donis al li sian filinon Asa kiel
edzinon.
18 Kaj kiam i venis, i instigis lin peti de ia patro
kampon. Kaj i malsupreniis de la azeno, kaj Kaleb diris al i:
Kio estas al vi?
19 Kaj i diris: Donu al mi benon; ar vi donis
al mi teron sudflankan, tial donu al mi anka akvofontojn. Kaj li
donis al i fontojn suprajn kaj fontojn malsuprajn.
20 Jen estas la posedao de la tribo de la Jehudaidoj la iliaj
familioj.
21 Kaj la urboj e la rando de la tribo de la Jehudaidoj, apud la
limo de Edom sude, estis: Kabceel kaj Eder kaj Jagur
22 kaj Kina
kaj Dimona kaj Adada
23 kaj Kede kaj acor kaj Jitnan,
24 Zif
kaj Telem kaj Bealot
25 kaj acor-adata kaj Keriot-ecron (tio
estas acor),
26 Amam kaj ema kaj Molada
27 kaj acar-Gada kaj
emon kaj Bet-Pelet
28 kaj acar-ual kaj Beer-eba kaj
Bizjotja,
29 Baala kaj Ijim kaj Ecem
30 kaj Eltolad kaj Kesil kaj
orma
31 kaj Ciklag kaj Madmana kaj Sansana
32 kaj Lebaot kaj
ilim kaj Ain kaj Rimon. La nombro de iuj urboj estis dudek na
kaj iliaj vilaoj.
33 Sur la malaltao: Etaol kaj Corea kaj Ana
34 kaj Zanoa kaj
En-Ganim, Tapua kaj Enam,
35 Jarmut kaj Adulam, Soo kaj Azeka
36 kaj aaraim kaj Aditaim kaj Gedera kaj Gederotaim: dek kvar
urboj kaj iliaj vilaoj.
37 Cenan kaj adaa kaj Migdal-Gad
38 kaj Dilan kaj Micpe kaj
Jokteel,
39 Lai kaj Bockat kaj Eglon
40 kaj Kabon kaj Lamas
kaj Kitli
41 kaj Gederot, Bet-Dagon kaj Naama kaj Makeda: dek
ses urboj kaj iliaj vilaoj.
42 Libna kaj Eter kaj Aan
43 kaj Jifta kaj Ana kaj Necib
44
kaj Keila kaj Azib kaj Marea: na urboj kaj iliaj vilaoj.
45 Ekron kaj iaj urbetoj kaj iaj vilaoj.
46 De Ekron is la
maro io, kio estas irka Adod kaj iaj vilaoj.
47 Adod, iaj urbetoj kaj iaj vilaoj; Gaza, iaj urbetoj kaj
iaj vilaoj, is la torento Egipta; kaj la Granda Maro estas la
limo.
48 Kaj sur la monto: amir kaj Jatir kaj Soo
49 kaj Dana kaj
Kirjat-Sana (tio estas Debir)
50 kaj Anab kaj Etemo kaj Anim
51
kaj Goen kaj olon kaj Gilo: dek unu urboj kaj iliaj vilaoj.
52 Arab kaj Duma kaj Ean
53 kaj Janum kaj Bet-Tapua kaj Afeka
54 kaj umta kaj Kirjat-Arba (tio estas ebron) kaj Cior; na
urboj kaj iliaj vilaoj.
55 Maon, Karmel kaj Zif kaj Juta
56 kaj Jizreel kaj Jokdeam kaj
Zanoa,
57 Kain, Gibea kaj Timna: dek urboj kaj iliaj vilaoj.
58 alul, Bet-Cur kaj Gedor
59 kaj Maarat kaj Bet-Anot kaj
Eltekon: ses urboj kaj iliaj vilaoj.
60 Kirjat-Baal (tio estas Kirjat-Jearim) kaj Raba: du urboj kaj
iliaj vilaoj.
61 En la dezerto: Bet-Araba kaj Midin kaj Seaa
62 kaj Niban
kaj la Urbo de Salo kaj En-Gedi: ses urboj kaj iliaj vilaoj.
63 Sed la Jebusidojn, loantojn de Jerusalem, la Jehudaidoj ne
povis forpeli; kaj la Jebusidoj restis kun la Jehudaidoj en
Jerusalem is la nuna tago.
1 Kaj la loto por la Jozefidoj donis: de Jordan kontra Jerio,
e la akvo de Jerio, orienten, la dezerton, kiu etendias de
Jerio is la monto Bet-El.
2 Kaj la limo iras de Bet-El is Luz,
kaj transiras is la limo de la Arkanoj al Atarot;
3 kaj i
mallevias okcidenten al la limo de la Jafletidoj, is la limo de
la malsupra Bet-oron kaj is Gezer; kaj i finias e la maro.
4
Tion ricevis kiel posedaon Manase kaj Efraim, filoj de Jozef.
5
Kaj la regiono de la Efraimidoj estis la iliaj familioj: la limo
de ilia posedao oriente estis de Atrot-Adar is la supra Bet-
oron.
6 Kaj la limo iras al la maro e Mimetat norde; kaj la
limo turnias orienten e Taanat-ilo, kaj trapasas in orienten
al Janoa.
7 Kaj i mallevias de Janoa al Atarot kaj Naara, kaj
tuas Jerion, kaj finias e Jordan.
8 De Tapua la limo iras
okcidenten al la torento Kana, kaj finias e la maro. Tio estas
la posedao de la tribo de la Efraimidoj la iliaj familioj;
9
kaj la urboj, kiuj estas apartigitaj por la Efraimidoj meze de la
posedao de la Manaseidoj, iuj urboj kun iliaj vilaoj.
10 Kaj
ili ne forpelis la Kanaanidojn, kiuj lois en Gezer; kaj la
Kanaanidoj restis meze de la Efraimidoj is la nuna tago,
servante kiel tributuloj.
1 Kaj la loto donis al la tribo de Manase, ar li estas la
unuenaskito de Jozef; al Mair, unuenaskito de Manase kaj patro
de Gilead, ar li estis homo militema, estis donitaj Gilead kaj
Baan.
2 Estis donite anka al la ceteraj filoj de Manase la
iliaj familioj: al la filoj de Abiezer kaj al la filoj de elek
kaj al la filoj de Asriel kaj al la filoj de eem kaj al la
filoj de efer kaj al la filoj de emida. Tio estas la naskitoj
de Manase, filo de Jozef, la virseksuloj, la iliaj familioj.
3
Sed Celofad, filo de efer, filo de Gilead, filo de Mair, filo
de Manase, ne havis filojn, sed nur filinojn; jen estas la nomoj
de liaj filinoj: Mala, kaj Noa, ogla, Milka, kaj Tirca.
4 Kaj
ili aliris al la pastro Eleazar, kaj al Josuo, filo de Nun, kaj
al la estroj, dirante: La Eternulo ordonis al Moseo doni al ni
posedaon meze de niaj fratoj. Kaj li donis al ili, konforme al
la diro de la Eternulo, posedaon inter la fratoj de ilia patro.
5 Kaj Manase ricevis dek parcelojn, krom la lando Gileada kaj
Baana, kiu estas transe de Jordan;
6 ar la filinoj de Manase
ricevis posedaon inter liaj filoj, kaj la lando Gileada estis
por la ceteraj filoj de Manase.
7 Kaj la limo de Manase estis de
Aer is Mimetat, kiu estas kontra eem; kaj la limo iras
dekstren, al la loantoj de En-Tapua.
8 Manase ricevis la landon
Tapua; sed la urbon Tapua e la limo de Manase ricevis la
Efraimidoj.
9 Kaj la limo malsupreniras al la torento Kana, sude
de la torento. Tiuj urboj apartenas al Efraim meze de la urboj de
Manase. Kaj la limo de Manase estas norde de la torento, kaj
finias e la maro.
10 La suda parto apartenis al Efraim, kaj la
norda parto apartenis al Manase, kaj la maro estis lia limo. Kaj
kun Aer ili kuntuiis norde, kaj kun Isaar oriente.
11 e
Isaar kaj Aer apartenis al Manase Bet-ean kaj iaj urbetoj,
kaj Jibleam kaj iaj urbetoj, kaj la loantoj de Dor kaj de iaj
urbetoj, kaj la loantoj de En-Dor kaj de iaj urbetoj, kaj la
loantoj de Taana kaj de iaj urbetoj, kaj la loantoj de Megido
kaj de iaj urbetoj, kaj la triobla altao.
12 La filoj de Manase
ne povis preni tiujn urbojn; kaj la Kanaanidoj plue restis en tiu
lando.
13 Sed kiam la Izraelidoj plifortiis, ili faris la
Kanaanidojn tributuloj, sed ne forpelis ilin.
14 Kaj la filoj de Jozef ekparolis al Josuo, dirante: Kial vi
donis al mi kiel posedaon nur unu lotaon kaj unu parcelon, dum
mi estas ja multnombra, ar la Eternulo min benis?
15 Kaj Josuo
diris al ili: Se vi estas multnombra, iru supren en la arbaron,
kaj elhaku al vi tie lokon en la lando de la Perizidoj kaj de la
Rafaidoj; ar la monto de Efraim estas malvasta por vi.
16 Kaj la
filoj de Jozef diris: Ne sufios por ni la monto; kaj ferajn
arojn havas iuj Kanaanidoj, kiuj loas en la valo, tiuj, kiuj
loas en Bet-ean kaj en iaj urbetoj, kaj anka tiuj, kiuj loas
en la valo Jizreel.
17 Kaj Josuo diris al la domo de Jozef, al
Efraim kaj Manase, jene: Vi estas multnombra kaj havas grandan
forton, tial vi ne havos unu lotaon,
18 sed vi havos monton, sur
kiu estas arbaro; elhaku in, kaj i estos via is sia fino; ar
vi forpelos la Kanaanidojn, malgra ke ili havas ferajn arojn,
kaj malgra ke ili estas fortaj.
1 Kaj la tuta komunumo de la Izraelidoj kolektiis en ilo, kaj
ili starigis tie la tabernaklon de kunveno; kaj la lando estis
jam submetita al ili.
2 Kaj restis inter la Izraelidoj ankora
sep triboj, al kiuj ankora ne estis disdividita ilia hereda
posedao.
3 Kaj Josuo diris al la Izraelidoj: is kiam vi
prokrastos iri kaj ekposedi la landon, kiun donis al vi la
Eternulo, Dio de viaj patroj?
4 Elektu al vi po tri homoj el iu
tribo, kaj mi sendos ilin, ke ili leviu kaj trairu la landon kaj
priskribu in la iaj heredaj partoj kaj venu al mi.
5 Kaj
dividu in en sep partojn. Jehuda restu en siaj limoj sude, kaj
la domo de Jozef restu en siaj limoj norde.
6 Kaj vi disskribu la
landon en sep partojn, kaj alportu al mi i tien; kaj mi faros
lotadon i tie anta la Eternulo, nia Dio.
7 La Levidoj ne havos
parton inter vi, ar la pastrado anta la Eternulo estas ilia
hereda parto; kaj Gad kaj Ruben kaj la duontribo de Manase prenis
sian parton transe de Jordan, oriente, kion donis al ili Moseo,
servanto de la Eternulo.
8 Kaj la viroj leviis kaj iris. Kaj
Josuo ordonis al tiuj, kiuj iris priskribi la landon, dirante:
Iru kaj trairu la landon kaj priskribu in kaj revenu al mi, kaj
i tie mi faros al vi lotadon anta la Eternulo en ilo.
9 Kaj la
viroj foriris kaj trairis la landon kaj disskribis in la la
urboj en sep partojn en libro, kaj revenis al Josuo en la
tendaron, al ilo.
10 Kaj Josuo faris al ili lotadon en ilo
anta la Eternulo, kaj Josuo dividis tie la landon por la
Izraelidoj la iliaj partoj.
11 Kaj eliris la loto de la tribo de la Benjamenidoj, la iliaj
familioj; kaj la limoj de ilia lotita parto estis inter la
Jehudaidoj kaj la Jozefidoj.
12 Kaj ilia limo norde estas de
Jordan, kaj la limo levias al la norda flanko de Jerio, kaj
levias sur la monton okcidente, kaj finias en la dezerto Bet-
Aven.
13 Kaj de tie la limo iras al Luz, al la suda flanko de Luz
(tio estas Bet-El); kaj la limo plue iras al Atrot-Adar, sur la
monton, kiu estas sude de la malsupra Bet-oron.
14 Kaj la limo
turnias kaj deklinias okcidenten, suden de la monto, kiu estas
sude de Bet-oron; kaj i finias e Kirjat-Baal (tio estas
Kirjat-Jearim), urbo de la Jehudaidoj. Tio estas la flanko
okcidenta.
15 Kaj la suda flanko komencias de la fino de Kirjat-
Jearim; kaj la limo iras okcidenten, kaj finias e la fonto de
la akvo Neftoa.
16 Kaj la limo mallevias al la fino de la
monto, kiu estas anta la valo de la filo de Hinom, kiu trovias
en la valo Refaim norde; kaj i iras tra la valo de Hinom al la
sude flanko de la Jebusidoj, kaj mallevias al En-Rogel.
17 Kaj
i turnias de norde, kaj eliras al En-eme, kaj iras al
Gelilot, kiu estas kontra la altao Adumim; kaj i mallevias al
la tono de Bohan, filo de Ruben.
18 Kaj i iras preter la stepo
norden, kaj mallevias sur la stepon.
19 Kaj la limo iras preter
Bet-ogla norden; kaj la limo finias e la golfo de la Sala Maro
norde, e la suda fino de Jordan. Tio estas la limo suda.
20 Kaj
Jordan limas sur la flanko orienta. Tio estas la posedao de la
Benjamenidoj la iaj limoj irkae, la iliaj familioj.
21 Kaj
la urboj de la tribo de la Benjamenidoj la iliaj familioj estis:
Jerio kaj Bet-ogla kaj Emek-Kecic
22 kaj Bet-Araba kaj Cemaraim
kaj Bet-El
23 kaj Avim kaj Para kaj Ofra
24 kaj Kefer-Amona kaj
Ofni kaj Geba: dek du urboj kaj iliaj vilaoj.
25 Gibeon kaj Rama
kaj Beerot
26 kaj Micpe kaj Kefira kaj Moca
27 kaj Rekem kaj
Jirpeel kaj Tarala
28 kaj Cela, Elef, kaj la Jebusidoj (tio estas
Jerusalem), Gibeat, Kirjat: dek kvar urboj kaj iliaj vilaoj. Tio
estas la posedao de la Benjamenidoj, la iliaj familioj.
1 Kaj la dua loto eliris por Simeon, por la tribo de la
Simeonidoj, la iliaj familioj. Kaj ilia posedao estis meze de
la posedao de la Jehudaidoj.
2 Apartenis al ili en ilia
posedao: Beer-eba (kun eba) kaj Molada
3 kaj acar-ual kaj
Bala kaj Ecem
4 kaj Eltolad kaj Betul kaj orma
5 kaj Ciklag kaj
Bet-Markabot kaj acar-Susa
6 kaj Bet-Lebaot kaj aruen: dek tri
urboj kaj iliaj vilaoj.
7 Ain, Rimon kaj Eter kaj Aan: kvar
urboj kaj iliaj vilaoj.
8 Kaj iuj vilaoj, kiuj estas irka
tiuj urboj, is Baalat-Beer, Ramat sude. Tio estas la posedao de
la tribo de la Simeonidoj, la iliaj familioj.
9 El la landpeco
de la Jehudaidoj estis la posedao de la Simeonidoj; ar la parto
de la Jehudaidoj estis tro granda por ili, tial la Simeonidoj
ricevis posedaon meze de ilia posedao.
10 Kaj la tria loto eliris por la Zebulunidoj, la iliaj
familioj; kaj la limo de ilia posedao estis is Sarid.
11 Kaj
ilia limo iras is la maro kaj Marala, kaj kuntuias kun
Dabeet, kaj kuntuias kun la torento, kiu estas anta Jokneam.
12 Kaj i iras returne de Sarid orienten, al la flanko de
sunlevio, is la limo de Kislot-Tabor; kaj i iras al Dabrat,
kaj levias al Jafia.
13 Kaj de tie i iras orienten, al la
flanko de sunlevio, tra Gat-efer kaj Et-Kacin, kaj eliras al
Rimon-Metoar kaj Nea.
14 Kaj la limo turnias de nordo al
anaton, kaj finias en la valo Jifta-El.
15 Kaj Katat, kaj
Nahalal kaj imron kaj Jidala kaj Bet-Leem: dek du urboj kaj
iliaj vilaoj.
16 Tio estas la posedao de la Zebulunidoj, la
iliaj familioj, tiuj urboj kaj iliaj vilaoj.
17 Por Isaar eliris la kvara loto, por la Isaaridoj, la iliaj
familioj.
18 Kaj ilia limo estis: Jizreel kaj Kesulot kaj unem
19 kaj afaraim kaj ion kaj Anaarat
20 kaj Rabit kaj Kijon kaj
Abec
21 kaj Remet kaj En-Ganim kaj En-ada kaj Bet-Pacec.
22 Kaj
la limo kuntuias al Tabor kaj aacima kaj Bet-eme; kaj ilia
limo finias e Jordan: dek ses urboj kaj iliaj vilaoj.
23 Tio
estas la posedao de la tribo de la Isaaridoj, la iliaj
familioj, la urboj kaj iliaj vilaoj.
24 Kaj la kvina loto eliris por la tribo de la Aeridoj, la
iliaj familioj.
25 Kaj ilia limo estis: elkat kaj ali kaj Beten
kaj Aaf
26 kaj Alamele kaj Amad kaj Mial. Kaj i kuntuias
al Karmel okcidente, kaj al ior-Libnat.
27 Kaj i returnias
oriente al Bet-Dagon, kaj kuntuias al Zebulun kaj al la valo
Jifta-El norde, al Bet-Emek kaj Neiel, kaj eliras al Kabul
maldekstre.
28 Kaj Ebron kaj Reob kaj amon kaj Kana is Granda
Cidon.
29 Kaj la limo returnias al Rama kaj al la fortikigita
urbo Tiro; kaj la limo returnias al osa, kaj finias e la
maro, de ebel is Azib;
30 kaj Uma kaj Afek kaj Reob: dudek du
urboj kaj iliaj vilaoj.
31 Tio estas la posedao de la tribo de
la Aeridoj, la iliaj familioj, tiuj urboj kaj iliaj vilaoj.
32 Por la Naftaliidoj eliris la sesa loto, por la Naftaliidoj,
la iliaj familioj.
33 Kaj ilia limo estis de elef, de la
kverkaro e Caananim, Adami-Nekeb, kaj Jabneel, is Lakum; kaj i
finias e Jordan.
34 Kaj la limo turnias okcidenten al Aznot-
Tabor, kaj eliras de tie al ukok, kaj kuntuias al Zebulun
sude, kaj al Aer i kuntuias okcidente, kaj al Jehuda e
Jordan oriente.
35 Kaj fortikigitaj urboj: Cidim, Cer kaj amat,
Rakat kaj Kineret
36 kaj Adama kaj Rama kaj acor
37 kaj Kede
kaj Edrei kaj En-acor
38 kaj Jiron kaj Migdal-El, orem kaj Bet-
Anat kaj Bet-eme: dek na urboj kaj iliaj vilaoj.
39 Tio estas
la posedao de la tribo de la Naftaliidoj, la iliaj familioj, la
urboj kaj iliaj vilaoj.
40 Por la tribo de la Danidoj, la iliaj familioj, eliris la sepa
loto.
41 Kaj la limo de ilia posedao estis: Corea kaj Etaol kaj
Ir-eme
42 kaj aalabin kaj Ajalon kaj Jitla
43 kaj Elon kaj
Timna kaj Ekron
44 kaj Elteke kaj Gibeton kaj Baalat
45 kaj Jehud
kaj Bene-Berak kaj Gat-Rimon
46 kaj Me-Jarkon kaj Rakon, kun la
limo apud Jafo.
47 Kaj tie finias la limo de la Danidoj. Kaj la
Danidoj iris kaj militis kontra Leem, kaj prenis in kaj batis
in per glavo, kaj ekposedis in kaj enloiis en i, kaj donis
al Leem la nomon Dan, la la nomo de Dan, ilia patro.
48 Tio
estas la posedao de la tribo de la Danidoj, la iliaj familioj,
tiuj urboj kaj iliaj vilaoj.
49 Kaj ili finis la dividadon de la lando la iaj limoj; kaj la
Izraelidoj donis al Josuo, filo de Nun, heredan posedaon inter
si.
50 La la ordono de la Eternulo ili donis al li la urbon,
kiun li petis, Timnat-Sera sur la monto de Efraim; kaj li
konstruis la urbon kaj lois en i.
51 Tio estas la posedaoj, kiujn la pastro Eleazar, kaj Josuo,
filo de Nun, kaj la familiestroj disdividis al la triboj de la
Izraelidoj la loto, en ilo, anta la Eternulo, anta la pordo
de la tabernaklo de kunveno. Kaj ili finis la dividadon de la
lando.
20_1">1 Kaj la Eternulo ekparolis al Josuo, dirante: 2 Diru al la
Izraelidoj jene: Aranu al vi la urbojn de rifuo, pri kiuj Mi
parolis al vi per Moseo,
3 por ke tien povu forkuri mortiginto,
kiu mortigis homon per eraro kaj ne sciante; kaj ili estu e vi
rifuejo kontra venanto pro sango.
4 Kaj li forkuros al unu el
tiuj urboj, kaj starios anta la pordego de la urbo, kaj
rakontos al la plejauloj de tiu urbo sian aferon; kaj ili
enprenos lin en la urbon al si, kaj donos al li lokon, por ke li
lou e ili.
5 Kaj kiam la sangovenanto postkuros lin, ili ne
transdonu la mortiginton en liajn manojn; ar senintence li
mortigis sian proksimulon, kaj ne estis malamiko de li de antae.
6 Kaj li loos en tiu urbo, is li starios anta la komunumo por
juo, is la morto de la granda pastro, kiu estos en tiu tempo.
Tiam la mortiginto reiru, kaj venu en sian urbon kaj al sia domo,
en la urbon, el kiu li forkuris.
7 Kaj ili konsekris la urbon
Kede en Galileo, sur la monto de Naftali, kaj eem, sur la
monto de Efraim, kaj Kirjat-Arba (tio estas ebron), sur la monto
de Jehuda.
8 Kaj transe de Jordan, oriente de Jerio, ili donis:
Becer, en la dezerto, sur la ebenao, de la tribo de Ruben, kaj
Ramot en Gilead, de la tribo de Gad, kaj Golan en Baan, de la
tribo de Manase.
9 Tiuj urboj estis destinitaj por iuj
Izraelidoj, kaj por la fremduloj, kiuj loas inter ili, por ke
tien povu forkuri iu, kiu mortigis homon per eraro, kaj por ke
li ne mortu de la mano de sangovenanto, is li starios anta la
komunumo.
1 Kaj la familiestroj de la Levidoj aliris al la pastro Eleazar,
kaj al Josuo, filo de Nun, kaj al la familiestroj de la triboj de
la Izraelidoj,
2 kaj ekparolis al ili en ilo, en la lando
Kanaana, dirante: La Eternulo ordonis per Moseo doni al ni urbojn
por loi, kaj iliajn irkaaojn por niaj brutoj.
3 Tiam la
Izraelidoj donis al la Levidoj el siaj posedaoj, konforme al la
ordono de la Eternulo, tiujn urbojn kaj iliajn irkaaojn.
4 Kaj eliris la loto por la familio de la Kehatidoj; kaj al la
filoj de la pastro Aaron, el la Levidoj, estis donitaj de la
tribo de Jehuda kaj de la tribo de la Simeonidoj kaj de la tribo
de Benjamen, per loto, dek tri urboj.
5 Kaj al la ceteraj filoj de Kehat estis donitaj de la familioj
de la tribo de Efraim kaj de la tribo de Dan kaj de la duontribo
de Manase, per loto, dek urboj.
6 Kaj al la filoj de Geron estis donitaj de la familioj de la
tribo de Isaar kaj de la tribo de Aer kaj de la tribo de
Naftali kaj de la duontribo de Manase en Baan, per loto, dek tri
urboj.
7 Al la filoj de Merari, la iliaj familioj, estis donitaj de la
tribo de Ruben kaj de la tribo de Gad kaj de la tribo de Zebulun
dek du urboj.
8 Kaj la Izraelidoj donis al la Levidoj per loto tiujn urbojn kaj
iliajn irkaaojn, kiel ordonis la Eternulo per Moseo.
9 Kaj ili
donis de la tribo de la Jehudaidoj kaj de la tribo de la
Simeonidoj tiujn urbojn, kies nomojn ili difinis.
10 Al la filoj
de Aaron el la familioj de la Kehatidoj, el la Levidoj--ar ilia
estis la loto unua--
11 al ili oni donis la urbon de Arba, patro
de Anak (tio estas, la urbon ebron), sur la monto de Jehuda, kaj
iajn suburbaojn irka i.
12 Kaj la kampon de la urbo kaj
iajn vilaojn oni donis al Kaleb, filo de Jefune, kiel
propraon.
13 Kaj al la filoj de la pastro Aaron oni donis la urbon de
rifuo por mortiginto ebron kaj iajn irkaaojn, kaj Libna kaj
iajn irkaaojn,
14 kaj Jatir kaj iajn irkaaojn, kaj
Etemoa kaj iajn irkaaojn,
15 kaj olon kaj iajn
irkaaojn, kaj Debir kaj iajn irkaaojn,
16 kaj Ain kaj
iajn irkaaojn, kaj Juta kaj iajn irkaaojn, Bet-eme kaj
iajn irkaaojn: na urbojn de tiuj du triboj.
17 Kaj de la
tribo de Benjamen: Gibeon kaj iajn irkaaojn, Geba kaj iajn
irkaaojn,
18 Anatot kaj iajn irkaaojn, kaj Almon kaj iajn
irkaaojn: kvar urbojn.
19 La nombro de iuj urboj de la
Aaronidoj, la pastroj, estis dek tri urboj kaj iliaj irkaaoj.
20 Kaj por la familioj de la Kehatidoj, la Levidoj, la restintaj
el la Kehatidoj, la urboj de ilia loto estis de la tribo de
Efraim.
21 Kaj oni donis al ili la rifuurbon por mortiginto
eem kaj iajn irkaaojn, sur la monto de Efraim, kaj Gezer
kaj iajn irkaaojn,
22 kaj Kibcaim kaj iajn irkaaojn, kaj
Bet-oron kaj iajn irkaaojn: kvar urbojn.
23 Kaj de la tribo
de Dan: Elteke kaj iajn irkaaojn, Gibeton kaj iajn
irkaaojn,
24 Ajalon kaj iajn irkaaojn, Gat-Rimon kaj iajn
irkaaojn: kvar urbojn.
25 Kaj de la duontribo de Manase:
Taana kaj iajn irkaaojn, kaj Gat-Rimon kaj iajn
irkaaojn: du urbojn.
26 La nombro de iuj urboj kun iliaj
irkaaoj por la familioj de la restintaj Kehatidoj estis dek.
27 Kaj al la Geronidoj, el la familioj de la Levidoj, oni donis
de la duontribo de Manase la rifuurbon por mortiginto Golan en
Baan kaj iajn irkaaojn, kaj Beetera kaj iajn irkaaojn:
du urbojn.
28 Kaj de la tribo de Isaar: Kijon kaj iajn
irkaaojn, Dabrat kaj iajn irkaaojn,
29 Jarmut kaj iajn
irkaaojn, En-Ganim kaj iajn irkaaojn: kvar urbojn.
30 Kaj
de la tribo de Aer: Mial kaj iajn irkaaojn, Abdon kaj iajn
irkaaojn,
31 elkat kaj iajn irkaaojn, kaj Reob kaj iajn
irkaaojn: kvar urbojn.
32 Kaj de la tribo de Naftali: la
rifuurbon por mortiginto Kede en Galileo kaj iajn irkaaojn,
kaj amot-Dor kaj iajn irkaaojn, kaj Kartan kaj iajn
irkaaojn: tri urbojn.
33 La nombro de iuj urboj de la
Geronidoj, la iliaj familioj, estis dek tri urboj kaj iliaj
irkaaoj.
34 Kaj al la familioj de la Merariidoj, la ceteraj Levidoj, oni
donis de la tribo de Zebulun: Jokneam kaj iajn irkaaojn,
Karta kaj iajn irkaaojn,
35 Dimna kaj iajn irkaaojn,
Nahalal kaj iajn irkaaojn: kvar urbojn.
36 Kaj de la tribo de
Ruben: Becer kaj iajn irkaaojn, kaj Jahac kaj iajn
irkaaojn,
37 Kedemot kaj iajn irkaaojn, kaj Mefaat kaj
iajn irkaaojn: kvar urbojn.
38 Kaj de la tribo de Gad: la
rifuurbon por mortiginto Ramot en Gilead kaj iajn irkaaojn,
kaj Maanaim kaj iajn irkaaojn,
39 ebon kaj iajn
irkaaojn, Jazer kaj iajn irkaaojn: kune kvar urbojn.
40 La
nombro de iuj urboj, kiujn lote ricevis la Merariidoj, la iliaj
familioj, la restintaj el la familioj de la Levidoj, estis dek
du.
41 La nombro de iuj urboj de la Levidoj meze de la posedaoj de
la Izraelidoj estis kvardek ok urboj kaj iliaj irkaaoj.
42
Tiuj urboj estis iu urbo kun iaj irkaaoj; tiel estis kun
iuj tiuj urboj.
43 Kaj la Eternulo donis al la Izraelidoj la
tutan landon, kiun doni Li uris al iliaj patroj; kaj ili
ekposedis in kaj enloiis en i.
44 Kaj la Eternulo donis al
ili trankvilecon irkae, konforme al io, kion Li uris al iliaj
patroj; kaj neniu homo el iuj iliaj malamikoj rezistis anta
ili; iujn iliajn malamikojn la Eternulo transdonis en iliajn
manojn.
45 Ne mankis e unu vorto el iuj bonaj vortoj, kiujn la
Eternulo diris al la domo de Izrael; io plenumiis.
1 Tiam Josuo alvokis la Rubenidojn kaj la Gadidojn kaj la
duontribon de Manase;
2 kaj li diris al ili: Vi plenumis ion,
kion ordonis al vi Moseo, servanto de la Eternulo, kaj vi obeis
mian voon en io, kion mi ordonis al vi.
3 Vi ne forlasis viajn
fratojn dum longa tempo is nun, kaj vi plenumis la deciditaon
la la ordono de la Eternulo, via Dio.
4 Nun la Eternulo, via
Dio, donis ripozon al viaj fratoj, kiel Li diris al ili; turnu do
vin nun, kaj iru al viaj tendoj sur la teron de via posedao,
kiun donis al vi Moseo, servanto de la Eternulo, transe de
Jordan.
5 Sed forte penu plenumi la ordonojn kaj la instruon,
kiujn donis al vi Moseo, servanto de la Eternulo, por ami la
Eternulon, vian Dion, kaj iri la iuj Liaj vojoj kaj observi
Liajn ordonojn kaj alfortikii al Li kaj servi al Li per via tuta
koro kaj per via tuta animo.
6 Kaj Josuo benis ilin kaj
forliberigis ilin; kaj ili iris al siaj tendoj.
7 Kaj al unu duono de la tribo de Manase Moseo donis posedaon en
Baan, kaj al la dua duono Josuo donis posedaon kun iliaj fratoj
transe de Jordan, okcidente. Kaj kiam Josuo forliberigis ilin al
iliaj tendoj, li benis ilin.
8 Kaj li diris al ili jene: Kun
granda riao vi reiras nun al viaj tendoj, kaj kun tre granda
brutaro, kun arento kaj kun oro kaj kun kupro kaj kun fero, kaj
kun tre multe da vestoj; dividu la militakiron, kiun vi ricevis
de viaj malamikoj, kun viaj fratoj.
9 Kaj turniis la Rubenidoj kaj la Gadidoj kaj la duontribo de
Manase, kaj foriris de la Izraelidoj el ilo, kiu estas en la
lando Kanaana, por iri en la landon Gilead, en la landon de ilia
posedao, kiun ili ekposedis la la ordono de la Eternulo per
Moseo.
10 Kaj ili venis en la distriktojn e Jordan, kiuj estas
en la lando Kanaana; kaj la Rubenidoj kaj la Gadidoj kaj la
duontribo de Manase konstruis tie altaron e Jordan, altaron
grandan kaj bonaspektan.
11 Kaj adis la Izraelidoj: Jen la
Rubenidoj kaj la Gadidoj kaj la duontribo de Manase konstruis
altaron apud la lando Kanaana, en la distriktoj de Jordan, sur la
flanko de la Izraelidoj.
12 Kaj kiam la Izraelidoj tion adis,
tiam la tuta komunumo de la Izraelidoj kolektiis en ilo, por
iri kontra ilin milite.
13 Kaj la Izraelidoj sendis al la Rubenidoj kaj la Gadidoj kaj la
duontribo de Manase en la landon Gilead Pineason, filon de la
pastro Eleazar,
14 kaj kun li dek efojn, po unu efo el tribo,
el iuj triboj de Izrael; kaj iu el ili estis estro de patrodomo
inter la miloj de Izrael.
15 Kaj ili venis al la Rubenidoj kaj la
Gadidoj kaj la duontribo de Manase en la landon Gilead, kaj
ekparolis al ili, dirante:
16 Tiel diras la tuta komunumo de la
Eternulo: Kio estas i tiu krimo, kiun vi faris kontra la Dio de
Izrael, forturniinte hodia de la Eternulo, konstruinte al vi
altaron kaj ribelante hodia kontra la Eternulo?
17 u ne
sufias al ni la krimo pri Peor, de kiu ni ne puriis is la nuna
tago kaj pro kiu trafis frapo la komunumon de Izrael?
18 Kaj vi
forturnias nun de la Eternulo! estos tiel: hodia vi ribelas
kontra la Eternulo, kaj morga Li koleros kontra la tuta
komunumo de Izrael.
19 Se la lando de via posedao ajnas al vi
malpura, tiam transiru en la landon de la posedao de la
Eternulo, en kiu staras la loejo de la Eternulo, kaj prenu
posedaon inter ni; sed kontra la Eternulo ne ribelu, kaj
kontra ni ne ribelu, konstruante al vi altaron krom la altaro de
la Eternulo, nia Dio.
20 Jen, Aan, filo de Zera, faris krimon
koncerne la anatemitaon, kaj la kolero estis kontra la tuta
komunumo de Izrael, kaj ne li sola mortis pro sia krimo.
21 Kaj respondis la Rubenidoj kaj la Gadidoj kaj la duontribo de
Manase, kaj diris al la milestroj de Izrael:
22 Dio de la dioj,
la Eternulo, Dio de la dioj, la Eternulo, Li scias, kaj Izrael
sciu; se ni agis pro ribelo a por defali de la Eternulo, tiam Li
ne helpu nin hodia.
23 Se ni konstruis al ni la altaron por tio,
ke ni defalu de la Eternulo, a ke ni alportu sur i bruloferon
kaj farunoferon, a ke ni faru sur i pacoferojn, tiam la
Eternulo nin punu.
24 Ni faris tion pro zorgo pri tio, ke morga
ne diru viaj filoj al niaj filoj: Kion komunan vi havas kun la
Eternulo, Dio de Izrael?
25 kiel limon inter ni kaj vi, Rubenidoj
kaj Gadidoj, la Eternulo metis Jordanon; vi ne havas parton en la
Eternulo. Kaj tiamaniere viaj filoj malhelpus niajn filojn
respekti la Eternulon.
26 Tial ni diris: Ni konstruu al ni
altaron, ne por brulofero nek por aliaj oferoj,
27 sed nur por ke
i estu atesto inter ni kaj vi kaj inter niaj estontaj
generacioj, ke ni havas la rajton fari servon al la Eternulo
anta Li per niaj bruloferoj kaj per niaj buoferoj kaj per niaj
pacoferoj, kaj por ke ne diru viaj filoj morga al niaj filoj: Vi
ne havas parton en la Eternulo.
28 Kaj ni pensis: Se ili diros
tion al ni kaj al niaj estontaj generacioj, tiam ni diros: Vidu
la similaon de la altaro de la Eternulo, kiun faris niaj patroj,
ne por brulofero nek por buofero, sed nur kiel ateston inter ni
kaj vi.
29 Malproksima de ni estas la deziro ribeli kontra la
Eternulo kaj defali hodia de la Eternulo, konstrui altaron por
brulofero, por farunofero kaj por buofero, krom la altaro de la
Eternulo, nia Dio, kiu estas anta Lia tabernaklo.
30 Kaj la pastro Pineas, kaj la efoj de la komunumo, kaj la
milestroj de Izrael, kiuj estis kun li, adis la vortojn, kiujn
diris la Rubenidoj kaj la Gadidoj kaj la Manaseidoj, kaj tio
plais al ili.
31 Kaj la pastro Pinaas, filo de Eleazar, diris
al la Rubenidoj kaj la Gadidoj kaj la Manaseidoj: Nun ni scias,
ke la Eternulo estas inter ni, ar vi ne faris kontra la
Eternulo tiun krimon; vi savis la Izraelidojn kontra la mano de
la Eternulo.
32 Kaj la pastro Pineas, filo de Eleazar, kaj la
efoj reiris de la Rubenidoj kaj la Gadidoj el la lando Gilead en
la landon Kanaanan, al la Izraelidoj, kaj alportis al ili
respondon.
33 Kaj tio plais al la Izraelidoj; kaj la Izraelidoj
benis Dion, kaj ne havis plu la intencon iri kontra ilin milite,
por ruinigi la landon, en kiu lois la Rubenidoj kaj la Gadidoj.
34 Kaj la Rubenidoj kaj la Gadidoj donis nomon al la altaro: ke
i estu atesto inter ni, ke la Eternulo estas la Dio.
1 Longan tempon post kiam la Eternulo donis al Izrael ripozon
kontra iuj iliaj malamikoj irkae, Josuo maljuniis, atingis
profundan aon.
2 Tiam Josuo alvokis la tutan Izrael, iliajn
plejaulojn kaj efojn kaj juistojn kaj observistojn, kaj diris
al ili: Mi maljuniis, mi atingis profundan aon.
3 Kaj vi vidis
ion, kion faris la Eternulo, via Dio, al iuj tiuj popoloj anta
vi; ar la Eternulo, via Dio, mem batalis por vi.
4 Vidu, mi
dividis por vi lote tiujn restintajn popolojn, kiel posedaon por
viaj triboj, komencante de Jordan, kaj iujn popolojn, kiujn mi
ekstermis, is la Granda Maro, kie subiras la suno.
5 Kaj la
Eternulo, via Dio, forpuos ilin de anta vi kaj forpelos ilin de
anta vi; kaj vi ekposedos ilian landon, kiel diris al vi la
Eternulo, via Dio.
6 Penu do bone, ke vi observu kaj plenumu
ion, skribitan en la libro de instruo de Moseo, ne forkliniante
de i dekstren nek maldekstren,
7 ne komunikiante kun tiuj
popoloj, kiuj restis kun vi; kaj la nomon de iliaj dioj ne citu,
kaj ne uru per ili, kaj ne servu al ili, kaj ne adoru ilin;
8
nur al la Eternulo, via Dio, alfortikiu, kiel vi faris is la
nuna tago.
9 Kaj la Eternulo forpelis de anta vi popolojn
grandajn kaj fortajn; kaj neniu rezistis anta vi is la nuna
tago.
10 Unu el vi forpelas milon; ar la Eternulo, via Dio, mem
batalas por vi, kiel Li diris al vi.
11 Gardu do bone viajn
animojn, por ami la Eternulon, vian Dion.
12 ar se vi
forklinios, kaj alios al tiuj restintaj popoloj, kiuj restis
kun vi, kaj vi boparencios kun ili, kaj vi iros al ili kaj ili
al vi:
13 tiam sciu, ke la Eternulo, via Dio, ne plu forpelos
tiujn popolojn de anta vi; kaj ili farios por vi kaptilo kaj
reto, kaj vipo por viaj flankoj, kaj pikilo por viaj okuloj, is
vi forpereos de sur tiu bona tero, kiun donis al vi la Eternulo,
via Dio.
14 Nun mi ekiras hodia la vojon de la tuta mondo; kaj
vi sciu per via tuta koro kaj per via tuta animo, ke ne restis
neplenumita e unu vorto el iuj bonaj vortoj, kiujn la Eternulo,
via Dio, diris pri vi; io plenumiis por vi, ne mankis el i e
unu vorto.
15 Sed kiel plenumiis por vi iuj bonaj vortoj, kiujn
la Eternulo, via Dio, diris al vi, tiel la Eternulo venigos sur
vin ion malbonan, is Li ekstermos vin de sur tiu bona tero,
kiun donis al vi la Eternulo, via Dio.
16 Se vi malobeos la
interligon de la Eternulo, via Dio, kiun Li starigis kun vi, kaj
vi iros kaj servos al aliaj dioj kaj adoros ilin: tiam ekflamos
kontra vin la kolero de la Eternulo, kaj vi forpereos rapide de
sur la bona tero, kiun Li donis al vi.
1 Kaj Josuo kunvenigis iujn tribojn de Izrael en eemon, kaj
alvokis la plejaulojn de Izrael kaj iliajn efojn kaj juistojn
kaj observistojn; kaj ili stariis anta Dio.
2 Kaj Josuo diris
al la tuta popolo: Tiel diris la Eternulo, Dio de Izrael: Transe
de la Rivero lois viaj patroj en la tempo antikva, Tera, patro
de Abraham kaj patro de Naor; kaj ili servis al aliaj dioj.
3
Sed Mi prenis vian patron Abraham de trans la Rivero kaj kondukis
lin tra la tuta lando Kanaana, kaj Mi multigis lian idaron, kaj
Mi donis al li Isaakon.
4 Kaj Mi donis al Isaak Jakobon kaj
Esavon; kaj Mi donis al Esav la monton Seir, ke li posedu in;
sed Jakob kaj liaj filoj foriris en Egiptujon.
5 Kaj Mi sendis
Moseon kaj Aaronon, kaj frapis Egiptujon, kiel Mi faris inter
ili; kaj poste Mi elkondukis vin.
6 Kaj Mi elkondukis viajn
patrojn el Egiptujo; kaj vi venis al la maro. Kaj la Egiptoj
postkuris viajn patrojn per aroj kaj rajdantoj is la Rua Maro.
7 Kaj ili ekkriis al la Eternulo, kaj Li aperigis mallumon inter
vi kaj la Egiptoj, kaj venigis sur ilin la maron kaj kovris ilin.
Kaj viaj okuloj vidis, kion Mi faris en Egiptujo; kaj vi lois en
la dezerto dum longa tempo.
8 Kaj Mi venigis vin al la lando de
la Amoridoj, kiuj loas transe de Jordan, kaj ili militis kontra
vi; kaj Mi transdonis ilin en viajn manojn, kaj vi ekposedis
ilian landon, kaj Mi ekstermis ilin anta vi.
9 Kaj leviis
Balak, filo de Cipor, reo de Moab, kaj militis kontra Izrael,
kaj sendis kaj alvokis Bileamon, filon de Beor, por malbeni vin.
10 Sed Mi ne volis askulti Bileamon; kaj li benis vin, kaj Mi
savis vin el liaj manoj.
11 Kaj vi transiris Jordanon kaj venis
al Jerio; kaj militis kontra vi la loantoj de Jerio, la
Amoridoj kaj la Perizidoj kaj la Kanaanidoj kaj la etidoj kaj la
Girgaidoj, la ividoj kaj la Jebusidoj; sed Mi transdonis ilin
en viajn manojn.
12 Kaj Mi sendis anta vi krabrojn, kaj ili
forpelis de vi la du reojn de la Amoridoj; ne per via glavo, kaj
ne per via pafarko.
13 Kaj Mi donis al vi landon, pri kiu vi ne
laboris, kaj urbojn, kiujn vi ne konstruis, kaj vi loas en ili;
de vinberardenoj kaj olivarboj, kiujn vi ne plantis, vi manas.
14 Timu do la Eternulon, kaj servu al Li fidele kaj vere; kaj
forpuu la diojn, al kiuj servis viaj patroj transe de la Rivero
kaj en Egiptujo, kaj servu al la Eternulo.
15 Sed se ne plaas al
vi servi al la Eternulo, tiam elektu al vi hodia, al kiu vi
volas servi: u al la dioj, al kiuj servis viaj patroj, kiuj
lois transe de la Rivero, u al la dioj de la Amoridoj, en kies
lando vi loas; sed mi kaj mia domo servos al la Eternulo.
16
Tiam la popolo respondis kaj diris: Malproksima de ni estas la
deziro forlasi la Eternulon kaj servi al aliaj dioj;
17 ar la
Eternulo estas nia Dio, Li, kiu elkondukis nin kaj niajn patrojn
el Egiptujo, el la domo de sklaveco, kaj kiu faris anta niaj
okuloj tiujn grandajn signojn, kaj gardis nin dum la tuta vojo,
kiun ni iris, kaj inter iuj popoloj, tra kies mezo ni trairis.
18 Kaj la Eternulo forpelis anta ni iujn popolojn, kaj la
Amoridojn, kiuj lois en la lando. Ni do anka servos al la
Eternulo; ar Li estas nia Dio.
19 Kaj Josuo diris al la popolo:
Vi ne povas servi al la Eternulo; ar Li estas Dio sankta, Dio
severa; Li ne estos indulga kontra viaj malbonagoj kaj pekoj.
20
Se vi forlasos la Eternulon kaj servos al fremdaj dioj, tiam Li
Sin turnos kaj faros al vi malbonon kaj ekstermos vin, post kiam
Li faris al vi bonon.
21 Kaj la popolo diris al Josuo: Ne, nur al
la Eternulo ni servos.
22 Kaj Josuo diris al la popolo: Vi estas
atestantoj pri vi, ke vi elektis al vi la Eternulon, por servi al
Li. Kaj ili respondis: Ni estas atestantoj.
23 Nun forpuu do la
fremdajn diojn, kiuj estas inter vi, kaj turnu vian koron al la
Eternulo, Dio de Izrael.
24 Kaj la popolo diris al Josuo: Al la
Eternulo, nia Dio, ni servos, kaj Lian voon ni obeos.
25 Kaj
Josuo faris interligon kun la popolo en tiu tago, kaj donis al i
leojn kaj regulojn en eem.
26 Kaj Josuo skribis tiujn vortojn en la libron de instruo de
Dio, kaj li prenis grandan tonon, kaj starigis in tie sub la
kverko, kiu estis apud la sanktejo de la Eternulo.
27 Kaj Josuo
diris al la tuta popolo: Jen i tiu tono estos por ni atestanto;
ar i adis iujn vortojn de la Eternulo, kiujn Li diris al ni;
kaj i estu atestanto pri vi, por ke vi ne forneu vian Dion.
28
Kaj Josuo forliberigis la popolon, iun al lia posedao.
29 Post tiu okazintao mortis Josuo, filo de Nun, servanto de la
Eternulo, havante la aon de cent dek jaroj.
30 Kaj oni enterigis
lin inter la limoj de lia posedao en Timnat-Sera, kiu estas sur
la monto de Efraim, norde de la monto Gaa.
31 Kaj Izrael servis
al la Eternulo dum la tuta vivo de Josuo, kaj dum la tuta vivo de
la plejauloj, kiuj vivis longe post Josuo, kaj kiuj sciis iujn
farojn de la Eternulo, kiujn Li faris al Izrael.
32 Kaj la ostojn
de Jozef, kiujn la Izraelidoj kunportis el Egiptujo, oni
enterigis en eem, sur la kampoparto, kiun Jakob aetis de la
filoj de amor, patro de eem, pro cent kesitoj, kaj kiu fariis
posedao de la filoj de Jozef.
33 Kaj Eleazar, filo de Aaron,
mortis; kaj oni enterigis lin sur la monteto de Pineas, lia
filo, la monteto, kiu estis donita al li sur la monto de Efraim.