1 La reo David maljuniis kaj atingis profundan aon; kaj oni
kovris lin bone per vestoj, sed li ne povis varmii.
2 Tiam diris
al li liaj servantoj: Oni elseru por nia sinjoro la reo
junulinon virgulinon, kaj i staru anta la reo kaj flegu lin
kaj dormu e lia brusto, kaj tiam al nia sinjoro la reo farios
varme.
3 Kaj oni seris belan junulinon en la tuta regiono de
Izrael, kaj oni trovis la unemaninon Abiag kaj venigis in al
la reo.
4 La junulino estis tre bela; kaj i fariis flegantino
de la reo kaj servis al li; sed la reo ne ekkonis in.
5 Dume
Adonija, filo de agit, fieriis, kaj diris: Mi farios reo. Kaj
li havigis al si arojn kaj rajdistojn kaj kvindek homojn por
kuradi anta li.
6 Kaj lia patro neniam afliktis lin per demando:
Kial vi tion faras? Krom tio li estis tre belaspekta, kaj li
estis naskita post Abalom.
7 Kaj li interkonsentis kun Joab,
filo de Ceruja, kaj kun la pastro Ebjatar, kaj ili helpadis
Adonijan.
8 Sed la pastro Cadok, kaj Benaja, filo de Jehojada,
kaj la profeto Natan kaj imei kaj Rei kaj la fortuloj de David
ne estis kun Adonija.
9 Adonija buis afojn kaj bovojn kaj
grasigitajn brutojn e la tono Zoelet, kiu kuas apud En-Rogel;
kaj li invitis iujn siajn fratojn, la filojn de la reo, kaj
iujn Jehudaanojn, kiuj servis al la reo.
10 Sed la profeton
Natan kaj Benajan kaj la fortulojn kaj sian fraton Salomono li ne
invitis.
11 Kaj Natan diris al Bat-eba, patrino de Salomono,
jene: u vi ne adis, ke Adonija, filo de agit, fariis reo,
kaj nia sinjoro David tion ne scias?
12 Venu do, mi donos al vi
konsilon, por ke vi savu vian animon kaj la animon de via filo
Salomono.
13 Iru kaj venu al la reo David, kaj diru al li: Mia
sinjoro, ho reo, vi uris ja al via servantino, dirante: Via
filo Salomono reos post mi, kaj li sidos sur mia trono; kial do
Adonija fariis reo?
14 Dum vi ankora estos parolanta tie kun
la reo, mi venos post vi kaj kompletigos viajn vortojn.
15 Kaj
Bat-eba venis al la reo en la ambron; la reo estis tre
maljuna, kaj la unemanino Abiag servis al la reo.
16 Bat-eba
salutis kaj adorkliniis anta la reo; kaj la reo diris: Kio
estas al vi?
17 Kaj i diris al li: Mia sinjoro, vi uris al via
servantino per la Eternulo, via Dio: Via filo Salomono reos post
mi, kaj li sidos sur mia trono.
18 Sed nun jen Adonija fariis
reo; kaj vi, mia sinjoro, ho reo, tion ne scias.
19 Li buis
multe da bovoj kaj grasigitaj brutoj kaj afoj, kaj invitis iujn
filojn de la reo kaj la pastron Ebjatar kaj la militestron Joab,
sed vian servanton Salomono li ne invitis.
20 Sed vi, mia
sinjoro, ho reo--la okuloj de iuj Izraelidoj estas turnitaj al
vi, por ke vi diru al ili, kiu sidos sur la trono de mia sinjoro
la reo post li.
21 Kiam mia sinjoro la reo kuios kun siaj
patroj, tiam mi kaj mia filo Salomono estos proklamitaj kulpuloj.
22 Dum i ankora estis parolanta kun la reo, venis la profeto
Natan.
23 Kaj oni raportis al la reo: Jen estas la profeto
Natan; kaj i tiu venis anta la reon kaj adorkliniis anta la
reo vizaaltere.
24 Kaj Natan diris: Mia sinjoro, ho reo! u vi
diris: Adonija farios reo post mi, kaj li sidos sur mia trono?
25 ar li iris hodia kaj buis multe da bovoj kaj grasigitaj
brutoj kaj afoj, kaj invitis iujn filojn de la reo kaj la
militestron kaj la pastron Ebjatar; kaj jen ili manas kaj
trinkas anta li, kaj proklamas: Vivu la reo Adonija!
26 Sed
min, vian servanton, kaj la pastron Cadok, kaj Benajan, filon de
Jehojada, kaj vian servanton Salomono li ne invitis.
27 u la
ordono de mia sinjoro la reo tio fariis, kaj vi ne sciigis al
via servanto, kiu sidos sur la trono de mia sinjoro la reo post
li?
28 Tiam la reo David respondis kaj diris: Voku al mi Bat-
eban. Kaj i venis anta la reon kaj stariis anta la reo.
29
Kaj la reo uris kaj diris: Kiel vivas la Eternulo, kiu
liberigis mian animon el iuj malfelioj,
30 kiel mi uris al vi
per la Eternulo, Dio de Izrael, dirante: Via filo Salomono reos
post mi kaj li sidos sur mia trono anstata mi--tiel mi faros
hodia.
31 Tiam Bat-eba salutis vizaaltere kaj adorkliniis
anta la reo, kaj diris: Vivu mia sinjoro la reo David eterne!
32 Kaj la reo David diris: Voku al mi la pastron Cadok kaj la
profeton Natan, kaj Benajan, filon de Jehojada. Kaj ili venis
anta la reon.
33 Kaj la reo diris al ili: Prenu kun vi la
servantojn de via sinjoro, kaj rajdigu mian filon Salomono sur
mia mulo kaj venigu lin en Gionon.
34 Kaj tie la pastro Cadok
kaj la profeto Natan lin sanktoleu reo super Izrael; kaj blovu
per trumpeto, kaj proklamu: Vivu la reo Salomono!
35 Poste
revenu, sekvante lin, kaj li venu kaj sidiu sur mia trono; kaj
li reos anstata mi, al li mi ordonas esti estro de Izrael kaj
Jehuda.
36 Tiam respondis Benaja, filo de Jehojada, al la reo,
kaj diris: Amen! tiel diru la Eternulo, Dio de mia sinjoro la
reo.
37 Kiel la Eternulo estis kun mia sinjoro la reo, tiel Li
estu kun Salomono, kaj Li faru lian tronon pli granda, ol la
trono de mia sinjoro, la reo David.
38 Kaj iris la pastro Cadok
kaj la profeto Natan, kaj Benaja, filo de Jehojada, kaj la
Keretidoj kaj la Peletidoj, kaj ili rajdigis Salomonon sur la
mulo de la reo David kaj kondukis lin en Gionon.
39 Kaj la
pastro Cadok prenis la kornon kun oleo el la tabernaklo kaj
sanktoleis Salomonon; kaj oni ekblovis per trumpeto, kaj la tuta
popolo diris: Vivu la reo Salomono!
40 Kaj la tuta popolo ekiris
post li, kaj la popolo muzikis per flutoj kaj estis tre gaja,
tiel ke la tero resonis de iliaj krioj.
41 Tion adis Adonija,
kaj iuj invititoj, kiuj estis kun li; ili jam finis la manadon;
kaj adis Joab la sonadon de la trumpeto, kaj li diris: Kion
signifas la tumulta bruo de la urbo?
42 Kiam li estis ankora
parolanta, jen venis Jonatan, filo de la pastro Ebjatar. Kaj
Adonija diris: Eniru, ar vi estas brava homo kaj vi sciigos
bonon.
43 Kaj Jonatan respondis kaj diris al Adonija: Jes, nia
sinjoro la reo David faris Salomonon reo;
44 kaj la reo sendis
kun li la pastron Cadok kaj la profeton Natan, kaj Benajan, filon
de Jehojada, kaj la Keretidojn kaj la Peletidojn, kaj ili
rajdigis lin sur la mulo de la reo;
45 kaj la pastro Cadok kaj
la profeto Natan sanktoleis lin reo en Gion, kaj ili revenis de
tie gajaj, kaj la urbo tumultiis; tio estas la bruo, kiun vi
adis.
46 Kaj Salomono jam sidiis sur la rea trono.
47 Kaj jam
venis la servantoj de la reo, por gratuli nian sinjoron, la
reon David, dirante: Via Dio faru la nomon de Salomono pli fama,
ol via nomo, kaj Li faru lian tronon pri granda, ol via trono;
kaj la reo adorkliniis sur la kuejo.
48 Kaj anka tiele diris
la reo: Benata estu la Eternulo, Dio de Izrael, kiu donis hodia
sidanton sur mia trono, kaj miaj okuloj vidas.
49 Kaj ektimis kaj
leviis iuj invititoj de Adonija, kaj foriris iu sian vojon.
50
Sed Adonija timis Salomonon, kaj li leviis kaj iris kaj ekkaptis
la kornojn de la altaro.
51 Kaj oni raportis al Salomono jene:
Jen Adonija timas la reon Salomono, kaj li tenas la kornojn de
la altaro, dirante: La reo Salomono uru al mi hodia, ke li ne
mortigos sian servanton per glavo.
52 Kaj Salomono diris: Se li
estos homo brava, tiam e unu el liaj haroj ne falos teren; sed
se en li trovios malbono, tiam li mortos.
53 Kaj la reo
Salomono sendis forprenigi lin de la altaro, kaj li venis kaj
adorkliniis anta la reo Salomono; kaj Salomono diris al li:
Iru en vian domon.
1 Kiam por David alproksimiis la tempo por morti, li testamentis
al sia filo Salomono jene:
2 Mi foriras la vojon de la tuta
mondo; sed vi tenu vin forte kaj estu viro.
3 Kaj observu la
ordonojn de la Eternulo, via Dio, irante la Liaj vojoj,
plenumante Liajn leojn, ordonojn, decidojn, kaj regulojn, kiel
estas skribite en la instruo de Moseo, por ke vi estu saa en
io, kion vi faros, kaj kien ajn vi vin turnos;
4 por ke la
Eternulo plenumu Sian vorton, kiun Li diris pri mi, parolante: Se
viaj filoj observos siajn vojojn, irante anta Mi en vero per sia
tuta koro kaj per sia tuta animo, tiam ne mankos e vi viro sur
la trono de Izrael.
5 Anka vi scias, kion faris al mi Joab, filo
de Ceruja, kion li faris al la du militestroj de Izrael, al
Abner, filo de Ner, kaj al Amasa, filo de Jeter, ke li mortigis
ilin kaj veris militan sangon en tempo de paco kaj makulis per
milita sango sian zonon sur siaj lumboj kaj siajn uojn sur siaj
piedoj.
6 Agu la via sao, ke vi ne lasu al liaj grizaj haroj
iri en paco en eolon.
7 Sed al la filoj de Barzilaj, la
Gileadano, faru favoron, kaj ili estu inter la manantoj e via
tablo; ar ili tiel alproksimiis al mi, kiam mi forkuris de via
frato Abalom.
8 Kaj jen e vi estas imei, filo de Gera,
Benjamenido el Baurim; li malbenis min per kruela malbeno, kiam
mi iris al Maanaim; sed li venis al mi renkonte e Jordan, kaj
mi uris al li per la Eternulo, dirante: Mi ne mortigos vin per
glavo.
9 Sed nun ne lasu lin senpuna, ar vi estas homo saa, kaj
vi scias, kion vi devas fari al li, por malsuprenigi liajn
grizajn harojn en sango en eolon.
10 Kaj David ekdormis kun siaj
patroj, kaj oni lin enterigis en la urbo de David.
11 La tempo,
kiun David reis super Izrael, estis kvardek jaroj: en ebron li
reis sep jarojn, kaj en Jerusalem li reis tridek tri jarojn.
12 Kaj Salomono sidis sur la trono de sia patro David, kaj lia
reado tre fortikiis.
13 Adonija, filo de agit, venis al Bat-
eba, patrino de Salomono. i diris: u kun paco vi venas? Kaj li
respondis: Kun paco.
14 Kaj li diris: Mi havas aferon al vi. i
respondis: Parolu.
15 Kaj li diris: Vi scias, ke la regno
apartenis al mi, kaj al mi iuj Izraelidoj turnis sian vizaon,
ke mi reu; sed la reado deturniis kaj transiris al mia frato,
ar de la Eternulo i estis destinita al li.
16 Nun unu peton mi
petas de vi, ne rifuzu al mi. Kaj i diris al li: Parolu.
17 Kaj
li diris: Diru, mi petas, al la reo Salomono (ar li ne rifuzos
al vi), ke li donu al mi la unemaninon Abiag kiel edzinon.
18
Kaj Bat-eba diris: Bone, mi parolos pri vi kun la reo.
19 Kaj
Bat-eba venis al la reo Salomono, por paroli al li pri Adonija.
La reo leviis renkonte al i kaj adorkliniis anta i kaj
sidiis sur sia trono. Kaj oni starigis tronon por la patrino de
la reo, kaj i sidiis dekstre de li.
20 Kaj i diris: Unu
malgrandan peton mi petos de vi, ne rifuzu al mi. Kaj la reo
diris al i: Petu, mia patrino, ar mi ne rifuzos al vi.
21 Kaj
i diris: La unemanino Abiag estu donata kiel edzino al via
frato Adonija.
22 Tiam respondis la reo Salomono kaj diris al
sia patrino: Kial vi petas la unemaninon Abiag por Adonija?
petu por li anka la reecon, ar li estas mia pli aa frato--por
li, kaj por la pastro Ebjatar, kaj por Joab, filo de Ceruja.
23
Kaj la reo Salomono uris per la Eternulo, dirante: Tion kaj pli
faru al mi la Eternulo; kontra sia vivo Adonija diris tiujn
vortojn.
24 Nun, kiel vivas la Eternulo, kiu min konfirmis kaj
min sidigis sur la trono de mia patro David kaj kiu aranis al mi
domon la Sia promeso, hodia Adonija estos mortigita.
25 Kaj la
reo Salomono sendis Benajan, filon de Jehojada, kaj i tiu
frapis lin, kaj li mortis.
26 Kaj al la pastro Ebjatar la reo
diris: Iru en Anatoton, sur vian kampon; vi meritas la morton,
sed mi nun ne mortigos vin, ar vi portis la keston de la
Sinjoro, la Eternulo, anta mia patro David, kaj ar vi suferis
ion, kion suferis mia patro.
27 Kaj Salomono forigis Ebjataron,
ke li ne estu plu pastro al la Eternulo; por ke plenumiu la
vorto de la Eternulo, kiun Li diris pri la domo de Eli en ilo.
28 La famo pri tio atingis Joabon (ar Joab aliis al Adonija,
kvankam al Abalom li ne aliis); kaj Joab forkuris en la
tabernaklon de la Eternulo kaj ekkaptis la kornojn de la altaro.
29 Oni raportis al la reo Salomono, ke Joab forkuris en la
tabernaklon de la Eternulo kaj estas nun e la altaro. Tiam
Salomono sendis Benajan, filon de Jehojada, dirante al li: Iru,
mortigu lin.
30 Benaja venis en la tabernaklon de la Eternulo,
kaj diris al li: Tiele diras la reo: Eliru! Sed tiu respondis:
Ne, i tie mi mortu. Kaj Benaja raportis tion al la reo,
dirante: Tiele diris Joab, kaj tiele li respondis al mi.
31 Tiam
la reo diris al li: Faru, kiel li diris, mortigu lin kaj
enterigu lin; por ke vi forigu de mi kaj de la domo de mia patro
la senkulpan sangon, kiun Joab veris.
32 La Eternulo refaligu
lian sangon sur lian kapon, pro tio, ke li mortigis du virojn,
kiuj estis pli virtaj kaj pli bonaj ol li, kaj li mortigis ilin
per glavo, dum mia patro David tion ne sciis: Abneron, filon de
Ner, militestron de Izrael, kaj Amasan, filon de Jeter,
militestron de Jehuda.
33 Ilia sango falu sur la kapon de Joab
kaj sur la kapon de lia idaro por eterne; sed al David kaj al lia
idaro kaj al lia domo kaj al lia trono estu paco por eterne de la
Eternulo.
34 Tiam Benaja, filo de Jehojada, iris kaj frapis lin
kaj mortigis lin, kaj oni enterigis lin en lia domo en la
dezerto.
35 Kaj la reo starigis Benajan, filon de Jehojada,
anstata li kiel militestron, kaj la pastron Cadok la reo
starigis anstata Ebjatar.
36 Kaj la reo sendis por voki imein,
kaj li diris al li: Konstruu al vi domon en Jerusalem, kaj lou
tie kaj nenien eliru el tie;
37 se iun tagon vi eliros kaj
transiros la torenton Kidron, tiam sciu, ke vi nepre mortos; via
sango estos sur via kapo.
38 Kaj imei diris al la reo: Bone;
kiel diris mia sinjoro la reo, tiel via servanto faros. Kaj
imei lois en Jerusalem multe da tempo.
39 Sed post paso de tri
jaroj forkuris du sklavoj de imei al Ai, filo de Maaa, reo
de Gat. Kaj oni sciigis al imei, dirante: Jen viaj sklavoj estas
en Gat.
40 Tiam imei leviis, kaj selis sian azenon kaj iris en
Gaton al Ai, por seri siajn sklavojn. Kaj imei iris, kaj
revenigis siajn sklavojn el Gat.
41 Kaj oni raportis al Salomono,
ke imei foriris el Jerusalem en Gaton kaj revenis.
42 Tiam la
reo sendis, kaj vokigis imein, kaj diris al li: Mi urligis ja
vin per la Eternulo kaj avertis vin, dirante, ke se iun tagon vi
ien ajn foriros, tiam sciu, ke vi nepre mortos; kaj vi diris al
mi: Bona estas tio, kion mi adis.
43 Kial do vi ne observis la
uron per la Eternulo, kaj la ordonon, kiun mi faris al vi?
44
Kaj la reo diris al imei: Vi scias la tutan malbonon, kiun via
koro scias kaj kiun vi faris al mia patro David; la Eternulo
repagu vian malbonon sur via kapo.
45 Sed la reo Salomono estu
benata, kaj la trono de David staru forte anta la Eternulo
eterne.
46 Kaj la reo ordonis al Benaja, filo de Jehojada, kaj
i tiu iris kaj frapis tiun, kaj tiu mortis. Kaj la regno
fortikiis en la manoj de Salomono.
1 Kaj Salomono boparenciis kun Faraono, reo de Egiptujo, kaj
prenis filinon de Faraono kaj venigis in en la urbon de David,
is li finis la konstruadon de sia domo kaj de la domo de la
Eternulo kaj de la muregoj de Jerusalem irkae.
2 Tamen la
popolo alportadis ankora oferojn sur altaoj, ar is tiu tempo
ankora ne estis konstruita domo al la nomo de la Eternulo.
3 Kaj
Salomono amis la Eternulon, irante la la instrukcioj de sia
patro David; tamen li oferadis kaj incensadis sur altaoj.
4 Kaj la reo iris en Gibeonon, por alporti tie oferojn, ar tie
estis la efa altao. Mil bruloferojn Salomono alportis sur tiu
altaro.
5 En Gibeon la Eternulo aperis al Salomono nokte en
sono, kaj Dio diris: Petu, kion Mi donu al vi.
6 Kaj Salomono
diris: Vi faris al Via servanto, mia patro David, multe da
favoro, ar li iradis anta Vi en vero kaj en justeco kaj en
pureco de la koro koncerne Vin; kaj Vi konservis por li tiun
grandan favorecon, kaj Vi donis al li filon, kiu sidas nun sur
lia trono.
7 Kaj nun, ho Eternulo, mia Dio, Vi reigis Vian
servanton anstata mia patro David; sed mi estas malgranda
junulo; mi ne scias, kiel eliri kaj eniri.
8 Kaj Via servanto
estas meze de Via popolo, kiun Vi elektis, popolo granda, kiu ne
povas esti nombrata nek kalkulata pro sia multeco.
9 Donu do al
Via servanto koron, kiu povoscius regi Vian popolon, distingi
inter bono kaj malbono; ar kiu povas regi tiun Vian potencan
popolon?
10 Kaj tio plais al la Sinjoro, ke Salomono petis tion.
11 Kaj Dio diris al li: ar vi petis i tion, sed ne petis por vi
longan vivon kaj ne petis por vi riecon kaj ne petis la animon
de viaj malamikoj, sed vi petis saon, por povoscii regi,
12 tial
jen Mi faras konforme al via parolo: jen Mi donas al vi koron
saan kaj kompreneman, tiel ke simila al vi ekzistis neniu anta
vi, kaj post vi ne aperos tia, kiel vi.
13 Sed anka tion, pri
kio vi ne petis, Mi donos al vi, riecon kaj gloron, tiamaniere,
ke ne ekzistos simila al vi inter la reoj dum via tuta vivo.
14
Kaj se vi irados la Miaj vojoj, observante Miajn leojn kaj
ordonojn, kiel iradis via patro David, Mi longigos vian vivon.
15
Kaj Salomono vekiis, kaj vidis, ke tio estis sono. Kaj li venis
en Jerusalemon kaj stariis anta la kesto de interligo de la
Eternulo kaj alportis bruloferojn kaj faris pacoferojn, kaj li
faris festenon por iuj siaj servantoj.
16 Tiam venis du virinoj malastistinoj al la reo kaj stariis
anta li.
17 Kaj unu el la virinoj diris: Ho mia sinjoro! mi kaj
i tiu virino loas en unu domo; kaj mi naskis, loante kun i en
la sama domo.
18 En la tria tago post mia nasko naskis anka i
tiu virino; kaj ni estis kune, estis neniu fremdulo kun ni en la
domo, nur ni amba estis en la domo.
19 Kaj la filo de i tiu
virino mortis en la nokto, ar i dormis sur li.
20 Kaj i
leviis meze de la nokto kaj prenis mian filon de e mi, kiam via
servantino dormis, kaj kuigis lin e sia brusto, kaj sian
mortintan filon i almetis al mia brusto.
21 Kiam mi leviis
matene, por suigi mian filon, jen li estas senviva; sed kiam mi
matene bone lin rigardis, mi vidis, ke tio ne estas mia filo,
kiun mi naskis.
22 Sed la dua virino diris: Ne, mia filo estas la
vivanta, kaj via estas la mortinta. Kaj la unua diris: Ne, via
filo estas la mortinta, kaj mia estas la vivanta. Kaj tiel ili
parolis anta la reo.
23 Tiam la reo diris: Unu diras: Mia
estas la vivanta filo, kaj via estas la mortinta; kaj la dua
diras: Ne, via filo estas la mortinta, kaj mia filo estas la
vivanta;
24 kaj la reo diris: Alportu al mi glavon. Kaj oni
alportis la glavon al la reo.
25 Kaj la reo diris: Dishaku la
vivantan infanon en du partojn, kaj donu duonon al unu kaj duonon
al la alia.
26 Tiam la virino, kies filo estis la vivanta,
ekparolis al la reo, ar ekscitiis ia kompato al ia filo, kaj
i diris: Ho mia sinjoro, donu al i la infanon vivantan, sed ne
mortigu in. Sed la dua diris: Nek mi havu, nek vi; dishaku.
27
Tiam la reo respondis kaj diris: Donu al i la vivantan infanon,
sed ne mortigu in; i estas ia patrino.
28 Kaj iuj Izraelidoj
adis pri la juo, kiun juis la reo; kaj ili ektimis la reon,
ar ili vidis, ke en li estas sao de Dio, por fari juon.
1 Kaj la reo Salomono estis reo super la tuta Izrael.
2 Kaj jen
estas la estroj, kiuj estis e li: Azarja, filo de Cadok, pastro;
3 Elioref kaj Aija, filoj de ia, skribistoj; Jehoafat, filo
de Ailud, kronikisto;
4 kaj Benaja, filo de Jehojada, super la
militistaro; kaj Cadok kaj Ebjatar, pastroj;
5 kaj Azarja, filo
de Natan, super la administrantoj; kaj Zabud, filo de Natan,
pastro, amiko de la reo;
6 kaj Aiar super la palaco; kaj
Adoniram, filo de Abda, super la impostoj.
7 Kaj Salomono havis
dek du administrantojn super la tuta Izrael, kaj ili liveradis
provizaojn al la reo kaj al lia domo; unu monaton en jaro iu
el ili devis liveri provizaojn.
8 Kaj jen estas iliaj nomoj:
Ben-ur, sur la monto de Efraim;
9 Ben-Deker, en Makac kaj
aalbim kaj Bet-eme kaj Elon-Bet-anan;
10 Ben-esed, en
Arubot; al li apartenis Soo kaj la tuta regiono efer;
11 Ben-
Abinadab, super la tuta regiono Dor; Tafat, filino de Salomono,
estis lia edzino;
12 Baana, filo de Ailud, en Taana kaj Megido
kaj super la tuta Bet-ean, kiu estas apud Cartan, malsupre de
Jizreel, de Bet-ean is Abel-Meola, is trans Jokmeam;
13 Ben-
Geber, en Ramot en Gilead; al li apartenis la Vilaoj de Jair,
filo de Manase, kiuj estis en Gilead; al li apartenis la
distrikto Argob, kiu estis en Baan, sesdek grandaj urboj kun
muregoj kaj kupraj rigliloj;
14 Ainadab, filo de Ido, en
Maanaim;
15 Aimaac, en la regiono de Naftali; anka li prenis
Basmaton, filinon de Salomono, kiel edzinon;
16 Baana, filo de
uaj, en la regiono de Aer kaj en Alot;
17 Jehoafat, filo de
Parua, en la regiono de Isaar;
18 imei, filo de Ela, en la
regiono de Benjamen;
19 Geber, filo de Uri, en la regiono Gilead,
en la lando de Sion, reo de la Amoridoj, kaj de Og, reo de
Baan. Unu administranto estis en tiu tuta lando.
20 Jehuda kaj
Izrael estis grandnombraj kiel la sablo e la maro; ili manis
kaj trinkis kaj estis gajaj.
21 Salomono regis super iuj regnoj, de la Rivero is la lando
Filita kaj is la limo de Egiptujo; ili alportadis donacojn kaj
servadis al Salomono dum lia tuta vivo.
22 La manprovizoj de
Salomono por iu tago estis: tridek kor'oj da delikata faruno kaj
sesdek kor'oj da simpla faruno,
23 dek grasigitaj bovoj kaj dudek
bovoj de patejo kaj cent afoj, krom cervoj kaj gazeloj kaj
kapreoloj kaj grasigitaj birdoj.
24 ar li regis super la tuta
transo de la Rivero, de Tifsa is Gaza, super iuj reoj de
trans la Rivero; kaj li havis pacon kun iuj irkaaj landoj.
25
Kaj Jehuda kaj Izrael sidis en sendanereco, iu sub siaj
vinberbranoj kaj sub sia figarbo, de Dan is Beer-eba, dum la
tuta vivo de Salomono.
26 Kaj Salomono havis kvardek mil stalojn
por arevaloj kaj dek du mil rajdistojn.
27 Kaj tiuj
administrantoj liveradis manprovizojn por la reo Salomono, kaj
por iuj, kiuj venadis al la tablo de la reo Salomono, iu en
sia monato, nenion mankigante.
28 Kaj la hordeon kaj pajlon por
la evaloj kaj la kurevaloj ili liveradis al la loko, kie li
estis, iu la sia instrukcio.
29 Kaj Dio donis al Salomono saon kaj tre multe da prudento kaj
tre multe da spirito, kiel la sablo e la maro.
30 Kaj la saeco
de Salomono estis pli granda, ol la saeco de iuj orientanoj kaj
ol la tuta saeco de Egiptujo.
31 Kaj li estis pli saa, ol iuj
homoj, pli ol Etan la Ezraido, kaj Heman kaj Kalkol kaj Darda,
filoj de Maol; kaj li estis fama inter iuj popoloj irkae.
32
Kaj li eldiris tri mil sentencojn; kaj la nombro de liaj kantoj
estis mil kaj kvin.
33 Kaj li parolis pri la arboj, de la cedro,
kiu estas sur Lebanon, is la hisopo, kiu elkreskas el la muro;
kaj li parolis pri la brutoj kaj la birdoj kaj la rampaoj kaj la
fioj.
34 Kaj oni venadis el iuj popoloj, por askulti la
saecon de Salomono, de iuj reoj de la tero, kiuj adis pri lia
saeco.
1 iram, reo de Tiro, sendis siajn servantojn al Salomono, kiam
li adis, ke oni lin sanktoleis reo anstata lia patro; ar
iram estis amiko de David en la tuta tempo.
2 Kaj Salomono
sendis al iram, por diri:
3 Vi scias pri mia patro David, ke li
ne povis konstrui domon al la nomo de la Eternulo, lia Dio, pro
la militantoj, kiuj lin irkais, is la Eternulo metis ilin sub
la plandojn de liaj piedoj.
4 Sed nun la Eternulo, mia Dio, donis
al mi ripozon irkae; ne ekzistas kontraulo nek ia malbona
malhelpo.
5 Tial jen mi intencas konstrui domon al la nomo de la
Eternulo, mia Dio, kiel la Eternulo parolis al mia patro David,
dirante: Via filo, kiun Mi sidigos anstata vi sur via trono,
konstruos la domon al Mia nomo.
6 Ordonu do nun, ke oni haku por
mi cedrojn de Lebanon; kaj miaj servantoj estos kun viaj
servantoj, kaj pagon por viaj servantoj mi donos al vi tian, kian
vi diros; ar vi scias, ke ekzistas inter ni neniu, kiu povus
haki arbojn kiel la Cidonanoj.
7 Kiam iram adis la vortojn de
Salomono, li tre ekojis, kaj diris: Benata estu hodia la
Eternulo, kiu donis al David filon saan super tiu grandnombra
popolo.
8 Kaj iram sendis al Salomono, por diri: Mi askultis
tion, kion vi sendis diri al mi; mi plenumos vian tutan deziron
pri la arboj cedraj kaj arboj cipresaj.
9 Miaj servantoj
malsuprenigos ilin de Lebanon al la maro, kaj mi flosos ilin sur
la maro is la loko, pri kiu vi sciigos al mi, kaj tie mi ilin
disigos, kaj vi prenigos. Kaj vi plenumu mian deziron, kaj donu
manaon por mia domo.
10 Kaj iram donis al Salomono lignon
cedran kaj lignon cipresan, kiom li nur volis.
11 Kaj Salomono
donis al iram dudek mil kor'ojn da tritiko kiel manaon por lia
domo kaj dudek kor'ojn da plej pura oleo. Tiom Salomono donadis
al iram iujare.
12 Kaj la Eternulo donis saon al Salomono,
kiel Li promesis al li. Kaj estis paco inter iram kaj Salomono,
kaj ili amba faris inter si interligon.
13 La reo Salomono prenis imposton de la tuta Izrael; la imposto
estis tridek mil viroj.
14 Kaj li sendis ilin sur Lebanonon, po
dek mil iumonate, alterne; unu monaton ili estis sur Lebanon kaj
du monatojn en sia domo. Adoniram administris tiun imposton.
15
Kaj Salomono havis sepdek mil aroportistojn kaj okdek mil
montajn tonhakistojn,
16 krom la tri mil tricent oficistoj,
kiujn Salomono starigis super la laboroj kaj kiuj regis super la
popolo okupita per la laboroj.
17 Kaj la reo ordonis, ke oni
elhaku grandajn tonojn, multekostajn tonojn, por arani por la
domo fundamenton el tonoj irkahakitaj.
18 Kaj hakis la
konstruistoj de Salomono kaj la konstruistoj de iram kaj la
Gebalanoj, kaj pretigis lignon kaj tonojn, por konstrui la
domon.
1 En la jaro kvarcent-okdeka post la eliro de la Izraelidoj el la
lando Egipta, en la kvara jaro de la reado de Salomono, en la
monato Ziv, tio estas la dua monato, oni komencis konstrui la
domon por la Eternulo.
2 Kaj la domo, kiun la reo Salomono
konstruis por la Eternulo, havis la longon de sesdek ulnoj, la
laron de dudek, kaj la alton de tridek ulnoj.
3 Kaj la portiko
anta la templo de la domo havis la longon de dudek ulnoj,
konforme al la laro de la domo; dek ulnoj estis ia laro anta
la domo.
4 Kaj li faris en la domo fenestrojn fermeblajn kaj
kovreblajn.
5 Kaj li aranis e la muro de la domo galeriojn
irka la muroj de la domo, irka la templo kaj la plejsanktejo,
kaj li faris flankajn ambrojn irkae.
6 La malsupra galerio
havis la laron de kvin ulnoj, la meza havis la laron de ses
ulnoj, kaj la tria havis la laron de sep ulnoj; ar irka la
domo ekstere li faris tupaojn, por ne enfortikigi en la muroj
de la domo.
7 Kiam la domo estis konstruata, i estis konstruata
el tonoj prete irkahakitaj; martelo a hakilo a ia alia fera
instrumento ne estis adata en la domo dum ia konstruado.
8 La
pordo de la meza galerio estis e la dekstra flanko de la domo;
kaj per tuparo oni povis supreniri en la mezan galerion kaj el
la meza en la trian.
9 Kaj li konstruis la domon kaj finis in,
kaj li kovris la domon per traboj kaj tabuloj el cedroj.
10 Kaj
li konstruis la galeriojn irka la tuta domo, havantajn la alton
de kvin ulnoj; kaj li kovris la domon per cedra ligno.
11 Kaj la Eternulo ekparolis al Salomono, dirante:
12 Koncerne la
domon, kiun vi konstruas: se vi irados la Miaj leoj kaj
plenumados Miajn instrukciojn kaj observados iujn Miajn
ordonojn, por agadi la ili, tiam Mi plenumos Mian promeson pri
vi, kiun Mi eldiris al via patro David,
13 kaj Mi loos inter la
Izraelidoj kaj ne forlasos Mian popolon Izrael.
14 Kaj Salomono konstruis la domon kaj finis in.
15 Kaj li
konstruis la murojn de la domo interne el cedraj tabuloj; de la
planko de la domo is la plafono li kovris interne per ligno, kaj
li kovris la plankon de la domo per cipresaj tabuloj.
16 Kaj li
konstruis en la distanco de dudek ulnoj de la rando de la domo
cedrotabulan muron de la planko is la plafono, kaj li konstruis
tion interne por interna sanktejo, la plejsanktejo.
17 Kvardek
ulnojn da longo havis la domo, tio estas la antaa parto de la
templo.
18 Sur la cedroj interne de la domo estis skulptitaj
tuberoj kaj floroj; io estis cedra, oni vidis nenian tonon.
19
La plejsanktejon li aranis en la domo por tio, ke oni starigu
tie la keston de interligo de la Eternulo.
20 La internon de la
plejsanktejo, kiu havis la longon de dudek ulnoj, la laron de
dudek ulnoj, kaj la alton de dudek ulnoj, li tegis per pura oro,
kaj anka la cedran altaron li tegis.
21 Kaj Salomono tegis la
domon interne per pura oro, kaj li tiris orajn enojn anta la
plejsanktejo kaj tegis in per oro.
22 Kaj la tutan domon li
tegis per oro, absolute la tutan domon, kaj la tutan altaron
anta la plejsanktejo li tegis per oro.
23 Kaj li faris en la
plejsanktejo du kerubojn el oleastra ligno, havantajn la alton de
dek ulnoj.
24 Kvin ulnojn havis unu flugilo de kerubo, kaj kvin
ulnojn la dua flugilo de kerubo; dek ulnoj estis de unu fino de
iaj flugiloj is la dua fino de iaj flugiloj.
25 Kaj dek ulnojn
havis anka la dua kerubo; la saman mezuron kaj la saman formon
havis amba keruboj.
26 La alto de unu kerubo estis dek ulnoj,
kaj tiel same anka de la dua kerubo.
27 Kaj li starigis la
kerubojn meze de la interna parto de la domo; kaj la flugiloj de
la keruboj estis etenditaj, kaj la flugilo de unu kerubo estis
altuanta la muron, kaj la flugilo de la dua kerubo estis
altuanta la duan muron; sed la flugiloj, kiuj estis direktitaj
en la mezon de la domo, estis altuantaj unu la alian.
28 Kaj li
tegis la kerubojn per oro.
29 Kaj sur iuj muroj de la domo
irkae li faris skulptitajn figurojn de keruboj, palmoj, kaj
floroj, interne kaj ekstere.
30 Anka la plankon de la domo li
kovris per oro interne kaj ekstere.
31 e la enirejo en la
plejsanktejon li faris pordojn el oleastra ligno kun kvinangulaj
fostoj.
32 Sur du pordoj el oleastra ligno li faris skulptitajn
kerubojn kaj palmojn kaj florojn kaj tegis per oro; li tegis per
oro la kerubojn kaj la palmojn.
33 Anka e la enirejo en la
templon li faris kvarangulajn fostojn el oleastra ligno;
34 kaj
du pordojn el cipresa ligno; amba duonoj de unu pordo estis
kunmeteblaj, kaj amba duonoj de la dua pordo estis kunmeteblaj.
35 Kaj li faris sur ili kerubojn kaj palmojn kaj florojn kaj
tegis per oro uste la la skulptao.
36 Kaj li konstruis la
internan korton el tri vicoj da irkahakitaj tonoj kaj el vico
da cedraj traboj.
37 En la kvara jaro, en la monato Ziv, estis
fondita la domo de la Eternulo.
38 Kaj en la dek-unua jaro, en la
monato Bul, tio estas en la oka monato, la domo estis finita en
iuj siaj detaloj kaj la sia tuta plano; li konstruis in dum
sep jaroj.
1 Kaj sian domon Salomono konstruis dum dek tri jaroj, kaj li
finis sian tutan domon.
2 Kaj li konstruis la domon de la arbaro
Lebanona; i havis la longon de cent ulnoj, la laron de kvindek
ulnoj, kaj la alton de tridek ulnoj; sur kvar vicoj da cedraj
kolonoj, kaj cedraj traboj estis sur la kolonoj.
3 Kaj li kovris
per cedro la supron de la galerioj, kiuj estis sur kvardek kvin
kolonoj, po dek kvin en unu vico.
4 Kaj da fenestraj kadroj estis
tri vicoj, kaj fenestroj kontra fenestroj trifoje.
5 Kaj iuj
pordoj kaj la fostoj estis kvarangulaj, kaj la fenestroj estis
kontra fenestroj trifoje.
6 Kaj ambregon el kolonoj li faris,
havantan la longon de kvindek ulnoj kaj la laron de tridek
ulnoj; kaj ankora ambron anta ili kaj kolonojn kaj sojlon
anta ili.
7 Kaj tronan salonon, por tie jui, juan salonon li
faris, kaj iujn plankojn li kovris per cedro.
8 Lia domo, en kiu
li lois, en la malantaa korto post la salono, estis aranita
tiel same. Kaj li faris anka domon, similan al tiu salono, por
la filino de Faraono, kiun Salomono prenis.
9 io i tio estis
farita el multekostaj tonoj, irkahakitaj lamezure, segitaj
per segilo, interne kaj ekstere, de la fundamento is la
tegmento, kaj ekstere is la granda korto.
10 En la fundamento
estis tonoj multekostaj, tonoj grandaj, tonoj de dek ulnoj kaj
tonoj de ok ulnoj.
11 Kaj supre estis multekostaj tonoj,
irkahakitaj lamezure, kaj cedro.
12 Kaj la granda irkaa
korto havis tri vicojn da irkahakitaj tonoj kaj unu vicon da
cedraj traboj; tiel same anka la interna korto de la domo de la
Eternulo kaj la salono e la domo.
13 La reo Salomono sendis, kaj venigis el Tiro uramon.
14 Li
estis filo de unu vidvino, el la tribo de Naftali; lia patro
estis Tirano, kupristo. Li estis plena de saeco, kompetenteco,
kaj sciado, por fari ian laboron el kupro. Kaj li venis al la
reo Salomono kaj plenumis iujn liajn laborojn.
15 Li faris du
kuprajn kolonojn, el kiuj unu kolono havis la alton de dek ok
ulnoj, kaj fadeno de dek du ulnoj prezentis la amplekson de la
dua kolono.
16 Kaj du kapitelojn, fanditajn el kupro, li faris,
por meti sur la suprojn de la kolonoj; kvin ulnoj estis la alto
de unu kapitelo, kaj kvin ulnoj la alto de la dua kapitelo.
17
Retoj plektitaj kaj nuretoj enoformaj estis e la kapiteloj,
kiuj estis supre de la kolonoj; sep e unu kapitelo kaj sep e la
dua.
18 Kaj li faris la kolonojn tiel, ke du vicoj da granatoj
estis irka unu reto, por kovri la kapitelon; tiel same li faris
anka por la dua kapitelo.
19 La kapiteloj sur la kolonoj estis
faritaj kiel la lilioj en la salono, kaj havis kvar ulnojn.
20
Kaj la kapiteloj sur la du kolonoj super la konveksao, kiu estis
apud la reto; kaj sur la dua kapitelo irkae en vicoj ducent
granatoj.
21 Kaj li starigis la kolonojn anta la salono de la
templo; kaj li starigis la dekstran kolonon kaj donis al i la
nomon Jain; kaj li starigis la maldekstran kolonon kaj donis al
i la nomon Boaz.
22 Sur la suproj de la kolonoj estis skulptao
en formo de lilio. Tiel estis finita la laboro de la kolonoj.
23
Kaj li faris maron fanditan, havantan dek ulnojn de rando is
rando, tute rondan, havantan la alton de kvin ulnoj; kaj nuro de
tridek ulnoj prezentis ian mezuron irkae.
24 Kaj tuberoj sub
ia rando troviis irkae de i; sur la spaco de dek ulnoj ili
irkais la maron en du vicoj; la tuberoj estis fanditaj kune kun
i.
25 i staris sur dek du bovoj; tri kun la vizao norden, tri
kun la vizao okcidenten, tri kun la vizao suden, kaj tri kun la
vizao orienten; kaj la maro estis sur ili supre, kaj iuj iliaj
malantaaj partoj estis turnitaj internen.
26 i havis la dikon
de manlaro; kaj ia rando, farita la la maniero de rando de
kaliko, estis simila al disvolviinta lilio. i ampleksis du mil
bat'ojn.
27 Kaj li faris dek kuprajn bazaojn; iu bazao havis
la longon de kvar ulnoj, la laron de kvar ulnoj, kaj la alton de
tri ulnoj.
28 Kaj jen estas la arano de la bazaoj: ili havis
muretojn, muretojn inter la listeloj.
29 Kaj sur la muretoj, kiuj
estis inter la listeloj, estis leonoj, bovoj, kaj keruboj; kaj
sur la listeloj estis tiel supre, kaj sube de la leonoj kaj bovoj
estis malsuprenpendantaj festonoj.
30 Kaj iu bazao havis kvar
kuprajn radojn kun kupraj aksoj, kaj iaj kvar anguloj havis
ultretojn, fanditajn ultretojn sub la kaldrono, kaj sur iu
flanko estis festonoj.
31 ia aperturo de la interna kapitelo is
la supro havis unu ulnon; ia aperturo estis ronda, en formo de
bazeto, havanta unu ulnon kaj duonon, kaj e la aperturo estis
skulptaoj; sed iaj muretoj estis kvarangulaj, ne rondaj.
32 Kaj
la kvar radoj estis sub la muretoj, kaj la aksoj de la radoj
estis en la bazao; la alto de iu rado estis unu ulno kaj duono.
33 La arano de la radoj estis kiel la arano de radoj de
veturilo; iliaj aksoj kaj aksingoj kaj radradioj kaj radrondoj,
io estis fandita.
34 Kaj la kvar ultretoj e la kvar anguloj de
iu bazao elstaris el la bazao mem.
35 Supre de la bazao estis
rondao, havanta la alton de duono de ulno; kaj supre de la
bazao iaj teniloj kaj muretoj elstaris el i mem.
36 Kaj sur la
tabuletoj de iaj teniloj kaj sur iaj muretoj li skulptis
kerubojn, leonojn, kaj palmojn, sur iu libera loko, kaj
festonojn irkae.
37 Tiel li faris la dek bazaojn; iuj havis
egalan fandon, egalan mezuron, egalan formon.
38 Kaj li faris dek
kuprajn lavujojn; iu lavujo havis la amplekson de kvardek
bat'oj; kvar ulnojn havis iu lavujo; iu lavujo staris sur unu
bazao el la dek bazaoj.
39 Kaj li starigis la bazaojn, kvin e
la dekstra flanko de la domo, kaj kvin e la maldekstra flanko;
kaj la maron li starigis e la dekstra flanko de la domo,
sudoriente.
40 Kaj uram faris la lavujojn kaj la ovelilojn kaj
la aspergajn kalikojn. Kaj uram finis la tutan laboron, kiun li
faris por la reo Salomono en la domo de la Eternulo:
41 la du
kolonojn kaj la du globaojn de la kapiteloj sur la supro de la
kolonoj, kaj la du retojn por kovri la du globaojn de la
kapiteloj, kiuj estis sur la supro de la kolonoj;
42 kaj la
kvarcent granatojn e la du retoj, po du vicoj da granatoj por
iu reto, por kovri la du globaojn de la kapiteloj, kiuj estis
sur la kolonoj;
43 kaj la dek bazaojn kaj la dek lavujojn sur la
bazaoj;
44 kaj la unu maron kaj la dek du bovojn sub la maro;
45
kaj la kaldronojn kaj la ovelilojn kaj la aspergajn kalikojn.
Kaj iuj vazoj de la templo, kiujn uram faris al la reo
Salomono por la domo de la Eternulo, estis el polurita kupro.
46
En la irkaao de Jordan la reo fandigis ilin en argila tero,
inter Sukot kaj Cartan.
47 Kaj Salomono metis iujn vazojn sur
ilian lokon. Pro la tre granda multo la pezo de la kupro ne estis
kalkulita.
48 Kaj Salomono faris iujn vazojn, kiuj estas en la
domo de la Eternulo: la oran altaron, kaj la oran tablon, sur kiu
estas la pano de propono;
49 kaj la kandelabrojn, kvin dekstre
kaj kvin maldekstre anta la plejsanktejo, el pura oro; kaj la
florojn kaj lucernojn kaj prenilojn, el oro;
50 kaj la tasojn,
tranilojn, aspergajn kalikojn, kulerojn, kaj karbujojn, el pura
oro; kaj la maojn e la pordo de la interna domo, de la
plejsanktejo, e la pordo de la templa domo, el oro.
51
Tiamaniere estis finita la tuta laboro, kiun la reo Salomono
faris por la domo de la Eternulo. Kaj Salomono enportis la
konsekritaojn de sia patro David; la arenton kaj la oron kaj la
vazojn li metis en la trezorejojn de la domo de la Eternulo.
1 Tiam Salomono kunvenigis la plejaulojn de Izrael kaj iujn
efojn de la triboj, la estrojn de la patrodomoj de la
Izraelidoj, al la reo Salomono en Jerusalemon, por transporti la
keston de interligo de la Eternulo el la urbo de David, tio estas
el Cion.
2 Kaj kolektiis al la reo Salomono iuj Izraelidoj al
la festo, en la monato Etanim, tio estas la sepa monato.
3 Kaj
venis iuj plejauloj de Izrael; kaj la pastroj ekportis la
keston.
4 Kaj oni enportis la keston de la Eternulo kaj la
tabernaklon de kunveno, kaj iujn sanktajn vazojn, kiuj estis en
la tabernaklo; ilin portis la pastroj kaj la Levidoj.
5 Kaj la
reo Salomono, kaj la tuta komunumo de Izrael, kiu kolektiis al
li, estis kun li anta la kesto, oferbuante afojn kaj bovojn,
kiujn oni ne povis nombri nek kalkuli pro ilia granda multeco.
6
Kaj la pastroj venigis la keston de interligo de la Eternulo sur
ian lokon, en la profundon de la domo, en la plejsanktejon, sub
la flugilojn de la keruboj.
7 ar la keruboj havis siajn
flugilojn etenditaj super la loko de la kesto, kaj la keruboj
estis kovrantaj la keston kaj iajn stangojn de supre.
8 Kaj la
stangoj estis tiel longaj, ke la kapetoj de la stangoj estis
videblaj el la sankta loko en la antaa parto de la plejsanktejo,
sed ekstere ili ne estis videblaj; kaj ili restis tie is la nuna
tago.
9 En la kesto estis nenio krom la du tonaj tabeloj, kiujn
metis tien Moseo sur oreb, kiam la Eternulo faris interligon kun
la Izraelidoj post ilia eliro el la lando Egipta.
10 Kiam la
pastroj eliris el la sanktejo, nubo plenigis la domon de la
Eternulo.
11 Kaj la pastroj ne povis stari kaj servi, pro la
nubo; ar la majesto de la Eternulo plenigis la domon de la
Eternulo.
12 Tiam Salomono ekparolis: La Eternulo diris, ke Li deziras loi
en mallumo;
13 tial mi konstruis domon por Via loado, lokon por
Via restado eterna.
14 Kaj la reo turnis sian vizaon kaj benis
la tutan komunumon de Izrael; kaj la tuta komunumo de Izrael
staris.
15 Kaj li diris: Benata estu la Eternulo, Dio de Izrael,
kiu parolis per Sia buo al mia patro David, kaj nun plenumis per
Sia mano, dirante:
16 De post la tago, kiam Mi elkondukis Mian
popolon Izrael el Egiptujo, Mi elektis neniun urbon inter iuj
triboj de Izrael, por konstrui domon, en kiu estus Mia nomo; sed
Mi elektis Davidon, ke li estu super Mia popolo Izrael.
17 Mia
patro David havis la intencon konstrui domon al la nomo de la
Eternulo, Dio de Izrael.
18 Sed la Eternulo diris al mia patro
David: Intencante konstrui domon al Mia nomo, vi agis bone,
havante tian intencon;
19 tamen la domon konstruos ne vi, sed nur
via filo, kiu eliris el viaj lumboj, konstruos la domon al Mia
nomo.
20 Kaj la Eternulo plenumis Sian vorton, kiun Li diris: mi
leviis anstata mia patro David kaj sidiis sur la trono de
Izrael, kiel diris la Eternulo, kaj mi konstruis la domon al la
nomo de la Eternulo, Dio de Izrael.
21 Kaj mi aranis tie lokon
por la kesto, en kiu trovias la interligo de la Eternulo, kiun
Li faris kun niaj patroj, kiam Li elkondukis ilin el la lando
Egipta.
22 Kaj Salomono stariis anta la altaro de la Eternulo kontra
la tuta komunumo de Izrael, kaj li etendis siajn manojn al la
ielo,
23 kaj li parolis: Ho Eternulo, Dio de Izrael! ne ekzistas
dio simila al Vi en la ielo supre nek sur la tero malsupre; Vi
konservas la interligon kaj la favorkorecon al Viaj servantoj,
kiuj iradas anta Vi per sia tuta koro;
24 Vi plenumis al Via
servanto David, mia patro, kion Vi promesis al li; Vi parolis per
Via buo, kaj Vi plenumis per Via mano, kiel ni nun vidas.
25
Nun, ho Eternulo, Dio de Izrael, plenumu al Via servanto David,
mia patro, kion Vi promesis al li, dirante: Ne mankos e vi anta
Mi viro, sidanta sur la trono de Izrael, se viaj filoj nur
observados sian vojon, por iradi anta Mi, kiel vi iradis anta
Mi.
26 Nun, ho Dio de Izrael, veriu Via vorto, kiun Vi diris al
Via servanto David, mia patro.
27 u efektive Dio lous sur la
tero? ja la ielo kaj la ielo de ieloj ne povas Vin ampleksi;
des pli tion ne povas i tiu domo, kiun mi konstruis!
28 Sed
turnu Vin al la preo de Via servanto kaj al lia petego, ho
Eternulo, mia Dio, por askulti la vokadon kaj la preon, per kiu
Via servanto preas anta Vi hodia;
29 por ke Viaj okuloj estu
nefermitaj super i tiu domo nokte kaj tage, super la loko, pri
kiu Vi diris: Mia nomo tie estos; por askulti la preon, kiun
Via servanto faros sur i tiu loko.
30 Kaj askultu la petegon de
Via servanto kaj de Via popolo Izrael, kiun ili preos sur i tiu
loko; askultu sur la loko de Via loado en la ielo; kaj kiam Vi
askultos, Vi pardonu.
31 Kiam iu pekos kontra sia proksimulo,
kaj oni postulos de li uron, ke li uru, kaj la uro estos
farata anta Via altaro en i tiu domo:
32 tiam askultu en la
ielo, kaj faru juon pri Viaj servantoj, kondamnante la
manbonagulon, metante lian konduton sur lian kapon, kaj montrante
la pravecon de la virtulo, rekompencante lin la lia virteco.
33
Se Via popolo Izrael estos frapita de malamiko pro tio, ke i
pekis anta Vi, sed ili sin returnos al Vi kaj gloros Vian nomon
kaj preos kaj petegos al Vi en i tiu domo:
34 tiam askultu en
la ielo, kaj pardonu la pekon de Via popolo Izrael, kaj revenigu
ilin sur la teron, kiun Vi donis al iliaj patroj.
35 Se la ielo
losios tiel, ke ne estos pluvo pro tio, ke ili pekis anta Vi,
sed ili ekpreos sur i tiu loko kaj gloros Vian nomon kaj
returnos sin de sia peko, por ke Vi askultu ilin:
36 tiam
askultu en la ielo, kaj pardonu la pekon de Viaj servantoj kaj
de Via popolo Izrael, montrante al ili la bonan vojon, kiun ili
devas iri, kaj donu pluvon sur Vian landon, kiun Vi donis al Via
popolo kiel heredaon.
37 Se estos malsato en la lando, a se
estos pesto, brulsekeco, velkado, akridoj, a vermoj, a se
premos ilin malamiko en la lando de ilia loado, a se estos ia
plago a malsano;
38 e iu preo, e iu petego, kiu venos de iu
homo a de Via tuta popolo Izrael, kiam iu el ili sentos
malfelion en sia koro kaj etendos siajn manojn al i tiu domo:
39 Vi askultu en la ielo, en la loko de Via loado, kaj
pardonu, kaj faru kaj redonu al iu konforme al lia tuta konduto,
kiel Vi konas lian koron (ar Vi sola konas la koron de iuj
homidoj);
40 por ke ili Vin timu dum la tuta tempo, kiun ili
vivas sur la tero, kiun Vi donis al niaj patroj.
41 Anka
koncerne aligentulon, kiu ne estas el Via popolo Izrael, sed
venos el malproksima lando pro Via nomo
42 (ar ili ados pri Via
granda nomo kaj pri Via forta mano kaj pri Via etendita brako),
kaj li venos kaj preos en i tiu domo:
43 Vi askultu en la
ielo, en la loko de Via loado, kaj faru ion, pri kio vokos al
Vi la aligentulo; por ke iuj popoloj de la tero konu Vian nomon,
por ke ili timu Vin, kiel Via popolo Izrael, kaj por ke ili sciu,
ke per Via nomo estas nomata i tiu domo, kiun mi konstruis.
44
Kiam Via popolo eliros milite kontra sian malamikon la la vojo,
la kiu Vi ilin sendos, kaj ili preos al la Eternulo, turninte
sin al la urbo, kiun Vi elektis, kaj al la domo, kiun mi
konstruis al Via nomo:
45 tiam askultu en la ielo ilian preon
kaj ilian petegon, kaj defendu ilian aferon.
46 Se ili pekos
anta Vi (ar ne ekzistas homo, kiu ne pekas), kaj Vi ekkoleros
kontra ili kaj transdonos ilin al malamiko, kaj iliaj kaptintoj
forkondukos ilin en landon malamikan, malproksiman a proksiman;
47 sed ili rekonsciios en la lando, en kiu ili estos kaptitaj,
konvertios, kaj petegos Vin en la lando de siaj kaptintoj,
dirante: Ni pekis, ni malbonagis, ni krimis;
48 kaj ili returnos
sin al Vi per sia tuta koro kaj per sia tuta animo en la lando de
siaj malamikoj, kiuj ilin kaptis, kaj ili preos al Vi, turninte
sin al sia lando, kiun Vi donis al iliaj patroj, al la urbo, kiun
Vi elektis, kaj al la domo, kiun mi konstruis al Via nomo:
49
tiam askultu en la ielo, en la loko de Via loado, ilian preon
kaj ilian petegon, kaj defendu ilian aferon;
50 kaj pardonu al
Via popolo tion, per kio ili pekis anta Vi, kaj iujn iliajn
krimojn, kiujn ili faris kontra Vi, kaj veku por ili kompaton en
iliaj kaptintoj, por ke i tiuj estu favorkoraj al ili.
51 ar
ili estas Via popolo kaj Via heredao, kiun Vi elkondukis el
Egiptujo, el la fera forno.
52 Viaj okuloj estu malfermitaj al la
petego de Via servanto kaj al la petego de Via popolo Izrael, por
ke Vi adu ilin pri io, pri kio ili vokas al Vi.
53 ar Vi
distingis ilin kiel Vian heredaon el iuj popoloj de la tero,
kiel Vi diris per Via servanto Moseo, kiam Vi elkondukis niajn
patrojn el Egiptujo, ho Sinjoro, Eternulo.
54 Kiam Salomono finis prei anta la Eternulo tiun tutan preon
kaj petegon, li leviis de sia genuado anta la altaro de la
Eternulo, kaj liaj manoj estis etenditaj al la ielo.
55 Kaj li
stariis, kaj benis la tutan komunumon de Izrael per lata voo,
dirante:
56 Benata estu la Eternulo, kiu donis ripozon al Sia
popolo Izrael konforme al io, kion Li diris: ne forfalis e unu
vorto el iuj Liaj bonaj vortoj, kiujn Li diris per Sia servanto
Moseo.
57 La Eternulo, nia Dio, estu kun ni, kiel Li estis kun
niaj patroj, Li ne forlasu nin kaj ne foretu nin;
58 Li klinu
nian koron al Si, por ke ni iru la iuj Liaj vojoj, kaj por ke
ni observu Liajn ordonojn kaj Liajn leojn kaj Liajn regulojn,
kiujn Li donis al niaj patroj.
59 Kaj i tiuj miaj vortoj, kiujn
mi preis anta la Eternulo, estu proksimaj al la Eternulo, nia
Dio, tage kaj nokte, por ke Li faru justaon al Sia servanto kaj
justaon al Sia popolo Izrael en iuj tagoj;
60 por ke iuj
popoloj de la tero sciu, ke la Eternulo estas Dio kaj ke ne
ekzistas alia.
61 Via koro estu tute sindona al la Eternulo, nia
Dio, por iri la Liaj leoj kaj por observi Liajn ordonojn, kiel
hodia.
62 Kaj la reo kaj kun li iuj Izraelidoj buis oferojn
anta la Eternulo.
63 Kaj Salomono oferis la pacoferon, kiun li
alportis al la Eternulo, dudek du mil bovojn kaj cent dudek mil
afojn. Tiamaniere la reo kaj iuj Izraelidoj inaguris la domon
de la Eternulo.
64 En tiu tago la reo sanktigis la mezon de la
korto, kiu estis anta la domo de la Eternulo; ar li faris tie
la bruloferon kaj la farunoferon kaj alportis ofere la sebon de
la pacoferoj; ar la kupra altaro, kiu estis anta la Eternulo,
estis tro malgranda, por doni lokon al la brulofero kaj la
farunofero kaj la sebo de la pacoferoj.
65 Kaj Salomono faris
tiam feston, kaj kun li la tuta Izrael, tre granda anaro, kiu
kunvenis de amat is la torento de Egiptujo, anta la Eternulo,
nia Dio, dum sep tagoj kaj ankora sep tagoj, kune dek kvar
tagoj.
66 En la oka tago li forsendis la popolon; kaj ili benis
la reon, kaj iris al siaj tendoj, gajaj kaj ojantaj pro la tuta
bono, kiun la Eternulo faris al Sia servanto David kaj al Sia
popolo Izrael.
1 Kiam Salomono finis la konstruadon de la domo de la Eternulo
kaj de la rea domo, kaj de io dezirita de Salomono, kion li
deziris fari,
2 la Eternulo aperis al Salomono duan fojon, kiel
Li aperis al li en Gibeon.
3 Kaj la Eternulo diris al li: Mi
adis vian preon kaj vian petegon, kiun vi faris anta Mi; Mi
sanktigis i tiun domon, kiun vi konstruis, por ke Mi metu tien
Mian nomon por eterne; kaj Miaj okuloj kaj Mia koro estos tie
iam.
4 Kaj pri vi, se vi irados anta Mi tiel, kiel iradis via
patro David, kun pura koro kaj usteco, farante ion, kion Mi
ordonis al vi, kaj observante Miajn leojn kaj regulojn:
5 tiam
Mi fortikigos la tronon de via reado super Izrael por eterne,
kiel Mi promesis al via patro David, dirante: Ne mankos e vi
viro sur la trono de Izrael.
6 Sed se vi kaj viaj filoj deturnos
vin de Mi, kaj ne observos Miajn ordonojn kaj Miajn leojn, kiujn
Mi donis al vi, kaj vi iros kaj servos al aliaj dioj kaj
adorklinios al ili:
7 tiam Mi ekstermos Izraelon de la lando,
kiun Mi donis al li; kaj i tiun domon, kiun Mi sanktigis por Mia
nomo, Mi forpuos de anta Mia vizao; kaj Izrael farios
proverbo kaj moko inter iuj popoloj.
8 Kaj pri i tiu domo, kiu
estas tre alta, iu preteriranto miregos kaj fajfos; kaj oni
diros: Pro kio la Eternulo agis tiele kun i tiu lando kaj kun i
tiu domo?
9 Kaj oni respondos: Pro tio, ke ili forlasis la
Eternulon, ilian Dion, kiu elkondukis iliajn patrojn el la lando
Egipta, kaj ili aliis al aliaj dioj kaj adorkliniis al ili kaj
servis al ili--pro tio la Eternulo venigis sur ilin i tiun tutan
malbonon.
10 Post paso de la dudek jaroj, dum kiuj Salomono konstruis la du
domojn, la domon de la Eternulo kaj la rean domon
11 (por kiuj
iram, la reo de Tiro, liveris al Salomono cedrajn arbojn kaj
cipresajn arbojn kaj oron la lia tuta deziro), la reo Salomono
tiam donis al iram dudek urbojn en la lando Galilea.
12 Kaj
iram eliris el Tiro, por rigardi la urbojn, kiujn donis al li
Salomono; kaj ili ne plais al li.
13 Kaj li diris: Kio estas
tiuj urboj, kiujn vi donis al mi, mia frato? Kaj li donis al ili
la nomon lando Kabul is la nuna tago.
14 Kaj iram sendis al la
reo cent dudek kikarojn da oro.
15 Jen estas la arano pri la impostoj, kiujn starigis la reo
Salomono, por konstrui la domon de la Eternulo kaj sian domon kaj
Milon kaj la muregon de Jerusalem kaj acoron kaj Megidon kaj
Gezeron.
16 (Faraono, reo de Egiptujo, venis kaj venkoprenis
Gezeron kaj forbruligis in per fajro, kaj mortigis la
Kanaanidojn, kiuj lois en la urbo, kaj li donis in kiel donacon
al sia filino, edzino de Salomono.)
17 Kaj Salomono konstruis
Gezeron, kaj la malsupran Bet-oronon,
18 kaj Baalaton, kaj
Tadmoron en la dezerto, en la lando,
19 kaj iujn urbojn de
provizoj, kiujn Salomono havis, kaj la urbojn por la aroj kaj la
urbojn por la rajdistoj, kaj ion, kion Salomono deziris konstrui
en Jerusalem kaj sur Lebanon kaj en la tuta lando de sia regado.
20 Koncerne la tutan popolon, kiu restis el la Amoridoj, etidoj,
Perizidoj, ividoj, kaj Jebusidoj, kiuj ne estis el la idoj de
Izrael:
21 iliajn infanojn, kiuj restis post ili en la lando kaj
kiujn la Izraelidoj ne povis ekstermi, Salomono faris tributuloj-
laboristoj is la nuna tago.
22 Sed el la Izraelidoj Salomono ne
faris laboristojn; ili estis militistoj, liaj servantoj, liaj
eminentuloj, liaj militestroj, liaj arestroj, kaj liaj
rajdistoj.
23 La nombro de la efaj oficistoj super la laboroj de
Salomono estis kvincent kvindek; ili regis la popolon, kiu faris
la laborojn.
24 La filino de Faraono transiris el la urbo de
David en sian domon, kiun li konstruis por i; tiam li konstruis
Milon.
25 Kaj Salomono alportadis tri fojojn en jaro bruloferojn
kaj pacoferojn sur la altaron, kiun li konstruis al la Eternulo,
kaj incensadis e i anta la Eternulo. Kaj li finkonstruis la
domon.
26 Kaj iparon faris la reo Salomono en Ecjon-Geber, kiu
trovias apud Elat, sur la bordo de la Rua Maro, en la lando de
Edom.
27 Kaj iram sendis en la iparo siajn servantojn
ipistojn, spertajn maristojn, kun la servantoj de Salomono.
28
Kaj ili venis Ofiron, kaj prenis de tie kvarcent dudek kikarojn
da oro kaj venigis al la reo Salomono.
1 Kiam la reino de eba adis la famon pri Salomono kaj pri la
domo de la Eternulo, i venis, por elprovi lin per enigmoj.
2 Kaj
i venis Jerusalemon kun tre granda akompanantaro, kun kameloj,
portantaj aromaojn, tre multe da oro, kaj multekostajn tonojn.
Kaj i venis al Salomono, kaj parolis kun li pri io, kion i
havis en sia koro.
3 Kaj Salomono solvis al i iujn iajn
demandojn; kaj estis nenio, kion la reo ne scius kaj kion li ne
solvus al i.
4 Kaj la reino de eba vidis la tutan saecon de
Salomono, kaj la domon, kiun li konstruis,
5 kaj la manaon e
lia tablo kaj la loejon de liaj sklavoj kaj la oficojn de liaj
servantoj kaj iliajn vestojn kaj liajn vinveristojn, kaj liajn
bruloferojn, kiujn li oferadis en la domo de la Eternulo; kaj i
estis tute ravita.
6 Kaj i diris al la reo: Vera estas tio,
kion mi adis en mia lando pri viaj aferoj kaj pri via saeco;
7
mi ne kredis al la diroj, is mi venis kaj is miaj okuloj
ekvidis; sed nun mi vidas, ke oni ne rakontis al mi e duonon; vi
havas pli da sao kaj bono, ol diras la famo, kiun mi adis.
8
Feliaj estas viaj homoj, feliaj estas viaj servantoj, kiuj iam
staras anta vi kaj adas vian saecon.
9 Benata estu la
Eternulo, via Dio, kiu favoras vin kaj sidigis vin sur la tronon
de Izrael. Pro Sia eterna amo al Izrael Li faris vin reo, por ke
vi zorgu pri juo kaj justeco.
10 Kaj i donacis al la reo cent
dudek kikarojn da oro kaj tre multe da aromaoj kaj multekostajn
tonojn; neniam plu venis tiom multe da aromaoj, kiom la reino
de eba donacis al la reo Salomono.
11 Kaj la iparo de iram,
kiu venigis oron el Ofir, alvenigis el Ofir tre multe da santala
ligno kaj multekostajn tonojn.
12 Kaj el la santala ligno la
reo faris pilastrojn por la domo de la Eternulo kaj por la rea
domo, anka harpojn kaj psalterojn por la kantistoj; neniam venis
tiom da santala ligno, nek estis vidata, is la nuna tago.
13 Kaj
la reo Salomono donis al la reino de eba ion, kion i deziris
kaj kion i petis, krom tio, kion li donis al i el la mano de la
reo Salomono mem. Kaj i foriris returne en sian landon, i kaj
iaj servantoj.
14 La pezo de la oro, kiu estis alportita al Salomono dum unu
jaro, estis sescent sesdek ses kikaroj da oro;
15 krom tio, kio
venis de la butikistoj kaj de la komerco de negocistoj kaj de
iuj reoj de Arabujo kaj de la regionestroj.
16 Kaj la reo
Salomono faris ducent grandajn ildojn el forita oro (sescent
sikloj da oro estis uzitaj por iu ildo)
17 kaj tricent
malgrandajn ildojn el forita oro (tri min'oj da oro estis
uzitaj por iu el tiuj ildoj); kaj la reo metis ilin en la
arbardomon de Lebanon.
18 Kaj la reo faris grandan tronon el
eburo kaj tegis in per pura oro.
19 Ses tupojn havis la trono,
rondan supron havis la trono malantae, kaj brakapogojn
ambaflanke de la sidloko, kaj du leonojn, starantajn apud la
brakapogoj.
20 Kaj ankora dek du leonoj tie staris sur la ses
tupoj ambaflanke; ne ekzistis io simila en iu ajn regno.
21 Kaj
iuj trinkvazoj de la reo Salomono estis el oro, kaj iuj vazoj
de la Lebanona arbardomo estis el pura oro; nenio estis el
arento; en la tempo de Salomono i estis rigardata kiel
senvalora.
22 ar Tarian iparon la reo havis sur la maro kun
la iparo de iram; unu fojon en tri jaroj venadis la Taria
iparo, alportante oron, arenton, eburon, simiojn, kaj pavojn.
23 Tiel la reo Salomono superis iujn reojn de la tero per
rieco kaj per saeco.
24 Kaj iuj sur la tero penis vidi
Salomonon, por adi lian saon, kiun Dio enmetis en lian koron.
25 Kaj ili alportadis iu sian donacon: vazojn arentajn, vazojn
orajn, vestojn, batalilojn, aromaojn, evalojn, kaj mulojn,
iujare.
26 Kaj Salomono kolektis al si arojn kaj rajdistojn;
kaj li havis mil kvarcent arojn kaj dek du mil rajdistojn; kaj
li lokis ilin en la urboj de aroj kaj e la reo en Jerusalem.
27 Kaj la reo atingis tion, ke la arento estis en Jerusalem
kiel tonoj, kaj la cedroj estis en tiel granda kvanto, kiel
sikomoroj sur malaltaj lokoj.
28 La evalojn al Salomono oni
venigadis el Egiptujo; kaj societo de komercistoj de la reo
aetadis ilin amase la difinita prezo.
29 iu aro estis
liverata el Egiptujo pro sescent sikloj da arento, kaj iu
evalo pro cent kvindek; tiel same ili estis liverataj per iliaj
manoj al iuj reoj de la etidoj kaj al la reoj de Sirio.
1 La reo Salomono amis multajn aligentajn virinojn, la filinon
de Faraono, Moabidinojn, Amonidinojn, Edomidinojn, Cidonaninojn,
etidinojn,
2 el tiuj popoloj, pri kiuj la Eternulo diris al la
Izraelidoj: Ne iru al ili, kaj ili ne iru al vi, ar ili turnos
vian koron al siaj dioj; al ili Salomono aliis per amo.
3 Kaj li
havis da efaj edzinoj sepcent kaj da kromvirinoj tricent; kaj
liaj edzinoj forklinis lian koron.
4 En la tempo de maljuneco de
Salomono liaj edzinoj turnis lian koron al aliaj dioj, kaj lia
koro ne estis tiel plene fordonita al la Eternulo, lia Dio, kiel
la koro de lia patro David.
5 Kaj Salomono sekvis Ataron, diaon
de la Cidonanoj, kaj Milkomon, abomenindaon de la Amonidoj.
6
Kaj Salomono faris malbonon anta la okuloj de la Eternulo, kaj
ne sekvis plene la Eternulon, kiel lia patro David.
7 Tiam
Salomono konstruis altaon al Kemo, abomenindao de la Moabidoj,
sur la monto, kiu estas anta Jerusalem, kaj al Mole,
abomenindao de la Amonidoj.
8 Kaj tiel li faris por iuj siaj
aligentaj edzinoj, kiuj incensadis kaj alportadis oferojn al siaj
dioj.
9 Kaj la Eternulo ekkoleris Salomonon pro tio, ke li forklinis
sian koron de la Eternulo, Dio de Izrael, kiu aperis al li du
fojojn,
10 kaj kiu ordonis al li pri tiu afero, ke li ne sekvu
aliajn diojn; sed li ne observis tion, kion la Eternulo ordonis.
11 Kaj la Eternulo diris al Salomono: Pro tio, ke i tio fariis
e vi, kaj ke vi ne observis Mian interligon kaj Miajn leojn,
kiujn Mi donis al vi, Mi foriros de vi la regnon kaj donos in
al via servanto.
12 Tamen dum via vivo Mi tion ne faros, pro via
patro David; el la manoj de via filo Mi in foriros.
13 Sed ne
la tutan regnon Mi foriros; unu tribon Mi donos al via filo, pro
Mia servanto David, kaj pro Jerusalem, kiun Mi elektis.
14 Kaj la Eternulo aperigis kontraulon kontra Salomono,
Hadadon, la Edomidon, el la rea semo de Edom.
15 Kiam David
estis en Edomujo, kaj la militestro Joab venis, por enterigi la
mortigitojn, li mortigis iujn virseksulojn en Edomujo
16 (ar
ses monatojn tie restis Joab kaj iuj Izraelidoj, is ili
ekstermis iujn virseksulojn en Edomujo);
17 tiam forkuris Hadad
kune kun viroj Edomidoj el la servantoj de lia patro, por iri
Egiptujon; Hadad estis tiam malgranda knabo.
18 Ili elmoviis el
Midjan kaj venis Paranon kaj prenis kun si homojn el Paran, kaj
venis Egiptujon al Faraono, reo de Egiptujo, kaj i tiu donis al
li domon kaj nutraon, kaj anka landon li donis al li.
19 Hadad
tre ekplais al Faraono, kaj i tiu donis al li kiel edzinon
fratinon de sia edzino, fratinon de la reino Tapenes.
20 Kaj la
fratino de Tapenes naskis al li lian filon Genubat. Kaj Tapenes
edukis lin en la domo de Faraono, kaj Genubat lois en la domo de
Faraono inter la filoj de Faraono.
21 Kiam Hadad adis en
Egiptujo, ke David ekdormis kun siaj patroj kaj ke la militestro
Joab mortis, Hadad diris al Faraono: Forliberigu min, ke mi iru
en mian landon.
22 Faraono diris al li: u io mankas al vi e mi,
ke vi deziras iri en vian landon? Kaj li respondis: Ne, tamen
forliberigu min.
23 Dio starigis kontra li ankora kontraulon, Rezonon, filon de
Eljada, kiu forkuris de sia sinjoro Hadadezer, reo de Coba.
24
Kaj li kolektis kontra li virojn kaj fariis estro de bando,
kiam David ilin mortigis; kaj ili iris Damaskon kaj eklois tie
kaj ekregis en Damasko.
25 Kaj li estis kontraulo de la
Izraelidoj dum la tuta vivo de Salomono, krom la malbono, kiu
venadis de Hadad. Kaj li havis malamon kontra la Izraelidoj, kaj
li fariis reo de Sirio.
26 Kaj Jerobeam, filo de Nebat, Efratano el Cereda, kies patrino
havis la nomon Cerua kaj estis vidvino, servanto de Salomono,
levis la manon kontra la reon.
27 Kaj jen estas la kazo, pro
kiu li levis la manon kontra la reon: Salomono konstruis Milon;
li riparis la breojn de la urbo de sia patro David.
28 Jerobeam
estis viro forta kaj kuraa. Kiam Salomono vidis, ke la junulo
estas laborkapabla, li starigis lin administranto de la
tributlaboroj de la domo de Jozef.
29 En tiu tempo okazis, ke
Jerobeam eliris el Jerusalem; kaj renkontis lin sur la vojo la
profeto Aija, la iloano; li portis sur si novan veston; ili
amba estis solaj sur la kampo.
30 Kaj Aija prenis la novan
veston, kiu estis sur li, kaj disiris in en dek du pecojn.
31
Kaj li diris al Jerobeam: Prenu al vi dek pecojn; ar tiele diras
la Eternulo, Dio de Izrael: Jen Mi foriras la regnon el la manoj
de Salomono kaj donas al vi dek tribojn
32 (sed unu tribo restos
e li, pro Mia servanto David, kaj pro la urbo Jerusalem, kiun Mi
elektis el iuj triboj de Izrael);
33 pro tio, ke ili forlasis
Min, kaj adorkliniis al Atar, diao de la Cidonanoj, al Kemo,
dio de Moab, kaj al Milkom, dio de la Amonidoj, kaj ne iris la
Miaj vojoj, por plenumi tion, kio plaas al Mi, kaj Miajn leojn
kaj Miajn regulojn, kiel lia patro David.
34 Mi ne prenos la
tutan regnon el liaj manoj, sed Mi faros, ke li restos reganto
dum sia tuta vivo, pro Mia servanto David, kiun Mi elektis kaj
kiu observis Miajn ordonojn kaj Miajn leojn.
35 Sed Mi prenos la
regnon el la manoj de lia filo, kaj Mi donos el i al vi dek
tribojn;
36 kaj al lia filo Mi donos unu tribon, por ke restu
lumilo por iam al Mia servanto David anta Mi en Jerusalem, en
la urbo, kiun Mi elektis al Mi, por meti tien Mian nomon.
37 Vin
Mi prenos, kaj vi regos super io, kion via animo deziros, kaj vi
estos reo super Izrael.
38 Kaj se vi obeos ion, kion Mi ordonos
al vi, kaj iros la Miaj vojoj, kaj faros tion, kio plaas al Mi,
observante Miajn leojn kaj Miajn ordonojn, kiel faris Mia
servanto David, tiam Mi estos kun vi, kaj konstruos al vi domon
fidindan, kiel Mi konstruis al David, kaj Mi donos al vi
Izraelon.
39 Kaj per tio Mi humiligos la semon de David, tamen ne
por iam.
40 Salomono intencis mortigi Jerobeamon; sed Jerobeam
leviis kaj forkuris en Egiptujon, al iak, reo de Egiptujo,
kaj li restis en Egiptujo is la morto de Salomono.
41 La tuta cetera historio de Salomono, kaj io, kion li faris,
kaj lia saeco estas priskribitaj en la libro de kroniko de
Salomono.
42 La tempo, dum kiu Salomono reis en Jerusalem super
la tuta Izrael, estis kvardek jaroj.
43 Kaj Salomono ekdormis kun
siaj patroj kaj estis enterigita en la urbo de sia patro David.
Kaj anstata li ekreis Reabeam, lia filo.
1 Reabeam iris en eemon, ar en eemon venis iuj Izraelidoj,
por fari lin reo.
2 Kiam tion adis Jerobeam, filo de Nebat (ar
li estis ankora en Egiptujo, kien li forkuris de la reo
Salomono, kaj Jerobeam lois en Egiptujo,
3 sed oni sendis kaj
vokis lin), tiam Jerobeam kaj la tuta komunumo de Izrael venis,
kaj ekparolis al Reabeam, dirante:
4 Via patro tro pezigis nian
jugon; nun deprenu iom de la malfacilaj laboroj de via patro, kaj
de lia peza jugo, kiun li metis sur nin, kaj tiam ni servados al
vi.
5 Kaj li diris al ili: Iru, kaj post tri tagoj revenu al mi.
Kaj la popolo disiris.
6 Kaj la reo Reabeam konsiliis kun la
maljunuloj, kiuj staradis anta lia patro Salomono dum lia vivo,
kaj li diris: Kiel vi konsilas respondi al i tiu popolo?
7 Kaj
ili diris al li jene: Se hodia vi estos servanto al i tiu
popolo kaj komplezos al ili kaj kontentigos ilin kaj parolos al
ili bonajn vortojn, ili estos al vi servantoj por iam.
8 Sed li
ne atentis la konsilon de la maljunuloj, kiun ili donis al li,
kaj li konsiliis kun la junuloj, kiuj elkreskis kune kun li kaj
staris anta li.
9 Kaj li diris al ili: Kion vi konsilas, ke ni
respondu al i tiu popolo, kiu diris al mi jene: Faru malpli peza
la jugon, kiun via patro metis sur nin?
10 Kaj la junuloj, kiuj
elkreskis kune kun li, parolis al li, dirante: Tiele diru al i
tiu popolo, kiu diris al vi: Via patro faris nian jugon tro peza,
kaj vi faru in malpli peza--tiele diru al ili: Mia malgranda
fingro estas pli dika, ol la lumboj de mia patro;
11 tial se mia
patro aris vin per peza jugo, mi ankora plipezigos vian jugon;
mia patro vin punadis per vipoj, sed mi vin punados per skorpioj.
12 Kaj Jerobeam kaj la tuta popolo venis al Reabeam en la tria
tago, kiel la reo ordonis, dirante: Revenu al mi en la tria
tago.
13 Kaj la reo respondis al la popolo malafable, kaj ne
atentis la konsilon de la maljunuloj, kiun ili donis;
14 kaj li
parolis al ili la la konsilo de la junuloj, dirante: Mia patro
pezigis vian jugon, sed mi ankora pli pezigos vian jugon; mia
patro vin punadis per vipoj, sed mi vin punados per skorpioj.
15
Kaj la reo ne askultis la popolon; ar estis destinite de la
Eternulo, por ke plenumiu Lia vorto, kiun la Eternulo diris per
Aija, la iloano, al Jerobeam, filo de Nebat.
16 Kiam iuj
Izraelidoj vidis, ke la reo ilin ne obeas, tiam la popolo
respondis al la reo, dirante: Kian parton ni havas en David? ni
ne havas heredaon en la filo de Jiaj. Al viaj tendoj, ho
Izrael! nun zorgu mem pri via domo, ho David! Kaj la Izraelidoj
disiris al siaj tendoj.
17 Sed super la Izraelidoj, kiuj lois en
la urboj de Judujo, reis Reabeam.
18 Kaj la reo Reabeam
sendis Adoramon, la estron super la impostoj; sed iuj Izraelidoj
etis sur lin tonojn, kaj li mortis. Kaj la reo Reabeam rapide
sidiis en aro, por forkuri en Jerusalemon.
19 Tiamaniere Izrael
defalis de la domo de David is la nuna tago.
20 Kiam iuj
Izraelidoj adis, ke Jerobeam revenis, ili sendis kaj vokis lin
al la kunveno kaj faris lin reo super iuj Izraelidoj. La domon
de David sekvis sole nur la tribo de Jehuda.
21 Kaj kiam Reabeam venis en Jerusalemon, li kolektis el la tuta
domo de Jehuda kaj el la tribo de Benjamen cent okdek mil
elektitajn militistojn, por militi kontra la domo de Izrael, por
revenigi la regnon al Reabeam, filo de Salomono.
22 Sed aperis
vorto de Dio al emaja, homo de Dio, dirante:
23 Diru al
Reabeam, filo de Salomono, reo de Judujo, kaj al la tuta domo
de Jehuda kaj de Benjamen kaj al la cetera popolo jene:
24 Tiele
diras la Eternulo: Ne iru kaj ne militu kontra viaj fratoj, la
Izraelidoj; reiru iu al sia domo, ar de Mi estas farita i tiu
afero. Kaj ili obeis la vorton de la Eternulo, kaj retenis sin de
irado, konforme al la vorto de la Eternulo.
25 Kaj Jerobeam prikonstruis eemon sur la monto de Efraim kaj
eklois en i; kaj li eliris el tie kaj konstruis Penuelon.
26
Kaj Jerobeam diris en sia koro: Nun la regno povas reveni al la
domo de David;
27 se i tiu popolo irados, por fari oferojn en la
domo de la Eternulo en Jerusalem, tiam la koro de i tiu popolo
returnios al ilia sinjoro, al Reabeam, reo de Judujo; kaj ili
mortigos min kaj revenos al Reabeam, reo de Judujo.
28 Kaj la
reo aranis konsilion, kaj li faris du orajn bovidojn, kaj
diris al la popolo: Ne iradu plu en Jerusalemon; jen estas viaj
dioj, ho Izrael, kiuj elkondukis vin el la lando Egipta.
29 Kaj
li starigis unu en Bet-El, kaj la duan li instalis en Dan.
30 Kaj
i tiu afero fariis kazo de pekado: la popolo komencis iradi al
unu el ili is Dan.
31 Kaj li konstruis domojn de altaoj, kaj li
starigis pastrojn el la popolo, kiuj ne estis el la idoj de Levi.
32 Kaj Jerobeam starigis feston en la oka monato, en la dek-kvina
tago de la monato, simile al la festo en Judujo, kaj li suriris
sur la altaron; tiel li faris en Bet-El, alportante oferojn al la
bovidoj, kiujn li faris; kaj li loigis en Bet-El la pastrojn de
la altaoj, kiujn li aranis.
33 Kaj li suriris sur la altaron,
kiun li faris en Bet-El, en la dek-kvina tago de la oka monato,
kiun li mem elpensis; kaj li faris feston por la Izraelidoj, kaj
suriris sur la altaron, por incensi.
1 Kaj jen homo de Dio venis el Judujo la ordono de la Eternulo
en Bet-Elon, kiam Jerobeam staris sur la altaro, por incensi.
2
Kaj li vokis al la altaro la ordono de la Eternulo kaj diris: Ho
altaro, altaro! tiele diras la Eternulo: Jen en la domo de David
naskios filo, kies nomo estos Joija, kaj li buos sur vi la
pastrojn de la altaoj, incensantajn sur vi, kaj homaj ostoj
estos bruligitaj sur vi.
3 Kaj li donis en tiu tago signon,
dirante: i tio estas la signo, ke tion parolis la Eternulo: jen
la altaro disfendios, kaj la cindro, kiu estas sur i,
disutios.
4 Kiam la reo adis la vortojn de la homo de Dio,
kiujn li vokis al la altaro en Bet-El, Jerobeam etendis sian
manon de sur la altaro, kaj diris: Kaptu lin! Sed rigidiis lia
mano, kiun li etendis kontra lin, kaj li ne povis retiri in al
si.
5 Kaj la altaro disfendiis, kaj la cindro de la altaro
disutiis, konforme al la signo, kiun donis la homo de Dio la
la ordono de la Eternulo.
6 Kaj la reo ekparolis kaj diris al la
homo de Dio: Faru peton anta la Eternulo, via Dio, kaj preu por
mi, por ke mia mano revenu al mi. Kaj la homo de Dio faris peton
anta la Eternulo, kaj la mano de la reo revenis al li kaj
fariis kiel antae.
7 Tiam la reo diris al la homo de Dio: Iru
kun mi en la domon kaj fortigu vin per mano, kaj mi donos al vi
donacon.
8 Sed la homo de Dio diris al la reo: E se vi donos al
mi duonon de via domo, mi ne iros kun vi, kaj mi ne manos panon
nek trinkos akvon en i tiu loko;
9 ar tiele estas ordonite al
mi per la vorto de la Eternulo: Ne manu panon nek trinku akvon,
kaj ne reiru la la vojo, la kiu vi venis.
10 Kaj li iris la
alia vojo, kaj ne reiris la la vojo, la kiu li venis en Bet-
Elon.
11 Unu profeto maljunulo lois en Bet-El. Kaj venis liaj filoj,
kaj rakontis al li la tutan aferon, kiun faris la homo de Dio
hodia en Bet-El; la vortojn, kiujn li diris al la reo, ili
rakontis al sia patro.
12 Kaj ilia patro diris al ili: La kiu
vojo li iris? Kaj liaj filoj montris la vojon, la kiu iris la
homo de Dio, kiu venis el Judujo.
13 Tiam li diris al siaj filoj:
Selu al mi la azenon. Kaj ili selis al li la azenon, kaj li
ekrajdis sur i,
14 kaj sekvis la homon de Dio kaj trovis lin
sidanta sub kverko, kaj diris al li: u vi estas la homo de Dio,
kiu venis el Judujo? Kaj tiu diris: Mi.
15 Kaj li diris al li:
Venu kun mi en la domon kaj manu panon.
16 Sed tiu diris: Mi ne
povas reiri kun vi kaj veni al vi, kaj mi ne manos panon nek
trinkos e vi akvon en i tiu loko;
17 ar estas dirite al mi per
la vorto de la Eternulo: Ne manu panon nek trinku tie akvon, ne
reiru la la vojo, la kiu vi venis.
18 Kaj li diris al li: Mi
anka estas profeto, kiel vi, kaj anelo diris al mi la ordono
de la Eternulo jene: Revenigu lin kun vi en vian domon, por ke li
manu panon kaj trinku akvon. Li mensogis al li.
19 Kaj li reiris
kun li kaj manis panon en lia domo kaj trinkis akvon.
20 Dum ili
sidis ankora e la tablo, venis la vorto de la Eternulo al la
profeto, kiu lin revenigis.
21 Kaj li vokis al la homo de Dio,
kiu venis el Judujo, dirante: Tiele diras la Eternulo: Pro tio,
ke vi malobeis la buon de la Eternulo, kaj ne plenumis la
ordonon, kiun faris al vi la Eternulo, via Dio,
22 sed vi reiris
kaj manis panon kaj trinkis akvon en la loko, pri kiu Li diris
al vi, ke vi ne manu panon kaj ne trinku akvon, via kadavro ne
venos en la tombon de viaj patroj.
23 Post kiam li manis panon
kaj trinkis, oni selis por li la azenon, por la profeto, kiun li
revenigis.
24 Kaj li iris, kaj sur la vojo renkontis lin leono
kaj mortigis lin. Kaj lia kadavro kuis etita sur la vojo, kaj
la azeno staris apude, kaj la leono staris apud la kadavro.
25
Kaj jen pasis homoj, kaj vidis la kadavron kuantan sur la vojo,
kaj la leonon starantan apud la kadavro, kaj ili iris kaj
rakontis en la urbo, en kiu lois la maljuna profeto.
26 Kiam
tion adis la profeto, kiu revenigis lin de la vojo, li diris:
Tio estas la homo de Dio, kiu malobeis la buon de la Eternulo;
la Eternulo transdonis lin al leono, kiu disiris kaj mortigis
lin konforme al la vorto de la Eternulo, kiun Li diris al li.
27
Kaj li diris al siaj filoj jene: Selu al mi la azenon. Kaj ili
selis.
28 Kaj li iris kaj trovis lian kadavron kuantan sur la
vojo, kaj la azenon kaj la leonon starantajn apud la kadavro; la
leono ne manis la kadavron kaj ne disiris la azenon.
29 Kaj la
profeto levis la kadavron de la homo de Dio kaj metis in sur la
azenon kaj veturigis in returne. Kaj la maljuna profeto venis en
la urbon, por priplori kaj enterigi lin.
30 Kaj li metis lian
kadavron en sian tombon; kaj ili priploris lin: Ho ve, mia frato!
31 Post kiam oni enterigis lin, li diris al siaj filoj jene: Kiam
mi mortos, entombigu min en la tombo, en kiu estas entombigita la
homo de Dio; apud liajn ostojn metu miajn ostojn.
32 ar
plenumios la vorto, kiun li eldiris la ordono de la Eternulo
pri la altaro, kiu estas en Bet-El, kaj pri iuj domoj de
altaoj, kiuj trovias en la urboj de Samario.
33 Post tiu okazintao Jerobeam ne retiris sin de sia malbona
vojo, sed li denove starigis el la popolo pastrojn por la
altaoj; kiun li volis, tiun li konsekris, ke li fariu pastro de
altaoj.
34 Kaj i tio fariis peko por la domo de Jerobeam, por
pereo kaj ekstermio de sur la tero.
1 En tiu tempo malsaniis Abija, filo de Jerobeam.
2 Kaj Jerobeam
diris al sia edzino: Leviu kaj aliaspektiu, por ke oni ne sciu,
ke vi estas edzino de Jerobeam, kaj iru en ilon; tie trovias la
profeto Aija, kiu antadiris al mi, ke mi estos reo super i
tiu popolo.
3 Kaj prenu en vian manon dek panojn kaj biskvitojn
kaj kruon da mielo, kaj iru al li; li diros al vi, kio estos al
la knabo.
4 Kaj la edzino de Jerobeam tiel faris; i leviis kaj
iris en ilon kaj venis en la domon de Aija. Aija ne povis
vidi, ar liaj okuloj esis funkcii pro maljuneco.
5 Sed la
Eternulo diris al Aija: Jen la edzino de Jerobeam iras, por
demandi vin pri sia filo, ar li estas malsana; tiel kaj tiel
diru al i; kiam i venos, i prezentos sin kiel alian personon.
6 Kaj kiam Aija ekadis la sonadon de iaj piedoj, kiam i
eniris en la pordon, li diris: Eniru, edzino de Jerobeam; por kio
vi prezentas vin kiel alian personon? mi estas sendita al vi kun
sciigo premanta.
7 Iru, diru al Jerobeam: Tiele diras la
Eternulo, Dio de Izrael: ar Mi altigis vin el inter la popolo
kaj faris vin princo super Mia popolo Izrael,
8 kaj Mi foriris
la regnon de la domo de David kaj donis in al vi; sed vi ne
estis kiel Mia servanto David, kiu observis Miajn ordonojn kaj
sekvis Min per sia tuta koro, farante nur tion, kio plaas al Mi;
9 kaj vi agis pli malbone, ol iuj, kiuj estis anta vi, kaj vi
iris kaj faris al vi aliajn diojn kaj idolojn, por kolerigi Min,
kaj Min vi etis malanta vian dorson:
10 tial Mi venigos
malbonon sur la domon de Jerobeam, kaj Mi ekstermos e Jerobeam
iun virseksulon, malliberulon kaj liberulon en Izrael, kaj Mi
elbalaos la domon de Jerobeam, kiel on elbalaas malpuraon, ion
is la fino.
11 Kiu mortos e Jerobeam en la urbo, tiun formanos
la hundoj, kaj kiu mortos sur la kampo, tiun formanos la birdoj
de la ielo; ar la Eternulo tion diris.
12 Kaj vi leviu, iru al
via domo; kiam via piedo eniros en la urbon, la infano mortos.
13
Kaj priploros lin iuj Izraelidoj kaj enterigos lin; ar li sola
e Jerobeam iros en tombon, ar en li el la tuta domo de Jerobeam
troviis io bona koncerne la Eternulon, Dion de Izrael.
14 Kaj la
Eternulo starigos al Si super Izrael reon, kiu ekstermos la
domon de Jerobeam en tiu tago kaj balda.
15 Kaj la Eternulo
frapos Izraelon, similigante lin al kano, kiu ancelias en la
akvo, kaj Li eliros la Izraelidojn el tiu bona tero, kiun Li
donis al iliaj patroj, kaj Li disblovos ilin trans la Riveron pro
tio, ke ili faris siajn sanktajn stangojn, kolerigante la
Eternulon.
16 Kaj Li transdonos Izraelon pro la pekoj de
Jerobeam, per kiuj li pekis kaj per kiuj li pekigis Izraelon.
17
Kaj leviis la edzino de Jerobeam kaj foriris kaj venis en
Tircan. Apena i pais sur la sojlon de la domo, la knabo
mortis.
18 Kaj oni enterigis lin, kaj iuj Izraelidoj priploris
lin, konforme al la vorto de la Eternulo, kiun Li diris per Sia
servanto, la profeto Aija.
19 La cetera historio de Jerobeam,
kiel li militis kaj kiel li reis, estas priskribita en la libro
de kroniko de la reoj de Izrael.
20 La tempo, dum kiu reis
Jerobeam, estis dudek du jaroj. Kaj li ekdormis kun siaj patroj.
Kaj anstata li ekreis lia filo Nadab.
21 Reabeam, filo de Salomono, reis en Judujo. La aon de
kvardek unu jaroj havis Reabeam, kiam li fariis reo; kaj dek
sep jarojn li reis en Jerusalem, la urbo, kiun la Eternulo
elektis inter iuj triboj de Izrael, por estigi tie Sian nomon.
La nomo de lia patrino estis Naama, la Amonidino.
22 Kaj la Judoj
faris malbonon anta la okuloj de la Eternulo, kaj incitis Lin
pli ol io, kion faris iliaj patroj per siaj pekoj, kiujn ili
pekis.
23 Kaj anka ili konstruis al si altaojn, statuojn, kaj
sanktajn stangojn sur iu alta monteto kaj sub iu branoria
arbo.
24 Anka malastistoj estis en la lando; ili faris iujn
abomenindaojn de la popoloj, kiujn la Eternulo forpelis anta la
Izraelidoj.
25 En la kvina jaro de la reo Reabeam iris iak,
reo de Egiptujo, kontra Jerusalemon.
26 Kaj li forprenis la
trezorojn de la domo de la Eternulo kaj la trezorojn de la rea
domo, ion li prenis; li prenis anka iujn orajn ildojn, kiujn
faris Salomono.
27 Kaj la reo Reabeam faris anstata ili
ildojn kuprajn, kaj transdonis ilin en la manojn de la estroj de
korpogardistoj, kiuj gardadis la enirejon de la rea domo.
28 Kaj
iufoje, kiam la reo iris en la domon de la Eternulo, la
korpogardistoj ilin portis, kaj poste returne portis ilin en la
ambron de la korpogardistoj.
29 La cetera historio de Reabeam,
kaj io, kion li faris, estas priskribitaj en la libro de kroniko
de la reoj de Judujo.
30 Kaj inter Reabeam kaj Jerobeam estis
milito dum ilia tuta vivo.
31 Kaj Reabeam ekdormis kun siaj
patroj, kaj oni enterigis lin kun liaj patroj en la urbo de
David. La nomo de lia patrino estis Naama, Amonidino. Kaj
anstata li ekreis lia filo Abijam.
1 En la dek-oka jaro de la reo Jerobeam, filo de Nebat, ekreis
Abijam super Judujo.
2 Tri jarojn li reis en Jerusalem. La nomo
de lia patrino estis Maaa, filino de Abialom.
3 Li iradis en
iuj pekoj de sia patro, kiujn i tiu faris anta li; kaj lia
koro ne estis plene fordonita al la Eternulo, lia Dio, kiel la
koro de lia patro David.
4 Sed pro David la Eternulo, lia Dio,
donis al li lumilon en Jerusalem, starigante lian filon post li
kaj subtenante Jerusalemon;
5 pro tio, ke David faradis tion, kio
plaas al la Eternulo, kaj dum sia tuta vivo ne forkliniis de
io, kion Li ordonis al li, krom la afero kun Urija, la etido.
6
Kaj milito estis inter Reabeam kaj Jerobeam dum lia tuta vivo.
7
La cetera historio de Abijam, kaj io, kion li faris, estas
priskribitaj en la libro de kroniko de la reoj de Judujo. Kaj
milito estis inter Abijam kaj Jerobeam.
8 Kaj Abijam ekdormis kun
siaj patroj, kaj oni enterigis lin en la urbo de David. Kaj
anstata li ekreis lia filo Asa.
9 En la dudeka jaro de la reado de Jerobeam super Izrael ekreis
Asa super Judujo.
10 Kaj kvardek unu jarojn li reis en
Jerusalem. La nomo de lia patrino estis Maaa, filino de
Abialom.
11 Kaj Asa agadis, kiel plaas al la Eternulo, kiel lia
patro David.
12 Kaj li elpelis la malastistojn el la lando, kaj
forigis iujn idolojn, kiujn faris liaj patroj.
13 Kaj e sian
patrinon Maaa li senigis je ia titolo de reino, pro tio, ke i
faris idolon por Atar. Kaj Asa dishakis ian idolon kaj
forbruligis e la torento Kidron.
14 Tamen la altaoj ne estis
forigitaj; sed la koro de Asa estis perfekta e la Eternulo dum
lia tuta vivo.
15 Li enportis en la domon de la Eternulo la
konsekritaojn de sia patro kaj siajn proprajn konsekritaojn,
arenton kaj oron kaj vazojn.
16 Kaj milito estis inter Asa kaj
Baaa, reo de Izrael, dum ilia tuta vivo.
17 Kaj Baaa, reo de
Izrael, iris kontra Judujon, kaj li konstruis Raman, por bari la
eliradon kaj eniradon al Asa, reo de Judujo.
18 Tiam Asa prenis
la tutan arenton kaj oron, kiu restis en la trezorejo de la domo
de la Eternulo kaj en la trezorejo de la rea domo, kaj donis
tion en la manojn de siaj servantoj; kaj la reo Asa sendis ilin
al Ben-Hadad, filo de Tabrimon, filo de ezjon, reo de Sirio,
kiu lois en Damasko, kaj dirigis al li:
19 Estas interligo inter
mi kaj vi, inter mia patro kaj via patro; jen mi sendas al vi
donacon, arenton kaj oron; neniigu vian interligon kun Baaa,
reo de Izrael, por ke li foriru de mi.
20 Kaj Ben-Hadad obeis la
reon Asa, kaj sendis siajn militestrojn kontra la urbojn de
Izrael kaj venkobatis Ijonon kaj Danon kaj Abel-Bet-Maaan kaj la
tutan Kineroton, la tutan landon de Naftali.
21 Kiam Baaa tion
adis, li esis konstrui Raman kaj restis en Tirca.
22 Tiam la
reo Asa kunvokis iujn Judojn, sen escepto; kaj ili forportis la
tonojn de Rama kaj ian lignon, el kiuj Baaa faris la
konstruadon; kaj la reo Asa konstruis el tio Geban de Benjamen
kaj Micpan.
23 La cetera historio de Asa, kaj lia heroeco, kaj
io, kion li faris, kaj la urboj, kiujn li konstruis, estas
priskribitaj en la libro de kroniko de la reoj de Judujo. Nur en
sia maljuneco li malsaniis je siaj piedoj.
24 Kaj Asa ekdormis
kun siaj patroj, kaj oni enterigis lin kun liaj patroj en la urbo
de lia patro David. Kaj anstata li ekreis lia filo Jehoafat.
25 Nadab, filo de Jerobeam, fariis reo super Izrael en la dua
jaro de Asa, reo de Judujo; kaj li reis super Izrael du jarojn.
26 Kaj li faris malbonon anta la okuloj de la Eternulo, kaj iris
la la vojo de sia patro kaj en liaj pekoj, per kiuj li pekigis
Izraelon.
27 Kaj faris konspiron kontra li Baaa, filo de Aija,
el la domo de Isaar, kaj Baaa mortigis lin e Gibeton de la
Filitoj, kiam Nadab kaj iuj Izraelidoj sieis Gibetonon.
28 Kaj
Baaa mortigis lin en la tria jaro de Asa, reo de Judujo, kaj
ekreis anstata li.
29 Kaj kiam li fariis reo, li mortigis la
tutan domon de Jerobeam; li ne restigis e Jerobeam e unu
animon, is li tute lin ekstermis, konforme al la vorto de la
Eternulo, kiun Li diris per Sia servanto Aija, la iloano;
30
pro la pekoj de Jerobeam, per kiuj li pekis kaj per kiuj li
pekigis Izraelon, pro la incito, per kiu li kolerigis la
Eternulon, Dion de Izrael.
31 La cetera historio de Nadab, kaj
io, kion li faris, estas priskribitaj en la libro de kroniko de
la reoj de Izrael.
32 Milito estis inter Asa kaj Baaa, reo de
Izrael, dum ilia tuta vivo.
33 En la tria jaro de Asa, reo de Judujo, ekreis Baaa, filo de
Aija, super la tuta Izrael en Tirca por la daro de dudek kvar
jaroj.
34 Kaj li faris malbonon anta la okuloj de la Eternulo,
kaj iris la la vojo de Jerobeam kaj en liaj pekoj, per kiuj li
pekigis Izraelon.
1 Kaj aperis la vorto de la Eternulo al Jehu, filo de anani, pri
Baaa, dirante:
2 ar mi levis vin el la polvo kaj faris vin
reganto super Mia popolo Izrael kaj vi iras la la vojo de
Jerobeam kaj pekigas Mian popolon Izrael, incitante Min per iliaj
pekoj,
3 tial Mi elbalaos Baaan kaj lian domon, kaj Mi faros kun
via domo kiel kun la domo de Jerobeam, filo de Nebat.
4 Kiu
mortos e Baaa en la urbo, tiun formanos la hundoj, kaj kiu
mortos e li sur la kampo, tiun formanos la birdoj de la ielo.
5 La cetera historio de Baaa, kaj tio, kion li faris, kaj lia
potenco estas priskribitaj en la libro de kroniko de la reoj de
Izrael.
6 Kaj Baaa ekdormis kun siaj patroj, kaj oni enterigis
lin en Tirca. Kaj anstata li ekreis lia filo Ela.
7 Per la
profeto Jehu, filo de anani, aperis la vorto de la Eternulo pri
Baaa kaj pri lia domo pro la tuta malbono, kiun li faris anta
la okuloj de la Eternulo, incitante Lin per la faroj de siaj
manoj, estante kiel la domo de Jerobeam, kaj pro tio, ke li
mortigis lin.
8 En la jaro dudek-sesa de Asa, reo de Judujo, ekreis Ela, filo
de Baaa, super Izrael en Tirca por la daro de du jaroj.
9 Kaj
faris konspiron kontra li lia servanto Zimri, estro de duono de
la aroj. Kiam li en Tirca drinkis is ebrieco en la domo de
Arca, palacestro de Tirca,
10 tiam venis Zimri kaj frapis lin kaj
mortigis lin, en la jaro dudek-sepa de Asa, reo de Judujo, kaj
faris sin reo anstata li.
11 Kiam li fariis reo, kiam li
eksidis sur lia trono, li mortigis la tutan domon de Baaa,
restigante e li neniun virseksulon, kaj anka liajn parencojn
kaj amikojn.
12 Kaj Zimri ekstermis la tutan domon de Baaa,
konforme al la vorto de la Eternulo, kiun Li diris pri Baaa per
la profeto Jehu,
13 pro iuj pekoj de Baaa kaj la pekoj de lia
filo Ela, per kiuj ili pekis kaj per kiuj ili pekigis Izraelon,
incitante la Eternulon, Dion de Izrael, per siaj idolaoj.
14 La
cetera historio de Ela, kaj io, kion li faris, estas
priskribitaj en la libro de kroniko de la reoj de Izrael.
15 En la dudek-sepa jaro de Asa, reo de Judujo, ekreis Zimri
por la daro de sep tagoj en Tirca, kiam la popolo sieis
Gibetonon de la Filitoj.
16 Kiam la sieanta popolo adis, ke
Zimri faris konspiron kaj mortigis la reon, tiam la tuta popolo
en la sama tago elektis kiel reon Omrin, la militestron de
Izrael.
17 Kaj Omri kune kun la tuta Izrael foriris de Gibeton
kaj eksieis Tircan.
18 Kiam Zimri vidis, ke la urbo estas
prenita, li iris en la palacon de la rea domo kaj ekbruligis
irka si per fajro la rean domon, kaj mortis,
19 pro siaj
pekoj, per kiuj li pekis, farante malbonon anta la okuloj de la
Eternulo, irante la la vojo de Jerobeam kaj en lia peko, kiun li
faris, pekigante Izraelon.
20 La cetera historio de Zimri, kaj
lia konspiro, kiun li faris, estas priskribitaj en la libro de
kroniko de la reoj de Izrael.
21 Tiam la popolo Izraela dividiis en du partojn: duono de la
popolo aliis al Tibni, filo de Ginat, por reigi lin, kaj la dua
duono aliis al Omri.
22 Kaj la popolo, kiu aliis al Omri,
venkis tiun popolon, kiu aliis al Tibni, filo de Ginat; kaj
Tibni mortis, kaj ekreis Omri.
23 En la tridek-unua jaro de Asa,
reo de Judujo, Omri ekreis super Izrael por la daro de dek du
jaroj. En Tirca li reis dum ses jaroj.
24 Kaj li aetis la
monton Samario de emer pro du kikaroj da arento, kaj li
prikonstruis tiun monton, kaj al la urbo, kiun li konstruis, li
donis la nomon Samario, la la nomo de emer, la mastro de la
monto.
25 Kaj Omri faris malbonon anta la okuloj de la Eternulo,
kaj li agis pli malbone, ol iuj, kiuj estis anta li.
26 Kaj li
iris la la tuta vojo de Jerobeam, filo de Nebat, kaj en liaj
pekoj, per kiuj li pekigis Izraelon, incitante la Eternulon, Dion
de Izrael, per iliaj idolaoj.
27 La cetera historio de Omri,
tio, kion li faris, kaj liaj heroaoj, kiujn li faris, estas
priskribitaj en la libro de kroniko de la reoj de Izrael.
28 Kaj
Omri ekdormis kun siaj patroj, kaj oni enterigis lin en Samario.
Kaj anstata li ekreis lia filo Aab.
29 Aab, filo de Omri, ekreis super Izrael en la tridek-oka jaro
de Asa, reo de Judujo. Kaj Aab, filo de Omri, reis super
Izrael en Samario dudek du jarojn.
30 Kaj Aab, filo de Omri,
faris malbonon anta la okuloj de la Eternulo, pli ol iuj, kiuj
estis anta li.
31 Ne sufiis al li, ke li iris en la pekoj de
Jerobeam, filo de Nebat: li prenis al si kiel edzinon Izebelon,
filinon de Etbaal, reo de la Cidonanoj, kaj li iris kaj servis
al Baal kaj adorkliniis al li.
32 Kaj li starigis altaron al
Baal en la domo de Baal, kiun li konstruis en Samario.
33 Kaj
Aab faris sanktajn stangojn, kaj Aab faris pli da incitado
kontra la Eternulo, Dio de Izrael, ol iuj reoj de Izrael, kiuj
estis anta li.
34 En lia tempo iel, Bet-Elano, konstruis
Jerion. Kun perdo de sia unuenaskito Abiram li fondis in, kaj
kun perdo de sia plej juna filo Segub li starigis iajn
pordegojn, konforme al la vorto de la Eternulo, kiun Li diris per
Josuo, filo de Nun.
1 Kaj Elija, la Teebano, el la loantoj de Gilead, diris al
Aab: Kiel vivas la Eternulo, Dio de Izrael, anta kiu mi staras,
ne estos en i tiuj jaroj roso nek pluvo, krom en la okazo, se mi
tion diros.
2 Kaj aperis la vorto de la Eternulo al li, dirante:
3 Foriru de i tie, kaj direktu vin orienten, kaj kau vin e la
torento Kerit, kiu estas oriente de Jordan.
4 El tiu torento vi
trinkados, kaj al la korvoj Mi ordonis, ke ili tie vin nutru.
5
Kaj li iris kaj faris, kiel ordonis la Eternulo; li iris kaj
restis e la torento Kerit, kiu estas oriente de Jordan.
6 Kaj la
korvoj alportadis al li panon kaj viandon matene kaj panon kaj
viandon vespere; kaj el la torento li trinkadis.
7 Post kelka
tempo la torento elsekiis, ar ne estis pluvo en la lando.
8 Tiam aperis al li la vorto de la Eternulo, dirante:
9 Leviu,
iru Carfaton, kiu apartenas al Cidon, kaj restu tie; Mi ordonis
tie al virino vidvino, ke i liveradu al vi manaon.
10 Kaj li
leviis, kaj iris Carfaton. Kiam li venis al la pordego de la
urbo, li ekvidis virinon vidvinon, kiu kolektis lignon. Kaj li
vokis al i, kaj diris: Alportu al mi iom da akvo en vazo, por ke
mi trinku.
11 Kaj i ekiris, por preni; tiam li vokis al i, kaj
diris: Alportu al mi pecon da pano en viaj manoj.
12 Sed i
respondis: Kiel vivas la Eternulo, via Dio, mi ne havas
bakitaon, sed nur plenmanon da faruno en la vazo kaj iom da oleo
en la kruo; jen mi kolektis du pecojn da ligno, kaj mi iros kaj
pretigos tion por mi kaj por mia filo, kaj ni tion manos kaj
mortos.
13 Kaj Elija diris al i: Ne timu, iru kaj faru, kiel vi
diris; tamen antae faru al mi el tio malgrandan bakitaon kaj
alportu al mi; kaj por vi kaj por via filo vi faros poste.
14 ar
tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: La faruno en la vazo ne
konsumios, kaj la oleo en la kruo ne mankos, is la tago, kiam
la Eternulo donos pluvon sur la teron.
15 Kaj i iris kaj faris,
kiel ordonis Elija; kaj manis i kaj li kaj ia domo dum kelka
tempo.
16 La faruno en la vazo ne konsumiis, kaj la oleo en la
kruo ne mankis, konforme al la vorto de la Eternulo, kiun Li
diris per Elija.
17 Post tiu okazintao malsaniis la filo de la
virino, la dommastrino; kaj lia malsano estis tre forta, tiel, ke
li tute esis spiri.
18 Tiam i diris al Elija: Kio estas inter
mi kaj vi, homo de Dio? Vi venis al mi, por rememorigi pri miaj
pekoj kaj mortigi mian filon!
19 Kaj li diris al i: Donu al mi
vian filon. Kaj li prenis lin el iaj brakoj, kaj portis lin en
la subtegmenton, en kiu li lois, kaj metis lin sur sian liton.
20 Kaj li vokis al la Eternulo, kaj diris: Ho Eternulo, mia Dio!
u e al la vidvino, e kiu mi loas, Vi faros malbonon,
mortigante ian filon?
21 Kaj li etendis sin super la infano tri
fojojn, kaj vokis al la Eternulo, kaj diris: Ho Eternulo, mia
Dio, revenigu la animon de i tiu infano en lian internon.
22 Kaj
la Eternulo askultis la voon de Elija, kaj la animo de la
infano revenis en lian internon, kaj li reviviis.
23 Kaj Elija
prenis la infanon kaj portis lin malsupren el la subtegmento en
la domon kaj redonis lin al lia patrino; kaj Elija diris:
Rigardu, via filo vivas.
24 Tiam la virino diris al Elija: Nun mi
eksciis, ke vi estas homo de Dio kaj ke la vorto de la Eternulo
en via buo estas vera.
1 Post multe da tempo aperis la vorto de la Eternulo al Elija en
la tria jaro, dirante: Iru, montru vin al Aab, kaj Mi donos
pluvon sur la teron.
2 Kaj Elija iris, por montri sin al Aab. La
malsato estis forta en Samario.
3 Aab vokis Obadjan, kiu estis
lia palacestro. (Obadja estis tre diotima;
4 kiam Izebel
ekstermis la profetojn de la Eternulo, Obadja prenis cent
profetojn kaj kais ilin en kavernoj po kvindek homoj kaj
nutradis ilin per pano kaj akvo.)
5 Kaj Aab diris al Obadja: Iru
tra la lando al iuj akvaj fontoj kaj al iuj torentoj; eble ni
trovos herbon, por ke ni povu konservi la vivon al la evaloj kaj
muloj kaj ne ekstermiu al ni iuj brutoj.
6 Kaj ili dividis
inter si la landon, por trairi in: Aab iris aparte la unu
direkto, kaj Obadja iris aparte la alia direkto.
7 Kiam Obadja
estis sur la vojo, subite venis al li renkonte Elija. Tiu rekonis
lin kaj etis sin vizaaltere, kaj diris: u tio estas vi, mia
sinjoro Elija?
8 Kaj i tiu respondis al li: Mi; iru, diru al via
sinjoro, ke Elija estas i tie.
9 Kaj li diris: Per kio mi pekis,
ke vi transdonas vian servanton en la manon de Aab, por ke li
mortigu min?
10 Kiel vivas la Eternulo, via Dio, ne ekzistas
popolo a regno, kien mia sinjoro ne estus sendinta min, por
seri vin; kaj kiam ili diris, ke vi tie ne estas, li urigis
tiun regnon kaj popolon, ke oni ne trovis vin.
11 Kaj nun vi
diras: Iru, diru al via sinjoro, ke Elija estas i tie.
12 Kaj
okazos, ke kiam mi foriros de vi, la spirito de la Eternulo
forportos vin, mi ne scias kien; mi venos, por diri al Aab, kaj
li ne trovos vin, kaj tiam li mortigos min; kaj via servanto
estas diotima de sia juneco.
13 u oni ne rakontis al mia
sinjoro, kion mi faris, kiam Izebel mortigis la profetojn de la
Eternulo, ke mi kais cent homojn el la profetoj de la Eternulo
en kavernoj po kvindek homoj kaj nutradis ilin per pano kaj akvo?
14 Kaj nun vi diras: Iru, diru al via sinjoro, ke Elija estas i
tie! li ja mortigos min.
15 Tiam Elija diris: Kiel vivas la
Eternulo Cebaot, anta kiu mi staras, hodia mi montros min al
li.
16 Kaj Obadja iris renkonte al Aab kaj diris al li. Tiam
Aab iris renkonte al Elija.
17 Kaj kiam Aab ekvidis Elijan,
Aab diris al li: u tio estas vi, kiu senordigas Izraelon?
18
Sed li respondis: Izraelon senordigis ne mi, sed vi kaj la domo
de via patro, per tio, ke vi forlasis la ordonojn de la Eternulo
kaj sekvis la Baalojn.
19 Kaj nun sendu, kunvenigu al mi la tutan
Izraelon sur la monton Karmel, anka la kvarcent kvindek
profetojn de Baal kaj la kvarcent profetojn de Atar, kiuj estas
nutrataj e la tablo de Izebel.
20 Kaj Aab sendis al iuj
Izraelidoj, kaj li kunvenigis la profetojn sur la monton Karmel.
21 Tiam Elija aliris al la tuta popolo, kaj diris: Kiel longe
ankora vi lamos sur du flankoj? se la Eternulo estas Dio, sekvu
Lin; kaj se Baal, tiam sekvu lin. Kaj la popolo nenion respondis
al li.
22 Kaj Elija diris al la popolo: Mi restis la sola profeto
de la Eternulo, kaj da profetoj de Baal estas kvarcent kvindek
homoj.
23 Oni donu do al ni du bovojn; kaj ili elektu al si unu
el la bovoj kaj dishaku in kaj metu sur la lignon, sed fajron
ili ne submetu; kaj mi pretigos la duan bovon kaj metos sur la
lignon, kaj fajron mi ne submetos.
24 Kaj voku al la nomo de via
dio, kaj mi vokos al la nomo de la Eternulo; kaj tiu Dio, kiu
respondos per fajro, estu konfesata kiel Dio. Kaj la tuta popolo
respondis kaj diris: Bone.
25 Kaj Elija diris al la profetoj de
Baal: Elektu al vi unu el la bovoj kaj pretigu antae, ar vi
estas multaj; kaj voku al la nomo de via dio, sed fajron ne
submetu.
26 Kaj ili prenis la bovon, kiun li donis al ili, kaj
pretigis, kaj vokadis al la nomo de Baal de la mateno is la
tagmezo, dirante: Ho Baal, askultu nin! Sed aperis nenia voo
nek respondo. Kaj ili saltadis irka la altaro, kiun ili faris.
27 Kiam fariis tagmezo, Elija mokis ilin, kaj diris: Kriu per
lata voo, ar li estas dio; eble li havas interparoladon, a
eble li foriris, a eble li vojaas; eble li dormas, li do
vekios.
28 Kaj ili kriis per lata voo, kaj pikis sin la sia
kutimo per glavoj kaj lancoj, is sango veriis sur ili.
29 Kiam
pasis la tagmezo, ili iam ankora faradis la ceremoniojn, is
venis la tempo, kiam oni faras la farunoferojn; sed estis nenia
voo, nenia respondo, nenia atento.
30 Tiam Elija diris al la
tuta popolo: Aliru al mi. Kaj la tuta popolo aliris al li. Kaj li
rekonstruis la detruitan altaron de la Eternulo.
31 Kaj Elija
prenis dek du tonojn, la la nombro de la triboj de la filoj de
Jakob, al kiu aperis la vorto de la Eternulo, dirante: Via nomo
estu Izrael.
32 Kaj li konstruis el la tonoj altaron en la nomo
de la Eternulo, kaj li faris irka la altaro foson, havantan la
amplekson de du grenmezuroj.
33 Kaj li aranis la lignon, kaj
dishakis la bovon kaj metis in sur la lignon.
34 Kaj li diris:
Plenigu kvar sitelojn per akvo, kaj oni veru tion sur la
bruloferon kaj sur la lignon. Poste li diris: Ripetu. Kaj oni
ripetis. Kaj li diris: Faru same la trian fojon. Kaj oni faris
same la trian fojon.
35 Kaj la akvo veriis irkaen de la
altaro, kaj anka la tuta foso pleniis de akvo.
36 Kaj kiam
venis la tempo, kiam oni faras farunoferon, la profeto Elija
aliris, kaj diris: Ho Eternulo, Dio de Abraham, Isaak, kaj
Izrael! hodia oni eksciu, ke Vi estas Dio e Izrael kaj mi estas
Via servanto, kaj ke la Via vorto mi faris ion i tion.
37
Askultu min, ho Eternulo, askultu min, por ke i tiu popolo
eksciu, ke Vi, Eternulo, estas Dio, kaj por ke Vi konvertu ilian
koron returne.
38 Tiam falis fajro de la Eternulo kaj konsumis la
bruloferon kaj la lignon kaj la tonojn kaj la polvon; kaj la
akvon, kiu estis en la foso, i forlekis.
39 Kiam la tuta popolo
tion vidis, ili etis sin vizaaltere, kaj diris: La Eternulo
estas Dio, la Eternulo estas Dio.
40 Tiam Elija diris al ili:
Kaptu la profetojn de Baal, ke neniu el ili saviu. Kaj oni
kaptis ilin; kaj Elija forkondukis ilin al la torento Kion kaj
buis ilin tie.
41 Kaj Elija diris al Aab: Iru, manu kaj
trinku, ar adias bruo de pluvo.
42 Kaj Aab iris, por mani
kaj trinki; sed Elija suriris sur la supron de Karmel kaj
kliniis al la tero kaj metis sian vizaon inter siajn genuojn.
43 Kaj li diris al sia junulo: Iru kaj rigardu en la direkto al
la maro. Tiu iris kaj rigardis, kaj diris: Estas nenio. Kaj li
diris: Iru denove, sep fojojn.
44 En la sepa fojo tiu diris: Jen
malgranda nubo, kiel manplato de homo, levias de la maro. Tiam
li diris: Iru, diru al Aab: Jungu kaj forveturu, por ke vin ne
retenu la pluvo.
45 Dume de momento al momento la ielo
mallumiis de nuboj kaj vento, kaj fariis granda pluvo. Kaj Aab
ekveturis kaj direktis sin al Jizreel.
46 Kaj la mano de la
Eternulo estis super Elija. Li zonis siajn lumbojn kaj kuris
anta Aab is Jizreel.
1 Aab rakontis al Izebel ion, kion faris Elija, kaj tion, ke li
mortigis iujn profetojn per glavo.
2 Tiam Izebel sendis senditon
al Elija, por diri: La dioj faru al mi tion kaj pli, se mi morga
en i tiu tempo ne faros kun via animo, kiel estas farite kun la
animo de iu el ili.
3 Li ektimis, kaj leviis kaj foriris, por
savi sian vivon; kaj li venis en Beer-eban, kiu trovias en
Judujo, kaj restigis tie sian junulon.
4 Sed li mem iris en la
dezerton vojiron de unu tago, kaj venis kaj sidiis sub unu
genisto kaj petis morton por sia animo, kaj diris: Sufias nun,
ho Eternulo! prenu mian animon, ar mi ne estas pli bona ol miaj
patroj.
5 Kaj li kuiis kaj endormiis sub la genisto; kaj jen
anelo ektuis lin, kaj diris al li: Leviu, manu.
6 Li
ekrigardis, kaj jen e sia kaploko li ekvidis bakitan paneton kaj
kruon kun akvo. Kaj li manis kaj trinkis, kaj denove kuiis,
por dormi.
7 Kaj la anelo de la Eternulo revenis duan fojon kaj
ektuis lin, kaj diris: Leviu, manu, ar vin atendas granda
vojo.
8 Kaj li leviis kaj manis kaj trinkis; kaj per la forto,
kiun li ricevis de tiu manado, li iris kvardek tagojn kaj
kvardek noktojn is oreb, la monto de Dio.
9 Kaj tie li eniris
en kavernon kaj tradormis tie. Kaj jen aperis al li vorto de la
Eternulo, kaj diris al li: Kion vi faras i tie, Elija?
10 Kaj li
respondis: Mi fervoris pro la Eternulo, Dio Cebaot, ar la
Izraelidoj forlasis Vian interligon, detruis Viajn altarojn, kaj
mortigis Viajn profetojn per glavo; mi sola restis, sed oni
seras mian animon, por forpreni in.
11 Kaj Li diris: Eliru kaj
stariu sur la monto anta la Eternulo. Kaj jen la Eternulo
preteriras, kaj granda kaj forta vento disiras montojn kaj
disrompas rokojn anta la Eternulo; sed ne en la vento estis la
Eternulo. Post la vento estis tertremo, sed ne en la tertremo
estis la Eternulo.
12 Post la tertremo estis fajro, sed ne en la
fajro estis la Eternulo. Post la fajro adiis blovado de
delikata venteto.
13 Kiam Elija tion ekadis, li kovris sian
vizaon per sia mantelo, kaj eliris kaj stariis e la enirejo de
la kaverno. Kaj jen aperis al li voo, kaj diris: Kion vi faras
i tie, Elija?
14 Kaj li respondis: Mi fervoris pro la Eternulo,
Dio Cebaot, ar la Izraelidoj forlasis Vian interligon, detruis
Viajn altarojn, kaj mortigis Viajn profetojn per glavo; mi sola
restis, sed oni seras mian animon, por forpreni in.
15 Kaj la
Eternulo diris al li: Iru returne vian vojon tra la dezerto al
Damasko; kiam vi venos, sanktoleu azaelon kiel reon super
Sirio;
16 kaj Jehun, filon de Nimi, sanktoleu kiel reon super
Izrael; kaj Elian, filon de afat, el Abel-Meola, sanktoleu
kiel profeton anstata vi.
17 Kaj estos, ke kiu savios de la
glavo de azael, tiun mortigos Jehu; kaj kiu savios de la glavo
de Jehu, tiun mortigos Elia.
18 Mi restigos el Izrael sep mil,
iujn, kies genuoj ne fleksiis anta Baal kaj kies buo ne kisis
lin.
19 Kaj li foriris de tie, kaj trovis Elian, filon de afat,
kiu estis pluganta; dek du bovoparoj estis anta li, kaj li mem
estis e la dek-dua. Kaj Elija aliris al li kaj etis al li sian
mantelon.
20 Kaj tiu forlasis la brutojn kaj ekkuris al Elija,
kaj diris: Permesu al mi nur kisi mian patron kaj mian patrinon,
kaj mi sekvos vin. Kaj li diris al li: Iru kaj revenu, ar kion
mi faris al vi?
21 Kaj tiu foriris de li, kaj prenis paron da
bovoj kaj buis ilin, kaj sur la jungao de la bovoj li kuiris la
viandon kaj donis al la homoj, kaj ili manis. Kaj li leviis kaj
eksekvis Elijan kaj ekservis lin.
1 Ben-Hadad, reo de Sirio, kolektis sian tutan militistaron; kun
li estis tridek du reoj, kaj evalojn kaj arojn; kaj li iris
kaj eksieis Samarion kaj militis kontra i.
2 Kaj li sendis
senditojn al Aab, reo de Izrael, en la urbon,
3 kaj dirigis al
li: Tiele diras Ben-Hadad: Via arento kaj via oro devas esti
miaj, kaj viaj edzinoj kaj viaj plej bonaj filoj devas esti miaj.
4 Kaj la reo de Izrael respondis kaj diris: Konforme al via
diro, mia sinjoro, ho reo, al vi apartenas mi, kaj io, kion mi
havas.
5 La senditoj venis denove, kaj diris: Tiele diras Ben-
Hadad: ar mi sendis al vi, por diri, ke vian arenton kaj vian
oron kaj viajn edzinojn kaj viajn filojn vi donu al mi,
6 tial
morga en i tiu tempo mi sendos miajn servantojn al vi, por ke
ili traseru vian domon kaj la domojn de viaj servantoj, kaj por
ke ion, kio estas kara al vi, ili prenu en siajn manojn kaj
forportu.
7 Tiam la reo de Izrael kunvokis iujn plejaulojn de
la lando, kaj diris: Sciu kaj rigardu, kian malbonon li intencas;
ar li sendis al mi, por postuli miajn edzinojn kaj miajn filojn
kaj mian arenton kaj mian oron, kaj mi ne rifuzis al li.
8 Kaj
iuj plejauloj kaj la tuta popolo diris al li: Ne obeu, kaj ne
konsentu.
9 Tiam li diris al la senditoj de Ben-Hadad: Diru al
mia sinjoro la reo: ion, pri kio vi sendis al via servanto la
unuan fojon, mi plenumos; sed i tion mi ne povas fari. Kaj la
senditoj iris kaj transdonis la vortojn.
10 Tiam Ben-Hadad sendis
al li, kaj dirigis: La dioj faru al mi tion kaj pli, se la polvo
de Samario sufios, ke iuj homoj, kiuj min sekvas, povu preni
manplenon da i.
11 Sed la reo de Izrael respondis kaj diris:
Diru: Kiu surmetas la zonon, ne fanfaronu kiel tiu, kiu in
demetas.
12 Kiam Ben-Hadad adis tiujn vortojn, dum li kaj la
reoj estis drinkantaj en la tendoj, li diris al siaj servantoj:
Aranu vin. Kaj ili aranis sin kontra la urbo.
13 Kaj jen unu
profeto aliris al Aab, reo de Izrael, kaj diris: Tiele diras la
Eternulo: u vi vidas tiun tutan grandan amason? jen Mi hodia
transdonos in al vi, por ke vi sciu, ke Mi estas la Eternulo.
14
Kaj Aab diris: Per kiu? Kaj tiu respondis: Tiele diras la
Eternulo: Per la junuloj de la regionestroj. Kaj li diris: Kiu
komencos la batalon? Kaj tiu respondis: Vi.
15 Tiam li kalkulis
la junulojn de la regionestroj, kaj montriis, ke ilia nombro
estas ducent tridek du; post ili li kalkulis la tutan popolon,
iujn Izraelidojn, sep mil.
16 Ili eliris en tagmezo, kiam Ben-
Hadad drinkis ebria en la tendoj, li kaj la reoj, la tridek du
reoj, kiuj helpis lin.
17 Antae eliris la junuloj de la
regionestroj. Ben-Hadad sendis, kaj oni raportis al li, dirante:
Viroj eliris el Samario.
18 Tiam li diris: Se por paco ili
eliris, kaptu ilin vivajn; kaj se ili eliris por milito, anka
kaptu ilin vivajn.
19 Tiuj eliris el la urbo, la junuloj de la
regionestroj, kaj la militistaro post ili.
20 Kaj ili batis iu
sian renkontiton; kaj la Sirianoj forkuris, kaj la Izraelidoj
ilin postkuris. Kaj Ben-Hadad, reo de Sirio, savis sin sur
evalo kun la rajdistoj.
21 Tiam eliris la reo de Izrael kaj
venkobatis la evalojn kaj la arojn, kaj li faris inter la
Sirianoj grandan buon.
22 Kaj aliris la profeto al la reo de
Izrael, kaj diris al li: Iru, fortigu vin, atendu kaj rigardu,
kion vi devas fari; ar post paso de unu jaro la reo de Sirio
iros kontra vin.
23 Kaj la servantoj de la reo de Sirio diris al li: Ilia Dio
estas Dio de montoj, tial ili venkis nin; sed se ni batalos
kontra ili sur ebenao, ni certe venkos ilin.
24 Faru jenon:
forigu la reojn iun de lia loko, kaj starigu anstata ili
regionestrojn;
25 kaj kolektu al vi militistaron egalan al tiu,
kiu falis e vi, kaj evalojn nombregale al tiuj evaloj kaj
arojn nombregale al tiuj aroj; kaj ni batalos kontra ili sur
ebenao, kaj tiam ni certe ilin venkos. Kaj li obeis ilian voon
kaj faris tiel.
26 Post paso de la jaro Ben-Hadad revuis la
Sirianojn, kaj iris en Afekon, por militi kontra la Izraelidoj.
27 Kaj la Izraelidoj anka pretigis sin kaj provizis sin per
nutraoj kaj iris renkonte al ili. Kaj la Izraelidoj stariis
tendare kontra ili, kiel du malgrandaj kapraroj; sed la Sirianoj
plenigis la tutan landon.
28 Tiam aliris homo de Dio, kaj diris
al la reo de Izrael: Tiele diras la Eternulo: Pro tio, ke la
Sirianoj diris, ke la Eternulo estas Dio de montoj kaj Li ne
estas Dio de valoj, Mi transdonos tiun tutan grandan amason en
vian manon, por ke vi sciu, ke Mi estas la Eternulo.
29 Kaj
staris tendare unuj kontra la aliaj dum sep tagoj. En la sepa
tago komenciis la batalo; kaj la Izraelidoj mortigis el la
Sirianoj cent mil piedirantojn en unu tago.
30 La ceteraj
forkuris en la urbon Afek. Kaj la murego falis sur la restintajn
dudek sep mil. Kaj Ben-Hadad kuris kaj venis en la urbon, en plej
internan ambron de unu domo.
31 Kaj liaj servantoj diris al li:
Ni adis, ke la reoj de la domo de Izrael estas reoj
kompatemaj; ni metu do sakaon sur niajn lumbojn kaj nurojn sur
niajn kapojn, kaj ni eliru al la reo de Izrael; eble li lasos la
vivon al via animo.
32 Kaj ili zonis per sakao siajn lumbojn kaj
metis nurojn sur siajn kapojn, kaj venis al la reo de Izrael,
kaj diris: Via servanto Ben-Hadad diras: Mi petas lasi la vivon
al mia animo. Kaj tiu diris: u li vivas ankora? li estas mia
frato.
33 La homoj prenis tion kiel bonan signon, kaj rapidis
certii, u tio estas pri li, kaj ili diris: Via frato Ben-Hadad.
Kaj li diris: Iru, venigu lin. Tiam eliris al li Ben-Hadad, kaj
li sidigis lin sur la aro.
34 Kaj tiu diris al li: La urbojn,
kiujn mia patro prenis de via patro, mi redonos; kaj vi povas
arani al vi stratojn en Damasko, kiel mia patro aranis en
Samario. (Kaj Aab diris:) Kaj mi forliberigos vin kun jena
interligo. Kaj li faris kun li interligon kaj forliberigis lin.
35 Tiam unu viro el la profetidoj diris al sia kamarado la la
vorto de la Eternulo: Batu min. Sed tiu homo ne volis lin bati.
36 Tiam li diris al tiu: Pro tio, ke vi ne obeis la voon de la
Eternulo, mortigos vin leono, kiam vi foriros de mi. Tiu foriris
de li, kaj lin renkontis leono kaj mortigis lin.
37 Li trovis
alian homon, kaj diris: Batu min. Kaj la homo lin batis tiel, ke
li vundis lin per la batado.
38 Tiam la profeto iris kaj stariis
anta la reo sur la vojo kaj kovris per kovrotuko siajn okulojn.
39 Kiam la reo iris pretere, li ekkriis al la reo, kaj diris:
Via servanto eliris en batalon, kaj jen unu homo sin deturnis kaj
alkondukis al mi alian homon, kaj diris: Gardu i tiun homon; se
li malaperos, tiam via animo anstataos lian animon, a vi devos
pese pagi kikaron da arento.
40 Dum via servanto estis faranta
tion kaj alion, tiu malaperis. Kaj la reo de Izrael diris al li:
Tio estas via verdikto, vi mem decidis.
41 Tiam li rapide
forprenis la kovrotukon de siaj okuloj, kaj la reo rekonis lin,
ke li estas el la profetoj.
42 Kaj li diris al li: Tiele diras la
Eternulo: Pro tio, ke vi forlasis el la mano la homon, kiun Mi
kondamnis, via animo anstataos lian animon kaj via popolo lian
popolon.
43 Kaj la reo de Izrael iris hejmen maloja kaj
afliktita, kaj venis Samarion.
1 Post tiu historio okazis jeno: Nabot, Jizreelano, havis
vinberardenon en Jizreel, apud la palaco de Aab, reo de
Samario.
2 Kaj Aab ekparolis al Nabot, dirante: Donu al mi vian
vinberardenon, por ke i fariu por mi legomardeno, ar i
estas proksime de mia domo; kaj mi donos al vi anstata i
vinberardenon pli bonan ol i; se vi volas, mi donos al vi per
arento ian prezon.
3 Sed Nabot diris al Aab: La Eternulo gardu
min, ke mi ne fordonu al vi la heredaon de miaj patroj.
4 Tiam
Aab revenis hejmen maloja kaj afliktita pro la vortoj, kiujn
diris al li Nabot, la Jizreelano, dirante: Mi ne donos al vi la
heredaon de miaj patroj. Kaj li kuiis sur sia lito kaj
forturnis sian vizaon kaj ne manis panon.
5 Kaj venis al li lia
edzino Izebel, kaj diris al li: Kial via spirito estas tiel
maloja, ke vi ne manas panon?
6 Li respondis al i: Kiam mi
parolis al Nabot, la Jizreelano, kaj diris al li: Donu al mi vian
vinberardenon pro mono, a, se vi volas, mi donos al vi alian
vinberardenon anstata i, li diris: Mi ne donos al vi mian
vinberardenon.
7 Tiam diris al li lia edzino Izebel: Nun vi
montru vian reecon super Izrael; leviu, manu panon, kaj estu
bonhumora: mi donos al vi la vinberardenon de Nabot, la
Jizreelano.
8 Kaj i skribis leterojn en la nomo de Aab kaj
sigelis per lia sigelilo, kaj i sendis la leterojn al la
plejauloj kaj al la eminentuloj, kiuj lois kun Nabot en lia
urbo.
9 Kaj i skribis en la leteroj jenon: Proklamu faston kaj
sidigu Naboton sur la efa loko inter la popolo;
10 kaj sidigu
apud li du homojn malvirtajn, kaj ili atestu kontra li kaj diru:
Vi blasfemis kontra Dio kaj la reo; kaj oni elkonduku lin, kaj
prietu lin per tonoj, ke li mortu.
11 Kaj la viroj de lia urbo,
la plejauloj kaj la eminentuloj, kiuj lois en lia urbo, faris
kiel ordonis al ili Izebel, kiel estis skribite en la leteroj,
kiujn i sendis al ili.
12 Ili proklamis faston kaj sidigis
Naboton sur la efa loko inter la popolo.
13 Kaj venis du homoj
malvirtaj kaj sidiis apud li, kaj la malvirtaj homoj atestis
kontra Nabot anta la popolo, dirante: Nabot blasfemis kontra
Dio kaj la reo. Kaj oni elkondukis lin ekster la urbon kaj
prietis lin per tonoj, kaj li mortis.
14 Kaj oni sendis al
Izebel, por diri: Nabot estas prietita per tonoj kaj mortis.
15
Kiam Izebel adis, ke Nabot estas prietita per tonoj kaj
mortis, Izebel diris al Aab: Leviu, ekposedu la vinberardenon
de Nabot, la Jizreelano, kiun li ne volis doni al vi pro mono;
ar Nabot jam ne vivas; li mortis.
16 Kiam Aab adis, ke Nabot
mortis, Aab leviis, por iri en la vinberardenon de Nabot, la
Jizreelano, por ekposedi in.
17 Tiam aperis la vorto de la Eternulo al Elija, la Teebano,
dirante:
18 Leviu, iru renkonte al Aab, reo de Izrael, kiu
estas en Samario; jen li nun estas en la vinberardeno de Nabot,
kien li iris, por ekposedi in;
19 kaj diru al li jene: Tiele
diras la Eternulo: Vi mortigis, kaj vi ankora prenas en posedon!
Kaj diru al li: Tiele diras la Eternulo: Sur la loko, kie la
hundoj lekis la sangon de Nabot, la hundoj lekos anka vian
sangon.
20 Kaj Aab diris al Elija: Vi trovis min, ho mia
malamiko! Kaj tiu diris: Mi trovis, ar vi vin vendis, por fari
malbonon anta la okuloj de la Eternulo.
21 Jen Mi venigos sur
vin malbonon, kaj forbalaos la postesignojn post vi, kaj Mi
ekstermos e Aab iun virseksulon, malliberulon kaj liberulon en
Izrael.
22 Kaj Mi agos kun via domo, kiel kun la domo de
Jerobeam, filo de Nebat, kaj kiel kun la domo de Baaa, filo de
Aija, pro la incito, per kiu vi Min incitis kaj pekigis
Izraelon.
23 Kaj anka pri Izebel parolis la Eternulo, dirante:
La hundoj formanos Izebelon apud la murego de Jizreel.
24 Kiu
mortos e Aab en la urbo, tiun manos la hundoj; kaj kiu mortos
sur la kampo, tiun manos la birdoj de la ielo. (
25 Estis neniu
tia, kiel Aab, kiu fordonis sin al farado de malbono anta la
okuloj de la Eternulo, al kio instigadis lin lia edzino Izebel.
26 Li fariis tre abomeninda, sekvante la idolojn, konforme al
io, kion faradis la Amoridoj, kiujn la Eternulo forpelis de
anta la Izraelidoj.)
27 Kiam Aab adis tiujn vortojn, li
disiris siajn vestojn kaj metis sakaon sur sian korpon kaj
fastis kaj dormis en la sakao kaj iradis maloje.
28 Tiam aperis
vorto de la Eternulo al Elija, la Teebano, dirante:
29 u vi
vidas, kiel Aab humiliis anta Mi? Pro tio, ke li humiliis
anta Mi, Mi ne venigos la malbonon dum lia vivo; dum la vivo de
lia filo Mi venigos la malbonon sur lian domon.
1 Pasis tri jaroj, kaj estis nenia milito inter Sirio kaj Izrael.
2 En la tria jaro Jehoafat, reo de Judujo, venis al la reo de
Izrael.
3 La reo de Izrael diris al siaj servantoj: u vi scias,
ke Ramot en Gilead apartenas al ni? kaj ni ne zorgas preni in el
la manoj de la reo de Sirio!
4 Kaj li diris al Jehoafat: u vi
iros kun mi milite kontra Ramoton en Gilead? Kaj Jehoafat diris
al la reo de Izrael: Mi estas kiel vi, mia popolo kiel via
popolo, miaj evaloj kiel viaj evaloj.
5 Kaj Jehoafat diris al
la reo de Izrael: Demandu hodia la vorton de la Eternulo.
6
Tiam la reo de Izrael kunvenigis la profetojn, irkae kvarcent
homojn, kaj diris al ili: u mi iru milite kontra Ramoton en
Gilead, a mi tion ne faru? Kaj ili respondis: Iru, la Sinjoro
in transdonos en la manon de la reo.
7 Sed Jehoafat diris: u
ne trovias i tie ankora iu profeto de la Eternulo, kiun ni
povus demandi?
8 Kaj la reo de Izrael diris al Jehoafat:
Ekzistas ankora unu homo, per kiu ni povas demandi la Eternulon,
sed mi lin malamas, ar li profetas pri mi ne bonon, sed nur
malbonon; tio estas Miaja, filo de Jimla. Sed Jehoafat diris:
La reo ne parolu tiel.
9 Tiam la reo de Izrael alvokis unu
korteganon, kaj diris: Venigu rapide Miajan, filon de Jimla.
10
La reo de Izrael, kaj Jehoafat, reo de Judujo, sidis iu sur
sia seo, vestitaj per siaj vestoj, sur placo anta la pordego de
Samario, kaj iuj profetoj profetadis anta ili.
11 Kaj Cidkija,
filo de Kenaana, faris al si ferajn kornojn, kaj diris: Tiele
diras la Eternulo: Per i tio vi kornobatos la Sirianojn, is vi
ilin tute ekstermos.
12 Kaj iuj profetoj profetis tiel same,
dirante: Iru kontra Ramoton en Gilead kaj sukcesu, kaj la
Eternulo in transdonos en la manon de la reo.
13 La sendito,
kiu iris por voki Miajan, diris al li: Jen la vortoj de la
profetoj unuanime antadiras bonon al la reo; estu do via vorto
simila al la vorto de iu el ili, kaj antadiru bonon.
14 Sed
Miaja diris: Kiel vivas la Eternulo: kion diros la Eternulo al
mi, tion mi diros.
15 Kaj kiam li venis al la reo, la reo diris
al li: Miaja! u ni iru milite kontra Ramoton en Gilead, a ni
tion ne faru? Kaj tiu respondis al li: Iru kaj sukcesu, kaj la
Eternulo in transdonos en la manon de la reo.
16 Kaj la reo
diris al li: Multfoje mi vin urligas, ke vi parolu al mi nur la
veron en la nomo de la Eternulo.
17 Kaj tiu diris: Mi vidis iujn
Izraelidojn disetitaj sur la montoj, kiel afoj, kiuj ne havas
patanton; kaj la Eternulo diris: Ili ne havas estrojn, ili reiru
pace iu al sia domo.
18 Kaj la reo de Izrael diris al
Jehoafat: u mi ne diris al vi, ke li profetos pri mi ne bonon,
sed nur malbonon?
19 Sed Miaja diris: Tial askultu la vorton de
la Eternulo: mi vidis la Eternulon, sidantan sur Sia trono, kaj
la tuta armeo de la ielo staris anta Li dekstre kaj maldekstre
de Li.
20 Kaj la Eternulo diris: Kiu allogos Aabon, ke li iru
kaj falu en Ramot en Gilead? Kaj unu parolis tiel, alia parolis
alie.
21 Tiam eliris spirito kaj stariis anta la Eternulo, kaj
diris: Mi lin allogos. Kaj la Eternulo diris al li: Per kio?
22
Kaj tiu diris: Mi eliros kaj faros min spirito mensoga en la buo
de iuj liaj profetoj. Tiam Li diris: Vi allogos kaj havos
sukceson; eliru kaj agu tiel.
23 Kaj nun jen la Eternulo metis
mensogan spiriton en la buon de iuj tiuj viaj profetoj, kaj la
Eternulo decidis por vi malbonon.
24 Tiam aliris Cidkija, filo de
Kenaana, kaj frapis Miajan sur la vango, kaj diris: Per kiu vojo
la spirito de la Eternulo transiris de mi, por paroli per vi?
25
Kaj Miaja respondis: Jen vi tion vidos en tiu tago, kiam vi
eniros en internan ambron, por vin kai.
26 Tiam la reo de
Izrael diris: Prenu Miajan, kaj konduku lin al la urbestro Amon
kaj al la reido Joa;
27 kaj diru: Tiele diras la reo: Metu i
tiun en malliberejon, kaj nutru lin per mizera pano kaj mizera
akvo, is mi revenos en paco.
28 Kaj Miaja diris: Se vi revenos
en paco, en tiu okazo ne parolis per mi la Eternulo. Kaj li
diris: Askultu, iuj popoloj.
29 Kaj la reo de Izrael, kaj Jehoafat, reo de Judujo, iris al
Ramot en Gilead.
30 Kaj la reo de Izrael diris al Jehoafat: Mi
alivestos min kaj iros en la batalon; sed vi surmetu viajn
vestojn. Kaj la reo de Izrael alivestis sin kaj iris en la
batalon.
31 La reo de Sirio ordonis al la tridek du arestroj,
kiuj estis e li, dirante: Batalu ne kontra iu malgranda a
granda, sed sole nur kontra la reo de Izrael.
32 Kiam la
arestroj ekvidis Jehoafaton, ili pensis, ke tio certe estas la
reo de Izrael, kaj ili turnis sin kontra lin, por batali; kaj
Jehoafat ekkriis.
33 Kiam la arestroj vidis, ke tio ne estas la
reo de Izrael, ili forturnis sin de li.
34 Kaj unu viro sen ia
celo streis la pafarkon, kaj pafe trafis la reon de Izrael
inter la artikoj de la kiraso. Tiam i tiu diris al sia
veturiganto: Turnu vian manon, kaj elveturigu min el la
militistaro, ar mi estas vundita.
35 Sed la batalo plifortiis
en tiu tago, kaj la reo staris sur la aro kontra la Sirianoj,
kaj li mortis vespere. Kaj la sango el la vundo fluis en la mezon
de la aro.
36 Post la subiro de la suno tra la militistaro
ekkuris voko: iu en sian urbon, iu en sian landon.
37 La reo
mortis, kaj oni venigis lin en Samarion, kaj oni enterigis la
reon en Samario.
38 Kaj oni lavis la aron e la lageto de
Samario, kaj la hundoj lekis lian sangon kaj malastistinoj
lavis, konforme al la vorto de la Eternulo, kiun Li diris.
39 La
cetera historio de Aab, kaj io, kion li faris, kaj la ebura
domo, kiun li konstruis, kaj iuj urboj, kiujn li konstruis,
estas priskribitaj en la libro de kroniko de la reoj de Izrael.
40 Kiam Aab ekdormis kun siaj patroj, anstata li ekreis lia
filo Aazja.
41 Jehoafat, filo de Asa, ekreis super Judujo en la kvara jaro
de Aab, reo de Izrael.
42 Jehoafat havis la aon de tridek
kvin jaroj, kiam li fariis reo, kaj dudek kvin jarojn li reis
en Jerusalem. La nomo de lia patrino estis Azuba, filino de
ili.
43 Li iradis tute la la vojo de sia patro Asa; li ne
deturniis de i, agante tiel, kiel plaas al la Eternulo. Nur la
altaoj ne estis forigitaj; la popolo ankora oferportadis kaj
incensadis sur la altaoj.
44 Kaj Jehoafat havis pacon kun la
reo de Izrael.
45 La cetera historio de Jehoafat, kaj liaj
heroaoj, kiujn li faris, kaj kiel li militis, estas priskribitaj
en la libro de kroniko de la reoj de Judujo.
46 La lastan
kvanton da malastistoj, kiuj restis ankora dum la vivo de lia
patro Asa, li ekstermis el la lando.
47 Tiam ne estis reo en
Edomujo; estis anstataanto de reo.
48 Jehoafat faris Tariajn
ipojn, kiuj devis iri Ofiron, por preni oron; sed ili ne iris,
ar la ipoj rompiis en Ecjon-Geber.
49 Tiam Aazja, filo de
Aab, diris al Jehoafat: Permesu, ke miaj servantoj iru kun viaj
servantoj sur la ipoj; sed Jehoafat ne konsentis.
50 Jehoafat
ekdormis kun siaj patroj, kaj oni enterigis lin kun liaj patroj
en la urbo de lia patro David. Kaj anstata li ekreis lia filo
Jehoram.
51 Aazja, filo de Aab, fariis reo super Izrael en Samario en
la dek-sepa jaro de Jehoafat, reo de Judujo, kaj li reis super
Izrael du jarojn.
52 Li faradis malbonon anta la okuloj de la
Eternulo, kaj iradis la la vojo de sia patro kaj de sia patrino,
kaj la la vojo de Jerobeam, filo de Nebat, kiu pekigis Izraelon.
53 Kaj li servadis al Baal kaj adorkliniadis al li, kaj
incitadis la Eternulon, Dion de Izrael, tute tiel, kiel faradis
lia patro.