1 Vortoj de Neemja, filo de aalja.
En la monato Kislev, en la dudeka jaro, mi estis en la kastelurbo
uan.
2 Kaj venis anani, unu el miaj fratoj, li kaj kelkaj
viroj el Judujo. Kaj mi demandis lin pri la Judoj, kiuj saviis
kaj restis el la forkaptitaro, kaj pri Jerusalem.
3 Kaj ili diris
al mi: La restintoj, kiuj restis el la forkaptitaro, trovias tie
en la lando en granda mizero kaj malhonoro; kaj la murego de
Jerusalem estas detruita, kaj iaj pordegoj estas forbruligitaj
per fajro.
4 Kiam mi adis tiujn vortojn, mi sidiis kaj
ekploris, kaj funebris dum kelke da tagoj; kaj mi fastis kaj
preis anta Dio de la ielo.
5 Kaj mi diris: Mi petas Vin, ho
Eternulo, Dio de la ielo, Dio granda kaj timinda, kiu konservas
la interligon kaj favorkorecon al Liaj amantoj kaj al la
plenumantoj de Liaj ordonoj!
6 Via orelo estu atenta, kaj Viaj
okuloj estu malfermitaj, por askulti la preon de Via servanto,
per kiu mi preas anta Vi nun tage kaj nokte pri la Izraelidoj,
Viaj servantoj, dum mi faras konfeson pri la pekoj de la
Izraelidoj, kiujn ni pekis anta Vi; mi kaj la domo de mia patro,
ni pekis.
7 Ni forte pekis anta Vi, kaj ni ne plenumis la
ordonojn kaj la leojn kaj la decidojn, kiujn Vi ordonis al
Moseo, Via servanto.
8 Sed volu rememori la vorton, kiun Vi
eldiris al Via servanto Moseo, nome: Se vi pekos, Mi disetos vin
inter la popolojn;
9 sed se vi returnos vin al Mi kaj konservos
Miajn ordonojn kaj plenumos ilin, tiam se viaj forpelitoj e
estus e la rando de la ielo, Mi e de tie kolektos ilin, kaj
venigos ilin sur la lokon, kiun Mi elektis, por loigi tie Mian
nomon.
10 Ili estas ja Viaj servantoj, kaj Via popolo, kiun Vi
liberigis per Via granda forto kaj per Via potenca mano.
11 Mi
petas, ho Sinjoro, Via orelo estu atenta al la preo de Via
servanto, kaj al la preo de Viaj servantoj, kiuj deziras timi
Vian nomon; kaj donu sukceson al Via servanto hodia, kaj akirigu
al li favorkorecon anta i tiu homo. (Mi estis vinveristo e la
reo.)
1 En la monato Nisan, en la dudeka jaro de la reo Artaast,
anta li staris vino. Kaj mi prenis la vinon kaj donis al la
reo; kaj is tiam mi ne estis malgaja anta li.
2 Kaj la reo
diris al mi: Kial vi aspektas malbone, kvankam vi ne estas
malsana? tio certe estas doloro de koro. Kaj mi forte ektimis,
3
kaj mi diris al la reo: La reo vivu eterne; kiel mi povas ne
aspekti malbone, kiam la urbo, kiu estas la tomboloko de miaj
patroj, estas dezertigita, kaj iaj pordegoj estas forbruligitaj
per fajro?
4 Kaj la reo diris al mi: Kion do vi deziras? Tiam mi
preis al Dio de la ielo,
5 kaj diris al la reo: Se al la reo
plaas, kaj se via sklavo havas vian favoron, permesu al mi
veturi en Judujon, en la urbon, kie trovias la tomboj de miaj
patroj, kaj konstrui in.
6 Kaj la reo diris al mi (la reino
sidis apud li): Kiel longe daros via veturado? kaj kiam vi
revenos? Kaj la reo bonvolis forliberigi min, kaj mi difinis al
li templimon.
7 Kaj mi diris al la reo: Se al la reo plaas,
oni donu al mi leterojn al la transriveraj regionestroj, ke ili
permesu al mi trairi, is mi venos en Judujon;
8 kaj anka
leteron al Asaf, la gardisto de la rea arbaro, ke li donu al mi
arbojn por tegi la pordegojn de la kastelo e la templo, kaj por
la murego de la urbo, kaj por la domo, en kiu mi loos. Kaj la
reo donis al mi, ar super mi estis la favora mano de mia Dio.
9
Kaj mi venis al la transriveraj regionestroj, kaj mi donis al ili
la leterojn de la reo. Kaj la reo sendis kun mi oficirojn kaj
rajdistojn.
10 Kiam tion adis Sanbalat, la oronano, kaj Tobija,
la sklavo Amonida, ili havis grandan agrenon, ke venis homo, por
zorgi pri la bono de la Izraelidoj.
11 Kaj mi venis en
Jerusalemon. Kaj restinte tie dum tri tagoj,
12 mi leviis nokte
kune kun nemultaj homoj, kiuj estis kun mi; mi al neniu ion diris
pri tio, kion mia Dio inspiris al mi fari por Jerusalem; neniu
besto estis kun mi, krom tiu, sur kiu mi rajdis.
13 Kaj mi
trarajdis nokte tra la Pordego de la Valo, al la Fonto de la
Drako kaj al la Pordego de Sterko; mi rigardis la muregojn de
Jerusalem, kiel detruitaj ili estas, kaj iajn pordegojn, kiel
ili estas forbruligitaj per fajro.
14 Kaj mi alrajdis al la
Pordego de la Fonto kaj al la Rea Lageto; sed tie ne estis
sufie da spaco, ke povu trairi la besto, kiu estis sub mi.
15
Kaj mi leviis nokte la la torento kaj pririgardis la muregon,
kaj, trarajdinte denove tra la Pordego de la Valo, mi revenis.
16
Kaj la estroj ne sciis, kien mi iris kaj kion mi faras; nek al la
Judoj, nek al la pastroj, nek al la eminentuloj, nek al la
estroj, nek al la ceteraj plenumantoj de la laboroj mi ion diris
is nun.
17 Kaj mi diris al ili: Vi vidas la mizeron, en kiu ni
trovias, kiel Jerusalem estas dezertigita kaj iaj pordegoj
estas forbruligitaj per fajro; ni iru kaj konstruu la muregon de
Jerusalem, ke ni ne estu plu en malhonoro.
18 Kaj mi rakontis al
ili pri la mano de mia Dio, kiu favore estis super mi, anka la
vortojn de la reo, kiujn li diris al mi. Kaj ili diris: Ni
leviu kaj konstruu; kaj iliaj manoj fortiis por la bono.
19
Kiam tion adis Sanbalat, la oronano, kaj Tobija, la sklavo
Amonida, kaj Geem, la Arabo, ili ridis pri ni kaj rigardis nin
malestime, kaj diris: Kio estas tiu afero, kiun vi faras? u ne
kontra la reo vi ribelas?
20 Kaj mi respondis al ili, kaj diris
al ili: Dio de la ielo donos al ni sukceson, kaj ni, Liaj
servantoj, levios kaj konstruos; sed vi havas nenian parton nek
rajton nek memoron en Jerusalem.
1 Kaj leviis la efpastro Eljaib, kaj liaj fratoj, la pastroj,
kaj konstruis la Pordegon de afoj; ili sanktigis in kaj
starigis iajn pordojn, ili sanktigis is la turo Mea, is la
turo ananel.
2 Apud li konstruis la loantoj de Jerio, apud ili
konstruis Zakur, filo de Imri.
3 La Pordegon de Fioj konstruis
la loantoj de Senaa; ili tegis in, kaj starigis iajn pordojn,
serurojn, kaj riglilojn.
4 Apud ili konstruis Meremot, filo de
Urija, filo de Hakoc; apud ili konstruis Meulam, filo de
Bereja, filo de Meezabel; apud ili konstruis Cadok, filo de
Baana.
5 Apud ili konstruis la Tekoaanoj; tamen iliaj eminentuloj
ne metis sian kolon sub laboradon por sia sinjoro.
6 La Malnovan
Pordegon konstruis Jojada, filo de Pasea, kaj Meulam, filo de
Besodja; ili tegis in, kaj starigis iajn pordojn, iajn
serurojn, kaj iajn riglilojn.
7 Apud ili konstruis Melatja, la
Gibeonano, kaj Jadon, la Meronotano, la loantoj de Gibeon kaj de
Micpa, is la seo de la transrivera regionestro.
8 Apud li
konstruis Uziel, filo de arhaja, fandisto; apud li konstruis
ananja, filo de miraisto. Kaj ili restarigis Jerusalemon is
la Lara Murego.
9 Apud ili konstruis Refaja, filo de ur, estro
de duondistrikto de Jerusalem.
10 Apud ili kaj kontra sia domo
konstruis Jedaja, filo de arumaf; apud li konstruis atu, filo
de aabneja.
11 Alian parton konstruis Malkija, filo de arim,
kaj aub, filo de Paat-Moab; anka la Turon de la Fornoj.
12
Apude konstruis alum, filo de Haloe, estro de duondistrikto de
Jerusalem, li kaj liaj filinoj.
13 La Pordegon de la Valo
konstruis anun kaj la loantoj de Zanoa; ili konstruis in, kaj
starigis iajn pordojn, iajn serurojn, kaj iajn riglilojn, kaj
mil ulnojn de la murego is la Pordego de Sterko.
14 La Pordegon
de Sterko konstruis Malkija, filo de Reab, estro de la distrikto
de Bet-Kerem; li konstruis in, kaj starigis iajn pordojn,
serurojn, kaj riglilojn.
15 La Pordegon de la Fonto konstruis
alun, filo de Kol-oze, estro de la distrikto de Micpa; li
konstruis in kaj tegis in, kaj starigis iajn pordojn,
serurojn, kaj riglilojn; anka la muregon e la lageto ela de
la rea ardeno kaj is la tupoj, kiuj iras malsupren de la urbo
de David.
16 Post li konstruis Neemja, filo de Azbuk, estro de
duondistrikto de Bet-Cur, is la loko kontra la tomboj de David
kaj is la farita lageto kaj is la Domo de Herooj.
17 Post li
konstruis la Levidoj: Reum, filo de Bani; apude konstruis
aabja, estro de duondistrikto de Keila, por sia distrikto.
18
Post li konstruis iliaj fratoj, Bavaj, filo de enadad, estro de
duondistrikto de Keila.
19 Apud li konstruis Ezer, filo de Jeua,
estro de Micpa, duan parton, e la angulo, kontra la loko, kie
oni supreniras al la armilejo.
20 Post li vigle konstruis Baru,
filo de Zakaj, alian parton, de la angulo is la pordo de la domo
de Eljaib, la efpastro.
21 Post li konstruis Meremot, filo de
Urija, filo de Hakoc, alian parton, de la pordo de la domo de
Eljaib is la fino de la domo de Eljaib.
22 Post li konstruis
la pastroj, kiuj lois en la irkaao.
23 Post ili konstruis
Benjamen kaj aub, kontra sia domo; post ili konstruis Azarja,
filo de Maaseja, filo de Ananja, apud sia domo.
24 Post li
konstruis Binuj, filo de enadad, alian parton, de la domo de
Azarja is la angulo kaj la rando.
25 Palal, filo de Uzaj, de
kontra la angulo kaj la turo, kiu elstaras el la supra rea
domo, apud la korto de malliberejo. Post li Pedaja, filo de Paro
26 (La Netinoj lois en Ofel.) is kontra la Pordego de la Akvo
oriente, kaj is la elstaranta turo.
27 Poste konstruis la
Tekoaanoj, alian parton, de kontra la granda elstaranta turo is
la muro de Ofel.
28 De post la Pordego de la evaloj konstruis la
pastroj, iu kontra sia domo.
29 Poste konstruis Cadok, filo de
Imer, kontra sia domo; post li konstruis emaja, filo de
eanja, gardisto de la Orienta Pordego.
30 Post li konstruis
ananja, filo de elemja, kaj anun, sesa filo de Calaf, alian
parton. Post li konstruis Meulam, filo de Bereja, kontra sia
ambro.
31 Post li konstruis Malkija, filo de fandisto, is la
domo de la Netinoj kaj de la butikistoj, kontra la Pordego de
Depono kaj is la tegmenta ambro de la angulo.
32 Inter la
tegmenta ambro de la angulo kaj la Pordego de afoj konstruis la
fandistoj kaj la butikistoj.
1 Kiam Sanbalat adis, ke ni konstruas la muregon, li koleris kaj
havis grandan agrenon, kaj li mokis la Judojn.
2 Kaj li parolis
anta siaj fratoj kaj anta la militistoj de Samario, kaj diris:
Kion faras tiuj senfortaj Judoj? u oni tion permesos al ili? u
efektive ili alportados oferojn? u ili iam finos? u ili
revivigos la tonojn, kiuj fariis amaso da rubo kaj estas
difektitaj de brulo?
3 Kaj Tobija, la Amonido, kiu estis apud li,
diris: E tio, kion ili konstruas, estas tia, ke se venos vulpo,
i detruos ilian tonan muregon.
4 Askultu, ho nia Dio, en kia
malestimo ni trovias; reetu ilian mokadon sur ilian kapon, kaj
elmetu ilin al prirabado en lando de kaptiteco;
5 ne kovru ilian
malbonagon, kaj ilia peko ne elviiu anta Vi; ar ili agrenis
la konstruantojn.
6 Ni tamen konstruis la muregon, kaj la tuta
murego estis jam kunmetita is duono; kaj la popolo laboris
kurae.
7 Kiam Sanbalat kaj Tobija kaj la Araboj kaj la Amonidoj kaj la
Adodanoj adis, ke la muregoj de Jerusalem estas riparataj kaj
ke la breoj komencis esti fermataj, ili tre ekkoleris.
8 Kaj ili
faris interkonsenton, ke ili iuj kune iru milite kontra
Jerusalemon kaj faru al i malbonon.
9 Sed ni preis al nia Dio,
kaj ni starigis pro ili gardon tage kaj nokte kontra ili.
10 La
Judoj diris: Malgrandiis la forto de la portistoj, kaj da rubo
estas multe; kaj ni ne povas konstrui la muregon.
11 Kaj niaj
malamikoj diris: Ili ne scios kaj ne vidos, is ni venos en ilian
mezon kaj mortigos ilin kaj esigos la laboradon.
12 Kiam la
Judoj, kiuj lois apud ili, venadis, kaj diradis al ni, dekfoje,
el iuj lokoj: Revenu al ni,
13 tiam mi starigis malsupre sur la
lokoj malanta la murego, sur la nekovritaj lokoj, mi starigis la
popolon lafamilie, kun iliaj glavoj, lancoj, kaj pafarkoj.
14
Kaj mi pririgardis, kaj mi stariis, kaj diris al la eminentuloj
kaj al la estroj kaj al la cetera popolo: Ne timu ilin; memoru
pri la Sinjoro, la granda kaj timinda, kaj batalu por viaj
fratoj, viaj filoj, viaj filinoj, viaj edzinoj, kaj viaj domoj.
15 Kiam niaj malamikoj adis, ke ni scias, tiam Dio detruis ilian
intencon, kaj ni iuj revenis al la murego, iu al sia laboro.
16
Kaj de post tiu tago duono de miaj junuloj faradis la laboron,
kaj duono tenis lancojn, ildojn, pafarkojn, kaj kirasojn; kaj la
estroj troviadis malanta la tuta domo de Jehuda.
17 Unuj
konstruis la muregon, kaj aliaj portis la arojn, kiujn ili
metis sur sin; per unu mano iu faris la laboron, kaj en la dua
mano li tenis batalilon.
18 La konstruantoj iuj havis sian
glavon alligitan al siaj lumboj, kaj tiamaniere ili konstruis;
kaj la trumpetisto estis apud mi.
19 Kaj mi diris al la
eminentuloj kaj al la estroj kaj al la cetera popolo: La laboro
estas granda kaj vasta, kaj ni estas disigitaj sur la murego,
malproksime unu de la alia;
20 tial se de iu loko vi ados la
sonon de trumpeto, tien kolektiu al ni; nia Dio batalos por ni.
21 Tiamaniere ni faradis la laboron; kaj duono de ili tenis
lancojn de la levio de la ielruo is la apero de la steloj.
22
Kaj mi anka diris en tiu tempo al la popolo, ke iu kun sia
knabo noktu en Jerusalem, por ke ili estu por ni nokte kiel
gardo, kaj tage ili laboru.
23 Kaj nek mi, nek miaj fratoj, nek
miaj knaboj, nek la gardistoj, kiuj estis malanta mi, neniu el
ni deprenis de si siajn vestojn; nur iu aparte estis sendata,
por sin bani.
1 Kaj la popolo kaj iliaj edzinoj komencis forte krii kontra
siaj fratoj, la Judoj.
2 Estis tiaj, kiuj parolis: Estas multe da
ni kaj da niaj filoj kaj filinoj; ni prenu al ni grenon kaj
manu, por ke ni vivu.
3 Aliaj parolis: Niajn kampojn, niajn
vinberardenojn, kaj niajn domojn ni donas proprunte, por ke ni
akiru grenon kontra malsato.
4 Aliaj parolis: Ni pruntas monon
por impostoj por la reo, donante garantiae niajn kampojn kaj
vinberardenojn;
5 sed kiel la korpo de niaj fratoj, tia estas
nia korpo, kiel iliaj infanoj, tiaj estas niaj infanoj; tamen jen
ni devas humile servigi niajn filojn kaj niajn filinojn, kaj el
niaj filinoj kelkaj jam estas humiligitaj. Ni ne havas forton en
niaj manoj, kaj niaj kampoj kaj vinberardenoj apartenas al
aliaj.
6 Kaj tio forte min agrenis, kiam mi adis ilian kriadon
kaj tiujn vortojn.
7 Sed mia koro donis al mi konsilon, kaj mi
faris severan riproon al la eminentuloj kaj al la estroj, kaj
diris al ili: Vi prenas procentegon de viaj fratoj! Kaj mi
kunvokis kontra ili grandan kunvenon.
8 Kaj mi diris al ili: Ni
elaetis niajn fratojn, la Judojn, kiuj estis venditaj al la
nacioj, kiom ni povis; dume vi volas vendi viajn fratojn, kaj ili
estas vendataj al ni! Ili silentis kaj trovis nenion por
respondi.
9 Kaj mi diris: Ne bona estas tio, kion vi faras. u vi
ne devas konduti kun timo anta nia Dio, por eviti malhonoron de
la flanko de la nacioj, niaj malamikoj?
10 Anka mi kaj miaj
fratoj kaj miaj junuloj donis al ili prunte monon kaj grenon; ni
maluldigu al ili tiun uldon.
11 Redonu do al ili hodia iliajn
kampojn, vinberardenojn, olivardenojn, kaj domojn, kaj la
procenton pro la mono, la greno, la mosto, kaj la oleo, kiujn vi
pruntis al ili.
12 Kaj ili diris: Ni redonos, kaj ni ne postulos
de ili; ni agos tiel, kiel vi diras. Kaj mi alvokis la pastrojn,
kaj mi prenis de ili uron, ke ili tiel agos.
13 Kaj mi elskuis
mian baskon, kaj diris: Tiele Dio elskuu el lia domo kaj el lia
akiritao iun homon, kiu ne plenumos tiun vorton; tiele li estu
elskuita kaj senhava. Kaj la tuta komunumo diris: Amen; kaj oni
gloris la Eternulon. Kaj la popolo agis tiele.
14 Krom tio, de
post la tago, kiam al mi estis ordonite esti ilia regionestro en
la Juda lando, de la dudeka jaro is la tridek-dua jaro de la
reo Artaast, en la daro de dek du jaroj, mi kun miaj fratoj
ne manis la panon de regionestro.
15 La antaaj regionestroj,
kiuj estis anta mi, aradis la popolon, kaj prenadis de ili
panon kaj vinon, krom kvardek sikloj da arento; e iliaj junuloj
regis super la popolo. Sed mi ne agis tiel, pro timo anta Dio.
16 Mi partoprenis anka en la laborado e tiu murego; kaj kampon
ni ne aetis; kaj iuj miaj junuloj kolektiadis tie al la
laboro.
17 e mia tablo estadis po cent kvindek homoj da Judoj
kaj estroj, kaj anka da tiuj, kiuj venis al ni el la nacioj,
kiuj estas irka ni.
18 Preparataj estis por unu tago: unu bovo,
ses plej bonaj afoj, kaj anka birdoj estis preparataj e mi;
kaj en la daro de dek tagoj estis uzata tre multe da vino.
Malgra tio mi ne postulis panon de regionestro, ar la popolo
estis arita de malfacila laboro.
19 Rememoru pri mi al bono, ho
mia Dio, ion, kion mi faris por i tiu popolo.
1 Kiam Sanbalat, Tobija, la Arabo Geem, kaj niaj ceteraj
malamikoj adis, ke mi rekonstruis la muregon kaj ke ne restis en
i difektoj (kvankam is tiu tempo mi ankora ne starigis pordojn
en la pordegoj),
2 tiam Sanbalat kaj Geem sendis, por diri al
mi: Venu, ni kune kunvenu en la vilaoj de la valo Ono. Ili
intencis fari al mi malbonon.
3 Sed mi sendis al ili senditojn,
por diri: Mi faras grandan laboron, kaj mi ne povas iri; kial
esiu la laborado, kiam mi in forlasos kaj iros al vi?
4 Kaj
ili sendis al mi la saman proponon kvar fojojn, kaj mi respondis
tion saman.
5 Kaj Sanbalat sendis al mi kun la sama propono la
kvinan fojon sian junulon, kiu havis en sia mano nefermitan
leteron.
6 En i estis skribite: Inter la nacioj iras la famo,
kaj Geem diras, ke vi kaj la Judoj intencas defali; por tio vi
konstruas la muregon; kaj la tiu famo vi volas esti ilia reo.
7
Anka profetojn vi starigis, por ke ili prediku pri vi en
Jerusalem, dirante: Estas reo en Judujo. Nun la famo pri tio
venos al la reo; venu do, ke ni kune interkonsiliu.
8 Sed mi
sendis al li, por diri: Nenio fariis el tio, kion vi diras; vi
mem tion elpensis.
9 Ili iuj ja timigis nin, pensante: Ili
ellasos el siaj manoj la laboron, kaj i ne estos farata. Sed nun
fortiu miaj manoj.
10 Kaj mi venis en la domon de emaja, filo de Delaja, filo de
Mehetabel; li sin enlosis. Kaj li diris: Ni iru kune en la domon
de Dio, en la mezon de la templo, kaj ni losu la pordojn de la
templo; ar oni venos, por mortigi vin, en la nokto oni venos,
por mortigi vin.
11 Sed mi diris: u tia homo, kiel mi, forkuru?
u tia, kiel mi, iru en la templon, por konservi la vivon? mi ne
iros.
12 Mi komprenis, ke ne Dio lin sendis; ar la profetaon li
eldiris pri mi pro tio, ke Tobija kaj Sanbalat lin subaetis.
13
Li estis subaetita, por ke mi timu, por ke mi agu tiel kaj peku.
Tio donus al ili pretekston por malbona famo, por ke ili min
malhonoru.
14 Rememoru, ho mia Dio, pri Tobija kaj Sanbalat tiujn
iliajn farojn, anka pri la profetino Noadja, kaj la aliaj
profetoj, kiuj timigis min.
15 La murego estis finita en la dudek-kvina tago de la monato
Elul, en la daro de kvindek du tagoj.
16 Kiam tion adis iuj
niaj malamikoj, kaj vidis iuj nacioj, kiuj estis irka ni, ili
multe perdis la kuraon; ar ili komprenis, ke tiu laboro estas
farita de nia Dio.
17 Krom tio, en tiuj tagoj la eminentuloj el
la Judoj skribis multe da leteroj al Tobija, kaj leteroj de
Tobija venis al ili;
18 ar multaj el la Judoj estis en ura ligo
kun li, ar li estis bofilo de eanja, filo de Ara, kaj lia
filo Jehoanan prenis por edzino filinon de Meulam, filo de
Bereja.
19 Ili anka paroladis bone pri li anta mi, kaj miajn
vortojn ili transdonadis al li. Tobija sendis leterojn, por
timigi min.
1 Kiam la murego estis konstruita, mi starigis la pordojn; kaj
ricevis siajn oficojn la pordegistoj, la kantistoj, kaj la
Levidoj.
2 Kaj mi donis ordonon al mia frato anani, kaj al
ananja, kastelestro de Jerusalem (ar li estis homo fidela, kaj
diotima pli ol multaj aliaj),
3 kaj mi diris al ili: Oni ne
malfermu la pordegojn de Jerusalem, anta ol la suno estos bone
varmiga; kaj tiel longe, kiel ili staras, ili restigu la
pordegojn fermitaj kaj lositaj; kaj oni starigu gardon el la
loantoj de Jerusalem, iun sur lia gardoloko kaj iun kontra
lia domo.
4 Sed la urbo estis vasta kaj granda, kaj da loantoj
estis en i nemulte, kaj la domoj ne estis konstruitaj.
5 Kaj mia
Dio min inspiris, kaj mi kunvenigis la eminentulojn kaj la
estrojn kaj la popolon, por ilin registri. Kaj mi trovis la
genealogian registron de tiuj, kiuj venis antae, kaj mi trovis,
ke en i estas skribite jene:
6 Jen estas la loantoj de la
lando, kiuj iris el la forkaptitoj, kiujn forkondukis
Nebukadnecar, reo de Babel, kaj kiuj revenis en Jerusalemon kaj
en Judujon, iu en sian urbon,
7 kiuj venis kun Zerubabel, Jeua,
Neemja, Azarja, Raamja, Naamani, Mordeaj, Bilan, Misperet,
Bigvaj, Neum, Baana. La nombro de la viroj de la popolo Izraela
estis:
8 de la idoj de Paro, du mil cent sepdek du,
9 de la idoj
de efatja, tricent sepdek du,
10 de la idoj de Ara, sescent
kvindek du,
11 de la idoj de Paat-Moab, el la idoj de Jeua kaj
Joab, du mil okcent dek ok,
12 de la idoj de Elam, mil ducent
kvindek kvar,
13 de la idoj de Zatu, okcent kvardek kvin,
14 de
la idoj de Zakaj, sepcent sesdek,
15 de la idoj de Binuj, sescent
kvardek ok,
16 de la idoj de Bebaj, sescent dudek ok,
17 de la
idoj de Azgad, du mil tricent dudek du,
18 de la idoj de
Adonikam, sescent sesdek sep,
19 de la idoj de Bigvaj, du mil
sesdek sep,
20 de la idoj de Adin, sescent kvindek kvin,
21 de la
idoj de Ater, el la domo de izkija, nadek ok,
22 de la idoj de
aum, tricent dudek ok,
23 de la idoj de Becaj, tricent dudek
kvar,
24 de la idoj de arif, cent dek du,
25 de la idoj de
Gibeon, nadek kvin,
26 de la loantoj de Bet-Leem kaj de
Netofa, cent okdek ok,
27 de la loantoj de Anatot, cent dudek
ok,
28 de la loantoj de Bet-Azmavet, kvardek du,
29 de la
loantoj de Kirjat-Jearim, Kefira, kaj Beerot, sepcent kvardek
tri,
30 de la loantoj de Rama kaj Geba, sescent dudek unu,
31 de
la loantoj de Mimas, cent dudek du,
32 de la loantoj de Bet-El
kaj Aj, cent dudek tri,
33 de la loantoj de Nebo-Aer, kvindek
du,
34 de la idoj de la alia Elam, mil ducent kvindek kvar,
35 de
la idoj de arim, tricent dudek,
36 de la idoj de Jerio, tricent
kvardek kvin,
37 de la idoj de Lod, adid, kaj Ono, sepcent dudek
unu,
38 de la idoj de Senaa, tri mil nacent tridek.
39 De la
pastroj: de la idoj de Jedaja, el la domo de Jeua, nacent
sepdek tri,
40 de la idoj de Imer, mil kvindek du,
41 de la idoj
de Paur, mil ducent kvardek sep,
42 de la idoj de arim, mil
dek sep.
43 De la Levidoj: de la idoj de Jeua, el la domo de
Kadmiel, el la filoj de Hodja, sepdek kvar.
44 De la kantistoj:
de la idoj de Asaf, cent kvardek ok.
45 De la pordegistoj: la
idoj de alum, la idoj de Ater, la idoj de Talmon, la idoj de
Akub, la idoj de atita, la idoj de obaj, cent tridek ok.
46 De
la Netinoj: la idoj de Cia, la idoj de asufa, la idoj de
Tabaot,
47 la idoj de Keros, la idoj de Sia, la idoj de Padon,
48
la idoj de Lebana, la idoj de agaba, la idoj de almaj,
49 la
idoj de anan, la idoj de Gidel, la idoj de Gaar,
50 la idoj de
Reaja, la idoj de Recin, la idoj de Nekoda,
51 la idoj de Gazam,
la idoj de Uza, la idoj de Pasea,
52 la idoj de Besaj, la idoj
de Meunim, la idoj de Nefiesim,
53 la idoj de Bakbuk, la idoj de
akufa, la idoj de arur,
54 la idoj de Baclit, la idoj de
Meida, la idoj de ara,
55 la idoj de Barkos, la idoj de Sisra,
la idoj de Tama,
56 la idoj de Necia, la idoj de atifa.
57 La
idoj de la servantoj de Salomono: la idoj de Sotaj, la idoj de
Soferet, la idoj de Perida,
58 la idoj de Jaala, la idoj de
Darkon, la idoj de Gidel,
59 la idoj de efatja, la idoj de
atil, la idoj de Poeret-Cebaim, la idoj de Amon.
60 La nombro
de iuj Netinoj kaj de la idoj de la servantoj de Salomono estis
tricent nadek du.
61 Kaj jen estas la elirintoj el Tel-Mela,
Tel-ara, Kerub, Adon, kaj Imer, kiuj ne povis montri sian
patrodomon kaj devenon, u ili devenas de Izrael:
62 la idoj de
Delaja, la idoj de Tobija, la idoj de Nekoda, sescent kvardek du.
63 Kaj el la pastroj: la idoj de abaja, la idoj de Hakoc, la
idoj de Barzilaj, kiu prenis al si edzinon el la filinoj de
Barzilaj, la Gileadano, kaj estis nomata per ilia nomo.
64 Ili
seris siajn dokumentojn genealogiajn, sed i tiuj ne troviis;
tial ili estis eligitaj el la listo de la pastroj.
65 Kaj la
regionestro diris al ili, ke ili ne manu el la plejsanktao, is
aperos pastro kun la signoj de lumo kaj de justo.
66 La tuta
komunumo kune konsistis el kvardek du mil tricent sesdek homoj,
67 krom iliaj sklavoj kaj sklavinoj, kies nombro estis sep mil
tricent tridek sep, kaj al tio estis ducent kvardek kvin
kantistoj kaj kantistinoj.
68 Da evaloj ili havis sepcent tridek
ses; da muloj ili havis ducent kvardek kvin;
69 da kameloj ili
havis kvarcent tridek kvin; da azenoj ses mil sepcent dudek.
70
Kelkaj el la efoj de patrodomoj donis por la laboroj: la
regionestro donis por la trezorejo: mil darkemonojn da oro,
kvindek aspergajn kalikojn, kvincent tridek pastrajn vestojn.
71
El la efoj de patrodomoj, kelkaj donis en la trezorejon de la
laboroj dudek mil darkemonojn da oro kaj du mil ducent min'ojn da
arento.
72 Kaj kion donis la ceteraj el la popolo, tio estis:
dudek mil darkemonoj da oro kaj du mil min'oj da arento kaj
sesdek sep pastraj vestoj.
73 Kaj eklois la pastroj kaj la
Levidoj kaj la pordegistoj kaj la kantistoj kaj la popolanoj kaj
la Netinoj kaj la tuta Izrael en siaj urboj.
Kiam venis la sepa monato, la Izraelidoj estis jam en siaj urboj.
1 Kaj la tuta popolo, kiel unu homo, kolektiis sur la placo, kiu
estas anta la Pordego de la Akvo, kaj ili diris al Ezra, la
skribisto, ke li alportu la libron de instruo de Moseo, kiun la
Eternulo ordonis al Izrael.
2 Kaj la pastro Ezra alportis la
instruon anta la komunumon, anta la virojn kaj virinojn, anta
iujn, kiuj povis kompreni, en la unua tago de la sepa monato.
3
Kaj li legis el i sur la placo, kiu estas anta la Pordego de la
Akvo, de la tagio is la tagmezo, anta la viroj kaj virinoj kaj
komprenpovantoj; kaj la oreloj de la tuta popolo estis turnitaj
al la libro de instruo.
4 Kaj la skribisto Ezra staris sur ligna
ambono, kiun oni faris por tio, kaj apud li staris Matitja, ema,
Anaja, Urija, ilkija, kaj Maaseja, dekstre de li; kaj maldekstre
de li: Pedaja, Miael, Malkija, aum, abadana, Zearja, kaj
Meulam.
5 Kaj Ezra malfermis la libron anta la okuloj de la
tuta popolo, ar li staris pli alte ol la tuta popolo; kaj kiam
li in malfermis, la tuta popolo stariis.
6 Kaj Ezra benis la
Eternulon, la grandan Dion; kaj la tuta popolo respondis: Amen,
amen, levante supren siajn manojn; kaj ili kliniis kaj faris
adoron anta la Eternulo vizaaltere.
7 Kaj Jeua, Bani, erebja,
Jamin, Akub, abtaj, odija, Maaseja, Kelita, Azarja, Jozabad,
anan, Pelaja, kaj la Levidoj klarigadis al la popolo la
instruon; kaj la popolo staris sur sia loko.
8 Kaj ili legis el
la libro, el la instruo de Dio, klare, kun komentarioj, ke oni
komprenu la legataon.
9 Kaj Neemja, kiu estis la regionestro,
kaj la pastro Ezra, la skribisto, kaj la Levidoj, kiuj donadis
klarigojn al la popolo, diris al la tuta popolo: i tiu tago
estas sankta al la Eternulo, via Dio; ne maloju kaj ne ploru.
ar la tuta popolo ploris, askultante la vortojn de la instruo.
10 Kaj li diris al ili: Iru, manu grasaon kaj trinku dolaon,
kaj sendu porciojn al tiuj, kiuj nenion pretigis por si; ar i
tiu tago estas sankta al nia Sinjoro; kaj ne maloju, ar la ojo
pri la Eternulo estas via forto.
11 Kaj la Levidoj trankviligadis
la tutan popolon, dirante: esu, ar i tiu tago estas sankta; ne
maloju.
12 Kaj la tuta popolo iris, por mani kaj trinki kaj
sendi porciojn kaj fari grandan festenon; ar ili komprenis la
vortojn, kiujn oni sciigis al ili.
13 En la dua tago kunvenis la efoj de patrodomoj de la tuta
popolo, anka la pastroj kaj la Levidoj, al la skribisto Ezra,
por ke li plue klarigu al ili la vortojn de la instruo.
14 Kaj
ili trovis, ke en la instruo, kiun la Eternulo ordonis per Moseo,
estas skribite, ke la Izraelidoj sidu en laboj en la festo de la
sepa monato,
15 kaj ke ili adigu kaj proklamu en iuj siaj urboj
kaj en Jerusalem, dirante: Iru sur la monton, kaj prenu branojn
de olivarbo, branojn de oleastraj arboj, branojn de mirto,
branojn de palmoj, kaj branojn de densfoliaj arboj, por fari
labojn, kiel estas skribite.
16 Kaj la popolo eliris kaj prenis,
kaj faris al si labojn, iu sur sia tegmento, a sur sia korto,
a sur la kortoj de la domo de Dio, a sur la placo de la Pordego
de la Akvo, a sur la placo de la Pordego de Efraim.
17 Kaj la
tuta komunumo de tiuj, kiuj revenis el la kaptiteco, faris
labojn kaj lois en la laboj; ar de la tempo de Josuo, filo de
Nun, is tiu tago la Izraelidoj tion ne faris. Kaj estis tre
granda ojo.
18 Kaj oni legis el la libro de instruo de Dio
iutage, de la unua tago is la lasta tago. Kaj oni festis dum
sep tagoj, kaj en la oka tago oni faris ferman feston, la la
preskribo.
1 En la dudek-kvara tago de tiu monato kunvenis la Izraelidoj,
fastante, en sakaoj kaj kun tero sur la kapoj.
2 Kaj la idaro de
Izrael apartigis sin de iuj fremduloj, kaj stariis, kaj faris
konfeson pri siaj pekoj kaj pri la pekoj de siaj patroj.
3 Kaj
ili leviis sur la loko, kie ili staris, kaj oni legis el la
libro de instruo de la Eternulo, ilia Dio, dum kvarono de tago,
kaj dum alia kvarono oni faris konfeson kaj adorklinion anta la
Eternulo, ilia Dio.
4 Kaj sur la tribuno por la Levidoj stariis
Jeua, Bani, Kadmiel, ebanja, Buni, erebja, Bani, kaj Kenani,
kaj ekvokis per lata voo al la Eternulo, ilia Dio.
5 Kaj diris
la Levidoj Jeua, Kadmiel, Bani, aabneja, erebja, Hodija,
ebanja, kaj Petaja: Leviu, benu la Eternulon, vian Dion, de
eterne is eterne. Kaj oni benu Vian nomon, la majestan kaj plej
altan super ia beno kaj lado.
6 Vi, ho Eternulo, estas sola; Vi
faris la ielon, la ielon de ieloj, kaj ian tutan armeon, la
teron, kaj ion, kio estas sur i, la marojn, kaj ion, kio estas
en ili; kaj Vi donas vivon al io, kaj la armeo de la ielo
adorklinias anta Vi.
7 Vi estas la Eternulo, la Dio, kiu
elektis Abramon kaj elirigis lin el Ur la aldea kaj donis al li
la nomon Abraham,
8 kaj trovis lian koron fidela anta Vi, kaj
faris kun li interligon, por transdoni la landon de la
Kanaanidoj, la etidoj, la Amoridoj, la Perizidoj, la Jebusidoj,
kaj la Girgaidoj, transdoni in al lia idaro; kaj Vi plenumis
Viajn vortojn, ar Vi estas justa.
9 Vi vidis la mizeron de niaj
patroj en Egiptujo, kaj Vi adis ilian kriadon e la Rua Maro;
10 kaj Vi faris signojn kaj miraklojn super Faraono, super iuj
liaj servantoj, kaj super la tuta popolo de lia lando, ar Vi
sciis, ke ili agis fiere kontra ili; kaj Vi faris al Vi nomon,
kia i estas is nun.
11 Kaj Vi disfendis anta ili la maron, kaj
ili trairis meze de la maro sur seka tero; kaj iliajn
persekutantojn Vi etis en la profundon, kiel tonon en potencan
akvon.
12 Per nuba kolono Vi kondukis ilin tage, kaj per fajra
kolono nokte, por prilumi al ili la vojon, kiun ili devis iri.
13
Kaj sur la monton Sinaj Vi malsupreniris, kaj Vi parolis al ili
el la ielo, kaj donis al ili instrukciojn ustajn, instruojn
verajn, leojn kaj ordonojn bonajn.
14 Kaj Vian sanktan sabaton
Vi konigis al ili, kaj ordonojn, leojn, kaj instruon Vi ordonis
al ili, per Via servanto Moseo.
15 Kaj panon en la ielo Vi donis
al ili kontra ilia malsato, kaj akvon el roko Vi elirigis por
ili kontra ilia soifo; kaj Vi diris al ili, ke ili iru ekposedi
la landon, kiun per levo de la mano Vi promesis doni al ili.
16
Sed ili kaj niaj patroj fariis fieraj kaj malmolnukaj kaj ne
obeis Viajn ordonojn;
17 ili ne volis obei, kaj ne memoris Viajn
mirindaojn, kiujn Vi faris sur ili; ili malmoligis sian nukon
kaj starigis al si estron, por reveni ribele al sia sklaveco. Sed
Vi estas Dio pardonema, indulgema kaj kompatema, pacienca kaj
favorkora, kaj Vi ne forlasis ilin.
18 Kvankam ili faris al si
fanditan bovidon, kaj diris: Jen estas via dio, kiu elkondukis
vin el Egiptujo, kaj kvankam ili faris grandajn blasfemojn,
19 Vi
tamen en Via granda favorkoreco ne forlasis ilin en la dezerto,
la nuba kolono ne foriis de ili tage, por konduki ilin sur la
vojo, kaj la fajra kolono nokte, por prilumi al ili la vojon,
kiun ili devis iri;
20 kaj Vian bonan spiriton Vi donis al ili,
por instrui ilin, kaj Vian manaon Vi ne rifuzis al ilia buo, kaj
akvon Vi donis al ili kontra ilia soifo.
21 Kaj dum kvardek
jaroj Vi nutris ilin en la dezerto; nenio mankis al ili; iliaj
vestoj ne sentagiis, kaj iliaj piedoj ne velis.
22 Kaj Vi
donis al ili regnojn kaj popolojn, kaj dividis ilin laparte; kaj
ili ekposedis la landon de Sion, la landon de la reo de ebon,
kaj la landon de Og, reo de Baan.
23 Kaj iliajn filojn Vi
multigis kiel la steloj de la ielo, kaj Vi venigis ilin en la
landon, pri kiu Vi diris al iliaj patroj, ke ili venos kaj
ekposedos in.
24 Kaj la filoj venis kaj ekposedis la landon; kaj
Vi humiligis anta ili la loantojn de la lando, la Kanaanidojn,
kaj transdonis ilin en iliajn manojn, anka iliajn reojn kaj la
popolojn de la lando, por ke ili agu kun i tiuj la sia
bontrovo.
25 Kaj ili venkoprenis urbojn fortikigitajn kaj teron
grasan, kaj ili ekposedis domojn plenajn de io bona, putojn
elhakitajn en tonoj, vinberardenojn kaj olivardenojn, kaj
multajn manadonajn arbojn. Kaj ili manis, satiis, grasiis,
kaj uis, dank' al Via granda boneco.
26 Kaj ili fariis
malobeemaj kaj defalis de Vi kaj etis Vian instruon malanta
sian dorson; Viajn profetojn, kiuj admonis ilin returni sin al
Vi, ili mortigis; kaj ili faris grandajn blasfemojn.
27 Tiam Vi
transdonis ilin en la manojn de iliaj malamikoj, kaj i tiuj
premis ilin. Sed en la tempo de sia mizero ili vokis al Vi, kaj
Vi el la ielo adis, kaj pro Via granda favorkoreco Vi donis al
ili savantojn, kiuj savis ilin el la manoj de iliaj malamikoj.
28
Tamen, kiam ili ricevis trankvilecon, ili denove faradis malbonon
anta Vi. Kaj Vi forlasis ilin en la manoj de iliaj malamikoj,
kiuj regis super ili. Sed, kiam ili returnis sin kaj vokis al Vi,
Vi adis el la ielo, kaj Vi savis ilin multfoje pro Via granda
kompatemeco.
29 Vi admonis ilin, ke ili returnu sin al Via
instruo; sed ili estis malhumilaj kaj ne obeis Viajn ordonojn,
ili pekis kontra Viaj preskriboj, per kies plenumado la homo
vivas, ili deturnis sian ultron, malmoligis sian nukon, kaj ne
volis askulti.
30 Vi atendis por ili dum multe da jaroj, Vi
admonadis ilin kun Via spirito per Viaj profetoj; sed ili ne
atentis; tial Vi transdonis ilin en la manojn de la popoloj
alilandaj.
31 Tamen pro Via granda kompatemeco Vi ne ekstermis
ilin tute, kaj ne forlasis ilin, ar Vi estas Dio indulgema kaj
kompatema.
32 Kaj nun, ho nia Dio, Dio granda, potenca, kaj
timinda, kiu konservas la interligon kaj la favorkorecon, ne
rigardu kiel tro malgrandan la tutan suferon, kiu trafis nin,
niajn reojn, niajn princojn, niajn pastrojn, niajn profetojn,
niajn patrojn, kaj Vian tutan popolon, de la tempo de la reoj de
Asirio is la nuna tago.
33 Vi estas justa en io, kio trafis
nin; ar Vi agis la la vero, kaj ni agis malpie.
34 Kaj niaj
reoj, niaj princoj, niaj pastroj, kaj niaj patroj ne plenumis
Vian instruon, kaj ne atentis Viajn ordonojn kaj admonojn, per
kiuj Vi ilin admonis.
35 En la tempo de sia regno, kaj e Via
granda bono, kiun Vi donis al ili, sur la tero vasta kaj grasa,
kiun Vi donis al ili, ili ne servis al Vi kaj ne deturnis sin de
siaj malbonaj agoj.
36 Jen ni hodia estas sklavoj, kaj sur la
tero, kiun Vi donis al niaj patroj, por ke ni manu iajn
fruktojn kaj ian bonaon, jen ni estas sklavoj sur i.
37 Kaj
iaj produktaoj abunde iras al la reoj, kiujn Vi starigis super
ni pro niaj pekoj; ili regas super niaj korpoj kaj super niaj
brutoj la sia plao, kaj en granda mizero ni estas.
38 En io i
tio ni faras firman interligon, kaj ni skribas, kaj tion sigelas
niaj eminentuloj, niaj Levidoj, niaj pastroj.
1 La sigelintoj estas: Neemja, la regionestro, filo de aalja,
kaj Cidkija,
2 Seraja, Azarja, Jeremia,
3 Paur, Amarja,
Malkija,
4 atu, ebanja, Malu,
5 arim, Meremot, Obadja,
6
Daniel, Ginton, Baru,
7 Meulam, Abija, Mijamin,
8 Maazja,
Bilgaj, emaja. Tio estas la pastroj.
9 La Levidoj: Jeua, filo
de Azanja, Binuj, el la filoj de enadad, Kadmiel;
10 kaj iliaj
fratoj: ebanja, Hodija, Kelita, Pelaja, anan,
11 Mia, Reob,
aabja,
12 Zakur, erebja, ebanja,
13 Hodija, Bani, Beninu.
14
La efoj de la popolo: Paro, Paat-Moab, Elam, Zatu, Bani,
15
Buni, Azgad, Bebaj,
16 Adonija, Bigvaj, Adin,
17 Ater, izkija,
Azur,
18 Hodija, aum, Becaj,
19 arif, Anatot, Nebaj,
20
Magpia, Meulam, ezir,
21 Meezabel, Cadok, Jadua,
22 Pelatja,
anan, Anaja,
23 Hoea, ananja, aub,
24 Haloe, Pila, obek,
25 Reum, aabna, Maaseja,
26 Aija, anan, Anan,
27 Malu,
arim, Baana.
28 Kaj la cetera popolo, la pastroj, Levidoj,
pordegistoj, kantistoj, Netinoj, kaj iuj, kiuj apartiis de la
aligentaj popoloj al la instruo de Dio, iliaj edzinoj, filoj, kaj
filinoj, iuj, kiuj povis kompreni,
29 aliis al siaj fratoj, al
la eminentuloj, kaj ligis sin per ura promeso, ke ili sekvos la
instruon de Dio, donitan per Moseo, servanto de Dio, kaj ke ili
konservos kaj plenumos iujn ordonojn de la Eternulo, nia
Sinjoro, Liajn preskribojn kaj leojn;
30 ke ni ne donos niajn
filinojn al la popoloj de la lando, kaj iliajn filinojn ni ne
prenos por niaj filoj;
31 ke kiam la popoloj de la lando venigos
la komercaojn a iaspecan grenon en sabato, por vendi, ni ne
prenos de ili en sabato a en alia sankta tago; ke en iu sepa
jaro ni forigos iujn uldojn.
32 Kaj ni starigis al ni kiel
leon, ke ni donados de ni po triono de siklo iujare por la
servado en la domo de nia Dio:
33 por la panoj de propono, por la
iutaga farunofero, por la iutaga brulofero, por la sabatoj,
monatkomencoj, festoj, por la sanktaoj, por pekoferoj, por
pekliberigi Izraelon, kaj por iuj laboroj en la domo de nia Dio.
34 Kaj ni lotis inter la pastroj, Levidoj, kaj popolo pri la
ofera liverado de ligno en la domo de nia Dio, la niaj
patrodomoj, iujare en difinitaj tempoj, por bruligi sur la
altaro de la Eternulo, nia Dio, kiel estas skribite en la
instruo.
35 Kaj ni akceptis kiel devon, ke ni alportados la
unuaaojn de nia tero kaj la unuaaojn de iuj fruktoj de iu
arbo iujare en la domon de la Eternulo;
36 anka la
unuenaskitojn el niaj filoj kaj el niaj brutoj, kiel estas
skribite en la instruo, kaj la unuenaskitojn de niaj bovoj kaj de
niaj afoj ni alportados en la domon de nia Dio, al la pastroj,
kiuj servas en la domo de nia Dio.
37 Kaj la unuaaon de nia
pasto, niajn oferdonojn, la fruktojn de iuj arboj, moston, kaj
oleon ni alportados al la pastroj en la ambrojn de la domo de
nia Dio; kaj la dekonaon de nia tero ni donos al la Levidoj, por
ke ili, la Levidoj, havu dekonaon en iuj urboj, kie ni
prilaboras la teron.
38 Kaj la pastro, la Aaronido, estos kun la
Levidoj, kiam ili prenos la dekonaon; kaj la Levidoj venigos
dekonaon el la dekonao en la domon de nia Dio, en la ambrojn
de la provizejo.
39 ar en tiujn ambrojn la Izraelidoj kaj la
Levidoj devas liveri la oferdonon el la greno, mosto, kaj oleo.
Tie trovias la vazoj de la sanktejo, la servantaj pastroj, la
pordegistoj, kaj la kantistoj. Kaj ni ne forlasos la domon de nia
Dio.
1 La estroj de la popolo lois en Jerusalem. La cetera popolo
faris lotadon, por ke unu parto el dek lou en Jerusalem, la
sankta urbo, kaj la ceteraj na partoj en la urboj.
2 Kaj la
popolo benis iujn homojn, kiuj memvole konsentis loi en
Jerusalem.
3 Jen estas la efoj de la provinco, kiuj lois en
Jerusalem; en la urboj de Judujo lois iu en sia posedao, la
siaj urboj, la Izraelidoj, pastroj, Levidoj, Netinoj, kaj idoj de
la servantoj de Salomono.
4 En Jerusalem lois el la idoj de
Jehuda kaj el la idoj de Benjamen: el la idoj de Jehuda: Ataja,
filo de Uzija, filo de Zearja, filo de Amarja, filo de efatja,
filo de Mahalalel, el la filoj de Perec;
5 kaj Maaseja, filo de
Baru, filo de Kol-oze, filo de azaja, filo de Adaja, filo de
Jojarib, filo de Zearja, filo de la iloano.
6 La nombro de iuj
idoj de Perec, kiuj lois en Jerusalem, estis kvarcent sesdek ok,
homoj batalkapablaj.
7 Kaj jen estas la idoj de Benjamen: Salu,
filo de Meulam, filo de Joed, filo de Pedaja, filo de Kolaja,
filo de Maaseja, filo de Itiel, filo de Jeaja;
8 post li Gabaj,
Salaj, nacent dudek ok.
9 Kaj Joel, filo de Ziri, estis ilia
estro; kaj Jehuda, filo de Hasenua, estis dua urbestro.
10 El la
pastroj: Jedaja, filo de Jojarib, Jain,
11 Seraja, filo de
ilkija, filo de Meulam, filo de Cadok, filo de Merajot, filo de
Aitub, estro en la domo de Dio.
12 Kaj iliaj fratoj, kiuj
plenumadis laboron en la domo, estis en la nombro de okcent dudek
du; kaj Adaja, filo de Jeroam, filo de Pelalja, filo de Amci,
filo de Zearja, filo de Paur, filo de Malkija;
13 kaj liaj
fratoj, efoj de patrodomoj, ducent kvardek du; kaj Amasaj, filo
de Azarel, filo de Azaj, filo de Meilemot, filo de de Imer;
14
kaj iliaj fratoj, kuraaj viroj, cent dudek ok. Ilia estro estis
Zabdiel, filo de Hagedolim.
15 Kaj el la Levidoj: emaja, filo de
aub, filo de Azrikam, filo de aabja, filo de Buni;
16 kaj
abtaj kaj Jozabad super la eksteraj aferoj de la domo de Dio, el
la efoj de la Levidoj;
17 kaj Matanja, filo de Mia, filo de
Zabdi, filo de Asaf, efa komencisto de ladkantado e la preoj,
kaj Bakbukja, la dua inter siaj fratoj, kaj Abda, filo de amua,
filo de Galal, filo de Jedutun.
18 La nombro de iuj Levidoj en
la sankta urbo estis ducent okdek kvar.
19 Kaj la pordegistoj:
Akub, Talmon, kaj iliaj fratoj, gardistoj e la pordegoj, cent
sepdek du.
20 La ceteraj Izraelidoj, pastroj, kaj Levidoj lois
en iuj urboj de Judujo, iu en sia posedao.
21 Kaj la Netinoj
lois en Ofel; Cia kaj Gipa estis super la Netinoj.
22 Estro de
la Levidoj en Jerusalem estis Uzi, filo de Bani, filo de aabja,
filo de Matanja, filo de Mia, el la idoj de Asaf, kantistoj e
la servado en la domo de Dio.
23 ar pri ili estis ordono de la
reo, kaj por la kantistoj estis difinita iutaga salajro.
24 Kaj
Petaja, filo de Meezabel, el la idoj de Zera, filo de Jehuda,
estis komisiita de la reo por iuj aferoj, koncernantaj la
popolon.
25 Kaj en la vilaoj, sur siaj kampoj multaj el la idoj
de Jehuda lois en Kirjat-Arba kaj iaj irkaaoj, en Dibon kaj
iaj irkaaoj, en Kabceel kaj iaj vilaoj,
26 en Jeua, en
Molada, en Bet-Pelet,
27 en acar-ual, en Beer-eba kaj iaj
irkaaoj,
28 en Ciklag, en Meona kaj iaj irkaaoj,
29 en
En-Rimon, en Corea, en Jarmut,
30 en Zanoa, en Adulam, kaj iliaj
vilaoj, en Lai kaj sur iaj kampoj, en Azeka kaj iaj
irkaaoj. Ili starigis siajn tendojn de Beer-eba is la valo
Hinom.
31 Kaj la idoj de Benjamen lois komencante de Geba, en
Mima, en Aja, en Bet-El kaj iaj irkaaoj,
32 en Anatot, en
Nob, en Ananja,
33 en acor, en Rama, en Gitaim,
34 en adid, en
Ceboim, en Nebalat,
35 en Lod, en Ono, en la Valo de
arpentistoj.
36 Kaj el la Levidoj parto el Judujo lois en la
regiono de Benjamen.
1 Jen estas la pastroj kaj Levidoj, kiuj venis kun Zerubabel,
filo de ealtiel, kaj kun Jeua: eraja, Jeremia, Ezra,
2 Amarja,
Malu, atu,
3 eanja, Reum, Meremot,
4 Ido, Ginton, Abija,
5
Mijamin, Maadja, Bilga,
6 emaja, Jojarib, Jedaja,
7 Salu, Amok,
ilkija, Jedaja. Tio estas la efoj de la pastroj kaj iliaj
fratoj en la tempo de Jeua.
8 Kaj la Levidoj: Jeua, Binuj,
Kadmiel, erebja, Jehuda, Matanja, super la ladkantoj, li kaj
liaj fratoj;
9 kaj Bakbukja kaj Uni, iliaj fratoj, deoris kun
ili.
10 Jeua naskigis Jojakimon, Jojakim naskigis Eljaibon,
Eljaib naskigis Jojadan,
11 Jojada naskigis Jonatanon, Jonatan
naskigis Jaduan.
12 En la tempo de Jojakim estis pastroj efoj de
patrodomoj: de la domo de Seraja: Meraja; de la domo de Jeremia:
ananja;
13 de la domo de Ezra: Meulam; de la domo de Amarja:
Jehoanan;
14 de la domo de Meliu: Jonatan; de la domo de
ebanja: Jozef;
15 de la domo de arim: Adna; de la domo de
Merajot: elkaj;
16 de la domo de Ido: Zearja; de la domo de
Ginton: Meulam;
17 de la domo de Abija: Ziri; de la domo de
Minjamin, de la domo de Moadja: Piltaj;
18 de la domo de Bilga:
amua; de la domo de emaja: Jehonatan;
19 de la domo de Jojarib:
Matnaj; de la domo de Jedaja: Uzi;
20 de la domo de Salaj: Kalaj;
de la domo de Amok: Eber;
21 de la domo de ilkija: aabja; de
la domo de Jedaja: Netanel.
22 El la Levidoj estis enskribitaj la
efoj de patrodomoj en la tempo de Eljaib, Jojada, Joanan, kaj
Jadua; la pastroj dum la reado de Dario la Persa.
23 La Levidoj,
efoj de patrodomoj, estis enskribitaj en la libron de kroniko
is la tempo de Joanan, filo de Eljaib.
24 La efoj de la
Levidoj: aabja, erebja, Jeua, filo de Kadmiel, kaj iliaj
fratoj apud ili estis destinitaj por la ladkantoj, la la arano
de David, la homo de Dio, la deorpartoj.
25 Matanja, Bakbukja,
Obadja, Meulam, Talmon, kaj Akub estis pordegistoj, kaj deoris
en la provizejoj e la pordegoj.
26 Ili estis en la tempo de
Jojakim, filo de Jeua, filo de Jocadak, kaj en la tempo de
Neemja, la regionestro, kaj de Ezra, la pastro-skribisto.
27 e la inaguro de la murego de Jerusalem oni seris la
Levidojn el iuj iliaj lokoj, por venigi ilin en Jerusalemon, por
fari inaguron kaj ojan feston, kun glorhimnoj kaj kantoj, kun
cimbaloj, psalteroj, kaj harpoj.
28 Kaj kunvenis la idoj de
kantistoj el la regiono irka Jerusalem kaj el la vilaoj de la
Netofaanoj,
29 el Bet-Gilgal, de la kampoj de Geba kaj Azmavet;
ar la kantistoj konstruis al si vilaojn en la irkaao de
Jerusalem.
30 Kaj purigis sin la pastroj kaj la Levidoj, kaj ili
purigis la popolon, la pordegojn, kaj la muregon.
31 Tiam mi
suprenirigis la estrojn de Judujo sur la muregon, kaj mi starigis
du grandajn orojn kaj procesiojn. Unu sur la dekstra flanko de
la murego, e la Pordego de Sterko.
32 Kaj post ili iris Hoaja,
kaj duono de la estroj de Judujo,
33 kaj Azarja, Ezra, Meulam,
34 Jehuda, Benjamen, emaja, kaj Jeremia.
35 El la pastridoj kun
trumpetoj: Zearja, filo de Jonatan, filo de emaja, filo de
Matanja, filo de Miaja, filo de Zakur, filo de Asaf;
36 kaj liaj
fratoj: emaja, Azarel, Milalaj, Gilalaj, Maaj, Netanel, Jehuda,
anani, kun muzikaj instrumentoj de David, la homo de Dio; kaj
anta ili estis Ezra, la skribisto.
37 Apud la Pordego de la
Fonto, kontra i, ili iris sur la tupoj de la urbo de David
supren sur la muregon al la domo de David, kaj is la Pordego de
la Akvo oriente.
38 La dua oro iris kontrae de ili, kaj post i
iris mi kaj duono de la popolo, supre sur la murego, de la Turo
de la Fornoj is la Lara Murego,
39 al la Pordego de Efraim, al
la Malnova Pordego, al la Pordego de Fioj, al la turo de
ananel, al la turo Mea, is la Pordego de afoj; kaj ili haltis
e la Pordego de la Malliberejo.
40 Kaj amba oroj haltis e la
domo de Dio, anka mi kaj duono de la estroj kun mi,
41 kaj la
pastroj Eljakim, Maaseja, Minjamin, Miaja, Eljoenaj, Zearja,
ananja, kun trumpetoj,
42 kaj Maaseja, emaja, Eleazar, Uzi,
Jehoanan, Malkija, Elam, kaj Ezer. Kaj late kantis la
kantistoj; ilia efo estis Jizraja.
43 Kaj oni alportis en tiu
tago grandajn oferojn, kaj oni estis gajaj; ar Dio ojigis ilin
per granda ojo; e la virinoj kaj la infanoj ojis, kaj la
gajeco de Jerusalem estis adata malproksime.
44 Kaj en tiu tago estis starigitaj homoj por la ambroj de
provizejo, por la oferdonoj, la unuaaoj, la dekonaoj, por
kolekti en tiuj ambroj el la kampoj de la urboj la preskribitajn
partojn por la pastroj kaj la Levidoj; ar la Judoj ojis pri la
pastroj kaj Levidoj, kiuj staris.
45 Kaj ili observadis la
preskribon de sia Dio kaj la preskribon pri la pureco. Kaj la
kantistoj kaj pordegistoj staris konforme al la preskribo de
David kaj de lia filo Salomono.
46 ar anka antae, en la tempo
de David kaj Asaf, estis efoj de kantistoj, kaj glorkantoj kaj
dankokantoj al Dio.
47 iuj Izraelidoj en la tempo de Zerubabel
kaj en la tempo de Neemja donadis partojn iutagajn al la
kantistoj kaj pordegistoj; kaj ili konsekradis partojn por la
Levidoj, kaj la Levidoj konsekradis partojn por la idoj de Aaron.
1 En tiu tago oni legis el la libro de Moseo anta la oreloj de
la popolo; kaj troviis, ke estas skribite en i, ke Amonido kaj
Moabido neniam devas eniri en la komunumon de Dio;
2 ar ili ne
venis renkonte al la Izraelidoj kun pano kaj akvo, kaj dungis
kontra ili Bileamon, por malbeni ilin; sed nia Dio anis la
malbenon en benon.
3 Kiam ili adis tiun leon, ili apartigis de
Izrael iun aligentulon.
4 Anta i tio la pastro Eljaib, administranto de la ambroj de
la domo de nia Dio, parenco de Tobija,
5 aranis por li grandan
ambron, en kiu oni antae deponadis la farunoferon, olibanon,
vazojn, dekonaon el la greno, mosto, kaj oleo, kiuj estis
destinitaj por la Levidoj, kantistoj, kaj pordegistoj, kaj la
oferdonojn por la pastroj.
6 Dum io i tio mi ne estis en
Jerusalem, ar en la tridek-dua jaro de Artaast, reo de Babel,
mi iris al la reo, kaj nur post kelka tempo mi forpetis min de
la reo.
7 Kiam mi venis en Jerusalemon, mi eksciis pri la
malbono, kiun Eljaib faris pro Tobija, aranante por li ambron
en la kortoj de la domo de Dio.
8 Tio min forte agrenis, kaj mi
eletis iujn domobjektojn de Tobija for el la ambro.
9 Kaj mi
diris, ke oni purigu la ambrojn; kaj mi revenigis tien la vazojn
de la domo de Dio, la farunoferon kaj la olibanon.
10 Mi anka
eksciis, ke la partoj de la Levidoj ne estis donataj al ili, ke
la Levidoj kaj kantistoj, kiuj devis fari la servadon, forkuris
iu al sia kampo.
11 Tiam mi faris pro tio severan riproon al la
estroj, kaj diris: Kial la domo de Dio estas forlasita? Kaj mi
kunvenigis ilin kaj starigis ilin sur iliaj lokoj.
12 Kaj iuj
Judoj alportadis dekonaon el la greno, el la mosto, kaj el la
oleo por la provizejoj.
13 Kaj mi starigis super la provizejoj la
pastron elemja, la skribiston Cadok, el la Levidoj Pedajan, kaj
al ili ananon, filon de Zakur, filo de Matanja; ar ili estis
opiniataj fidindaj. Kaj ili havis la devon distribui la partojn
al siaj fratoj.
14 Memoru tion pri mi, ho mia Dio, kaj ne forviu
miajn bonajn agojn, kiujn mi faris koncerne la domon de mia Dio
kaj la servadon al Li.
15 En tiu tempo mi vidis en Judujo, ke oni tretas vinpremilojn en
sabato kaj portas garbojn kaj aras sur azenoj, anka vinon,
vinberojn, figojn, kaj iaspecan aron, kaj veturigas tion en
Jerusalemon en tago sabata. Kaj mi faris al ili riproon en la
tago, kiam ili vendis manaon.
16 Anka Tiranoj lois tie, kaj
ili alveturigadis fiojn kaj iaspecajn komercaojn, kaj vendadis
en sabato al la loantoj de Judujo kaj de Jerusalem.
17 Kaj mi
faris malladon al la eminentuloj de la Judoj, kaj diris al ili:
Kial vi faras tian malbonon kaj malsanktigas la tagon sabatan?
18
Tiel agis ja viaj patroj, kaj pro tio nia Dio venigis sur nin kaj
sur i tiun urbon i tiun tutan malfelion! Kaj vi pligrandigas
la koleron kontra Izrael, malsanktigante la sabaton!
19 Kiam e
la pordegoj de Jerusalem fariis krepusko, anta sabato, mi
ordonis losi la pordojn kaj ne malfermi ilin is post sabato.
Kaj kelkajn el miaj servantoj mi starigis e la pordegoj, por ke
oni ne enportu aron en la tago sabata.
20 Kaj la komercistoj
kaj vendistoj de iaspeca vendeblao noktis ekstere de Jerusalem
unu fojon kaj duan fojon.
21 Kaj mi faris al ili riproon, kaj
diris al ili: Kial vi noktas apud la murego? se vi faros tion
duan fojon, mi metos la manon sur vin. De tiu tempo ili ne
venadis en sabato.
22 Kaj mi diris al la Levidoj, ke ili sin
purigu, kaj venu stari garde e la pordegoj, por ke oni tenu
sankte la tagon sabatan. Anka i tion memoru pri mi, ho mia Dio,
kaj indulgu min la Via granda favorkoreco.
23 Anka en tiu tempo mi vidis Judojn, kiuj prenis al si edzinojn
Adodaninojn, Amonidinojn, kaj Moabidinojn;
24 kaj iliaj infanoj
duone parolis Adode, kaj ne povosciis paroli Jude, sed nur la
lingvon de tiu a alia popolo.
25 Mi faris al ili severan
riproon kaj malbenis ilin, kaj batis kelkajn virojn el ili kaj
iris al ili la harojn, kaj devigis ilin uri per Dio: Vi ne
donos viajn filinojn al iliaj filoj kaj ne prenos iliajn filinojn
por viaj filoj a por vi mem.
26 Per tio pekis ja Salomono, reo
de Izrael; inter la multaj nacioj ne estis reo simila al li, kaj
li estis amata de sia Dio, kaj Dio faris lin reo super la tuta
Izrael; tamen e lin pekigis la aligentaj edzinoj.
27 Kaj u pri
vi oni povas adi, ke vi faras i tiun tutan grandan malbonon,
pekante kontra nia Dio kaj prenante aligentajn edzinojn?
28 El
la filoj de Jojada, filo de la efpastro Eljaib, unu estis
bofilo de la oronano Sanbalat. Mi forpelis lin de mi.
29 Memoru
pri ili, ho mia Dio, ke ili makulis la pastrecon kaj la
interligon pastran kaj Levidan.
30 Tiamaniere mi purigis ilin de
io aligenta, kaj mi restarigis la servoregulojn de la pastroj
kaj Levidoj, de iu en lia ofico,
31 kaj por la oferliverado de
ligno en difinitaj tempoj, kaj por la unuaaoj. Memoru min, ho
mia Dio, al bono.