ESTER

1 Tio estis en la tempo de A�a�vero�, de tiu A�a�vero�, kiu re�is de Hindujo �is Etiopujo, super cent dudek sep landoj.
2 En tiu tempo, kiam la re�o A�a�vero� sidis sur sia re�a trono en la kastelurbo �u�an,
3 en la tria jaro de lia re�ado, li faris festenon por �iuj siaj princoj kaj siaj servantoj, por la potenculoj de Persujo kaj Medujo, por la landestroj kaj regionestroj, kiuj estis �e li,
4 montrante la grandan ri�econ de sia regno kaj la majestan belecon de sia grandeco, dum multe da tagoj, dum cent okdek tagoj.
5 Kiam fini�is tiuj tagoj, la re�o faris por la tuta popolo, kiu trovi�is en la kastelurbo �u�an, de la grandaj �is la malgrandaj, festenon septagan sur la �ardena korto de la re�a palaco.
6 Blankaj, ru�aj, kaj bluaj �tofoj, fiksitaj per bisinaj kaj purpuraj �nuroj, pendis sur ar�entaj ringoj kaj marmoraj kolonoj. Oraj kaj ar�entaj benkoj staris sur podio el verda, blanka, flava, kaj nigra marmoro.
7 La trinka�on oni donadis en oraj vazoj kaj en vazoj ne similaj unuj al la aliaj; kaj da re�a vino estis multe, kiel decis al la re�o.
8 La trinkado estis en ordo, neniu devigis; �ar tiel la re�o ordonis al �iuj administrantoj de sia domo, ke oni agu la� la volo de �iu.
9 Anka� la re�ino Va�ti faris festenon por la virinoj de la re�a domo de la re�o A�a�vero�.
10 En la sepa tago, kiam la koro de la re�o gaji�is de vino, li diris al Mehuman, Bizta, �arbona, Bigta, Abagta, Zetar, kaj Karkas, la sep e�nukoj, kiuj servadis anta� la re�o A�a�vero�,
11 ke ili alkonduku la re�inon Va�ti al la re�o en la re�ina krono, por montri al la popoloj kaj al la princoj �ian belecon; �ar �i estis bela.
12 Sed la re�ino Va�ti ne volis veni la� la ordono, kiun la re�o donis per la e�nukoj. Tiam la re�o forte ekkoleris, kaj lia furiozo brulis en li.
13 Kaj la re�o diris al la sa�uloj kompetentaj pri la cirkonstancoj (�ar la aferoj de la re�o estis ordinare farataj post konsili�o kun �iuj konantoj de le�o kaj juro;
14 kaj la plej proksimaj al li estis: Kar�ena, �etar, Admata, Tar�i�, Meres, Marsena, kaj Memu�an, la sep princoj Persaj kaj Medaj, kiuj havis la rajton rigardi la viza�on de la re�o kaj okupis la unuan lokon en la regno):
15 Kiel oni la� la le�o devas agi kun la re�ino Va�ti pro tio, ke �i ne plenumis la ordonon de la re�o A�a�vero�, donitan per la e�nukoj?
16 Tiam diris Memu�an anta� la re�o kaj la princoj: La re�ino Va�ti estas kulpa, ne sole kontra� la re�o, sed kontra� �iuj princoj, kaj kontra� �iuj popoloj, kiuj trovi�as en �iuj landoj de la re�o A�a�vero�;
17 �ar la ago de la re�ino fari�os konata al �iuj virinoj tiel, ke ili malrespektos siajn edzojn, dirante: La re�o A�a�vero� ordonis venigi al li la re�inon Va�ti, kaj �i ne iris.
18 Nun la Persaj kaj Medaj princedzinoj, kiuj a�dis pri la ago de la re�ino, parolos tiel same al �iuj princoj de la re�o; kaj estos sufi�e da malhonoro kaj da �agreno.
19 Se al la re�o pla�as, oni elirigu ordonon de la re�o, kaj oni enskribu �in kiel nemalobeeblan le�on de Persujo kaj Medujo, ke la re�ino Va�ti ne venu plu anta� la re�on A�a�vero�; kaj �ian re�inecon la re�o transdonu al alia virino, kiu estas pli bona ol �i.
20 Kiam la ordono, kiun la re�o faris, estos a�dita en lia tuta regno, kiel ajn granda �i estas, tiam �iuj virinoj respektos siajn edzojn, de la grandaj �is la malgrandaj.
21 La parolo pla�is al la re�o kaj al la princoj, kaj la re�o agis konforme al la parolo de Memu�an.
22 Kaj li sendis leterojn en �iujn landojn de la re�o, en �iun landon la� �ia skribmaniero kaj al �iu popolo en �ia lingvo, ke �iu viro estu �efo en sia domo kaj postulu paroladon en la lingvo de lia popolo.

1 Post tiu afero, kiam kvieti�is la kolero de la re�o A�a�vero�, li rememoris pri Va�ti, kaj pri tio, kion �i faris kaj kio estis dekretita pri �i.
2 Kaj diris la junuloj de la re�o, kiuj servadis al li: Oni ser�u por la re�o belajn junajn virgulinojn;
3 kaj la re�o starigu en �iuj landoj de sia regno oficistojn, kiuj kolektus �iujn belajn junajn virgulinojn en la kastelurbon �u�an, en la virinejon, sub la inspektadon de Hegaj, la re�a e�nuko, gardisto de la virinoj, kaj oni donu al ili iliajn beliga�ojn;
4 kaj la junulino, kiu pla�os al la okuloj de la re�o, fari�os re�ino anstata� Va�ti. Kaj la afero pla�is al la re�o, kaj li tiel faris.
5 En la kastelurbo �u�an estis Judo, kies nomo estis Morde�aj, filo de Jair, filo de �imei, filo de Ki�, Benjamenido;
6 kiu estis translo�igita el Jerusalem kune kun la translo�igitoj, kiuj estis forkondukitaj kun Je�onja, re�o de Judujo, kaj kiujn translo�igis Nebukadnecar, re�o de Babel.
7 Li estis prizorganto de Hadasa, kiu anka� estis nomata Ester, filino de lia onklo, �ar �i ne havis patron nek patrinon. La junulino estis belstatura kaj belviza�a. Kiam mortis �iaj gepatroj, Morde�aj prenis �in al si kiel filinon.
8 Kiam estis a�digita la ordono de la re�o kaj lia le�o, kaj kiam oni kolektis multe da knabinoj en la kastelurbon �u�an sub la inspekton de Hegaj, tiam anka� Ester estis prenita en la re�an domon sub la inspekton de Hegaj, la gardisto de la virinoj.
9 La knabino pla�is al li kaj akiris lian favoron, kaj li rapide donis al �i �iajn beliga�ojn kaj �ian destinita�on, kaj sep knabinojn elektitajn el la domo de la re�o; kaj li translo�igis �in kun �iaj knabinoj en la plej bonan parton de la virinejo.
10 Ester ne diris pri sia popolo nek pri sia patrujo, �ar Morde�aj ordonis al �i, ke �i ne diru.
11 �iutage Morde�aj iradis anta� la korto de la virinejo, por scii�i pri la farto de Ester, kaj pri tio, kio okazas al �i.
12 Kiam por �iu knabino venis la vico iri al la re�o A�a�vero�, post kiam dum dek du monatoj estis farata al �i la beligado destinita por la virinoj (�ar tiel longe da�ris la tempo de ilia beligado: ses monatoj per mirha oleo, kaj ses monatoj per aroma�oj kaj per aliaj �mira�oj),
13 tiam la knabino eniris al la re�o. �ion, kion �i diris, oni donis al �i, por ke �i iru kun tio el la virinejo en la re�an domon.
14 Vespere �i eniris, kaj matene �i revenis en la virinejon duan, sub la inspekton de �aa�gaz, re�a e�nuko, gardisto de la kromvirinoj; �i jam ne plu iris al la re�o, krom en la okazo, se la re�o �in deziris kaj se �i estis vokita la�nome.
15 Kiam por Ester, filino de Abi�ail, onklo de Morde�aj, kiu prenis �in al si kiel filinon, venis la vico iri al la re�o, �i nenion petis, krom nur tio, kion diris Hegaj, la re�a e�nuko, gardisto de la virinoj. Kaj Ester akiris la favoron de �iuj, kiuj �in vidis.
16 Ester estis prenita al la re�o A�a�vero� en lian re�an domon en la deka monato, tio estas en la monato Tebet, en la sepa jaro de lia re�ado.
17 Kaj la re�o ekamis Esteron pli ol �iujn edzinojn, kaj �i akiris �e li simpation kaj favoron pli ol �iuj virgulinoj; kaj li metis re�an kronon sur �ian kapon kaj faris �in re�ino anstata� Va�ti.
18 Kaj la re�o faris grandan festenon por �iuj siaj princoj kaj servantoj, festenon je la honoro de Ester; kaj li donis ripozon al la landoj kaj disdonis re�ajn donacojn.
19 Kaj kiam oni la duan fojon kolektis junulinojn, Morde�aj sidis �e la pordego de la re�o.
20 Ester ankora� ne diris pri sia patrujo kaj pri sia popolo, kiel ordonis al �i Morde�aj; kaj la dirojn de Morde�aj Ester plenumadis tiel same, kiel tiam, kiam �i estis sub lia prizorgado.
21 En tiu tempo, kiam Morde�aj sidadis �e la pordego de la re�o, ekkoleris Bigtan kaj Tere�, du korteganoj de la re�o el la sojlogardistoj, kaj ili intencis meti manon sur la re�on A�a�vero�.
22 Pri tio eksciis Morde�aj, kaj li diris al la re�ino Ester, kaj Ester diris tion al la re�o en la nomo de Morde�aj.
23 La afero estis esplorita kaj trovita vera, kaj oni pendigis amba� sur arbo. Kaj tio estis enskribita en la kronikon �e la re�o.

1 Post tiuj okazinta�oj la re�o A�a�vero� eminentigis Hamanon, filon de Hamedata, la Agagidon, altigis lin kaj starigis lian se�on super �iuj princoj, kiuj estis �e li.
2 Kaj �iuj servantoj de la re�o, kiuj estis �e la pordego de la re�o, klinadis sin kaj �etadis sin viza�altere anta� Haman, �ar tiel ordonis pri li la re�o. Sed Morde�aj sin ne klinadis kaj ne �etadis sin viza�altere.
3 La servantoj de la re�o, kiuj estis �e la pordego de la re�o, diris al Morde�aj: Kial vi malobeas la ordonon de la re�o?
4 �ar ili diradis tion al li �iutage kaj li ne obeis ilin, tial ili raportis tion al Haman, por vidi, �u la vortoj de Morde�aj konservos sian forton; �ar li diris al ili, ke li estas Judo.
5 Kiam Haman vidis, ke Morde�aj ne klinas sin kaj ne �etas sin viza�altere anta� li, tiam Haman pleni�is de kolero.
6 Sed li trovis nesufi�a meti la manon sur Morde�ajon; �ar oni diris al li, el kiu popolo Morde�aj estas, tial Haman ekintencis ekstermi �iujn Judojn, kiuj estis en la tuta regno de A�a�vero�, la popolon de Morde�aj.
7 En la unua monato, tio estas en la monato Nisan, en la dek-dua jaro de la re�ado de A�a�vero�, oni �etadis pur'on, tio estas loton, anta� Haman, de tago al tago kaj de monato al monato, �is la dek-dua, tio estas �is la monato Adar.
8 Kaj Haman diris al la re�o A�a�vero�: Ekzistas unu popolo, dis�etita kaj dissemita inter la popoloj en �iuj landoj de via regno; iliaj le�oj estas malsimilaj al la le�oj de �iuj popoloj, kaj la le�ojn de la re�o ili ne plenumas; ne decas al la re�o tiel restigi ilin.
9 Se al la re�o pla�as, oni preskribu ekstermi ilin; tiam dek mil kikarojn da ar�ento mi pesos en la manojn de la oficistoj, por enporti en la kason de la re�o.
10 Tiam la re�o deprenis sian ringon de sia mano, kaj donis �in al Haman, filo de Hamedata, la Agagido, malamiko de la Judoj.
11 Kaj la re�o diris al Haman: La ar�ento estas transdonata al vi, kaj anka� la popolo, por fari al �i tion, kio pla�as al vi.
12 Kaj oni vokis la skribistojn de la re�o en la unua monato, en �ia dek-tria tago, kaj oni skribis konforme al �iuj ordonoj de Haman al la satrapoj de la re�o, kaj al la regionestroj, kiuj estis super �iu regiono, kaj al la princoj de �iu popolo, en �iun landon la� �ia skribmaniero kaj al �iu popolo en �ia lingvo; en la nomo de la re�o A�a�vero� tio estis skribita kaj sigelita per la ringo de la re�o.
13 Kaj oni sendis per kurieroj leterojn en �iujn landojn de la re�o, ke oni ekstermu, mortigu, kaj pereigu �iujn Judojn, de junulo �is maljunulo, la infanojn kaj la virinojn, en unu tago, en la dek-tria tago de la dek-dua monato, tio estas de la monato Adar, kaj ilian hava�on oni disrabu.
14 Kopio de la letero estis transdonota kiel le�o en �iun landon kaj proklamota al �iuj popoloj, por ke ili estu pretaj al tiu tago.
15 La kurieroj eliris rapide kun la ordono de la re�o. La le�o estis donita en la kastelurbo �u�an. La re�o kaj Haman sidi�is, por drinki, sed la urbo �u�an estis konsternita.

1 Kiam Morde�aj eksciis �ion, kio fari�is, tiam Morde�aj dis�iris siajn vestojn, metis sur sin saka�on kaj cindron, eliris en la mezon de la urbo, kaj kriis per la�ta kaj maldol�a vo�o.
2 Kaj li venis �is anta� la pordego de la re�o, �ar estis malpermesite eniri en saka�o en la pordegon de la re�o.
3 Kaj en �iu lando, sur �iu loko, kien venis la ordono de la re�o kaj lia dekreto, estis granda mal�ojo �e la Judoj, fastado, plorado, kaj �emado; kaj multaj ku�is en saka�o kaj cindro.
4 Kaj venis la servistinoj de Ester kaj �iaj e�nukoj, kaj rakontis al �i. Kaj la re�ino forte konsterni�is. Kaj �i sendis vestojn, por vesti Morde�ajon kaj depreni de li la saka�on; sed li ne akceptis.
5 Kaj Ester alvokis Hata�on, unu el la e�nukoj de la re�o, kiun �i tiu destinis por servado al �i, kaj �i sendis lin al Morde�aj, por ekscii, kio kaj pro kio tio estas.
6 Hata� eliris al Morde�aj sur la urban placon, kiu estis anta� la pordego de la re�o.
7 Kaj Morde�aj rakontis al li �ion, kio okazis al li, kaj pri la difinita sumo da mono, kiun Haman promesis doni pese en la kason de la re�o pro la Judoj, por ekstermi ilin.
8 Kaj kopion de la letera ordono, kiu estis donita en �u�an, por ilin ekstermi, li donis al li, por montri al Ester kaj sciigi al �i, ordonante al �i iri al la re�o, por petegi lin pri �ia popolo.
9 Hata� venis kaj transdonis al Ester la vortojn de Morde�aj.
10 Kaj Ester diris al Hata�, ordonante, ke li diru al Morde�aj:
11 �iuj servantoj de la re�o kaj la popolo en la landoj de la re�o scias, ke por �iu viro a� virino, kiu eniris al la re�o en la internan korton ne vokite, ekzistas nur unu le�o, nome la morto, krom nur en la okazo, se la re�o etendas al li sian oran sceptron--tiam li restas vivanta; kaj mi ne estas vokita iri al la re�o jam de tridek tagoj.
12 Kiam oni raportis al Morde�aj la vortojn de Ester,
13 tiam Morde�aj sendis respondon al Ester: Ne pensu en via animo, ke en la re�a domo vi savi�os sola el �iuj Judoj.
14 Se vi silentos en �i tiu tempo, tiam liberigo kaj savo venos al la Judoj de alia loko; sed vi kaj la domo de via patro pereos. Kaj kiu scias, �u ne por tia tempo vi atingis re�inecon?
15 Tiam Ester diris, ke oni respondu al Morde�aj:
16 Iru, kunvenigu �iujn Judojn, kiuj trovi�as en �u�an, fastu por mi, ne man�u kaj ne trinku dum tri tagoj, tage kaj nokte; anka� mi kaj miaj servistinoj fastos tiel same; poste mi iros al la re�o, kvankam tio estas kontra�le�a; kaj se mi pereos, mi pereu.
17 Kaj Morde�aj iris, kaj faris �ion, kion komisiis al li Ester.

1 En la tria tago Ester vestis sin re�e, kaj stari�is sur la interna korto de la re�a domo, kontra� la domo de la re�o. La re�o sidis sur sia re�a trono en la re�a domo, kontra� la enirejo de la domo.
2 Kiam la re�o ekvidis la re�inon Ester, starantan sur la korto, �i trovis favoron en liaj okuloj, kaj la re�o etendis al Ester la oran sceptron, kiu estis en lia mano; tiam Ester aliris, kaj ektu�is la pinton de la sceptro.
3 Kaj la re�o diris al �i: Kio estas al vi, ho re�ino Ester, kaj kia estas via peto? se tio estas e� duono de la regno, �i estos donita al vi.
4 Kaj Ester respondis: Se al la re�o pla�as, la re�o kune kun Haman venu hodia� al la festeno, kiun mi faris por li.
5 Tiam la re�o diris: Venigu plej rapide Hamanon, por plenumi tion, kion diris Ester. Kaj la re�o kaj Haman venis al la festeno, kiun faris Ester.
6 Kaj la re�o diris al Ester dum la trinkado de vino: Kion vi petas? tio estos donita al vi; kaj kia estas via deziro? �is duono de la regno �i estos plenumita.
7 Ester respondis kaj diris: Jen estas mia peto kaj deziro:
8 se mi akiris favoron en la okuloj de la re�o, kaj se al la re�o pla�as plenumi mian peton kaj fari mian deziron, la re�o kun Haman venu al la festeno, kiun mi faros por ili; kaj morga� mi faros, kion la re�o diris.
9 Haman eliris en tiu tago, gaja kaj bonhumora. Sed kiam Haman ekvidis Morde�ajon �e la re�a pordego, kaj tiu ne levi�is kaj ne movi�is anta� li, tiam Haman pleni�is de kolero kontra� Morde�aj.
10 Tamen Haman detenis sin, kaj iris hejmen. Kaj li sendis, kaj venigis al si siajn amikojn kaj sian edzinon Zere�.
11 Kaj Haman rakontis al ili pri sia granda ri�eco, pri la multo de siaj filoj, kaj pri �io, per kio la re�o lin altigis kaj starigis lin super la princoj kaj servantoj de la re�o.
12 Kaj Haman diris: E� la re�ino Ester invitis kun la re�o al la festeno, kiun �i faris, neniun krom mi; anka� por morga� mi estas invitita al �i kun la re�o.
13 Sed �io �i tio ne kontentigas min tiel longe, kiel mi vidas, ke la Judo Morde�aj sidas �e la pordego de la re�o.
14 Tiam diris al li lia edzino Zere� kaj �iuj liaj amikoj: Oni pretigu arbon, havantan la alton de kvindek ulnoj, kaj matene diru al la re�o, ke oni pendigu sur �i Morde�ajon; kaj poste iru gaje kun la re�o al la festeno. Tio pla�is al Haman, kaj li pretigis la arbon.

1 En tiu nokto la re�o ne povis dormi; kaj li ordonis alporti la memora�an libron de la kronikoj, kaj oni legis ilin anta� la re�o.
2 Kaj tie trovi�is skribite, kiel Morde�aj raportis pri Bigtan kaj Tere�, la du re�aj korteganoj el la sojlogardistoj, kiuj intencis meti manon sur la re�on A�a�vero�.
3 Tiam la re�o diris: Kian honoron kaj distingon oni faris pro tio al Morde�aj? Kaj la junuloj servistoj de la re�o respondis: Nenio estas farita al li.
4 La re�o diris: Kiu estas sur la korto? Dume Haman estis veninta sur la eksteran korton de la re�a domo, por diri al la re�o, ke oni pendigu Morde�ajon sur la arbo, kiun li pretigis por li.
5 La junuloj de la re�o diris al li: Jen Haman staras sur la korto. Kaj la re�o diris: Li eniru.
6 Haman eniris. Kaj la re�o diris al li: Kion oni faru al tiu homo, kiun la re�o deziras honori? Haman pensis en sia koro: Al kiu la re�o povas deziri fari honoron krom mi?
7 Kaj Haman diris al la re�o: Se al iu la re�o volas fari honoron,
8 oni alportu re�an veston, kiun portis sur si la re�o, kaj �evalon, sur kiu rajdis la re�o, kiam sur lian kapon estis metita la re�a krono;
9 oni donu la veston kaj la �evalon en la manon de unu el la plej eminentaj re�aj princoj, ke oni vestu la homon, kiun la re�o deziras honori, kaj rajdigu lin sur la �evalo sur la strato de la urbo, kaj oni proklamadu anta� li: Tiele estas farate al la homo, kiun la re�o volas honori.
10 Tiam la re�o diris al Haman: Rapide prenu la veston kaj la �evalon, kiel vi diris, kaj agu tiel kun la Judo Morde�aj, kiu sidas �e la pordego de la re�o; mankigu nenion el �io, kion vi diris.
11 Haman prenis la veston kaj la �evalon, kaj vestis Morde�ajon, kaj rajdigis lin tra la strato de la urbo, kaj proklamadis anta� li: Tiele estas farate al la homo, kiun la re�o volas honori.
12 Poste Morde�aj revenis al la pordego de la re�o; kaj Haman rapidis hejmen, mal�oja kaj kun kovrita kapo.
13 Haman rakontis al sia edzino Zere� kaj al �iuj siaj amikoj �ion, kio okazis al li. Kaj diris al li liaj sa�uloj kaj lia edzino Zere�: Se el la gento de la Judoj estas Morde�aj, anta� kiu vi komencis fali, vi nenion povas fari kontra� li, sed vi plue falos anta� li.
14 Dum ili ankora� parolis kun li, venis la e�nukoj de la re�o kaj rapidigis Hamanon iri al la festeno, kiun pretigis Ester.

1 La re�o kaj Haman venis, por festeni �e la re�ino Ester.
2 Kaj anka� en la dua tago, dum la trinkado de vino, la re�o diris al Ester: Kion vi petas, ho re�ino Ester? tio estos donita al vi; kaj kia estas via deziro? �is duono de la regno �i estos plenumita.
3 Tiam la re�ino Ester respondis kaj diris: Se mi trovis favoron en viaj okuloj, ho re�o, kaj se al la re�o pla�as, tiam mia vivo estu donacita al mi la� mia peto, kaj mia popolo la� mia deziro;
4 �ar ni estas venditaj, mi kaj mia popolo, por ekstermo, mortigo, kaj pereigo. Se ni almena� estus venditaj nur por esti sklavoj kaj sklavinoj, mi silentus, kvankam la malamiko ne kompensus la malprofiton de la re�o.
5 Tiam la re�o A�a�vero� diris al la re�ino Ester: Kiu li estas kaj kie li estas, tiu, kiu prenis en sian koron la kura�on agi tiel?
6 Kaj Ester respondis: La malamanto kaj malamiko estas �i tiu malbona Haman. Kaj Haman ektremis anta� la re�o kaj la re�ino.
7 La re�o levi�is kolere de la vintrinkado, kaj iris en la �ardenon de la palaco; sed Haman restis, por peti pri sia vivo la re�inon Ester, �ar li vidis, ke la re�o destinis por li malbonan sorton.
8 Kiam la re�o revenis el la palaca �ardeno en la �ambron de la festeno, Haman estis falinta sur la litbenkon, sur kiu sidis Ester. Tiam la re�o diris: E� perforti la re�inon li volas �e mi en la domo! La vorto eliris el la bu�o de la re�o, kaj oni kovris al Haman la viza�on.
9 �arbona, unu el la e�nukoj anta� la re�o, diris: Jen e� la arbo, kiun Haman pretigis por Morde�aj, kiu parolis bonon por la re�o, staras en la domo de Haman; �i havas la alton de kvindek ulnoj. Tiam la re�o diris: Pendigu lin sur �i.
10 Kaj oni pendigis Hamanon sur la arbo, kiun li pretigis por Morde�aj. Kaj la kolero de la re�o kvieti�is.

1 En tiu tago la re�o A�a�vero� transdonis al la re�ino Ester la domon de Haman, la malamiko de la Judoj; kaj Morde�aj venis anta� la re�on, �ar Ester diris, kio li estas por �i.
2 Kaj la re�o deprenis sian ringon, kiun li forprenis de Haman, kaj donis �in al Morde�aj; kaj Ester starigis Morde�ajon super la domo de Haman.
3 Kaj Ester plue parolis anta� la re�o, kaj �etis sin anta� liajn piedojn, kaj ploris kaj petegis lin, ke li neniigu la malbona�on de Haman, la Agagido, kaj lian planon, kiun li entreprenis kontra� la Judoj.
4 La re�o etendis al Ester sian oran sceptron, kaj Ester levi�is kaj stari�is anta� la re�o.
5 Kaj �i diris: Se al la re�o pla�as, kaj se mi trovis favoron anta� li, se la afero �ajnas al li �usta, kaj se li havas simpation por mi: tiam estu skribate, ke oni revoku la leterojn, kiujn elpensis Haman, filo de Hamedata, la Agagido, kaj kiujn li skribis, por ekstermi la Judojn, kiuj trovi�as en �iuj landoj de la re�o;
6 �ar kiel mi povus vidi la malfeli�on, kiu trafas mian popolon? kaj kiel mi povus vidi la pereon de miaj samgentanoj?
7 Tiam la re�o A�a�vero� diris al la re�ino Ester kaj al la Judo Morde�aj: Jen la domon de Haman mi transdonis al Ester, kaj lin mem oni pendigis sur arbo, pro tio, ke li metis sian manon sur la Judojn;
8 skribu do pri la Judoj en la nomo de la re�o tion, kio pla�as al vi, kaj sigelu per la re�a ringo; �ar leteron, skribitan en la nomo de la re�o kaj sigelitan per la re�a ringo, oni ne povas revoki.
9 Kaj oni vokis la skribistojn de la re�o en tiu tempo, en la tria monato, tio estas en la monato Sivan, en �ia dudek-tria tago; kaj oni skribis �ion tiel, kiel ordonis Morde�aj, al la Judoj, al la satrapoj, al la regionestroj, kaj al la princoj de la landoj, kiuj estis de Hindujo �is Etiopujo, cent dudek sep landoj, al �iu lando la� �ia skribmaniero kaj al �iu popolo en �ia lingvo, anka� al la Judoj la� ilia skribmaniero kaj en ilia lingvo.
10 Li skribigis en la nomo de la re�o A�a�vero�, kaj sigelis per la re�a ringo, kaj sendis per rajdantaj kurieroj sur bone kurantaj bonrasaj �evaloj leterojn pri tio,
11 ke la re�o permesas al la Judoj en �iuj urboj kolekti�i kaj stari�i, por defendi sian vivon, ekstermi, mortigi, kaj pereigi �iujn fortulojn de la popolo kaj de la lando, kiuj atakos ilin, la infanojn, kaj la virinojn, kaj disrabi ilian hava�on,
12 en la da�ro de unu tago en �iuj landoj de la re�o A�a�vero�, en la dek- tria tago de la dek-dua monato, tio estas de la monato Adar;
13 ke oni donu kopion de �i tiu ordonletero kiel le�on, proklamotan al �iuj popoloj, kaj ke la Judoj estu pretaj por tiu tago, por ven�i al siaj malamikoj.
14 La kurieroj, rajdantaj sur bonrasaj �evaloj, elrajdis tuj kaj rapide kun la ordono de la re�o. La le�o estis donita en la kastelurbo �u�an.
15 Morde�aj eliris de la re�o en re�a vesto el blua kaj blanka �tofo, kun granda ora krono, kaj en mantelo bisina kaj purpura. Kaj la urbo �u�an �ojkriis kaj estis gaja.
16 �e la Judoj estis lumo kaj �ojo, gajeco kaj triumfo.
17 Kaj en �iu lando kaj en �iu urbo, sur �iu loko, kien atingis la ordono kaj dekreto de la re�o, estis �e la Judoj �ojo kaj gajeco, festeno kaj festo. Kaj multaj homoj el la popoloj de la lando fari�is Judoj, �ar falis sur ilin timo anta� la Judoj.

1 En la dek-dua monato, tio estas en la monato Adar, en �ia dek- tria tago, kiam venis la tempo de plenumo de la re�a ordono kaj dekreto--en la tago, kiam la malamikoj de la Judoj esperis superforti ilin--la afero turni�is, kaj la Judoj superfortis siajn malamikojn.
2 La Judoj kolekti�is en siaj urboj en �iuj landoj de la re�o A�a�vero�, por etendi la manon kontra� siajn malbondezirantojn; kaj neniu povis kontra�stari al ili, �ar timo anta� ili falis sur �iujn popolojn.
3 Kaj �iuj landestroj, satrapoj, regionestroj, kaj oficistoj de la re�o favoris la Judojn, �ar falis sur ilin timo anta� Morde�aj.
4 �ar Morde�aj estis granda en la domo de la re�o, kaj la famo pri li iris tra �iuj landoj, �ar la viro Morde�aj fari�adis �iam pli kaj pli granda.
5 Kaj la Judoj batis �iujn siajn malamikojn, frapante per glavo, mortigante kaj ekstermante, kaj ili faris al siaj malamikoj, kion ili volis.
6 En la kastelurbo �u�an la Judoj mortigis kaj pereigis kvincent homojn;
7 anka� Par�andatan, Dalfonon, Aspatan,
9_8">8 Poratan, Adaljan, Aridatan, 9 Parma�tan, Arisajon, Aridajon, kaj Vajzatan,
10 la dek filojn de Haman, filo de Hamedata kaj persekutanto de la Judoj, ili mortigis; sed sur la hava�on ili ne metis sian manon.
11 En la sama tago la nombro de la mortigitoj en la kastelurbo �u�an estis raportita al la re�o.
12 Kaj la re�o diris al la re�ino Ester: En la kastelurbo �u�an la Judoj mortigis kaj pereigis kvincent homojn kaj anka� la dek filojn de Haman; kion ili faris en la ceteraj regionoj de la re�o? Kion vi petas? tio estos donita al vi; kion vi ankora� deziras? tio estos plenumita.
13 Ester respondis: Se al la re�o pla�as, estu permesite al la Judoj en �u�an anka� morga� fari tion saman, kion hodia�, kaj la dek filojn de Haman oni pendigu.
14 Kaj la re�o diris, ke oni faru tiel. Kaj estis donita dekreto pri tio en �u�an, kaj la dek filojn de Haman oni pendigis.
15 La Judoj, kiuj estis en �u�an, kolekti�is anka� en la dek-kvara tago de la monato Adar, kaj mortigis en �u�an tricent homojn; sed sur la hava�on ili ne metis sian manon.
16 Anka� la ceteraj Judoj, kiuj estis en la landoj de la re�o, kolekti�is kaj stari�is, por defendi sian vivon kaj por akiri trankvilecon anta� siaj malamikoj, kaj ili mortigis el siaj malamikoj sepdek kvin mil, sed sur la hava�on ili ne metis sian manon.
17 Tio estis en la dek-tria tago de la monato Adar. Kaj en �ia dek-kvara tago estis ripozo, kaj oni faris �in tago de festeno kaj de gajeco.
18 Sed la Judoj, kiuj estis en �u�an, kolekti�is en la dek-tria kaj en la dek-kvara tagoj; ripozo estis en la dek-kvina tago, kaj ili faris �in tago de festeno kaj de gajeco.
19 Tial la Judoj, kiuj lo�as en lo�lokoj kaj urboj ne fortikigitaj, faras la dek-kvaran tagon de la monato Adar tago de �ojo kaj de festeno, festotago, kaj ili sendas donacojn unuj al aliaj.

20 Morde�aj priskribis �iujn tiujn okazinta�ojn, kaj sendis leterojn al �iuj Judoj, kiuj estis en �iuj landoj de la re�o A�a�vero�, la proksimaj kaj la malproksimaj,
21 ke ili akceptu por si, ke ili festados �iujare la dek-kvaran tagon de la monato Adar kaj �ian dek-kvinan tagon,
22 kiel tagojn, en kiuj la Judoj ricevis trankvilecon kontra� siaj malamikoj, kaj kiel monaton, kiu turnis por ili mal�ojon en �ojon, funebron en feston; ke ili faradu ilin tagoj de festeno kaj de gajeco, de sendado de donacoj unuj al aliaj kaj de donacado al malri�uloj.
23 Kaj la Judoj akceptis tion, kion ili jam mem komencis fari kaj pri kio skribis al ili Morde�aj.
24 �ar Haman, filo de Hamedata, la Agagido, kaj malamiko de �iuj Judoj, intencis pereigi la Judojn kaj �etis pur'on, tio estas loton, por ekstermi kaj pereigi ilin;
25 sed kiam �i venis anta� la re�on, �i tiu ordonis skribe, ke lia malbona entrepreno, kiun li preparis por la Judoj, turni�u sur lian kapon; kaj ke oni pendigu lin kaj liajn filojn sur arbo.
26 Pro tio oni donis al tiuj tagoj la nomon Purim, la� la vorto _pur_. Tial, konforme al �iuj vortoj de tiu letero, kaj al tio, kion ili mem vidis koncerne tion kaj kio trafis ilin,
27 la Judoj decidis kaj akceptis por si, por sia idaro, kaj por �iuj, kiuj ali�os al ili, ke ili nepre festados tiujn du tagojn la� la preskribo kaj en la difinita tempo �iujare.
28 Tiuj tagoj devas esti memorataj kaj festataj en �iuj generacioj, en �iu familio, en �iu lando, kaj en �iu urbo; kaj tiuj tagoj de Purim ne devas esti forigitaj �e la Judoj, kaj la memoro pri ili ne devas malaperi inter ilia idaro.
29 Kaj la re�ino Ester, filino de Abi�ail, kaj la Judo Morde�aj skribis kun plena insisto, ke oni plenumu tiun duan leteron pri Purim.
30 Kaj ili sendis leterojn al �iuj Judoj en la cent dudek sep landojn de la regno de A�a�vero�, kun vortoj de paco kaj de vero,
31 ke ili festadu tiujn tagojn de Purim en ilia tempo, kiel decidis pri ili la Judo Morde�aj kaj la re�ino Ester, kaj kiel ili mem akceptis por si kaj por sia idaro koncerne la fastadon kaj pre�adon.
32 Kaj la� la ordono de Ester oni konfirmis tiun historion de Purim kaj enskribis en libron.

1 La re�o A�a�vero� metis sub tributon la teron kaj la insulojn de la maro.
2 La tuta historio pri lia forto kaj lia potenco, kaj la detaloj pri la grandeco de Morde�aj, kiun la re�o grandigis, estas priskribitaj en la libro de kroniko de la re�oj de Medujo kaj Persujo.
3 �ar la Judo Morde�aj estis la dua post la re�o A�a�vero�, granda inter la Judoj kaj amata inter la multo de siaj fratoj, zorganta pri la bono de sia popolo kaj donanta pacon al sia tuta idaro.