JESAJA

1 Vizio de Jesaja, filo de Amoc, kiun li vidis pri Judujo kaj Jerusalem, en la tempo de Uzija, Jotam, A�az, kaj �izkija, re�oj de Judujo.

2 A�skultu, ho �ielo, kaj atentu, ho tero, �ar parolas la Eternulo: Filojn Mi edukis kaj altigis, kaj ili perfidis Min.
3 Bovo konas sian a�etinton, kaj azeno la man�ujon de sia mastro; sed Izrael ne konas, Mia popolo ne komprenas.
4 Ve al la popolo peka, al la gento �ar�ita de malbonagoj, al la idaro krima, al la filoj pereuloj! ili forlasis la Eternulon, ili mal�atis la Sanktulon de Izrael, ili forturni�is malanta�en.
5 Kion oni ankora� batu en vi, kiuj da�rigas sian defaladon? la tuta kapo estas malsana, kaj la tuta koro estas senforta.
6 De la plando de la piedo �is la kapo estas en �i nenio sendifekta, nur vundoj kaj tuberoj kaj ulceroj pusaj, kiuj ne estas purigitaj, nek �irka�ligitaj, nek moligitaj per oleo.
7 Via lando estas dezerta, viaj urboj estas forbruligitaj per fajro, vian kampon anta� vi forman�as fremduloj, kaj dezerta �i estas, kiel ruinigita de fremduloj.
8 Kaj restis la filino de Cion kiel tendo en vinber�ardeno, kiel budo sur kukumkampo, kiel urbo sie�ata.
9 Se la Eternulo Cebaot ne lasus al ni resta�on, ni fari�us preska� kiel Sodom, ni simili�us al Gomora.

10 A�skultu la vortojn de la Eternulo, estroj de Sodom; atentu la instruon de nia Dio, popolo de Gomora!
11 Por kio Mi bezonas vian multegon da bu�oferoj? diras la Eternulo; Mi trosati�is de la bruloferoj de �afoj kaj de la sebo de grasigitaj brutoj, kaj la sangon de bovoj kaj �afidoj kaj kaproj Mi ne deziras.
12 Kiam vi venas, por aperi anta� Mia viza�o, kiu postulas tion de viaj manoj, ke vi pa�u sur Mian korton?
13 Ne plu alportu hipokritajn donacojn; la incensado estas abomeninda�o por Mi; monatkomencon, sabaton, kaj kunvokon de kunvenoj Mi ne toleras--krimo kaj sankta kunveno!
14 Viajn monatkomencojn kaj festojn Mia animo malamas; ili fari�is por Mi �ar�o, tedis al Mi porti ilin.
15 Kiam vi etendas viajn manojn, Mi ka�as anta� vi Miajn okulojn; e� kiam vi multe pre�as, Mi ne a�skultas; viaj manoj estas plenaj de sango.
16 Lavu vin, purigu vin; forigu la malbonon de viaj faroj anta� Miaj okuloj, �esu malbonagi.
17 Lernu agi bone, celu justecon, helpu prematon, havigu juston al orfo, defendu aferon de vidvino.

18 Venu, kaj ni faru inter ni ju�an disputon, diras la Eternulo: se viaj pekoj estas sangoru�aj, ili fari�os blankaj kiel ne�o; kaj se ili estas kiel skarlato, ili fari�os kiel lano.
19 Se vi estos humilaj kaj obeemaj, vi man�os la bona�on de la tero;
20 sed se vi rifuzos kaj ribelos, glavo vin ekstermos; �ar tiel diris la bu�o de la Eternulo.

21 Kiamaniere la fidela urbo fari�is mal�astulino! �i estis plena de justeco, virto en �i lo�is, sed nun mortigistoj.
22 Via ar�ento fari�is skorio, via vino miksi�is kun akvo.
23 Viaj estroj estas perfiduloj, kaj kolegoj de �telistoj; ili �iuj amas donacojn kaj �asas profiton; al orfo ili ne donas juston, kaj la ju�a plendo de vidvino ne atingas ilin.

24 Pro tio diras la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, la Potenculo de Izrael: Ho ve, Mi konsolos Min sur Miaj kontra�uloj, kaj Mi ven�os al Miaj malamikoj.
25 Kaj Mi remetos Mian manon sur vin, kaj Mi forte purigos vian skorion, kaj Mi eligos vian tutan stanon.
26 Kaj Mi restarigos viajn ju�istojn, kiel anta�e, kaj viajn konsilistojn, kiel en la komenco; post tio oni nomos vin urbo de virto, civito fidela.
27 Cion ela�eti�os per justeco, kaj �iaj revenintoj per virto.
28 La krimuloj kaj pekuloj pereos kune, kaj la forlasintoj de la Eternulo ekstermi�os.
29 �ar ili estos malhonoritaj pro la terebintarboj, kiujn vi amis, kaj vi estos hontigitaj pro la �ardenoj, kiujn vi elektis.
30 �ar vi estos kiel terebintarbo, kies folioj velkis, kaj kiel �ardeno, kiu ne havas akvon.
31 Kaj la fortulo fari�os kiel stupo, kaj lia laboro kiel fajrero; kaj amba� brulos, kaj neniu estingos.

1 Afero, kiun Jesaja, filo de Amoc, vidis vizie pri Judujo kaj Jerusalem.

2 Iam en la tempo estonta la monto de la domo de la Eternulo staros kiel �efo inter la montoj, kaj �i estos pli alta ol �iuj alta�oj; kaj fluos al �i �iuj nacioj.
3 Kaj iros multaj popoloj, kaj diros: Venu, ni iru supren sur la monton de la Eternulo, al la domo de la Dio de Jakob, por ke Li instruu nin pri Siaj vojoj, kaj ni iru la� Lia irejo; �ar el Cion eliros la instruo, kaj la vorto de la Eternulo el Jerusalem.
4 Kaj Li ju�os inter la nacioj, kaj Li decidos pri multaj popoloj; kaj ili for�os el siaj glavoj plugilojn kaj el siaj lancoj rikoltilojn; ne levos nacio glavon kontra� nacion, kaj oni ne plu lernos militon.

5 Ho domo de Jakob, venu, kaj ni iru en la lumo de la Eternulo.
6 Sed Vi forlasis Vian popolon, la domon de Jakob, �ar ili pli pleni�is ol anta�e kaj ili sor�as kiel la Fili�toj kaj ali�is al infanoj de aligentuloj.
7 Kaj ilia lando pleni�is de ar�ento kaj oro, kaj senfinaj estas iliaj trezoroj; kaj ilia lando pleni�is de �evaloj, kaj sennombraj estas iliaj �aroj.
8 Kaj ilia lando pleni�is de idoloj; ili adorklini�as al la farita�o de siaj manoj, al tio, kion faris iliaj fingroj.
9 Kaj klini�is la homo, kaj malalti�is la viro; kaj Vi ne pardonos ilin.
10 Eniru en rokon kaj ka�u vin en la tero, pro timo anta� la Eternulo kaj anta� la majesto de Lia grandeco.
11 La fieraj okuloj de homo mallevi�os, kaj la altaj homoj estos malaltigitaj; nur la Eternulo sola estos alta en tiu tago.
12 �ar la tago de la Eternulo Cebaot estos super �io malhumila kaj alta kaj super �io aroganta, kiu estos malaltigita;
13 kaj super �iuj cedroj de Lebanon, la altaj kaj malhumilaj, kaj super �iuj kverkoj de Ba�an;
14 kaj super �iuj altaj montoj, kaj super �iuj levi�intaj montetoj;
15 kaj super �iu alta turo, kaj super �iu fortikigita muro;
16 kaj super �iuj �ipoj de Tar�i�, kaj super �iuj belaspekta�oj.
17 Kaj humiligita estos la fiereco de homo, kaj altaj homoj estos malaltigitaj; nur la Eternulo sola estos alta en tiu tago.
18 La idoloj estos tute neniigitaj.
19 Kaj oni iros en la kavernojn de la rokoj kaj en la fendojn de la tero, pro timo anta� la Eternulo kaj anta� Lia majesta grandeco, kiam Li levi�os, por �eti teruron sur la teron.
20 En tiu tago la homo �etos al la talpoj kaj vespertoj siajn ar�entajn kaj orajn idolojn, kiujn li faris al si por adorado;
21 por eniri en kavernojn de rokoj kaj en fendojn de �tonegoj, pro timo anta� la Eternulo kaj anta� Lia majesta grandeco, kiam Li levi�os, por �eti teruron sur la teron.
22 �esu zorgi pri homo, kies animo estas en liaj nazotruoj; �ar kion li valoras?

1 �ar jen la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, forprenos de Jerusalem kaj de Judujo la apogon kaj forton, �ian apogon de pano kaj �ian apogon de akvo;
2 heroon kaj militiston, ju�iston kaj profeton, a�guriston kaj pleja�ulon,
3 kvindekestron kaj eminentulon, konsiliston, majstron, kaj lertan sor�iston.
4 Kaj junulojn Mi faros iliaj estroj, kaj petoluloj regos ilin.
5 Kaj premos la popolo �iu la alian kaj �iu sian proksimulon; junulo estos aroganta kontra� maljunulo, kaj senvalorulo anta� eminentulo.
6 Homo ekkaptos sian fraton en la domo de sia patro, dirante: Vi havas veston, estu do nia estro, kaj �i tiu ruino estu sub via mano.
7 Sed �i tiu la�te protestos, dirante: Mi ne volas esti kuracanto; nek panon nek veston mi havas en mia domo; ne faru min estro de la popolo.
8 �ar malforti�is Jerusalem, kaj Judujo falis; �ar iliaj paroloj kaj iliaj faroj estas kontra� la Eternulo kaj ofendas la okulojn de Lia majesto.
9 La signoj de iliaj viza�oj atestis kontra� ili, kaj sian pekon, simile al la Sodomanoj, ili proklamas, ne ka�as. Ve al iliaj animoj! �ar ili mem repagis al si malbonon.
10 Parolu pri la justulo, ke estas bone al li; �ar ili man�as la fruktojn de siaj faroj.
11 Ve al la malbona malvirtulo! �ar la faroj de liaj manoj estos repagitaj al li.
12 Mian popolon premas infanoj, kaj virinoj regas �in. Mia popolo! viaj gvidantoj erarigas vin kaj ruinigas la vojon de via irado.
13 La Eternulo stari�is, por ju�i; Li staras, por ju�i popolojn.
14 La Eternulo faros ju�an proceson kontra� la pleja�uloj de Lia popolo kaj kontra� �iaj estroj: Vi ruinigis la vinber�ardenon; havo, kiun vi rabis de malri�uloj, estas en viaj domoj.
15 Kial vi premas Mian popolon kaj ofendas la malri�ulojn? diras la Sinjoro, la Eternulo Cebaot.

16 Kaj la Eternulo diras: Pro tio, ke la filinoj de Cion fieri�is, kaj iras kun etendita kolo kaj kun malmodesta rigardo, iras kaj koketas, kaj tintas per �enetoj sur la piedoj:
17 la Sinjoro senharigos la verton de la filinoj de Cion, kaj la Eternulo nudigos ilian hontinda�on.
18 En tiu tago la Sinjoro forigos la ornamon de la �enetoj kaj la steletojn kaj la lunetojn,
19 la orelringojn, la �enetojn kaj la �irka�ligojn,
20 la brila�etojn kaj la bukojn kaj la la�ojn kaj la parfumujojn kaj la talismanojn,
21 la ringojn kaj la nazringojn,
22 la multekostajn vestojn kaj la mantelojn kaj la vualojn kaj la saketojn,
23 la spegulojn kaj la delikatajn �tofojn kaj la kapornamojn kaj la kaptukojn.
24 Kaj anstata� bonodoro estos malbonodoro, kaj anstata� zono estos �nuro, kaj anstata� krispaj haroj estos kalvo, kaj anstata� eleganta mantelo estos sako, anstata� beleco estos brulmakuloj.
25 Viaj viroj falos de glavo, kaj viaj fortuloj en la milito.
26 Kaj �iaj pordegoj ploros kaj funebros, kaj mizere �i sidos sur la tero.

1 En tiu tago ekkaptos sep virinoj unu viron, kaj diros: Ni man�ados nian panon, kaj ni portados niajn vestojn; nur permesu al ni porti vian nomon, forigu de ni nian malhonoron.

2 En tiu tago la markoto de la Eternulo estos belo kaj honoro, kaj la frukto de la tero estos majesto kaj ornamo por la savita�o de Izrael.
3 Kaj la restintoj en Cion kaj la reteni�intoj en Jerusalem estos nomataj sanktuloj, �iuj, al kiuj la sorto lasis vivon en Jerusalem,
4 se la Sinjoro forlavos la malpura�on de la filinoj de Cion, kaj forigos el Jerusalem la sangon, kiu estas interne de �i, per la spirito de ju�o kaj per la spirito de fajro.
5 Kaj super �iu loko de la monto Cion kaj super �iuj �iaj kunvenejoj la Eternulo kreos nubon kaj fumon por la tago kaj flamon de brulanta fajro por la nokto; super �io honora estos �irmo.
6 Kaj estos tendo, por ombri kontra� la varmegeco de la tago, kaj por rifu�igi kaj �irmi kontra� malbona vetero kaj pluvo.

1 Mi kantos al mia amato la kanton de mia amiko pri lia vinber�ardeno. Vinber�ardenon havis mia amiko sur grasa alta�o;
2 kaj li �irka�fosis �in, sen�tonigis �in, kaj plantis en �i plej bonspecajn vinberbran�ojn; kaj li konstruis turon meze de �i, kaj anka� vinpremejon li elhakis en �i; kaj li esperis, ke �i donos bonajn vinberojn, sed �i donis senvalorajn berojn.
3 Nun, ho lo�antoj de Jerusalem kaj Judujo, ju�u do inter mi kaj mia vinber�ardeno.
4 Kion oni povas ankora� fari al mia vinber�ardeno, kion mi ne faris por �i? kial mi esperis, ke �i donos bonajn vinberojn, kaj �i tamen donis berojn senvalorajn?
5 Nun mi sciigos al vi, kion mi faros al mia vinber�ardeno: forigita estos �ia barilo, kaj �i estos ruinigata, �iaj muroj estos dis�etitaj, kaj �i estos piedpremata.
6 Mi lasos �in dezerta, �i ne estos pritran�ata nek prifosata, kaj elkreskos en �i dornoj kaj pikarbustoj; kaj al la nuboj mi ordonos, ke ili ne ver�u sur �in pluvon.
7 La vinber�ardeno de la Eternulo Cebaot estas la domo de Izrael, kaj la viroj de Jehuda estas Lia plej amata planta�o; kaj Li esperis justecon, sed montri�is malnobla�o --bonagojn, sed montri�is kriinda�o.

8 Ve al vi, kiuj aligas domon al domo, kampon al kampo, �is restas jam nenia loko, por ke vi solaj posedu la landon!
9 En miaj oreloj estas la vortoj de la Eternulo Cebaot: Multaj domoj fari�os dezertaj, grandaj kaj bonaj estos sen lo�antoj.
10 �ar dek parceloj da vinber�ardeno donos nur unu bat'on, kaj �omero da semoj donos nur unu efon.

11 Ve al tiuj, kiuj levi�as frue matene, por fordoni sin al drinkado, sidas malfrue nokte, por varmegigi sin per vino!
12 Harpo, psaltero, tamburino, fluto, kaj vino estas en iliaj festenoj; sed la verkon de la Eternulo ili ne rigardas, kaj la faron de Liaj manoj ili ne vidas.
13 Tial mia popolo estas forkondukita en malliberecon pro nekomprenado, kaj �iaj eminentuloj konsumi�is de malsato, kaj �ia popolamaso senforti�is de soifo.
14 Pro tio �eol lar�igis sian internon kaj eksterordinare malfermis sian fa�kon; kaj mallevi�os tien �ia gloro kaj �ia amaso kaj �ia bruantaro kaj �ia gajularo.
15 Klini�os homo kaj malalti�os viro, kaj la okuloj de fieruloj humili�os.
16 Sed la Eternulo Cebaot alti�os en la ju�o, kaj la sankta Dio estos sankta en la justeco.
17 Tiam la �afidoj pa�ti�os en bona ordo, kaj fremduloj man�os tion, kio restos de la fortuloj.

18 Ve al tiuj, kiuj altiras malbonagon per �nuroj de vanteco kaj pekon kvaza� per �enoj de �aroj;
19 al tiuj, kiuj diras: Li rapidu, Li akcelu Sian faron, por ke ni vidu; la plano de la Sanktulo de Izrael alproksimi�u kaj venu, por ke ni �in ekkonu!

20 Ve al tiuj, kiuj la malbonon nomas bono kaj la bonon malbono, kiuj mallumon faras lumo kaj la lumon mallumo, kiuj maldol�on faras dol�o kaj la dol�on maldol�o!

21 Ve al tiuj, kiuj estas sa�uloj en siaj okuloj kaj anta� si mem estas kompetentuloj!

22 Ve al tiuj, kiuj estas herooj, por trinki vinon, kaj bravuloj, por miksi ebriiga�on,
23 kiuj pravigas malvirtulon pro suba�eto, kaj de pravulo forprenas lian pravecon!
24 Pro tio, kiel la lango de fajro forman�as pajlon kaj la flamo ekstermas fojnon, tiel ilia radiko fari�os nutra�o, kaj ilia floro suprenflugos kiel polvo; �ar ili mal�atis la instruon de la Eternulo Cebaot, kaj la vortojn de la Sanktulo de Izrael ili malestimis.

25 Pro tio ekflamis la kolero de la Eternulo kontra� Lia popolo, kaj Li etendis Sian manon kontra� �in kaj frapis �in; kaj ektremis la montoj, kaj la kadavroj de la popolo estas kiel koto sur la stratoj; kaj malgra� �io �i tio Lia kolero ne kvieti�is, kaj Lia brako estas ankora� etendita.
26 Kaj Li levos signon por la popoloj malproksimaj, kaj alvokos tian popolon de la ekstrema�o de la tero, kaj �i venos rapide kaj facile.
27 Ne estos en tiu popolo laculo nek senfortulo, �i ne dormos nek dormetos, ne deliberi�os la zono de �ia lumbo, kaj ne dis�iri�os rimeno de �ia �uo.
28 �iaj sagoj estas akraj, kaj �iuj �iaj pafarkoj estas stre�itaj; la hufoj de �iaj �evaloj estas kiel granito, kaj la radoj de �iaj �aroj kiel ventego.
29 �ia blekado estas simila al la leona; �i krias, kiel leonidoj; �i ekbruas, kaj ekkaptas la rabakiron kaj forportas, kaj neniu savas.
30 Kaj �i blekegos super li en tiu tago simile al la bruo de la maro; kiam oni rigardos la teron, tie estos mallumo kaj mizero, kaj la lumo malaperos el la �ielo.

1 En la jaro de la morto de la re�o Uzija mi vidis la Sinjoron, sidantan sur alta kaj levita trono, kaj Liaj baskoj plenigis la templon.
2 Serafoj staris supre de Li; �iu havis po ses flugiloj; per du li kovris sian viza�on, per du li kovris siajn piedojn, kaj per du li flugis.
3 Kaj unu vokadis al alia, kaj diris: Sankta, sankta, sankta estas la Eternulo Cebaot, la tuta tero estas plena de Lia gloro.
4 Ek�anceli�is de la vokanta vo�o la kolonoj de la pordo, kaj la domo pleni�is de fumo.
5 Kaj mi diris: Ve al mi! �ar mi pereis; �ar mi estas homo kun malpura bu�o, kaj mi lo�as inter popolo malpurbu�a, kaj la Re�on, la Eternulon Cebaot, vidis miaj okuloj.
6 Tiam alflugis al mi unu el la serafoj, havante en la mano ardantan karbon, kiun li per prenilo prenis de la altaro,
7 kaj li ektu�is mian bu�on, kaj diris: Jen �i tio ektu�is vian bu�on, kaj fori�is via malpieco, kaj via peko estas pardonita.
8 Kaj mi eka�dis la vo�on de la Sinjoro, kiu diris: Kiun Mi sendos, kaj kiu iros por ni? Kaj mi diris: Jen mi estas, sendu min.
9 Tiam Li diris: Iru kaj diru al tiu popolo: Vi a�dos, sed ne komprenos; vi vidos, sed ne rimarkos.
10 Sensentigu la koron de tiu popolo, kaj �iajn orelojn surdigu, kaj �iajn okulojn blindigu, por ke �i ne vidu per siaj okuloj, kaj por ke �i ne a�du per siaj oreloj, por ke �i ne komprenu per sia koro, por ke �i ne konverti�u kaj ne sani�u.
11 Mi diris: �is kiam, ho Sinjoro? Kaj Li respondis: �is malpleni�os la urboj pro nehavado de lo�antoj kaj la domoj pro nehavado de homoj, kaj �is la tero tute dezerti�os.
12 Kaj la Eternulo forigos la homojn, kaj granda estos la forlasiteco en la lando.
13 Se restos en �i dekono, �i anka� ekstermi�os, sed kiel terebintarbo a� kverko, de kiuj post la dehako restas ankora� radiko; sankta semo estos �ia radiko.

1 En la tempo de A�az, filo de Jotam, filo de Uzija, re�o de Judujo, eliris Recin, re�o de Sirio, kaj Peka�, filo de Remalja, re�o de Izrael, kontra� Jerusalemon, por militi kontra� �i; sed ili ne povis konkeri �in.
2 Oni raportis al la domo de David, dirante: La Sirianoj stari�is tendare en la lando de Efraim. Tiam ektremis lia koro kaj la koro de lia popolo, kiel la arboj de arbaro tremas de vento.

3 Sed la Eternulo diris al Jesaja: Iru renkonte al A�az, vi kaj via filo �ear-Ja�ub, al la fino de la akvotubo de la supra lageto, �e la vojo al la kampo de fulistoj,
4 kaj diru al li: Gardu vin, kaj estu trankvila; ne timu, kaj via koro ne senkura�i�u pro la du fumantaj brul�tipoj, pro la furiozo de Recin kun la Sirianoj kaj de la filo de Remalja.
5 La Sirianoj, kun Efraim kaj kun la filo de Remalja, havas malbonan intencon kontra� vi, kaj diras:
6 Ni iru kontra� Judujon, ni malgrandigu �in, malkovru �in por ni, kaj ni starigu kiel re�on super �i la filon de Tabeel.
7 Tiele diris la Sinjoro, la Eternulo: Tio ne plenumi�os, kaj tio ne estos.
8 �ar la kapo de Sirio estas Damasko, kaj la kapo de Damasko estas Recin, kaj post sesdek kvin jaroj Efraim �esos esti popolo.
9 Kaj la kapo de Efraim estas Samario, kaj la kapo de Samario estas la filo de Remalja. Se vi ne kredas, vi ne estas fidelaj.

10 Kaj plue diris la Eternulo: Diru al A�az jene:
11 Petu por vi signon de la Eternulo, via Dio, �u profunde malsupre, �u alte supre.
12 Sed A�az diris: Mi ne petos, kaj mi ne incitos la Eternulon.
13 Kaj li diris: A�skultu, domo de David: �u ne sufi�as al vi �agreni homojn, ke vi �agrenas e� mian Dion?
14 Tial la Sinjoro mem donos al vi signon: jen virgulino gravedi�is, kaj �i naskos filon, kaj �i donos al li la nomon Emanuel.
15 Buteron kaj mielon li man�os, �is li povoscios forpu�i malbonon kaj elekti bonon.
16 Sed anta� ol la knabo povoscios forpu�i malbonon kaj elekti bonon, estos forlasita tiu lando, kiun vi timas pro �iaj du re�oj.
17 La Eternulo venigos sur vin kaj sur vian popolon kaj sur la domon de via patro tiajn tagojn, kiuj ne venis de post la tempo, kiam Efraim defalis de Jehuda; Li venigos la re�on de Asirio.

18 En tiu tago la Eternulo alvokos la mu�ojn de la randoj de la lagoj de Egiptujo kaj la abelojn de la lando Asiria;
19 kaj ili venos kaj sidi�os �iuj en la dezertigitaj valoj kaj en la fendoj de la rokoj kaj sur �iuj arbustoj kaj sur �iuj pikarbeta�oj.

20 En tiu tempo la Eternulo razos per dungita razilo, per la transriveranoj, per la re�o de Asirio, la kapon kaj la harojn de la piedoj, kaj forigos e� la barbon.

21 En tiu tempo homo nutros junan bovinon kaj du �afojn;
22 kaj pro la abundo de lakto li man�os buteron; �ar buteron kaj lakton man�os �iu, kiu restos en la lando.

23 En tiu tempo �iu loko, kie estis mil vinberbran�oj, havantaj la prezon de mil ar�entaj moneroj, kovri�os per dornoj kaj pikarbustoj.
24 Kun sagoj kaj pafarkoj oni venos tien, �ar la tuta lando kovri�os per dornoj kaj pikarbustoj.
25 Kaj sur �iujn montojn, kiujn oni prilaboradis per pio�oj, oni ne povos supreniri pro timo anta� la dornoj kaj pikarbustoj; oni sendos tien bovojn, oni irigos tien �afojn.

1 Kaj la Eternulo diris al mi: Prenu al vi grandan skribtabulon, kaj skribu sur �i per homa skribilo: Rapidu akiri, balda� rabado.
2 Kaj mi prenis al mi du fidindajn atestantojn: la pastron Urija, kaj Ze�arjan, filon de Jebere�ja.
3 Kaj mi iris al la profetino, kaj �i gravedi�is kaj naskis filon. Kaj la Eternulo diris al mi: Donu al li la nomon: Rapidu-Akiri-Balda�-Rabado.
4 �ar anta� ol la knabo povoscios voki: Mia patro, kaj Mia patrino, la ri�a�on de Damasko kaj la rabakiron de Samario oni portos anta� la re�o de Asirio.

5 Kaj plue la Eternulo parolis al mi, dirante:
6 Pro tio, ke �i tiu popolo mal�atis la akvon de �iloa�, kiu fluas kviete, kaj �ojas pro Recin kaj pro la filo de Remalja:
7 pro tio la Sinjoro jen venigos sur ilin la akvon de la Rivero, la forta kaj granda, la re�on de Asirio kaj lian tutan gloron; kaj �i levi�os super �iujn siajn ku�ujojn kaj iros super �iujn siajn bordojn.
8 Kaj �i enpenetros en Judujon, inundos, levi�os, kaj atingos �is la kolo; kaj �i etendos siajn flugilojn kaj plenigos vian tutan landon, ho Emanuel.

9 Koleru, ho popoloj, tamen vi ektimos; atentu, vi �iuj en la malproksimaj landoj; armu vin, sed vi ektimos; armu vin, sed vi ektimos.
10 Pripensu entreprenon, sed �i nenii�os; parolu vortojn, sed ili ne plenumi�os, �ar kun ni estas Dio.
11 �ar tiel diris al mi la Eternulo, tenante la manon sur mi, kaj Li instruis al mi, ke mi ne iru la vojon de tiu popolo, kaj Li diris:
12 Ne nomu konspiro �ion tion, kion tiu popolo nomas konspiro; kaj tion, kion �i timas, ne timu, kaj tio vin ne teruru.
13 La Eternulo Cebaot estu por vi sankta; Lin vi timu, kaj Li estu por vi terura.
14 Li estos sankta�o kaj �tono de falpu�i�o kaj roko de alfrapi�o por la du domoj de Izrael, kaptilo kaj falilo por la lo�antoj de Jerusalem.
15 Kaj multaj falpu�i�os, kaj falos kaj rompi�os, kaj enreti�os kaj kapti�os.

16 Ligu la ateston, sigelu la le�on �e Miaj lernantoj.
17 Kaj mi atendas la Eternulon, kiu ka�is Sian viza�on anta� la domo de Jakob, kaj mi esperas al Li.
18 Jen, mi kaj la infanoj, kiujn la Eternulo donis al mi, estas kiel signoj kaj atentigiloj en Izrael de la Eternulo Cebaot, kiu lo�as sur la monto Cion.

19 Kaj se oni diros al vi: Demandu la anta�diristojn kaj la sor�istojn, la flustristojn kaj la murmuretistojn, �ar popolo ja demandas sian Dion, per la mortintoj por la vivantoj:
20 tiam al la instruo kaj al la atesto! se ili ne diros konforme al tio, ili ne havos matenan �ielru�on.
21 Ili irados sur �i premataj kaj malsataj; kaj kiam ili estos malsataj, ili koleros kaj insultos sian re�on kaj sian Dion, kaj rigardos supren.
22 Kaj la teron ili rigardos, kaj ili vidos mizeron kaj mallumon, premantan mallumon, kaj en la mallumon ili estos pu�ataj.

1 Sed ne restos la mallumo super tiuj, kiuj estas premataj: kiel la anta�a tempo humiligis la landon de Zebulun kaj la landon de Naftali, la sekvonta tempo glorigos la apudmaran vojon, la transan flankon de Jordan, la Galileon de la nacioj.
2 Popolo, kiu iris en mallumo, ekvidis grandan lumon; super homoj, sidantaj en lando de morta ombro, ekbrilis lumo.
3 Vi multigis la popolon, Vi grandigis �ian �ojon; ili �ojas anta� Vi, kiel oni �ojas dum la rikolto, kiel oni �ojas �e dividado de rabakiro.
4 �ar la jugon de ilia �ar�o, la kanon de ilia �ultro, kaj la bastonon de ilia premanto Vi rompis, kiel en la tempo de Midjan.
5 �ar �iu arma�o de tiuj, kiuj sin brue armis, kaj la vestoj, kiuj ruli�is en sango, estos forbruligitaj, ekstermitaj per fajro.
6 �ar infano naski�is al ni, filo estas donita al ni, kaj la regado estos sur lia �ultro, kaj lia nomo estos: Mirinda, Konsilisto, Potenculo, Patro de Eterneco, Princo de Paco;
7 por pligrandigi la regadon kaj por paco senfina sur la trono de David kaj en lia regno, por fortikigi �in kaj fortigi �in per justeco kaj vero de nun �is eterne. La fervoro de la Eternulo Cebaot tion faros.

9_8">8 Vorton sendis la Sinjoro al Jakob, kaj �i falis en Izrael. 9 Tion sciu la tuta popolo, Efraim kaj la lo�antoj de Samario, kiuj diras kun fiereco kaj kun malhumila koro:
10 Brikoj falis, sed el hakitaj �tonoj ni konstruos; sikomoroj estas dishakitaj, sed ni anstata�igos ilin per cedroj.
11 La Eternulo fortigos kontra� ili la malamikojn de Recin, kaj liajn kontra�ulojn Li ekscitos,
12 la Sirianojn de anta�e kaj la Fili�tojn de malanta�e; kaj ili forman�os Izraelon per la tuta bu�o. Malgra� �io �i tio ne kvieti�is Lia kolero, kaj Lia brako estas ankora� etendita.

13 Sed la popolo ne turnas sin al Tiu, kiu �in batas, kaj la Eternulon Cebaot ili ne ser�as.
14 Tial la Eternulo dehakos �e Izrael la kapon kaj la voston, bran�on kaj kanon, en unu tago.
15 Maljunulo kaj eminentulo estas la kapo; kaj profeto, kiu instruas malvera�on, estas la vosto.
16 La gvidantoj de tiu popolo erarigas, kaj la gvidatoj pereos.
17 Tial la Sinjoro ne �ojos pro iliaj junuloj, kaj iliajn orfojn kaj vidvinojn Li ne kompatos; �ar �iuj estas hipokrituloj kaj malbonaguloj, kaj �iu bu�o parolas malnobla�on. Malgra� �io �i tio ne kvieti�is Lia kolero, kaj Lia brako estas ankora� etendita.

18 �ar la malbonageco ekbrulis kiel fajro, dornojn kaj pikarbustojn �i forman�as, �i brulas en densejo de arbaro, kaj levi�as kolonoj da fumo.
19 De la kolero de la Eternulo Cebaot ekbrulis la tero, kaj la popolo fari�is man�a�o por la fajro; neniu kompatas sian fraton.
20 Oni tran�as dekstre kaj restas malsataj, oni man�as maldekstre kaj ne sati�as; �iu man�as la karnon de sia brako.
21 Manase estas kontra� Efraim, kaj Efraim kontra� Manase, amba� kune kontra� Jehuda. Malgra� �io �i tio Lia kolero ne kvieti�is, kaj Lia brako estas ankora� etendita.

1 Ve al la le�donantoj, kiuj starigas maljustajn le�ojn, kaj al tiuj, kiuj skribas maljustajn verdiktojn,
2 por forpu�i malri�ulojn de la le�o kaj forrabi la justecon de senhavuloj de Mia popolo, por ke la vidvinoj fari�u ilia rabakiro, kaj por prirabi la orfojn!
3 Sed kion vi faros en la tago de puno kaj de pereo, kiu venos de malproksime? al kiu vi kuros, por ser�i helpon? kaj kie vi lasos vian honoron,
4 por ne fleksi�i inter la kaptitoj kaj ne fali inter la mortigitoj? Malgra� �io �i tio Lia kolero ne kvieti�is, kaj Lia brako estas ankora� etendita.

5 Ve al la Asiriano, la vergo de Mia kolero! la bastono en iliaj manoj estas Mia indigno.
6 Kontra� popolon hipokritan Mi lin sendos, kaj pri la popolo de Mia kolero Mi donos al li ordonon, ke li prenu militakiron, ke li rabu raba�on, kaj ke li piedpremu �in kiel koton sur la stratoj.
7 Sed li ne tiel tion komprenas, kaj lia koro ne tiel intencas; li intencas ekstermi kaj dispremi ne malmulte da popoloj;
8 �ar li diras: �u miaj princoj �iuj ne estas re�oj?
9 �u Kalno ne estas kiel Karkemi�? �u �amat ne estas kiel Arpad? �u Samario ne estas kiel Damasko?
10 �ar mia mano trafis la regnojn idolistajn, kies idoloj estas pli multaj ol en Jerusalem kaj en Samario,
11 tial, kiel mi agis kun Samario kaj �iaj idoloj, tiel mi agos kun Jerusalem kaj �iaj idoloj.

12 Sed kiam la Sinjoro plenumos Sian tutan faron sur la monto Cion kaj en Jerusalem, Mi rememoros la frukton de la malhumila re�o de Asirio kaj la majeston de liaj arogantaj okuloj;
13 �ar li diris: Mi tion faris per la forto de mia mano kaj per mia sa�eco, �ar mi estas sa�a; mi forigis la limojn de la popoloj, rabis iliajn provizojn, kaj mi de�etis kiel potenculo la sidantojn;
14 kaj mia mano trovis la ri�a�on de la popoloj kiel neston; kaj kiel oni enkolektas forlasitajn ovojn, mi enkolektis la tutan teron; kaj neniu movis flugilon, malfermis la bu�on, nek krietis.
15 �u povas hakilo fanfaroni anta� tiu, kiu hakas per �i? �u povas segilo fieri anta� tiu, kiu �in tiras? kvaza� vergo svingus tiun, kiu �in levas! kvaza� bastono levus tiun, kiu ne estas el ligno!

16 Tial la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, venigos malgrasecon sur liajn grasulojn, kaj sub lia gloro ekbrulos fajro, kiel flamo.
17 Kaj la lumo de Izrael fari�os fajro, kaj lia Sanktulo fari�os flamo; kaj �i forbruligos kaj ekstermos liajn pikarbustojn kaj dornojn en unu tago,
18 kaj ekstermos la majeston de lia arbaro kaj de lia frukto�ardeno, de la animo �is la karno; kaj li fari�os kiel senfortigita kadukulo.
19 La resta�o de la arboj de lia arbaro estos malgrandnombra, kaj knabo povos ilin registri.

20 En tiu tago la restintoj de Izrael kaj la savitoj de la domo de Jakob ne plu fidos sian batanton, sed fidos fidele la Eternulon, la Sanktulon de Izrael.
21 Konverti�os la restintoj, la restintoj de Jakob, al la Dio potenca.
22 �ar se via popolo, ho Izrael, e� estos kiel la apudmara sablo, nur la restintoj konverti�os; �ar estas decidita ekstermo per inunda justeco.
23 �ar deciditan ekstermon la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, faros en la tuta lando.

24 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo Cebaot: Ne timu la Asirianon, ho Mia popolo, kiu lo�as en Cion; per vergo li vin frapos, kaj sian bastonon li levos kontra� vin, kiel la Egiptoj;
25 �ar ankora� tre malmulte da�ros, kaj fini�os la kolero kaj Mia furiozo pro iliaj malbonagoj;
26 kaj la Eternulo Cebaot aperigos vipon super li, kiel Li frapis la Midjanidojn �e la roko Oreb kaj kiel Lia bastono estis super la maro, kaj Li levos �in, kiel kontra� la Egiptojn.
27 Kaj en tiu tago lia �ar�o estos deprenita de sur viaj �ultroj kaj lia jugo de sur via kolo, kaj la jugo krevos pro la graseco.

28 Li venas Ajaton, trapasas Migronon, revizias siajn armilojn en Mi�ma�;
29 ili trapasis la pasejon, tradormas la nokton en Geba; Rama tremas, Gibea de Saul forkuras.
30 Kriu la�te, filino de Galim! atentu, Lai�! ho malri�a Anatot!
31 Madmena cedas, la lo�antoj de Gebim forkuras.
32 Jam hodia� li restos en Nob; li etendas sian manon kontra� la monton de la filino de Cion, kontra� la monteton de Jerusalem.

33 Jen la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, kun forto dehakos bran�ojn; la alte levi�intaj estos dehakitaj, kaj la fieraj estos humiligitaj.
34 Kaj Li pereigos la densajn partojn de la arbaro per fero, kaj Lebanon falos de la Potenculo.

1 Eliros markoto el la trunko de Ji�aj, kaj bran�o elkreskos el �iaj radikoj.
2 Kaj estos sur li la spirito de la Eternulo, spirito de sa�o kaj prudento, sprito de konsilo kaj forto, spirito de sciado kaj de timo anta� la Eternulo.
3 Kaj agrabla estos al li la timo anta� la Eternulo; kaj ne la� la rigardo de siaj okuloj li ju�ados, ne la� la a�do de siaj oreloj li eldirados verdiktojn;
4 sed li ju�ados malri�ulojn la� vero, kaj la� justeco li eldirados verdiktojn por humiluloj de la lando; kaj li frapos la teron per la vergo de sia bu�o, kaj per la spiro de siaj lipoj li mortigos malpiulon.
5 Vero estos la zono de lia lumbo, kaj fideleco la zono de liaj koksoj.
6 Kaj lo�os lupo kun �afido, kaj leopardo ku�os kun kaprido; kaj bovido kaj leonido kaj grasigita bruto estos kune, kaj malgranda knabo ilin kondukos.
7 Kaj bovino pa�ti�os kun urso, kaj iliaj idoj ku�os kune; kaj leono simile al bovo man�os pajlon.
8 Kaj su�infano ludos super la truo de aspido, kaj demamigita infano metos sian manon sur la neston de vipuro.
9 Oni ne malbonagos kaj ne difektos sur Mia tuta sankta monto, �ar la tero estos tiel plena de konado de la Eternulo, kiel la akvo plenigas la maron.

10 En tiu tempo al la radiko de Ji�aj, kiu staros kiel standardo por la popoloj, celados la nacioj; kaj lia ripozejo estos honoro.

11 En tiu tempo la Sinjoro denove etendos Sian manon, por akiri la resta�on de Sia popolo, kiu restis de Asirio kaj de Egiptujo kaj de Patros kaj de Etiopujo kaj de Elam kaj de �inar kaj de �amat kaj de la insuloj de la maro.
12 Kaj Li levos standardon inter la nacioj kaj kolektos la dispelitojn de Izrael, kaj la dis�etitojn de Jehuda Li kolektos de la kvar finoj de la tero.
13 Kaj malaperos la envio kontra� Efraimon, kaj la premantoj de Jehuda ekstermi�os; Efraim ne envios Jehudan, kaj Jehuda ne premos Efraimon.
14 Sed ili flugos kune al la Fili�toj okcidenten, prirabos la filojn de la oriento, sur Edomon kaj Moabon ili metos sian manon; kaj la Amonidoj ilin obeos.
15 Kaj la Eternulo sekigos la golfon de Egiptujo, kaj svingos Sian manon kun forta vento super la Rivero, kaj dividos �in en sep riveretojn, kiujn oni povos transiri en �uoj.
16 Kaj estos vojo por la resta�o de Lia popolo, kiu restos de Asirio, kiel estis al Izrael en la tempo, kiam li eliris el la lando Egipta.

1 En tiu tago vi diros: Mi dankas Vin, ho Eternulo; �ar kvankam Vi koleris min, Via kolero jam fori�is, kaj Vi konsolas min.
2 Jen Dio estas mia savo: mi fidas, kaj mi ne timas; �ar Dio, la Eternulo, estas mia forto kaj mia kanto, kaj Li fari�is mia savo.
3 Kaj vi �erpos kun �ojo akvon el la fontoj de la savo.
4 Kaj vi diros en tiu tago: Danku la Eternulon, voku Lian nomon, sciigu Liajn farojn inter la popoloj, memorigu, ke Lia nomo estas alta.
5 Kantu al la Eternulo, �ar majesta�on Li faris; tio estu sciata sur la tuta tero.
6 �ojkriu kaj kantu, lo�antino de Cion; �ar granda estas inter vi la Sanktulo de Izrael.

1 Profeta�o pri Babel, kiun viziis Jesaja, filo de Amoc.

2 Sur senarba monto levu standardon, la�te voku al ili, faru signon per la mano, ke ili eniru en la pordegon de la eminentuloj.
3 Mi ordonis al Miaj sanktigitoj, Mi kunvokis al Mia kolero Miajn fortulojn, kiuj �ojas pro Mia majesteco.
4 Bruo de amaso estas sur la montoj, kvaza� de grandnombra popolo! bruo de la regnoj de nacioj kolekti�intaj! la Eternulo Cebaot �irka�rigardas la batalontan militistaron.
5 Ili venis el lando malproksima, de la rando de la �ielo, la Eternulo kaj la iloj de Lia kolero, por ruinigi la tutan landon.
6 �emu, �ar proksima estas la tago de la Eternulo; kiel katastrofo �i venos de la Plejpotenculo.
7 Tial �iuj manoj senforti�as kaj �iu homa koro senkura�i�as.
8 Ili estas terurataj, spasmoj kaj doloroj ilin atakas, ili sin tordas, kiel naskantino; kun miro ili rigardas unu alian, iliaj viza�oj flamas.
9 Jen venis la tago de la Eternulo, kruela kaj kolera kaj furioza, por fari la landon dezerto kaj ekstermi el �i �iajn pekulojn.
10 La steloj de la �ielo kaj �iaj stelfiguroj ne donas sian lumon, la suno mallumi�is levi�ante, kaj la luno ne briligos sian lumon.
11 Mi repagos al la mondo la malbonon kaj al la malpiuloj ilian kulpon; Mi �esigos la fierecon de la malhumiluloj, kaj la arogantecon de la potenculoj Mi malaltigos.
12 Mi faros, ke viro estos pli kara, ol oro, kaj homo estos pli kara, ol la ora metalo el Ofir.
13 Por tio Mi ektremigos la �ielon, kaj la tero skui�os el sia loko, pro la kolero de la Eternulo Cebaot kaj en la tago de Lia flama kolero.
14 Ili estos kiel gazelo persekutata, kiel �afo forlasita; �iu sin turnos al sia popolo, kaj �iu kuros al sia lando.
15 �iu renkontita estos trapikita, kaj �iu kaptita falos de glavo.
16 Iliaj infanoj estos frakasitaj anta� iliaj okuloj; iliaj domoj estos prirabitaj, kaj iliaj edzinoj estos malhonoritaj.
17 Mi vekos kontra� ilin la Medojn, kiuj ne �atas ar�enton kaj oron ne avidas,
18 sed per pafarkoj mortigas junulojn, frukton de ventro ne kompatas; infanojn ne indulgas ilia okulo.
19 Kaj Babel, la plej bela el la regnoj, la majesta bela�o de la �aldeoj, estos kiel Sodom kaj Gomora, ruinigitaj de Dio;
20 neniu iam tie sidos, kaj por eterne �i restos nelo�ata; Arabo ne starigos tie sian tendon, kaj pa�tistoj tie ne ripozos.
21 Ripozos tie sova�aj bestoj, kaj iliaj domoj estos plenaj de gufoj, kaj strutoj tie lo�os, kaj virkaproj tie saltados.
22 Kaj �akaloj bruos en iliaj palacoj, kaj strigoj en la salonoj de amuzo. Kaj balda� venos �ia tempo, kaj �iaj tagoj ne da�ros.

1 �ar la Eternulo ekkompatos Jakobon, kaj denove elektos Izraelon, kaj relo�igos ilin en ilia lando. Kaj fremduloj kuni�os kun ili, kaj ali�os al la domo de Jakob.
2 Kaj popoloj prenos ilin kaj venigos ilin sur ilian lokon, kaj la domo de Izrael ekposedos ilin en la lando de la Eternulo kiel sklavojn kaj sklavinojn. Kaj ili malliberigos siajn malliberigintojn kaj regos siajn premintojn.

3 Kaj en tiu tago, kiam la Eternulo ripozigos vin de via suferado kaj de via mizero, kaj de la malfacila laborado, per kiu oni laborigis vin,
4 vi eldiros �i tiun mokokanton pri la re�o de Babel, kaj diros: Kiel kvieti�is la premanto, �esi�is la tributo!
5 La Eternulo rompis la bastonon de la maljustuloj, la vergon de la regantoj,
6 kiu kolere batadis popolojn per batoj sen�esaj, kolere regadis popolojn, sen�ese persekutante.
7 Ekripozis, trankvili�is la tuta tero, �ojkrias, kantante.
8 E� la cipresoj �ojas pri vi, la cedroj de Lebanon: De tiu tempo, kiam vi ekku�is, neniu hakanto venas al ni.
9 �eol sube ekskui�is pro vi, renkontante vin venantan; �i vekis por vi la mortintojn, �iujn potenculojn de la tero; �i levis por vi de iliaj tronoj �iujn re�ojn de la popoloj.
10 Ili �iuj ekparolos kaj diros al vi: Vi anka� senforti�is, kiel ni, vi simili�is al ni;
11 en �eolon estas �etita via majesto kaj la bruo de viaj psalteroj; sub vi sterni�os vermoj, kaj vermoj estos via kovrilo.
12 Kial vi falis de la �ielo, ho brilo, filo de la matenru�o! hakita sur la teron vi estas, ho turmentinto de la popoloj.
13 Kaj vi diris en via koro: Mi supreniros en la �ielon, pli alten ol la steloj de Dio mi levos mian tronon, kaj mi sidos sur la monto de kunveno, �e la rando de nordo;
14 mi supreniros sur la alta�on de la nuboj, mi simili�os al la Plejaltulo.
15 Sed en �eolon vi estos mallevita, en la profundon de la tombo!
16 Tiuj, kiuj vin vidos, rigardos vin atente, kaj miros: �u �i tio estas la viro, kiu tremigis la teron, teruris regnojn,
17 kiu faris la mondon dezerto kaj ruinigis �iajn urbojn, kiu siajn kaptitojn ne liberigis hejmen?
18 �iuj re�oj de popoloj ku�as kun honoro, �iu en sia domo;
19 sed vi estas for�etita el via tombo, kiel mal�atata bran�o, kovrita de mortigitoj, trapikitaj per glavo, �etitaj malsupren en kavon, kiel kadavro piedpremata.
20 Vi ne estos kun ili en tombo, �ar vian landon vi ruinigis, vian popolon vi mortigis; la semon de malbonaguloj oni neniam nomos.
21 Preparu liajn filojn por bu�o pro la pekoj de iliaj patroj, por ke ili ne levi�u kaj ne heredu la landon kaj ne plenigu la mondon per urboj.
22 Mi levi�os kontra� ilin, diras la Eternulo Cebaot; kaj Mi ekstermos de Babel la nomon kaj resta�on kaj filon kaj nepon, diras la Eternulo.
23 Kaj Mi faros �in hereda�o de bota�roj, kaj akvaj mar�oj, kaj Mi balaos �in per balailo de pereigo, diras la Eternulo Cebaot.

24 �uris la Eternulo Cebaot, dirante: Kiel Mi intencis, tiel fari�os; kaj kiel Mi decidis, tiel efektivi�os;
25 frakasita estos la Asiriano en Mia lando, kaj sur Miaj montoj Mi lin dispremos, por ke fori�u de ili lia jugo kaj lia �ar�o estu deprenita de sur iliaj �ultroj.
26 Tio estas la decido, farita pri la tuta tero; kaj tio estas la mano, etendita super �iujn popolojn.
27 �ar la Eternulo Cebaot decidis, kaj kiu malhelpos? kaj Lia mano estas etendita, kiu do �in returnos?

28 En la jaro de la morto de la re�o A�az estis farita la sekvanta profeta�o:

29 Ne �oju, tuta Fili�tujo, ke rompita estas la vergo, kiu vin batadis; �ar el la radiko de serpento eliros vipuro, kaj �ia produkto estos fluganta serpento.
30 Kaj la unuenaskitoj de malri�uloj pa�ti�os, kaj senhavuloj ripozos sendan�ere; kaj Mi pereigos per malsato vian radikon, kaj via resta�o estos mortigita.
31 �emploru, ho pordego; kriu, ho urbo; perdis la kura�on la tuta Fili�tujo; �ar de nordo venas fumo, kaj neniu restas sola en iliaj ta�mentoj.
32 Kaj kion oni respondos al la senditoj de la popolo? Ke la Eternulo fortikigis Cionon, kaj en �i trovos defendon la malri�uloj de Lia popolo.

1 Profeta�o pri Moab:

En nokto ruiniga pereis Ar-Moab, en nokto ruiniga pereis Kir- Moab.
2 Ili iris en la domon kaj sur la alta�ojn de Dibon, por plori; pri Nebo kaj Medba �emploras Moab; �iuj kapoj estas kalvaj, �iuj barboj estas razitaj.
3 Sur siaj stratoj ili �irka�zonis sin per saka�oj; sur iliaj tegmentoj kaj placoj �iuj �emkrias, konsumi�as per plorado.
4 Krias �e�bon kaj Eleale, �is Jahac oni a�das ilian vo�on; tial �emploras la armitoj de Moab, lia animo tremas en li.
5 Mia koro krias pro Moab; liaj forkurintoj kuras �is Coar, �is la tria Eglat; �ar la� la vojo supren al Lu�it ili iras plorante, �ar sur la vojo al �oronaim levi�as kriado de malfeli�o.
6 �ar la akvo de Nimrim sekfori�is, �ar seki�is la herbo, malaperis kreska�oj, verda�o jam ne ekzistas.
7 Tial la abunda�on, kiun ili kolektis, kaj sian �parita�on ili transportas trans la riveron de la salikoj.
8 �ar la kriado �irka�as la limojn de Moab, �is Eglaim atingas lia plorado, kaj �is Beer-Elim atingas lia plorado.
9 �ar la akvo de Dimon estas plena de sango; �ar Mi ankora� pli multe venigos sur Dimonon, leonon sur la savi�intojn de Moab kaj sur la resta�on de la lando.

1 Sendu �afidon al la reganto de la tero el Sela en la dezerto sur la monton de la filino de Cion.
2 Kiel vaganta birdo, elpelita el la nesto, tiel estos la filinoj de Moab �e la transirejoj de Arnon.
3 Aran�u konsilon, faru decidon; simile al nokto faru vian ombron meze de la tago; ka�u la elpelitojn, ne malka�u la vaganton.
4 Miaj elpelitaj Moabidoj lo�u �e vi; estu por ili �irmo kontra� la rabanto, �is �esi�os la premado, fini�os la rabado, malaperos la piedpremanto el la lando.
5 Kaj fortiki�os trono per favorkoreco, kaj sur �i kun justeco en la tendo de David sidos ju�isto, celanta justecon, akcelanta la veron.

6 Ni a�dis pri la fiereco de Moab, ke �i estas tre granda; lia malhumileco kaj fiereco kaj furiozado estas pli granda, ol lia forto.
7 Tial �emkrios Moab pri si mem, �iuj �emkrios; pri la fundamentoj de Kir-�areset ili ploras, profunde frapitaj.
8 �ar la kampoj de �e�bon dezerti�is, anka� la vinber�ardenoj de Sibma; la estroj de la popoloj dishakis la la plej bonajn bran�ojn, kiuj atingis �is Jazer, etendi�is en la dezerton; �iaj markotoj dis�eti�is, transiris la maron.
9 Tial per la ploro de Jazer mi ploros pri la vinber�ardeno de Sibma; mi priver�os vin per miaj larmoj, ho �e�bon kaj Eleale; �ar krioj de triumfo falis sur viajn somerajn fruktojn kaj sur vian grenrikolton.
10 Fori�is de la kampo �ojo kaj gajeco, kaj en la vinber�ardenoj oni ne kantas nek �ojkrias; vinon en la vinpremejoj oni ne premas; la �ojkriojn Mi �esigis.
11 Tial mia interno sonas pri Moab kiel harpo, kaj mia koro pri Kir-�eres.
12 Kaj kiam montri�os, ke Moab senforti�is sur la alta�o, kaj eniros en sian templon, por pre�i, li nenion atingos.

13 Tio estas la vorto, kiun la Eternulo diris pri Moab anta� longe.
14 Sed nun la Eternulo diris jene: Post tri jaroj, kiel estas la jaroj de dungito, malalti�os la gloro de Moab kun la tuta grandnombreco, kaj restos tre malmulte, malgrandnombre.

1 Profeta�o pri Damasko:

Jen Damasko ne plu estos urbo, sed �i estos amaso da ruina�oj.
2 Forlasitaj estos la urboj de Aroer; brutaroj tie pa�ti�os, kaj neniu ilin fortimigos.
3 Kaj detruita estos la fortika�o de Efraim, kaj la regno de Damasko kaj la resta�o de Sirio estos kiel la gloro de la Izraelidoj, diras la Eternulo Cebaot.

4 En tiu tempo maldiki�os la gloro de Jakob, kaj lia grasa korpo malgrasi�os.
5 Kaj estos tiel, kiel kiam rikoltanto enkolektis la grenon kaj lia mano rikoltis la spikojn, kaj estos kiel post la rikolto de spikoj en la valo Refaim.
6 Kaj restos tie postrikolta�o, kiel �e la skuado de olivarbo: du, tri olivoj sur la supro de alta bran�o, kvar, kvin sur la bran�oj fruktoportaj, diras la Eternulo, Dio de Izrael.
7 En tiu tempo la homo sin turnos al sia Kreinto, kaj liaj okuloj ekrigardos al la Sanktulo de Izrael.
8 Kaj li ne turnos sin al la altaroj, faritaj de liaj manoj, kaj ne rigardos al la farita�o de siaj fingroj, al la sanktaj stangoj kaj la idoloj de la suno.
9 En tiu tempo liaj urboj fortikigitaj estos kiel ruinoj en arbaro a� sur alta�o, kiujn oni forlasis pro la Izraelidoj, kaj ili estos dezertaj.
10 �ar vi forgesis la Dion de via savo kaj ne memoris la Rokon de via forteco; tial vi plantis planta�ojn plezurigajn kaj kreskigis fremdan vinberbran�on;
11 en la tago, kiam vi plantis, vi zorgis pri la kreskado, kaj en la mateno, kiam vi semis, vi zorgis pri la floroj; sed en la tago de ricevado estas ne rikolto, sed doloro suferiga.

12 Ho ve! bruo de multe da popoloj; ili bruas simile al la bruo de maroj; kaj tumulto de gentoj, kiel tumulto de grandaj akvoj.
13 Gentoj bruas simile al la bruado de grandaj akvoj; sed Li minace ekkrios al ili, kaj ili forkuros malproksimen, kaj ili estos pelataj, kiel grenventuma�o sur la montoj estas pelata de vento, kaj kiel polvo estas pelata de ventego.
14 Dum la vespero jen estas teruro; sed anta� la mateno ili jam ne ekzistas. Tia estas la sorto de niaj premantoj kaj la loto de niaj rabantoj.

1 Ve al la lando flanke ombrata, kiu trovi�as transe de la riveroj Etiopaj,
2 kiu sendas senditojn per la maro kaj per kanaj �ipoj sur la akvo! Iru, rapidaj senditoj, al la popolo grandkreska kaj glatha�ta, al la popolo, kiu estas pli terura, ol kia ajn alia, al la popolo la�regulara kaj piedpremanta, kies landon tratran�as riveroj.
3 Vi �iuj, kiuj trovi�as en la mondo kaj lo�as sur la tero! rigardu, kiam oni levos standardon; kaj a�skultu, kiam oni ekblovos per trumpeto.
4 �ar tiel diris al mi la Eternulo: Mi restos trankvila kaj rigardos en Mia lo�ejo, kiel serena varmego �e hela lumo, kiel rosa nubo �e varmego de rikolto.
5 �ar anta� la rikolto, kiam la florado fini�is kaj la floro fari�is matura bero, Li detran�os la bran�ojn per tran�iloj kaj deprenos la vinberbran�ojn.
6 �io kune estos lasita por la rabobirdoj de la montoj kaj por la bestoj de la tero; kaj la rabobirdoj lo�os super �i en somero, kaj �iaj bestoj de la tero super �i vintros.
7 En tiu tempo sur la lokon de la nomo de la Eternulo Cebaot, sur la monton Cion, alportos donacojn al la Eternulo Cebaot la popolo grandkreska kaj glatha�ta, la popolo, kiu estas pli terura, ol kia ajn alia, la popolo la�regulara kaj piedpremanta, kies landon tratran�as riveroj.

1 Profeta�o pri Egiptujo:

Jen la Eternulo veturos sur malpeza nubo kaj venos Egiptujon. Kaj ektremos anta� Li la idoloj de Egiptujo, kaj la koro de la Egiptoj senkura�i�os interne de ili.
2 Kaj Mi tumultigos Egiptojn kontra� Egiptojn; kaj militos �iu kontra� sia frato kaj �iu kontra� sia amiko, urbo kontra� urbo, regno kontra� regno.
3 Kaj malaperos la kura�o de la Egiptoj interne de ili, kaj Mi detruos iliajn intencojn; kaj ili demandos la idolojn kaj la sor�istojn kaj la a�guristojn kaj la anta�diristojn.
4 Kaj Mi transdonos la Egiptojn en la manon de kruela sinjoro, kaj senkompata re�o regos super ili, diras la Sinjoro, la Eternulo Cebaot.
5 Kaj sekfori�os la akvo el la maro, kaj la rivero senakvi�os kaj seki�os.
6 Kaj senhavi�os la riveroj, el�erpi�os kaj seki�os la kanaloj de Egiptujo, kano kaj junko velkos.
7 La herbejoj apudakvaj, super la akvo mem, kaj �io semita apud la akvo velkos, seki�os, kaj malaperos.
8 Kaj mal�ojos la fi�kaptistoj, kaj ploros �iuj, kiuj �etas fi�hokojn en la akvon, kaj la etendantoj de retoj surakvaj estos malfeli�aj.
9 Kaj hontos la prilaboristoj de lino kombita kaj la teksistoj de blanka tolo.
10 Kaj la pilastroj de la lando estos disbatitaj; �iuj dungatoj estos malgajaj.
11 Malsa�aj estas la princoj de Coan; la sa�aj konsilistoj de Faraono fari�is senkonsilaj. Kiel vi diros al Faraono: Mi estas filo de sa�uloj, ido de antikvaj re�oj?
12 Kie do nun estas viaj sa�uloj? ili do diru al vi kaj sciigu, kion la Eternulo Cebaot decidis pri Egiptujo.
13 Malsa�i�is la princoj de Coan, trompi�is la princoj de Nof, erarigis Egiptujon, la fundamenton de siaj gentoj.
14 La Eternulo ver�is en ilin spiriton de konfuzo; kaj ili erarigis Egiptujon en �iuj �iaj faroj, kiel ebriulo �anceli�as vomante.
15 Kaj estos en Egiptujo nenia faro, kiun farus kapo a� vosto, bran�o a� kano.

16 En tiu tempo Egiptujo estos kiel virinoj; �i tremos kaj timos anta� la movi�o de la mano de la Eternulo Cebaot, kiun Li svingos super �i.
17 Kaj la lando de Jehuda fari�os terura�o por la Egiptoj; �iu, kiu rememoros �in, ektimos, pro la decido de la Eternulo Cebaot, kiun Li decidis pri ili.

18 En tiu tempo estos en la lando Egipta kvin urboj, parolantaj la lingvon Kanaanan kaj �urantaj per la Eternulo Cebaot; unu havos la nomon Urbo de Detruo.

19 En tiu tempo estos altaro por la Eternulo meze de la lando Egipta, kaj monumento por la Eternulo apud �ia limo;
20 kaj �i estos signo kaj atesto pri la Eternulo Cebaot en la lando Egipta; �ar ili krios al la Eternulo pro la premantoj, kaj Li sendos al ili savanton kaj potenculon, kiu savos ilin.
21 Kaj la Eternulo fari�os konata al la Egiptoj; kaj la Egiptoj tiam ekkonos la Eternulon, kaj alportos bu�oferojn kaj farunoferojn, kaj faros sanktajn promesojn al la Eternulo kaj plenumos.
22 La Eternulo frapos la Egiptojn, frapos kaj resanigos; kaj ili returnos sin al la Eternulo, kaj Li a�skultos ilian peton kaj resanigos ilin.

23 En tiu tempo estos vojo de Egiptujo al Asirio; kaj la Asirianoj venados en Egiptujon kaj la Egiptoj en Asirion, kaj la Egiptoj servados kune kun la Asirianoj.

24 En tiu tempo Izrael estos triope kun Egiptujo kaj Asirio; estos beno sur la tero.
25 La Eternulo Cebaot benos ilin, dirante: Benataj estu Mia popolo la Egiptoj, kaj Asirio, verko de Miaj manoj, kaj Mia hereda�o Izrael.

1 En la jaro, kiam Tartan venis A�dodon, kien lin sendis Sargon, re�o de Asirio, kaj li militis kontra� A�dod kaj prenis �in,
2 en tiu tempo la Eternulo parolis per Jesaja, filo de Amoc, dirante: Iru, kaj demetu la saka�on de via lumbo, kaj demetu la �uojn de viaj piedoj. Kaj li faris tiel; li iris nuda kaj nudpieda.
3 Kaj la Eternulo diris: Kiel Mia servanto Jesaja iris nuda kaj nudpieda por trijara montrado kaj anta�dirado pri Egiptujo kaj Etiopujo,
4 tiel la re�o de Asirio kondukos la kaptitajn Egiptojn kaj la ekzilitajn Etiopojn, junulojn kaj maljunulojn, nudajn kaj nudpiedajn kaj kun nudaj hontaj partoj, malhonore por la Egiptoj.
5 Kaj ili havos teruron kaj honton pro Etiopujo, kiun ili fidis, kaj pro Egiptujo, pri kiu ili fanfaronis.
6 Kaj en tiu tempo diros la lo�antoj de tiu apudmara lando: Jen kia estas nia fidita lando, kien ni kuris, por ser�i helpon, por savi nin kontra� la re�o de Asirio; kiamaniere ni nun savos nin?

1 Profeta�o pri la apudmara dezerto:

Kiel renversanta de ventego de sudo, li venas el la dezerto, el lando terura.
2 Kruela vizio estas montrita al mi: rabanto rabas, kaj ruiniganto ruinigas. Supreniru, ho Elam; sie�u, ho Medujo; �iun �emadon mi �esigis.
3 Tial mia lumbo estas plena de doloro; turmentoj kaptis min, kiel turmentoj de naskantino; mi tordi�is, kiam mi a�dis; mi sentis teruron, kiam mi vidis.
4 Konsterni�as mia koro, teruro min frapis; la �arma nokto fari�is por mi teruro.
5 Preparu tablon, starigu gardostarantojn, man�u, trinku. Levi�u, princoj, �miru la �ildon.
6 �ar tiele diris al mi mia Sinjoro: Iru, starigu observanton; kion li vidos, li diru.
7 Kaj li vidis vicojn da �evaloj duope, vicojn da azenoj, vicojn da kameloj; kaj li a�skultis atente, kun granda atento.
8 Kaj li ekkriis kiel leono: Mia sinjoro, mi staris konstante sur mia observejo dum la tago, kaj sur mia gardejo mi staris tutajn noktojn;
9 kaj jen venis viro, veturanta sur du�evala �aro, kaj li ekkrias kaj diras: Falis, falis Babel, kaj �iuj idoloj de �iaj dioj rompi�is sur la teron.
10 Mia dra�a�o, kaj filo de mia garbejo! kion mi a�dis de la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael, tion mi diris al vi.

11 Profeta�o pri Duma:

Oni krias al mi el Seir: Gardisto, kiom da nokto restas? gardisto, kiom da nokto restas?
12 La gardisto diris: Venis la mateno, kaj tamen estas nokto; se vi volas demandi, demandu, revenu denove.

13 Profeta�o pri Arabujo:

En la arbaro Arabuja pasigu la nokton, karavanoj Dedanaj!
14 Elportu akvon renkonte al la soifanto, vi, lo�antoj de la lando Tema, kun pano renkontu la forkurinton;
15 �ar oni forkuras de glavo, de akrigita glavo, kaj de pafarko stre�ita, kaj de kruela batalo.
16 �ar tiele diris al mi la Sinjoro: Post unu jaro, kiel la jaro de dungito, malaperos la tuta gloro de Kedar;
17 kaj la resta�o de la heroaj arkpafistoj de Kedar estos malgranda; �ar la Eternulo, Dio de Izrael, diris.

1 Profeta�o pri la valo de vizio:

Kio nun estas al vi, ke vi �iuj iris sur la tegmentojn?
2 Vi, plena de bruo, urbo tumulta, urbo gaja, viaj mortigitoj ne estas mortigitaj per glavo kaj ne mortis en batalo;
3 �iuj viaj �efoj kune forkuris de pafarko; �iuj, kiujn oni trovis �e vi, estas ligitaj; ligitaj estas kune �iuj, kiuj forkuris malproksimen.
4 Tial mi diris: Forturnu vin de mi, mi ploros maldol�e; ne penu konsoli min pri la malfeli�o de la filino de mia popolo.
5 �ar tio estas tago de konsterno kaj de piedpremado kaj de konfuzo anta� la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, en la valo de vizio; detruado de muroj kaj vokado al la montoj.
6 Kaj Elam portis sagujon en vico da rajdantoj, kaj Kir briligis �ildon.
7 Kaj viaj plej bonaj valoj pleni�is de �aroj, kaj rajdantoj sin aran�is anta� la pordego.
8 Kaj oni formetis la kurtenon de Jehuda; kaj vi rigardis en tiu tago la armilojn de la arbara domo,
9 kaj vi vidis, ke estas multe da fendoj en la urbo de David; kaj vi kolektis la akvon de la malsupra lageto.
10 Kaj vi kalkulis la domojn de Jerusalem; kaj vi detruis la domojn, por fortikigi la muron.
11 Kaj inter la du muroj vi faris basenon por la akvo de la malnova lageto. Sed vi ne direktis vian rigardon al Tiu, kiu tion faris, kaj �ian antikvan Kreinton vi ne rigardis.
12 Kaj en tiu tago la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, vokis, ke oni ploru kaj kriu, kaj detran�u siajn harojn kaj surmetu sur sin saka�on.
13 Jen estas �ojo kaj gajeco: oni mortigas bovojn, bu�as �afojn; oni man�as viandon kaj trinkas vinon, dirante: Ni man�u kaj trinku, �ar morga� ni mortos.
14 Sed al mia orelo malka�is la Eternulo Cebaot: �i tiu malbonagado ne estos pardonita al vi, �is vi mortos, diris la Sinjoro, la Eternulo Cebaot.

15 Tiele diris la Sinjoro, la Eternulo Cebaot: Iru, venu al tiu administranto, al �ebna, la palacestro, kaj diru:
16 Kion vi havas �i tie? kaj kiun vi havas �i tie, ke vi elhakigis al vi �i tie tombon? Li elhakigas alte sian tombon, li el�izigas en la roko lo�ejon por si.
17 Jen la Eternulo forte vin �etos kaj forte vin kaptos;
18 Li volvos vin kaj rulos kiel globon en vastan landon; tie vi mortos, tie restos la �aroj de via gloro, vi, malhonoro de la domo de via sinjoro!
19 Kaj Mi depu�os vin de via posteno, kaj el via ofico vi estos forigita.
20 Kaj en tiu tago Mi alvokos Mian servanton Eljakim, filon de �ilkija,
21 kaj Mi vestos lin per via �itono kaj zonos per via zono, kaj vian regadon Mi transdonos en lian manon; kaj li estos patro por la lo�antoj de Jerusalem kaj por la domo de Jehuda.
22 Kaj Mi metos la �losilon de la domo de David sur lian �ultron; kaj li malfermos, kaj neniu fermos; kaj li fermos, kaj neniu malfermos.
23 Kaj Mi fortikigos lin kiel najlon sur loko fidinda, kaj li estos trono de honoro en la domo de sia patro.
24 Kaj pendos sur li la tuta gloro de la domo de lia patro, la infanoj kaj idoj, �iuj malgrandaj vazoj, de la vazoj por man�ado �is la vazoj por trinkado.
25 En tiu tago, diras la Eternulo Cebaot, estos forigita la najlo, fortikigita sur loko fidinda; �i estos rompita kaj falos, kaj pereos la �ar�o, kiu estis sur �i; �ar la Eternulo diris.

1 Profeta�o pri Tiro:

Plorkriu, ho �ipoj de Tar�i�; �ar �i estas detruita tiel, ke restis neniu domo, neniu pordo. El la lando de la Kitidoj tio estas sciigita al ili.
2 Silentu, ho lo�antoj de la apudmara lando. Komercistoj de Cidon, transveturantaj la maron, vin plenigadis;
3 sur granda akvo oni venigadis al �i semojn de �i�or, rikolta�on de Nilo; kaj �i estis komercejo de la popoloj.
4 Hontu, Cidon; �ar la maro, la mara fortika�o diris: Mi ne havis dolorojn, mi ne naskis, mi ne edukis knabojn, mi ne kreskigis knabinojn.
5 Kiam oni tion a�dos en Egiptujo, oni ektremos �e la sciigo pri Tiro.
6 Transiru al Tar�i�, plorkriu, ho lo�antoj de la apudmara lando.
7 �u tio estas via gaja urbo, la tre antikva? �iaj piedoj forportas �in, por lo�i malproksime.
8 Kiu decidis tion pri Tiro, la kronita, kies komercistoj estas princoj kaj kies negocistoj estas eminentuloj de la lando?
9 La Eternulo Cebaot tion decidis, por malaperigi la majeston de �iu gloro, por humiligi �iujn eminentulojn de la lando.
10 Trapasu vian landon kiel rivero, ho filino de Tar�i�; jam nenio vin zonas.
11 Sian manon Li etendis super la maron, Li skuis regnojn; la Eternulo faris ordonon pri Kanaan, por ekstermi liajn fortika�ojn.
12 Kaj Li diris: Vi en plu estos gaja, vi, senhonorigita virgulino, filino de Cidon! Levi�u, transiru al la Kitidoj; sed anka� tie vi ne havos trankvilecon.
13 Jen la lando de la �aldeoj: �i tiu popolo ne ekzistis; la Asiriano �in fondis por la lo�antoj de la dezerto; ili starigis sie�ajn turojn, detruis �iajn palacojn, faris �in ruino.
14 Plorkriu, ho �ipoj de Tar�i�; �ar detruita estas via potenco.
15 En tiu tempo Tiro estos forgesita dum sepdek jaroj, kiuj estas kiel la tempo de unu re�o; post la fino de la sepdek jaroj estos kun Tiro tio, kion oni kantas pri mal�astistino:
16 Prenu la harpon, �irka�iru la urbon, ho forgesita mal�astistino; ludu bone, kantu multe, por ke oni rememoru vin.
17 Kaj post la fino de la sepdek jaroj la Eternulo vizitos Tiron, kiu denove ricevados promal�astajn donacojn kaj mal�astados kun �iuj regnoj de la mondo sur la supra�o de la tero.
18 Kaj �ia komercenspezo kaj �iaj promal�astaj donacoj estos konsekritaj al la Eternulo; ili ne estos kolektataj en trezorejon nek konservataj; sed por tiuj, kiuj lo�as anta� la viza�o de la Eternulo, estos �ia komercenspezo, por ke ili man�u sate kaj havu belajn vestojn.

1 Jen la Eternulo dezertigas la landon kaj ruinigas �in kaj �an�as �ian aspekton kaj dis�etas �iajn lo�antojn.
2 Kaj estos al la popolo kiel al la pastro, al la servisto kiel al lia mastro, al la servistino kiel al �ia mastrino, al la a�etanto kiel al la vendanto, al la pruntedonanto kiel al la prunteprenanto, al la �uldanto kiel al la kreditoro.
3 Tute dezertigita estos la lando kaj tute prirabita; �ar la Eternulo tion diris.
4 Funebras kaj velkas la lando, senforti�as kaj velkas la mondo, senforti�as la eminentuloj de la popolo de la lando.
5 Kaj la tero estas malpurigita de siaj lo�antoj; �ar ili malobeis la instruon, �an�is la le�on, detruis la eternan interligon.
6 Pro tio malbeno konsumis la teron, kaj kulpi�is tiuj, kiuj lo�as sur �i; pro tio forbrulis la lo�antoj de la lando kaj restis malmulte da homoj.
7 Malgaja estas la mosto, sensuki�is la vinbero, �emas �iuj �ojintoj.
8 �esi�is la gajeco de tamburinoj, malaperis la bruo de gajuloj, �esi�is la gajeco de harpo.
9 Oni ne trinkas vinon �e kantado; maldol�a estas ebriiga�o por siaj trinkantoj.
10 Ruinigita estas la dezerta urbo; �iuj domoj estas fermitaj tiel, ke oni ne povas eniri.
11 Oni ploras sur la stratoj pri vino; mallumi�is �ia �ojo, malaperis la gajeco de la lando.
12 En la urbo restis dezerteco, kaj la pordegoj disbatitaj estas ruinigitaj.
13 �ar tiel estos meze de la lando, meze de la popoloj: kiel post fruktoskuo de olivarbo, kiel estas al la restintaj beroj post la fino de la vinberrikolto.
14 Ili levos sian vo�on kaj �ojkrios, pri la majesto de la Eternulo ili krios de la maro.
15 Tial en la regionoj orientaj gloru la Eternulon, sur la insuloj de la maro la nomon de la Eternulo, Dio de Izrael.

16 De la rando de la tero ni a�dis kantadon: Gloro al la justulo; sed mi diras: Ho mi malfeli�a, ho mi malfeli�a, ve al mi! rabis rabistoj, kaj per granda rabado ili rabis.
17 Teruro, kavo, kaj kaptilo trafos vin, ho lo�antoj de la tero.
18 Kaj tiu, kiu forkuros de la vo�o de la teruro, falos en kavon; kaj kiu eliros el la kavo, trafos en la kaptilon; �ar la aperturoj de alte malfermi�is kaj la fundamento de la tero ekskui�is.
19 Forte diskrevis la tero, forte dispeci�is la tero, forte skui�is la tero.
20 �anceli�as la tero kiel ebriulo, kaj balanci�as kiel hamako; kaj pezas sur �i �ia krimeco; kaj �i falis, kaj ne plu levi�os.

21 Kaj en tiu tempo punos la Eternulo la ta�mentojn de la alto en la �ielo kaj la re�ojn de la tero sur la tero.
22 Kaj ili estos kolektitaj kune, ligitaj en malliberejo, kaj ili estos en�lositaj en �lositejo, kaj post longa tempo ili estos punitaj.
23 Kaj ru�i�os la luno, kaj hontos la suno, kiam la Eternulo Cebaot ekre�os sur la monto Cion kaj en Jerusalem, kaj Lia gloro aperos anta� Liaj pleja�uloj.

1 Ho Eternulo, Vi estas mia Dio; mi gloros Vin, mi la�dos Vian nomon; �ar Vi faris miraklon; decidoj antikvaj fari�is efektiva�oj kaj vera�oj.
2 �ar Vi faris el urbo amason da �tonoj; urbon fortikigitan Vi faris ruino; la kasteloj de la barbaroj ne plu prezentas urbon kaj neniam rekonstrui�os.
3 Pro tio gloros Vin popolo potenca, urbo de fortaj gentoj Vin timos.
4 �ar Vi fari�is fortika�o por senhavulo, fortika�o por malri�ulo en lia mizero, rifu�ejo kontra� pluvego, ombro kontra� varmego; �ar la spirito de potenculoj estas kiel pluvego kontra� muron.
5 Kiel varmegon en dezerto Vi kvietigis la malhumilecon de la barbaroj; kiel varmego per ombro de nubo estas malla�tigita la kantado de la potenculoj.
6 Kaj la Eternulo Cebaot faros por �iuj popoloj sur tiu monto festenon el grasa�oj, festenon el bona vino, el grasa�oj sukoplenaj, el vinoj ne fermentintaj.
7 Kaj Li forigos sur tiu monto la kovrilon, kiu kovras �iujn popolojn, kaj la kurtenon, kiu estas etendita super �iuj gentoj.
8 Li neniigos la morton por �iam; kaj la Sinjoro, la Eternulo, forvi�os la larmojn de �iuj viza�oj, kaj la honton de Sia popolo Li forigos de la tuta tero; �ar la Eternulo tion diris.

9 Kaj oni diros en tiu tago: Jen estas nia Dio, al kiu ni esperis, kaj Li nin savis; jen estas la Eternulo, al kiu ni esperis, ni �oju kaj estu gajaj pro Lia savo.
10 �ar haltos la mano de la Eternulo sur tiu monto; tiam Moab estos dispremita sur sia loko, kiel pajlo estas dispremata en sterka koto.
11 Kaj se li etendos siajn manojn meze de �i, kiel na�anto etendas, por na�i, tiam humili�os lia fiereco kune kun la lerteco de liaj manoj.
12 Kaj viajn altajn fortikajn murojn Li renversos, malaltigos, �etos sur la teron al la polvo.

1 En tiu tago la jena kanto estos kantata en la lando Juda: Ni havas urbon potencan; savon Li starigas kiel murojn kaj remparon.
2 Malfermu la pordegojn, por ke eniru la popolo justa, konservanta la fidelecon.
3 Por la fidmensulo Vi konservos pacon absolutan; �ar Vin li fidas.
4 Fidu la Eternulon por �iam; �ar en Dio, la Eternulo, estas roko eterna.
5 �ar Li �etis malsupren lo�antojn de la alta�o, urbon alte levi�intan; Li malaltigis �in, malaltigis �is la tero, �etis �in al la polvo.
6 Piedo �in premas, la piedoj de malri�uloj, la plandoj de senhavuloj.
7 La vojo de justulo estas rekta; Vi, Pravulo, ebenigas la vojon de justulo.
8 E� sur la vojo de Via ju�o, ho Eternulo, ni esperis al Vi; Vian nomon kaj la memoron pri Vi sopiris nia animo.
9 Per mia animo mi sopiris Vin en la nokto, per mia spirito en mia interno mi ser�is Vin matene; �ar dum Via ju�ado sur la tero la lo�antoj de la mondo lernis justecon.
10 Se malvirtulo estas indulgata, li ne lernas justecon; en lando de justeco li agas maljuste kaj ne rigardas la majeston de la Eternulo.

11 Ho Eternulo, levita estis Via mano, sed ili ne vidis tion; ili ekvidos kun honto Vian �aluzon pri la popolo; Via flama kolero kontra� Viaj malamikoj forman�os ilin.
12 Ho Eternulo, Vi starigos por ni pacon; �ar anka� �iujn niajn aferojn Vi faris por ni.
13 Ho Eternulo, nia Dio! regis super ni sinjoroj krom Vi, sed nur per Vi ni gloras Vian nomon.
14 Ili mortis kaj ne revivi�os, ili estas malvivuloj kaj ne relevi�os; �ar Vi ilin punis kaj ekstermis, kaj Vi malaperigis �iun memoron pri ili.
15 Vi multigis la popolon, ho Eternulo, Vi multigis la popolon; Vi glori�is vaste sur �iuj finoj de la tero.

16 Ho Eternulo, en mizero ili rememoris Vin, ili pre�is malla�te, kiam Vi ilin punis.
17 Kiel gravedulino �e la alproksimi�o de la naskado turmenti�as kaj krias en siaj doloroj, tiel ni estis anta� Vi, ho Eternulo.
18 Ni estis gravedaj, ni turmenti�is, ni naskis kvaza� venton; savon ni ne venigis al la tero, kaj ne falis la lo�antoj de la mondo.
19 Revivi�os Viaj mortintoj, miaj kadavroj relevi�os. Veki�u kaj �oju vi, ku�antaj en la tero; �ar roso sur kreska�oj estas Via roso, kaj la tero el�etos la mortintojn.

20 Iru, mia popolo, eniru en viajn �ambrojn kaj �losu viajn pordojn post vi; ka�u vin por mallonga momento, �is pasos la kolero.
21 �ar jen la Eternulo eliros el Sia loko, por puni la malbonagojn de la lo�antoj de la tero; kaj la tero malka�os sian sangon kaj ne plu kovros siajn mortigitojn.

1 En tiu tago la Eternulo punos per Sia peza kaj granda kaj forta glavo la levjatanon, la serpenton eltordi�eman, kaj la levjatanon, la serpenton kurbi�antan; kaj Li mortigos la drakon, kiu estas en la maro.

2 En tiu tago kantu pri �i, pri la kara vinber�ardeno:
3 Mi, la Eternulo, estas �ia gardanto; �iumomente Mi trinkigas �in; por ke neniu �in difektu, Mi gardas �in tage kaj nokte.
4 �u Mi ne havas koleron? �u iu elmetus batale kontra� Mi dornojn kaj pikarbustojn? Mi elpa�us kontra� ilin, kaj �iujn kune forbruligus.
5 Nur en la okazo, se oni ser�us Mian defendon, por fari pacon kun Mi, oni farus kun Mi pacon.
6 En la estonteco Jakob enradiki�os; Izrael ekfloros kaj ellasos verdajn bran�ojn; kaj ili plenigos la mondon per fruktoj.

7 �u li estis frapata tiel, kiel estis frapataj liaj frapantoj? a� �u li estas mortigita tiel, kiel estas mortigitaj liaj mortigintoj?
8 Nur kiam la mezuro tro pleni�is, Vi punis lin per ekzilo: Li elpelis lin per Sia potenca blovo en la tago de orienta vento.
9 Tial tiamaniere estos forvi�ita la malbonagado de Jakob; kaj la tuta frukto de la forigo de lia peko konsistos en tio, ke li faros �iujn �tonojn de la altaroj kiel dispeci�intaj kalk�tonoj, ke ne plu restu la sanktaj stangoj kaj la idoloj de la suno.
10 �ar urbo fortikigita estos solecigita, lo�loko estos forlasita kaj forrestigita kiel dezerto; tie pa�ti�os bovido, tie �i ripozos kaj forman�os �iajn kreska�ojn.
11 Kiam seki�os �iaj bran�oj, oni ilin rompos; venos virinoj kaj forbruligos ilin. �ar tio ne estas popolo prudenta, tial �ia Kreinto ne kompatos �in, kaj �ia Farinto �in ne indulgos.

12 Kaj en tiu tago la Eternulo debatos la fruktojn, komencante de la fluo de la Rivero �is la torento de Egiptujo; kaj vi, ho Izraelidoj, estos kolektitaj unu post unu.

13 Kaj en tiu tago oni ekblovos per granda trumpeto, kaj venos tiuj, kiuj perdi�is en la lando Asiria kaj kiuj estis elpelitaj en la landon Egiptan, kaj ili adorklini�os anta� la Eternulo sur la sankta monto en Jerusalem.

1 Ve al la fiera krono de la ebriuloj de Efraim! ilia bela majesto estas velkinta floro; sur la supro de grasa kampo ili estas senkonsciigitaj de vino.
2 Jen la Sinjoro havas fortulon kaj potenculon; kiel hajla pluvego, kiel pereiga ventego, kiel inundo de forta disver�i�inta akvo, li potence �etos ilin sur la teron.
3 Per piedoj estos premata la fiera krono de la ebriuloj de Efraim.
4 Kaj ilia bela majesto fari�os velkinta floro sur la supro de grasa kampo, kiel figo anta� la somero; kiam la vidanto �in ekvidas, li, apena� preninte �in en la manon, tuj �in englutas.
5 En tiu tago la Eternulo Cebaot estos majesta krono kaj bela diademo por la resta�o de Sia popolo,
6 kaj spirito de justeco por la sidantoj en la ju�ejo, kaj forto por tiuj, kiuj rebatas la batalon al la pordego.
7 Sed anka� �i tiuj �anceli�as de vino kaj balanci�as de drinka�o; pastro kaj profeto �anceli�as de drinka�o, senkonscii�as de vino, vagas pro drinka�o, eraras en la vidado, falpu�i�as �e la ju�a verdikto.
8 �ar �iuj tabloj estas plenaj de voma�o kaj malpura�o, mankas jam loko.
9 Al kiu li instruas scion, kaj al kiu li a�digas predikon? �u al forprenitaj for de lakto, al demamigitoj?
10 �ar ordono post ordono, ordono post ordono; regulo post regulo, regulo post regulo; iom tie, iom �i tie.
11 Per balbutantaj lipoj kaj per lingvo fremda Li parolos al ili,
12 Tiu, kiu diris al ili: Jen estas ripozejo, lasu la laculon ripozi; kaj jen estas trankviligo; sed ili ne volis a�skulti.
13 Kaj aperos al ili la vorto de la Eternulo, ordono post ordono, ordono post ordono, regulo post regulo, regulo post regulo, iom tie, iom �i tie; por ke ili iru kaj falu dorsen kaj rompi�u kaj enreti�u kaj kapti�u.

14 Tial a�skultu la vorton de la Eternulo, vi, mokistoj, regantoj de tiu popolo, kiu estas en Jerusalem.
15 �ar vi diras: Ni faris interligon kun la morto, kaj kun �eol ni faris interkonsenton; kiam la frapanta vipo estos trapasanta, �i nin ne atingos, �ar mensogon ni faris nia rifu�ejo kaj per malvero ni nin kovros.
16 Pro tio tiele diris la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi por fundamento ku�igas �tonon en Cion, �tonon elprovitan, bazangulan, valoregan, fortikigitan fundamenton; la fidanto ne maltrankvili�u.
17 Kaj Mi faros justecon la mezur�nuro, kaj veron la vertikalo; kaj hajlo forbatos la rifu�ejon de mensogo, kaj la ka�ejon forportos akvo.
18 Kaj forigita estos via interligo kun la morto, kaj via interkonsento kun �eol ne teni�os; kiam la frapanta vipo estos trapasanta, vi estos frakasata de �i.
19 �iufoje, kiam �i trairos, �i kaptos vin; �ar �iutage �i trairos, tage kaj nokte, kaj terura estos la klarigo, kiun �i donos.
20 �ar tro mallonga estos la lito, por sin etendi; kaj la litkovrilo estos tro mallar�a, por sin enkovri.
21 �ar la Eternulo levi�os, kiel sur la monto Peracim, Li koleros, kiel en la valo Gibeona, por plenumi Sian faron, Sian eksterordinaran faron, kaj fari Sian laboron, Sian eksterordinaran laboron.
22 Kaj nun ne moku, por ke viaj katenoj ne pliforti�u; �ar mi a�dis, ke de la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, tio estas ne�an�eble decidita pri la tuta lando.

23 Atentu, kaj a�skultu mian vo�on; konsideru, kaj a�skultu mian parolon.
24 �u �iutage la plugisto plugas por semado, sulkaran�as kaj erpas sian kampon?
25 Kiam li ebenigis �ian supra�on, li dis�utas ja nigelon kaj dis�etas kuminon kaj metas tritikon la� vicoj kaj hordeon en la difinitan lokon kaj spelton �e la limoj.
26 Tian ordon lernigis al li lia Dio, Li instruis lin.
27 �ar ne per fera dra�ilo oni dra�as nigelon, kaj oni ne rulas radon de �aro sur kumino; sed per bastono oni elbatas nigelon, kaj kuminon per vergo.
28 Greno estas dra�ata; sed ne eterne oni �in dra�as; oni frapas �in per la rado de sia �aro, sed per siaj �evaloj oni �in ne dispremas.
29 Anka� �i tio venas de la Eternulo Cebaot; mirinda estas Lia decido, granda estas Lia sa�eco.

1 Ve al Ariel, al Ariel, al la urbo, en kiu sidis David! aldonu jaron al jaro, la festoj faru sian ciklon.
2 Mi premos Arielon, kaj estos �emado kaj mal�ojo; kaj li estos al Mi vera Ariel.
3 Kaj Mi sie�os vin �irka�e, kaj Mi premos vin per remparo, kaj Mi starigos kontra� vi turojn.
4 Kaj vi parolos malalte el sub la tero, kaj el sub la polvo vi murmuros viajn vortojn; kaj via vo�o estos kiel vo�o de ventroparolisto el sub la tero, kaj el sub la polvo vi flustros viajn vortojn.
5 Sed la multego de viaj malamikoj estos kiel subtila polvo, kaj la multo de la premantoj estos kiel disfluganta grenventuma�o; kaj tio fari�os subite, neatendite.
6 De la Eternulo Cebaot vi estos punata kun tondro kaj tertremo kaj granda bruo, kun ventego kaj turnovento kaj konsumeganta fajra flamo.
7 Kaj kiel son�o, kiel nokta vizio estos la multo de la popoloj, kiuj batalos kontra� Ariel kaj kontra� �iuj liaj fortika�oj kaj kiuj premos lin.
8 Kiel malsatanto son�as, ke li man�as, sed li veki�as, kaj lia interno estas malplena; kaj kiel soifanto son�as, ke li trinkas, sed li veki�as, kaj li estas senforta kaj lia animo forte soifas: tiel estos kun la multego de �iuj popoloj, kiuj batalos kontra� la monto Cion.

9 Haltu kaj miru, �ajnigu vin blindaj kaj blindi�u. Ili ebrii�is, sed ne de vino; ili �anceli�as, sed ne de drinka�o.
10 �ar la Eternulo ver�is sur vin spiriton de profunda dormo kaj fermis viajn okulojn, vualis la profetojn kaj viajn estrojn, la viziistojn.
11 Kaj �ia vizio estos por vi kiel la vortoj de libro sigelita, kiun oni donas al homo, kiu povoscias legi, dirante al li: Volu legi �i tion; sed li respondas: Mi ne povas, �ar �i estas sigelita.
12 Sed kiam oni donas la libron al homo, kiu ne povoscias legi, dirante al li: Volu legi �i tion, li respondas: Mi ne povoscias legi.

13 Kaj la Sinjoro diris: �ar �i tiu popolo alproksimi�as per sia bu�o kaj honoras Min per siaj lipoj, sed ilia koro estas malproksime de Mi, kaj ilia timo anta� Mi estas nur lernita ordono de homoj:
14 tial Mi plue agos mirinde kun �i tiu popolo, Mi agos tre mirinde; kaj pereos la sa�eco de �iaj sa�uloj, kaj la kompetenteco de �iaj kompetentuloj malaperos.

15 Ve al tiuj, kiuj profunde ka�as anta� la Eternulo la intencojn, kaj kies faroj estas en mallumo, kaj kiuj diras: Kiu nin vidas? kaj kiu scias pri ni?
16 Ho, via perverseco! �u la potfaristo estas rigardata kiel egala al la argilo? �u farita�o diras pri sia farinto: Li min ne faris? kaj �u kreita�o diras pri sia kreinto: Li ne estas kompetenta?
17 Sed jen balda�, post mallonga tempo, Lebanon aliformi�os en fruktoportan kampon, kaj la fruktoporta kampo estos rigardata kiel arbaro.
18 Kaj en tiu tago la surduloj a�dos la vortojn de la libro, kaj la okuloj de la blinduloj ekvidos tra mallumo kaj nokto.
19 Kaj la mizeruloj havos grandan �ojon en la Eternulo, kaj la homoj malri�aj triumfos en la Sanktulo de Izrael.
20 �ar malaperos premanto, kaj ne plu ekzistos blasfemanto, kaj ekstermitaj estos �iuj zorgantoj pri malbonagoj,
21 kiuj pekigas homojn per vorto kaj faras insidojn kontra� ju�opetanto �e la pordego kaj trompe forpu�as justulon.
22 Pro tio tiele diris pri la domo de Jakob la Eternulo, kiu ela�etis Abrahamon: Nun Jakob ne hontos, kaj nun lia viza�o ne pali�os.
23 �ar kiam li vidos meze de si siajn infanojn, la faron de Miaj manoj, ili honoros Mian nomon kaj honoros la Sanktulon de Jakob kaj respektos la Dion de Izrael.
24 Kaj la spirite-erarantoj ricevos prudenton, kaj la malpacemuloj akceptos instruon.

1 Ve al la filoj malobeemaj, diras la Eternulo, kiuj faras interkonsilojn, sed sen Mi, kaj aran�as interkonsentojn, sed sen Mia spirito, por aligi pekon al peko,
2 kaj kiuj iras Egiptujon, ne demandinte Mian bu�on, por defendi sin per defendo de Faraono kaj ka�i sin en la ombro de Egiptujo!
3 Sed la defendo de Faraono estos por vi honto, kaj la ka�i�o en la ombro de Egiptujo-- malhonoro.
4 �ar liaj princoj estis en Coan, kaj liaj senditoj venis en �aneson.
5 �iuj hontos pro la popolo, kiu ne servis al ili por helpo, nek por utilo, sed nur por honto kaj malhonoro.

6 Jen oni vidas �ar�ojn sur bestoj en sudo, en lando de mizero kaj suferoj, kie estas leonino kaj leono, vipuro kaj fluganta serpento; ili forportas sur la dorso de junaj azenoj siajn ri�a�ojn kaj sur la �ibo de kameloj siajn trezorojn al popolo, kiu ne povas utili.
7 La helpo de la Egiptoj estas vanta kaj vana; tial Mi diris pri tio: Ili fanfaronas, sidante hejme.
8 Nun iru, skribu tion al ili sur tabelo kaj desegnu tion en libro, por ke tio restu por la tempo estonta, por �iam, por eterne.
9 �ar tio estas popolo malobeema, filoj mensogaj, filoj, kiuj ne volas a�skulti instruon de la Eternulo.
10 Ili diras al la anta�vidistoj: Ne anta�vidu; kaj al la profetoj: Ne profetu al ni la veron, parolu al ni flata�ojn, profetu al ni gaja�on;
11 flanki�u for de la vojo, deklini�u de la irejo, forigu de anta� ni la Sanktulon de Izrael.
12 Tial tiele diras la Sanktulo de Izrael: �ar vi mal�atas tiun vorton kaj fidas maljusta�on kaj trompon kaj apogas vin sur �i tio:
13 tial �i tiu kulpo estos por vi kiel fendo, minacanta disfalon kaj montranta sin sur alta muro, kies falo estos subita, neatendita.
14 Kaj Li frakasos �in, kiel oni frakasas argilan vazon, frakasos senindulge, tiel ke en �iaj rompopecoj ne trovi�os vazopeco, por preni fajron de la fajrujo a� �erpi akvon el akvujo.
15 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo, la Sanktulo de Izrael: Per pento kaj trankvileco vi savi�us, en kvieteco kaj fido estus via forto; sed vi ne volis.
16 Vi diris: Ne, ni forkuros sur �evaloj; tial vi forkuros; kaj: Sur rapiduloj ni forrajdos; tial rapidaj estos viaj persekutantoj.
17 De la minaco de unu forkuros tuta milo, de la minaco de kvin vi �iuj forkuros, �is vi restos kiel signo sur la supro de monto kaj kiel flago sur monteto.
18 Tial la Eternulo atendos, anta� ol Li vin korfavoros, kaj tial Li levi�os, anta� ol Li vin kompatos; �ar la Eternulo estas Dio de ju�o; feli�aj estas �iuj, kiuj fidas Lin.

19 �ar, ho popolo de Cion, lo�antoj de Jerusalem, vi ne plu ploros; Li korfavoros vin, kiam vi plorkrios; kiam Li a�dos vin, Li respondos al vi.
20 Kaj la Sinjoro donos al vi panon en la mizero kaj akvon en la premado; kaj ne plu ka�i�os viaj instruantoj, kaj viaj okuloj vidos viajn instruantojn.
21 Kaj kiam vi deklini�os �u dekstren, �u maldekstren, viaj oreloj a�dos vortojn diratajn malanta� vi: Jen estas la vojo, iru la� �i.
22 Kaj vi rigardos kiel malpuran la ar�entan tegon de viaj statuoj kaj la oran kovron de viaj idoloj; vi for�etos ilin kiel malpura�on, vi diros al ili: For!
23 Kaj Li donos pluvon al via semo, kiun vi semos sur la kampo, kaj panon, produkton de la tero, kaj �i estos sukoplena kaj grasa; sur vasta pa�tejo pa�ti�os tiam viaj brutoj.
24 Kaj la bovoj kaj junaj azenoj, kiuj prilaboros la teron, man�os miksitan nutra�on, �utitan per kribrilo kaj �ovelilo.
25 Kaj sur �iu alta monto kaj sur �iu alta monteto estos riveroj, torentoj da akvo, en la tago de la granda mortigado, kiam falos la turoj.
26 Kaj la lumo de la luno estos kiel la lumo de la suno, kaj la lumo de la suno estos sepoble pli granda, kiel la lumo de sep tagoj, en tiu tempo, kiam la Eternulo banda�os la difektojn de Sia popolo kaj resanigos �iajn vundojn.

27 Jen la nomo de la Eternulo venas de malproksime; Lia kolero flamas kaj estas pezega; Lia bu�o estas plena de indigno, kaj Lia lango estas kiel fajro ekstermanta;
28 kaj Lia spiro estas kiel torento disver�i�inta, kiu atingas �is la kolo, por trakribri la popolojn per kribrilo de pereo; kaj erariga brido estos sur la makzeloj de la popoloj.
29 Kantado estos �e vi, kiel en la nokto de celebrado de festo; kaj kora �ojo, kiel �e tiu, kiu iras kun fluto, por veni sur la monton de la Eternulo al la Roko de Izrael.
30 Kaj la Eternulo a�digos Sian majestan vo�on, kaj la pezon de Sia brako Li vidigos en bolanta kolero kaj en flamo de ekstermanta fajro, en ventego kaj pluvego kaj �tona hajlo.
31 �ar ektremos la Asiriano de la vo�o de la Eternulo, kiu frapos lin per la vergo.
32 Kaj penetranta estos �iu ekbato per la bastono, kiun la Eternulo faligos sur lin kun tamburinoj kaj harpoj; kaj per bataloj senhaltaj Li batalos kontra� li.
33 �ar delonge estas preparita la bruligejo; �i estas preta anka� por la re�o, profundigita, vastigita; �ia lignaro enhavas multe da fajro kaj ligno; la blovo de la Eternulo ekbruligos �in kiel torenton da sulfuro.

1 Ve al tiuj, kiuj iras Egiptujon, por ser�i helpon, kaj esperas je �evaloj, kaj fidas �arojn, �ar estas multe da ili, kaj rajdantojn, �ar ili estas fortaj; sed ili ne rigardas al la Sanktulo de Izrael kaj ne demandas la Eternulon.
2 Sed Li estas sa�a, kaj Li venigas malfeli�on, kaj Siajn vortojn Li ne reprenas; kaj Li levi�os kontra� la domo de la malpiuloj kaj kontra� la helpanto de malbonagantoj.
3 La Egiptoj estas ja homoj, ne Dio; kaj iliaj �evaloj estas karno, ne spirito. Kiam la Eternulo etendos Sian manon, tiam falpu�i�os la helpanto kaj falos la helpato, kaj �iuj kune pereos.
4 �ar tiele diris al mi la Eternulo: Kiel leono a� leonido blekegas super sia raba�o, kaj, se e� oni kunevokus kontra� �in multon da pa�tistoj, �i ne timas ilian vo�on kaj ne humili�as anta� ilia bruado, tiel la Eternulo Cebaot malsupreniros, por batali pro la monto Cion kaj pro �ia alta�o.

5 Kiel birdoj per siaj flugiloj, tiel la Eternulo Cebaot defendos Jerusalemon, defendos kaj savos, indulgos kaj liberigos.
6 Revenu al Tiu, de kiu tiel profunde defalis la filoj de Izrael.
7 �ar en tiu tago �iu for�etos siajn idolojn ar�entajn kaj siajn idolojn orajn, kiujn viaj manoj faris al vi por peko.
8 Kaj la Asiriano falos de glavo ne vira, kaj glavo ne homa lin ekstermos; kaj li forkuros de glavo, kaj liaj junuloj fari�os tributo.
9 Kaj lia forto forkuros pro timo, kaj liaj princoj ektremos anta� standardo, diras la Eternulo, kies fajro estas sur Cion kaj kies fajrejo estas en Jerusalem.

2_1">1 Jen kun justeco regos re�o, kaj princoj administros la�le�e. 2 Kaj �iu estos kiel �irmilo kontra� vento, kiel rifu�ejo kontra� pluvego, kiel torentoj da akvo en la stepo, kiel ombro de peza roko en lando dezerta.
3 La okuloj de vidantoj ne estos fermitaj, kaj la oreloj de a�dantoj atentos.
4 Kaj la koro de senprudentuloj lernos scion, kaj la lango de balbutantoj parolos rapide kaj klare.
5 Oni ne plu nomos malnoblulon noblulo, kaj pri avarulo oni ne plu diros, ke li estas bonfaranto.
6 �ar malnoblulo parolas malnobla�on, kaj lia koro faras malbonagojn, agante hipokrite kaj parolante pri la Eternulo malvera�on, senman�igante la animon de malsatanto kaj forprenante trinka�on de soifanto.
7 La iloj de malpiulo estas malbonaj; li havas intencojn malvirtajn, por pereigi malri�ulojn per vortoj mensogaj, e� kiam la senhavulo diras prava�on.
8 Sed noblulo havas intencojn noblajn, kaj li restas en nobleco.

9 Virinoj senzorgaj, levi�u, a�skultu mian vo�on; filinoj ne pensantaj pri dan�ero, atentu miajn vortojn.
10 Post tagoj kaj jaro vi ektremos, ho senzorgulinoj; �ar finita estos la vinberrikolto, ne plu estos enkolektado de fruktoj.
11 Maltrankvili�u, ho senzorgaj; ektremu, ne pensantaj pri dan�ero; senvestigu kaj nudigu vin kaj zonu la lumbojn.
12 Oni ploros pri la abundo, pri la �armaj kampoj, pri la fruktori�aj vinber�ardenoj.
13 Sur la tero de mia popolo kreskos pikarbustoj kaj dornoj, anka� sur �iuj domoj de gajeco de la brua urbo.
14 �ar la palacoj estos forlasitaj, la bruo de la urbo malaperos, la fortika�oj kaj turoj fari�os por �iam anstata�a�o de kavernoj, �ojloko por sova�aj azenoj, pa�ti�ejo por brutaroj;
15 �is ver�i�os sur nin spirito de supre kaj la dezerto fari�os fruktodona kampo kaj la fruktodona kampo estos rigardata kiel arbaro.
16 Kaj justeco eklo�os en la dezerto, kaj vero sidos sur la fruktodona kampo.
17 Kaj produkto de justeco estos paco, kaj akiro de justeco estos trankvileco kaj sendan�ereco por �iam.
18 Kaj mia popolo lo�os en lo�ejo paca kaj en sidejoj sendan�eraj kaj en ripozejoj senzorgaj,
19 kaj dis�uti�os kiel hajlo sur la deklivoj de arbaro, kaj malsupre en la valo etendi�os la urbo.
20 Feli�aj estas vi, kiuj semas super �iu akvo, kiuj lasas en libereco la piedojn de la bovo kaj de la azeno.

1 Ve al vi, kiu rabas kaj mem ne estas prirabita, kaj kiu perfidas kaj mem ne estas perfidita! Kiam vi finos la rabadon, vi mem estos prirabita; kiam vi �esos perfidi, vi mem estos perfidita.
2 Ho Eternulo, korfavoru nin! je Vi ni esperas; estu ilia brako �iumatene kaj nia savo en la tempo de mizero.
3 De la sono de tondro forkuris popoloj, de Via majesto diskuris gentoj.
4 Kaj kolektita estos via rabakiro, kiel kolektas vermoj; kaj oni kuros post �i, kiel kuras akridoj.
5 La Eternulo alti�is, �ar Li lo�as alte; Li plenigas Cionon per justeco kaj vero.
6 Sa�o kaj scio, forto de via savo, estos la garantia�o de via estonteco; timo anta� la Eternulo estos lia trezoro.

7 Jen iliaj fortuloj plorkrias ekstere, la anoncantoj de paco ploras maldol�e;
8 la vojoj senhomi�is, vojiranto jam ne pasas; li rompis la interligon, malestimis la urbojn, ne �atis la homojn.
9 Funebras, mal�ojas la tero; hontigita estas Lebanon kaj velkas; �aron fari�is kiel dezerto; Ba�an kaj Karmel senfolii�is.
10 Nun Mi stari�os, diras la Eternulo; nun Mi alti�os, nun Mi levi�os.
11 Vi, gravedaj per fojno, naskos pajlon; via spiro estos fajro, kiu vin ekstermos.
12 Kaj la popoloj estos kiel bruligita kalko, kiel dornoj dehakitaj ili forbrulos en fajro.

13 A�skultu, malproksimuloj, kion Mi faris; kaj ekkonu, proksimuloj, Mian forton.
14 Ektimos la pekuloj sur Cion, tremo kaptos la hipokritulojn: Kiu el ni eltenos �e la ekstermanta fajro? kiu el ni eltenos �e la eterna ardego?
15 Kiu agas juste kaj parolas veron, abomenas profiton rabitan, forskuas siajn manojn, por ne preni suba�eton, �topas siajn orelojn, por ne a�skulti aferojn sangajn, kaj fermas siajn okulojn, por ne rigardi malbonon,
16 tiu lo�os sur la alta�oj; fortika�oj el rokoj estos lia defendo; pano estos donita al li, akvon li havos konstante.
17 Viaj okuloj vidos la re�on en lia majesto, ili rigardos landon vastan.
18 Via koro rememoros la terura�on: Kie estas la kalkulanto? kie estas la pesanto? kie estas la kontrolanto de la turoj?
19 La popolon arogantan vi ne vidos, la popolon kun lingvo malklara kaj nedistingebla, kun lingvo balbuta kaj nekomprenebla.
20 Rigardu Cionon, la urbon de niaj kunvenoj; viaj okuloj vidos Jerusalemon, lo�lokon trankvilan, tendon ne forigotan; neniam estos eltirataj �iaj stangoj, kaj neniu el �iaj �nuroj dis�iri�os.
21 �ar tie la forto de la Eternulo estos por ni anstata� riveroj, lar�aj lagoj; �ipo kun remiloj ne iros sur ili, kaj potenca �ipo ilin ne trapasos.
22 �ar la Eternulo estas nia ju�anto, la Eternulo estas nia le�donanto, la Eternulo estas nia re�o; Li helpos nin.
23 Viaj �nuregoj malforti�is; ili jam ne alfortikigas la maston, ne stre�as la velon. Tiam estos dividata la granda rabakiro; e� lamuloj iros kapti raba�on.
24 Kaj ne diros la lo�anto: Mi estas malsana; al la popolo, kiu tie lo�as, estas pardonita la kulpo.

1 Alproksimi�u, popoloj, por a�skulti; kaj atentu, ho gentoj; a�skultu la tero, kaj �io, kio �in plenigas, la mondo kaj �iuj �iaj produktoj.
2 �ar indignas la Eternulo kontra� �iuj popoloj kaj flame koleras kontra� ilia tuta anaro; Li kondamnis ilin, eldonis ilin al bu�ado.
3 Kaj iliaj mortigitoj estos dis�etitaj, kaj iliaj kadavroj eligos malbonodoron, kaj la montoj trapenetri�os de ilia sango.
4 Kaj velkos la tuta esta�aro de la �ielo, kaj la �ielo kuneruli�os kiel skribrula�o; kaj �ia tuta esta�aro defalos, kiel defalas folio de vinberbran�o kaj velkinta�o de figarbo.
5 �ar Mia glavo ebrii�is en la �ielo; jen �i malsupreniras sur Edomon kaj sur Mian kondamnitan popolon, por fari ju�on.
6 La glavo de la Eternulo estas plena de sango, grasi�is de sebo, de sango de �afoj kaj kaproj, de sebo de �afaj renoj; �ar bu�oferadon la Eternulo aran�os en Bocra kaj grandan bu�adon en la lando de Edom.
7 Kaj falos bubaloj kun ili, kaj bovoj junaj kun bovoj grasigitaj, kaj ilia tero estos saturita de sango, kaj ilia polvo estos grasigita de sebo.
8 �ar tio estas tago de ven�o de la Eternulo, jaro de repago pro la ju�afero de Cion.
9 Kaj liaj riveroj aliformi�os en pe�on kaj lia polvo en sulfuron, kaj lia tero fari�os brulanta pe�o.
10 Nek tage nek nokte �i estingi�os, eterne levi�ados �ia fumo; de generacio al generacio �i restos dezerta, en eterneco neniu iros sur �i.
11 Ekposedos �in pelikano kaj bota�ro, kaj gufo kaj korvo lo�os sur �i; kaj Li etendos super �i rekto�nuron de ruinigo kaj vertikalon de detruo.
12 �i ne havos potenculojn, kiuj povus tie proklami regnon, kaj �iuj �iaj princoj malaperos.
13 Kaj en �iaj palacoj kreskos dornoj kaj urtikoj, kaj sur �iaj fortika�oj kreskos pikarbustoj; kaj �i estos lo�ejo de �akaloj, spaco por strutoj.
14 Kaj renkonti�os tie sova�aj katoj kun sova�aj hundoj, kaj virkaproj krios unu al alia; nur strigo tie nestos kaj trovos por si ripozejon.
15 Tie nestos saltanta serpento kaj metos ovojn kaj kovos kaj kolektos en sia ombro; tie milvoj kolekti�os unu al alia.
16 Ser�u en la libro de la Eternulo, kaj legu: e� unu el ili ne mankos, unu ne sentos foreston de alia; �ar Lia bu�o tion ordonis kaj Lia spirito tion kolektas.
17 Kaj Li mem lotumis por ili, kaj Lia mano dividis por ili la� rekto�nuro; ili heredos tion por �iam, de generacio al generacio ili lo�os tie.

1 Ek�ojos la dezerto kaj la senakvejo, triumfos la stepo kaj ekfloros kiel lilio.
2 �i forte ekfloros kaj triumfos, triumfos kaj kantos; la gloro de Lebanon estos donita al �i, la beleco de Karmel kaj �aron; ili vidos la gloron de la Eternulo, la majeston de nia Dio.

3 Fortigu la senforti�intajn manojn, kaj fortikigu la �anceli�antajn genuojn.
4 Diru al tiuj, kiuj estas senkura�igitaj en la koro: Tenu vin forte, ne timu; jen estas via Dio! venos ven�o, repago de Dio; Li mem venos kaj helpos vin.
5 Tiam malkovri�os la okuloj de la blinduloj, kaj la oreloj de la surduloj malfermi�os.
6 Tiam la lamulo eksaltos kiel cervo, kaj la lango de la mutulo ekkantos; �ar en la dezerto elfendi�os akvo kaj en la stepo riveroj.
7 Kaj la fantoma lago fari�os reala, kaj la tero senakva fari�os fonto de akvo; la lo�loko de �akaloj fari�os loko por kano kaj junko.
8 Kaj estos tie irejo kaj vojo, kaj �i estos nomata Vojo Sankta; malpurulo ne iros sur �i, �ar nur al ili �i apartenas; irante sur tiu vojo, e� malsa�uloj ne eraros.
9 Ne estos tie leono, kaj rabobesto ne aperos sur �i, ne trovi�os tie; iros nur savitoj.
10 Kaj la ela�etitoj de la Eternulo revenos kaj iros sur Cionon kun kantado, kaj �ojo eterna estos super ilia kapo; �ojon kaj gajecon ili atingos, kaj forflugos afliktoj kaj �emado.

1 Tio estis en la dek-kvara jaro de la re�o �izkija, eliris San�erib, re�o de Asirio, kontra� �iujn fortikigitajn urbojn de Judujo, kaj venkoprenis ilin.
2 Kaj la re�o de Asirio sendis Rab�aken el La�i� en Jerusalemon al la re�o �izkija kun granda militistaro; kaj li stari�is �e la akvotubo de la supra lageto, �e la vojo de la kampo de fulistoj.
3 Kaj eliris al li Eljakim, filo de �ilkija, la palacestro, kaj �ebna, la skribisto, kaj Joa�, filo de Asaf, la kronikisto.
4 Kaj Rab�ake diris al ili: Diru al �izkija: Tiele diras la granda re�o, la re�o de Asirio: Kio estas la fido, kiun vi fidas?
5 Mi opinias, ke tio estas nur bu�a babilado; por milito oni bezonas konsilon kaj forton. Nun kiun vi fidas, ke vi ribelis kontra� mi?
6 Jen vi fidas la apogon de Egiptujo, tiu kano rompita, kiu, se iu sin apogas sur �i, eniras en lian manon kaj trapikas �in. Tia estas Faraono, re�o de Egiptujo, por �iuj, kiuj fidas lin.
7 Eble vi diros al mi: La Eternulon, nian Dion, ni fidas? Sed Li estas ja Tiu, kies alta�ojn kaj altarojn �izkija forigis, dirante al Judujo kaj Jerusalem: Anta� �i tiu altaro adorklini�u.
8 Nun provu konkuri kun mia sinjoro, la re�o de Asirio; mi donos al vi du mil �evalojn--�u vi povas trovi rajdantojn por ili?
9 Kiel vi povas forigi estron, unu el la plej malgrandaj servantoj de mia sinjoro, kaj fidi Egiptujon pro la �aroj kaj rajdistoj?
10 Cetere, �u sen la volo de la Eternulo mi iris kontra� �i tiun landon, por ruinigi �in? La Eternulo diris al mi: Iru kontra� �i tiun landon kaj ruinigu �in.
11 Tiam Eljakim kaj �ebna kaj Joa� diris al Rab�ake: Volu paroli al viaj sklavoj en la lingvo Siria, �ar ni komprenas; sed ne parolu al ni Jude anta� la oreloj de la popolo, kiu estas sur la murego.
12 Sed Rab�ake diris: �u al via sinjoro kaj al vi sendis min mia sinjoro, por diri tiujn vortojn? �u ne al la homoj, kiuj sidas sur la murego, por man�i sian ekskrementon kaj trinki sian urinon kune kun vi?
13 Kaj Rab�ake stari�is, kaj ekkriis per la�ta vo�o Jude, dirante: A�skultu la vortojn de la granda re�o, la re�o de Asirio.
14 Tiele diras la re�o: �izkija ne forlogu vin; �ar li ne povos savi vin.
15 Kaj �izkija ne fidigu vin per la Eternulo, dirante: La Eternulo certe nin savos, �i tiu urbo ne estos transdonita en la manojn de la re�o de Asirio.
16 Ne a�skultu �izkijan; �ar tiele diras la re�o de Asirio: Faru kun mi pacon kaj eliru al mi, kaj man�u �iu el sia vinber�ardeno kaj �iu de sia figarbo kaj trinku �iu la akvon de sia puto;
17 �is mi venos kaj prenos vin en landon similan al via lando, en landon de greno kaj mosto, en landon de pano kaj vinber�ardenoj.
18 �izkija ne forlogu vin per la vortoj: La Eternulo nin savos. �u la dioj de la nacioj savis �iu sian landon el la manoj de la re�o de Asirio?
19 Kie estas la dioj de �amat kaj Arpad? kie estas la dioj de Sefarvaim? kaj �u ili savis Samarion el miaj manoj?
20 Kiu el �iuj dioj de tiuj landoj savis sian landon el miaj manoj, ke la Eternulo savu Jerusalemon el miaj manoj?
21 Kaj ili silentis kaj nenion respondis al li; �ar estis ordono de la re�o: Ne respondu al li.
22 Kaj Eljakim, filo de �ilkija, la palacestro, kaj �ebna, la skribisto, kaj Joa�, filo de Asaf, la kronikisto, venis al �izkija en dis�iritaj vestoj, kaj raportis al li la vortojn de Rab�ake.

1 Kiam la re�o �izkija tion a�dis, li dis�iris siajn vestojn kaj �irka�kovris sin per sako, kaj iris en la domon de la Eternulo.
2 Kaj li sendis Eljakimon, la palacestron, kaj �ebnan, la skribiston, kaj la pleja�ulojn de la pastroj, �irka�kovritajn per sakoj, al la profeto Jesaja, filo de Amoc.
3 Kaj ili diris al li: Tiele diras �izkija: �i tiu tago estas tago de malfeli�o, de puno, kaj de malhonoro; �ar infanoj atingis la aperturon de la utero, sed forestas forto por naski.
4 Eble a�dos la Eternulo, via Dio, la vortojn de Rab�ake, kiun sendis la re�o de Asirio, lia sinjoro, por blasfemi la vivantan Dion, kaj insulti per la vortoj, kiujn a�dis la Eternulo, via Dio. Levu do pre�on por la restintoj, kiuj ankora� ekzistas.
5 Kaj la servantoj de la re�o �izkija venis al Jesaja.
6 Kaj Jesaja diris al ili: Tiele parolu al via sinjoro: Tiele diras la Eternulo: Ne timu la vortojn, kiujn vi a�dis kaj per kiuj blasfemis Min la servantoj de la re�o de Asirio.
7 Jen Mi metos en lin spiriton, ke, a�dinte sciigon, li reiros en sian landon; kaj Mi faligos lin per glavo en lia lando.

8 Kaj Rab�ake revenis, kaj trovis la re�on de Asirio militanta kontra� Libna; �ar li a�dis, ke li foriris de La�i�.
9 Kaj venis sciigo pri Tirhaka, re�o de Etiopujo, nome: Li eliris, por militi kontra� vi. Kiam li tion a�dis, li sendis senditojn al �izkija kun la sekvanta komisio:
10 Tiele diru al �izkija, re�o de Judujo: Ne forlogu vin via Dio, kiun vi fidas, dirante: Jerusalem ne estos transdonita en la manojn de la re�o de Asirio.
11 Vi a�dis ja, kion faris la re�oj de Asirio al �iuj landoj, ruiniginte ilin; �u vi do savi�os?
12 �u ilin savis la dioj de la nacioj, kiujn ekstermis miaj patroj, la naciojn de Gozan kaj �aran kaj Recef kaj la filojn de Eden en Telasar?
13 Kie estas la re�o de �amat kaj la re�o de Arpad kaj la re�o de la urbo Sefarvaim, de Hena kaj Iva?
14 �izkija prenis la leteron el la manoj de la senditoj kaj legis �in, kaj li iris en la domon de la Eternulo, kaj �izkija disvolvis �in anta� la Eternulo.
15 Kaj �izkija ekpre�is al la Eternulo, dirante:
16 Ho Eternulo Cebaot, Dio de Izrael, sidanta sur la keruboj! Vi estas la sola Dio super �iuj regnoj de la tero, Vi kreis la �ielon kaj la teron;
17 klinu, ho Eternulo, Vian orelon, kaj a�skultu; malfermu, ho Eternulo, Viajn okulojn, kaj rigardu; kaj a�du �iujn vortojn de San�erib, kiujn li sendis, por insulti la Dion vivantan.
18 Estas vero, ho Eternulo, la re�oj de Asirio ruinigis �iujn regnojn kaj ilian teron,
19 kaj �etis iliajn diojn en fajron; �ar tio estis ne dioj, sed farita�oj de homaj manoj, ligno kaj �tono, ili ekstermis ilin.
20 Sed nun, ho Eternulo, nia Dio, savu nin kontra� liaj manoj, por ke �iuj regnoj de la tero eksciu, ke Vi, ho Eternulo, estas sola.

21 Kaj Jesaja, filo de Amoc, sendis al �izkija, por diri: Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: Koncerne tion, kion vi pre�is al Mi pri San�erib, re�o de Asirio,
22 jen estas tio, kion diris pri li la Eternulo: Malestimas vin, mokas vin la virga filino de Cion, balancas post vi la kapon la filino de Jerusalem.
23 Kiun vi blasfemis kaj insultis? kaj kontra� kiun vi la�tigis vo�on kaj alte levis viajn okulojn? Kontra� la Sanktulon de Izrael!
24 Per viaj servantoj vi blasfemis la Sinjoron, kaj vi diris: Kun mia multo da �aroj mi supreniris sur la supron de montoj, sur la randon de Lebanon, kaj mi dehakis �iajn altajn cedrojn, �iajn plej bonajn cipresojn, kaj mi atingis �ian plej altan pinton, �ian �ardensimilan arbaron.
25 Mi fosis kaj trinkis akvon, kaj mi sekigos per la plandoj de miaj piedoj �iujn riverojn de Egiptujo.
26 �u vi ne a�dis, ke Mi jam de longe tion decidis, de tempo antikva tion destinis? nun Mi tion plenumis, ke la fortikigitaj urboj fari�is amaso da ruin�tonoj.
27 Kaj iliaj lo�antoj senfortigitaj ektremis kaj kovri�is per honto; ili fari�is kiel herbo de kampo, kiel malgrava verda�o, kiel musko sur tegmentoj, kaj kiel sunbruligita greno anta� la spiki�o.
28 Sed vian sidon kaj vian eliron kaj vian venon Mi scias, anka� vian koleron kontra� Mi.
29 Pro tio, ke vi koleris kontra� Mi kaj via aroganteco venis al Miaj oreloj, Mi metos Mian ringon en viajn nazotruojn kaj Mian bu�brida�on en vian bu�on, kaj Mi reirigos vin per la sama vojo, per kiu vi venis.
30 Kaj jen estas por vi la pruvosigno: vi man�os en �i tiu jaro grenon memsemi�intan, en la dua jaro grenon sova�an, sed en la tria jaro vi semos kaj rikoltos kaj plantos vinber�ardenojn kaj man�os iliajn fruktojn.
31 Kaj la resta�o de la domo de Jehuda denove enradiki�os malsupre kaj donos fruktojn supre.
32 �ar el Jerusalem devenos resta�o, kaj savita�o de la monto Cion; la fervoro de la Eternulo Cebaot tion faros.
33 Tial tiele diras la Eternulo pri la re�o de Asirio: Li ne eniros en �i tiun urbon kaj ne �etos tien sagon kaj ne aliros al �i kun �ildo kaj ne �utos kontra� �i remparon.
34 Per la sama vojo, per kiu li venis, li reiros, kaj en �i tiun urbon li ne eniros, diras la Eternulo.
35 Mi defendos �i tiun urbon, por savi �in pro Mi kaj pro Mia servanto David.

36 Kaj eliris an�elo de la Eternulo kaj frapis en la tendaro de la Asirianoj cent okdek kvin mil. Kiam oni levi�is matene, oni ekvidis, ke ili �iuj estas kadavroj senvivaj.
37 Kaj San�erib, la re�o de Asirio, elmovi�is kaj iris kaj rehejmi�is kaj restis en Nineve.
38 Kaj kiam li adorklini�is en la domo de sia dio Nisro�, liaj filoj Adramele� kaj �arecer mortigis lin per glavo, kaj mem ili forkuris en la landon Araratan. Kaj ekre�is anstata� li lia filo Esar-�adon.

1 En tiu tempo �izkija morte malsani�is; kaj venis al li la profeto Jesaja, filo de Amoc, kaj diris al li: Tiele diras la Eternulo: Faru testamenton pri via domo, �ar vi mortos kaj ne vivos.
2 Tiam �izkija turnis sian viza�on al la muro, kaj ekpre�is al la Eternulo,
3 kaj diris: Mi petas, ho Eternulo, rememoru, ke mi iradis anta� Vi kun vero kaj koro fidela, kaj mi faradis tion, kio pla�as al Vi. Kaj �izkija la�te ekploris.
4 Tiam aperis la vorto de la Eternulo al Jesaja jene:
5 Iru, kaj diru al �izkija: Tiele diras la Eternulo, Dio de via patro David: Mi a�dis vian pre�on, Mi vidis viajn larmojn; jen Mi aldonos al via vivo dek kvin jarojn.
6 Kaj kontra� la mano de la re�o de Asirio Mi savos vin kaj �i tiun urbon, kaj Mi defendos �i tiun urbon.
7 Kaj jen estas por vi la pruvosigno de la Eternulo, ke la Eternulo plenumos tion, kion Li diris:
8 jen la hormontran ombron, kiu malsupri�is sur la suna hormontrilo de A�az, Mi retiros malanta�en je dek gradoj. Kaj la suno retiri�is je dek gradoj la� la gradaro, la� kiu �i malsupri�is.

9 Jen estas la skribo de �izkija, re�o de Judujo, kiam li malsani�is kaj eliris viva el sia malsano:

10 Mi pensis, ke en la mezo de mia vivo mi malsupreniros en la pordegon de �eol, Ke mi estos senigita je la resto de miaj jaroj;
11 Mi pensis, ke mi ne plu vidos Dion, la Eternulon, sur la tero de la vivantoj, Ke mi ne plu rigardos homon inter la lo�antoj de la vantejo;
12 Ke mia estado demovi�as, kaj forporti�as de mi kiel tendo de pa�tisto; Ke mi finteksis mian vivon kiel teksisto, kaj Li detran�os min de la teksbazo; Ke anta� ol la tago cedos al la nokto, Vi faros al mi finon.
13 Mi atendis �is mateno, ke simile al leono Li frakasos �iujn miajn ostojn, Ke anta� ol la tago cedos al la nokto, Vi faros al mi finon.
14 Kiel hirundo plendanta mi plorpepis, mi �emis kiel kolombo; Miaj okuloj estis direktitaj malsupren: Ho Eternulo, mi suferas, protektu min!
15 Kion mi diru? Li promesis ja al mi, kaj Li faris. Nun mi pasigos �iujn miajn jarojn, memorante la premitecon de mia animo.
16 Ho Sinjoro, per tio vivas la homoj, Kaj en �io �i tio estas la vivo de mia spirito: Vi resanigis min, kaj konservis al mi la vivon.
17 Jen en bonon aliformi�is mia sufero; Vi ame eltiris mian animon el pereo, �ar Vi �etis malanta� Vin �iujn miajn pekojn.
18 �ar ne �eol Vin gloros, ne la morto Vin la�dos; La irantaj en la terinternon ne esperos Vian verecon.
19 La vivanto, nur la vivanto Vin gloros, kiel mi hodia�; Patro al la filoj konigos Vian verecon.
20 La Eternulo min helpas; Kaj miajn kantojn ni kantados Dum nia tuta vivo en la domo de la Eternulo.

21 Kaj Jesaja diris: Oni alportu dispremitan figon kaj metu sur la �vela�on, kaj li estos sanigita.
22 Kaj �izkija diris: Kia estas la signo, ke mi iros en la domon de la Eternulo?

1 En tiu tempo Meroda�-Baladan, filo de Baladan, re�o de Babel, sendis leteron kaj donacojn al �izkija; �ar li a�dis, ke li estis malsana kaj resani�is.
2 Kaj �izkija �ojis pri ili, kaj montris al ili sian trezorejon, la ar�enton kaj la oron kaj la aroma�ojn kaj la karan oleon kaj sian tutan armilejon, kaj �ion, kio trovi�is en liaj trezorejoj; estis nenio, kion �izkija ne montrus al ili en sia domo kaj en sia tuta poseda�o.
3 Kaj venis la profeto Jesaja al la re�o �izkija, kaj diris al li: Kion parolis tiuj homoj? kaj de kie ili venis al vi? Kaj �izkija diris: El lando malproksima ili venis al mi, el Babel.
4 Kaj li diris: Kion ili vidis en via domo? Kaj �izkija respondis: �ion, kio estas en mia domo, ili vidis; estis nenio, kion mi ne montrus al ili en miaj trezorejoj.
5 Tiam Jesaja diris al �izkija: A�skultu la diron de la Eternulo Cebaot:
6 Jen venos tagoj, kaj �io, kio estas en via domo kaj kion kolektis viaj patroj �is la nuna tago, estos forportata en Babelon; nenio restos, diras la Eternulo.
7 Kaj el viaj filoj, kiuj devenos de vi, kiujn vi naskigos, oni prenos; kaj ili estos korteganoj en la palaco de la re�o de Babel.
8 Kaj �izkija diris al Jesaja: Bona estas la vorto de la Eternulo, kiun vi diris. Kaj li diris plue: Estu nur paco kaj vero en mia tempo.

1 Konsolu, konsolu Mian popolon, diras via Dio.
2 Parolu al la koro de Jerusalem, kaj voku al �i, ke fini�is la tempo de �ia batalado, ke pardonita estas �ia kulpo, ke �i ricevis el la mano de la Eternulo duoble pro �iuj siaj pekoj.

3 Sonas vo�o de krianto: Pretigu en la dezerto la vojon de la Eternulo, rektigu en la stepo irejon por nia Dio.
4 �iu valo levi�u, kaj �iu monto kaj monteto malalti�u, kaj la malebena�o fari�u ebena�o, kaj la montaro fari�u valo.
5 Kaj aperos la majesto de la Eternulo; kaj �iu karno kune vidos, ke la bu�o de la Eternulo parolis.
6 Vo�o diras: Proklamu! sed li diras: Kion mi proklamu? �iu karno estas herbo, kaj �iu �ia �armo estas kiel kampa floreto.
7 Seki�as herbo, velkas floreto, kiam la spiro de la Eternulo blovetas sur �in; vere, la popolo estas herbo.
8 Seki�as herbo, velkas floreto; sed la vorto de nia Dio restas eterne.

9 Sur altan monton supreniru, ho predikantino de Cion; la�tigu potence vian vo�on, ho predikantino de Jerusalem, la�tigu, ne timu; diru al la urboj de Judujo: Jen estas via Dio!
10 Jen la Sinjoro, la Eternulo, venas kun potenco, kaj Lia brako regas; jen Lia rekompenco estas kun Li, kaj Lia repago anta� Li.
11 Kiel pa�tisto Li pa�tos Sian �afaron, per Sia brako Li kolektos la �afidojn kaj portos ilin sur Sia brusto; la su�igantinojn Li kondukos.

12 Kiu mezuris per sia mankavo la akvon kaj difinis la �ielon per la manlar�o kaj metis en mezurilon la polvon de la tero kaj pesis per pesilo la montojn kaj la montetojn per pesiltaso?
13 Kiu gvidis la spiriton de la Eternulo, kaj kiu donis al Li sian konsilon?
14 De kiu Li petis konsilon, ke tiu komprenigu Lin kaj instruu Lin pri la vojo de justeco kaj instruu al Li scion kaj konigu al Li la vojon de sa�eco?
15 Jen la popoloj estas kiel guto el sitelo kaj kalkulataj kiel polvero sur pesiltaso; jen Li dis�utas la insulojn, kiel polveretojn.
16 Lebanon ne sufi�us por fajro, kaj �ia bestaro ne sufi�us por bruloferoj.
17 �iuj nacioj estas anta� Li kiel nenio, estas rigardataj de Li kiel nulo kaj senvalora�o.
18 Kun kiu vi komparos Dion? kaj kian simila�on vi kontra�starigos al Li?
19 �u idolon, kiun fandis artisto kaj kiun ora�isto kovras per oro kaj ornamas per ar�entaj �enoj?
20 Kiu estas tro malri�a por la oferdono, tiu elektas lignon ne putrantan, ser�as kompetentan skulptiston, por fari idolon fortikan.
21 �u vi ne scias? �u vi ne a�dis? �u ne estis dirite al vi anta�longe? �u vi ne komprenas detempe de la fondado de la tero?
22 Li sidas super la rondo de la tero, kaj �iaj lo�antoj estas kiel lokustoj; Li etendas la �ielon kiel maldikan teksa�on kaj distiras �in kiel tendon por lo�ado;
23 Li faras la princojn nenia�o, la ju�istojn de la tero Li faras neekzista�o,
24 kvaza� ili ne estus plantitaj, kvaza� ili ne estus semitaj, kvaza� ilia trunko ne havus radikon en la tero: apena� Li blovetis sur ilin, ili velkis, kaj la ventego forportas ilin kiel pajlerojn.
25 Kaj al kiu do vi volas egaligi Min, ke Mi estu simila al li? diras la Sanktulo.
26 Levu alten viajn okulojn, kaj rigardu, kiu kreis tion? Li, kiu elkondukas iliajn ta�mentojn la� kalkulo, kiu ilin �iujn vokas la� la nomo; anta� la Plejpotenculo kaj Plejfortulo neniu ka�i�os.

27 Kial vi parolas, ho Jakob, kaj diras, ho Izrael: Mia vojo estas ka�ita anta� la Eternulo, kaj mia afero ne atingas Dion?
28 �u vi ne scias, �u vi ne a�dis, ke la Eternulo estas Dio eterna, la Kreinto de la finoj de la tero? Li ne laci�as kaj ne senforti�as; Lia sa�eco estas neesplorebla.
29 Li donas forton al la laculo, kaj al la senfortulo Li plifortigas la povon.
30 Knaboj senforti�as kaj laci�as, junuloj ofte falas;
31 sed tiuj, kiuj fidas la Eternulon, ricevas novan forton, ili levas la flugilojn kiel agloj, ili kuras kaj ne laci�as, ili iras kaj ne senforti�as.

1 Silentu anta� Mi, ho insuloj, kaj la popoloj reforti�u; ili alproksimi�u kaj parolu; ni kune iru al ju�o.
2 Kiu vekis el la oriento la justulon, vokis lin, ke li iru? Li transdonis al li naciojn kaj detronigis re�ojn, transdonis kiel polvon al lia glavo, kiel disflugantajn pajlerojn al lia pafarko.
3 Li persekutas ilin, transiras en paco la vojon, sur kiu liaj piedoj ne haltas.
4 Kiu tion faris kaj estigis? kiu vokis la generaciojn de la komenco? Mi, la Eternulo, la unua, kaj kun la lastaj Mi estas la sama.
5 Vidis tion la insuloj kaj ektimis; la finoj de la tero ektremis; ili alproksimi�is kaj alvenis.
6 �iu helpas sian proksimulon, kaj diras al sia frato: Estu kura�a!
7 Kaj la skulptisto kura�igas la fandiston, la ladfaristo la for�iston, kaj li diras: La kuni�o estas bona; kaj li fortikigas tion per najloj, ke �i ne �anceli�u.

8 Sed vi, ho Mia servanto Izrael, ho Jakob, kiun Mi elektis, ho idaro de Abraham, Mia amato,
9 vi, kiun Mi prenis de la finoj de la tero kaj vokis de �iaj randoj, kaj al kiu Mi diris: Vi estas Mia servanto, Mi vin elektis kaj ne forpu�is--
10 ne timu, �ar Mi estas kun vi; ne maltrankvili�u, �ar Mi estas via Dio; Mi vin fortigos, Mi vin helpos, Mi vin subtenos per Mia justa dekstra mano.
11 Jen honti�os kaj malhonori�os �iuj, kiuj koleras kontra� vi; viaj kontra�uloj fari�os nenia�o kaj pereos.
12 Vi ser�os ilin, sed vi ilin ne trovos, la homojn, kiuj kverelas kontra� vi; la homoj, kiuj batalas kontra� vi, fari�os nenia�o kaj neekzista�o.
13 �ar Mi, la Eternulo, via Dio, fortigas vian dekstran manon, dirante al vi: Ne timu, Mi vin helpos.
14 Ne timu, vermo Jakob, malmultulo Izrael! Mi vin helpos, diras la Eternulo; kaj via Liberiganto estas la Sanktulo de Izrael.
15 Jen Mi faros vin dra�ilo akra, nova, dentohava; vi dra�os montojn kaj disfrotos, kaj montetojn vi faros kiel grenventuma�o.
16 Vi dis�etos ilin, kaj la vento ilin disportos, kaj la ventego ilin disblovos; sed vi �ojos en la Eternulo, vi havos gloron en la Sanktulo de Izrael.
17 La malri�uloj kaj senhavuloj ser�as akvon, sed �i ne trovi�as; ilia lango seki�as de soifo. Mi, la Eternulo, a�skultos ilin; Mi, la Dio de Izrael, ne forlasos ilin.
18 Sur nudaj montetoj Mi malfermos riverojn kaj meze de valoj fontojn, dezerton Mi faros lago da akvo kaj sensukan teron fontoj de akvo.
19 En dezerto Mi aperigos cedron, akacion, mirton, kaj olivarbon; Mi starigos en stepo cipreson, abion, kaj bukson kune;
20 por ke �iuj vidu kaj eksciu kaj rimarku kaj komprenu, ke la mano de la Eternulo tion faris kaj la Sanktulo de Izrael tion kreis.

21 Prezentu vian ju�aferon, diras la Eternulo; anta�metu viajn argumentojn, diras la Re�o de Jakob.
22 Ili alvenu, kaj diru al ni, kio fari�os; diru al ni, kion signifas tio, kio estis en la komenco, tiam ni pripensos kaj ekscios la finon; a� sciigu al ni tion, kio estos.
23 Diru al ni tion, kio venos poste, por ke ni eksciu, ke vi estas dioj; �u vi faros bonon, �u malbonon, ni miros kaj vidos kune.
24 Sed jen vi estas nenia�o, kaj via agado estas nenia�o; abomeninda�on oni elektas en vi.

25 Iun Mi vekis el nordo, kaj li venis; de la levi�ejo de la suno li proklamas Mian nomon; li pa�as sur potenculoj kiel sur koto, kaj kiel potfaristo piedpremas argilon.
26 Kiu tion diris anta�e, por ke ni sciu? kaj anta�longe, por ke ni diru: Li estas prava? Sed neniu diris, kaj neniu sciigis, kaj neniu a�dis viajn vortojn.
27 Mi la unua diris al Cion: Jen ili estas; kaj al Jerusalem Mi donis sciiganton.
28 Mi rigardis, kaj neniu estis; inter ili estis neniu konsilanto, ke Mi povu demandi kaj ili respondu.
29 Jen ili �iuj estas vanta�o, nenia�o estas ilia faro, vento kaj senenhava�o estas iliaj fanditaj idoloj.

1 Jen estas Mia servanto, kiun Mi apogas, Mia elektito, kiun favoras Mia animo. Mi metis Mian spiriton sur lin; li disportos justecon al la nacioj.
2 Li ne krios nek bruos, kaj ne a�digos sur la stratoj sian vo�on.
3 Kanon rompetitan li ne rompos, kaj me�on senfajri�antan li ne estingos. La� la vero li faros ju�on.
4 Li ne laci�os nek fleksi�os, �is li starigos sur la tero justecon; kaj lian instruon atendas la insuloj.
5 Tiele diras Dio, la Eternulo, kiu kreis la �ielon kaj etendis �in, kiu disvastigis la teron kaj �iajn produktojn, kiu donis animon sur �iaj lo�antoj, kaj spiriton al tiuj, kiuj iras sur �i:
6 Mi, la Eternulo, alvokis vin por la vero, kaj Mi prenos vin je la mano kaj gardos vin, kaj faros vin interligo por la popolo, lumo por la nacioj,
7 por malfermi okulojn blindajn, por elkonduki el malliberejo malliberulojn, el domo �losita sidantajn en mallumo.
8 Mi estas la Eternulo, tia estas Mia nomo; kaj Mian honoron Mi ne donos al alia, nek Mian gloron al idoloj.
9 Kio anta�longe estis profetita, jen �i plenumi�is, kaj novajn aferojn Mi anoncas; anta� ol ili elkreskos, Mi anoncos al vi.

10 Kantu al la Eternulo kanton novan, Lian gloron de la rando de la tero, vi, kiuj �ipveturas sur la maro, kaj �io, kio �in plenigas, insuloj kaj iliaj lo�antoj.
11 La�tigu vian vo�on, ho dezerto kaj �iaj urboj, la vila�oj, en kiuj lo�as Kedar; �ojkriu la lo�antoj de Sela, de la supro de montoj ili voku.
12 Ili donu honoron al la Eternulo, kaj Lian gloron ili proklamu sur la insuloj.
13 La Eternulo eliros kiel heroo, kiel homo de milito Li vekos fervoron, Li vokos kaj a�digos militan krion, Li montros Sian potencon sur Siaj malamikoj.
14 Longe Mi silentis, estis kvieta, kaj detenis Min; nun Mi krios kiel naskantino, Mi neniigos kaj englutos �ion.
15 Mi dezertigos montojn kaj montetojn, kaj ilian tutan verda�on Mi elsekigos; Mi faros la riverojn insuloj, kaj la lagojn Mi elsekigos.
16 Mi kondukos la blindulojn la� vojo, kiun ili ne konas, la� irejoj por ili ne konataj Mi irigos ilin; la mallumon anta� ili Mi faros lumo, kaj la vojojn kurbajn rektaj. Tiajn aferojn Mi faros por ili, kaj Mi ilin ne forlasos.
17 Retiros sin malanta�en, kovri�os per honto tiuj, kiuj fidas idolojn, kaj kiuj diras al fandita�oj: Vi estas niaj dioj.

18 A�skultu, ho surduloj; kaj vi, blinduloj, rigardu, por ke vi vidu.
19 Sed kiu estas tiel blinda, kiel Mia servanto, kaj surda, kiel la sendato, kiun Mi sendas? kiu estas tiel blinda, kiel Mia ela�etito, kaj blinda, kiel la servanto de la Eternulo?
20 Vi vidis multe, sed vi ne konservis; viaj oreloj estas malfermitaj, sed ne a�das.
21 La Eternulo deziris pro Sia justeco, ke Li faru la le�on granda kaj glora.
22 Sed tio estas popolo prirabita kaj senhavigita; ili �iuj estas ligitaj en kavernoj kaj ka�itaj en malliberejoj; ili fari�is rabakiro, kaj neniu ilin savas, kaptita�o, kaj neniu diras: Redonu.
23 Kiu el vi atentos �i tion, komprenos kaj a�skultos por la tempo estonta?
24 Kiu fordonis Jakobon por ruinigo kaj Izraelon al la rabistoj? �u ne la Eternulo, kontra� kiu ni pekis, ne volis iri la� Liaj vojoj kaj ne a�skultis Lian instruon?
25 Kaj Li elver�is sur lin la ardon de Sia kolero kaj la potencon de la milito; kaj Li faris brulon �irka�e de li, sed li ne komprenis; Li �etis flamojn sur lin, sed li ne prenis tion al sia koro.

1 Sed nun tiele diras la Eternulo, kiu vin kreis, ho Jakob, kaj kiu vin estigis, ho Izrael: Ne timu, �ar Mi vin savos; Mi vokos vin la� via nomo, vi estas Mia.
2 Kiam vi transiros akvon, Mi estos kun vi, kaj trans riverojn, ili vin ne dronigos; kiam vi iros en fajron, vi ne brulvundi�os, kaj flamo vin ne bruligos.
3 �ar Mi estas la Eternulo, via Dio, la Sanktulo de Izrael, via Savanto; Egiptujon Mi donos kiel vian ela�eton, Etiopujon kaj Seban anstata� vi.
4 �ar vi estas kara en Miaj okuloj, vi estis honorita kaj Mi vin amas; tial Mi fordonos aliajn homojn anstata� vi kaj gentojn anstata� via animo.
5 Ne timu, �ar Mi estas kun vi; de la oriento Mi venigos vian idaron, kaj de la okcidento Mi vin kolektos.
6 Mi diros al la nordo: Redonu! kaj al la sudo: Ne retenu! venigu Miajn filojn de malproksime kaj Miajn filinojn de la randoj de la tero,
7 �iun, kiu estas nomata per Mia nomo kaj kiun Mi kreis por Mia gloro, faris, kaj estigis.
8 Elirigu la popolon blindan, kiu tamen havas okulojn, kaj la surdulojn, kiuj tamen havas orelojn.
9 �iuj nacioj kolekti�u kune, kaj la popoloj kunvenu; kiu el ili tion anta�dirus a� anoncus al ni anta�longe? ili starigu siajn atestantojn kaj pravigu sin, por ke oni a�du, kaj diru: Estas vero!
10 Vi estas Miaj atestantoj, diras la Eternulo, kaj Mia servanto, kiun Mi elektis; por ke vi sciu kaj kredu al Mi, kaj komprenu, ke tio estas Mi; anta� Mi estis kreita nenia Dio, kaj post Mi ne ekzistos.
11 Mi, Mi estas la Eternulo; kaj krom Mi ekzistas nenia savanto.
12 Mi promesis kaj savis kaj anoncis; kaj ne estis inter vi iu fremda; kaj vi estas Miaj atestantoj, diras la Eternulo, kaj Mi estas Dio.
13 De la komenco de la tempo Mi estas la sama, kaj neniu povas savi kontra� Mia mano; kiam Mi faras, kiu tion �an�os?

14 Tiele diras la Eternulo, via Liberiganto, la Sanktulo de Izrael: Pro vi Mi sendis en Babelon kaj pelis malsupren �iujn forkurantojn, kaj la �ojadon de la �aldeoj Mi aliformigis en ploradon.
15 Mi estas la Eternulo, via Sanktulo, la Kreinto de Izrael, via Re�o.
16 Tiele diras la Eternulo, kiu faris vojon sur la maro kaj vojeton sur potenca akvo,
17 kiu elirigis �arojn kaj �evalojn, militistaron kaj potencon, kiuj �iuj kune falis kaj ne levi�os, senfajri�is, estingi�is kiel me�o:
18 Ne rememoru tion, kio estis anta�longe, kaj ne meditu pri tio, kio estis en la tempo antikva.
19 Jen Mi faras ion novan, nun �i elkreskas; �u vi tion ne komprenas? Mi faros vojon en la dezerto, riverojn en senakva lando.
20 Gloros Min la bestoj de la kampo, �akaloj kaj strutoj; �ar Mi donis akvon en la dezerto, riverojn en senakva lando, por trinkigi la popolon, kiun Mi elektis,
21 tiun popolon, kiun Mi kreis por Mi, por ke �i rakontu pri Mia gloro.
22 Sed ne Min vi vokis, ho Jakob, kaj ne por Mi vi laboris, ho Izrael.
23 Vi ne alportadis al Mi viajn �afidojn de brulofero kaj ne honoradis Min per viaj bu�oferoj; Mi ne servigis vin per farunoferoj kaj ne lacigis vin per olibano.
24 Vi ne a�etis por Mi per mono bonodoran kanon kaj ne satigis Min per la sebo de viaj bu�oferoj; vi nur labor�ar�is Min per viaj pekoj, lacigis Min per viaj malbonagoj.
25 Mi, Mi forvi�as viajn krimojn pro Mi mem, kaj viajn pekojn Mi ne rememoros.
26 Rememorigu al Mi, kaj ni faru ju�on inter ni; rakontu vi, por ke vi vin pravigu.
27 Via prapatro pekis, kaj viaj profetoj defalis de Mi.
28 Tial Mi sensanktigis la estrojn de la sanktejo, kaj Mi elmetis Jakobon al anatemo kaj Izraelon al malhonoro.

1 Sed nun a�skultu, ho Jakob, Mia servanto, kaj Izrael, kiun Mi elektis.
2 Tiele diras la Eternulo, kiun vin kreis kaj formis kaj helpas vin de post via naski�o: Ne timu, ho Jakob, Mia servanto, kaj vi, ho Je�urun, kiun Mi elektis.
3 �ar Mi ver�os akvon sur la soifanta�on kaj torentojn sur la sekan teron; Mi ver�os Mian spiriton sur vian idaron kaj Mian benon sur viajn devenontojn,
4 por ke ili kresku inter herbo, kiel salikoj super torentoj da akvo.
5 Unu diros: Mi apartenas al la Eternulo; alia nomos sin per la nomo de Jakob; alia skribe konsekros sin al la Eternulo kaj prenos al si la alnomon Izrael.

6 Tiele diras la Eternulo, la Re�o de Izrael, kaj lia Liberiganto, la Eternulo Cebaot: Mi estas la unua, kaj Mi estas la lasta, kaj ne ekzistas Dio krom Mi.
7 Kaj kiu estas simila al Mi? li diru kaj anoncu, kaj elmetu anta� Mi �ion, kio estis de post la tempo, kiam Mi kreis la popolon eternan; ili anoncu tion, kio estos kaj kio venos.
8 Ne timu kaj ne maltrankvili�u; Mi a�digis ja al vi kaj anta�diris anta�longe; kaj vi estas Miaj atestantoj. �u ekzistas Dio krom Mi? ne ekzistas Roko, Mi iun ne konas.
9 �iuj, kiuj faras idolojn, estas vanta�o, kaj iliaj amata�oj estas senutilaj, kaj ili mem estas atestantoj; ili ne vidas kaj ne komprenas, tial ili estos hontigataj.
10 Kiu faris dion, kaj fandis idolon, kiu nenion utilas?
11 �iuj partoprenintoj estos hontigataj, �ar la majstroj estas ja el homoj; ili �iuj kolekti�u kaj stari�u, ili ektimos, kaj �iuj kune estos hontigataj.
12 Unu tran�as la feron per �izilo, laboras per karboj, formas �in per marteloj, kaj prilaboras �in per la forto de sia brako; li e� malsatas kaj perdas la fortojn, ne trinkas akvon kaj laci�as.
13 Alia hakas lignon, mezuras �in per �nuro, faras konturojn per grifelo, rabotas per rabotilo, �irka�signas per cirkelo, kaj faras el �i bildon de homo, de bela homo, por ke �i lo�u en la domo.
14 Li hakas por si cedrojn, prenas ilekson kaj kverkon, preparas al si provizon de arbaraj arboj, plantas pinon, kiun la pluvo kreskigas.
15 Kaj tio servas al la homo kiel hejtilo; li prenas el tio kaj varmigas sin, li anka� faras fajron kaj bakas panon; el tio sama li faras dion kaj adorklini�as anta� �i, li faras el �i idolon kaj adoras �in.
16 Parton el �i li forbruligas en fajro, super parto li man�as viandon, rostas rosta�on, kaj sati�as; li anka� varmigas sin, kaj diras: Ha, ha, fari�is al mi varme, mi eksentis fajron!
17 Kaj �ian resta�on li faris dio, li faris el �i sian idolon; li adoras �in, adorklini�as kaj pre�as al �i, kaj diras: Savu min, �ar vi estas mia dio.
18 Ili ne scias kaj ne komprenas, �ar gluitaj estas iliaj okuloj, por ke ili ne vidu, por ke ilia koro ne komprenu.
19 Kaj li ne primeditas en sia koro, ne havas scion nek komprenon, por diri: Duonon de �i mi forbruligis en fajro, mi anka� bakis sur �iaj karboj panon, mi rostis viandon kaj man�is; �u do el la resta�o mi faros abomeninda�on? �u �tipon da ligno mi adoros?
20 Li postkuras polvon, la trompita koro lin erarigas, kaj li ne savas sian animon, kaj ne diras: �u ne malvera�on mi havas en mia dekstra mano?

21 Memoru tion, ho Jakob, kaj Izrael, �ar vi estas Mia servanto; Mi kreis vin Mia servanto; vi, ho Izrael, ne estos forgesita de Mi.
22 Mi forvi�is viajn kulpojn kiel nubon, kaj viajn pekojn kiel nebulon; revenu al Mi, �ar Mi savis vin.
23 �ojkriu, ho �ielo, �ar la Eternulo tion faris; voku, profundo de la tero; sonigu kanton, ho montoj, arbaro kaj �iuj arboj en �i; �ar la Eternulo liberigis Jakobon, kaj faris Sin glora per Izrael.

24 Tiele diras la Eternulo, via Liberiginto, kiu formis vin de la momento de via naski�o: Mi estas la Eternulo, kiu �ion faras, kiu sola etendis la �ielon, per Sia propra potenco disvastigis la teron;
25 kiu neniigas la signojn de divenistoj kaj ridindigas la sor�istojn, repu�as la sa�ulojn malanta�en kaj malsa�igas ilian scion;
26 kiu konfirmas la vorton de Sia servanto kaj plenumas la decidojn de Siaj senditoj; kiu diras pri Jerusalem: �i havos multe da lo�antoj; kaj pri la urboj de Judujo: Ili estos rekonstruitaj, kaj iliajn ruinojn Mi restarigos;
27 kiu diras al la maro: Estu seka, kaj Mi sekigos viajn riverojn;
28 kiu diras pri Ciro: Li estas Mia pa�tisto, kaj li plenumos �iujn Miajn dezirojn, dirante al Jerusalem: Estu rekonstruata, kaj la templo estu refondata.

1 Tiele diras la Eternulo pri Sia sanktoleito Ciro: Mi prenis lin je lia dekstra mano, por faligi anta� li popolojn, kaj la lumbojn de re�oj Mi senzonigos, por malfermi anta� li la pordojn, kaj por ke la pordegoj ne estu �lositaj.
2 Mi iros anta� vi kaj ebenigos alta�ojn; kuprajn pordojn Mi disbatos, kaj ferajn riglilojn Mi rompos.
3 Kaj Mi transdonos al vi trezorojn sekretajn kaj ri�a�ojn ka�itajn, por ke vi eksciu, ke Mi, la Eternulo, vokis vin la� via nomo, Mi, Dio de Izrael.
4 Pro Mia servanto Jakob kaj pro Mia elektito Izrael Mi vokis vin la� via nomo, Mi altigis vin, kvankam vi Min ne konis.
5 Mi estas la Eternulo, kaj ne ekzistas alia; ne ekzistas Dio krom Mi; Mi zonis vin, kvankam vi Min ne konis;
6 por ke oni eksciu oriente kaj okcidente, ke ne ekzistas krom Mi; Mi estas la Eternulo, kaj ne ekzistas alia,
7 kiu faras lumon kaj kreas mallumon, faras pacon kaj estigas malbonon; Mi, la Eternulo, faras �ion �i tion.

8 Gutigu, ho �ielo, de supre, kaj la nuboj ver�u virton; malfermi�u la tero kaj produktu savon, kaj virto kune elkresku. Mi, la Eternulo, tion kreis.

9 Ve al tiu, kiu malpacas kun sia Kreinto! potpeco el la potpecoj de la tero! �u diras argilo al sia potfaristo: Kion vi faras? via farita�o estas malforta?
10 Ve al tiu, kiu diras al la patro: Por kio vi naskigas? kaj al la patrino: Por kio vi turmentas vin per naskado?
11 Tiele diras la Eternulo, la Sanktulo de Izrael kaj lia Kreinto: Pri la estonteco demandu Min; la zorgon pri Miaj filoj kaj pri la farita�o de Miaj manoj lasu al Mi.
12 Mi faris la teron kaj kreis la homon sur �i; Mi per Miaj manoj etendis la �ielon kaj aran�is �iujn �iajn apartena�ojn.
13 Mi starigis lin por justeco, kaj �iujn liajn vojojn Mi ebenigos; li rekonstruos Mian urbon kaj forliberigos Miajn ekzilitojn, ne pro ela�eto nek pro donacoj, diras la Eternulo Cebaot.

14 Tiele diras la Eternulo: La laborakiro de Egiptujo kaj la komerca�o de Etiopujo kaj de Seba, de tiuj altkreskaj viroj, transiros al vi kaj estos viaj; ili iros post vi, en katenoj ili preteriros, kaj ili klini�os anta� vi, kaj pre�os al vi: Nur �e vi estas Dio, kaj ne ekzistas alia Dio.
15 Vere Vi estas Dio Sin ka�anta, Dio de Izrael, Savanto.
16 Hontigataj kaj malhonorataj ili �iuj estas; kune kun ili iros en honto la farantoj de idoloj.
17 Sed Izrael estas savita de la Eternulo per savo eterna; vi ne estos hontigataj nek malhonorataj �is eterneco.

18 �ar tiele diras la Eternulo; la kreinto de la �ielo, Li estas Dio; la farinto kaj estiginto de la tero, Li �in aran�is; Li kreis �in, ne por ke �i estu malplena; Li faris �in, por ke �i estu lo�ata: Mi estas la Eternulo, kaj ne ekzistas alia.
19 Ne sekrete Mi parolis, sur malluma loko de la tero; Mi ne diris al la idaro de Jakob: Vane vi Min ser�as. Mi estas la Eternulo, kiu parolas justa�on kaj anoncas vera�on.
20 Kolekti�u kaj venu, alproksimi�u kune, �iuj savitoj el la nacioj. Senprudentaj estas tiuj, kiuj portas siajn lignajn idolojn, kaj pre�as al dio, kiu ne povas helpi.
21 Diru, e� interproksimi�u kaj interkonsili�u: kiu anoncis tion en la antikva tempo, kaj diris tion anta�longe? �u ne Mi, la Eternulo? kaj ne ekzistas alia Dio krom Mi, la Dio vera kaj la helpanto; ekzistas neniu krom Mi.
22 Turnu vin al Mi, �iuj finoj de la tero, kaj estu savitaj; �ar Mi estas Dio, kaj ne ekzistas alia.
23 Mi �uris per Mi, el Mia bu�o eliris vero, vorto ne retirota, ke anta� Mi klini�os �iu genuo, �uros �iu lango.
24 Nur la Eternulo, oni diros pri Mi, havas veron kaj potencon; al Li venos kaj hontos �iuj, kiuj koleris kontra� Li.
25 Per la Eternulo pravi�os kaj glori�os la tuta idaro de Izrael.

1 Klini�is Bel, falis Nebo; iliaj idoloj estas transdonitaj al bestoj kaj brutoj; tio, kion vi portadis, fari�is �ar�o por lacaj bestoj.
2 Ili klini�is kaj falis kune, ne povis savi sian �ar�on, kaj mem iris en malliberecon.

3 A�skultu Min, domo de Jakob kaj la tuta resta�o de la domo de Izrael, kiuj estas �ar�itaj sur Mi de post via naski�o, kiuj estas portataj de Mi de post via eliro el la ventro.
4 Anka� �is via maljuneco Mi estos la sama, kaj �is via grizi�o Mi vin portos; Mi vin kreis kaj Mi portos, Mi �ar�os sur Min kaj Mi savos.
5 Al kiu vi Min egaligos kaj komparos kaj similigos Min, ke ni estu similaj?
6 Tiuj, kiuj �utas oron el la saketo kaj pesas ar�enton sur pesilo, dungas ora�iston, ke li faru el tio dion, anta� kiu ili klini�as kaj �etas sin teren,
7 levas lin sur la �ultron, portas kaj starigas lin sur lia loko; kaj li staras, ne movi�as de sia loko; e� se oni krias al li, li ne respondas kaj neniun savas el lia malfeli�o.

8 Memoru tion kaj estu viroj, prenu tion al via koro, ho pekantoj.
9 Memoru tion, kio estis en la komenco de la tempo; �ar Mi estas Dio, kaj ne ekzistas alia; Mi estas Dio, kaj ne ekzistas simila al Mi.
10 Mi anoncas anta�e la estonta�on, kaj anta�longe tion, kio ankora� ne okazis; kiam Mi diras, Mia decido plenumi�as, kaj �ion, kion Mi deziras, Mi faras.
11 Mi vokas de oriento aglon, el lando malproksima viron de Mia destino. Kion Mi diris, tion Mi venigos; kion Mi pripensis, tion Mi plenumos.
12 A�skultu Min, vi, kiuj havas malhumilan koron, kiuj estas malproksimaj de la vero:
13 Mi alproksimigis Mian veron, por ke �i ne estu malproksima, kaj Mia savo ne prokrasti�os; kaj Mi donos al Cion savon, al Izrael Mian gloron.

1 Iru malsupren kaj sidi�u sur polvo, ho virgulino filino de Babel; sidi�u sur la tero, sentronigita filino de la �aldeoj; �ar oni ne plu nomos vin delikata kaj dorlotata.
2 Prenu manan muelilon kaj muelu farunon; forigu vian vualon, levu vian vestrandon, malkovru vian kruron, transiru riverojn.
3 Malkovri�os via nuda�o, kaj montri�os via honto. Mi faros ven�on, kaj Mi neniun indulgos.
4 Nia Liberiganto--Lia nomo estas Eternulo Cebaot, Sanktulo de Izrael.
5 Sidu silente kaj iru en mallumon, ho filino de la �aldeoj, �ar oni ne plu nomos vin estrino de regnoj.
6 Kiam Mi koleris Mian popolon, malhonoris Mian hereda�on, kaj transdonis ilin en viajn manojn, vi ne montris al ili kompaton, sur maljunulon vi metis tre peze vian jugon;
7 vi diris: Eterne mi estos estrino; vi ne prenis tion al via koro, ne pensis pri la sekvoj.

8 A�skultu do nun, ho voluptulino, kiu sidas senzorge, kiu diras en sia koro: Mi estas, kaj ne ekzistas alia krom mi; mi ne fari�os vidvino, kaj mi ne konos perdon de infanoj.
9 Venos do sur vin tiuj du aferoj subite, en unu tago; seninfaneco kaj vidvineco en plena mezuro trafos vin, malgra� viaj multaj sor�oj, malgra� la granda forto de viaj magia�oj.
10 Vi sentis vin sendan�era en via malboneco; vi diris: Neniu min vidas; via sa�eco kaj via scio estis viaj delogantoj; kaj vi diris en via koro: Mi estas, kaj ne ekzistas alia krom mi.
11 Tial venos sur vin malbono, kies komencon vi ne scios, kaj falos sur vin malfeli�o, el kiu vi ne povos vin ela�eti, kaj surprizos vin pereo, kiun vi ne anta�vidis.
12 Restu do �e viaj magia�oj, kaj �e viaj multaj sor�oj, super kiuj vi laboris de via juneco; eble vi povos profiti, eble vi forti�os.
13 Vi laci�is de la multo de viaj konsili�oj; nun ili stari�u, la mezurantoj de la �ielo, la esplorantoj de la steloj, la anta�diristoj la� la luno, kaj ili savu vin kontra� tio, kio trafos vin.
14 Jen, ili fari�os kiel pajlo; la fajro forbruligos ilin; ili ne savos sian animon el la forto de la flamo; ne estos ia karbo, �e kiu sin varmigi, nek fajro, anta� kiu sidi.
15 Tiaj fari�is por vi tiuj, kun kiuj vi multe penis, kun kiuj vi interrilatis de via juneco; �iu forvagis siaflanken, neniu vin savos.

1 A�skultu tion, ho domo de Jakob, vi, kiuj estas nomataj per la nomo de Izrael, kiuj devenis el la fonto de Jehuda, kiuj �uras per la nomo de la Eternulo kaj citas la Dion de Izrael, ne en vero kaj ne en justeco.
2 La� la sankta urbo ili sin nomas, kaj je la Dio de Izrael ili sin apogas; Eternulo Cebaot estas Lia nomo.
3 La estintajn okazinta�ojn Mi anoncis anta�longe, el Mia bu�o tio eliris, kaj Mi �in a�digis; Mi agis subite, kaj �io plenumi�is.
4 �ar Mi sciis, ke vi estas obstina kaj via kolo estas fera tendeno kaj via frunto estas kupra,
5 tial Mi anoncis al vi anta�longe, Mi a�digis al vi, anta� ol tio plenumi�is, por ke vi ne diru: Mia idolo tion faris, mia statuo kaj mia fandita�o tion ordonis.
6 Vi a�dis; rigardo do �ion; �u vi ne devas mem tion konfesi? Mi a�digis al vi nun aferojn novajn kaj ka�itajn, kiujn vi ne sciis.
7 Nun ili estas kreitaj, ne anta�longe; e� unu tagon anta�e vi ne a�dis pri tio, por ke vi ne diru: Jen, mi sciis pri ili.
8 Vi ne a�dis, vi ne sciis, kaj via orelo anta�e ne estis malfermita; �ar Mi sciis, ke vi perfidos, de la momento de via naski�o oni ja nomas vin nefidindulo.
9 Pro Mia nomo Mi prokrastas Mian koleron, kaj pro Mia gloro Mi detenas Min, ke Mi ne ekstermu vin.
10 Jen Mi vin refandis, sed ne rezultis ar�ento; Mi elprovis vin en la forno de mizero.
11 Por Mi, por Mi Mi tion faras; �ar kial oni blasfemu? Mian gloron Mi ne donos al iu alia.

12 A�skultu Min, ho Jakob kaj Mia alvokito Izrael: tio estas Mi; Mi estas la unua, kaj Mi estas la lasta.
13 Nur Mia mano fondis la teron, kaj Mia dekstra mano etendis la �ielon; se Mi vokos ilin, ili stari�os kune.
14 Kolekti�u vi �iuj kaj a�skultu: kiu inter ili anoncis tion? tiu, kiun la Eternulo ekamis, plenumos Lian volon en Babel kaj aperigos Lian potencon super la �aldeoj.
15 Mi, Mi tion diris, Mi lin alvokis, venigis, kaj sukcesigis lian vojon.
16 Alproksimi�u al Mi, a�skultu tion; de la komenco Mi ne parolis sekrete; de la momento, kiam la afero komenci�is, Mi tie estis. Kaj anka� nun sendis min la Sinjoro, la Eternulo, kaj Lia spirito.
17 Tiele diras la Eternulo, via Liberiganto, la Sanktulo de Izrael: Mi estas la Eternulo, via Dio, kiu instruas vin por via utilo, kiu kondukas vin la� la vojo, kiun vi devas iri.
18 Ho, se vi atentus Miajn ordonojn! tiam via paco estus kiel rivero, kaj via justeco kiel la ondoj de la maro;
19 kaj via idaro estus kiel sablo, kaj viaj devenantoj kiel �iaj grajnetoj; lia nomo ne estus ekstermita nek pereigita anta� Mi.

20 Eliru el Babel, kuru el �aldeujo, anoncu kun vo�o �ojkria, a�digu tion, disportu �in �is la fino de la tero, diru: La Eternulo liberigis Sian servanton Jakob.
21 Kaj ili ne soifis en la dezertoj, tra kiuj Li kondukis ilin; Li elfluigis por ili akvon el roko, Li disfendis rokon, kaj ekfluis akvo.
22 Sed por la malpiuloj, diras la Eternulo, ne ekzistas paco.

1 A�skultu min, ho insuloj, kaj atentu, ho malproksimaj gentoj: la Eternulo min alvokis el la ventro, el la interno de mia patrino Li vokis mian nomon.
2 Kaj Li faris mian bu�on simila al akra glavo, kovris min per la ombro de Sia mano, kaj faris min polurita sago, ka�is min en Sia sagujo.
3 Kaj Li diris al mi: Vi estas Mia servanto, ho Izrael, per kiu Mi glori�os.
4 Mi opiniis, ke vane mi penis, ke sencele kaj vane mi konsumis mian forton; sed vere mia rajto estas �e la Eternulo, kaj mia rekompenco �e mia Dio.
5 Kaj nun diris la Eternulo, kiu el la patrina ventro kreis min Lia servanto, por ke mi revenigu al Li Jakobon kaj por ke Izrael kolekti�u �e Li (�ar mi estas honorata anta� la okuloj de la Eternulo, kaj mia Dio estas mia forto)--
6 Li diris: Ne sufi�as, ke vi estas Mia servanto, por restarigi la tribojn de Jakob kaj revenigi la konservitojn de Izrael; sed Mi faros vin lumo por la nacioj, por ke Mia savo etendi�u �is la fino de la tero.
7 Tiele diras la Eternulo, la Liberiganto de Izrael, lia Sanktulo, al la malestimata animo, al la abomenato de la popoloj, al la sklavo de la regantoj: Re�oj ekvidos kaj levi�os; princoj, kaj ili adorklini�os; pro la Eternulo, kiu estas fidinda, pro la Sanktulo de Izrael, kiu vin elektis.
8 Tiele diras la Eternulo: En la tempo de favoro Mi a�skultos vin, kaj en la tago de savo Mi helpos vin, kaj Mi konservos vin kaj faros vin interligo por la popoloj, por restarigi la teron, por ekposedi dezertigitajn poseda�ojn,
9 por diri al la malliberigitoj: Eliru! al la trovi�antoj en mallumo: Montri�u! �e la vojoj ili pa�ti�os, kaj sur �iuj nudaj montetoj estos ilia pa�tejo.
10 Ili ne malsatos nek soifos, ne frapos ilin siroko nek la suno; �ar ilia Kompatanto ilin kondukos, kaj al fontoj de akvo Li ilin gvidos.
11 Kaj Mi faros �iujn Miajn montojn vojo, kaj Miaj vojetoj estos ebene altigitaj.
12 Jen tiuj venos de malproksime, kaj aliaj de nordo kaj de okcidento, kaj aliaj el la lando Sinim.
13 �ojkriu, ho �ielo, kaj �oju, ho tero, sonigu kanton, ho montoj; �ar la Eternulo konsolis Sian popolon kaj kompatis Siajn mizerulojn.

14 Sed Cion diris: La Eternulo min forlasis, kaj mia Sinjoro min forgesis.
15 �u povas virino forgesi sian infaneton kaj ne kompati la idon de sia ventro? e� se ili forgesos, Mi vin ne forgesos.
16 Jen sur Miaj manoj Mi vin gravuris; viaj muroj estas �iam anta� Mi.
17 Rapidos viaj konstruantoj; viaj detruantoj kaj viaj ekstermantoj eliros for de vi.
18 Levu �irka�en viajn okulojn, kaj rigardu: �iuj kolekti�is, venas al vi. Kiel Mi vivas, diras la Eternulo, vi �iujn metos sur vin kiel ornamon, kaj vi �irka�ligos vin per ili kiel fian�ino.
19 �ar viaj dezertigitaj kaj senhomigitaj lokoj kaj via ruinigita lando estas tro malvastaj por la lo�antoj, kaj viaj ekstermantoj estos malproksimigitaj.
20 Viaj malaperintaj infanoj ankora� diros en viajn orelojn: Tro malvasta estas por mi la loko; cedu al mi, ke mi povu lo�i.
21 Tiam vi diros en via koro: Kiu naskis al mi �i tiujn? mi estis ja seninfana kaj soleca, elpelita kaj forpu�ita; kiu do edukis ilin? mi restis ja sola; kie do estis �i tiuj?

22 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi levos Mian manon al la nacioj, kaj anta� la gentoj Mi elmetos Mian standardon; kaj ili venigos viajn filojn en la baskoj, kaj viajn filinojn ili portos sur la �ultroj.
23 Kaj re�oj estos viaj vartistoj, kaj iliaj princinoj estos viaj nutristinoj; viza�altere ili klini�os anta� vi, kaj la polvon de viaj piedoj ili lekos; kaj tiam vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo, ke Miaj fidantoj ne hontos.
24 �u de fortulo oni povas forpreni la akirita�on? a� �u oni povas liberigi la kaptitojn de venkinto?
25 Sed tiele diras la Eternulo: E� la kaptitoj estos forprenitaj for de la fortulo, kaj la akirita�o de la potenculo formalaperos; kaj kontra� viaj kverelantoj Mi kverelos, kaj viajn filojn Mi savos.
26 Kaj al viaj premantoj Mi man�igos ilian propran karnon, kaj kiel de mosto ili ebrii�os de sia propra sango; kaj ekscios �iu karno, ke Mi, la Eternulo, estas via Savanto kaj via Liberiganto, la Potenculo de Jakob.

1 Tiele diras la Eternulo: Kie estas la eksedziga letero de via patrino, per kiu Mi �in forpu�is? a� al kiu el Miaj kreditoroj Mi vendis vin? Jen pro viaj pekoj vi estas venditaj, kaj pro viaj krimoj estas forpu�ita via patrino.
2 Kial neniu estis, kiam Mi venis? kial neniu respondis, kiam Mi vokis? �u Mia mano fari�is tro mallonga, por liberigi? kaj �u ne ekzistas en Mi forto, por savi? Jen per Mia severa vorto Mi sekigas maron, Mi faras el riveroj dezerton; iliaj fi�oj putras pro senakveco kaj mortas de soifo.
3 Mi vestas la �ielon per mallumo, kaj saka�on Mi faras �ia kovrilo.

4 La Sinjoro, la Eternulo, donis al mi langon instruitan, por ke mi povosciu vigligi per vorto senfortigiton; Li vekas, �iumatene vekas mian orelon, por ke mi a�skultu kiel instruatoj.
5 La Sinjoro, la Eternulo, malfermis mian orelon, kaj mi ne kontra�staris, mi ne turnis min malanta�en.
6 Mian dorson mi elmetis al la batantoj kaj miajn vangojn al la har�irantoj; mian viza�on mi ne kovris kontra� insultoj kaj kra�ado.
7 Sed la Sinjoro, la Eternulo, helpas al mi, tial mi ne estas hontigata; tial mi faris mian viza�on kiel siliko, kaj mi scias, ke mi ne estos senhonorigata.
8 Proksima estas mia praviganto; kiu procesos kontra� mi? ni stari�u kune; kiu postulas ju�on kontra� mi, li alproksimi�u al mi.
9 Jen la Sinjoro, la Eternulo, helpas al mi; kiu do malpravigos min? jen ili �iuj elfroti�os kiel vesto, tineoj ilin traman�os.

10 Kiu inter vi timas la Eternulon, a�skultas la vo�on de Lia servanto? Kvankam li iras en mallumo kaj nenio brilas al li, tamen li fidu la nomon de la Eternulo kaj apogu sin sur sia Dio.
11 Jen vi �iuj, kiuj ekbruligas fajron, �irka�as sin per flamoj, iru en la lumon de via fajro, kaj en la flamojn, kiujn vi ekbruligis. Per Mia mano tio fari�os al vi; en doloro vi ku�os.

1 A�skultu Min, vi, kiuj postkuras la veron, kiuj ser�as la Eternulon: rigardu la rokon, el kiu vi estas elhakitaj, kaj en la profundon de la kavo, el kiu vi estas elfositaj.
2 Rigardu Abrahamon, vian patron, kaj Saran, vian naskintinon; �ar Mi alvokis lin, kiam li estis sola, kaj Mi benis lin kaj multigis lin.
3 �ar la Eternulo konsolos Cionon, konsolos �iujn �iajn ruinojn, kaj �ian dezerton Li faros kiel Eden, kaj �ian stepon kiel la �ardeno de la Eternulo; �ojo kaj gajeco trovi�os en �i, dankado kaj la�ta kantado.

4 Atentu Min, ho Mia popolo, kaj vi, Mia gento, a�skultu Min; �ar instruo eliros el Mi, kaj Mian le�on Mi starigos kiel lumon por la popoloj.
5 Proksima estas Mia vero, eliris Mia helpo, kaj Miaj brakoj ju�os popolojn; al Mi esperas insuloj kaj atendas Mian brakon.
6 Levu al la �ielo viajn okulojn, kaj rigardu la teron malsupre; �ar la �ielo disnenii�os kiel fumo, kaj la tero elfroti�os kiel vesto, kaj �iaj lo�antoj mortos kiel kuloj; sed Mia savo restos eterne, kaj Mia vero ne difekti�os.

7 A�skultu Min, vi, kiuj konas la veron, popolo, havanta Mian instruon en sia koro: ne timu ofendon de homoj, kaj de iliaj insultoj ne senkura�i�u.
8 �ar kiel veston traman�os ilin tineoj, kaj kiel lana�on traman�os ilin vermoj; sed Mia vero restos eterne, kaj Mia savo por �iuj generacioj.

9 Levi�u, levi�u, vestu vin per forto, ho brako de la Eternulo; levi�u, kiel en la tempo antikva, en la generacioj de anta�longe. �u ne vi dishakis Rahabon, trapikis la drakon?
10 �u ne vi elsekigis la maron, la akvon de grandega abismo, faris la maran profundon vojo por transiro de la liberigitoj?
11 Kaj la ela�etitoj de la Eternulo revenos kaj iros sur Cionon kun kantado, kaj �ojo eterna estos super ilia kapo; �ojon kaj gajecon ili atingos, kaj forflugos afliktoj kaj �emado.

12 Mi, Mi mem estas via konsolanto. Kiu vi estas, ke vi timas homon morteman, kaj homidon, kiu estas egala al herbo;
13 kaj vi forgesis la Eternulon, vian Kreinton, kiu etendis la �ielon kaj fondis la teron; kaj konstante, �iutage, vi timas la furiozon de la premanto, kiu celas ekstermi? Sed kie estas la furiozo de la premanto?
14 Balda� la kaptito estos liberigita, ke li ne mortu en la kavo kaj ne manku al li pano.
15 Mi estas la Eternulo, via Dio, kiu kvietigas la maron, kiam bruas �iaj ondoj, kaj kies nomo estas Eternulo Cebaot.
16 Mi metis Miajn vortojn en vian bu�on kaj kovris vin per la ombro de Mia mano, por aran�i la �ielon kaj doni fundamenton al la tero, kaj por diri al Cion: Vi estas Mia popolo.

17 Veki�u, veki�u, levi�u, ho Jerusalem, vi, kiu trinkis el la mano de la Eternulo la kalikon de Lia kolero; la �a�mantan ebriigantan kalikon vi eltrinkis �is la fundo.
18 El �iuj filoj, kiujn �i naskis, neniu �in gvidis; el �iuj filoj, kiujn �i edukis, neniu tenis �in je la mano.
19 Tio amba� vin trafis; kiu kompatis vin? ruinado kaj malfeli�o, malsato kaj glavo; per kiu mi povus konsoli vin?
20 Viaj filoj senforti�is, ku�is �e la komenco de �iuj stratoj kiel cervo en reto, plenaj de la kolero de la Eternulo, de la indigno de via Dio.
21 Tial a�skultu �i tion, vi, mizerulino kaj ebriulino, sed ne de vino:
22 tiele diras via Sinjoro, la Eternulo, kaj via Dio, kiu defendas Sian popolon: Jen Mi prenis el via mano la ebriigan kalikon, la �a�mantan kalikon de Mia kolero; vi ne plu trinkos �in;
23 kaj Mi transdonos �in en la manon de viaj turmentantoj, kiuj diris al via animo: Klinu vin, por ke ni transiru; kaj vi faris el via dorso kvaza� teron, kvaza� straton por pasantoj.

1 Veki�u, veki�u, vestu vin per via forto, ho Cion; surmetu sur vin la vestojn de via majesto, ho Jerusalem, sankta urbo; �ar ne plu eniros en vin necirkumcidito kaj malpurulo.
2 Forskuu de vi la polvon, levi�u, sidi�u, ho Jerusalem; disigu la ligilojn de via kolo, ho kaptita filino de Cion.

3 �ar tiele diras la Eternulo: Senpage vi estis vendita, kaj ne per ar�ento vi estos ela�etita.
4 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: En Egiptujon iam iris Mia popolo, por lo�i tie kelktempe, kaj la Asiriano pro nenio �in premis;
5 kion do Mi nun �i tie devas fari, diras la Eternulo, kiam Mia popolo estas prenita pro nenio? �iaj regantoj triumfe krias, diras la Eternulo, kaj konstante, �iutage, Mia nomo estas insultata.
6 Tial Mia popolo ekkonos Mian nomon; tial �i ekscios en tiu tago, ke Mi estas Tiu sama, kiu diras: Jen Mi estas.

7 Kiel �armaj estas sur la montoj la piedoj de anoncanto, kiu proklamas pacon, anoncas bonon, sciigas pri helpo, diras al Cion: Re�as via Dio!
8 Jen eksonis la vo�o de viaj gardostarantoj; ili levas la vo�on kaj kune �ojkrias, �ar per siaj propraj okuloj ili vidas, kiel la Eternulo revenas al Cion.
9 Triumfu, �ojkriu kune, ho ruinoj de Jerusalem; �ar la Eternulo konsolis Sian popolon, liberigis Jerusalemon.
10 La Eternulo malkovris Sian sanktan brakon anta� la okuloj de �iuj nacioj; kaj �iuj finoj de la tero vidas la helpon de nia Dio.
11 Foriru, foriru, eliru el tie, ne tu�u malpura�on; eliru el �ia mezo; purigu vin, ho portantoj de la vazoj de la Eternulo.
12 Tamen ne rapidante vi eliros, kaj ne forkurante vi iros; �ar iros anta� vi la Eternulo, kaj gardos vin malanta�e la Dio de Izrael.

13 Jen Mia servanto havos sukceson, li alti�os kaj glori�os kaj staros tre alte.
14 Kiel multaj estis teruritaj, rigardante vin (tiele lia aspekto estis malbeligita pli ol �e �iu alia kaj lia ekstera�o pli ol �e iu ajn homo),
15 tiel li saltigos pri si multe da popoloj; re�oj fermos anta� li sian bu�on, �ar ili vidos ion, kio ne estis dirita al ili, kaj ili rimarkos ion, pri kio ili ne a�dis.

1 Kiu kredus al tio, kion ni a�dis? kaj super kiu malka�i�is la brako de la Eternulo?
2 �ar li elkreskis anta� Li kiel juna bran�o kaj kiel radiko el tero senakva; li ne havis staturon nek belecon; ni rigardis lin, sed li ne havis aspekton, per kiu li pla�us al ni.
3 Li estis malestimata kaj evitata de homoj, viro suferanta kaj malsana; kaj kiel iganta deturni de li la viza�on, li estis malestimata, kaj li havis por ni nenian valoron.

4 Vere, niajn malsanojn li portis sur si, kaj per niaj suferoj li sin �ar�is; sed ni opiniis lin plagita, frapita de Dio, kaj humiligita.
5 Tamen li estis vundita pro niaj pekoj, dispremita pro niaj krimoj; puno por nia bono estis sur li, kaj per lia vundo ni sani�is.
6 Ni �iuj erarvagis kiel �afoj, �iu iris sian vojon; kaj la Eternulo �etis sur lin la kulpon de ni �iuj.

7 Li estis turmentata, tamen li humili�is kaj ne malfermis sian bu�on; kiel �afido kondukata al bu�o kaj kiel �afo muta anta� siaj tondantoj, li ne malfermis sian bu�on.
8 De malliberigo kaj de ju�o li estas prenita; kaj pri lia generacio kiu rakontos? De sur la tero de vivantoj li estas fortran�ita, pro la kulpo de mia popolo li estas frapita.
9 Inter malbonaguloj oni donis al li tombon, inter ri�uloj post lia morto, kvankam li ne faris maljusta�on kaj trompo ne estis en lia bu�o.

10 Sed la Eternulo volis tiel lin turmenti. Kiam lia animo estos preninta sur sin ela�etan punon, li vidos idaron, li longe vivos, kaj la intenco de la Eternulo sukcesos per lia mano.
11 La laborfrukton de sia animo li vidos, kaj sati�os. Per konigo de li Mia virtulo-servanto virtigos multajn; kaj iliajn pekojn li portos sur si.
12 Tial Mi donos al li multajn kiel lian parton, kaj la potenculojn li dividos kiel akiron; pro tio, ke li elmetis sian animon al la morto kaj estis alkalkulita al krimuloj, dum li portis sur si la pekon de multaj kaj petis por la krimuloj.

1 �oju, ho senfruktulino, kiu ne naskis; sonigu kanton kaj �ojkriu, ho vi, kiu ne suferis doloron; �ar la forlasitino havos pli da infanoj, ol la havanta edzon, diras la Eternulo.
2 Vastigu la spacon de via tendo, disetendu la tapi�ojn de viaj lo�ejoj, ne retenu; etendu pli longe viajn �nurojn, kaj viajn palisojn fortikigu.
3 �ar dekstren kaj maldekstren vi disvasti�os, kaj via idaro ekposedos naciojn kaj eklo�os en urboj dezertigitaj.
4 Ne timu, �ar vi ne estos malhonorata; ne ka�u vin honte, �ar vi ne estos hontigata, kaj �ar la honton de via juneco vi forgesos kaj la malhonoron de via vidvineco vi ne plu rememoros.
5 �ar via Kreinto estas via edzo, Eternulo Cebaot estas Lia nomo; kaj via Liberiginto estas la Sanktulo de Izrael, kiun oni nomas Dio de la tuta tero.
6 �ar kiel virinon forlasitan kaj afliktitan en la spirito la Eternulo vin alvokis; kaj kiel edzinon de la juneco, kvankam forpu�itan, diras via Dio.
7 Por malgranda momento Mi vin forlasis, kaj kun granda kompato Mi vin reprenos al Mi.
8 En eksplodo de kolero Mi forturnis de vi Mian viza�on por momento, sed per eterna favorkoreco Mi vin kompatis, diras via Liberiginto, la Eternulo.
9 �ar tio estas por Mi kiel la akvo de Noa; kiel Mi �uris, ke Mi ne plu venigos la akvon de Noa sur la teron, tiel Mi �uris, ke Mi ne koleros vin nek insultos vin.
10 �ar montoj for�ovi�os kaj alta�oj �anceli�os; sed Mia favorkoreco ne fori�os de vi, kaj la interligo de Mia paco ne �anceli�os, diras la Eternulo, via Kompatanto.

11 Ho mizera, suferanta de ventego, senkonsola! jen Mi donos brilon al viaj �tonoj, kaj vian fundamenton Mi faros el safiroj.
12 Kaj Mi faros viajn murdentojn el rubenoj kaj viajn pordegojn el kristaloj kaj �iujn viajn limojn el multekostaj �tonoj.
13 Kaj �iuj viaj infanoj estos instruitaj de la Eternulo, kaj granda estos la bonstato de viaj filoj.
14 Per vero vi fortiki�os; estu malproksima de premiteco, �ar vi ne bezonas timi, kaj de teruro, �ar �i ne alproksimi�os al vi.
15 Certe, oni sin armos kontra� vi, sed tio ne estos de Mi; kiu sin armos kontra� vi, tiu falos anta� vi.
16 Jen Mi kreis la for�iston, kiu blovas fajron sur karboj kaj ellaboras ilojn por siaj faroj; kaj Mi anka� kreis ekstermanton por detruado.
17 Nenia ilo, kreita kontra� vi, havos sukceson; kaj �iun langon, kiu batalos kontra� vi en la ju�o, vi malpravigos. Tio estas la hereda�o de la servantoj de la Eternulo, kaj ilia praveco anta� Mi, diras la Eternulo.

1 Ho vi, �iuj soifantoj, iru al la akvo, kaj vi, kiuj ne havas monon; iru, a�etu, kaj man�u; iru, a�etu sen mono kaj sen pago vinon kaj lakton.
2 Kial vi donas monon por tio, kio ne estas pano? kaj vian laboron por tio, kio ne satigas? a�skultu do Min, kaj man�u bona�on, kaj via animo �uu grasa�on.
3 Klinu vian orelon, kaj venu al Mi; a�skultu, por ke vivu via animo; kaj Mi faros kun vi interligon eternan pri la fidindaj korfavoroj, promesitaj al David.
4 Jen Mi starigis lin kiel atestanton por la nacioj, kiel princon kaj ordonanton por la gentoj.
5 Jen vi vokos popolon, kiun vi ne konas; kaj popolo, kiu vin ne konas, alkuros al vi, pro la Eternulo, via Dio, kaj pro la Sanktulo de Izrael, �ar Li faris vin glora.

6 Ser�u la Eternulon, dum Li estas trovebla; voku Lin, dum Li estas proksime.
7 Malpiulo forlasu sian vojon, kaj krimulo siajn intencojn, kaj li returnu sin al la Eternulo, kaj �i Tiu lin kompatos, kaj al nia Dio, �ar Li multe pardonas.
8 �ar Miaj pensoj ne estas viaj pensoj, kaj viaj vojoj ne estas Miaj vojoj, diras la Eternulo.
9 Kiom la �ielo estas pli alte ol la tero, tiom Miaj vojoj estas pli alte ol viaj vojoj, kaj Miaj pensoj ol viaj pensoj.
10 �ar kiel la pluvo kaj la ne�o falas de la �ielo kaj ne revenas tien, sed malsoifigas la teron kaj naskigas kaj produktigas �in kaj donas semon al la semanto kaj panon al la man�anto:
11 tiel estos Mia vorto, kiu eliras el Mia bu�o; �i ne revenos al Mi vane, sed plenumos Mian volon, kaj sukcesos en tio, por kio Mi �in sendis.
12 Kun �ojo vi eliros, kaj kun paco vi estos kondukataj; la montoj kaj montetoj sonigos anta� vi kanton, kaj �iuj arboj de la kampo pla�dos per la manoj.
13 Anstata� pikarbeta�o elkreskos cipreso, anstata� urtiko elkreskos mirto; kaj tio estos gloro por la Eternulo, eterna signo, kiu ne ekstermi�os.

1 Tiele diras la Eternulo: Gardu justecon kaj faru bonon; �ar balda� venos Mia savo kaj malka�i�os Mia vero.
2 Feli�a estas la homo, kiu tion faras, kaj la homido, kiu sin tenas je tio, kaj observas sabaton, por ne malsanktigi �in, kaj gardas sian manon, por fari nenian malbonon.
3 La fremdulo, kiu ali�is al la Eternulo, ne diru: La Eternulo elapartigos min de Sia popolo; kaj la e�nuko ne diru: Jen mi estas arbo velkinta.
4 �ar tiele diras la Eternulo pri la e�nukoj, kiuj observas Miajn sabatojn, elektas tion, kio pla�as al Mi, kaj tenas sin je Mia interligo:
5 Al ili Mi donos en Mia domo kaj inter Miaj muroj lokon kaj nomon pli bonan ol al filoj kaj filinoj; Mi donos al ili nomon eternan, kiu ne ekstermi�os.
6 Kaj la fremdulojn, kiuj ali�is al la Eternulo, por servi al Li kaj ami la nomon de la Eternulo, por estis Liaj sklavoj, �iujn, kiuj observas sabaton, por ne malsanktigi �in, kaj kiuj tenas sin je Mia interligo,
7 Mi venigos sur Mian sanktan monton kaj �ojigos en Mia pre�ejo; iliaj bruloferoj kaj bu�oferoj estos favore akceptataj sur Mia altaro; �ar Mia domo estos nomata pre�ejo por �iuj popoloj.
8 La Sinjoro, la Eternulo, kiu kolektas la dispelitojn de Izrael, diras: Al liaj kolektitoj Mi kolektos ankora� pli.

9 Venu por man�i, ho �iuj bestoj kampaj, �iuj bestoj arbaraj.
10 Liaj gardistoj �iuj estas blindaj, senkomprenaj; ili �iuj estas hundoj mutaj, kiuj ne povas boji, dormemaj, ku�emaj, amantaj dormeti.
11 Tamen ili estas hundoj avidaj, kiuj ne povas sati�i; kaj ili estas pa�tistoj, kiuj nenion komprenas; �iu iras sian vojon, �iu siaflanke ser�as sian profiton, dirante:
12 Venu, mi prenos vinon, kaj ni trinku ebriiga�on; kaj kiel estas hodia�, tiel estos morga�, multe kaj ankora� multe pli.

1 La virtulo pereis, kaj neniu prenis tion al sia koro; kaj piaj homoj estas forkaptataj, kaj neniu komprenas, ke for de malbono estas forkaptita la virtulo.
2 Kiu iras �ustan vojon, tiu venas al paco, ripozas sur sia ku�ejo.

3 Sed venu �i tien vi, ho filoj de sor�istino, idoj de adultulo kaj mal�astulino!
4 Kiun vi mokegas? kontra� kiu vi malfermegas la bu�on kaj el�ovas la langon? �u vi ne estas infanoj de krimo, idoj de mensogo,
5 kiuj varmi�as en la arbaretoj, sub �iu verdbran�a arbo; kiuj bu�as la infanojn en la valoj, sub la elstarantaj rokoj?
6 Inter la glata�oj de la valo estas via parto; ili, ili estas via loto; al ili vi ver�is ver�oferojn, alportis farunoferojn; �u Mi povas esti kontenta pri tio?
7 Sur monto alta kaj levita vi starigis vian ku�ejon, vi tien supreniris, por bu�i oferojn.
8 Kaj malanta� la pordo kaj la fostoj vi starigis vian simbolon; �ar vi forturnis vin de Mi kaj supreniris, lar�igis vian ku�ejon, kaj ligis vin kun ili; vi ekamis ilian ku�ejon, elrigardis por vi oportunan lokon.
9 Oleita vi pilgrimis al la re�o, uzis multe da aroma�oj, kaj vi sendis malproksimen viajn senditojn, kaj malalti�is �is �eol.
10 Pro la multeco de viaj vojoj vi laci�is, tamen vi ne diris: Mi perdis la esperon; vi trovis ankora� vivon en via mano, kaj pro tio vi ne laci�is.
11 Sed kiu ka�zis al vi zorgojn, kaj kiun vi timis, ke vi ekmensogis kaj Min ne memoris kaj ne prenis al via koro? �u pro tio, ke Mi silentas tre longe, vi Min ne timas?
12 Se Mi montros vian pravecon kaj viajn farojn, ili ne helpos vin.
13 Kiam vi krios, viaj idolamasoj vin savu; sed ilin �iujn disportos la vento, forpelos la blovo; kaj kiu fidas Min, tiu ekposedos la teron kaj heredos Mian sanktan monton.
14 Kaj Li diras: Faru vojon, faru vojon, ebenigu irejon, forigu malhelpojn de la vojo de Mia popolo.

15 �ar tiele diras la Plejalta kaj Plejsupra, kiu restas eterne kaj kies nomo estas Sanktulo: Alte kaj en sankta loko Mi lo�as, sed anka� apud afliktito kaj humilulo, por revigligi la spiriton de humiluloj kaj revivigi la koron de afliktitoj.
16 �ar ne eterne Mi malpacas kaj ne senfine Mi koleras; alie tute senforti�us anta� Mi la spirito kaj la animoj, kiujn Mi kreis.
17 Pro la peko de lia avideco Mi koleris kaj frapis lin, Mi deturnis Min kaj koleris; sed li iris perfide, iris la� la vojo de sia koro.
18 Mi vidis liajn vojojn, kaj Mi lin sanigos; Mi kondukos lin kaj redonos konsolon al li kaj al liaj plorantoj.
19 Mi kreos diron de la bu�o: Paco, paco al malproksimaj kaj al proksimaj, diras la Eternulo; kaj Mi sanigos lin.
20 Sed la malpiuloj estas kiel malkvieta maro, kiu ne povas trankvili�i kaj kies akvo el�etas �limon kaj koton.
21 Ne ekzistas paco por la malpiuloj, diras mia Dio.

1 Kriu per la tuta gor�o, ne detenu vin, la�tigu vian vo�on simile al fanfaro, kaj eldiru al Mia popolo �ian krimon kaj al la domo de Jakob �iajn pekojn.
2 Min ili �iutage ser�as, kaj ili deziras ekkoni Miajn vojojn; kiel popolo, kiu faras bonon kaj ne forlasis la le�on de sia Dio, ili postulas de Mi justan ju�on, deziras proksimecon de Dio:
3 Kial ni fastas, kaj Vi ne vidas? turmentas nian animon, kaj Vi ne scias? Sed jen en la tago de via fastado vi plenumas viajn dezirojn, kaj �iujn viajn laborantojn vi premas per postuloj.
4 Jen vi fastas por kverelo kaj malpaco, kaj por bati per malpia pugno; kiel nun, vi ne fastas tiel, ke en la alteco estu a�data via vo�o.
5 �u tia estas fasto, kiu pla�as al Mi, kiam homo turmentas sian animon, klinas sian kapon kiel kanon, kaj sternas sub si saka�on kaj cindron? �u tion vi nomas fasto kaj tago pla�anta al la Eternulo?
6 Ja nur tio estas fasto, kiu pla�as al Mi, se vi dis�iros la ligilojn de malpieco, disbatos la katenojn de sklaveco, liberigos la prematojn, disbatos �ian jugon;
7 se vi derompos vian panon por malsatulo kaj senhejmajn malri�ulojn enkondukos en vian domon; se, vidante nudulon, vi lin vestos, kaj anta� viaj samkarnuloj vi vin ne ka�os.
8 Tiam via lumo ekbrilos kiel matenru�o, kaj via sani�o rapide progresos; via virto iros anta� vi; la gloro de la Eternulo gardos vin malanta�e.
9 Tiam vi vokos, kaj la Eternulo respondos; vi krios, kaj Li diros: Jen Mi estas! Se vi forigos el inter vi premadon, montradon per fingro, kaj paroladon malbonan,
10 kaj malfermos anta� malsatulo vian koron, kaj satigos suferantan animon, tiam via lumo brilos en mallumo kaj via krepusko estos kiel tagmezo;
11 kaj la Eternulo kondukos vin �iam kaj satigos vian animon en tempo de senpluveco, kaj Li fortikigos viajn ostojn; kaj vi estas kiel �ardeno akvumata, kaj kiel akva fonto, kies akvo ne mankas.
12 Kaj oni rekonstruos �e vi la antikvajn ruinojn; la fundamentojn de anta� multaj generacioj vi restarigos; kaj oni nomos vin riparanto de bre�oj, reboniganto de vojoj por lo�ado.
13 Se vi retenos vian piedon en sabato, por ke vi ne plenumu viajn dezirojn en Mia sankta tago; kaj vi nomos sabaton plezuro, la sanktigitan tagon de la Eternulo vi nomos honorata; kaj vi honoros �in per nefarado de viaj ordinaraj aferoj, per neplenumado de viaj deziroj, kaj per neparolado de vanta�oj:
14 tiam vi �uos per la Eternulo, kaj Mi sidigos vin sur la alta�oj de la tero, kaj Mi nutros vin per la hereda�o de via patro Jakob; �ar tion diras la bu�o de la Eternulo.

1 Vidu, ne mallongi�is la mano de la Eternulo, por ke �i ne povu helpi; kaj ne malakri�is Lia orelo, por ke Li ne a�du.
2 Nur viaj krimoj estis disigilo inter vi kaj via Dio, kaj viaj pekoj kovris anta� vi Lian viza�on, por ke Li ne a�du.
3 �ar viaj manoj estas makulitaj per sango, kaj viaj fingroj per krimo; via bu�o parolas malveron, via lango esprimas maljusta�on.
4 Neniu procesas honeste, kaj neniu ju�as juste; oni fidas vanta�on kaj parolas malveron, gravedi�as per malhonesta�o kaj naskas krimon.
5 Oni kovas ovojn de vipuro, kaj oni teksas aranea�on. Kiu man�as iom el tiuj ovoj, tiu mortas; kiam oni ilin disrompas, elaperas vipuro.
6 Ilia teksa�o ne ta�gos por vesto, kaj ili ne kovros sin per sia farita�o; iliaj faroj estas faroj pekaj, kaj agoj de rabo estas en iliaj manoj.
7 Iliaj piedoj kuras al malbono, kaj ili rapidas, por ver�i senkulpan sangon; iliaj pensoj estas pensoj pekaj; ruinigo kaj pereigo estas sur ilia vojo.
8 Vojon de paco ili ne konas, kaj sur iliaj irejoj ne trovi�as justeco; siajn vojetojn ili kurbigis al si; �iu, kiu iras sur ili, ne konas pacon.
9 Tial malproksimi�is de ni justeco, kaj vero ne atingis nin; ni atendas lumon, sed jen estas mallumo; brilon, sed ni iras en mallumo.
10 Ni palpas la muron kiel blinduloj, kaj ni palpas kiel senokululoj; en tagmezo ni faletas kiel en krepusko, en mallumo kiel mortintoj.
11 Ni �iuj blekegas kiel ursoj, kaj ni �emas kiel kolomboj; ni atendas justecon, sed �i forestas; savon, sed �i estas malproksime de ni.
12 �ar multi�is niaj krimoj anta� Vi, kaj niaj pekoj atestas kontra� ni; �ar niaj krimoj estas kun ni, kaj niajn pekojn ni konas.
13 Ni krimis kaj mensogis kontra� la Eternulo, kaj ni forturnis nin de nia Dio; ni parolis pri rabado kaj malbonagado, ni preparis kaj eligis el la koro vortojn mensogajn.
14 Kaj forturni�is malanta�en la justeco, kaj la virto staras malproksime; �ar la vero faletis sur la strato, kaj la �usteco ne povas veni.
15 Kaj la vero estas forigita; kaj prirabata estas tiu, kiu detenas sin de malbono. Kaj la Eternulo vidis, kaj Li indignis, ke forestas justeco.
16 Kaj Li vidis, ke ne trovi�as viro, kaj Li miris, ke ne trovi�as defendanto; kaj helpis Lin Lia brako, kaj Lia justeco Lin subtenis.
17 Kaj Li surmetis sur Sin la veron kiel kirason, kaj la kaskon de savo sur Sian kapon; kaj Li metis sur Sin veston de ven�o, kaj envolvis Sin en severecon kiel en mantelon.
18 La� la faroj Li repagos: koleron al Siaj malamikoj, honton al Siaj malamantoj; al la insuloj Li repagos, kion ili meritas.
19 Kaj oni timos en la okcidento la nomon de la Eternulo kaj en la oriento Lian majeston; �ar la malamiko venos kiel rivero, pelata de la spirado de la Eternulo.
20 Kaj venos Liberiganto por Cion, kaj por tiuj el Jakob, kiuj retiri�is de malbonagoj, diras la Eternulo.
21 Kaj Mi faras kun ili jenan interligon, diras la Eternulo: Mia spirito, kiu estas sur vi, kaj Miaj vortoj, kiujn Mi metis en vian bu�on, ne fori�os de via bu�o nek de la bu�o de viaj infanoj nek de la bu�o de via plua idaro, de nun �is eterne, diras la Eternulo.

1 Levi�u, lumi�u; �ar venas via lumo, kaj la majesto de la Eternulo ekbrilas super vi.
2 �ar jen mallumo kovros la teron, kaj krepusko la popolojn; sed super vi brilos la Eternulo, kaj Lia majesto aperos super vi.
3 Kaj popoloj iros al via lumo, kaj re�oj al la brilo de viaj radioj.
4 Levu �irka�en viajn okulojn, kaj rigardu: �iuj ili kolekti�as kaj iras al vi; viaj filoj venas de malproksime, kaj viaj filinoj estas portataj sur la brako.
5 Tiam vi vidos kaj estos ravita, ektremos kaj vasti�os via koro; �ar turni�os al vi la abunda�o de la maro, la ri�a�oj de la popoloj venos al vi.
6 Multo da kameloj kovros vin, junaj kameloj el Midjan kaj Efa; �iuj ili venos el �eba, portos oron kaj olibanon, kaj proklamos la�don al la Eternulo.
7 �iuj �afoj de Kedar kolekti�os �e vi; la vir�afoj de Nebajot servos al vi; favore akceptotaj ili iros sur Mian altaron, kaj la domon de Mia gloro Mi majestigos.
8 Kiuj ili estas, kiuj flugas kiel nuboj, kaj kiel kolomboj al siaj kolombujoj?
9 Al Mi celas la insuloj, kaj la �ipoj de Tar�i� estas anta�e, por venigi viajn filojn de malproksime, ilian ar�enton kaj oron kune kun ili, pro la nomo de la Eternulo, via Dio, kaj de la Sanktulo de Izrael, �ar Li faris vin glora.
10 Kaj fremduloj konstruos viajn murojn, kaj iliaj re�oj servos al vi; �ar en Mia kolero Mi vin frapis, sed en Mia favoro Mi vin kompatas.
11 Kaj �iam nefermitaj estos viaj pordegoj, nek tage nek nokte ili estos �losataj; por ke oni venigu al vi la potencon de la popoloj kaj konduku iliajn re�ojn.
12 �ar popolo a� regno, kiu ne servos al vi, pereos, kaj tiaj popoloj estas tute ekstermotaj.
13 La majesto de Lebanon venos al vi; cipreso, abio, kaj bukso kuni�os, por ornami la lokon de Mia sanktejo; kaj la lokon de Miaj piedoj Mi faros honorata.
14 Kaj humile venos al vi la filoj de viaj premantoj, kaj �etos sin anta� viajn piedojn �iuj, kiuj vin malestimis; kaj oni nomos vin urbo de la Eternulo, Cion de la Sanktulo de Izrael.
15 Anstata� tio, ke vi estis forlasita kaj malamata kaj neniu volis preterpasi vin, Mi faros vin fierinda�o de la mondo, �ojo de �iuj generacioj.
16 Kaj vi nutros vin per la lakto de la popoloj kaj per la abunda�o de la re�oj; kaj vi ekscios, ke Mi, la Eternulo, estas via Savanto kaj via Liberiganto, la Potenculo de Jakob.
17 Anstata� kupro Mi alportos oron, kaj anstata� fero Mi alportos ar�enton, anstata� ligno kupron, kaj anstata� �tonoj feron; kaj Mi faros via estraro la pacon kaj viaj administrantoj la justecon.
18 Oni ne plu a�dos pri perforto en via lando, pri malfeli�o kaj pereigo inter viaj limoj; kaj viajn murojn vi nomos savo kaj viajn pordegojn la�da kanto.
19 La suno ne plu estos por vi lumo de la tago, kaj la brilo de la luno ne lumos al vi; sed la Eternulo estos por vi lumo eterna, kaj via Dio estos via gloro.
20 Via suno ne plu subiros, kaj via luno ne ka�i�os; �ar la Eternulo estos por vi lumo eterna, kaj la tagoj de via funebro fini�os.
21 Kaj via popolo tuta estos justuloj, por eterne ili ekposedos la teron; tio estas markoto de Mia plantado, faro de Miaj manoj, per kiu Mi Min gloros.
22 El la plej malgranda fari�os milo, kaj el la plej sensignifa fari�os potenca popolo; Mi, la Eternulo, rapide faros tion en �ia tempo.

1 La spirito de la Sinjoro, la Eternulo, estas sur mi, �ar la Eternulo min sanktoleis, por bonanonci al mizeruloj; Li sendis min, por banda�i tiujn, kies koro estas vundita, por anonci liberecon al kaptitoj kaj mal�loson al malliberigitoj,
2 por proklami favorjaron de la Eternulo kaj ven�otagon de nia Dio, por konsoli �iujn mal�ojulojn,
3 por fari al la afliktitoj de Cion, ke oni donu al ili ornamon anstata� cindro, oleon de �ojo anstata� funebro, veston de gloro anstata� spirito afliktita, kaj ke oni nomu ilin kverkoj de justeco, planta�o de la Eternulo por Lia gloro.
4 Kaj ili rekonstruos la antikvajn ruinojn, restarigos la detruita�ojn de la anta�a tempo, kaj renovigos la ruinigitajn urbojn, dezertigitajn anta� multe da generacioj.
5 Stari�os fremduloj kaj pa�tos viajn �afojn, kaj aligentuloj estos viaj plugistoj kaj vinberistoj.
6 Kaj vi estos nomataj pastroj de la Eternulo, servantoj de nia Dio oni nomos vin; la ri�a�on de popoloj vi man�os, kaj per ilia gloro vi glori�os.
7 Pro via honto vi ricevos duoble, pro la malhonoro ili �ojkantos sur siaj partoj; duobla�on ili ekposedos en sia lando; �ojo eterna estos �e ili.
8 �ar Mi, la Eternulo, amas justecon, malamas rabadon kaj maljustecon; kaj Mi fidele donos al ili ilian rekompencon, kaj interligon eternan Mi faros kun ili.
9 Kaj ilia idaro estos fama inter la popoloj, kaj iliaj posteuloj inter la nacioj; �iuj, kiuj ilin vidos, konos ilin, ke ili estas semo benita de la Eternulo.

10 Mi forte �ojas pri la Eternulo, mia animo �ojas pri mia Dio; �ar Li vestis min per vestoj de savo, per mantelo de justeco Li min kovris, kiel fian�on, kiu sin ornamas per bela�o, kaj kiel fian�inon, kiu metas sur sin siajn ornama�ojn.
11 �ar kiel la tero elirigas siajn kreska�ojn kaj kiel �ardeno elkreskigas siajn semojn, tiel la Sinjoro, la Eternulo, elkreskigos justecon kaj gloron anta� �iuj popoloj.

1 Pro Cion mi ne silentos, kaj pro Jerusalem mi ne haltos, �is �ia praveco eli�os kiel brilo kaj �ia savo kiel brulanta tor�o.
2 Kaj la popoloj vidos vian feli�on, kaj �iuj re�oj vian honoron; kaj oni nomos vin per nomo nova, kiun eldiros la bu�o de la Eternulo.
3 Kaj vi estos belega krono en la mano de la Eternulo, kaj re�a kapornamo en la manplato de via Dio.
4 Oni ne plu nomos vin forlasita, kaj pri via lando oni ne plu diros, ke �i estas dezerta; sed oni nomos vin Mia Favorata kaj vian landon Edzinigitino; �ar la Eternulo vin favoras kaj via lando havos edzon.
5 Kiel junulo prenas por kunvivado junulinon, tiel kunvivos kun vi viaj filoj; kaj kiel fian�o �ojas pri la fian�ino, tiel �ojos pri vi via Dio.

6 Sur viaj muregoj, ho Jerusalem, Mi starigis gardistojn, por ke la tutan tagon kaj la tutan nokton ili ne eksilentu; vi, kiuj memorigas pri la Eternulo, ne faru al vi ripozon,
7 kaj al Li ne donu ripozon, �is Li aran�os kaj faros Jerusalemon gloro sur la tero.
8 La Eternulo �uris per Sia dekstra mano kaj per Sia potenca brako: Mi ne plu donos vian grenon kiel man�a�on al viaj malamikoj, kaj fremduloj ne trinkos vian moston, por kiu vi laboris;
9 sed �iaj rikoltantoj �in man�os, kaj la�dos la Eternulon; kaj �iaj kolektantoj �in trinkos en la korto de Mia sanktejo.

10 Pasu, pasu tra la pordegoj, pretigu vojon por la popolo; ebenigu, ebenigu la vojon, liberigu �in de �tonoj; levu standardon super la popoloj.
11 Jen la Eternulo a�digas �is la fino de la tero: Diru al la filino de Cion: Jen venas via Savanto; jen Lia rekompenco estas kun Li, kaj Lia repago anta� Li.
12 Kaj oni nomos ilin la sankta popolo, la liberigitoj de la Eternulo; kaj vin oni nomos urbo multevizitata kaj ne forlasata.

1 Kiu estas tiu, kiu venas el Edom, en ru�aj vestoj el Bocra? tiu majesta en siaj vestoj, klinanta sin sub la grandeco de sia forto? Tio estas Mi, anoncanta la veron, potenca por helpi.
2 Kial Via drapira�o estas ru�a, kaj Viaj vestoj kiel �e tretanto en vinpremejo?
3 La premilon Mi sola tretis, kaj el la popoloj neniu estis kun Mi; Mi tretis ilin en Mia kolero kaj piedpremis ilin en Mia furiozo; kaj �prucis ilia sango sur Mian veston, kaj Mian tutan drapira�on Mi malpurigis.
4 �ar la tago de ven�o estas en Mia koro, kaj la jaro de Miaj liberigotoj venis.
5 Mi rigardis, sed Mi ne trovis helpanton; Mi miris, sed Mi ne trovis subtenanton; tiam helpis Min Mia brako, kaj Mia furiozo Min subtenis.
6 Kaj Mi dispremis popolojn en Mia kolero kaj ebriigis ilin per Mia furiozo, kaj Mi elver�is sur la teron ilian sangon.

7 Mi proklamos la favorkorecon de la Eternulo, la la�don al la Eternulo, pro �io, kion la Eternulo faris por ni, kaj pro la multe da bono, kiun Li faris al la domo de Izrael konforme al Sia kompatemeco kaj granda favorkoreco.
8 Kaj Li diris: Ili estas ja Mia popolo, filoj, kiuj ne perfidas; kaj Li fari�is ilia Savanto.
9 En �iuj iliaj suferoj Li anka� suferis, kaj an�elo de �e Li helpis ilin; en Sia amo kaj en Sia kompato Li liberigis ilin; Li prenis ilin sur Sin kaj portis ilin en �iuj tempoj de la antikveco.
10 Sed ili ribelis, kaj indignigis Lian sanktan spiriton; tial Li fari�is ilia malamiko kaj mem batalis kontra� ili.
11 Kaj Lia popolo rememoris la tempon antikvan de Moseo, dirante: Kie estas Tiu, kiu elkondukis ilin el la maro kune kun la pa�tanto de Liaj �afoj? kie estas Tiu, kiu metis internen de ili Sian sanktan spiriton?
12 Tiu, kiu gvidis per Sia majesta brako la dekstran manon de Moseo? Tiu, kiu disfendis anta� ili la akvon, por fari al Si nomon eternan?
13 Tiu, kiu kondukis ilin tra la abismoj kiel �evalon tra la dezerto, kaj ili ne falpu�i�is?
14 Kiel brutaro malsupreniras en la valon kaj la spirito de la Eternulo donas al �i ripozon, tiel Vi kondukis Vian popolon, por fari al Vi gloran nomon.
15 Rigardu el la �ielo kaj vidu el Via sankta kaj majesta lo�ejo: kie estas Via fervoro kaj potenco? Via granda interno kaj Via kompato fortiri�is de mi.
16 Vi estas ja nia patro; Abraham ja ne scias pri ni, kaj Izrael nin ne rekonas; Vi, ho Eternulo, estas nia patro; nia Liberiganto-- tia estas de eterne Via nomo.
17 Kial, ho Eternulo, Vi permesis al ni forvagi de Viaj vojoj, obstinigis nian koron, ke ni Vin ne respektu? Returnu Vin pro Viaj servantoj, pro Viaj heredaj triboj.
18 Ne longe posedis Via sankta popolo; niaj malamikoj dispremis per la piedoj Vian sanktejon.
19 Ni fari�is kiel tiuj, kiujn Vi neniam regis, kiuj neniam estis nomataj per Via nomo.

1 Ho, se Vi disfendus la �ielon kaj malsuprenirus, anta� Vi ektremus la montoj;
2 aperu kiel fajro, kiu bruligas lignerojn, kiel akvo, kiu bolas de fajro, por konigi Vian nomon al Viaj malamikoj; anta� Via viza�o ektremu la popoloj!
3 Kiam Vi faris miraklojn, kiujn ni ne atendis, kiam Vi malsupreniris, anta� Vi ektremis la montoj.
4 Neniam oni tion a�dis, ne eksciis per la orelo, nek okulo tion vidis, ke iu dio krom Vi tion faras por tiuj, kiuj esperas je li.
5 Vi renkontis tiujn, kiuj �oje faris justa�on kaj memoris Vin sur Viaj vojoj; kvankam Vi koleris, kiam ni pekis, tamen per ili ni �iam estis savataj.
6 Ni �iuj fari�is kiel malpuruloj, kaj nia tuta virto estas kiel makulita vesto; ni �iuj velkas kiel folio, kaj niaj pekoj portas nin kiel vento.
7 Kaj neniu vokas Vian nomon, nek veki�as, por forte sin teni je Vi; �ar Vi kovris Vian viza�on anta� ni kaj lasas nin perei per niaj pekoj.
8 Sed nun, ho Eternulo, Vi estas nia Patro; ni estas la argilo, kaj Vi estas nia formanto, kaj ni �iuj estas la produkto de Via mano.
9 Ne koleru, ho Eternulo, tro forte, kaj ne eterne memoru la kulpon; ho, rigardu, ni �iuj estas Via popolo.
10 Viaj sanktaj urboj fari�is dezerto, Cion fari�is dezerto, Jerusalem ruino.
11 Nia sankta kaj belega domo, en kiu niaj patroj Vin la�dadis, estas forbruligita per fajro, kaj �iuj niaj dezirinda�oj fari�is ruinoj.
12 �u malgra� �io �i tio Vi retenos Vin, ho Eternulo? �u Vi silentos kaj tiel forte nin premos?

1 Mi estis preta respondi al tiuj, kiuj tion ne petis; Mi estis trovebla por tiuj, kiuj Min ne ser�is; al popolo, kiu ne vokis Mian nomon, Mi diris: Jen Mi estas, jen Mi estas.
2 �iutage Mi etendis Miajn manojn al popolo obstina, al tiuj, kiuj iras vojon malbonan, la� siaj intencoj;
3 al popolo, kiu konstante indignigas Min anta� Mia viza�o; al homoj, kiuj bu�as oferojn en �ardenoj kaj incensas sur brikoj;
4 al homoj, kiuj sidas inter la tomboj kaj noktas en kavernoj, man�as viandon de porko, kaj havas abomenindan supon en siaj vazoj;
5 kiuj diras: Iru for, ne alproksimi�u al mi, �ar mi estas pli sankta ol vi. Tiuj estas fumo por Mia nazo, fajro brulanta la tutan tagon.
6 Tio estas enskribita anta� Mi: Mi ne eksilentos, �is Mi repagos; kaj Mi repagos sur ilian bruston
7 viajn kulpojn kaj kune anka� la kulpojn de viaj patroj, diras la Eternulo, kiuj incensis sur la montoj kaj ofendis Min sur la montetoj; kaj Mi remezuros al ili iliajn anta�ajn farojn sur ilian bruston.

8 Tiele diras la Eternulo: Kiel se en vinberaro trovi�as mosto, oni diras: Ne difektu �in, �ar en �i estas beno, tiel Mi agos pro Miaj servantoj, ke Mi ne pereigu �iujn.
9 Kaj Mi elirigos el Jakob semon kaj el Jehuda heredanton de Miaj montoj, kaj heredos ilin Miaj elektitoj, kaj Miaj servantoj tie lo�os.
10 Kaj �aron estos pa�tejo de �afoj, kaj la valo A�or ku�ejo de bovoj por Mia popolo, kiu ser�as Min.
11 Sed vin, kiuj forlasis la Eternulon, forgesis Mian sanktan monton, aran�as tablon por la Feli�o, kaj faras ver�on por la Destino--
12 vin Mi destinos por la glavo, kaj �iuj vi genuos por la bu�o, pro tio, ke Mi vokis kaj vi ne respondis, Mi parolis kaj vi ne a�skultis, kaj vi faris malbonon anta� Miaj okuloj, kaj elektis tion, kio ne pla�is al Mi.

13 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Miaj servantoj man�os, kaj vi malsatos; Miaj servantoj trinkos, kaj vi soifos; Miaj servantoj �ojos, kaj vi hontos;
14 Miaj servantoj kantos pro kora gajeco, kaj vi krios pro kora doloro kaj ploros pro aflikto de spirito.
15 Kaj vi donos vian nomon al Miaj elektitoj por malbeno, kaj la Sinjoro, la Eternulo, vin mortigos; sed Siajn servantojn Li nomos per alia nomo.
16 Kiu sin benos sur la tero, tiu benos sin per la Dio vera; kaj kiu �uros sur la tero, tiu �uros per la Dio vera; �ar forgesitaj estos la anta�aj suferoj kaj forka�i�os anta� Miaj okuloj.
17 �ar jen Mi kreos novan �ielon kaj novan teron; kaj la anta�a�o ne estos rememorigata, kaj oni ne pensos pri �i.
18 Kaj vi nur �ojos kaj estos gajaj �iam pri tio, kion Mi kreos; �ar jen Mi kreos Jerusalemon por �ojo kaj �ian popolon por gajeco.
19 Kaj Mi �ojos pri Jerusalem, kaj Mi estos gaja pri Mia popolo; kaj oni ne plu a�dos en �i vo�on de ploro, nek vo�on de plendo.
20 Ne plu estos tie infano a� maljunulo, kiu ne atingus la plenecon de siaj tagoj; �ar junulo mortos en la a�o de cent jaroj, kaj pekulo estos malbenata per a�o centjara.
21 Ili konstruos domojn kaj lo�os en ili; ili plantos vinber�ardenojn kaj man�os iliajn fruktojn.
22 Ili ne konstruos, ke alia lo�u; ili ne plantos, ke alia man�u; �ar kiel la tagoj de arbo estas la tagoj de Mia popolo, kaj Miaj elektitoj eluzos la produktojn de siaj manoj �is plena malnovi�o.
23 Ili ne laboros vane kaj ne naskos por pereo; �ar ili estos semo de benitoj de la Eternulo, kaj iliaj posteuloj kun ili.
24 Kaj estos tiel, ke anta� ol ili vokos, Mi respondos; ili estos ankora� parolantaj, kaj Mi jam a�dos.
25 Lupo kaj �afido pa�ti�os kune, leono simile al bovo man�os pajlon, kaj man�a�o de serpento estos polvo. Ili ne faros malbonon nek difekton sur Mia tuta sankta monto, diras la Eternulo.

1 Tiele diras la Eternulo: La �ielo estas Mia trono, kaj la tero estas Mia piedbenketo; kie do estos la domo, kiun vi konstruos por Mi? kaj kie estos la loko por Mia ripozo?
2 �ion tion faris ja Mia mano, kaj tiel �io fari�is, diras la Eternulo. Nur tion Mi rigardas: humilulon kaj spirite-afliktiton, kiu respektegas Mian vorton.
3 Unu bu�as bovon, alia mortigas homon; unu bu�oferas �afidon, alia rompas la kolon al hundo; unu alportas farunoferon, alia sangon de porko; unu incensas olibanon, alia pre�as al idolo. Sed kiel ili elektis al si siajn vojojn kaj ilia animo �uas ilian abomeninda�on,
4 tiel anka� Mi elektos por ili petolantojn kaj venigos sur ilin tion, kion ili timis; �ar Mi vokis, kaj neniu respondis; Mi parolis, kaj ili ne a�skultis; sed ili faris malbonon anta� Miaj okuloj, kaj elektis tion, kio ne pla�is al Mi.

5 A�skultu la parolon de la Eternulo, vi, kiuj respektegas Lian parolon: Viaj fratoj, kiuj vin malamas kaj forpu�as pro Mia nomo, diras: La Eternulo montru Sian gloron, por ke ni vidu vian �ojon! Sed ili estos hontigitaj.
6 A�di�as brua vo�o el la urbo, vo�o el la templo, vo�o de la Eternulo, kiu repagas meritita�on al Siaj malamikoj.
7 Anta� ol �i eksentis dolorojn, �i naskis; anta� ol venis al �i la aku�i�aj suferoj, �i elfaligis filon.
8 Kiu a�dis ion similan? kiu vidis ion similan? �u la tero naskas en unu tago? �u naski�as popolo per unu fojo, kiel, apena� eksentinte naskajn dolorojn, tuj naskis Cion siajn filojn?
9 �u Mi, malfermante la uteron, ne lasus naski? diras la Eternulo. �u Mi, kiu pretigis la naskon, mem �in haltigus? diras via Dio.

10 �oju kun Jerusalem kaj estu gajaj pri �i �iuj �iaj amantoj; forte �oju pri �i �iuj, kiuj ploris pri �i.
11 Su�u kaj sati�u el la brusto de �iaj konsoloj; su�u kaj �uu la abundon de �ia gloro.
12 �ar tiele diras la Eternulo: Jen Mi fluigos sur �in pacon kiel riveron, kaj la ri�a�on de la popoloj kiel disver�i�intan torenton, por ke vi su�u; sur la brakoj vi estos portataj, kaj sur la genuoj vi estos dorlotataj.
13 Kiel homon, kiun konsolas lia patrino, tiel Mi vin konsolos; kaj en Jerusalem vi estos konsolataj.
14 Kaj vi vidos, kaj �ojos via koro, kaj viaj ostoj vigli�os kiel fre�a verda�o; kaj la mano de la Eternulo fari�os konata al Liaj servantoj, kaj Lia kolero al Liaj malamikoj.
15 �ar jen la Eternulo venos en fajro, kaj Lia �aro estos kiel ventego, por elver�i en ardo Sian koleron kaj en flama fajro Sian indignon.
16 �ar per fajro kaj glavo la Eternulo faros ju�on super �iu karno; kaj multaj estos la frapitoj de la Eternulo.
17 Tiuj, kiuj sanktigas kaj purigas sin por la �ardenoj, starante post unu en la mezo, kiuj man�as viandon de porko kaj abomeninda�on kaj musojn, �iuj kune estos ekstermitaj, diras la Eternulo.
18 Kaj por Mi, pro iliaj faroj kaj intencoj, venis la tempo kolekti �iujn popolojn kaj gentojn, por ke ili venu kaj vidu Mian gloron.
19 Kaj Mi faros sur ili signon, kaj la savi�intojn el ili Mi sendos al la popoloj Tar�i�, Pul, kaj Lud, al la stre�antoj de pafarkoj, al Tubal kaj Javan, sur la malproksimajn insulojn, kiuj ne a�dis la famon pri Mi kaj ne vidis Mian gloron; kaj ili proklamos Mian gloron inter la popoloj.
20 Kaj ili venigos �iujn viajn fratojn el inter �iuj popoloj kiel donacon al la Eternulo, sur �evaloj kaj �aroj, en veturiloj, kaj sur muloj kaj kameloj, sur Mian sanktan monton en Jerusalemon, diras la Eternulo, simile al tio, kiel la Izraelidoj alportadis la donacojn en la domon de la Eternulo en pura vazo.
21 Kaj el ili Mi prenos al Mi pastrojn kaj Levidojn, diras la Eternulo.
22 �ar kiel la nova �ielo kaj la nova tero, kiujn Mi kreos, staros anta� Mi, diras la Eternulo, tiel staros via idaro kaj via nomo.
23 Kaj regule en �iu monatkomenco kaj en �iu sabato venos �iu karno, por adorklini�i anta� Mi, diras la Eternulo.
24 Kaj ili eliros kaj vidos la kadavrojn de la homoj, kiuj malbonagis kontra� Mi; �ar ilia vermo ne mortos kaj ilia fajro ne estingi�os, kaj ili estos abomeninda�o por �iu karno.