JEREMIA

1 Paroloj de Jeremia, filo de �ilkija, el la pastroj, kiuj estis en Anatot, en la lando de Benjamen;
2 al kiu aperis la vorto de la Eternulo en la tempo de Jo�ija, filo de Amon, re�o de Judujo, en la dek-tria jaro de lia re�ado,
3 kaj poste en la tempo de Jehojakim, filo de Jo�ija, re�o de Judujo, �is la fino de la dek- unua jaro de Cidkija, filo de Jo�ija, re�o de Judujo, �is la forkonduko de la Jerusalemanoj en la kvina monato.

4 Aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante:
5 Anta� ol Mi formis vin en la utero, Mi vin konis, kaj anta� ol vi eliris el la ventro, Mi vin sanktigis, Mi faris vin profeto por la popoloj.
6 Mi diris: Ho ve, Sinjoro, ho Eternulo! mi ne povoscias paroli, �ar mi estas juna.
7 Sed la Eternulo diris al mi: Ne diru, ke vi estas juna; sed �ien, kien Mi sendos vin, iru, kaj �ion, kion Mi ordonos al vi, parolu.
8 Ne timu ilin; �ar Mi estas kun vi, por savi vin, diras la Eternulo.
9 Kaj la Eternulo etendis Sian manon kaj ektu�is mian bu�on, kaj la Eternulo diris al mi: Jen Mi enmetis Miajn vortojn en vian bu�on.
10 Vidu, Mi starigas vin hodia� super la popoloj kaj super la regnoj, por el�iri, rompi, pereigi, kaj detrui, por konstrui kaj planti.

11 Kaj aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante: Kion vi vidas, Jeremia? Kaj mi diris: Mi vidas bastonon maldormantan.
12 Kaj la Eternulo diris al mi: Vi vidis bone; �ar Mi maldormos pri Mia vorto, por plenumi �in.
13 Kaj duafoje aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante: Kion vi vidas? Kaj mi diris: Mi vidas flame bolantan poton, kaj �i rigardas de norde.
14 Kaj la Eternulo diris al mi: De norde venos la malfeli�o sur �iujn lo�antojn de la lando.
15 �ar jen Mi alvokos �iujn gentojn de la nordaj regnoj, diras la Eternulo, kaj ili venos kaj starigos �iu sian tronon anta� la pordegoj de Jerusalem kaj �irka� �iaj muregoj kaj anta� �iuj urboj de Judujo.
16 Kaj Mi eldiros Mian verdikton pri ili pro �iuj iliaj malbonagoj, pro tio, ke ili forlasis Min kaj incensis al aliaj dioj kaj adorklini�is anta� la farita�o de siaj manoj.
17 Kaj vi zonu viajn lumbojn, levi�u, kaj diru al ili �ion, kion Mi ordonas al vi; ne tremu anta� ili, por ke Mi ne tremigu vin anta� ili.
18 Jen Mi faras vin hodia� fortikigita urbo, fera kolono, kaj kupraj muroj en la tuta lando, kontra� la re�oj de Judujo, kontra� �iaj princoj, kontra� �iaj pastroj, kaj kontra� la popolo de la lando.
19 Ili batalos kontra� vi, sed ne venkos vin; �ar Mi estas kun vi, diras la Eternulo, por savi vin.

2_1">1 Kaj aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante: 2 Iru kaj prediku al la oreloj de Jerusalem, dirante: Tiele diras la Eternulo: Mi memoras la piecon de via juneco, la amon de via fian�ineco, kiam vi sekvis Min en la dezerto, en lando ne prisemita.
3 Izrael tiam estis sankta�o de la Eternulo, Lia unua frukto; �iuj, kiuj man�is �in, estis kondamnitaj, malbono venis sur ilin, diras la Eternulo.

4 A�skultu la vorton de la Eternulo, ho domo de Jakob kaj �iuj familioj de la domo de Izrael.
5 Tiele diras la Eternulo: Kian maljusta�on viaj patroj trovis en Mi, ke ili malproksimi�is de Mi kaj sekvis vanta�on kaj mem vanti�is?
6 Kaj ili ne diris: Kie estas la Eternulo, kiu elkondukis nin el la Egipta lando, kiu kondukis nin tra dezerto, tra lando de stepoj kaj kavoj, tra lando seka kaj malluma, tra lando, kiun neniu trapasis kaj kie neniu lo�is?
7 Kaj Mi venigis vin en landon fruktodonan, por ke vi man�u �iajn fruktojn kaj bona�ojn; sed vi venis kaj malpurigis Mian landon, kaj Mian hereda�on vi faris abomeninda�o.
8 La pastroj ne diris: Kie estas la Eternulo? la le�okompetentuloj ne atentis Min, la pa�tistoj perfidis Min, la profetoj profetis per Baal kaj sekvis idolojn.
9 Pro tio Mi ankora� procesos kun vi, diras la Eternulo, kaj kun la filoj de viaj filoj Mi procesos.
10 �ar iru sur la insulojn de la Kitidoj kaj rigardu, sendu al la Kedaridoj kaj esploru bone kaj rigardu, �u tie estas farita io simila.
11 �u ia popolo �an�is siajn diojn, kvankam ili ne estas dioj? sed Mia popolo �an�is sian gloron je idoloj.
12 Miregu pri tio, ho �ielo, sentu teruron kaj forte konsterni�u, diras la Eternulo.
13 �ar du malbonagojn faris Mia popolo: Min ili forlasis, la fonton de viva akvo, por elhaki al si putojn, truhavajn putojn, kiuj ne povas teni akvon.
14 �u Izrael estas sklavo, a� �u li estas infano de la domo? kial li fari�is rabita�o?
15 Kontra� li blekegis leonidoj, forte kriis, kaj ili faris lian landon dezerto; liaj urboj estas bruligitaj, kaj neniu lo�as en ili.
16 E� la filoj de Nof kaj de Ta�pan�es frakasis vian verton.
17 Vi jam mem tion faris al vi, �ar vi forlasis la Eternulon, vian Dion, en la tempo, kiam Li gvidis vin sur la vojo.
18 Kaj nun por kio vi bezonas la vojon al Egiptujo? �u por trinki la akvon de Nilo? Kaj por kio vi bezonas la vojon al Asirio? �u por trinki la akvon de E�frato?
19 Via malboneco vin punos, kaj viaj malbonagoj faros al vi ripro�ojn, por ke vi sciu kaj vidu, kiel malbone kaj maldol�e estas, ke vi forlasis la Eternulon, vian Dion, kaj ne timas Min, diras la Sinjoro, la Eternulo Cebaot.
20 �ar anta� longe vi rompis vian jugon kaj dis�iris viajn �nurojn, kaj vi diris: Mi ne plu malbonagos; tamen sur �iu alta loko kaj sub �iu verda arbo vi ku�igis vin kiel mal�astistino.
21 Mi plantis vin kiel bonegan vinberbran�on, portontan plej �ustajn fruktojn; kiel do vi �an�i�is �e Mi je vinberbran�o sova�a?
22 Se vi e� lavus vin per natro kaj uzus por vi multe da sapo, via malvirto tamen restos makula anta� Mi, diras la Sinjoro, la Eternulo.
23 Kiel vi povas diri: Mi ne malpurigis min, mi ne sekvis Baalojn? rigardu vian agadon en la valo, pripensu, kion vi faris, juna kamelino rapidpieda, petolanta sur sia vojo.
24 Kiu povas reteni sova�an azeninon, alkutimi�intan al la dezerto, kiam �i sopiregas de sia volupta celado? �iuj, kiuj �in ser�as, ne bezonas laci�i, en la sama stato ili �in trovos.
25 Detenu viajn piedojn de nudeco kaj vian gor�on de soifo. Sed vi diras: Ne, mi ne volas, �ar mi amas fremdulojn kaj mi sekvos ilin.
26 Kiel �telinto hontas, kiam oni lin trovas, tiel estas hontigita la domo de Izrael, ili, iliaj re�oj, iliaj princoj, iliaj pastroj, kaj iliaj profetoj,
27 kiuj diras al ligno: Vi estas mia patro; kaj al �tono: Vi min naskis. Ili turnis al Mi la nukon, ne la viza�on; sed en la tempo de sia malfeli�o ili diras: Levi�u, kaj savu nin.
28 Kie do estas viaj dioj, kiujn vi faris al vi? ili levi�u, se ili povas vin savi en la tempo de via malfeli�o; �ar kiom da urboj, tiom da dioj vi havas, ho Jehuda.

29 Kial vi volas disputi kun Mi? vi �iuj defalis de Mi, diras la Eternulo.
30 Vane Mi frapis viajn infanojn, ili ne akceptis la moralinstruon; via glavo ekstermis viajn profetojn, kiel furioza leono.
31 Ho generacio, atentu la vorton de la Eternulo! �u Mi estis por Izrael dezerto a� lando malluma? Kial do Mia popolo diras: Ni mem estas sinjoroj, ni ne plu iros al Vi?
32 �u virgulino forgesas sian ornamon, a� fian�ino sian �irka�ligon? sed Mia popolo Min forgesis jam de tempo nekalkulebla.
33 Kiel vi beligas vian vojon, por ser�i amon! al agoj malbonaj vi ja alkutimi�is.
34 E� sur viaj baskoj oni trovas sangon de malri�uloj, senkulpuloj; ne en foskavoj Mi tion trovis, sed sur �iuj tiuj lokoj.
35 Vi diras: Mi estas senkulpa, Lia kolero deturnu sin de mi. Sed Mi postulos ju�on inter ni pro tio, ke vi diras: Mi ne pekis.
36 Kiel malestiminda vi fari�is, �an�ante vian vojon! De Egiptujo vi estos tiel same hontigita, kiel vi estas hontigita de Asirio.
37 Anka� el tie vi eliros kun la manoj sur la kapo, �ar la Eternulo forpu�is viajn esperojn kaj vi ne sukcesos kun ili.

1 Oni diras: Se viro forigas sian edzinon, kaj �i foriras de li kaj edzini�as kun alia viro, �u li tiam povas reveni al �i denove? �u ne malpuri�us per tio tiu lando? Kaj vi mal�astis kun multaj amantoj; tamen revenu al Mi, diras la Eternulo.
2 Levu viajn okulojn al la alta�oj, kaj rigardu; kie vi ne adultis? �e la vojoj vi sidis por ili, kiel Arabo en la dezerto, kaj vi malpurigis la landon per via mal�astado kaj malbonagoj.
3 Pro tio estas retenitaj la pluvoj, kaj la printempa pluvo ne aperis; sed vi havas frunton de mal�astistino, vi ne plu volas honti.
4 Tamen vi kriis al Mi: Mia patro, Vi, gvidinto de mia juneco!
5 �u Vi koleros eterne kaj konservos la koleron por �iam? Tiel vi parolas, kaj tamen vi faras malbonon kaj kontra�staras.

6 La Eternulo diris al mi en la tempo de la re�o Jo�ija: �u vi vidis, kion faris la defalinta Izrael? �i iris sur �iun altan monton kaj sub �iun verdan arbon kaj tie mal�astis.
7 Kaj post kiam �i faris �ion �i tion, Mi diris: Revenu al Mi; sed �i ne revenis. Kaj tion vidis �ia perfidema fratino Judujo.
8 Mi vidis �iujn adulta�ojn de la defalinta Izrael, kaj Mi forpelis �in kaj donis al �i eksedzigan leteron; tamen ne ektimis �ia perfidema fratino Judujo, sed �i iris kaj anka� mal�astis.
9 Kaj de la bruo de �ia mal�astado malpuri�is la lando, kaj �i adultis kun �tono kaj kun ligno.
10 Kaj malgra� �io �ia perfidema fratino Judujo revenis al Mi ne per sia tuta koro, sed nur hipokrite, diras la Eternulo.
11 Kaj la Eternulo diris al mi: La defalinta Izrael estas piulino en komparo kun la perfidema Judujo.
12 Iru, kaj proklamu �i tiujn vortojn norden, kaj diru: Revenu, defalinta Izrael, diras la Eternulo; Mi ne forturnos de vi Mian viza�on, �ar Mi estas kompatema, diras la Eternulo, Mi ne koleros eterne.
13 Nur konfesu vian kulpon, ke vi pekis kontra� la Eternulo, via Dio, kaj kuradis al aliaj sub �iun verdan arbon, kaj Mian vo�on vi ne a�skultis, diras la Eternulo.
14 Revenu, defalintaj infanoj, diras la Eternulo, �ar Mi estas via sinjoro, kaj Mi prenos vin po unu el urbo kaj po du el tribo kaj venigos vin en Cionon.
15 Kaj Mi donos al vi pa�tistojn la� Mia koro, kiuj pa�tos vin kun sciado kaj sa�eco.
16 Kaj kiam vi kreskos kaj multi�os en la lando en tiu tempo, diras la Eternulo, oni ne plu parolos pri la kesto de interligo de la Eternulo; �i ne venos en la koron, oni ne rememoros �in, oni ne ser�os �in, oni ne faros �in denove.
17 En tiu tempo oni nomos Jerusalemon trono de la Eternulo, kaj tie kolekti�os �iuj popoloj en la nomo de la Eternulo, en Jerusalem, kaj ili ne plu sekvos la logojn de sia malbona koro.
18 En tiu tempo la domo de Jehuda iros al la domo de Izrael, kaj ili kune iros el la norda lando en la landon, kiun Mi donis kiel hereda�on al viaj patroj.
19 Mi diris: Kiamaniere Mi alkalkulos vin al la filoj, kaj donos al vi la �arman landon, la plej belan hereda�on inter multe da popoloj? Kaj Mi diris: Vi nomos Min patro, kaj vi ne fordeturnos vin de Mi.
20 Sed kiel virino, kiu perfidis sian amanton, tiel vi perfidis Min, ho domo de Izrael, diras la Eternulo.
21 Vo�o estas a�data sur la alta�oj, plenda plorado de la filoj de Izrael, �ar ili malvirtigis sian vojon, forgesis la Eternulon, sian Dion.
22 Revenu, defalintaj infanoj; Mi resanigos vian defalon. Jen ni venis al Vi, �ar Vi estas la Eternulo, nia Dio.
23 Vere, mensogo estis en la alta�oj, en la multo da montoj; nur en la Eternulo, nia Dio, estas la savo de Izrael.
24 La hontinda�o forman�is la penadon de niaj patroj de post nia juneco: iliajn �afojn, iliajn bovojn, iliajn filojn, kaj iliajn filinojn.
25 Ni ku�u en nia abomeninda�o, kaj nia hontinda�o nin kovru; �ar kontra� la Eternulo, nia Dio, ni pekis, ni kaj niaj patroj, de nia juneco �is la nuna tago, kaj ni ne a�skultis la vo�on de la Eternulo, nia Dio.

1 Se vi volas rekonverti vin, ho Izrael, diras la Eternulo, rekonvertu vin al Mi; kaj se vi forigos viajn abomeninda�ojn de anta� Mia viza�o, kaj ne plu vagados,
2 kaj se vi en vero, bonordo, kaj pieco �uros: Kiel la Eternulo vivas, tiam anka� la popoloj benos sin per Li kaj gloros sin per Li.

3 �ar tiele diras la Eternulo al la viroj de Judujo kaj al Jerusalem: Plugu al vi novan plugokampon, kaj ne semu inter dorna�o.
4 Cirkumcidu vin al la Eternulo kaj forigu la prepucion de via koro, ho viroj de Judujo kaj lo�antoj de Jerusalem, por ke Mia kolero ne eliru kiel fajro kaj ne brulu pro viaj malbonagoj tiel, ke neniu �in estingos.
5 Proklamu en Judujo, a�digu en Jerusalem, prediku kaj trumpetu en la lando; voku per plena vo�o, kaj diru: Kolekti�u, kaj ni iru en la fortikigitajn urbojn.
6 Levu standardon en Cion, kuru, ne haltu; �ar malfeli�on Mi venigas de nordo kaj grandan pereon.
7 Leono levi�as el sia densejo, kaj pereiganto de popoloj elmovi�as kaj eliras el sia loko, por fari vian landon dezerto; viaj urboj estos detruitaj, kaj neniu lo�os en ili.
8 Pro tio zonu vin per saka�o, ploru kaj �emu, �ar la flama kolero de la Eternulo ne fori�as de ni.
9 En tiu tago, diras la Eternulo, senvivi�os la koro de la re�o kaj la koro de la princoj, konsterni�os la pastroj, kaj la profetoj konfuzi�os.
10 Kaj mi diris: Ho Sinjoro, ho Eternulo! �u Vi erarigis �i tiun popolon kaj Jerusalemon, dirinte: Vi havos pacon --kaj dume la glavo atingis jam la animon?
11 En tiu tempo oni diros al tiu popolo kaj al Jerusalem: Seka vento de la alta�oj en la dezerto venas sur la vojon de la filino de Mia popolo, ne por ventumi kaj ne por purigi;
12 vento pli forta ol ili venos al Mi; tiam Mi diros Mian verdikton kontra� ili.
13 Jen �i levi�as kiel nuboj, kaj �iaj �aroj estas kiel ventegoj, �iaj �evaloj estas pli rapidaj ol agloj; ve al ni! ni estos ruinigitaj.
14 Lavu de la malbono vian koron, ho Jerusalem, por ke vi savi�u; �is kiam lo�os en vi viaj malbonaj pensoj?
15 Venas voko el la regiono de Dan, kaj malbona sciigo de la monto de Efraim:
16 Sciigu al la popoloj, a�digu pri Jerusalem, ke sie�ontoj venas el lando malproksima kaj sonigas sian vo�on kontra� la urboj de Judujo.
17 Kiel kampogardistoj ili �irka�as �in, �ar �i ribelis kontra� Mi, diras la Eternulo.
18 Via konduto kaj viaj faroj ka�zis tion al vi, tiu via malboneco, �ar �i estas maldol�a, �ar �i penetris �is via koro.

19 Mia interna�o, mia interna�o min doloras, batas mia koro, mi ne povas silenti; �ar vi, mia animo, a�dis sonon de korno, trumpetadon de batalo.
20 Estas proklamata malfeli�o post malfeli�o, �ar la tuta lando estas ruinigata, subite estas detruataj miaj domoj, momente miaj tendoj.
21 Kiel longe ankora� mi vidos standardon, a�dos sonadon de korno?
22 �ar Mia popolo estas freneza, Min ili ne rekonas; ili estas malsa�aj infanoj, ili ne komprenas; sa�aj ili estas por fari malbonon, sed fari bonon ili ne povoscias.

23 Mi rigardas la teron, kaj jen �i estas malplena kaj dezerta; la �ielon, kaj jen �i estas senluma.
24 Mi rigardas la montojn-- ili tremas, kaj �iuj montetoj �anceli�as.
25 Mi rigardas-- trovi�as neniu homo, kaj �iuj birdoj de la �ielo disflugis.
26 Mi rigardas--la fruktori�a lando fari�is dezerto, kaj �iuj �iaj urboj estas detruitaj de la Eternulo, de la flamo de Lia kolero.
27 �ar tiele diras la Eternulo: Dezertigita estos la tuta lando, sed plenan ekstermon Mi ne faros.
28 Pro tio la tero ploros kaj la �ielo supre mal�ojos; �ar Mi eldiris Mian decidon, kaj Mi ne beda�ras, kaj Mi ne reprenos �in.
29 Pro la bruo de la rajdantoj kaj pafantoj forkuras la tuta urbo; oni kuras en densajn arbarojn, grimpas sur rokojn; �iuj urboj malpleni�is, kaj neniu en ili lo�as.
30 Kaj vi, dezertigita, kion vi faros? E� se vi metos sur vin purpuron, se vi ornamos vin per oraj ornamoj, se vi ru�e kolorigos vian viza�on, vi ornamos vin vane: viaj amantoj vin malestimos, ili volos vin mortigi.
31 �ar Mi a�das krion kiel de naskantino, �emegadon kiel de virino naskanta la unuan infanon, krion de la filino de Cion; �i �emas, kaj etendas siajn manojn: Ho ve al mi! �ar mia animo pereas de la mortigantoj.

1 Trairu la stratojn de Jerusalem kaj rigardu, esploru kaj ser�u sur �iaj palacoj, �u vi trovos homon, kiu agas juste, kiu ser�as la veron--tiam Mi pardonos al �i.
2 E� se ili diras: Mi �uras per la Eternulo--ili tamen �uras mensoge.
3 Ho Eternulo, Viaj okuloj rigardas ja la fidelecon; Vi batas ilin, sed ili ne sentas doloron; Vi preska� pereigas ilin, sed ili ne volas preni moralinstruon; sian viza�on ili faris pli malmola ol roko, ili ne volas konverti�i.
4 Mi diris al mi: Eble ili estas malri�uloj, malkleruloj, ili ne konas la vojon de la Eternulo, la le�ojn de sia Dio;
5 mi iros al la eminentuloj, kaj mi parolos kun ili: ili ja konas la vojon de la Eternulo, la le�ojn de sia Dio; sed anka� ili �iuj kune rompis la jugon, dis�iris la �nurojn.
6 Pro tio mortigos ilin leono el la arbaro, lupo el la stepo ilin prirabos, leopardo atendos ilin apud iliaj urboj; �iu, kiu eliros el tie, estos dis�irata. �ar multaj fari�is iliaj krimoj, fortaj fari�is iliaj perfidoj.
7 Kiel Mi tion pardonus al vi? viaj filoj Min forlasis kaj �uris per ne-dioj. Mi �urigis ilin, sed ili adultas kaj iras amase en mal�astejojn.
8 Ili fari�is kiel voluptemaj pasiaj �evaloj; �iu blekas al la edzino de sia proksimulo.
9 �u Mi povas ne puni pro tio? diras la Eternulo; kaj �u al tia popolo Mia animo povas ne ven�i?
10 Iru sur �iajn muregojn kaj detruu ilin, tamen ne tute ekstermu; forigu �iajn bran�ojn, �ar ne por la Eternulo ili estas.
11 �ar forte perfidis Min la domo de Izrael kaj la domo de Jehuda, diras la Eternulo.
12 Ili neis la ekzistadon de la Eternulo, kaj diris: Li ne ekzistas, kaj ne venos sur nin malbono, kaj glavon kaj malsaton ni ne vidos.
13 Kaj la profetoj estas kiel vento, ne trovi�as en ili la vorto de Dio; tiel fari�u al ili.
14 Pro tio tiele diras la Eternulo, Dio Cebaot: Pro tio, ke vi parolas tiajn vortojn, jen Mi metos Miajn vortojn en vian bu�on kiel fajron, kaj �i tiu popolo estos kiel ligno, kiun �i konsumos.
15 Jen Mi venigos sur vin, sur la domon de Izrael, popolon de malproksime, diras la Eternulo, popolon fortan, popolon antikvan, popolon, kies lingvon vi ne scias; kaj vi ne komprenos, kion �i parolas.
16 �ia sagujo estas kiel malfermita tombo; �iuj ili estas herooj.
17 �i forman�os vian rikolton kaj vian panon, ekstermos viajn filojn kaj viajn filinojn, forman�os viajn �afojn kaj viajn bovojn, forman�os viajn vinberojn kaj viajn figojn, detruos per glavo viajn fortikigitajn urbojn, kiujn vi fidas.
18 Sed e� en tiu tempo, diras la Eternulo, Mi ne pereigos vin tute.
19 Kaj kiam oni demandos: Pro kio la Eternulo, nia Dio, faras al ni �ion �i tion? tiam diru al ili: Kiel vi forlasis Min kaj servas al fremdaj dioj en via lando, tiel vi servos al fremduloj en lando, kiu ne apartenas al vi.

20 Anoncu tion en la domo de Jakob kaj a�digu en Judujo, dirante:
21 A�skultu �i tion, ho popolo malsa�a kaj senkora, kiu havas okulojn, sed ne vidas, havas orelojn, sed ne a�das.
22 �u vi ne timas Min? diras la Eternulo; �u vi ne tremas anta� Mi, kiu faris sablon limo por la maro, aran�o eterna, kiun �i ne transpa�as? kiom ajn �i skui�as, �i nenion povas fari; kiom ajn bruas �iaj ondoj, ili ne povas �in transpa�i.
23 Sed �i tiu popolo havas koron defaleman kaj neobeeman, ili defalis kaj foriris.
24 Kaj ili ne diris en sia koro: Ni timu la Eternulon, nian Dion, kiu donas al ni pluvon frusezonan kaj malfrusezonan en �ia tempo, kiu gardas por ni la semajnojn, destinitajn por la rikolto.
25 Viaj malbonagoj tion forklinis, kaj viaj pekoj forigis de vi la bonon.
26 �ar inter Mia popolo trovi�as malvirtuloj, kiuj faras insidojn, starigas pereigajn kaptilojn, kaptas la homojn.
27 Kiel birdejo estas plena de birdoj, tiel iliaj domoj estas plenaj de trompakira�oj; tial ili fari�is grandaj kaj ri�aj.
28 Ili fari�is grasaj, ili fari�is dikaj; ili faris malbonajn agojn; ju�on ili ne faras, ju�on pri orfo, sed ili �uas la vivon; justecon al malri�uloj ili ne faras.
29 �u Mi povas lasi tion sen puno? diras la Eternulo; �u al tia popolo Mia animo ne ven�os?

30 Io konsterna kaj terura fari�is en la lando:
31 la profetoj profetas malvera�on, kaj la pastroj regas per ili; kaj al mia popolo tio pla�as. Kaj kion vi faros en la estonteco?

1 Kuru rapide, ho filoj de Benjamen, el Jerusalem, kaj en Tekoa sonigu la trumpeton kaj super Bet-Kerem faru signalon; �ar de nordo aperas malbono kaj granda pereo.
2 Al bela kaj delikata virino Mi similigis la filinon de Cion.
3 Al �i venos pa�tistoj kun siaj brutaroj, �irka� �i ili starigos tendojn, kaj �iu pa�tos sur sia loko.
4 Aran�u militon kontra� �i; levi�u, ni iru en tagmezo. Ho ve al ni! �ar balda� vesperi�os, etendi�as la ombroj de vespero.
5 Levi�u, ni iru nokte, kaj ni detruu �iajn palacojn.
6 �ar tiele diras la Eternulo Cebaot: Haku �iajn arbojn kaj aran�u remparon �irka� Jerusalem; �i tiun urbon oni devas puni, �i estas tute plena de malbonagoj.
7 Kiel fonto elfluigas sian akvon, tiel �i elfluigas el si malbonon; nur perforteco kaj rabado estas a�dataj en �i, anta� Mi estas �iam turmentado kaj batado.
8 Prudenti�u, ho Jerusalem, por ke ne fori�u de vi Mia animo, por ke Mi ne faru vin dezerto, lando ne lo�ata.

9 Tiele diras la Eternulo Cebaot: Oni kolektu la resta�on de Izrael kiel resta�on de vinberoj; eltiru kaj retiru vian manon, kiel �irkolektanto de vinberoj super la korboj.
10 Kun kiu Mi parolu, kiun Mi admonu, ke oni Min a�skultu? ilia orelo ne estas cirkumcidita, kaj ili ne povas a�di. Jen la vorton de la Eternulo ili mal�atas; ili ne deziras �in.
11 Tial Mi pleni�is de kolero de la Eternulo, Mi ne plu povas toleri; elver�u �in sur la infanojn sur la strato kaj sur la interkonsili�on de la junuloj; kiel viro, tiel anka� virino estos kaptita, maljunulo kaj profunda�ulo.
12 Iliaj domoj transiros al aliuloj, anka� la kampoj kaj la edzinoj; �ar Mi etendos Mian manon sur la lo�antojn de la lando, diras la Eternulo.
13 �ar �iuj, de la malgrandaj �is la grandaj, estas profitavidaj; kaj de la profetoj �is la pastroj �iuj faras malhonesta�on.
14 Kaj la vundojn de Mia popolo ili kuracas per facilanimigo, dirante, ke �io estas en bona stato, kvankam ne estas bona stato.
15 �u ili hontas, ke ili faras abomeninda�on? ili tute ne hontas, ili e� ne povoscias ru�i�i; tial ili falos inter la falantoj, ili renversi�os, kiam Mi vizitos ilin, diras la Eternulo.

16 Tiele diras la Eternulo: Stari�u sur la vojoj kaj rigardu, kaj demandu pri la vojoj antikvaj, kia estas la bona vojo, kaj iru la� �i kaj trovu ripozon por via animo. Sed ili diris: Ni ne iros.
17 Kaj Mi starigis gardistojn super vi, dirante: Atentu la sonadon de la trumpeto. Sed ili diris: Ni ne atentos.
18 Tial a�du, ho popoloj, kaj sciu, ho komunumoj, kio fari�as �e ili.
19 A�skultu, ho tero! jen Mi venigas malfeli�on sur �i tiun popolon, frukton de iliaj pensoj; �ar ili ne atentis Miajn vortojn, kaj Mian instruon ili forpu�is.
20 Por kio Mi bezonas la olibanon venantan el �eba, kaj la bonodoran kanon el malproksima lando? viaj bruloferoj ne pla�as al Mi, kaj viaj bu�oferoj ne estas agrablaj al Mi.
21 Tial tiele diras la Eternulo: Jen Mi metos anta� �i tiu popolo falpu�ilon, kaj sur �i falpu�i�os kune patroj kaj filoj, najbaro kaj amiko pereos.

22 Tiele diras la Eternulo: Jen venos popolo el norda lando, kaj granda nacio levi�os de la randoj de la tero.
23 Pafarkon kaj lancon ili tenas forte; kruelaj ili estas kaj senkompataj; ilia vo�o bruas kiel maro; sur �evaloj ili rajdas, armite por la batalo kiel unu homo, kontra� vin, ho filino de Cion.
24 Kiam ni a�dis pri ili, mallevi�is niaj manoj, teruro kaj doloro nin atakis kiel naskantinon.
25 Ne eliru sur la kampon, ne iru sur la vojon, �ar la glavo de la malamiko vekas teruron �irka�e.
26 Ho filino de Mia popolo! zonu vin per saka�o, rulu vin en cindro, funebru kiel pro sola filo, ploru maldol�e, �ar subite venos sur nin la pereiganto.
27 Kiel esploranton Mi starigis vin inter Mia popolo, fortan, ke vi ekkonu kaj esploru ilian vojon.
28 �iuj ili estas obstinaj defalintoj, kalumniantoj, kupro kaj fero; �iuj ili estas degenerintoj.
29 La blovilo bruldifekti�is, la plumbo malaperis en la fajro; vane fandis la fandisto: la malbonuloj ne aparti�is.
30 Ar�ento rifuzita oni nomos ilin, �ar la Eternulo forrifuzis ilin.

1 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia de la Eternulo:
2 Stari�u en la pordego de la domo de la Eternulo, kaj tie proklamu �i tiun vorton, kaj diru: A�skultu la vorton de la Eternulo, �iuj Judoj, kiuj venas en �i tiun pordegon, por adorklini�i al la Eternulo.
3 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Plibonigu vian vojon kaj vian konduton; tiam Mi lo�igos vin sur �i tiu loko.
4 Ne fidu la mensogajn vortojn, kiam oni diras al vi: �i tie estas la templo de la Eternulo, la templo de la Eternulo, la templo de la Eternulo.
5 Nur se vi plibonigos vian vojon kaj vian konduton, se vi agos juste unu rilate la alian,
6 se vi ne premos fremdulon, orfon, kaj vidvinon, se vi ne ver�os senkulpan sangon sur �i tiu loko, kaj ne sekvos aliajn diojn por via malfeli�o:
7 tiam Mi lo�igos vin sur �i tiu loko, en la lando, kiun Mi donis al viaj patroj, �iam kaj eterne.
8 Jen vi fidas la mensogajn vortojn, kiuj neniom helpas.
9 �telante, mortigante, adultante, �urante mensoge, incensante al Baal, kaj sekvante aliajn diojn, kiujn vi ne konas,
10 vi poste venas kaj stari�as anta� Mi en �i tiu domo, kiu estas nomata per Mia nomo, kaj vi diras: Ni savi�is--kvankam vi plue faras �iujn tiujn abomeninda�ojn!
11 �u �i tiun domon, kiu estas nomata per Mia nomo, vi rigardas kiel neston de rabistoj? Mi bone vidas tion, diras la Eternulo.
12 Iru do al Mia loko en �ilo, kie Mi anta�e lo�igis Mian nomon, kaj rigardu, kion Mi faris al �i pro la malbonagoj de Mia popolo Izrael.
13 Kaj nun, �ar vi faras �iujn tiujn farojn, diras la Eternulo, kaj Mi de frua mateno �iam parolas al vi, kaj vi ne a�skultas, Mi vokas vin, kaj vi ne respondas:
14 tial al la domo, kiu estas nomata per Mia nomo kaj kiun vi fidas, kaj al la loko, kiun Mi donis al vi kaj al viaj patroj, Mi faros tiel, kiel Mi faris al �ilo.
15 Mi forpu�os vin de anta� Mi, kiel Mi forpu�is �iujn viajn fratojn, la tutan idaron de Efraim.

16 Kaj vi ne pre�u por �i tiu popolo kaj ne direktu por ili supren krion kaj pre�on kaj ne klopodu anta� Mi, �ar Mi ne a�skultos vin.
17 �u vi ne vidas, kion ili faras en la urboj de Judujo kaj sur la stratoj de Jerusalem?
18 La filoj kolektas la lignon, kaj la patroj ekbruligas la fajron, kaj la virinoj knedas la paston, por fari kukojn por la re�ino de la �ielo, kaj ili faras ver�oferojn al aliaj dioj, por �agreni Min.
19 Sed �u Min ili �agrenas? diras la Eternulo; �u ne sin mem, por hontigi sian viza�on?
20 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mia kolero kaj indigno elver�i�os sur �i tiun lokon, sur la homojn kaj sur la brutojn kaj sur la arbojn de la kampo kaj sur la fruktojn de la tero; �i ekflamos kaj ne estingi�os.

21 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Aldonu viajn bruloferojn al viaj bu�oferoj, kaj man�u la viandon;
22 �ar Mi ne parolis al viaj patroj kaj Mi ne ordonis al ili pri bruloferoj kaj bu�oferoj en la tago, kiam Mi elkondukis ilin el la lando Egipta;
23 nur �i tion Mi ordonis al ili: A�skultu Mian vo�on, kaj Mi estos via Dio, kaj vi estos Mia popolo, kaj iru la� la tuta vojo, kiun Mi montros al vi, por ke estu al vi bone.
24 Sed ili ne a�skultis kaj ne alklinis sian orelon, ili agis la� siaj propraj pensoj, la� la obstineco de sia malbona koro, kaj ili iris malanta�en, ne anta�en.
25 De post la tago, kiam viaj patroj eliris el la lando Egipta, �is la nuna tago Mi sendadis al vi �iujn Miajn servantojn, la profetojn, �iutage Mi sendis;
26 sed ili ne a�skultis Min kaj ne alklinis sian orelon, ili obstinigis sian nukon, agis pli malbone ol iliaj patroj.

27 Kaj kiam vi diros al ili �ion �i tion, ili ne a�skultos vin; kiam vi vokos ilin, ili ne respondos al vi.
28 Diru do al ili: Jen estas popolo, kiu ne a�skultas la vo�on de la Eternulo, sia Dio, kaj ne akceptas moralinstruon; la kredo malaperis kaj estas ekstermita el ilia bu�o.

29 Detondu viajn harojn kaj for�etu ilin, kantu funebran kanton sur la alta�oj; �ar la Eternulo forrifuzis kaj forpu�is la generacion, kiun Li koleras.
30 �ar la filoj de Jehuda faras malbonon anta� Miaj okuloj, diras la Eternulo; siajn abomeninda�ojn ili metis en la domon, kiu estas nomata per Mia nomo, por malpurigi �in.
31 Ili aran�is alta�ojn de Tofet en la valo de la filo de Hinom, por bruligi siajn filojn kaj siajn filinojn en fajro, kion Mi ne ordonis kaj kio neniam estis en Miaj pensoj.
32 Pro tio jen venos tempo, diras la Eternulo, kiam oni jam nomos tion ne Tofet kaj valo de la filo de Hinom, sed valo de mortigado, kaj en Tofet oni enterigos mortintojn, �ar mankos alia loko.
33 Kaj la kadavroj de �i tiu popolo estos man�a�o por la birdoj de la �ielo kaj por la bestoj de la tero, kiujn neniu fortimigos.
34 Kaj Mi �esigos en la urboj de Judujo kaj sur la stratoj de Jerusalem la sonojn de �ojo kaj la sonojn de gajeco, la vo�on de fian�o kaj la vo�on de fian�ino; �ar la lando fari�os dezerto.

1 En tiu tempo, diras la Eternulo, oni el�etos el iliaj tomboj la ostojn de la re�oj de Judujo kaj la ostojn de �iaj princoj kaj la ostojn de la pastroj kaj la ostojn de la profetoj kaj la ostojn de la lo�antoj de Jerusalem;
2 kaj oni dis�etos ilin anta� la suno kaj anta� la luno kaj anta� la tuta armeo de la �ielo, kiujn ili amis, al kiuj ili servis, kiujn ili sekvis, kiujn ili ser�is, kaj al kiuj ili adorklini�is; oni ne kolektos ilin kaj ne enterigos ilin, sed ili estos kiel sterko sur la supra�o de la tero.
3 Kaj preferos la morton ol la vivon �iuj restintoj, kiuj restos el tiu malbona gento, kiuj restos en �iuj lokoj, sur kiujn Mi dispelis ilin, diras la Eternulo Cebaot.

4 Kaj diru al ili: Tiele diras la Eternulo: �u se oni falis, oni ne levi�as? �u se oni devoji�is, oni ne volas reveni?
5 Kial do �i tiu popolo en Jerusalem defalis per defalo obstina? ili forte sin tenas je la malvera�o kaj ne volas sin konverti.
6 Mi atentis kaj a�skultis, sed ili parolas nenion �ustan; neniu pentas sian malbonecon, dirante: Kion mi faris? �iu fordonis sin al sia kurado, kiel �evalo, kiu flugrapide kuras en la batalon.
7 E� cikonio sub la �ielo scias sian tempon, turto, hirundo, kaj gruo observas la tempon, kiam ili devas veni; sed Mia popolo ne scias la le�on de la Eternulo.
8 Kiel vi diras: Ni estas sa�uloj, kaj ni havas anta� ni la instruon de la Eternulo? �i fari�is ja mensoga�o per la mensoga skribilo de la skribistoj.
9 Per honto kovris sin la sa�uloj, konfuzi�is kaj impliki�is; jen ili forrifuzis la vorton de la Eternulo, kian do sa�econ ili havas?
10 Tial Mi fordonos iliajn edzinojn al aliuloj, iliajn kampojn al venkintoj; �ar de malgrandulo �is grandulo ili �iuj estas profitavidaj, de profeto �is pastro ili �iuj faras malhonesta�on.
11 Kaj la vundojn de la filino de Mia popolo ili kuracas per facilanimigo, dirante, ke �io estas en bona stato, kvankam ne estas bona stato.
12 �u ili hontas, ke ili faras abomeninda�on? ili tute ne hontas, ili e� ne povoscias ru�i�i; tial ili falos inter la falantoj, ili renversi�os, kiam Mi vizitos ilin, diras la Eternulo.
13 Mi plene �irkolektos ilin, diras la Eternulo; ne restos beroj sur la vinberbran�o nek figoj sur la figarbo, kaj la folioj forvelkos, kaj Mi donos al ili plenan pereon.
14 Por kio ni sidas? kolekti�u, kaj ni iru en la fortikigitajn urbojn, kaj ni tie pereu; �ar la Eternulo, nia Dio, pereigas nin kaj trinkigas al ni akvon maldol�an pro tio, ke ni pekis anta� la Eternulo.
15 Ni esperis pacon, sed venas nenio bona; ni esperis tempon de resani�o, sed jen estas teruro.
16 El la regiono de Dan oni a�das spiregadon de iliaj �evaloj; de la blekegado de iliaj fortaj �evaloj tremas la tuta tero; ili iras, kaj ili forman�os la teron, kaj tion, kio estas sur �i, la urbon kaj �iajn lo�antojn.
17 �ar jen Mi sendos sur vin serpentojn, vipurojn, kiujn oni ne povas sor�ligi, kaj ili pikos vin, diras la Eternulo.

18 Mia mal�ojo estas super �iuj mal�ojoj, mia koro en mi doloras.
19 Jen mi a�das kriadon de la filino de mia popolo el lando malproksima: �u jam ne ekzistas la Eternulo en Cion? �u �ia Re�o ne estas en �i? Sed kial ili kolerigis min per siaj idoloj, per fremdaj vanta�oj?
20 Pasis la rikolto, fini�is la somero, sed ni ne ricevis helpon.
21 La malfeli�o de mia popolo min afliktas, mi mal�ojas, mi sentas teruron.
22 �u ne ekzistas balzamo en Gilead? �u ne ekzistas tie kuracisto? kial do ne venas resani�o al la filino de mia popolo?

1 Ho, se mia kapo havus sufi�e da akvo kaj miaj okuloj estus fonto da larmoj! tage kaj nokte mi priplorus la mortigitojn el mia popolo.
2 Ho, se mi havus en la dezerto rifu�ejon por migrantoj! tiam mi forlasus mian popolon kaj forirus de ili, �ar ili �iuj estas adultuloj, amaso da perfiduloj.
3 Per siaj langoj ili pafas mensogon kiel per pafarko, ne por vero ili forti�as sur la tero; ili iras de malbonago al malbonago, kaj Min ili ne konas, diras la Eternulo.
4 Gardu vin unu kontra� alia, kaj fidu neniun fraton; �ar �iu frato insidas, kaj �iu proksimulo disportas kalumniojn.
5 Unu trompas alian, kaj veron ili ne parolas; ili lernigis sian langon paroli malveron, ili laci�as de malbonagado.
6 Vi lo�as meze de malhonesteco; pro malhonesteco ili ne volas koni Min, diras la Eternulo.

7 Tial tiele diras la Eternulo Cebaot: Jen Mi fandos kaj elprovos ilin; �ar kiel alie Mi povas agi kun la filino de Mia popolo?
8 Ilia lango estas vundanta sago, �i parolas trompe; per sia bu�o ili afable salutas sian proksimulon, sed en sia koro ili faras insidon kontra� li.
9 �u pro tio Mi povas ne puni ilin? diras la Eternulo; �u al tia popolo Mia animo ne ven�os?

10 Pri la montoj Mi ploros, kaj pri la kabanoj en la dezerto Mi kantos funebre; �ar ili estas tiel bruligitaj, ke jam neniu migranto en ilin eniras, kaj oni jam ne a�das blekadon de brutoj; de la birdoj de la �ielo �is la brutoj �io diskuris, foriris.
11 Mi faros Jerusalemon amaso da �tonoj, lo�ejo de �akaloj; kaj la urbojn de Judujo Mi dezertigos tiel, ke estos en ili neniu lo�anto.
12 �u ekzistas homo sa�a, kiu komprenus tion kaj klarigus tion, kion diras al li la bu�o de la Eternulo, pro kio la lando pereis kaj estas bruldetruita kiel dezerto tiel, ke neniu iras tra �i?

13 Kaj la Eternulo diris: Pro tio, ke ili forlasis Mian instruon, kiun Mi donis al ili, kaj ne a�skultis Mian vo�on kaj ne sekvis �in,
14 sed sekvis la obstinecon de sia koro kaj la Baalojn, kiel lernigis al ili iliaj patroj:
15 tial tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Jen Mi man�igos al tiu popolo vermuton kaj trinkigos al ili akvon maldol�an;
16 kaj Mi dissemos ilin inter popoloj, kiujn ne konis ili nek iliaj patroj; kaj Mi sendos post ilin glavon, �is Mi tute ekstermos ilin.

17 Tiele diras la Eternulo Cebaot: Ser�u kaj voku ploristinojn, ke ili venu; sendu voki lertulinojn en tia afero, ke ili venu.
18 Ili rapidu kaj komencu funebran ploradon pri ni, por ke el niaj okuloj ekfluu larmoj kaj de niaj palpebroj ekver�i�u akvo.
19 Vo�o de funebra plorado estos a�data el Cion: Kiele ni estas ruinigitaj! kiele ni estas kovritaj de honto! �ar ni forlasis nian landon kaj estas el�etitaj el niaj lo�ejoj.
20 A�skultu do, ho virinoj, la vorton de la Eternulo, kaj via orelo enprenu la vorton el Lia bu�o: Lernigu al viaj filinoj funebran ploradon kaj unu al alia funebran kantadon.
21 �ar la morto eniras en niajn fenestrojn kaj venas en niajn palacojn, por ekstermi infanojn de ekstere, junulojn de la stratoj.
22 Diru, ke tiele diras la Eternulo: La kadavroj de homoj falos kiel sterko sur la kampojn kaj kiel garboj malanta� la rikoltanto, kaj neniu ilin enkolektos.

23 Tiele diras la Eternulo: Ne fieru sa�ulo pri sia sa�eco, ne fieru fortulo pri sia forteco, ne fieru ri�ulo pri sia ri�eco;
24 sed kiu volas fieri, tiu fieru nur pri tio, ke li komprenas kaj konas Min, ke Mi estas la Eternulo, kiu faras korfavora�on, ju�on, kaj justa�on sur la tero; �ar �i tio pla�as al Mi, diras la Eternulo.
25 Jen venos tagoj, diras la Eternulo, kiam Mi punvizitos �iujn cirkumciditajn kaj necirkumciditajn,
26 Egiptujon, Judujon, Edomon, la Amonidojn, Moabon, kaj �iujn, kiuj tondas la harojn sur la tempioj kaj kiuj lo�as en la dezerto; �ar �iuj popoloj havas necirkumciditan prepucion, sed la tuta domo de Izrael havas necirkumciditan koron.

1 A�skultu la vorton, kiun diras pri vi la Eternulo, ho domo de Izrael!
2 Tiele diras la Eternulo: Ne lernu la konduton de la nacioj, kaj ne timu la signojn de la �ielo, kiel la nacioj ilin timas.
3 �ar la aran�oj de la nacioj estas vanta�o: ili dehakas arbon en la arbaro, kaj �arpentisto prilaboras �in per hakilo;
4 ili ornamas �in per ar�ento kaj oro, fortikigas per najloj kaj marteloj, por ke �i ne disfalu.
5 Ili estas kiel kolono �irka�for�ita; ili ne parolas, oni portas ilin, �ar ili ne povas iri. Ne timu ilin, �ar ili ne faras malbonon, tiel same, kiel ili ne povas fari bonon.
6 Sed simila al Vi, ho Eternulo, ekzistas neniu; granda Vi estas, kaj granda estas Via nomo en potenco.
7 Kiu povas ne timi Vin, ho Re�o de la popoloj? al Vi tio decas, �ar inter �iuj sa�uloj de la nacioj kaj en �iuj iliaj regnoj ekzistas neniu simila al Vi.
8 �iuj ili malsa�i�is kaj idioti�is, �ar ligno donas ja nur vanta�an instruon.
9 Foliigita ar�ento estas venigita el Ta�i� kaj oro el Ufaz, laborita�o de artisto kaj de la manoj de fandisto; blua kaj purpura �tofo estas ilia vesto, �io estas farita�o de lertuloj.
10 Sed la Eternulo estas Dio vera, Li estas Dio vivanta kaj Re�o eterna; de Lia kolero tremas la tero, kaj la nacioj ne povas elteni Lian indignon.

11 Diru do al ili: La dioj, kiuj ne kreis la �ielon kaj la teron, pereos de sur la tero kaj sub la �ielo.

12 Li kreis la teron per Sia forto, aran�is la mondon per Sia sa�o, kaj per Sia prudento etendis la �ielon.
13 Kiam Li eksonigas Sian vo�on, kolekti�as multego da akvo en la �ielo; Li levas la nubojn de la randoj de la tero, Li aperigas fulmojn inter la pluvo, kaj elirigas la venton el Siaj trezorejoj.
14 Malsa�i�is �iu homo kun sia sciado, per honto kovri�is �iu fandisto kun sia statuo; �ar lia fandita�o estas malvera�o, �i ne havas en si spiriton.
15 Tio estas vanta�o, faro de eraro; kiam ili estos vizititaj, ili pereos.
16 Ne simila al ili estas Tiu, kiun havas Jakob; �ar Li estas la kreinto de �io, kaj Izrael estas la gento de Lia heredo; Eternulo Cebaot estas Lia nomo.

17 Forprenu de la tero vian komerca�on, vi, kiu lo�as en fortika�o;
18 �ar tiele diras la Eternulo: Jen Mi �i tiun fojon el�etos la lo�antojn de la lando, kaj Mi premos ilin, ke ili sentos kaj diros:
19 Ho ve al mi en mia malfeli�o! neresanigebla estas mia vundo. Kaj mi pensis, ke tio estas mia malsano, kiun mi devas elporti.
20 Mia tendo estas ruinigita, kaj �iuj miaj �nuroj estas dis�iritaj; miaj infanoj foriris de mi kaj forestas; estas jam neniu, kiu povus starigi mian tendon kaj pendigi miajn kurtenojn.
21 �ar la pa�tistoj malsa�i�is kaj ne ser�is la Eternulon; tial ili nenion komprenas kaj ilia tuta pa�tataro estas dispelita.
22 Jen venas la�ta krio kaj granda bruo el norda lando, por fari la urbojn de Judujo ruinoj, lo�ejo de �akaloj.
23 Mi scias, ho Eternulo, ke la vojo de homo estas ne la� lia volo, ke homo iranta ne povas libere direkti siajn pa�ojn.
24 Punu min, ho Eternulo, sed la�ju�e, ne en Via kolero, por ke Vi min ne tro dispremu.
25 Elver�u Vian koleron sur tiujn naciojn, kiuj Vin ne konas, kaj sur la gentojn, kiuj ne vokas Vian nomon; �ar ili forman�is Jakobon, englutis lin, ekstermis lin, kaj dezertigis lian lo�ejon.

1 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia de la Eternulo:
2 A�skultu la vortojn de �i tiu interligo, kaj raportu ilin al la Judoj kaj al la lo�antoj de Jerusalem.
3 Kaj diru al ili: Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: Malbenita estu la homo, kiu ne a�skultos la vortojn de �i tiu interligo,
4 kiun Mi donis al viaj patroj, kiam Mi elkondukis ilin el la lando Egipta, el la fera forno, dirante: Obeu Mian vo�on, kaj faru �ion, kion Mi ordonas al vi; kaj vi estos Mia popolo, kaj Mi estos via Dio;
5 por ke plenumi�u la �uro, kiun Mi �uris al viaj patroj, ke Mi donos al ili landon, kie fluas lakto kaj mielo, kiel tio estas nun. Kaj mi respondis kaj diris: Tiel estu, ho Eternulo.

6 Kaj la Eternulo diris al mi: Proklamu �iujn �i tiujn vortojn en la urboj de Judujo kaj sur la stratoj de Jerusalem, dirante: A�skultu la vortojn de �i tiu interligo kaj plenumu ilin.
7 �ar Mi klare avertis viajn patrojn, kiam Mi elkondukis ilin el la lando Egipta, �is la nuna tago, Mi konstante avertadis ilin, dirante: A�skultu Mian vo�on.
8 Sed ili ne a�skultis kaj ne alklinis sian orelon, �iu sekvis la obstinecon de sia malbona koro; kaj tial Mi venigis sur ilin �ion, kio estas dirita en �i tiu interligo, kiun Mi ordonis plenumi, sed kiun ili ne plenumis.

9 Kaj la Eternulo diris al mi: Fari�is ribelo �e la Judoj kaj �e la lo�antoj de Jerusalem;
10 ili returnis sin al la malbonagoj de siaj prapatroj, kiuj ne volis obei Miajn vortojn kaj sekvis aliajn diojn, servante al ili; la domo de Izrael kaj la domo de Jehuda rompis Mian interligon, kiun Mi faris kun iliaj patroj.
11 Tial tiele diras la Eternulo: Jen Mi venigos sur ilin malfeli�on, el kiu ili ne povos liberi�i; kaj ili krios al Mi, sed Mi ne a�skultos ilin.
12 Tiam la urboj de Judujo kaj la lo�antoj de Jerusalem iros kaj krios al tiuj dioj, al kiuj ili incensas, sed tiuj ne helpos ilin en la tempo de ilia malfeli�o.
13 �ar kiom da urboj, tiom da dioj vi havas, ho Jehuda; kaj kiom da stratoj estas en Jerusalem, tiom da hontindaj altaroj vi starigis, por incensi al Baal.
14 Kaj vi ne pre�u por �i tiu popolo kaj ne direktu por ili supren peton kaj pre�on; �ar Mi ne a�skultos, kiam ili vokos al Mi en la tempo de sia malfeli�o.

15 Por kio, Mia kara, vi faras en Mia domo la multajn artifikojn kaj alportas la sanktan viandon, se vi fari�as �iam pli malbona kaj ankora� �ojas pri tio?
16 La Eternulo nomis vin verda, bela, fruktori�a olivarbo; sed kun granda bruo ekbruligis �in fajro, kaj �iaj bran�oj difekti�is.
17 La Eternulo Cebaot, kiu plantis vin, dekretis por vi malbonon pro la malbono de la domo de Izrael kaj de la domo de Jehuda, kiun ili faris, kolerigante Min per la incensado al Baal.

18 Vi, ho Eternulo, sciigis tion al mi, por ke mi sciu; Vi montris al mi iliajn farojn.
19 Kaj mi, kiel milda �afido, kondukata al la bu�o, ne sciis, ke ili havas malbonajn intencojn kontra� mi, dirante: Ni ekstermu la arbon kun �iaj fruktoj, ni elhaku �in el la tero de la vivo, por ke lia nomo ne plu estu rememorata.
20 Sed Vi, ho Eternulo Cebaot, kiu ju�as juste, kiu esploras la internon kaj la koron, vidigu al mi Vian ven�on kontra� ili, �ar al Vi mi transdonis mian proceson.
21 Tial tiele diras la Eternulo pri la lo�antoj de Anatot, kiuj ser�as vian animon, kaj diras: Ne profetu al ni en la nomo de la Eternulo, por ke vi ne mortu de niaj manoj;
22 tiele diras la Eternulo Cebaot: Jen Mi punvizitos ilin; la junuloj mortos de glavo, iliaj filoj kaj filinoj mortos de malsato.
23 Kaj neniu restos el ili, �ar Mi venigos malfeli�on sur la lo�antojn de Anatot en la jaro, kiam Mi punvizitos ilin.

1 Vi estos prava, ho Eternulo, kiam mi procesos kun Vi; tamen mi parolos kun Vi pri justeco: kial la vojo de malpiuloj estas sukcesa kaj �iuj perfiduloj vivas trankvile?
2 Vi plantis ilin, kaj ili ricevis fortajn radikojn, ili kreskas kaj donas fruktojn; proksima Vi estas en ilia bu�o, sed malproksima de ilia interno.
3 Sed min, ho Eternulo, Vi konas; Vi vidis kaj esploris, kia estas mia koro koncerne Vin. Pelu ilin, kiel �afojn al la bu�o, kaj apartigu ilin por la tago de mortigo.
4 Kiel longe Vi tenos la landon en mal�ojo kaj la herbo sur �iuj kampoj velkos? Brutoj kaj birdoj pereas pro la malboneco de �iaj lo�antoj, kiuj diras: Li ne scias, kio estos al ni.
5 Se vi kuras kun piedirantoj kaj ili vin lacigas, kiel do vi povas konkuri kun �evaloj? se vi esperas trovi sendan�erecon en lando paca, kion vi faros �e la majesta Jordan?
6 �ar e� viaj fratoj kaj la domo de via patro agas perfide kontra� vi, krias post vi plenvo�e. Ne fidu ilin, e� se ili parolos al vi bone.

7 Mi forlasis Mian domon, Mi foriris de Mia hereda�o; tion, kio estis kara por Mia animo, Mi fordonis en la manojn de �iaj malamikoj.
8 Mia hereda�o fari�is por Mi kiel leono en la arbaro: �i ekblekegis kontra� Mi, tial Mi �in ekmalamis.
9 Mia hereda�o fari�is kiel diverskolora rabobirdo, kiun �irka�e atakis aliaj rabobirdoj. Venu, kolekti�u, �iuj bestoj de la kampo, venu, por forman�i �in.
10 Multo da pa�tistoj ruinigis Mian vinber�ardenon, dispremis per la piedoj Mian kampoparton, Mian plej amatan kampoparton ili faris senfrukta dezerto.
11 Ili faris �in dezerto, kaj �ia dezerteco plendas anta� Mi; la tuta lando estas dezertigita, kaj neniu zorgas pri tio.
12 Sur �iujn alta�ojn en la dezerto venis ruinigantoj, �ar la glavo de la Eternulo ekstermas �ion de unu rando de la lando �is la alia; neniu karno estas indulgata.
13 Ili semis tritikon, sed rikoltis dornojn; ili elspezis, sed ne profitis; viaj enspezoj estos hontindaj, pro la flama kolero de la Eternulo.

14 Tiele diras la Eternulo pri �iuj malbonaj najbaroj, kiuj tu�is la poseda�on, kiun Mi heredigis al Mia popolo Izrael: Jen Mi el�iros ilin el ilia lando, kaj la domon de Jehuda Mi eltiros el inter ili.
15 Kaj kiam Mi estos el�irinta ilin, Mi denove kompatos ilin kaj revenigos �iun al lia hereda�o kaj �iun en lian landon.
16 Kaj se ili lernos la agmanieron de Mia popolo, por �uri per Mia nomo: Kiel vivas la Eternulo, simile al tio, kiel ili lernigis al Mia popolo �uri per Baal, tiam ili estos konstrue aran�itaj inter Mia popolo.
17 Sed se ili ne a�skultos, tiam Mi tute el�iros tiun popolon kaj ekstermos �in, diras la Eternulo.

1 Tiele diris al mi la Eternulo: Iru, a�etu al vi tolan zonon kaj metu �in sur viajn lumbojn, sed en akvon �in ne metu.
2 Kaj mi a�etis la zonon konforme al la vorto de la Eternulo kaj metis �in sur miajn lumbojn.
3 Kaj duafoje aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante:
4 Prenu la zonon, kiun vi a�etis, kiu estas sur viaj lumboj, levi�u kaj iru al E�frato, kaj ka�u �in tie en fendo de roko.
5 Kaj mi iris kaj ka�is �in apud E�frato, kiel la Eternulo al mi ordonis.
6 Post longa tempo la Eternulo diris al mi: Levi�u, iru al E�frato, kaj prenu de tie la zonon, pri kiu Mi ordonis al vi, ke vi ka�u �in tie.
7 Kaj mi iris al E�frato, elfosis kaj prenis la zonon el la loko, kie mi �in ka�is; kaj jen montri�is, ke la zono tute putri�is kaj jam por nenio ta�gas.
8 Kaj aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante:
9 Tiele diras la Eternulo: Tiele Mi putrigos la fieron de Jehuda kaj la grandan fieron de Jerusalem.
10 Tiu malbona popolo, kiu ne volas obei Miajn vortojn, kiu sekvas la obstinecon de sia koro, kaj sekvas aliajn diojn, servante al ili kaj adorklini�ante al ili, fari�os kiel �i tiu zono, kiu jam ta�gas por nenio.
11 Kiel zono estas alligata al la lumboj de homo, tiel Mi alligis al Mi la tutan domon de Izrael kaj la tutan domon de Jehuda, diras la Eternulo, por ke ili estu Mia popolo, Mia nomo, gloro, kaj ornamo; sed ili ne obeis.
12 Kaj diru al ili �i tion: Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: �iu vinkru�o estos plenigata de vino. Ili diros al vi: �u ni ne scias, ke �iu vinkru�o estos plenigata de vino?
13 Sed vi diru al ili: Tiele diras la Eternulo: Jen Mi plenigos �is ebrieco �iujn lo�antojn de �i tiu lando, la re�ojn, kiuj sidas sur la trono de David, la pastrojn, la profetojn, kaj �iujn lo�antojn de Jerusalem;
14 kaj Mi interfrapigos ilin reciproke, la patrojn kaj la filojn kune, diras la Eternulo, Mi ne kompatos, ne preterlasos, ne indulgos, ekstermante ilin.

15 A�skultu kaj atentu; ne tenu vin alte, �ar la Eternulo parolas.
16 Donu honoron al la Eternulo, via Dio, anta� ol Li venigos mallumon, kaj anta� ol viaj piedoj falpu�i�os sur la mallumaj montoj; tiam vi atendos lumon, sed Li donos anstata� �i ombron de morto, densan nebulon.
17 Se vi ne a�skultos, tiam mia animo ka�e ploros pro via fiero, �i ploros maldol�e, kaj el miaj okuloj fluegos larmoj, �ar kaptita estos la pa�tataro de la Eternulo.
18 Diru al la re�o kaj al la re�ino: Sidi�u pli malalte, �ar la krono de via majesto defalis de via kapo.
19 La sudaj urboj estas fermitaj, kaj neniu ilin malfermos; la tuta Judujo estas forkondukita en kaptitecon, �i tuta estas forkondukita.

20 Levu viajn okulojn, kaj rigardu tiujn, kiuj venas de nordo. Kie estas la pa�tataro, kiu estas komisiita al vi, via bela �afaro?
21 Kion vi diros, kiam Li punvizitos vin? vi lernigis ja ilin esti kontra� vi, esti �efoj kaj ordonantoj. �u ne atakos vin doloroj kiel naskantan virinon?
22 Eble vi diros en via koro: Pro kio trafis min �i tio? Pro la multo de viaj malbonagoj estas levitaj la randoj de viaj vestoj kaj malhonoritaj viaj kalkanoj.
23 �u negro povas �an�i sian ha�ton a� leopardo siajn makulojn? tiel anka� vi, �u vi povas fari bonon, alkutimi�inte al malbono?
24 Tial Mi disblovos ilin kiel pajlopecetojn, kiujn dispelas la vento el la dezerto.
25 Tio estos via sorto, via parto, destinita de Mi, diras la Eternulo, pro tio, ke vi forgesis Min kaj fidis malvera�on.
26 Kaj Mi levos la randojn de viaj vestoj �is via viza�o, kaj montri�os via hontinda�o,
27 via adulto, via voluptegeco, viaj mal�astaj pensoj. Sur la montetoj de la kampo Mi vidis viajn abomeninda�ojn. Ve al vi, ho Jerusalem! �u vi ne puri�os? kiam do fine?

1 Vorto de la Eternulo, kiu aperis al Jeremia koncerne la senpluvecon.

2 Judujo funebras, �iaj pordegoj mal�oje nigri�is, klinite al la tero, kaj plora kriado levi�as el Jerusalem.
3 �iaj potenculoj sendas siajn subulojn, por alporti akvon; �i tiuj venas al la putoj, sed ne trovas akvon; ili alportas returne siajn vazojn malplenajn, ili hontas, konsterni�as, kaj kovras sian kapon.
4 �ar la tero dezerti�is pro tio, ke ne estis pluvo, tial konsterni�is la terkultivistoj kaj kovris sian kapon.
5 E� cervino, naskinta sur la kampo, forlasas sian idon, �ar ne ekzistas verda�o.
6 Sova�aj azenoj staras sur montetoj, glutas aeron kiel �akaloj; senbrili�is iliaj okuloj, �ar ne ekzistas herbo.

7 Se niaj malbonagoj akuzas nin, ho Eternulo, tiam agu pro Via nomo; �ar granda estas nia perfido, ni pekis anta� Vi.
8 Ho espero de Izrael kaj lia savanto en tempo de malfeli�o! kial Vi estas kiel fremdulo en la lando, kiel pasanto, kiu eniris nur por tradormi la nokton?
9 Kial Vi estas kiel homo konfuzita, kiel fortulo, kiu ne povas helpi? Vi estas ja meze de ni, ho Eternulo, kaj ni portas sur ni Vian nomon; ne forlasu nin.

10 Tiele diras la Eternulo pri �i tiu popolo: Ili amas vagi, ili ne retenas siajn piedojn; tial la Eternulo ne estas favora al ili, nun Li memoras iliajn malbonagojn kaj punas iliajn pekojn.
11 Kaj la Eternulo diris al mi: Ne pre�u por �i tiu popolo, por �ia bono.
12 Se ili fastos, Mi ne a�skultos ilian pre�on, kaj se ili alportos bruloferojn kaj farunoferojn, Mi ne estos favora al ili; sed Mi ekstermos ilin per glavo, per malsato, kaj per pesto.
13 Tiam mi diris: Ho Sinjoro, ho Eternulo! jen la profetoj diras al ili: Vi ne vidos glavon, kaj malsato ne estos �e vi, �ar veran pacon Mi donos al vi sur �i tiu loko.
14 Sed la Eternulo diris al mi: Malvera�on profetas tiuj profetoj en Mia nomo; Mi ne sendis ilin, ne donis al ili ordonojn, kaj ne parolis al ili; ili profetas al vi viziojn mensogajn, sor�a�on, idola�on, kaj trompa�on de sia koro.
15 Tial tiele diras la Eternulo pri la profetoj: �ar ili profetas en Mia nomo, kvankam Mi ne sendis ilin, kaj ili diras, ke glavo kaj malsato ne estos en �i tiu lando--per glavo kaj malsato estos ekstermitaj tiuj profetoj;
16 kaj la popolo, al kiu ili profetas, estos dis�etita sur la stratojn de Jerusalem per malsato kaj glavo, kaj neniu ilin enterigos--ili, iliaj edzinoj, iliaj filoj, kaj iliaj filinoj; kaj Mi elver�os sur ilin ilian malbonecon.
17 Kaj diru al ili jenon: Miaj okuloj fluigas larmojn nokte kaj tage kaj ne �esas, �ar granda malfeli�o trafis la virgulinon, la filinon de mia popolo, frapo tre doloriga.
18 Kiam mi eliras sur la kampon, mi vidas homojn, mortigitajn per glavo; kiam mi eniras en la urbon, mi vidas homojn, senfortigitajn de malsato; anka� la profetoj kaj pastroj formigris en landon, kiun ili ne konas.

19 �u Vi tute forpu�is Jehudan? �u Via animo eksentis abomenon kontra� Cion? kial Vi frapis nin tiel, ke neniu povas nin resanigi? Ni esperis pacon, sed venis nenio bona; ni esperis tempon de resani�o, sed ni havas nur teruron.
20 Ni konfesas, ho Eternulo, nian malpiecon kaj la malbonagojn de niaj patroj; �ar ni pekis anta� Vi.
21 Pro Via nomo ne malestimegu nin, ne malaltigu la tronon de Via gloro; memoru kaj ne rompu Vian interligon kun ni.
22 �u inter la idoloj de la nacioj ekzistas tiaj, kiuj povas doni pluvon? �u la �ielo per si mem donas pluvegon? Vi estas ja la Eternulo, nia Dio, kaj ni esperas al Vi, �ar Vi faras �ion �i tion.

1 Kaj la Eternulo diris al mi: E� se stari�us anta� Mi Moseo kaj Samuel, e� tiam Mia animo ne estos kun tiu popolo; forpelu ilin de anta� Mia viza�o, ili foriru.
2 Kaj se ili diros al vi: Kien ni iru? tiam diru al ili, ke tiele diras la Eternulo: Kiu estas destinita por la morto, tiu iru al la morto; kiu estas destinita por la glavo, tiu iru al la glavo; kiu estas destinita por la malsato, tiu iru al la malsato; kiu estas destinita por kaptiteco, tiu iru en kaptitecon.
3 Mi punos ilin per kvar specoj, diras la Eternulo: per glavo, por mortigi; per hundoj, por treni; per birdoj de la �ielo kaj per bestoj de la tero, por forman�i kaj ekstermi.
4 Mi faros ilin objekto de teruro por �iuj regnoj de la tero, pro Manase, filo de �izkija, re�o de Judujo, pro tio, kion li faris en Jerusalem.
5 �ar kiu kompatos vin, ho Jerusalem, kaj kiu aflikti�os pri vi? kiu sin turnos, por demandi pri via farto?
6 Vi forlasis Min, diras la Eternulo, vi iris malanta�en; tial Mi etendas Mian manon sur vin kaj pereigas vin; Mi laci�is de kompatado.
7 Mi dis�utis ilin per �utilo tra la pordegojn de la lando, Mi seninfanigis kaj pereigis Mian popolon; kaj tamen ili ne returnis sin de sia vojo.
8 Mi faros, ke da vidvinoj �e ili estos pli ol da sablo �e la maro; en ilian �efurbon Mi venigos junan militiston, kiu ruinigas meze de la tago; Mi �etos sur �in subite timon kaj teruron.
9 Naskintino de sep infanoj estas senforta, eliras �ia animo; subiras �ia suno, kiam estas ankora� tago; �i estas kovrita de honto kaj de malhonoro. Kaj tiujn, kiuj restis, Mi transdonos al glavo anta� iliaj malamikoj, diras la Eternulo.

10 Ho ve al vi, mia patrino, ke vi naskis min kiel homon, kontra� kiu �iu malpacas kaj kiun �iu atakas sur la tuta tero! Mi ne pruntedonis procentege, mi ne prenis prunte; tamen �iuj min malbenas.
11 La Eternulo diris: Mi liberigos vin por bono, Mi helpos vin en la tempo malbona kaj en la tempo de premado kontra� la malamiko.

12 �u oni rompas feron per fero el nordo kaj per kupro?
13 Vian ri�a�on kaj viajn trezorojn Mi fordonos al rabado, sen ia pago, pro �iuj viaj pekoj en �iuj viaj limoj.
14 Kaj Mi transirigos vin al viaj malamikoj en landon, kiun vi ne konas; �ar fajro, kiu ekflamis en Mia kolero, brulos sur vi.

15 Vi scias, ho Eternulo; rememoru min, kaj vizitu min, kaj ven�u pro mi al miaj persekutantoj; pro Via toleremeco ne pereigu min; sciu, ke pro Vi mi suferas malhonoron.
16 Kiam mi trovis Viajn vortojn, mi ilin englutis; kaj Via vorto fari�is mia �ojo kaj gajeco de mia koro; �ar mi portas sur mi Vian nomon, ho Eternulo, Dio Cebaot.
17 Mi ne sidis en interkonsili�o de mokantoj kaj ne �ojis kun ili; mi sidis solece anta� Via mano, �ar Vi plenigis min per indigno.
18 Kial mia malsano estas senfina, kaj mia vundo tiel malfacila, ke �i ne povas resani�i? Vi fari�is por mi kiel malaperanta fonto de akvo nefidebla.

19 Tial tiele diras la Eternulo: Se vi revenos, tiam Mi denove starigos vin anta� Mi; se el senvalora�o vi eltiros la valora�on, vi fari�os kiel Mia bu�o; ili revenos al vi, sed vi ne revenos al ili.
20 Kaj Mi starigos vin por tiu popolo kiel fortikan kupran muron; ili batalos kontra� vi, sed ne venkos vin; �ar Mi estas kun vi, por vin helpi kaj savi, diras la Eternulo.
21 Mi savos vin el la mano de malbonuloj, kaj Mi liberigos vin el la mano de tiranoj.

1 Kaj aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ne prenu al vi edzinon, kaj ne havu filojn nek filinojn, sur �i tiu loko.
3 �ar tiele diras la Eternulo pri la filoj kaj filinoj, kiuj naski�as sur �i tiu loko, pri iliaj patrinoj, kiuj naskas ilin, kaj pri iliaj patroj, kiuj naskigas ilin en �i tiu lando:
4 Per diversaj doloraj mortoj ili mortos; ili ne estos priplorataj nek enterigitaj, ili estos kiel sterko sur la supra�o de la tero; de glavo kaj de malsato ili pereos, kaj iliaj kadavroj estos man�a�o por la birdoj de la �ielo kaj por la bestoj de la tero.
5 �ar tiele diras la Eternulo: Ne eniru en la domon de plorado, ne iru funebri, kaj ne konsolu ilin; �ar Mi forprenis de tiu popolo Mian pacon, diras la Eternulo, la favorkorecon kaj la kompaton.
6 Mortos la granduloj kaj la malgranduloj en tiu lando; ili ne estos enterigitaj nek priplorataj; oni ne faros al si tran�ojn nek kalva�on pro ili.
7 Oni ne disdonos inter ili panon de funebro, por konsoli ilin pri la mortinto, kaj oni ne trinkigos al ili kalikon de konsolo pri ilia patro kaj pri ilia patrino.
8 Anka� en la domon de festeno ne iru, por sidi kun ili, por man�i kaj trinki.
9 �ar tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Jen Mi forigos de �i tiu loko anta� viaj okuloj kaj dum via vivo la sonojn de �ojo kaj la sonojn de gajeco, la vo�on de fian�o kaj la vo�on de fian�ino.
10 Kiam vi diros al tiu popolo �iujn �i tiujn vortojn, kaj ili diros al vi: Pro kio la Eternulo eldiris pri ni tiun tutan grandan malfeli�on? kia estas nia krimo, kaj kia estas nia peko, kiun ni pekis anta� la Eternulo, nia Dio?--
11 tiam diru al ili: Pro tio, ke viaj patroj forlasis Min, diras la Eternulo, kaj sekvis aliajn diojn kaj servis kaj adorklini�is al ili, dum Min ili forlasis kaj Mian instruon ne obeis;
12 kaj vi agas ankora� pli malbone ol viaj patroj, kaj �iu el vi sekvas la obstinecon de sia malbona koro, ne a�skultante Min;
13 tial Mi el�etos vin el �i tiu lando en landon, kiun ne konis vi nek viaj patroj, kaj vi servos tie al aliaj dioj tage kaj nokte, �ar Mi ne donos al vi indulgon.

14 Pro tio jen venos tempo, diras la Eternulo, kiam oni ne plu diros: Vivas la Eternulo, kiu elkondukis la Izraelidojn el la lando Egipta;
15 sed: Vivas la Eternulo, kiu elkondukis la Izraelidojn el la lando norda, kaj el �iuj landoj, kien Li dispelis ilin; �ar Mi revenigos ilin en ilian landon, kiun Mi donis al iliaj patroj.
16 Jen Mi sendos multe da fi�kaptistoj, diras la Eternulo, por kapti ilin; poste Mi sendos multe da �asistoj, por �asi ilin de �iu monto, de �iu monteto, kaj el la fendoj de la rokoj.
17 �ar Miaj okuloj vidas �iujn iliajn vojojn; ili ne estas kovritaj anta� Mi, kaj iliaj malbonagoj ne estas ka�itaj anta� Miaj okuloj.
18 Anta� �io Mi duoble pagos pro iliaj malbonagoj kaj iliaj pekoj, pro tio, ke ili malpurigis Mian landon: per la kadavroj de siaj idoloj kaj per siaj abomeninda�oj ili plenigis Mian hereda�on.
19 Ho Eternulo, mia forto kaj mia fortikeco kaj mia rifu�o en tempo de malfeli�o! al Vi venos nacioj de la randoj de la tero, kaj diros: Nur malverajn diojn heredis niaj patroj; ili estas vanta�o, ili ta�gas por nenio.
20 �u povas homo fari al si diojn? ili ne estas ja dioj.
21 Tial jen Mi prudentigos ilin; tiun fojon Mi sentigos al ili Mian manon kaj Mian forton; kaj ili ekscios, ke Mia nomo estas Eternulo.

1 La peko de Jehuda estas skribita per fera skribilo, per diamanta pinto, sur la tabelo de ilia koro kaj sur la kornoj de iliaj altaroj.
2 Iliaj filoj bone memoras iliajn altarojn kaj iliajn sanktajn stangojn �e la verdaj arboj sur la altaj montetoj.
3 �u Mia monto estas sur la kampo? vian havon kaj �iujn viajn trezorojn Mi fordonos por disrabo, viajn alta�ojn pro la pekoj en �iuj viaj limoj.
4 Kaj vi estos elpu�ita el la hereda�o, kiun Mi donis al vi, kaj Mi servigos vin al viaj malamikoj en lando, kiun vi ne konas; �ar vi ekbruligis fajron de Mia kolero, �i flamos eterne.

5 Tiele diras la Eternulo: Malbenita estas la homo, kiu fidas homon kaj faris karnon lia apogo kaj kies koro forturnis sin de la Eternulo.
6 Li estos kiel nuda arbo en la dezerto; li ne vidos, kiam venos bono; li lo�os sur sunbruligita loko, en lando senfrukta kaj ne lo�ata.
7 Benita estas la homo, kiu fidas la Eternulon, kaj la Eternulo estos lia apogo.
8 Li estos kiel arbo, plantita �e akvo kaj etendanta siajn radikojn al torento; �i ne timas, kiam venas varmego; �iaj folioj restas verdaj, kaj en tempo de sekeco �i ne zorgas kaj ne �esas doni fruktojn.
9 Malica estas �ies koro, kaj nefidinda; kiu povas �in ekkoni?
10 Sed Mi, la Eternulo, trapenetras la koron, esploras la internon, por redoni al �iu la� lia konduto, la� la fruktoj de liaj agoj.
11 Perdriko kovas ovojn, kiujn �i ne naskis; tia estas tiu, kiu akiras ri�econ per rimedoj maljustaj: en la mezo de sia vivo li �in perdos, kaj en la fino li restos malsa�ulo.

12 Sed la loko de nia sanktejo estas trono de gloro, alta de tempo antikva.
13 Ho Eternulo, espero de Izrael! �iuj, kiuj forlasas Vin, estos hontigitaj, la defalintoj estos skribitaj sur la tero; �ar ili forlasis la Eternulon, la fonton de viva akvo.
14 Sanigu min, ho Eternulo, kaj mi estos sanigita; savu min, kaj mi estos savita; �ar Vi estas mia gloro.
15 Jen ili diras al mi: Kie estas la vorto de la Eternulo? �i plenumi�u.
16 Sed mi ne forklinis min de tio, esti pa�tisto la� Via montro; la tagon de malfeli�o mi ne deziris, tion Vi scias; kio eliris el mia bu�o, tio estis �usta anta� Via viza�o.
17 Ne estu por mi terura, Vi, mia rifu�ejo en la tago de mizero!
18 Miaj persekutantoj estu hontigitaj, sed mi ne estu hontigita; ili tremu, sed mi ne tremu; venigu sur ilin tagon de mizero, kaj frapu ilin per duobla frapo.

19 Tiele diris al mi la Eternulo: Iru kaj stari�u en la pordego de la simpla popolo, tiu pordego, tra kiu eniras kaj eliras la re�oj de Judujo, kaj en �iuj pordegoj de Jerusalem;
20 kaj diru al ili: A�skultu la vorton de la Eternulo, ho re�oj de Judujo, kaj �iuj Judoj kaj �iuj lo�antoj de Jerusalem, kiuj iras tra �i tiuj pordegoj.
21 Tiele diras la Eternulo: Gardu viajn animojn, kaj ne portu �ar�ojn en la tago sabata, kaj ne enportu ilin tra la pordegoj de Jerusalem;
22 kaj ne elportu �ar�on el viaj domoj en la tago sabata, kaj faru nenian laboron, sed sanktigu la tagon sabatan, kiel Mi ordonis al viaj patroj.
23 Sed ili ne a�skultis kaj ne alklinis sian orelon, sed obstinigis sian nukon, por ne a�skulti kaj por ne akcepti moralinstruon.
24 Se vi a�skultos Min, diras la Eternulo, kaj ne portos �ar�on tra la pordegoj de �i tiu urbo en la tago sabata, sed vi sanktigos la tagon sabatan, farante en �i nenian laboron:
25 tiam tra la pordegoj de �i tiu urbo irados re�oj kaj princoj, sidantaj sur la trono de David, veturantaj sur �aroj kaj �evaloj, ili kaj iliaj princoj, la Judoj kaj la lo�antoj de Jerusalem, kaj �i tiu urbo estos lo�ata eterne.
26 Kaj oni venados el la urboj de Judujo, el la �irka�a�oj de Jerusalem, el la lando de Benjamen, de la ebena�o, de la montoj, kaj de sudo, alportante bruloferojn kaj bu�oferojn kaj farunoferojn kaj olibanon kaj dankajn donacojn en la domon de la Eternulo.
27 Sed se vi ne obeos Min, ke vi sanktigu la tagon sabatan kaj ne portu �ar�on, irante tra la pordegoj de Jerusalem en la tago sabata: tiam Mi ekbruligos en �iaj pordegoj fajron, kiu ekstermos la palacojn de Jerusalem kaj ne estingi�os.

1 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia de la Eternulo:
2 Levi�u kaj iru en la domon de la potisto, kaj tie Mi a�digos al vi Miajn vortojn.
3 Kaj mi iris en la domon de la potisto, kaj jen li laboras sur la stablo.
4 Kaj kiam difekti�is en la mano de la potisto la vazo, kiun li estis faranta el argilo, li faris denove alian vazon, kian al li pla�is fari.

5 Tiam aperis al mi la jena vorto de la Eternulo:
6 �u Mi ne povas agi kun vi, ho domo de Izrael, kiel tiu potisto? diras la Eternulo; jen kiel la argilo en la mano de la potisto, tiel vi estas en Mia mano, ho domo de Izrael.
7 Unu momenton Mi decidas pri popolo kaj pri regno, ke Mi �in el�iros, disfrapos, kaj pereigos;
8 sed se tiu popolo pentas sian malbonecon, pro kiu Mi decidis pri �i, tiam Mi anka� pentas pri la malfeli�o, kiun Mi intencis fari al �i.
9 Alian fojon Mi decidas pri popolo kaj pri regno, ke Mi �in fortikigos kaj enradikigos;
10 sed se �i faras malbonon anta� Miaj okuloj, ne a�skultante Mian vo�on, tiam Mi pentas pri la bono, kiun Mi intencis fari al �i.
11 Kaj nun diru al la Judoj kaj al la lo�antoj de Jerusalem jene: Tiele diras la Eternulo: Jen Mi preparas por vi malbonon kaj havas intencon kontra� vi; revenu do �iu de sia malbona vojo, kaj rebonigu vian konduton kaj viajn agojn.
12 Sed ili diras: Vane, ni sekvos niajn intencojn, kaj �iu el ni agos la� la obstineco de sia malbona koro.

13 Tial tiele diras la Eternulo: Demandu inter la nacioj, �u iu a�dis ion similan; multe da abomeninda�oj faris la filino de Izrael.
14 �u la ne�o de Lebanon �esas liveri akvon al Miaj kampoj? �u �esigas sian iradon la malvarma akvo, fluanta de malproksime?
15 Sed Mia popolo forgesis Min, incensas al idoloj; per sia konduto ili senordigas la vojojn eternajn, por iri la� vojo ne ebenigita,
16 por fari sian landon dezerto, eterna mokata�o, tiel, ke �iu, kiu trapasas �in, miras kaj balancas la kapon.
17 Kiel per orienta vento Mi disblovos ilin anta� la malamiko; la nukon kaj ne la viza�on Mi montros al ili en la tago de ilia pereo.

18 Ili diris: Ni iru kaj interkonsili�u kontra� Jeremia; �ar ne malaperis la le�instruo �e la pastro, nek konsilo �e la sa�ulo, nek parolo �e la profeto; venu, ni batu lin per la lango, kaj ni ne atentu liajn vortojn.

19 Atentu min, ho Eternulo, kaj a�skultu la vo�on de miaj kontra�uloj.
20 �u oni devas repagi bonon per malbono? �ar ili fosis foson por mia animo. Memoru, kiel mi staris anta� Vi, por paroli bonon pri ili, por forklini de ili Vian koleron.
21 Tial elmetu iliajn filojn al malsato kaj transdonu ilin al glavo; iliaj edzinoj fari�u seninfanaj kaj vidvinoj, iliaj viroj estu frapitaj de morto, iliaj junuloj estu mortigitaj de glavo en milito.
22 Kriado estu a�data el iliaj domoj, kiam Vi subite venigos sur ilin amasojn, pro tio, ke ili fosis foson, por kapti min, kaj reton ili metis anta� miajn piedojn.
23 Vi, ho Eternulo, scias �iujn iliajn intencojn kontra� mi, por mortigi min; ne pardonu ilian malbonagon, kaj ilian pekon anta� Vi ne elvi�u; faligu ilin anta� Vi; agu kontra� ili en la tempo de Via kolero.

1 Tiele diris la Eternulo: Iru kaj a�etu argilan kru�on de potisto, kaj, preninte kelkajn el la pleja�uloj de la popolo kaj el la pleja�uloj de la pastroj,
2 iru en la valon de la filo de Hinom, kiu estas anta� la Pordego de Argila�oj, kaj proklamu tie la vortojn, kiujn Mi diros al vi.
3 Kaj diru: A�skultu la vorton de la Eternulo, ho re�oj de Judujo kaj lo�antoj de Jerusalem! tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Jen Mi venigos sur �i tiun lokon tian malfeli�on, ke al �iu, kiu a�dos pri �i, eksonoros liaj oreloj.
4 Pro tio, ke ili forlasis Min, kaj malpurigis �i tiun lokon, kaj incensis sur �i al aliaj dioj, kiujn ne konis ili nek iliaj patroj nek la re�oj de Judujo, kaj plenigis �i tiun lokon per sango de senkulpuloj;
5 kaj konstruis alta�ojn al Baal, por forbruligi siajn filojn kiel bruloferojn al Baal, kion Mi ne ordonis kaj ne diris, kaj kio e� ne venis en Mian kapon:
6 pro tio jen venos tempo, diras la Eternulo, kiam oni jam nomos �i tiun lokon ne Tofet kaj valo de la filo de Hinom, sed valo de mortigado.
7 Kaj Mi detruos sur �i tiu loko la planon de Judujo kaj Jerusalem; kaj Mi faligos ilin de glavo anta� iliaj malamikoj, kaj de la mano de tiuj, kiuj ser�as ilian animon, kaj Mi donos iliajn kadavrojn kiel man�a�on al la birdoj de la �ielo kaj al la bestoj de la tero.
8 Kaj Mi faros �i tiun urbon dezerto kaj mokata�o; �iu, kiu preterpasos �in, miros kaj mokos �iujn �iajn frapojn.
9 Kaj Mi man�igos al ili la karnon de iliaj filoj kaj la karnon de iliaj filinoj, kaj �iu man�os la karnon de sia proksimulo, dum la sie�o, kaj en la premado, per kiu premos ilin iliaj malamikoj kaj la ser�antoj de iliaj animoj.
10 Kaj disrompu la kru�on anta� la okuloj de tiuj viroj, kiuj venis kun vi;
11 kaj diru al ili: Tiele diras la Eternulo Cebaot: Tiele Mi disrompos �i tiun popolon kaj �i tiun urbon, kiel oni disrompas vazon de potisto, ke �i ne povas esti tuta�igita; kaj oni enterigos en Tofet, �ar ne ekzistos alia loko por enterigado.
12 Tiele Mi agos kun �i tiu loko, diras la Eternulo, kaj kun �iaj lo�antoj, kaj Mi faros �i tiun lokon simila al Tofet.
13 Kaj la domoj de Jerusalem kaj la domoj de la re�oj de Judujo estos malpuraj, kiel la loko Tofet, �iuj domoj, sur kies tegmentoj oni incensis al la tuta armeo de la �ielo kaj ver�is ver�oferojn al aliaj dioj.

14 Kaj Jeremia venis de Tofet, kien sendis lin la Eternulo por profeti; kaj li stari�is sur la korto de la domo de la Eternulo, kaj diris al la tuta popolo:
15 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Jen Mi venigos sur �i tiun urbon kaj sur �iujn �iajn vila�ojn la tutan malfeli�on, kiun Mi eldiris pri �i; �ar ili obstinigis sian nukon kaj ne a�skultas Miajn vortojn.

1 Kiam la pastro Pa��ur, filo de Imer, la �efa oficisto en la domo de la Eternulo, a�dis, kiel Jeremia profetis �ion diritan,
2 Pa��ur batis la profeton Jeremia, kaj metis lin en karceron, kiu estis en la supra Pordego de Benjamen �e la domo de la Eternulo.
3 La sekvantan tagon Pa��ur ellasis Jeremian el la karcero; tiam Jeremia diris al li: La Eternulo nomas vin ne Pa��ur, sed Teruro- �irka�e.
4 �ar tiele diras la Eternulo: Jen Mi faros vin teruro por vi mem kaj por �iuj viaj amikoj, kaj ili falos de la glavo de siaj malamikoj; viaj okuloj tion vidos; kaj la tutan Judujon Mi transdonos en la manojn de la re�o de Babel, kiu ekzilos ilin en Babelon kaj mortigos ilin per la glavo.
5 Kaj la tutan havon de �i tiu urbo kaj �ian tutan laborakiron kaj �iujn �iajn valora�ojn kaj �iujn trezorojn de la re�oj de Judujo Mi transdonos en la manon de iliaj malamikoj, kiuj prirabos kaj prenos kaj forportos ilin en Babelon.
6 Kaj vi, Pa��ur, kaj �iuj lo�antoj de via domo iros en kaptitecon, venos Babelon, kaj tie vi mortos, kaj tie vi estos enterigitaj, vi kaj �iuj viaj amikoj, al kiuj vi profetis malvere.

7 Ho Eternulo, Vi fortiris min post Vi, kaj mi lasis fortiri min; Vi estas pli forta ol mi kaj venkis min; kaj mi fari�is objekto de �iutaga mokado, �iu mokas min.
8 �ar de la tempo, kiam mi ekparolis, kriis pri maljusteco, vokis pri rabado, la vorto de la Eternulo fari�is por mi ka�zo de honto kaj de �iutaga mokado.
9 Mi diris al mi: Mi ne rememorigos pri Li, mi ne plu parolos en Lia nomo; sed tio fari�is en mia koro kiel flamanta fajro, penetrinta en miajn ostojn, kaj mi laci�is de retenado kaj ne plu povis elteni.
10 �ar mi a�das la insultadon de multaj kaj minacadon �irka�e: Akuzu, ni akuzu lin! �iuj, kiuj vivas pace kun mi, observas min de flanke: Eble li forlogi�os, tiam ni venkos lin kaj ven�os al li.
11 Sed la Eternulo estas kun mi kiel potenca heroo, tial miaj persekutantoj falos kaj ne venkos; ili estos forte hontigitaj pro tio, ke ili agis tiel malprudente; la honto estos eterna, ne forgesi�os.
12 Ho Eternulo Cebaot, kiu elprovas virtulon kaj vidas la internon kaj la koron! faru, ke mi vidu Vian ven�on sur ili, �ar al Vi mi transdonis mian proceson.
13 Kantu al la Eternulo, gloru la Eternulon; �ar Li savas la animon de malri�ulo el la mano de malbonaguloj.

14 Malbenita estu la tago, en kiu mi naski�is; la tago, en kiu mia patrino min naskis, ne estu benita.
15 Malbenita estu la homo, kiu sciigis al mia patro kaj diris: Virseksa infano estas naskita al vi, kaj per tio li faris al li grandan �ojon.
16 Tiu homo estu kiel la urboj, kiujn la Eternulo senkompate ruinigis; li a�du kriadon matene kaj ploregadon tagmeze.
17 Kial mi ne estis mortigita en la utero, ke mia patrino estu mia tombo kaj �ia ventro restu graveda por �iam?
18 Kial mi eliris el la utero, por vidi malfacilan penadon kaj mizeron kaj por ke mia vivo pasu en honto?

1 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia de la Eternulo, kiam la re�o Cidkija sendis al li Pa��uron, filon de Malkija, kaj la pastron Cefanja, filo de Maaseja, por diri:
2 Volu demandi pri ni la Eternulon, �ar Nebukadnecar, re�o de Babel, militas kontra� ni; eble la Eternulo faros al ni ion similan al �iuj Liaj mirakloj, kaj tiu foriros de ni.

3 Kaj Jeremia diris al ili: Tiele diru al Cidkija:
4 Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: Jen Mi returnos la batalilojn, kiuj estas en viaj manoj kaj per kiuj vi batalas kontra� la re�o de Babel, kaj kontra� la �aldeoj, kiuj sie�as vin ekstere de la murego, kaj Mi kolektos ilin meze de �i tiu urbo.
5 Kaj Mi batalos kontra� vi per mano etendita kaj per forta brako, en kolero, furiozo, kaj granda indigno.
6 Kaj Mi frapos la lo�antojn de �i tiu urbo, la homojn kaj la brutojn; de granda pesto ili mortos.
7 Kaj post tio, diras la Eternulo, Cidkijan, re�on de Judujo, kaj liajn servantojn, kaj la popolon, kaj tiujn, kiuj en �i tiu urbo restis de la pesto, de la glavo, kaj de la malsato, Mi transdonos en la manon de Nebukadnecar, re�o de Babel, en la manon de iliaj malamikoj, kaj en la manon de tiuj, kiuj deziras ilian morton; kaj li mortigos ilin per glavo; li ne hezitos, ne indulgos, kaj ne kompatos.
8 Kaj al �i tiu popolo diru: Tiele diras la Eternulo: Jen Mi proponas al vi vojon de vivo kaj vojon de morto:
9 kiu restos en �i tiu urbo, tiu mortos de glavo a� de malsato a� de pesto; kaj kiu eliros kaj transdonos sin al la �aldeoj, kiuj vin sie�as, tiu restos vivanta, kaj lia animo estos lia akiro.
10 �ar Mi turnis Mian viza�on kontra� �i tiun urbon por malbono, ne por bono, diras la Eternulo; en la manon de la re�o de Babel �i estos transdonita, kaj li forbruligos �in per fajro.

11 Kaj koncerne la domon de la re�o de Judujo a�skultu la vorton de la Eternulo:
12 Domo de David! diras la Eternulo: Frue matene faru ju�on kaj savu prematon el la mano de premanto, por ke Mia kolero ne aperu kiel fajro kaj �i ne ekflamu pro viaj malbonagoj tiel, ke neniu povos �in estingi.
13 Jen Mi iras kontra� vin, kiu staras en la valo, roko sur la ebena�o, diras la Eternulo, kontra� vin, kiuj diras: Kiu atakos nin? kaj kiu eniros en niajn lo�ejojn?
14 Kaj Mi punos vin la� la fruktoj de viaj agoj, diras la Eternulo; kaj Mi ekbruligos fajron en �ia arbaro, por ke �i ekstermu �ian tutan �irka�a�on.

1 Tiele diris la Eternulo: Iru en la domon de la re�o de Judujo, kaj diru tie jenon:
2 diru: A�skultu la vorton de la Eternulo, ho re�o de Judujo, kiu sidas sur la trono de David, vi, kaj viaj servantoj, kaj via popolo, kiu iras tra �i tiuj pordegoj.
3 Tiele diras la Eternulo: Faru ju�on kaj juston, kaj savu prematon el la mano de premanto; ne ofendu kaj ne premu fremdulon, orfon, a� vidvinon, kaj sangon senkulpan ne ver�u sur �i tiu loko.
4 �ar se vi plenumos �i tiun diron, tiam tra la pordegoj de �i tiu domo irados re�oj, sidantaj sur la trono de David, veturantaj sur �aroj kaj sur �evaloj, li mem kaj liaj servantoj kaj lia popolo.
5 Sed se vi ne obeos tiujn vortojn, tiam--Mi �uras per Mi, diras la Eternulo--�i tiu domo fari�os ruino.
6 �ar tiele diras la Eternulo koncerne la domon de la re�o de Judujo: Vi estas al Mi Gilead, supro de Lebanon; kaj tamen Mi faros vin dezerto, urboj ne lo�ataj.
7 Mi starigos kontra� vi ekstermantojn, �iun kun liaj bataliloj, kaj ili dehakos viajn plej bonajn cedrojn kaj �etos en fajron.
8 Kaj multe da nacioj preterpasos �i tiun urbon, kaj ili diros unu al la alia: Pro kio la Eternulo agis tiele kun �i tiu granda urbo?
9 Kaj oni respondos: Pro tio, ke ili forlasis la interligon de la Eternulo, ilia Dio, kaj adorklini�is al aliaj dioj kaj servis al ili.

10 Ne ploru pri mortinto kaj ne funebru pri li; sed ploru forte pri tiu, kiu foriras, �ar li ne plu revenos kaj ne revidos la landon de sia naski�o.
11 �ar tiele diras la Eternulo pri �alum, filo de Jo�ija, re�o de Judujo, kiu re�is post sia patro Jo�ija kaj foriris de �i tiu loko: Li ne plu revenos �i tien;
12 sed sur la loko, kien oni translo�igis lin en kaptitecon, tie li mortos, kaj �i tiun landon li ne plu vidos.

13 Ve al tiu, kiu konstruas sian domon per malbonagoj kaj siajn �ambrojn en maljusteco; kiu devigas sian proksimulon labori vane kaj ne donas al li lian prolaboran pagon;
14 kiu diras: Mi konstruos al mi grandan domon kaj vastajn �ambrojn; kaj trahakas al si fenestrojn kaj kadras ilin per cedro kaj kolorigas per cinabro.
15 �u vi re�os per tio, ke vi �irka�is vin per cedra�o? via patro ja anka� man�is kaj trinkis, sed li agis la�ju�e kaj juste, kaj tiam estis al li bone.
16 Li ju�adis la aferojn de premito kaj malri�ulo, kaj tiam estis bone. �u ne tio signifas koni Min? diras la Eternulo.
17 Sed viaj okuloj kaj via koro celas nur malhonestan profiton, ver�adon de senkulpa sango, faradon de rabado kaj de premado.
18 Tial tiele diras la Eternulo pri Jehojakim, filo de Jo�ija, re�o de Judujo: Oni ne lamentos pri li: Ho ve, mia frato! ho ve, fratino! oni ne lamentos pri li: Ho ve, sinjoro! ho ve, glorulo!
19 Per enterigo de azeno li estos enterigita: oni trenos lin kaj �etos malproksimen de la pordegoj de Jerusalem.

20 Supreniru sur Lebanonon kaj kriu, kaj en Ba�an la�tigu vian vo�on, kaj kriu de Abarim; �ar disbatitaj estas �iuj viaj amantoj.
21 Mi parolis al vi, kiam vi estis ankora� en bona stato, sed vi diris: Mi ne volas a�skulti. Tia estis via konduto detempe de via juneco, ke vi ne a�skultis Mian vo�on.
22 �iujn viajn pa�tistojn forblovos la vento, kaj viaj amantoj iros en kaptitecon; tiam vin kovros honto kaj malhonoro pro �iuj viaj malbonagoj.
23 Vi sidas sur Lebanon, vi faris al vi neston inter cedroj; kiel mizera vi estos, kiam atakos vin doloroj, kiel doloroj de naskantino!
24 Kiel Mi vivas, diras la Eternulo, se Konja, filo de Jehojakim, re�o de Judujo, e� estus sigelringo sur Mia dekstra mano, e� de tie Mi vin de�irus.
25 Kaj Mi transdonos vin en la manon de tiuj, kiuj celas vian morton, kaj en la manon de tiuj, kiujn vi timegas, en la manon de Nebukadnecar, re�o de Babel, kaj en la manon de la �aldeoj.
26 Kaj Mi �etos vin, kaj vian patrinon, kiu naskis vin, en alian landon, kie vi ne naski�is; kaj tie vi mortos.
27 Sed en la landon, kien ili tre dezirus reveni, tien ili ne revenos.
28 �u �i tiu homo, Konja, estas objekto malestimata, forpu�ita? �u li estas vazo neamata? kial ili estas for�etitaj, li kaj lia idaro, �etitaj en landon, kiun ili ne konis?
29 Ho tero, tero, tero! a�skultu la vorton de la Eternulo!
30 Tiele diras la Eternulo: Enskribu �i tiun homon kiel seninfanan, kiel homon, kiu ne havos sukceson en sia vivo; �ar neniu el lia idaro sukcesos sidi sur la trono de David a� regos iam en Judujo.

1 Ve al la pa�tistoj, kiuj pereigas kaj diskurigas la �afojn de Mia pa�tataro! diras la Eternulo.
2 Tial tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael, pri la pa�tistoj, kiuj pa�tas Mian popolon: Vi diskurigis Miajn �afojn kaj dispelis ilin kaj ne observis ilin; jen Mi punos sur vi viajn malbonajn agojn, diras la Eternulo.
3 Sed Mi kolektos la resta�on de Miaj �afoj el �iuj landoj, kien Mi dispelis ilin, kaj Mi revenigos ilin sur ilian pa�tejon; kaj ili donos fruktojn kaj multi�os.
4 Kaj Mi starigos super ili pa�tistojn, por ke ili pa�tu ilin; kaj ili jam ne timos kaj ne tremos kaj ne estos atakataj, diras la Eternulo.

5 Jen venos tempo, diras la Eternulo, kaj Mi aperigos de David markoton virtan, kaj ekregos re�o, kaj li estos prudenta, kaj li farados ju�on kaj justecon sur la tero.
6 En lia tempo Jehuda estos savita kaj Izrael lo�os sendan�ere; kaj jen estas la nomo, per kiu oni lin nomos: La Eternulo estas nia justeco.
7 Pro tio jen venos tempo, diras la Eternulo, kiam oni ne plu diros: Vivas la Eternulo, kiu elkondukis la Izraelidojn el la lando Egipta;
8 sed: Vivas la Eternulo, kiu elirigis kaj venigis la idaron de la domo de Izrael el la lando norda, kaj el �iuj landoj, kien Mi dispelis ilin; kaj ili eklo�os en sia lando.

9 Pri la profetoj. Dis�iri�as en mi mia koro, �iuj miaj ostoj tremas; mi fari�is kiel ebriulo, kiel homo, senfortigita de vino, anta� la Eternulo kaj anta� Liaj sanktaj vortoj.
10 �ar la lando estas plena de adultuloj, �ar la lando ploras de malbeno; seki�is la pa�tejoj de la stepo; ilia celado estas malpia, kaj ilia forto estas en malvereco.
11 �ar profeto kaj pastro hipokritas; e� en Mia domo Mi trovas iliajn malbonagojn, diras la Eternulo.
12 Pro tio ilia vojo estos kiel glitigaj lokoj en mallumo: ili glitos tie kaj falos; �ar Mi venigos sur ilin malfeli�on en la jaro, kiam Mi punvizitos ilin, diras la Eternulo.
13 �e la profetoj de Samario Mi vidis stultecon: ili profetis en la nomo de Baal, kaj erarigis Mian popolon Izrael;
14 sed �e la profetoj de Jerusalem Mi vidis ion teruran: ili adultas, iras vojon de mensogoj, kaj subtenas la manojn de malbonaguloj, por ke neniu el ili konvertu sin de sia malboneco; ili �iuj fari�is por Mi kiel Sodom, kaj la lo�antoj de la urbo kiel Gomora.

15 Tial tiele diras la Eternulo Cebaot pri la profetoj: Jen Mi man�igos al ili vermuton kaj trinkigos al ili akvon maldol�an; �ar de la profetoj de Jerusalem disvasti�as malpieco en la tuta lando.
16 Tiele diras la Eternulo Cebaot: Ne a�skultu la vortojn de la profetoj, kiuj profetas al vi; ili trompas vin; ili predikas vizion de sia koro, sed ne el la bu�o de la Eternulo.
17 Ili diras al Miaj mal�atantoj: La Eternulo diris, ke al vi estos paco; kaj al �iu, kiu sekvas la obstinecon de sia koro, ili diras: Ne trafos vin malfeli�o.
18 Sed kiu staris en la konsilo de la Eternulo, kaj vidis kaj a�dis Lian vorton? kiu a�dis Lian vorton kaj komprenis?
19 Jen eliros ventego de la Eternulo en kolero, ventego turni�anta; �i falos sur la kapon de la malpiuloj.
20 Ne kvieti�os la kolero de la Eternulo, �is Li estos farinta kaj �is Li estos plenuminta la intencojn de Sia koro; en la tempo estonta vi tion komprenos.
21 Mi ne sendis tiujn profetojn, sed ili mem kuris; Mi nenion diris al ili, tamen ili profetas.
22 Se ili estus starintaj en Mia konsilo, ili a�digus Miajn vortojn al Mia popolo kaj deturnus ilin de ilia malbona vojo kaj de iliaj malbonaj agoj.
23 �u Mi estas nur Dio de proksime? diras la Eternulo; �u Mi ne estas anka� Dio de malproksime?
24 �u homo povas ka�i sin en tia sekreta loko, kie Mi lin ne vidus? diras la Eternulo; �u ne Mi plenigas la �ielon kaj la teron? diras la Eternulo.
25 Mi a�das, kion diras la profetoj, kiuj en Mia nomo profetas malvera�on; ili diras: Mi son�is, mi son�is.
26 Kiel longe tio da�ros en la koro de la profetoj, kiuj profetas malvera�on, profetas la trompa�on de sia koro?
27 Ili pensas, ke ili forgesigos al Mia popolo Mian nomon per siaj son�oj, kiujn ili rakontas unu al la alia, tiel same, kiel iliaj patroj forgesis Mian nomon pro Baal.
28 Profeto, kiu vidis son�on, rakontu son�on; kaj tiu, al kiu aperis Mia vorto, raportu Mian vorton vere. Kio komuna estas inter pajlo kaj greno? diras la Eternulo.
29 �u Mia vorto ne estas kiel fajro, diras la Eternulo, kaj kiel martelo, kiu disbatas rokon?

30 Tial jen Mi turnos Min kontra� la profetojn, diras la Eternulo, kiuj �telas Miajn vortojn unu de la alia.
31 Jen Mi turnos Min kontra� la profetojn, diras la Eternulo, kiuj esprimas sian propran parolon, kaj diras: Li diris.
32 Jen Mi turnos Min kontra� tiujn, kiuj profetas malverajn son�ojn, diras la Eternulo, kaj rakontas ilin kaj erarigas Mian popolon per siaj mensoga�oj kaj per sia senprudenteco, dum Mi ne sendis ilin kaj ne donis al ili ordonojn, kaj ili ja alportas al �i tiu popolo nenian utilon, diras la Eternulo.
33 Se �i tiu popolo a� profeto a� pastro demandos vin, dirante: Kia estas la �ar�o de la Eternulo? tiam diru al ili koncerne la �ar�on: Mi forlasos vin, diras la Eternulo.
34 Kaj se iu el la profetoj a� pastroj a� el la popolo diros: �ar�o de la Eternulo, Mi punos tiun homon kaj lian domon.
35 Nur tiel diru �iu al sia proksimulo kaj �iu al sia frato: Kion respondis la Eternulo? a�: Kion diris la Eternulo?
36 Kaj la esprimon: �ar�o de la Eternulo, ne plu uzu; �ar por �iu homo lia vorto fari�os �ar�o, pro tio, ke vi mal�ustigas la vortojn de la vivanta Dio, de la Eternulo Cebaot, nia Dio.
37 Tiele diru al la profeto: Kion respondis al vi la Eternulo? kion diris la Eternulo?
38 Sed se vi diros: �ar�o de la Eternulo, tiam tiele diras la Eternulo: �ar vi eldiris tiujn vortojn: �ar�o de la Eternulo, dum Mi sendis, por diri al vi, ke vi ne uzu la esprimon: �ar�o de la Eternulo:
39 tial jen Mi tute forlasos kaj forpelos de anta� Mia viza�o vin, kaj la urbon, kiun Mi donis al vi kaj al viaj patroj;
40 kaj Mi metos sur vin eternan honton kaj eternan malhonoron, kiu ne forgesi�os.

1 La Eternulo montris al mi: jen estas du korboj kun figoj, starigitaj anta� la templo de la Eternulo, post kiam Nebukadnecar, re�o de Babel, forkondukis el Jerusalem Je�onjan, filon de Jehojakim, re�on de Judujo, kaj la princojn de Judujo kaj la �arpentistojn kaj seruristojn, kaj venigis ilin en Babelon.
2 Unu korbo estis kun figoj tre bonaj, kiel estas la figoj plej frue maturi�intaj; la dua korbo estis kun figoj tre malbonaj, kiujn pro ilia malboneco oni ne povas man�i.
3 Kaj la Eternulo diris al mi: Kion vi vidas, Jeremia? Kaj mi respondis: Figojn; la bonaj figoj estas tre bonaj, kaj la malbonaj estas tre malbonaj, tiel, ke pro ilia malboneco oni ne povas ilin man�i.
4 Tiam aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante:
5 Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: Simile al �i tiuj bonaj figoj, Mi distingos por bono la forkondukitajn Judojn, kiujn Mi forsendis de �i tiu loko en la landon �aldean;
6 kaj Mi direktos sur ilin Miajn okulojn por bono, kaj Mi revenigos ilin en �i tiun landon, kaj Mi aran�os ilin, ne ruinigos, Mi plantos ilin, ne el�iros.
7 Kaj Mi donos al ili koron, ke ili konu Min, ke Mi estas la Eternulo; ili estos Mia popolo, kaj Mi estos ilia Dio; �ar ili konverti�os al Mi per sia tuta koro.
8 Sed koncerne la malbonajn figojn, kiujn oni ne povas man�i pro ilia malboneco, tiele diras la Eternulo: Al ili Mi similigos Cidkijan, re�on de Judujo, kaj liajn princojn, kaj la restintajn Jerusalemanojn, kiuj restis en �i tiu lando kaj kiuj lo�as en la lando Egipta;
9 kaj Mi donos al ili suferadon kaj mizeron en �iuj regnoj de la tero, Mi faros ilin objekto de honto, de ekzemplo, de moko, kaj de malbeno sur �iuj lokoj, kien Mi dispelos ilin;
10 kaj Mi sendos sur ilin glavon, malsaton, kaj peston, �is Mi ekstermos ilin el la lando, kiun Mi donis al ili kaj al iliaj patroj.

1 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia pri la tuta Juda popolo en la kvara jaro de Jehojakim, filo de Jo�ija, re�o de Judujo, tio estas en la unua jaro de Nebukadnecar, re�o de Babel,
2 kaj kiun la profeto Jeremia proklamis al la tuta Juda popolo kaj al �iuj lo�antoj de Jerusalem, dirante:
3 De post la dek-tria jaro de Jo�ija, filo de Amon, re�o de Judujo, �is la nuna tago, en la da�ro de dudek tri jaroj, aperadis al mi la vorto de la Eternulo, kaj mi paroladis al vi, konstante paroladis; sed vi ne a�skultis.
4 La Eternulo sendis al vi �iujn Siajn servantojn, la profetojn; �iutage Li sendadis; sed vi ne a�skultis, vi ne alklinis vian orelon, por a�skulti.
5 Ili diris: Deturnu vin �iu de sia malbona vojo kaj de viaj malbonaj agoj, kaj lo�u sur la tero, kiun la Eternulo donis al vi kaj al viaj patroj de �iam kaj por �iam;
6 kaj ne sekvu aliajn diojn, servante kaj adorklini�ante al ili, kaj ne kolerigu Min per la farita�o de viaj manoj, por ke Mi ne faru al vi malbonon.
7 Sed vi ne a�skultis Min, diras la Eternulo; vi kolerigis Min per la farita�o de viaj manoj por via malbono.
8 Tial tiele diras la Eternulo Cebaot: Pro tio, ke vi ne a�skultis Miajn vortojn,
9 jen Mi sendos kaj kolektos �iujn nordajn gentojn, diras la Eternulo, kaj Mian servanton Nebukadnecar, re�o de Babel, kaj Mi venigos ilin sur �i tiun landon kaj sur �iajn lo�antojn kaj sur �iujn naciojn �irka�e; kaj Mi elmetos ilin al ekstermo, kaj Mi faros ilin ruinoj, mokata�o, kaj eterna dezerta�o.
10 Kaj Mi �esigos �e ili la sonojn de �ojo kaj la sonojn de gajeco, la vo�on de fian�o kaj la vo�on de fian�ino, la bruon de muelilo kaj la lumon de lucerno.
11 Kaj �i tiu tuta lando fari�os ruino kaj dezerto; kaj tiuj nacioj servos al la re�o de Babel dum sepdek jaroj.
12 Sed kiam fini�os la sepdek jaroj, Mi punos la re�on de Babel kaj tiun nacion, diras la Eternulo, pro �iaj malbonagoj, kaj la landon �aldean, kaj Mi faros �in eterna dezerto.
13 Kaj Mi plenumos super tiu lando �iujn Miajn vortojn, kiujn Mi diris pri �i, �ion, kio estas skribita en �i tiu libro, kion Jeremia profetis pri �iuj nacioj.
14 �ar anka� ilin sklavigos potencaj nacioj kaj grandaj re�oj, kaj Mi repagos al ili la� iliaj agoj kaj la� la faroj de iliaj manoj.

15 �ar tiele diras al mi la Eternulo, Dio de Izrael: Prenu el Mia mano �i tiun pokalon de la vino de furiozo, kaj trinkigu el �i �iujn naciojn, al kiuj Mi sendas vin.
16 Ili trinku, ili �anceli�u kaj frenezi�u anta� la glavo, kiun Mi sendos sur ilin.
17 Kaj mi prenis la pokalon el la mano de la Eternulo, kaj trinkigis al �iuj popoloj, al kiuj sendis min la Eternulo:
18 al Jerusalem kaj al la urboj de Judujo, al iliaj re�oj kaj al iliaj eminentuloj, por fari ilin dezerta�o kaj ruino, mokata�o kaj malbenata�o, kiel tio estas nun;
19 al Faraono, re�o de Egiptujo, kaj al liaj servantoj kaj al liaj eminentuloj kaj al lia tuta popolo;
20 kaj al �iuj diversgentaj popoloj kaj al �iuj re�oj de la lando Uc kaj al �iuj re�oj de la lando Fili�ta kaj al A�kelon kaj al Gaza kaj al Ekron kaj al la resta�o de A�dod;
21 al Edom kaj al Moab kaj al la Amonidoj;
22 kaj al �iuj re�oj de Tiro kaj al �iuj re�oj de Cidon kaj al la re�oj de la insuloj trans la maro;
23 al Dedan, al Tema, al Buz, kaj al �iuj, kiuj tondas la harojn sur la tempioj;
24 kaj al �iuj re�oj de Arabujo, kaj al �iuj re�oj de la diversgentaj popoloj, lo�antaj en la dezerto;
25 kaj al �iuj re�oj de Zimri kaj al �iuj re�oj de Elam kaj al �iuj re�oj de Medujo;
26 kaj al �iuj re�oj de la nordo, la proksimaj kaj la malproksimaj, unu kontra� la alia, kaj al �iuj regnoj de la mondo, kiuj trovi�as sur la tero; kaj la re�o de �e�a� trinkos post ili.
27 Kaj diru al ili: Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Trinku kaj ebrii�u, vomu kaj falu, kaj ne levi�u anta� la glavo, kiun Mi sendas sur vin.
28 Kaj se ili ne volos preni la pokalon el via mano, por trinki, tiam diru al ili: Tiele diras la Eternulo Cebaot: Vi nepre devas trinki.
29 �ar jen sur la urbon, kiu portas sur si Mian nomon, Mi komencas sendi suferojn; �u vi do restos senpunaj? vi ne restos sen puno, �ar Mi vokas glavon sur �iujn lo�antojn de la tero, diras la Eternulo Cebaot.
30 Profetu al ili �ion �i tion, kaj diru al ili: La Eternulo ekbruos de alte, kaj el Sia sankta lo�ejo Li a�digos Sian vo�on; Li forte ekbruos kontra� Sian restadejon; kanton de vinpremantoj Li eksonigos super �iuj lo�antoj de la tero.
31 La bruo atingos �is la fino de la tero; �ar la Eternulo havos ju�on kontra� la popoloj, Li ju�os �iun karnon; la malpiulojn Li transdonos al glavo, diras la Eternulo.

32 Tiele diras la Eternulo Cebaot: Jen plago iros de popolo al popolo, kaj granda ventego levi�os de la randoj de la tero.
33 Kaj la mortigitoj de la Eternulo en tiu tago estos de unu fino de la tero �is la alia fino de la tero; ili ne estos priplorataj, ne estos kolektataj, nek enterigataj; ili fari�os sterko sur la supra�o de la tero.
34 Ploru, ho pa�tistoj, kriu kaj rulu vin en polvo, ho regantoj de la �afoj; �ar venis por vi la tempo de bu�o; Mi dis�etos vin, kaj vi disfalos, kiel multekosta vazo.
35 Kaj ne ekzistos forkuro por la pa�tistoj, nek forsavi�o por la regantoj de la �afaro.
36 Estos a�data kriado de la pa�tistoj kaj plorado de la regantoj de la �afaro, �ar la Eternulo faros ekstermon en ilia �afaro.
37 Disfalos la pacaj lo�ejoj anta� la flama kolero de la Eternulo.
38 Li forlasis Sian la�bon kiel leono; ilia lando fari�is dezerto de la kolero de la atakanto kaj de Lia flama kolero.

1 En la komenco de la re�ado de Jehojakim, filo de Jo�ija, re�o de Judujo, aperis jena vorto de la Eternulo:
2 Tiele diras la Eternulo: Stari�u sur la korto de la domo de la Eternulo, kaj parolu pri �iuj urboj de Judujo, kiuj venas en la domon de la Eternulo por adorklini�i, �iujn vortojn, kiujn Mi ordonis al vi diri al ili; ne mankigu e� unu vorton.
3 Eble ili a�skultos kaj returnos sin �iu de sia malbona vojo; kaj tiam Mi fordecidos la malbonon, kiun Mi intencas fari al ili pro iliaj malbonaj agoj.
4 Kaj diru al ili: Tiele diras la Eternulo: Se vi ne obeos Min, por agadi la� Mia instruo, kiun Mi donis al vi,
5 por obei la vortojn de Miaj servantoj, la profetoj, kiujn Mi sendas al vi, kiujn Mi konstante sendadis, sed vi ilin ne a�skultis:
6 tiam Mi agos kun �i tiu domo kiel kun �ilo, kaj �i tiun urbon Mi faros malbeno por �iuj popoloj de la tero.
7 Kaj a�dis la pastroj kaj la profetoj kaj la tuta popolo, kiel Jeremia parolis tiujn vortojn en la domo de la Eternulo.
8 Kiam Jeremia finis la paroladon de �io, kion la Eternulo ordonis diri al la tuta popolo, tiam kaptis lin la pastroj kaj la profetoj kaj la tuta popolo, dirante: Vi devas morti!
9 Kial vi profetas en la nomo de la Eternulo, dirante: �i tiu domo fari�os kiel �ilo, kaj �i tiu urbo dezerti�os tiel, ke estos en �i neniu lo�anto? Kaj la tuta popolo amasi�is �irka� Jeremia en la domo de la Eternulo.

10 Kiam la eminentuloj de Judujo a�dis pri tio, ili iris el la re�a domo en la domon de la Eternulo kaj sidi�is �e la enirejo de la nova pordego de la domo de la Eternulo.
11 Kaj la pastroj kaj la profetoj diris al la eminentuloj kaj al la tuta popolo jene: Al morto estas kondamninda �i tiu homo, �ar li profetis kontra� �i tiu urbo, kiel vi a�dis per viaj oreloj.
12 Tiam Jeremia diris al �iuj eminentuloj kaj al la tuta popolo jene: La Eternulo sendis min, por profeti kontra� �i tiu domo kaj �i tiu urbo �ion, kion vi a�dis.
13 Plibonigu do nun viajn vojojn kaj vian konduton, kaj obeu la vo�on de la Eternulo, via Dio; kaj tiam la Eternulo fordecidos la malbonon, kiun Li diris pri vi.
14 Kaj mi estas nun en viaj manoj; faru kun mi tion, kion vi trovas bona kaj justa.
15 Sed sciu, ke se vi min mortigos, vi �ar�os per senkulpa sango vin kaj �i tiun urbon kaj �iajn lo�antojn; �ar vere la Eternulo sendis min al vi, por diri en viajn orelojn �iujn tiujn vortojn.
16 Tiam la eminentuloj kaj la tuta popolo diris al la pastroj kaj al la profetoj: �i tiu homo ne estas kondamninda al morto, �ar li parolis al ni en la nomo de la Eternulo, nia Dio.
17 Kaj levi�is kelkaj el la pleja�uloj de la lando, kaj diris al la tuta amaso de la popolo jene:
18 Mi�a, la More�etano, profetis en la tempo de �izkija, re�o de Judujo, kaj diris al la tuta Juda popolo jene: Tiele diras la Eternulo Cebaot: Cion estos plugita kiel kampo, Jerusalem fari�os ruina�o, kaj la monto de la templo fari�os arbara alta�o.
19 �u mortigis lin �izkija, re�o de Judujo, kaj �iuj Judoj? ili timis ja la Eternulon kaj pre�is anta� la Eternulo, kaj la Eternulo fordecidis la malbonon, kiun Li diris pri ili. Kaj ni farus grandan malbonon kontra� niaj animoj.
20 Anka� alia homo profetis en la nomo de la Eternulo, Urija, filo de �emaja, el Kirjat- Jearim; li profetis kontra� �i tiu urbo kaj �i tiu lando, simile al �io, kion diris Jeremia.
21 Kaj liajn vortojn a�dis la re�o Jehojakim kaj �iuj liaj potenculoj kaj �iuj eminentuloj, kaj la re�o intencis mortigi lin; sed Urija tion a�dis, kaj ektimis, kaj forkuris kaj venis en Egiptujon.
22 Kaj la re�o Jehojakim sendis homojn en Egiptujon: Elnatanon, filon de A�bor, kune kun aliaj homoj li sendis en Egiptujon;
23 kaj ili elkondukis Urijan el Egiptujo kaj venigis lin al la re�o Jehojakim; kaj �i tiu mortigis lin per glavo kaj �etis lian kadavron inter la tombojn de la simpla popolo.
24 Tamen la mano de A�ikam, filo de �afan, protektis Jeremian, ne lasante transdoni lin en la manojn de la popolo, por mortigi lin.

1 En la komenco de la re�ado de Jehojakim, filo de Jo�ija, re�o de Judujo, aperis de la Eternulo jena vorto al Jeremia:
2 Tiele diras al mi la Eternulo: Faru al vi ligilojn kaj jugon, kaj metu tion sur vian kolon;
3 kaj sendu tion al la re�o de Edom kaj al la re�o de Moab kaj al la re�o de la Amonidoj kaj al la re�o de Tiro kaj al la re�o de Cidon, per la senditoj, kiuj venis Jerusalemon al Cidkija, re�o de Judujo;
4 kaj komisiu al ili, ke ili diru al siaj sinjoroj jene: Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Tiele diru al viaj sinjoroj:
5 Per Mia granda forto kaj per Mia etendita brako Mi kreis la teron, la homojn kaj la bestojn, kiuj estas sur la tero; kaj Mi donas tion al tiu, kiu pla�as al Mi.
6 Kaj nun Mi transdonas �iujn tiujn landojn en la manon de Mia servanto Nebukadnecar, re�o de Babel, kaj e� la bestojn de la kampo Mi transdonas al li, por ke ili servu al li.
7 Kaj servos al li �iuj popoloj, anka� al lia filo kaj al la filo de lia filo, �is venos la tempo anka� por lia lando kaj lin sklavigos potencaj popoloj kaj grandaj re�oj.
8 Kaj se ia popolo kaj regno ne servos al li, al Nebukadnecar, re�o de Babel, kaj ne metos sian kolon sub la jugon de la re�o de Babel, Mi punos tiun popolon per glavo kaj malsato kaj pesto, diras la Eternulo, �is Mi ekstermos ilin per lia mano.
9 Ne a�skultu do viajn profetojn, nek viajn magiistojn, nek viajn son�oklarigistojn, nek viajn a�guristojn, nek viajn sor�istojn, kiuj diras al vi jene: Ne servu al la re�o de Babel.
10 �ar ili profetas al vi malvera�on, por malproksimigi vin de via lando, por ke Mi elpelu vin kaj vi pereu.
11 Sed tiun popolon, kiu metos sian kolon sub la jugon de la re�o de Babel kaj servos al li, tiun Mi restigos trankvile sur �ia tero, diras la Eternulo, por prilaboradi �in kaj lo�i sur �i.

12 Kaj al Cidkija, re�o de Judujo, mi diris tiajn samajn vortojn, nome: Metu vian kolon sub la jugon de la re�o de Babel, kaj servu al li kaj al lia popolo, kaj restu vivantaj.
13 Por kio vi volus morti, vi kaj via popolo, de glavo, de malsato, kaj de pesto, kiel la Eternulo decidis pri popolo, kiu ne servos al la re�o de Babel?
14 Ne a�skultu la vortojn de la profetoj, kiuj diras al vi, ke vi ne servu al la re�o de Babel; �ar ili profetas al vi malvera�on.
15 �ar Mi ne sendis ilin, diras la Eternulo, kaj ili malvere profetas en Mia nomo, por ke Mi elpelu vin, kaj por ke vi pereu, vi kaj la profetoj, kiuj profetas al vi.
16 Kaj al la pastroj kaj al la tuta �i tiu popolo mi diris jene: Tiele diras la Eternulo: Ne a�skultu la vortojn de viaj profetoj, kiuj profetas al vi jene: Jen la vazoj de la domo de la Eternulo nun balda� estos revenigitaj el Babel; �ar malvera�on ili profetas al vi.
17 Ne a�skultu ilin; servu al la re�o de Babel, por ke vi vivu; por kio �i tiu urbo fari�u dezerto?
18 Se ili estas profetoj kaj se ili havas la vorton de la Eternulo, ili elpetegu de la Eternulo Cebaot, ke la vazoj, kiuj restis en la domo de la Eternulo kaj en la domo de la re�o de Judujo kaj en Jerusalem, ne transiru en Babelon.
19 �ar tiele diras la Eternulo Cebaot pri la kolonoj, pri la maro, pri la bazoj, kaj pri la ceteraj vazoj, kiuj restis en �i tiu urbo
20 kaj kiujn ne prenis Nebukadnecar, re�o de Babel, kiam li forkondukis Je�onjan, filon de Jehojakim, re�on de Judujo, el Jerusalem en Babelon, kaj anka� �iujn eminentulojn de Judujo kaj Jerusalem;
21 tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael, pri la vazoj, kiuj restis en la domo de la Eternulo kaj en la domo de la re�o de Judujo kaj en Jerusalem:
22 En Babelon ili estos forportitaj, kaj tie ili restos, �is la tago, kiam Mi rememoros ilin, diras la Eternulo, kaj prenigos kaj reportigos ilin sur �i tiun lokon.

1 En tiu sama jaro, en la komenco de la re�ado de Cidkija, re�o de Judujo, en la kvara jaro, en la kvina monato, �ananja, filo de Azur, profeto el Gibeon, diris al mi en la domo de la Eternulo, anta� la okuloj de la pastroj kaj de la tuta popolo, jene:
2 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Mi rompos la jugon de la re�o de Babel;
3 post du jaroj Mi revenigos sur �i tiun lokon �iujn vazojn de la domo de la Eternulo, kiujn Nebukadnecar, re�o de Babel, prenis de �i tiu loko kaj forportis en Babelon.
4 Kaj Je�onjan, filon de Jehojakim, re�on de Judujo, kaj �iujn forkondukitajn Judojn, kiuj venis en Babelon, Mi revenigos sur �i tiun lokon, diras la Eternulo; �ar Mi rompos la jugon de la re�o de Babel.
5 Tiam la profeto Jeremia respondis al la profeto �ananja anta� la okuloj de la pastroj, kaj de la tuta popolo, kiu staris en la domo de la Eternulo;
6 kaj la profeto Jeremia diris: Amen, tiel la Eternulo faru; la Eternulo plenumu viajn vortojn, kiujn vi profetis, kaj Li revenigu el Babel sur �i tiun lokon la vazojn de la domo de la Eternulo kaj �iujn forkondukitojn.
7 Tamen a�skultu la vorton, kiun mi diros en viajn orelojn kaj en la orelojn de la tuta popolo:
8 La profetoj, kiuj de antikva tempo estis anta� mi kaj anta� vi, profetis al multaj landoj kaj al grandaj regnoj militon, malfeli�on, a� peston.
9 Se profeto anta�diris pacon, tiam post la plenumi�o de la vorto de la profeto oni ekkonis lin kiel profeton, kiun vere sendis la Eternulo.
10 Kaj la profeto �ananja deprenis la jugon de la kolo de la profeto Jeremia kaj rompis �in.
11 Kaj �ananja diris anta� la okuloj de la tuta popolo jene: Tiele diras la Eternulo: Simile al �i tio Mi rompos la jugon de Nebukadnecar, re�o de Babel, post du jaroj, deprenante �in de la kolo de �iuj popoloj. Kaj la profeto Jeremia iris sian vojon.
12 Kaj aperis jena vorto de la Eternulo al Jeremia, post kiam la profeto �ananja forrompis la jugon de la kolo de la profeto Jeremia:
13 Iru kaj diru al �ananja jene: Tiele diras la Eternulo: Jugon lignan vi rompis, sed vi faru anstata� �i jugon feran.
14 �ar tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Feran jugon Mi metis sur la kolon de �iuj tiuj popoloj, ke ili servu al Nebukadnecar, re�o de Babel, kaj ili servos al li; e� la bestojn de la kampo Mi transdonis al li.
15 Tiam la profeto Jeremia diris al la profeto �ananja: A�skultu, �ananja; la Eternulo vin ne sendis, kaj vi kredigas al �i tiu popolo malvera�on.
16 Pro tio tiele diras la Eternulo: Jen Mi forigos vin de sur la tero; en �i tiu jaro vi mortos, �ar vi parolis kontra� la volo de la Eternulo.
17 Kaj la profeto �ananja mortis en tiu jaro, en la sepa monato.

1 Jen estas la vortoj de la letero, kiun la profeto Jeremia sendis el Jerusalem al la plej gravaj pleja�uloj, kiuj estis forkondukitaj, kaj al la pastroj, al la profetoj, kaj al la tuta popolo, kiujn Nebukadnecar forkondukis el Jerusalem en Babelon
2 (post kiam la re�o Je�onja, kaj la re�ino, kaj la korteganoj, la eminentuloj de Judujo kaj Jerusalem, la �arpentistoj kaj for�istoj foriris el Jerusalem);
3 per Eleasa, filo de �afan, kaj Gemarja, filo de �ilkija (kiujn Cidkija, re�o de Judujo, sendis en Babelon, al Nebukadnecar, re�o de Babel), li sendis jenajn vortojn:
4 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael, al �iuj elpelitoj, kiujn Mi elpelis el Jerusalem en Babelon:
5 Konstruu domojn kaj lo�u, plantu �ardenojn kaj man�u iliajn fruktojn;
6 prenu edzinojn kaj naskigu filojn kaj filinojn, prenu edzinojn por viaj filoj kaj edzinigu viajn filinojn, por ke ili nasku filojn kaj filinojn; multi�u tie kaj ne malmulti�u.
7 Zorgu pri la bonstato de tiu urbo, kien Mi translo�igis vin, kaj pre�u por �i al la Eternulo; �ar �e �ia bonstato vi anka� havos bonstaton.
8 �ar tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Viaj profetoj, kiuj estas inter vi, kaj viaj magiistoj ne forlogu vin; kaj ne atentu viajn son�ojn, kiujn vi son�as;
9 �ar malvera�on ili profetas al vi en Mia nomo; Mi ne sendis ilin, diras la Eternulo.
10 �ar tiele diras la Eternulo: Kiam en Babel pasos sepdek jaroj, Mi rememoros vin kaj plenumos super vi Mian bonan vorton, revenigante vin sur �i tiun lokon.
11 �ar Mi scias la intencojn, kiujn Mi havas koncerne vin, diras la Eternulo, intencojn al bono kaj ne al malbono, por doni al vi estontecon kaj esperon.
12 Vi vokos al Mi, kaj vi iros, kaj vi pre�os al Mi; kaj Mi a�skultos vin.
13 Vi ser�os Min, kaj trovos, se vi ser�os Min per via tuta koro.
14 Kaj Mi estos trovita de vi, diras la Eternulo, kaj Mi revenigos viajn kaptitojn, kaj Mi kolektos vin el �iuj popoloj kaj de �iuj lokoj, kien Mi forpelis vin, diras la Eternulo; kaj Mi revenigos vin sur la lokon, de kiu Mi translo�igis vin.
15 Vane vi diras: La Eternulo starigis al ni profetojn en Babel.
16 �ar tiele diras la Eternulo pri la re�o, kiu sidas sur la trono de David, kaj pri la tuta popolo, kiu lo�as en �i tiu urbo, pri viaj fratoj, kiuj ne iris kun vi en ekzilon;
17 tiele diras la Eternulo Cebaot: Jen Mi sendos sur ilin glavon kaj malsaton kaj peston, kaj Mi similigos ilin al malbonaj figoj, kiujn oni ne povas man�i pro ilia malboneco;
18 Mi persekutos ilin per glavo, per malsato, kaj per pesto, kaj Mi faros ilin objekto de teruro por �iuj regnoj de la tero, objekto de malbeno, mirego, moko, kaj malhonoro inter �iuj popoloj, kien Mi dispelos ilin;
19 pro tio, ke ili ne a�skultis Miajn vortojn, diras la Eternulo; Mi sendadis al ili Miajn servantojn, la profetojn, Mi konstante sendadis, sed vi ne a�skultis, diras la Eternulo.
20 Kaj vi, �iuj forkondukitoj, kiujn Mi foririgis el Jerusalem en Babelon, a�skultu la vorton de la Eternulo.

21 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael, pri A�ab, filo de Kolaja, kaj pri Cidkija, filo de Maaseja, kiuj profetis al vi en Mia nomo malvera�on: Jen Mi transdonos ilin en la manon de Nebukadnecar, re�o de Babel, kaj li mortigos ilin anta� viaj okuloj.
22 Kaj �e �iuj ekzilitoj de Judujo, kiuj estas en Babel, ilia nomo fari�os objekto de malbeno, kaj oni dirados: La Eternulo faru al vi tion, kion, kion al Cidkija kaj A�ab, kiujn la re�o de Babel rostigis sur fajro--
23 pro tio, ke ili faris abomeninda�on en Izrael, adultis kun la edzinoj de siaj proksimuloj, kaj parolis en Mia nomo malvera�on, kiun Mi ne ordonis al ili. Tion Mi scias kaj atestas, diras la Eternulo.

24 Kaj al �emaja, la Ne�elamano, diru jene:
25 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Pro tio, ke vi sendis en via nomo leterojn al la tuta popolo, kiu estas en Jerusalem, kaj al la pastro Cefanja, filo de Maaseja, kaj al �iuj pastroj, kun la sekvanta enhavo:
26 La Eternulo starigis vin pastro anstata� la pastro Jehojada, por ke vi estu kontrolanto en la domo de la Eternulo super �iu frenezulo, kiu prezentas sin kiel profeto, kaj vi metu lin en malliberejon kaj karceron;
27 kial do vi ne faris punparolon al Jeremia, la Anatotano, kiu prezentas sin al vi kiel profeto?
28 �ar anka� al ni en Babelon li sendis, por diri: La kaptiteco estos longa; konstruu domojn kaj lo�u, plantu �ardenojn kaj man�u iliajn fruktojn.
29 Kaj la pastro Cefanja tralegis tiun leteron en la orelojn de la profeto Jeremia.
30 Tial aperis jena vorto de la Eternulo al Jeremia:
31 Sendu al �iuj ekzilitoj, por diri: Tiele diras la Eternulo pri �emaja, la Ne�elamano: Pro tio, ke �emaja profetis al vi, kvankam Mi ne sendis lin, kaj li fidigis vin per malvera�o--
32 pro tio tiele diras la Eternulo: Jen Mi punos �emajan, la Ne�elamanon, kaj lian idaron: neniu restos �e li meze de �i tiu popolo, kaj li ne vidos la bonon, kiun Mi faros al Mia popolo, diras la Eternulo; �ar li parolis kontra� la volo de la Eternulo.

1 Jena vorto aperis de la Eternulo al Jeremia:
2 Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: Enskribu al vi en libron �iujn vortojn, kiujn Mi diris al vi.
3 �ar jen venos tempo, diras la Eternulo, kiam Mi revenigos la kaptitojn de Mia popolo Izrael kaj Jehuda, diras la Eternulo, kaj Mi revenigos ilin en la landon, kiun Mi donis al iliaj patroj, kaj ili �in posedos.

4 Kaj jen estas la vortoj, kiujn diris la Eternulo pri Izrael kaj Jehuda:
5 Tiele diras la Eternulo: Vo�on de tumulto kaj de teruro ni a�das, ne de paco.
6 Demandu kaj rigardu, �u viro naskas? kial do Mi vidas, ke �iu viro tenas siajn manojn �e siaj lumboj, kiel naskantino, kaj �ies viza�oj verdi�is?
7 Ho ve, kiel granda estas tiu tago! ne ekzistas simila al �i; tempo de mizero �i estas por Jakob, sed li estos savita el �i.
8 En tiu tempo, diras la Eternulo Cebaot, Mi forrompos lian jugon de via kolo, kaj viajn ligilojn Mi dis�iros, kaj fremduloj ne plu servigos lin.
9 Sed ili servos al la Eternulo, sia Dio, kaj al David, sia re�o, kiun Mi restarigos al ili.
10 Kaj vi ne timu, ho Mia servanto Jakob, diras la Eternulo, kaj ne tremu, ho Izrael; �ar jen Mi savos vin el malproksime kaj vian idaron el la lando de ilia kaptiteco, kaj Jakob revenos kaj vivos trankvile kaj pace, kaj neniu lin timigos.
11 �ar Mi estos kun vi, diras la Eternulo, por savi vin; �ar Mi ekstermos �iujn popolojn, inter kiujn Mi dis�etis vin, sed vin Mi ne ekstermos; Mi nur punos vin modere, por ke Mi ne lasu vin tute sen puno.

12 �ar tiele diras la Eternulo: Dan�era estas via vundo, kaj via ulcero estas dolorplena.
13 Neniu ju�os vian aferon, por sanigi vian vundon; bona kuracado ne ekzistas por vi.
14 �iuj viaj amikoj forgesis vin, ili vin ne ser�as; �ar per frapo de malamiko Mi frapis vin, per kruela puno, pro viaj multaj malbonagoj, pro la forteco de viaj pekoj.
15 Kial vi krias pri via vundo, pri via dan�era malsano? Mi tion faris al vi pro viaj multaj malbonagoj, pro la forteco de viaj pekoj.
16 Tamen �iuj viaj man�egantoj estos man�egitaj; kaj �iuj viaj premantoj, �iuj, iros en kaptitecon; viaj ruinigintoj estos ruinigitaj; kaj �iuj viajn rabintojn Mi faros rabitaj.
17 Mi donos al vi kuracon, kaj Mi resanigos vin de viaj vundoj, diras la Eternulo; �ar ili nomis vin forpu�itino, ho Cion, pri kiu neniu demandas.
18 Tiele diras la Eternulo: Jen Mi revenigos el kaptiteco la tendojn de Jakob, kaj liajn lo�ejojn Mi kompatos; kaj la urbo estos konstruita sur sia monteto, kaj la templo estos starigita la� sia ordo.
19 Kaj eliros el ili dankado kaj vo�o de gajuloj; Mi multigos ilin, kaj ili ne malmulti�os; Mi donos al ili honoron, kaj ili ne malalti�os.
20 Kaj ili havos filojn kiel anta�e, kaj ilia komunumo forte staros anta� Mi, kaj Mi punos �iujn iliajn premintojn.
21 Kaj ilia potenculo estos el ili mem, kaj ilia reganto devenos el ilia propra mezo; Mi alproksimigos lin, kaj li aliros al Mi; �ar kiu alia kura�os en sia koro alproksimi�i al Mi? diras la Eternulo.
22 Kaj vi estos Mia popolo, kaj Mi estos via Dio.

23 Jen eliros ventego de la Eternulo en kolero, ventego detruanta; �i falos sur la kapon de la malpiuloj.
24 Ne kvieti�os la flama kolero de la Eternulo, �is Li estos farinta kaj �is Li estos plenuminta la intencojn de Sia koro; en la tempo estonta vi tion komprenos.

1 En tiu tempo, diras la Eternulo, Mi estos Dio de �iuj familioj de Izrael, kaj ili estos Mia popolo.
2 Tiele diras la Eternulo: En la dezerto trovis favoron popolo, kiu restis ne ekstermita de la glavo; Izrael iras al sia trankvili�o.
3 De malproksime aperis al mi la Eternulo, dirante: Mi ekamis vin per amo eterna, tial Mi altiris vin favorkore.
4 Denove Mi aran�os vin, kaj vi estos aran�ita, ho virgulino de Izrael; denove vi ornamos vin per viaj tamburinoj kaj eliros en dancrondojn de gajuloj.
5 Denove vi plantos vinber�ardenojn sur la montoj de Samario; oni plantos kaj ricevos fruktojn.
6 �ar venos la tempo, kiam gardistoj sur la monto de Efraim vokos: Levi�u, kaj ni iru sur Cionon al la Eternulo, nia Dio.
7 �ar tiele diras la Eternulo: Kantu �ojon al Jakob kaj �ojkriu anta� la kapoj de la nacioj, proklamu, gloru, kaj diru: Savu, ho Eternulo, Vian popolon, la resta�on de Izrael.
8 Jen Mi venigos ilin el la lando norda, kaj kolektos ilin de la randoj de la tero, kune kun la blinduloj kaj lamuloj, gravedulinoj kaj naskintinoj; en granda amaso ili revenos �i tien.
9 Kun ploro ili venos, kun pre�oj Mi kondukos ilin; Mi irigos ilin apud torentoj da akvo, la� vojo �usta, sur kiu ili ne falpu�i�os; �ar Mi fari�is patro por Izrael, kaj Efraim estas Mia unuenaskito.

10 A�skultu la vorton de la Eternulo, ho nacioj, kaj sciigu al la malproksimaj insuloj, kaj diru: La dis�etinto de Izrael kolektos lin kaj gardos lin, kiel pa�tanto sian pa�tataron.
11 �ar la Eternulo ela�etis Jakobon kaj liberigis lin el la mano de plifortulo.
12 Kaj ili venos kaj kantos sur la alta�o de Cion; kaj ili rapidos al la bona�oj de la Eternulo, al la greno, al la mosto, al la oleo, al la �afidoj kaj bovidoj; kaj ilia animo estos kiel akvori�a �ardeno, kaj ili ne plu havos mal�ojon.
13 Tiam virgulino gajos en la dancrondo, kaj kune anka� junuloj kaj maljunuloj; kaj Mi �an�os ilian mal�ojon en �ojon, Mi konsolos ilin kaj gajigos ilin post ilia aflikto.
14 Kaj la animon de la pastroj Mi satigos per grasa�oj, kaj Mia popolo sati�os per Miaj bona�oj, diras la Eternulo.

15 Tiele diras la Eternulo: Vo�o estas a�data en Rama, �emado kaj maldol�a plorado: Ra�el priploras siajn filojn, ne volas konsoli�i pri siaj infanoj, �ar ili forestas.
16 Tiele diras la Eternulo: Detenu vian vo�on de plorado kaj viajn okulojn de larmoj; �ar ekzistas rekompenco por via laboro, diras la Eternulo, kaj ili revenos el la lando de la malamiko.
17 Kaj ekzistas espero por via idaro, diras la Eternulo, kaj la filoj revenos en siajn limojn.
18 Mi a�dis, kiel Efraim diras pentante: Vi punis min, kaj mi estas punita, kiel bovido ne dresita; konvertu min, kaj mi konverti�os; �ar Vi, ho Eternulo, estas mia Dio.
19 Kiam mi konverti�is, mi pentis; kaj kiam mi estis punita, mi batis min sur la femurojn; mi hontis kaj mi ru�i�is, �ar mi portas la malhonoron de mia juneco.
20 �u Efraim ne estas Mia kara filo, Mia amata infano? �ar kion ajn Mi parolis pri li, Mi tamen ankora� rememoras lin; tial Mia interno aflikti�as pri li; Mi certe korfavoros lin, diras la Eternulo.

21 Starigu al vi gvidajn �tonojn, aran�u al vi vojsignojn, atentu la vojon, la� kiu vi iris; revenu, virgulino de Izrael, revenu en �i tiujn viajn urbojn.
22 �is kiam vi turnados vin, ho defalinta filino? �ar la Eternulo kreis ion novan sur la tero: virino �irka�os viron.

23 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Ankora� oni parolos jenajn vortojn en la Juda lando kaj en �iaj urboj, kiam Mi revenigos iliajn kaptitojn: La Eternulo vin benu, ho lo�ejo de justeco, sankta monto!
24 Kaj lo�os apud �i Jehuda kune kun �iuj siaj urboj, la terkultivistoj kaj la vagantoj kun pa�tataroj.
25 �ar Mi sensoifigos animon lacan, kaj �iun animon mal�ojan Mi satigos.
26 �e tio mi veki�is kaj ekrigardis, kaj mia son�o estis agrabla por mi.
27 Jen venos la tempo, diras la Eternulo, kiam Mi prisemos la domon de Izrael kaj la domon de Jehuda per semo de homo kaj semo de bruto.
28 Kaj tiel same, kiel Mi maldormis super ili, por elradikigi, el�iri, detrui, pereigi, kaj malfeli�igi, tiel Mi maldormos super ili, por konstrui kaj planti, diras la Eternulo.
29 En tiu tempo oni ne plu diros: La patroj man�is nematurajn vinberojn, kaj la dentoj de la filoj agaci�is;
30 sed �iu mortos pro sia propra kulpo, la dentoj agaci�os �e tiu, kiu man�is la nematurajn vinberojn.

31 Jen venos la tempo, diras la Eternulo, kiam Mi faros kun la domo de Izrael kaj la domo de Jehuda interligon novan:
32 ne tian, kiel la interligo, kiun Mi faris kun iliaj patroj, en la tago, kiam Mi prenis ilian manon, por elkonduki ilin el la lando Egipta, la interligo, kiun ili malobeis kaj Mi devis altrudi al ili, diras la Eternulo;
33 sed jen estas la interligo, kiun Mi faros kun la domo de Izrael post tiu tempo, diras la Eternulo: Mi metos Mian le�on en ilian internon, kaj sur ilia koro Mi �in skribos, kaj Mi estos ilia Dio, kaj ili estos Mia popolo.
34 Kaj ne plu instruos �iu sian proksimulon kaj �iu sian fraton, dirante: Ekkonu la Eternulon; �ar �iuj Min konos, de iliaj malgranduloj �is iliaj granduloj, diras la Eternulo; �ar Mi pardonos iliajn kulpojn, kaj iliajn pekojn Mi ne plu rememoros.
35 Tiele diras la Eternulo, kiu donas la sunon por lumo en la tago, le�ojn al la luno kaj al la steloj por lumo en la nokto; kiu kvietigas la maron, kiam bruas �iaj ondoj; kaj kies nomo estas Eternulo Cebaot:
36 Se �i tiuj le�oj nenii�os anta� Mi, diras la Eternulo, tiam anka� la idaro de Izrael �esos esti eterne popolo anta� Mi.
37 Tiele diras la Eternulo: Se oni povos mezuri la �ielon supre kaj esplori la fundamenton de la tero malsupre, tiam Mi forpu�os la tutan idaron de Izrael pro �io, kion ili faris, diras la Eternulo.
38 Jen venos la tempo, diras la Eternulo, kiam denove konstrui�os la urbo al la Eternulo, de la turo �ananel �is la Pordego Angula.
39 Kaj la mezura �nuro iros pluen �is la monteto Gareb kaj turni�os al Goa.
40 Kaj la tuta valo de kadavroj kaj de cindro, kaj �iuj kampoj �is la torento Kidron, �is la angulo de la Pordego de �evaloj oriente, estos sanktaj al la Eternulo, ne detrui�os kaj ne plu ruini�os eterne.

1 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia de la Eternulo en la deka jaro de Cidkija, re�o de Judujo, tio estas en la dek-oka jaro de Nebukadnecar.
2 Tiam la militistaro de la re�o de Babel sie�is Jerusalemon, kaj la profeto Jeremia estis malliberigita sur la korto de la malliberejo, kiu estis apud la domo de la re�o de Judujo.
3 Tie malliberigis lin Cidkija, re�o de Judujo, dirante: Kial vi profetas, parolante, ke tiele diras la Eternulo: Jen Mi transdonos �i tiun urbon en la manon de la re�o de Babel, kiu �in venkoprenos;
4 kaj Cidkija, re�o de Judujo, ne savi�os el la manoj de la �aldeoj, sed li estos transdonita en la manon de la re�o de Babel, kies bu�o parolos kun lia bu�o kaj kies okuloj rigardos liajn okulojn;
5 kaj en Babelon li forkondukos Cidkijan, kaj �i tiu restos tie, �is Mi vizitos lin, diras la Eternulo; se vi militos kontra� la �aldeoj, vi ne sukcesos?

6 Kaj Jeremia diris: Aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante:
7 Jen �anamel, filo de via onklo �alum, iras al vi, por diri: A�etu al vi mian kampon, kiu estas en Anatot, �ar al vi apartenas la rajto de parenco, por a�eti.
8 Kaj venis al mi �anamel, filo de mia onklo, konforme al la vorto de la Eternulo, sur la korton de la malliberejo, kaj li diris al mi: A�etu, mi petas, mian kampon, kiu estas en Anatot, en la lando de Benjamen; �ar al vi apartenas la rajto de heredo kaj la rajto de ela�eto; a�etu al vi. Tiam mi komprenis, ke tio estas vorto de la Eternulo.
9 Kaj mi a�etis de �anamel, filo de mia onklo, la kampon, kiu estis en Anatot, kaj mi pesis al li la monon, dek sep siklojn da ar�ento.
10 Kaj mi skribis dokumenton kaj sigelis; kaj mi invitis atestantojn, kaj pesis la ar�enton per pesilo.
11 Kaj mi prenis la dokumenton de a�eto, la sigelitan la� juro kaj le�o, kaj la nefermitan.
12 Kaj mi donis la dokumenton de a�eto al Baru�, filo de Nerija, filo de Ma�seja, anta� la okuloj de mia kuzo �anamel, kaj anta� la okuloj de la atestantoj, kiuj subskribis la dokumenton de a�eto, kaj anta� la okuloj de �iuj Judoj, kiuj sidis sur la korto de la malliberejo.
13 Kaj mi ordonis al Baru� anta� iliaj okuloj, dirante:
14 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Prenu �i tiujn dokumentojn, �i tiun dokumenton de a�eto, la sigelitan, kaj �i tiun nefermitan, kaj metu ilin en argilan vazon, por ke ili konservi�u dum longa tempo.
15 �ar tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Oni denove a�etos domojn, kampojn, kaj vinber�ardenojn en �i tiu lando.

16 Kaj, transdoninte la dokumentojn de a�eto al Baru�, filo de Nerija, mi ekpre�is al la Eternulo, dirante:
17 Ho Sinjoro, ho Eternulo! Vi kreis la �ielon kaj la teron per Via granda forto kaj per Via etendita brako; nenia afero estas nefarebla por Vi;
18 Vi faras favorkora�on al miloj, kaj pro la malbonagoj de la patroj Vi repagas al iliaj filoj post ili. Vi, Dio granda, potenca, kies nomo estas Eternulo Cebaot,
19 granda en Siaj decidoj kaj potenca en Siaj agoj; Vi, kies okuloj estas malfermitaj super �iuj vojoj de la homidoj, por redoni al �iu la� lia konduto kaj la� la fruktoj de liaj agoj;
20 Vi, kiu faris signojn kaj miraklojn en la lando Egipta �is la nuna tago super Izrael kaj super la aliaj homoj, kaj faris al Vi gloran nomon, kiel �i estas nune;
21 kaj Vi elkondukis Vian popolon Izrael el la lando Egipta per signoj kaj per mirakloj, per forta mano, per etendita brako, kaj per granda teruro;
22 kaj Vi donis al ili �i tiun landon, pri kiu Vi �uris al iliaj patroj, ke Vi donos al ili, landon, en kiu fluas lakto kaj mielo;
23 kaj ili venis kaj ekposedis �in, tamen ili ne a�skultis Vian vo�on kaj ne sekvis Vian instruon, ne faris �ion, kion Vi ordonis al ili; kaj Vi venigis sur ilin �i tiun tutan malfeli�on.
24 Jen remparoj alproksimi�as al la urbo, por venkopreni �in, kaj la urbo pro la glavo, malsato, kaj pesto estas transdonata en la manojn de la �aldeoj, kiuj militas kontra� �i; kion Vi diris, tio fari�as, kaj Vi tion vidas.
25 Kaj Vi, Sinjoro, ho Eternulo, diris al mi: A�etu al vi la kampon pro mono, kaj starigu atestantojn; dume la urbo estas transdonata en la manojn de la �aldeoj.

26 Tiam la vorto de la Eternulo aperis al Jeremia, dirante:
27 Jen Mi, la Eternulo, estas Dio de �iu karno; �u ekzistas por Mi io nefarebla?

28 Tial tiele diras la Eternulo: Jen Mi transdonas �i tiun urbon en la manojn de la �aldeoj, kaj en la manon de Nebukadnecar, re�o de Babel, kaj li venkoprenos �in.
29 Kaj venos la �aldeoj, kiuj militas kontra� �i tiu urbo, kaj ekbruligos �i tiun urbon per fajro, kaj forbruligos �in, kaj la domojn, sur kies tegmentoj oni incensadis al Baal kaj faradis ver�oferojn al aliaj dioj, por kolerigi Min.
30 �ar la Izraelidoj kaj la Judoj faradis nur malbonon anta� Miaj okuloj detempe de sia juneco; �ar la Izraelidoj nur kolerigadis Min per la faroj de siaj manoj, diras la Eternulo.
31 �ar nur por Mia kolero kaj por Mia �agreno ekzistis �i tiu urbo de la tago, kiam oni konstruis �in, �is la nuna tago, tiel, ke Mi devas forpu�i �in de anta� Mia viza�o,
32 pro �iuj malbona�oj de la Izraelidoj kaj Jehudaidoj, kiujn ili faris, por Min kolerigi, ili, iliaj re�oj, iliaj princoj, iliaj pastroj, iliaj profetoj, la Judoj, kaj la lo�antoj de Jerusalem.
33 Ili turnis al Mi la dorson, ne la viza�on; Mi instruadis ilin, konstante instruadis, sed ili ne a�skultis, ne akceptis admonon.
34 Siajn abomeninda�ojn ili metis en la domon, kiu estas nomata per Mia nomo, kaj ili malpurigis �in.
35 Kaj ili aran�is la alta�ojn de Baal, kiuj estas en la valo de la filo de Hinom, por bruligi siajn filojn kaj filinojn al Mole�, kion Mi ne ordonis al ili, kaj pri kio ne venis al Mi en la kapon, ke ili faros tiun abomeninda�on, por pekigi Judujon.

36 Kaj tamen tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael, pri �i tiu urbo, pri kiu vi diras, ke �i estas transdonata en la manon de la re�o de Babel per glavo, malsato, kaj pesto:
37 Jen Mi kolektos ilin el �iuj landoj, kien Mi dispelis ilin en Mia kolero, en Mia furiozo, kaj en granda indigno; kaj Mi revenigos ilin sur �i tiun lokon kaj lo�igos ilin sendan�ere.
38 Kaj ili estos Mia popolo, kaj Mi estos ilia Dio.
39 Kaj Mi donos al ili unu koron kaj unu vojon, ke ili �iam timu Min, por ke estu bone al ili kaj al iliaj idoj post ili.
40 Kaj Mi faros kun ili interligon eternan, ke Mi ne deklini�os de ili en Mia bonfarado al ili; kaj timon je Mi Mi metos en ilian koron, ke ili ne forturni�u de Mi.
41 Kaj Mi �ojos pri ili, bonfarante al ili, kaj Mi plantos ilin en �i tiu lando fidele, per Mia tuta koro kaj per Mia tuta animo.
42 �ar tiele diras la Eternulo: Kiel Mi venigis sur �i tiun popolon tiun tutan grandan malbonon, tiel Mi venigos sur ilin la tutan bonon, kiun Mi eldiris pri ili.
43 Kaj kampoj estos a�etataj en �i tiu lando, pri kiu vi diras, ke �i estas dezerta, ke ne trovi�as en �i homoj nek brutoj, ke �i estas transdonita en la manojn de la �aldeoj.
44 Oni a�etos kampojn per mono, oni enskribos en dokumentojn kaj sigelos, kaj starigos atestantojn, en la lando en Benjamen, en la �irka�a�o de Jerusalem, en la urboj de Judujo, en la urboj de la montoj, en la urboj de la valoj, kaj en la urboj de la sudo; �ar Mi revenigos ilin el la kaptiteco, diras la Eternulo.

1 La vorto de la Eternulo aperis al Jeremia duafoje, kiam li estis ankora� tenata sur la korto de la malliberejo, nome:
2 Tiele diras la Eternulo, kiu �ion faris, la Eternulo, kiu �ion kreis, por �in fortikigi, kaj kies nomo estas Eternulo:
3 Voku al Mi, kaj Mi respondos al vi, kaj Mi sciigos al vi grandajn kaj gravajn aferojn, kiujn vi ne scias.
4 �ar tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael, pri la domoj de �i tiu urbo, kaj pri la domoj de la re�oj de Judujo, kiuj estas detruitaj por remparoj kaj por glavoj
5 de tiuj, kiuj venis, por batali kontra� la �aldeoj kaj plenigi ilin per kadavroj de homoj, kiujn Mi frapis en Mia kolero kaj en Mia indigno; �ar Mi ka�is Mian viza�on for de �i tiu urbo pro �iuj iliaj malbonagoj:
6 Jen Mi redonos al �i bonstaton kaj kuracon, kaj Mi resanigos ilin, kaj Mi malkovros por ili abundon da paco kaj vero.
7 Kaj Mi revenigos la kaptitojn de Jehuda kaj la kaptitojn de Izrael, kaj Mi aran�os ilin kiel anta�e.
8 Kaj Mi purigos ilin de �iuj iliaj malbonagoj, per kiuj ili pekis anta� Mi; kaj Mi pardonos �iujn iliajn krimojn, per kiuj ili pekis anta� Mi kaj defalis de Mi.
9 Kaj tio fari�os por Mi agrabla nomo, la�do kaj gloro anta� �iuj nacioj de la tero, kiuj a�dos pri la tuta bono, kiun Mi faras al ili, kaj ili ektimos kaj ektremos pro la tuta bono kaj la tuta bonstato, kiun Mi donos al �i.
10 Tiele diras la Eternulo: Sur �i tiu loko--pri kiu vi diras, ke �i estas dezertigita tiel, ke jam ne ekzistas homoj nek brutoj en la urboj de Judujo kaj sur la stratoj de Jerusalem, kiuj fari�is malplenaj pro foresto de homoj kaj de lo�antoj kaj de brutoj--
11 ankora� estos a�dataj sonoj de �ojo kaj sonoj de gajeco, vo�o de fian�o kaj vo�o de fian�ino, vo�o de homoj, kiuj parolos: La�du la Eternulon Cebaot, �ar la Eternulo estas bona, �ar eterna estas Lia favorkoreco; kaj kiuj alportados dankoferojn en la domon de la Eternulo; �ar Mi revenigos la forkaptitojn de la lando kiel anta�e, diras la Eternulo.
12 Tiele diras la Eternulo Cebaot: Sur �i tiu loko, kiu dezerti�is tiel, ke tie ne trovi�as homo nek bruto, kaj en �iuj �iaj urboj denove trovi�os lo�ejoj de pa�tistoj, kiuj ripozigos tie siajn �afojn;
13 en la urboj de la montoj, en la urboj de la valoj, en la urboj de la sudo, en la lando de Benjamen, en la �irka�a�o de Jerusalem, kaj en la urboj de Judujo denove pasados �afoj sub la mano de kalkulanto, diras la Eternulo.

14 Jen venos tempo, diras la Eternulo, kiam Mi plenumos la bonan vorton, kiun Mi diris pri la domo de Izrael kaj pri la domo de Jehuda.
15 En tiuj tagoj kaj en tiu tempo Mi elkreskigos al David markoton virtan, kiu faros ju�on kaj justecon sur la tero.
16 En tiu tempo Judujo estos savita, kaj Jerusalem ekvivos sendan�ere, kaj oni nomos �in jene: La Eternulo estas nia justeco.
17 �ar tiele diras la Eternulo: Ne mankos �e David viro, sidanta sur la trono de la domo de Izrael.
18 Kaj �e la pastroj Levidoj neniam mankos anta� Mi viro, alportanta bruloferon kaj fumiganta farunoferon kaj faranta bu�oferon.
19 Kaj aperis vorto de la Eternulo al Jeremia, dirante:
20 Tiele diras la Eternulo: Se oni povos �esigi Mian interligon pri la tago kaj Mian interligon pri la nokto, kaj la tago kaj nokto ne estu en sia tempo:
21 tiam povos esti �esigita Mia interligo kun Mia servanto David, ke ne estu �e li filo, re�anta sur lia trono, kaj kun la Levidoj pastroj, Miaj servistoj.
22 Kiel nekalkulebla estas la armeo de la �ielo kaj nemezurebla la sablo de la maro, tiel Mi multigos la idaron de Mia servanto David, kaj la Levidojn, kiuj faras servadon al Mi.
23 Kaj aperis vorto de la Eternulo al Jeremia, dirante:
24 �u vi ne vidas, kiel �i tiu popolo parolas kaj diras: La du gentojn, kiujn la Eternulo elektis, Li forpu�is? Kaj ili malestimas Mian popolon, kvaza� �i jam ne estus popolo anta� ili.
25 Tiele diras la Eternulo: Se Mi ne farus interligon pri tago kaj nokto kaj Miajn le�ojn pri la �ielo kaj la tero,
26 tiam Mi forpu�us la idaron de Jakob kaj de Mia servanto David, ne prenante el lia idaro regantojn super la idaro de Abraham, Isaak, kaj Jakob; �ar Mi revenigos iliajn forkaptitojn kaj kompatos ilin.

1 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia de la Eternulo, kiam Nebukadnecar, re�o de Babel, kaj lia tuta militistaro, kaj �iuj regnoj de la tero, kiuj estis sub la regado de lia mano, kaj �iuj popoloj militis kontra� Jerusalem kaj kontra� �iuj �iaj urboj:
2 Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: Iru kaj parolu al Cidkija, re�o de Judujo, kaj diru al li: Tiele diras la Eternulo: Jen Mi transdonos �i tiun urbon en la manon de la re�o de Babel, kaj li forbruligos �in per fajro;
3 kaj vi ne savi�os el lia mano, sed vi estos kaptita kaj transdonita en lian manon, kaj viaj okuloj rigardos la okulojn de la re�o de Babel, kaj lia bu�o parolos kun via bu�o, kaj vi iros en Babelon.
4 Tamen a�skultu la vorton de la Eternulo, ho Cidkija, re�o de Judujo: Tiele diras la Eternulo pri vi: Vi ne mortos de glavo;
5 vi mortos en paco; kaj kiel oni faris brulon al viaj patroj, la anta�aj re�oj, kiuj estis anta� vi, tiel oni faros brulon al vi, kaj oni priploros vin: Ho ve, sinjoro! �ar Mi parolis la vorton, diras la Eternulo.
6 Kaj la profeto Jeremia raportis al Cidkija, re�o de Judujo, �iujn tiujn vortojn en Jerusalem,
7 dum la militistaro de la re�o de Babel militis kontra� Jerusalem, kaj kontra� �iuj restintaj urboj de Judujo, kontra� La�i� kaj kontra� Azeka; �ar ili restis ankora� el la fortika�aj urboj de Judujo.

8 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia de la Eternulo, post kiam la re�o Cidkija faris interligon kun la tuta popolo de Jerusalem, proklamante al ili liberecon;
9 ke �iu forliberigu sian sklavon kaj sian sklavinon, Hebreon kaj Hebreinon, por ke inter ili neniu el la Judoj tenu sian fraton en sklaveco.
10 Kaj obeis �iuj potenculoj kaj la tuta popolo, kiuj ali�is al la interligo, por ke �iu forliberigu sian sklavon kaj sian sklavinon, por ne plu teni ilin en sklaveco; ili obeis kaj forliberigis.
11 Sed poste ili denove reprenis la sklavojn kaj la sklavinojn, kiujn ili forliberigis, kaj devigis ilin fari�i sklavoj kaj sklavinoj.
12 Tiam aperis la vorto de la Eternulo al Jeremia, dirante:
13 Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: Mi faris interligon kun viaj patroj en la tempo, kiam Mi elkondukis ilin el la lando Egipta, el la domo de sklaveco, dirante:
14 En �iu sepa jaro forliberigu �iu sian fraton Hebreon, kiu estas vendita al vi kaj servis al vi ses jarojn, kaj permesu al li foriri de vi tute libera; sed viaj patroj ne a�skultis Min kaj ne alklinis sian orelon.
15 Nun vi pentis, kaj faris bonon anta� Miaj okuloj, proklamante liberecon unu por la alia, kaj vi faris interligon anta� Mi en la domo, kiu estas nomata per Mia nomo;
16 sed vi �an�i�is, kaj malsanktigis Mian nomon, kaj reprenis al vi �iu sian sklavon kaj sian sklavinon, kiujn vi forliberigis, ke ili estu memstaraj, kaj vi devigis ilin, ke ili estu por vi sklavoj kaj sklavinoj.
17 Tial tiele diras la Eternulo: Vi ne obeis Min, ke vi proklamu liberecon �iu al sia frato kaj unu al la alia; jen Mi proklamas koncerne vin liberecon al la glavo, pesto, kaj malsato, kaj Mi faros vin objekto de teruro por �iuj regnoj de la tero.
18 Kaj Mi transdonos la homojn, kiuj malobeis Mian interligon, kiuj ne plenumis la vortojn de la interligo, kiun ili faris anta� Mi, kiam ili dishakis la bovidon en du partojn kaj trairis tra la dishakitaj partoj:
19 la eminentulojn de Judujo kaj la eminentulojn de Jerusalem, la korteganojn kaj la pastrojn, kaj la tutan popolon de la lando, kiuj trairis tra la dishakitaj partoj de la bovido;
20 Mi transdonos ilin en la manojn de iliaj malamikoj, kaj en la manojn de tiuj, kiuj celas ilian morton; kaj iliaj kadavroj estos man�a�o por la birdoj de la �ielo kaj por la bestoj de la tero.
21 Kaj Cidkijan, re�on de Judujo, kaj liajn eminentulojn Mi transdonos en la manojn de iliaj malamikoj, kaj en la manojn de tiuj, kiuj celas ilian morton, kaj en la manojn de la militistaro de la re�o de Babel, kiu foriris de vi.
22 Jen Mi faros ordonon, diras la Eternulo, kaj Mi revenigos ilin al �i tiu urbo, kaj ili atakos �in kaj venkoprenos �in kaj forbruligos �in per fajro, kaj la urbojn de Judujo Mi faros dezerto tiel, ke neniu en �i lo�os.

1 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia de la Eternulo en la tempo de Jehojakim, filo de Jo�ija, re�o de Judujo:
2 Iru en la domon de la Re�abidoj, kaj parolu al ili, kaj venigu ilin en la domon de la Eternulo en unu el la �ambroj, kaj trinkigu al ili vinon.
3 Kaj mi prenis Jaazanjan, filon de Jeremia, filo de �abacinja, kaj liajn fratojn kaj �iujn liajn filojn kaj la tutan domon de la Re�abidoj;
4 kaj mi venigis ilin en la domon de la Eternulo, en la �ambron de la filoj de �anan, filo de Jigdalja, homo de Dio, kiu estas apud la �ambro de la princoj, super la �ambro de Maaseja, filo de �alum, gardisto de pordego.
5 Kaj mi starigis anta� la filoj de la domo de la Re�abidoj pokalojn plenajn de vino, kaj kalikojn, kaj mi diris al ili: Trinku vinon.
6 Sed ili diris: Ni ne trinkas vinon, �ar nia patro Jonadab, filo de Re�ab, ordonis al ni, dirante: Ne trinku vinon, vi kaj viaj infanoj, eterne;
7 kaj domon ne konstruu, kaj semon ne semu, kaj vinber�ardenon ne plantu kaj ne posedu, sed lo�u en tendoj dum via tuta vivo, por ke vi vivu longan tempon sur la tero, sur kiu vi lo�as fremdule.
8 Kaj ni obeis la vo�on de nia patro Jonadab, filo de Re�ab, en �io, kion li ordonis al ni, ne trinkante vinon dum nia tuta vivo, nek ni, nek niaj edzinoj, nek niaj filoj, nek niaj filinoj,
9 kaj ne konstruante domojn por nia lo�ado, kaj ne havante por ni vinber�ardenon, nek kampon, nek semadon;
10 sed ni lo�as en tendoj, kaj obeas, kaj faras �ion tiel, kiel ordonis al ni nia patro Jonadab.
11 Kaj kiam Nebukadnecar, re�o de Babel, venis kontra� la landon, ni diris: Venu, ni iru en Jerusalemon, for de la militistaro de la �aldeoj kaj de la militistaro de Sirio; kaj ni restis en Jerusalem.

12 Kaj aperis vorto de la Eternulo al Jeremia, dirante:
13 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Iru kaj diru al la Judujanoj kaj al la lo�antoj de Jerusalem: �u vi ne akceptos moralinstruon, obeante Miajn vortojn? diras la Eternulo.
14 Plenumataj estas la vortoj de Jonadab, filo de Re�ab, kiujn li ordonis al siaj filoj, ke ili ne trinku vinon, kaj ili ne trinkas �is nun, �ar ili obeas la ordonon de sia patro; sed Mi diris al vi, konstante diradis, kaj vi ne obeis Min.
15 Mi sendis al vi �iujn Miajn servantojn, la profetojn, Mi konstante sendadis, dirante: Deturnu vin �iu de sia malbona vojo, plibonigu vian konduton, ne sekvu aliajn diojn, servante al ili, tiam vi restos sur la tero, kiun Mi donis al vi kaj al viaj patroj; sed vi ne alklinis vian orelon kaj ne obeis Min.
16 La filoj de Jonadab, filo de Re�ab, plenumis la ordonon de sia patro, kiun li donis al ili; sed �i tiu popolo ne obeis Min.
17 Tial tiele diras la Eternulo, Dio Cebaot, Dio de Izrael: Jen Mi venigos sur Judujon kaj sur �iujn lo�antojn de Jerusalem la tutan malbonon, kiun Mi eldiris pri ili, pro tio, ke Mi parolis al ili kaj ili ne a�skultis, Mi vokis al ili kaj ili ne respondis.
18 Sed al la domo de la Re�abidoj Jeremia diris: Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Pro tio, ke vi obeis la ordonon de via patro Jonadab kaj observis �iujn liajn ordonojn, kaj agis konforme al �io, kion li rekomendis al vi,
19 pro tio tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Neniam mankos �e Jonadab, filo de Re�ab, viro, staranta anta� Mi.

1 En la kvara jaro de Jehojakim, filo de Jo�ija, re�o de Judujo, aperis jena vorto al Jeremia de la Eternulo:
2 Prenu al vi libron-rula�on, kaj skribu en �in �iujn vortojn, kiujn Mi diris al vi pri Izrael kaj pri Jehuda kaj pri �iuj nacioj, de la tago, en kiu Mi parolis al vi, de la tempo de Jo�ija �is la nuna tago.
3 Eble la domo de Jehuda a�dos pri la tuta malbono, kiun Mi intencas fari al ili, kaj ili returni�os �iu de sia malbona vojo, por ke Mi pardonu ilian malbonagon kaj ilian pekon.
4 Kaj Jeremia alvokis Baru�on, filon de Nerija; kaj Baru� enskribis en libron- rula�on sub diktado de Jeremia �iujn vortojn de la Eternulo, kiujn Li diris al li.
5 Kaj Jeremia donis jenan ordonon al Baru�: Mi estas malliberigita, mi ne povas iri en la domon de la Eternulo;
6 iru do vi, kaj legu la� la libro, kiun vi skribis sub mia diktado, la vortojn de la Eternulo en la orelojn de la popolo en la domo de la Eternulo en tago de fasto; kaj anka� en la orelojn de �iuj Judoj, kiuj venis el siaj urboj, legu tion.
7 Eble falos ilia pre�o anta� la Eternulo, kaj ili returni�os �iu de sia malbona vojo; �ar granda estas la kolero kaj indigno, kiujn la Eternulo esprimis pri �i tiu popolo.
8 Kaj Baru�, filo de Nerija, plenumis �ion, kion ordonis la profeto Jeremia, kaj li vo�legis el la libro la vortojn de la Eternulo en la domo de la Eternulo.

9 En la kvina jaro de Jehojakim, filo de Jo�ija, re�o de Judujo, en la na�a monato, oni proklamis faston anta� la Eternulo al la tuta popolo en Jerusalem, kaj al la tuta popolo, kiu venis el la urboj de Judujo en Jerusalemon.
10 Kaj Baru� vo�legis el la libro la vortojn de Jeremia en la domo de la Eternulo, en la �ambro de Gemarja, filo de la kanceliero �afan, sur la supra korto, �e la nova pordego de la domo de la Eternulo, la�te al la tuta popolo.
11 Kaj Mi�aja, filo de Gemarja, filo de �afan, a�dis el la libro �iujn vortojn de la Eternulo;
12 kaj li iris en la domon de la re�o, en la �ambron de la kanceliero. Kaj jen tie sidis �iuj eminentuloj: la kanceliero Eli�ama, Delaja, filo de �emaja, Elnatan, filo de A�bor, Gemarja, filo de �afan, Cidkija, filo de �ananja, kaj �iuj eminentuloj.
13 Kaj Mi�aja raportis al ili �iujn vortojn, kiujn li a�dis, kiam Baru� legis el la libro en la orelojn de la popolo.
14 Tiam �iuj eminentuloj sendis al Baru� Jehudin, filon de Netanja, filo de �elemja, filo de Ku�i, por diri: La skribrula�on, el kiu vi legis en la orelojn de la popolo, prenu en vian manon, kaj venu. Kaj Baru�, filo de Nerija, prenis kun si la skribrula�on, kaj venis al ili.
15 Kaj ili diris al li: Sidi�u, kaj vo�legu �in al ni. Kaj Baru� vo�legis al ili.
16 Kiam ili a�dis �iujn vortojn, ili eksentis teruron unu anta� la alia, kaj ili diris al Baru�: Ni raportos al la re�o �iujn �i tiujn vortojn.
17 Kaj ili demandis Baru�on, dirante: Diru al ni, kiamaniere vi skribis �iujn tiujn vortojn el lia bu�o?
18 Kaj Baru� respondis al ili: El sia bu�o li elparolis al mi �iujn tiujn vortojn, kaj mi skribis en la libron per inko.
19 Kaj la eminentuloj diris al Baru�: Iru kaj ka�i�u, vi kaj Jeremia, ke neniu sciu, kie vi estas.
20 Ili venis al la re�o en la palacon, kaj la skribrula�on ili restigis en la �ambro de la kanceliero Eli�ama; kaj ili raportis al la re�o �iujn vortojn.
21 Tiam la re�o sendis Jehudin, por preni la skribrula�on; kaj Jehudi prenis �in el la �ambro de la kanceliero Eli�ama, kaj vo�legis �in al la re�o, kaj al �iuj eminentuloj, kiuj staris apud la re�o.
22 La re�o sidis en la vintra domo en la na�a monato, kaj anta� li brulis fajrujo.
23 Kaj �iufoje, kiam Jehudi tralegis tri a� kvar kolumnojn, la re�o detran�is ilin per tran�ileto de skribisto, kaj �etis en la fajron, kiu estis en la fajrujo, �is la tuta skribrula�o forbrulis sur la fajro, kiu estis en la fajrujo.
24 Kaj ne timis kaj ne dis�iris siajn vestojn la re�o, nek �iuj liaj servantoj, kiuj a�dis �iujn tiujn vortojn.
25 Kvankam Elnatan kaj Delaja kaj Gemarja petis la re�on, ke li ne forbruligu la skribrula�on, li ne obeis ilin.
26 Kaj la re�o ordonis al Jera�meel, filo de la re�o, al Seraja, filo de Azriel, kaj al �elemja, filo de Abdeel, kapti la skribiston Baru� kaj la profeton Jeremia; sed la Eternulo ilin ka�is.

27 Kaj aperis jena vorto de la Eternulo al Jeremia, post kiam la re�o forbruligis la skribrula�on, kaj la vortojn, kiujn Baru� skribis sub diktado de Jeremia:
28 Prenu al vi denove alian skribrula�on, kaj skribu sur �i �iujn anta�ajn vortojn, kiuj estis sur la unua skribrula�o, kiun forbruligis Jehojakim, re�o de Judujo.
29 Kaj pri Jehojakim, re�o de Judujo, diru: Tiele diras la Eternulo: Vi forbruligis tiun skribrula�on, dirante: Kial vi skribis sur �i, ke venos la re�o de Babel kaj ruinigos �i tiun landon kaj ekstermos sur �i homojn kaj brutojn?
30 Tial tiele diras la Eternulo pri Jehojakim, re�o de Judujo: Ne estos �i li sidanto sur la trono de David, kaj lia kadavro estos �etita al la varmego de la tago kaj al la malvarmo de la nokto;
31 kaj Mi punos lin kaj lian idaron kaj liajn servantojn, pro ilia malbonago; kaj Mi venigos sur ilin kaj sur la lo�antojn de Jerusalem kaj sur la Judujanojn la tutan malbonon, pri kiu Mi diris al ili, sed ili ne a�skultis.
32 Kaj Jeremia prenis alian skribrula�on, kaj donis �in al la skribisto Baru�, filo de Nerija; kaj tiu skribis sur �i sub diktado de Jeremia �iujn vortojn de la libro, kiun Jehojakim, re�o de Judujo, forbruligis per fajro; kaj al ili estis aldonitaj ankora� multaj similaj vortoj.

1 Kaj ekre�is la re�o Cidkija, filo de Jo�ija, anstata� Konja, filo de Jehojakim, �ar Nebukadnecar, re�o de Babel, faris lin re�o en la Juda lando.
2 Li kaj liaj servantoj kaj la popolo de la lando ne obeis la vortojn de la Eternulo, kiujn Li diris per la profeto Jeremia.

3 Tamen la re�o Cidkija sendis Jehu�alon, filon de �elemja, kaj Cefanjan, filon de la pastro Maaseja, al la profeto Jeremia, por diri: Pre�u, mi petas, por ni al la Eternulo, nia Dio.
4 Jeremia tiam iradis libere inter la popolo, kaj oni ne metis lin en malliberejon.
5 Dume la militistaro de Faraono eliris el Egiptujo, kaj kiam la �aldeoj, kiuj sie�is Jerusalemon, tion a�dis, ili foriris de Jerusalem.
6 Kaj aperis vorto de la Eternulo al la profeto Jeremia, dirante:
7 Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: Tiele diru al la re�o de Judujo, kiu sendis vin al Mi, por demandi Min: Jen la militistaro de Faraono, kiu eliris kun helpo al vi, iros returne en sian landon Egiptujo.
8 Kaj la �aldeoj revenos kaj militos kontra� �i tiu urbo, kaj prenos �in kaj forbruligos �in per fajro.
9 Tiele diras la Eternulo: Ne trompu vin mem, dirante: La �aldeoj foriros de ni; �ar ili ne foriros.
10 �ar se vi e� venkobatus la tutan militistaron de la �aldeoj, kiu militas kontra� vi, kaj restus el ili nur kelkaj vunditoj, �i tiuj levi�us �iu el sia tendo kaj forbruligus �i tiun urbon per fajro.

11 Kiam la militistaro de la �aldeoj, timante la militistaron de Faraono, foriris de Jerusalem,
12 tiam Jeremia eliris el Jerusalem, por iri en la landon de Benjamen, por ricevi sian tiean hereda�on inter la popolo.
13 Sed kiam li estis �e la Pordego de Benjamen, tie estis la gardistestro, kies nomo estis Jirija, filo de �elemja, filo de �ananja; li kaptis la profeton Jeremia, dirante: Vi volas transkuri al la �aldeoj.
14 Jeremia diris: Tio estas malvero, mi ne volas transkuri al la �aldeoj. Sed tiu ne a�skultis lin; kaj Jirija kaptis Jeremian kaj alkondukis lin al la eminentuloj.
15 La eminentuloj ekkoleris kontra� Jeremia, kaj batis lin, kaj metis lin en malliberejon, en la domo de la skribisto Jonatan, �ar tiun domon oni faris malliberejo.
16 Post kiam Jeremia venis en la malliberejon kaj en karceron, kaj Jeremia estis sidinta tie longan tempon,
17 la re�o Cidkija sendis kaj prenis lin, kaj la re�o sekrete en sia domo demandis lin, dirante: �u estas ia vorto de la Eternulo? Kaj Jeremia diris: Estas: vi estos transdonita en la manon de la re�o de Babel.
18 Kaj Jeremia diris al la re�o Cidkija: Per kio mi pekis anta� vi a� anta� viaj servantoj a� anta� �i tiu popolo, ke vi metis min en malliberejon?
19 Kaj kie estas viaj profetoj, kiuj profetis al vi, ke la re�o de Babel ne venos kontra� vin kaj kontra� �i tiun landon?
20 Nun a�skultu, mia sinjoro, ho re�o, mia petego falu anta� vi: ne revenigu min en la domon de la skribisto Jonatan, mi ne mortu tie.
21 Tiam la re�o Cidkija ordonis, ke oni tenu Jeremian sur la korto de la malliberejo; kaj oni donadis al li bulon da pano �iutage el la strato de la bakistoj, �is konsumi�is la tuta pano en la urbo. Tiamaniere Jeremia restis sur la korto de la malliberejo.

1 �efatja, filo de Matan, Gedalja, filo de Pa��ur, Ju�al, filo de �elemja, kaj Pa��ur, filo de Malkija, a�dis la vortojn, kiujn Jeremia parolis al la tuta popolo, dirante:
2 Tiele diras la Eternulo: Kiu restos en �i tiu urbo, tiu mortos de glavo, de malsato, a� de pesto; sed kiu eliros al la �aldeoj, tiu restos vivanta, lia animo estos lia akiro, kaj li vivos.
3 Tiele diras la Eternulo: �i tiu urbo estos transdonita en la manojn de la militistaro de la re�o de Babel, kaj li venkoprenos �in.
4 Tiam la eminentuloj diris al la re�o: Oni devas mortigi �i tiun homon, �ar li senfortigas la manojn de la militistoj, kiuj restis en �i tiu urbo, kaj la manojn de la tuta popolo, parolante al ili tiajn vortojn; �ar �i tiu homo deziras al �i tiu popolo ne pacon, sed nur malbonon.
5 Kaj la re�o Cidkija diris: Jen li estas en viaj manoj, �ar la re�o nenion povas fari kontra� via volo.
6 Tiam ili prenis Jeremian, kaj �etis lin en la kavon de Malkija, filo de la re�o, kiu trovi�is sur la korto de la malliberejo, kaj oni mallevis Jeremian per �nuroj; en la kavo ne estis akvo, sed nur �limo, kaj Jeremia eni�is en la �limon.
7 Kaj Ebed-Mele�, Etiopo, e�nuko, kiu estis en la domo de la re�o, a�dis, ke oni �etis Jeremian en la kavon; la re�o tiam sidis �e la Pordejo de Benjamen.
8 Tiam Ebed-Mele� eliris el la domo de la re�o, kaj ekparolis al la re�o, dirante:
9 Mia sinjoro, ho re�o! malbone agis tiuj homoj, ke ili tion faris al la profeto Jeremia, ke ili �etis lin en la kavon: li mortos tie de malsato, �ar jam en ekzistas pano en la urbo.
10 Tiam la re�o ordonis al la Etiopo Ebed-Mele�, dirante: Prenu kun vi de �i tie tridek homojn, kaj eltiru la profeton Jeremia el la kavo, anta� ol li mortos.
11 Kaj Ebed-Mele� prenis kun si la homojn kaj iris en la domon de la re�o sub la trezorejon, kaj prenis de tie malnovajn kaj eluzitajn �ifonojn kaj mallevis ilin per �nuroj al Jeremia en la kavon.
12 Kaj la Etiopo Ebed-Mele� diris al Jeremia: Metu la eluzitajn �ifonojn sub viajn akselojn sub la �nurojn; kaj Jeremia tiel faris.
13 Kaj oni ektiris Jeremian per la �nuroj kaj eltiris lin el la kavo; kaj Jeremia restis sur la korto de la malliberejo.

14 Kaj la re�o Cidkija sendis, kaj venigis la profeton Jeremia al si, al la tria enirejo de la domo de la Eternulo; kaj la re�o diris al Jeremia: Mi demandos de vi ion, ka�u anta� mi nenion.
15 Kaj Jeremia diris al Cidkija: Se mi diros al vi, vi ja mortigos min; kaj se mi donos al vi konsilon, vi ja ne obeos min.
16 Tiam la re�o Cidkija sekrete �uris al Jeremia, dirante: Mi �uras per la Eternulo, kiu kreis al ni �i tiun animon, ke mi ne mortigos vin, kaj ne transdonos vin en la manojn de tiuj homoj, kiuj celas vian morton.
17 Kaj Jeremia diris al Cidkija: Tiele diras la Eternulo, Dio Cebaot, Dio de Izrael: Se vi eliros al la eminentuloj de la re�o de Babel, via animo restos vivanta, kaj �i tiu urbo ne estos forbruligita per fajro, kaj vi kaj via domo vivos;
18 sed se vi ne eliros al la eminentuloj de la re�o de Babel, tiam �i tiu urbo estos transdonita en la manojn de la �aldeoj, kaj ili forbruligos �in per fajro, kaj vi ne savi�os el iliaj manoj.
19 Kaj la re�o Cidkija diris al Jeremia: Mi timas la Judojn, kiuj transkuris al la �aldeoj, ke oni ne transdonu min en iliajn manojn, por ke ili mokturmentu min.
20 Tiam Jeremia diris: Oni ne transdonos vin; a�skultu la vo�on de la Eternulo pri tio, kion mi diras al vi; tiam estos bone al vi, kaj via animo restos vivanta.
21 Sed se vi ne volos eliri, en tia okazo jen estas tio, kion la Eternulo vidigis al mi:
22 Jen �iuj virinoj, kiuj restis en la domo de la re�o de Judujo, estos elkondukitaj al la eminentuloj de la re�o de Babel, kaj ili diros: Viaj konsolantoj forlogis vin kaj superfortis vin; viaj piedoj enprofundi�is en koton, kaj tiuj fori�is de vi.
23 Kaj �iujn viajn edzinojn kaj viajn filojn oni forkondukos al la �aldeoj, kaj vi ne savi�os el iliaj manoj; vi estos kaptita en la manojn de la re�o de Babel, kaj �i tiu urbo estos forbruligita per fajro.
24 Kaj Cidkija diris al Jeremia: Neniu devas scii tiujn vortojn, alie vi mortos.
25 Se la eminentuloj a�dos, ke mi parolis kun vi, kaj ili venos al vi, kaj diros al vi: Sciigu al ni, kion vi diris al la re�o, ne ka�u anta� ni, por ke ni ne mortigu vin, kaj kion la re�o diris al vi:
26 tiam respondu al ili: Mi humile petegis la re�on, ke li ne revenigu min en la domon de Jonatan, mi ne mortu tie.
27 Kaj venis �iuj eminentuloj al Jeremia kaj demandis lin, kaj li respondis al ili konforme al �iuj vortoj, kiujn ordonis la re�o; kaj ili silente foriris de li, �ar ili nenion eksciis.
28 Kaj Jeremia restis sur la korto de la malliberejo �is la tago, en kiu Jerusalem estis venkoprenita; kaj li tie estis, kiam Jerusalem estis venkoprenita.

1 En la na�a jaro de Cidkija, re�o de Judujo, en la deka monato, venis Nebukadnecar, re�o de Babel, kun sia tuta militistaro al Jerusalem, kaj eksie�is �in.
2 En la dek-unua jaro de Cidkija, en la kvara monato, en la na�a tago de la monato, oni faris enrompon en la urbon.
3 Kaj eniris �iuj eminentuloj de la re�o de Babel, kaj haltis �e la Meza Pordego: Nergal-�arecer, Samgar-Nebu, Sarse�im Rab-saris, Nergal-�arecer Rab-mag, kaj �iuj ceteraj eminentuloj de la re�o de Babel.
4 Kiam ilin ekvidis Cidkija, re�o de Judujo, kaj �iuj militistoj, ili forkuris, kaj eliris en la nokto el la urbo tra la �ardeno de la re�o, tra la pordego inter la du muregoj, kaj ili iris sur la vojon, kiu kondukas al la stepo.
5 Sed la �aldea militistaro postkuris ilin, kaj atingis Cidkijan sur la stepo de Jeri�o kaj kaptis lin, kaj alkondukis lin al Nebukadnecar, re�o de Babel, en Riblan, en la lando �amat, kaj �i tiu eldiris verdikton kontra� li.
6 Kaj la re�o de Babel bu�is la filojn de Cidkija en Ribla anta� liaj okuloj, kaj �iujn eminentulojn de Judujo la re�o de Babel bu�is.
7 Kaj la okulojn de Cidkija li blindigis, kaj li ligis lin per katenoj, por forkonduki lin en Babelon.
8 Kaj la domon de la re�o kaj la domojn de la popolo la �aldeoj forbruligis per fajro, kaj la muregojn de Jerusalem ili detruis.
9 Kaj la ceteran popolon, kiu restis en la urbo, kaj la transkurintojn, kiuj transkuris al li, kaj la tutan reston de la popolo Nebuzaradan, estro de la korpogardistoj, forkondukis en Babelon.
10 Sed la malri�ulojn el la popolo, kiuj nenion havis, Nebuzaradan, estro de la korpogardistoj, restigis en la lando Juda kaj donis al ili tiam vinber�ardenojn kaj kampojn.
11 Sed pri Jeremia Nebukadnecar, re�o de Babel, ordonis al Nebuzaradan, la estro de la korpogardistoj, jene:
12 Prenu lin, kaj atentu pri li, kaj faru al li nenion malbonan, sed agu kun li nur tiel, kiel li diros al vi.
13 Kaj sendis Nebuzaradan, estro de la korpogardistoj, kaj Nebu�azban Rab-saris, kaj Nergal-�arecar Rab-mag, kaj �iuj estroj de la re�o de Babel;
14 ili sendis, kaj prenis Jeremian el la korto de la malliberejo, kaj transdonis lin al Gedalja, filo de A�ikam, filo de �afan, ke li konduku lin en sian domon; kaj li ekvivis inter la popolo.

15 Kaj al Jeremia aperis jena vorto de la Eternulo, kiam li estis ankora� tenata sur la korto de la malliberejo:
16 Iru kaj diru al la Etiopo Ebed-Mele� jene: Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Jen Mi plenumos Miajn vortojn pri �i tiu urbo al malbono, ne al bono, kaj ili plenumi�os anta� via viza�o en tiu tempo.
17 Sed vin Mi savos en tiu tempo, diras la Eternulo, kaj vi ne estos transdonita en la manojn de tiuj homoj, kiujn vi timas.
18 �ar Mi forsavos vin, kaj vi ne falos de glavo, kaj via animo estos via akiro; �ar vi fidis Min, diras la Eternulo.

1 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia de la Eternulo, post kiam Nebuzaradan, estro de la korpogardistoj, forliberigis lin el Rama, kiam li prenis lin, ligitan per �enoj, inter �iuj kaptitoj de Jerusalem kaj Judujo, forkondukataj en Babelon.
2 Kaj la estro de la korpogardistoj prenis Jeremian, kaj diris al li: La Eternulo, via Dio, eldiris �i tiun malfeli�on kontra� �i tiu loko;
3 kaj la Eternulo tion venigis, kaj faris, kiel Li diris, �ar vi pekis anta� la Eternulo kaj ne a�skultis Lian vo�on; pro tio fari�is al vi tia afero.
4 Kaj nun jen hodia� mi liberigis vin de la katenoj, kiuj estis sur viaj manoj; se pla�as al vi iri kun mi en Babelon, iru, kaj mi zorgos pri vi; se ne pla�as al vi iri kun mi en Babelon, ne faru tion; vidu, la tuta lando estas anta� vi; kien pla�as al vi iri, tien iru.
5 (Dum li ankora� ne foriris,) Iru al Gedalja, filo de A�ikam, filo de �afan, kiun la re�o de Babel starigis kiel estron super la urboj de Judujo, kaj restu kun li inter la popolo; a� kien pla�as al vi iri, tien iru. Kaj la estro de la korpogardistoj donis al li man�a�on kaj donacon kaj forliberigis lin.
6 Kaj Jeremia venis al Gedalja, filo de A�ikam, en Micpan, kaj eklo�is kun li inter la popolo, kiu restis en la lando.

7 Kiam �iuj militestroj, kiuj estis sur la kampo, ili kaj iliaj homoj, a�dis, ke la re�o de Babel starigis Gedaljan, filon de A�ikam, kiel estron de la lando, kaj ke li metis sub lian regadon la virojn, virinojn, infanojn, kaj malri�ulojn de la lando, kiuj ne estis translo�igitaj en Babelon,
8 tiam ili venis al Gedalja en Micpan: I�mael, filo de Netanja, Jo�anan kaj Jonatan, filoj de Karea�, Seraja, filo de Tan�umet, la filoj de Efaj, Netofaano, kaj Jezanja, filo de Maa�atano, ili kaj iliaj homoj.
9 Kaj Gedalja, filo de A�ikam, filo de �afan, �uris al ili kaj al iliaj homoj, dirante: Ne timu servi al la �aldeoj, restu en la lando kaj servu al la re�o de Babel, kaj tiam estos al vi bone.
10 Mi restas en Micpa, por ke mi povu stari�i anta� la viza�o de la �aldeoj, kiuj venos al ni; sed vi enkolektu vinon kaj somerajn fruktojn kaj oleon kaj metu en viajn vazojn, kaj restu en viaj urboj, kiujn vi okupis.
11 Anka� �iuj Judoj, kiuj estis �e la Moabidoj, �e la Amonidoj, �e la Edomidoj, kaj en �iuj landoj, a�dis, ke la re�o de Babel restigis parton de la Judoj, kaj ke li starigis kiel reganton super ili Gedaljan, filon de A�ikam, filo de �afan.
12 Kaj �iuj tiuj Judoj revenis de �iuj lokoj, kien ili estis dispelitaj, kaj venis en la landon Judan al Gedalja en Micpan, kaj ili enkolektis tre multe da vino kaj da someraj fruktoj.

13 Sed Jo�anan, filo de Karea�, kaj �iuj militestroj, kiuj estis sur la kampo, venis al Gedalja en Micpan.
14 Kaj ili diris al li: �u vi scias, ke Baalis, re�o de la Amonidoj, sendis I�maelon, filon de Netanja, por ke li mortigu vin? Sed Gedalja, filo de A�ikam, ne kredis al ili.
15 Tiam Jo�anan, filo de Karea�, diris sekrete al Gedalja en Micpa jene: Permesu, ke mi iru kaj mortigu I�maelon, filon de Netanja, kaj neniu tion scios; kial li vin mortigu, ke �iuj Judoj, kiuj kolekti�is al vi, diskuru, kaj la resta�o de la Judoj pereu?
16 Sed Gedalja, filo de A�ikam, diris al Jo�anan, filo de Karea�: Ne faru tion, �ar malveron vi parolas pri I�mael.

1 En la sepa monato I�mael, filo de Netanja, filo de Eli�ama, el la re�a idaro, unu el la eminentuloj de la re�o, kaj kun li dek viroj, venis al Gedalja, filo de A�ikam, en Micpan, kaj ili kune tie man�is en Micpa.
2 Kaj levi�is I�mael, filo de Netanja, kaj la dek viroj, kiuj estis kun li, kaj frapis Gedaljan, filon de A�ikam, filo de �afan, per glavo, kaj mortigis lin, kiun la re�o de Babel starigis kiel reganton super la lando.
3 Kaj �iujn Judojn, kiuj estis kun li, Gedalja, en Micpa, kaj la �aldeojn, kiuj tie trovi�is, la militistojn, I�mael mortigis.
4 En la dua tago post la mortigo de Gedalja, kiam neniu ankora� sciis pri tio,
5 venis viroj el �e�em, el �ilo, kaj el Samario, okdek homoj, kun razitaj barboj kaj dis�iritaj vestoj, kun tran�oj sur la korpo, kaj en iliaj manoj estis donacoj kaj olibano, por alporti ilin en la domon de la Eternulo.
6 Kaj I�mael, filo de Netanja, eliris al ili renkonte el Micpa, irante kaj plorante; kaj kiam li atingis ilin, li diris al ili: Iru al Gedalja, filo de A�ikam.
7 Sed kiam ili venis en la mezon de la urbo, I�mael, filo de Netanja, kune kun la homoj, kiuj estis kun li, bu�is ilin kaj �etis en kavon.
8 Tamen trovi�is inter ili dek homoj, kiuj diris al I�mael: Ne mortigu nin, �ar ni havas sur la kampo abundajn provizojn da tritiko, hordeo, oleo, kaj mielo. Kaj li haltis, kaj ne mortigis ilin kune kun iliaj fratoj.
9 La kavo, en kiun I�mael �etis �iujn kadavrojn de la homoj, kiujn li mortigis samtempe kiel Gedaljan, estis tiu, kiun faris la re�o Asa kontra� Baa�a, re�o de Izrael; �in I�mael, filo de Netanja, plenigis per mortigitoj.
10 Kaj I�mael kaptis la tutan resta�on de la popolo, kiu estis en Micpa, la re�idinojn, kaj la tutan popolon, kiu restis en Micpa, kaj super kiu Nebuzaradan, la estro de la korpogardistoj, estrigis Gedaljan, filon de A�ikam; ilin kaptis I�mael, filo de Netanja, kaj li preti�is, por transiri al la Amonidoj.

11 Sed Jo�anan, filo de Karea�, kaj �iuj militestroj, kiuj estis kun li, a�dis pri la tuta malbono, kiun faris I�mael, filo de Netanja;
12 kaj ili prenis �iujn virojn, kaj iris, por batali kontra� I�mael, filo de Netanja; kaj ili trovis lin �e la granda akvo, kiu estas en Gibeon.
13 Kiam la tuta popolo, kiu estis �e I�mael, ekvidis Jo�ananon, filon de Karea�, kaj �iujn militestrojn, kiuj estis kun li, �i ek�ojis.
14 Kaj la tuta popolo, kiun I�mael forkondukis el Micpa, deturnis sin, kaj iris al Jo�anan, filo de Karea�.
15 Sed I�mael, filo de Netanja, forkuris de Jo�anan kun ok homoj kaj iris al la Amonidoj.
16 Jo�anan, filo de Karea�, kaj �iuj militestroj, kiuj estis kun li, prenis la tutan resta�on de la popolo, kiun li revenigis de I�mael, filo de Netanja, el Micpa, post kiam �i tiu mortigis Gedaljan, filon de A�ikam: virojn, militistojn, virinojn, infanojn, kaj e�nukojn, kiujn li revenigis el Gibeon.
17 Kaj ili iris kaj haltis �e la gastejo Kimham, apud Bet-Le�em, por direkti sin al Egiptujo,
18 for de la �aldeoj; �ar ili timis ilin pro tio, ke I�mael, filo de Netanja, mortigis Gedaljan, filon de A�ikam, kiun la re�o de Babel estrigis super la lando.

1 Kaj aliris �iuj militestroj, kaj Jo�anan, filo de Karea�, kaj Jezanja, filo de Ho�aja, kaj la tuta popolo, de la malgrandaj �is la grandaj,
2 kaj diris al la profeto Jeremia: Ni humile petegas vin, pre�u por ni al la Eternulo, via Dio, por �i tiu tuta resta�o; �ar el multaj ni restis malmultaj, kiel viaj okuloj nin vidas.
3 Kaj la Eternulo, via Dio, sciigu al ni la vojon, kiun ni devas iri, kaj kion ni devas fari.
4 Kaj la profeto Jeremia diris al ili: Mi a�dis; jen mi pre�os al la Eternulo, via Dio, konforme al viaj vortoj, kaj �ion, kion la Eternulo respondos al vi, mi raportos al vi; mi nenion ka�os anta� vi.
5 Kaj ili diris al Jeremia: La Eternulo estu inter ni atestanto vera kaj fidela, ke ni agos konforme al �io, kun kio la Eternulo, via Dio, sendos vin al ni;
6 �u estos bone, �u estos malbone, ni a�skultos la vo�on de la Eternulo, nia Dio, al kiu ni vin sendas, por ke estu al ni bone, se ni a�skultos la vo�on de la Eternulo, nia Dio.

7 Post dek tagoj aperis la vorto de la Eternulo al Jeremia;
8 kaj li vokis Jo�ananon, filon de Karea�, kaj �iujn militestrojn, kiuj estis kun li, kaj la tutan popolon, de la malgrandaj �is la grandaj,
9 kaj diris al ili: Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael, al kiu vi min sendis, por faligi vian petegon anta� Li:
10 Se vi restos en �i tiu lando, Mi vin aran�os kaj ne ruinigos, Mi vin plantos kaj ne elradikigos; �ar Mi pentas pri la malbono, kiun Mi faris al vi.
11 Ne timu la re�on de Babel, kiun vi nun timas; ne timu lin, diras la Eternulo, �ar Mi estas kun vi, por helpi vin kaj por savi vin el lia mano.
12 Mi estos favorkora al vi, ke li vin kompatu kaj vin lo�igu sur via tero.
13 Sed se vi diros: Ni ne volas lo�i en �i tiu lando, kaj vi ne obeos la vo�on de la Eternulo, via Dio,
14 dirante: Ne, ni iros en la landon Egiptan, kie ni ne vidos militon kaj ne a�dos sonon de trumpeto kaj ne malsatos koncerne panon, kaj tie ni restos:
15 tiam a�skultu la vorton de la Eternulo, ho resta�o de Jehuda: tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Se vi turnos vian viza�on, por iri en Egiptujon, kaj vi iros, por tie eklo�i:
16 tiam la glavo, kiun vi timas, atingos vin tie, en la lando Egipta, kaj la malsato, pri kiu vi zorgas, persekutos vin tie en Egiptujo, kaj tie vi mortos.
17 Tiamaniere �iuj homoj, kiuj turnis sian viza�on, por iri en Egiptujon, por tie eklo�i, mortos de glavo, de malsato, kaj de pesto, kaj neniu el ili restos, nek forsavi�os de la malbono, kiun Mi venigos sur ilin.
18 �ar tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Kiel elver�i�is Mia kolero kaj indigno sur la lo�antojn de Jerusalem, tiel Mia kolero elver�i�os sur vin, kiam vi venos en Egiptujon, kaj vi fari�os objekto de �uro, de teruro, de malbeno, kaj de honto, kaj vi ne plu vidos �i tiun lokon.
19 Pri vi, ho resta�o de Jehuda, la Eternulo parolis: Ne iru en Egiptujon; sciu, ke Mi avertis vin hodia�.
20 Vi fari�is kulpaj kontra� viaj propraj animoj; �ar vi sendis min al la Eternulo, via Dio, dirante: Pre�u por ni al la Eternulo, nia Dio, kaj �ion, kion diros la Eternulo, nia Dio, sciigu al ni, por ke ni tion faru.
21 Kaj mi sciigis al vi hodia�, sed vi ne a�skultis la vo�on de la Eternulo, via Dio, nek �ion, kun kio Li sendis min al vi;
22 sciu do, ke vi mortos de glavo, de malsato, kaj de pesto, sur la loko, kien vi volas iri, por tie eklo�i.

1 Kiam Jeremia finis anta� la tuta popolo la raportadon pri �iuj vortoj de la Eternulo, ilia Dio, pri �iuj vortoj, kun kiuj la Eternulo, ilia Dio, sendis lin al ili,
2 tiam Azarja, filo de Ho�aja, kaj Jo�anan, filo de Karea�, kaj �iuj malhumilaj homoj diris al Jeremia: Malveron vi parolas; la Eternulo, nia Dio, ne sendis vin, por diri: Ne iru en Egiptujon, por tie eklo�i;
3 sed nur Baru�, filo de Nerija, instigas vin kontra� ni, por transdoni nin en la manojn de la �aldeoj, por ke ili mortigu nin a� translo�igu nin en Babelon.
4 Tiamaniere Jo�anan, filo de Karea�, kaj �iuj militestroj, kaj la tuta popolo, ne obeis la vo�on de la Eternulo, por resti en la lando Juda.
5 Kaj Jo�anan, filo de Karea�, kaj �iuj militestroj prenis la tutan resta�on de la Judoj, kiuj revenis el �iuj nacioj, kien ili estis dispelitaj, por lo�i en la lando Juda:
6 la virojn, la virinojn, la infanojn, la re�idinojn, kaj �iujn, kiujn Nebuzaradan, estro de la korpogardistoj, restigis kun Gedalja, filo de A�ikam, filo de �afan, kaj la profeton Jeremia, kaj Baru�on, filon de Nerija.
7 Kaj ili iris en la landon Egiptan, ne obeante la vo�on de la Eternulo, kaj venis �is Ta�pan�es.
8 Kaj aperis vorto de la Eternulo al Jeremia en Ta�pan�es, dirante:
9 Prenu en vian manon grandajn �tonojn, kaj anta� la okuloj de la Judaj viroj ka�u ilin en la kalko en la brikfarejo, kiu trovi�as �e la enirejo de la domo de Faraono en Ta�pan�es;
10 kaj diru al ili: Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Jen Mi sendos, kaj venigos Nebukadnecaron, re�on de Babel, Mian servanton, kaj Mi starigos lian tronon supre de �i tiuj �tonoj, kiujn Mi ka�is, kaj li starigos sur ili sian tendon.
11 Kaj li venos, kaj frapos la landon Egiptan: kiu estas destinita al la morto, tiu ricevos la morton; kiu estas destinita al kaptiteco, tiu iros en kaptitecon; kaj kiu estas destinita al glavo, tiun trafos glavo.
12 Kaj Mi ekbruligos fajron en la domoj de la dioj de Egiptujo, kaj �i bruligos ilin kaj forkaptos. Kaj li �irka�kovros sin per la havo de la lando Egipta, kiel pa�tisto kovras sin per sia vesto, kaj li eliros el tie bonstate.
13 Kaj li rompos la statuojn de la templo de la suno en la lando Egipta, kaj la domojn de la dioj de Egiptujo li forbruligos per fajro.

1 Jen estas la vorto, kiu aperis al Jeremia pri �iuj Judoj, kiuj lo�as en la lando Egipta, kiuj lo�as en Migdol, en Ta�pan�es, en Nof, kaj en la lando Patros:
2 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Vi vidis la tutan malbonon, kiun Mi venigis sur Jerusalemon kaj sur �iujn urbojn de Judujo; jen ili estas nun dezertaj, kaj neniu lo�as en ili,
3 pro iliaj malbonagoj, kiujn ili faris, kolerigante Min, irante incensi kaj servi al aliaj dioj, kiujn ne konis ili, nek vi, nek viaj patroj.
4 Mi sendis al vi �iujn Miajn servantojn, la profetojn, Mi konstante sendadis, dirante: Ne faru tiun abomenindan aferon, kiun Mi malamas.
5 Sed ili ne obeis, kaj ne alklinis sian orelon, por deturni sin de siaj malbonagoj, por ne incensi al aliaj dioj.
6 Pro tio elver�i�is Mia indigno kaj kolero, kaj �i ekbrulis en la urboj de Judujo kaj sur la stratoj de Jerusalem, kaj ili ruini�is kaj dezerti�is, kiel oni nun vidas.
7 Kaj nun tiele diras la Eternulo, Dio Cebaot, Dio de Izrael: Kial vi faras grandan malbonon al viaj propraj animoj, por ke ekstermi�u �e vi viroj kaj virinoj, infanoj kaj su�infanoj en Judujo, por ke nenio restu �e vi?
8 Kial vi kolerigas Min per la faroj de viaj manoj, incensante al aliaj dioj en la lando Egipta, kien vi venis, por tie lo�i, por ke vi ekstermi�u kaj por ke vi fari�u objekto de malbeno kaj de honto inter �iuj nacioj de la tero?
9 �u vi forgesis la malbona�ojn de viaj patroj kaj la malbona�ojn de la re�oj de Judujo, la malbona�ojn de iliaj edzinoj, viajn malbona�ojn, kaj la malbona�ojn de viaj edzinoj, kiujn ili faris en la lando Juda kaj sur la stratoj de Jerusalem?
10 Ili ne humili�is �is la nuna tago, ili ne timas kaj ne agas la� Mia instruo kaj la� Miaj le�oj, kiujn Mi donis al vi kaj al viaj patroj.
11 Tial tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Jen Mi turnos Mian viza�on kontra� vin por malfeli�o kaj por ekstermi la tutan Judujon.
12 Kaj Mi prenos la resta�on de la Judoj, kiuj turnis sian viza�on, por iri en la landon Egiptan, por tie eklo�i, kaj ili �iuj ekstermi�os en la lando Egipta; ili falos de glavo, de malsato ili ekstermi�os, de la malgrandaj �is la grandaj; de glavo kaj de malsato ili mortos, kaj ili fari�os objekto de �uro, de teruro, de malbeno, kaj de honto.
13 Kaj Mi punos tiujn, kiuj lo�as en la lando Egipta, kiel Mi punis Jerusalemon, per glavo, per malsato, kaj per pesto.
14 Kaj neniu savi�os nek restos el la resta�o de la Judoj, kiuj venis en la landon Egiptan, por lo�i tie kelktempe kaj por poste reiri en la landon Judan, kien ili sopiras per sia animo reveni kaj tie lo�i; ili ne revenos, krom tiuj, kiuj forkuros.

15 Tiam respondis al Jeremia �iuj viroj, kiuj sciis, ke iliaj edzinoj incensas al aliaj dioj, kaj �iuj virinoj, kiuj staris en granda amaso, kaj la tuta popolo, kiu lo�is en la lando Egipta, en Patros; ili diris:
16 Tion, kion vi diris al ni en la nomo de la Eternulo, ni ne obeos al vi;
17 sed ni faros �ion la� la vortoj, kiuj eliras el nia bu�o, ni incensos al la re�ino de la �ielo, ni ver�os al �i ver�oferojn, kiel faris ni kaj niaj patroj, niaj re�oj kaj niaj eminentuloj, en la urboj de Judujo kaj sur la stratoj de Jerusalem; tiam ni havis abundan panon, kaj estis al ni bone, kaj malbonon ni ne vidis.
18 Sed de tiu tempo, kiam ni �esis incensi al la re�ino de la �ielo kaj ver�i al �i ver�oferojn, �io mankas al ni, kaj ni pereas de glavo kaj de malsato.
19 Kaj kiam ni incensas al la re�ino de la �ielo kaj ver�as al �i ver�oferojn, �u sen la scio de niaj edzoj ni faras al �i kukojn kun �ia bildo kaj ver�as al �i ver�oferojn?
20 Tiam Jeremia diris al la tuta popolo, pri la viroj kaj virinoj, kaj pri �iuj el la popolo, kiuj respondis al li:
21 �uste tiun incensadon, kiun vi faradis en la urboj de Judujo kaj sur la stratoj de Jerusalem, vi kaj viaj patroj, viaj re�oj kaj viaj eminentuloj kaj la popolo de la lando--�uste tion la Eternulo ja rememoris, kaj �i atingis Lian koron.
22 Kaj la Eternulo ne plu povis toleri viajn malbonajn agojn, la abomeninda�ojn, kiujn vi faris; tial via lando fari�is dezerto, objekto de teruro kaj de malbeno, kaj neniu lo�as en �i, kiel oni nun vidas.
23 Pro tio, ke vi incensadis kaj pekadis anta� la Eternulo kaj ne obeis la vo�on de la Eternulo kaj ne agadis la� Lia instruo, la� Liaj le�oj kaj ordonoj--pro tio trafis vin tiu malbono, kiel vi nun vidas.

24 Kaj Jeremia diris al la tuta popolo kaj al �iuj virinoj: A�skultu la vorton de la Eternulo, �iuj Judoj, kiuj estas en la lando Egipta!
25 Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Vi kaj viaj edzinoj parolis per via bu�o kaj plenumis per viaj manoj tion, kion vi diris: Ni plenumos nian solenan promeson, kiun ni faris, incensi al la re�ino de la �ielo kaj ver�i al �i ver�oferojn; vi efektive plenumas viajn promesojn, kaj faras, kion vi promesis.
26 Tial a�skultu la vorton de la Eternulo, �iuj Judoj, kiuj lo�as en la lando Egipta: Jen Mi �uris per Mia granda nomo, diras la Eternulo, ke la bu�o de neniu Judo en la tuta lando Egipta plu vokos Mian nomon, dirante: Kiel vivas la Sinjoro, la Eternulo.
27 Jen Mi viglos super ili por malbono, ne por bono; kaj �iuj Judoj, kiuj estas en la lando Egipta, pereos de glavo kaj de malsato, �is ili tute ekstermi�os.
28 Nur malgranda nombro da homoj, kiuj savi�os de glavo, revenos el la lando Egipta en la landon Judan; kaj la tuta resta�o de la Judoj, kiuj venis en la landon Egiptan, por tie lo�i, ekscios, kies vorto plenumi�as, Mia a� ilia.
29 Kaj jen estas por vi la pruvosigno, diras la Eternulo, ke Mi punos vin sur �i tiu loko, por ke vi sciu, ke plenumi�os Miaj vortoj sur vi por malbono:
30 tiele diras la Eternulo: Jen Mi transdonos Faraonon �ofran, re�on de Egiptujo, en la manojn de liaj malamikoj, kaj en la manojn de tiuj, kiuj celas lian morton, kiel Mi transdonis Cidkijan, re�on de Judujo, en la manon de Nebukadnecar, re�o de Babel, lia malamiko kaj celanto de lia morto.

1 Jen estas la vorto, kiun la profeto Jeremia diris al Baru�, filo de Nerija, kiam �i tiu skribis tiujn vortojn en libron sub diktado de Jeremia, en la kvara jaro de Jehojakim, filo de Jo�ija, re�o de Judujo:
2 Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael, pri vi, ho Baru�:
3 Vi diris: Ve al mi! �ar la Eternulo aldonis mal�ojon al mia suferado; mi laci�is de mia �emado, kaj mi ne trovas ripozon.
4 Tiele diru al li: Tiele diras la Eternulo: Jen tion, kion Mi konstruis, Mi detruas, kaj kion Mi plantis, tion Mi elradikigas, �i tiun tutan Mian landon;
5 kaj vi postulas por vi granda�on! Ne postulu; �ar jen Mi venigos malbonon sur �iun karnon, diras la Eternulo, sed al vi Mi donos vian animon kiel akiron sur �iuj lokoj, kien vi iros.

1 Jen estas la vorto de la Eternulo, kiu aperis al la profeto Jeremia pri la nacioj:

2 Pri Egiptujo, pri la militistaro de Faraono Ne�o, re�o de Egiptujo, kiu estis �e la rivero E�frato en Karkemi�, kaj kiun venkobatis Nebukadnecar, re�o de Babel, en la kvara jaro de Jehojakim, filo de Jo�ija, re�o de Judujo:

46_3">3 Pretigu �ildon kaj kirason, kaj iru en batalon. 4 Jungu la �evalojn kaj sur�evaligu la rajdistojn, stari�u en kaskoj, akrigu la lancojn, surmetu sur vin arma�ojn.
5 Kial Mi vidas, ke ili ektimis kaj kuras malanta�en? iliaj herooj estas frapitaj, kaj forkuras rapide, ne deturnante sin; teruro estas �irka�e, diras la Eternulo.
6 Ne forkuros la rapidpiedulo, ne forsavi�os la heroo; norde, �e la rivero E�frato, ili falpu�i�os kaj falos.
7 Kiu estas tiu, kiu levi�as kiel Nilo kaj kies akvo ondi�as kiel torentoj?
8 Egiptujo levi�as kiel Nilo, kaj kiel torentoj, en kiuj ondi�as la akvo; kaj �i diras: Levi�ante, mi kovros la teron, mi pereigos urbon kun �iaj lo�antoj.
9 Levi�u sur la �evalojn, kaj kuru rapide sur la �aroj; eliru la herooj, la Etiopoj kaj la Putidoj, tenantaj �ildon, kaj la Ludidoj, tenantaj kaj stre�antaj pafarkon.
10 Kaj tiu tago estos �e la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, tago de ven�o, por ven�i al Liaj malamikoj; kaj la glavo man�egos kaj sati�os kaj ebrii�os de ilia sango; �ar bu�ofero estos al la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, en la lando norda, �e la rivero E�frato.
11 Iru en Gileadon kaj prenu balzamon, ho virga filino de Egiptujo; vane vi multigas la kuracilojn; ne ekzistas por vi resani�o.
12 La nacioj a�dis vian malhonoron, kaj via plorado plenigis la teron; �ar fortulo falpu�i�is kontra� fortulo, kaj amba� kune falis.

13 Jen estas la vorto, kiun la Eternulo diris al la profeto Jeremia pri la veno de Nebukadnecar, re�o de Babel, por frapi la landon Egiptan:

14 Sciigu en Egiptujo, proklamu en Migdol, proklamu en Nof kaj en Ta�pan�es, diru: Stari�u kaj preti�u, �ar la glavo ekstermas vian �irka�a�on.
15 Kial estas forpu�ita via fortulo, ne povis stari? �ar la Eternulo lin renversis.
16 Li multigis la falpu�i�antojn; falis unu sur la alian; kaj ili diras: Levi�u, ni reiru al nia popolo kaj al la lando de nia naski�o, for de la glavo de la tirano.
17 Oni kriis tie: Faraono, re�o de Egiptujo, estas nur bruo; li preterlasis la difinitan tempon.
18 Kiel Mi vivas, diras la Re�o, kies nomo estas Eternulo Cebaot, li venos kiel Tabor inter la montoj kaj kiel Karmel �e la maro.
19 Pretigu al vi �ion, kio estas necesa por elmigro, ho lo�antino, filino de Egiptujo; �ar Nof estos ruinigita kaj dezertigita, ke neniu en �i lo�os.
20 Tre bela bovidino estas Egiptujo; sed de nordo venas jam la bu�onto.
21 Anka� �iaj dungitoj interne de �i estas kiel bone nutritaj bovidoj; sed ili anka� turnis sin malanta�en, kune forkuris, ne povis kontra�stari; �ar la tago de ilia malfeli�o venis sur ilin, la tempo de ilia puno.
22 �ia vo�o sonos kiel vo�o de serpento; �ar ili iros kun militistaro, kaj kun hakiloj ili venos al �i, kiel lignohakistoj.
23 Ili elhakos �ian arbaron, diras la Eternulo, kvankam �i estas nekalkulebla; �ar ili estas pli multenombraj ol akridoj, kaj oni ne povas ilin kalkuli.
24 Hontigita estas la filino de Egiptujo, transdonita en la manojn de norda popolo.
25 La Eternulo Cebaot, Dio de Izrael, diras: Jen Mi punvizitos Amonon en No, kaj Faraonon, kaj Egiptujon kaj �iajn diojn kaj �iajn re�ojn, Faraonon mem, kaj tiujn, kiuj fidas lin.
26 Kaj Mi transdonos ilin en la manojn de tiuj, kiuj celas ilian morton, kaj en la manojn de Nebukadnecar, re�o de Babel, kaj en la manojn de liaj servantoj; sed poste �i estos lo�ata, kiel en la tempo anta�a, diras la Eternulo.
27 Sed vi ne timu, ho Mia servanto Jakob, kaj ne tremu, ho Izrael; �ar jen Mi savos vin el malproksime kaj vian idaron el la lando de ilia kaptiteco, kaj Jakob revenos kaj vivos trankvile kaj pace, kaj neniu lin timigos.
28 Vi ne timu, ho Mia servanto Jakob, diras la Eternulo, �ar Mi estas kun vi; �ar Mi ekstermos �iujn popolojn, inter kiujn Mi dispelis vin, sed vin Mi ne ekstermos; Mi nur punos vin modere, por ke Mi ne lasu vin tute sen puno.

1 Jen estas la vorto de la Eternulo, kiu aperis al la profeto Jeremia pri la Fili�toj, anta� ol Faraono venkobatis Gazan:

2 Tiele diras la Eternulo: Jen venos akvo de norde, kaj �i fari�os inundanta torento, kaj �i inundos la landon, kaj �ion, kio estas en �i, la urbon kaj �iajn lo�antojn; ekkrios la homoj, kaj ekploregos �iuj lo�antoj de la lando.
3 Pro la sonado de la hufoj de la fortaj �evaloj, pro la bruo de la �aroj, pro la bruego de la radoj la patroj ne atentos siajn infanojn, senforte mallevi�os iliaj manoj;
4 pro la tago, kiu venos, kiam oni prirabos �iujn Fili�tojn, ekstermos �e Tiro kaj Cidon �iujn restintajn helpantojn; �ar la Eternulo ruinigos la Fili�tojn, la resta�on de la insulo Kaftor.
5 Kalveco trafos Gazan, pereos A�kelon kaj la resta�o de ilia valo. Kiel longe ankora� vi faros al vi tran�ojn?
6 Ho glavo de la Eternulo, kiel longe vi ne kvieti�os? eniru en vian ingon, haltu kaj silentu.
7 Sed kiel vi povas kvieti�i? la Eternulo donis al �i ordonon kontra� A�kelon kaj kontra� la bordo de la maro; tien Li destinis �in.

1 Pri Moab: Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Ve al Nebo! �ar �i estas ruinigita; hontigita kaj venkoprenita estas Kirjataim; hontigita kaj tremigita estas la fortika�o.
2 Jam ne ekzistas la gloro de Moab; en �e�bon oni intencas kontra� �i malbonon, dirante: Ni iru, kaj ni ekstermu �in, ke �i ne plu estu popolo. Anka� vi, ho Madmen, eksilentu; vin persekutos glavo.
3 Kriadon oni a�das de �oronaim, tie estas ruinigado kaj granda malfeli�o.
4 Disbatita estas Moab; �iaj infanoj la�te krias.
5 Kiuj supreniras al Lu�it, tiuj iras kun plorado; �e la malsuprenirado de �oronaim la malamikoj a�das kriadon de malfeli�o.
6 Forkuru, savu vian vivon, kaj estu kiel seknudi�inta arbo en la dezerto.
7 �ar vi fidis viajn farita�ojn kaj viajn trezorojn, vi anka� estos venkoprenita; kaj Kemo� iros en kaptitecon kune kun siaj pastroj kaj eminentuloj.
8 Venos ruiniganto en �iun urbon, neniu urbo savi�os; pereos la valo kaj dezerti�os la ebena�o, kiel diris la Eternulo.
9 Donu flugilojn al Moab, �ar li devas forflugi; liaj urboj dezerti�os tiel, ke neniu en ili lo�os.
10 Malbenita estu tiu, kiu plenumas mal�uste la faron de la Eternulo, kaj malbenita estu tiu, kiu detenas sian glavon de sango.
11 De sia juneco Moab havis trankvilecon kaj ripozadis sur sia fe�o, li ne estis transver�ata el unu vazo en alian, kaj en kaptitecon li ne iris; tial lia gusto restis en li kaj lia odoro ne �an�i�is.
12 Tial jen venos tempo, diras la Eternulo, kiam Mi sendos al li ver�istojn, kaj ili ver�os lin, malplenigos liajn vazojn, kaj disrompos liajn kru�ojn.
13 Kaj Moab estos hontigita pro Kemo�, kiel la domo de Izrael estis hontigita pro Bet-El, kiun ili fidis.
14 Kiel vi povas diri: Ni estas herooj kaj kapabluloj por la milito?
15 Ruinigita estas Moab, liaj urboj falis, kaj liaj plej bravaj junuloj iris al bu�o, diras al Re�o, kies nomo estas Eternulo Cebaot.
16 Balda� venos pereo al Moab, kaj lia malfeli�o tre rapidas.
17 Beda�ru lin �iuj liaj �irka�antoj, kaj �iuj, kiuj konas lian nomon, diru: Kiele disrompi�is la forta vergo, la belega bastono!
18 Iru malsupren de via majesto, sidu en senakva loko, ho lo�antino, filino de Dibon; �ar la ruiniganto de Moab elpa�is kontra� vin kaj detruis viajn fortika�ojn.
19 Staru �e la vojo kaj rigardu, ho lo�antino de Aroer; demandu la forkuranton kaj la forsavi�anton, kaj diru: Kio fari�is?
20 Hontigita estas Moab, �ar li estas frapita; ploru kaj kriu, sciigu en Arnon, ke Moab estas ruinigita.
21 Ju�o venis kontra� la lando de la ebena�o, kontra� �olon, Jahac, kaj Mefaat,
22 kontra� Dibon, Nebo, kaj Bet-Diblataim,
23 kontra� Kirjataim, Bet-Gamul, kaj Bet-Meon,
24 kontra� Keriot kaj Bocra, kaj kontra� �iuj urboj de la lando de Moab, la malproksimaj kaj la proksimaj.
25 Dehakita estas la korno de Moab, kaj lia brako estas rompita, diras la Eternulo.
26 Ebriigu lin, �ar li levi�is kontra� la Eternulo; Moab pla�dos en sia voma�o, kaj li mem estos objekto de mokado.
27 �u vi ne mokis Izraelon? �u oni trovis lin inter �telistoj, ke �iufoje, kiam vi parolas pri li, vi balancas la kapon?
28 Forlasu la urbojn kaj eklo�u sur roko, ho lo�antoj de Moab, kaj fari�u kiel kolomboj, kiuj nestas en truoj de kavernoj.
29 Ni a�dis pri la fiereco de Moab, granda fiereco, pri lia malmodesteco, fiereco, aroganteco, kaj pri la malhumileco de lia koro.
30 Mi konas, diras la Eternulo, lian koleremecon, la nesincerecon de liaj vortoj kaj la nesincerecon de liaj agoj.
31 Tial Mi devas plori pri Moab, �emi pri �iuj Moabidoj, priplori la lo�antojn de Kir-�eres.
32 Per pli ol la plorado de Jazer Mi ploros pri vi, ho vinber�ardeno de Sibma; viaj bran�oj etendi�is trans la maron, atingis la maron de Jazer; rabisto atakis viajn somerajn fruktojn kaj vian rikolton.
33 Fori�is �ojo kaj gajeco de la fruktodona kampo kaj de la lando de Moab; Mi malaperigis vinon en la vinpremejoj, oni ne premos tie kun �ojo vinon, triumfaj kantoj ne plu sonos.
34 Pro la kriado, kiu a�di�as de �e�bon �is Eleale kaj �is Jahac, ili la�te ekploris de Coar �is �oronaim kaj �is la tria Eglat; �ar anka� la akvo de Nimrim sekmalaperis.
35 Mi ekstermos �e Moab, diras la Eternulo, �iun, kiu supreniras sur alta�on kaj incensas al siaj dioj.
36 Tial Mia koro �emas pri Moab kiel fluto, kaj pri la lo�antoj de Kir-�eres Mia koro �emas kiel fluto; �ar la abunda�o, kiun ili akiris, pereis.
37 �ar �iu kapo kalvi�is, kaj �iu barbo estas fortondita, sur �iuj manoj estas tran�oj, kaj sur la lumboj estas saka�o.
38 Sur �iuj tegmentoj de Moab kaj sur liaj stratoj �ie estas plorado; �ar Mi disrompis Moabon kiel senvaloran vazon, diras la Eternulo.
39 Kiele disbatita li estas, kiele ili ploregas! kiele Moab turnis sian nukon, estas hontigita, kaj Moab fari�is objekto de mokado kaj de teruro por �iuj siaj �irka�antoj!
40 �ar tiele diras la Eternulo: Jen li alflugos kiel aglo kaj etendos siajn flugilojn super Moab.
41 Prenita estas Keriot, kaj la fortikigitaj urboj estas kaptitaj; kaj la koro de la herooj de Moab en tiu tago estos kiel la koro de virino dum la doloroj de naskado.
42 Kaj Moab estos ekstermita, ke li ne plu estos popolo, �ar li levi�is kontra� la Eternulo.
43 Teruro, kavo, kaj kaptilo trafos vin, ho lo�anto de Moab, diras la Eternulo.
44 Kiu forkuros de la teruro, tiu falos en la kavon; kaj kiu eliros el la kavo, tiu trafos en kaptilon; �ar Mi venigos sur lin, sur Moabon, la jaron de lia puno, diras la Eternulo.
45 Sub la ombro de �e�bon stari�os tiuj, kiuj forkuros de la forto; sed fajro eliros el �e�bon kaj flamo el la mezo de Si�on, kaj �i man�egos la flankon de Moab kaj la verton de la filoj malkvietaj.
46 Ve al vi, ho Moab! pereis la popolo de Kemo�; �ar viaj filoj estas prenitaj en kaptitecon kaj viaj filinoj estas forkondukitaj.
47 Sed en la tempo estonta Mi revenigos la kaptitojn de Moab, diras la Eternulo. �is �i tie estas la verdikto pri Moab.

1 Pri la Amonidoj: Tiele diras la Eternulo: �u Izrael ne havas filojn? �u li ne havas heredanton? kial do Malkam heredis Gadon kaj lia popolo lo�as en la urboj de �i tiu?
2 Tial jen venos tempo, diras la Eternulo, kaj Mi eksonigos militan trumpetadon super Raba de la Amonidoj; kaj �i fari�os amaso da ruinoj, kaj �iaj filinoj forbrulos en fajro, kaj Izrael ekposedos siajn posedintojn, diras la Eternulo.
3 Ploregu, ho �e�bon, �ar Aj estas ruinigita. Kriu, ho filinoj de Raba, zonu vin per saka�o, ploru kaj vagadu inter la bariloj; �ar Malkam iras en kaptitecon kune kun siaj pastroj kaj eminentuloj.
4 Kial vi fanfaronas pri viaj valoj? sangon fluigas via valo, ho filino malobeema, kiu fidas siajn trezorojn, kaj diras: Kiu povas veni al mi?
5 Jen Mi venigos sur vin timon, diras la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, de �iuj viaj �irka�a�oj; kaj vi estos dispelitaj �iu aparte, kaj neniu kolektos la vagantojn.
6 Tamen poste Mi revenigos la forkaptitajn Amonidojn, diras la Eternulo.

7 Pri Edom: Tiele diras la Eternulo Cebaot: �u jam ne ekzistas sa�o en Teman? �u la filoj jam ne havas konsilon? �u ilia sa�eco malaperis?
8 Forkuras, turnis sian dorson, kaj profunde sin ka�as la lo�antoj de Dedan; �ar malfeli�on de Esav Mi venigis sur lin, la tempon de lia puno.
9 Kiam venos al vi vinberkolektantoj, ili ne restigos forgesitajn berojn; se venos �telistoj en la nokto, ili rabos plenan kvanton.
10 �ar Mi nudigis Esavon, Mi malka�is liajn sekretajn rifu�ejojn, por ke li ne povu sin ka�i; ekstermitaj estas lia idaro, liaj fratoj, kaj liaj najbaroj, kaj li jam ne ekzistas.
11 Restigu viajn orfojn, Mi konservos ilian vivon; kaj viaj vidvinoj fidu Min.
12 �ar tiele diras la Eternulo: Jen tiuj, kiuj ne meritis trinki la pokalon, tamen �in trinkos; �u vi do povas resti nepunita? vi ne restos nepunita, sed vi nepre trinkos.
13 �ar Mi �uris per Mi, diras la Eternulo, ke Bocra fari�os objekto de teruro, honto, ruinigo, kaj malbeno; kaj �iuj �iaj urboj fari�os ruinoj por eterne.
14 Diron mi a�dis de la Eternulo, kaj kuriero estas sendita al la nacioj: Kolekti�u kaj iru kontra� �in, kaj levi�u por batalo.
15 �ar jen Mi faris vin malgranda inter la nacioj, malestimata inter la homoj.
16 Via malhumileco kaj la fiereco de via koro trompis vin, kiu lo�as en la fendegoj de la rokoj kaj okupas suprojn de montoj; sed se vi e� aran�us vian neston tiel alte, kiel aglo, e� de tie Mi �etos vin malsupren, diras la Eternulo.
17 Edom fari�os objekto de teruro; �iu, kiu pasos preter li, miros kaj fajfos pri �iuj liaj vundoj.
18 Kiel renversitaj estas Sodom kaj Gomora kaj iliaj najbarlokoj, diras la Eternulo, tiel anka� tie neniu restos, neniu homido tie lo�os.
19 Jen kiel leono li supreniras de la majesta Jordan kontra� la fortikan lo�ejon; �ar Mi rapide forpelos ilin de tie, kaj Mi estrigos tie tiun, kiu estas elektita. �ar kiu estas simila al Mi? kiu donos al Mi decidojn? kiu estas la pa�tisto, kiu povas kontra�stari al Mi?
20 Tial a�skultu la decidon de la Eternulo, kiun Li decidis pri Edom, kaj Liajn intencojn, kiujn Li havas pri la lo�antoj de Teman: la knaboj-pa�tistoj ilin fortrenos kaj detruos super ili ilian lo�ejon.
21 De la bruo de ilia falo ektremos la tero, ilian kriadon oni a�dos �e la Ru�a Maro.
22 Jen li levi�os kiel aglo, ekflugos kaj etendos siajn flugilojn super Bocra; kaj la koro de la herooj de Edom en tiu tago estos kiel la koro de virino �e la naskodoloroj.

23 Pri Damasko: Hontigitaj estas �amat kaj Arpad, �ar, a�dinte malbonan sciigon, ili senkura�i�is; �e la maro ili tiel ektremis, ke ili ne povas trankvili�i.
24 Damasko senkura�i�is, turnis sin, por forkuri; tremo atakis �in, doloro kaj turmentoj �in kaptis, kiel naskantinon.
25 Kial ne estas riparita la glora urbo, la gaja urbo?
26 Tial �iaj junuloj falos sur �iaj stratoj, kaj �iuj militistoj pereos en tiu tago, diras la Eternulo Cebaot.
27 Kaj Mi ekbruligos fajron sur la murego de Damasko, kaj �i ekstermos la palacojn de Ben-Hadad.

28 Pri Kedar, kaj pri la regnoj de �acor, kiujn venkobatis Nebukadnecar, re�o de Babel:

Tiele diras la Eternulo: Levi�u, iru kontra� Kedaron, kaj ruinigu la filojn de la oriento.
29 Iliaj tendoj kaj �afaroj estos prenitaj; iliajn tapi�ojn kaj �iujn iliajn vazojn kaj iliajn kamelojn oni forprenos, kaj oni kriados al ili: Teruro �irka�e.
30 Forkuru, fori�u rapide, ka�u vin profunde, ho lo�antoj de �acor, diras la Eternulo; �ar Nebukadnecar, re�o de Babel, faras pri vi decidon kaj havas intencon kontra� vi.
31 Levi�u, iru kontra� popolon trankvilan, kiu sidas en sendan�ereco, diras la Eternulo; �i ne havas pordojn nek riglilojn, ili vivas izolite.
32 Kaj iliaj kameloj estos forrabitaj, kaj la multo de iliaj brutoj fari�os rabakiro; kaj Mi dispelos ilin al �iuj ventoj, ilin, kiuj tondas la harojn sur la tempioj, kaj de �iuj flankoj Mi venigos ilian malfeli�on, diras la Eternulo.
33 Kaj �acor fari�os lo�ejo de �akaloj, eterna dezerto; neniu tie restos, kaj neniu homido tie lo�os.

34 Jen estas la vorto de la Eternulo, kiu aperis al la profeto Jeremia pri Elam, en la komenco de la re�ado de Cidkija, re�o de Judujo:
35 Tiele diras la Eternulo Cebaot: Jen Mi rompos la pafarkon de Elam, ilian �efan forton.
36 Kaj Mi venigos sur Elamon kvar ventojn de la kvar finoj de la �ielo, kaj Mi dispelos ilin al �iuj tiuj ventoj; kaj ne ekzistos popolo, al kiu ne venus la dispelitoj el Elam.
37 Kaj Mi senkura�igos Elamon anta� iliaj malamikoj, kaj anta� tiuj, kiuj celas ilian morton; kaj Mi venigos sur ilin malbonon, la flamon de Mia kolero, diras la Eternulo, kaj Mi persekutos ilin per la glavo, �is Mi ekstermos ilin.
38 Kaj Mi starigos Mian tronon en Elam, kaj Mi pereigos tie la re�on kaj la eminentulojn, diras la Eternulo.
39 Tamen en la tempo estonta Mi revenigos la forkaptitojn de Elam, diras la Eternulo.

1 Jen estas la vorto, kiun la Eternulo diris per la profeto Jeremia pri Babel kaj pri la lando de la �aldeoj:

2 Sciigu al la nacioj kaj proklamu, levu standardon, proklamu, ne ka�u, diru: Prenita estas Babel, hontigita estas Bel, frakasita estas Meroda�, hontigitaj estas �iaj idoloj, frakasitaj estas �iaj statuoj.
3 �ar eliris kontra� �in popolo el la nordo, kiu faros �ian landon dezerto, kaj ne plu estos lo�anto en �i: de homo �is bruto �io fori�os kaj foriros.
4 En tiuj tagoj kaj en tiu tempo, diras la Eternulo, venos la idoj de Izrael kune kun la idoj de Jehuda; ili iros kaj ploros, kaj ser�os la Eternulon, sian Dion.
5 Pri la vojo al Cion ili demandos, tien estos turnita ilia viza�o: Venu, ni ali�os al la Eternulo per interligo eterna, neforgesebla.

6 Mia popolo estis kiel erarvagantaj �afoj: ili pa�tistoj delogis ilin, erarvagigis ilin sur la montoj; de monto sur monteton ili vagis, ili forgesis sian �afejon.
7 �iuj, kiuj renkontis ilin, man�is ilin; kaj iliaj malamikoj diris: Ni ne estas kulpaj, �ar ili pekis anta� la Eternulo, la lo�ejo de la vero, anta� la espero de iliaj patroj, la Eternulo.
8 Kuru el Babel kaj eliru el la lando de la �aldeoj, kaj estu kiel virkaproj anta� la �afoj.
9 �ar jen Mi vekos kaj venigos sur Babelon amason da grandaj popoloj el lando norda, kaj ili aran�os sin kontra� �i, kaj �i estos venkoprenita; iliaj sagoj, kiel lerta heroo, ne revenas vane.
10 Kaj �aldeujo fari�os militakiro; �iuj �iaj prirabantoj sati�os, diras la Eternulo.
11 �ar vi �ojis, �ar vi triumfis, ho rabintoj de Mia hereda�o, �ar vi saltis, kiel bovidino sur herbo, kaj blekis, kiel fortaj �evaloj,
12 tre hontigita estas via patrino, mokata estas via naskintino; jen estas la estonteco de la nacioj: dezerto, nelo�ata tero, kaj stepo.
13 De la kolero de la Eternulo �i fari�os nelo�ata, kaj �i tuta fari�os dezerta; �iu, kiu iros preter Babel, miros kaj fajfos pri �iuj �iaj vundoj.
14 Pretigu vin kontra� Babel �irka�e, �iuj stre�antoj de pafarkoj, pafu sur �in, ne doma�u sagojn; �ar �i pekis anta� la Eternulo.
15 Triumfe kriu kontra� �i �irka�e; mallevi�is �ia mano, falis �ia fundamento, detrui�is �iaj muregoj; �ar tio estas ven�o de la Eternulo; ven�u al �i; kiel �i agis, tiel agu kontra� �i.
16 Ekstermu el Babel semanton kaj rikoltanton en la tempo de rikoltado; de la glavo de la tirano �iu sin turnu al sia popolo, kaj �iu forkuru en sian landon.

17 Izrael estas kiel dis�etita �afaro; leonoj lin dispelis: la unua man�is lin la re�o de Asirio, kaj �i tiu lasta, Nebukadnecar, re�o de Babel, rompis al li la ostojn.
18 Tial tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: Jen Mi punos la re�on de Babel kaj lian landon, kiel Mi punis la re�on de Asirio.
19 Kaj Mi revenigos Izraelon en lian lo�ejon, kaj li pa�ti�os sur Karmel kaj Ba�an, kaj sur la monto de Efraim kaj en Gilead lia animo sati�os.
20 En tiuj tagoj kaj en tiu tempo, diras la Eternulo, oni ser�os malbonagon de Izrael, sed �i ne estos, kaj pekon de Jehuda, sed �i ne trovi�os; �ar Mi pardonos al tiuj, kiujn Mi restigos.

21 Iru kontra� la landon de la maldol�igantoj, kontra� �in kaj kontra� la lo�antojn de la punejo; ruinigu kaj ekstermu �ion post ili, diras la Eternulo, kaj faru �ion tiel, kiel Mi ordonis al vi.
22 Bruo de batalo estas en la lando, kaj granda frakasado.
23 Kiele rompita kaj frakasita estas la martelo de la tuta tero! kiele dezerti�is Babel inter la nacioj!
24 Mi starigis reton por vi, kaj vi estas kaptita, ho Babel, anta� ol vi tion rimarkis; vi estas trovita kaj kaptita, �ar vi levi�is kontra� la Eternulon.
25 La Eternulo malfermis Sian trezorejon, kaj elprenis el tie la ilojn de Sia kolero; �ar ion por fari havas la Sinjoro, la Eternulo Cebaot, en la lando de la �aldeoj.
26 Iru kontra� �in de plej malproksime, malfermu �iajn grenejojn, piedpremu �in kiel amasa�on, ekstermu �in, ke nenio de �i restu.
27 Dishaku per glavo �iujn �iajn bovojn; ili estu bu�ataj. Ve al ili! �ar venis ilia tago, la tempo de ilia puno.
28 A�di�as vo�o de forkurantoj kaj forsavi�antoj el la lando Babela, por sciigi en Cion pri la ven�o de la Eternulo, nia Dio, pri la ven�o pro Lia templo.
29 Alvoku multajn kontra� Babelon, �iujn, kiuj stre�as pafarkon; stari�u tendare �irka� �i, ke neniu povu forsavi�i el �i; repagu al �i la� �iaj agoj: �ion, kion �i faris, faru al �i; �ar �i estis malhumila kontra� la Eternulo, kontra� la Sanktulo de Izrael.
30 Pro tio �iaj junuloj falos sur �iaj stratoj, kaj �iuj �iaj militistoj pereos en tiu tago, diras la Eternulo.
31 Jen Mi estas kontra� vi, ho malhumilulo, diras la Sinjoro, la Eternulo Cebaot; �ar venis via tago, la tempo de via puno.
32 Kaj la malhumilulo falpu�i�os kaj falos, kaj neniu lin levos; kaj Mi ekbruligos fajron en liaj urboj, kaj �i ekstermos �iujn liajn �irka�a�ojn.

33 Tiele diras la Eternulo Cebaot: Turmentataj estas la idoj de Izrael kune kun la idoj de Jehuda; kaj �iuj iliaj kaptintoj forte ilin tenas, ne volas forliberigi ilin.
34 Sed ilia Liberiganto estas forta, Eternulo Cebaot estas Lia nomo; Li defendos ilian aferon tiel, ke la tero skui�os kaj la lo�antoj de Babel ektremos.
35 Glavo falu sur la �aldeojn, diras la Eternulo, sur la lo�antojn de Babel, sur �iajn eminentulojn kaj sa�ulojn;
36 glavo sur la anta�diristojn, ke ili malsa�i�u; glavo sur �iajn heroojn, ke ili senkura�i�u;
37 glavo sur �iajn �evalojn kaj sur �iajn �arojn, kaj sur �iujn diversgentajn lo�antojn, kiuj estas en �i, ke ili fari�u kiel virinoj; glavo sur �iajn trezorojn, ke ili estu disrabitaj.
38 Sekeco trafu �iajn akvojn, ke ili malaperu; �ar tio estas lando de idoloj, kaj pri siaj monstroj ili fanfaronas.
39 Tial tie eklo�os stepaj bestoj kaj �akaloj, kaj strutoj en �i lo�os; �i neniam plu estos lo�ata, kaj neniu tie havos domon en �iuj venontaj generacioj.
40 Kiel Dio renversis Sodomon kaj Gomoran kaj iliajn najbarlokojn, diras la Eternulo, tiel anka� tie restos neniu kaj lo�os neniu homido.
41 Jen venas popolo el nordo, granda nacio kaj multe da re�oj levi�as de la randoj de la tero.
42 Pafarkon kaj lancon ili tenas forte; kruelaj ili estas kaj senkompataj; ilia vo�o bruas kiel maro; sur �evaloj ili rajdas, armite por la batalo kiel unu homo, kontra� vin, ho filino de Babel.
43 A�dis la re�o de Babel la sciigon pri ili, kaj senforti�is liaj manoj; suferego atakis lin, doloro kiel �e naskantino.
44 Jen kiel leono li supreniras de la majesta Jordan kontra� la fortikan lo�ejon; �ar Mi rapide forpelos ilin de tie, kaj Mi estrigos tie tiun, kiu estas elektita. �ar kiu estas simila al Mi? kiu donos al Mi decidojn? kaj kiu estas la pa�tisto, kiu povas kontra�stari al Mi?
45 Tial a�skultu la decidon de la Eternulo, kiun Li decidis pri Babel, kaj Liajn intencojn, kiujn Li havas pri la lando de la �aldeoj: la knaboj-pa�tistoj ilin fortrenos, kaj detruos super ili ilian lo�ejon.
46 De la famo pri la preno de Babel ektremos la tero, kaj krio estos a�data �e la nacioj.

1 Tiele diras la Eternulo: Jen Mi vekos pereigan venton kontra� Babelon, kaj kontra� �iajn lo�antojn, kiuj levi�is kontra� Min.
2 Kaj Mi sendos ventumistojn kontra� Babelon, kaj ili �in disventumos, kaj dezertigos �ian landon; �ar en la tago de la malfeli�o ili estos �irka� �i �iuflanke.
3 La pafarkisto stre�u sian pafarkon, kaj sin levu en sia kiraso; ne kompatu �iajn junulojn, ekstermu �ian tutan militistaron.
4 Kaj falu mortigitoj en la lando de la �aldeoj, kaj trapikitoj sur iliaj stratoj.
5 �ar Izrael kaj Jehuda ne estas vidvigitaj de sia Dio, de la Eternulo Cebaot; �ar ilia lando estas plena de kulpoj kontra� la Sanktulo de Izrael.
6 Forkuru el interne de Babel, kaj savu �iu sian animon, ke vi ne pereu pro �iaj malbonagoj; �ar tio estas tempo de ven�o por la Eternulo, Li donas al �i repagon.
7 En la mano de la Eternulo Babel estis ora kaliko, ebriiganta la tutan teron: el �i trinkis vinon la nacioj, kaj tial ili frenezi�is.
8 Subite falis Babel kaj frakasi�is; ploru pri �i, prenu balzamon por �ia vundo; eble �i sani�os.
9 Ni kuracis Babelon, sed �i ne sani�is; lasu �in, kaj ni iru �iu en sian landon; �ar la ju�o kontra� �i atingis la �ielon kaj levi�is �is la nuboj.
10 La Eternulo elaperigis nian pravecon; venu, kaj ni rakontu en Cion la faron de la Eternulo, nia Dio.
11 Akrigu la sagojn, pretigu la �ildojn! la Eternulo vekis la spiriton de la re�oj de Medujo, �ar Lia intenco estas kontra� Babel, por pereigi �in; �ar tio estas ven�o de la Eternulo, ven�o pro Lia templo.
12 Kontra� la muregojn de Babel levu standardon, plifortigu la gardistaron, starigu observistojn, pretigu embuskon; �ar kiel la Eternulo intencis, tiel Li faris tion, kion Li diris pri la lo�antoj de Babel.
13 Ho vi, kiu lo�as �e granda akvo kaj havas grandajn trezorojn! venis via fino, fini�is via avideco.
14 La Eternulo Cebaot �uris per Sia animo: Mi plenigos vin de homoj kiel de skaraboj, kaj ili eksonigos kontra� vi triumfan kanton.

15 Li kreis la teron per Sia forto, aran�is la mondon per Sia sa�o, kaj per Sia prudento etendis la �ielon.
16 Kiam Li eksonigas Sian vo�on, kolekti�as multego da akvo en la �ielo; Li levas la nubojn de la randoj de la tero, Li aperigas fulmojn inter la pluvo, kaj elirigas la venton el Siaj trezorejoj.
17 Malsa�i�is �iu homo kun sia sciado, per honto kovri�is �iu fandisto kun sia statuo; �ar lia fandita�o estas malvera�o, �i ne havas en si spiriton.
18 Tio estas vanta�o, faro de eraro; kiam ili estos vizititaj, ili pereos.
19 Ne simila al ili estas Tiu, kiun havas Jakob; �ar Li estas la kreinto de �io, kaj Izrael estas la gento de Lia heredo; Eternulo Cebaot estas Lia nomo.

20 Vi estis por Mi martelo, ilo de batalo, kaj per vi Mi frakasis naciojn, kaj per vi Mi ekstermis regnojn;
21 Mi frakasis per vi �evalon kaj �ian rajdanton, Mi frakasis per vi �aron kaj �ian veturanton;
22 Mi frakasis per vi viron kaj virinon, Mi frakasis per vi maljunulon kaj junulon, Mi frakasis per vi junulon kaj junulinon;
23 Mi frakasis per vi pa�tiston kaj lian �afaron, Mi frakasis per vi terlaboriston kaj lian junga�on, Mi frakasis per vi komandantojn kaj estrojn.
24 Kaj Mi repagos al Babel kaj al �iuj lo�antoj de �aldeujo pro ilia tuta malbono, kiun ili faris en Cion anta� viaj okuloj, diras la Eternulo.

25 Jen Mi iras kontra� vin, ho pereiga monto, pereiganto de la tuta tero, diras la Eternulo; Mi etendos Mian manon kontra� vin, Mi rul�etos vin de la rokoj kaj faros vin monto de brulo.
26 Oni ne prenos el vi angul�tonon, nek �tonon por fundamento, sed vi estos eterna ruino, diras la Eternulo.
27 Levu standardon en la lando, blovu per trumpeto inter la nacioj, armu kontra� �in popolojn, kunvoku kontra� �in la regnojn de Ararat, Mini, kaj A�kenaz; starigu kontra� �in militestron, alkonduku �evalojn kiel pikantajn skarabojn.
28 Armu kontra� �in popolojn, la re�ojn de Medujo, �iajn komandantojn kaj �iujn �iajn estrojn, kaj la tutan landaron, super kiu �i regas.
29 Kaj la tero skui�as kaj tremas, �ar plenumi�as super Babel la intencoj de la Eternulo, por fari la landon de Babel dezerto, en kiu neniu lo�as.
30 La herooj de Babel �esis batali, ili restis en la fortika�oj; malaperis ilia forto, ili fari�is kiel virinoj; �iaj lo�ejoj ekbrulis, �iaj rigliloj estas rompitaj.
31 Kuranto kuras renkonte al kuranto, sciiganto renkonte al sciiganto, por raporti al la re�o de Babel, ke lia urbo estas venkoprenita �e �iuj flankoj,
32 ke la transirejoj estas okupitaj, la fortika�oj brulas per fajro, kaj la militistojn atakis teruro.

33 �ar tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael: La filino de Babel estas kiel dra�ejo dum la dra�ado; tre balda� venos la tempo de �ia rikolto.
34 Man�is min, frakasis min Nebukadnecar, re�o de Babel, li faris min malplena vazo, glutis min kiel drako, plenigis sian ventron per miaj dol�a�oj, kaj forpelis min.
35 La maljusteco kontra� mi kaj mia karno estu nun sur Babel, diras la lo�antino de Cion; kaj mia sango sur la lo�antoj de �aldeujo, diras Jerusalem.
36 Tial tiele diras la Eternulo: Jen Mi ju�os vian aferon kaj Mi faros ven�on pro vi, Mi sekigos �ian maron kaj Mi senakvigos �ian fonton.
37 Kaj Babel fari�os amaso da �tonoj, lo�ejo de �akaloj, objekto de teruro kaj mokado, kaj neniu en �i lo�os.
38 Ili �iuj blekegos kiel junaj leonoj, krios kiel leonidoj.
39 Dum ilia varmegi�o Mi faros al ili festenon, kaj Mi ebriigos ilin, por ke ili fari�u gajaj kaj ekdormu per eterna dormo kaj ne veki�u, diras la Eternulo.
40 Mi kondukos ilin malsupren, kiel �afidojn al la bu�o, kiel �afojn kun kaproj.
41 Kiele prenita estas �e�a�! kaj kaptita la gloro de la tuta mondo! kiele Babel fari�is objekto de teruro inter la popoloj!
42 Levi�is kontra� Babelon la maro kaj kovris �in per la multego de siaj ondoj.
43 �iaj urboj fari�is dezerto, tero seka kaj senviva, tero, sur kiu neniu lo�as kaj tra kiu neniu homido trairas.
44 Kaj Mi punos Belon en Babel, Mi eltiros el lia bu�o tion, kion li englutis, kaj ne plu kolekti�os al li popoloj; anka� la muregoj de Babel falos.

45 Eliru el �ia interno, Mia popolo, kaj �iu savu sian animon anta� la flama kolero de la Eternulo,
46 por ke via koro ne senkura�i�u kaj vi ne ektimu, kiam oni a�dos la famon en la lando; �ar venos famo en unu jaro, kaj post �i venos famo en la sekvanta jaro, kaj sur la tero estos perforteco, unu reganto kontra� alia reganto.
47 Tial jen venos tempo, kaj Mi vizitos la idolojn en Babel, kaj �ia tuta lando estos hontigita, kaj �iuj �iaj mortigitoj falos meze de �i.
48 Kaj �ojkantos pri Babel la �ielo kaj la tero, kaj �io, kio estas sur ili; �ar el la nordo venos al �i ruinigantoj, diras la Eternulo.
49 Kiel Babel faligis la mortigitojn de Izrael, tiel anka� en Babel falos mortigitoj el la tuta lando.
50 Vi, kiuj forsavi�is de glavo, iru, ne haltu; en malproksimeco rememoru la Eternulon, kaj Jerusalem sin levu en via koro.
51 Ni hontis, kiam ni a�dis la insulton; honto kovris nian viza�on, kiam fremduloj eniris en la sanktejon de la domo de la Eternulo.
52 Tial jen venos tempo, diras la Eternulo, kiam Mi vizitos �iajn idolojn, kaj en la tuta lando �emos morte-vunditoj.
53 E� se Babel levi�us al la �ielo kaj se �i fortikigus alte sian forton, tamen al �i venus de Mi ruinigantoj, diras la Eternulo.
54 Kriado estas a�data el Babel, kaj granda lamentado el la lando de la �aldeoj;
55 �ar la Eternulo ruinigas Babelon kaj pereigas �in kun �ia granda bruo; iliaj ondoj bruas kiel granda akvo, a�di�as ilia malkvieta vo�o.
56 �ar venos sur �in, sur Babelon, ruiniganto, kaj kaptitaj estos �iaj herooj, rompitaj estos iliaj pafarkoj; �ar la Eternulo, Dio de repagado, nepre repagos.
57 Mi ebriigos �iajn eminentulojn, sa�ulojn, komandantojn, estrojn, kaj heroojn, kaj ili ekdormos per eterna dormo kaj ne veki�os, diras la Re�o, kies nomo estas Eternulo Cebaot.
58 Tiele diras la Eternulo Cebaot: La lar�aj muregoj de Babel estos subfositaj, kaj �iaj altaj pordegoj estos forbruligitaj per fajro; kaj vana fari�os la penado de la popoloj, kaj gentoj estos lacigintaj sin por fajro.

59 Jen estas la vorto, kiun ordonis la profeto Jeremia al Seraja, filo de Nerija, filo de Ma�seja, kiam tiu iris kun Cidkija, re�o de Judujo, en Babelon, en la kvara jaro de lia re�ado; Seraja estis la ripozejestro.
60 Kaj Jeremia enskribis en unu libron la tutan malbonon, kiu venos sur Babelon, �iujn tiujn vortojn, skribitajn pri Babel.
61 Kaj Jeremia diris al Seraja: Kiam vi venos en Babelon, tiam rigardu kaj tralegu �iujn tiujn vortojn,
62 kaj diru: Ho Eternulo! Vi diris pri �i tiu loko, ke Vi ekstermos �in tiel, ke estos en �i neniu lo�anto, nek homo, nek bruto, sed �i estos eterna dezerto.
63 Kaj kiam vi finos la legadon de �i tiu libro, alligu al �i �tonon, kaj �etu �in en la mezon de E�frato;
64 kaj diru: Tiele dronos Babel, kaj �i ne relevi�os de la malfeli�o, kiun Mi venigos sur �in, kaj ili pereos.

�is �i tie estas la vortoj de Jeremia.

1 La a�on de dudek unu jaroj havis Cidkija, kiam li fari�is re�o, kaj dek unu jarojn li re�is en Jerusalem. La nomo de lia patrino estis �amutal, filino de Jeremia, el Libna.
2 Li agadis malbone anta� la Eternulo, kiel �io, kion faris Jehojakim.
3 �ar la kolero de la Eternulo estis kontra� Jerusalem kaj kontra� Judujo, �is Li for�etis ilin de anta� Sia viza�o. Kaj Cidkija defalis de la re�o de Babel.
4 En la na�a jaro de lia re�ado, en la deka monato, en la deka tago de la monato, venis Nebukadnecar, re�o de Babel, li kaj lia tuta militistaro, kontra� Jerusalemon, kaj eksie�is �in, kaj oni konstruis �irka� �i bastionojn.
5 Kaj la urbo restis sie�ata �is la dek-unua jaro de la re�o Cidkija.
6 En la kvara monato, en la na�a tago de la monato, kiam la malsato tiel forti�is en la urbo, ke la popolo de la lando ne havis panon,
7 tiam oni faris enrompon en la urbon; kaj �iuj militistoj forkuris, kaj eliris el la urbo nokte, la� la vojo de la pordego inter la du muregoj apud la �ardeno de la re�o, kaj foriris la� la vojo al la stepo. Kaj la �aldeoj staris �irka� la urbo.
8 Kaj la militistaro de la �aldeoj postkuris la re�on kaj kuratingis Cidkijan sur la stepo de Jeri�o, kaj lia tuta militistaro diskuris for de li.
9 Kaj ili kaptis la re�on kaj forkondukis lin al la re�o de Babel, en Riblan, en la lando �amat, kaj oni faris pri li ju�on.
10 Kaj la re�o de Babel bu�is la filojn de Cidkija anta� liaj okuloj, kaj anka� �iujn eminentulojn de Judujo li bu�is en Ribla.
11 Kaj al Cidkija li blindigis la okulojn, kaj ligis lin per kupraj katenoj; kaj la re�o de Babel venigis lin en Babelon, kaj metis lin en malliberejon �is la tago de lia morto.

12 En la kvina monato, en la deka tago de la monato, tio estas en la dek-na�a jaro de la re�o Nebukadnecar, re�o de Babel, venis Nebuzaradan, estro de la korpogardistoj, kiu �iam estis apud la re�o de Babel, en Jerusalemon.
13 Kaj li forbruligis la domon de la Eternulo kaj la domon de la re�o kaj �iujn domojn de Jerusalem; �iujn grandajn domojn li forbruligis per fajro.
14 Kaj �iujn muregojn de Jerusalem �irka�e detruis la tuta militistaro de la �aldeoj, kiu estis kun la estro de la korpogardistoj.
15 La malri�ulojn el la urbo, kaj la ceteran popolon, kiu restis en la urbo, kaj la transkurintojn, kiuj transkuris al la re�o de Babel, kaj la ceteran popolamason forkondukis Nebuzaradan, la estro de la korpogardistoj.
16 Sed iom el la malri�uloj de la lando Nebuzaradan, la estro de la korpogardistoj, restigis, ke ili estu vinberistoj kaj terkultivistoj.
17 La kuprajn kolonojn, kiuj estis en la domo de la Eternulo, kaj la baza�ojn kaj la kupran maron, kiuj estis en la domo de la Eternulo, la �aldeoj disrompis kaj forportis ilian tutan kupron en Babelon.
18 Kaj la potojn kaj la �ovelilojn kaj la tran�ilojn kaj la aspergajn kalikojn kaj la kulerojn kaj �iujn kuprajn vazojn, kiuj estis uzataj �e la servado, ili forprenis.
19 Kaj la tasojn kaj la karbujojn kaj la aspergajn kalikojn kaj la potojn kaj la lucernojn kaj la kulerojn kaj la ver�ilojn, kiuj estis a� el oro a� el ar�ento, prenis la estro de la korpogardistoj.
20 Koncerne la du kolonojn, la unu maron, la dek du kuprajn bovojn, kiuj servis kiel subtenilo, kiujn faris la re�o Salomono por la domo de la Eternulo: la kvanto da kupro en �iuj tiuj iloj estis nemezurebla.
21 La kolonoj havis �iu la alton de dek ok ulnoj, kaj �in �irka�is �nuro, havanta la longon de dek du ulnoj; �ia diko estis kvar fingroj, kaj interne �i estis malplena.
22 �i havis sur si kupran kronon, kaj la alto de unu krono estis kvin ulnoj; kaj �irka� la krono estis krada�o kaj granatoj, �io el kupro; tiel same estis �e la dua kolono, anka� kun granatoj.
23 Da granatoj estis sur �iu flanko na�dek ses; la nombro de la granatoj �irka� la krono estis cent.
24 Kaj la korpogardistestro prenis la �efpastron Seraja kaj la duan pastron Cefanja kaj la tri pordogardistojn.
25 Kaj el la urbo li prenis unu korteganon, kiu estis super la militistoj, kaj sep virojn el la adjutantoj de la re�o, kiuj trovi�is en la urbo, kaj la skribiston de la militestro, kiu enregistradis militistojn el la popolo de la lando, kaj sesdek homojn el la popolo de la lando, kiuj trovi�is en la urbo.
26 Ilin prenis Nebuzaradan, la estro de la korpogardistoj, kaj forkondukis al la re�o de Babel en Riblan.
27 Kaj la re�o de Babel frapis ilin kaj mortigis ilin en Ribla, en la lando �amat. Tiamaniere Jehuda estis elhejmigita el sia lando.
28 Jen estas la kvanto de la popolo, kiun Nebukadnecar elhejmigis: en la sepa jaro tri mil dudek tri Judojn;
29 en la dek-oka jaro de Nebukadnecar okcent tridek du homojn el Jerusalem;
30 en la dudek-tria jaro de Nebukadnecar la korpogardistestro Nebuzaradan elhejmigis sepcent kvardek kvin homojn el la Judoj: la kvanto de �iuj estis kvar mil sescent homoj.

31 En la tridek-sepa jaro post la elpatrujigo de Jehoja�in, re�o de Judujo, en la dek-dua monato, en la dudek-kvina tago de la monato, Evil-Meroda�, re�o de Babel, en la unua jaro de sia re�ado, levis la kapon de Jehoja�in, re�o de Judujo, kaj elirigis lin el la malliberejo;
32 kaj li parolis kun li afable, kaj starigis lian tronon pli alte ol la tronoj de la aliaj re�oj, kiuj estis �e li en Babel;
33 kaj li �an�is liajn vestojn de malliberejo; kaj li man�adis �iam �e li dum sia tuta vivo.
34 Kaj liaj vivrimedoj, vivrimedoj konstantaj, estis donataj al li de la re�o de Babel �iutage dum lia tuta vivo, �is la tago de lia morto.