JE�EZKEL

1 En la trideka jaro, en la kvina tago de la kvara monato, kiam mi estis inter la elpatrujigitoj �e la rivero Kebar, malfermi�is la �ielo, kaj mi ekvidis viziojn de Dio.
2 En la kvina tago de tiu monato, tio estas, en la kvina jaro post la elpatrujigo de la re�o Jehoja�in,
3 aperis la vorto de la Eternulo al la pastro Je�ezkel, filo de Buzi, en la lando �aldea, �e la rivero Kebar, kaj tie aperis sur li la mano de la Eternulo.
4 Kaj mi vidis, jen malkvieta vento venis el la nordo kun granda nubo kaj flamanta fajro; brilo estis �irka�e de �i, kaj el interne, el la mezo de la fajro, iris tre hela lumo.
5 El la mezo vidi�is bildo de kvar kreita�oj, kaj ilia aspekto estis kiel aspekto de homo.
6 Kaj �iu havis kvar viza�ojn, kaj �iu el ili havis kvar flugilojn.
7 Iliaj piedoj estis piedoj rektaj, kaj la plandoj de iliaj piedoj estis kiel plando de bovido kaj brilis kiel hela pura kupro.
8 Kaj homaj manoj estis sub iliaj flugiloj �e iliaj kvar flankoj; �iuj kvar havis siajn viza�ojn kaj siajn flugilojn.
9 Iliaj flugiloj estis kuntu�i�antaj unu kun la alia; irante, ili sin ne deturnadis, sed �iu iradis la� la direkto de sia viza�o.
10 La aspekto de iliaj viza�oj estis kiel viza�o homa, kaj kiel viza�o leona sur la dekstra flanko de �iuj kvar, kiel viza�o bova sur la maldekstra flanko de �iuj kvar, kaj kiel viza�o agla �e �iuj kvar.
11 Iliaj viza�oj kaj flugiloj supre estis disigitaj; �e �iu el ili du flugiloj tu�is unu la alian kaj du kovris ilian korpon.
12 �iu iradis la� la direkto de sia viza�o; kien tiris ilin la spirito, tien ili iradis, ne deturnante sin dum sia irado.
13 La aspekto de la kreita�oj estis kiel aspekto de ardantaj kaj brulantaj karboj, kiel aspekto de tor�oj, irantaj inter tiuj kreita�oj; brilon havis la fajro, kaj el la fajro eliradis fulmoj.
14 Kaj la kreita�oj kuradis tien kaj reen kiel fulmoj.
15 Rigardante la kreita�ojn, mi ekvidis, ke sur la tero apud la kreita�oj trovi�is po unu rado �e la kvar viza�oj.
16 La aspekto de la radoj kaj ilia prilaboriteco estis kiel aspekto de turkiso, �iuj kvar havis la saman aspekton; ilia aspekto kaj prilaboriteco estis tiel, kvaza� unu rado trovi�us en la alia.
17 Irante, ili sin movadis sur siaj kvar flankoj; ili ne deturnadis sin dum la irado.
18 Iliaj radrondoj estis altaj kaj teruraj; la radrondoj de �iuj kvar estis plenaj de okuloj �irka�e.
19 Kaj kiam la kreita�oj iris, la radoj iradis apud ili; kaj kiam la kreita�oj levi�is de la tero, levi�adis anka� la radoj.
20 Kien la spirito instigis ilin iri, tien ili iradis; kien la spirito instigis ilin iri, la radoj levi�adis kune kun ili, �ar la spirito de la kreita�oj estis en la radoj.
21 Kiam tiuj iris, ili anka� iradis; kiam tiuj staris, ili anka� staris; kiam tiuj levi�is de la tero, la radoj levi�adis apud ili, �ar la spirito de la kreita�oj estis en la radoj.
22 Super la kapoj de la kreita�oj estis io simila al firmamento, kvaza� terura kristalo, etendita super iliaj kapoj supre.
23 Sub la firmamento estis etenditaj iliaj flugiloj, rekte unu apud la alia; la korpon de �iu el ili kovris du flugiloj.
24 Mi a�dis, kiel iliaj flugiloj dum ilia irado bruis kiel granda akvo, kiel la vo�o de la Plejpotenculo, granda bruo, kiel bruo de tendaro; kiam ili haltis, iliaj flugiloj mallevi�is.
25 Kiam a�di�is vo�o el super la firmamento, kiu estis super iliaj kapoj, ili haltadis kaj mallevadis siajn flugilojn.
26 Supre de la firmamento, kiu estis super iliaj kapoj, estis io, aspektanta kiel safiro, havanta la formon de trono; kaj super la bildo de la trono estis kvaza� bildo de homo, sidanta sur �i.
27 Kaj mi vidis kvaza� helegan brilon, kvaza� fajron interne kaj �irka�e, de la bildo de liaj lumboj supren kaj de la bildo de liaj lumboj malsupren; mi vidis aspekton de fajro kaj brilon �irka� de li.
28 Kiel la aspekto de �ielarko, kiu montri�as en la nuboj en la tempo de pluvo, tia estis la aspekto de la brilo �irka�e. Tio estis la aspekto de la majesto de la Eternulo. Kiam mi tion vidis, mi �etis min viza�altere, kaj mi a�dis vo�on de parolanto.

1 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, stari�u sur viaj piedoj, kaj Mi parolos al vi.
2 Kaj kiam Li parolis al mi, venis en min spirito kaj starigis min sur miaj piedoj; kaj mi a�skultis Tiun, kiu parolis al mi.
3 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, Mi sendas vin al la Izraelidoj, al la defalintaj gentoj, kiuj defalis de Mi; ili kaj iliaj patroj perfidis Min �is la nuna tago.
4 La filoj havas malmolan viza�on kaj obstinan koron; Mi sendas vin al ili, por ke vi diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo.
5 �u ili a�skultos, �u ili ne a�skultos (�ar ili estas domo malobeema), ili almena� sciu, ke profeto estis inter ili.
6 Kaj vi, ho filo de homo, ne timu ilin, kaj ne timu iliajn parolojn; kvankam ili estas por vi dornoj kaj pikiloj kaj vi lo�as inter skorpioj, tamen ne timu iliajn vortojn, kaj ne sentu teruron anta� ilia viza�o, �ar ili estas domo malobeema.
7 Kaj diru al ili Miajn vortojn, �u ili a�skultos a� �u ili ne a�skultos, �ar ili estas malobeemaj.
8 Kaj vi, ho filo de homo, a�skultu tion, kion Mi diras al vi; ne estu malobeema, kiel la malobeema domo; malfermu vian bu�on, kaj man�u tion, kion Mi donos al vi.
9 Kaj mi ekvidis, jen mano estas etendita al mi, kaj en �i estas skribrula�o.
10 Kaj Li disvolvis �in anta� mi, kaj �i estis skribkovrita interne kaj ekstere, kaj sur �i estis skribitaj lamentoj, �emoj, kaj veoj.

1 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, man�u tion, kion vi trovas, man�u �i tiun skribrula�on, kaj iru kaj parolu al la domo de Izrael.
2 Kaj mi malfermis mian bu�on, kaj Li man�igis al mi tiun skribrula�on.
3 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, en vian ventron man�u, kaj vian interna�on plenigu per �i tiu skribrula�o, kiun Mi donas al vi. Kaj mi man�is, kaj en mia bu�o �i estis dol�a, kiel mielo.

4 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, iru al la domo de Izrael, kaj parolu al ili per Miaj vortoj.
5 �ar ne al popolo kun nekomprenebla lingvo kaj malfacila parolado vi estas sendata, sed al la domo de Izrael;
6 ne al multaj popoloj kun nekomprenebla lingvo kaj malfacila parolado, kies vortojn vi ne komprenas; cetere, se e� al ili Mi sendus vin, e� ili a�skultus vin.
7 Sed la domo de Izrael ne volos a�skulti vin, �ar ili ne volas a�skulti Min; �ar la tuta domo de Izrael havas malmolan frunton kaj obstinan koron.
8 Jen Mi faris vian viza�on forta kontra� iliaj viza�oj kaj vian frunton forta kontra� iliaj fruntoj.
9 Mi faris vian frunton kiel diamanto pli forta ol siliko; ne timu ilin, kaj ne sentu teruron anta� ili, �ar ili estas domo malobeema.
10 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, �iujn Miajn vortojn, kiujn Mi parolos al vi, prenu en vian koron kaj a�skultu per viaj oreloj.
11 Kaj iru al la elpelitoj, al la filoj de via popolo, kaj parolu al ili, kaj diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo--tute egale, �u ili a�skultos a� ne a�skultos.

12 Kaj levis min la spirito, kaj mi eka�dis malanta� mi grandan bruon: Benita estu la majesto de la Eternulo sur sia loko!
13 Kaj a�di�is bruo de la flugiloj de la kreita�oj, kiuj kunfrapi�adis unuj kun la aliaj, kaj bruo de la radoj apud ili, kaj bruo de granda tertremo.
14 Kaj la spirito levis min kaj forportis min; kaj mi iris kun afliktita kaj maltrankvila koro; kaj la mano de la Eternulo tenis min forte.
15 Kaj mi venis en Tel-Abibon, al la elpelitoj, kiuj lo�is �e la rivero Kebar; kaj mi haltis tie, kie ili lo�is, kaj mi restis tie inter ili sep tagojn mal�oje.

16 Post paso de la sep tagoj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
17 Ho filo de homo! Mi starigis vin kiel observiston super la domo de Izrael; kaj kiam vi a�dos vorton el Mia bu�o, tiam instruu ilin de Mi.
18 Kiam Mi diros al la malpiulo: Vi devas morti, kaj vi ne admonos lin, kaj vi ne parolos, por averti malpiulon kontra� lia malbona vojo, por konservi al li la vivon-- tiam li, malpiulo, mortos pro sia malpieco, sed lian sangon Mi repostulos el via mano.
19 Sed se vi avertis malpiulon, kaj li ne returnis sin de sia malpieco kaj de sia malbona vojo, tiam li mortos pro sia malpieco, kaj vi estos savinta vian animon.
20 Kaj se virtulo deturnos sin de sia virteco kaj agos malbone, tiam Mi metos anta� lin falpu�ilon, kaj li mortos; �ar vi lin ne avertis, li mortos pro sia peko, kaj ne estos rememorataj la bonaj agoj, kiujn li faris; sed lian sangon Mi repostulos el via mano.
21 Sed se vi avertos virtulon, ke la virtulo ne peku, kaj li ne pekos, tiam li restos vivanta pro tio, ke li akceptis averton, kaj vi estos savinta vian animon.

22 Kaj venis sur min tie la mano de la Eternulo, kaj Li diris al mi: Levi�u, kaj iru en la valon, kaj tie Mi parolos al vi.
23 Kaj mi levi�is, kaj eliris en la valon; kaj jen tie staras la majesto de la Eternulo, simile al la majesto, kiun mi vidis �e la rivero Kebar. Kaj mi �etis min viza�altere.
24 Kaj eniris en min la spirito kaj starigis min sur miaj piedoj. Kaj Li ekparolis al mi, kaj diris al mi: Iru, en�losu vin en via domo.
25 Kaj vidu, ho filo de homo, oni metos sur vin �nurojn kaj ligos vin per ili, kaj vi ne povos eliri inter ilin;
26 kaj vian langon Mi algluos al via palato, kaj vi muti�os kaj ne estos admonanto por ili; �ar ili estas domo malobeema.
27 Sed kiam Mi ekparolos al vi, Mi malfermos vian bu�on, kaj vi diros al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Kiu volas a�skulti, tiu a�skultu, kaj kiu ne volas, tiu rifuzu; �ar ili estas domo malobeema.

1 Kaj vi, ho filo de homo, prenu al vi brikon kaj ku�igu �in anta� vi, kaj desegnu sur �i urbon, nome Jerusalemon.
2 Kaj faru �irka� �i sie�on, aran�u kontra� �i bastionon, sur�utu kontra� �i remparon, faru kontra� �i tendaron, kaj starigu �irka� �i muregrompilojn.
3 Kaj prenu al vi feran paton kaj starigu �in kiel feran muron inter vi kaj la urbo, kaj direktu vian viza�on kontra� �in; �i estu sub sie�o, kaj vi sie�u �in. Tio estu signo por la domo de Izrael.

4 Kaj vi ku�i�u sur vian maldekstran flankon, kaj metu sur �in la malpiecon de la domo de Izrael; dum tiom da tagoj, kiom vi ku�os sur �i, vi portos sur vi ilian malpiecon.
5 La jarojn de ilia malpieco Mi kalkulos al vi kiel tagojn: dum tricent na�dek tagoj vi portos sur vi la malpiecon de la domo de Izrael.
6 Kiam vi tion plenumos, tiam denove ku�i�u sur vian dekstran flankon, kaj portu sur vi la malpiecon de la domo de Jehuda dum kvardek tagoj; �iun tagon Mi kalkulos al vi kiel jaron.
7 Kaj kontra� la sie�atan Jerusalemon direktu vian viza�on kaj vian etenditan brakon, kaj profetu kontra� �i.
8 Kaj jen Mi metos sur vin �nurojn, ke vi ne povu turni vin de unu flanko sur la alian, �is vi finos la tagojn de via sie�ado.
9 Kaj prenu al vi tritikon kaj hordeon, fabojn kaj lentojn, milion kaj spelton, kaj �utu tion en unu vazon, kaj faru al vi el tio panon la� la nombro de la tagoj, dum kiuj vi ku�os sur via flanko: dum tricent na�dek tagoj man�u �in.
10 Kaj vian man�a�on, kiun vi man�os, uzu la�peze, po dudek sikloj �iutage; de tempo al tempo man�u �in.
11 Kaj akvon trinku la�mezure, po sesono de hino trinku de tempo al tempo.
12 En formo de hordeaj platkukoj man�u tion, kaj sur ekskrementoj de homoj baku ilin anta� iliaj okuloj.
13 Kaj la Eternulo diris: Tiele la Izraelidoj man�ados sian panon malpure inter la popoloj, al kiuj Mi ilin dispelos.
14 Kaj mi diris: Ho Sinjoro, ho Eternulo! jen mia animo ne malpuri�is, kadavra�on a� dis�irita�on mi ne man�is de mia juneco �is nun, kaj nenia abomeninda viando eniris iam en mian bu�on.
15 Kaj Li diris al mi: Jen Mi permesas al vi uzi ekskrementojn de brutoj anstata� ekskrementoj de homoj, kaj sur ili pretigu vian panon.
16 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo! jen Mi rompos la panan apogon en Jerusalem, kaj oni man�os panon la�peze kaj en zorgoj, kaj akvon oni trinkos la�mezure kaj kun afliktoj;
17 �ar mankos al ili pano kaj akvo, kaj ili kun teruro rigardos unu la alian, kaj ili konsumi�os pro sia malpieco.

1 Kaj vi, ho filo de homo, prenu al vi glavon akran, kiel razilo de barbiroj, prenu �in al vi, kaj pasigu �in sur via kapo kaj sur via barbo, kaj prenu al vi pesilon, kaj disdividu la harojn:
2 trionon forbruligu meze de la urbo, kiam fini�os la tagoj de la sie�ado; trionon prenu, kaj dishaku �in per la glavo en la �irka�a�o de la urbo; kaj trionon disblovu en la venton, kaj Mi elingigos post ili la glavon.
3 Kaj prenu el tio malgrandan kvanton, kaj ligu �in en la randon de via vesto.
4 Kaj ankora� iom prenu el tio, kaj �etu en fajron, kaj forbruligu ilin per fajro; el tie eliros fajro sur la tutan domon de Izrael.

5 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen estas Jerusalem; Mi starigis �in meze de la nacioj, kaj �irka� �i estas diversaj landoj.
6 Sed �i agis kontra� Miaj decidoj pli malpie, ol la nacioj, kaj kontra� Miaj le�oj pli malbone, ol la landoj, kiuj estas �irka� �i; �ar ili malestimis Miajn decidojn, kaj Miajn le�ojn ili ne sekvis.
7 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: �ar via amaso estas pli malbona, ol la nacioj, kiuj estas �irka� vi, �ar Miajn le�ojn vi ne sekvis kaj Miajn decidojn vi ne plenumis, kaj vi ne agis e� la� la justeco de la nacioj, kiuj estas �irka� vi,
8 tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi anka� iros kontra� vin, kaj Mi faros inter vi ju�on anta� la okuloj de la nacioj.
9 Kaj Mi agos kun vi tiel, kiel Mi neniam agis kaj kiel Mi neniam plu agos simile, pro �iuj viaj abomeninda�oj.
10 Tial gepatroj man�os gefilojn inter vi, kaj gefiloj man�os siajn gepatrojn; kaj Mi faros kontra� vi ju�on, kaj Mi disblovos vian tutan resta�on al �iuj ventoj.
11 Tial, kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, pro tio, ke vi malpurigis Mian sanktejon per �iuj viaj abomeninda�oj kaj per �iuj viaj fia�oj, Mi vin malgrandigos, kaj Mia okulo ne indulgos, kaj Mi ne kompatos.
12 Triono el vi mortos de pesto kaj pereos de malsato meze de vi; triono falos de glavo en viaj �irka�a�oj; kaj trionon Mi dispelos al �iuj ventoj, kaj Mi elingigos post ili la glavon.
13 Mi plene agigos Mian koleron, kaj Mi ripozigos Mian indignon sur ili, kaj Mi faros al Mi kontentecon, por ke ili eksciu, ke Mi, la Eternulo, parolis en Mia fervoro, kiam Mi konsumos Mian koleron sur ili.
14 Kaj Mi vin dezertigos kaj hontigos inter la nacioj, kiuj estas �irka� vi, anta� la okuloj de �iu pasanto.
15 Kaj vi estos hontinda�o kaj mokata�o, ekzemplo kaj teruro por la nacioj, kiuj estas �irka� vi, kiam Mi faros kontra� vi ju�on en kolero kaj indigno kaj kun indigna moralinstruo. Mi, la Eternulo, tion diris.
16 Kiam Mi �etos sur ilin Miajn kruelajn sagojn de malsato, kiuj estos pereigaj kaj kiujn Mi sendos por ekstermado, tiam Mi faros �e vi la malsaton �iam pli granda, kaj Mi rompos �e vi la panan apogon.
17 Mi sendos sur vin malsaton, kaj sova�ajn bestojn, kiuj faros vin seninfanaj; kaj pesto kaj sangover�ado trairos vin, kaj glavon Mi venigos sur vin. Mi, la Eternulo, tion diris.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, direktu vian viza�on al la montoj de Izrael, kaj profetu pri ili;
3 kaj diru: Ho montoj de Izrael, a�skultu la vorton de la Sinjoro, la Eternulo: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo, al la montoj kaj al la montetoj, al la intermontoj kaj al la valoj: Jen Mi venigos sur vin glavon, kaj Mi detruos viajn alta�ojn.
4 Kaj dezertigitaj estos viaj altaroj, kaj rompitaj estos viaj sunkolonoj; kaj Mi faligos viajn mortigitojn anta� viaj idoloj.
5 Kaj Mi faligos la kadavrojn de la Izraelidoj anta� iliaj idoloj, kaj Mi dis�etos viajn ostojn �irka� viaj altaroj.
6 En �iuj viaj lo�lokoj la urboj estos ruinigitaj kaj la alta�oj estos dezertigitaj, por ke estu ruinigitaj kaj dezertigitaj viaj altaroj, por ke estu rompitaj kaj detruitaj viaj idoloj, viaj sunkolonoj estu disbatitaj, kaj viaj farita�oj estu ekstermitaj.
7 Kaj falos mortigitoj inter vi, kaj tiam vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
8 Sed Mi restigos al vi kelkan kvanton, kiu savi�os de la glavo inter la nacioj, kiam vi estos dis�etitaj en la landojn.
9 Kaj viaj savi�intoj rememoros Min inter la nacioj, kien ili estos forkondukitaj, kiam Mi disbatos ilian mal�astan koron, kiu defalis de Mi, kaj iliajn okulojn, kiuj mal�astis kun siaj idoloj; kaj ili mem pentos pri la malbonagoj, kiujn ili faris per �iuj siaj abomeninda�oj.
10 Kaj ili ekscios, ke Mi, la Eternulo, ne vane diris, ke Mi faros al ili tiun malbonon.

11 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pla�du per viaj manoj, frapu per via piedo, kaj diru: Ve pro �iuj malbonaj abomeninda�oj de la domo de Izrael, pro kiuj ili falos de glavo, de malsato, kaj de pesto.
12 Kiu estas malproksime, tiu mortos de pesto; kiu estas proksime, tiu falos de glavo; kiu restis kaj konservi�is, tiu mortos de malsato. Tiel Mi konsumos Mian koleron sur ili.
13 Kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam iliaj mortigitoj ku�os inter siaj idoloj �irka� iliaj altaroj sur �iu alta monteto, sur �iuj suproj de la montoj, sub �iu verda arbo, kaj sub �iu densfolia kverko, tie, kie ili faradis bonodorajn incensojn al �iuj siaj idoloj.
14 Kaj Mi etendos Mian manon sur ilin, kaj en �iuj iliaj lo�lokoj Mi dezertigos la teron pli ol en la dezerto Dibla; kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, tiele diras la Sinjoro, la Eternulo, pri la tero de Izrael: Fino venis, la fino por �iuj kvar randoj de la lando.
3 Nun venos al vi la fino; kaj Mi sendos sur vin Mian koleron, kaj Mi ju�os vin la� via konduto, kaj Mi metos sur vin �iujn viajn abomeninda�ojn.
4 Ne indulgos vin Mia okulo, kaj Mi ne kompatos; �ar vian konduton Mi rekompencos sur vi, kaj viaj abomeninda�oj estos meze de vi; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

5 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Malbono, unu malbono nun venas;
6 fino venas, venas la fino, �i veki�as kontra� vin, jen �i venas.
7 Venas matenru�o kontra� vi, ho lo�anto de la lando; venas la tempo, proksima estas la tago de tumulto, kiam oni ne plu kantos sur la montoj.
8 Nun Mi balda� elver�os Mian indignon sur vin, Mi plene kontentigos Mian koleron sur vi, Mi ju�os vin la� via konduto, kaj Mi metos sur vin �iujn viajn abomeninda�ojn.
9 Ne indulgos Mia okulo, kaj Mi ne kompatos; la� via konduto Mi redonos al vi, kaj viaj abomeninda�oj estos meze de vi; kaj vi ekscios, ke Mi, la Eternulo, estas la batanto.
10 Jen estas la tago, jen �i venas, levi�is la matenru�o, la vergo elkreskis, la fiero ekfloris.
11 La perforteco levi�is kiel vergo kontra� la malpiecon; nenio restos de ili, nek de ilia amaso, nek de ilia popola bruo, neniu �emos �e ili.
12 Venas la tempo, alproksimi�as la tago; la a�etanto ne �oju, kaj la vendanto ne mal�oju; �ar la kolero trafis ilian tutan amason.
13 �ar la vendanto ne plu revenos al la vendita�o, e� se ili ankora� estus vivantaj; �ar la vizio pri ilia tuta amaso ne retiri�os, kaj neniu fortikigos sian vivon per sia malpieco.
14 Eksonigu la trumpeton, kaj �iu armi�u; neniu tamen iros en la militon, �ar Mia kolero estas super ilia tuta amaso.
15 La glavo estas ekstere, la pesto kaj la malsato interne; kiu estas sur la kampo, tiu mortos de la glavo, kaj kiu estas en la urbo, tiun ekstermos malsato kaj pesto.
16 Kaj tiuj el ili, kiuj forsavi�os, estos sur la montoj, kiel kolomboj el la valoj, �iuj ili �emos, �iu pro siaj malbonagoj.
17 �iuj manoj mallevi�os senforte, kaj �iuj genuoj movi�os kiel akvo.
18 Ili zonos sin per saka�o; teruro ilin kovros; sur �iu viza�o estos honto, kaj �iuj kapoj estos senharaj.
19 Sian ar�enton ili �etos sur la stratojn, kaj ilia oro fari�os malpura�o; ilia ar�ento kaj ilia oro ne povos savi ilin en la tago de la kolero de la Eternulo, ne satigos ilian animon, kaj ne plenigos ilian interna�on; �ar tio estis instigilo por iliaj malbonagoj.
20 Sian plej belan ornamon ili faris objekto de fiereco, siajn abomenindajn statuojn kaj idolojn ili starigis en �i; tial Mi faros �in malpura�o por ili.
21 Kaj Mi transdonos �in en la manojn de fremduloj por disrabi, kaj al la malpiuloj de la tero kiel militakiron, kaj ili malsanktigos �in.
22 Mi deturnos Mian viza�on de ili, por ke ili malsanktigu Mian misterejon; kaj rabistoj tien venos kaj malsanktigos �in.
23 Faru �enon; �ar la lando estas plena de sangaj krimoj kaj la urbo estas plena de perforteco.
24 Mi venigos la plej malbonajn el la nacioj, kaj ili ekposedos iliajn domojn; Mi neniigos la fierecon de la fortuloj, kaj iliaj sankta�oj estos malsanktigitaj.
25 Pereo venas; oni ser�os pacon, sed ne trovos �in.
26 Malfeli�o post malfeli�o venos, sciigo post sciigo; oni ser�os vizion �e profeto; malaperos la instruo �e la pastro, kaj konsilo �e la maljunuloj.
27 La re�o mal�ojos, la princo estos kovrita de teruro, kaj la manoj de la simpla popolo malkura�i�os. La� ilia konduto Mi agos kun ili, la� iliaj meritoj Mi ju�os ilin; kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

1 En la sesa jaro, en la kvina tago de la sesa monato, mi sidis en mia domo, kaj la pleja�uloj de Jehuda sidis anta� mi; kaj falis sur min la mano de la Sinjoro, la Eternulo.
2 Kaj mi vidis, jen estas bildo, kiu aspektas kiel fajro; de la bildo de liaj lumboj malsupren estis fajro, kaj supre de liaj lumboj estis hela brilo, tre hela lumo.
3 Kaj li etendis la bildon de mano, kaj kaptis min je la bukloj de mia kapo; kaj la spirito ekportis min inter la tero kaj la �ielo, kaj venigis min en Dia vizio en Jerusalemon, al la enirejo de la interna pordego, turnita al nordo, kie staris statuo de koleriga �aluzo.
4 Kaj jen tie estas la majesto de Dio de Izrael, simile al la vizio, kiun mi vidis en la valo.
5 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, levu viajn okulojn en la direkto al nordo! Kaj mi levis miajn okulojn en la direkto al nordo, kaj jen norde de la pordego de la altaro, �e la enirejo, staras tiu statuo de �aluzo.
6 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, �u vi vidas, kion ili faras? la grandajn abomeninda�ojn, kiujn la domo de Izrael faras �i tie, por malproksimigi Min de Mia sanktejo? sed vi ankora� denove vidos grandajn abomeninda�ojn.
7 Kaj Li venigis min al la enirejo de la korto, kaj mi ekvidis, ke jen estas unu truo en la muro.
8 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, trafosu la muron. Kaj mi trafosis la muron, kaj jen estas ia pordo.
9 Kaj Li diris al mi: Eniru, kaj rigardu la malbonajn abomeninda�ojn, kiujn ili faras �i tie.
10 Kaj mi eniris kaj ekrigardis, kaj jen diversaj bildoj de rampa�oj kaj abomenindaj brutoj kaj diversaj idoloj de la domo de Izrael estas skulptitaj sur la muro �irka�e, sur �iuj flankoj.
11 Kaj anta� ili staras sepdek viroj el la pleja�uloj de la domo de Izrael, kaj Jaazanja, filo de �afan, staras meze de ili; kaj �iu havas en la mano sian incensilon, kaj de la incensoj levi�as densa nubo.
12 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, �u vi vidas, kion la pleja�uloj de la domo de Izrael faras en mallumo, �iu en sia �ambro de pentra�oj? �ar ili diras: La Eternulo ne vidas nin, la Eternulo forlasis la landon.
13 Kaj Li diris al mi: Vi denove ankora� vidos grandajn abomeninda�ojn, kiujn ili faras.
14 Kaj Li venigis min al la enirejo de la norda pordego de la domo de la Eternulo, kaj jen tie sidas virinoj, kiuj ploras pri Tamuz.
15 Kaj Li diris al mi: �u vi vidas, ho filo de homo? vi vidos ankora� pli grandajn abomeninda�ojn ol tiuj.
16 Kaj Li venigis min en la internan korton de la domo de la Eternulo, kaj jen �e la enirejo de la templo de la Eternulo, inter la portiko kaj la altaro, staras �irka� dudek kvin homoj, kun la dorso al la templo de la Eternulo kaj kun la viza�o al la oriento, kaj adorklini�as orienten, al la suno.
17 Kaj Li diris al mi: �u vi vidas, ho filo de homo? �u ne sufi�as al la domo de Jehuda, ke ili faras la abomeninda�ojn, kiujn ili faras �i tie? ili ankora� plenigis la landon per perforteco, kaj ripete kolerigas Min; kaj jen ili direktas la vergon al sia viza�o.
18 Tial Mi anka� agos en kolero; ne indulgos Mia okulo, kaj Mi ne kompatos; e� se ili krios al Miaj oreloj per la�ta vo�o, Mi ne a�skultos ilin.

1 Kaj Li vokis al miaj oreloj per la�ta vo�o, dirante: Alproksimi�u la punantoj de la urbo, kaj �iu havu en sia mano sian pereigilon.
2 Kaj jen ses homoj venis per la vojo de la supra pordego, kiu estas turnita norden, kaj �iu havis en la mano sian detruilon, kaj inter ili estis unu vestita per tolo, kaj li havis skribilon �e siaj lumboj. Ili venis, kaj stari�is apud la kupra altaro.
3 Kaj la majesto de Dio de Izrael levi�is de la kerubo, sur kiu �i estis, al la sojlo de la domo. Kaj Li alvokis la homon, kiu estis vestita per tolo kaj havis skribilon �e siaj lumboj.
4 Kaj la Eternulo diris al li: Trairu la urbon Jerusalem, kaj marku per litero Tav la fruntojn de tiuj homoj, kiuj �emas kaj mal�ojas pri �iuj abomeninda�oj, kiuj estas farataj en la urbo.
5 Kaj al la aliaj Li diris tiel, ke mi povis a�di: Iru tra la urbo post li, kaj frapu; via okulo ne indulgu, kaj vi ne kompatu.
6 Maljunulon, junulon, junulinon, infanojn, kaj virinojn eksterme mortigu; sed �iun homon, sur kiu estas la litero Tav, ne tu�u; kaj komencu de Mia sanktejo. Kaj ili komencis de la maljunaj homoj, kiuj estis anta� la domo.
7 Kaj Li diris al ili: Malpurigu la domon, kaj plenigu la kortojn per mortigitoj; eliru! Kaj ili eliris, kaj komencis frapadi en la urbo.
8 Kiam ili finis la mortigadon kaj mi restis, tiam mi �etis min viza�altere, ekkriis, kaj diris: Ho Sinjoro, ho Eternulo! �u Vi ekstermos la tutan resta�on de Izrael, elver�ante Vian koleron sur Jerusalemon?
9 Kaj Li diris al mi: La malpieco de la domo de Izrael kaj de Jehuda estas tre, tre granda, kaj la lando estas plena de sango, kaj la urbo estas plena de maljusteco; �ar ili diras: La Eternulo forlasis la landon, kaj la Eternulo ne vidas.
10 Tial anka� Miaflanke Mia okulo ne indulgos, kaj Mi ne kompatos; ilian agadon Mi metos sur ilian kapon.
11 Kaj jen la viro, kiu estis vestita per tolo kaj havis skribilon �e siaj lumboj, alportis respondon, dirante: Mi faris tion, kion Vi ordonis al mi.

1 Kaj mi vidis: jen sur la firmamento, kiu estis super la kapoj de la keruboj, io simila al safiro, aspektanta kiel bildo de trono, aperis super ili.
2 Kaj Li diris al la viro, vestita per tolo, jene: Eniru inter la radojn sub la kerubon, kaj prenu plenmanojn da ardantaj karboj el inter la keruboj, kaj �etu ilin sur la urbon. Kaj li eniris anta� miaj okuloj.
3 La keruboj staris dekstre de la domo, kiam la viro eniris, kaj nubo plenigis la internan korton.
4 Kaj levi�is la majesto de la Eternulo de la kerubo al la enirejo de la domo, kaj la domo pleni�is de la nubo, kaj la korto pleni�is de brilo de la majesto de la Eternulo.
5 Kaj bruo de la flugiloj de la keruboj estis a�data �is la ekstera korto, kiel bruo de Dio, la Plejpotenculo, kiam Li parolas.
6 Kaj kiam Li ordonis al la viro, vestita per tolo, dirante: Prenu fajron el inter la radoj, el inter la keruboj, kaj �i tiu eniris kaj stari�is apud la rado,
7 tiam unu el la keruboj etendis sian manon el inter la keruboj al la fajro, kiu estis inter la keruboj, kaj prenis kaj metis sur la manplatojn de la tolvestito; kaj �i tiu prenis kaj eliris.
8 Kaj �e la keruboj montri�is simila�o de homa mano sub iliaj flugiloj.
9 Kaj mi vidis, jen estas kvar radoj apud la keruboj, po unu rado apud �iu kerubo, kaj la aspekto de la radoj estis kiel turkiso.
10 Kaj la� aspekto la kvar radoj havis unu formon, kvaza� unu rado estus en la alia.
11 Irante, ili movi�adis sur �iujn kvar flankojn, ili ne deturni�adis dum la irado; al la loko, al kiu estis direktita la kapo, ili sekvadis �in, ili ne deturni�adis dum la irado.
12 Kaj ilia tuta korpo, ilia dorso, iliaj manoj, iliaj flugiloj, kiel anka� la radoj, estis �irka�e plenaj de okuloj; �iuj kvar havis siajn radojn.
13 La radoj estis nomataj turnovento, kiel mi povis tion a�di.
14 �iu havis kvar viza�ojn: unu viza�o estis viza�o de kerubo, la dua viza�o estis viza�o de homo, la tria estis viza�o de leono, kaj la kvara estis viza�o de aglo.
15 Kaj levi�is la keruboj. Tio estis tiu kreita�o, kiun mi vidis �e la rivero Kebar.
16 Kaj kiam la keruboj iris, la radoj iradis apud ili; kaj kiam la keruboj levis siajn flugilojn, por levi�i de la tero, tiam anka� la radoj ne deturni�adis de ili.
17 Kiam tiuj staris, ili anka� staris, kaj kiam tiuj levi�is, ili anka� levi�adis; �ar la spirito de la kreita�oj estis en ili.
18 Kaj la majesto de la Eternulo fori�is de la sojlo de la domo kaj stari�is super la keruboj.
19 Kaj la keruboj levis siajn flugilojn, kaj suprenflugis de la tero anta� miaj okuloj, kaj la radoj kune kun ili; kaj ili stari�is �e la enirejo de la orienta pordego de la domo de la Eternulo; kaj la majesto de Dio de Izrael aperis supre super ili.
20 Tio estis la kreita�o, kiun mi vidis sub Dio de Izrael �e la rivero Kebar; kaj mi eksciis, ke tio estas keruboj.
21 �iu el ili havis kvar viza�ojn, kaj �iu havis kvar flugilojn, kaj simila�o de homaj manoj estis sub iliaj flugiloj.
22 Kaj la aspekto de iliaj viza�oj estis kiel tiuj viza�oj, kiujn mi vidis �e la rivero Kebar, ilia aspekto kaj ili mem. �iu movi�is la� la direkto de sia viza�o.

1 Kaj levis min la spirito, kaj venigis min al la orienta pordego de la domo de la Eternulo, al tiu, kiu rigardas orienten. Kaj jen �e la enirejo de la pordego staras dudek kvin homoj, kaj inter ili mi vidas Jaazanjan, filon de Azur, kaj Pelatjan, filon de Benaja, estrojn de la popolo.
2 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo, �i tiuj homoj havas malpiajn intencojn kaj donas malbonajn konsilojn en �i tiu urbo.
3 Ili diras: Ankora� ne balda�; ni konstruu domojn; �i estas la kaldrono, kaj ni estas la viando.
4 Tial profetu pri ili, profetu, ho filo de homo.
5 Kaj mallevi�is sur min la spirito de la Eternulo, kaj diris al mi: Diru: Tiele diras la Eternulo: Tiel vi parolis, ho domo de Izrael, kaj la pensojn de via koro Mi scias.
6 Multajn vi mortigis en �i tiu urbo, kaj �iajn stratojn vi plenigis per mortigitoj.
7 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Viaj mortigitoj, kiujn vi faligis en �i, estas la viando, kaj �i mem estas la kaldrono; sed vi estos elkondukitaj el �i.
8 Glavon vi timas, kaj glavon Mi venigos sur vin, diras la Sinjoro, la Eternulo.
9 Mi elkondukos vin el �i kaj transdonos vin en la manojn de fremduloj, kaj Mi faros super vi ju�on.
10 De glavo vi falos; �e la limoj de Izrael Mi ju�os vin; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
11 La urbo ne estos por vi kaldrono, nek vi estos en �i kiel viando; �e la limoj de Izrael Mi ju�os vin.
12 Kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kies le�ojn vi ne sekvis kaj kies decidojn vi ne plenumis, sed vi agis la� la maniero de la nacioj, kiuj estas �irka� vi.
13 Kiam mi eldiris mian profeta�on, Pelatja, filo de Benaja, mortis; kaj mi �etis min viza�altere, kaj ekkriis per la�ta vo�o, kaj diris: Ho Sinjoro, ho Eternulo! Vi faras finon al la resta�o de Izrael!

14 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
15 Ho filo de homo! al viaj fratoj, jes al viaj fratoj, al viaj parencoj, kaj al la tuta domo de Izrael parolas la lo�antoj de Jerusalem: Fori�u de la Eternulo, al ni estas donita �i tiu lando kiel hereda poseda�o.
16 Tial diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Kvankam Mi forigis ilin al la nacioj kaj dis�etis ilin en diversajn landojn, Mi tamen balda� estos ilia sanktejo en la landoj, kien ili venis.
17 Tial diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Mi kolektos vin el inter la nacioj, Mi kolektos vin el la landoj, kien vi estas dis�etitaj, kaj Mi donos al vi la landon de Izrael.
18 Kaj kiam ili venos tien, ili forigos el �i �iujn �iajn fia�ojn kaj �iujn �iajn abomeninda�ojn.
19 Kaj Mi donos al ili unu koron, kaj novan spiriton Mi enmetos en vin, kaj Mi elprenos el ilia korpo la koron �tonan kaj donos al ili koron karnan,
20 por ke ili sekvu Miajn le�ojn kaj observu Miajn decidojn kaj plenumu ilin; kaj ili estos Mia popolo, kaj Mi estos ilia Dio.
21 Sed al tiuj, kiuj sin fordonas al la fia�oj kaj abomeninda�oj de sia koro, Mi turnos ilian konduton kontra� ilian kapon, diras la Sinjoro, la Eternulo.
22 Tiam la keruboj levis siajn flugilojn, kaj la radoj estis apud ili; kaj la majesto de Dio de Izrael estis supre super ili.
23 Kaj la majesto de la Eternulo levi�is el meze de la urbo, kaj haltis sur la monto, kiu estas oriente de la urbo.
24 Kaj la spirito min levis, kaj venigis min en la vizio kaj en la inspiro de Dio en �aldeujon, al la forkondukitoj. Kaj malaperis de mi la vizio, kiun mi vidis.
25 Kaj mi rakontis al la forkondukitoj �iujn vortojn de la Eternulo, kiujn Li aperigis al mi.

2_1">1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante: 2 Ho filo de homo! meze de domo malobeema vi lo�as; ili havas okulojn, por vidi, sed ili ne vidas; ili havas orelojn, por a�di, sed ili ne a�das; �ar ili estas domo malobeema.
3 Tial, ho filo de homo, faru al vi objektojn de migrado, kaj migru tage anta� iliaj okuloj, formigru anta� iliaj okuloj el via loko en alian lokon; eble ili vidos, ke ili estas domo malobeema.
4 Kaj elportu viajn necesa�ojn, kaj necesa�ojn de migranto, tage anta� iliaj okuloj; kaj vi mem eliru anta� iliaj okuloj vespere, kiel eliras migrantoj.
5 Anta� iliaj okuloj trabatu al vi aperturon en la muro kaj eliru tra �i.
6 Anta� iliaj okuloj metu la necesa�ojn sur la �ultron, elportu ilin en mallumo, kovru vian viza�on, por ke vi ne vidu la teron; �ar Mi faris vin anta�signo por la domo de Izrael.
7 Kaj mi agis tiel, kiel estis ordonite al mi: miajn necesa�ojn mi elportis, kiel necesa�ojn de migranto, �e la taglumo; kaj vespere mi trabatis al mi per la mano aperturon en la muro, en mallumo mi elportis, kaj levis sur mian �ultron anta� iliaj okuloj.
8 Kaj matene aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
9 Ho filo de homo! �u la domo de Izrael, la domo malobeema, ne demandis vin, kion vi faras?
10 Diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: �i tiu porta�o koncernas la princon de Jerusalem, kaj la tutan domon de Izrael, kiu estas en �i.
11 Diru: Mi estas via anta�signo: kiel mi agis, tiel oni agos kun ili: en elhejmi�on, en kaptitecon ili iros.
12 Kaj la princo, kiu estas inter ili, en mallumo prenos siajn a�ojn sur la �ultron kaj eliros; oni trarompos en la muro aperturon, por elkonduki lin; li kovros sian viza�on, por ke li ne vidu per la okulo la teron.
13 Kaj Mi sternos Mian reton kontra� li, kaj li estos kaptita en Mian kaptilon, kaj Mi forkondukos lin en Babelon, en la landon de la �aldeoj; sed li �in ne vidos, kvankam tie li mortos.
14 Kaj �iujn liajn �irka�antojn, liajn helpantojn, kaj �iujn liajn ta�mentojn Mi dispelos al �iuj ventoj, kaj Mi elingigos post ili glavon.
15 Kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi dispelos ilin inter la naciojn kaj dis�etos ilin en la landojn.
16 Sed malgrandan nombron el ili Mi restigos de la glavo, malsato, kaj pesto, por ke ili rakontu pri �iuj siaj abomeninda�oj, inter la nacioj, al kiuj ili venos; kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

17 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
18 Ho filo de homo! man�u vian panon kun tremo, kaj trinku vian akvon kun �agreno kaj zorgoj.
19 Kaj diru al la popolo de la lando: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo, pri la lo�antoj de Jerusalem, pri la lando de Izrael: Sian panon ili man�os en zorgoj, kaj sian akvon ili trinkos en teruro; �ar la lando dezerti�os de sia abundo pro la maljusta�oj de �iuj siaj lo�antoj.
20 Kaj la lo�ataj urboj estos ruinigitaj, kaj la lando estos dezertigita; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

21 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
22 Ho filo de homo! kian proverbon vi havas en la lando de Izrael, dirantan: Pasos multe da tempo, kaj �iu anta�diro malaperos?
23 Tial diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Mi neniigos �i tiun proverbon, kaj oni ne plu uzos tian proverbon en Izrael; sed diru al ili: Proksima jam estas la tempo kaj la plenumi�o de �iu anta�diro.
24 �ar neniu profeta�o estos plu vana, kaj neniu anta�diro estos dusenca en la domo de Izrael.
25 �ar Mi, la Eternulo, parolas; kaj vorto, kiun Mi parolas, plenumi�os, ne plu estos prokrastata; en via tempo, ho domo malobeema, Mi parolas vorton, kaj Mi �in plenumos, diras la Sinjoro, la Eternulo.

26 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
27 Ho filo de homo! jen la domo de Izrael diras: La profeta�o, kiun li profetas, venos ankora� post longa tempo; pri tempoj malproksimaj li profetas.
28 Tial diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Neniu el Miaj vortoj plu prokrasti�os; vorto, kiun Mi diros, plenumi�os, diras la Sinjoro, la Eternulo.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo! profetu pri la profetoj de Izrael, kiuj profetas, kaj diru al tiuj, kiuj profetas la� sia propra bontrovo: A�skultu la vorton de la Eternulo!
3 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Ve al la senprudentaj profetoj, kiuj gvidas sin per sia propra spirito kaj nenion vidis!
4 Kiel vulpoj kaj ruinoj estas viaj profetoj, ho Izrael.
5 Vi ne eliras al la bre�oj, nek baras baron �irka� la domo de Izrael, por stari en la batalo en la tago de la Eternulo.
6 Ilia vizio estas senenhava, ilia anta�diro estas mensogo. Ili diras: La Eternulo diris--sed la Eternulo ilin ne sendis; kaj ili asertas, ke ilia vorto plenumi�os.
7 Vi vidis ja vizion senenhavan, kaj vi eldiras anta�diron mensogan; vi diras: Tiel parolas la Eternulo--kvankam Mi ne parolis.

8 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke vi predikas senbaze kaj anta�diras malvera�on, jen Mi iras kontra� vin, diras la Sinjoro, la Eternulo.
9 Kaj Mia mano estos kontra� la profetoj, kiuj profetas senbaze kaj anta�diras malvera�on; en la konsilo de Mia popolo ili ne estos, kaj en la registro de la domo de Izrael ili ne estos enskribitaj, kaj en la landon de Izrael ili ne venos; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Sinjoro, la Eternulo.
10 Pro tio, �uste pro tio, ke ili erarigas Mian popolon, anta�dirante pacon, kvankam paco ne estos, kaj kiam la popolo konstruas barilon, ili �miras �in per malta�ga mortero--
11 diru al tiuj, kiuj �miras per malta�ga mortero, ke �i defalos; estos pluvego, kaj vi, �tonoj de grandega hajlo, falos sur �in, kaj forta vento �in krevigos.
12 Kaj jen la muro falis; �u oni ne diros al vi: Kie estas la mortero, per kiu vi �miris?
13 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Mi elpu�os fortan venton en Mia indigno kaj pluvegon en Mia kolero kaj �tonojn de hajlo en Mia furiozo, por �ion ekstermi.
14 Mi detruos la muron, kiun vi �miris per malta�ga mortero, Mi dis�utos �in sur la teron tiel, ke nudi�os �ia fundamento; kaj �i disfalos, kaj vi pereos meze de �i; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
15 Kaj Mi plene kontentigos Mian koleron sur la muro, kaj sur tiuj, kiuj �miris �in per malta�ga mortero, kaj Mi diros al vi: Jam ne ekzistas la muro, kaj jam ne ekzistas tiuj, kiuj �miris �in.
16 Tiaj estas la profetoj de Izrael, kiuj profetas pri Jerusalem, kaj predikas al �i vizion pri paco, kvankam paco ne estos, diras la Sinjoro, la Eternulo.

17 Kaj vi, ho filo de homo, direktu vian viza�on al la filinoj de via popolo, kiuj profetas la� elpenso de sia koro; kaj profetu pri ili,
18 kaj diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Ve al tiuj, kiuj kudras kusenojn sub �iujn kubutojn kaj faras kaptukojn por kapoj de �ia alteco, por kapti animojn! kaptante la animojn de Mia popolo, vi volas konservi viajn animojn.
19 Kaj vi malsanktigas Min anta� Mia popolo pro plenmano da hordeo kaj pro peco da pano, mortigante animojn, kiuj ne devas morti, kaj konservante la vivon al tiaj animoj, kiuj ne devas vivi, mensogante al Mia popolo, kiu volonte a�skultas mensogon.
20 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi iros kontra� viajn kusenojn, per kiuj vi kaptas tie la animojn flugemajn, Mi el�iros ilin el viaj brakoj, kaj forliberigos la animojn, kiujn vi allogas, ke ili flugu.
21 Kaj Mi dis�iros viajn kaptukojn, kaj savos Mian popolon el viaj manoj, kaj ili ne plu estos kaptota�o por viaj manoj; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
22 �ar vi mensoge afliktas la koron de virtulo, kiun Mi ne afliktis, kaj vi fortigas la manojn de malvirtulo, por ke li ne returnu sin de sia malbona vojo, per kio li konservus sian vivon--
23 tial vi ne plu havos senbazajn viziojn kaj ne faros anta�dirojn; kaj Mi savos Mian popolon el viaj manoj; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

1 Venis al mi kelkaj el la pleja�uloj de Izrael, kaj sidi�is anta� mi.
2 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
3 Ho filo de homo! �i tiuj homoj levis siajn idolojn en sian koron, kaj allogilon de sia malpieco ili starigis anta� sia viza�o; �u Mi nun respondu al ili, kiam ili Min demandas?
4 Tial parolu kun ili, kaj diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Se iu el la domo de Izrael levis siajn idolojn en sian koron kaj starigis anta� si la allogilon de sia malpieco, kaj poste venas al la profeto, tiam Mi, la Eternulo, respondos al li tiel, kiel li meritas per sia granda idolisteco,
5 por ke la domo de Izrael estu kaptata konforme al sia koro, kiun ili defaligis de Mi per �iuj siaj idoloj.
6 Tial diru al la domo de Izrael: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pentu, kaj deturnu vin de viaj idoloj, kaj de �iuj viaj abomeninda�oj deturnu vian viza�on.
7 �ar se iu el la domo de Izrael, a� el la fremduloj, kiu lo�as �e Izrael, defalas de Mi, levas siajn idolojn en sian koron, starigas anta� sia viza�o la allogilon de sia malpieco, kaj poste venas al la profeto, por fari per li demandojn al Mi, tiam Mi, la Eternulo, respondos al li per Mi mem;
8 Mi direktos Mian viza�on kontra� tiun homon kaj faros lin avertilo kaj ekzemplo, kaj Mi ekstermos lin el inter Mia popolo; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
9 Kaj se la profeto estos delogita kaj ion parolos, tiam Mi, la Eternulo, malsa�igis tiun profeton, kaj Mi etendos Mian manon sur lin kaj ekstermos lin el inter Mia popolo Izrael.
10 Tiamaniere ili estos punitaj pro sia malpieco: la puno de la demandanto kaj la puno de la profeto estos egalaj;
11 por ke ili ne plu forerarigu de Mi la domon de Izrael kaj ili ne plu malpurigu sin per �iuj siaj krimoj; sed ili estu Mia popolo kaj Mi estu ilia Dio, diras la Sinjoro, la Eternulo.

12 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
13 Ho filo de homo! se lando pekos kontra� Mi, forte kulpi�ante anta� Mi, tiam Mi etendos Mian manon sur �in, kaj rompos al �i la panan apogon, venigos sur �in malsaton, kaj ekstermos en �i la homojn kaj brutojn.
14 Kaj se meze de �i trovi�us tiaj tri homoj, kiel Noa, Daniel, kaj Ijob, ili pro sia virteco savus sian vivon, diras la Sinjoro, la Eternulo.
15 Se Mi venigus en la landon sova�ajn bestojn, por �in senhomigi, por ke �i fari�u dezerta kaj neniu povu iri tra �i pro la bestoj--
16 kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, e� tiuj tri homoj en �i ne savus la filojn nek filinojn; nur ili mem savi�us, sed la lando fari�us dezerta.
17 A� se Mi venigus glavon sur tiun landon, kaj dirus: Glavo, trairu la landon; kaj Mi ekstermus en �i homojn kaj brutojn--
18 kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, e� tiuj tri homoj en �i ne savus la filojn nek filinojn; nur ili mem savi�us.
19 A� se Mi venigus peston sur tiun landon, kaj Mi elver�us sur �in Mian koleron en sango, por ekstermi en �i homojn kaj brutojn,
20 kaj Noa, Daniel, kaj Ijob estus en �i--kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, ili ne savus filon nek filinon; nur ili pro sia virteco savus sian animon.
21 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: E� se Mi venigus sur Jerusalemon la kvar malbonajn punojn, la glavon, malsaton, sova�ajn bestojn, kaj peston, por ekstermi en �i homojn kaj brutojn--
22 tamen restos en �i resta�o da mortevitintaj filoj kaj filinoj, kaj jen ili eliros al vi, kaj vi vidos ilian konduton kaj iliajn agojn, kaj vi konsoli�os pri la malbono, kiun Mi venigis sur Jerusalemon, pri �io, kion Mi venigis sur �in.
23 Kaj ili vin konsolos, kiam vi vidos ilian konduton kaj iliajn agojn, kaj ekscios, ke ne vane Mi faris �ion, kion Mi faris kontra� �i, diras la Sinjoro, la Eternulo.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo! por kio ta�gas la ligno de vinberbran�o inter �iuj bran�ori�aj arboj, kiuj estas inter la arboj de arbaro?
3 �u oni prenas de �i pecon, por ion fari el �i? �u oni faras el �i almena� hokon, por pendigi sur �i ian objekton?
4 Jen �i estas transdonata al la fajro por forbruligo; amba� finojn forman�as la fajro, forbrulas anka� la mezo; �u �i ta�gas por laboro?
5 Jen, kiam �i estis ankora� nedifektita, oni ne povis ion fari el �i; des pli kiam la fajro �in difektis kaj bruligis, �u oni povas ion fari el �i?
6 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Kiel la vinberarbon inter la arboj de la arbaro Mi transdonis al la fajro, ke �i �in forbruligu, tiel Mi agos kun la lo�antoj de Jerusalem.
7 Mi direktos Mian viza�on kontra� ilin; el fajro ili eliris, kaj fajro ilin ekstermos; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi direktos Mian viza�on kontra� ilin.
8 Kaj Mi faros la landon dezerto pro tio, ke ili forte kulpi�is, diras la Sinjoro, la Eternulo.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, montru al Jerusalem �iajn abomeninda�ojn;
3 kaj diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo, al Jerusalem: Via deveno kaj via naski�lando estas en la lando Kanaana; via patro estas Amorido, kaj via patrino estas �etidino.
4 �e via naski�o, kiam vi estis naskita, oni ne detran�is vian umbilikon, oni anka� ne lavis vin purige per akvo, ne frotis vin per salo, kaj ne vindis per vinda�oj.
5 Nenies okulo favoris vin, por fari al vi pro kompato unu el tiuj faroj, sed oni el�etis vin sur la kampon pro abomeno kontra� vi en la tago, kiam vi estis naskita.
6 Mi preteriris preter vi, kaj Mi vidis, ke vi baraktas en via sango, kaj Mi diris al vi en via sango: Vivu; jes, Mi diris al vi en via sango: Vivu.
7 Mi grandigis vin, kiel kampan kreska�on; vi fari�is plena kaj granda, vi fari�is tute bela; viaj mamoj formi�is, viaj haroj abunde kreskis; sed vi estis nuda kaj nekovrita.
8 Mi preteriris preter vi kaj ekvidis vin, kaj Mi vidis, ke estas via tempo, la tempo de amo; kaj Mi etendis Mian mantelon sur vin kaj kovris vian nudecon; kaj Mi �uris al vi, kaj Mi faris interligon kun vi, diras la Sinjoro, la Eternulo, kaj vi fari�is Mia.
9 Mi lavis vin per akvo. Mi forlavis de vi vian sangon, kaj Mi �miris vin per oleo.
10 Mi vestis vin per brodita vesto, sur viajn piedojn Mi metis delikatledajn �uojn, Mi zonis vin per bisino, kaj Mi kovris vin per silka kovrotuko.
11 Mi ornamis vin per ornama�oj, Mi metis braceletojn sur viajn manojn, kaj kol�enon sur vian kolon.
12 Mi metis nazringon sur vian nazon, kaj orelringojn sur viajn orelojn, kaj belan kronon sur vian kapon.
13 Vi ornami�is per oro kaj ar�ento, viaj vestoj estis el bisino, silko, kaj brodita�o; plej delikatan farunon, mielon, kaj oleon vi man�is; kaj vi fari�is tre kaj tre bela kaj atingis re�econ.
14 Kaj disvasti�is via renomo inter la nacioj pro via beleco, �ar �i estis perfekta per la ornama�o, kiun Mi metis sur vin, diras la Sinjoro, la Eternulo.

15 Sed vi fidis vian belecon, kaj vi komencis mal�asti, apogante vin sur via renomo, kaj vi mal�astis kun �iu pasanto, fordonante vin al li.
16 Vi prenis viajn vestojn kaj faris al vi mikskolorajn oferalta�ojn, kaj sur ili vi mal�astis, kiel neniam estis kaj neniam estos.
17 Vi prenis viajn ornama�ojn el oro kaj el ar�ento, kiujn Mi donis al vi, kaj vi faris al vi bildojn de virseksuloj kaj mal�astis kun ili.
18 Vi prenis viajn broditajn vestojn kaj kovris per tio ilin, kaj Mian oleon kaj Mian incenson vi donis al ili.
19 Mian panon, kiun Mi donis al vi, la plej delikatan farunon, oleon, kaj mielon, per kiuj Mi nutris vin, vi metis anta� ilin kiel agrablan odora�on. Jes, tiel estis, diras la Sinjoro, la Eternulo.
20 Vi prenis viajn filojn kaj viajn filinojn, kiujn vi naskis al Mi, kaj vi bu�is ilin al ili kiel man�a�on. �u malgranda estas via mal�asteco?
21 Vi bu�is Miajn infanojn kaj pasigis ilin tra fajro por ili.
22 Kaj en �iuj viaj abomeninda�oj kaj mal�asta�oj vi ne rememoris la tagojn de via juneco, kiam vi estis nuda kaj nekovrita, baraktanta en via sango.
23 Kaj post �iuj viaj malbonagoj (ho ve, ve al vi! diras la Sinjoro, la Eternulo)
24 vi konstruis al vi mal�astejon, kaj faris al vi fialta�ojn sur �iu strato.
25 En la komenco de �iu vojo vi konstruis viajn fialta�ojn, vi abomenindigis vian belecon, vi etendis viajn piedojn al �iu pasanto, kaj vi mal�astis.
26 Vi mal�astis kun la filoj de Egiptujo, viaj grandkorpaj najbaroj, kaj vi multe mal�astis, kolerigante Min.
27 Kaj jen Mi etendis Mian manon kontra� vin kaj malgrandigis vian destinita�on, kaj Mi transdonis vin al la volo de viaj malamikinoj, la filinoj de Fili�tujo, kiuj hontis pri via malvirta konduto.
28 Kaj vi mal�astis kun la filoj de Asirio, ne povante sati�i; vi mal�astis kun ili, kaj tamen ne kontenti�is.
29 Vi multigis viajn mal�asta�ojn �is la lando de komercado, �aldeujo, sed anka� tio vin ne kontentigis.
30 Per kio Mi povas purigi vian koron, diras la Sinjoro, la Eternulo, se vi faras �ion �i tion, farojn de plej senhonta mal�astistino?
31 Kiam vi aran�is viajn mal�astejojn �e la komenco de �iu vojo kaj faris viajn fialta�ojn sur �iu strato, vi estis ne kiel mal�astistino, kiu �atas donacojn;
32 sed kiel mal�astanta virino, kiu anstata� sia edzo akceptas fremdulojn.
33 Al �iuj mal�astistinoj oni donas donacojn, sed vi mem donas viajn donacojn al �iuj viaj amantoj, kaj vi suba�etas ilin, ke ili de �iuj flankoj venu mal�asti kun vi.
34 �e via mal�astado fari�as kun vi la malo de tio, kion oni vidas �e aliaj virinoj: oni ne postkuras vin por mal�astado, sed vi mem pagas, kaj al vi oni ne donas pagon; tiamaniere vi estas la malo de aliaj.

35 Tial, ho mal�astistino, a�skultu la vorton de la Eternulo:
36 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke vi mal�paras vian metalon kaj via nudeco estas malkovrata en via mal�astado al viaj amistoj kaj al �iuj viaj abomenindaj idoloj, kaj pro la sango de viaj infanoj, kiujn vi fordonas al ili--
37 pro tio Mi kolektos �iujn viajn amistojn, kun kiuj vi �uis, kaj �iujn, kiujn vi amis, kaj �iujn, kiujn vi malamis, kaj Mi kolektos ilin kontra� vi de �irka�e, kaj Mi malkovros anta� ili vian nudecon, kaj ili vidos vian tutan hontinda�on.
38 Kaj Mi ju�os vin la� la ju�oj kontra� adultulinoj kaj kontra� sangover�antinoj, kaj Mi transdonos vin al sangover�o kruela kaj severa.
39 Mi transdonos vin en iliajn manojn, kaj ili detruos vian mal�astejon kaj disbatos viajn fialta�ojn, ili deprenos de vi viajn vestojn, prenos viajn ornama�ojn, kaj restigos vin nuda kaj nekovrita.
40 Kaj ili venigos kontra� vin homamason, kiu mortigos vin per �tonoj kaj dishakos per siaj glavoj.
41 Kaj ili forbruligos viajn domojn per fajro, kaj faros al vi ju�on anta� la okuloj de multaj virinoj; kaj Mi �esigos vian mal�astadon, kaj vi ne plu donos donacojn.
42 Mi kontentigos sur vi Mian koleron, kaj Mia severeco trankvili�os sur vi tiel, ke Mi trankvili�os kaj ne plu koleros.
43 Pro tio, ke vi ne rememoris la tagojn de via juneco, sed incitis Min per �io tio, Mi anka� metos vian konduton sur vian kapon, diras la Sinjoro, la Eternulo, por ke vi ne plu faru la mal�asta�on kun �iuj viaj abomeninda�oj.

44 Jen �iu proverbisto diros pri vi proverbon: Kia la patrino, tia la filino.
45 Vi estas filino de via patrino, kiu mal�atis sian edzon kaj siajn infanojn, kaj vi estas fratino de viaj fratinoj, kiuj mal�atis siajn edzojn kaj siajn infanojn. Via patrino estas �etidino, kaj via patro estas Amorido.
46 Via pli maljuna fratino estas Samario kun siaj filinoj, kiu lo�as maldekstre de vi; kaj via pli juna fratino, kiu lo�as dekstre de vi, estas Sodom kun siaj filinoj.
47 Sed e� ne la� ilia vojo vi iris, kaj ne iliajn abomeninda�ojn vi faris; tio estis malmulta por vi, kaj vi malboni�is pli ol ili en �iuj viaj agoj.
48 Kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, via fratino Sodom kaj �iaj filinoj ne faris tion, kion faris vi kaj viaj filinoj.
49 Jen kio estis la kulpo de via fratino Sodom: malmodesteco, trosati�o per man�ado, kaj senzorgeco, kiun havis �i kaj �iaj filinoj; kaj la manon de malri�ulo kaj senhavulo �i ne subtenis.
50 Kaj ili fieri�is kaj faris abomeninda�on anta� Mi, kaj Mi forpu�is ilin, kiam Mi tion vidis.
51 Samario ne faris e� duonon de viaj pekoj; vi faris pli da abomeninda�oj, ol ili; per �iuj viaj abomeninda�oj, kiujn vi faris, vi faris viajn fratinojn preska� virtulinoj.
52 Tial anka� vi nun portu vian malhonoron, kiun vi kondamnis en viaj fratinoj, pro viaj pekoj, per kiuj vi abomenindi�is pli ol ili; ili estas virtulinoj en komparo kun vi; hontu kaj portu vian malhonoron, �ar vi kvaza� pravigis viajn fratinojn.
53 Tamen kiam Mi revenigos iliajn forkaptitojn, la forkaptitojn de Sodom kaj de �iaj filinoj kaj la forkaptitojn de Samario kaj de �iaj filinoj, tiam Mi revenigos anka� viajn forkaptitojn kune kun ili,
54 por ke vi portu vian malhonoron kaj hontu pri �io, kion vi faris, estante konsolo por ili.
55 Viaj fratinoj, Sodom kaj �iaj filinoj revenos al sia anta�a stato, kaj Samario kaj �iaj filinoj revenos al sia anta�a stato; anka� vi kaj viaj filinoj revenos al via anta�a stato.
56 �u via fratino Sodom ne estis objekto de rezonado en via bu�o en la tempo de via fiereco,
57 anta� ol elmontri�is via malboneco, kiel en la tempo de la malhonoro de la filinoj de Sirio kaj �iuj �iaj �irka�a�oj, kaj de la filinoj de Fili�tujo, kiuj malestimis vin �irka�e?
58 Suferu do pro via mal�asteco kaj pro viaj abomeninda�oj, diras la Eternulo.
59 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Mi agos kun vi tiel, kiel vi agis, mal�atante la �uron kaj rompante la interligon.
60 Tamen Mi rememoros Mian interligon kun vi en la tempo de via juneco, kaj Mi restarigos kun vi interligon eternan.
61 Kaj vi rememoros vian konduton, kaj hontos, kiam vi akceptos al vi viajn plej maljunajn kaj plej junajn fratinojn; kaj Mi donos ilin al vi kiel filinojn, sed ne pro via interligo.
62 Mi restarigos Mian interligon kun vi, kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo;
63 por ke vi memoru kaj hontu, kaj por ke vi ne plu povu malfermi vian bu�on pro honto, kiam Mi pardonos al vi �ion, kion vi faris, diras la Sinjoro, la Eternulo.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, proponu enigmon kaj parabolon al la domo de Izrael;
3 kaj diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Granda aglo kun grandaj flugiloj kaj grandaj korpomembroj, plene kovrita de diverskoloraj plumoj, venis sur Lebanonon kaj prenis pinton de cedro;
4 �i de�iris �ian supran junan bran�eton kaj alportis �in en la landon de komercado kaj ku�igis �in en urbo de komercistoj.
5 �i prenis iom el la semoj de la lando, plantis �in sur prisemebla kampo, aran�is �in apud abunda akvo, tre singarde.
6 Kaj �i elkreskis kaj fari�is vasta vinberkreska�o kun malalta trunko; �iaj flankobran�oj fleksi�is al �i malsupren, kaj �iaj radikoj estis sub �i; kaj �i fari�is vinbertrunko kaj elkreskigis bran�ojn kaj bran�etojn.
7 Kaj estis alia granda aglo kun grandaj flugiloj kaj abundaj plumoj; kaj jen tiu vinbertrunko tiris sin per siaj radikoj al �i kaj etendis al �i siajn bran�ojn, por ke �i trinkigu �in, de la bedoj, kie �i estis plantita.
8 Sur bona kampo, apud abunda akvo, �i estis plantita, por ke �i elkreskigu bran�ojn kaj portu fruktojn kaj estu belega vinbertrunko.
9 Diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: �u �i havos sukceson? oni ja el�iros �iajn radikojn, oni de�iros �iajn fruktojn, kaj �i velkos; �iuj �iaj elkreskintaj folioj velkos, kaj oni ne bezonos grandan forton kaj multon da homoj, por de�iri �in de �iaj radikoj.
10 Kaj jen, kvankam �i estas plantita, �u �i havos sukceson? �u �i ne tute forvelkos, kiam la orienta vento �in tu�os? �i forvelkos sur la bedoj, kie �i kreskis.

11 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
12 Diru do al la domo malobeema: �u vi ne scias, kion tio signifas? Diru: Jen venis la re�o de Babel en Jerusalemon, kaj prenis �ian re�on kaj �iajn eminentulojn kaj venigis ilin al si en Babelon;
13 kaj li prenis iun el la re�a idaro kaj faris kun li interligon kaj prenis de li �uron, kaj la potenculojn de la lando li forprenis,
14 por ke la regno estu humila kaj ne altigu sin, kaj por ke �i konservu lian interligon kaj povu sin teni.
15 Sed tiu defalis de li, kaj sendis siajn senditojn en Egiptujon, por ke oni donu al li �evalojn kaj multe da homoj. �u li povas havi sukceson? �u povas savi�i tiu, kiu tiel agas? �u li savi�os, se li rompis la interligon?
16 Kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, sur la loko de tiu re�o, kiu faris lin re�o kaj anta� kiu li mal�atis sian �uron kaj rompis lian interligon, �e li, en Babel, li mortos.
17 Kaj Faraono kun granda forto kaj multenombra anaro ne helpos al li en la milito, kiam estos sur�utitaj remparoj kaj estos konstruitaj bastionoj, por ekstermi multe da homoj.
18 Kaj �ar li mal�atis la �uron kaj rompis la interligon, �ar li donis sian manon kaj tamen faris �ion �i tion, tial li ne savi�os.
19 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Kiel Mi vivas, Mian �uron, kiun li mal�atis, kaj Mian interligon, kiun li rompis, Mi metos sur lian kapon.
20 Mi �etos sur lin Mian reton, kaj li kapti�os en Mian kaptilon; kaj Mi forkondukos lin en Babelon, kaj tie Mi faros sur li ju�on pro la krimo, kiun li faris kontra� Mi.
21 Kaj �iuj liaj forkurintoj el �iuj liaj ta�mentoj falos de glavo, kaj la restintoj estos dispelitaj al �iuj ventoj; kaj vi ekscios, ke Mi, la Eternulo, tion diris.

22 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Mi mem prenos bran�on de alta cedro kaj metos �in; el la supraj junaj bran�etoj Mi de�iros la plej delikatan, kaj Mi plantos �in sur monto alta kaj eminenta.
23 Sur la alta monto de Izrael Mi �in plantos, kaj �i elkreskigos bran�ojn kaj donos fruktojn kaj fari�os belega cedro; kaj lo�os sub �i �iaspecaj birdoj, �iaspecaj flugiluloj nestos en la ombro de �iaj bran�oj.
24 Kaj ekscios �iuj arboj de la kampo, ke Mi, la Eternulo, malaltigas arbon altan kaj altigas arbon malaltan, ke Mi velkigas arbon sukoplenan kaj verdigas arbon velkintan; Mi, la Eternulo, tion diris, kaj Mi tion plenumos.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Kial vi uzas �e vi en la lando de Izrael �i tiun proverbon kaj diras: La patroj man�is nematurajn vinberojn, kaj la dentoj de la filoj agaci�is?
3 Kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, neniu plu uzos �e vi tiun proverbon en Izrael.
4 Jen �iuj animoj apartenas al Mi: kiel la animo de la patro, tiel anka� la animo de la filo apartenas al Mi; tiu animo, kiu pekas, �i mortos.
5 Sed se iu estas virta kaj agas la�le�e kaj juste;
6 ne man�as sur la montoj kaj ne levas siajn okulojn al la idoloj de la domo de Izrael, ne malpurigas la edzinon de sia proksimulo kaj ne alproksimi�as al virino en la tempo de �ia monata�o;
7 neniun perfortas, redonas al la �uldanto lian garantia�on, ne faras rabon, donas sian panon al malsatulo kaj nudulon kovras per vesto;
8 ne donas kontra� procentegoj kaj ne prenas troprofiton, detenas sian manon de maljusta�o, faras inter homo kaj homo ju�on justan;
9 sekvas Miajn le�ojn kaj observas Miajn ordonojn, por plenumi ilin �uste: tiu estas virtulo, kaj li certe vivos, diras la Sinjoro, la Eternulo.
10 Sed se li naskigis filon, kiu estas rabisto, ver�as sangon, a� faras ion similan;
11 kaj �ion diritan li mem ne faras, sed li man�as sur la montoj, malpurigas la edzinon de sia proksimulo;
12 perfortas malri�ulon kaj senhavulon, faras rabadon, ne redonas garantia�on, levas siajn okulojn al idoloj, faras abomeninda�on;
13 donas kontra� procentegoj, prenas troprofiton: �u tia povas vivi? li ne devas vivi: �ar li faras �iujn tiujn abomeninda�ojn, li devas morti; lia sango estu sur li.
14 Sed jen li naskigis filon, kiu vidas �iujn pekojn de sia patro, kiujn �i tiu faras, kaj li timas, kaj ne faras ion similan:
15 sur la montoj li ne man�as, siajn okulojn li ne levas al la idoloj de la domo de Izrael, la edzinon de sia proksimulo li ne malpurigas;
16 li neniun perfortas, garantia�on ne prenas, rabadon ne faras, sian panon li donas al malsatulo kaj nudulon li kovras per vesto;
17 de premado de malri�ulo detenas sian manon, procentegon kaj troprofiton ne prenas, plenumas Miajn ordonojn kaj sekvas Miajn le�ojn: li ne mortos pro la pekoj de sia patro, sed li nepre vivos.
18 Kaj lia patro, �ar li faris kruela�ojn, prirabis fraton, kaj faris inter sia popolo tion, kio estas nebona: li mortos pro siaj malbonagoj.
19 Vi diros: Kial filo ne estas punata pro la malbonagoj de la patro? La filo agis �uste kaj juste, observis �iujn Miajn le�ojn kaj plenumis ilin; tial li nepre vivos.
20 Tiu animo, kiu pekas, �i mortos; filo ne suferos pro la malbonagoj de la patro, kaj patro ne suferos pro la malbonagoj de la filo; la virteco de virtulo estos sur li, kaj la malpieco de malpiulo estos sur li.
21 Sed se malpiulo deturnas sin de �iuj siaj pekoj, kiujn li faris, kaj li observos �iujn Miajn le�ojn kaj agados �uste kaj juste, tiam li vivos, li ne mortos.
22 �iuj liaj malbonagoj, kiujn li faris, ne estos rememorataj; pro siaj bonaj agoj, kiujn li faris, li vivos.
23 �u Mi deziras la morton de malpiulo? diras la Sinjoro, la Eternulo; kiam li deturnos sin de sia konduto, li ja vivos.
24 Kaj se virtulo deturnos sin de sia virteco kaj faros malbonagojn, agos simile al �iuj abomeninda�oj, kiujn faras malpiulo: �u li tiam povas vivi? �iuj bonaj agoj, kiujn li faris, ne estos rememorataj; pro siaj krimoj, kiujn li faris, kaj pro siaj pekoj, kiujn li faris, pro ili li mortos.
25 Vi diros: Ne �usta estas la maniero de agado de la Sinjoro. A�skultu do, ho domo de Izrael: �u Mia maniero de agado estas ne �usta? Ne, via konduto estas ne �usta.
26 Kiam virtulo deturnas sin de sia virteco kaj faras malbonagojn kaj mortas pro tio, tiam li mortas pro siaj malbonagoj, kiujn li faris.
27 Kaj kiam malpiulo deturnas sin de siaj malbonagoj, kiujn li faris, kaj li agas �uste kaj juste, tiam li donas vivon al sia animo.
28 �ar li rigardis, kaj retiris sin de �iuj siaj malbonagoj, kiujn li faris, tial li nepre vivos, li ne mortos.
29 La domo de Izrael diros: Ne �usta estas la agadmaniero de la Sinjoro. �u Mia agadmaniero estas ne �usta, ho domo de Izrael? Ne, via agadmaniero estas ne �usta.
30 Tial Mi ju�os vin, ho domo de Izrael, �iun la� lia konduto, diras la Sinjoro, la Eternulo. Pentu kaj retiru vin de �iuj viaj krimoj, por ke la malbonagoj ne estu por vi falilo.
31 For�etu de vi �iujn viajn krimojn, per kiuj vi pekis, kaj faru al vi novan koron kaj novan spiriton. Kial vi mortu, ho domo de Izrael?
32 �ar Mi ne deziras la morton de mortanto, diras la Sinjoro, la Eternulo; konvertu vin kaj vivu.

1 Kaj vi eksonigu funebran kanton pri la princoj de Izrael;
2 kaj diru: Kial via patrino kiel leonino ku�is inter leonoj, inter leonidoj edukis siajn idojn?
3 �i edukis unu el siaj idoj, �i fari�is leonido, kaj �i lernis dis�iri kapta�on, �i man�is homojn.
4 Kaj a�dis pri �i popoloj; �i estas kaptita en ilian kavon, kaj ili forkondukis �in en �enoj en la landon Egiptan.
5 Kiam �i vidis, ke �ia espero malaperis, �i prenis alian el siaj idoj kaj faris �in leonido.
6 Irante meze de leonoj, �i fari�is leonido, lernis dis�iri kapta�on, man�is homojn.
7 �i difektis iliajn lo�ejojn, dezertigis iliajn urbojn; kaj la lando, kun �io, kio estis en �i, eksentis teruron anta� la vo�o de �ia blekegado.
8 Tiam kolekti�is kontra� �i la popoloj el la �irka�aj landoj kaj �etis sur �in sian reton, kaj �i kapti�is en ilian kavon.
9 Kaj oni metis �in en �enoj en ka�egon kaj forportis �in al la re�o de Babel; kaj oni metis �in en fortikigitan lokon, por ke oni ne plu a�du �ian vo�on sur la montoj de Izrael.

10 Via patrino estis, simile al vi, kiel vinberkreska�o, plantita apud akvo, fruktori�a kaj bran�ori�a pro la abundo de akvo.
11 Kaj elkreskis al �i bran�oj tiel fortikaj, ke ili ta�gis kiel sceptroj de regantoj, kaj alte levi�is �ia trunko inter la bran�aro; kaj �i estis bone videbla pro sia alteco kaj pro la multo de siaj bran�oj.
12 Sed en kolero oni �in el�iris kaj �etis sur la teron, kaj la orienta vento elsekigis �iajn fruktojn; derompi�is kaj velkseki�is la fortikaj bran�oj, fajro ilin konsumis.
13 Kaj nun �i estas transplantita en la dezerton, en landon sekan kaj senakvan.
14 Kaj eliris fajro el unu el �iaj bran�oj kaj forkonsumis �iajn fruktojn; kaj jam ne restis sur �i fortika bran�o por sceptro de regado. Funebra kanto tio estas, kaj �i restos funebra kanto.

1 En la sepa jaro, en la deka tago de la kvina monato, venis kelkaj el la pleja�uloj de Izrael, por demandi la Eternulon, kaj ili sidi�is anta� mi.
2 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
3 Ho filo de homo, parolu al la pleja�uloj de Izrael, kaj diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: �u por demandi Min vi venis? kiel Mi vivas, Mi ne respondos al via demando, diras la Sinjoro, la Eternulo.
4 Se vi volas ju�i ilin, se vi volas ju�i, ho filo de homo, tiam montru al ili la abomeninda�ojn de iliaj patroj,
5 kaj diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: En la tago, kiam Mi elektis Izraelon kaj levis Mian manon al la idaro de la domo de Jakob, kiam Mi konigis Min al ili en la lando Egipta, kaj, levante al ili Mian manon, diris: Mi estas la Eternulo, via Dio--
6 en tiu tago Mi per levo de la mano promesis al ili, ke Mi elkondukos ilin el la lando Egipta en landon, kiun Mi elektis por ili, kie fluas lakto kaj mielo, kaj kiu estas la plej bela el �iuj landoj.
7 Kaj Mi diris al ili: �iu el vi for�etu la fia�ojn, kiuj estas anta� liaj okuloj, kaj ne malpurigu vin per la idoloj de Egiptujo: Mi, la Eternulo, estas via Dio.
8 Sed ili malobeis Min kaj ne volis a�skulti Min, kaj neniu el ili for�etis la fia�ojn, kiuj estis anta� liaj okuloj, kaj la idolojn de Egiptujo ili ne forlasis. Kaj Mi intencis elver�i sur ilin Mian koleron, kontentigi sur ili Mian indignon meze de la lando Egipta.
9 Tamen pro Mia nomo, por ke �i ne malsankti�u anta� la okuloj de la nacioj, inter kiuj ili estis kaj anta� kies okuloj Mi konigis Min al ili, Mi agis tiel, ke Mi elkondukis ilin el la lando Egipta.
10 Kaj Mi elkondukis ilin el la lando Egipta kaj venigis ilin en la dezerton.
11 Kaj Mi donis al ili Miajn le�ojn, kaj Mi konigis al ili Miajn decidojn, per kies plenumado homo vivas.
12 Anka� Miajn sabatojn Mi donis al ili, por ke ili estu signo inter Mi kaj ili, por ke ili sciu, ke Mi, la Eternulo, ilin sanktigas.
13 Sed la domo de Izrael ribelis kontra� Mi en la dezerto: ili ne sekvis Miajn le�ojn, kaj ili mal�atis Miajn decidojn, per kies plenumado homo vivas, kaj Miajn sabatojn ili tre malsanktigis. Kaj Mi intencis elver�i sur ilin Mian koleron en la dezerto, por ekstermi ilin.
14 Tamen Mi agis pro Mia nomo, por ke �i ne malsankti�u anta� la okuloj de la nacioj, anta� kies okuloj Mi elkondukis ilin.
15 Mi levis kontra� ilin Mian manon en la dezerto, por ne venigi ilin en la landon, kiun Mi destinis, en kiu fluas lakto kaj mielo kaj kiu estas la plej bela el �iuj landoj;
16 pro tio, ke ili mal�atis Miajn decidojn, ne sekvis Miajn le�ojn, kaj malsanktigis Miajn sabatojn; �ar ilia koro sekvis iliajn idolojn.
17 Tamen Mia okulo indulgis ilin, por ne pereigi ilin, kaj Mi ne faris al ili finon en la dezerto.
18 Kaj Mi diris al iliaj infanoj en la dezerto: Ne sekvu la le�ojn de viaj patroj, ne observu iliajn morojn, kaj ne malpurigu vin per iliaj idoloj.
19 Mi, la Eternulo, estas via Dio; Miajn le�ojn sekvu, kaj Miajn decidojn observu, kaj plenumu ilin;
20 kaj tenu sankte Miajn sabatojn, por ke ili estu signo inter Mi kaj vi, por ke vi sciu, ke Mi, la Eternulo, estas via Dio.
21 Sed la infanoj malobeis Min: Miajn le�ojn ili ne sekvis, ili ne observis kaj ne plenumis Miajn decidojn, per kies plenumado homo vivas, malsanktigis Miajn sabatojn. Kaj Mi intencis elver�i Mian koleron sur ilin, kontentigi Mian indignon sur ili en la dezerto.
22 Tamen Mi retiris Mian manon kaj agis pro Mia nomo, por ke �i ne malsankti�u anta� la okuloj de la nacioj, anta� kies okuloj Mi elkondukis ilin.
23 Sed, levinte Mian manon, Mi diris al ili en la dezerto, ke Mi dis�etos ilin inter la naciojn kaj dispelos ilin en diversajn landojn
24 pro tio, ke ili ne plenumis Miajn decidojn, mal�atis Miajn le�ojn, malsanktigis Miajn sabatojn, kaj direktis siajn okulojn al la idoloj de siaj patroj.
25 Tial Mi donis al ili instituciojn nebonajn, kaj aran�ojn, per kiuj ili ne povas vivi;
26 kaj Mi permesis al ili malpurigi sin per siaj oferoj, trairigante tra fajro �iun unuenaskiton, por ke Mi ruinigu ilin, por ke ili eksciu, ke Mi estas la Eternulo.

27 Tial parolu al la domo de Izrael, ho filo de homo, kaj diru al ili, ke tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Ankora� plue viaj patroj malhonoris Min per la pekoj, kiujn ili faris kontra� Mi:
28 Mi venigis ilin en la landon, pri kiu Mi per levo de mano promesis, ke Mi donos �in al ili; sed �ie, kie ili vidis ian altan monteton a� ian bran�ori�an arbon, ili bu�is tie siajn oferojn kaj alportis tien siajn kolerigantajn donojn, metis tien siajn agrablajn odora�ojn kaj ver�is tie siajn ver�oferojn.
29 Kaj Mi diris al ili: Kio estas tiu alta�o, sur kiun vi iras? Kaj oni donis al tiu loko la nomon Alta�o �is la nuna tago.
30 Tial diru al la domo de Izrael: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Vi malpurigas vin konforme al la konduto de viaj patroj, kaj vi mal�aste sekvas iliajn abomeninda�ojn;
31 alportante viajn donacojn, trairigante viajn infanojn tra fajro, vi malpurigas vin per �iuj viaj idoloj �is la nuna tempo; �u do Mi povas respondi al viaj demandoj, ho domo de Izrael? Kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, Mi ne respondos al viaj demandoj.
32 Kaj kio venas en vian kapon, kiam vi diras: Ni estu kiel la nacioj, kiel la gentoj de la landoj, servante al ligno kaj al �tonoj--tio ne efektivi�os.
33 Kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, per forta mano, per etendita brako, kaj per elver�ado de kolero Mi re�os super vi;
34 kaj per forta mano, per etendita brako, kaj per elver�ado de kolero, Mi elkondukos vin el inter la popoloj, kaj kolektos vin el la landoj, kien vi estas dis�etitaj;
35 kaj Mi venigos vin en la dezerton de la popoloj, kaj tie Mi procesos kun vi viza�on kontra� viza�o.
36 Kiel Mi procesis kun viaj patroj en la dezerto de la lando Egipta, tiel Mi procesos kun vi, diras la Sinjoro, la Eternulo.
37 Kaj Mi pasigos vin sub vergo kaj venigos vin en la ligilojn de la interligo;
38 kaj Mi eligos el inter vi tiujn, kiuj ribelis kaj pekis kontra� Mi, el la lando de ilia lo�ado Mi elirigos ilin, sed en la landon de Izrael ili ne eniros. Kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
39 Kaj pri vi, ho domo de Izrael, tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: �iu el vi iru kaj servu al siaj idoloj, se vi ne a�skultas Min; sed Mian sanktan nomon ne plu malhonoru per viaj donoj kaj per viaj idoloj.
40 �ar sur Mia sankta monto, sur la alta monto de Izrael, diras la Sinjoro, la Eternulo, tie servos al Mi la tuta domo de Izrael, �iuj, kiuj estos en la lando; tie Mi akceptos ilin favore, kaj tie Mi akceptos viajn oferdonojn kaj la unuaa�ojn de viaj donoj, kun �io, kion vi dedi�as al Mi.
41 Mi akceptos vin favore �e la agrabla odora�o, kiam Mi elkondukos vin el inter la popoloj, kaj kolektos vin el la landoj, kien vi estis dis�etitaj; kaj Mi sankti�os per vi anta� la okuloj de la nacioj.
42 Kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi venigos vin en la landon de Izrael, en la landon, pri kiu Mi levis Mian manon, ke Mi donos �in al viaj patroj.
43 Kaj vi rememoros tie vian konduton kaj �iujn viajn agojn, per kiuj vi malpurigis vin, kaj vi sentos abomenon anta� vi mem kontra� �iuj malbonagoj, kiujn vi faris.
44 Kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi agos kun vi pro Mia nomo, ne konforme al via malbona konduto kaj al viaj pereigaj agoj, ho domo de Izrael, diras la Sinjoro, la Eternulo.

45 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
46 Ho filo de homo, direktu vian viza�on al la vojo suden, prediku al la sudo, kaj profetu pri la arbaro de la suda kampo.
47 Kaj diru al la suda arbaro: A�skultu la vorton de la Eternulo! Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi ekbruligos en vi fajron, kaj �i forman�egos en vi �iun arbon verdan kaj �iun arbon velkseki�intan; ne estingi�os la flamanta fajro, kaj forbrulos �io, kio trovi�as de la sudo �is la nordo.
48 Kaj �iu karno vidos, ke Mi, la Eternulo, tion ekbruligis tiel, ke oni ne povas estingi.
49 Kaj mi diris: Ho Sinjoro, ho Eternulo! ili diras pri mi: Li parolas ja nur parabolojn.

21_1">1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante: 2 Ho filo de homo, turnu vian viza�on al Jerusalem, prediku pri la sankta�oj, kaj profetu pri la lando de Izrael.
3 Kaj diru al la lando de Izrael: Tiele diras la Eternulo: Jen Mi iras kontra� vin, Mi eltiros Mian glavon el �ia ingo, kaj Mi ekstermos inter vi virtulojn kaj malpiulojn.
4 �ar Mi ekstermos inter vi virtulojn kaj malpiulojn, tial Mia glavo eliros el sia ingo kontra� �iun karnon de la sudo �ia la nordo.
5 Kaj �iu karno ekscios, ke Mi, la Eternulo, eltiris Mian glavon el �ia ingo, kaj �i ne plu revenos tien.
6 Kaj vi, ho filo de homo, �emu, kun doloro de la lumboj, kaj maldol�e �emu anta� iliaj okuloj.
7 Kaj kiam ili demandos vin, pro kio vi �emas, respondu: Pro la sciigo, kiu venis, kaj de kiu �iu koro disfandi�os, �iuj manoj senforti�os, �iu spirito senkura�i�os, kaj �iuj genuoj fari�os kiel akvo; jen tio venas kaj plenumi�os, diras la Sinjoro, la Eternulo.

8 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
9 Ho filo de homo, profetu, kaj diru: Tiele diras la Eternulo: Proklamu: Glavo, glavo estas akrigita kaj purigita;
10 �i estas akrigita, por bu�i; �i estas purigita, por brili. �u oni povas �oji, kiam la sceptron de Mia filo mal�atas �ia ligno?
11 Li donis �in, por purigi, por ke oni povu preni �in en la manon; la glavo estas akrigita kaj purigita, por doni �in en la manon de mortiganto.
12 Kriu kaj ploru, ho filo de homo, �ar �i iras kontra� Mian popolon, kontra� �iujn eminentulojn de Izrael, kiuj estas kolektitaj kune kun Mia popolo sub la glavon. Pro tio batu viajn lumbojn.
13 �ar estis farita provo, sed kion �i helpis? e� mal�atata la sceptro ne povas ekzisti, diras la Sinjoro, la Eternulo.
14 Kaj vi, ho filo de homo, profetu, kaj interfrapu la manojn; �ar la glavo duobli�os, e� triobli�os; �i estas glavo por mortigado, glavo de granda mortigado �i estas, kiu penetros al ili en la �ambrojn.
15 Mi sendos glavon teruran, por ke la koroj ektremu, kaj por ke multaj falu �e �iuj iliaj pordegoj. Ha, kiel �i brilas, kiel akrigita �i estas por la bu�ado!
16 Kolekti�u dekstren, metu vin maldekstren, kien ajn via viza�o sin tiras.
17 Mi pla�dos per Miaj manoj, kaj Mi kontentigos Mian indignon; Mi, la Eternulo, tion diris.

18 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
19 Vi, ho filo de homo, marku al vi du vojojn, per kiuj venos la glavo de la re�o de Babel; amba� devas eliri el unu lando; elektu lokon sur la �efa vojo, elektu urbon.
20 Marku vojon, per kiu devas veni glavo en Raban de la Amonidoj, kaj en Judujon, en la fortikigitan Jerusalemon.
21 �ar la re�o de Babel haltis �e la disvoji�o, �e la komenco de du vojoj; por ricevi anta�dirojn, li �etas sagojn, demandas la domajn diojn, esploras hepaton.
22 Sur la dekstra flanko la sortodemandado montras Jerusalemon, por starigi muregrompilojn, malfermi la bu�on por mortigado, sonigi militajn trumpetojn, direkti muregrompilojn kontra� la pordegojn, �uti remparon, konstrui bastionon.
23 Sed tio aperas al ili kiel anta�diro malvera, ili faras �urojn, kaj li rememorigas la krimojn, por ke ili estu kaptitaj.

24 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke vi rememoras viajn krimojn, elmontras viajn kulpojn en �iuj viaj agoj--pro tio, ke vi rememoras, vi estos kaptitaj per mano.
25 Kaj vi, ho senhonora kaj malpia estro de Izrael, kies tago alvenis nun, kiam devas �esi�i liaj krimoj--
26 tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Deprenu la cidaron kaj demetu la kronon; ne plue estos tiel; kiu estis humila, tiu alti�os, kaj kiu estis fiera, tiu malalti�os.
27 Mi forigos, forigos, forigos �in; kaj �i ne ekzistos, �is venos tiu, kiu havas rajton je �i, kaj al li Mi �in donos.

28 Kaj vi, ho filo de homo, profetu, kaj diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo, pri la Amonidoj kaj pri ilia hontindeco, kaj diru: Glavo, glavo estas nudigita por bu�ado, akrigita por ekstermado, ke �i brilu;
29 pro tio, ke oni prezentas al vi malverajn viziojn, ke oni anta�diras al vi mensoga�on, por meti vin sur la kolojn de mortigotaj malpiuloj, kies tago alvenis nun, kiam devas �esi�i iliaj krimoj.
30 Remetu �in en �ian ingon. Sur la loko, kie vi estas kreita, en la lando de via naski�o, Mi ju�os vin.
31 Kaj Mi elver�os sur vin Mian indignon, Mi blovos sur vin la fajron de Mia kolero, kaj Mi transdonos vin en la manojn de homoj furiozaj, lertaj ekstermistoj.
32 Vi fari�os man�a�o por la fajro; via sango elver�i�os en la lando; oni ne rememoros vin; �ar Mi, la Eternulo, tion diris.

22_1">1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante: 2 �u vi, ho filo de homo, volas ju�i la urbon de sango kaj montri al �i �iujn �iajn abomeninda�ojn?
3 Diru, ke tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Ho urbo, kiu elver�as sangon en sia mezo, por ke venu �ia tempo, kaj kiu faras al si idolojn, por malpuri�i!
4 Per la sango, kiun vi elver�is, vi kulpi�is, kaj per viaj idoloj, kiujn vi faris, vi malpuri�is; vi alproksimigis vian tempon kaj alvenigis vian jaron. Pro tio Mi faros vin hontinda�o inter la nacioj kaj mokata�o por �iuj landoj.
5 Tiuj, kiuj estas proksimaj, kaj tiuj, kiuj estas malproksimaj de vi, mokos vin, kiu havos malpuran nomon kaj grandan maltrankvilecon.
6 Jen la estroj de Izrael, �iu el ili la� sia potenco, estis �e vi, por ver�i sangon.
7 Patron kaj patrinon oni mal�atis �e vi, fremdulon oni premis inter vi, al orfo kaj vidvino oni faris maljusta�on �e vi.
8 Miajn sankta�ojn vi malestimis, kaj Miajn sabatojn vi malsanktigis.
9 Kalumniantoj estis �e vi, por ver�i sangon; sur la montoj oni man�is �e vi, mal�asta�ojn oni faris meze de vi.
10 Nuda�on de patro oni malkovris �e vi, perfortis virinon dum �ia monata�o.
11 Oni faris abomeninda�on kun la edzino de sia proksimulo, oni malpurigis sian bofilinon per mal�asta�o, oni perfortis �e vi sian fratinon, filinon de sia patro.
12 Suba�eton oni prenis �e vi, por ver�i sangon, procentegon kaj troprofiton vi prenis, pro avideco vi premis viajn proksimulojn, kaj Min vi forgesis, diras la Sinjoro, la Eternulo.
13 Kaj jen Mi interfrapis Miajn manojn pro via profitemeco, kiun vi montris, kaj pro la ver�ado de sango, kiu estis meze de vi.
14 �u via koro rezistos, kaj �u viaj manoj konservos sian forton, en la tempo, kiam Mi komencos Mian faradon kontra� vi? Mi, la Eternulo, tion diris, kaj Mi faros.
15 Kaj Mi dis�etos vin inter la naciojn, kaj Mi dispelos vin en diversajn landojn, kaj Mi tute deprenos de vi vian malpurecon.
16 Kaj vi humiligos vin anta� la okuloj de la nacioj; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

17 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
18 Ho filo de homo! la domo de Izrael fari�is por Mi kiel skorio: ili �iuj, kupro, stano, fero, kaj plumbo, interne de la forno fari�is skorio de ar�ento.
19 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: �ar vi �iuj fari�is skorio, tial jen Mi kolektos vin en Jerusalemon.
20 Kiel oni kolektas ar�enton, kupron, feron, plumbon, kaj stanon en forno, por blovi sur ilin fajron kaj fandi ilin, tiel Mi kolektos en Mia kolero kaj en Mia indigno, ku�igos, kaj fandos vin.
21 Mi kunigos vin kaj blovos sur vin la fajron de Mia kolero, kaj vi fandi�os en �i.
22 Kiel fandi�as ar�ento en la forno, tiel vi fandi�os en �i; kaj vi ekscios, ke Mi, la Eternulo, elver�is sur vin Mian koleron.

23 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
24 Ho filo de homo, diru al �i: Vi estas lando ne purigata, ne pripluvata en la tago de kolero.
25 La amasi�intaj profetoj en �i estas kiel blekeganta leono, kiu dis�iras kaptita�on; ili man�as animojn, forprenas valora�ojn kaj multekosta�ojn, multigas en �i la nombron de �iaj vidvinoj.
26 �iaj pastroj kripligas Mian instruon kaj malsanktigas Miajn sankta�ojn; ili ne distingas inter sankta�o kaj nesankta�o, ne montras la diferencon inter malpura�o kaj pura�o; kaj de Miaj sabatoj ili forturnis siajn okulojn, kaj Mi estas malsanktigata inter ili.
27 �iaj potenculoj en �i estas kiel lupoj, kiuj dis�iras kaptita�on, ver�as sangon, pereigas animojn, por akiri profiton.
28 �iaj profetoj �miras ilin per malta�ga mortero, predikas malverajn viziojn, faras al ili mensogajn anta�dirojn, dirante, ke tiele diris la Sinjoro, la Eternulo, kvankam la Eternulo ne parolis.
29 La popolo de la lando faras perforta�ojn, sen�ese rabas, premas malri�ulon kaj senhavulon, perfortas la fremdulon sen ia justeco.
30 Mi ser�is inter ili homon, kiu aran�us barilon kaj stari�us anta� Mi �e la bre�o, por defendi la landon, ke Mi ne pereigu �in; sed Mi ne trovis.
31 Kaj Mi elver�os sur ilin Mian koleron, Mi ekstermos ilin per la fajro de Mia indigno; ilian konduton Mi metos sur ilian kapon, diras la Sinjoro, la Eternulo.

23_1">1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante: 2 Ho filo de homo! estis du virinoj, filinoj de unu patrino.
3 Kaj ili mal�astis en Egiptujo, en sia juneco ili mal�astis; tie premi�is ilia brusto, kaj tie palpi�is iliaj virgaj mamoj.
4 Iliaj nomoj estas: la nomo de la pli a�a, Ohola; kaj la nomo de �ia fratino, Oholiba. Ili fari�is Miaj edzinoj, kaj ili naskis filojn kaj filinojn. Ohola estas Samario, kaj Oholiba estas Jerusalem.
5 Ohola, estante jam Mia, mal�astis, kaj volupte amis siajn amistojn, siajn najbarojn, la Asirianojn,
6 kiuj portas vestojn purpurajn, la estrojn kaj urboregantojn, kiuj �iuj estas �armaj junuloj, lertaj rajdistoj.
7 Kaj �i mal�astis kun ili, kun �iuj plej �armaj filoj de Asirio; kaj �i malpurigis sin per �iuj idoloj de tiuj, kiujn �i volupte amis.
8 Kaj �i ne forlasis anka� sian mal�astadon kun la Egiptoj, kiuj ku�adis kun �i dum �ia juneco, palpadis �iajn virgajn mamojn, kaj ver�adis sur �in sian mal�asta�on.
9 Tial Mi transdonis �in en la manojn de �iaj amistoj, en la manojn de la filoj de Asirio, al kiuj �i havis voluptan pasion.
10 Ili malkovris �ian nuda�on, prenis �iajn filojn kaj �iajn filinojn, kaj �in mem ili mortigis per glavo. Kaj �i ricevis malhonoran nomon inter la virinoj, kiam pri �i estis farita ju�o.
11 Tion vidis �ia fratino Oholiba, kaj en siaj volupta�oj �i agis ankora� pli malbone ol �i, kaj �ia mal�astado estis ankora� pli granda, ol la mal�astado de �ia fratino.
12 �i amis volupte la filojn de Asirio, estrojn kaj urboregantojn, siajn najbarojn, kiuj portis belajn vestojn, estis lertaj rajdistoj, kaj �iuj estis �armaj junuloj.
13 Mi vidis, ke �i malpuri�is, kaj ke amba� havas la saman konduton.
14 Sed �i tiu mal�astis ankora� pli. Kiam �i vidis pentritajn virojn sur la muro, bildojn de �aldeoj, kolore pentritajn,
15 kun zonoj �irka� siaj lumboj, kun longaj kapkovroj sur siaj kapoj, aspektantajn kiel herooj, prezentantajn la bildon de Babelanoj el �aldeujo, ilia naski�lando,
16 tiam �i volupte ekamis ilin, kiam �i vidis ilian bildon, kaj �i sendis al ili senditojn en �aldeujon.
17 Kaj la Babelanoj venis al �i, por ame ku�i kun �i, kaj ili malpurigis �in per sia mal�asta�o, kaj �i malpuri�is per ili; kaj poste �ia animo trosati�is de ili.
18 Kaj kiam �ia mal�astado kaj �ia hontindeco fari�is tro malka�a, tiam Mia animo tedi�is de �i, kiel Mia animo tedi�is de �ia fratino.
19 Sed �i mal�astadis �iam pli, rememorante la tagojn de sia juneco, kiam �i mal�astadis en la lando Egipta.
20 Kaj �i volupte ekamis pli ol iliaj kromvirinoj ilin, kies karno estas kiel karno de azenoj kaj kies elfluo estas kiel elfluo de �evaloj.
21 Kaj vi ripetis la mal�astadon de via juneco, kiam la Egiptoj palpadis vian bruston pro viaj junaj mamoj.

22 Tial, ho Oholiba, tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi instigos kontra� vin viajn amistojn, de kiuj via animo tedi�is, kaj Mi venigos ilin sur vin de �irka�e:
23 la Babelanojn, kaj �iujn �aldeojn el Pekod, el �oa, kaj el Koa, kune kun �iuj filoj de Asirio, la �armajn junulojn, la estrojn kaj urboregantojn, la potenculojn kaj eminentulojn, �iujn lertajn rajdistojn.
24 Kaj ili venos kontra� vin kun hakiloj, sur �evaloj kaj sur �aroj, kaj kun granda amaso da popolo; ili �irka�os vin de �iuj flankoj en kirasoj, kun �ildoj kaj kaskoj; kaj Mi transdonos vin al ilia ju�o, kaj ili ju�os vin la� sia maniero.
25 Kaj Mi direktos kontra� vin Mian indignon, kaj ili agos kun vi kolere, ili detran�os vian nazon kaj viajn orelojn, kaj via resta�o falos de glavo; ili forprenos viajn filojn kaj viajn filinojn, kaj via resta�o estos ekstermita per fajro.
26 Ili deprenos de vi viajn vestojn kaj forprenos viajn ornama�ojn.
27 Kaj Mi faros finon al via mal�astado kaj al viaj malvirtoj el la lando Egipta, kaj vi ne plu levos al ili viajn okulojn, kaj Egiptujon vi ne plu rememoros.
28 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi transdonos vin en la manojn de tiuj, kiujn vi ekmalamis, en la manojn de tiuj, de kiuj via animo tedi�is.
29 Kaj ili agos kun vi malame, kaj forprenos �ion, kion vi laborakiris, kaj ili lasos vin nuda kaj senkovra; kaj malka�i�os la nudeco de via mal�astado, kaj viaj malvirtoj kaj viaj mal�asta�oj.
30 Tio estos farita al vi pro tio, ke vi mal�astis la� la ekzemplo de la nacioj kaj malpurigis vin per iliaj idoloj.
31 Vi iris la� la vojo de via fratino, tial Mi donos �ian kalikon en vian manon.
32 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Vi trinkos la kalikon de via fratino, la profundan kaj lar�an; vi estos mokata kaj insultata pli, ol oni povas elporti.
33 Vi fari�os plena de ebrieco kaj mal�ojo, �ar kaliko de teruro kaj ruinigo estas la kaliko de via fratino Samario.
34 Kaj vi eltrinkos �in �isfunde, kaj vi �irka�lekos �iajn rompopecetojn, kaj vi dis�iros vian bruston; �ar Mi tion parolis, diras la Sinjoro, la Eternulo.
35 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke vi forgesis Min kaj for�etis Min malanta� vian dorson, tial suferu nun pro viaj malvirtoj kaj pro viaj mal�asta�oj.

36 Kaj la Eternulo diris al mi: Ho filo de homo! �u vi volas ju�i Oholan kaj Oholiban kaj montri al ili iliajn abomeninda�ojn?
37 �ar ili adultis, kaj sango estas sur iliaj manoj; ili adultis kun siaj idoloj; kaj siajn infanojn, kiujn ili naskis al Mi, ili trairigis por ili tra fajro, kiel man�a�on por ili.
38 Ankora� �i tion ili faris al Mi: ili malpurigis Mian sanktejon en tiu tempo, kaj malsanktigis Miajn sabatojn;
39 kaj, bu�inte siajn infanojn por siaj idoloj, ili en la sama tago venis en Mian sanktejon, por malsanktigi �in; jen tiel ili agis en Mia domo.
40 Ili anka� sendis, por inviti homojn el malproksime, al kiuj sendito estis sendita; kaj ili venis, tiuj, por kiuj vi vin lavis, kolerigis viajn okulojn, kaj ornamis vin per ornama�oj,
41 kaj sidi�is sur luksa lito, anta� kiu estis aran�ita tablo, kaj sur �in vi metis Mian incenson kaj Mian oleon.
42 Kaj tie estis a�data �ojkriado de homamaso, kaj al la granda amaso da homoj venis anka� ebriuloj el la dezerto, kaj metis braceletojn sur iliajn manojn kaj belajn kronojn sur iliajn kapojn.
43 Mi diris pri la maljuni�inta en adultado: �i alkutimi�is al la mal�astado kaj ne povas �esi.
44 Oni venadis al �i, kiel oni venas al mal�astistino; tiel oni venadis al Ohola kaj al Oholiba, la mal�astulinoj.
45 Sed la homoj virtaj ju�os ilin la� la ju�o kontra� adultulinoj kaj la� la ju�o kontra� sangover�antinoj; �ar ili estas adultulinoj, kaj sango estas sur iliaj manoj.
46 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Venigu kontra� ilin homamason, kaj oni elmetu ilin al ruinigo kaj rabado.
47 Kaj la amaso mortigu ilin per �tonoj kaj haku ilin per siaj glavoj; iliajn filojn kaj iliajn filinojn oni mortigu, kaj iliajn domojn oni forbruligu per fajro.
48 Kaj Mi faros finon al la mal�astado en la lando, kaj tio estos averto por �iuj virinoj, ke ili ne agu simile al via mal�astado.
49 Kaj oni metos vian mal�astadon sur vin, kaj vi portos sur vi la pekojn pri viaj idoloj; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Sinjoro, la Eternulo.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo en la na�a jaro, en la deka monato, en la deka tago de la monato, dirante:
2 Ho filo de homo! enskribu al vi la nomon de �i tiu tago, �uste de �i tiu tago; la re�o de Babel atingis Jerusalemon �uste en �i tiu tago.
3 Kaj prezentu parabolon al la domo malobeema, kaj diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Starigu kaldronon, starigu, kaj ver�u en �in akvon.
4 Enkolektu en �in �iajn pecojn, �iujn bonajn pecojn, la lumbojn kaj �ultrojn; per plej bonaj ostoj plenigu �in.
5 Prenu plej bonan �afa�on, metu suben vicon da ostoj; boligu bone, ke anka� la ostoj kuiri�u en �i.

6 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Ve al la sangavida urbo, al la kaldrono, kies sedimento restas en �i kaj kies sedimento ne eliras el �i! pecon post peco el�etu el �i, ne elektu lote.
7 �ar �ia sango estas en �i; sur nudan rokon �i ver�is �in, ne ver�is �in sur la teron, kie polvo povus �in kovri.
8 Por venigi sur �in Mian koleron, por fari ven�on, Mi ver�os �ian sangon sur nudan rokon, por ke �i ne estu kovrita.
9 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Ve al la sangavida urbo! Mi anka� aran�os grandan brulolignaron.
10 Multigu la lignon, ekbruligu la fajron, plenkuiru la viandon, bone spicu, ke e� la ostoj brulu.
11 Kaj starigu la malplenan kaldronon sur �iaj karboj, por ke �i fari�u varmega, por ke �ia kupro brulru�i�u kaj �ia malpura�o en �i fandi�u kaj �ia sedimento malaperu.
12 Sed obstina estas la sedimento, ne eliras el �i; multe estas da sedimento, e� en la fajro restas �ia sedimento.
13 En via malpura�o estas malvirta�o; kiel ajn Mi penis purigi vin, vi tamen ne puri�is de via malpura�o; anka� vi ne plu puri�os, �is Mi kvietigos sur vi Mian koleron.
14 Mi, la Eternulo, parolis, kaj tio venos, kaj Mi tion plenumos; Mi ne prokrastos, ne indulgos, ne kompatos; la� via konduto kaj la� viaj agoj Mi ju�os vin, diras la Sinjoro, la Eternulo.

15 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
16 Ho filo de homo! jen per plago Mi forprenos de vi tion, kio estas plej kara por viaj okuloj; sed vi ne plendu, kaj ne ploru, kaj ne elfluigu larmojn.
17 �emu malla�te; funebran ceremonion ne faru, sed vian kapornamon metu sur vin, kaj viajn �uojn metu sur viajn piedojn, ne kovru vian bu�on, kaj ne man�u panon de funebrantoj.
18 Mi parolis al la popolo matene, kaj vespere mortis mia edzino; kaj en la sekvanta tago mi agis tiel, kiel estis ordonite al mi.
19 Kaj la popolo diris al mi: �u vi ne diros al ni, kion signifas por ni tio, kion vi faras?
20 Kaj mi diris al ili: Aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
21 Diru al la domo de Izrael: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi malsanktigos Mian sanktejon, la forton de via gloro, la �uon de viaj okuloj, kaj la �arma�on de via animo; kaj viaj filoj kaj viaj filinoj, kiujn vi forlasis, falos de glavo.
22 Kaj vi agos, kiel mi agis: vian bu�on vi ne kovros, kaj panon de funebrantoj vi ne man�os.
23 Kaj via kapornamo estos sur via kapo, kaj viaj �uoj estos sur viaj piedoj; vi ne funebros kaj ne ploros, sed vi konsumi�ados pro viaj malbonagoj kaj �emados unu al alia.
24 Kaj Je�ezkel estos por vi anta�signo: �ion, kion li faris, vi anka� faros; kiam tio venos, vi ekscios, ke Mi estas la Sinjoro, la Eternulo.

25 Kaj koncerne vin, ho filo de homo: en la tago, kiam Mi forprenos de ili ilian forton, la �ojon de ilia beleco, la �uon de iliaj okuloj, la �arma�on de ilia animo, iliajn filojn kaj iliajn filinojn--
26 en tiu tago venos al vi forsavi�into, por transdoni sciigon al viaj oreloj;
27 en tiu tago malfermi�os via bu�o anta� la forsavi�into, kaj vi ekparolos, kaj vi ne plu silentos, kaj vi estos anta�signo por ili; kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

25_1">1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante: 2 Ho filo de homo, turnu vian viza�on al la Amonidoj, kaj profetu pri ili;
3 kaj diru al la Amonidoj: A�skultu la vorton de la Sinjoro, la Eternulo: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke vi diras pri Mia sanktejo: Ha, ha! �i estas malsanktigita; kaj pri la lando de Izrael: �i estas dezertigita; kaj pri la domo de Jehuda: Ili estas forkondukitaj en kaptitecon--
4 pro tio jen Mi transdonos vin kiel poseda�on al la filoj de la oriento, kaj ili starigos �e vi siajn tendarojn kaj aran�os �e vi siajn lo�ejojn; ili man�os viajn fruktojn, kaj ili trinkos vian lakton.
5 Kaj Mi faros el Raba stalon por kameloj, kaj el la lando de la Amonidoj ripozejon por �afoj; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
6 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke vi apla�dis per la manoj kaj frapis per la piedoj kaj kun plena kora malestimo �ojis pri la lando de Izrael--
7 pro tio jen Mi etendos Mian manon kontra� vin kaj transdonos vin al la nacioj por disrabo, kaj Mi ekstermos vin el inter la popoloj, malaperigos vin el inter la landoj, kaj pereigos vin; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

8 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke Moab kaj Seir diras: Jen la domo de Jehuda estas kiel �iuj nacioj--
9 pro tio Mi malfermos la flankon de Moab en la urboj, en �iaj limaj urboj, la belan landon de Bet-Je�imot, Baal-Meon, kaj Kirjataim;
10 kaj Mi donos tion kune kun la Amonidoj al la filoj de la oriento kiel poseda�on, por ke la Amonidoj ne plu estu rememorataj inter la popoloj.
11 Kaj kontra� Moab Mi faros ju�on; kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

12 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke Edom faris ven�on al la domo de Jehuda kaj forte kulpi�is per sia ven�o kontra� ili--
13 pro tio tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Mi etendos Mian manon kontra� la landon de Edom, kaj ekstermos en �i la homojn kaj brutojn, kaj faros �in dezerto; de Teman �is Dedan ili falos de glavo.
14 Kaj Mi faros Mian ven�on kontra� Edom per la mano de Mia popolo Izrael; kaj ili agos kun la Edomidoj konforme al Mia kolero kaj indigno, por ke �i tiuj ekkonu Mian ven�on, diras la Sinjoro, la Eternulo.

15 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke la Fili�toj agis ven�e kaj faris la ven�on kun plena kora malbondeziro kaj faris ekstermon la� sia eterna malamo--
16 pro tio tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi etendos Mian manon kontra� la Fili�tojn, ekstermos la Keretidojn, kaj pereigos la restintojn �e la bordo de la maro.
17 Kaj Mi faros kontra� ili grandan ven�on kun kolerega puno; kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi faros Mian ven�on kontra� ili.

1 En la dek-unua jaro, en la unua tago de la monato, aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo! pro tio, ke Tiro diras pri Jerusalem: Ha, ha! �i estas frakasita, la pordo de la popoloj, �i turnas sin al mi, mi pleni�os de �ia dezerti�o--
3 pro tio tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi iras kontra� vin, ho Tiro, kaj Mi levos kontra� vin multe da nacioj, kiel maro levas siajn ondojn.
4 Kaj ili detruos la muregojn de Tiro kaj disrompos �iajn turojn; kaj Mi forbalaos de �i �ian polvon, kaj Mi faros �in nuda roko.
5 Loko por sternado de retoj �i fari�os meze de la maro, �ar Mi tion parolis, diras la Sinjoro, la Eternulo; kaj �i fari�os raba�o por la nacioj.
6 Kaj �iaj filinoj, kiuj estas sur la kampo, estos mortigitaj per glavo; kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
7 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi venigos kontra� Tiron de norde Nebukadnecaron, re�on de Babel, la re�on de re�oj, kun �evaloj, �aroj, kaj rajdistoj, kun homamaso kaj multe da popolo.
8 Viajn filinojn sur la kampo li mortigos per glavo; li faros kontra� vi bastionojn, li �utaran�os �irka� vi remparojn, kaj starigos kontra� vi siajn �ildojn;
9 kaj li starigos siajn muregrompilojn kontra� viaj muregoj, kaj viajn turojn li detruos per siaj hakiloj.
10 Pro la multo de siaj �evaloj li kovros vin per polvo; de la bruo de la rajdistoj, radoj, kaj �aroj ektremos viaj muregoj, kiam li eniros en viajn pordegojn, kiel oni eniras en urbon trarompitan.
11 Per la hufoj de siaj �evaloj li dispremos �iujn viajn stratojn; vian popolon li mortigos per glavo, kaj la monumentojn de via forto li �etos sur la teron.
12 Ili disrabos vian havon kaj diskaptos viajn komerca�ojn; ili detruos viajn murojn, ili disrompos viajn belajn domojn; viajn �tonojn, vian lignon, kaj vian teron ili �etos en la akvon.
13 Mi �esigos la la�tan sonadon de viaj kantoj, kaj la vo�o de viaj harpoj ne plu estos a�data.
14 Mi faros vin nuda roko; vi fari�os loko por sternado de retoj, vi ne plu estos rekonstruata; �ar Mi, la Eternulo, tion parolis, diras la Sinjoro, la Eternulo.

15 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo, pri Tiro: Vere, de la bruo de via falado, de la �emado de viaj vunditoj, kiam meze de vi estos farata mortigado, ektremos la insuloj.
16 Kaj malsupreniros de siaj tronoj �iuj princoj de la maro, ili demetos de si sian purpuron kaj siajn broditajn vestojn; timo ilin atakos; ili sidi�os sur la tero, tremos �iuminute, kaj eksentos teruron pro vi.
17 Kaj ili ekkantos pri vi funebran kanton, kaj diros pri vi: Kiele vi pereis, vi, lo�ata de maristoj, glora urbo, kiu estis forta sur la maro, �i kaj �iaj lo�antoj, kiuj �etadis timon sur �iujn lo�antojn de la mara regiono!
18 Nun ektremos la maraj regionoj en la tago de via falo, kaj la insuloj sur la maro konsterni�os pro via fini�o.
19 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Kiam Mi faros vin urbo dezerta simila al la urboj nelo�ataj, kiam Mi levos sur vin la abismon kaj granda akvo vin kovros,
20 tiam Mi mallevos vin al tiuj, kiuj iris en la tombon, al la popolo eterna, kaj Mi pu�os vin en la profundon subteran, en la eternan dezerton, al tiuj, kiuj iris en la tombon, por ke vi ne plu estu lo�ata; tiam Mi restarigos belecon sur la tero de la vivantoj.
21 Mi neniigos vin, kaj vi ne plu ekzistos; oni ser�os vin, sed ne plu trovos en eterneco, diras la Sinjoro, la Eternulo.

27_1">1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante: 2 Vi, ho filo de homo, ekkantu funebran kanton pri Tiro;
3 kaj diru al Tiro, kiu sidas �e la enirejo de la maro kaj kiu komercas kun la popoloj sur multaj insuloj: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Ho Tiro, vi diras: Mi estas perfekta�o de beleco!
4 En la koro de la maro estas viaj limoj; viaj konstruintoj faris vin perfekte bela.
5 El cipresoj de Senir ili konstruis por vi �iujn viajn tabulojn, cedrojn de Lebanon ili prenis, por fari viajn mastojn.
6 El kverkoj de Ba�an ili faris viajn remilojn, viajn benkojn ili faris el eburo kaj el bukso de la insuloj de la Kitidoj.
7 El delikata brodita tolo Egipta estis viaj veloj, kaj tio estis anka� via standardo; blua kaj purpura �tofo de la insuloj de Eli�a estis viaj kovrotukoj.
8 La lo�antoj de Cidon kaj Arvad estis viaj remistoj; viajn proprajn kompetentulojn vi havis, ho Tiro, kaj ili estis viaj �ipgvidistoj.
9 La pleja�uloj de Gebal kaj �iaj kompetentuloj estis �e vi kalfatristoj; �iaj �ipoj de la maro kaj iliaj �ipistoj estis �e vi, por servi al via komercado.
10 Persoj, Ludidoj, kaj Putidoj estis en via armeo, kiel viaj militistoj, pendigis �e vi siajn �ildojn kaj kaskojn, kaj estis via beleco.
11 La filoj de Arvad kaj via militistaro staris sur viaj muregoj �irka�e kaj estis gardistoj sur viaj turoj; siajn �ildojn ili pendigis �irka�e sur viaj muregoj, kaj ili perfektigis vian belecon.
12 Tar�i� komercis kun vi per multo da diversaj valora�oj; ar�enton, feron, stanon, kaj plumbon �i alportadis al via komercejo.
13 Javan, Tubal, kaj Me�e� komercis kun vi, alportante al vi kiel komerca�ojn homajn animojn kaj kuprajn vazojn.
14 El Togarma oni alportadis al via komercejo �evalojn, rajdo�evalojn, kaj mulojn.
15 La filoj de Dedan komercis kun vi; sur multaj insuloj estis viaj komerca�oj; eburon kaj ebonon ili vendadis al vi siaflanke.
16 Sirio prenadis de vi komerce la multon de viaj farita�oj; rubenojn, purpurajn kaj broditajn �tofojn, delikatan tolon, koralojn, kaj kristalojn ili alportadis al via komercejo.
17 Judujo kaj la lando de Izrael komercis kun vi; pro viaj komerca�oj ili alportadis al vi tritikon de Minit, vakson, mielon, oleon, kaj balzamon.
18 Damasko donadis al vi komerce kontra� la multo de viaj farita�oj multe da diversaj valora�oj, vinon el �elbon, kaj plej blankan lanon.
19 Dan, Javan, kaj Meuzal alportadis al via komercejo �tala�ojn, kasion, kaj bonodoran kanon.
20 Dedan komercis kun vi per belaj vestoj por rajdado.
21 Arabujo kaj �iuj princoj de Kedar komercis kun vi, donante al vi �afidojn, �afojn, kaj kaprojn kontra� viaj komerca�oj.
22 La komercistoj el �eba kaj Raama komercis kun vi; la plej bonajn aroma�ojn, �iajn multekostajn �tonojn, kaj oron ili alportadis al via komercejo.
23 �aran, Kane, kaj Eden, la komercistoj el �eba, Asirio, kaj Kilmad komercis kun vi;
24 ili komercis kun vi per belegaj �tofoj, purpuraj kaj broditaj tukoj, kestoj da multekostaj �tofoj, �irka�ligitaj per �nuroj kaj cedrokovritaj.
25 �ipoj el Tar�i� estis la �efaj en via komercado; kaj vi fari�is tre ri�a kaj honorata sur la maro.
26 Sur grandaj akvoj kondukadis vin viaj remistoj; sed orienta vento disrompos vin meze de la maro.
27 Viaj ri�a�oj, viaj komerca�oj, viaj foira�oj, viaj �ipanoj kaj viaj �ipestroj, viaj kalfatristoj, la kondukantoj de via komercado, �iuj militistoj, kiuj estas �e vi, kaj la tuta homamaso, kiu estas �e vi, falos en la mezon de la maro en la tago de via pereo.
28 De la la�ta kriado de viaj �ipestroj ekskui�os viaj �irka�a�oj.
29 Kaj de siaj �ipoj malsupreniros �iuj remistoj, la �ipanoj, �iuj �ipestroj, kaj stari�os sur la tero,
30 kaj ili la�te krios pri vi, kaj ploros maldol�e kaj metos polvon sur siajn kapojn kaj rulos sin en cindro;
31 kaj ili faros al si pro vi kalva�on, �irka�zonos sin per saka�o, kaj ploros pri vi kun maldol�a koro maldol�an ploron.
32 Kaj en sia �emado ili ekkantos pri vi funebran kanton, kaj diros: Kiu iam fari�is tiel silenta sur la maro, kiel Tiro?
33 Kiam viaj komerca�oj venadis de la maroj, vi satigadis multajn popolojn; per la abundo de viaj ri�a�oj kaj viaj komerca�oj vi ri�igadis la re�ojn de la tero.
34 Sed kiam sur la maroj vi estis �etegata en la profundon de la akvo, falis �e vi via komercado kaj via tuta homomulto.
35 �iuj lo�antoj de la insuloj eksentis teruron pri vi, iliaj re�oj ektremis, kaj konsterno estas sur ilia viza�o.
36 La komercistoj de la aliaj popoloj ekfajfis pri vi; vi nenii�is, kaj neniam plu ekzistos.

28_1">1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante: 2 Ho filo de homo, diru al la reganto de Tiro: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke via koro fieri�is, kaj vi diris: Mi estas dio, mi sidas sur dia trono en la mezo de la maroj; dum vi estas homo, sed ne dio, kvankam vi rigardas vian koron kiel koron de dio;
3 kvaza� vi estus pli sa�a ol Daniel kaj nenio estus ka�ita anta� vi;
4 kvaza� per via sa�eco kaj via kompetenteco vi akirus al vi la potencon kaj kolektus oron kaj ar�enton en vian trezorejon;
5 kvaza� per via granda sa�eco en via komercado vi grandigus vian ri�econ, kaj via koro fieri�is pro via ri�eco:
6 pro tio tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: �ar vi rigardas vian koron kiel koron de dio,
7 tial jen Mi venigos kontra� vin fremdulojn, la plej terurajn el la popoloj; kaj ili nudigos siajn glavojn kontra� la bela�ojn de via sa�eco kaj malaperigos vian brilon.
8 En pereon ili pu�os vin, kaj vi mortos en la mezo de la maro per morto de bu�itoj.
9 �u anta� via mortiganto vi diros: Mi estas dio; dum vi estas ne dio, sed homo en la mano de via mortiganto?
10 Per morto de necirkumciditoj vi mortos de la manoj de fremduloj; �ar Mi tion parolis, diras la Sinjoro, la Eternulo.

11 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
12 Ho filo de homo, ekkantu funebran kanton pri la re�o de Tiro, kaj diru al li: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Vi estas sigelo de perfekteco, plena de sa�o kaj plej alta grado de beleco.
13 Vi estis en Eden, la �ardeno de Dio; �iaspecaj multekostaj �tonoj vin kovris: rubeno, topazo, diamanto, sukceno, berilo, jaspiso, safiro, smeraldo, ametisto, kaj oro estis la ornamo de viaj tamburinoj kaj flutoj; �io estis preta en la tago de via krei�o.
14 Vi estas kerubo, kiu sin etendas kaj protektas; kaj Mi metis vin sur la sanktan monton de Dio, kie vi iradis inter fajraj �tonoj.
15 Vi estis perfekta en via konduto de post la tago de via krei�o, �is trovi�is en vi malbonago.
16 Pro la grandeco de via komercado via interno pleni�is de maljusteco, kaj vi pekis; tial Mi de�etos vin de la monto de Dio, kaj malaperigos vin, ho kerubo protektanto, el inter la fajraj �tonoj.
17 De via beleco fieri�is via koro, pro via majesteco vi perdis vian sa�on; tial Mi �etos vin sur la teron kaj faros vin mokata�o anta� la re�oj.
18 Per la multo de viaj malbonagoj kaj per via malhonesta komercado vi malhonoris vian sanktejon; kaj Mi elirigos el vi fajron, kiu ekstermos vin, kaj Mi faros vin cindro sur la tero anta� la okuloj de �iuj viaj vidantoj.
19 �iuj, kiuj konas vin inter la popoloj, eksentos teruron pri vi; vi nenii�is, kaj neniam plu ekzistos.

20 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
21 Ho filo de homo, turnu vian viza�on al Cidon, kaj profetu pri �i,
22 kaj diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi iras kontra� vin, ho Cidon; kaj Mi glori�os inter vi, kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi faros kontra� �i ju�on kaj montros sur �i Mian sanktecon.
23 Mi sendos sur �in peston, kaj sangover�adon sur �iajn stratojn, kaj falos en �i mortigitoj de glavo, kiu estos direktita kontra� �in de �iuj flankoj; kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
24 Kaj �i ne plu estos por la domo de Izrael pikanta dorno nek doloriganta pikilo pli ol �iuj malbondezirantaj najbaroj; kaj oni ekscios, ke Mi estas la Sinjoro, la Eternulo.

25 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Kiam Mi kolektos la domon de Izrael el la popoloj, inter kiujn �i estis dis�etita, kaj montros sur �i Mian sanktecon anta� la okuloj de la nacioj, tiam ili lo�os sur sia tero, kiun Mi donis al Mia servanto Jakob.
26 Kaj ili lo�os sur �i sendan�ere, kaj konstruos domojn kaj plantos vinber�ardenojn; jes, ili lo�os en sendan�ereco, kiam Mi faros ju�on kontra� �iuj iliaj malbondezirantoj �irka� ili; kaj ili ekscios, ke Mi, la Eternulo, estas ilia Dio.

1 En la deka jaro, en la deka monato, en la dek-dua tago de la monato, aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, turnu vian viza�on al Faraono, re�o de Egiptujo, kaj profetu pri li kaj pri la tuta Egiptujo.
3 Parolu, kaj diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi iras kontra� vin, ho Faraono, re�o de Egiptujo, granda drako, kiu ku�as meze de siaj riveroj, kaj diras: La rivero estas mia, kaj mi faris �in por mi.
4 Mi metos hokojn en vian bu�on, Mi alkro�os la fi�ojn de viaj riveroj al via skvamaro, kaj Mi eltiros vin el viaj riveroj kune kun �iuj fi�oj de viaj riveroj, kiuj estas alkro�itaj al via skvamaro.
5 Mi �etos vin en la dezerton, vin kaj �iujn fi�ojn de viaj riveroj; sur la kampon vi falos, oni vin ne levos kaj ne enkolektos; al la bestoj de la tero kaj al la birdoj de la �ielo Mi transdonos vin kiel man�a�on.
6 Kaj ekscios �iuj lo�antoj de Egiptujo, ke Mi estas la Eternulo; pro tio, ke ili estis kana apogo por la domo de Izrael:
7 kiam ili kaptis vin per la mano, vi fendi�is kaj trapikis al ili la tutan flankon; kaj kiam ili apogis sin sur vi, vi rompi�is kaj traboris al ili la tutajn lumbojn.
8 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi venigos sur vin glavon kaj ekstermos �e vi la homojn kaj la brutojn.
9 Kaj la lando Egipta fari�os dezerto kaj ruinoj; kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo; pro tio, ke li diris: La rivero estas mia, kaj mi �in faris.
10 Tial jen Mi iras kontra� vin kaj kontra� viajn riverojn, kaj Mi faros el la lando Egipta ruinojn, absolutajn ruinojn, de Migdol �is Sevene, �is la limo de Etiopujo.
11 Ne trairos �in piedo de homo, nek piedo de bruto trairos �in, kaj �i ne estos lo�ata dum kvardek jaroj.
12 Kaj Mi faros la landon Egiptan dezerto inter la aliaj dezertaj landoj, kaj �iaj urboj inter la aliaj ruinigitaj urboj estos dezertaj dum kvardek jaroj; kaj Mi dis�etos la Egiptojn inter la popolojn kaj dispelos ilin en diversajn landojn.
13 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Post paso de kvardek jaroj Mi kolektos la Egiptojn el inter la popoloj, kien ili estis dis�etitaj;
14 kaj Mi revenigos la forkaptitajn Egiptojn, kaj revenigos ilin en la landon Patros, en la landon de ilia deveno, kaj ili tie estos humila regno.
15 �i estos humila inter la aliaj regnoj, kaj �i ne plu sin tenos alte super la nacioj; Mi faros �in malgranda, por ke �i ne regu super la nacioj.
16 Kaj �i ne plu estos por la domo de Izrael fidata�o, rememoriganta iliajn malbonagojn, kiam ili sin turnadis al �i; kaj oni ekscios, ke Mi estas la Sinjoro, la Eternulo.

17 En la dudek-sepa jaro, en la unua monato, en la unua tago de la monato, aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
18 Ho filo de homo! Nebukadnecar, re�o de Babel, �ar�is sian militistaron per granda laboro kontra� Tiro, tiel, ke �iuj kapoj senhari�is kaj �iuj �ultroj defroti�is; kaj tamen nek li nek lia militistaro ricevis rekompencon anta� Tiro pro la laboro, kiun li faris anta� �i.
19 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi donos al Nebukadnecar, re�o de Babel, la landon Egiptan, por ke li forportu �iajn ri�a�ojn kaj faru en �i rabadon kaj diskapton; kaj tio estos rekompenco por lia militistaro.
20 Rekompence pro la laboro, kiun li faris, Mi donis al li la landon Egiptan; �ar ili laboris por Mi, diras la Sinjoro, la Eternulo.

21 En tiu tempo Mi elkreskigos kornon al la domo de Izrael, kaj al vi Mi donos liberecon de parolado inter ili; kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, profetu, kaj diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Plorkriu: Ve al la tago!
3 �ar proksima estas la tago, jes, proksima estas la tago de la Eternulo, malluma tago; venas la tempo de la nacioj.
4 Venos glavo sur Egiptujon, kaj tremo atakos Etiopujon, kiam mortigitoj falos en Egiptujo kaj oni forprenos �iajn ri�a�ojn kaj detruos �iajn fundamentojn.
5 La Etiopoj, la Putidoj, kaj la Ludidoj, kaj �iuj diversgentaj popoloj, kaj Kub, kaj la filoj de la lando de interligo kune kun ili falos de glavo.

6 Tiele diras la Eternulo: Falos la helpantoj de Egiptujo, kaj malalti�os la fiereco de �ia forto; de Migdol �is Sevene oni falos en �i de glavo, diras la Sinjoro, la Eternulo.
7 Kaj �i dezerti�os kiel la aliaj dezertaj landoj, kaj �iaj urboj estos inter la aliaj ruinigitaj urboj.
8 Kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi aperigos fajron en Egiptujo kaj �iuj �iaj helpantoj estos frakasitaj.
9 En tiu tempo senditoj de Mi iros sur �ipoj, por ektimigi Etiopujon, kiu estis ekster dan�ero; kaj tremo ilin atakos, kiel en la tempo de Egiptujo; �ar la tempo venas.

10 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Mi neniigos la homomulton en Egiptujo per Nebukadnecar, re�o de Babel.
11 Li kune kun sia popolo, la plej terura el la nacioj, estos venigitaj, por pereigi la landon; kaj ili nudigos siajn glavojn kontra� Egiptujon kaj plenigos la landon per mortigitoj.
12 Kaj la riverojn Mi faros sektero, kaj la landon Mi transdonos en la manojn de homoj malbonaj; kaj Mi ruinigos la landon, kaj �ion, kio estas en �i, per la manoj de fremduloj; Mi, la Eternulo, tion parolis.

13 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Mi ekstermos la idolojn kaj neniigos la malverajn diojn en Nof, kaj ne plu estos princo el la lando Egipta, kaj Mi venigos timon sur la landon Egiptan.
14 Mi ruinigos Patroson, Mi ekbruligos fajron en Coan, kaj Mi faros ju�on en No.
15 Mi elver�os Mian koleron sur la Egiptan fortika�on Sin, kaj Mi ekstermos la homomulton en No.
16 Mi ekbruligos fajron en Egiptujo; forte ektremos Sin, No estos trarompita, kaj Nof havos �iutagan angoron.
17 La junuloj de Aven kaj de Pi-Beset falos de glavo, kaj la virinoj iros en forkaptitecon.
18 En Ta�pan�es mallumi�os la tago, kiam Mi rompos tie la jugon de Egiptujo, kaj malaperos en �i la fiereco de �ia forto; mallumo �in kovros, kaj �iaj filinoj iros en forkaptitecon.
19 Kaj Mi faros ju�on kontra� Egiptujo; kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

20 En la dek-unua jaro, en la unua monato, en la sepa tago de la monato, aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
21 Ho filo de homo! Mi rompis la brakon de Faraono, re�o de Egiptujo; kaj jen �i ne estas banda�ita, por resani�i, kaj �i ne estas �irka�ligita, ke �i ricevu forton, por teni glavon.
22 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi iros kontra� Faraonon, re�on de Egiptujo, kaj Mi frakasos liajn brakojn, la sanan kaj la rompitan, kaj Mi elfaligos la glavon el lia mano.
23 Kaj Mi dis�etos la Egiptojn inter la naciojn, kaj Mi dispelos ilin en diversajn landojn.
24 Kaj Mi fortigos la brakojn de la re�o de Babel kaj metos Mian glavon en lian manon; sed la brakojn de Faraono Mi frakasos, kaj �i tiu �emos anta� li, kiel �emas morte- vundito.
25 Mi fortigos la brakojn de la re�o de Babel, sed la brakoj de Faraono falos; kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi metos Mian glavon en la manon de la re�o de Babel kaj li eltiros �in kontra� la landon Egiptan.
26 Kaj Mi dis�etos la Egiptojn inter la naciojn kaj dispelos ilin en diversajn landojn; kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

1 En la dek-unua jaro, en la tria monato, en la unua tago de la monato, aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, diru al Faraono, re�o de Egiptujo, kaj al lia tuta popolo: Al kiu vi similigas vin en via grandeco?
3 Jen Asirio estis kiel cedro sur Lebanon, kun belaj bran�oj, kun densa foliaro, kun alta kresko, kaj �ia supro estis inter la nuboj.
4 Akvo elkreskigis �in, la profundo altigis �in, �irka�ante �ian junan trunkon per siaj riveroj kaj sendante siajn fluojn al �iuj arboj de la kampo.
5 Tial �i fari�is pli alta ol �iuj arboj de la kampo; �i ricevis multe da bran�oj, kaj �iaj bran�oj longi�is, �ar �i havis multe da akvo, por disetendi�i.
6 Sur �iaj bran�oj havis siajn nestojn �iaj birdoj de la �ielo, sub �iaj bran�oj naskis idojn �iaj bestoj de la kampo, kaj sub �ia ombro lo�is �iaj grandaj popoloj.
7 Kaj �i estis bela per sia grandeco kaj per la longeco de siaj bran�oj, �ar �iaj radikoj trovi�is apud abunda akvo.
8 La cedroj en la �ardeno de Dio ne estis pli altaj ol �i, la cipresoj ne estis egalaj al �iaj bran�oj, la platanoj ne povis sin kompari kun �iaj bran�oj; neniu arbo en la �ardeno de Dio estis simila al �i per sia beleco.
9 Mi faris �in bela per la multo de �iaj bran�oj; kaj �iuj Edenaj arboj, kiuj estas en la �ardeno de Dio, enviis �in.

10 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke �i tro alti�is kaj levis sian supron inter la nubojn kaj �ia koro fieri�is pro �ia alteco--
11 pro tio Mi transdonos �in en la manon de la plej potenca el la nacioj, kiu agos kun �i konforme al �ia malboneco kaj elpu�os �in.
12 Kaj elhakos �in fremduloj, la plej teruraj el la nacioj, kaj dis�etos �in; sur la montojn kaj sur �iujn valojn falos �iaj bran�oj, kaj �iaj bran�etoj rompi�os sur �iuj torentoj de la lando, kaj �iuj popoloj de la tero foriros el sub �ia ombro kaj forlasos �in.
13 Kaj sur �ia renversi�inta trunko sidos �iaj birdoj de la �ielo, kaj sur �iaj bran�oj sidos �iaj bestoj de la kampo,
14 por ke neniu el la arboj apudakvaj fieri�u pri sia alteco, nek levu sian supron inter la nubojn, kaj por ke neniu akvonutrata arbo levi�u super ilin; �ar �iuj ili estas destinitaj al la morto, en la profundon subteran, kune kun la homoj, kiuj iris en la tombon.

15 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: En la tago, kiam �i iros en �eolon, Mi faros funebron, Mi fermos pro �i la abismon, Mi haltigos �iajn riverojn, ke stari�u la grandaj akvoj, Mi mallumigos pro �i Lebanonon, kaj �iuj arboj de la kampo estos afliktitaj.
16 Per la bruo de �ia falo Mi ektremigos la naciojn, kiam Mi pu�os �in en �eolon al tiuj, kiuj iris en la tombon; kaj konsoli�os en la profundo subtera �iuj arboj de Eden, la plej elektitaj kaj plej bonaj de Lebanon, �iuj akvonutrataj.
17 �ar anka� ili iros en �eolon, al tiuj, kiuj estis mortigitaj de glavo, kaj �iaj kunuloj, kiuj sidis sub �ia ombro inter la nacioj.

18 Al kiu el la arboj de Eden vi estis simila per majesto kaj grandeco? tamen kune kun la arboj de Eden vi estos �etita en la profundon subteran; kaj vi ku�os meze de necirkumciditoj kune kun tiuj, kiuj mortis de glavo. Tio estas dirita pri Faraono kaj pri lia tuta granda popolo, diras la Sinjoro, la Eternulo.

1 En la dek-dua jaro, en la dek-dua monato, en la unua tago de la monato, aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, ekkantu funebran kanton pri Faraono, re�o de Egiptujo, kaj diru al li: Vi estas kiel leonido inter la nacioj, vi estas kiel drako en la maroj, vi saltas en viaj riveroj, vi movmalklarigas la akvon per viaj piedoj, vi malkvietigas iliajn riverojn.
3 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Mi �etos sur vin Mian reton per granda amaso da popoloj, kaj ili eltiros vin per Mia reto.
4 Kaj Mi �etos vin sur la teron, sur nekovritan kampon Mi vin �etos, kaj Mi sidigos sur vi �iajn birdojn de la �ielo, kaj Mi satigos de vi la bestojn de la tuta tero.
5 Mi dis�etos vian karnon sur la montojn, kaj Mi plenigos la valojn per via kadavra�o.
6 La landon de via na�ado Mi malsekigos per via sango �is la montoj, kaj la valoj estos plenaj de vi.
7 Kiam vi estingi�os, Mi kovros la �ielon kaj senlumigos �iajn stelojn, la sunon Mi kovros per nubo, kaj la luno ne havos sian lumon.
8 �iujn fontojn de lumo en la �ielo Mi senlumigos pro vi, kaj mallumon Mi metos sur vian landon, diras la Sinjoro, la Eternulo.
9 Mi maltrankviligos la korojn de multaj popoloj, kiam Mi venigos la scion pri via pereo inter la naciojn, en landojn, kiujn vi ne konis.
10 Mi teruros pro vi multajn popolojn, kaj iliaj re�oj ektremos pro vi, kiam Mi svingos Mian glavon anta� iliaj viza�oj, kaj �iu el ili �iuminute tremos pri sia vivo en la tago de via falo.
11 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: La glavo de la re�o de Babel venos sur vin.
12 Per la glavo de fortuloj Mi faligos vian multenombran popolon; �iuj ili estas la plej teruraj el la nacioj, kaj ili neniigos la belecon de Egiptujo, kaj �ia tuta homomulto estos ekstermita.
13 Mi pereigos �iujn �iajn brutojn apud la abundaj akvoj, kaj ilin ne plu malklarigos piedo de homo nek la hufoj de bruto.
14 Tiam Mi ripozpurigos iliajn akvojn, kaj iliajn riverojn Mi fluigos kiel oleon, diras la Sinjoro, la Eternulo.
15 Kiam Mi faros la landon Egiptan dezerto, kaj la lando perdos �ion, kion �i havis, kiam Mi mortigos �iujn, kiuj lo�as en �i, tiam oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
16 Tio estas funebra kanto, kiun oni kantos; la filinoj de la nacioj �in kantos, pri Egiptujo kaj pri �ia tuta grandnombra popolo ili �in kantos, diras la Sinjoro, la Eternulo.

17 En la dek-dua jaro, en la dek-kvina tago de la sama monato, aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
18 Ho filo de homo, priploru la popolon de Egiptujo, kaj pu�u �in kaj la filinojn de potencaj nacioj en la profundon subteran kune kun tiuj, kiuj iris en la tombon.
19 �u vi estas pli bona ol iu? falu, kaj ku�u kun la necirkumciditoj.
20 Inter tiuj, kiuj mortis de glavo, ili falos; al la glavo �i estas transdonita; oni tiros �in kaj �ian tutan grandnombran popolon.
21 Ekparolos al �i la potencaj herooj el meze de �eol, kiuj kune kun �iaj helpantoj malsupreniris kaj ekku�is necirkumciditaj, mortigitaj de glavo.
22 Tie estas Asirio kaj �ia tuta homomulto; �irka�e de �i estas �iaj tomboj; �iuj ili estas mortigitaj, falis de glavo.
23 �iaj tomboj estas en la profundo de la terinterno, kaj �ia homomulto estas �irka� �ia tombo; �iuj ili estas mortigitaj, falintaj de glavo, ili, kiuj �etadis �irka� si teruron sur la tero de la vivantoj.
24 Tie estas Elam kaj �ia tuta homomulto, �irka�e estas �iaj tomboj; �iuj ili estas mortigitoj, kiuj falis de glavo kaj necirkumcidite malsupreniris en la profundon subteran, la samaj, kiuj �etadis �irka� si teruron sur la tero de la vivantoj; ili portis sian honton kune kun tiuj, kiuj iris en la tombon.
25 Meze de mortigitoj estas donita ku�ejo al �i kun �ia tuta homomulto; �irka�e estas iliaj tomboj; �iuj ili estas necirkumciditaj, mortigitaj de glavo; �ar ili �etadis �irka� si teruron sur la tero de la vivantoj, tial ili portis sian honton kun tiuj, kiuj iris en la tombon, kaj ili estas metitaj inter la mortigitojn.
26 Tie estas Me�e� kaj Tubal kaj ilia tuta homomulto, �irka�e estas iliaj tomboj; �iuj ili estas necirkumciditaj, mortigitaj de glavo, �ar ili �etadis �irka� si teruron sur la tero de la vivantoj.
27 Ili ne ku�as kun la herooj, kiuj falis de necirkumciditoj kaj iris en �eolon kun siaj bataliloj kaj metis siajn glavojn sub siajn kapojn; iliaj malbonagoj restis sur iliaj ostoj, �ar kiel fortuloj ili �etadis �irka� si teruron sur la tero de la vivantoj.
28 Kaj vi anka� estos frakasita meze de la necirkumciditoj, kaj ku�os kun tiuj, kiuj estas mortigitaj de glavo.
29 Tie estas Edom kun siaj re�oj kaj kun �iuj siaj princoj, kiuj malgra� sia forteco estas �etitaj al tiuj, kiuj falis de glavo; ili ku�as kun la necirkumciditoj, kaj kun tiuj, kiuj iris en la tombon.
30 Tie estas �iuj princoj de la nordo, kaj �iuj Cidonanoj, kiuj malsupreniris kune kun la mortigitoj; ili hontas pri la teruro, kiun �etadis ilia forto; ili ku�as necirkumciditaj kun tiuj, kiuj falis de glavo, kaj ili portas sian honton kun tiuj, kiuj iris en la tombon.
31 Ilin Faraono vidos, kaj li konsoli�os pri sia tuta popolo, mortigita de glavo, Faraono kaj lia tuta militistaro, diras la Sinjoro, la Eternulo.
32 �ar Mi �etos Mian teruron sur la teron de la vivantoj; kaj inter la necirkumciditojn, kune kun tiuj, kiuj estas mortigitaj de glavo, estos metita Faraono kun sia tuta homomulto, diras la Sinjoro, la Eternulo.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, parolu al la filoj de via popolo, kaj diru al ili: Se Mi venigos glavon kontra� iun landon, kaj la popolo de la lando prenos el sia mezo unu viron kaj starigos lin �e si kiel observanton;
3 kaj se li, vidante la glavon, kiu iras kontra� la landon, ekblovos per trumpeto kaj avertos la popolon;
4 kaj se iu, a�dinte la sonon de la trumpeto, ne akceptos la averton, kaj la glavo venos kaj prenos lin, tiam lia sango estos sur lia kapo:
5 li a�dis la sonon de la trumpeto kaj tamen ne atentis la averton, tial lia sango estos sur lia kapo; sed kiu atentos la averton, tiu savos sian vivon.
6 Sed se la observanto vidos la venantan glavon kaj ne blovos per trumpeto, kaj la popolo ne estos avertita, kaj la glavo venos kaj prenos la vivon de iu: tiam �i tiu estos prenita pro sia peko, sed lian sangon Mi repostulos el la mano de la observanto.
7 Kaj nun, ho filo de homo, Mi starigis vin kiel observanton por la domo de Izrael; kaj kiam vi a�dos el Mia bu�o vorton, avertu ilin en Mia nomo.
8 Kiam Mi diros pri la malvirtulo: Malvirtulo, vi devas morti; kaj vi ne parolos, por averti la malvirtulon kontra� lia konduto: tiam li, la malvirtulo, mortos pro sia malvirteco, sed lian sangon Mi repostulos el via mano.
9 Sed se vi avertis la malvirtulon kontra� lia konduto, ke li deturnu sin de �i, kaj li ne deturnis sin de sia konduto: tiam li mortos pro sia malvirteco kaj vi savos vian vivon.

10 Kaj vi, ho filo de homo, diru al la domo de Izrael: Vi diras: Niaj kulpoj kaj pekoj estas sur ni, kaj de ili ni konsumi�as; kiel do ni povas vivi?
11 Diru do al ili: Kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, Mi deziras ne la morton de malvirtulo, sed ke la malvirtulo deturnu sin de sia vojo kaj restu vivanta. Deturnu vin, deturnu vin de viaj malbonaj vojoj! kial vi mortu, ho domo de Izrael?
12 Kaj vi, ho filo de homo, diru al la filoj de via popolo: La virteco de virtulo ne savos lin en la tago de lia krimo, kaj malvirtulo ne falos pro sia malvirteco en la tago, kiam li deturnos sin de sia malvirteco; tiel same virtulo en la tago de sia peko ne povas resti vivanta kun �i.
13 Se Mi diros al la virtulo, ke li vivos, kaj li, fidante sian virtecon, faros krimon: tiam lia tuta virteco ne estos memorata, kaj li mortos pro sia krimo, kiun li faris.
14 Kaj se Mi diros al la malvirtulo, ke li mortos, sed li deturnos sin de sia peko kaj agados juste kaj virte;
15 se la malvirtulo redonos la garantia�on, repagos la rabita�on, agados la� la le�oj de la vivo, ne farante malbonagojn: tiam li restos vivanta kaj ne mortos.
16 �iuj liaj pekoj, kiujn li faris, ne estos rememorataj: li agas juste kaj virte, kaj tial li restos vivanta.
17 Dume la filoj de via popolo diras: Ne �usta estas la vojo de la Sinjoro! Sed en efektiveco ilia vojo estas ne �usta.
18 Se virtulo deturnas sin de sia virteco kaj faras malbonagojn, li mortas pro ili;
19 kaj se malvirtulo deturnas sin de sia malvirteco kaj agas juste kaj virte, pro tio li restas vivanta.
20 Kaj vi diras: Ne �usta estas la vojo de la Sinjoro! �iun el vi Mi ju�as konforme al lia konduto, ho domo de Izrael.

21 En la dek-dua jaro de nia forkaptiteco, en la kvina tago de la deka monato, venis al mi forsavi�into el Jerusalem, kaj diris: La urbo estas disbatita.
22 Sed la mano de la Eternulo aperis super mi en la vespero anta� la veno de la forsavi�into, kaj malfermis mian bu�on, anta� ol tiu venis al mi matene; kaj mia bu�o malfermi�is, kaj mi ne plu devis silenti.
23 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
24 Ho filo de homo! la lo�antoj de tiuj dezertaj lokoj sur la tero de Izrael parolas tiele: Abraham estis unu sola homo, kaj ricevis herede la landon; sed ni estas multo, des pli apartenas al ni la lando kiel hereda�o.
25 Tial diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Vi man�as kun sango, kaj viajn okulojn vi levas al viaj idoloj, kaj sangon vi ver�as; kaj tamen vi volas posedi la landon?
26 Vi apogas vin sur via glavo, vi faras abomeninda�on, vi malpurigas unu la edzinon de la alia; kaj tamen vi volas posedi la landon?
27 Diru al ili jenon: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Kiel Mi vivas, tiuj, kiuj trovi�as sur la ruinoj, falos de glavo; kiu estas sur la kampo, tiun Mi transdonos kiel man�a�on al la bestoj; kaj tiuj, kiuj estas en fortika�oj kaj en kavernoj, mortos de pesto.
28 Kaj Mi faros la landon absoluta dezerto, kaj malaperos �ia fiera forto; kaj la montoj de Izrael dezerti�os tiel, ke neniu tie pasos.
29 Kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi plene dezertigos la landon pro �iuj iliaj abomeninda�oj, kiujn ili faris.
30 Kaj koncerne vin, ho filo de homo, la filoj de via popolo interparolas pri vi �e la muroj kaj �e la pordoj de la domoj, kaj unu al la alia parolas jene: Iru, kaj a�skultu, kia estas la vorto, kiu eliris de la Eternulo!
31 Kaj ili venas al vi kiel al popola kunveno, kaj Mia popolo sidi�as anta� vi, kaj a�skultas viajn vortojn, sed ne plenumas ilin; �ar voluptajn kantojn ili faras el tio en siaj bu�oj, kaj ilia koro celas nur profiton.
32 Vi estas por ili kiel volupta kanto, kiel homo kun bela vo�o kaj bone kantanta; ili a�skultas viajn vortojn, sed ne plenumas ilin.
33 Sed kiam plenumi�os tio, kio devas plenumi�i, tiam ili ekscios, ke profeto estis meze de ili.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, profetu pri la pa�tistoj de Izrael, profetu, kaj diru al ili, al la pa�tistoj: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Ve al la pa�tistoj de Izrael, kiuj pa�tas sin mem! �u ne la �afojn devas pa�ti la pa�tistoj?
3 La grasa�on vi man�as, per la lano vi vin vestas, la grasigitan �afon vi bu�as; sed la �afojn vi ne pa�tas.
4 La malfortajn vi ne flegas, malsanan vi ne kuracas, vunditan vi ne banda�as, forerarintan vi ne revenigas, perditan vi ne ser�as; sed vi regas super ili maldelikate kaj kruele.
5 Kaj ili diskuris, �ar ili ne havas pa�tiston; kaj ili fari�is man�a�o por �iuj bestoj de la kampo, ili diskuris.
6 Erarvagas Miaj �afoj sur �iuj montoj kaj sur �iuj altaj montetoj, kaj sur la tutan teron diskuris Miaj �afoj, kaj neniu demandas pri ili, neniu ilin ser�as.
7 Tial, ho pa�tistoj, a�skultu la vorton de la Eternulo:
8 Kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo: pro tio, ke Miaj �afoj fari�is rabata�o, kaj pro foresto de pa�tisto Miaj �afoj fari�is man�a�o por �iuj bestoj de la kampo, kaj Miaj pa�istoj ne ser�is Miajn �afojn, kaj la pa�tistoj pa�tis sin mem, sed Miajn �afojn ili ne pa�tis--
9 pro tio, ho pa�tistoj, a�skultu la vorton de la Eternulo:
10 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi iras kontra� la pa�tistojn, kaj Mi elpostulos Miajn �afojn el iliaj manoj, kaj Mi forprenos de ili la pa�tadon de �afoj, kaj la pa�tistoj jam ne plu pa�tos sin mem, kaj Mi savos Miajn �afojn el ilia bu�o, por ke ili ne plu estu man�a�o por ili.
11 �ar tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi venos, kaj Mi ser�os Miajn �afojn kaj esploros ilin.
12 Kiel pa�tisto esploras sian �afaron, kiam li alvenas al siaj diskurintaj �afoj, tiel Mi esploros Miajn �afojn; kaj Mi savos ilin el �iuj lokoj, kien ili diskuris en la tago nuba kaj malluma.
13 Mi elkondukos ilin el inter la popoloj, Mi kolektos ilin el la diversaj landoj, Mi revenigos ilin sur ilian teron; kaj Mi pa�tos ilin sur la montoj de Izrael, en la valoj, kaj sur �iuj lo�eblaj lokoj de la tero.
14 Sur bona pa�tejo Mi ilin pa�tos, kaj sur la altaj montoj de Izrael estos ilia lo�loko; tie ili ripozos en bona restejo, kaj pa�ti�os sur grasa pa�tejo, sur la montoj de Izrael.
15 Mi pa�tos Miajn �afojn, kaj Mi ripozigos ilin, diras la Sinjoro, la Eternulo.
16 La �afon perdi�intan Mi elser�os, la forpelitan Mi revenigos, la vunditan Mi banda�os, la malsanan Mi fortigos; sed la grasan kaj fortan Mi ekstermos; Mi pa�tos kun justeco.
17 Kaj pri vi, ho Miaj �afoj, tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi faros ju�on inter �afo kaj �afo, al vir�afoj kaj virkaproj.
18 �u ne sufi�as al vi, ke vi pa�ti�as sur bona pa�tejo? la resta�on sur via pa�tejo vi dispremas per viaj piedoj! �u ne sufi�as, ke vi trinkas puran akvon? la resta�on vi movmalklarigas per viaj piedoj!
19 Kaj Miaj �afoj devas man�i tion, kio estas dispremita per viaj piedoj, kaj trinki tion, kio estas malklarigita per viaj piedoj.

20 Tial tiele diras al ili la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi venos, kaj Mi faros ju�on inter �afo grasa kaj �afo malgrasa.
21 �ar vi pu�as per la flanko kaj per la �ultro kaj frapas per viaj kornoj �iujn malfortajn, �is vi forpelas ilin eksteren,
22 Mi helpos al Miaj �afoj, kaj ili ne plu estos prirabataj, kaj Mi faros ju�on inter �afo kaj �afo.
23 Kaj Mi starigos super ili unu pa�tiston, kiu pa�tos ilin, Mian servanton David; li pa�tos ilin, kaj li estos por ili pa�tisto.
24 Kaj Mi, la Eternulo, estos por ili Dio, kaj Mia servanto David estos princo inter ili; Mi, la Eternulo, tion parolis.
25 Kaj Mi faros kun ili interligon de paco, kaj Mi malaperigos �iujn sova�ajn bestojn el la lando, por ke oni povu lo�i en la dezerto sendan�ere kaj dormi en la arbaroj.
26 Kaj Mi faros ilin kaj la �irka�a�on de Mia monteto objekto de beno, kaj Mi sendados pluvon en �ia tempo, tio estos pluvoj de beno.
27 Kaj la arbo de la kampo donados siajn fruktojn, kaj la tero donados siajn produkta�ojn, kaj ili estos sur sia tero ekster dan�ero; kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi rompos la stangojn de ilia jugo, kaj savos ilin el la manoj de tiuj, kiuj sklavigis ilin.
28 Kaj ili ne plu estos prirabataj de la nacioj, kaj la bestoj de la tero ne man�egos ilin; kaj ili lo�os sendan�ere, kaj neniu teruros ilin.
29 Kaj Mi aran�os por ili gloran plantadon, kaj ili ne plu estos ekstermataj de malsato en la lando, kaj ili ne plu havos malhonoron inter la nacioj.
30 Kaj oni ekscios, ke Mi, la Eternulo, ilia Dio, estas kun ili, kaj ke ili, la domo de Izrael, estas Mia popolo, diras la Sinjoro, la Eternulo.
31 Kaj vi, homoj, estas Miaj �afoj, la �afoj de Mia pa�tejo, kaj Mi estas via Dio, diras la Sinjoro, la Eternulo.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, turnu vian viza�on al la monto Seir, kaj profetu pri �i;
3 kaj diru al �i: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi iras kontra� vin, ho monto Seir, kaj Mi etendos Mian manon kontra� vin kaj faros vin absoluta dezerto.
4 Viajn urbojn Mi ruinigos, kaj vi mem dezerti�os; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
5 �ar vi havis eternan malamon, kaj elmetadis la Izraelidojn al glavo en la tempo de ilia malfeli�o, kiam iliaj malbonagoj fini�is:
6 tial, kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, Mi faros vin sanganta, kaj sanga ven�o vin persekutos; �ar vi ne malamis sangon, tial sanga ven�o vin persekutos.
7 Kaj Mi faros la monton Seir absoluta dezerto, kaj Mi malaperigos sur �i �ian pasanton.
8 Mi plenigos �iajn alta�ojn de mortigitoj: sur viaj montetoj, en viaj valoj, kaj en �iuj viaj terfendoj ku�os falintoj, mortigitaj de glavo.
9 Mi faros vin eterna dezerto, kaj viaj urboj ne estos lo�ataj; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
10 Pro tio, ke vi diris: Tiuj du popoloj kaj du landoj apartenos al mi, kaj ni ekposedos ilin, kvankam tie estas la Eternulo:
11 tial, kiel Mi vivas, diras la Eternulo, Mi agos kun vi konforme al via kolero, kaj al via envio, kiun vi elmontris en via malamo kontra� ili; kaj oni ekkonos Min �e ili, kiam Mi ju�os vin.
12 Kaj vi ekscios, ke Mi, la Eternulo, a�dis �iujn viajn insultojn, kiujn vi eldiris pri la montoj de Izrael, dirante: Ili estas dezertigitaj kaj transdonitaj al ni, por ke ni konsumu ilin.
13 Vi faris vin grandaj anta� Mi per via bu�o, kaj vi multe parolis kontra� Mi; Mi tion a�dis.
14 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Kiam la tuta tero �ojos, Mi faros vin dezerto.
15 Kiel vi �ojis pri la hereda�o de la domo de Izrael, kiam �i dezerti�is, tiel Mi agos kun vi: vi fari�os dezerto, ho monto Seir kaj la tuta Edomujo; kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

1 Kaj vi, ho filo de homo, profetu pri la montoj de Izrael, kaj diru: Ho montoj de Izrael, a�skultu la vorton de la Eternulo!
2 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: �ar la malamiko diras pri vi: Ha, ha! anka� la eternaj alta�oj fari�is niaj poseda�oj;
3 tial profetu, kaj diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, �uste pro tio, ke oni dezertigis vin kaj premis vin de �iuj flankoj, por ke vi fari�u hereda�o por la aliaj nacioj, kaj oni prenis vin sur sian langon kaj la popoloj vin kalumnias,
4 tial, ho montoj de Izrael, a�skultu la vorton de la Sinjoro, la Eternulo: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo, al la montoj kaj al la montetoj, al la terfendoj kaj al la valoj, al la dezertigitaj ruinoj kaj al la forlasitaj urboj, kiuj fari�is rabata�o kaj mokata�o por la aliaj nacioj �irka�e;
5 tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Kredu, ke en la fajro de Mia fervoro Mi parolis pri la aliaj nacioj kaj pri la tuta Edomujo, kiuj alproprigis al si Mian landon kun tutkora �ojo kaj kun mokado, por prirabi �iajn produkta�ojn;
6 tial profetu pri la lando de Izrael, kaj diru al la montoj kaj al la montetoj, al la terfendoj kaj al la valoj: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi parolis en Mia fervoro kaj en Mia kolero, pro tio, ke vi suferas malhonoron de la nacioj;
7 tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Mi �uras per levo de Mia mano, ke la nacioj, kiuj estas �irka� vi, suferos malhonoron;
8 sed vi, montoj de Izrael, elkreskigos viajn bran�ojn kaj alportados viajn fruktojn al Mia popolo Izrael; �ar ili balda� venos.
9 �ar jen Mi venos al vi, Mi turnos Mian viza�on al vi, kaj vi estos prilaborataj kaj prisemataj;
10 kaj Mi aperigos sur vi multe da homoj, la tutan domon de Izrael, ilin �iujn; kaj la urboj fari�os lo�ataj, kaj la ruinoj estos rekonstruataj;
11 Mi aperigos sur vi multe da homoj kaj brutoj, kaj ili multi�os kaj fruktori�i�os; kaj Mi faros vin lo�ataj, kiel en via anta�a tempo, kaj Mi bonfarados al vi pli ol en via komenco; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
12 Mi venigos sur vin homojn, Mian popolon Izrael; kaj ili posedos vin, kaj vi estos ilia hereda�o, kaj vi ne plu seninfanigos ilin.
13 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Pro tio, ke oni diras al vi: Vi forman�as homojn, kaj vi seninfanigis vian popolon--
14 pro tio vi nun ne plu man�os homojn, kaj vian popolon vi ne plu seninfanigos, diras la Sinjoro, la Eternulo.
15 Kaj Mi ne plu a�digos kontra� vi insultadon de la nacioj, kaj vi ne plu havos malhonoron de la flanko de popoloj, kaj vian popolon vi ne plu seninfanigos, diras la Sinjoro, la Eternulo.

16 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
17 Ho filo de homo! la domo de Izrael, lo�ante sur sia tero, malpurigis �in per sia konduto kaj per siaj agoj; kiel la malpura�o de virino dum �ia monata�o estis anta� Mi ilia konduto.
18 Kaj Mi elver�is sur ilin Mian koleron pro la sango, kiun ili ver�adis sur la teron, kaj pro tio, ke ili malpurigadis �in per siaj idoloj;
19 kaj Mi dis�etis ilin inter la naciojn, kaj ili estis dispelitaj en la diversajn landojn; konforme al ilia konduto kaj al iliaj agoj Mi faris ju�on kontra� ili.
20 Kaj ili ali�is al la nacioj, al kiuj ili venis, kaj malsanktigis Mian sanktan nomon tiel, ke oni diris pri ili: �u tio estas la popolo de la Eternulo, kiu devis eliri el Lia lando?
21 Sed Mi doma�is Mian sanktan nomon, kiun la domo de Izrael malsanktigis inter la nacioj, kien ili venis.
22 Tial diru al la domo de Izrael: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Ne pro vi Mi agas, ho domo de Izrael, sed nur pro Mia sankta nomo, kiun vi malsanktigis inter la nacioj, kien vi venis.
23 Kaj Mi sanktigos Mian grandan nomon, malsanktigitan �e la nacioj, kiun vi malsanktigis inter ili; kaj la nacioj ekscios, ke Mi estas la Eternulo, diras la Sinjoro, la Eternulo, kiam Mi montros sur vi Mian sanktecon anta� iliaj okuloj.
24 Mi prenos vin el inter la nacioj, Mi kolektos vin el �iuj landoj, kaj Mi venigos vin en vian landon.
25 Kaj Mi aspergos vin per pura akvo, kaj vi puri�os de �iuj viaj malpura�oj, kaj de �iuj viaj idoloj Mi purigos vin.
26 Kaj Mi donos al vi koron novan, kaj spiriton novan Mi metos en vin; Mi eligos el via korpo la �tonan koron, kaj Mi donos al vi koron karnan.
27 Kaj Mian spiriton Mi metos en vin, kaj Mi faros, ke vi agados la� Miaj le�oj, kaj Miajn ordonojn vi observados kaj plenumados.
28 Kaj vi lo�os en la lando, kiun Mi donis al viaj patroj; kaj vi estos Mia popolo, kaj Mi estos via Dio.
29 Kaj Mi liberigos vin de �iuj viaj malpura�oj; Mi vokos la grenon kaj multigos �in, kaj Mi ne venigos sur vin malsaton.
30 Mi multigos la fruktojn de la arboj kaj la produkta�ojn de la kampo, por ke vi ne plu havu anta� la nacioj honton pri malsato.
31 Tiam vi rememoros vian malbonan konduton kaj viajn nebonajn agojn, kaj vi faros al vi mem ripro�ojn pro viaj malbonagoj kaj pro viaj abomeninda�oj.
32 Ne pro vi Mi agas, diras la Sinjoro, la Eternulo; tion vi sciu. Hontu kaj ru�i�u pri via konduto, ho domo de Izrael!
33 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: En la tempo, kiam Mi purigos vin de �iuj viaj malbonagoj kaj lo�atigos la urbojn, kaj la ruinoj estos rekonstruitaj,
34 kaj la dezertigita tero estos prilaborata anstata� tio, ke �i estis dezerto anta� la okuloj de �iu pasanto:
35 tiam oni diros: �i tiu dezertigita tero fari�is kiel la �ardeno Eden, kaj la urboj ruinigitaj, dezertigitaj, kaj detruitaj estas nun fortikigitaj kaj lo�ataj.
36 Kaj ekscios la nacioj, kiuj restos �irka� vi, ke Mi, la Eternulo, rekonstruis la detruita�on, priplantis la dezertigita�on; Mi, la Eternulo, tion diris, kaj Mi tion plenumos.

37 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Ankora� en tio Mi trovigos Min al la domo de Izrael, kaj faros al ili: Mi multigos �e ili la homojn kiel �afojn.
38 Kiel la sanktaj �afoj, kiel la �afoj de Jerusalem dum �iaj festoj, tiel la dezertigitaj urboj pleni�os de amasoj da homoj; kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

1 Aperis super mi la mano de la Eternulo, kaj elirigis min en la inspiro de la Eternulo, kaj starigis min meze de ebena�o, kiu estis plena de ostoj.
2 Kaj Li kondukis min �irka�e �irka� ili; estis tre multe da ili sur la ebena�o, kaj ili estis tre sekaj.
3 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo! �u revivi�os �i tiuj ostoj? Mi respondis: Ho Sinjoro, ho Eternulo, nur Vi tion scias.
4 Kaj Li diris al mi: Profetu pri �i tiuj ostoj, kaj diru al ili: Ho sekaj ostoj, a�skultu la vorton de la Eternulo!
5 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo, al �i tiuj ostoj: Jen Mi venigos en vin spiriton, kaj vi revivi�os;
6 kaj Mi donos al vi tendenojn, Mi kreskigos �irka� vi karnon, Mi kovros vin per ha�to, Mi enmetos en vin spiriton, kaj vi revivi�os; kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
7 Kaj mi profetis, kiel estis ordonite al mi; kaj kiam mi eldiris mian profeta�on, fari�is bruo kaj tumulto, kaj la ostoj komencis alproksimi�adi, �iu osto al sia osto.
8 Kaj mi vidis: jen sur ili estas tendenoj, kaj elkreskis karno, kaj ha�to kovris ilin supre; sed spirito en ili ne estis.
9 Kaj Li diris al mi: Profetu al la spirito, profetu, ho filo de homo, kaj diru al la spirito: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: El la kvar ventoj venu, ho spirito, kaj ekblovu sur �i tiujn mortigitojn, por ke ili revivi�u.
10 Kaj mi profetis, kiel Li ordonis al mi; kaj eniris en ilin spirito, kaj ili revivi�is kaj stari�is sur siaj piedoj, tre, tre granda armeo.
11 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo! �i tiuj ostoj estas la tuta domo de Izrael. Jen ili diras: Seki�is niaj ostoj, kaj pereis nia espero, decidita estas nia sorto.
12 Tial profetu, kaj diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi malfermos viajn tombojn kaj elirigos vin el viaj tomboj, ho Mia popolo, kaj Mi venigos vin en la landon de Izrael.
13 Kaj vi ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi malfermos viajn tombojn kaj elirigos vin el viaj tomboj, ho Mia popolo.
14 Kaj Mi enmetos Mian spiriton en vin, kaj vi revivi�os, kaj Mi aran�os vin en via lando; kaj vi ekscios, ke Mi, la Eternulo, tion parolis kaj faris, diras la Eternulo.

15 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
16 Vi, ho filo de homo, prenu al vi lignon, kaj skribu sur �i: De Jehuda, kaj de la Izraelidoj, ali�intaj al li. Poste prenu ankora� unu lignon, kaj skribu sur �i: De Jozef, ligno de Efraim, kaj de la tuta domo de Izrael, kiu ali�is al li.
17 Kaj aligu ilin al vi unu al la alia kiel unu lignon, ke ili fari�u unu en via mano.
18 Kaj kiam la filoj de via popolo demandos vin: �u vi ne klarigos al ni, kion tio signifas �e vi?
19 tiam diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi prenos la lignon de Jozef, kiu estas en la manoj de Efraim kaj de la triboj de Izrael, kiuj ali�is al li; kaj Mi aligos �in kun ili al la ligno de Jehuda, kaj Mi faros ilin unu ligno, kaj ili estos unu en Mia mano.
20 Kaj la lignoj, sur kiuj vi estos skribinta, estu en via mano anta� iliaj okuloj.
21 Kaj diru al ili: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi prenos la Izraelidojn el inter la nacioj, kien ili iris, kaj Mi kolektos ilin de �irka�e kaj venigos ilin en ilian landon.
22 Kaj Mi faros ilin unu nacio en la lando, sur la montoj de Izrael, kaj unu re�o estos re�o por ili �iuj; kaj ili ne plu estos du popoloj kaj ne plu estos dividitaj en du regnojn.
23 Kaj ili ne plu sin malpurigos per siaj idoloj kaj per siaj abomeninda�oj kaj per �iuj siaj krimoj; kaj Mi liberigos ilin el �iuj iliaj lo�lokoj, en kiuj ili pekis, kaj Mi purigos ilin; kaj ili estos Mia popolo, kaj Mi estos ilia Dio.
24 Kaj Mia servanto David estos re�o super ili, kaj unu pa�tisto estos por ili �iuj; kaj ili sekvos Miajn decidojn, kaj Miajn le�ojn ili observos kaj plenumos.
25 Kaj ili lo�os en la lando, kiun Mi donis al Mia servanto Jakob kaj en kiu lo�is viaj patroj; kaj ili lo�os en �i, ili kaj iliaj infanoj, kaj la infanoj de iliaj infanoj, eterne; kaj Mia servanto David estos por ili princo eterne.
26 Kaj Mi faros kun ili interligon de paco; �i estos eterna interligo kun ili; Mi aran�os kaj multigos ilin, kaj Mi starigos Mian sanktejon inter ili por eterne.
27 Kaj Mi lo�os inter ili; kaj Mi estos ilia Dio, kaj ili estos Mia popolo.
28 Kaj la nacioj ekscios, ke Mi, la Eternulo, sanktigas Izraelon, �ar Mia sanktejo estos inter ili por eterne.

1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
2 Ho filo de homo, turnu vian viza�on al Gog, en la lando Magog, �efa princo de Me�e� kaj Tubal, kaj profetu pri li;
3 kaj diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi iras kontra� vin, ho Gog, �efa princo de Me�e� kaj Tubal.
4 Kaj Mi vagigos vin, Mi metos bu�brida�on en vian bu�on, kaj Mi elirigos vin kaj vian tutan militistaron, �evalojn kaj rajdistojn, �iujn en belegaj vestoj, grandan anaron, en kirasoj kaj kun �ildoj, kun glavo en la mano;
5 Persojn, Etiopojn, kaj Putidojn, �iujn kun �ildoj kaj kaskoj;
6 Gomeron kun �iuj �iaj ta�mentoj, la domon de Togarma, de la nordaj randoj, kun �iuj �iaj ta�mentoj; multaj popoloj estos kun vi.
7 Pretigu vin kaj aran�u vin, vi kaj �iuj homamasoj, kiuj kolekti�is al vi, kaj vi estu ilia gvidanto.
8 Post longa tempo vi estos elvokita; en la lastaj jaroj vi venos en la landon liberigitan el glavo, al la popolo, kolektita el inter multaj gentoj, sur la montojn de Izrael, kiuj �iam estis dezertaj, al la popolo, kiu estos elkondukita el inter la gentoj kaj nun tuta lo�as ekster dan�ero.
9 Kaj vi levi�os, kaj venos kiel ventego; vi estos kiel nubego, kiu volas kovri la teron, vi kaj �iuj viaj ta�mentoj kaj la multaj popoloj kun vi.
10 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: En tiu tempo venos en vian koron diversaj deziroj, kaj vi pripensos malbonajn intencojn.
11 Kaj vi diros: Mi iros kontra� la landon nebaritan, mi iros kontra� la trankvilulojn, kiuj pensas, ke ili lo�as ekster dan�ero, kiuj lo�as �iuj sen muroj kaj ne havas riglilojn nek pordojn;
12 por ke mi faru rabadon kaj kaptu kapta�on, kaj metu la manon sur la denove lo�atajn ruinojn, kaj sur la popolon, kiu estas rekolektita el inter la nacioj, okupas sin per brutedukado kaj komercado, kaj lo�as sur la centro de la tero.
13 �eba kaj Dedan, kaj la komercistoj de Tar�i�, kaj �iuj �iaj potenculoj diros al vi: �u ne por fari rabadon vi venis? �u ne por kapti kapta�on vi kolektis vian homomulton, por forporti ar�enton kaj oron, por preni brutojn kaj hava�ojn, por fari grandan rabadon?

14 Tial profetu, ho filo de homo, kaj diru al Gog: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: �u vi ne scias pri tiu tempo, kiam Mia popolo Izrael devas lo�i sendan�ere?
15 Vi venos de via loko, de la nordaj randoj, vi kaj multaj popoloj kun vi, �iuj rajdante sur �evaloj, granda homomulto kaj potenca armeo;
16 kaj vi iros kontra� Mian popolon Izrael kiel nubo, por kovri la landon. Tio okazos en la lasta tempo. Mi permesos al vi veni en Mian landon, por ke la nacioj ekkonu Min, kiam Mi montros sur vi Mian sanktecon anta� iliaj okuloj, ho Gog.
17 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Vi estas ja tiu, pri kiu Mi parolis en la antikva tempo per Miaj servantoj, la profetoj de Izrael, kiuj en tiu tempo anta�diris la jarojn, kiam Mi venigos vin sur ilin.
18 En tiu tempo, kiam Gog venos sur la teron de Izrael, diras la Sinjoro, la Eternulo, levi�os Mia kolero kaj Mia indigno.
19 Kaj en Mia fervoro, en la fajro de Mia kolero Mi decidis, ke en tiu tempo estos granda tumulto sur la tero de Izrael;
20 kaj ektremos anta� Mi la fi�oj de la maro, la birdoj de la �ielo, la bestoj de la kampo, �iuj rampa�oj, kiuj rampas sur la tero, kaj �iuj homoj, kiuj estas sur la tero; kaj renversi�os la montoj, falos la rokkruta�oj, kaj �iuj muroj falos sur la teron.
21 Kaj Mi vokos kontra� lin glavon sur �iuj Miaj montoj, diras la Sinjoro, la Eternulo; �iu prenos glavon kontra� sian fraton.
22 Kaj Mi faros kontra� li ju�on per pesto kaj sangover�ado; Mi sendos pluvegon, �tonan hajlon, fajron, kaj sulfuron sur lin kaj sur liajn ta�mentojn, kaj sur la multajn popolojn, kiuj estos kun li.
23 Kaj Mi montros Mian grandecon kaj sanktecon, kaj Mi konatigos Min anta� la okuloj de multaj popoloj; kaj ili ekscios, ke Mi estas la Eternulo.

1 Kaj vi, ho filo de homo, profetu pri Gog, kaj diru: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen Mi iras kontra� vin, ho Gog, �efa princo de Me�e� kaj Tubal.
2 Kaj Mi vagigos vin, allogos vin, levos vin de la nordaj randoj, kaj venigos vin sur la montojn de Izrael.
3 Kaj Mi elbatos vian pafarkon el via maldekstra mano, kaj Mi elfaligos viajn sagojn el via dekstra mano.
4 Sur la montoj de Izrael vi falos, vi kaj �iuj viaj ta�mentoj, kaj la popoloj, kiuj estos kun vi; al �iaspecaj rabobirdoj kaj al la bestoj de la kampo Mi transdonos vin kiel man�a�on.
5 Sur la kampo vi falos; �ar Mi tion decidis, diras la Sinjoro, la Eternulo.
6 Kaj Mi sendos fajron sur Magogon kaj sur la eksterdan�erajn lo�antojn de la insuloj; kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo.
7 Kaj Mian sanktan nomon Mi konatigos meze de Mia popolo Izrael, kaj Mi ne plu permesos malhonori Mian sanktan nomon; kaj la popoloj ekscios, ke Mi estas la Eternulo, la Sanktulo en Izrael.
8 Jen tio venos kaj plenumi�os, diras la Sinjoro, la Eternulo; tio estos la tempo, pri kiu Mi parolis.
9 Kaj eliros la lo�antoj de la urboj de Izrael, faros fajron, kaj bruligos la armilojn, la �ildojn kaj kirasojn, la pafarkojn kaj sagojn, la ponardojn kaj lancojn; kaj ili bruligados per tio fajron en la da�ro de sep jaroj.
10 Ili ne alportados lignon de la kampo, ne hakados el la arbaroj, sed per la armiloj ili farados fajron; ili prirabos siajn rabintojn, kaj prenos kapta�on de tiuj, kiuj prenis kapta�on de ili, diras la Sinjoro, la Eternulo.

11 En tiu tempo Mi donos al Gog tombolokon en Izrael, la valon, tra kiu oni iras orienten de la maro, kaj �i fortimigos la pasantojn, kaj tie oni enterigos Gogon kaj lian tutan homomulton, kaj oni nomos �in Valo de la Homomulto de Gog.
12 Kaj la domo de Izrael enterigos ilin, por purigi la landon, en la da�ro de sep monatoj.
13 Kaj la enterigadon faros la tuta popolo de la lando; kaj glora estos por ili tiu tempo, kiam Mi montros Mian majeston, diras la Sinjoro, la Eternulo.
14 Kaj ili destinos konstantajn homojn, kiuj irados tra la lando, kaj kune kun la trairantoj ili enterigados tiujn, kiuj restis sur la supra�o de la tero, por purigi �i tiun; post paso de sep monatoj ili komencos la ser�adon.
15 Kaj kiam iu el la trairantoj de la lando vidos oston de homo, li starigos �e �i signon, �is la enterigantoj enterigos �in en la Valo de la Homomulto de Gog.
16 Kaj e� la nomo de la urbo estos Homomulto. Kaj oni purigos la landon.

17 Kaj vi, ho filo de homo, tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Diru al la �iaspecaj birdoj kaj al �iuj bestoj de la kampo: Kolekti�u kaj venu, kunvenu de �irka�e al la bu�ado, kiun Mi faras por vi, al la granda bu�ado sur la montoj de Izrael; kaj vi man�os karnon kaj trinkos sangon.
18 Karnon de fortuloj vi man�os, kaj sangon de princoj de la tero vi trinkos, kiel de vir�afoj, �afidoj, kaproj, kaj bovoj, �iuj bone grasigitaj.
19 Kaj vi man�os grasa�on �issate, kaj vi trinkos sangon �isebrie de Mia bu�ofero, kiun Mi bu�is por vi.
20 Kaj �e Mia tablo vi sati�os de �evaloj kaj rajdantoj, de fortuloj kaj �iaspecaj militistoj, diras la Sinjoro, la Eternulo.
21 Kaj Mi montros Mian majeston inter la nacioj, kaj �iuj nacioj vidos Mian ju�on, kiun Mi faris, kaj Mian manon, kiun Mi metis sur ilin.
22 Kaj la domo de Izrael ekscios, ke Mi estas la Eternulo, ilia Dio, de tiu tempo kaj plue.
23 Kaj la nacioj ekscios, ke la domo de Izrael estis forkondukita en kaptitecon pro siaj malbonagoj; pro tio, ke ili perfidis Min, Mi ka�is Mian viza�on anta� ili kaj transdonis ilin en la manojn de iliaj malamikoj, kaj ili �iuj falis de glavo.
24 Konforme al ilia malpureco kaj al iliaj krimoj Mi agis kun ili, kaj Mi ka�is anta� ili Mian viza�on.

25 Tial tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Nun Mi revenigos la forkaptitojn de Jakob, Mi kompatos la tutan domon de Izrael, kaj Mi fervoros pri Mia sankta nomo.
26 Kaj ili konscios sian malhonoron, kaj �iujn siajn perfidojn, kiujn ili faris kontra� Mi, kiam ili sidos sendan�ere sur sia tero kaj neniu ilin timigos;
27 kiam Mi revenigos ilin el inter la popoloj kaj kolektos ilin el la landoj de iliaj malamikoj kaj montros sur ili Mian sanktecon anta� la okuloj de la multaj popoloj.
28 Kaj ili ekscios, ke Mi, la Eternulo, estas ilia Dio, kiam, dispelinte ilin inter la naciojn, Mi rekolektos ilin en ilian landon kaj neniun plu restigos tie.
29 Kaj Mi ne plu ka�os Mian viza�on anta� ili, kiam Mi elver�os Mian spiriton sur la domon de Izrael, diras la Sinjoro, la Eternulo.

1 En la dudek-kvina jaro de nia forkaptiteco, en la komenco de la jaro, en la deka tago de la monato, en la dek-kvara jaro post la disbato de la urbo, �uste en tiu tago aperis super mi la mano de la Eternulo kaj venigis min tien.
2 En Dia vizio Li venigis min en la landon de Izrael, kaj starigis min sur tre alta monto, sur kiu sude estis kvaza� konstrua�oj de urbo.
3 Kaj Li venigis min tien, kaj jen mi ekvidis viron, kies aspekto estis kiel aspekto de kupro; en la mano li havis fadenan �nureton kaj mezurstangon, kaj li staris �e pordego.
4 Kaj tiu viro ekparolis al mi: Ho filo de homo, rigardu per viaj okuloj, a�skultu per viaj oreloj, kaj atentu per via koro �ion, kion mi montros al vi; �ar vi estas venigita �i tien, por ke mi tion montru al vi. �ion, kion vi vidos, raportu al la domo de Izrael.

5 Kaj jen mi ekvidis muron ekster la domo �irka�e, kaj en la mano de la viro estis mezurstango, havanta la longon de ses ulnoj kun aldono po manlar�o por �iu ulno; kaj li mezuris sur tiu konstrua�o unu stangon la�lar�e kaj unu stangon la�alte.
6 Kaj li aliris al la pordego, kiu estis turnita orienten, kaj supreniris sur �ia �tuparo; kaj li mezuris sur unu sojlo de la pordego la lar�on de unu stango kaj sur la dua sojlo la lar�on de unu stango.
7 Kaj en la flankaj �ambretoj li mezuris unu stangon da longo kaj unu stangon da lar�o, kaj inter la �ambretoj kvin ulnojn; kaj sur la sojlo de la pordego apud la portiko, kondukanta al la interna pordego, anka� unu stangon.
8 Kaj en la portiko de la interna pordego li mezuris unu stangon.
9 En la portiko de la pordego li mezuris ok ulnojn kaj sur �iaj kolonoj du ulnojn; la portiko de la pordego estis interne de la konstrua�o.
10 Da flankaj �ambretoj �e la orienta pordego estis tri sur unu flanko kaj tri sur la alia flanko; �iuj tri havis unu mezuron, kaj anka� la amba�flankaj kolonoj havis unu mezuron.
11 Li mezuris la lar�on de la enirejo de la pordego, dek ulnojn; la�longe de la pordego li mezuris dek tri ulnojn.
12 La spaco anta� la �ambretoj estis po unu ulno sur amba� flankoj, kaj la �ambretoj havis po ses ulnoj sur amba� flankoj.
13 Kaj li mezuris la pordegon de la tegmento de unu �ambreto �is la tegmento de la dua �ambreto, dudek kvin ulnojn la�lar�e; unu pordo estis kontra� la alia pordo.
14 Kaj en la kolonoj li kalkulis sesdek ulnojn, en la kolonoj de la korto kaj de la pordego �irka�e.
15 Kaj de la anta�o de la pordego de la eniro �is la anta�o de la interna portiko de la pordego estis kvindek ulnoj.
16 Kaj kovritaj fenestroj estis en la flankaj �ambretoj kaj en la vestibloj kun direkto internen, �irka�e de la pordego; tiel anka� en la vestibloj la fenestroj estis direktitaj �e �iuj flankoj internen, kaj sur la kolonoj estis pentritaj palmoj.

17 Kaj li venigis min sur la korton eksteran; kaj tie mi ekvidis �ambrojn kaj pavimon, faritan �irka�e �e la korto; tridek �ambroj estis sur la pavimo.
18 La pavimo estis flanke de la pordegoj; la�longe de la pordegoj la pavimo estis pli malalte.
19 Kaj li mezuris la lar�on deloke de la malsupra pordego �is la ekstera rando de la interna korto, cent ulnojn orienten kaj norden.
20 Li mezuris anka� la longon kaj la lar�on de la norden turnita pordego de la ekstera korto.
21 Kaj da flankaj �ambretoj estis amba�flanke po tri; kaj �iaj kolonoj kaj portikoj havis la saman mezuron, kiel �e la unua pordego: kvindek ulnojn da longo kaj dudek kvin ulnojn da lar�o.
22 �iaj fenestroj kaj vestibloj kaj palmornamoj havis la saman mezuron, kiel la pordego turnita orienten; per sep �tupoj oni levi�adis sur �in; kaj anta� �i estis �ia vestiblo.
23 Kaj la pordegoj de la interna korto estis kontra� la pordegoj norda kaj orienta; kaj li mezuris de pordego �is pordego cent ulnojn.
24 Kaj li kondukis min suden; kaj jen estis pordego turnita suden; kaj li mezuris �iajn kolonojn kaj vestiblojn, kaj ilia mezuro estis la sama, kiel �e la aliaj.
25 Kaj fenestrojn kaj vestiblojn �irka�e �i havis tiajn samajn, kiel tiuj fenestroj; la longo de la pordego estis kvindek ulnoj, kaj la lar�o dudek kvin ulnoj.
26 Kaj por supreniri �i havis sep �tupojn, kaj iliaj vestibloj estis anta� ili, kaj palmornamojn �iaj kolonoj havis po unu sur unu flanko kaj unu sur la alia flanko.
27 Anka� �e la interna korto estis pordego turnita suden; kaj li mezuris de unu pordego al la alia, turnita suden, cent ulnojn.

28 Kaj li venigis min sur la internan korton tra la suda pordego; kaj li mezuris �e la suda pordego la saman mezuron.
29 Kaj �iaj �ambretoj kaj kolonoj kaj portikoj havis la saman mezuron, kiel tiuj; kaj fenestrojn �i kaj �iaj portikoj havis �irka�e; �io havis la longon de kvindek ulnoj kaj la lar�on de dudek kvin ulnoj.
30 Kaj la portikoj �irka�e havis la longon de dudek kvin ulnoj kaj la lar�on de kvin ulnoj.
31 Estis anka� portiko al la ekstera korto, kaj palmornamoj sur la kolonoj, kaj ok �tupoj por levi�o.
32 Kaj li venigis min sur la internan korton al la orienta flanko; kaj li mezuris �e la pordego la samajn mezurojn, kiel �e la aliaj.
33 Kaj �iaj �ambretoj kaj kolonoj kaj portikoj havis la samajn mezurojn; kaj fenestrojn �i kaj �iaj portikoj havis �irka�e; �io havis la longon de kvindek ulnoj kaj la lar�on de dudek kvin ulnoj.
34 Estis anka� portiko al la ekstera korto, kaj palmornamoj sur la kolonoj amba�flanke, kaj ok �tupoj por levi�o.
35 Kaj li venigis min al la norda pordego; kaj li mezuris tie tiajn samajn mezurojn.
36 �i havis �ambretojn, kolonojn, kaj portikojn, kaj fenestrojn �irka�e; �io havis la longon de kvindek ulnoj kaj la lar�on de dudek kvin ulnoj.
37 Kaj �iaj kolonoj staris en la direkto al la ekstera korto, kaj palmornamoj estis sur la kolonoj amba�flanke, kaj ok �tupoj por levi�o.

38 Estis anka� �ambro kun sia enirejo apud la kolonoj �e la pordegoj; tie oni lavadis la bruloferon.
39 En la portiko de la pordego staris du tabloj sur unu flanko kaj du tabloj sur la dua flanko, por bu�i sur ili la bruloferon, pekoferon, kaj kulpoferon.
40 �e la ekstera flanko apud la enirejo de la norda pordego staris du tabloj, kaj �e la dua flanko, apud la portiko de la pordego, staris anka� du tabloj.
41 Kvar tabloj unuflanke kaj kvar tabloj aliaflanke staris �e la flankoj de la pordego: ok tabloj, sur kiuj oni bu�adis.
42 Kaj kvar tabloj por bruloferoj estis el �irka�hakitaj �tonoj, kaj havis la longon de unu ulno kaj duono kaj la lar�on de unu ulno kaj duono kaj la alton de unu ulno; sur ili oni ku�igadis la ilojn, per kiuj oni bu�adis la bruloferon kaj aliajn oferojn.
43 Kaj listeloj, havantaj la lar�on de unu manplato, estis �e la muroj de la domo �irka�e; kaj sur la tablojn oni metadis la viandon de la ofero.
44 Ekstere de la interna pordego estis �ambroj por kantistoj, �e la interna korto, flanke de la norda pordego; ili estis turnitaj per sia viza�a flanko suden, sed unu, flanke de la orienta �ambro, estis turnita norden.
45 Kaj li diris al mi: �i tiu �ambro, kiu estas turnita suden, estas por la pastroj, kiuj plenumas la servadon en la domo;
46 kaj la �ambro, kiu estas turnita per sia viza�a flanko norden, estas por la pastroj, kiuj plenumas la servadon �e la altaro: tio estas la filoj de Cadok, kiuj solaj el la idoj de Levi povas alproksimi�i al la Eternulo, por servi al Li.
47 Kaj li mezuris la korton: �i havis la longon de cent ulnoj kaj la lar�on de cent ulnoj, �i estis kvadrata; kaj la altaro staris anta� la domo.

48 Kaj li venigis min en la vestiblon de la domo; kaj li mezuris �e kolono de la portiko kvin ulnojn �e unu flanko kaj kvin ulnojn �e la dua flanko; kaj la lar�o de la pordego estis tri ulnoj �e unu flanko kaj tri ulnoj �e la dua flanko.
49 La longo de la portiko estis dudek ulnoj, kaj la lar�o dek unu ulnoj, kaj �i havis �tupojn por supreniri; kaj la kolonoj havis baza�ojn, unu �e unu flanko kaj unu �e la alia flanko.

1 Kaj li venigis min en la templon; kaj li mezuris �e la kolonoj ses ulnojn da lar�o �e unu flanko kaj ses ulnojn da lar�o �e la alia flanko, la�lar�e de la tabernaklo.
2 La lar�o de la pordo estis dek ulnoj, kaj la flankoj de la pordo havis la lar�on de kvin ulnoj �e unu flanko kaj kvin ulnoj �e la alia flanko; kaj li mezuris la longon de la templo, kvardek ulnojn, kaj la lar�on, dudek ulnojn.
3 Kaj li eniris internen, kaj mezuris sur la kolono de la pordo du ulnojn kaj sur la pordo mem ses ulnojn; kaj la lar�o de la pordo estis sep ulnoj.
4 Kaj li mezuris en la longo de la templo dudek ulnojn kaj en la lar�o dudek ulnojn en la interna parto de la templo; kaj li diris al mi: �i tio estas la plejsanktejo.
5 Kaj li mezuris la muron de la domo, kiu havis ses ulnojn da diko, kaj la lar�o de la flanka galerio �irka�e de la tuta domo estis kvar ulnoj.
6 Kaj la flankaj galerioj, unu apud la alia, havis la longon de tridek tri futoj, kaj limi�is per la muro, kiu estis �e la domo por la galerioj �irka�e, por ke ili estu kunigitaj inter si, sed ne kunigitaj kun la muro de la domo.
7 Kaj la lar�o kaj amplekso de la flankaj galerioj estis des pli grandaj ju pli alte; �ar anka� la domo estis ju pli alte des pli ampleksa �iuflanke, kaj supre la domo estis pli lar�a; kaj el la malsupra galerio oni povis iri en la supran tra la meza.
8 Kaj mi vidis �e la domo �irka�e alta�on, kiu estis la fundamento por la galerioj kaj havis la lar�on de tuta stango de ses ulnoj.
9 La lar�o de la muro de la galerio ekstere estis kvin ulnoj, kaj libera loko kondukis al la galerioj de la domo.
10 Kaj la interspaco inter la oficaj �ambroj, kiuj estis �iuflanke �irka� la domo, estis dudek ulnoj.
11 Kaj estis pordoj el la galerioj al la libera loko, unu pordo turnita norden kaj unu pordo suden; la lar�o de la libera loko estis kvin ulnoj �irka�e.
12 La konstrua�o, kiu estis turnita al la placo okcidenten, havis la lar�on de sepdek ulnoj; kaj la muro de la konstrua�o havis la lar�on de kvin ulnoj �iuflanke, kaj �ia longo estis na�dek ulnoj.
13 Kaj li mezuris la longon de la domo, cent ulnojn; kaj la placo kaj la konstrua�o kaj �iaj muroj havis anka� la longon de cent ulnoj.
14 Kaj la lar�o de la anta�a flanko de la domo kaj la placo orienta havis anka� cent ulnojn.

15 Kaj li mezuris la longon de la konstrua�o kontra� la placo, kiu estis malanta�e, kun �iaj flankaj partoj amba�flanke, cent ulnojn; anka� la internan templon kaj la portikojn de la korto.
16 La sojloj kaj la kovritaj fenestroj kaj la galerioj �irka�e en siaj tri eta�oj kontra� �iu sojlo estis tabulkovritaj per ligno �iuflanke, anka� la tero �is la fenestroj; kaj la fenestroj estis kovritaj.
17 De la supra parto de la pordo �is la internaj kaj eksteraj partoj de la domo la� la tuta muro �irka�e, interne kaj ekstere �io estis la�mezura.
18 Kaj estis faritaj keruboj kaj palmornamoj; inter unu kerubo kaj la alia estis palmornamo, kaj �iu kerubo havis du viza�ojn.
19 Kaj homa viza�o estis turnita al la palmornamo de unu flanko, kaj al la palmornamo de la dua flanko estis turnita viza�o leonida; tiel estis farite en la tuta domo �irka�e.
20 De la tero �is la supro de la pordo estis skulptitaj la keruboj kaj la palmornamoj, anka� sur la muro de la templo.
21 La templo havis kvarangulajn fostojn, kaj la tuta aspekto de la sanktejo estis simetria.
22 La ligna altaro havis la alton de tri ulnoj kaj la longon de du ulnoj; �iaj anguloj kaj �iuj �iaj flankoj estis el ligno. Kaj li diris al mi: �i tio estas la tablo, kiu staras anta� la Eternulo.
23 Kaj du pordoj estis en la templo kaj en la sanktejo.
24 �iu pordo havis du fermoplatojn, kiuj amba� estis moveblaj; du fermoplatojn havis unu pordo, kaj du fermoplatojn havis la dua.
25 Kaj sur ili, sur la pordoj de la templo, trovi�is keruboj kaj palmornamoj similaj al tiuj, kiuj estis sur la muroj; kaj anta� la portiko ekstere estis ligna podio.
26 Kaj kovritaj fenestroj kaj palmornamoj estis �e amba� flankoj de la portiko kaj flankpartoj de la domo kaj podioj.

1 Kaj li elkondukis min sur la korton eksteran, kiu estis en norda direkto; kaj li venigis min al la ofica �ambro, kiu estis kontra� la placo kaj kontra� la konstrua�o norde.
2 �ia longo �is la norda pordo estis cent ulnoj, kaj la lar�o kvindek ulnoj.
3 Kontra� la dudek ulnoj de la interna korto kaj kontra� la pavimo de la ekstera korto estis galerio apud galerio trieta�e.
4 Kaj anta� la oficaj �ambroj estis pasejo, havanta la lar�on de dek ulnoj kaj internen unu ulnon; iliaj pordoj malfermi�adis norden.
5 La supraj �ambroj estis malpli ampleksaj, �ar la galerioj iom deprenis de ili kompare kun la malsupraj kaj mezaj partoj de la konstrua�o.
6 �ar ili estis trieta�aj kaj ili ne havis kolonojn kiel la kolonoj de la kortoj, tial ili estis malgrandigitaj kompare kun la malsupraj kaj mezaj, komencante de la tero.
7 Kaj la muro ekster la oficaj �ambroj, en la direkto al la ekstera korto, havis anta� la �ambroj la longon de kvindek ulnoj.
8 �ar la longo de la �ambroj, turnitaj al la ekstera korto, estis kvindek ulnoj, tial la spaco anta� la templo estis cent ulnoj.
9 Kaj malsupre por tiuj �ambroj estis enirejo de oriente, por ke oni povu veni al ili el la ekstera korto.
10 La�lar�e de la muro de la korto en la direkto al oriento, anta� la placo kaj anta� la konstrua�o estis �ambroj.
11 Kaj pasejo anta� ili estis tia sama, kiel anta� la �ambroj, kiuj estis norde, kaj tiaj samaj estis ilia longo kaj lar�o, �iuj iliaj eliroj kaj ilia aran�o kaj iliaj pordoj.
12 Kaj simile al la pordoj de la �ambroj turnitaj suden anka� �e la orientaj �ambroj estis enira pordo �e la komenco de la vojo, de tiu vojo, kiu iris la�longe de la muro.
13 Kaj li diris al mi: La �ambroj nordaj kaj la �ambroj sudaj, kiuj estas anta� la placo, estas �ambroj sanktaj, en kiuj la pastroj, starantaj proksime al la Eternulo, konsumas la plej sanktajn oferojn; tie ili ku�igas la plej sanktajn oferojn kaj la farunoferon kaj pekoferon kaj kulpoferon, �ar la loko estas sankta.
14 Kiam la pastroj eniris �i tien, ili devas ne eliri el la sanktejo sur la eksteran korton, anta� ol ili restigis �i tie siajn vestojn, en kiuj ili faris la servadon, �ar tiuj vestoj estas sanktaj; ili metu sur sin aliajn vestojn, kaj tiam ili povas iri al lokoj de la popolo.

15 Kiam li finis la mezuradon de la interna domo, li elkondukis min tra la pordego, kiu estis turnita orienten, kaj mezuris la domon �e �iuj flankoj.
16 Li mezuris la orientan flankon per la mezura stango, kvincent mezurajn stangojn �irka�e.
17 Li mezuris la nordan flankon, anka� kvincent mezurajn stangojn �irka�e.
18 La sudan flankon li mezuris, anka� kvincent mezurajn stangojn.
19 Li turnis sin al la okcidenta flanko, kaj tie anka� mezuris kvincent mezurajn stangojn.
20 De kvar flankoj li mezuris; la muro �irka�e havis kvincent stangojn da longo kaj kvincent stangojn da lar�o, por apartigi la sankta�on de la nesankta�o.

1 Kaj li venigis min al la pordego, al tiu pordego, kiu estas turnita orienten.
2 Kaj jen la majesto de la Dio de Izrael estis venanta la� la orienta vojo; kaj Lia vo�o estis kiel la bruo de granda akvo; kaj la tero lumi�is de Lia majesto.
3 Tio estis vizio simila al tiu vizio, kiun mi vidis anta�e, kiam mi iris, por anta�diri pereon al la urbo, kaj vizio simila al tiu, kiun mi vidis �e la rivero Kebar. Kaj mi �etis min viza�altere.
4 Kaj la majesto de la Eternulo eniris en la domon tra la pordego, kiu estis turnita orienten.
5 Kaj levis min la spirito, kaj venigis min sur la internan korton; kaj jen la majesto de la Eternulo plenigis la domon.
6 Kaj mi a�dis, ke Iu parolas al mi el la domo, kaj viro staris apud mi.
7 Kaj estis dirite al mi: Ho filo de homo! jen estas la loko de Mia trono, kaj la loko de la plandoj de Miaj piedoj, kie Mi lo�os eterne inter la Izraelidoj; kaj la domo de Izrael ne plu malpurigos Mian sanktan nomon, nek ili nek iliaj re�oj, per sia mal�astado kaj per la kadavra�oj de siaj re�oj sur iliaj alta�oj.
8 Ili starigis sian sojlon apud Mia sojlo kaj siajn fostojn apud Miaj fostoj, tie ke nur muro estis inter Mi kaj ili; kaj ili malpurigis Mian sanktan nomon per siaj abomeninda�oj, kiujn ili faris; tial Mi pereigis ilin en Mia kolero.
9 Sed nun ili forigos de Mi sian mal�asta�on kaj la kadavra�ojn de siaj re�oj, kaj Mi lo�os inter ili eterne.

10 Vi, ho filo de homo, montru al la domo de Izrael �i tiun domon, por ke ili ekhontu pri siaj malbonagoj kaj alkonformigu sin al �ia aran�o.
11 Kaj se ili ekhontos pri �io, kion ili faris, tiam montru al ili la bildon de la domo, �ian aran�on, �iajn elirojn kaj enirojn, �iujn �iajn manierojn kaj le�ojn, �iujn �iajn morojn kaj instrukciojn, kaj priskribu �ion anta� iliaj okuloj, por ke ili observu �iujn �iajn instrukciojn kaj le�ojn kaj plenumu ilin.
12 Jen estas la le�o por la domo: la tuta spaco sur la supro de la monto �irka�e estas plejsanktejo; tio estas la le�o por la domo.

13 Kaj jen estas la mezuroj de la altaro la� ulnoj, kun aldono po manlar�o por �iu ulno: la bazo havu unu ulnon kaj la lar�o unu ulnon, kaj la listelo �e �ia rando �irka�e havu la lar�on de unu manstre�o; kaj tia estu la dorso de la altaro.
14 Kaj de la bazo sur la tero �is la malsupra elstara�o devas esti du ulnoj, kaj la lar�o estu unu ulno; kaj de la malgranda elstara�o �is la granda elstara�o estu kvar ulnoj, kaj la lar�o unu ulno.
15 Kaj la altaro mem havu kvar ulnojn, kaj de la altaro levi�u supren kvar kornoj.
16 Kaj la altaro havu dek du ulnojn da longo kaj dek du ulnojn da lar�o, �i estu kvadrata sur �iuj siaj kvar flankoj.
17 Kaj la elstara�o havu dek kvar ulnojn da longo kaj dek kvar ulnojn da lar�o sur �iuj siaj kvar flankoj, kaj la listelo �irka� �i havu duonon de ulno, kaj �ia bazo �irka�e havu unu ulnon; kaj �iaj �tupoj devas esti �e la orienta flanko.

18 Kaj Li diris al mi: Ho filo de homo! tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Tio estas la le�oj por la altaro por tiu tago, kiam oni konstruos �in, por alportadi sur �i bruloferojn kaj aspergadi �in per sango.
19 Kaj al la pastroj Levidoj el la idaro de Cadok, kiuj alproksimi�os al Mi, por servi al Mi, diras la Sinjoro, la Eternulo, donu bovidon kiel pekoferon.
20 Kaj prenu iom el �ia sango, kaj �prucigu sur �iajn kvar kornojn kaj sur la kvar angulojn de la elstara�o kaj sur la listelon �irka�e; kaj per tio vi �in purigos kaj pekliberigos.
21 Poste prenu la pekoferan bovidon, kaj forbruligu �in sur aparta loko de la domo ekster la sanktejo.
22 Kaj en la sekvanta tago alportu virkapron sendifektan kiel pekoferon; kaj oni pekliberigu la altaron tiel same, kiel oni pekliberigis per la bovido.
23 Kiam vi finos la pekliberigon, alportu bovidon sendifektan, kaj sendifektan vir�afon el la �afoj;
24 kaj alportu ilin anta� la Eternulon, kaj la pastroj �etu sur ilin salon kaj faru el ili bruloferon al la Eternulo.
25 Dum sep tagoj alportu �iutage pekoferan kapron; kaj ili alportu po unu bovido el la bovoj kaj po unu vir�afo el la �afoj, sendifektajn.
26 Dum sep tagoj oni pekliberigu la altaron kaj purigu �in kaj konsekru �in.
27 Kiam fini�os tiuj tagoj, komencante de la oka tago kaj plue, la pastroj farados sur la altaro viajn bruloferojn kaj viajn pacoferojn; kaj Mi estos favora al vi, diras la Sinjoro, la Eternulo.

1 Kaj li venigis min denove al la ekstera pordego de la sanktejo, al tiu, kiu estis turnita orienten; sed �i estis �losita.
2 Kaj la Eternulo diris al mi: �i tiu pordego estos �losita, kaj oni �in ne malfermu, kaj neniu iru tra �i; �ar la Eternulo, Dio de Izrael, eniris tra �i, tial �i restu �losita.
3 Nur la princo, la princo povas sidi en �i, por man�i panon anta� la Eternulo; tra la portiko de la pordego li eniru, kaj la� la sama vojo li eliru.
4 Kaj li venigis min al la domo tra la norda pordego; kaj mi ekvidis, ke jen la majesto de la Eternulo plenigis la domon de la Eternulo; kaj mi �etis min viza�altere.
5 Kaj la Eternulo diris al mi: Ho filo de homo, atentu per via koro, rigardu per viaj okuloj, kaj a�skultu per viaj oreloj �ion, kion Mi diras al vi pri �iuj le�oj de la domo de la Eternulo kaj pri �iuj �iaj instrukcioj; kaj atentu la eniron en la domon kaj �iujn elirojn el la sanktejo.
6 Kaj diru al la malobeema domo de Izrael: Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Sufi�aj estu por vi �iuj viaj abomeninda�oj, ho domo de Izrael.
7 Vi venigis aligentulojn kun necirkumcidita koro kaj necirkumcidita karno, ke ili estu en Mia sanktejo, por malsanktigi Mian domon; vi alportadis Mian panon, grasa�on, kaj sangon, kaj rompadis Mian interligon per �iuj viaj abomeninda�oj.
8 Vi ne plenumadis mem Mian sanktan servadon, sed vi faris ilin plenumantoj de Mia servado en Mia sanktejo.
9 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Neniu aligentulo kun necirkumcidita koro kaj necirkumcidita karno eniru en Mian sanktejon, e� el tiuj aligentuloj, kiuj lo�as inter la Izraelidoj.
10 Sed la Levidoj, kiuj malproksimi�is de Mi, kiam la Izraelidoj erarvagis, kaj kiuj perfidis Min, por sekvi siajn idolojn, ili estu punataj pro siaj malbonagoj.
11 Ili estos en Mia sanktejo servistoj, havantaj sian oficon �e la pordegoj de la domo, simplaj servistoj en la domo; ili bu�ados por la popolo la bruloferon kaj bu�oferon, kaj ili staros anta� la homoj, por servi ilin.
12 Pro tio, ke ili servis ilin anta� iliaj idoloj kaj estis por la Izraelidoj logilo al malbonagoj, pro tio Mi levis Mian manon sur ilin, diras la Sinjoro, la Eternulo, kaj ili estu punataj pro siaj malbonagoj.
13 Ili ne alproksimi�u al Mi, por fari pastran servadon anta� Mi kaj por aliri al �iuj Miaj sankta�oj, al la plejsanktejo; ili portu sur si sian malhonoron, kaj siajn abomeninda�ojn, kiujn ili faris.
14 Mi destinis por ili esti servistoj en la domo por �iuj laboroj en �i, kaj por �io, kio estas farata en �i.

15 Sed la pastroj Levidoj, filoj de Cadok, kiuj plenumadis la servadon en Mia sanktejo en la tempo, kiam la Izraelidoj defalis de Mi, ili alproksimi�adu al Mi, por servi al Mi; ili staru anta� Mi, por alporti al Mi grasa�on kaj sangon, diras la Sinjoro, la Eternulo.
16 Ili eniradu en Mian sanktejon, ili alproksimi�adu al Mia tablo, por servi al Mi, kaj ili plenumadu anta� Mi la servan oficon.
17 Kiam ili eniros en la pordegon de la interna korto, ili metu sur sin tolajn vestojn; kaj lana�o ne devas esti sur ili, kiam ili servos en la pordego de la interna korto kaj en la domo.
18 Tola kapornamo estu sur ilia kapo, kaj linaj pantalonoj sur iliaj lumboj; ili ne zonu sin en �vito.
19 Kaj kiam ili devos eliri sur la eksteran korton, sur la eksteran korton al la popolo, ili demetu de si siajn vestojn, en kiuj ili servis, kaj deponu ilin en la sanktaj �ambroj, kaj ili metu sur sin aliajn vestojn, por ke ili ne sanktigu la popolon per siaj vestoj.
20 Sian kapon ili ne razu, kaj ili anka� ne lasu libere kreski siajn harojn, sed ili pritondu sian kapon.
21 Vinon trinku neniu el la pastroj, kiam ili devas iri en la internan korton.
22 Vidvinon a� eksedzinon ili ne prenu al si kiel edzinon; sed nur virgulinon el la idaro de la domo de Izrael, a� vidvinon, kiu vidvini�is de pastro, ili prenu.
23 Mian popolon ili devas instrui distingi inter sankta�o kaj nesankta�o, inter malpura�o kaj pura�o.
24 En disputa afero ili stari�u por ju�i, kaj ili ju�u la� Mia juro; Mian instruon kaj Miajn le�ojn pri �iuj Miaj festoj ili observu, kaj Miajn sabatojn ili tenu sankte.
25 Al homo mortinta ili ne aliru, por ne fari�i malpura; nur por la patro a� la patrino, por filo a� filino, por frato a� needzinigita fratino ili povas sin malpurigi.
26 Kaj kiam tia pastro repuri�os, oni kalkulu al li sep tagojn.
27 Kaj en la tago, kiam li venos en la sanktejon, en la internan korton, por servi en la sanktejo, li alportu sian pekoferon, diras la Sinjoro, la Eternulo.
28 Kaj ilia hereda�o estu tio, ke Mi estas ilia hereda�o; terposeda�on ne donu al ili en Izrael: Mi estas ilia poseda�o.
29 La farunoferojn, pekoferojn, kaj kulpoferojn ili man�u; kaj �io anatemita en Izrael apartenu al ili.
30 Kaj la unuaa�o el �io unuenaskita, kaj �iaj oferdonoj el �iuj viaj oferdonoj apartenu al la pastroj; kaj la unuaa�on de via pasto donu al la pastroj, por ke beno estu super via domo.
31 �ian kadavra�on a� dis�irita�on el la birdoj a� el la brutoj la pastroj ne man�u.

1 Kiam vi lote dividos la teron en hereda�ojn, tiam apartigu oferdonon al la Eternulo, sanktan terpecon, havantan la longon de dudek kvin mil mezurstangoj kaj la lar�on de dek mil; tiu loko estu sankta en �iuj siaj limoj �irka�e.
2 El �i devas esti por la sanktejo kvadrato de kvincent mezuroj �iuflanke, kaj kvindek ulnoj �irka�e kiel libera placo por �i.
3 Per tiu mezuro mezuru la longon de dudek kvin mil kaj la lar�on de dek mil; sur tiu loko estos la sanktejo, la plejsankta�o.
4 La cetera parto de la sankta tero apartenu al la pastroj, kiuj servas en la sanktejo, kiuj alproksimi�as al la Eternulo, por servi al Li; �i estu por ili kiel loko por domoj, kaj estu konsekrita al la sanktejo.
5 Dudek kvin mil ulnoj da longo kaj dek mil ulnoj da lar�o estu por la Levidoj, kiuj servas en la domo; dudek �ambroj estu tie ilia poseda�o.
6 Kaj kiel poseda�on de la urbo apartigu kvin mil da lar�o kaj dudek kvin mil da longo kontra� la sankta terpeco: �i apartenu al la tuta domo de Izrael.
7 Kaj al la princo donu parton amba�flanke apud la sankta terpeco kaj apud la urba poseda�o, sur la okcidenta flanko okcidenten kaj sur la orienta flanko orienten; �ia longo devas esti tia sama, kiel de unu el tiuj partoj de la okcidenta limo �is la orienta.
8 Tio estos lia tero, lia terposeda�o en Izrael, por ke Miaj princoj ne plu premu Mian popolon; kaj la ceteran teron oni donu al la domo de Izrael la� iliaj triboj.

9 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Sufi�e estas por vi, ho princoj de Izrael; forigu la perfortadon kaj rabadon, agu juste kaj virte, �esigu vian persekutadon kontra� Mia popolo, diras la Sinjoro, la Eternulo.
10 �usta pesilo, �usta �utmezurilo, kaj �usta ver�mezurilo estu �e vi.
11 La efo kaj la bat'o devas havi egalan amplekson, tiel, ke la bat'o entenu dekonon de �omero kaj la efo anka� dekonon de �omero: la� la �omero oni fiksu ilian amplekson.
12 La siklo devas enteni dudek gerojn; dudek sikloj, dudek vin sikloj, kaj dek kvin sikloj estu por vi unu min'o.
13 Jen estas la oferdono, kiun vi devas alportadi: sesono de efo el �omero da tritiko, kaj sesono de efo el �omero da hordeo.
14 Kaj la le�o pri la oleo estas: bat'o da oleo; bat'o estas dekono de kor'o; dek bat'oj faras �omeron, �ar �omero entenas dek bat'ojn.
15 Kaj unu �afidon oni donu el ducento da �afoj de pa�tejo de Izrael. Tio estos farunofero, brulofero, kaj pacofero, por pekliberigo por ili, diras la Sinjoro, la Eternulo.
16 La tuta popolo de la lando alportadu tian oferdonon al la princo de Izrael.
17 Kaj la princo devas zorgi pri la bruloferoj, farunofero, kaj ver�ofero en la festoj, monatkomencoj, kaj sabatoj, en �iuj festoj de la domo de Izrael; li devas alportadi la pekoferon, la farunoferon, la bruloferon, kaj la pacoferon, por atingi pekliberigon por la domo de Izrael.

18 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: En la unua tago de la unua monato prenu sendifektan bovidon, kaj pekliberigu la sanktejon.
19 Kaj la pastro prenu iom el la sango de la pekofero, kaj �prucigu sur la fostojn de la domo kaj sur la kvar angulojn de la elstara�o de la altaro kaj sur la fostojn de la pordego de la interna korto.
20 Tion saman faru en la sepa tago de la monato por �iu, kiu pekis pro eraro a� pro naiveco; kaj tiamaniere pekliberigu la domon.
21 En la dek-kvara tago de la unua monato estu �e vi Pasko, festo septaga, en kiu oni devas man�i macojn.
22 Kaj la princo en tiu tago devas alporti pro si kaj pro la tuta popolo de la lando bovon kiel propekan oferon.
23 Kaj dum la sep tagoj de la festo li alportadu bruloferon al la Eternulo, po sep bovoj kaj po sep vir�afoj sendifektaj �iutage dum la sep tagoj, kaj po unu virkapro kiel pekoferon �iutage.
24 Kaj da farunofero li alportos po unu efo por �iu bovo, kaj po unu efo por �iu vir�afo, kaj po unu hino da oleo por �iu efo.
25 En la dek-kvina tago de la sepa monato, en la festo, li faru tion saman dum sep tagoj: tian saman pekoferon, bruloferon, farunoferon, kaj oleon.

1 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: La pordego de la interna korto, kiu estas turnita al oriento, estu �losita dum la ses laboraj tagoj, sed en la tago sabata �i estu malfermita, kaj anka� en la monatkomenco �i estu malfermita.
2 Kaj la princo eniros tra la portiko de la pordego el ekstere, kaj stari�os �e la fosto de la pordego; kaj la pastroj faros lian bruloferon kaj lian pacoferon; kaj li adorklini�os sur la sojlo de la pordego kaj eliros; sed la pordego ne estos ne estos �losita �is vespero.
3 La popolo de la lando adorklini�os anta� la Eternulo �e la enirejo de tiu pordego en la sabatoj kaj en la monatkomencoj.
4 La brulofero, kiun la princo alportos al la Eternulo en sabato, estos: ses sendifektaj �afidoj kaj unu sendifekta vir�afo;
5 kaj da farunofero unu efo por la vir�afo, kaj da farunofero por la �afidoj tiom, kiom povas doni lia mano, kaj po unu hino da oleo por �iu efo.
6 En la tago de la monatkomenco: sendifekta bovido kaj ses �afidoj kaj sendifekta vir�afo;
7 kaj farunoferon li faru: unu efon por la bovido, kaj unu efon por la vir�afo, kaj por la �afidoj tiom, kiom povas doni lia mano, kaj po unu hino da oleo por �iu efo.
8 Kiam la princo venos, li devas eniri tra la portiko de la pordego, kaj la� la sama vojo li devas eliri.
9 Kaj kiam la popolo de la lando venos anta� la Eternulon en la festoj, tiam tiuj, kiuj eniris tra la norda pordego, por adorklini�i, devas eliri tra la suda pordego, kaj tiuj, kiuj eniris tra la suda pordego, devas eliri tra la norda pordego; oni devas ne iri returne tra tiu pordego, tra kiu oni eniris, sed oni devas eliri tra la kontra�a.
10 Kaj la princo estos inter ili: kiam ili eniros, li anka� eniros, kaj kiam ili eliros, li anka� eliros.
11 En la festoj kaj en la solenaj tagoj la farunofero devas esti unu efo por la bovido, kaj unu efo por la vir�afo, kaj por la �afidoj tiom, kiom povas doni lia mano, kaj po unu hino da oleo por �iu efo.
12 Kiam la princo alportos al la Eternulo memvolan bruloferon a� memvolan pacoferon, tiam oni devas malfermi anta� li la pordegon, turnitan al oriento, kaj li faros sian bruloferon a� sian pacoferon tiel, kiel li faras �in en la tago sabata; poste li eliros, kaj post lia eliro oni �losos la pordegon.
13 Unujaran �afidon sendifektan li alportu kiel bruloferon �iutage al la Eternulo; �iumatene li alportu �in.
14 Kaj farunoferon li alportu kune kun �i �iumatene: sesonon de efo, kaj trionon de hino da oleo, por �prucigi sur la farunon; tio devas esti la por�iama le�o pri la farunofero al la Eternulo.
15 Tiamaniere oni alportu �iumatene la �afidon kaj la farunoferon kaj la oleon, kiel konstantan bruloferon.

16 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Se la princo donos donacon al iu el siaj filoj, �i fari�u hereda�o por liaj filoj; tio estu ilia hereda poseda�o.
17 Sed se li donos donacon el sia hereda�o al unu el siaj sklavoj, �i apartenu al li �is la jaro de libereco, kaj poste �i revenu al la princo; nur la hereda�o donacita al liaj filoj devas resti �e ili.
18 La princo ne prenu ion el la hereda�o de la popolanoj, elpremante ilin el ilia terposeda�o: nur el sia terposeda�o li povas doni heredon al siaj filoj, por ke neniu el Mia popolo estu elpu�ita el sia terposeda�o.

19 Kaj li venigis min tra la enirejo, kiu estis flanke de la pordego, al la sanktaj �ambroj, kiuj apartenas al la pastroj kaj kiuj estas turnitaj norden; kaj jen mi tie vidis lokon �e la rando okcidente.
20 Kaj li diris al mi: �i tie estas la loko, kie la pastroj devas kuiri la kulpoferon kaj la pekoferon kaj kie ili devas baki la farunoferon, ne alportante tion sur la eksteran korton, por ne sanktigi la popolon.
21 Kaj li elkondukis min sur la eksteran korton, kaj alkondukis min al la kvar anguloj de la korto; kaj mi vidis, ke en �iu angulo de la korto trovi�as ankora� korto.
22 En la kvar anguloj de la korto trovi�is aldonaj kortetoj, havantaj la longon de kvardek ulnoj kaj la lar�on de tridek; la saman mezuron havis �iuj kvar kortetoj.
23 Kaj mureto estis �irka�e, �irka� �iuj kvar, kaj kuirlokoj estis aran�itaj malsupre �e tiuj muretoj �irka�e.
24 Kaj li diris al mi: Jen estas la kuirejoj, kie la servistoj de la domo devas kuiri la oferojn de la popolo.

1 Kaj li revenigis min al la pordo de la domo; kaj mi ekvidis, ke jen el sub la sojlo de la domo fluas akvo orienten, �ar la viza�a flanko de la domo estis turnita orienten; kaj la akvo fluis el sub la dekstra flanko de la domo al la suda flanko de la altaro.
2 Kaj li elkondukis min tra la norda pordego, kaj kondukis min la� ekstera vojo al la ekstera pordego, turnita orienten; kaj jen la akvo fluas el la dekstra flanko.
3 Kiam la viro iris orienten, li havis en sia mano mezur�nuron, kaj li mezuris mil ulnojn, kaj transpasigis min trans la akvon, kiu estis alta �is la maleoloj.
4 Kaj li mezuris ankora� mil ulnojn, kaj transpasigis min trans la akvon; la akvo estis alta �is la genuoj. Kaj li mezuris ankora� mil, kaj transpasigis min trans la akvon, kiu estis alta �is la lumboj.
5 Kiam li mezuris ankora� mil, estis jam torento, kiun mi ne povis transiri; �ar la akvo estis tro alta, oni devis �in transna�i, sed transiri la torenton oni ne povis.
6 Kaj li diris al mi: �u vi vidis, ho filo de homo? Kaj li kondukis min returne al la bordo de la torento.
7 Kiam mi revenis, mi vidis, ke sur la bordo de la torento estas jam tre multe da arboj sur amba� flankoj.
8 Kaj li diris al mi: �i tiu akvo, kiu eliras el la orienta regiono, iros malsupren en la stepon, kaj venos en la maron; kiam �i trovi�os en la maro, tiam sani�os la akvo.
9 Kaj �iu vivanta esta�o, kiu rampas tie, kie pasas la torentoj, revivi�os, kaj estos tre multe da fi�oj; �ar tien venos �i tiu akvo, kaj �io sani�os kaj revivi�os, kien venos la torento.
10 Kaj staros apud �i fi�kaptistoj de En-Gedi �is En-Eglaim, kaj ili etendos tie retojn; iliaj fi�oj estos tiaspecaj, kiel la fi�oj de la Granda Maro, kaj tre multe.
11 Sed �iaj mar�oj kaj mar�etoj ne sani�os, ili estos destinitaj por salo.
12 Kaj apud la torento sur amba� bordoj kreskos �iaspecaj man�a�donantaj arboj; ne velkos iliaj folioj, kaj ne forfini�os iliaj fruktoj; �iumonate ili donos novajn fruktojn, �ar la akvo por ili fluas el la sanktejo; kaj iliaj fruktoj estos uzataj kiel man�a�o, kaj iliaj folioj kiel kuracilo.

13 Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo: Jen estas la limoj, la� kiuj vi devas dividi heredige la teron al la dek du triboj de Izrael: al Jozef duoblan parton.
14 Kaj dividu �in al �iuj egale; �ar per levo de la mano Mi promesis doni �in al viaj patroj, tial �i tiu tero fari�os via hereda poseda�o.
15 Jen estas la limo de la lando: sur la norda rando, komencante de la Granda Maro, �i iras tra �etlon en la direkto al Cedad;
16 tra �amat, Berota, Sibraim, kiu estas inter la limo de Damasko kaj la limo de �amat, �is �acer-Ti�on, kiu trovi�as �e la limo de �avran.
17 Kaj la limo estos de la maro �is �acar-Enan apud la limo de Damasko, kaj �is la norda Cafon kaj la limo de �amat. Tio estas la rando norda.
18 Kaj la orientan randon mezuru inter �avran kaj Damasko, inter Gilead kaj la lando de Izrael, la� Jordan, de la limo �is la orienta maro; tio estas la rando orienta.
19 La suda rando estas de Tamar �is la Akvo de Malpaco apud Kade�, la� la torento �is la Granda Maro; tio estas la rando suda.
20 La okcidenta rando estas la Granda Maro, �is la komenco de �amat; tio estas la rando okcidenta.
21 Kaj dividu inter vi �i tiun landon la� la triboj de Izrael.
22 Kaj dividu �in lote al vi, kaj anka� al la fremduloj, kiuj lo�as inter vi kaj kiuj naskis infanojn inter vi; ili devas esti por vi kiel indi�enoj inter la Izraelidoj, kune kun vi ili devas ricevi lote heredan poseda�on inter la triboj de Izrael.
23 En tiu tribo, inter kiu eklo�is la fremdulo, tie donu al li lian heredan poseda�on, diras la Sinjoro, la Eternulo.

1 Jen estas la nomoj de la triboj: de la norda rando la� la vojo al �etlon, en la direkto al �amat, �acar-Enan, norde de la limo de Damasko �is �amat; �i tiu regiono de oriente �is okcidente apartenos sole al Dan.
2 Kaj apud la limo de Dan, de la orienta rando �is la okcidenta, havos sian parton A�er.
3 Apud la limo de A�er, de la orienta rando �is la okcidenta, havos sian parton Naftali.
4 Apud la limo de Naftali, de la orienta rando �is la okcidenta, havos sian parton Manase.
5 Apud la limo de Manase, de la orienta rando �is la okcidenta, havos sian parton Efraim.
6 Apud la limo de Efraim, de la orienta rando �is la okcidenta, havos sian parton Ruben.
7 Apud la limo de Ruben, de la orienta rando �is la okcidenta, havos sian parton Jehuda.

8 Apud la limo de Jehuda, de la orienta rando �is la okcidenta, estos la konsekrita terpeco, kiun vi apartigos, kaj kiu havos la lar�on de dudek kvin mil mezurstangoj kaj la longon kiel unu el la partoj de la orienta rando �is la okcidenta, kaj en kies mezo estos la sanktejo.
9 La apartigita terpeco, kiun vi konsekros al la Eternulo, havos la longon de dudek kvin mil kaj la lar�on de dek mil.
10 Kaj la sankta terpeco estos por la pastroj, havante norden dudek kvin mil, kaj okcidenten la lar�on de dek mil, orienten la lar�on de dek mil, kaj suden la longon de dudek kvin mil; kaj en �ia mezo estos la sanktejo de la Eternulo.
11 �i estu sanktigita por la pastroj el la filoj de Cadok, kiuj plenumadis Mian servadon kaj ne defalis de Mi dum la defalo de la Izraelidoj, kiel defalis la Levidoj.
12 Kaj al ili estos apartigita parto el la konsekrita terpeco, kiel plejsankta�o, apud la limo de la Levidoj.
13 Kaj la Levidoj havos apud la limo de la pastroj dudek kvin mil da longo kaj dek mil da lar�o; la tuta longo estos dudek kvin mil, kaj la lar�o estos dek mil.
14 Ili nenion devas vendi el tio, nek inter�an�i; la unuaa�o de la lando devas ne transiri, �ar �i estas konsekrita al la Eternulo.
15 La ceteraj kvin mil da lar�o kun dudek kvin mil da longo estas nekonsekrita apartena�o de la urbo, kiel lo�atejo kaj anta�urbo; kaj la urbo estos en la mezo.
16 Jen estas �iaj dimensioj: la norda rando havos kvar mil kvincent, la suda rando kvar mil kvincent, la orienta rando kvar mil kvincent, kaj la okcidenta rando kvar mil kvincent.
17 La anta�urbo de la urbo havos norde ducent kvindek, kaj sude ducent kvindek, kaj oriente ducent kvindek, kaj okcidente ducent kvindek.
18 Koncerne la ceteran parton de la longo kontra� la sankta terpeco, nome dek mil oriente kaj dek mil okcidente, kiu trovi�as kontra� la sankta terpeco, �iaj produkta�oj devas servi kiel man�a�o por la laboristoj de la urbo.
19 En la urbo laboros laboristoj el �iuj triboj de Izrael.
20 La tuta apartigita terpeco devas havi dudek kvin mil kontra� dudek kvin mil; kvaronon de la sankta terpeco apartigu kiel poseda�on de la urbo.

21 Kio restas de la sanktigita terpeco kaj de la poseda�o de la urbo, de la dudek kvin mil, apartigitaj oriente kaj okcidente, kontra� tiuj partoj, tio apartenu al la princo; kaj la sankta terpeco kaj la sankta domo estos en la mezo.
22 Kio trovi�as inter la apartena�o de la Levidoj kaj la apartena�o de la urbo, inter la limo de Jehuda kaj la limo de Benjamen, tio apartenu al la princo.

23 La ceteraj triboj de la rando orienta �is la rando okcidenta: Benjamen havos unu parton.
24 Apud la limo de Benjamen, de la orienta rando �is la okcidenta, havos sian parton Simeon.
25 Apud la limo de Simeon, de la orienta rando �is la okcidenta, havos sian parton Isa�ar.
26 Apud la limo de Isa�ar, de la orienta rando �is la okcidenta, havos sian parton Zebulun.
27 Apud la limo de Zebulun, de la orienta rando �is la okcidenta, havos sian parton Gad.
28 Apud la limo de Gad, �e la rando suda, estos la limo de Tamar �is la Akvo de Malpaco apud Kade�, la�longe de la torento �is la Granda Maro.
29 Tio estas la lando, kiun vi lote dividos kiel heredan poseda�on al la triboj de Izrael, kaj tio estas iliaj partoj, diras la Sinjoro, la Eternulo.

30 Kaj jen estas la randoj de la urbo: sur la norda flanko kvar mil kvincent mezurstangoj;
31 kaj la pordegoj de la urbo estos nomataj la� la nomoj de la triboj de Izrael; tri pordegoj norde: unu Pordego de Ruben, unu Pordego de Jehuda, unu Pordego de Levi.
32 Anka� sur la orienta flanko kvar mil kvincent mezurstangoj; kaj tri pordegoj: unu Pordego de Jozef, unu Pordego de Benjamen, unu Pordego de Dan.
33 Anka� sur la suda flanko kvar mil kvincent mezurstangoj; kaj tri pordegoj: unu Pordego de Simeon, unu Pordego de Isa�ar, unu Pordego de Zebulun.
34 Anka� sur la okcidenta flanko kvar mil kvincent; pordegojn �i havas tri: unu Pordego de Gad, unu Pordego de A�er, unu Pordego de Naftali.
35 La tuta �irka�o havas dek ok mil. Kaj la nomo de la urbo de post tiu tago estos: Eternulo-Tie.