1 Vorto de la Eternulo, kiu aperis al Hoea, filo de Beeri, en la
tempo de Uzija, Jotan, Aaz, kaj izkija, reoj de Judujo, kaj en
la tempo de Jerobeam, filo de Joa, reo de Izrael.
2 Kiam la Eternulo komencis paroli al Hoea, la Eternulo diris al
Hoea: Iru, prenu al vi edzinon malastulinon kaj naskigu
infanojn malastajn, ar la lando malastiis for de la Eternulo.
3 Kaj li iris, kaj prenis Gomeron, filinon de Diblaim; kaj i
gravediis kaj naskis al li filon.
4 Kaj la Eternulo diris al li:
Donu al li la nomon Jizreel; ar balda Mi punos pro la sango de
Jizreel la domon de Jehu, kaj Mi metos finon al la regno de la
domo de Izrael.
5 En tiu tempo Mi rompos la pafarkon de Izrael en
la valo Jizreel.
6 Kaj i denove gravediis kaj naskis filinon;
kaj Li diris al li: Donu al i la nomon Lo-Ruama; ar Mi ne plu
kompatos la domon de Izrael, sed postulos de ili pagon.
7 Tamen
la domon de Jehuda Mi kompatos, kaj Mi helpos al ili per la
Eternulo, ilia Dio; Mi ne helpos al ili per pafarko, glavo, kaj
batalo, nek per evaloj kaj rajdantoj.
8 Kiam i demamigis Lo-
Ruaman, i gravediis kaj naskis filon.
9 Kaj Li diris: Donu al
li la nomon Lo-Ami; ar vi ne estas Mia popolo, kaj Mi ne estos
por vi.
10 Tamen la nombro de la Izraelidoj estos kiel la sablo e la
maro, ne mezurebla kaj ne kalkulebla. Kaj sur la sama loko, kie
estis dirite al ili: Vi ne estas Mia popolo, oni diros al ili:
Infanoj de la vivanta Dio.
11 Kolektios kune la idoj de Jehuda
kaj la idoj de Izrael, kaj faros al si unu efon, kaj iros el la
lando; ar granda estos la tago de Jizreel.
1 Nomu viajn fratojn Mia popolo, kaj viajn fratinojn Kompatataj.
2 Havu juon kontra via patrino, havu juon, ar i ne estas Mia
edzino, kaj Mi ne estas ia edzo; i forigu la malastecon de sia
vizao kaj la adultemecon de siaj mamoj,
3 por ke Mi ne
senvestigu in is nudeco, kaj ne prezentu in tia, kia i estis
en la tago de sia naskio, ke Mi ne faru in kiel dezerto, ne
faru in kiel tero senakva, kaj ne mortigu in per soifo.
4 Anka
iajn infanojn Mi ne kompatus, ar ili estas infanoj de malasto;
5 ar ilia patrino malastis, ilia naskintino malhonoris sin; ar
i diris: Mi sekvos miajn amistojn, kiuj donas al mi mian panon
kaj mian akvon, miajn lanaojn kaj miajn linaojn, mian oleon kaj
miajn drinkaojn.
6 Pro tio Mi baros vian vojon per dornoj, Mi
irkabaros in, ke i ne trovos siajn vojojn.
7 i postkuros
siajn amistojn, sed i ne kuratingos ilin; i seros ilin, sed ne
trovos; kaj i diros: Mi iros returne al mia unua edzo, ar pli
bone estis al mi tiam, ol nun.
8 Kaj i ne sciis, ke Mi estis
tiu, kiu donadis al i panon kaj moston kaj oleon, Mi donis al i
multe da arento kaj oro, kiun ili uzis por Baal.
9 Tial Mi
prenos returne Mian panon kaj Mian moston iliatempe, Mi forprenos
Mian lanaon kaj Mian linaon, per kiu i kovris sian nudecon.
10
Kaj nun Mi malkaos ian hontindaon anta la okuloj de iaj
amistoj, kaj neniu savos in el Mia mano.
11 Mi esigos ian ian
gajecon, iajn festojn, monatkomencojn, kaj sabatojn, kaj iujn
iajn solenajn kunvenojn.
12 Mi dezertigos iajn vinbertrunkojn
kaj iajn figarbojn, pri kiuj i diras: Tio estas donaco, kiun
donis al mi miaj amistoj; Mi faros ilin arbaro, kaj la bestoj de
la kampo ilin manos.
13 Mi punos in pro la tagoj de la Baaloj,
al kiuj i incensis, ornaminte sin per siaj ringoj kaj siaj
irkakoloj, kaj sekvante siajn amistojn, dum Min i forgesis,
diras la Eternulo.
14 Tial jen Mi allogos in, kondukos in en
dezerton, kaj parolos al i agrablajn vortojn;
15 kaj Mi donos al
i iajn vinberardenojn el tie, kaj la valon de malojo Mi faros
pordo de espero; kaj tie i kantos, kiel en la tagoj de sia
juneco kaj kiel en la tempo de sia elirado el la lando Egipta.
16
En tiu tempo, diras la Eternulo, i nomos Min: Mia edzo; i ne
plu nomos Min: Mia mastro.
17 Mi forigos de ia buo la nomojn de
la Baaloj, kaj oni ne plu rememoros ilin la ilia nomo.
18 Kaj Mi
faros por ili en tiu tempo interligon kun la bestoj de la kampo,
kun la birdoj de la ielo, kaj kun la rampaoj de la tero;
pafarkon, glavon, kaj militon Mi ekstermos el la lando, kaj Mi
donos al ili la eblon dormi eksterdanere.
19 Mi fianios kun vi
por iam, Mi fianios kun vi en vero kaj justo, en favorkoreco
kaj kompatemeco.
20 Mi fianios kun vi en fideleco, kaj vi
ekkonos la Eternulon.
21 En tiu tempo Mi favoros, diras la
Eternulo, Mi favoros la ielon, kaj i favoros la teron;
22 kaj
la tero favoros la grenon, moston, kaj oleon, kaj i tiuj favoros
Jizreelon.
23 Mi faros in al Mi fruktoporta sur la tero, kaj Mi
kompatos la nekompatitinon; kaj al tiu, kiu estis ne Mia popolo,
Mi diros: Vi estas Mia popolo; kaj i diros: Vi estas mia Dio.
1 Kaj la Eternulo diris al mi plue: Iru, kaj komencu amaon kun
virino, kiun amas ia edzo, sed kiu adultas, simile al tio, kiel
la Eternulo amas la Izraelidojn, sed ili turnas sin al aliaj dioj
kaj amas iliajn vinberkukojn.
2 Kaj mi akiris in al mi per dek
kvin arentaj moneroj kaj omero kaj duono da hordeo.
3 Kaj mi
diris al i: Longan tempon restu e mi; ne malastu, kaj fordonu
vin al neniu viro; tiel same mi agos kun vi.
4 ar dum longa
tempo la Izraelidoj restos sen reo, sen estro, sen oferoj, sen
statuo, sen efodo, kaj sen domaj dioj;
5 poste la Izraelidoj
returnos sin, kaj seros la Eternulon, sian Dion, kaj Davidon,
sian reon, kaj ili respektegos la Eternulon kaj Lian bonon en la
fina tempo.
1 Askultu la vorton de la Eternulo, ho Izraelidoj; ar la
Eternulo havas juan disputon kun la loantoj de la tero; ar sur
la tero ne ekzistas vero, nek amo, nek konado de Dio.
2 Malbenado
kaj trompado, mortigado, telado, kaj adultado tre disvastiis,
kaj sangovero sekvas sangoveron.
3 Pro tio ekploros la tero,
kaj malfelio trafos iujn iajn loantojn kaj la bestojn de la
kampo kaj la birdojn de la ielo; e la fioj de la maro
malaperos.
4 Sed neniu malpacu, neniu riprou; via popolo estas
kiel insultantoj de pastro.
5 Vi falos meze de la tago, kaj anka
la profeto falos kun vi en la nokto; kaj Mi pereigos vian
patrinon.
6 Mia popolo pereos pro tio, ke i ne havas scion. ar
vi forpuis la scion, tial Mi vin forpuos, ke vi ne plu estu Mia
pastro. ar vi forgesis la instruon de via Dio, tial anka Mi
forgesos viajn infanojn.
7 Ju pli ili multias, des pli ili pekas
kontra Mi; ilian honoron Mi faros senhonoreco.
8 Per la pekoj de
Mia popolo ili sin nutras, kaj al ia malpieco strebas ilia
animo.
9 Kaj farios al la popolo tiel same, kiel al la pastroj:
Mi punos in pro ia konduto, kaj Mi repagos al i pro iaj agoj.
10 Ili manos kaj ne satios, ili malastos kaj ne disvastios;
ar ili forlasis la Eternulon kaj ne atentas Lin.
11 Malastado,
vino, kaj mosto forprenas la prudenton.
12 Mia popolo demandas
sian lignon, kaj ia bastono donas al i respondon; ar la
spirito de malasteco erarigas ilin, kaj ili malastas kontra
sia Dio.
13 Sur la supro de montoj ili alportas oferojn, kaj sur
montetoj ili incensas sub kverko, poplo, kaj terebintarbo, ar
bona estas ilia ombro. Tial malastos viaj filinoj, kaj viaj
bofilinoj adultos.
14 u Mi povas ne puni viajn filinojn, se ili
malastas, kaj viajn bofilinojn, se ili adultas, se ili apartias
kune kun la malastistinoj kaj alportas oferojn kune kun la
publikaj virinoj, kaj la malklera popolo pereas?
15 Se malastas
vi, ho Izrael, tiam almena Jehuda ne kulpiu; ne iru en
Gilgalon, ne iru en Bet-Avenon, kaj ne uru: Kiel vivas la
Eternulo.
16 ar Izrael obstinas, kiel obstina bovino; u nun la
Eternulo povas pati ilin, kiel afidon sur vasta patejo?
17
Efraim aliis al idoloj; lasu lin.
18 Abomeninda fariis ilia
drinkado; ili fordonis sin al malastado kaj malhonora amo; honto
al iliaj protektantoj.
19 La vento forportos ilin per siaj
flugiloj, kaj ili hontos pri siaj oferoj.
1 Askultu tion, ho pastroj, atentu, ho domo de Izrael, kaj prenu
en viajn orelojn, ho rea domo; ar vin trafos juo pro tio, ke
vi estis kaptilo en Micpa kaj etendita reto sur Tabor.
2 Per
premado ili profundigis la pekojn; Mi punos iujn.
3 Mi konas
Efraimon, kaj Izrael ne estas kaita anta Mi: vi nun malastas,
ho Efraim, kaj Izrael malpuriis.
4 Iliaj agoj ne permesas al ili
reveni al ilia Dio, ar spirito de malasteco estas en ili kaj la
Eternulon ili ne konas.
5 La malmodesteco de Izrael parolas
kontra li anta lia vizao; tial Izrael kaj Efraim falos pro
siaj malbonagoj; anka Jehuda falos kun ili.
6 Kun siaj afoj kaj
bovoj ili iros seri la Eternulon, sed ne trovos; Li foriis de
ili.
7 Ili perfidis al la Eternulo, kaj naskis fremdajn infanojn;
tial ekstermos ilin la monato kune kun ilia havao.
8 Blovu per korno en Gibea, per trumpeto en Rama; bruu en Bet-
Aven, post vi, ho Benjamen!
9 Efraim farios dezerto en la tago
de la puno; inter la triboj de Izrael Mi avertis fidele.
10 La
princoj de Jehuda fariis similaj al forovantoj de limo; Mi
elveros sur ilin Mian koleron kiel akvon.
11 Efraim estas
premata, frapita de la juo; ar li memvole sekvis homan ordonon.
12 Mi estos por Efraim kiel tineo, kiel putro por la domo de
Jehuda.
13 Efraim vidis sian malsanon, kaj Jehuda sian vundon;
tiam Efraim iris al Asirio, kaj sendis al reo, kiu venus pro
li; sed li ne povas sanigi vin, ne forigos de vi la vundon.
14
ar Mi estas kiel leono por Efraim, kiel leonido por la domo de
Jehuda; Mi, Mi disiros kaj foriros; Mi forportos, kaj neniu
povos savi.
15 Mi iros returne sur Mian lokon, is ili konfesos
sian kulpon kaj seros Mian vizaon; kiam ili suferos, ili Min
seros, kaj diros:
1 Ni iru, ni revenu al la Eternulo; ar Li disiris, sed Li anka
resanigos nin, Li frapis, kaj Li anka bandaos niajn vundojn.
2
Li revivigos nin post du tagoj; en la tria tago Li restarigos
nin, kaj ni vivos anta Li.
3 Kaj ni havos scion, kaj ni penos
koni la Eternulon. Li eliros, kiel bela matenruo; Li venos al
ni, kiel pluvo, kiel printempa pluvo, kiu malsekigas la teron.
4 Kion Mi faru al vi, ho Efraim? Kion Mi faru al vi, ho Jehuda?
Via pieco estas kiel matena nebulo, kaj kiel roso, kiu frue
malaperas.
5 Tial Mi hakas per la profetoj, Mi mortigas ilin per
la vortoj el Mia buo; kaj justeco koncerne vin eliros kiel lumo.
6 ar Mi deziras bonfaradon, sed ne oferon, kaj konadon de Dio Mi
preferas ol bruloferojn.
7 Sed ili rompis la interligon, kiel
Adam, kaj ili defalis de Mi.
8 Gilead estas urbo de malbonaguloj,
makulita de sango.
9 Kiel bando da embuskantoj la anaro de la
pastroj pereigas tiujn, kiuj iras al eem; abomenindaon ili
faras.
10 En la domo de Izrael Mi vidas teruraon: tie malastas
Efraim, malpurias Izrael.
11 Sed anka Jehuda havos rikolton,
kiam Mi revenigos la forkaptitojn de Mia popolo.
1 Kiam Mi komencis kuraci Izraelon, malkaiis la malbonagoj de
Efraim kaj la malboneco de Samario; ar ili agas mensoge,
telistoj eniras, kaj bandoj rabas sur la strato.
2 Ili ne pensis
en sia koro, ke Mi memoras iujn iliajn malbonagojn; nun irkaas
ilin iliaj agoj kaj staras anta Mia vizao.
3 Per sia malboneco
ili gajigas la reon kaj per siaj trompoj la princojn.
4 iuj ili
adultas, kiel forno, forte hejtita de la bakisto, kiu esas hejti
nur de post la knedado de sia pasto is ia fermentio.
5 Hodia
estas festo de nia reo; kaj la princoj komencas farii frenezaj
de la vino, kaj li etendas sian manon kun la blasfemantoj.
6 Ili
armas sian koron per malico, kiel fornon, kaj kvankam la bakisto
dormas dum la tuta nokto, i tamen matene brulas kiel flamanta
fajro.
7 iuj ili ardas, kiel forno, kaj formanas siajn
juistojn; iuj iliaj reoj falis, kaj neniu el ili vokas al Mi.
8 Efraim miksis sin kun la popoloj, Efraim fariis kiel platkuko,
bakita sen renversado.
9 Fremduloj konsumis liajn fortojn, kaj li
ne rimarkis; e grizaj haroj lin kovris, kaj li tion ne scias.
10
La malmodesteco de Izrael atestas kontra li, sed ili ne turnas
sin al la Eternulo, sia Dio, kaj ne seras Lin malgra io.
11
Efraim fariis kiel naiva, senprudenta kolombo: ili vokas la
Egiptojn, ili iras en Asirion.
12 Kiam ili iros, Mi etos sur
ilin Mian reton; kiel birdojn de la ielo Mi tiros ilin
malsupren; Mi ilin punos, kiel estis predikate en iliaj kunvenoj.
13 Ve al ili, ke ili foriis de Mi; malfeliaj ili estas, ke ili
defalis de Mi. Mi volas savi ilin, kaj ili parolas kontra Mi
mensogojn.
14 Kaj ili ne vokas al Mi en sia koro, kiam ili emas
sur siaj litoj; pro pano kaj mosto ili kunvenas, sed de Mi ili
forias.
15 Mi instruis ilin, fortigis ilian brakon, kaj ili
pensas malbonon pri Mi.
16 Ili returnas sin, sed ne al la
Plejaltulo; ili fariis kiel malusta pafarko; falos de glavo
iliaj estroj pro sia kolerema lango; tio estos moko kontra ili
en la lando Egipta.
1 Metu trumpeton al via buo! Li flugas kiel aglo al la domo de
la Eternulo, pro tio, ke ili agis kontra Mia interligo kaj
defalis de Mia instruo.
2 Al Mi ili vokos: Ho mia Dio, ni,
Izraelidoj, ekkonis Vin.
3 Izrael forpuis la bonon; malamiko lin
persekutos.
4 Ili starigis reojn, sed ne de Mi; ili starigis
princojn, sed sen Mia scio; el sia arento kaj oro ili faris al
si idolojn, por pereigi sin.
5 Forpuita estas via bovido, ho
Samario; ekflamis kontra ili Mia kolero; kiel longe ankora ili
ne povos purii?
6 ar i estas faritao de Izrael; artisto in
faris, kaj i ne estas dio; dispecetios la bovido de Samario.
7
ar ili semas venton, ili rikoltos ventegon; grenon li ne havos;
la kreskantao ne donos farunon; se i e donos, fremduloj in
formanos.
8 Izrael estas formanata; nun ili fariis inter la
popoloj kiel senvalora vazo.
9 ar ili iris en Asirion, kiel
sovaa azeno solece vaganta; la Efraimidoj donis amajn donacojn.
10 Kvankam ili donis donacojn al la nacioj, Mi nun kolektus ilin,
por ke ili iom ripozu de la aro de la reo de la princoj.
11
Sed multe da altaroj konstruis Efraim, por peki; ili fariis por
li altaroj pekigaj.
12 Mi skribis por li la multon de Miaj leoj;
sed li rigardas ilin kiel fremdaon.
13 La oferojn, donacatajn al
Mi, ili buas nur pro viando, por in mani; la Eternulo ne
deziras ilin; nun Li rememoros iliajn malbonagojn kaj punos
iliajn pekojn; ili revenos en Egiptujon.
14 Izrael forgesis sian
Kreinton, kaj konstruas palacojn; Jehuda konstruis multe da
fortikigitaj urboj; sed Mi sendos fajron sur liajn urbojn, kaj i
ekstermos liajn palacojn.
1 Ne oju, ho Izrael, ne estu gaja, kiel la popoloj, ar vi
malaste foriis de via Dio, vi preferas proamaajn donacojn ol
iujn grenejojn plenajn de greno.
2 Tial draejo kaj vinpremejo
ne nutros ilin, la mosto mankos en i.
3 Ili ne loos en la lando
de la Eternulo; Efraim revenos en Egiptujon, kaj en Asirio ili
manos malpuraon.
4 Ili ne veroferos al la Eternulo vinon, kaj
ne estos agrablaj al Li; iliaj oferoj estos kiel pano de
suferantoj: iuj iaj manantoj farios malpuraj; ar ilia pano
devas esti nur por ili mem, i ne devas veni en la domon de la
Eternulo.
5 Kion vi faros en la tago de solena kunveno kaj en la
tago de festo de la Eternulo?
6 ar vidu, ili forkuras de
malfelio; Egiptujo ilin kolektos, Memfis ilin enterigos; sur la
loko, kie troviis iliaj amataj arentaoj, kreskos urtiko,
dornoj estos en iliaj tendoj.
7 Venis la tempo de punvizito,
venis la tagoj de repago; Izrael ekscios, u malsaa estis la
profeto, u freneza estis la viro inspirita, parolante pri viaj
multaj malbonagoj kaj pri la granda malboneco.
8 La gardisto de
Efraim estis antae kun mia Dio; nun profeto metas kaptilojn sur
iuj liaj vojoj, kaj malamo estas en la domo de lia Dio.
9
Profunde ili malboniis, kiel en la tagoj de Gibea; Li rememoros
iliajn malbonagojn, Li punos iliajn pekojn.
10 Kiel vinberojn en
la dezerto Mi trovis Izraelon; kiel unuan frukton sur la figarbo
en la komenco de ia matureco Mi vidis viajn patrojn; sed ili
iris al Baal-Peor, kaj konsekris sin al la hontindao, kaj
fariis abomeninduloj, kiel ilia amato.
11 La honoro de Efraim
forflugos kiel birdo; ne estos nasko, nek gravedeco, nek
gravedio.
12 Kaj se ili e edukus siajn infanojn, Mi tamen
seninfanigos ilin, ke ili ne havu homojn; ar ve al ili, kiam Mi
forigos Min de ili.
13 Efraim, kiel Mi vidas, estas plantita sur
bela loko, kiel Tiro; tamen Efraim elirigos siajn infanojn al la
mortiganto.
14 Donu al ili, ho Eternulo, tion, kion Vi promesis
doni; donu al ili ventron aborteman kaj mamojn sekiintajn.
15
Ilia tuta malboneco estas en Gilgal; tie Mi ekmalamis ilin; pro
iliaj malbonaj agoj Mi elpelos ilin el Mia domo; Mi ne plu amos
ilin; iuj iliaj princoj estas defalintoj.
16 Efraim estas
batita; ilia radiko sekiis; ili ne plu donos fruktojn; e se ili
naskos, Mi mortigos la karan frukton de ilia ventro.
17 Mia Dio
ilin forpuos, ar ili ne askultis Lin; kaj ili vagados inter la
nacioj.
1 Izrael estas vasta vinberujo, portas siajn fruktojn; sed ju pli
multiis liaj fruktoj, des pli li multigis siajn altarojn; ju pli
bona estis lia lando, des pli belajn statuojn li starigis.
2 Ilia
koro estas dividita, tial nun ili estas kondamnitaj; Li rompos
iliajn altarojn, frakasos iliajn statuojn.
3 Nun ili diras: Ni ne
havas reon; ar ni ne timas la Eternulon, kion do povas fari por
ni reo?
4 Ili parolas vanajn vortojn, uras mensoge, kiam ili
faras interligon; tial juo super ili aperos, kiel venena herbo
sur la sulkoj de la kampo.
5 Pri la bovidoj de Bet-Aven ektremos
la loantoj de Samario; ar ia popolo ekploros pri i, kaj la
pastraoj, kiuj ojis pri i, ploros pri ia gloro, kiu foriis
de i.
6 La bovido mem estas forportita en Asirion, kiel donaco
al la reo-venonto; malhonoron ricevos Efraim, kaj Izrael hontos
pro sia entrepreno.
7 Malaperos Samario kun sia reo, kiel amo
sur la suprao de akvo.
8 Detruitaj estos la altaoj de Aven, la
peko de Izrael; kardo kaj dornoj kreskos sur iliaj altaroj; ili
diros al la montoj: Kovru nin; kaj al la montetoj: Falu sur nin.
9 Pli ol en la tempo de Gibea vi pekis, ho Izrael; tiam oni
leviis, sed nun milito en Gibea ne atingas la malbonagulojn.
10
Konforme al Mia intenco Mi punos ilin, kaj kolektios kontra ili
popoloj, kiam ili estos punataj pro siaj du krimoj.
11 Efraim
estas kiel bovido dresita, amanta drai. Mi metos jugon sur lian
belan kolon, Mi rajdos sur Efraim, Jehuda plugos, Jakob erpos.
12
Semu al vi justecon, tiam vi rikoltos amon; plugu al vi
plugotaon; estas tempo, por turni sin al la Eternulo, is Li
venos kaj veros sur vin justecon.
13 Vi plugas malpiaon, vi
rikoltas malbonagojn, vi manas frukton de mensogo; ar vi fidas
vian vojon, la multon de viaj herooj.
14 Sed farios tumulto en
via popolo, kaj iuj viaj fortikaoj estos detruitaj, kiel alman
detruis Bet-Arbelon dum la milito; mortigita estos la patrino
kune kun siaj infanoj.
15 Tion faros al vi Bet-El pro via granda
malpieco. Frue pereos, pereos la reo de Izrael.
1 Kiam Izrael estis junulo, Mi lin ekamis, kaj el Egiptujo Mi
vokis Mian filon.
2 Sed nun oni vokas ilin, kaj ili sin deturnas;
al la Baaloj ili oferas, kaj al idoloj ili incensas.
3 Mi
instruis al Efraim la iradon; Mi prenis ilin je la brako, kaj ili
ne rimarkis, ke Mi ilin kuracas.
4 Per nuroj de homoj Mi tiris
ilin, per ligiloj de amo; Mi estis por ili kiel levanto de la
jugo, kaj Mi metis anta ili la manaon.
5 Ili ne revenos en la
landon Egiptan, sed Asirio estos ilia reo, ar ili ne volis
penti.
6 Glavo falos sur liajn urbojn kaj ekstermos liajn idojn
kaj formanos ilin pro iliaj entreprenoj.
7 Mia popolo rigidiis
en la defalo de Mi; kaj kvankam oni in vokas al la Plejaltulo,
i ne levas sin.
8 Kiel Mi agu kun vi, ho Efraim? kiel Mi
protektu vin, ho Izrael? u Mi faru al vi, kiel al Adma? u Mi
egaligu vin al Ceboim? Renversiis en Mi Mia koro, varmegiis Mia
tuta kompato.
9 Mi ne agos la Mia flama kolero, Mi ne plu
ekstermos Efraimon; ar Mi estas Dio, ne homo, Mi estas Sanktulo
inter vi; Mi ne venos en furiozo.
10 La Eternulon ili sekvos,
kiel kriantan leonon; kiam Li krios, tiam timigite venos la filoj
de okcidente.
11 Timigite kiel birdo ili venos el Egiptujo, kaj
kiel kolombo el la lando Asiria; kaj Mi enloigos ilin en iliaj
domoj, diras la Eternulo.
12 Kun mensogoj irkais Min Efraim, kaj kun falsao la domo de
Izrael; sed Jehuda ankora tenis sin je Dio kaj estis fidela al
la Sanktulo.
1 Efraim patas venton, postkuras la orientan venton; kun iu
tago li faras pli da mensogaoj kaj da idolaoj; li faras
interligon kun Asirio, kaj portas oleon en Egiptujon.
2 Sed anka
kun Jehuda la Eternulo havas juon, kaj Li punos Jakobon la lia
konduto, la liaj agoj Li repagos al li.
3 Ankora en la ventro
li retenis sian fraton, kaj viriinte li luktis kun Dio.
4 Li
luktis kun anelo kaj venkis, li tamen petegis lin kun ploro; en
Bet-El Li nin trovos, kaj tie Li parolos kun ni.
5 La Eternulo
estas Dio Cebaot, Eternulo estas Lia nomo.
6 Returnu do vin al
via Dio, konservu favorkorecon kaj justecon, kaj fidu iam vian
Dion.
7 Kanaanido havas en sia mano falsan pesilon, li amas trompi;
8
kaj Efraim diras: Mi riiis, mi akiris al mi havaon, sed en
iuj miaj laboroj oni ne trovos e mi malbonagon, per kiu mi
estus pekinta.
9 Mi, la Eternulo, estas via Dio de post la lando
Egipta; Mi ankora denove loigos vin en tendoj, kiel en la tagoj
de festo.
10 Mi parolis per la profetoj, Mi donis multe da
vizioj, kaj per la profetoj Mi parolis alegorie.
11 En Gilead
estis idoloj, sed ili fariis senvalorao; en Gilgal oni
oferbuis bovojn, sed iliaj altaroj fariis kiel tonamasoj sur
la sulko de la kampo.
12 Jakob forkuris sur la kampojn de Sirio,
Izrael servis por edzino, kaj por edzino li devis gardi.
13 Kaj
per profeto la Eternulo elkondukis Izraelon el Egiptujo, kaj per
profeto Li gardis lin.
14 Forte kolerigis Lin Efraim, tial lia
sango venos sur lin, kaj lia Sinjoro redonos al li pro liaj
hontindaoj.
1 Kiam Efraim parolis, oni timis; li altiis en Izrael. Sed li
fariis kulpa per Baal, kaj mortis.
2 Nun ili ankora pli pekas;
ili faris al si el sia arento statuojn, idolojn la sia
kompreno, kiuj estas ja iuj faritao de foristoj; ili parolas
pri ili: Tiuj, kiuj oferbuas homojn, povas kisi la bovidojn.
3
Pro tio ili estos kiel matena nebulo, kiel roso, kiu frue
malaperas, kiel grenventumao, kiun la vento forblovas de la
draejo, kaj kiel fumo el la kamentubo.
4 Sed Mi, la Eternulo,
estas via Dio de post la lando Egipta; kaj alian Dion krom Mi vi
ne devas koni, kaj ne ekzistas alia Savanto krom Mi.
5 Mi konis
vin en la dezerto, en la lando de sekeco.
6 Kiam ili havis
patejon, ili satiis; kaj kiam ili satiis, tiam fieriis ilia
koro, kaj tial ili forgesis Min.
7 Tial Mi estos por ili kiel
leono, kiel leopardo, kiu embuskas e la vojo.
8 Mi atakos ilin,
kiel ursino, kiu perdis la infanojn, Mi disiros ilian lositan
koron, Mi manegos ilin tie, kiel leono; sovaaj bestoj ilin
disiros.
9 Vi pereigis vin, ho Izrael, ar via savo estas nur en
Mi.
10 Kie estas via reo? li savu vin en iuj viaj urboj. Kie
estas viaj juistoj, pri kiuj vi diris: Donu al mi reon kaj
estrojn?
11 Mi donis al vi reon en Mia kolero, kaj Mi forprenos
lin en Mia indigno.
12 Kunpakitaj estas la malbonagoj de Efraim,
lia peko estas konservita.
13 Doloroj de naskantino atakos lin.
Li estas infano sensaa; alie li ne starus longe en la pozicio de
naskiantaj infanoj.
14 El eol Mi savos ilin, de la morto Mi
liberigos ilin; kie estas via veneno, ho morto? kie estas via
pereigeco, ho eol? Sed la konsolo estas ankora kaita anta
Miaj okuloj.
15 Kvankam li estas fruktoria inter la fratoj,
venos tamen vento orienta, vento de la Eternulo, blovanta el la
dezerto, kaj tiam elsekios lia fonto, dezertios lia devenejo;
kaj li disrabos la trezorejon de iuj grandvaloraoj.
16 Samario
suferos, ar i ribelis kontra sia Dio. De glavo ili falos;
iliaj malgrandaj infanoj estos frakasitaj, iliaj gravedulinoj
estos dishakitaj.
1 Revenu, ho Izrael, al la Eternulo, via Dio; ar vi falis pro
viaj malbonagoj.
2 Prenu kun vi vortojn kaj revenu al la
Eternulo; diru al Li: Pardonu iun pekon kaj akceptu bonon;
anstata bovoj ni alportos ofere niajn lipojn.
3 Asirio ne savos
nin; ni ne rajdos sur evaloj, ni ne plu nomos nia dio la
faritaon de niaj manoj; nur e Vi la orfo trovas kompaton.
4 Mi
sanigos ilin de la defalo, Mi volonte ilin amos, ar pasis Mia
kolero koncerne ilin.
5 Mi estos por Izrael kiel roso; li
ekfloros kiel rozo, li profundigos siajn radikojn kiel Lebanon.
6
Liaj branoj disvastios, li estos bela kiel olivarbo, li
bonodoros kiel Lebanon.
7 Revenos tiuj, kiuj sidis en lia ombro;
ili revivios kiel greno, ili floros kiel vinberbrano; li estos
fama, kiel la vino de Lebanon.
8 Ho Efraim, per kio interesas Min
plue la idoloj? Mi askultos lin kaj gvidos lin; Mi estos kiel
verda cipreso; e Mi oni trovos viajn fruktojn.
9 Kiu estas saa,
tiu komprenu i tion; kiu estas prudenta, tiu sciu i tion; ar
ustaj estas la vojoj de la Eternulo, virtuloj iras sur ili, kaj
malpiuloj falas sur ili.