MI�A

1 Vorto de la Eternulo, kiu aperis al Mi�a, la More�etano, en la tempo de Jotam, A�az, kaj �izkija, re�oj de Judujo, kaj kiun li viziis pri Samario kaj Jerusalem.

2 A�skultu, �iuj popoloj, atentu, ho tero, kaj �io, kio estas sur �i! La Sinjoro, la Eternulo, estu atestanto kontra� vi, la Sinjoro el Sia sankta templo.
3 �ar jen la Eternulo eliras el Sia loko, iras kaj pa�as sur la alta�oj de la tero.
4 Kaj fandi�as la montoj sub Li, kaj la valoj disfendi�as, kiel vakso anta� fajro, kiel akvo, falanta de kruta�o.
5 �io �i tio estas pro la krimo de Jakob kaj pro la pekoj de la domo de Izrael. Kiu krimigis Jakobon? �u ne Samario? Kiu aran�is la alta�ojn de Judujo? �u ne Jerusalem?
6 Tial Mi faros Samarion �tonamaso sur la kampo, por plantado de vinberoj; Mi dis�etos �iajn �tonojn en la valon kaj nudigos �iajn fundamentojn.
7 �iuj �iaj idoloj estos disbatitaj, �iuj �iaj promal�astaj donacoj estos forbruligitaj per fajro, kaj �iujn �iajn statuojn Mi ruinigos; �ar per promal�astaj donacoj �i ilin aran�is, kaj promal�astaj donacoj ili fari�os denove.
8 Pri tio mi ploras kaj �emas, iras sen�ue kaj nude; mi krias plende, kiel la �akaloj, kaj estas malgaja, kiel la strutoj.
9 �ar senespera estas �ia plago, �i venis �is Judujo, atingis �is la pordego de mia popolo, �is Jerusalem.
10 Ne diru tion en Gat, ne ploru la�te; en Bet-Leafra rulu vin en cindro.
11 Foriru, ho lo�antino de �afir, en nudeco kaj honto; ne eliros la lo�antino de Caanan; la plorado en Bet-Ecel ne permesos al vi tie halti.
12 Aflikti�as pri sia bono la lo�antino de Marot; �ar malfeli�o venis de la Eternulo al la pordego de Jerusalem.
13 Jungu al la �aro kur�evalojn, ho lo�antino de La�i�; vi estas la komenco de pekoj de la filino de Cion, �ar �e vi oni trovis la krimojn de Izrael.
14 Tial vi sendos donacojn en More�et-Gaton; sed la domoj de A�zib trompos la re�ojn de Izrael.
15 Mi alkondukos al vi ankora� la posedonton, ho lo�antino de Mare�a; �is Adulam venos la gloro de Izrael.
16 Detondu viajn harojn kaj razu vin pro viaj amataj filoj; lar�igu vian kalvon kiel aglo, �ar ili estos forkaptitaj for de vi.

1 Ve al tiuj, kiuj meditas pri pekoj kaj intencas malbonagojn sur sia ku�ejo, por plenumi ilin matene, kiam ilia mano havas forton.
2 Ili ekdeziras kampojn kaj rabas ilin, domojn kaj forprenas ilin; ili premas homon kaj lian domon, viron kaj lian poseda�on.
3 Tial tiele diras la Eternulo: Jen Mi entreprenas kontra� tiu gento tian malbonon, de kiu vi ne liberigos vian kolon kaj ne iros kun levita kapo; �ar tio estos tempo malfacila.
4 En tiu tempo oni parolos pri vi parabolon, kaj oni prikantos vin per plorkanto, dirante: Ni estas tute ruinigitaj; la poseda�o de mia popolo transiris al alia; kiamaniere povas reveni al ni niaj kampoj, se ili jam estas disdividitaj!
5 Tial oni ne mezuros por vi per �nuro terpecon lote en la komunumo de la Eternulo.
6 Ne prediku, ho predikantoj; oni ne devas prediki al tiuj, kiuj ne volas eviti malhonoron.
7 Ho, la tiel nomata domo de Jakob! �u malgrandi�is la spirito de la Eternulo? �u tiaj estas Liaj agoj? �u ne estas bonfaraj Miaj vortoj por tiu, kiu kondutas �uste?
8 Sed Mia popolo levi�is kiel malamiko; vi rabas la supran kaj la malsupran vestojn de la trankvilaj preterirantoj, kvaza� ili revenus de batalo.
9 La virinojn de Mia popolo vi elpelas el iliaj amataj lo�ejoj; de iliaj junaj infanoj vi forprenas por �iam Mian ornamon.
10 Levi�u kaj foriru, �ar �i tie vi ne havos ripozon; pro sia malpureco la lando estos kruele ruinigita.
11 Se iu falsanimulo elpensus mensogon, kaj dirus: Mi predikos al vi pri vino kaj ebriiga�o, li estus �usta predikanto por �i tiu popolo.

12 Tamen Mi kolektos vin tutan, ho Jakob, Mi kolektos la resta�on de Izrael, Mi kunigos ilin kiel �afojn en �afejo; kiel grego en gregejo ili ekbruos de multhomeco.
13 Murrompanto iros anta� ili; ili trarompos la baron, trapasos la pordegon, kaj eliros el �i; ilia re�o iros anta� ili, kaj la Eternulo estos ilia anta�gvidanto.

1 Mi diris: A�skultu, ho �efoj de Jakob kaj estroj de la domo de Izrael! Vi devas ja scii la juron;
2 tamen vi malamas la bonon, amas la malbonon; vi de�iras de ili ilian ha�ton kaj la karnon de iliaj ostoj.
3 Kaj kiam ili man�as la karnon de mia popolo, de�iras de ili ilian ha�ton, rompas kaj dispecigas iliajn ostojn kvaza� por poto kaj la karnon kvaza� por kaldrono:
4 tiam ili krios al la Eternulo; sed Li ne respondos al ili, Li ka�os anta� ili Sian viza�on en tiu tempo, �ar ili faris siajn malbonajn agojn.
5 Tiele diras la Eternulo pri la profetoj, kiu erarigas mian popolon, kiuj mordas per siaj dentoj kaj predikas pacon, kaj kontra� tiu, kiu ne donas ion en ilian bu�on, ili predikas militon:
6 Tial estos �e vi nokto, sed ne vizioj, mallumo, sed ne anta�diroj; subiros la suno super la profetoj, kaj mallumi�os super ili la tago.
7 Hontos tiuj viziistoj, mokindaj fari�os la anta�diristoj, kaj ili �iuj fermos sian bu�on; �ar ili ne havas respondon de Dio.
8 Sed mi estas plena de forto de la spirito de la Eternulo, de praveco kaj kura�o, por montri al Jakob lian krimon kaj al Izrael lian pekon.
9 A�skultu �i tion, ho �efoj de la domo de Jakob kaj estroj de la domo de Izrael, kiuj abomenas juron kaj kurbigas �ion rektan,
10 kiuj konstruas Cionon per sango kaj Jerusalemon per maljusta�oj.
11 �iaj �efoj ju�as pro suba�eto, �iaj pastroj instruas pro pago, kaj �iaj profetoj anta�diras pro mono; tamen ili apogas sin sur la Eternulo, kaj diras: La Eternulo estas ja meze de ni, ne trafos nin malfeli�o.
12 Tial pro vi Cion estos plugita kiel kampo, Jerusalem fari�os ruina�o, kaj la monto de la templo fari�os arbara alta�o.

1 Sed iam en la tempo estonta la monto de la domo de la Eternulo staros kiel �efo inter la montoj, kaj �i estos pli alta ol �iuj alta�oj; kaj fluos al �i popoloj.
2 Kaj iros multaj nacioj, kaj diros: Venu, ni iru supren sur la monton de la Eternulo kaj en la domon de Dio de Jakob, por ke Li instruu nin pri Siaj vojoj kaj ke ni iru la� Lia irejo; �ar el Cion eliros la instruo, kaj la vorto de la Eternulo el Jerusalem.
3 Kaj Li ju�os inter multe da popoloj, kaj Li decidos pri potencaj nacioj en landoj malproksimaj; kaj ili for�os el siaj glavoj plugilojn kaj el siaj lancoj rikoltilojn; ne levos nacio glavon kontra� nacion, kaj oni ne plu lernos militon.
4 Sed �iu sidos sub sia vinberujo kaj sub sia figarbo, kaj neniu timigos; �ar la bu�o de la Eternulo Cebaot tion diris.
5 �iuj popoloj iros �iu en la nomo de sia dio, sed ni irados en la nomo de la Eternulo, nia Dio, �iam kaj eterne.

6 En tiu tago, diras la Eternulo, Mi kolektos la lamulojn, kunvenigos la dispelitojn, kaj tiujn, kiujn Mi suferigis.
7 Kaj la lamulojn Mi faros restantaro, kaj la suferintojn potenca nacio, kaj la Eternulo re�os super ili sur la monto Cion de nun kaj eterne.
8 Kaj vi, ho turo de la grego, fortika�o de la filino de Cion, al vi venos, revenos la anta�a re�ado, la regno de la filino de Jerusalem.
9 Kial vi nun ploras tiel la�te? �u vi ne havas re�on? �u pereis viaj konsilistoj, ke vin atakis doloroj kiel naskantinon?
10 Suferu, kaj havu dolorojn, ho filino de Cion, kiel naskantino; �ar nun vi eliros el la urbo kaj lo�os sur la kampo kaj venos �is Babel; tie vi estos savata; tie la Eternulo liberigos vin el la mano de viaj malamikoj.
11 Nun kolekti�is kontra� vi multe da nacioj, kiuj diras: �i malsankti�u, kun �uo ni rigardu Cionon!
12 Sed ili ne scias la pensojn de la Eternulo, ili ne komprenas Lian intencon, ke Li kolektis ilin kiel garbojn en la dra�ejon.
13 Levi�u kaj dra�u, ho filino de Cion, �ar vian kornon Mi faros fera, viajn hufojn Mi faros kupraj, kaj vi dispremos multe da popoloj, vi konsekros al la Eternulo ilian akirita�on, kaj ilian hava�on al la Sinjoro de la tuta tero.

1 Nun armu vin, ho batalistino! oni sie�os nin; per vergo oni frapos la vangon de la ju�isto de Izrael.

2 Kaj vi, ho Bet-Le�em Efrata, kiu estas malgranda inter la milejoj de Judujo, el vi eliros al Mi tiu, kiu devas esti reganto en Izrael kaj kies deveno estas de tempo tre antikva.
3 Li lasos ilin �is la tempo, kiam la naskontino estos naskinta; tiam liaj ceteraj fratoj revenos al la idoj de Izrael.
4 Li stari�os kaj pa�tos kun la forto de la Eternulo, kun la majesto de la nomo de la Eternulo, lia Dio, kaj tiuj konverti�os; �ar tiam li fari�os granda �is la randoj de la tero.
5 Kaj li estos paco. Kiam la Asiriano venos en nian landon kaj enpa�os en niajn palacojn, ni starigos kontra� li sep pa�tistojn kaj ok eminentulojn.
6 Ili pa�tos la landon Asirian per glavo kaj la landon de Nimrod per iliaj lancoj; kaj li savos nin kontra� la Asiriano, kiam �i tiu venos en nian landon kaj enpa�os en niajn limojn.
7 Kaj la resta�o de Jakob estos inter multe da popoloj kiel roso de la Eternulo, kiel pluvaj gutoj sur herbo; kaj li ne esperos je homo kaj ne fidos homidojn.
8 Kaj la resta�o de Jakob estos inter la nacioj, meze de multaj popoloj, kiel leono inter la bestoj de la arbaro, kiel leonido meze de �afaroj, kiu dispremas pasante, dis�iras, kaj neniu povas savi.
9 Levi�os via mano super viaj kontra�uloj, kaj �iuj viaj malamikoj ekstermi�os.

10 En tiu tago, diras la Eternulo, Mi ekstermos viajn �evalojn �e vi kaj pereigos viajn �arojn;
11 Mi ekstermos la urbojn de via lando kaj detruos �iujn viajn fortika�ojn;
12 Mi ekstermos �e vi la sor�istojn, kaj vi ne plu havos a�guristojn;
13 Mi ekstermos el via mezo viajn idolojn kaj viajn statuojn, kaj vi ne plu adorklini�os anta� la farita�o de viaj manoj;
14 Mi el�iros el via mezo viajn sanktajn stangojn kaj ekstermos viajn urbojn.
15 Kaj en kolero kaj indigno Mi faros ven�on super la nacioj, kiuj ne volos obei.

1 A�skultu, kion diras la Eternulo: Levi�u, havu ju�an disputon kun la montoj, kaj la montetoj a�du vian vo�on.
2 A�skultu, ho montoj, la ju�an disputon de la Eternulo, kaj anka� vi, ho potencaj fundamentoj de la tero; �ar la Eternulo havas ju�an disputon kun Sia popolo, kaj al Izrael Li volas doni moralinstruon.
3 Ho Mia popolo! kion Mi faris al vi, kaj per kio Mi faris al vi maljusta�on? respondu al Mi.
4 Mi elkondukis ja vin el la lando Egipta, kaj el la domo de sklaveco Mi vin ela�etis, kaj Mi sendis anta� vin Moseon, Aaronon, kaj Mirjamon.
5 Ho Mia popolo! rememoru, kion intencis Balak, re�o de Moab, kaj kion respondis al li Bileam, filo de Beor; de �itim �is Gilgal, por ke vi sciu la bonfarojn de la Eternulo.
6 Kun kio mi povas stari�i anta� la Eternulo, klini�i anta� Dio en la alto? �u mi stari�u anta� Li kun bruloferoj, kun jara�aj bovidoj?
7 �u al la Eternulo faros plezuron miloj da �afoj a� sennombraj torentoj da oleo? �u mi donu mian unuenaskiton pro mia krimo, la frukton de mia ventro pro la peko de mia animo?
8 Estas dirite al vi, ho homo, kio estas bona kaj kion la Eternulo postulas de vi: nur agi juste, ami bonfarojn, kaj esti modesta anta� via Dio.

9 La vo�o de la Eternulo vokas al la urbo, kaj sa�uloj timas Vian nomon. Humili�u anta� la puno, kaj anta� Tiu, kiu �in destinis.
10 Ankora� restas en la domo de malpiulo trezoroj de malpieco, kaj malbeninda mal�usta mezurilo.
11 �u Mi povas aprobi falsan pesilon kaj trompajn pezilojn en la saketo?
12 �ar la ri�uloj de la urbo estas plenaj de rabemo, kaj �iaj lo�antoj parolas mensogon, kaj la lingvo de ilia bu�o estas falsa�o,
13 tial Mi dolorige vin frapos per dezertigo pro viaj pekoj.
14 Vi man�os, sed ne fari�os sata; doloron pro malsato vi havos en via interno; vi ka�os, sed ne povos konservi; kaj kion vi konservos, tion Mi transdonos al la glavo.
15 Vi semos, sed vi ne rikoltos; vi premos olivojn, sed vi ne �miros vin per oleo; vi premos vinberojn, sed vi ne trinkos vinon.
16 Konservi�is �e vi la moroj de Omri kaj �iuj faroj de la domo de A�ab, kaj vi sekvas iliajn konsilojn, por ke Mi faru vin dezerto, viajn lo�antojn mokata�o, kaj por ke vi portu sur vi la malhonoron de Mia popolo.

1 Ho ve al mi! �ar mi fari�is kiel kolektanto de someraj fruktoj kaj de resta�o de vinberoj, kiu ne trovas beron man�eblan; bonan maturan frukton deziras mia animo.
2 Malaperis piuloj en la lando, kaj ne trovi�as justulo inter la homoj; �iuj insidas, por ver�i sangon, unu la alian �asas, por pereigi lin.
3 Por pravigi malbonan faron, la estro postulas donacon kaj la ju�isto pagon; la altrangulo parolas, kion li volas, kaj konfuzas la aferojn.
4 La plej bona inter ili estas kiel dornarbeta�o, la justulo estas kiel pika�a barilo. Sed venos la tago de Via esploro, de Via puno; tiam ili ne scios, kion fari.
5 Ne kredu al proksimulo, ne fidu amikon; kontra� tiu, kiu ku�as �e via brusto, gardu la aperturon de via bu�o;
6 �ar filo malhonoras patron, filino batalas kontra� sia patrino, bofilino kontra� sia bopatrino; la domanoj de homo estas liaj malamikoj.

7 Sed mi rigardas al la Eternulo, mi fidas la Dion de mia savo; mia Dio min a�skultos.
8 Ne �oju pri mi, mia malamikino: kvankam mi falis, mi relevi�os; kvankam mi estas en mallumo, la Eternulo estas lumo por mi.
9 La koleron de la Eternulo mi portos, �ar mi pekis anta� Li, �is Li esploros mian aferon kaj faros ju�on super mi; tiam Li elkondukos min en lumon, kaj mi vidos Lian bonecon.
10 Kaj tion vidos mia malamikino, kaj honto �in kovros pro tio, ke �i diris al mi: Kie estas la Eternulo, via Dio? Miaj okuloj �in rigardos tiam, kiam �i estos piedpremata, kiel koto sur la stratoj.
11 En tiu tempo, kiam viaj muroj estos rekonstruataj, en tiu tempo la le�o disvasti�os malproksime.
12 En tiu tempo oni venos al vi el Asirio kaj el la urboj Egiptaj, de Egiptujo �is la Rivero, de maro �is maro, kaj de monto �is monto.
13 La lando estos dezerta pro �iaj lo�antoj, pro la fruktoj de iliaj agoj.

14 Pa�tu per Via bastono Vian popolon, Vian heredan �afaron, kiu lo�as izolite en la arbaro, meze de Karmel; ili pa�ti�u en Ba�an kaj Gilead, kiel en la tempo antikva.
15 Kiel en la tempo de via eliro el la lando Egipta, Mi montros al li mirinda�ojn.
16 La nacioj vidos kaj hontos, malgra� ilia tuta potenco; ili metos la manon sur la bu�on, iliaj oreloj surdi�os.
17 Ili lekos polvon, kiel serpento; kiel la rampa�oj sur la tero, kun tremado ili elvenos el siaj ka�ejoj; ili ektimos la Eternulon, nian Dion, ili ekrespektos Vin.
18 Kiu estas Dio simila al Vi, kiu pardonas malbonagon kaj preterlasas la kulpon de la resta�o de Sia hereda�o, ne konservas por �iam Sian koleron, �ar Li amas bonfari?
19 Li denove kompatos nin, malgrandigos niajn malbonagojn, kaj �etos en la profundon de la maro �iujn niajn pekojn.
20 Vi montros fidelecon al Jakob, favorkorecon al Abraham, kiel Vi �uris al niaj patroj en la tempo antikva.