LA EPISTOLO DE LA APOSTOLO PA�LO
AL LA
ROMANOJ

1 Pa�lo, servisto de Jesuo Kristo, apostolo vokita, apartigita al la evangelio de Dio,
2 kiun Li promesis anta�e per Siaj profetoj en la sanktaj skriboj,
3 pri Sia Filo, kiu naski�is el la idaro de David la� la karno,
4 la difinita Filo de Dio en potenco la� la Spirito de sankteco per la relevi�o de la mortintoj--Jesuo Kristo, nia Sinjoro,
5 per kiu ni ricevis gracon kaj apostolecon por obeemo de fido �e �iuj nacioj pro lia nomo,
6 inter kiuj estas anka� vi, vokitaj de Jesuo Kristo;
7 al �iuj, kiuj estas en Romo, amataj de Dio, vokitaj sanktuloj: Graco al vi kaj paco de Dio, nia Patro, kaj de la Sinjoro Jesuo Kristo.

8 Unue mi dankas al mia Dio per Jesuo Kristo por vi �iuj, ke via fido estas proklamata tra la tuta mondo.
9 �ar mia atestanto estas Dio, kiun mi servas en mia spirito en la evangelio de Lia Filo, ke mi sen�ese memorigas pri vi en miaj pre�oj,
10 �iam petante, ke iel al mi jam fine prosperos veni al vi per la volo de Dio.
11 �ar mi sopiras vin vidi, por ke mi transdonu al vi ian spiritan donacon, por ke vi estu firmigitaj;
12 tio estas, por ke estu inter ni reciproka kura�igo, per la komuna fido, egale via kaj mia.
13 Kaj mi ne volas, ke vi nesciu, fratoj, ke ofte mi celis veni al vi (sed mi estas malhelpita �is nun), por ke mi havu iom da frukto �e vi, kiel anka� �e la aliaj nacioj.
14 Mi estas �uldanto al Grekoj kaj al Barbaroj, al sa�uloj kaj al senprudentuloj.
15 Tial la� mia eblo mi estas fervora prediki la evangelion anka� al vi, kiuj estas en Romo.
16 �ar mi ne hontas pri la evangelio; �ar �i estas la potenco de Dio al savo por �iu, kiu kredas, al la Judoj unue, kaj anka� al la Grekoj.
17 �ar la justeco de Dio malka�i�as en �i de fido al fido, kiel estas skribite: La virtulo vivos per sia fideleco.

18 �ar la kolero de Dio malka�i�as el la �ielo kontra� �ia malpieco kaj maljusteco de homoj, kiuj tenas la veron en maljusteco;
19 �ar la scio pri Dio estas elmontrita �e ili, �ar Dio elmontris �in al ili.
20 �ar Liaj nevideblaj ecoj de post la kreado de la mondo fari�as videblaj, sentate per Liaj farita�oj, nome, Lia eterna potenco kaj dieco; tial al ili mankas defenda pledo;
21 �ar konante Dion, ili ne gloris Lin kiel Dion, nek estis dankemaj, sed vani�is per diskutadoj, kaj ilia sensa�a koro mallumi�is.
22 Pretendante esti sa�aj, ili malsa�i�is,
23 kaj �an�is la gloron de la senmorta Dio en bildon de morta homo kaj de birdoj kaj kvarpiedaj bestoj kaj rampa�oj.

24 Tial Dio fordonis ilin al la voluptoj de iliaj koroj, al malpureco, por ke iliaj korpoj malhonori�u inter ili mem;
25 kiuj �an�is la veron de Dio en mensogon, kaj adoris kaj servis la kreita�ojn prefere ol la Kreinton, kiu estas eterne benata. Amen.

26 Tial Dio fordonis ilin al malhonoraj pasioj; �ar iliaj virinoj �an�is la naturan uzadon en kontra�naturan;
27 kaj tiel same anka� la viroj, forlasante la naturan uzadon de la virino, brulis en sia volupto unu al alia, kaj viroj kun viroj faris hontinda�on kaj ricevis en si mem la ta�gan rekompencon de sia malvirto.

28 Kaj �ar ili mal�atis teni Dion en sia konado, Dio fordonis ilin al malaprobinda menso, por ke ili faru nedeca�ojn;
29 plenigite de �ia maljusteco, malvirteco, avideco, malboneco; plenaj de envio, mortigo, malpaco, ruzo, malico; flustrantaj,
30 kalumniantaj, Dimalamantaj, insultantaj, arogantaj, fanfaronemaj, elpensantaj malbona�ojn, malobeemaj al gepatroj,
31 senprudentaj, nefidindaj, neparencamaj, senkompataj;
32 kiuj, sciante pri la ju�o de Dio, ke la farantoj de tiaj agoj meritas morton, ne nur mem faras ilin, sed anka� konsentas al la farantoj de ili.

1 Sekve, vi estas nedefendebla, ho �iu homo ju�anta; �ar dum vi ju�as alian, vi kondamnas vin mem, �ar vi, la ju�anto, faradas la samajn agojn.
2 Kaj ni scias, ke la ju�o de Dio estas la� vero kontra� tiuj, kiuj faradas tiajn agojn.
3 Kaj �u vi kalkulas, ho homo, kiu ju�as la farantojn de tiaj agoj kaj faras la samajn, ke vi evitos la ju�on de Dio?
4 A� �u vi malestimas la ri�econ de Lia boneco kaj toleremeco kaj pacienco, ne sciante, ke la boneco de Dio alkondukas vin al pento?
5 sed la� via obstineco kaj senpenta koro vi amasigas por vi koleron en la tago de kolero kaj malka�igo de la justa ju�o de Dio,
6 kiu redonos al �iu homo la� liaj faroj;
7 al tiuj, kiuj per pacienco en bonfarado celas al gloro kaj honoro kaj senmorteco, eternan vivon;
8 sed al tiuj, kiuj estas malpacemaj kaj ne obeas al la vero, sed obeas al maljusteco, koleron kaj indignon,
9 aflikton kaj maltrankvilon, sur �iun animon de homo, kiu faras malbonon, de Judo unue kaj de Greko;
10 sed gloron kaj honoron kaj pacon al �iu, kiu faras bonon, al Judo unue kaj al Greko;
11 �ar ne estas personfavorado �e Dio.
12 �ar �iu, kiu pekis sen le�o, anka� pereos sen le�o; kaj �iu, kiu pekis sub le�o, estos ju�ata per le�o;
13 �ar ne la a�skultantoj de le�o estos justaj anta� Dio, sed la plenumantoj de le�o estos pravigitaj (
14 �ar kiam la nacianoj, kiuj ne havas la le�on, faras nature la aferojn de la le�o, �i tiuj, ne havante le�on, estas le�o por si mem;
15 kiuj elmontras la faradon de la le�o skribita en iliaj koroj, kiam ilia konscienco kunatestas, kaj iliaj rezonadoj inter si akuzas a� defendas ilin.)
16 en la tago, kiam Dio ju�os la sekretojn de homoj, la� mia evangelio, per Jesuo Kristo.

17 Sed se vi estas nomata Judo, kaj apogas vin sur la le�on, kaj fieras pri Dio,
18 kaj konas Lian volon, kaj aprobas la aprobinda�ojn, kaj estas instruita el la le�o,
19 kaj estas konvinkita, ke vi mem estas gvidanto por la blinduloj, lumo por tiuj, kiuj estas en mallumo,
20 edukanto por la senprudentuloj, instruanto por infanoj, havante en la le�o la formon de la scio kaj la vero;
21 vi, kiu instruas alian, �u vi ne instruas vin mem? vi, kiu predikas: Ne �telu; �u vi �telas?
22 vi, kiu diras: Ne adultu; �u vi adultas? vi, kiu abomenas idolojn, �u vi prirabas templojn?
23 vi, kiu fieras pri la le�o, �u vi malhonoras Dion per via transpa�o de la le�o?
24 �ar pro vi, la nomo de Dio estas blasfemata inter la nacianoj, kiel estas skribite.
25 �ar cirkumcido vere utilas, se vi estas faranto de la le�o; sed se vi estas pekanto kontra� la le�o, via cirkumcido fari�as necirkumcido.
26 Se do necirkumcidulo plenumas la ordonojn de la le�o, �u lia necirkumcido ne kalkuli�os kiel cirkumcido?
27 kaj �u la la�natura necirkumcidulo, se li plenumas la le�on, ne ju�os vin, kiu kun la skribo kaj cirkumcido transpa�as la le�on?
28 �ar Judo estas ne tiu, kiu estas ekstere tia, kaj cirkumcido estas ne tio, kio estas tia ekstere en la karno;
29 sed Judo estas tiu, kiu estas interne tia, kaj cirkumcido estas en la koro, la� la spirito, ne la� la litero, kies la�do estas ne de homoj, sed de Dio.

1 Kia do estas la supereco de la Judoj? a� kia estas la utilo de cirkumcido?
2 Multa en �iu rilato: unue, ke al ili estis konfiditaj la orakoloj de Dio.
3 �u do estas grave, se kelkaj ne fidis? �u ilia senfideco vantigos la fidelecon de Dio?
4 Nepre ne! Dio montri�u vera, sed �iu homo mensoganto, kiel estas skribite:

Ke Vi estu justa en Via vorto Kaj pura en Via ju�o.

5 Sed se nia maljusteco rekomendas la justecon de Dio, kion ni diros? �u maljusta estas Dio, kiu alportas koleron? (Mi parolas kiel homo.)
6 Nepre ne! �ar kiel Dio ju�us la mondon?
7 �ar se la vero de Dio per mia mensogo abundis al Lia gloro, kial mi estas ankora� ju�ata, kiel pekinto?
8 kaj kial ne (kiel ni estas kalumniataj, kaj kelkaj asertas, ke ni diras): Ni faru malbonon, por ke venu bono? ilia kondamno estas justa.

9 Kio do? �u ni nin senkulpigas? Tute ne: �ar ni jam akuzis egale Judojn kaj Grekojn, ke �iuj estas sub peko;
10 kiel estas skribite:

Ne ekzistas justulo, ne e� unu;
11 Ne ekzistas prudentulo, Ne ekzistas iu, kiu ser�as Dion;
12 �iuj devoji�is, �iuj senutili�is; Ekzistas neniu, kiu faras bonon, ne e� unu;
13 Malfermita tombo estas ilia gor�o; Per sia lango ili hipokritis; Veneno de vipuro estas sub iliaj lipoj;
14 Ilia bu�o estas plena de malbenado kaj malico;
15 Iliaj piedoj rapidas, por ver�i sangon;
16 Ruinigo kaj pereigo estas sur iliaj vojoj;
17 Kaj vojon de paco ili ne konas;
18 Anta� iliaj okuloj ne ekzistas timo anta� Dio.

19 Sed ni scias, ke �ion ajn, kion la le�o diras, �i parolas al tiuj, kiuj estas sub la le�o; ke �iu bu�o fermi�u, kaj ke la tuta mondo submeti�u sub la ju�on de Dio;
20 �ar per la faroj de la le�o neniu karno pravi�os anta� Li; �ar per la le�o venas konscio pri peko.
21 Sed nun, ekster la le�o, justeco de Dio montri�is, atestata per la le�o kaj la profetoj;
22 nome, la justeco de Dio, per fido al Jesuo Kristo, por �iuj kredantoj, �ar ne ekzistas diferencigo;
23 �ar �iuj pekis kaj maltrafis la gloron de Dio;
24 pravigite donace de Lia graco, per la ela�eto, kiu estas en Kristo Jesuo;
25 kiun Dio anta�difinis kiel repacigilon per fido en lia sango, por la elmontrado de Sia justeco per la pardono de la pekoj, anta�e faritaj la� la toleremeco de Dio;
26 por la elmontrado de Lia justeco en la nuna tempo, kaj ke Li estas mem justa, kaj estas la praviganto de tiu, kiu havas fidon en Jesuo.
27 Kie do estas la fanfaronado? �i estas esceptita. Per kia le�o? de faroj? Ne; sed per la le�o de fido.
28 Ni do konkludas, ke homo pravi�as per fido, ekster la faroj de la le�o.
29 �u Dio estas nur Dio de la Judoj? �u ne anka� de la nacianoj? Jes, anka� de la nacianoj;
30 �ar Dio estas unu, kaj Li pravigos la cirkumcidularon pro fido kaj la necirkumcidularon per fido.
31 �u ni do per fido vantigas la le�on? Nepre ne! sed ni firmigas la le�on.

1 Kion do, ni diros, trovis Abraham, nia praavo la� la karno?
2 �ar se Abraham pravi�is per faroj, li havas ion, pri kio fieri, sed ne anta� Dio.
3 �ar kion diras la Skribo? Kaj Abraham kredis al Dio, kaj tio estis kalkulita al li kiel virto.
4 Al tiu, kiu laboras, la salajro estas kalkulata ne kiel favoro, sed kiel �uldo.
5 Sed al tiu, kiu ne laboras, sed kredas al Tiu, kiu pravigas la malpiulon, lia fido estas kalkulata kiel virto.
6 Kiel David anka� pridiras la feli�on de la homo, al kiu Dio kalkulas virton ekster faroj,
7 dirante:

Feli�aj estas tiuj, kies krimoj estas pardonitaj, Kies pekoj estas kovritaj.
8 Feli�a estas la homo, al kiu la Eternulo ne kalkulas lian kulpon.

9 �u do �i tiu feli�o apartenas al la cirkumcidularo, a� al la necirkumcidularo anka�? �ar ni diras, ke al Abraham la fido estis kalkulita kiel virto.
10 Kiel do �i estis kalkulita? kiam li estis en cirkumcido, a� en necirkumcido? Ne en cirkumcido, sed en necirkumcido;
11 kaj li ricevis la signon de cirkumcido, kiel sigelon de la virto de la fido, kiu ekzistis en lia necirkumcido; por ke li estu la patro de �iuj, kiuj ankora� en necirkumcido kredas, por ke virto estu kalkulata al ili;
12 kaj la patro de cirkumcido al tiuj, kiuj ne nur estas anoj de la cirkumcido, sed kiuj anka� sekvas la pa�ojn de tiu fido, kiun nia patro Abraham havis dum sia necirkumcido.
13 �ar ne per la le�o fari�is la promeso al Abraham a� al lia idaro, ke li estos heredanto de la mondo, sed per la virto el fido.
14 �ar se tiuj, kiuj estas la� la le�o, estas heredantoj, la fido nuli�is, kaj la promeso vanti�is;
15 �ar la le�o elfaras koleron; sed kie ne ekzistas le�o, tie anka� ne ekzistas transpa�o.
16 �i do estas el fido por tio, ke �i estu la� graco; por ke la promeso estu firma al la tuta idaro, ne nur al tiu, kiu estas el la le�o, sed anka� al tiu, kiu estas el la fido de Abraham, kiu estas la patro de ni �iuj
17 (kiel estas skribite: Mi faris vin patro de multe da popoloj) anta� Tiu, al kiu li kredis, nome Dio, kiu vivigas la mortintojn, kaj vokas la neekzistanta�ojn, kvaza� ili ekzistus.
18 Li ekster espero kredis en espero, por ke li fari�u patro de multe da popoloj, la� la dirita�o: Tiel estos via idaro.
19 Kaj ne senfortigite en fido, li pripensis sian propran korpon jam pereintan (estante preska� centjara), kaj la senvivecon de la utero de Sara;
20 tamen pri la promeso de Dio li ne �anceli�is en nekredemo, sed forti�is per fido, donante la gloron al Dio,
21 kaj plene certigite, ke tion, kion Li promesis, Li povas anka� fari.
22 Tial �i estis kalkulita al li kiel virto.
23 Kaj ne por li sola estis skribite, ke �i estis kalkulita al li;
24 sed anka� por ni, al kiuj �i estos kalkulata, kaj kiuj kredas al Tiu, kiu levis el la mortintoj Jesuon, nian Sinjoron,
25 kiu estis transdonita pro niaj pekoj kaj estis relevita por nia pravigo.

1 Tial ni, pravigite per fido, havu pacon kun Dio per nia Sinjoro Jesuo Kristo,
2 per kiu anka� ni ricevis enkondukon per fido en �i tiun gracon, en kiu ni staras; kaj ni �oju pro espero de la gloro de Dio.
3 Kaj krome ni �oju anka� pro la afliktoj, sciante, ke aflikto faras paciencon;
4 kaj pacienco provitecon, kaj proviteco esperon;
5 kaj la espero ne hontigas, �ar la amo de Dio estas ver�ita en niajn korojn per la Sankta Spirito, donita al ni.
6 �ar kiam ni ankora� estis senfortaj, tiam Kristo �ustatempe mortis pro malpiuloj.
7 �ar apena� pro justulo iu mortus; �ar pro bonulo eble iu kura�us morti.
8 Sed Dio rekomendas al ni Sian amon en tio, ke dum ni ankora� estis pekuloj, Kristo mortis por ni.
9 Des plimulte do ni, jam pravigite per lia sango, estos per li savitaj el la kolero.
10 �ar se ni, estante malamikoj, estas repacigitaj kun Dio per la morto de Lia Filo, des plimulte, repacigite, ni estos savitaj per lia vivo;
11 kaj krom tio ni fieras anka� en Dio pro nia Sinjoro Jesuo Kristo, per kiu ni jam ricevis la repacigon.

12 Pro tio, kiel per unu homo peko eniris en la mondon, kaj morto per peko, kaj tiel morto atingis �iujn homojn pro tio, ke �iuj pekis;
13 �ar �is la le�o peko estis en la mondo, sed peko ne estas alkalkulata, kiam ne ekzistas le�o.
14 Sed morto re�is de post Adam �is Moseo, e� super tiuj, kiuj ne pekis simile al la transpa�o de Adam, kiu estis la tipo de la venonto.
15 Sed ne kia la eraro, tia estas la donaco. �ar se per la eraro de unu mortis la multaj, des plimulte abundis al la multaj la graco de Dio kaj la donaco per la graco de la unu homo Jesuo Kristo.
16 Kaj la donaco ne estis la� la unu pekinta; �ar la ju�o venis el unu �is kondamno, sed la donaco venis el multaj eraroj �is pravigo.
17 �ar se, per la eraro de la unu, morto re�is per unu, des plimulte re�os en vivo per la unu Jesuo Kristo tiuj, kiuj ricevis abundon de la graco kaj de la donaco de justeco.
18 Tial, kiel per unu eraro venis ju�o al �iuj homoj �is kondamno, tiel same per unu justa�o venis la donaco al �iuj homoj �is la pravigo de vivo.
19 �ar kiel per la malobeo de unu la multaj fari�is pekuloj, tiel per la obeo de unu la multaj fari�os justaj.
20 Kaj la le�o eniris, por ke la eraro plimulti�u; sed kie peko plimulti�is, graco multe pli superabundis,
21 por ke tiel same, kiel la peko re�is en morto, la graco re�u per justeco �is eterna vivo per Jesuo Kristo, nia Sinjoro.

1 Kion do ni diru? �u ni restu en peko, por ke graco abundu?
2 Nepre ne! �u ni, kiuj mortis al peko, ankora� vivus en �i?
3 �u vi ne scias, ke ni �iuj, kiuj bapti�is al Jesuo Kristo, bapti�is al lia morto?
4 Ni do estas entombigitaj kun li per bapto al morto, por ke, kiel Kristo estas levita el la mortintoj per la gloro de la Patro, tiel same ni anka� iradu en noveco de vivo.
5 �ar se ni jam kuni�is al la simileco de lia morto, ni tiel same kuni�os al la simileco de lia relevi�o,
6 sciante, ke nia malnova homo estas kun li krucumita, por ke la korpo de peko estu neniigita, por ke ni jam ne estu sklavoj al peko;
7 �ar tiu, kiu mortis, estas pravigita pri peko.
8 Sed se ni mortis kun Kristo, ni kredas, ke ni anka� vivos kun li;
9 sciante, ke Kristo, levite el la mortintoj, ne plu mortas; la morto ne plu lin regas.
10 �ar mortante, li mortis al peko unufoje por �iam; sed vivante, li vivas al Dio.
11 Tial anka� vi vin kalkulu mortintoj al peko, sed vivantoj al Dio en Kristo Jesuo.

12 Tial peko ne re�u en via morta korpo tiel, ke vi obeu al �iaj deziroj;
13 anka� ne prezentu viajn membrojn iloj de maljusteco al peko, sed prezentu vin al Dio vivantoj el la mortintoj, kaj viajn membrojn iloj de justeco por Dio.
14 �ar peko ne regos vin, �ar vi estas ne sub la le�o, sed sub graco.

15 Kio do? �u ni peku, pro tio, ke ni estas ne sub le�o, sed sub graco? Nepre ne!
16 �u vi ne scias, ke kiam vi vin prezentas, kiel sklavoj al iu por obeado, vi estas sklavoj de tiu, al kiu vi obeas, �u de peko por morto, a� de obeemeco por justeco?
17 Sed danko estu al Dio, ke kvankam vi estis la sklavoj de peko, vi tamen fari�is kore obeemaj al tiu tipo de instruado, al kiu vi estas kondukitaj;
18 kaj liberigite el peko, vi sklavi�is al justeco.
19 Mi parolas home pro la malforteco de via karno; �ar kiel vi prezentis viajn membrojn sklavoj al malpureco kaj al maljusteco �is maljusteco, tiel nun prezentu viajn membrojn sklavoj al justeco �is sanktigo.
20 �ar kiam vi estis sklavoj de peko, vi estis liberaj de justeco.
21 Kian frukton do vi havis tiam el tio, pri kio vi nun hontas? �ar la fino de tio estas morto.
22 Sed nun, liberigite el peko, kaj sklavi�inte al Dio, vi havas vian frukton �is sankti�o, kaj por fino eternan vivon.
23 �ar la salajro de peko estas morto; sed la donaco de Dio estas eterna vivo en Kristo Jesuo, nia Sinjoro.

1 A� �u vi ne scias, fratoj (�ar mi parolas al konantoj de la le�o), ke la le�o regas la homon tiel longe, kiel li vivas?
2 �ar la edzinigita virino estas le�e alligita al sia edzo dum lia vivo; sed se la edzo mortas, �i liberi�as el la le�o de la edzo.
3 Se do, dum la edzo vivas, �i kuni�as kun alia viro, �i estos nomata adultulino; sed se la edzo mortis, �i estas libera de la le�o, kaj ne estas adultulino, kvankam kuni�inte kun alia viro.
4 Tiel, miaj fratoj, vi same mortis al la le�o per la korpo de Kristo, por kuni�i kun alia, nome kun tiu, kiu levi�is el la mortintoj, por ke ni donu frukton al Dio.
5 �ar dum ni estis en karno, la la�pekaj pasioj, kiuj estis per la le�o, energiis en niaj membroj, por doni frukton al morto.
6 Sed ni jam liberi�is el la le�o, mortinte rilate tion, en kio ni estis tenataj, por ke ni servu en noveco de spirito, kaj ne en malnoveco de litero.

7 Kion do ni diru? �u la le�o estas peko? Nepre ne! Tamen mi ne konus pekon, krom per la le�o; �ar mi ne konus deziron, se la le�o ne dirus: Ne deziru;
8 sed la peko, trovante pretekston, estigis en mi per la ordono �ian deziremon, �ar ekster le�o la peko estas senviva.
9 Kaj iam mi vivadis ekster la le�o; sed kiam la ordono venis, la peko vivi�is, kaj mi mortis;
10 kaj tiun ordonon, kiu estas por vivo, mi trovis por morto;
11 �ar la peko, trovinte pretekston, per la ordono min trompis, kaj per �i min mortigis.
12 Tiel la le�o estas sankta, kaj la ordono estas sankta kaj justa kaj bona.
13 �u do tio, kio estas bona, fari�is morto por mi? Nepre ne! Sed la peko, por ke �i montri�u peko, estigante morton en mi per la bono--por ke per la ordono la peko fari�u treege peka.
14 �ar ni scias, ke la le�o estas spirita; sed mi estas karna, vendite sub pekon.
15 �ar mi ne havas certecon pri tio, kion mi faradas; �ar mi ne agas la� tio, kion mi volas; sed kion mi malamas, tion mi faras.
16 Sed se mi faras tion, kion mi ne volas fari, mi konsentas al la le�o, ke �i estas bona.
17 La faranto do estas jam ne mi, sed la peko, lo�anta en mi.
18 �ar mi scias, ke en mi (tio estas, en mia karno) bono ne lo�as; �ar �e mi estas la volo, sed ne la elfaro de la bono.
19 �ar la bonon, kiun mi volas fari, mi ne faras; sed la malbonon, kiun mi ne volas fari, mi faradas.
20 Sed se mi faras tion, kion mi ne volas fari, faras �in jam ne mi, sed la peko, lo�anta en mi.
21 Mi do trovas le�on, ke kiam mi volas fari bonon, la malbono estas �e mi.
22 �ar mi �ojas en la le�o de Dio la� la interna homo;
23 sed mi vidas alian le�on en miaj membroj, militantan kontra� la le�o de mia menso, kaj forkaptantan min sub la le�on de la peko, kiu estas en miaj membroj.
24 Ho ve, mi malfeli�ulo! kiu min liberigos el la korpo de �i tiu morto?
25 Danko estu al Dio, per Jesuo Kristo, nia Sinjoro. Per la menso do mi mem servas al la le�o de Dio, sed per la karno al la le�o de peko.

1 Ekzistas do jam nenia kondamno kontra� tiuj, kiuj estas en Kristo Jesuo.
2 �ar la le�o de la Spirito de vivo en Kristo Jesuo liberigis min de la le�o de peko kaj morto.
3 �ar kiam la le�o trovi�is nekapabla pro tio, ke �i estis malforta pro la karno, Dio, sendante Sian propran Filon en simileco de peka karno kaj pro peko, kondamnis la pekadon en la karno;
4 por ke la postulo de la le�o plenumi�u en ni, kiuj iradas ne la� la karno, sed la� la spirito.
5 �ar kiuj estas la� la karno, tiuj sin interesas pri la aferoj de la karno; sed kiuj estas la� la spirito, pri la aferoj de la spirito.
6 �ar la intereso de la karno estas morto, sed la intereso de la spirito estas vivo kaj paco;
7 �ar la intereso de la karno estas malamikeco kontra� Dio, �ar �i ne obeas al la le�o de Dio, kaj �i ja ne povas obei;
8 kaj tiuj, kiuj estas en la karno, ne povas pla�i al Dio.
9 Sed vi estas ne en la karno, sed en la spirito, se vere la Spirito de Dio lo�as en vi. Sed se iu ne havas la Spiriton de Kristo, tiu ne estas lia.
10 Kaj se Kristo estas en vi, la korpo malvivas pro peko, sed la spirito estas vivo pro justeco.
11 Kaj se la Spirito de Tiu, kiu levis Jesuon el la mortintoj, lo�as en vi, tiam la Levinto de Kristo Jesuo el la mortintoj vivigos e� viajn mortajn korpojn per Sia Spirito, lo�anta en vi.

12 Tial do, fratoj, ni estas �uldantoj, ne al la karno, por vivi la� la karno;
13 �ar se vi vivas la� la karno, vi mortos; sed se per la spirito vi malvivigas la farojn de la korpo, vi vivos.
14 �ar �iuj, kiuj estas kondukataj de la Spirito de Dio, estas filoj de Dio.
15 �ar vi ne ricevis la spiriton de sklaveco denove al timo; sed vi ricevis la spiriton de adopto, per kiu ni krias: Aba, Patro.
16 La Spirito mem kunatestas kun nia spirito, ke ni estas idoj de Dio;
17 kaj se idoj, tial heredantoj, heredantoj de Dio, kunheredantoj kun Kristo, se vere ni suferas kun li, por ke ni estu glorataj kun li.

18 �ar mi kalkulas, ke la suferoj de la nuna tempo ne indas komparon kun la gloro, kiu estas malka�ota al ni.
19 �ar la fervora sopiro de la kreitaro atendas la malka�on de la filoj de Dio.
20 �ar la kreitaro subi�is sub la vanecon, ne volonte, sed, pro la subiganto, kun espero,
21 ke la kreitaro mem anka� liberi�os el la sklaveco de pereo en la liberecon de la gloro de la idoj de Dio.
22 �ar ni scias, ke la tuta kreitaro kune �emas kaj naskodoloras �is nun.
23 Kaj krom tio, ni mem, kiuj havas la unuaa�on de la Spirito, �emas en ni, atendante nian adopton, nome la ela�eton de nia korpo.
24 �ar per espero ni estas savitaj; sed la espero, kiu estas vidata, ne estas espero; �ar kiu esperas al tio, kion li vidas?
25 Sed, se ni esperas al tio, kion ni ne vidas, tiam ni �in atendas pacience.

26 Kaj tiel same la Spirito anka� helpas nian malfortecon; �ar ni ne scias, kiel pre�i dece, sed la Spirito mem propetadas por ni per �emoj neeldireblaj;
27 kaj Tiu, kiu esploras la korojn, scias, kio estas la penso de la Spirito, �ar li propetadas por la sanktuloj la� la volo de Dio.
28 Kaj ni scias, ke por tiuj, kiuj amas Dion, por tiuj, kiuj estas vokitaj la� Lia intenco, �io kunlaboras al bono.
29 �ar kiujn Li anta�konis, tiujn Li anta�difinis kiel konformajn al la bildo de Lia Filo, por ke �i tiu estu la unuenaskita inter multaj fratoj;
30 kaj kiujn Li anta�difinis, tiujn Li anka� vokis; kaj kiujn Li vokis, tiujn Li anka� justigis; kaj kiujn Li justigis, tiujn Li anka� gloris.

31 Kion do ni diru pri �i tio? Se Dio estas por ni, kiu estas kontra� ni?
32 �u Tiu, kiu ne indulgis Sian propran Filon, sed fordonis lin por ni �iuj, ne donos al ni libere �ion kun li?
33 Kiu akuzos la elektitojn de Dio? Dio estas la justiganto;
34 kiu estas la kondamnanto? Kristo estas tiu, kiu mortis, sed levi�is el la mortintoj, kiu estas dekstre de Dio, kaj anka� propetadas por ni.
35 Kiu apartigos nin de la amo de Kristo? �u aflikto, a� turmento, a� persekutado, a� malsato, a� nudeco, a� dan�ero, a� glavo?
36 Kiel estas skribite:

Pro Vi ni estas mortigataj �iutage; Oni rigardas nin kiel �afojn por bu�o.

37 Sed en �io tio ni supervenkas per tiu, kiu nin amis.
38 �ar mi konvinki�is, ke nek morto, nek vivo, nek an�eloj, nek a�toritatoj, nek estanta�oj, nek estonta�oj, nek potencoj,
39 nek alteco, nek profundeco, nek iu alia kreita�o povos apartigi nin de la amo de Dio, kiu estas en Kristo Jesuo, nia Sinjoro.

1 Mi diras la veron en Kristo, mi ne mensogas, kaj mia konscienco atestas kun mi per la Sankta Spirito,
2 ke mi havas grandan mal�ojon kaj sen�esan doloron en la koro.
3 �ar mi volus, ke mi estu anatemita for de Kristo por miaj fratoj, miaj parencoj la� la karno;
4 kiuj estas Izraelidoj, kies estas la adopto kaj la gloro kaj la interligoj kaj la le�dono kaj la Diservo kaj la promesoj;
5 kies estas la patroj, kaj el kiuj la� la karno estas Kristo, kiu estas super �iuj, Dio benata eterne. Amen.
6 Sed la afero ne estas, kvaza� la vorto de Dio estus nenii�inta. �ar ne �iuj estas Izrael, kiuj estas el Izrael;
7 nek, �ar ili estas idoj de Abraham, �iuj estas filoj, sed: Per Isaak oni nomos vian idaron.
8 Tio estas, ne la filoj de la karno estas la filoj de Dio, sed la filoj de la promeso estas rigardataj kiel idaro.
9 �ar jen estas la vorto de promeso: En la sama jartempo Mi venos, kaj estos filo �e Sara.
10 Kaj plue, kiam Rebeka anka� gravedi�is per unu, nia patro Isaak
11 (�ar la infanoj ankora� ne naski�is, nek faris ion bonan a� malbonan, por ke la intenco de Dio restu la� elekto, ne pro faroj, sed pro la alvokanto),
12 estis dirite al �i: La pli granda servos la malpli grandan.
13 Kiel estas skribite: Mi ekamis Jakobon, sed Esavon Mi malamis.

14 Kion do ni diru? �u estas maljusteco �e Dio? Nepre ne!
15 �ar Li diris al Moseo: Mi favorkoros tiun, kiun Mi favorkoros, kaj Mi kompatos tiun, kiun Mi kompatos.
16 Tial do tio apartenas ne al tiu, kiu volas, nek al tiu, kiu kuras, sed al Dio, kiu kompatas.
17 �ar la Skribo diras al Faraono: Nur por tio Mi vin konservis, ke Mi montru sur vi Mian forton, kaj por ke oni rakontu pri Mia nomo sur la tuta tero.
18 Tial Li favorkoras �iun, kiun Li volas; kaj �iun, kiun Li volas, Li obstinigas.

19 Vi do diras al mi: Kial Li ankora� ripro�as? �ar kiu rezistas al Lia volo?
20 Sed anta� tio, ho viro, kiu vi estas, ke vi respondas kontra� Dio? �u farita�o diros al sia farinto: Kial vi faris min tiel?
21 A� �u la potfaristo ne havas rajton super la argilo, el la sama maso fari jen vazon por honoro, kaj jen vazon por malhonoro?
22 Kiel do, se Dio, volante elmontri Sian koleron kaj konatigi Sian potencon, toleris kun plena pacienco vazojn de kolero, ta�gajn por pereo;
23 kaj por ke Li konatigu la ri�on de Sia gloro sur vazojn de favoro, kiujn Li anta�e pretigis por gloro,
24 nome nin, kiujn Li anka� vokis, ne nur el la Judoj, sed anka� el la nacianoj?
25 Kiel Li diras anka� en Ho�ea:

La popolon ne Mian Mi nomos Mia popolo, Kaj la neamatinon amatino.
26 Kaj sur la sama loko, kie estis al ili dirite: Vi ne estas Mia popolo, Tie oni nomos ilin infanoj de la vivanta Dio.

27 Kaj Jesaja krias pri Izrael: Se la nombro de la filoj de Izrael e� estos kiel la apudmara sablo, la restintoj savi�os;
28 �ar la Sinjoro efektivigos Sian vorton en la mondo, akcelante kaj tran�e mallongigante �in.
29 Kiel Jesaja diris anta�e:

Se la Eternulo Cebaot ne lasus al ni resta�on, Ni fari�us kiel Sodom, ni simili�us al Gomora.

30 Kion do ni diru? Ke la nacianoj, kiuj ne sekvis justecon, atingis justecon, la justecon, kiu estas el fido;
31 sed ke Izrael, sekvante la le�on de justeco, ne atingis tiun le�on.
32 Kial? �ar ili sekvis �in ne per fido, sed kvaza� per faroj. Ili falpu�i�is �e la �tono de falpu�i�o;
33 kiel estas skribite:

Jen Mi ku�igas en Cion �tonon de falpu�i�o kaj rokon de alfrapi�o; Kaj tiu, kiu fidos al li, ne estos hontigita.

1 Fratoj, la deziro de mia koro kaj mia pre�o al Dio pri ili estas por ilia savado.
2 �ar mi atestas pri ili, ke ili havas fervoron al Dio, sed ne la� scio.
3 �ar nesciante la justecon de Dio, kaj penante starigi sian propran justecon, ili ne subi�is al la justeco de Dio.
4 �ar Kristo estas la fino de la le�o por justeco por �iu, kiu kredas.
5 �ar Moseo skribis, ke tiu, kiu plenumas la justecon de la le�o, vivos per �i.
6 Sed la justeco, kiu estas el fido, diras jene: Ne diru en via koro: Kiu suprenirus en la �ielon? (tio estas, por malsuprenigi Kriston),
7 nek: Kiu malsuprenirus en la abismon? (tio estas, por suprenkonduki Kriston el la mortintoj).
8 Sed kion �i diras? La afero estas proksime de vi, en via bu�o kaj en via koro; tio estas, la vorto de fido, kiun ni predikas;
9 �ar se vi per via bu�o konfesas Jesuon Sinjoro, kaj kredas en via koro, ke Dio lin levis el la mortintoj, vi savi�os;
10 �ar per la koro la homo kredas �is justeco, kaj per la bu�o konfesas �is savo.
11 �ar la Skribo diras: �iu, kiu fidas al li, ne estos hontigita.
12 �ar estas nenia diferencigo inter Judo kaj Greko, �ar unu sama estas Sinjoro de �iuj, kaj estas ri�a por �iuj, kiuj lin vokas;
13 �ar: �iu, kiu vokos la nomon de la Eternulo, savi�os.
14 Kiel do ili vokos Tiun, al kiu ili ne kredis? kaj kiel ili kredos al Tiu, pri kiu ili ne a�dis? kaj kiel ili a�dos sen predikanto?
15 kaj kiel oni predikos, se ili ne estos senditaj? kiel estas skribite: Kiel �armaj estas la piedoj de la anoncantoj de la evangelio de bono!

16 Sed ne �iuj a�skultis la evangelion. �ar Jesuo diris: Ho Eternulo! kiu kredus al tio, kion ni a�dis?
17 La fido venas do per a�dado, kaj a�dado per la vorto de Kristo.
18 Sed mi diras: �u ili ne a�dis? Certe:

Tra la tuta mondo iris ilia sono, Kaj �is la finoj de la tero iris iliaj vortoj.

19 Sed mi diras: �u Izrael ne sciis? Unue Moseo diris:

Mi incitos vin per ne-popolo, Per popolo malnobla Mi vin kolerigos.

20 Kaj Jesaja estis tre kura�a, kaj diris:

Mi estas trovebla por tiuj, kiuj Min ne ser�is; Mi montris Min al tiuj, kiuj pri Mi ne demandis.

21 Sed pri Izrael li diris: �iutage Mi etendis Miajn manojn al popolo malobeema kaj obstina.

1 Mi do diras: �u Dio forpu�is Sian popolon? Nepre ne! �ar anka� mi estas Izraelido, el la idoj de Abraham, el la tribo de Benjamen.
2 Dio ne forpu�is Sian popolon, kiun Li anta�konis. A� �u vi ne scias, kion la Skribo diras pri Elija? kiel li pledis �e Dio kontra� Izrael:
3 Ho Eternulo, oni mortigis Viajn profetojn, detruis Viajn altarojn; kaj mi sola restis, kaj oni ser�as mian animon.
4 Sed kion diras al li la orakolo de Dio? Mi restigis por Mi sep mil virojn, kies genuoj ne fleksi�is anta� Baal.
5 Tiel same do estas anka� nuntempe resta�o la� la elektado de graco.
6 Sed se per graco, ne plu el faroj; alie graco jam ne estus graco.
7 Kion do? Kion Izrael ser�adas, tion li ne atingis, sed la elektitaro atingis �in, kaj la resta�o estis obstinigita;
8 kiel estas skribite: Dio donis al ili spiriton de profunda dormo, okulojn, por ke ili ne vidu, kaj orelojn, por ke ili ne a�du, �is la nuna tago.
9 Kaj David diris:

Ilia tablo fari�u por ili reto kaj kaptilo Kaj falpu�ilo kaj repago;
10 Mallumi�u iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por �iam.

11 Mi do diras: �u ili falpu�i�is, por ke ili falu? Nepre ne! sed per ilia eraro venis savo al la nacianoj, por �aluzigi ilin.
12 Se do ilia eraro ri�igis la mondon, kaj ilia perdo estas la gajno de la nacianoj, kiom pli ilia pleneco?

13 Sed mi parolas al vi, nacianoj. La� tio, kiom mi estas apostolo al nacianoj, mi gloras mian servadon;
14 se nur mi iel povos �aluzigi tiujn, kiuj estas mia karno, kaj savi kelkajn el ili.
15 �ar se la for�etado de ili estas la repacigo de la mondo, kio estos la akcepto de ili, se ne vivo el la mortintoj?
16 Kaj se la unuaa�o estas sankta, la maso anka� estas sankta; kaj se la radiko estas sankta, la bran�oj anka� estas sanktaj.
17 Sed se kelkaj el la bran�oj derompi�is, kaj vi, estante sova�a olivarbo, engrefti�is inter ili kaj fari�is partoprenanto en la radiko kaj graso de la olivarbo,
18 ne fieru super la bran�oj; sed se vi fieras, ne vi portas la radikon, sed la radiko portas vin.
19 Vi do diros: Bran�oj estis derompitaj, por ke mi estu engreftita.
20 Bone; pro nekredemeco ili estis derompitaj, kaj vi staras per via fido. Ne tenu vin alte, sed timu;
21 �ar se Dio ne indulgis la naturajn bran�ojn, Li anka� vin ne indulgos.
22 Vidu do la bonecon kaj severecon de Dio: al la falintoj severecon, sed al vi bonecon, se vi restados en Lia boneco; alie vi anka� detran�i�os.
23 Kaj ili anka�, se ili ne restados en sia nekredemeco, engrefti�os; �ar Dio povas reengrefti ilin.
24 �ar se vi eltran�i�is el tio, kio estas nature sova�a olivarbo, kaj kontra�nature engrefti�is en bonan olivarbon, kiom pli �i tiuj, kiuj estas la naturaj bran�oj, engrefti�os en sian propran olivarbon?

25 �ar mi ne volas, fratoj, ke vi ne sciu �i tiun misteron, por ke vi ne opiniu vin sa�aj, ke la�parta obstini�o okazis al Izrael, �is la pleneco de la nacianoj envenos;
26 kaj tiamaniere la tuta Izrael savi�os, kiel estas skribite:

El Cion venos la Liberiganto; Li deturnos de Jakob malpiecon;
27 Kaj �i tio estos Mia interligo kun ili, Kiam Mi forigos iliajn pekojn.

28 Rilate al la evangelio, ili estas malamikoj pro vi; sed rilate al la elekto, ili estas amataj pro la patroj.
29 �ar la donacoj kaj la vokado de Dio estas nerevokeblaj.
30 �ar kiel vi iam estis malobeemaj al Dio, sed jam ricevis kompaton per ilia malobeo,
31 tiel same anka� �i tiuj jam malobeis, por ke, per la kompato montrita al vi, ili anka� nun ricevu kompaton.
32 �ar Dio kun�losis �iujn en malobeo, por ke Li kompatu �iujn.

33 Ho, profundo de ri�eco kaj sa�eco kaj scio de Dio! kiel neesploreblaj estas Liaj ju�oj, kaj nesekveblaj Liaj vojoj!
34 �ar kiu sciis la spiriton de la Eternulo? a� kiu estis Lia konsilanto?
35 a� kiu anta�e al Li donis ion, poste redonotan al li?
36 �ar el Li kaj per Li kaj al Li estas �io. Al Li estu la gloro por �iam. Amen.

1 Mi do vin petas, fratoj, pro la kompatoj de Dio, ke vi prezentu viajn korpojn kiel vivantan oferon, sanktan, pla�antan al Dio, kio estas via racia servo.
2 Kaj ne konformi�u al �i tiu mondo; sed aliformi�u per renovigado de via menso, por ke vi provu, kio estas la bona kaj aprobinda kaj perfekta volo de Dio.

3 �ar mi diras al �iu el vi, per la graco al mi donita, ke li ne tro estimu sin, sed estimu sin kun modereco, la� mezuro de la fido, kiun Dio disdonis al �iu.
4 �ar kiel ni havas multajn membrojn en unu korpo, kaj ne �iuj membroj havas la saman funkcion,
5 tiel same ni multaj estas unu korpo en Kristo, kaj �iuj aparte membroj unu de alia.
6 Sed havante donacojn diversajn la� la graco donita al ni, �u profetadon, ni profetu la� la mezuro de nia fido;
7 a� servadon, ni laboru en nia servado; a� instruanto, en sia instruado;
8 a� admonanto, en sia admonado; la disdonanto agu malavare, la administranto kun diligenteco, la kompatanto kun �ojo.
9 Via amo estu sen hipokriteco. Abomenu tion, kio estas malbona; alglui�u al la bona.
10 En fratamo estu kore unuigitaj unu al alia, honore preferantaj unu la alian;
11 en diligenteco ne malviglaj, en spirito fervoraj, servantaj la Sinjoron;
12 en espero �ojaj, en aflikto paciencaj, en pre�ado persistaj;
13 kotizantaj por la bezonoj de la sanktuloj, sekvantaj gastamecon.
14 Benu tiujn, kiuj vin persekutas; benu, kaj ne malbenu.
15 �oju kun �ojantoj, ploru kun plorantoj.
16 Estu simpatiaj unu al alia. Ne pripensadu altajn aferojn, sed klinadu vin al humilaj aferoj. Ne opiniu vin sa�aj.
17 Redonu al neniu malbonon pro malbono. Celu aprobinda�ojn anta� �iuj homoj.
18 Se estos eble, restu pacaj viaparte kun �iuj homoj.
19 Ne ven�u vin, amataj, sed cedu lokon al kolero; �ar estas skribite: �e Mi estas ven�o, Mi repagos, diras la Sinjoro.
20 Sed se via malamiko malsatas, donu al li man�i; se li soifas, donu al li trinki; �ar tion farante, fajrajn karbojn vi kolektos sur lia kapo.
21 Ne venki�u de malbono, sed venku malbonon per bono.

1 �iu animo submeti�u al la superaj a�toritatoj, �ar ne ekzistas a�toritato, krom de Dio; kaj tiuj, kiuj ekzistas, estas starigitaj de Dio.
2 Tiu do, kiu kontra�staras al a�toritato, rezistas al la ordono de Dio; kaj tiuj, kiuj rezistas, ricevos ju�on.
3 �ar regantoj estas terura�o ne al la bona agado, sed al la malbona. �u vi volas ne timi a�toritatulon? faru bonon, kaj vi havos de li la�don;
4 �ar li estas servanto de Dio al vi por bono. Sed timu, se vi faras malbonon; �ar ne vane li portas la glavon, �ar li estas servanto de Dio, ven�anto por kolero kontra� tiu, kiu faras malbonon.
5 Sekve estas necese submeti�i, ne nur pro la kolero, sed anka� pro konscienco.
6 �ar pro tio vi anka� pagas tributon, �ar ili estas servantoj de Dio, klopodantaj por �i tio mem.
7 Redonu �uldon al �iuj: tributon, al kiu tributo estas �uldata; imposton, al kiu imposto; timon, al kiu timo; honoron, al kiu honoro.

8 Al neniu �uldu ion, krom la reciproka amo; �ar amante sian proksimulon, oni plenumis la ceteran le�on.
9 �ar tio: Ne adultu, Ne mortigu, Ne �telu, Ne deziru, kaj �iu alia ordono, estas resumitaj en la jena parolo: Amu vian proksimulon kiel vin mem.
10 Amo ne faras malbonon al proksimulo; amo do estas la plenumado de la le�o.

11 Kaj tion faru, sciante la �ustan tempon, ke nun estas la horo por levi�o el dormo; �ar nun nia savo estas pli proksima, ol kiam ni ekkredis.
12 La nokto jam fini�as, kaj la tago alproksimi�as; ni demetu do la farojn de mallumo kaj surmetu la armilojn de lumo.
13 Ni iradu dece, kiel en la tago, ne en dibo�ado kaj drinkado, nek en volupto kaj senbrideco, nek en malpaco kaj �aluzo.
14 Sed surmetu la Sinjoron Jesuo Kristo, kaj ne sekvu la intencojn de la karno al voluptoj.

1 Sed akceptu malfortulon en fido, tamen ne por dubaj disputadoj.
2 Unu homo kredas, ke li povas �ion man�i; sed alia, estante malforta, man�as legomojn.
3 Kiu man�as, tiu ne malestimu tiun, kiu ne man�as; kaj kiu ne man�as, tiu ne ju�u tiun, kiu man�as; �ar Dio lin akceptis.
4 Kiu estas vi, ke vi ju�as la servanton de alia? anta� sia propra sinjoro li staras a� falas. Li ja estos starigita, �ar la Sinjoro povas lin starigi.
5 Unu ju�as unu tagon pli alte ol alian, alia egale ju�as �iun tagon. �iu homo konvinki�u en sia menso.
6 Kiu observas la tagon, tiu observas �in al la Sinjoro; kaj la man�anto man�as al la Sinjoro, �ar li dankas Dion; kaj la neman�anto neman�as al la Sinjoro, kaj li dankas Dion.
7 �ar neniu el ni vivas al si mem, kaj neniu mortas al si mem.
8 �ar se ni vivas, ni vivas al la Sinjoro, kaj se ni mortas, ni mortas al la Sinjoro; �u ni vivas do, a� mortas, al la Sinjoro ni apartenas.
9 �ar por tio Kristo mortis kaj vivi�is, por esti Sinjoro de la mortintoj kaj de la vivantoj.
10 Sed vi, kial vi ju�as vian fraton? kaj vi, kial vi malestimas vian fraton? �ar ni �iuj staros anta� la tribunala se�o de Dio.
11 �ar estas skribite:

Kiel Mi vivas, diras la Eternulo, anta� Mi klini�os �iu genuo, Kaj �iu lango gloros Dion.

12 Tial do �iu el ni respondos al Dio pri si mem.

13 Tial ni ne plu ju�u unu alian; sed prefere ni ju�u, ke neniu metu en la vojo de sia frato faligilon a� ian ofendilon.
14 Mi scias, kaj konvinki�is en la Sinjoro Jesuo, ke nenio estas malpura per si; sed por tiu, kiu opinias ion malpura, �i estas malpura.
15 �ar se pro man�a�o via frato �agreni�as, vi jam ne iradas en amo. Ne pereigu per via man�a�o tiun, por kiu Kristo mortis.
16 Via bono do ne estu kalumniita;
17 �ar la regno de Dio estas ne man�ado kaj trinkado, sed justeco kaj paco kaj �ojo en la Sankta Spirito.
18 �ar tiu, kiu en tio servas Kriston, pla�as al Dio, kaj estas aprobata de homoj.
19 Ni do celu tion, kio apartenas al paco kaj al reciproka edifo.
20 Ne detruu pro man�a�o la faron de Dio. �io estas ja pura; sed estas malbone por tiu, kiu man�as kun ofendo.
21 Estas bone ne man�i viandon, nek trinki vinon, nek fari ion, per kio via frato ofendi�as.
22 Tiun fidon, kiun vi havas, havu por vi mem anta� Dio. Feli�a estas tiu, kiu ne ju�as sin mem per tio, kion li aprobas.
23 Sed tiu, kiu estas sendecida, estas kondamnita, se li man�as; �ar li man�as ne el fido, kaj �io, kio ne estas el fido, estas peko.

1 Ni, kiuj estas fortaj, devas porti la malforta�ojn de la nefortaj, kaj ne pla�i al ni mem.
2 �iu el ni pla�u al sia proksimulo per tia bono, kia ta�gas, por edifi.
3 �ar Kristo anka� ne pla�is al si mem, sed, kiel estas skribite: La insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.
4 �ar �io, kio estas anta�e skribita, estas skribita por nia instruado, por ke per pacienco kaj per konsolo de la Skriboj ni havu esperon.
5 Kaj la Dio de pacienco kaj konsolo donu al vi, ke vi simpatiu unu kun alia la� Kristo Jesuo;
6 por ke vi unuanime per unu vo�o gloru la Dion kaj Patron de nia Sinjoro Jesuo Kristo.
7 Tial akceptu unu la alian, kiel anka� Kristo akceptis vin, al la gloro de Dio.
8 �ar mi diras, ke Kristo fari�is servanto al la cirkumcidularo pro la vereco de Dio, por konfirmi la promesojn al la patroj,
9 kaj ke la nacianoj pro lia kompato gloru Dion, kiel estas skribite:

Tial mi gloros Vin inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantos.

10 Kaj anka� oni diras:

�oju, ho gentoj, kun Lia popolo.

11 Kaj anka�:

Gloru la Eternulon �iuj popoloj, Kaj la�du Lin �iuj gentoj.

12 Kaj anka� Jesaja diras:

Estos radiko de Ji�aj, Kaj la stari�anto por regi la naciojn. Al li celados la nacioj.

13 Kaj la Dio de espero plenigu vin per �ia �ojo kaj paco en kredado, por ke vi abunde havu esperon, la� la potenco de la Sankta Spirito.

14 Kaj, ho miaj fratoj, mi mem konvinki�is pri vi, ke vi mem estas plenaj de boneco, plenigitaj per �ia sciado, kaj kapablaj admoni unu la alian.
15 Tamen mi iom pli kura�e skribas al vi, kvaza� rememorigante vin per la graco, donita al mi de Dio,
16 ke mi estu servanto de Kristo Jesuo al la nacianoj, solenanta la evangelion de Dio, por ke la oferado de la nacianoj fari�u akceptebla, sanktigite de la Sankta Spirito.
17 Mi povas do fieri en Kristo Jesuo pri tio, kio rilatas al Dio.
18 �ar mi ne kura�os priparoli ion, krom tio, kion Kristo faris per mi, por obeigi la nacianojn, vorte kaj fare,
19 en la potenco de signoj kaj mirinda�oj, en la potenco de la Sankta Spirito; tiel, ke de Jerusalem kaj �irka�e �is Iliriko mi plene predikis la evangelion de Kristo;
20 jenon ambiciante: tiel prediki la evangelion, ne tie, kie Kristo jam estis priparolita, ke mi ne konstruu sur la fundamento de alia;
21 sed kiel estas skribite:

Vidos tiuj, al kiuj ne estis dirite pri li, Kaj komprenos tiuj, kiuj ne a�dis.

22 Pro tio anka� mi ofte estis malhelpita veni al vi;
23 sed jam ne havante lokon en �i tiuj regionoj, kaj dum multe da jaroj sopirante veni al vi,
24 kiam mi veturos al Hispanujo, mi venos al vi (�ar mi esperas vin viziti travoja�ante, kaj esti helpata de vi sur la vojo, se anta�e mi estos sufi�e gastinta �e vi);
25 sed nun mi veturas al Jerusalem, farante servon al la sanktuloj.
26 �ar Makedonujo kaj la A�aja lando volonte decidis fari monoferon por la neri�aj sanktuloj en Jerusalem.
27 Volonte ili decidis, estante iliaj �uldantoj. �ar se la nacianoj partoprenas en iliaj spiritaj aferoj, tiuj siavice devas servi al ili anka� en materiaj aferoj.
28 Tial, plenuminte �i tion, kaj sigelinte por ili �i tiun frukton, mi ekiros Hispanujon, kaj vizitos vin survoje.
29 Kaj mi scias, ke venante al vi, mi venos en la pleneco de la beno de Kristo.

30 Sed mi petas vin, fratoj, pro nia Sinjoro Jesuo Kristo kaj pro la amo de la Spirito, ke vi kunluktu kun mi en viaj pre�oj al Dio pro mi;
31 ke mi liberi�u de la malobeemuloj en Judujo, kaj ke mia servo al Jerusalem estu akceptebla al la sanktuloj;
32 por ke mi venu �oje al vi per la volo de Dio kaj trovu ripozon �e vi.
33 Kaj la Dio de paco estu kun vi �iuj. Amen.

1 Mi rekomendas al vi nian fratinon Febe, kiu estas diakonino de la eklezio en Kenkrea;
2 por ke vi akceptu �in en la Sinjoro, kiel konvenas al sanktuloj, kaj ke vi helpu �in, en �iuj aferoj, pri kiuj �i bezonos vin; �ar �i anka� estis helpantino de multaj, kaj de mi mem.

3 Salutu Priskilan kaj Akvilan, miajn kunlaborantojn en Kristo Jesuo,
4 kiuj pro mia vivo riskis siajn kolojn; ilin dankas ne nur mi, sed anka� �iuj eklezioj de la nacianoj;
5 kaj salutu la eklezion en ilia domo. Salutu mian amatan Epajneton, kiu estas la unuaa�o de Azio por Kristo.
6 Salutu Marian, kiu multe laboris por vi.
7 Salutu Andronikon kaj Junion, miajn parencojn kaj miajn kunkaptitojn, kiuj estas konataj inter la apostoloj, kaj anka� estis en Kristo anta� ol mi.
8 Salutu Ampliason, mian amaton en la Sinjoro.
9 Salutu Urbanon, nian kunlaboranton por Kristo, kaj mian amatan Sta�ison.
10 Salutu Apeleson, la aprobitan en Kristo. Salutu tiujn, kiuj estas �e Aristobulo.
11 Salutu mian parencon Herodion. Salutu tiujn �e Narkiso, kiuj estas en la Sinjoro.
12 Salutu Trifajnan kaj Trifosan, kiuj laboras en la Sinjoro. Salutu Persison, la virinon amatan, kiu multe laboris en la Sinjoro.
13 Salutu Rufon, elektitan de la Sinjoro, kaj lian kaj mian patrinon.
14 Salutu Asinkriton, Flegonon, Hermeson, Patrobason, Hermason, kaj la fratojn �e ili.
15 Salutu Filologon kaj Julian, Nereon kaj lian fratinon, kaj Olimpason, kaj �iujn sanktulojn kun ili.
16 Salutu unu la alian per sankta kiso. �iuj eklezioj de Kristo vin salutas.

17 Nun mi vin petas, fratoj, observi tiujn, kiuj ka�zas la malkonsentojn kaj ofendojn kontra� la instruado, kiun vi lernis; kaj forturni vin de ili.
18 �ar tiaj homoj servas ne al nia Sinjoro Kristo, sed al sia ventro; kaj per siaj belaj kaj flataj vortoj ili trompas la korojn de la naivuloj.
19 �ar via obeemeco estas sciigita al �iuj homoj. Tial mi �ojas pro vi; sed mi deziras, ke vi estu sa�aj rilate la bonon kaj malkleraj rilate la malbonon.
20 Kaj la Dio de paco balda� subpremos Satanon sub viaj piedoj.

La graco de nia Sinjoro Jesuo Kristo estu kun vi.

21 Salutas vin Timoteo, mia kunlaboranto, kaj Lucio kaj Jason kaj Sosipatro, miaj parencoj.
22 Mi, Tertio, kiu skribis �i tiun epistolon, salutas vin en la Sinjoro.
23 Vin salutas Gajo, la gastiganto de mi kaj de la tuta eklezio. Vin salutas Erasto, la ekonomo de la urbo, kaj Kvarto, la frato.
24 La graco de nia Sinjoro Jesuo Kristo estu kun vi �iuj. Amen.

25 Al Tiu, kiu povas fortikigi vin, la� mia evangelio kaj la predikado de Jesuo Kristo, la� la malka�o de la mistero, silentigita tra eternaj tempoj,
26 sed nun elmontrita, kaj per la profetaj skriboj la� la ordono de la eterna Dio sciigita al �iuj nacioj por obeado de fido;
27 al la sola sa�a Dio, per Jesuo Kristo estu la gloro por �iam kaj eterne. Amen.