1 Palo, servisto de Dio kaj apostolo de Jesuo Kristo, la la
fido de la elektitoj de Dio, kaj la la scio de la vero, kiu
estas la pieco,
2 kun espero al eterna vivo, kiun la senmensoga
Dio promesis anta la tempoj eternaj,
3 sed ustatempe Li
elmontris Sian vorton en la anonco, kiu estas al mi konfidita
konforme al la ordono de Dio, nia Savanto;
4 al Tito, mia vera
filo la komuna fido: Graco kaj paco de Dio, la Patro, kaj de
Kristo Jesuo, nia Savanto.
5 Pro tio mi lasis vin en Kreto, ke vi aranu la aferojn
mankohavajn kaj starigu presbiterojn en iu urbo, kiel mi ordonis
al vi;
6 se iu trovias neriproebla, edzo de unu edzino, kies
infanoj estas kredantoj, kaj ne estas akuzitaj pri diboo, nek
ribelemaj.
7 ar episkopo devas esti sen riproo, kiel
administranto de Dio; ne obstina, ne kolerema, ne drinkema, ne
malpacema, ne avidanta malhonoran gajnon;
8 sed gastama,
bonamanta, sobra, justa, sankta, sinreganta,
9 tenanta la fidelan
vorton, kiu estas la la instruado, por ke li povu admoni pri la
sana doktrino kaj anka refuti la kontradirantojn.
10 ar ekzistas multaj homoj ribelemaj, vantaj parolantoj kaj
trompistoj, precipe tiuj el la cirkumcido,
11 kies buoj devas
esti fermitaj; homoj, kiuj renversas tutajn domojn, instruantaj
nekonvenaojn por malhonora gajno.
12 Unu el ili, profeto
samnacia, diris: La Kretanoj iam estas mensogantoj, malbonaj
bestoj, mallaboremaj maneguloj.
13 Tiu atesto estas vera. Tial
akre riprou ilin, por ke ili estu sanaj en la fido,
14 ne
atentante Judajn fabelojn, kaj ordonojn de tiuj homoj, kiuj
deturnas sin de la vero.
15 e la puraj, io estas pura; sed e
la malpuraj kaj nekredantaj, nenio estas pura; sed ilia menso kaj
ilia konscienco estas malpurigitaj.
16 Ili pretendas koni Dion;
sed per siaj agoj ili malkonfesas Lin, estante abomenaj kaj
malobeemaj kaj por iu bona faro senvaloraj.
2_1">1 Sed parolu vi tion, kio konvenas al la sana doktrino: 2 ke la
maljunuloj estu sobraj, seriozmienaj, prudentaj, sanaj en la
fido, en amo en pacienco;
3 ke la maljunulinoj tiel same estu je
sintenado respektemaj, ne kalumniantoj, nek sklavigitaj de troa
vino, sed instruantaj la bonon;
4 por ke ili eduku la junulinojn
ami siajn edzojn, ami siajn infanojn,
5 esti prudentaj, astaj,
hejme laborantaj, bonfaremaj, submetiemaj al siaj propraj edzoj,
por ke la vorto de Dio ne estu blasfemita;
6 konsilu tiel same la
junulojn, ke ili estu prudentaj;
7 pri io montrante vin ekzemplo
de bonaj faroj, en via instruado montrante sincerecon,
seriozecon,
8 paroladon sanan, nekondamneblan; por ke la
kontraulo hontu, havante nenion malbonan diri kontra ni.
9
Admonu sklavojn, ke ili estu submetiemaj al siaj propraj
sinjoroj kaj plaantaj al ili en io; ne kontradiremaj,
10 ne
telantaj, sed montrantaj ian bonan fidelecon; por ke ili ornamu
en io la doktrinon de Dio, nia Savanto.
11 ar jam aperis la
graco de Dio, portante savon al iuj homoj,
12 instruante nin, ke
foriginte malpiecon kaj lamondajn dezirojn, ni vivadu sobre,
juste, kaj pie en la nuna mondo,
13 atendantaj la felian esperon
kaj la malkaon de la gloro de nia granda Dio kaj Savanto, Jesuo
Kristo,
14 kiu donis sin por ni, por elaeti nin el ia
maljusteco kaj por purigi al si popolon propran, fervoran pri
bonaj faroj.
15 Tion parolu, kaj konsilu kaj riprou kun ia atoritato. Neniu
vin malestimu.
1 Memorigu ilin, ke ili submetiu al regantoj kaj estroj, ke ili
estu obeemaj, pretaj por iu bona laboro,
2 ke ili ne parolu
malbonon pri iu ajn, estu ne malpacemaj, sed dolanimaj,
montrantaj ian mildecon al iuj homoj.
3 ar ni anka estis iam
malsaaj, malobeemaj, trompitaj, servantaj al diversaj pasioj kaj
voluptoj, vivantaj en malico kaj envio, malamindaj, kaj
malamantaj unu la alian.
4 Sed kiam aperis la boneco de Dio, nia
Savanto, kaj Lia amo al homoj,
5 ne per laboroj faritaj en
justeco, kiujn ni mem farus, sed la Sia kompato Li savis nin,
per la lavado de renasko, kaj per la renovigo de la Sankta
Spirito,
6 kiun Li rie surveris sur nin per Jesuo Kristo, nia
Savanto;
7 por ke ni, justigite per Lia graco, fariu heredantoj
la la espero de eterna vivo.
8 Fidinda estas la diro, kaj mi
volas, ke pri tio vi atestadu kun certeco, por ke tiuj, kiuj
ekkredis al Dio, zorgu pri bonaj faroj. Tiuj aferoj estas bonaj
kaj utilaj al la homoj;
9 sed evitu malsaajn demandojn kaj
genealogiojn kaj diskutojn kaj prileajn disputojn, ar ili
montrias senutilaj kaj vanaj.
10 Se iu estas herezulo ankora
post unua admono kaj dua, evitu tiun,
11 sciante, ke tia homo
perversiis kaj pekas, estante memkondamnita.
12 Kiam mi sendos al vi Artemason a Tiikon, rapidu veni al mi
al Nikopolis; ar mi decidis travintri tie.
13 Antaen irigu
Zenason, la leiston, kaj Apoloson sur ilia vojao kiel eble plej
rapide, por ke nenio manku al ili.
14 Kaj niaj amikoj anka lernu
darigi bonajn laborojn, por necesaj bezonoj, por ke ili ne estu
senfruktaj.
15 iuj, kiuj estas e mi, vin salutas. Salutu vi tiujn, kiuj
amas nin en la fido.
Graco estu kun vi iuj.