APOKALIPSO
DE SANKTA JOHANO

1 Apokalipso de Jesuo Kristo, kiun Dio donis al li, por montri al siaj servistoj tion, kio devas balda� okazi; kaj Li sendis kaj montris �in per Sia an�elo al Sia servisto Johano,
2 kiu atestis la vorton de Dio kaj la ateston de Jesuo Kristo, pri �io, kion li vidis.
3 Feli�aj estas la leganto kaj la a�skultantoj de la vortoj de la profeta�o kaj la observantoj de la skribita�oj en �i; �ar la tempo estas proksima.

4 Johano al la sep eklezioj en Azio: Graco al vi kaj paco de Tiu, kiu estas kaj estis kaj venos; kaj de la sep spiritoj anta� Lia trono;
5 kaj de Jesuo Kristo, la fidela atestanto, la unuenaskita el la mortintoj, kaj la reganto de la re�oj de la tero. Al tiu, kiu nin amas, kaj nin malligis de niaj pekoj per sia sango,
6 kaj faris nin regno, pastroj al lia Dio kaj Patro; al li la gloro kaj la potenco por �iam kaj eterne. Amen.
7 Jen li venas kun la nuboj; kaj lin vidos �iu okulo, kaj tiuj, kiuj lin trapikis; kaj �iuj gentoj de la tero ploros pro li. Vere, Amen.

8 Mi estas la Alfa kaj la Omega, diras la Sinjoro, la Dio, kiu estas kaj estis kaj venos, la Plejpotenca.

9 Mi, Johano, via frato kaj partoprenanto kun vi en la aflikto kaj regno kaj pacienco de Jesuo, estis sur la insulo nomata Patmos pro la vorto de Dio kaj la atesto de Jesuo.
10 Mi min trovis en la Spirito en la tago de la Sinjoro, kaj mi a�dis malanta� mi grandan vo�on kvaza� de trumpeto,
11 dirantan: Kion vi vidas, tion skribu en libron kaj sendu al la sep eklezioj: al Efeso kaj al Smirna kaj al Pergamo kaj al Tiatira kaj al Sardes kaj al Filadelfia kaj al Laodikea.
12 Kaj mi min turnis, por vidi la vo�on, kiu parolis kun mi. Kaj turni�inte, mi vidis sep orajn lampingojn;
13 kaj meze de la sep lampingoj iun similan al la Filo de homo, vestitan �ispiede, kaj zonitan �irka� la brusto per ora zono.
14 Kaj lia kapo kaj liaj haroj estis blankaj kiel blanka lano, kiel ne�o; kaj liaj okuloj estis kiel fajra flamo;
15 kaj liaj piedoj estis kiel brilanta latuno, kvaza� rafinita en forno; kaj lia vo�o estis kiel vo�o de multaj akvoj.
16 Kaj li havis en sia dekstra mano sep stelojn; kaj el lia bu�o eliris akra dutran�a glavo; kaj lia aspekto estis kiel brilas la suno en sia forteco.
17 Kaj kiam mi vidis lin, mi falis �e liaj piedoj kvaza� senviva. Kaj li metis sian dekstran manon sur min, dirante: Ne timu; mi estas la unua kaj la lasta,
18 kaj la vivanta; kaj mi fari�is mortinta, kaj jen, mi estas vivanta por �iam kaj eterne, kaj mi havas la �losilojn de la morto kaj de Hades.
19 Skribu do tion, kion vi vidis, kaj kio estas, kaj kio okazos poste;
20 la misteron de la sep steloj, kiujn vi vidis en mia dekstra mano, kaj la sep orajn lampingojn. La sep steloj estas la an�eloj de la sep eklezioj; kaj la sep lampingoj estas la sep eklezioj.

1 Al la an�elo de la eklezio en Efeso skribu:

Tiele diras la tenanto de la sep steloj en sia dekstra mano, la iranto meze de la sep oraj lampingoj:
2 Mi scias viajn farojn, kaj vian laboron kaj vian paciencon, kaj ke vi ne povas toleri la malbonulojn, kaj ke vi provis tiujn, kiuj nomas sin apostoloj kaj ne estas tiaj, kaj trovis ilin malveraj;
3 kaj vi havas paciencon kaj toleris pro mia nomo kaj ne laci�is.
4 Sed mi havas kontra� vi, ke vi forlasis vian unuan amon.
5 Memoru do, de kie vi falis, kaj pentu, kaj faru la unuajn farojn; alie mi venos al vi, kaj formovos vian lampingon el �ia loko, se vi ne pentos.
6 Sed �i tion vi havas, ke vi malamas la farojn de la Nikolaitoj, kiujn mi anka� malamas.
7 Kiu havas orelon, tiu a�skultu, kion la Spirito diras al la eklezioj. Al la venkanto mi donos man�i el la arbo de vivo, kiu estas en la Paradizo de Dio.

8 Kaj al la an�elo de la eklezio en Smirna skribu:

Tiele diras la unua kaj la lasta, kiu fari�is senviva kaj vivis:
9 Mi scias vian aflikton kaj vian malri�econ (vi tamen estas ri�a), kaj la blasfemon de tiuj, kiuj nomas sin Judoj, kaj estas ne tiaj, sed sinagogo de Satano.
10 Ne timu tion, kion vi suferos; jen la diablo �etos iujn el vi en malliberejon, por ke vi estu elprovataj; kaj vi havos aflikton dek tagojn. Estu fidela �is morto, kaj mi donos al vi la kronon de vivo.
11 Kiu havas orelon, tiu a�skultu, kion la Spirito diras al la eklezioj. La venkanto tute ne difekti�os de la dua morto.

12 Kaj al la an�elo de la eklezio en Pergamo skribu:

Tiele diras la portanto de la akra dutran�a glavo:
13 Mi scias, kie vi lo�as: tie, kie estas la trono de Satano; kaj vi tenas firme mian nomon, kaj ne malkonfesis mian fidon, e� en la tagoj de Antipas, mia fidela atestinto, kiu estis mortigita inter vi, kie lo�as Satano.
14 Sed mi havas kelkon kontra� vi: ke vi havas tie sekvantojn de la instruo de Bileam, kiu instruis al Balak �eti falilon anta� la Izraelidojn, por ke ili man�u idoloferita�ojn kaj mal�astu.
15 Kaj vi anka� havas sekvantojn de la instruo de la Nikolaitoj tiel same.
16 Pentu do; alie mi rapide venos al vi, kaj militos kontra� ili per la glavo de mia bu�o.
17 Kiu havas orelon, tiu a�skultu, kion la Spirito diras al la eklezioj. Al la venkanto mi donos el la ka�ita manao, kaj mi donos al li blankan �toneton, kaj sur la �toneto novan nomon skribitan, kiun konas neniu krom la ricevanto.

18 Kaj al la an�elo de la eklezio en Tiatira skribu:

Tiele diras la Filo de Dio, kiu havas okulojn kiel fajra flamo, kaj liaj piedoj estas kiel brilanta latuno:
19 Mi scias viajn farojn, kaj viajn amon kaj fidon kaj servadon kaj paciencon, kaj pri viaj faroj, ke la lastaj estas pli multaj ol la unuaj.
20 Sed mi havas kontra� vi, ke vi toleras la virinon Izebel, kiu nomas sin profetino; kaj �i instruas kaj delogas miajn servistojn mal�asti kaj man�i idoloferita�ojn.
21 Kaj mi donis al �i tempon, por ke �i pentu; kaj �i ne volas penti pri sia mal�asteco.
22 Jen mi �etos �in en liton, kaj la kun �i adultantojn en grandan aflikton, se ili ne pentos pri �iaj faroj.
23 Kaj mi pereigos �iajn idojn per morto; kaj �iuj eklezioj scios, ke mi estas tiu, kiu esploras interna�ojn kaj korojn; kaj mi donos al �iu el vi la� viaj faroj.
24 Sed al vi mi diras, al la ceteraj en Tiatira, al �iuj, kiuj ne havas �i tiun instruon, kaj kiuj ne konas la profunda�ojn de Satano, kiel oni diras: Mi ne �etos sur vin alian �ar�on.
25 Tamen tion, kion vi havas, tenu, �is mi venos.
26 Kaj al la venkanto kaj la observanto de miaj faroj �is la fino mi donos a�toritaton super la nacioj;
27 kaj li regos ilin per fera sceptro, kiel la potaj vazoj estas dispecigataj; kiel mi anka� ricevis de mia Patro;
28 kaj mi donos al li la matenan stelon.
29 Kiu havas orelon, tiu a�skultu, kion la Spirito diras al la eklezioj.

1 Kaj al la an�elo de la eklezio en Sardes skribu:

Tiele diras tiu, kiu havas la sep Spiritojn de Dio, kaj la sep stelojn: Mi scias viajn farojn, ke vi estas nomata viva, kaj estas malviva.
2 Fari�u vigla, kaj firmigu la resta�ojn, kiuj estis preska� mortantaj; �ar mi ne trovis viajn farojn plenumitaj anta� mia Dio.
3 Memoru do, kiel vi ricevis kaj a�dis; kaj observu, kaj pentu. Se do vi ne viglos, mi venos, kvaza� �telisto, kaj vi ne scios, je kiu horo mi venos al vi.
4 Sed vi havas en Sardes kelkajn nomojn, kiuj ne makulis siajn vestojn; kaj ili promenos kun mi en blanka�oj; �ar ili estas indaj.
5 La venkanto estos tiel vestita per blankaj vestoj; kaj mi ja ne elstrekos lian nomon el la libro de vivo, kaj mi konfesos lian nomon anta� mia Patro kaj anta� Liaj an�eloj.
6 Kiu havas orelon, tiu a�skultu, kion la Spirito diras al la eklezioj.

7 Kaj al la an�elo de la eklezio en Filadelfia skribu:

Tiele diras la sanktulo, la verulo, kiu havas la �losilon de David, tiu, kiu malfermas, kaj neniu fermas; kiu fermas, kaj neniu malfermas:
8 Mi scias viajn farojn (jen mi donis anta� vi pordon malfermitan, kiun neniu povas fermi), ke vi havas kelkan potencon, kaj observis mian vorton, kaj ne malkonfesis mian nomon.
9 Jen mi donas el la sinagogo de Satano, kiuj sin nomas Judoj, kaj estas ne tiaj, sed mensogas; jen mi igos ilin veni kaj adorklini�i anta� viaj piedoj, kaj scii, ke mi vin amis.
10 �ar vi observis la vorton de mia pacienco, mi anka� vin konservos el tiu horo de provo, kiu venos sur la tutan mondon, por provi la lo�antojn sur la tero.
11 Mi venos rapide; tenadu tion, kion vi havas, por ke neniu forprenu vian kronon.
12 La venkanton mi faros kolono en la templo de mia Dio, kaj li ne plu eliros el �i; kaj mi skribos sur li la nomon de mia Dio, kaj la nomon de la urbo de mia Dio, la nova Jerusalem, kiu venas malsupren de mia Dio el la �ielo, kaj mian novan nomon.
13 Kiu havas orelon, tiu a�skultu, kion la Spirito diras al la eklezioj.

14 Kaj al la an�elo de la eklezio en Laodikea skribu:

Tiele diras la Amen, la atestanto fidela kaj vera, la komenco de la kreo de Dio:
15 Mi scias viajn farojn, ke vi estas nek malvarma, nek varmega; mi volus, ke vi estu a� malvarma a� varmega.
16 Tial, �ar vi estas varmeta, kaj nek malvarma nek varmega, mi elsputos vin el mia bu�o.
17 �ar vi diras: Mi estas ri�a kaj akiris ri�on, kaj nenion mi bezonas; kaj vi ne scias, ke vi estas la mizera kaj kompatinda kaj malri�a kaj blinda kaj nuda;
18 mi konsilas al vi a�eti de mi oron rafinitan per fajro, por ke vi ri�i�u; kaj blankajn vestojn, por ke vi vin vestu, kaj por ke ne aperu la honto de via nudeco; kaj kolirion, por �miri viajn okulojn, por ke vi vidu.
19 �iujn, kiujn mi amas, mi ripro�as kaj punas; estu do fervora, kaj pentu.
20 Jen mi staras �e la pordo kaj frapas; se iu a�das mian vo�on kaj malfermas la pordon, mi eniros al li kaj man�os kun li, kaj li kun mi.
21 Al la venkanto mi donos sidi�i kun mi sur mia trono, kiel mi anka� venkis kaj sidi�is kun mia Patro sur Lia trono.
22 Kiu havas orelon, tiu a�skultu, kion la Spirito diras al la eklezioj.

1 Post tio mi rigardis, kaj jen pordo malfermita en la �ielo, kaj la unua vo�o, kiun mi a�dis, estis vo�o kvaza� de trumpeto parolanta kun mi, dirante: Suprenvenu �i tien, kaj mi montros al vi tion, kio devas okazi poste.
2 Tuj mi min trovis en la Spirito; kaj jen trono stari�is en la �ielo, kaj sur la trono unu sidanta;
3 kaj la Sidanto estis en aspekto simila al �tono jaspisa kaj sardia; kaj jen �ielarko �irka� la trono, aspekte simila al smeraldo.
4 Kaj �irka� la trono estis dudek kvar tronoj; kaj sur la tronoj mi vidis dudek kvar presbiterojn sidantajn, vestitajn per blankaj vestoj; kaj sur iliaj kapoj orajn kronojn.
5 Kaj el la trono eliris fulmoj kaj vo�oj kaj tondroj. Kaj anta� la trono brulis sep fajraj tor�oj, kiuj estas la sep Spiritoj de Dio;
6 kaj anta� la trono kvaza� vitra maro, simila al kristalo; kaj meze apud la trono kaj ronde �irka� la trono kvar kreita�oj, plenaj de okuloj anta�e kaj malanta�e.
7 Kaj la unua kreita�o similis leonon, kaj la dua kreita�o similis bovidon, kaj la tria kreita�o havis viza�on kvaza� homan, kaj la kvara kreita�o similis aglon flugantan.
8 Kaj la kvar kreita�oj, havantaj po ses flugiloj, estas �irka�e kaj interne plenaj de okuloj; kaj pa�zon ili ne havas tage kaj nokte, dirante: Sankta, sankta, sankta, estas Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, la estanta kaj estinta kaj venonta.
9 Kaj kiam la kreita�oj donos gloron kaj honoron kaj dankon al la Sidanto sur la trono, al la Vivanto por �iam kaj eterne,
10 la dudek kvar presbiteroj falos anta� la Sidanto sur la trono, kaj ili adorklini�os al la Vivanto por �iam kaj eterne, kaj �etos siajn kronojn anta� la trono, dirante:
11 Inda Vi estas, ho nia Sinjoro kaj nia Dio, ricevi la gloron kaj la honoron kaj la potencon; �ar Vi kreis �ion, kaj pro Via volo �io ekzistis kaj krei�is.

1 Kaj mi vidis en la dekstra mano de la Sidanto sur la trono libron, skribitan interne kaj malanta�e, sigelitan per sep sigeloj.
2 Kaj mi vidis fortan an�elon, proklamantan per granda vo�o: Kiu estas inda malfermi la libron kaj rompi �iajn sigelojn?
3 Kaj neniu en la �ielo, nek sur la tero, nek sub la tero, povis malfermi la libron, a� rigardi �in.
4 Kaj mi multe ploris, �ar trovi�is neniu inda malfermi la libron, a� �in rigardi;
5 kaj unu el la presbiteroj diris al mi: Ne ploru; jen la leono el la tribo de Jehuda, la Markoto de David, venkis, por malfermi la libron kaj �iajn sep sigelojn.
6 Kaj mi vidis meze inter la trono kaj la kvar kreita�oj, kaj meze de la presbiteroj, �afidon starantan, kvaza� oferbu�itan, havantan sep kornojn kaj sep okulojn, kiuj estas la sep Spiritoj de Dio, senditaj sur la tutan teron.
7 Kaj li venis, kaj prenis �in el la dekstra mano de la Sidanto sur la trono.
8 Kaj kiam li prenis la libron, la kvar kreita�oj kaj la dudek kvar presbiteroj falis anta� la �afido, havantaj �iu harpon, kaj orajn pelvojn plenajn de incenso, kiuj estas la pre�oj de la sanktuloj.
9 Kaj ili kantis novan kanton, dirante: Vi estas inda preni la libron kaj malfermi �iajn sigelojn; �ar vi estis mortigita, kaj vi ela�etis al Dio per via sango homojn el �iu tribo kaj lingvo kaj popolo kaj nacio,
10 kaj faris ilin al nia Dio regno kaj pastroj; kaj ili re�as sur la tero.
11 Kaj mi rigardis, kaj mi a�dis vo�on de multaj an�eloj, ronde �irka� la trono kaj la kreita�oj kaj la presbiteroj; kaj ilia nombro estis miriadoj da miriadoj kaj miloj da miloj;
12 dirantaj per granda vo�o: Inda estas la �afido, la mortigita, ricevi la potencon kaj ri�on kaj sa�econ kaj forton kaj honoron kaj gloron kaj la�don.
13 Kaj �iun kreita�on, kiu estis en la �ielo kaj sur la tero kaj sub la tero kaj sur la maro, kaj �ion en ili, mi a�dis dirantajn: Al la Sidanto sur la trono, kaj al la �afido, estu la la�do kaj la honoro kaj la gloro kaj la potenco por �iam kaj eterne.
14 Kaj la kvar kreita�oj diris: Amen. Kaj la presbiteroj falis kaj adorklini�is.

1 Kaj mi rigardis, kiam la �afido malfermis unu el la sep sigeloj, kaj mi a�dis unu el la kvar kreita�oj dirantan kvaza� per vo�o de tondro: Venu.
2 Kaj mi rigardis, kaj jen blanka �evalo, kaj la sidanta sur �i havis pafarkon; kaj estis donita al li krono; kaj li eliris venkanta, kaj por venki.

3 Kaj kiam li malfermis la duan sigelon, mi a�dis la duan kreita�on dirantan: Venu.
4 Kaj eliris alia �evalo, flamkolora; kaj al la sidanta sur �i estis donite forpreni pacon de la tero, kaj ke oni mortigu unu la alian; kaj al li estis donita granda glavo.

5 Kaj kiam li malfermis la trian sigelon, mi a�dis la trian kreita�on dirantan: Venu. Kaj mi rigardis, kaj jen nigra �evalo; kaj la sidanta sur �i havis en la mano pesilon.
6 Kaj mi a�dis kvaza� vo�on, meze de la kvar kreita�oj, dirantan: Mezuro da tritiko por denaro, kaj tri mezuroj da hordeo por denaro; kaj la oleon kaj la vinon ne difektu.

7 Kaj kiam li malfermis la kvaran sigelon, mi a�dis la vo�on de la kvara kreita�o dirantan: Venu.
8 Kaj mi rigardis, kaj jen pala �evalo; kaj la nomo de la sidanta sur �i estis Morto; kaj Hades sekvis kun li. Kaj estis donita al ili a�toritato super kvarono de la tero, por mortigi per glavo kaj per malsato kaj per morto kaj per la sova�aj bestoj de la tero.

9 Kaj kiam li malfermis la kvinan sigelon, mi vidis sub la altaro la animojn de la mortigitaj pro la vorto de Dio kaj pro la atesto, kiun ili havadis;
10 kaj ili kriis per granda vo�o, dirante: �is kiam, ho Estro, la sankta kaj vera, Vi ne ju�as kaj ne ven�as nian sangon al la lo�antoj sur la tero?
11 Kaj estis donita al �iu el ili blanka robo; kaj estis dirite al ili, ke ili atendu ankora� kelkan tempon, �is anka� iliaj kunservistoj kaj iliaj fratoj, mortigotaj kiel ili mem, plensumi�os.

12 Kaj mi rigardis, kiam li malfermis la sesan sigelon, kaj fari�is granda tertremo; kaj la suno fari�is nigra kiel saka�o el haroj, kaj la tuta luno fari�is kiel sango;
13 kaj la steloj de la �ielo falis sur la teron, kiel figarbo, skuate de forta vento, �etas siajn nematurajn figojn.
14 Kaj la �ielo formovi�is, kvaza� kunvolvata libro; kaj �iu monto kaj �iu insulo formovi�is de sia loko.
15 Kaj la re�oj de la tero kaj la granduloj kaj la milestroj kaj la ri�uloj kaj la fortuloj kaj �iu sklavo kaj �iu liberulo sin ka�is en la kavernoj kaj inter la rokoj de la montoj;
16 kaj ili diris al la montoj kaj al la rokoj: Falu sur nin, kaj nin ka�u for de la viza�o de la Sidanto sur la trono, kaj for de la kolero de la �afido;
17 �ar venis la granda tago de ilia kolero; kaj kiu povas stari?

1 Post tio mi vidis kvar an�elojn starantajn sur la kvar anguloj de la tero, retenantajn la kvar ventojn de la tero, por ke ne blovu vento sur la teron, nek sur la maron, nek sur ian arbon.
2 Kaj mi vidis alian an�elon suprenirantan de la sunlevi�o, havantan sigelilon de la vivanta Dio; kaj li ekkriis per granda vo�o al la kvar an�eloj, al kiuj estis donite difekti la teron kaj la maron,
3 dirante: Ne difektu la teron, nek la maron, nek la arbojn, anta� ol ni sigelos sur iliaj fruntoj la servistojn de nia Dio.
4 Kaj mi a�dis la nombron de la sigelitoj, cent kvardek kvar miloj, sigelitaj el �iuj triboj de la Izraelidoj:

5 El la tribo de Jehuda estis sigelitaj dek du miloj; El la tribo de Ruben, dek du miloj; El la tribo de Gad, dek du miloj;
6 El la tribo de A�er, dek du miloj; El la tribo de Naftali, dek du miloj; El la tribo de Manase, dek du miloj;
7 El la tribo de Simeon, dek du miloj; El la tribo de Levi, dek du miloj; El la tribo de Isa�ar, dek du miloj;
8 El la tribo de Zebulun, dek du miloj; El la tribo de Jozef, dek du miloj; El la tribo de Benjamen estis sigelitaj dek du miloj.

9 Post tio mi rigardis, kaj jen granda homamaso, kiun neniu povis kalkuli, el �iu nacio, kaj el �iuj triboj kaj popoloj kaj lingvoj, starantaj anta� la trono kaj anta� la �afido, vestitaj per blankaj roboj, kaj kun palmoj en iliaj manoj;
10 kaj ili kriis per granda vo�o, dirante: Savo al nia Dio, la sidanta sur la trono, kaj al la �afido.
11 Kaj �iuj an�eloj staris �irka� la trono kaj la presbiteroj kaj la kvar kreita�oj; kaj ili falis sur sian viza�on anta� la trono, kaj adorklini�is al Dio,
12 dirante: Amen; La la�do kaj la gloro kaj la sa�eco kaj la danko kaj la honoro kaj la potenco kaj la forto estu al nia Dio por �iam kaj eterne. Amen.
13 Kaj respondis unu el la presbiteroj, dirante al mi: Kiuj estas �i tiuj per blankaj roboj vestitaj, kaj de kie ili venis?
14 Kaj mi diris al li: Mia sinjoro, vi scias. Kaj li diris al mi: �i tiuj estas la venantoj el la granda afliktado, kaj ili lavis siajn robojn, kaj blankigis ilin en la sango de la �afido.
15 Tial ili estas anta� la trono de Dio; kaj ili servas al Li tage kaj nokte en Lia templo; kaj la Sidanto sur la trono etendos super ili Sian tabernaklon.
16 Ili ne plu malsatos, nek plu soifos; ne frapos ilin la suno nek ia varmego;
17 �ar la �afido, kiu estas meze de la trono, pa�tos ilin kaj kondukos ilin al akvofontoj de vivo; kaj Dio forvi�os de iliaj okuloj �iun larmon.

1 Kaj kiam li malfermis la sepan sigelon, fari�is silento en la �ielo por �irka� duono de horo.
2 Kaj mi vidis la sep an�elojn, kiuj staras anta� Dio; kaj estis donitaj al ili sep trumpetoj.

3 Kaj alia an�elo venis, kaj staris apud la altaro, havante incensilon oran; kaj estis donita al li multe da incenso, por ke li aldonu �in al la pre�oj de �iuj sanktuloj sur la altaro ora, kiu estis anta� la trono.
4 Kaj la fumo de la incenso, kun la pre�oj de la sanktuloj, levi�is anta� Dio el la mano de la an�elo.
5 Kaj la an�elo prenis la incensilon, kaj li plenigis �in per la fajro de la altaro, kaj �etis �in sur la teron; kaj fari�is tondroj kaj vo�oj kaj fulmoj kaj tertremo.

6 Kaj la sep an�eloj, havantaj la sep trumpetojn, sin pretigis, por trumpeti.

7 Kaj la unua trumpetis, kaj fari�is hajlo kaj fajro, miksitaj kun sango, kaj ili estis �etitaj sur la teron; kaj triono de la tero forbrulis, kaj triono de la arboj forbrulis, kaj la tuta verda herbo forbrulis.

8 Kaj la dua an�elo trumpetis, kaj kvaza� granda monto, per fajro brulanta, estis �etita en la maron; kaj triono de la maro fari�is sango;
9 kaj mortis triono de la kreita�oj en la maro, kiuj havis vivon; kaj triono de la �ipoj pereis.

10 Kaj la tria an�elo trumpetis, kaj falis el la �ielo granda stelo, brulanta kiel tor�o, kaj �i falis sur trionon de la riveroj kaj sur la fontojn de la akvoj;
11 kaj la nomo de la stelo estas Absinto; kaj triono de la akvoj fari�is absinta�o; kaj multe da homoj mortis de la akvoj, �ar ili maldol�i�is.

12 Kaj la kvara an�elo trumpetis, kaj estis frapita triono de la suno kaj triono de la luno kaj triono de la steloj, por ke mallumi�u triono de ili, kaj ke ne lumu dum triono de la tago, kaj por la nokto tiel same.

13 Kaj mi rigardis, kaj mi a�dis unu aglon, flugantan en meza �ielo, dirantan per granda vo�o: Ve! ve! ve al la lo�antoj sur la tero, pro la ceteraj vo�oj trumpetaj de la tri an�eloj ankora� trumpetontaj!

1 Kaj la kvina an�elo trumpetis, kaj mi vidis stelon el la �ielo falintan sur la teron; kaj al li estis donita la �losilo de la puto de la abismo.
2 Kaj li malfermis la puton de la abismo; kaj el la puto levi�adis fumo, kiel fumo el granda forno; kaj mallumi�is la suno kaj la aero pro la fumo de la puto.
3 Kaj el la fumo eliris akridoj sur la teron; kaj al ili estis donita povo, kiel havas povon la skorpioj de la tero.
4 Kaj estis ordonite al ili, ke ili ne difektu la herbon de la tero, nek ian verda�on, nek ian arbon, sed nur tiujn homojn, kiuj ne havas sur la frunto la sigelon de Dio.
5 Kaj al ili estis komisiite, ke ili ne mortigu ilin, sed ke ili estu turmentataj kvin monatojn; kaj ilia turmento estis kiel turmento de skorpio, kiam �i pikvundas homon.
6 Kaj en tiuj tagoj la homoj ser�os morton, kaj �in tute ne trovos; kaj ili deziregos morti, kaj morto forflugos de ili.
7 Kaj la formoj de la akridoj similis �evalojn, pretigitajn por milito; kaj sur iliaj kapoj estis kvaza� kronoj similaj al oro, kaj iliaj viza�oj estis kiel viza�oj de homoj.
8 Kaj ili havis harojn kiel haroj de virinoj, kaj iliaj dentoj estis kiel de leonoj.
9 Kaj ili havis kirasojn, kiel kirasoj el fero; kaj la sono de iliaj flugiloj estis kiel la sono de �aroj, de multe da �evaloj kurantaj en militon.
10 Kaj ili havis vostojn similajn al vostoj de skorpioj, kaj pikilojn; kaj en iliaj vostoj estas ilia kapablo difekti la homojn kvin monatojn.
11 Ili havis super si re�on, la an�elon de la abismo; lia nomo estas en la Hebrea lingvo Abadon, kaj en la Greka lingvo li havas la nomon Apolion.

12 La unua Veo jam pasis; jen post tio venas ankora� du Veoj.

13 Kaj la sesa an�elo trumpetis, kaj mi a�dis vo�on el la kornoj de la ora altaro, kiu staras anta� Dio,
14 dirantan al la sesa an�elo, kiu havis la trumpeton: Malligu la kvar an�elojn, ligitajn apud la granda rivero E�frato.
15 Kaj malligi�is la kvar an�eloj, pretigitaj por la horo kaj tago kaj monato kaj jaro, por ke ili mortigu trionon de la homoj.
16 Kaj la nombro de la armeoj de la kavalerio estis ducent milionoj; mi a�dis ilian nombron.
17 Kaj tiel mi vidis la �evalojn en la vizio, kaj la sidantajn sur ili, havantajn kirasojn kiel el fajro kaj el jacinto kaj el sulfuro; kaj la kapoj de la �evaloj estis kiel kapoj de leonoj, kaj el iliaj bu�oj eliris fajro kaj fumo kaj sulfuro.
18 Per tiuj tri plagoj triono de la homoj estis mortigita, per la fajro kaj la fumo kaj la sulfuro elirantaj el iliaj bu�oj.
19 �ar la kapablo de la �evaloj estas en iliaj bu�oj kaj en iliaj vostoj; �ar iliaj vostoj similas serpentojn kaj havas kapojn; kaj per �i tiuj ili vundas.
20 Kaj la ceteraj homoj, kiuj ne estis mortigitaj per tiuj plagoj, ne pentis pri la faroj de siaj manoj, por ne adorklini�i al demonoj, kaj al la idoloj oraj kaj ar�entaj kaj kupraj kaj �tonaj kaj lignaj, kiuj povas nek vidi, nek a�di, nek mar�i;
21 kaj ili ne pentis pri siaj mortigoj, nek pri siaj sor�oj, nek pri sia mal�astado, nek pri siaj �teloj.

1 Kaj mi vidis alian fortan an�elon, malsuprenirantan el la �ielo, vestitan per nubo; kaj la �ielarko estis super lia kapo, kaj lia viza�o estis kiel la suno, kaj liaj piedoj kiel kolonoj el fajro;
2 kaj li havis en la mano libreton malfermitan; kaj li metis la dekstran piedon sur la maron, kaj la maldekstran sur la teron;
3 kaj li ekkriis per granda vo�o, kiel leono blekas; kaj kiam li kriis, la sep tondroj parolis per siaj vo�oj.
4 Kaj kiam la sep tondroj parolis, mi volis skribi; kaj mi a�dis vo�on el la �ielo, dirantan: Sigelu tion, kion parolis la sep tondroj, kaj �in ne skribu.
5 Kaj la an�elo, kiun mi vidis staranta sur la maro kaj sur la tero, levis sian dekstran manon al la �ielo,
6 kaj �uris per la Vivanto por �iam kaj eterne, kiu kreis la �ielon kaj tion, kio estas en �i, kaj la teron kaj tion, kio estas en �i, kaj la maron kaj tion, kio estas en �i, ke tempo ne plu ekzistos;
7 sed en la tagoj de la vo�o de la sepa an�elo, kiam li tuj trumpetos, tiam fini�os la mistero de Dio, kiel Li evangeliis al Siaj servistoj, la profetoj.
8 Kaj la vo�o, kiun mi a�dis el la �ielo, parolis al mi denove, dirante: Iru, prenu la libreton malfermitan en la mano de la an�elo, staranta sur la maro kaj sur la tero.
9 Kaj mi iris al la an�elo, kaj diris al li: Donu al mi la libreton. Kaj li diris al mi: Prenu �in, kaj forman�u �in; kaj �i maldol�igos al vi la ventron, sed en via bu�o �i estos dol�a kiel mielo.
10 Kaj mi prenis la libreton el la mano de la an�elo, kaj forman�is �in; kaj en mia bu�o �i estis dol�a kiel mielo, kaj kiam mi �in man�is, mia ventro maldol�i�is.
11 Kaj ili diris al mi: Vi devas denove profeti �e multaj popoloj kaj nacioj kaj lingvoj kaj re�oj.

1 Kaj estis donita al mi kano, simila al bastono; kaj iu diris: Levi�u, kaj mezuru la templon de Dio, kaj la altaron, kaj la adorantojn en �i.
2 Kaj la korton ekster la templo preterlasu, kaj ne mezuru �in, �ar �i estas donita al la nacioj; kaj la sanktan urbon ili piedpremos kvardek du monatojn.
3 Kaj mi donos komision al miaj du atestantoj, kaj ili profetos mil ducent sesdek tagojn, vestite per saka�o.
4 Ili estas la du olivarboj kaj la du lampingoj, starantaj anta� la Sinjoro de la tero.
5 Kaj se iu volas difekti ilin, fajro elvenas el ilia bu�o kaj forman�as iliajn malamikojn; kaj se iu volas difekti ilin, tiamaniere li devas esti mortigita.
6 Ili havas la povon fermi la �ielon, por ke ne pluvu dum la tagoj de ilia profetado; kaj ili havas povon super la akvoj, por �an�i ilin en sangon, kaj frapi la teron per �ia plago �iufoje, kiam ili volos.
7 Kaj kiam ili finos sian ateston, la besto, kiu suprenvenas el la abismo, faros militon kontra� ili kaj venkos ilin kaj mortigos ilin.
8 Kaj iliaj kadavroj ku�as sur la strato de la granda urbo, kiu nomi�as la�spirite Sodom kaj Egiptujo, kie anka� ilia Sinjoro estis krucumita.
9 Kaj el la popoloj kaj triboj kaj lingvoj kaj nacioj oni rigardas iliajn kadavrojn dum tri tagoj kaj duono, kaj ne lasas meti iliajn kadavrojn en tombon.
10 Kaj la lo�antoj sur la tero �ojas pri ili, kaj gaji�as; kaj ili sendos donacojn unu al la alia; �ar tiuj du profetoj turmentadis la lo�antojn sur la tero.
11 Kaj post la tri tagoj kaj duono la spirito de vivo el Dio eniris en ilin, kaj ili stari�is sur siaj piedoj; kaj granda timo falis sur tiujn, kiuj ilin rigardis.
12 Kaj ili a�dis grandan vo�on el la �ielo, dirantan al ili: Suprenvenu �i tien. Kaj ili supreniris en la �ielon en la nubo; kaj iliaj malamikoj rigardis ilin.
13 Kaj en tiu horo fari�is granda tertremo, kaj dekono de la urbo falis; kaj en la tertremo mortis sep mil homoj; kaj la ceteraj pleni�is de timo, kaj donis la�don al la Dio de la �ielo.

14 La dua Veo jam pasis; jen la tria Veo rapide venas.

15 Kaj la sepa an�elo trumpetis; kaj fari�is grandaj vo�oj en la �ielo, dirante: La regno de la mondo fari�is regno de nia Sinjoro kaj de Lia Kristo; kaj li re�os por �iam kaj eterne.
16 Kaj la dudek kvar presbiteroj, kiuj anta� Dio sidas sur siaj tronoj, falis sur la viza�on kaj adorklini�is al Dio,
17 dirante: Ni dankas Vin, ho Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, kiu estas kaj estis; �ar Vi alprenis Vian grandan potencon kaj re�is.
18 Kaj la nacioj furiozis, kaj venis Via kolero, kaj la tempo de la mortintoj, por esti ju�ataj, kaj la tempo doni la rekompencon al Viaj servistoj, la profetoj, kaj al la sanktuloj, kaj al la timantoj de Via nomo, malgrandaj kaj grandaj, kaj pereigi la detruantojn de la tero.

19 Kaj malfermi�is la en�iela templo de Dio, kaj vidi�is en Lia templo la kesto de Lia interligo; kaj fari�is fulmoj kaj vo�oj kaj tondroj kaj tertremo kaj granda hajlo.

1 Kaj granda signo vidi�is en la �ielo: virino vestita per la suno, kaj la luno sub �iaj piedoj, kaj sur �ia kapo krono el dek du steloj;
2 kaj estante graveda, �i ekkriis, naskodolorigate kaj suferante por naski.
3 Kaj vidi�is alia signo en la �ielo; kaj jen granda ru�a drako, havanta sep kapojn kaj dek kornojn, kaj sur siaj kapoj sep diademojn.
4 Kaj �ia vosto trenis trionon de la steloj de la �ielo, kaj �etis ilin sur la teron; kaj la drako staris anta� la virino naskonta, por ke, kiam �i estos naskinta, �i forman�u �ian infanon.
5 Kaj �i naskis filon, viran infanon, kiu regos �iujn naciojn per fera sceptro; kaj �ia infano estis forkaptita supren al Dio kaj al Lia trono.
6 Kaj la virino forkuris en la dezerton, kie �i havis lokon pretigitan de Dio, por ke tie oni nutru �in mil ducent sesdek tagojn.

7 Kaj fari�is milito en la �ielo: Mi�ael kaj liaj an�eloj ekmilitis kontra� la drako; kaj militis la drako kaj �iaj an�eloj;
8 kaj ne prosperis al ili, kaj ne plu trovi�is ilia loko en la �ielo.
9 Kaj �eti�is malsupren la granda drako, la antikva serpento, nomata Diablo kaj Satano, la trompanto de la tuta mondo; �i �eti�is sur la teron, kaj �iaj an�eloj �eti�is kun �i.
10 Kaj mi a�dis grandan vo�on en la �ielo, dirantan: Nun fari�is la savo kaj la potenco kaj la re�eco de nia Dio, kaj la a�toritato de Lia Kristo; �ar �eti�is malsupren la akuzanto de niaj fratoj, kiu tage kaj nokte akuzas ilin anta� nia Dio.
11 Kaj ili venkis �in pro la sango de la �afido, kaj pro la vorto de sia atesto; kaj ili ne amis sian vivon �is morto mem.
12 Pro tio �oju, ho �ieloj, kaj vi, kiuj en ili lo�as. Ve al la tero kaj al la maro! �ar la diablo malsupreniris en vin, havante grandan koleron, sciante, ke li havas nur mallongan tempon.

13 Kaj kiam la drako vidis, ke �i estas �etita sur la teron, �i persekutis la virinon, kiu naskis la viran infanon.
14 Kaj al la virino estis donitaj la du flugiloj de la granda aglo, por ke �i flugu en la dezerton, sur sian lokon, kie �i estas nutrata tempon kaj tempojn kaj duontempon, for de la viza�o de la serpento.
15 Kaj la serpento el�etis el sia bu�o, post la virinon, akvon kvaza� riveron, por ke �i igu �in forporti�i de la fluo.
16 Kaj la tero helpis la virinon, kaj la tero malfermis sian bu�on, kaj englutis la riveron, kiun la drako el�etis el sia bu�o.
17 Kaj la drako furiozis kontra� la virino, kaj foriris, por fari militon kontra� la restintojn de �ia idaro, kiuj observas la ordonojn de Dio kaj havas la ateston de Jesuo;

1 kaj �i staris sur la sablo de la maro.

Kaj mi vidis beston suprenirantan el la maro, havantan dek kornojn kaj sep kapojn, kaj sur siaj kornoj dek diademojn, kaj sur siaj kapoj nomojn de blasfemo.
2 Kaj la besto, kiun mi vidis, estis simila al leopardo, kaj �iaj piedoj estis kiel de urso, kaj �ia bu�o kiel bu�o de leono; kaj la drako donis al �i sian potencon kaj sian tronon kaj grandan a�toritaton.
3 Kaj mi vidis unu el �iaj kapoj kvaza� morte vunditan; kaj la morta vundo sani�is; kaj la tuta tero miris post la besto;
4 kaj ili adorklini�is al la drako, �ar �i donis sian a�toritaton al la besto; kaj ili adorklini�is al la besto, dirante: Kiu estas simila al la besto? kaj kiu povas militi kontra� �i?
5 kaj estis donita al �i bu�o, parolanta granda�ojn kaj blasfema�ojn; kaj estis donita al �i a�toritato agadi dum kvardek du monatoj.
6 Kaj �i malfermis la bu�on por blasfemoj kontra� Dio, por blasfemi Lian nomon kaj Lian tabernaklon kaj la lo�antojn de la �ielo.
7 Kaj estis donite al �i fari militon kontra� la sanktuloj, kaj venki ilin; kaj estis donita al �i a�toritato sur �iu tribo kaj popolo kaj lingvo kaj nacio.
8 Kaj adorklini�os al �i �iuj lo�antoj de la tero, kies nomo ne estas skribita en la libro de vivo, libro de la �afido oferita jam de la fondo de la mondo.
9 Se iu havas orelon, tiu a�skultu.
10 Se iu malliberigas, en malliberecon li iras; se iu per la glavo mortigos, li devas per la glavo esti mortigita. �i tie estas la pacienco kaj la fido de la sanktuloj.

11 Kaj mi vidis alian beston suprenirantan el la tero; kaj �i havis du kornojn, simile al �afido, kaj �i parolis kiel drako.
12 Kaj �i ekzercas la tutan a�toritaton de la unua besto anta� �i. Kaj �i devigas la teron kaj la lo�antojn sur �i adorklini�i al la unua besto, kies morta vundo sani�is.
13 Kaj �i faras grandajn signojn, devigante e� fajron malsupreniri el la �ielo sur la teron anta� la homoj.
14 Kaj �i trompas la lo�antojn de la tero per la signoj, kiujn estis donite al �i fari anta� la besto; dirante al la lo�antoj sur la tero, ke ili faru bildon al la besto, kiu havis la glavovundon kaj vivis.
15 Kaj estis donite, ke �i donu spiron al la bildo de la besto, por ke e� parolu la bildo de la besto, kaj faru, ke �iuj, kiuj ne volas adorklini�i al la bildo de la besto, estu mortigitaj.
16 Kaj �i devigas �iujn, la malgrandajn kaj la grandajn, la ri�ajn kaj la malri�ajn, la liberajn kaj la sklavajn, ricevi markon sur la dekstra mano a� sur la frunto;
17 por ke neniu povu a�eti a� vendi, krom tiuj, kiuj havas la markon, la nomon de la besto, a� la numeron de �ia nomo.
18 �i tie estas sa�eco. Kiu havas prudenton, tiu kalkulu la numeron de la besto; �ar �i estas la numero de homo; kaj �ia numero estas sescent sesdek ses.

1 Kaj mi rigardis, kaj jen la �afido staranta sur la monto Cion, kaj kun li cent kvardek kvar miloj, havantaj lian nomon, kaj la nomon de lia Patro, skribitajn sur ilia frunto.
2 Kaj mi a�dis vo�on el la �ielo, kiel vo�on de multaj akvoj, kaj kiel vo�on de granda tondro; kaj la vo�o, kiun mi a�dis, estis kiel de harpistoj, harpantaj per siaj harpoj;
3 kaj ili kantas kvaza� novan kanton anta� la trono kaj anta� la kvar kreita�oj kaj la presbiteroj; kaj neniu povis lerni la kanton krom la cent kvardek kvar miloj, la ela�etitoj el la tero.
4 Ili estas tiuj, kiuj ne malpuri�is kun virinoj; �ar ili estas virguloj. Ili estas la sekvantoj de la �afido, kien ajn li iras. Ili estas ela�etitaj el inter la homoj, la unuaa�o al Dio kaj al la �afido.
5 Kaj en ilia bu�o ne trovi�is mensogo; ili estas senkulpaj.

6 Kaj mi vidis alian an�elon, flugantan en meza �ielo, havantan eternan evangelion, por evangelii la lo�antojn de la tero kaj �iun nacion kaj tribon kaj lingvon kaj popolon,
7 kaj dirantan per granda vo�o: Timu Dion, kaj donu al Li gloron, �ar venis la horo de Lia ju�o; kaj adorklini�u al la Kreinto de la �ielo kaj la tero kaj la maro kaj la fontoj akvaj.

8 Kaj alia an�elo, dua, sekvis, dirante: Falis, falis Babel la granda, kiu trinkigis �iujn naciojn el la vino de la kolero de �ia mal�asta�o.

9 Kaj alia an�elo, tria, sekvis ilin, dirante per granda vo�o: Se iu adorklini�as al la besto kaj al �ia bildo, kaj ricevas markon sur sia frunto a� sur sia mano,
10 tiu anka� trinkos el la vino de la kolero de Dio, kiu estas pretigita nemiksite en la pokalo de Lia kolero, kaj li turmenti�os en fajro kaj sulfuro anta� la sanktaj an�eloj kaj anta� la �afido;
11 kaj la fumo de ilia turmento levi�as por �iam kaj eterne; kaj ne havas pa�zon tage kaj nokte tiuj, kiuj adorklini�as al la besto kaj al �ia bildo, kaj �iu, kiu ricevas la markon de �ia nomo.
12 �i tie estas la pacienco de la sanktuloj, kiuj observas la ordonojn de Dio kaj la fidon de Jesuo.

13 Kaj mi a�dis vo�on el la �ielo, dirantan: Skribu: Feli�aj estas la mortintoj, kiuj de nun mortas en la Sinjoro; vere, diras la Spirito, por ke ili ripozu de siaj laboroj; �ar iliaj faroj sekvas kun ili.

14 Kaj mi rigardis, kaj jen blanka nubo, kaj sur la nubo sidanto, simila al la Filo de homo, havanta sur sia kapo oran kronon, kaj en sia mano akran rikoltilon.
15 Kaj alia an�elo eliris el la templo, kriante per granda vo�o al la sidanta sur la nubo: Sendu vian rikoltilon, kaj rikoltu; �ar venis la horo por rikolti, �ar la rikolto de la tero tromaturi�is.
16 Kaj la sidanta sur la nubo �etis sian rikoltilon sur la teron; kaj la tero rikolti�is.

17 Kaj alia an�elo eliris el la en�iela templo, anka� havante akran rikoltilon.
18 Kaj alia an�elo eliris el la altaro, havante a�toritaton super la fajro; kaj li kriis per granda vo�o al la portanto de la akra rikoltilo, dirante: Sendu vian akran rikoltilon, kaj detran�u la vinberarojn de la vinberarbo de la tero; �ar tute maturi�is �iaj vinberoj.
19 Kaj la an�elo �etis sian rikoltilon en la teron kaj detran�is la vinberarbon de la tero kaj �etis �in en la grandan vinpremilon de la kolero de Dio.
20 Kaj la vinpremilo estis tretita ekster la urbo, kaj eliris sango el la vinpremilo, �is la bridoj de la �evaloj, en la spaco de mil sescent stadioj.

1 Kaj mi vidis alian signon en la �ielo, grandan kaj mirindan: sep an�elojn havantajn sep plagojn, la finajn, �ar en ili fini�is la kolero de Dio.

2 Kaj mi vidis kvaza� vitran maron, miksitan kun fajro; kaj tiujn, kiuj venkis la beston kaj �ian bildon kaj la numeron de �ia nomo; kaj ili staris sur la vitra maro, havante harpojn de Dio.
3 Kaj ili kantis la kanton de Moseo, la servanto de Dio, kaj la kanton de la �afido, dirante: Grandaj kaj mirindaj estas Viaj faroj, ho Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca; justaj kaj veraj estas Viaj vojoj, ho Re�o de la nacioj.
4 Kiu ne timos, ho Sinjoro, kaj ne gloros Vian nomon? �ar Vi sola estas sankta; �ar �iuj nacioj venos kaj adorklini�os al Vi; �ar Viaj justa�oj elmontri�is.

5 Kaj post tio mi rigardis, kaj malfermi�is la templo de la tabernaklo de la atesto en la �ielo;
6 kaj elvenis el la templo la sep an�eloj, havante la sep plagojn, vestite per lina�o pura kaj luma, kaj zonite �irka� la brusto per ora zono.
7 Kaj unu el la kvar kreita�oj donis al la sep an�eloj sep orajn pelvojn, plenajn de la kolero de Dio, la vivanta por �iam kaj eterne.
8 Kaj la templo pleni�is de fumo el la gloro de Dio kaj el Lia potenco; kaj neniu povis eniri en la templon, �is fini�os la sep plagoj de la sep an�eloj.

1 Kaj mi a�dis grandan vo�on el la templo, dirantan al la sep an�eloj: Iru, kaj elver�u sur la teron la sep pelvojn de la kolero de Dio.

2 Kaj la unua foriris, kaj elver�is sian pelvon sur la teron; kaj fari�is malbona kaj dolora ulcero sur la homoj, kiuj havis la markon de la besto kaj kiuj adorklini�is al �ia bildo.

3 Kaj la dua elver�is sian pelvon en la maron; kaj fari�is sango, kiel de mortinto; kaj mortis �iu vivanta esta�o en la maro.

4 Kaj la tria elver�is sian pelvon en la riverojn kaj en la fontojn de akvoj; kaj fari�is sango.
5 Kaj mi a�dis la an�elon de la akvoj dirantan: Justa estas Vi, la estanta kaj estinta, la Sanktulo, �ar Vi tiele ju�is;
6 �ar ili elver�is la sangon de sanktuloj kaj profetoj, kaj sangon Vi donis al ili trinki; ili tion meritas.
7 Kaj mi a�dis la altaron dirantan: Vere, ho Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, veraj kaj justaj estas Viaj ju�oj.

8 Kaj la kvara elver�is sian pelvon sur la sunon; kaj estis donite al �i brulvundi homojn per fajro.
9 Kaj la homoj brulvundi�is per granda varmego, kaj ili blasfemis la nomon de Dio, kiu havas a�toritaton sur tiuj plagoj; kaj ili ne pentis, por doni al Li gloron.

10 Kaj la kvina elver�is sian pelvon sur la tronon de la besto; kaj �ia regno mallumi�is; kaj ili mordis sian langon pro dolorego,
11 kaj ili blasfemis la Dion de la �ielo pro siaj doloroj kaj siaj ulceroj; kaj ili ne pentis pri siaj faroj.

12 Kaj la sesa elver�is sian pelvon sur la grandan riveron, la riveron E�frato; kaj �ia akvo forseki�is, por ke preti�u la vojo de la re�oj, kiuj venas el la sunlevi�ejo.
13 Kaj mi vidis tri malpurajn spiritojn, kvaza� ranojn, elirantaj el la bu�o de la drako, kaj el la bu�o de la besto, kaj el la bu�o de la falsa profeto;
14 �ar ili estas spiritoj de demonoj, farantaj signojn; ili foriras al la re�oj de la tuta mondo, por kolekti ilin por la milito de la granda tago de Dio, la Plejpotenca.
15 (Jen mi venas kvaza� �telisto. Feli�a estas tiu, kiu viglas kaj konservas siajn vestojn, por ke li ne iru nuda, kaj oni ne vidu lian honton.)
16 Kaj oni kolektis ilin en lokon, nomatan en la Hebrea lingvo Har- Magedon.

17 Kaj la sepa an�elo elver�is sian pelvon sur la aeron; kaj eliris granda vo�o el la templo, for de la trono, dirante: Fari�is!
18 kaj okazis fulmoj kaj vo�oj kaj tondroj; kaj okazis granda tertremo tia, kia ne okazis de kiam homoj esti�is sur la tero, tiela tertremo, tiel granda.
19 Kaj la granda urbo disi�is en tri partojn, kaj la urboj de la nacioj falis; kaj Babel la granda estis memorata anta� Dio, por doni al �i la pokalon de la vino de la furiozeco de Lia kolero.
20 Kaj �iu insulo forflugis, kaj la montoj ne trovi�is.
21 Kaj granda hajlo, peza kvaza� po talanto, falis el la �ielo sur la homojn; kaj la homoj blasfemis Dion pro la plago de la hajlo; �ar �ia plago estas treege granda.

1 Kaj unu el la sep an�eloj, havantaj la sep pelvojn, venis kaj parolis kun mi, dirante: Venu �i tien, mi montros al vi la ju�on de la granda mal�astistino, kiu sidas sur multaj akvoj;
2 kun kiu la re�oj de la tero mal�astis, kaj la lo�antoj sur la tero ebrii�is per la vino de �ia mal�asteco.
3 Kaj li forportis min en la Spirito en dezerton; kaj mi vidis virinon, sidantan sur skarlata besto, plena de nomoj de blasfemo, havanta sep kapojn kaj dek kornojn.
4 Kaj la virino estis vestita per purpuro kaj skarlato, kaj ornamita per oro kaj altvaloraj �tonoj kaj perloj, kaj havis en sia mano oran pokalon, plenan de abomeninda�oj kaj la malpura�oj de �ia mal�asteco,
5 kaj sur sia frunto nomon skribitan: MISTERO, BABEL LA GRANDA, LA PATRINO DE LA MAL�ASTISTINOJ KAJ DE LA ABOMENINDA�OJ DE LA TERO.
6 Kaj mi vidis la virinon ebria de la sango de la sanktuloj, kaj de la sango de la martiroj de Jesuo. Kaj vidinte �in, mi miris per granda miro.
7 Kaj la an�elo diris al mi: Kial vi miris? mi diros al vi la misteron de la virino, kaj de la besto, kiu portas �in kaj kiu havas la sep kapojn kaj la dek kornojn.
8 La besto, kiun vi vidis, ekzistis, sed ne ekzistas, kaj venos supren el la abismo kaj iros en pereon. Kaj la lo�antoj sur la tero, kies nomoj ne estas skribitaj en la libro de vivo jam de la fondo de la mondo, miros, kiam ili vidos la beston, ke �i ekzistis kaj ne ekzistas, sed venos.
9 �i tie estas la signifo, kiu havas sa�econ: la sep kapoj estas sep montoj, sur kiuj sidas la virino;
10 kaj ili estas sep re�oj; la kvin jam falis, la unu estas, la alia ankora� ne venis; kaj kiam li venos, li devos resti kelkan tempon.
11 Kaj la besto, kiu ekzistis kaj ne ekzistas, estas anka� oka, kaj estas el la sep; kaj �i iras en pereon.
12 Kaj la dek kornoj, kiujn vi vidis, estas dek re�oj, kiuj ankora� ne ricevis regnon; sed ili ricevas a�toritaton kiel re�oj, kun la besto, por unu horo.
13 Tiuj havas unu intencon, kaj ili donas sian potencon kaj a�toritaton al la besto.
14 Tiuj militos kontra� la �afido, kaj la �afido venkos ilin, �ar li estas Sinjoro de sinjoroj, kaj Re�o de re�oj; kaj venkos tiuj, kiuj estas kun li, vokitaj kaj elektitaj kaj fidelaj.
15 Kaj li diris al mi: La akvoj, kiujn vi vidis, kie sidas la mal�astistino, estas popoloj kaj homamasoj kaj nacioj kaj lingvoj.
16 Kaj la dek kornoj, kiujn vi vidis, kaj la besto, malamos la mal�astistinon, kaj faros �in izolita kaj nuda, kaj man�os �ian karnon, kaj forbruligos �in per fajro.
17 �ar Dio enmetis en ilian koron efektivigi Lian intencon, kaj efektivigi unu intencon, kaj doni sian regnon al la besto, �is la vortoj de Dio plenumi�os.
18 Kaj la virino, kiun vi vidis, estas la granda urbo, kiu havas re�econ super la re�oj de la tero.

1 Post tio mi vidis alian an�elon, malsuprenirantan el la �ielo, havantan grandan a�toritaton; kaj la tero lumi�is per lia gloro.
2 Kaj li forte kriis per granda vo�o, dirante: Falis, falis Babel la granda, kaj fari�is lo�ejo de demonoj, kaj malliberejo de �ia malpura spirito, kaj malliberejo de �ia malpura kaj malaminda birdo.
3 �ar per la vino de la kolero de �ia mal�asteco falis �iuj nacioj; kaj la re�oj de la tero mal�astis kun �i, kaj la komercistoj de la tero ri�i�is per la potenco de �ia lukso.

4 Kaj mi a�dis alian vo�on el la �ielo, dirantan: Elvenu el �i, ho Mia popolo, por ke vi ne partoprenu en �iaj pekoj, kaj por ke vi ne ricevu el �iaj plagoj;
5 �ar �iaj pekoj amasi�is �is la �ielo, kaj Dio memoris �iajn maljusta�ojn.
6 Redonu al �i, �uste kiel �i donis, kaj duobligu duoble la� �iaj faroj; en la pokalo, kiun �i miksis, miksu al �i duoblon.
7 Kiom �i gloris sin kaj voluptis, tiom donu al �i da turmento kaj funebro; �ar �i diras en sia koro: Mi sidas re�ino, kaj mi ne estas vidvino, kaj mi tute ne vidos funebron.
8 Tial en unu tago venos �iaj plagoj, morto kaj funebro kaj malsatego; kaj �i forbrulos per fajro; �ar forta estas Dio, la Sinjoro, kiu �in ju�as.
9 Kaj la re�oj de la tero, kiuj mal�astis kun �i kaj voluptis, ploros kaj �emos pri �i, kiam ili rigardos la fumon de �ia brulado,
10 starante malproksime pro timo de �ia turmento, dirante: Ve! ve, la granda urbo, Babel, la forta urbo! �ar en unu horo venis via ju�o.
11 Kaj la komercistoj de la tero ploras kaj lamentas pri �i, �ar jam neniu a�etas ilian komerca�on;
12 komerca�on el oro kaj ar�ento kaj altvaloraj �tonoj kaj perloj kaj bisino kaj purpuro kaj silko kaj skarlato, kaj �ia parfuma ligno kaj �ia vazo ebura kaj �ia vazo el plej altvalora ligno kaj el kupro kaj fero kaj marmoro,
13 kaj cinamo kaj amomo kaj incenso kaj �mira�o kaj olibano kaj vino kaj oleo kaj faruno kaj tritiko kaj brutoj kaj �afoj, kaj el �evaloj kaj �aroj, kaj korpoj kaj animoj de homoj.
14 Kaj la fruktaro de la deziroj de via animo malaperis for de vi, kaj �io bongusta kaj brila pereis for de vi, kaj oni ne plu trovos ilin.
15 La negocintoj de tiuj komerca�oj, kiuj ri�i�is per �i, malproksime staros pro la timo de �ia turmento, plorante kaj lamentante,
16 kaj dirante: Ve! ve, la granda urbo, la vestita per bisino kaj purpuro kaj skarlato, kaj ornamita per oro kaj altvaloraj �tonoj kaj perloj!
17 �ar en unu horo pereis tiom da ri�eco. Kaj �iu �ipestro, kaj �iu ien �ipe veturanta, kaj maristoj, kaj �iuj, kiuj sur la maro laboris, staris malproksime,
18 kaj kriis, vidante la fumon de �ia brulego, dirante: Kio similas la grandan urbon?
19 Kaj ili �etis polvon sur siajn kapojn, kaj kriis, plorante kaj lamentante, kaj dirante: Ve! ve, la granda urbo! en kiu ri�i�is �iuj, kiuj havis siajn �ipojn sur la maro per �ia luksego! �ar en unu horo �i dezerti�is.
20 �ojegu super �i, ho �ielo, kaj la sanktuloj, kaj la apostoloj, kaj la profetoj; �ar Dio decidis pri �i la� via ju�o.

21 Kaj forta an�elo prenis �tonon, kvaza� grandan muel�tonon, kaj �etis �in en la maron, dirante: Tiel per pu�ego de�eti�os Babel, la granda urbo, kaj jam ne plu trovi�os.
22 Kaj vo�o de harpistoj kaj muzikistoj kaj flutistoj kaj trumpetistoj jam ne plu a�di�os en vi; kaj �ia metiisto de �ia metio jam ne plu trovi�os en vi; kaj sono de muel�tono jam ne plu a�di�os en vi;
23 kaj lumo de lampo jam ne plu brilos en vi; kaj vo�o de fian�o kaj fian�ino jam ne plu a�di�os en vi; �ar viaj komercistoj estis la granduloj de la tero; �ar per via sor�ado �iuj nacioj trompi�is.
24 Kaj en �i trovi�is la sango de profetoj kaj sanktuloj, kaj de �iuj mortigitoj sur la tero.

1 Post tio mi a�dis kvaza� grandan vo�on de granda homamaso en la �ielo, dirantan: Haleluja! La savo kaj la gloro kaj la potenco apartenas al nia Dio;
2 �ar veraj kaj justaj estas Liaj ju�oj; �ar Li ju�is la grandan mal�astistinon, kiu infektis la teron per sia mal�asteco, kaj Li ven�is la sangon de Siaj servistoj el �ia mano.
3 Kaj duan fojon ili diris: Haleluja! Kaj �ia fumo levi�as por �iam kaj eterne.
4 Kaj la dudek kvar presbiteroj kaj la kvar kreita�oj falis kaj adorklini�is al Dio, la sidanta sur la trono, dirante: Amen, Haleluja!
5 Kaj el la trono eliris vo�o, dirante: La�du nian Dion, �iuj Liaj servistoj, vi, kiuj timas Lin, la malgrandaj kaj la grandaj.
6 Kaj mi a�dis kvaza� vo�on de granda homamaso kaj kvaza� vo�on de multaj akvoj kaj kvaza� vo�on de fortaj tondroj, dirantajn: Haleluja! �ar la Sinjoro, nia Dio, la Plejpotenca, re�as.
7 Ni �oju kaj triumfu, kaj donu al Li la gloron; �ar venis la edzi�o de la �afido, kaj lia edzino sin pretigis.
8 Kaj estis donite al �i, ke �i sin vestu per bisino luma kaj pura; �ar la bisino estas la justa�oj de la sanktuloj.
9 Kaj li diris al mi: Skribu: Feli�aj estas la invititaj al la edzi�a festeno de la �afido. Kaj li diris al mi: Tio estas la veraj vortoj de Dio.
10 Kaj mi falis anta� liaj piedoj, por adorklini�i al li. Kaj li diris al mi: Gardu vin, ke vi tion ne faru; mi estas kunservisto kun vi kaj kun viaj fratoj, kiuj konservas la ateston de Jesuo; adorklini�u al Dio; �ar la atesto de Jesuo estas la spirito de profetado.

11 Kaj mi vidis la �ielon malfermitan; kaj jen blanka �evalo, kaj la sidanta sur �i, nomata Fidela kaj Vera; en justeco li ju�as kaj militas.
12 Kaj liaj okuloj estas fajra flamo, kaj sur lia kapo estas multaj diademoj; kaj li havas nomon skribitan, kiun konas neniu krom li mem.
13 Kaj li estas vestita per vesto, trempita en sangon; kaj lia nomo estas: La Vorto de Dio.
14 Kaj la armeoj en la �ielo sekvis lin sur blankaj �evaloj, vestite per bisino blanka kaj pura.
15 Kaj el lia bu�o eliras akra glavo, por ke li per �i frapu la naciojn; kaj li regos ilin per fera sceptro; kaj li tretas la vinpremilon de la furiozeco de la kolero de Dio, la Plejpotenca.
16 Kaj li havas sur la vesto kaj sur la femuro nomon skribitan: RE�O DE RE�OJ KAJ SINJORO DE SINJOROJ.

17 Kaj mi vidis unu an�elon, starantan en la suno; kaj li ekkriis per granda vo�o, dirante al �iuj birdoj, kiuj flugas en meza �ielo: Venu, kolekti�u al la granda festeno de Dio;
18 por ke vi man�u karnon de re�oj kaj karnon de milestroj kaj karnon de fortuloj kaj karnon de �evaloj kaj de iliaj rajdantoj, kaj karnon de �iuj homoj, liberaj kaj sklavaj, grandaj kaj malgrandaj.

19 Kaj mi vidis la beston, kaj la re�ojn de la tero kaj iliajn armeojn, kunigitajn, por fari militon kontra� la sidanta sur la �evalo kaj kontra� lia armeo.
20 Kaj la besto estis kaptita, kaj kun �i la falsa profeto, kiu faris anta� �i la signojn, per kiuj li trompis tiujn, kiuj ricevis la markon de la besto kaj adorklini�is al �ia bildo; ili amba� estis �etitaj vivaj en la lagon fajran, brulantan per sulfuro;
21 kaj la ceteraj estis mortigitaj per la glavo de la sidanta sur la �evalo, la glavo, kiu eliris el lia bu�o; kaj �iuj birdoj sati�is per ilia karno.

1 Kaj mi vidis an�elon malsuprenirantan el la �ielo, havantan la �losilon de la abismo kaj grandan katenon en sia mano.
2 Kaj li ekkaptis la drakon, la antikvan serpenton, kiu estas la Diablo kaj Satano, kaj enkatenis lin por mil jaroj,
3 kaj �etis lin en la abismon kaj fermis �in kaj sigelis �in super li, por ke li ne plu trompu la naciojn, �is fini�os la mil jaroj; post tio li devos esti malligita por kelka tempo.

4 Kaj mi vidis tronojn, kaj oni sidis sur ili, kaj ju�o estis donita al ili; kaj mi vidis la animojn de la senkapigitaj pro la atesto de Jesuo kaj pro la vorto de Dio, kaj tiujn, kiuj ne adorklini�is al la besto, nek al �ia bildo, kaj ne ricevis la markon sur sia frunto kaj sur sia mano; kaj ili vivis, kaj ili re�is kun Kristo mil jarojn.
5 La ceteraj mortintoj ne vivis, �is fini�os la mil jaroj. Tio estas la unua relevi�o.
6 Feli�a kaj sankta estas la partoprenanto en la unua relevi�o; super tiuj la dua morto havas nenian a�toritaton; sed ili estos pastroj de Dio kaj de Kristo, kaj re�os kun li mil jarojn.

7 Kaj kiam fini�os la mil jaroj, Satano estos ellasita el sia malliberejo,
8 kaj eliros, por trompi la naciojn en la kvar anguloj de la tero, Gog kaj Magog, por kolekti ilin por la milito; ilia nombro estas kiel la sablo de la maro.
9 Kaj ili supreniris la�lar�e de la tero kaj �irka�is la tendaron de la sanktuloj kaj la amatan urbon; kaj fajro malsupreniris el la �ielo, kaj ekstermis ilin.
10 Kaj la diablo, kiu trompis ilin, estis �etita en la lagon fajran kaj sulfuran, kie trovi�as la besto kaj la falsa profeto; kaj ili estos turmentataj tage kaj nokte por �iam kaj eterne.

11 Kaj mi vidis grandan blankan tronon, kaj la Sidanton sur �i, anta� kies viza�o forflugis la tero kaj la �ielo; kaj ne trovi�is loko por ili.
12 Kaj mi vidis la mortintojn, grandajn kaj malgrandajn, starantajn anta� la trono; kaj libroj estis malfermitaj; kaj estis malfermita alia libro, kiu estas la libro de vivo; kaj la mortintoj estis ju�ataj el la skribita�oj en la libroj, la� siaj faroj.
13 Kaj la maro liveris la mortintojn, kiuj estis en �i; kaj la morto kaj Hades liveris la mortintojn, kiuj estis en ili; kaj �iu estis ju�ata la� siaj faroj.
14 Kaj la morto kaj Hades estis �etitaj en la fajran lagon. Tio estas la dua morto--la fajra lago.
15 Kaj se iu ne trovi�is skribita en la libro de vivo, tiu estis �etita en la fajran lagon.

1 Kaj mi vidis novan �ielon kaj novan teron; �ar la unua �ielo kaj la unua tero forpasis; kaj la maro jam ne ekzistis.
2 Kaj mi vidis la sanktan urbon, novan Jerusalemon, malsuprenirantan el la �ielo for de Dio, pretigitan kiel fian�ino, ornamita por sia edzo.
3 Kaj mi a�dis grandan vo�on el la trono, dirantan: Jen la tabernaklo de Dio estas kun la homoj, kaj Li lo�os kun ili, kaj ili estos Liaj popoloj, kaj Dio mem estos kun ili kaj estos ilia Dio;
4 kaj Li forvi�os �iun larmon el iliaj okuloj; kaj la morto jam ne ekzistos; ne plu ekzistos funebro, nek plorado, nek doloro; la unuaj aferoj forpasis.
5 Kaj diris la Sidanto sur la trono: Vidu, Mi faras �ion nova. Kaj Li diris: Skribu, �ar tiuj vortoj estas fidelaj kaj veraj.
6 Kaj Li diris al mi: �io fari�is. Mi estas la Alfa kaj la Omega, la komenco kaj la fino. Mi donos donace al la soifanto el la fonto de la akvo de vivo.
7 La venkanto heredos �ion; kaj Mi estos por li Dio, kaj li estos por Mi filo.
8 Sed por la timemaj kaj nekredemaj kaj abomenindaj kaj mortigistoj kaj mal�astuloj kaj sor�istoj kaj idolanoj kaj �iuj mensoguloj, ilia lota�o estos en la lago, brulanta per fajro kaj sulfuro; tio estas la dua morto.

9 Kaj venis unu el la sep an�eloj, havantaj la sep pelvojn, plenajn de la sep finaj plagoj; kaj li parolis kun mi, dirante: Venu �i tien, mi montros al vi la fian�inon, la edzinon de la �afido.
10 Kaj li forportis min en la Spirito sur monton, grandan kaj altan, kaj li montris al mi la sanktan urbon Jerusalem, malsuprenirantan el la �ielo for de Dio,
11 havantan la gloron de Dio; �ia lumo estis simila al �tono plej altvalora, kvaza� jaspiso kristaleca;
12 kun muro granda kaj alta, kun dek du pordegoj, kaj apud la pordegoj dek du an�eloj; kaj nomoj surskribitaj, kiuj estas la nomoj de la dek du triboj de la Izraelidoj;
13 oriente estis tri pordegoj, kaj norde tri pordegoj, kaj sude tri pordegoj, kaj okcidente tri pordegoj.
14 Kaj la muro de la urbo havis dek du fundamentojn, kaj sur ili dek du nomojn de la dek du apostoloj de la �afido.
15 Kaj mia kunparolanto havis mezurilon, oran vergon, por mezuri la urbon kaj �iajn pordegojn kaj �ian muron.
16 Kaj la urbo staras kvadrate, kaj �ia longo estas tiom, kiom la lar�o; kaj li mezuris la urbon per la vergo, dek du mil stadiojn; �ia longo kaj �ia lar�o kaj �ia alto estas egalaj.
17 Kaj li mezuris �ian muron, cent kvardek kvar ulnojn, la� mezuro de homo, tio estas, de an�elo.
18 Kaj la strukturo de �ia muro estis jaspiso; kaj la urbo estis pura oro, simila al pura vitro.
19 La fundamentoj de la muro de la urbo estis ornamitaj per altvaloraj �tonoj �iuspecaj. La unua fundamento estis jaspiso; la dua, safiro; la tria, kalcedonio; la kvara, smeraldo;
20 la kvina, sardonikso; la sesa, sardio; la sepa, krizolito; la oka, berilo; la na�a, topazo; la deka, krizopraso; la dek-unua, jacinto; la dek-dua, ametisto.
21 Kaj la dek du pordegoj estis dek du perloj, �iu el la pordegoj estis el unu perlo; kaj la strato de la urbo estis pura oro, kvaza� travidebla vitro.
22 Kaj templon en �i mi ne vidis; �ar Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, kaj la �afido estas �ia templo.
23 Kaj la urbo ne bezonas la sunon, nek la lunon, por brili al �i; �ar la gloro de Dio lumis al �i, kaj �ia lampo estas la �afido.
24 Kaj la nacioj promenos per �ia lumo; kaj la re�oj de la tero alportas en �in sian gloron.
25 Kaj �iaj pordegoj tute ne estos fermitaj tage (�ar nokto ne ekzistos tie);
26 kaj ili alportos en �in la gloron kaj la honoron de la nacioj;
27 kaj tute ne eniros en �in io malpura, nek faranto de abomeninda�o kaj mensogo; sed nur la skribitaj en la libro de vivo de la �afido.

1 Kaj li montris al mi riveron de akvo de vivo, helan kiel kristalo, elirantan el la trono de Dio kaj de la �afido,
2 meze de �ia strato. Kaj �e �iu flanko de la rivero estis arbo de vivo, portanta dek du fruktojn, liveranta sian frukton �iumonate; kaj la folioj de la arbo estis por la resanigo de la nacioj.
3 Kaj ne plu ekzistos malbeno; kaj en �i estos la trono de Dio kaj de la �afido; kaj Liaj servistoj Lin adoros;
4 kaj ili vidos Lian viza�on; kaj Lia nomo estos sur ilia frunto.
5 Kaj nokto ne plu ekzistos; kaj ili ne bezonas lumon de lampo, nek lumon de suno; �ar Dio, la Sinjoro, lumos al ili; kaj ili re�os por �iam kaj eterne.

6 Kaj li diris al mi: Tiuj vortoj estas fidelaj kaj veraj; kaj la Sinjoro, la Dio de la spiritoj de la profetoj, sendis Sian an�elon, por montri al Siaj servistoj tion, kio devas okazi balda�.
7 Kaj jen mi rapide venos. Feli�a estas tiu, kiu observas la vortojn de la profeta�o de �i tiu libro.

8 Kaj mi, Johano, estis la a�danto kaj la vidanto de �i tio. Kaj kiam mi a�dis kaj vidis, mi falis, por adorklini�i anta� la piedoj de la an�elo, kiu montris tion al mi.
9 Kaj li diris al mi: Gardu vin, ke vi tion ne faru; mi estas kunservisto kun vi kaj kun viaj fratoj, la profetoj, kaj kun la observantoj de la vortoj de �i tiu libro; adorklini�u al Dio.

10 Kaj li diris al mi: Ne sigelu la vortojn de la profeta�o de �i tiu libro; �ar la tempo estas proksima.
11 La maljustulo ankora� estu maljusta; kaj la malpurulo ankora� estu malpura; kaj la justulo ankora� faru juston; kaj la sanktulo ankora� sankti�u.
12 Jen mi rapide venos; kaj mia rekompenco estas kun mi, por repagi al �iu la� lia faro.
13 Mi estas la Alfa kaj la Omega, la unua kaj la lasta, la komenco kaj la fino.
14 Feli�aj estas tiuj, kiuj lavas siajn robojn, por ke ili havu rajton sur la arbo de vivo, kaj ke ili eniru tra la pordegoj en la urbon.
15 Ekstere estas la hundoj kaj la sor�istoj kaj la mal�astuloj kaj la mortigistoj kaj la idolanoj, kaj �iu, kiu amas kaj faras mensogon.

16 Mi, Jesuo, sendis mian an�elon, por atesti al vi �i tion por la eklezioj. Mi estas la markoto kaj ido de David, la hela, la matena stelo.

17 Kaj la Spirito kaj la fian�ino diras: Venu. Kaj la a�danto diru: Venu. Kaj la soifanto venu; kiu volas, tiu prenu donace la akvon de vivo.

18 Mi atestas al �iu, kiu a�das la vortojn de la profeta�o de �i tiu libro: Se iu aldonos al ili, Dio aldonos al li la plagojn, skribitajn en �i tiu libro;
19 kaj se iu forprenos el la vortoj de la libro de �i tiu profeta�o, skribitaj en �i tiu libro, Dio forprenos lian lota�on el la arbo de vivo kaj el la sankta urbo.

20 La atestanto de tio diras: Vere, mi rapide venos. Amen; venu, Sinjoro Jesuo.

21 La graco de la Sinjoro Jesuo estu kun �iuj sanktuloj. Amen.